หัวข้อ: [เรื่องสั้น] Sad Seasons : Now It's raining -- 07 May 2018

[เขมกันต์]

ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ


ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0

ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน  เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ   เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด   คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง   จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต  และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ   

เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า  อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต   จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น   ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย  ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ  เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้  ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ

5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้  มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute  ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).

9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ

10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป  โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com  ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย  เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป

11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว

บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป

12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด

13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ

14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน  ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด  ควรจะให้เครดิตกับ... 
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ  ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ  พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง 
  (กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น  หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส
- ถ้าเป็น FW mail  ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail

16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข

17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน  ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง  นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)

เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................                                                           

วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย

เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม

[เขมกันต์]

Sad Seasons
Raining

   หน้าฝน เฉอะแฉะ น้ำท่วม ไม่มีอารมณ์อยากจะออกไปไหนเลยแม้แต่น้อย เดินเท้าก็ต้องระวังน้ำท่วมขังตามฟุตบาท ระวังน้ำที่กระเซ็นมาจากรถที่วิ่งบนท้องถนน ต้องพกร่มติดตัว บางครั้งฝนก็ตกหนักถึงแม้จะมีร่มก็ยังไม่สามารถป้องกันได้อย่างเพียงพอ จนตัวเปียกปอน



   จะอย่างไร แบบไหน ก็ไม่น่าพิสมัยเลยแม้แต่น้อย


   ผมกำลังมองออกไปทางระเบียงคอนโด ฝนตกอย่างกับฟ้ารั่ว


   “เฮ้อ” ผมได้แต่ถอนหายใจกับตัวเอง ไม่รู้เหมือนกันว่านี่เป็นการถอนหายใจครั้งที่เท่าไหร่ของผม


   “น่าเบื่อ” ผมเอาแต่พูดคำนี้วนเวียนไปมาและดูเหมือนจะเป็นคำติดปากในช่วงหน้าฝนของผม


   “กลับก่อนนะ” ใครคนหนึ่งเดินออกมาจากห้องหนึ่ง ผมละสายตาจากนอกระเบียงหันกลับไปมองเขาที่แต่งตัวเหมือนกำลังจะออกไปข้างนอกอย่างที่เขาบอกผม


   “ฝนตกอยู่” ผมบอกเขาอย่างไม่จำเป็น


   “อืม รู้แล้ว” เขาตอบ พลางก้มตัวเข้ามาหอมแก้มผมข้างหนึ่ง


   “ฝนตกหนัก”


   “อืม เห็นแล้ว แต่ผมขับรถมา” เขาบอกผมด้วยน้ำเสียงอบอุ่น น้ำเสียงที่เขาใช้พูดกับผมทุกครั้งเวลาที่เขามาหาผมที่คอนโด


   “ลมแรง...ดูเหมือนจะมีพายุเข้า”


   “อย่างนั้นเหรอ” เขาทำท่าแปลกใจก่อนจะทรุดตัวลงนั่งข้างๆ ผมบนโซฟาสีเทาอ่อน


   “ขับไปตอนนี้มันอันตราย”


   “...” คราวนี้ไร้คำพูดจากเขา


   “รอฝนหยุดก่อนดีไหม” ผมบอกเขาด้วยความเป็นห่วง


   “ได้” เขาบอกก่อนจะพาดแขนข้างหนึ่งมาทางด้านหลังของผม แล้วรั้งตัวผมเข้าไปในอ้อมกอดของเขา


   เราสองคนนั่งฟังเสียงฟ้าร้องกันอย่างเงียบๆ แต่ผมกลับได้ยินเสียงหัวใจของเขาเต้นเต็มหู


   “ทำไมไม่ปิดประตูระเบียง แบบนี้ฝนก็สาดเข้ามาข้างในเปียกหมดพอดี” เขาบอกกึ่งดุ เพราะโซฟาหรือข้าวของหลายอย่างทำมาจากไม้ ถึงแม้มันจะเป็นไม้ชั้นดี ไม่ใช่ไม้อัด แต่เขาก็ไม่ค่อยชอบเพราะอย่างน้อยมันก็ทำให้พื้นเปียก


   “อยากฟังเสียงฝน”


   “งั้นก็เปิดแง้มๆ ไว้นิดหน่อยก็ได้มั้ง”


   “ไม่เป็นไร ผมชอบแบบนี้”


   “พอฝนสาดเข้ามา ละอองฝนก็จะทำให้ป่วย” เขาเตือน


   “คนเราไม่ได้ป่วยเพราะละอองฝน คุณรู้ดีอยู่แล้วคุณหมอ อย่ามาหลอกผม”


   “ก็นึกว่าเด็กแถวนี้จะหลงกลบ้าง พูดอะไรก็เถียงหมอไปเสียทุกอย่าง”


   “ไม่ได้เถียง ผมแค่บอกว่าผมชอบอะไรก็เท่านั้นเอง”


   “แล้วพอตัวเย็นชื้นก็จะเริ่มหนาว” เขาพูด เพราะตอนนี้ตัวผมกำลังสั่นเล็กน้อยจากความหนาวเย็นของไอฝนที่ทะลุเข้ามาในห้อง


   “คุณแค่กอดผมไว้แบบนี้ก็พอ ได้หรือเปล่า” ผมบอกเขา


   “ได้ ผมจะกอดคุณจนกว่าผมจะไป” เขาพูดเหมือนมันเป็นคำสัญญา


   “ขอบคุณครับ”


   “หิวหรือเปล่า ช่วงเย็นผมไม่เห็นคุณกินอะไร” เขาถามขึ้นมาบ้าง


   “ไม่ครับ ผมไม่หิว”


   “ผมซื้ออาหารมาแช่ไว้ในตู้เย็นของคุณ เห็นแล้วใช่ไหม” เขาบอกผม เขาใส่ใจผมเสมอ ผมรู้ ผมสัมผัสความรู้สึกนี้ได้


   “เห็นแล้ว จริงๆ ไม่ต้องซื้อมาก็ได้ ผมไม่เป็นไร”


   “ดูแลตัวเองหน่อยเวลาที่ผมไม่อยู่”


   “ผมดูแลตัวเองได้ดี คุณไม่ต้องเป็นห่วง”


   “ฝนซาแล้ว” เขาบอก ผมไม่อยากได้ยินคำนี้สักเท่าไหร่


   “ยังหนักอยู่”


   “งั้นผมจะอยู่ต่ออีกนิด”


   “ถ้าคุณไปครั้งนี้แล้วจะมาหาผมอีกเมื่อไหร่” ผมถาม ผมอยากรู้


   “เมื่อคุณต้องการ”


   “เมื่อคนไข้ต้องการคุณน่ะสิไม่ว่า”


   “คนเก่ง เวลาของผมเป็นของคนไข้ เวลาที่เหลือเป็นของคุณ” เขาตอบด้วยเสียงโทนเดิม น้ำเสียงอบอุ่น แต่คำตอบมันบอกให้รู้ว่า ผมไม่มีวันจะเอาชนะคนไข้ของเขาได้


   “ผมเข้าใจ”


   “เด็กดี ผมเป็นหมอ คุณรู้ข้อนี้ดีอยู่แล้ว”


   “ผมเข้าใจ” ผมบอกเขาอีกครั้ง เขาเหมือนปลอบใจผมแต่คำพูดมันเหมือนทำร้ายผมมากกว่า


   “คนไข้ของคุณเป็นยังไงบ้าง” ผมถามอาการคนไข้


   “ดี ทุกอย่างดี”


   “ดีใจด้วยครับ” ผมบอกเขาจากใจ เขายิ้มให้ ผมชอบรอยยิ้มของเขาเพราะเขายิ้มไม่ค่อยบ่อย คนมีอาชีพเป็นหมอดูจะมีเรื่องคิดอยู่ตลอดเวลา ตอนนี้เขายกนาฬิกาขึ้นดู


   “ฝนหยุดตกแล้ว” คำพูดของเขากำลังบอกว่าเวลาของเรากำลังสิ้นสุดลง


   “ครับ คุณอยู่กับผมต่อไม่ได้แล้ว” ผมบอกทั้งที่ไม่ได้เต็มใจแต่ก็ไม่ได้แสดงอาการใดๆ ออกมา


   “คุณน่ารักเสมอ”


   “ครับ ถึงผมจะน่ารักในสายตาคุณแค่ไหน คุณก็ไม่อยู่กับผม” ผมบอกเขา ไม่ได้อยากตัดพ้อ แต่ก็ห้ามคำพูดของตัวเองไม่ทัน


   “คุณน่ารักเวลาที่คุณไม่งี่เง่าและไม่งอแง” เขาดุผม ผมรู้


   “ขอโทษ แต่ถ้าฝนจะตกต่ออีกนิดก็คงดี” ผมยังหวัง


   “ผมต้องไปแล้ว”


   “....”


   “เขากำลังรอผมอยู่” เขาจูบแก้มผมอีกครั้ง ก่อนจะลุกออกไปจากโซฟา



   เขาเปิดประตูห้องออกไป โดยปราศจากความลังเล ไม่มีแม้แต่การหันมาบอกลาหรือสบตากับผมก่อนไปเลยแม้แต่น้อย



   ผมอยากภาวนา ขอให้ฝนตกนานกว่านี้หน่อย ขอให้ลมพัดแรงกว่านี้หน่อย เพื่อเพิ่มเวลาอยู่กับเขาอีกนิด อีกนิดเดียวก็ยังดี



   เขาคงกำลังลงลิฟท์และกลับไปหาคนรักของเขา



คนรักที่ไม่สบายของเขา
   


และผมก็ได้แต่รอว่าเขาจะมาหาผมได้อีกครั้งเมื่อไหร่



   ผมหันกลับไปมองนอกระเบียง


   ฝนยังคงตกอยู่เหมือนเดิม...
   
   

END

=================

สวัสดีค่ะ เขมกันต์ ช่วงนี้ฝนตก ก็เลยอยากแต่งอะไรที่เกี่ยวกับหน้าฝนขึ้นมา
แต่พอเราพูดถึงหน้าฝนก็มักจะพูดถึงความเหงา อะไรแบบนี้ใช่มั้ยคะ
มันเลยได้ตอนสั้นๆ เรื่องนี้มาค่ะ  ซึ่งก็สั้นมากจริงๆ แต่อยากให้ลองอ่านกันดูค่ะ

และอย่างที่เห็นว่าเป็น Sad Seasons แน่นอนค่ะ ว่ามันต้องมีหลายฤดูความรักแสนเศร้า ทุกฤดูกาล
เขมก็ตั้งใจจะเอาฤดูอื่นมาให้อ่านด้วยค่ะ

ขอบคุณค่ะ

[ืniyataan]

  รอตอนต่อไปจ้า

[yunnutjae]

เศร้า 

[Meen2495]

  หน่วง ๆ ในใจเนอะ

อารมณ์ฝนตกในฤดูหนาวที่แท้ทรู

[unicorncolour]

 

[Keane]