หัวข้อ: เรือนร้าว(YAOI)--อัพตอนที่34(THE END)--(08/03/2561)

[Amazing princess]

เรือนร้าว34(THE END)
ตอน อ้อมกอดสุดท้าย
       
                              เวรามาทันแล้ว

                        จึงจำแคล้วแก้วโกมล

                        ให้แค้นแสนสุดทน

                        ทุกข์ถึงเจ้าเศร้าเสียดาย

(กาพย์เห่เรือ-เจ้าฟ้าธรรมธิเบศร์ ไชยเชษฐ์สุริยวงศ์)

    ฝันนี้ ไม่เหมือนทุกฝันที่ผ่านมา นับจากที่พี่เขมจากยมไป

    หนาว...     

 รอบด้านนี้ทั้งมืดทั้งหนาวเหลือเกิน แต่เชื่อว่าไม่มีสิ่งใดจะหนาวเหน็บไปกว่าหัวใจที่ตายไปแล้วของยมหรอก       

     ร่างซูบผอม อิดโรย ห่อเหี่ยว เดินไปตามทางอย่างไร้จุดหมาย ในภาพมีเพียงคนที่เฝ้ารอมาตลอดทั้งชีวิต ริมฝีปากแห้งผากพึมพำชื่อนั้นไปมาไม่มีท่าทีจะหยุด หวังให้เขาได้กลับมา       

พี่เขม...พี่เขม...     

 แต่อย่างน้อยความฝันอาจจะเห็นใจชะตาชีวิตของยมก็เป็นได้     

 ความอบอุ่นที่เข้ามาโอบกอดทำให้เด็กหนุ่มหยุดชะงัก ดวงตาหวานล้ำเบิกกว้าง ยมยังจำสัมผัสนี้ได้ไม่เคยลืมเลือน สัมผัสของคนที่รักที่สุดในชีวิต   

  “ยม ยมของพี่”     

เสียงนุ่มทุ้มนั้นกระซิบข้างหู น้ำตาที่ไม่ไหลอาบแก้มมาเนิ่นนานไหลออกมาอย่างรวดเร็ว ร่างที่ไร้ชีวิตชีวาหันขวับ เมื่อพบกับคนตรงหน้า คนที่คิดถึงเหลือเกิน   

 “พี่เขม!”   

   โผกอดแน่น สองร่างรับสัมผัสอยู่ในอ้อมกอดอบอุ่น ใบหน้าของทั้งสองร้องไห้สะอึกสะอื้น หลังจากไม่ได้พบกันมานานเหลือเกิน จากกันทั้งที่มีชีวิตว่าเจ็บปวดเหลือเกินแล้ว หากนี่คือความตาย...ความตายที่มาพรากพี่ไปจากยม 

   พี่คิดถึงยม 

   ยมคิดถึงพี่   

 “ยม พี่มาลาน้อง”   

 คำพูดนุ่มทุ้มกรีดแทงให้ปวดใจ น้ำตาพรั่งพรูใจจะขาด สะอื้นตัวโยนจนพี่ต้องยิ่งกอดน้องไว้ แสนปวดใจไม่ได้ต่าง เขม...ทำไมเจ้าทำน้องเสียใจอีกแล้ว ไหนว่าจะทำให้น้องมีความสุขที่สุดอย่างไร? ไม่ไหว คนตรงหน้าที่ร้องไห้เจียนขาดใจทำให้ใจของเขาจะขาดรอน 

   “ไม่เอา ยมไม่ให้พี่ไปนะ”     

เสียงแหบแห้งอ้อนวอน คุณเขมแทบไม่กล้าสู้หน้าสบสายตาเด็กน้อย มือที่เคยตระกองกอดคนดีเอื้อมมาบรรจงเช็ดน้ำตา เวรามาทันแล้ว...จะไม่มีเวลาได้กอดน้อง อีกไม่นานวิญญาณจะดับเพื่อไปตามวัฏสงสาร เวียนว่ายตายเกิดเพื่อเกิดใหม่อีกครั้ง     

 “คนดี อย่าร้อง...อย่าร้องไห้เลย” 

 “ฮึก!” เจ้ายมสะอื้น จับมือคนที่รักสุดหัวใจแนบแน่น เขาไม่อยากจากพี่เขมไปอีกแล้ว เป็นกรรมแต่ปางใดหนอ...ฟ้าดินจึงบันดาลให้ทั้งสองจากกันซ้ำแล้วซ้ำเล่า     

“คนดี พี่ต้องไปแล้ว พี่สัญญาว่าจะตามหายมให้พบ”     

ภาพที่คุณเขมคลี่ยิ้มอ่อนโยนบางๆเริ่มคลาย ร่างน้อยพยายามไขว่คว้าหมายจะรั้งหัวใจของตัวเองไว้

 แต่ก็ไร้ประโยชน์...   

 บ่วงรักของคุณเขมยังตรึง แม้จะไร้ลมหายใจ เสียใจที่ทำให้คนตัวน้อยเจ็บปวด เขาอธิษฐานอีกครั้งก่อนที่วิญญาณจะสลายเป็นผุยผง     

ชาติหน้า...พี่จะทำให้ยมเป็นคนที่มีความสุขที่สุด   

“พี่เขมอย่าไป! อยู่กับยมเถอะนะ ยมไม่อยากมีชีวิตถ้าไม่มีพี่”     

  พี่รักน้อง   

 น้องรักพี่   

 “ลาก่อน คนดี” 

  “ไม่!!!!!!”

    ไปแล้ว...มือสัมผัสอุ่นให้คลายหนาว จางไป

   สายลมของความตาย...อนุญาตให้วิญญาณให้คุณเขมกลับมาลายมในเวลาสั้นๆ สายตาสุดท้ายที่คุณเขมใช้จ้องมองยม บอกให้เจ้าตัวน้อยรอ จนกว่าจะถึงเวลาที่จะได้พบกันอีกครั้ง

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

  ดวงตาน้อยลืมตาขึ้นมาอีกครั้งในความมืด เห็นลูกชายตัวน้อยนอนหลับสบายอย่างเช่นทุกวัน ร่างป้อมน่ารักกอดหมอนข้างเพื่อให้ความอบอุ่นบ่งบอกว่าหลับสนิท คืนเดือนมืดที่แม้จะมืดเหลือเกิน แต่ยมก็ยื่นมือลูบเจ้าเด็กน้อยแล้วกระซิบด้วยน้ำเสียงชอกช้ำ

      “หนูขม พ่อไปก่อนนะลูก”

     มือน้อยสัมผัสทั่วขวัญหนูน้อย ยมประทับริมฝีปากลงบนขวัญลูกน้อย ให้ศีลให้พรเป็นครั้งสุดท้าย

     พ่อขอให้หนูเติบโตเป็นเด็กดีของคุณพระ ขอให้หนูอายุมั่นขวัญยืน  ขอให้หนูเป็นที่รัก อย่าได้เป็นที่เกลียดชัง...เช่นที่พ่อประสบมาแล้วเลยลูกเอ๋ย

      พี่หมึก พี่จันทร์ ยมขอโทษที่เลี้ยงดูลูกของพี่ให้ดี...ตามที่สัญญากับพวกพี่ไม่ได้

      หลังให้ศีลให้พร จูบขวัญลาลูกชายเป็นที่เรียบร้อย ยมเดินเบาๆไม่ให้เกิดเสียง กลัวลูกจะตื่น ยามที่เปิดประตูก็พบเพลิงกับมั่นนอนด้วยกันในหมอนมุ้งที่เรือนด้านนอก คงจะคุ้มกันไม่ให้ภัยร้ายเข้ามาในเรือนของคุณเขมสินะ

       “ยมฝากลูกด้วยนะจ๊ะ พี่เพลิง พี่มั่น”

      ยมเอ่ยเสียงแผ่ว พี่ชายทั้งสองที่คอยเป็นห่วงยม รักยมเหมือนน้องชายท่ามกลางคนดูแคลน พี่ทั้งสอง...ยมลาก่อนนะจ๊ะ  ไม่มีวิญญาณพี่เขมมาห้ามยมให้ตายแล้ว ขอให้ยมได้ตาย ได้ไปหาพี่เขม ได้ไปตามหาพี่เขมในภพหน้าทีเถิด ขอสิ่งใดอย่าขวางกั้นยมอีกเลย

       เมื่อก้าวลงมาจากเรือนคุณเขมได้ ก็พบเรือนใหญ่ที่เพิ่งดับแสงสว่างลงพอดิบพอดี ร่างเล็กนั่งลงก้มกราบไปยังทิศนั้น

      “บ่าวฝากหนูขมด้วยเถิดขอรับคุณพระ บ่าวเป็นพ่อที่เลว ทอดทิ้งลูก บ่าวไม่คู่ควรจะเป็นพ่อของหนูขมตั้งแต่แรก”

      ครั้งแรกที่เกิดทุกสิ่งอย่าง ที่ๆได้พานพบพี่เขมเป็นครั้งแรก

       ยมเคยเป็นเด็กมีพ่อแม่ แต่ก็นานมาแล้ว นับแต่พ่อแม่ถูกโจรฆ่าตายในยุ้งฉางเก็บข้าว ที่นาโดนยึด เด็กน้อยถูกไล่ต้องระหกระเหิน หลับที่ไหนก็ถูกไล่ที่ ถูกด่าทอสารพัดราวไม่ใช่คน ยมระเหินมาขอหลวงวินิตเป็นทาสทั้งที่หลวงท่านเพิ่งประกาศเลิกทาสได้ไม่นาน

       คุณเขมขอให้ยมมีที่พัก ไม่ต้องเร่ร่อน

       ต่อให้หลังจากนั้นยมจะถูกทำร้ายสาหัสโดยที่คุณเขมไม่รับรู้ ยมยินดีรับความเจ็บนั้นไว้ เพื่อได้เห็นหน้า ได้รักพี่ อย่างที่คนต้อยต่ำไร้ค่าได้แอบมองท้องฟ้าใหญ่ที่ไม่อาจเอื้อม

        จนฟ้าใหญ่อย่างพี่เขม ก็รักยม...เป็นเหมือนน้ำเย็นชโลมรดใจ ให้มีชีวิตแม้พี่จะจากไกล คำสัญญาทำให้ยมไปจากพี่ไม่ได้

       ความรักของเราเกิดขึ้นที่เรือนวินิตราชศักดิ์

       และความรักของเรา จะไหลไปเรื่อยๆไม่มีวันสิ้นสุด ดังเช่นแม่น้ำเจ้าพระยาหน้าเรือนสายนี้

        เท้าเปลือยเปล่าคู่นั้นย่ำโคลนหินดินทราย เจ็บยามที่ย่ำผืนกรวดที่ต้องผ่านก่อนถึงท่าน้ำหน้าเรือนหลังใหญ่ ดวงตาหวานล้ำหันกลับไปมองเรือนของชายอันเป็นที่รักเป็นครั้งสุดท้าย เรือนที่มากไปด้วยความทรงจำ แม้ตลอดแทบค่อนชีวิต...จะต้องเจ็บร้าวจนเกินจะรับที่ บาดแผลที่ได้รับที่เรือนแห่งนี้

      เรือนที่มีหยูกยาให้ยมได้รักษา...ยามถูกเฆี่ยนตีอย่างโหดร้ายทารุณ

      เรือนที่มีดอกมะลิให้ยมได้ร้อยมาลัยถวายพระ...แทนคนที่ต้องกลับโรงเรียนประจำ

     เรือนที่มีต้นไม้ใหญ่...ใต้ร่มนั้นในวันวานพี่เขมยังคงสอนหนังสือให้ยม จนยมอ่านออกเขียนได้ ไม่ใช่เพียงทาสโง่เง่าที่วันๆเอาแต่จมปรักหน้าเขม่าอยู่แต่ในโรงครัว

      และเรือนหลังนี้...จะเป็นเรือนที่ยมจะขอตาย ตายตามพี่ไป

     ทันทีที่หย่อนฝ่าเท้าลงน้ำเย็นเยือก ความหนาวเหน็บในใจทำให้ยมไม่กลัวแม้แต่นิด ความเสียใจที่มีมากเหลือเกิน น้ำตานั้นรึก็ไหลร้องออกมาแทบจะเป็นสายเลือด ทั้งที่ตลอดมาจะต้องเจียนตาย...พบกับความตายก็มาก แต่ก็รอดตาย เพราะเจ้าตัวน้อยรู้ดีว่าจะต้องมีลมหายใจต่อไป เพื่อรอวันที่พี่กลับมาหาอีกครั้ง

     ภาพที่พี่จากยมไปต่อหน้ายังตราตรึง ทุกวันนี้เด็กหนุ่มมีชีวิตราวกับศพเดินได้ แม้คุณพระจะเมตตาให้ยมได้ทานอาหารดีๆทัดเทียมกับคุณเขมเพียงใด แต่สิ่งที่ยมทานเพื่อประทังหิวมีเพียงน้ำกับข้าวเย็นชืดในโรงครัวเท่านั้น

     ข้าวหุง...หรุ่ม...แกงมัสมั่น...น้ำพริก อาหารที่พี่เขมชอบ อาหารที่ยมทำตระเตรียมรอพี่เขมหลังจากทำงานกลับมาเหนื่อยๆ ก็ไม่ได้ทำอีกแล้ว

       “ฮึก!!”

      รู้สึกตัวอีกครั้ง...กายของยมก็จมลงไปครึ่งตัว ริมฝีปากซีดสั่นริกด้วยความหนาวจากใต้น้ำ ภาพในวันวานที่นึกถึงกลับมาหาอีกครั้ง และอีกครั้ง

    “ให้พระจันทร์ กับสายน้ำที่หน้าเรือนของเราเป็นพยาน...” ร่างสูงยกขันน้ำที่เพิ่งตักจากแม่น้ำที่ไหลเอื่อยหน้าเรือนขึ้นดื่ม

     “ต่อให้พี่ต้องตายอย่างไม่อาจเลี่ยง พี่ก็ขอตายเพราะได้ปกป้องคนที่พี่รักยิ่งกว่าชีวิตของพี่เองเถิด”

    ยมไม่ไหวแล้ว...หัวใจของยม ราวกับถูกหอกแหลมคมนับพันทิ่มแทง เหมือนถูกบางอย่างฉีกกระชากจนร้าวไปหมด

      ริมฝีปากสั่นซีด ก้มจูบมือข้างที่ยังคงสวมแหวนเพชรที่เป็นสัญลักษณ์ของคู่ชีวิต ดวงตาหนักอึ้งเรื่อยๆ ปิดช้าๆ สายน้ำนั้นพาร่างของยมให้ดำดิ่งลึกเรื่อยๆ จนจมลงมิด

       วอนขอสายน้ำ ช่วยพัดพาไปในที่ๆเป็นความทรงจำดีๆ ของยมกับพี่เขมทีเถิด

       ‘ไม่ว่าชาติไหน ยมจะรักพี่คนเดียวตลอดไป’

       คืนนี้ไม่มีพระจันทร์เป็นพยาน มีแต่สายน้ำที่พัดพาดวงวิญญาณของยมให้ฉุดกระชากจากร่าง เวียนว่ายตายเกิดเพื่อตามรักคืนใจ อีกครั้ง

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

      “พ่อยม พ่อยมอยู่ไหน ฮือ!!”

      เด็กน้อยขวัญกระเจิง ร้องไห้ หลังจากที่ตื่นมาไม่เจอพ่อนอนอยู่ข้างๆเหมือนที่ผ่านมา ทีแรกนึกว่าพ่อคงออกไปเดินเล่น แต่วิ่งหาอย่างไรก็ไร้เงาของพ่อ พร่ำเพรียกหาไม่รู้ว่าพ่อยมไปอยู่ไหน จนย่ำเย็นวันนั้น...ก็ยังไร้เงาของผู้เป็นพ่อ

       “พวกเอ็ง เจอยมบ้างหรือไม่?” คุณพระวินิตราชศักดิ์เอ่ยถามร้อนใจ หลังจากปลอบขวัญหลานอยู่นาน

       “บ่าวหารอบๆ ไปตามที่ตลาดก็แล้ว ไม่เจอขอรับ”

       “แล้วที่วัดล่ะ พวกเอ็งไปดูหรือยัง”

        “ไม่พบขอรับ บ่าวไปทุกที่ๆยมน่าจะไป แต่ไม่พบขอรับ”

       “มีอีกที่หนึ่ง” คุณพระนึกได้ “บ้านของพ่อเขม ที่ปากเกร็ด”

       ลางสังหรณ์ของคุณพระเหมือนจะเป็นดังที่นึก คุณพระพาหนูขมกลับมาที่บ้านของบุตรชาย ท่านจำทางได้เพราะเคยมาเยี่ยมบุตรชายบ่อยๆ หากแทนที่เรือนจะถูกปิดเงียบเพราะไม่มีคนดูแลอย่างที่คิดไว้ ผิด...กลับมีชาวบ้านกลุ่มหนึ่งกำลังมุงดูอะไรบางอย่าง

     ใบหน้าซีดเซียวคุ้นตามีบาดแผล ดวงตาปิดสนิทบ่งบอกว่าวิญญาณได้จากไปอย่างสงบ สู่สุคติสุข

      สายน้ำเจ้าพระยา ได้พัดพาร่างกายที่ไร้ลมหายใจยมกลับมา กลับมาในที่ๆมีความทรงจำที่แสนดีกับคนที่รักที่สุดในชีวิต

      “พ่อ! พ่อยมจ๋า พ่อยม!!”

      เด็กน้อยปรี่ร่ำไห้ กอดศพคนเป็นพ่อด้วยอารมณ์เสียใจอย่างสุดซึ้ง คุณพระเองก็เวทนาหลานไม่น้อย ที่ต้องสูญเสียคนที่ได้ชื่อว่า ‘พ่อ’ ไปในเวลาที่ไล่เลี่ยกันเช่นนี้ แม้ทั้งคุณเขมและยมจะไม่ใช่พ่อแท้ๆ หากความผูกพันที่มีร่วมกันมา กลับเหนียวแน่นยากเกินที่จะตัดจากกัน

      ความปรารถนาของเอ็งเป็นจริงแล้วสินะ...เจ้ายม

       “ฮือ พ่อจ๋า พ่อยมของหนู ฮือ!!”

       “หนูขม” คุณพระลูบขวัญให้กลับมาสู่หลานชาย “พ่อยมได้ไปเจอพ่อเขมอย่างที่ต้องการแล้ว อย่าร้องนะลูก ต่อไปปู่จะดูแลหนูขมแทนพ่อทั้งสองเอง”

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

  เวลาผ่านไปจนครบหนึ่งปีเต็ม

          เรือนวินิตราชศักดิ์ ยามนี้เหลือบ่าวไพร่อยู่เพียงไม่กี่คนที่จงรักภักดีต่อคุณพระ เพลิงมั่นยังคงอยู่รับใช้คุณหนูยุทธศาสตร์ด้วยใจภักดี และระลึกถึงบุญคุณของคุณเขมที่มีต่อพวกตนให้อ่านออกเขียนได้เสมอมา

        อีกทั้งยังจะได้ไม่ลืมน้องชายอย่างยม ผู้มีชะตาอาภัพจนถึงแก่ความตาย ผ่านมาแล้วหนึ่งปี

        คุณพระเชิญคนสนิทมาร่วมพิธีลอยอังคาร ณ ที่แห่งนี้  เรือนแห่งนี้แม้เคยเป็นเรือนที่ร้าวราน เป็นเรือนที่เกิดความเจ็บปวดของใครต่อใครมากมาย

       แต่จากนี้เรือนร้าว จะมีแต่ความสงบสุข สิ่งร้ายๆใดๆที่เคยเกิด ขอให้ทุกอย่างถูกลบเลือนไปกับอดีต ประดุจสายน้ำที่ชะล้างสิ่งเลวร้ายนั้นไป และสายน้ำเจ้าพระยานี้จะยังนำพาวิญญาณทั้งสี่ให้สงบร่มเย็น ยามเมื่อถูกลอยล่องไป

        อังคารของทั้งสี่ชีวิต แต่ละคนต่างชีวิต ต่างที่มา ต่างชะตา มาพบพานด้วยเรื่องดีและไม่ดี แต่สุดท้าย...ก็ไม่รอดพ้นจากสิ่งที่มนุษย์ต้องการจะหลีกเลี่ยงมากที่สุด

        นั่นคือ...ความตาย

        เถ้าของเดือนถูกลอยล่องทวนกระแสสายน้ำไปเรื่อยๆ แม้คุณพระจะรู้จักเดือนในฐานะเด็กรับใช้ในเรือน แต่จิตใจของเธอ เข้มแข็งและอดทนต่อทุกอย่าง ยอมสละแม้ตัวตายเพื่อให้เรือนแห่งนี้ได้กลับมาพบพานความสงบสุขในบั้นปลาย

       “เดือนเอ้ย ข้าขอให้เอ็งได้พบแต่ความสุข เอ็งคงเจ็บปวดและอดทนในชาตินี้มามากพอเหลือเกินแล้ว”

       ถัดมา จึงเป็นเถ้าของคุณเขลางค์ แม้คุณพระวินิตราชศักดิ์จะเจ็บปวดเพราะถูกทำร้าย แต่เพราะความรัก และอโหสิกรรมที่มี จึงอธิษฐานขอให้เธอร่มเย็น ความเคียดแค้นที่ถูกกัดกินจะถูกชะล้างไปกับสายน้ำเย็นนี้

        “สิ่งใดที่ฉันมีส่วนให้แม่เขลางค์เจ็บช้ำน้ำใจ ฉันขออโหสิกรรมต่อกัน ฉันรักแม่เขลางค์ แม่เขลางค์จะเป็นหญิงเดียว ที่ฉันจะรักตลอดไป”

        แล้วจึงโปรยดอกไม้เจ็ดสีเพื่อให้ความร่มรื่นไปกับวิญญาณทั้งสอง ไปสู่สุคติอันเป็นที่ๆเคยจากมาและจะกลับไปในไม่ช้า

         ธุลีเล็กที่ถูกบรรจุในห่อขนาดเล็กทั้งสองห่อสุดท้าย ถูกมัดไว้รวมกัน ไม่เหมือนที่ถูกล่องลอยแยกไปก่อนหน้า คุณพระบรรจงให้ธุลีทั้งสองล่องลอยกับสายน้ำไปด้วยกัน

        “เขม ดูแลยมให้ดีนะ พ่อขออวยพรให้เจ้าทั้งสองตามหากันจนพบ ได้สมหวัง อย่าได้เป็นห่วงทางนี้เลย ยมเอ้ย เอ็งทุกข์ในชาตินี้มามากพอแล้ว ข้าขอให้ชาติหน้าเอ็งจงพบแต่ความสุข มีแต่คนรักเอ็ง และได้พบกับลูกข้าโดยไว”

          ร่างของหนูขมก้มกราบธุลีของพ่อทั้งสองที่ค่อยๆลอยหายไปพร้อมกัน เด็กน้อยสภาพจิตใจดีขึ้นเพราะได้รับการเอาใจใส่จากคุณปู่ และหนูขมก็ไม่ทำให้คุณปู่ผิดหวัง เด็กน้อยเข้าเรียนได้ปีเดียวก็สามารถสอบได้ที่หนึ่งของระดับ และอาจจะเป็นอย่างนี้ต่อไปเรื่อยๆ หากพ่อทั้งสองยังมีชีวิต ก็คงจะภูมิใจในตัวลูกชายไม่น้อย

         ถัดออกไป ร่างสูงในเครื่องแบบร้อยโทเต็มยศ มองเถ้าธุลีของคนทั้งสองลอยไปด้วยกันด้วยความรู้สึกผิด ความผิดนั้นจะยังตราตรึงหัวใจของเขาไปอีกนานแสนนาน

          เขม ยม ต่อให้ชาตินี้ฉันจะพร่ำขอโทษพวกเธออีกสักกี่หน ก็ไม่มีวันลบบาปกรรมที่ฉันได้ก่อไว้กับพวกเธอได้

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

     “แค่ก!”       

   ตามตัวของหญิงสาวเต็มไปด้วยเรื้อรังน่ารังเกียจ ไอเสมหะเป็นเลือดปะปน แต่คุณโดมก็ยังไม่รังเกียจ เขาคอยป้อนข้าวต้มให้แม่อุ่น คอยเช็ดคราบที่เลอะตามมุมปากให้ตลอด     

     “ฉันอิ่มแล้วล่ะค่ะ” เธอดันช้อนออกเบาๆ “ฉันไม่กินยานะคะ”

      “แม่อุ่น” เขาลองขอร้องดูอีกสักครั้ง “ขอร้องล่ะแม่อุ่น ฉันจะพาเธอไปหาหมอ หมอจะได้...”

     “ไม่มีประโยชน์หรอกค่ะ” หญิงสาวจับมือใหญ่ที่เป็นที่พักพิงสุดท้ายของเธอ “โรคนี้ไม่มีทางรักษาให้หาย ฉันเคยเห็นคนที่มีอาการอย่างนี้ ไม่เคยมีใครรอดชีวิตสักคน”

      “แต่ถ้าแม่อุ่นไปหาหมอกับฉัน อาจจะมีทาง” ร้อยโทหนุ่มสบสายตาจริงจัง “ฉันจะปล่อยให้เพื่อนคู่ยากอย่างเธอทุกข์ได้อย่างไร”

        “คุณโดม...”

       คำว่า ‘เพื่อน’ เหตุใยกลับเจ็บปวดทุกคราที่ได้ฟัง

       เพราะรัก แม่อุ่นจึงยอมมากับคุณโดมที่โรงหมอจนได้ ใครที่ได้พบต่างพากันรังเกียจคนขี้โรคอย่างเธอ โรคที่เธอประสบ หมอบอกว่าคือโรคซิฟิลิส ซึ่งเป็นโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์อย่างหนึ่ง มักเกิดขึ้นในกลุ่มหญิงโคมเขียว หรือหญิงที่มีคู่ชู้เชยมากกว่าหนึ่ง

       แต่คุณโดมไม่ทอดทิ้งเธอ ดูแลเธอตลอดเรื่อยมา แม้จะได้รับการเยียวยา หากใจของแม่อุ่นเปราะบาง เกินกว่าจะสู้กับมันต่อไหว

      สองปีต่อมา ร่างกายของหญิงสาวขยับไม่ได้ หลายครั้งที่หลับตาฝันเห็นบ่วงบาศก์เส้นบางๆ เธอรู้ทันทีว่า เขามารับเธอแล้ว

      เธอไม่เสียใจ

      เพราะอย่างน้อยเธอก็ไม่ได้ตายอย่างโดดเดี่ยว ครั้งหนึ่งเธอได้รับการเยียวยาช่วยเหลือ จากชายที่เธอรัก

      และจะตายในมือของชายที่เธอรักสุดหัวใจเช่นกัน

      ฉันรักคุณนะคะคุณโดม

      ชาติหน้า ขอให้ฉันได้เป็นคนที่คุณรักบ้าง จะได้ไหม ได้ไหมคะ

      เรือนปั้นหยาเชียงใหม่ที่คุณโดมเคยพาแม่อุ่นมาครั้งหนึ่ง นี่เป็นหนสองที่พาเธอมา เขาตัดขาดทุกอย่างจากในพระนคร ลาออกจากราชการตำรวจเพราะรู้สึกว่าไม่คู่ควรอีกต่อไป ชายหนุ่มวางธุลีของคุณอันนาและแม่อุ่นไว้ที่ดงดอกไลเซนทัสที่ใกล้แห้งเฉารำไร

       ปืน...เป็นสมบัติชิ้นเดียวที่พกติดกาย เขาจ่อปืนไว้ที่ขมับ ขยับยิ้มมุมปากน้อยๆ นึกถึงเรื่องราวต่างๆที่ผ่านมา

       ไม่มีอะไรให้ห่วงอีกแล้ว

       อีกไม่นานเจ้าดอมจะจะพ้นโทษออกมาดูแลคุณพ่อ ไม่ต้องมีเขา ตระกูลมนตรีพาณิชย์จะสูงหรือต่ำ จากนี้ไม่เกี่ยวกับลูกนอกสายเลือดเช่นเขา

       มัม...ผมกำลังจะไปกอดมัม

      แม่อุ่น...เธอไม่ต้องเจ็บคนเดียวอีกแล้ว อีกเพียงเสี้ยวนาที ฉันจะไปหาเพื่อนที่แสนดีเช่นเธอ

      กริ๊กเดียว จอด!

      น้ำตาลูกผู้ชายของเขา ไหลออกมาอีกครั้ง

      “ยม...” ร่างสูงคุกเข่าลง เรี่ยวแรงที่เคยแข็งแกร่ง ตอนนี้มีเพียงไอ้โดมที่อ่อนแอ ไม่เหลือใครเหลียวมองก็เท่านั้น “ถ้าฉันไม่ไปถ่วงเวลาหาเรื่อง ยมก็คงจะมีความสุขกับเขม ฉันขอโทษ!!”

       ชายหนุ่มสะอื้นหมดรูปชายชาตรี จิตใต้สำนึกบอกให้เขาอธิษฐานในสิ่งที่คิด ครั้งสุดท้าย

       “ชาติหน้า ขอให้ฉันได้ดูแลยม จนกว่าเขมจะมารับยมไป”

       แม้ไม่อาจได้เป็นคนในหัวใจ ขอแค่ดูแลก็ได้ ขอแค่ยมไม่เกลียดเขาก็พอแล้ว

       ปัง!!!

        หยาดโลหิตกระเซ็นต้องไลเซนทัสสีขาวบริสุทธิ์ ร่างสูงนอนแผ่หลา ดวงตาเบิกโพลงมองฟ้าแล้วยิ้มออกมาด้วยหัวใจที่เปี่ยมอิสระ

         ฉันชดใช้ให้พวกเธอแล้ว เขม ยม

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

        “คุณปู่ครับ ผมได้ที่หนึ่งของระดับอีกปีแล้วครับ”

         เด็กชายยุทธศาสตร์ในวัยสิบขวบถือผลสอบมาให้ผู้เป็นปู่ได้ภูมิใจ  เวลาผ่านไปนานเหลือเกิน แต่เจ้าหนูคนนี้ยังร่าเริงสดใสไม่เปลี่ยน แต่สิ่งที่เห็นได้ชัดคือความเก่ง ยิ่งเห็นก็ยิ่งคิดถึงบุตรชายที่ล่วงลับไปนานหลายปีแล้ว

        “เก่งมากหลานปู่ อย่างนี้อนาคตจะเป็นหมอคงไม่ไกล”

        “ครับ ผมจะเป็นหมอให้ได้” เด็กชายตั้งมั่น “ผมอยากเป็นหมอ พ่อเขมเองก็เคยบอกว่าอยากเป็นหมอ ผมจะสานฝันพ่อเขมให้เป็นจริง”

        คุณปู่ยิ้มน้อยๆ “ดีแล้ว แต่ตอนนี้ไปอาบน้ำอาบท่าเสียก่อนไป จะได้ออกมาทานข้าวทานปลา”

       เด็กชายพยักหน้า เดินกลับไปที่เรือนของพ่อเขมที่ใช้เป็นที่พักตลอดมา เล่าถึงความภูมิใจที่ได้รับให้พ่อทั้งสองได้รับรู้เหมือนที่ๆผ่านมา แม้พ่อจะไม่ได้อยู่ฟัง อย่างน้อยขอให้สายลมรับรู้แล้วนำไปบอกก็ยังดี

        หากสายลมจากเรือนร้าวไม่ได้นำถ้อยไปบอกวิญญาณของพ่อทั้งสอง เพราะวิญญาณของทั้งสองคนกำลังเวียนว่ายตายเกิด เพื่อกลับมาพบกันอีกครั้ง

        อาจได้พบที่อื่นใด สักที่

        หรืออดีตเรือนร้าว ที่ตอนนี้มีแต่ความสงบสุข ปกติสุขเช่นเรือนอื่นเสียที

         เรือน...นั้นเราได้พบ

      เรือน...ที่สบจนเป็นรัก

     เรือน...รักถูกพรากผลัก

    เรือน...นี้มากความเจ็บใจ

      ร้าว...เอยรักจำร้าว

   ร้าว...เพราะก้าวต่อไม่ไหว

   ร้าว...ใจจำร้างไกล

   ร้าว...เมื่อใดจะจางลง

---------------------------จบภาค เรือนร้าว—-----------------------------------

ติดตามความรักชาติภพใหม่ของคุณเขมและยมได้ เร็วๆนี้











พูดคุยกับ amazing princess


**ก่อนอื่นเลยค่ะ ไรท์ต้องขออภัยรีดทุกท่านที่ไม่ได้บอกว่านิยายเรื่องนี้จบแฮปปี้หรือแบดเอนด์ เพราะตอนแรกไรท์เองก็ปูทางให้เรือนร้าวเป็นนิยายดราม่าธรรมดาค่ะ แต่อยู่ๆวรรณคดีเรื่องเงาะป่าก็เป็นแรงบันดาลใจให้ไรท์ลองเสี่ยง เปลี่ยนมาทางแบดเอนด์อันเกิดจากความรักที่ไม่สมหวังของคุณโดมและแม่อุ่น เปรียบเหมือนฮเนาที่เกือบจะลองรักแม่เงาะป่าสาว แต่เพราะศักดิ์ศรีค้ำคอจึงยังต้องไปแย่งชิงลำหับมาจากซมพลา ในขณะที่คุณเขมกับยมรักกัน และแทบจะตายแทนกันได้ ก็ต้องมาตายเพราะทุกข์จากรักเช่นเดียวกัน ทุกข์ที่เกิดจากความรักที่บางครั้งก็เป็นสุขเพราะได้ปกป้องคนรัก และทุกข์จากความรักที่แน่นอนว่าสุดท้าย ไม่มีใครได้สมหวังสักคนค่ะ

**ขอบคุณทุกคอมเม้นที่ให้กำลังใจ และให้คำแนะนำดีๆแก่ไรท์นะคะ นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายเรื่องแรกที่ไรท์แต่งจบ อาจจะมิข้อกังขาบางจุดไปบ้าง ไรท์จะนำคำแนะนำไปปรับใช้กับเรื่องต่อๆไปเพื่อพัฒนางานเขียนแน่นอนค่า

**สำหรับใครที่รอภาคต่อ รอการติดตามจากเพจ amazing princess หรือที่นี่ ภาคต่อต้องมีแน่นอนค่ะ และจะอัพคู่กับบ่วงร้าวด้วย ภาคต่อไรท์คิดไว้แล้ว ไม่แบดแน่นอนแต่อาจจะมีดราม่าเรื่องอดีตเล็กน้อย

**สุดท้ายนี้  ด่าได้ค่ะ แต่อย่าด่าแรงมาก ไรท์ใจบางงงงงง นี่แหละสาเหตุที่ไรท์ลงสามตอนจบรวด จะได้โดนทีเดียว555555555 และขอบคุณรีดที่ไม่ทิ้งไรท์แม้ว่าไรท์จะอู้ไปบ้าง คอยมาเม้นให้กำลังใจตลอดจนเรือนร้าวมาถึงตอนจบ แล้วเจอกันเรื่องบ่วงร้าวและเรื่องใหม่ภาคต่อจากเรือนร้าวค่ะ

                                   รัก

Amazing princess

[Sweetchan]

สนุกมากๆเลยค่ะ อ่านรวดเดียวจบเลย ไม่ค่อยได้อ่านแบดเอนเหมือนกัน แต่ไรท์เขียนออกมาดีมากๆเลยค่ะ รออ่านภาคต่อนะคะ

[Aomm]

อ่านรวดเดียวจบเลยคนเเต่งใช้ภาษาสวยมากเลยอ่ะเราชอบมาก รออ่านคุณเขมกับน้องยมชาติภพหน้าอยู่นะคะ

[kanj1005]

น้ำตาท่วมเลยค่ะ
ตามไปอ่านภาคพิเศษกับภาคต่อไปที่ธัญวลัยมาเมื่อกี้เองค่ะ   
ชาติหน้าอิโดมยังได้ตามไปวอแวเป็นแฟนยมอีก   ขัดใจเจ้มาก ฮ่าฮ่า   

[mild-dy]

 

[naezapril]

ขอบคุณคร้าบบบ
ภาษาดีมาก สงสารทุกคนเลย
 

[unicorncolour]

ทั้งเศร้าทั้งโศก..ใจบางหมดแล้ว 

แบดเอนจนภูมิคุ้มกันไม่มี ปาดน้ำตาทั้งเรื่อง  

ภาษาสวยลื่นไหลมาก รักเลย

ตามภาคต่อจ้า..ขอให้เขมยมได้รักกัน 

ให้โดมตาสว่างหันมารักคนที่รักตัวเองอย่างอุ่นที 

ขอมาม่าน้อยหน่อยได้มั้ยจ้ะ..อิ่มจากเรื่องนี้แล้วจริง ๆ 

[nOn†ღ]

 

[sarawutcom]

ดีแทค ระบบเติมเงิน โปรเน็ตไม่อั้น ไม่ลดความเร็ว (ราคารวมภาษี 7% แล้ว)
เน็ตดีแทค 1 Mbps(เม็ก) 803บ./90วัน กด *104*591*8488034#
เน็ตดีแทค 1 Mbps(เม็ก) 1,284บ./180วัน กด *104*592*8488034#
เน็ตดีแทค 1 Mbps(เม็ก) 1,926บ./365วัน กด *104*593*8488034#
เน็ตดีแทค 4 Mbps(เม็ก) 1,069บ./90วัน กด *104*594*8488034#
เน็ตดีแทค 4 Mbps(เม็ก) 1,498บ./180วัน กด *104*595*8488034#
เน็ตดีแทค 4 Mbps(เม็ก) 2,675บ./365วัน กด *104*596*8488034#
เน็ตดีแทค 4 Mbps(เม็ก) 236บ./7วัน กด *104*388*8488034#
เน็ตดีแทค 4 Mbps(เม็ก) 696บ./30วัน กด *104*389*8488034#
เน็ตดีแทค 10 Mbps(เม็ก) 1,711บ./90วัน กด *104*598*8488034#
เน็ตดีแทค 10 Mbps(เม็ก) 2,139บ./180วัน กด *104*578*8488034#
เน็ตดีแทค 10 Mbps(เม็ก) 3,745บ./365วัน กด *104*579*8488034#
เน็ตดีแทค 10 Mbps(เม็ก) 354บ./7วัน กด *104*398*8488034#
เน็ตดีแทค 10 Mbps(เม็ก) 1,188บ./30วัน กด *104*597*8488034#
เน็ตดีแทค 1 Mbps(เม็ก) +โทรดีแทค 139บ./7วัน กด *104*77*8488034#
เน็ตดีแทค 1 Mbps(เม็ก) +โทรดีแทค 535บ./30วัน กด *104*97*8488034#
เน็ตดีแทค 4 Mbps(เม็ก) +โทรดีแทค 246บ./7วัน กด *104*78*8488034#
เน็ตดีแทค 4 Mbps(เม็ก) +โทรดีแทค 696บ./30วัน กด *104*98*8488034#
เน็ตดีแทค 10 Mbps(เม็ก) +โทรดีแทค 375บ./7วัน กด *104*79*8488034#
เน็ตดีแทค 8 Mbps(เม็ก) 95บ./8วัน กด *104*897*8488034#
เน็ตดีแทค 10 Mbps(เม็ก) 482บ./30วัน กด *104*798*8488034#
เน็ตดีแทค 2 Mbps(เม็ก) +โทรดีแทค 380บ./30วัน กด *104*237*8488034#
เน็ตดีแทค 4 Mbps(เม็ก) +โทรดีแทค 470บ./30วัน กด *104*236*8488034#
เน็ตดีแทค 12 Mbps(เม็ก) 193บ./7วัน กด *104*841*8488034#
เน็ตดีแทค 12 Mbps(เม็ก) 482บ./30วัน กด *104*842*8488034#
ยกเลิกเน็ต  กด  *103*0# โทรออก
ดีแทค  เช็คเน็ต คงเหลือ กด *101*1# โทรออก
เช็คเบอร์ตัวเอง กด *102# โทรออก
ยกเลิก SMS กินเงิน กด *137 โทรออก
เช็คเงิน คงเหลือ กด *101# โทรออก 
ติดต่อ คอลเซ็นเตอร์ กด 1678 โทรออก
เน็ตไม่อั้น ไม่ลดสปีด  โปรรวม
สมัครง่ายๆ กดตามได้เลยค่ะ
#โปรเน็ตสุดฮิต  DTAC
โปรที่คุ้มที่สุดของการใช้เน็ต
#โปรเสริมเน็ตวันนี้ #โปรเน็ตสุดฮิต #เน็ตไม่อั้นไม่ลดสปีด #โปรเน็ตดีแทค #เน็ตดีแทคเติมเงิน #โปรดีแทครายสัปดาห์ #โปรดีแทครายวัน #โปรแทครายเดือน #โปรเน็ตDTAC #เน็ตไม่จำกัด #เน็ตไม่ลดสปีด #โปรเน็ตไม่อั้นรายวัน #โปรเน็ตไม่อั้นรายสัปดาห์ #โปรเน็ตไม่อั้นรายเดือน #DTAC #สมัครเน็ต #โปรเน็ตดีดี #โปรเสริมDTAC #โปรเสริมดีแทค
https://www.facebook.com/media/set/?vanity=sarawutcomputer&set=a.1735376596730368


เน็ต เปิดเบอร์ใหม่ ย้ายค่าย เบอร์เก่า ดีแทค ระบบเติมเงิน มีนาคม 2567
https://www.youtube.com/watch?v=U8gZx3BTz_I


เน็ตไม่อั้น ไม่ลดความเร็ว  dtac  ดีแทค ระบบเติมเงิน มีนาคม 2567
https://www.youtube.com/watch?v=xgJOI7_4_vg


เน็ตไม่อั้น ไม่ลดความเร็ว  dtac  ดีแทค ระบบเติมเงิน มีนาคม 2567
https://www.facebook.com/share/p/sTA3Vv6dxR4GnW6x/?mibextid=qi2Omg


ดีแทค ระบบเติมเงิน Dtac เน็ตไม่อั้น เร็ว 12 Mbps เม็ก หมดเขต 30 เมษายน 2567
https://www.youtube.com/watch?v=-u5Ua409XKc


ดีแทค ระบบเติมเงิน เน็ตไม่อั้น เร็ว 30 Mbps(เม็ก) นาน 30 วัน ราคา 350 บาท แถมโทรฟรีทุกค่าย
https://www.youtube.com/watch?v=9ATbQS3gVwA