ตอนพิเศษ
ตอนพิเศษโคดจะพิเศษ ( Base on true story )
เอามาให้อ่านเพราะตอน 24 อยู่ในโหลดองเค็ม 555+
ช่วง summer 2008 ที่ผ่านมา ผมโดนใบสั่งจากที่บ้านงับ ให้ผมลงไปทำงานที่ กทม. -*-
ที่ทำงานก็มิใช่ที่อื่นใด ......บริษัทที่บ้านผมเองงับ 555+ เล่นง่าย ๆ เยี่ยงนี้แหละ
โย่วววจะได้แรดแว้ว คริ ๆ วันที่ 8 มีนาจำได้เลย ถึง ดอนเมืองเวลาเกือบ ๆ 10 โมงครับ
ด้วยเที่ยวบิน TG 1107 เร็วดีจริง ๆ ตดยังไม่ทันหายเหม็นก็ถึงละ 55+
มีวันหนึ่ง เจ้านายบอกผมว่า " นัทวันพรุ่งนี้ ( วันอาทิตย์ ) อาจได้ไปแม่สอดนะ " 5555555+
เอาสิกรู เดินทางทุกอาทิตย์ สรุปก็ได้ไปจริง ๆ ครับ ซวยโคด
ในช่วงคืนวันเสาร์ หลังจากที่ผมได้ไปเดินเที่ยว แต่แฝงไปด้วยความกังวลใจที่ Central World
ไปกับพี่ ๆ ในเล้า คุณพระ ! แต่ละคนไปทำสวยมาครับพี่น้อง หน้าเด้งมาเชียว
เพราะผมเด็กสุดคงกลัวว่าจะแพ้ความน่ารักของผม พี่บางคนอายุมากกว่าคุงม๊าผมอีก >0<
ไม่ไหวที่จะต้องกราบแทบตัก แต่ป้า ๆ ไม่ใช่ละ ...พี่ ๆ ทุกคนน่ารักมากครับ ^^
กินข้าวเสร็จ ก็ไปคุยกันที่ร้านไอติมอย่างหนุกนาน
ก่อนกลับก็ได้ไหว้พระตรี ฯ ( มีคนเค้าบอกให้ไปไหว้ ก็เลยจัดให้ อิ อิ )
6 โมงกว่า ๆ ผมก็ขอตัวกลับครับ.............ขึ้น BTS ต่อด้วย MRT กลับบ้านด้วยความเร็วสูง
ถึงบ้านราว ๆ 19.40 น. อาบน้ำ + แต่งตัว 20.30 ก็ได้เวลาไปหมอชิต.....
โอ้วววว นี่หรือคือหมอชิต2 ใหญ่ดีแฮะ เปิดซิงครั้งแรกเลยคร้าบพี่น้อง เจอละ บขส.
ตอนต่อแถวซื้อตั๋วก็ได้เรื่องครับพี่น้องไอ้คนข้างหลังผมแมร่ง เอากระเป๋ามันมาดันหลังผมอะดิ
หันไปมองหน้ามันหน่อยดิ๊ โหหหเห็นหน้าแล้วอยากถามว่าเมิงฆ่าไปแล้วกี่ศพ
สาดดด....ต้องยอมหละครับแมร่งหน้าโหดเยี่ยงนี้.......
พอซื้อตั๋วเสร็จผมก็ถามว่าไปขึ้นรถตรงไหน .....ไอ้คนขายตั๋วก็มองหน้าแล้วไม่พูดอะไร
ช่างเป็นความรู้สึกที่ประทับใจไม่รู้ลืมเลย T_T ( แมร่งอยากเอาตรีนไปลูบหน้ามัน )
ดูจากตั๋วได้ความว่ารถออก 22.40 น. ทำไรดีวะตั้งชั่วโมงครึ่ง....
ได้แต่นั่งครับ แล้วก็ลุกไปห้องน้ำ แหมมม อ่านผนังห้องน้ำจนเพลิน
เบอร์เพียบรับ ๆ รุก ๆ ใครใหญ่กว่าก็งัดมาอวดกัน ของกรูมันคนละเกรดกับพวกเมิงเว่ย อิ อิ
เอาหละ ไอ้เพลาละ 22.30 แล้ว ไปที่ขึ้นรถดีกว่า ลัลล้า..... ชาญชาลาที่ 118 อยู่ไสหว่า...งุงิ
เจอแล้วครับพี่น้อง รถทัวร์ กรุงเทพฯ - แม่สอด ( ปลื้มโคด ) พอไปถึงเลยยื่นตั๋วให้พนักงานรถไป
ผลคือรถคันนี้ออก 22.30 ครับน้อง รอคันต่อไป......สัดเอ้ย รอต่อไป
ได้เวลาครับ 22.40 ชาญชาลา 118 ว่างครับพี่น้องงง .....
22.50 ก็ยังไร้วี่แววใจไม่ดีแล้วกรูเอาไงกับชีวิตดีวะ
เอาน่ารอต่อไปคิดแง่บวกไว้ก่อน คามดาว ๆ คุณพระ 22.55 รถมาแล้วครับโอ้ยย
น้ำตาแทบไหล ....แต่เป็นกรุงเทพฯ - เชียงใหม่ สาดดดดดดด
กรูจะไปแม่สอดเอารถแม่สอดกรูมา T_T สักแป๊ปมีหญิงสาวนิรนามมาทักผม
กรูรมณ์เสียอยู่ เชอะ " น้องไปไหนเหรอค่ะ " .......
คุยกันจนได้ความว่ากรูต้องขึ้นรถ กรุงเทพฯ - เชียงใหม่ นั่นแหละ.....
อ่าวสาดดด เมิงไม่บอกกรู แล้วกรูจะรู้มั้ยวะ เริ่มมีอารมณ์ครับ ....
ไม่เป็นไรใจเย็นไว้ ๆ ขึ้นรถไปกะว่าจะนอนแต่ก็นอนไม่หลับ T_T
รถวังเวงมากมาย ทั้งคันมี 8 คนเองครับ
แล้วไอ้คนข้างหลังผมน่าจะเป็นพวกต่างชาติ ( เมียนม่า ) มันคุยโทสับทั้งคืนอะ
แมร่งคุยเชี่ยไม่รู้ฟังไม่รู้เรื่อง แต่ที่รู้กรูรำคาญ ถ้าเมิงเหงาปาก...ร้องเท้ากรูว่างนะ ชิ
เฮ้อ...สรุปคืนนั้นได้นอนแค่ 2 ชั่วโมงครับ เช้าแว้ว 6.30 น. ......
.และแล้วข้าพเจ้าก็มายืน ณ.ขนส่ง อ.แม่สอด จังหวัดตาก....... เอาไงต่อดีวะกรู
ชีวิตเริ่มเคว้งคว้าง ...............เริ่มมองหามอไซหาได้ปุ๊ปบอกทางปั๊ปวินมอไซงงเลย 555+
อธิบายประมาณ 5 นาทีกว่าจะสื่อสารรู้เรื่อง ใช้เวลา 10 นาทีได้
เดินทางมาถึงที่หมาย คนเยอะแฮะวันนี้ เพราะเค้ามีตลาดนัดกันครับ
ระหว่างรอคนที่จะมาหาผม เลยเดินดูไปเรื่อย ๆ ครับ ตอน 8.00 น.
เดินไปได้ 5 นาทีก็ต้องเลิกครับ เพราะมันหมดตลาดแล้วครับพี่น้อง 5555+
คนที่นั่นเค้ามองผมแปลก ๆ นะหรือเพราะกรูน่ารักวะ คริ ๆ
ไม่รู้ทำไรผมเลยส่ง sms ไปหาพี่คนหนึ่งที่ทำให้ผมรู้จักเล้า .......พี่เค้าเป็นพยาบาลอยู่ที่นี่
น่ารักครับ พี่เค้าพาหลานที่อยู่ในท้องมาด้วย อิอิ
( ตอนนี้คลอดแว้ว ) คุยกันสักพักครับ ...................และแล้วคนที่นัดก็มาถึงแต่เวลานี่ดิ
เลยมา 1 ชั่วโมง ไม่เป็นไรอภัยได้......เค้าเป็นพี่เลี้ยงผมเองครับ
มาถึงก็ชมผมยกใหญ่เลยไม่ได้เจอเค้ามา 10 กว่าปีแล้ว
อดีตพี่เลี้ยงผมปลื้มผมจนออกหน้าครับ กอดแล้วกอดอีก 5555+
สรุปงานผมคือ...ไปทำความสะอาด + จัดการเรื่องค่าน้ำค่าไฟของบ้านที่นั่น ( ผมมีบ้านที่แม่สอดครับ )
แล้วงานที่สำคัญที่สุดก็คือให้ผมรอรับอาม่าที่กำลังเดินทางจากเชียงใหม่ไปแม่สอด
เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว ธุระก็เสร็จครับ.......... สรุปก็ไม่ได้ค้าง
เดินทางกลับเย็นวันนั้นเลย รถปรับอากาศชั้น 2 คันนี้แหละครับพี่น้องที่เอาผมเสียวตลอดการเดินทาง.....
มันรับคนเกินครับพี่น้องรถทัวร์เชี่ยไรวะมีคนตั้ง 80 คน สาดดดด ดั๊นให้เอาเก้าอี้มานั่งตรงทางเดิน
รถมันจะรับน้ำหนักไหวมั้ยนี่ดิปัญหา ค่ำวันนั้นฝนก็ตกอีกครับ เหมือนในหนังเลยหวะ
จะตายมั้ยวะกรูผัวจ๋าช่วยด้วย 555+ รถก็อืด ๆ แล้วก็ดับครับพี่น้อง เสียวขั้นเทพ ใจหายเลยกรู
ดีนะคนขับมันเก่ง อาม่าผมสวดมนต์ใหญ่เลย รวมถึงคนรอบข้างผมด้วย โหยเอากรูขนลุกเลยอะ
เป็นเที่ยวรถที่ทรมานกรูจริง ๆ ทั้งเซ็ง อึดอัด ปวดเมื่อยไปทั้งตัว เหม็นคนข้าง ๆ อีก ........T_T
เชี่ยจริง ๆ เวลาประมาน ตี 1 ครับรถก็จอดที่ปั๊มผมก็ลงมาเข้าห้องน้ำ เมื่อยเหรี้ย ๆ
เดินไปเดินมาก็ดันมีคนมาเหยียบตรีนกรูด้วยอารมณ์ที่ไม่ปกติ
เลยอุทานไปว่า................ " ไอ่สัด " แล้วหันหลังไปมองหน้าไอ้คนที่เหยียบตรีนกรูอย่างเอาเป็นเอาตาย
เค้าอึ้งใหญ่เลยครับ แล้วก็ขอโทษผมพร้อมยกมือไหว้ เค้าหน้าเสียเลยอะครับ ผิดป่าวเนี่ยกรู
ไม่เป็นไรกรูน่ารัก 555+ พอมาขึ้นรถเด็กน้อยดันร้องอีกครับไม่ รู้ว่าบุตรผู้ใด
แต่มันร้องอยู่ด้านหลังผม เลยหันไปมองไอ้เด็กนั่นด้วยสายตาพิฆาต
( กรูจะนอนถ้าเมิงไม่หยุดร้องเมิงได้ไปเกิดใหม่แน่ ) เด็กหยุดร้องเลยครับพี่น้อง
เลวโคด พอละ ๆ ประจานความเลวตัวเองแค่นี้ อิอิ ทริปนี้กรูเจออะไรเหรี้ย ๆ เยอะมาก
คงเป็นช่วงดวงตก แต่ก็กลับมาด้วยความปลอดภัยดีครับพ้ม
ถึง กทม . ก็ราว ๆ ตี 5 ตื่นมา 7 โมงเช้า ทำงานต่อ 555+.......
ชีวิตบัดซบสิ้นดี ...............ตาลาย จบครับ ( สรุป 2 วันกรูนอนไป 4 ชั่วโมง T_T )
.
.
ตอนหน้า พบกับตอน 24 แน่นอนก้าบ .....
((( The end )))
*****************
หลังจากที่เกือบจะถูกฆ่าตายให้ห้องสอบ ต้องรีบมาลงนิยายต่อ เพราะคนแต่งจะฆ่าแล้ว
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
