[เรื่องสั้น] — ⋉ MR. U (BER) ⋊ — [ตอนเดียวจบ]
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: [เรื่องสั้น] — ⋉ MR. U (BER) ⋊ — [ตอนเดียวจบ]  (อ่าน 6542 ครั้ง)

ออฟไลน์ NORMOR

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 12
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +7/-1
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ


ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0

ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิ์ส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน  เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ   เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรูปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ
หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสต์กระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด   คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง   จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต  และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ   

เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า  อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต   จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น   ก็ประมาณอย่าทำให้กระทู้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย  ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพสต์ หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ  เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้  ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเว็บแห่งนี้นะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล์ บอกเมล์ แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ

5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้  มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสต์นิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insert quote ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).

9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ

10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป  โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เว็บ http://www.thaiboyslove.com  ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย  เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม้อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเว็บ แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป

11.บอร์ดนิยายที่โพสต์จนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสต์ในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรื่องบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว

บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป

12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด

13.ผู้โพสต์นิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสต์ให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ

14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน  ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเว็บบอร์ด  ควรจะให้เครดิตกับ...
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เว็บไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ  ให้โพสต์ชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ  พร้อมทั้งเว็บไซต์ที่อ้างอิง
  (กรณีนี้จะโพสต์อ้างอิงชื่อผู้โพสต์หรือเว็บไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเว็บไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสต์และเว็บไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสต์ค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเว็บไซต์สาธารณะ เช่น  หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสต์ได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพสต์
- ถ้าเป็น FW mail  ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail

16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข

17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน  ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง  นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฎการซื้อขายของเล้าก่อน ด้วยนะคะ)
ว่าด้วยเรื่องการจะรวมเล่มนิยายขายในเล้า จะต้องมี ID ซื้อขายก่อน ถึงจะสามารถประกาศ ..แจ้งข่าว.. ที่บนหัวกระทู้ของนิยายได้ ในกรณีที่ รวมเล่มกับ สนพ. ที่มี  ID ซื้อขายของเล้าแล้ว นักเขียนก็สามารถใช้ หมายเลข  ID ของ สนพ. ลงแจ้งในหน้าที่มีเนื้อหารายละเอียดการสั่งจองนิยายได้

18.ใครจะโพสต์เรื่องสั้นให้มาโพสต์ที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที  ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสต์แรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ย้ายไปไหน   เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสต์แรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ
Share This Topic To FaceBook
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 13-03-2018 23:04:21 โดย NORMOR »

ออฟไลน์ NORMOR

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 12
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +7/-1
Re: [เรื่องสั้น] — ⋉ MR. U (BER) ⋊ —
«ตอบ #1 เมื่อ13-03-2018 22:35:18 »



MR. U (BER)








   "เฮ้ย...ไอ มึงไหวแน่นะ"



   "ไหว"



   "กลับคนเดียวได้"



   "เออ"



   ผมหันไปตอบก่อนจะกลับมาก้มมองหน้าจอโทรศัพท์อีกครั้ง อูเบอร์ที่เรียกไว้ใกล้มาถึงแล้วและอีกไม่กี่นาทีต่อมา รถยนต์สีบลอนด์เงินก็มาหยุดอยู่ตรงหน้าผม



   "กูไปละ"



   "เออๆ กลับดีๆ นะมึง"



    ผมยิ้มรับ โบกมือลาพวกเพื่อนที่มานั่งด้วยกันวันนี้ ถึงผมจะเมาเหมือนกันแต่ก็ยังพอกลับบ้านได้ สภาพดูดีกว่าอีกสี่คนที่ยืนโบกมือให้ผมอย่างเป็นห่วงนั้นเยอะ คนหนึ่งคอพับแขนพาดไหล่อีกคน ส่วนอีกคนยืนกำหนดลมหายใจเหมือนกลั้นอ้วกอยู่และอีกหนึ่งก็ยืนตาลอยๆ จนผมไม่แน่ใจว่ามันเมาแค่เหล้าหรือไปโดนตัวไหนมาเพิ่ม



   ถึงพวกมันจะกลับทางเดียวกันทั้งสี่คนแต่ผมว่าแม่งน่าเป็นห่วงจริงๆ นะ



   มือเอื้อมไปเปิดประตูรถก่อนจะแทรกตัวเข้าไปนั่งที่ตำแหน่งเบาะหลังคนขับ รถเคลื่อนปุ๊บ ผมก็เอนหัวพิงกระจกทันที ในร่างกายยังรู้สึกร้อนพร้อมกับหัวใจที่เต้นแรงเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ ความจริงแล้วไม่ได้อยากมากินวันนี้เลยเพราะพรุ่งนี้มีเรียน 8 โมง มันไม่ใช่นโยบายของผมที่จะเมาแล้วต้องตื่นไปเรียนเช้า แต่แม่ง...เรื่องมันมี มีแล้วมันก็เซ็ง



   ก็ยังไม่ได้ชอบขนาดนั้น...แค่คุยกันเฉยๆ ลึกๆ แล้วก็รู้แหละว่าไม่ได้คลิกหรอกแต่ก็ลองดูหน่อยก็ได้ นานไปอาจจะดีขึ้นแต่แม่งไม่ใช่...ไม่ใช่เลย



   คนที่ผมคุยด้วยเกือบเดือนมีคนคุยอยู่แล้วและเพิ่งคบกันไปเมื่อไม่กี่วันก่อน



   แล้วกูคืออะไรวะ...ผมถามไปก็ไม่ได้รับคำตอบ ไม่มีคำพูดใดๆ จากเขาอีกเลย เขาบล็อกผม อันฟอลโลว์ และเงียบหายไป



   ถามว่าผมเสียใจไหม...มันไม่ถึงขนาดนั้นเพราะผมยังไม่ได้ชอบเขา อันที่จริงตอนที่คุยกันมันก็เหมือนจะเข้ากันได้แต่ผมก็รู้นั่นแหละว่ามันยังไม่ใช่ ที่มาเมาวันนี้เพราะมันเซ็ง...เสียเวลาเหี้ยๆ กับคนแบบนี้   



   "พี่...เปลี่ยนเพลงได้ป่ะ"



   ผมผงกหัวขึ้นมาบอกพี่คนขับเสียงแหบเมื่อเพลงจากวิทยุแม่งเศร้า บิวท์อารมณ์เกินไป และผมก็เพิ่งสังเกตว่าพี่คนขับเขาใส่มาสก์สีขาวปิดไปครึ่งหน้าพร้อมกับแว่นสายตากรอบหนา ดูแล้วไม่ค่อยน่าไว้ใจแต่สายตาคู่นั้นที่มองสบกับผมผ่านกระจกรถกลับให้ความรู้สึกคุ้นเคยอย่างประหลาด



   บ้าเหรอ...เมาแล้วกู



   พี่คนขับยอมเปลี่ยนเพลงให้ผมโดยไม่ว่าอะไร ผมกลับมาเอนหัวพิงกระจกเงียบๆ อีกครั้ง เสียงเพลงจังหวะสนุกสนานดังผ่านหูซ้ายทะลุไปหูขวา ผมไม่ได้เอนจอยอะไรกับเพลงที่เปิด สายตาเหม่อมองผ่านกระจกออกไปนอกรถพร้อมกับความคิดที่เปลี่ยนประเด็นไปจากเดิม



   ทำไมอยู่ดีๆ ก็คิดถึงมันวะ



   เพราะเมาแน่ๆ




   
   "...ก็ยังรักคนๆ หนึ่ง และก็ยังซึ้งกับคนๆ นั้น ซึ่งมันก็เหมือนเดิมทุกประการ ไม่ว่าจะเนิ่นนานสักเท่าไร..."





   เพลงเร็วจากวิทยุเปลี่ยนเป็นเพลงช้าเมื่อไหร่ไม่รู้ แต่เมื่อเนื้อเพลงท่อนแรกดังขึ้น...ผมก็หลุดออกจากภวังค์ทันที



   ผมเบนสายตามาที่วิทยุในรถโดยไม่ได้สังเกตเลยว่าที่กระจกมองหลังนั้นมีสายตาของใครกำลังมองผมอยู่ เสียงร้องและทำนองที่ผมเคยคุ้นของเพลงรัก...โลกาภิวัตน์ เวอร์ชัน ภิญโญ รู้ธรรม ทำให้ความทรงจำที่ผมพยายามจะฝังมันไว้ผุดขึ้นมาฉายในหัว




   "...ยังไม่รู้ว่าวันข้างหน้า ว่าจะโลกาภิวัฒน์หรือไม่ แต่ความรักของเราที่ให้เธอไป จะนานเท่าไรก็ยังเหมือนเดิม..."





   "หยุดร้องได้แล้ว"


   "เฮ้ยย ฟังกูก่อนน"


   "กูจะนอนไอ้ยู! หยุดร้อง! กูจะวางสายแล้ว"


   "ไอฟังยูก่อนสิ...เดี๋ยวเล่นกีต้าร์ให้ด้วย แป๊บๆ"


   "ไอ้เหี้ยยูววว พ๊ออออ"


   "...ถึงไม่ได้เป็นคนแรกของเธ๊ออ...แค่ได้เป็นคนสุดท้ายก็เอา..."


   "ไม่เอาโว้ยยย"


   "เอา! กูจะเอา!"


   "โว้ยย...กูจะวางแล้วนะ นับ 1...2..."


   "เดี๋ยวๆ เคๆ วางก็ได้ เพิ่งตีสองเอง"


   "เพิ่งตีสองพ่อมึงเหรอ พรุ่งนี้ไปโรงเรียนนะ"


   "ทัน"


   "มึงถูกจดชื่อมาสายกี่ครั้งแล้ว"


   "สอง"


   "กูไม่เชื่อ...บอกความจริงมา"


   "สองจริงๆ ...อีกแปดครั้งกูบอกชื่อคนอื่น"


   "เหี้ย ฮ่าๆๆๆๆ"


   "ฮ่าๆ อารมณ์ดีแล้วใช่ป่ะ"


   "เออ...แต่ไม่ฟังมึงร้องเพลงแล้วนะ"


   "เออๆ รู้แล้ว เดี๋ยวพรุ่งนี้กูไปร้องให้ฟังที่โรงเรียนก็ได้"


   "เฮ้อออ"


   "อะไรๆ มาถอนหายใจ...พี่ยูไม่ได้ร้องให้ใครฟังง่ายๆ นะ"


   "ครับผมๆ ...ไอง่วงแล้วยู"


   "อืม...งั้นเดี๋ยวยูวางสายแล้ว"


   "ฝันดีนะ"


   "ยูเลิฟไอไหม"


   "หื้ม"


   "ตอบดิ"


   "มึงเปลี่ยนแพทเทิร์นบ้างได้ป่ะ อันนี้กูว่าเลี่ยนไป"


   "ไม่เอา ไม่เปลี่ยน...กูชอบอันนี้อะ ตอบเร็วๆ ยูเลิฟไอไหม"


   "เฮ้อ...ไอเลิฟยูครับ"


   "ยูก็เลิฟไอนะ...ฝันดีครับ"






   "พี่...เปลี่ยนเพลงได้ไหม"



   รู้ตัวอีกทีผมก็พูดไปแบบนั้นแล้ว สายตาเผลอสบกับตาอีกคู่ทางเงาสะท้อนของกระจกแต่เพียงครู่เดียวก็ผละจากกัน ผมสะบัดหัวแรงๆ คิดว่าตัวเองน่าจะเมาหนักแล้วถึงได้คิดว่าสายตาคู่นั้นมันมีอะไรบางอย่าง...อันที่จริงมันก็คุ้นมากๆ แต่คงไม่ใช่หรอก



   "น้องไม่ชอบเพลงนี้เหรอ" เป็นครั้งที่ผมได้ยินเสียงคนขับพูด เสียงของเขาอู้อี้เล็กน้อยไม่รู้ว่าเป็นเพราะมาสก์ที่ปิดหน้าหรือเหตุผลอื่น



   ผมเงียบเป็นคำตอบ เขาจึงพูดต่อ "...แต่พี่ชอบเพลงนี้นะ"





   "มึงเปลี่ยนเพลงบ้างดิ"



   "เอ้า! ทำไมอะ มึงไม่ชอบอ่อ"


   "เปล่า...แต่มึงฟังเวียนเป็นสิบรอบแล้วไง"


   "ก็กูชอบเพลงนี้อะ"






   เพราะผมรู้ว่ามันชอบเพลงนี้ ตั้งแต่เลิกกัน...ผมจึงไม่เคยเปิดเพลงนี้ฟังอีกเลย



   6 เดือนแล้วหรือเปล่านะ...เกือบสี่ปีที่คบกันตั้งแต่ ม.5 จนถึงปีสอง ตอนนี้ก็เลิกกันมา 6 เดือนแล้วมั้ง ผมกับยูอาจจะไม่เคยคุยกันไกลจนถึงสิบปีหรือยี่สิบปีข้างหน้าแต่เราก็ไม่เคยคิดที่จะเลิกกัน



   สุดท้ายก็เลิก



   ถามว่าเลิกกันเพราะอะไร ตอนนี้ผมก็ยังตอบไม่ได้...มันเป็นปัญหาจุกจิกหลายอย่างรวมไปถึงเรื่องที่ผมกับมันอยู่กันคนละมหาลัยด้วย ถึงจะมาเจอกันบ่อยแต่เพราะก่อนหน้านี้เราอยู่ด้วยกันตลอด เรียนห้องเดียวกัน เรียนพิเศษที่เดียวกัน เราก็เลยคิดว่าถึงแม้จะอยู่กันคนละมหาลัยแต่กิจวัตรทุกอย่างมันก็ต้องเป็นแบบเดิมได้



   ห่างกันแค่นี้เอง...คู่อื่นเขาห่างกันมากกว่านี้อีก



   นั่นสิ...ผมคิดแบบนั้น ยูก็คงคิดเหมือนกัน แต่ห่างก็คือห่าง ไม่ได้อยู่ด้วยกันตลอดเวลาก็คือไม่...มันไม่เหมือนตอนที่เราอยู่ม.ปลาย เราไม่ได้ใส่ใจกับปัญหานี้ และเมื่อความคิดทุกอย่างยังอิงกับสิ่งที่เคยเป็นมา...ปัญหามันเลยเกิดขึ้น



   ผมบอกเลิกมันเพราะคิดว่ามันมีคนอื่น



   มันพยายามบอกผมแล้วว่าไม่ใช่แต่ผมจะไปรู้ได้ยังไงในเมื่อเราไม่ได้อยู่ด้วยกัน ความระแวง ความหวั่นไหวและคำพูดของคนอื่นทำให้ผมเลือกที่จะหยุดและยอมแพ้เพราะคิดว่าความทุกข์ใจที่เกิดขึ้นมันจะหายไป...แต่ไม่ใช่



   แม่งโคตรแก้ปัญหาที่ปลายเหตุ



   สุดท้าย...ผมก็ยังคิดถึงมันตลอดเวลาอยู่ดี





   "...จะยืนจะยันว่ารักเธอจนตาย จะนานเท่าไหร่ก็ยังเหมือนเดิม"




« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 13-03-2018 22:40:35 โดย NORMOR »

ออฟไลน์ NORMOR

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 12
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +7/-1
Re: [เรื่องสั้น] — ⋉ MR. U (BER) ⋊ —
«ตอบ #2 เมื่อ13-03-2018 23:02:54 »




   "น้องมาเที่ยวแถวนี้บ่อยเหรอ" เสียงพี่คนขับเรียกสติผมอีกครั้ง เขาเงียบเพื่อรอคำตอบ ส่วนผมก็ระลึกคำถามของเขาอยู่เสี้ยววิ ปกติแล้วผมไม่ค่อยชอบคุยกับคนขับรถสาธารณะแบบนี้เท่าไหร่ แต่ครั้งนี้ไม่รู้ทำไมปากถึงขยับตอบไป...เพราะเมามั้ง



   "เปล่าพี่"



   "แล้วทำไมวันนี้มาแถวนี้ล่ะ"



   "อกหักมา"



   เป็นคนขับอูเบอร์ที่เสือกพอสมควรแต่ผมเองก็เสือกตอบกลับไปด้วย ผมมองไปยังเงาสะท้อนในกระจกมองหลัง เห็นครึ่งหน้าผมที่ดูคุ้นตาแปลกๆ แล้วก็ต้องรีบเสมองไปทางอื่นเพราะเริ่มรู้สึกว่าหัวใจกลับมาเต้นแรงอีกครั้ง...เหล้ามันตีขึ้นมั้ง



   "แฟนทิ้งเหรอน้อง" คนขับอูเบอร์ยังคงเจาะลึกเรื่องส่วนตัวของผมต่อ



   "แค่คนคุยพี่"



   "เหรอ...คุยกันนานแล้วหรือเปล่า น้องดูเฮิร์ทนะ"



   "พี่ถามทำไมเนี่ย"



   "ก็เห็นน้องดูเศร้าๆ เลยชวนคุย"



   "ก็ไม่ได้เศร้าขนาดนั้น..." ผมตอบเสียงแผ่วจนไม่รู้ว่าคนถามเขาจะได้ยินหรือเปล่า "...คุยกันยังไม่ถึงเดือนเลย"



   หลังจากนั้นภายในรถก็ไม่มีบทสนทนาใดดำเนินต่อ เสียงเพลงจากวิทยุยังคงดังขึ้นเปลี่ยนเวียนสลับกันไป ผมเหม่อมองออกไปนอกรถอีกครั้ง มองดูเส้นทางที่คุ้นๆ ว่าจะตรงไปคอนโดของผมนั่นแหละ ไม่ได้ถูกพาไปฆ่าปล้นจี้ที่ไหนแน่ๆ



   จะตีสองแล้วแต่ถนนยังไม่เงียบ



   รถยนต์และมอเตอร์ไซด์สามสี่คันยังคงจอดติดไฟแดงแม้ว่านี่จะเป็นเวลานอนของใครหลายคนแล้วก็ตาม เสียงดังจากถนนลอดเข้ามาในรถได้นิดหน่อยหรืออาจจะเป็นเพราะผมเอาหัวพิงกระจกรถอยู่ก็ได้เลยได้ยินเสียงจากข้างนอกชัดกว่าปกติ แอร์เย็นฉ่ำเริ่มทำให้รู้สึกง่วงแต่จะให้หลับจริงๆ ก็คงหลับไม่ลง หนึ่งคือเพื่อความปลอดภัย และสองคือในใจยังมีสิ่งรบกวน



   ไม่ใช่ความเซ็งที่ทำให้ผมต้องไปเมาวันนี้ แต่เป็นอดีตที่ปรากฏขึ้นมาโดยไม่ได้ตั้งใจ ความบังเอิญบนโลกจะมาเล่นตลกร้ายอะไรกับผมตอนนี้ ไม่รู้หรือไงว่าคนเมาจิตใจมันอ่อนแอนะ...ทำไมต้องให้ผมมาเจออูเบอร์ที่คล้ายกับแฟนเก่าของตัวเองขนาดนี้วะเนี่ย



   ไม่ใช่หรอกมั้ง



   ผมอยากให้มันไม่ใช่ เพราะถ้าใช่...ผมร้องไห้จริงๆ นะ



   "น้องจะเปลี่ยนเพลงอีกไหม" ไม่รู้ว่าหวังดีหรือกวนตีนแต่ผมก็ไม่ตอบคำถามของพี่เขา กลับเลือกที่จะถามเขาแทน



   "ทำไมพี่ต้องใส่มาสก์ด้วยอะ"



   "ไม่สบายครับ...กลัวลูกค้าติดหวัด"



   "'งั้นพี่ก็หยุดงานสิ"



   "หยุดงานแล้วเอาไรกินล่ะน้อง"



   เอ้อ...เสือกมา เสือกกลับไม่โกง



   ผมหลุดขำ...นี่กูทำอะไรอยู่วะ เสือกเรื่องอูเบอร์เล่นๆ งี้เหรอ



   "พี่..." ผมกลับมานั่งตัวตรงหลังพิงเบาะแล้วทอดสายตาไปที่คนขับ และความคุ้นเคยแปลกๆ กับฤทธิ์แอลกอฮอล์คงทำให้ผมหลุดปากออกไปแบบนั้น



   "เราเคยรู้จักกันมาก่อนหรือเปล่า"



   เป็นครั้งแรกที่พี่คนขับไม่ตอบผมในทันที เขาเงียบเสียงไปพักหนึ่งก่อนจะตอบกลับมา "...ทำไมน้องคิดงั้นอะ"



   "พี่เหมือนคนที่ผมรู้จัก"



   "ใครเหรอ"



   "แฟนเก่าผม"



   แล้วผมก็ได้ความเงียบกลับมาเป็นคำตอบ...ไม่รู้ว่ามันคืออะไร ใช่ ไม่ใช่ หรือคนขับเขาอาจจะคิดว่าผมเมาจนเพ้อไปแล้ว ผมเบนสายตาออกไปมองถนนอีกครั้งก่อนที่จะได้ยินเสียงทุ้มอู้อี้ดังแทรกความเงียบขึ้นมา



   "น้องเมาหนักแล้วนะ...พี่จะไปเหมือนแฟนเก่าน้องได้ยังไง"



   "นั่นสิพี่" ผมเมามั้ง...เมาจนสร่างแล้ว "ถ้าเห็นว่าลูกค้าเป็นผม...มันคงขับหนีไปแล้ว"



   "จบกันไม่ดี?"



   "ก็...อืม ครับ ผมบอกเลิกมันเอง"



   "เขามีคนอื่นเหรอ"



   "เปล่าหรอก...คือ จริงๆ ผมก็ไม่รู้ แต่ผมคิดว่ามันมี"



   "น้องก็เลยบอกเลิกเขา"



   "มันหลายอย่างอะพี่...ตอนนั้นผมทนไม่ไหว"



   "เหรอ..." ผมได้ยินเขาตอบมาแค่นั้นแล้วก็เงียบไปเหลือเพียงเสียงวิทยุที่กำลังโฆษณาคอนโด



   ผมแอบมองเสี้ยวหน้าของคนขับผ่านทางกระจกมองหลัง เสียดายที่มีเพียงแค่ไฟจากถนนเท่านั้นที่สาดเข้ามาพอให้เห็นแววตาของเขาได้ แต่มันก็ไม่ชัดอยู่ดี ไม่นับที่เขาใส่มาสก์ปิดไปครึ่งหน้าจนสุดท้ายผมก็ไม่เห็นว่าคนขับอูเบอร์คนนี้เป็นใครกันแน่



   แต่ในใจผมก็รู้สึกเหมือนจะใช่...ไม่รู้สิ



   นี่ยอมเอาความปลอดภัยของตัวเองเป็นเดิมพันเลยนะ



   "คอนโดน้องอยู่ฝั่งไหน" จู่ๆ เสียงคนขับก็ดังขึ้น



   "ฝั่งขวาครับพี่...พี่ตรงไปก่อน มันจะมีจุดยูเทิร์นให้"



   ผมบอกทางให้กับคนขับ แอบมองเห็นคอนโดที่ตัวเองอยู่ตั้งตระหง่านอยู่รำไรแล้วก็รู้สึกอยากจะให้รถแล่นช้าลง อยากจะให้คนขับพาวนอ้อมถนนอีกสักรอบเพราะผมยังไม่อยากลงจากรถคันนี้ ผมนั่งนิ่งดูแล้วเหมือนคนกำลังเหม่อลอยปกติแต่ภายในใจกลับว้าวุ่นและเต็มไปด้วยความคิดหลากหลายที่ตีกันยุ่ง ผมอยากจะให้คนขับเขาชวนผมคุยเหมือนเมื่อกี้แต่เขากลับเงียบ และผมเองก็ไม่กล้าที่จะเปิดบทสนทนาเพราะไม่รู้ว่าจะคุยอะไร



   ใจจริงผมอยากจะขอให้เขาเปิดมาสก์ออก



   ไม่รู้สิ...ถ้าเป็นไอ้ยู ผมจะทำยังไงเหรอ...คงร้องไห้...แต่ถ้าไม่ใช่ไอ้ยู...ผมก็คงร้องไห้เหมือนกัน...เวลาหลายเดือนที่เลิกกัน หลายเดือนที่ชีวิตผมไม่มียู...มันไม่ใช่แค่เหงา



   มันอ้างว้างนะ...แม่งเหมือนชีวิตมันขาดอะไรไปจริงๆ




   ผมได้แต่ถามตัวเองว่าบอกเลิกมันทำไมวะ แต่พอคิดจะกลับไปคืนดีก็ดันคิดว่าตัวเองคงจะทนสภาพเดิมไม่ได้ แม่งโคตรอ่อนแอ...ผมคิดว่าถ้าลืมทุกอย่างไปซะ เก็บมันไว้เป็นความทรงจำดีๆ สักวันผมคงจะผ่านพ้นไปได้ สักวันทุกอย่างจะดีขึ้น สักวันหนึ่งผมคงจะเข้มแข็ง



   แต่เรื่องที่เกิดขึ้นในคืนนี้ทำให้ผมรับรู้แล้วว่า...ผมก็ยังเหมือนเดิม



   "น้อง...น้องยังคิดถึงแฟนเก่าอยู่ไหม"



   เสียงพี่คนขับอูเบอร์ดังขึ้นขณะที่เปิดไฟเลี้ยวกำลังจะเลี้ยวเข้าคอนโดของผม ผมชะงักค้าง คิดคำตอบไม่ออกทั้งๆ ที่คำตอบมันก็แค่พยางค์สองพยางค์แต่กลับไม่สามารถหลุดออกจากปากได้ เขาจึงถามผมต่อ



   "ตอนเลิกกัน...น้องไม่รักเขาแล้วเหรอ"



   รถยนต์จอดสนิทแต่ไม่มีความเคลื่อนไหวใดๆ จากหลังรถ คนขับปล่อยมือจากพวงมาลัยก่อนจะหันเสี้ยวหน้ามาทางผมที่นั่งเงียบมาตั้งแต่เมื่อครู่ สายตาที่มองมาไม่ได้คาดคั้นคำตอบ แต่มันกลับถ่ายทอดความรู้สึกบางอย่างซึ่งไม่ต้องใช้คำพูด ผมก็รู้สึกได้



   "..ต-ตัดบัตรนะพี่"



   อะไรดลใจทำให้ผมพูดไปอย่างนั้นก็ไม่รู้ รู้เพียงแค่ตอนนี้สองมือสั่นเทาจนแทบจะเสียการควบคุม ผมเช็คของในกระเป๋ากางเกงก่อนจะค่อยๆ เอื้อมมือไปเปิดประตูรถ คนขับพยักหน้าหนึ่งครั้งก่อนจะกลับไปนั่งตัวตรงเหมือนเดิมแต่ถึงอย่างนั้นผมก็ยังรู้สึกถึงสายตาที่มองผ่านกระจกมองหลังมาอยู่ดี



   ภาพที่ผมเห็นกลายเป็นภาพเบลอเพราะน้ำใสๆ ที่เริ่มมาคลอที่หน่วยตา



   และก่อนที่ผมจะก้าวออกไปจากรถคันนี้...ก่อนที่ทุกอย่างจะจบลงในคืนนี้ ผมก็รวบรวมความกล้าเปล่งเสียงที่สั่นเทาออกมาเพื่อพูดความในใจ...ที่ไม่รู้ว่ามันจะส่งไปถึงใครคนนั้นหรือเปล่า



   "รักสิพี่...จะตอนที่เลิกกันหรือตอนนี้ผมก็ยังรักเขาอยู่"



   ผมแค่แพ้ความอ่อนแอของตัวเองเท่านั้น




   ปัง!




   ผมปิดประตูเสียงดัง คิดว่ารถยนต์คันตรงหน้าคงจะติดเครื่องแล้วขับออกไปเลยแต่กระจกรถกลับลดระดับลงพร้อมกับใบหน้าของคนขับที่ยื่นออกมาทำให้ผมมองเห็นครึ่งหน้าบนของเขาชัดๆ เป็นครั้งแรก



   "ยังใช้เบอร์เดิมใช่ไหม" เสียงของเขาดังฟังชัด...และมันคุ้นหูจริงๆ



   "รับโทรศัพท์ด้วยนะ"



   วินาทีที่กระจกรถปิดสนิทพร้อมกับล้อทั้งสี่เคลื่อนออกไป น้ำตาของผมก็ไหลอาบแก้มลงมาอย่างห้ามไม่อยู่ในทันที



   ผมเคยสะบัดมือของเขาทิ้งไปเพราะความอ่อนแอในจิตใจของตัวเอง



   แต่ถ้าวันนี้โชคชะตาจะให้โอกาสผมอีกครั้ง



   ถ้าผมจะขอกลับไปจับมือข้างนั้นอีกครั้งแล้วเดินต่อ...




   
   Rrrrr





   เบอร์โทรศัพท์ที่ผมไม่กล้าลบออกจากเครื่อง ทำได้แค่เพียงตัดสายและปิดเครื่องหนีตลอดมากลับมาเป็นสายโทรเข้าอีกครั้ง นิ้วโป้งสั่นเทาหยุดค้างไว้ที่หน้าจอแต่ไม่กล้าแตะลงไปเพื่อรับสาย



   จะพูดว่าอะไรดี



   ตอนนี้หัวใจกำลังเต้นรัวและสมองก็เริ่มสั่งการไม่ถูก



   สวัสดี...คิดถึง...ขอโทษ...




   
   และเมื่อผมกดรับสาย





   "...ยู"
   



   FIN.




   สวัสดีค่ะ
   ตื่นเต้นจัง เป็นคนอ่านอยู่หลายปี...วันนี้ขอลงเรื่องของตัวเองบ้าง
   ฝากด้วยนะคะ
   ขอบคุณทุกๆ คนที่เขามาอ่านนะคะ :)


ออฟไลน์ PandP

  • Déjame vivir esa fantasía.
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1170
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +137/-0
    • http://www.facebook.com/iAMpingPINGping
Re: [เรื่องสั้น] — ⋉ MR. U (BER) ⋊ —
«ตอบ #3 เมื่อ13-03-2018 23:07:36 »

โอ๊ย รักความบังเอิญนี้ 55555

ออฟไลน์ ืniyataan

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3333
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +64/-1
งื้อ..อออ ขอให้ดีกัน  :ling1: :ling1: :ling1:

ออฟไลน์ CLShunny

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 271
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +4/-1
น่ารักกกกอ่าาาา ละมุนแบบบไม่ต้องกอดก็ได้แต่ดีแบบบไม่มีคำว่าดีอ่ะ555

ออฟไลน์ yunnutjae

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 650
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +10/-2
โอกาสครั้งนี้ก็ทำให้ดีที่สุดนะ  o13

ออฟไลน์ MayA@TK

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4992
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +51/-7

ออฟไลน์ pamhicc

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 265
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +5/-0
กลับมาทำความเข้าใจกันน้าายูแอนด์ไอ   :กอด1:

ออฟไลน์ purple

  • Aventador FC
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 356
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +4/-1
ง่าาา ในความเมาของไอมีความซึ้งมากๆของคนอ่านอยู่นะ ฮืออออ
ถึงจะแบบ เรียบๆ เรียบๆ แต่อบอุ่นใจมากเลย
ดีแล้วนะไอที่ได้โอกาสอีกครั้ง ขอให้ได้กลับไปคบกับยูอีกครั้งนะ //เชียร์
อยากให้มีตอนต่อเลยว่าจะเป็นยังไง ต้องดีมากๆแน่ๆ อรั้ยยยย
ปล.เขียนดีมากๆเลยค่ะ ชอบพล็อตนี้ เป็นกำลังใจให้นะคะคุณคนเขียน สู้ๆค่า

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ นอนกินแรง

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1348
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +76/-4
อ่านแล้วรู้สึกดีมากๆๆ ขอบคุณที่แต่งเรื่องน่ารักๆมาให้อ่านนะคะ

ออฟไลน์ lizzii

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 6284
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +271/-2
ขออีกนิดได้ไหม

ออฟไลน์ Papangtha

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 581
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +3/-0
น่ารักกกกกก

ออฟไลน์ Petit.K

  • Petit parapluie
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 840
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +10/-0
โง้ยชอบบบ กลับมาคบกันอีกครั้งน้าาา

ออฟไลน์ FeaRes

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 738
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +6/-2

ออฟไลน์ IaminLove

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 564
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +11/-5
อยากอ่านต่อออออ

ออฟไลน์ Zalzah_iP

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 875
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +35/-1
ฟีลเรื่องมันได้

ออฟไลน์ HeIsMine

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 47
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
ใจมันก็จะสั่นหน่อยๆ

ออฟไลน์ wichiwiwie

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 72
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
น่ารักก ชอบความบังเอิญแบบนี้ :)

ออฟไลน์ marsmarseiei

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 21
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-0
ดีจังงง

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ MacaroonCookie

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 110
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-0
อยากให้มีต่ออ น่ารักก

ออฟไลน์ ดาวลูกไก่

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 257
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +11/-0
กลับมาเถอะน้าา จับมือไปด้วยกันดีกว่า จะได้ไม่มีใครต้องเหงา  :katai2-1: ชอบค่าาา

ออฟไลน์ twinmonkey0311

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 5500
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +110/-9

ออฟไลน์ yunjae123

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 948
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +65/-1
อร๊ายยยยยยยยยยยย
ชอบๆๆๆๆๆ
อ่านแล้วแบบ กลับมาคุยกันเถอะถ้ารักกันขนาดนี้
จะมีพิเศษสักตอนมั้ยน้าาาา  :hao7:

ออฟไลน์ chaotic69

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 225
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +12/-0
ความบังเอิญที่ลงตัว  :กอด1:

ออฟไลน์ คุณบี๋

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 119
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-0
ทำไมรู้สึกอบอุ่นใจจัง ถ้าคืนดีกันแล้วจับมือกันไว้แน่นๆน้า  :pig4: :pig4:

ออฟไลน์ mamamamuay

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 28
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
ชอบเพลงมากเลยค่ะ ชอบความบังเอิญนี้จัง

ออฟไลน์ A_Narciso

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 879
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +20/-2
:impress2: ดีจัง อยากให้ไอเรียนรู้จากอดีต เข้มแข็งและก้าวเดินต่อไปกับยูอย่างมั่นคง

ออฟไลน์ joborcusier

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 205
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-0
งุ้ยยยยยยยยย ชอบบบบบบ

ออฟไลน์ freze

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 5
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-0
เขิน :mew1:

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด