ตอนที่ 12
ผมก็นะ....หั่นให้มันทีละชิ้น แล้วก็ป้อนมันครับ ......ไอ้หมาเดี่ยวเคี้ยวอย่างมีความสุข สบายนะเมิง
ไม่รู้ตัวเลยนะเมิงคนมองทั้งร้าน กรูอายสาดดดด ผุ้ชาย 2 คน ( หน้าตาดี ) ป้อนอาหารให้กัน
ไม่ใช่แฟนแล้วจะเรียนกว่าไรวะ ?????????
มิได้นำพาครับ
เมิงกล้ากรูก็กล้า ด้านกัน 2 คนครับ 555+ คนอย่างกรูกล้าได้กล้าเสีย อย่าได้หยามคนอย่างไอ้นัท
กิงเสร็จ อิ่มแล้ว จ่ายเงิน กลับดิว้าจะอยู่เพื่ออะไรคนเริ่มมองเยอะละ ไม่ไหวจะเคลียร์
แต่ว่า......เท่าที่รู้จักมันมา ผมไม่เคยไปบ้านมันเลยอะพี่น้อง
เคยเห็นไอ้หมูเน่าบอกว่าอยู่ใกล้บ้านผม .....
ถึงบ้านมันแล้ว ใกล้แม้วเมิงอะเดะไอ้หมูเน่า บ้านไอ้หมาเดี่ยวอยู่ในหมู่บ้านสุดหรูครับ
สวยมากครับพี่น้อง บ้าน 2 ชั้น 3 ห้องนอน 4 ห้องน้ำ 1 ห้องครัว 1 ห้องนั่งเล่น -*-
( กรูนึกว่าเป็นนายหน้าขายบ้านอยู่ 555+ )
บ้านมันไม่ได้รกอะไรมากมาย ท่าทางมันคงทำความสะอาดบ่อยครับ
มันอยู่คนเดียว เก่งเนอะ ผมก็จัดการให้มันทุกอย่างครับเยี่ยงเมียมัน หึ หึ
อาบน้ำ เก็บของ กวาดบ้าน ซักเสื้อผ้า ....... ไม่มีเหตุผลที่ทำครับ มันไม่ได้บอกด้วย
แต่ทำเพราะอยากทำ ถ้าคิดว่าจะทำแล้วก็ทำเลยครับ ไม่ได้เสียหายอะไร .....
ตอนนี้ 4 ทุ่มแล้วครับ ผมรอเอาผ้าไปตาก ตอนนี้ถูพื้นเสร็จแล้ว ไอ้หมาเดี่ยวก็นั่งดูทีวีไปครับ
“ ตากผ้าเสร็จไปอาบน้ำที่ห้องกรู ” ไอ้หมาเดี่ยวบอก
“ ไม่เป็นไรเดี๋ยวกรูกลับไปอาบที่บ้าน ”
“ กรูให้เมิงไปอาบน้ำแล้วก็นอนที่นี่ ไม่มีข้อแม้ ” ….ว่าไงว่าตาม ผมชินละ
……ตากฝ้าเสร็จแล้วครับพี่น้องเหนื่อยสาดดดดดดด......
ตอนที่ไปตากผ้าผมแอบเห็นมีกรงหมาด้วย หุ หุ แสดงว่ามันเคยเลี้ยงหมา เสียดายจัง
เกือบ ๆ 5 ทุ่มแล้วครับผมเตรียมยาให้มาเดี่ยวกินก่อนนอน แล้วค่อยขึ้นไปอาบน้ำ
ห้องไอ้เดี่ยวเป็นห้องของนักบอลจริง ๆ ครับ มีรูปนักบอลเพียบ โรนัลโด้ รูนี่ บลา ๆ
มีเหรียญรางวัลด้วยแต่ไม่มากเท่าบ้านที่ กทม.
ผมก็จัดการอาบน้ำครับเหนื่อยมาทั้งวัน
พอออกมาไอ้หมาเดี่ยวก็นอนที่เตียงแล้วครับ ตกใจเล็กน้อย ก็นะผมก็อายเป็นน้า คริ ๆ
“ นอนได้แล้ว ” ไอ้หมาเดี่ยวบอกครับ
-*- กรูดิต้องบอกเมิง พรุ่งนี้กรูมีเรียนสาดดดดด
“ กรูขอโทษ เรื่องพี่แพมไม่ต้องคิดมาก มันไม่มีไร เชื่อกรูเป็นพอ แล้วอย่าคิดจะไปจากกรู เมิงต้องอยู่กับกรู ”
หลังจากจบประโยคนั้นของไอ้หมาเดี่ยว ทุกอย่างก็อยู่ในความเงียบ......ผมไม่ตอบอะไร
ความเงียบอาจเป็นคำตอบของผมก็ได้ครับ ........
โย่ว เช้าวันใหม่ที่สดใส ผมอาบน้ำเตรียมตัวไปเรียนจีนครับ จะได้เจอหมอโอมแล้วครับ คริ ๆ ลัลล้า
ผมอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าครับ แต่กว่าจะได้ชุดนานสาด ก็ไอ้เดี่ยวมันตัวควายกว่าผม เสื้อมันมีแต่ตัวใหญ่
ผมใส่ทีก็เหมือนชุดนอนอะ ไม่แนวเลย ยังดีที่เจอตัวกลาง ๆ อยู่
ผมออกมาจากห้องน้ำก็เห็นไอ้เดี่ยวถอดเสื้อผ้าเฮ้ยเมิงจะทำไรกรู อ๊างงงงงง อย่าน้า ไม่ใช่ละ -*-
“ ถอดเสื้อผ้าไมวะ ” ผมถาม
“ ไถนามั้ง ” ท่าทางเมิงอยากชิมรสชาติตรีนกรูนะ
“ เอาดี ๆ ”
“ ไปกับเมิง ” มันตอบมา ผมก็อึ้งอะเดะ
“ เชี่ยไรกรูไปเรียนจีนนะเว่ย ไม่ได้ไปเที่ยว ”
“ ฟังกรุดี ๆ กรู – จะ – ไป – กับ – เมิง – อย่า – ขัด-ใจ –กรู เข้าใจมั้ย ” -*- ชิ เรื่องของเมิง มิได้นำพา
“ เร็วดิกรูจะอาบน้ำ ” ….ผมอาบให้มันตามระเบียบ สาดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
เหนื่อยหวะ เหมือนอาบน้ำ 2 รอบ
กว่าจะได้ออกจากบ้านก็ 9 โมงแล้วครับ เพราะเมิงเลยไอ้เชี่ย
“ เหล่าซือ จ่าว ” ผมสวัสดีคุณครูครับ
ไอ้เดี่ยวก็นะมันกล้าเข้ามาเรียนจริง ๆ ครับ คุงหมอโอมจองที่ให้ผมแล้ว คริ ๆ
ผมกับไอ้หมาเดี่ยวไหว้คุณหมอครับ ดูไอ้เดี่ยวจะตกใจมิใช่น้อย มันไม่รู้อะครับว่าคุงหมอก็เรียนด้วย
ตอนนี้มันหน้าบึ้งมากมาย เฉกเช่นภูเขาไฟที่พร้อมจะระเบิด อย่านะเมิงเย็นไว้ลูก ๆ
การเรียนชั่วโมงแรกบรรยากาศมาคุมากมาย ไอ้หมาเดี่ยวปล่อยรังสีเหรี้ยออกมาครับ 55+
ได้เวลาพักครับ ลงไปซื้อน้ำดื่ม ไอ้เดี่ยวมันเรื่องมากจริง มันจะกิงขนมครับ ผมบอกว่าเดี๋ยวก็แดรกข้าวแล้ว
มันก็ไม่ยอมครับ จะเอาให้ได้ สาดดดดดดดดดดดด อยากเอาไม้เสียบลูกชิ้นทิ่มตาเมิงจริง ๆ
มันงอแงเหมือนเด็กเลยครับ น่ารำคาญ ชิ
“ ป้อน...” มันบอกให้ผมป้อนมันครับ ไอ้เชี่ยนี่เมิงจะเอาไงกับกรูวะ
“ เชี่ยไรแดรกเองเลยเมิง ” ผมอายคุงหมอ อิ อิ
“ กรูบอกให้ป้อน ” สุดท้ายผมก้ต้องยอมป้อนมันครับ
คุงหมอโอมหันมา “ น้อง 2 คนน่ารักดีนะครับ ” คุงหมอโอมชมหรือป่าววะ ? -*-
ไอ้เดี่ยวหัวเราะครับ .........อยากจะบ้าตายกับมัน
ได้เวลาเรียนชั่วโมงที่ 2 ครับ...................................................
ได้เวลาพักชั่วโมงที่ 2 แว้วเร็วเนอะ 555+
“ โทษนะค่ะ ” ใครวะมาขอโทษกรู เมิงทำไรให้กรู
“ ว่าไงครับ ” ผมถามหญิงสาวนิรนาม
“ พี่คนที่ใส่เผือกชื่ออะไรค่ะ ” ............ไอ้เดี่ยวอะเหรอ................
อ่าวอีนี่เมิงจะเอาไงกับกรูวะแมร่งเดี๋ยวเจอกรูถีบนมเบี้ยว อยากรู้จักไอ้เดี่ยวแต่มาคุยกับกรู รมณ์ไม่ดี
ที่ร้ายไปกว่านั้น ไอ้เดี่ยวดันคุยกับเค้าอะ ไม่ปลื้มอะ ไม่มีเหตุผลครับ แต่ไม่ชอบ หงุดหงิด
ผมไม่รู้จะทำไงเลยไปคุยกับคุงหมอโอม ยั่วมันครับโดยการจู๋จี๋กับหมอโอม ......
ดูคุงหมอจะชอบครับยิ้มหน่อยยิ้มใหญ่ แหนะ ๆ มีจะมาโอบผมด้วย อย่าน้า .....อย่าช้า คริ ๆ
กำลังเข้าได้เข้าเข็มครับ ปังงงงงงงงงงงงงงงงง !!! เสียงทุบโต๊ะดังมากครับ คนทั้งโต๊ะหันมามองเป็นจุดเดียว
ไอ้หมาเดี่ยวเลือดขึ้นหน้า มันไม่รู้เหรอไงวะว่ามือมันเจ็บอยู่ ตอนนี้ผ้าที่พันมือมันเริ่มแดงแล้วครับ
เลือดซึมออกมา มันจ้องผมใหญ่เลยครับ กรูจะตายมั้ยเนี่ย.....
แล้วมันก็เดินออกจากห้อง ไอ้สาดนี่จะเอาไงวะ ผมสเต็ปคนน่ารักอย่างผมก็ต้องไปง้อมัน -*- เชี่ย
คือผมเป็นคนที่ไม่ชอบง้อใครอะครับแบบว่ามี Tattoo colour สูงปี้ด
ผมต้องวิ่งตามครับถึงจะทัน
“ เป็นเหรี้ยไรวะ มือเมิงเลือดออกมากแล้วนะเว่ย ”
มันยังไม่หยุดครับ
“ เฮ้ย หยุดดิวะ เมิงต้องไปหาหมอเดี๋ยวนี้นะ ”
…..มันยังเดินต่อไป.....ตอนนี้เลือดมันไหลมากขึ้นแล้วครับ หมดเป็นทางแล้ว คนมองกันใหญ่
ตอนนี้ผมหัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะ เป็นห่วงมันมากครับ ผมควรทำไงดี ? ทำยังไงมันถึงจะหยุด......
ทำไมยิ่งตามเหมือนยิ่งไกล....
“ กรูขอร้อง หยุดเดินเถอะ ” น้ำตาผมเริ่มปริ่ม ๆ ที่ตา กลัวมันจะเป็นไรมาก
ผิดคลาดครับ มันหยุดเดินแล้ว ผมค่อย ๆ เดินไปหามันครับ ค่อย ๆ จับมือมือมันเบา ๆ
เลือดออกเยอะมากครับ
“ เจ็บมั้ย ” ผมถามมัน.....
มันไม่ตอบครับ คงมองหน้าผมอยู่อย่างนั้น
“ แค่นี้ไม่เท่าไหร่หรอก มันเจ็บที่อื่นมากกว่า ” มันพูดกับผมแล้วครับ
“ อย่าทำอย่างนี้อีกนะ ” ผมบอกมัน
“ ทำไมไอ้หมอนั่นถึงมาเรียนกับเมิงได้ ” เอาแล้วไงเจอคำถามพิฆาตมาร
“ บังเอิญมาเจอพี่เค้าอะ จริง ๆ น้า เชื่อกรูดิ ” อ้อนมันครับ
“ ตอนนี้ไปทำแผลเมิงก่อนนะ ” ผมพูดต่อ
มันยอมไปแต่โดยดีครับ.....................................ใจเริ่มดีขึ้น
แมร่งอดเรียนเลย ผมต้องขึ้นไปเอากระเป๋า แล้วขออนุญาตเหล่าซือ กลับก่อน
เมิงเป็นเชี่ยไรกับ รพ. วะ เข้าออกบ่อยหวะ รอไม่ถึง 5 นาที พยามารก็เรียกครับ เอ้ยพยาบาล
ผมก็เข้าไปกับมันด้วยครับ อยากรู้ว่ามันเป็นไงมั่งครับ
“ คุณไปทำไรมา ” คุงหมอถามครับ แต่ไอ้หมาเดี่ยวกลับเงียบครับ
ผมเลยตอบแทนมันไป ………..
“ คุณเป็นอะไรกับคนไข้ครับ ” เอาแล้วไงกรูงานเข้า
“ เมียผมครับ หมอมีอะไรหรือป่าวครับ ? “ ........สาดดดดดดดดดด.......
**********************