[เรื่องสั้น Drama Story] เมื่อเพื่อนช่วยตัวเองให้ผม ตอนที่ 2 [16/02/2018]
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: [เรื่องสั้น Drama Story] เมื่อเพื่อนช่วยตัวเองให้ผม ตอนที่ 2 [16/02/2018]  (อ่าน 8792 ครั้ง)

ออฟไลน์ พี่ปลื้ม

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 30
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +35/-0
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ


ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0

ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิ์ส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน  เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ   เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรูปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ
หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสต์กระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด   คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง   จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต  และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ   

เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า  อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต   จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น   ก็ประมาณอย่าทำให้กระทู้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย  ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพสต์ หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ  เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้  ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเว็บแห่งนี้นะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล์ บอกเมล์ แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ

5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้  มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสต์นิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insert quote ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).

9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ

10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป  โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เว็บ http://www.thaiboyslove.com  ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย  เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม้อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเว็บ แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป

11.บอร์ดนิยายที่โพสต์จนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสต์ในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรื่องบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว

บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป

12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด

13.ผู้โพสต์นิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสต์ให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ

14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน  ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเว็บบอร์ด  ควรจะให้เครดิตกับ... 
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เว็บไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ  ให้โพสต์ชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ  พร้อมทั้งเว็บไซต์ที่อ้างอิง 
  (กรณีนี้จะโพสต์อ้างอิงชื่อผู้โพสต์หรือเว็บไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเว็บไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสต์และเว็บไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสต์ค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเว็บไซต์สาธารณะ เช่น  หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสต์ได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพสต์
- ถ้าเป็น FW mail  ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail

16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข

17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน  ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง  นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฎการซื้อขายของเล้าก่อน ด้วยนะคะ)
ว่าด้วยเรื่องการจะรวมเล่มนิยายขายในเล้า จะต้องมี ID ซื้อขายก่อน ถึงจะสามารถประกาศ ..แจ้งข่าว.. ที่บนหัวกระทู้ของนิยายได้ ในกรณีที่ รวมเล่มกับ สนพ. ที่มี  ID ซื้อขายของเล้าแล้ว นักเขียนก็สามารถใช้ หมายเลข  ID ของ สนพ. ลงแจ้งในหน้าที่มีเนื้อหารายละเอียดการสั่งจองนิยายได้

18.ใครจะโพสต์เรื่องสั้นให้มาโพสต์ที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที  ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสต์แรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ย้ายไปไหน   เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสต์แรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ

เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................                                                           

วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฎทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
วันที่ 11 พ.ย. 2557 เพิ่มเติมการลงเรื่องสั้นและการแจ้งว่านิยายจบแล้ว
วันที่ 4 ธ.ค. 2557 เพิ่มบอร์ดเรื่องสั้นจึงปรับปรุงกฏข้อ 18 เกี่ยวกับเรื่องสั้น และ เพิ่มเติมส่วนขยายของกฏข้อ 17



เว็บไซต์แห่งนี้เป็นเว็บไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฎหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเว็บไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเว็บไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเว็บไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Share This Topic To FaceBook
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 16-02-2018 01:17:21 โดย พี่ปลื้ม »

ออฟไลน์ พี่ปลื้ม

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 30
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +35/-0


เมื่อเพื่อน ... .ให้

INTRO



ตึ้ง ตึง ตึ้ง ตึ้ง
   เสียงริงโทนดังขึ้น ผมที่กำลังสเก็ทต์รูปวันครบรอบที่เพื่อนจ้างให้ทำต้องหยุดลงแล้วไปให้ความสนใจกับโทรศัพท์แทน
‘เยี่ยม’
   คิ้วขมวดชนหากันแทบจะทันทีเพียงเพราะเห็นชื่อของบุคคลที่โทรเข้ามา แต่ก็พอจะคิดออกว่ามีอยู่เรื่องเดียวที่คนอย่าง’ไอ้เยี่ยม’จะโทรมาหาผม
“ฮัลโหล”
“จอยกูพังว่ะ”
เรื่องเกม เกมเพลสเตชั่น3 ที่ทั้งรุ่นมีแค่ผมกับมันมั้งที่เล่นกันอยู่ ทำให้เวลาจะเล่นเกมผมกับมันจะสนิทกันเป็นพิเศษ แล้วยิ่งจอยมันพังแบบนี้หนีไม่พ้นมายืมผมอีกสินะ ครั้งที่แล้วก็เอาไปตั้งเกือบเดือนถึงจะได้คืน
“อืม ก็มาเอาที่หออะ”
“โอเค กูไม่บอกล่วงหน้านะ ทำตัวให้ว่าง”
ผมตอบรับคำแล้ววางสายไป

จนเวลาล่วงเลยไปจนถึงสองทุ่ม ผมค่อนข้างจะหิวข้าวแล้วแต่กลับออกไปไหนไม่ได้เพราะเยี่ยมมันบอกว่าจะเข้ามาเอาจอยเกมที่หอ ซึ่งมันโทรมาตั้งแต่บ่ายจนตอนนี้มันก็ยังไม่มา ผมเลยต้องมาเสียเวลากับการรอมันอีก นี่ก็ดึกแล้วไม่มาสักทีวะ
ผมเลยตัดสินใจโทรหามัน เพราะว่าจะฝากซื้อข้าวด้วย ผมเป็นคนติดหอ มีโลกส่วนตัวสูง การออกไปข้างนอกสำหรับเป็นเรื่องที่ผมไม่ถนัดเลยจริงๆ

ตื้ด ตื้ด ตื้ด
ไม่รับสาย
กูล่ะเซ็ง

ผมตัดสินใจปล่อยมันไป หยิบกุญแจรถมอเตอร์ไซค์ กระเป๋าตัง เตรียมตัวออกไปซื้อข้าว กินอะไรดีล่ะวันนี้ คงต้องเป็นข้าวมันไก่เพราะผมกินอย่างอื่นไม่เป็น
   ในระหว่างที่ผมไปหาซื้อข้าว ผมก็ขอแนะนำตัวเองก่อนแล้วกัน ผมชื่อเพลิน เรียนอยู่คณะศิลปกรรม ชั้นปีที่3 ตอนนี้โสด เป็นคนง่ายๆ ไม่ค่อยพูด ชอบอยู่คนเดียว สันโดด แต่มีเพื่อนคบนะครับ แต่ก็ไม่ได้รู้สึกสนิทกับเพื่อนคนไหนเป็นพิเศษหรอก แค่มีเพื่อนไว้ถามไถ่ นั่งเรียนด้วยกัน สังสรรค์บ้างพอเป็นพิธี สำหรับผมแล้วชีวิตมันก็มีแค่นี้ ตอนนี้ผมก็ทำงานรับจ้างวาดรูป ถึงแม้ว่าไอ้งานที่คณะจะเยอะมากๆก็ตาม ซึ่งงานที่รับก็แค่รับจ้างจากเพื่อนเท่านั้น จึงทำให้ไม่มีงานเข้าตลอดเวลา ชีวิตก็ไม่ได้ยุ่งมากมายนัก

ตึ้ง ตึง ตึ้ง ตึ้ง
เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นขัดจังหวะ ผมรับโทรศัพท์ขณะขับรถอยู่(อย่าเอาเป็นเยี่ยงอย่างนะครับ) มันคือไอ้เยี่ยมนั่นเอง
“กูรออยู่หน้าห้องมึงแล้ว หายไปไหนอีกล่ะ”
จอมโวยวายแห่งปี นี่ขนาดผมกับมันไม่สนิทกันสักนิดนะ มันก็ยังมาว่าผมได้ แต่สไตร์ของเยี่ยมมันก็แบบนี้แหละ เข้ากับคนง่ายเป็นกันเอง(ในทางหยาบๆ)กับคนอื่นๆได้ดี
หาว่าผมหายไปไหน กูรอมึงตั้งแต่บ่ายล่ะ มึงอะหายไปไหนมา
“กูออกมาซื้อข้าว รอไป”
“ไม่เอาไม่อยากรอ”เสียงมันเปลี่ยนเป็นงุ้งงิ้ง งอแงทันที นึกภาพออกเลยว่าหน้าตาหล่อๆของมันคงเปลี่ยนเป็นหน้าหงอยๆหน้าหงิกหน้างอเป็นเด็กไปเรียบร้อยแล้ว
“งั้นก็กลับ ค่อยมาเอาวันหลัง”ผมจอดรถแวะซื้อข้าวมันไก่
“มึงถึงไหนแล้วอะ”
“สั่งข้าวอยู่”
“อืมๆ รอก็ได้ รีบมาด้วยนะเว้ย”
   หอผมเป็นแบบไม่ต้องใช้คีการ์ดเข้าหอ และไม่มีโซนนั่งรอที่ข้างล่างหอแต่อย่างใด แต่ถ้าเป็นตึกหนึ่งก็คงมี แต่ผมอยู่ตึกสองเยี่ยมก็คงได้แต่ยืนรอที่หน้าห้องไปนั่นแหละ ผมจัดการซื้อข้าวมันไก่และรีบแว๊นกลับมาที่หอตัวเอง ขึ้นลิฟต์มาถึงชั้น 5 ก็เจอเข้ากับ ผู้ชายตัวสูงโปร่ง ผมซอยสั้นผิวขาวหน้าตาหล่อ หล่อกว่าเดือนคณะสะอีก แต่กลุ่มพวกมันก็เป็นกลุ่มเดือนนั่นแหละ โดยส่วนตัวผมจะเฉยๆกับกลุ่มของเยี่ยม แต่กลุ่มเพื่อนผมจะค่อนข้างมีทั้งคนปลื้มมันและไม่ปลื้มมัน คือพวกมันเพลบอยหล่อรวย และทำตัวน่าหมั่นไส้ขี้แอ็กชอบเก๊กอะไรประมาณนั้น ตามสไตร์คนหล่อ ส่วนเรื่องที่ผมกับมันรู้จักกันได้ไง เดี๋ยวเล่าให้ฟังแล้วกัน

“ไม่มีของให้กูกินเลย”เยี่ยมมันทักมองดูถุงข้าวที่มีแค่ข้าวมันไก่1ห่อกับน้ำซุปแค่นั้น ก็มันบอกว่าให้รีบมาผมก็เลยไม่ได้แวะซื้ออะไร อีกอย่าง ปกติผมก็เป็นคนแบบนี้ซื้อเสร็จแล้วก็กลับ เป็นคนที่มั่นคงด้านจุดประสงค์ที่จะทำ
ผมไม่ตอบ เข้าไปไขกุญแจเข้าห้อง ทันทีที่เยี่ยมมันเข้ามามันก็เดินไปเปิดแอร์ เปิดตู้เย็นหาของกินที่ไม่มีอะไรนอกจากผลส้มที่ผมซื้อไว้ (ผมเผลอยัดใส่ตู้เย็นตอนไหนนะ) และถ้าให้เดามันจะโยนมาให้ผมและพูดว่าแกะให้หน่อย
“แกะให้หน่อย รับนะ”
สัด
รับไม่ทัน โยนมาเร็วเชียวนะมึง เอาจริงๆ ผมก็จัดอยู่ในกลุ่มปลื้มมันอยู่มั้ง เพราะว่าผมคิดว่ามันเป็นคนหน้าตาดีมีสเน่ห์จำพวกคนหล่อทำอะไรก็ไม่ผิด อย่างตอนนี้ผมก็กำลังแกะส้มให้มันอยู่ ฮ่าๆ
ผมเป็นคนง่ายๆครับ ปกติก็โดนเพื่อนเบียดเบียนบ้างแล้วแต่อารมณ์
“เห้ย เกมใหม่หรอวะ”มันตาโต ทำสายตาวิ้งๆเมื่อเห็นแผ่นเกมฟีฟ่าปีล่าสุด มันเลยจัดแจงต่อสายเข้าทีวี ต่อเกมส์เพลสามเองเสร็จสรรพ ผมเดินไปหามันยื่นส้มให้ มันก็ยิ้มแล้วบอก ขอบคุณครับ พูดสะเพราะเชียวนะมึง
   แล้วผมก็หยิบจานช้อนเตรียมกินข้าวเงียบๆที่โต๊ะญี่ปุ่น ปล่อยให้มันเล่นเกมไปคนเดียว จนลืมไปว่า มันจะมายืมจอยเกมของผมเฉยๆ
“งาน อ วิรุณเสร็จยังอะเพลิน”
“ยัง”
“จ้างได้ไหม”
ดูมัน พวกเซเลปเขาทำตัวกันแบบนี้ใช่มั้ย วันๆเอาแต่เที่ยวควงผู้หญิง เท่าที่ผมเห็นมันโพสเฟสบุ้กนะ ฮ่าๆ
“ไม่เอา”ผมตอบเรื่องอะไรจะหาเรื่องเข้าตัวเอง ลุกขึ้นเดินไปเก็บจานในห้องน้ำแล้วเดินไปนั่งข้างๆมัน
“เล่นด้วย”
แล้วผมสองคนก็เข้าสู่โหมดบ้าเกมส์ยาวๆไป
   สำหรับเยี่ยมและผม เราสองคนเรียกได้ว่าเป็นเพื่อนกันมันก็ดูจะกระดากปากเกินไป เพราะในเวลาปกติมันไม่เคยเข้ามาทักผมเลย กลุ่มผมกับกลุ่มมันก็ไม่ได้รู้จักกันโดยตรง แค่เพื่อนรุ่นเดียวกัน สาขาเดียวกันแค่นั้น ไม่ได้สนิทอะไรกันเลย ส่วนที่ผมไปรู้จักมันคือในช่วงรับน้องมันอยู่กลุ่มรับน้องเดียวกันกับผมและรหัสแถวข้างหลังผม ทำให้เวลาจัดกลุ่มผมกับมันจะได้อยู่ด้วยกัน มันก็มีชวนคุยบ้างทำให้คุยกันถูกคอเรื่องเกมเพลสามนั่นแหละ และเวลาที่มันจอยพัง หรืออยากเล่นเกมอะไรมันก็ถึงได้ทักผมมา ซึ่งผมไม่เคยไปเที่ยวไปเข้ากลุ่ม ไปไหนมาไหนกับมันเลยนอกจากที่มันจะเป็นฝ่ายเข้าหาผมแค่เรื่องเกมเท่านั้น

“ไหนมึงบอกจะมาเอาจอยเกม”ผมนึกออกเลยบอกมัน ลืมไปแล้วนะเนี่ยว่ามันมาหอผมทำไม
“ไว้ก่อน”
จนเล่นไปถึงเที่ยงคืน ผมเลยขอตัวไปอาบน้ำเตรียมนอน พรุ่งนี้มีเรียนบ่ายด้วย
“กูขอนอนด้วยดิ”
ผมขมวดคิ้วมองหน้าผู้ชายที่หน้าจอทีวีไม่ได้สนใจผมเท่าไหร่นัก นอนงั้นเหรอ นานแล้วที่มันไม่ได้มานอน เรียกว่าในรอบสองปีนี่เป็นครั้งที่สาม สงสัยมันจะบ้าเกมหนัก
ผมก็โอเคไม่ว่าอะไร เตรียมเสื้อ บ็อกเซอและผ้าเช็ดตัวให้ แล้วล้มลงนอนบนเตียงปิดไฟ เปิดโคมไฟหัวเตียงไว้ให้มันแล้วผมก็ท่องโลกอินเตอร์เน็ต เล่นโทรศัพท์ไปเรื่อย จนผมง่วงก็เห็นว่าเยี่ยมมันเข้าไปอาบน้ำสงสัยจะเตรียมนอนเหมือนกัน  ตีสองแล้ว นอนดีกว่าวุ้ย

“นอนแล้วหรอ”มันล้มตัวลงด้านข้าง เกมอะไรมันปิดเรียบร้อยแล้ว
“อืม”
“แปปดิว้า กูมีคลิปเด็ด”ผมงงหันไปมองหน้ามันเห็นมันยิ้ม
“อะไรของมึง”
“ดูนี่”
   มันขยับนั่งเหยียดขาเอาหมอนพิงหัวเตียงไว้และเรียกผมให้จัดท่าเดียวกับมันซึ่งผมก็บ้าจี้เขยิบเข้าไปดูด้วย มันก็เปิดคลิปโป๊ให้ผมดู เป็นคลิปของนักศึกษาไทยกับแฟนหนุ่มที่ตั้งกล้องและใช้กล้องมือถือกำลังเริ่มเร้าคลอเคลียกันเตรียมที่จะมีอะไรกัน ผมกลืนน้ำลายทันทีกับภาพเคลื่อนไหวที่อยู่ตรงหน้า ผู้หญิงหน้าตาและหุ่นขาวสวยมากๆ หน้าอกหน้าใจกำลังดีไม่ใหญ่ไม่เล็ก ยอมรับว่าเกิดอารมณ์อย่างแน่นอน และผมก็ไม่ได้ช่วยตัวเองมาจะหนึ่งอาทิตย์ได้
   ภาพตรงหน้าเคลื่อนไหวไปเรื่อยๆจนถึงขั้นเตรียมที่จะสดใส่ เสียงครางผู้หญิงที่เป็นผู้หญิงไทยทำให้มีอารมณ์ไปอีกแบบ
“แข็งแล้วหรอวะ”
ผมสะดุ้งเฮือกเมื่อมือใหญ่ของคนด้านข้างเข้ามากุมที่น้องชายผม
“อืมดิ”ผมตอบไปก็ปัดมือมันออก เยี่ยมหัวเราะนิดหน่อย
“กูช่วยมั้ย”
ฮะ ผมงง หันหน้าไปมองมัน มันก็ยิ้มยื่นโทรศัพท์ให้ถือไว้
“มึงดูไปเลย เดี๋ยวกูทำให้”
จะดีหรอวะ ผมกลืนน้ำลาย
“ไม่ อะ”
ผมสะดุ้งเมื่อมือหนาเข้ามาลูบน้องชายนอกกางเกงบ็อกเซอ ผมใส่กางเกงชั้นในเพราะไม่ได้นอนคนเดียว รอยสัมผัสยังชัดเจนขนาดนี้ ถ้ามันเข้าไปข้างในล่ะ
อ่า
ผมหลับตา เมื่อมือหนาล้วงเข้ามาจับน้องชายผมเต็มๆ อย่างที่คิดไว้ เสียวจริงๆ ก่อนที่มือหนาจะถอดกางเกงผมออกไปจนไม่เหลืออะไร
อะไรกันวะเนี่ย กูควรจะห้ามตัวเองสิ
"ปล่อย ไอ้สัด"ผมส่งเสียงห้าม สบตามันที่เลื้อยลงมาอยู่ระดับเดียวกับผมแต่มือได้อยู่ข้างล่างเรียบร้อย
พอสบตาผมก็หน้าร้อนวาบขึ้นทันที และยิ่งพอรู้ว่าเป็นมันผมเลยปัดมือมันออกไปได้
"เถอะน่า อย่าสนใจกู ในโทรศัพท์นู่น"
ผมเผลอฟังตามคำสั่งมันเลื่อนสายตากลับเข้ามาดูก็ยิ่งทำให้ผมอ่อนไหวขึ้น เมื่อภาพเคลื่อนไหวในคลิปฝ่ายหญิงร้องเสียงดังหน้าแดงฉ่ำถูกฝ่ายชายดูดหน้าอกหน้าใจพร้อมกับถูกกระแทกกระทั้นไปด้วย ผมสะอึกพร้อมกับที่มือของเยี่ยมที่ลูบไล้ไปมา
“อ๊า อะ อ๊า”
บ้าเอ้ย เสียงในคลิปนี่ก็เร้ากูจังเลย
เหมือนสมองเบลอ หูอื้อไปหมด ผมทำตามที่มันบอกจนหลงลืมการต่อต้านมัน มองเพียงแค่หน้าจอโทรศัพท์ที่ฝ่ายชายกำลังสอดใส่  ส่วนฝ่ายหญิงที่นอนอยู่โดยเสื้อนักศึกษาแผ่ออกด้านข้าง เผยให้เห็นหน้าอกกลมสวย และของสงวนที่มีของฝ่ายชายขยับเข้าออก
เหมือนกับ
แรงสัมผัสลูบไล้ที่บริเวณน้องชายผม มืออุ่นกอบกำไว้แน่นขยับขึ้นลงโดยนิ้วโป้งยังวนอยู่ที่หัวจนน้ำผมไหลออกมาเฉอะแฉะไปหมด บ้าจริง
โคตรเสียว
“อะ”ผมเผลอร้องเมื่อมือนั้นหยุดชะงักโดยที่ผมกำลังเพลินและขยับช้าลงจนผมผ่อนคลายหลับตา สลับกับมองดูคลิบในมือถือ จนถึงช่วงที่ฝ่ายชายกำลังใส่ไม่ยั้งนั้น พอๆกับที่มือหนาที่จับน้องชายผมไว้เพิ่มแรงขยับขึ้นลงเร็วขึ้น
แรงขึ้นอีก
อีก
อีก
อึก ผมกลืนน้ำลาย เชิดหน้าขึ้นหลับตาเพื่ออยากรับรู้สัมผัสให้ชัดเจนขึ้น
แรงขยับไม่มีลดละ พอๆกับภาพในคลิปก็ไม่ลด เสียงครางของผู้หญิงร้องดังขึ้นเหมือนใกล้ถึงจุดหมาย ไม่ต่างจากผมเลย
“อ่า”ผมครางออกมาอย่างอดกลั้นไม่อยากให้เสียงเล็ดลอดออกไป ยิ่งทำให้ผมยิ่งเสียวมากขึ้นที่ต้องคอยเก็บอารมณ์แบบนี้ คนที่ทำหน้าที่ช่วยน้องชายผมยังคงทำหน้าที่ได้ดีไม่อย่างลดละ ชักเร็วขึ้น สลับกับอ่อนลง เหมือนต้องการกลั่นแกล้งอารมณ์ให้ผมพลุ่งพล่านจนเวียนหัว จนถึงคราวที่ภาพในคลิปฝ่ายหญิงพูดขึ้น
“ไม่ไหวแล้ว ไกล้แล้ว”
ไม่ไหวเหมือนกันครับ
ผมร้องตอบในใจพอๆกับความเร็วของการขยับขึ้นรูดของน้องชายผมที่แรงขึ้น
เรื่อยๆเลยนะ อย่าพึ่งหยุด
อะ โอ้ย
ผมร้องในใจเมื่อความอัดอั้นครั้งสุดท้ายถูกปลดปล่อยออกมา ความหนาวขึ้นมาเกาะจับผิวกาย แต่ข้างในกับร้อนระอุไปด้วยอารมณ์
เสร็จแล้ว….
ผมถอนหายใจเฮือก หอบแรง
จนลืมไปว่าไม่ได้อยู่คนเดียว โดยที่ยังมีอีกคนอยู่ แถมไอ้คนนั้นแหละตัวการ
“โอ้โห น้ำเยอะสัดๆ”
ผมจะร้องไห้
ไอ้บ้าเอ้ย
ผมสบถกับตัวเองในใจที่เผลอตัวไปกับมัน ปล่อยให้มันมาทำอะไรอุบาทว์แบบนี้ ผู้ชายที่ไหนเขาชักว่าวให้เพื่อนกันวะเนี่ย แล้วดูมันแซวผมสิ จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน
ผมทำสีหน้าเรียบสู้ตามที่ผมถนัดมองหน้ามันที่กำลังหัวเราะเบาๆล้อผมอยู่
จะไม่ให้น้ำเยอะได้ไง กูไม่ได้เอาออกนานละ
“ไปไกลๆเลยมึง”
ผมว่าก็สั่งให้มันเอาทิชชู่มาให้ ก่อนจะเช็ด บ้าเอ้ย เปรอะเสื้อกูหมด น้ำผมกระเด็นจะถึงคอเสื้อแล้วอะ เมื่อเช็ดเสร็จเรียบร้อยก็ใส่กางเกงเตรียมไปล้างมือ ซึ่งเยี่ยมมันเข้าไปล้างมืออยู่ก่อนแล้ว
“เป็นไง”มันยิ้มแซวผม
“มึงนี่กวนตีนจังนะ”
มันหัวเราะ
“ทำให้กูบ้างดิ เนี่ย เงี่ยนแล้ว”
“มึงตลกเหรอ กูผู้ชายนะเว้ย”
“โห่ ไรวะ ขี้งก งั้นมึงออกไปเลย เดี๋ยวกูทำต่อ”
ผมยิ่งงงหนักเข้าไปใหญ่แต่เยี่ยมมันก็เดินมาหยิบโทรศัพท์แล้วกลับเข้าไปในห้องน้ำ   ส่วนผมก็เปลี่ยนเสื้อแล้วกลับมาล้มตัวลงนอนที่เตียงเหมือนเดิม

เมื่อกี้มันเกิดอะไรขึ้นวะ

บ้าเอ้ย ไอ้เพลิน ไอ้บ้า ผมด่าตัวเองในใจ พอผมนึกถึงภาพเมื่อกี้แล้วที่ผมปล่อยให้เพื่อนตัวเองช่วยตัวเองให้ ผมก็หน้าร้อนขึ้นมาทันที เออ ยอมรับว่ามันก็โคตรจะเสียว ฟินไปอีกแบบ มือหนาๆของมันแรงที่ชักมันเร็ว ถี่ มีน้ำหนักมันก็เสียวอาจจะมากกว่าที่ผู้หญิงทำด้วยซ้ำ คงเพราะความชำนาญด้วยล่ะมั้ง แล้วถ้ามันออกมาจากห้องน้ำจะยังไงต่อล่ะเนี่ย ที่แน่ๆผมรู้สึกแปลกๆ อับอายตัวเอง ไม่ได้หน้าด้านเหมือนมันอยู่แล้วนิ ทำให้ผมหน้าตาเฉยแถมยังจะให้ผมทำให้มันอีก ไม่พอยังจะมีอารมณ์ไปช่วยตัวเองในห้องน้ำอีก
รู้สึกเครียดขึ้นมาเลย
ถ้าให้มันนอนกับผมต่อไม่งั้นผมคงนอนไม่หลับ มันแปลกใช่ไหมที่ผมยอมให้มันทำให้แบบนั้นแต่อารมณ์ผมมันพาไป ตัณหากามอารมณ์ได้ครอบงำผมจนแม้แต่จะห้ามยังทำไม่ได้ แล้วพอเสร็จผมก็มาคิดมากแบบนี้ ไม่น่ายอมเลยจริงๆ
ผมไม่ใช่เกย์ และการที่ผมยอมให้เพื่อนตัวเองทำแบบนั้นคือผมเป็นเกย์ใช่ไหม แล้วเยี่ยมมันจะเป็นเกย์ไหม แต่ก็พอจะได้ยินมาบ้างว่า โรงเรียนชายล้วนมันก็มีช่วยกันชักว่าวบ้าง แต่สำหรับผมยังไงก็แปลกอยู่ดี ไม่น่าเลยเรา
แกร๊ก
เสียงประตูห้องน้ำเปิดออกพร้อมผู้ชายหน้าตาสดชื่น แก้มแดงระเรื่อ
มันไม่ได้พูดอะไรเพียงแต่เดินกลับมาที่เตียงและล้มตัวลงนอน

ความเงียบเข้าครอบงำมาสักพักแล้ว นี่มันไม่คิดจะพูดอะไรหน่อยหรอ ผมก็เลยปล่อยเลยตามเลยปิดไฟที่หัวเตียงแล้วเตรียมตัวนอนบ้าง
แต่นอนไม่หลับ
เอาวะ ผมว่าผมควรจะพูดอะไรหน่อย ไม่อยากปล่อยให้เป็นแบบนี้
“เยี่ยม”ผมลองเรียกมันเผื่อมันหลับ
“อือ”มันครางรับ
“มึงกลับหอไปได้ปะว่ะ”
ผมตัดสินใจพูดออกไป ถ้ายังปล่อยให้มันนอนหน้าตายข้างๆผมแบบนี้ผมคงนอนไม่หลับแน่ มันไม่คุ้นแล้วอะ ผมละอายใจตัวเองจริงๆ นอนกับคนที่มันพึ่งช่วยตัวเองให้ผมไปแบบนี้น่ะหรอ ผมขอนอนคนเดียวดีกว่า
“โอเค”
“อืม”
ผมตอบไป
ผมคงจะคิดมากไป มันคงคิดแบบนั้น

แล้วเยี่ยมก็ลุกขึ้นไปเปลี่ยนเป็นเสื้อผ้าของมัน ผมจึงเดินไปเปิดไฟให้

ละมันเดินออกจากห้องไป โดยที่ระหว่างเราไม่มีบทสนทนาอะไรเกิดขึ้นเลย

ให้ตายสิ พรุ่งนี้ผมก็ต้องเจอมันตอนเรียนอีก มันก็ไม่พูดอะไรกับผมแบบนี้ ผมก็ไม่รู้จะพูดอะไรกับมันเลย
เห้อ ปวดหัวจริงๆโว้ย

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
พรุ่งนี้มาต่อนะครับ

ออฟไลน์ ืniyataan

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3324
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +64/-1
เยี่ยมแอบคิดอะไรกะเพลินรึเปล่า?? แต่สกิลการหลอกล่อนั้น..สูงเชียว  :z1: :z1: :z1:

ออฟไลน์ พี่ปลื้ม

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 30
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +35/-0

ตอนที่1

 ซวยจริงๆผมตื่นสายซะได้ ตอนนี้ก็บ่ายโมงกว่าแล้วซึ่งผมมีเรียนบ่ายพอดี แต่ตอนนี้กำลังสตาร์ทรถออกจากหอ เพราะเรื่องเมื่อคืนแท้ๆทำให้ผมนอนไม่หลับ จนต้องมาตื่นสายเอาแบบนี้

 ผมสูดลมหายใจเข้าลึกๆ พร้อมกับผลักประตูเข้าไป ห้องเรียนในวันนี้เป็นวิชาบรรยายแถมประตูที่เข้าได้มีแค่ประตูเดียวคือประตูหน้าห้องอีก เกรงใจอาจารย์ชะมัด

 “ครึ่งชั่วโมงมาสายมากนะคะ วันนี้อาจารย์จะให้งานนิสิตทำงานกลุ่มท้ายคาบแล้วกัน”

 ผมหันไปมองหน้าอาจารย์ที่ออกกฎขึ้นมาใหม่ดื้อๆแบบนี้ เล่นเอาทั้งห้องถึงกับร้องโอดครวญกันเป็นแถว

“ขอโทษครับๆ”ผมพูดเสียงเบาออกไปพร้อมกับก้มตัวเดินเข้าไปประจำที่นั่งหลังห้อง 
“ไอ้เพลิน ไอ้เลว ทำไมมึงไม่โดดไปเลยวะ”
กูก็คิดงั้น ผมไม่ได้ตอบออกไป เดี๋ยวอาจารย์ทำโทษที่คุยกันอีก

ผมอดไม่ได้ที่จะสอดส่องสายตาหาตัวต้นเหตุที่ทำให้ผมตื่นสายจนไปเจอเข้ากับเยี่ยมที่นั่งอยู่หน้าห้องด้านซ้ายกับผู้หญิงหนึ่งคนที่ดูดูแล้วไม่ใช่เพื่อนในกลุ่มของเขา
“มึงดูไอ้เยี่ยมดิ” ต่อ เพื่อนตัวอ้วนของผมที่เป็นประเภทที่คอยแขวะกลุ่มของดาวเดือนชี้ให้ผมดูเยี่ยม “โคตรหน้าม่ออะ พอมีน้องเข้ามาเรียนด้วยตามอ่อยเลย”
ผมส่ายหัว
“กูอยากเท่แบบนั้นบ้าง ฮ่าๆ”โจ้พูดขึ้น ส่วนมันก็เป็นพวกที่ปลื้มกลุ่มดาวเดือนไงละ ชมออกนอกหน้าขนาดนี้
ผมไม่สนใจ มองดูเยี่ยมแล้วภาพเมื่อคืนลอยมาจนต้องส่ายหัวสลัดทิ้งไป  จนมาถึงช่วงท้ายคาบที่อาจารย์ปล่อยให้ทำงานกลุ่ม โดยอาจารย์จะให้เราวิเคราะห์วิจารณ์งานประติมากรรมโดยเขียนบรรยายเกี่ยวกับรูปปั้นที่เราได้รับมา10บรรทัด ห้ามขาดห้ามเกิน โดยกลุ่มของผมคือรูปปั้น The Thinker หรือชื่อภาษาไทยคือ คนครุ่นคิด สร้างโดย โอกุสต์ รอแด็ง ประติมากรชาวฝรั่งเศส สำหรับรูปปั้นนี้ค่อนข้างจะเหมือนผมในเหตุการณ์เมื่อคืน ผมอาจจะทำมันได้ดี
“ขออยู่ด้วยคนดิ”
ผมเงยหน้ามองดูบุคคลมาใหม่ มันคือเยี่ยมนั่นเอง
“ได้ดิ”โจ้ตอบแบบไม่ลังเล เล่นเอาเพื่อนผมที่เหลือถึงกับทำสายตาใส่มัน
เยี่ยมยิ้มตอบรับแล้วเดินมาหาผมที่นั่งอยู่ไกลๆจากคนอื่นๆ ซึ่งตอนนี้เรายืนเป็นครึ่งวงกลมกำลังเริ่มทำงาน
“เย็นนี้กลับด้วย”ผมคิ้วขมวดมองมันว่ามาไม้ไหน ยังอุตส่าห์เข้ามาทัก มาขอกลับด้วยนี่นะ
“ให้ไปส่ง”ผมถามอย่างงงๆ
“กลับหอมึง”
เก็ทเลย
ผมเลยพยักหน้าเออออไปจนทำงานกลุ่มเสร็จ เยี่ยมก็ขอตัวบอกจะไปเจอกันที่หน้าห้องเพราะมันจะเข้าไปทักเพื่อนมัน ทันทีที่มันก้าวเท้าออกจากกลุ่มไป เพื่อนจอมเผือกของผมก็เข้ามารุมทันที
“ทำไมมันกลับกับมึงอะ”ต่อถามอย่างรวดเร็ว
“สงสัยมันมายืมจอยเกมกูมั้ง ไม่รู้ว่ะ” ผมก็โกหกไปมั่วๆ ไม่รู้เหมือนกันโว้ย
“น้ำหอมเยี่ยมโคตรหอมเลยอะ ฟินเวอร์”โจ้ออกอาการเกินหน้าเกินตา มันเข้าข่ายบ้ากลุ่มของเยี่ยมเป็นพิเศษ “เพลินกูขอไปหอมึงด้วยได้ปะ”
“แล้วแต่เหอะ”ผมตอบมันไปแบบรำคาญนิดหน่อย
ไม่เข้าใจเยี่ยมมันเหมือนกันว่ามันจะกลับกับผมทำไม หรือมันต้องการคุยกับผมเรื่องเมื่อคืน คงจะขอโทษละมั้ง
“ดูดิ แลกไลน์กันละ โคตรไว เยี่ยมจริงๆ”ต่อพยักเพยิดหน้าให้ผมมองดูเยี่ยมกำลังคุยกับน้องผู้หญิงที่นั่งข้างกัน ในมือของทั้งคู่กำลังถือโทรศัพท์ คงจะแลกไลน์กันจริงๆนั่นแหละ แล้วไหนเยี่ยมบอกว่าจะไปหาเพื่อน ไอนี่มันหน้าม่อจริงๆ
“เออโจ้ เยี่ยมมันเรียนชายล้วนปะวะ”
ผมถามเมื่อนึกขึ้นได้ว่าบางที การที่มันชักว่าวให้ผมอาจจะติดนิสัยมาจากตอนเรียนโรงเรียนชายล้วน มันอาจจะมีรสนิยมเพื่อนช่วยเพื่อน เพราะดูจากที่มันม่อสาวแล้วมันคงไม่ได้เป็นเกย์หรอก
“ใช่ๆ ทำไมหรอ”
ถ้าเป็นแบบนั้นผมก็พอสบายใจอยู่บ้าง
 
เมื่อเดินออกจากห้อง เยี่ยมก็ยืนรอผมอยู่ก่อนแล้ว แต่ผมไม่ได้เข้าไปทักอะไรเพียงแต่เดินกับเพื่อนเพื่อจะลงบันได แต่ก็ถูกขัดด้วยผู้ชายร่างสูงเข้ามาจับกระเป๋าผมไว้สะก่อน
“ลงลิฟต์”
ฮะ ผมยังงงๆอยู่ก็ถูกมันดึงให้เดินกลับไปที่ทางเดิน 
“ไปด้วยๆ”
ประตูลิฟต์กำลังจะปิดก็มีโจ้เดินเข้ามา มันยิ้มตาหยีออกอาการดีใจ
“คืนนี้ไปแดกเหล้าปะเยี่ยม”ปอนด์เดือนปีสี่คณะผมพูดคุยกับเพื่อน ทำให้ผมสังเกตได้ว่า คนในลิฟต์เป็นเพื่อนๆของเยี่ยมทั้งนั้น
“ไปดิ เออ เดี๋ยวเอามันไปด้วยดิ”จู่ๆเยี่ยมก็ชี้มาที่ผม
“ไม่ไป”ผมตอบเสียงเรียบกับไป
“ไปด้วยกันดิเพลิน อยากลองแดกเหล้ากับคนดังเหมือนกัน พาเพลินไปเรียกเรทติ้งสักหน่อย เผื่อจะได้หิ้วดาวกลับมาสักคน ฮ่าๆ”
   แล้วเพื่อนๆรวมถึงเยี่ยมก็ขำกันสนุกสนาน ผมโคตรจะอึดอัดได้แต่เงียบ รู้สึกถูกพวกมันพูดถึงผมคุยกันสนุกปากต่อหน้ากันแบบนี้ก็คงไม่ไหวเหมือนกัน ผมจัดได้ว่าก็หน้าตาดีระดับนึงเพียงแต่น้อยกว่ากลุ่มดาวเดือน เรื่องของเรื่องแฟนเก่าคนล่าสุดของผมเขาเป็นดาวคณะวิทยาศาสตร์ เรื่องนั้นทำให้ทุกคนในคณะช็อคกันไปเป็นแถบๆเมื่อคนเงียบๆอย่างผมกลับมีแฟนเป็นดาวซะงั้น แต่ที่ตกใจกว่าคือเป็นผมที่เป็นฝ่ายบอกเลิกนั่นแหละ
“แล้วมึงเอาไงไอ้โจ้”ผมหันไปถามเพื่อนหลังออกมาจากลิฟต์ จะไปกับกูจริงๆหรอไง
“วันหลังได้ปะ กูมีธุระกับเพลินอะ” เยี่ยมมันตัดบทส่งยิ้มหล่อไปให้โจ้แล้วดึงกระเป๋าผมออกมานอกตึก

“นำไปที่รถสิ”มันออกคำสั่ง ผมเดินไปที่รถโดยที่มันเดินตามผมมาติดๆ
“กินข้าวก่อนนะ หิว ไปร้านRose cafe อะ”
มึงนี่ก็สั่งจังเลย แล้วทำไมกูต้องทำตามคำสั่งมันด้วยเนี่ย

มาถึงร้านขณะรออาหารที่สั่ง เยี่ยมมันก็เอาแต่คุยโทรศัพท์กับสาวของมันคุยสะหวานหยดย้อยไม่สนใจผมสักนิด จนมันวางสายตอนอาหารเสิร์ฟ
“เรื่องเมื่อคืนมึงติดใจอะไรรึป่าว”
หือ คิดจะพูดก็พูดหรอ
ผมหน้าร้อนขึ้นมาวูบนึงแต่ก็เก็บอาการได้อยู่
“มึงเป็นเกย์เหรอวะ”
หลุดปากถามจนได้
“ไม่ได้เป็น”มันตอบหน้าตาย
“แล้วมึงทำแบบนี้กับผู้ชาย?”
“ป่าว”
เอ้า
“แล้วทำไม...”
ยังไม่ทันได้ถามต่อ เยี่ยมก็ขัดสะก่อน
“พอแล้ว ไม่ได้เป็นแล้วกัน และไม่ได้ทำแบบนี้กับใคร  เมื่อคืนกูแค่เงี่ยน แต่มึงเสือกไร้น้ำใจไง”
ความผิดกูหรอ
“อะอืมๆ”
ผมตอบไปอย่างโล่งอก ผมคงจะคิดมากไปในเมื่อมันก็ไม่ได้มีเจตนาอะไรไม่ดี ก็แค่เงี่ยนเท่านั้น มันก็ยังทำตัวปกติหน้าด้านหน้าทนพูดออกมาไม่อายปาก เราก็ยังเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิมก็โอเคแล้วแหละ ถือสะว่าเรื่องเมื่อคืนผมหน้ามืดตามัวแล้วกัน

“แต่มันก็เสียวใช่ไหมละ”
พรวด! ข้าวแทบพุ่ง ผมหยิบทิชชู่มาเช็ดปากที่เผลอตกใจกับคำถามของมัน
“อย่ามากวนตีน”
“กูรู้มึงชอบ”มันยิ้ม จนผมเขินยิ่งแววตาข้างในมันยิ่งเจ้าเล่ห์ด้วยแล้ว “หลับตาพริ้มเชียวนะ แน่ล่ะ ฝีมือกูดี”
“พูดเพื่ออะไร อยากทำให้กูอีกใช่มั้ย”ผมบ่นมัน ไม่เลิกพูดถึงอีก
“ก็เผื่อมึงจะทำให้กูบ้าง กูก็อยากรู้ว่ามึงจะเด็ดขนาดไหน”
มันยิ้มมุมปาก สบตาผมที่นัยน์ตาเป็นประกายชวนขนลุก
“ฝันเถอะ”


หลังจากกินข้าวเสร็จผมก็แยกย้ายกับมัน มันบอกจะอยู่ต่อคุยกับพี่ที่ร้าน ผมก็รู้สึกดีไม่ได้ติดใจอะไรไม่อยากอยู่กับมันนานๆ แถมอยากกลับห้องแล้วด้วย จะกลับไปนอนต่อเล่นเกมทำงานจิปาถะของตัวเองไป

ตึ้ง ตึง ตึ้ง ตึ้ง

จนเวลาล่วงเลยไปจนถึงตีหนึ่งผมกำลังจะเข้านอนเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น และเมื่อเห็นหน้าจอโทรศัพท์ว่าเป็นใครโทรมาผมใจเต้นตึกตักทันที
‘เยี่ยม’
เวรล่ะ จะโทรมาทำไมอีกเนี่ย กูอุตส่าห์ลืมเรื่องที่มึงทำกูไว้แล้วนะ ยังจะตามมาหลอกหลอน
“ฮัลโหล”
“เพลิน”
“อะไร”ผมตอบมันไป ซึ่งมันเงียบอยู่นานแต่เสียงจากโทรศัพท์ที่แทรกเข้ามาวุ่นวายพอสมควร เหมือนกับมันพึ่งเลิกปาร์ตี้กัน ใช่สิ วันนี้กลุ่มพวกมันไปกินเหล้ากันนี่นา
“เดี๋ยวไปนอนด้วย”
หาาา
ตึกตัก ตึกตัก ตึกตัก ตึกตัก
ใจผมเต้นแรงระดับสิบแล้วครับ
“ไม่ต้องมา”
“ทำไมอะ”มันตอบเสียงงุ้งงิ้งออดอ้อนอีกแล้ว “กูเมาละ”
“กูนอนแล้ว”
“อืมๆ งกอีกแล้ว”
แล้วมันก็ตัดสายไป ผมละโล่งอกโล่งใจ นี่ถ้ามันมากลัวเหตุการณ์จะซ้ำรอยน่ะสิไม่ว่า ผมกลายเป็นคนขี้กลัวไอ้เยี่ยมตั้งแต่ตอนไหน แต่ที่ผมกลัวคือกลัวว่าตัวเองจะปล่อยให้กามอารมณ์เข้าครอบงำมากกว่า
ผมก็ยิ่งเป็นผู้ชายเจ้าอารมณ์สะด้วย

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

ผ่านไปนานเท่าไหร่ไม่รู้ที่ผมหลับไป แต่ก็ต้องตื่นมาด้วยเสียงเคาะประตูที่ดังขึ้นมา ชักถี่แล้วด้วย ผมมองนาฬิกาเป็นเวลาตีสามกว่าๆแล้ว ใครจะมาดึกมาดื่นอะไรป่านนี้นะ ผมลากสังขารตัวเองลุกขึ้นไปที่หน้าประตูก่อนจะเปิดออกมา
เจอเข้ากับผู้ชายร่างสูงกว่าผม ใบหน้าบ่งบอกถึงอาการเมาได้อย่างชัดเจน ใบหน้าสีแดงระเรื่อ ริมฝีปากสีแดงจัด นัยน์ตาหวานเยิ้ม โดยมีแขนข้างนึงเท้ากับพนังห้องเพื่อพยุงตัว
“คิดถึงกูมั้ย”
เยี่ยมส่งยิ้มบางๆ ก่อนจะพุ่งเข้ามาที่ตัวผมจนผมรับน้ำหนักแทบไม่ไหว ความง่วงยังคงเกาะกินตัวเองอยู่แต่ก็ยังพอมีสติเอื้อมมือไปปิดประตูได้ แต่คนตัวหนักตรงหน้าผมนี่สิ
ฟึ่บ
เห้ย มันกอด ผมรู้สึกขนลุกตั้งแต่เท้าขึ้นมายันหัวที่โดนผู้ชายด้วยกันแถมเป็นเพื่อนกันอีกมากอดแบบนี้
“เยี่ยม”ผมเรียกสติมัน ดันมันออก ซึ่งมันก็ขยับออกตามแรงผลักแต่เสือกหันมาสบตาผมหยาดเยิ้ม ก่อนจะโน้มหน้าลงมาใกล้
หะเห้ย
“กูเงี่ยนว่ะ”
เสียงกระซิบแหบพล่าข้างหูทำเอาผมหูอื้อตาลายไปหมดลมหายใจแผ่วที่พัดผ่านใบหูผมไปเล่นเอาความรู้สึกขนลุกขนชันขึ้นมา ภาพเมื่อคืนเข้ามาในหัวตอกย้ำและซ้ำเติมถึงรสสวาทที่ผมไม่อาจจะลืมได้
ตุบ
ผมโดนมันผลักล้มลงบนเตียงและถูกคร่อมด้วยสองแขนแกร่ง ยอมรับว่าใจผมเต้นระรัว มีแต่ความอยากรู้อยากลองไปหมด
   เยี่ยมสบตาเจ้าเล่ห์กับผมใช้มือหนาจับใบหน้าผมไว้โดยนิ้วโป้งไล้เกรี่ยริมฝีปากผมไปมาก่อนจะโน้มหน้าลงมาใกล้จนรับรู้ถึงลมหายใจอุ่นๆและกลิ่นบุหรี่ไฟฟ้ารสมิ้นต์หอมๆ
เปรี๊ยะ
เหมือนไฟฟ้าช็อตทำเอาผมชาไปทั้งหน้าเมื่อริมฝีปากร้อนประทับเข้ากับริมฝีปากผมแผ่วเบา ผมหลับตาพยายามเม้มริมฝีปากหนีแต่ก็ถูกมือหนาจับใบหน้าไว้แน่นหันหนีไปไหนไม่ได้ จากความโสดที่เกาะกินจนลืมรสชาติหอมหวานจากการจูบไปแล้วว่าเป็นยังไง ตอนนี้มันกลับมาอีกครั้งเหมือนจูบแรกไม่มีผิด ก็ใช่สิ จูบแรกกับผู้ชาย
“อ้าสิ”
คำพูดกำกวมชวนสยิวผมเอาผมร้อนวูบวาบ คิดถึงภาพตอนตัวเองออกปากสั่งผู้หญิงที่เคยมีอะไรด้วย แต่ความหมายของคนตรงหน้าแล้วหมายถึงอ้าริมฝีปากเพื่อรับการจูบที่ร้อนแรงขึ้นไป แน่นอนผมทำตาม ผมเปิดปากตัวเองด้วยความอยากรู้อยากลอง ใบหน้าหล่อเหลาตรงหน้ายิ้มมุมปากจูบซับผมอีกหนึ่งครั้งก่อนจะกดริฝีปากหนักเข้ามาจนผมเผลอกำแขนเสื้อมันไว้แน่น
ลิ้นหวานจังวะ
ในใจผมคิดพร้อมกับสมองตัวเองถูกปลดปล่อยไปตามอารมณ์ตรงหน้ารับรู้รสสัมผัสของลิ้นหวานที่เข้ามารุกล้ำภายในหยอกล้อกับลิ้นของผมอย่างไม่ลดละ

ไม่มีใครยอมกัน

ผมผลักมันออก ตามด้วยคร่อมตัวมันคืนกดจูบหนักคืนไปและเป็นฝ่ายลุกล้ำมันบ้าง
เราจูบกันนานมาก กลิ่นเบียร์กลิ่นบุหรี่กลิ่นน้ำหอมของมันหอมหวานไปหมด ผมชอบ ชอบจนอยากกลืนกินมันไปทั้งตัว
ผมถอนริมฝีปากกดจูบลงไปที่ซอกคอหอมของคนใต้ร่าง ผิวขาวละเอียด ขาวกว่าผมอีก ลองไล้ลิ้นชิมชวนยิ่งปราถนา
“อือ อือ”เสียงครางออกมายิ่งทำให้ผมเพลิดเพลินอดไม่ได้ที่จะฝังเขี้ยวลงไป
น่ารัก
ใบหน้าไอ้เยี่ยมมันหล่อ น่ารักไปหมดจริงๆ
“อย่าพึ่งหลงกูสิ”เยี่ยมหัวเราะ ก่อนจะเปลี่ยนเป็นยิ้มร้ายกาจผลักผมลงให้ผมอยู่ใต้ร่างมันอีกครั้ง “แบบนี้สิถึงจะเหมาะ”
ผมเสียววูบเมื่อมือร้อนๆของมันลากผ่านลำตัวเปลือยด้านข้างของผมลงไป ใช่ ผมนอนอยู่หอคนเดียวผมใส่แค่บ็อกเซอร์เท่านั้น
หมับ
“อือ”ผมครางออกมาทันทีที่มันล้วงเข้าไปจับน้องชายของผมพร้อมกับนิ้วโป้งที่ไล้วน
“น้ำออกแล้ว”ไม่ต้องมาพูดด
เฮือก
ผมสะดุ้งสุดตัวเมื่อไอ้เยี่ยมโน้มตัวลงมาใช้ริมฝีปากบางของมันดูดดุนเข้ากับหัวนมของผมที่แข็งเป็นไต ทำเอาผมดิ้น ความรู้สึกนี้ผมแทบจะลืมมันไปแล้ว ความเสียวแล่นขึ้นมาที่สมอง เสียงน้ำเจ๊าะแจ๊ะ น้ำลายของมันดังขึ้นเรื่อยๆกับน้ำหนักลิ้นที่มันละเลงที่นมของผม
“เสียวชิบ”ผมร้อง ขยุ้มเส้นผมนุ่มไว้แน่น
“ไม่ไหวแล้ว”
เยี่ยมร้องบอกถอดกางเกงบ็อกเซอร์ผมทิ้ง กวาดนิ้วจากน้ำกามผมเข้ามาถูลูบไล้บริเวณก้นจนผมเสียววูบวาบ
“จะทำอะไรวะ”
คำถามโคตรโง่เผลอหลุดออกจากปาก ผมก้มมองดูเห็นมันถอดกางเกงยีนส์มันเองออกไปแล้วเหลือแค่บ็อกเซอร์เป้าตุงๆ
“จะช่วย?”มันยิ้ม จับมือผมไปช่วยถอดบ็อกเซอร์มันออก ผมก็ดันๆออกไปสะงั้น จนเสื้อผ้าหลุดออกจนหมด ผมแอบกลืนน้ำลายถึงความใหญ่โตของน้องชายเยี่ยม แถมความขาวสีชมพูเข้มๆอีก นีละน้าคนขาวไอ้หนูยังขาวเลย
“มึงจะทำให้กูมั้ย”เยี่ยมเอ่ยปากถาม ในขณะที่มันเอาแต่จูบหน้าจูบตาผมแต่มือยังคงทำหน้าที่ช่วยน้องชายผมอยู่ โคตรเสียว
“บังคับปะ”
“ก็ผลัดกันมั่งดิ”มันบอกล้มตัวลงนอนด้านข้างและดึงแขนผมให้ลุกขึ้นนั่งทับหน้าขามัน “จับดู”
ผมกลืนน้ำลาย ลองจับดูที่น้องชายมันลูบขึ้นลงและลองใช้นิ้วโป้งบ้าง น้ำมันไหลออกมาทีละนิดซึ่งผมก็ใช้น้ำที่ออกมาเอามาถูวนที่หัวของมันจนมันเลื่อม
“ทำสิ”มันพูดเสียงแหบกดไหล่ผมลง จนตัวผมโน้มลงข้างล่าง ไม่พอกดหัวผมอีก ทำให้หน้าผมอยู่ระดับเดียวกับน้องชายมัน
เดี๋ยว
อื้อ
สัดเอ้ย กดลงมาได้ แก้มผมแตะเข้าที่น้องชายมันเต็มๆ แต่เยี่ยมก็ยังคงดันหน้าผมลงจนผมต้องอ้าปากกลืนกินน้องชายของมัน ก่อนจะดูดอมใช้ลิ้นเลียเหมือนไอติม
ครั้งแรกก็ไม่เลวเว้ย
“ซี๊ด มึงโคตรเด็ด” เยี่ยมร้องครางเสียงดังขยุ้มผมผมออกน้ำหนักตามจังหวะขึ้นลง “เอาเลยนะ”
มันไม่พูดพร่ำทำเพลงดึงตัวผมขึ้นแล้วผลักลงอีกครั้งก่อนจะตามมาคร่อมแล้วจูบดูดดุนหัวนมผมจนเสียววาบ และมืออีกข้างของมันก็ดันขาผมแยกออกจากกัน ผมหน้ามืดตาลายกับความเสียวบริเวณหัวนมและน้องชายที่มันใช้มือให้ จนแทบจะลืมไปว่าตอนนี้มีสิ่งแปลกปลอมพยายามถูที่ประตูหลังผมอยู่
“เพลิน กูขอนะ”
เยี่ยมโน้มตัวมาจูบปากผมอย่างดูดดื่ม จนผมเสียวไปหมด พร้อมกับแรงกดที่เข้ามาทางช่องด้านหลังที่มีน้ำกามของผมและมันแฉะรออยู่แล้ว
“มึง โอ้ย”ผมร้องห้าม ส่ายหัวให้หลุดจากริมฝีปากก็ต้องตาเหลือกกับความเจ็บที่แทรกเข้ามา “ไอ้เยี่ยมเอาออกไป”ผมผลักดันมันออก เจ็บจนน้ำตาจะไหลแต่มือสองข้างมันจับเอวผมไว้แน่นและพยายามแทรกน้องชายมันเข้ามาจนได้
เฮือก
ผมร้องเมื่อมันเข้ามาจนสุด เยี่ยมเข้ามาจูบปลอบประโลม ไซร้คลอผมไปมา
“โคตรแน่นเลยแม่งเอ้ย”
เสียงตะโกนของมันดังข้างหูผมก่อนที่มันจะขยับเข้าออกช้าๆ ผมเจ็บแสบประตูหลังมากจนเอื้อมมือเพื่อไปบรรเทาโดยการปลุกปั่นเจ้าหนูตัวเองเผื่อจะมีความเสียวขึ้นมาบ้าง แต่ก็ถูกมือเยี่ยมปัดออกแล้วทำให้พร้อมกับมันเข้ามาดูดดุนหัวนมผมเพิ่มเติม
เออ
 ค่อยยังชั่ว
ผมเริ่มผ่อนคลายหลับตารับชะตากรรมตัวเองที่ปล่อยตัวปล่อยใจมาถึงขนาดนี้แล้ว แรงเสียดสีจากช่องทางหลัง แรงดูดที่หัวนม รวมถึงรสสัมผัสชักขึ้นลงของน้องชายทำเอาผมไม่รู้จะเสียวตรงไหน มันรวมๆกันได้เสียวมาก เสียงครางของผมกับเยี่ยมดังระงมท่ามกลางความมืดของห้องที่มีแค่เสียงไฟจากระเบียงเล็ดลอดเข้ามาทำให้โคตรจะโรแมนติก
ผมยอมรับว่าผมต้องบ้าไปแล้วแน่ๆที่ยอมให้มันทำแบบนี้ แต่ผมกลับชอบ กลับเสียวร่วมด้วยไปกับมัน ความอยากรู้อยากลองมันเป็นเหตให้มาถึงจุดนี้ เยี่ยมหมุนตัวผมให้โก่งโค้งเปลี่ยนเป็นท่าหมา ซึ่งมันทำได้ดีตอนเปลี่ยนท่าไม่มีหลุดแยกออกจากกัน มันตามมาจูบซัพหลังผมอย่างอ่อนโยนไปหมด แต่แรงที่กระแทกกระทั้นเข้ามาไม่มีลดละ
“มึง…”ผมส่งเสียงออกมาเมื่อความเสียวจากด้านหน้าและด้านหลังเริ่มจะประทุก่อตัวขึ้นแล้ว “เร็วอีกหน่อย”
ผมสั่งออกไป เยี่ยมขยับมือและเอวเร็วขึ้น จนสมองผมแทบจะระเบิดกับความเสียวที่ได้รับ
“พร้อมกัน”
เสียงครางของมันสั่งผม ทำให้ผมยิ่งปลุกเร้าระดมความเสียวตัวเองขึ้นไปอีก
“โอ้ย มึง ใกล้ละ”ผมร้องเสียงดัง โยกสะโพกรับมันอย่างไม่ลดละ
จนในที่สุด
ผมก็ร้องหวีดและปลดปล่อยน้ำออกมาเกร็งตัวกระตุกและรับรู้ในเสี้ยววินาทีต่อมามีน้ำไหลทะลักเข้ามาที่ช่องทางด้านหลังผมเต็มไปหมด
เราเสร็จพร้อมกันจริงด้วย



ไอ้ชิบหายยยย
ตอนนี้ผมนอนหมดแรงนอนซบผู้ชายที่ขึ้นชื่อว่าเพื่อนอยู่ โดยขยับก็ไม่ได้เจ็บสะโพกไปหมดได้แต่ปล่อยให้มันนอนกอดผมอยู่แบบนี้
จุ้บ
เยี่ยมเข้ามาจูบหน้าผากผมหลายครั้งได้ทุกทีที่มันขยับตัว แต่ตัวมันเหมือนจะหลับๆบ้างแล้ว แต่ผมนี่สิ ตายังหลับไม่ลงเลย
ผมไม่คิดว่าเรื่องพวกนี้มันจะเกิดขึ้นกับผมด้วยซ้ำ แต่อารมณ์มันพาไปจนเตลิดมาถึงขั้นนี้ได้ยังไงก็ไม่รู้ ความคิดมากของผมพุ่งเข้ามาจากทุกทิศทุกทาง ยิ่งกว่าตอนที่มันแค่ชักว่าวให้ผมสะอีก แต่นี่เราถึงชั้นมีอะไรกันแล้ว
นี่กูมีอะไรกับเพื่อนตัวเองหรอวะเนี่ย

โอ้ยยยย

และหลังจากความคิดมากถาโถมผมก็เหนื่อยและหลับไป ยังไงสะไอ้เยี่ยมมันยังหลับได้ผมก็หลับได้เหมือนกัน พรุ่งนี้ค่อยว่าอีกที

กริ๊ง กริ๊ง
เสียงนาฬิกาปลุกจากมือถือที่ผมตั้งไว้ดังขึ้น ผมสลึมสะลือตื่นแต่ถูกอ้อมแขนหนากอดกระชับไว้จากทางด้านหลัง นั่นแหละ ผมถึงสะดุ้ง
“ไอ้เยี่ยม”
ภาพเมื่อคืนผุดขึ้นมาเป็นฉากๆ ผมลุกขึ้นนั่งก็เจ็บเข้าที่สะโพกทันที เออกูไม่ได้ฝันไป แถมน้ำอะไรของมันก็ยังอยู่เหนียวเหนอะไปหมด อึดอัดจริงโว้ย
“อือ มานี่”มันยังไม่ตื่น ดึงเอวผมไปกอดแนบแผ่นหลังเปลือยเปล่าเข้ามา ตัวผมกับมันไม่ได้ใส่อะไรกันทั้งคู่และน้อยชายที่แข็งตัวของมันก็แนบมากับก้นผมด้วย ขนลุกโว้ยย
ผมพยายามหลุดจากการเกาะกุมของมันไปปิดเสียงนาฬิกาปลุกหยิบโทรศัพท์มาดู สิบเอ็ดโมงแล้ว มีเรียนบ่ายทั้งผมกับมัน
“มีเรียน”ผมเขย่าแขนมัน “ตื่นก่อนไอ้สัด เมื่อคืนทำอะไรกูเนี่ยไอ้เวร”ผมหลุดด่าออกมาเป็นตุ้ดเป็นแต๋ว เมื่อนึกถึงก็ยิ่งหน้าร้อนผ่าว
“กูโดด มึงไปเหอะ”
มันบอกก็หมุนตัวกลับหันหลังหนีให้ผม ผมก็ไม่สนใจ ลุกขึ้นเดินรู้สึกขัดๆ เจ็บตูดจริงๆ ตอนเสียวมันก็เสียวอยู่หรอก ไหงตอนนี้มันเจ็บๆจังวะ ผมหยิบผ้าเช็ดตัวไปอาบน้ำ ผมไม่ใช่พวกโดดเรียนง่ายๆอยู่แล้ว ผมจึงต้องฝืนตัวเองทั้งง่วง ทั้งเหนื่อย เข้าอาบน้ำชำระร่างกายเตรียมตัวไปเรียนปล่อยให้ไอ้เยี่ยมนอนหลับไป
เดี๋ยวกลับมาค่อยมาเคลียร์แล้วกัน

“สงสัยพวกมันจะเมากันเมื่อคืนอะ มาแค่กานต์เอง”โจ้พูดขึ้นตอนเรียน เมื่อเห็นกลุ่มของเยี่ยมไม่มีใครมา มีแค่กานต์ที่นั่งเรียนหน้าห้องคนเดียว
“แล้วตอนสี่โมง มึงเข้าไปดูงานปะวะ เห็นอาจารย์เขาเขียนวิจารณ์ยับให้พวกเซคเช้าแล้วกูหลอนเลย กูจะโดนอะไรบ้างเนี่ย ไหนจะต้องเอาที่โดนแก้ไปเล่าให้แกฟังอีก”
“เข้าสิ เออลืมเลย”ผมนึกขึ้นได้ว่ามีงานที่ห้องปั้นที่พวกผมทำงานส่งอาจารย์ไว้ วันนี้ตอนสี่โมงครึ่งหลังจากเรียนคาบนี้เสร็จ อาจารย์ได้นัดพวกผมรายงานความคืบหน้าของงานปั้นที่ผมทำไว้พาร์ทแรก ทำให้ผมนึกถึงเยี่ยมที่นอนอยู่ คิดว่ามันจะต้องนอนยาวจนลืมแน่ๆ อาจารย์ยิ่งให้เข้าพบเฉพาะเวลาที่เขากำหนดสะด้วย
ผมโน้มตัวลงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดโทรหาเยี่ยม
“อื้อ”
เออ มันรับด้วยแฮะ
“เยี่ยม เย็นนี้สี่โมงมึงต้องมารายงานงานปั้นอาจารย์นะ ลืมป่าว”
“เออ กูตื่นละ เดี๋ยวกูไปเรียน ยืมชุดมึงก่อนนะ”
“ได้ๆ”
ผมวางสาย หันกลับมาก็เจอเพื่อนจ้องอยู่ก่อน
ฟึ่บ แน่ะ เอาโทรศัพท์กูไปอีก
ดีนะกูปิดหน้าจอแล้ว
“โทรหาใคร เห็นแวปๆ เยี่ยมหรอ”
ตาดีจริงๆนะไอ้โจ้
“อืม เมื่อวานมันบอกให้กูเตือนมัน กูพึ่งนึกออกจากพวกมึงเลยโทร”ผมก็เล่ามั่วๆอีกแล้ว
“เพื่อนรักมึงนี่เนอะ เห็นมันไม่มาเรียนเลยโทรบอกด้วย”
ไอ้เปรม เพื่อนอีกคนของผมคู่หูไอ้ต้นเลย บางทีผมก็ไม่ได้อยากสนิทกับกลุ่มเยี่ยมมากเพราะเพื่อนตัวเองคอยแขวะนี่แหละ กลุ่มใครเป็นเหมือนกันบ้างครับ ฮ่าๆ  เพราะบางทีกลุ่มดาวเดือนมันจะชอบเข้ามาทักผมเพราะเห็นว่าผมเองก็หล่อใช้ได้ อย่างชวนไปกินเหล้าอะไรทำนองนั้น ซึ่งผมไม่เคยไปเลยอย่างที่บอกไปแต่ต้น
“เปรม!”โดนโจ้ตีไหล่ไปที
“มึงก็อีกคน ย้ายกลุ่มไปดิ ดูดิ้พวกมันจะรับมึงมั้ย เลิกอวยได้แล้วกูเห็นแล้วโคตรรำคาญ”
“เดือดเกินไปละมึง”ผมห้ามไว้ “เพื่อนรักกูก็มีแค่มึงเนี่ย”ผมเลยต้องยอมันบ้าง ซึ่งมันก็ยิ้มพอใจ ไอ้นี่โรคจิต

ผ่านไปเหลือครึ่งชั่วโมงสุดท้ายของคาบนี้ บุคคลที่ผมโทรปลุกก็ปรากฎตัวขึ้นมาเข้าไปนั่งคู่กับกานต์เพื่อนมันโชคดีที่คาบนี้อาจารย์ยังพอใจดีมันเลยไม่โดนว่าอะไร แต่ไม่นานอาจารย์สอนจบซึ่งเลิกเรียนก่อนเวลา พวกผมเลยลุกขึ้นจะไปนั่งเล่นแถวห้องปั้นเพื่อไปเตรียมกับงานที่จะถึง
ผมเดินไปที่หน้าห้อง ซึ่งเยี่ยมก็หันหลังมองมาที่ผมอยู่ก่อนแล้ว
ตึกตัก ตึกตัก ตึกตัก
ผมใจเต้นระรัวกับสายตามันที่เอาแต่จ้องจนเดินสวนกันมันก็ไม่พูดทักอะไร ไม่ได้เข้ามาหาเพียงแค่มองเท่านั้น ซึ่งผมก็ผิดหวังเล็กน้อย แต่ผมก็เข้าใจได้เรื่องแบบนั้นแล้วผมก็ไม่กล้าทักมันหรอกไม่รู้สิมันเขินๆอายๆอะ
“เยี่ยมมองมึงอยู่ได้เพลิน”โจ้กระซิบบอกผม ขณะที่เดินออกมาจากห้องเรียนผมมองกลับเข้าไปเยี่ยมก็ยังมองผมอยู่ อะไรของมันวะ

   ผมไม่สนใจเดินไปที่ห้องปั้นกับเพื่อนๆ งานปั้นที่ผมทำไว้เป็นรูปหัวใจซึ่งโดนอาจารย์ยำสะเละเลยว่าหัวใจของผมไม่เรียล แหงล่ะ ผมไม่ได้เรียนอะนาโตมีมานี่ครับ แต่ก็มีลิ้นหัวใจมีเส้นเลือดอะไรแล้วนะเฟ้ย ยังดีที่พาร์ทนี้แค่ทำให้เขาดูยังไม่ลงสี และยังไม่ต้องเล่ารายละเอียดมากทำให้ผมไม่ซีเรียสกับงาน ผมเลยเดินออกมาจากห้องปั้นนั่งลงที่ม้าหินอ่อน สายตาเหลือบไปเห็นกลุ่มผู้ชายและผู้หญิงหนึ่งคนคือกลุ่มของเยี่ยมกำลังเข้าไปในห้อง ซึ่งผมก็มองตามดู ก็เห็นว่าเยี่ยมยืนมองผมไม่เข้าไปในห้องสักที ผมเลยทำหน้าสงสัยไปให้ว่ามีอะไร แต่เยี่ยมก็มองเมินไป
ผมค่อนข้างจะสงสัยแล้วนะ
หลังจากนั้นมันก็ไม่ได้มองมาทางผมอีกจนถึงตอนเลิกรายงานความก้าวหน้ากับอาจารย์ ผมก็แยกย้ายกลับกับเพื่อนแล้วก็กลับหอตัวเอง ในหัวก็คิดถึงเรื่องของเยี่ยมนะ ขนาดตอนที่อยู่ใกล้กันผมก็หันไปมองมันกะว่าจะยิ้มให้ มันก็ไม่ได้มองที่ผม แล้วตอนแรกก็มามอง อะไรของมัน
ร่างกายผมตอนนี้ก็เหมือนจะเข้าสู่โหมดปกติดีแล้ว มีเจ็บสะโพกบ้างนิดหน่อย ยังดีที่รอยจูบรอยฟันยังมีอยู่ในร่มผ้าไม่โผล่ออกมาให้เห็น
เสื้อผ้าชุดเก่าของเยี่ยมไม่ได้อยู่ที่ห้องผมแถมชุดนิสิตผมก็ไม่ได้หายไป สงสัยมันจะกลับไปเปลี่ยนชุดที่ห้องมันละมั้ง ผมกลับมาอาบน้ำอาบท่ากินข้าวเรียบร้อยก็นอนหลับเนื่องจากความเพลีย

ตกดึกผมก็ท่องโลกอินเตอร์เน็ตตามปกติทำงานอะไรของตัวเองไปเรื่อย แต่เรื่องของเยี่ยมยังเข้ามาวนเวียนคือมันไม่ทักมาคุยกับผมเลย ขนาดตอนที่มันชักว่าวให้ผมมันยังมาคุยกับผมบ้าง แต่นี่ถึงขั้นที่เรามีอะไรกันมันกลับเงียบหายไป ไอ้ผมก็ไม่รู้จะทักมันไปทำไม จะทักว่า เรื่องเมื่อคืนที่มึงได้กูมึงจำได้มั้ยงี้หรอ
คนเมานะเฟ้ย ไม่ได้ความจำเสื่อม
แล้วมึงจะไม่พูดอะไรหน่อยหรอ
มึงจะปล่อยทิ้งไว้แบบนี้ ทำเหมือนไม่เคยเกิดขึ้น
วันนี้ที่มึงเมินกูคืออะไร
เดี๋ยวนะ ทำไมมีแต่คำถามที่ผมเอาแต่เป็นฝ่ายเรียกร้องแบบนั้นล่ะ
แต่เห้ย ผมโดนกระทำนะ ผมโดนตุ๋ย ตุ๋ยแล้วโดนทิ้งแบบนี้น่ะเหรอ แต่เราสองคนก็ไม่ได้เป็นอะไรกันไง ก็แค่อารมณ์มันพาไปทั้งคู่ โอเค ใจร่มๆไว้เพลิน ช่างมันเถอะ ช่างมันเถอะ

ผมเลื่อนฟีดในเฟสบุ้กไปเรื่อยๆก็สะดุดกับโพสนึงที่ทำเอาผมใจเต้นตึกตัก ใจมันหวิวๆแปลกๆ
โดยเป็นโพสของปอนด์เดือนคณะของผมโพสรูปภาพกลุ่มไปเที่ยวร้านเหล้า โดยที่ด้านหลังของภาพเป็นรูปไอ้เยี่ยมกำลังโอบกอดเอวผู้หญิงคนนึงอยู่ทั้งคู่สบตากันไม่ได้มองกล้องเลย โดยคำบรรยายใต้ภาพคือ
‘ข้างหลังสวีทอะไรกันวะ เยี่ยมจริงๆ’

มิน่าล่ะ มันถึงไม่ได้ทักผมมา เพราะมันไปกินเหล้านี่เอง
ปล่อยวางเถอะกู แค่เสียรู้ให้เพื่อนแค่นั้น

ตอนนั้นมันก็เสียวดีนิ ไม่มีอะไรเสียหายสักหน่อย

ผมปลอบใจตัวเอง

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
มีใครได้กลิ่นตุๆไหมครับ







ออฟไลน์ ืniyataan

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3324
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +64/-1
เยี่ยม..ใจ่ร้าย..กลิ่นอะไรตุๆ รอ..ออออออออ  :pig4: :pig4: :pig4:

ออฟไลน์ QueenPlai

  • twitter - @khunhappymoon gmail - JangPlailiiz@gmail.com
  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 85
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +6/-0
เยี่ยมำไมเป็นคนแบบนี้ :katai4: รอตอนต่อไปน้าาา

ออฟไลน์ พี่ปลื้ม

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 30
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +35/-0
ตอนที่ 2

ผ่านช่วงเสาร์อาทิตย์พอดี วันนี้ก็คือวันจันทร์ที่มีเรียนเช้า ผมตื่นมากินข้าวเช้าที่โรงอาหารคณะวิศวกรรมศาสตร์เนื่องจากอยู่ติดกันแล้วคณะผมมันไม่มีโรงอาหารมีแค่ร้านช้อปเล็กๆและม้าหินอ่อนเท่านั้น
ตึ้ง ตึง
เสียงแจ้งเตือนแอพพลิเคชั่นไลน์ดังขึ้นเป็นของโจ้นั่นเองมันถามผมว่าอยู่ไหน ผมก็บอกว่าอยู่คณะวิศวะซึ่งมันบอกจะตามมา อะไรกัน นี่ก็แปดโมงครึ่งแล้ว อีกอย่างผมก็ใกล้จะกินข้าวเสร็จแล้วด้วยไม่รู้จะรีบตามมาทำไม
ไม่นานโจ้ก็มาถึง
ผมไม่รอมันเอ่ยทักลุกขึ้นไปเก็บจาน พอกลับมาเห็นมันนั่งอยู่ที่ที่ผมนั่งผมเลยเตะขามัน
“ไปเรียนดิ”
“เห้ย แปปดิเพลิน กูขอเม้าส์ก่อน”โจ้ว่าพร้อมดึงแขนผมลง
“…”ผมเงียบแต่ก็นั่งลงตามคำขอของมันหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาจำเนื้อหาการเลือกหัวข้อธีสิตที่จะต้องเอาไปให้อาจารย์ดูเย็นนี้
“ฟังสิฟัง”
“อะไรของมึง”
“มึงรู้ป่าว เยี่ยมคบกับน้องที่เรียนด้วยกันวันนั้นแล้วอะ”
ผมหยุดอ่านข้อความที่หน้าจอโทรศัพท์ใจเต้นตึกตักกับเรื่องที่พึ่งได้ยิน
อะไรกันคบกันแล้วหรอ เมื่อวันศุกร์ผมกับมันพึ่งจะมีอะไรอยู่เลย เหอะๆ
“ไม่รู้หรอก”ผมตอบไปตามความเป็นจริง
จะว่าไปผมก็นึกได้ว่าโพสของปอนด์ที่ถ่ายติดคู่ของเยี่ยมและผู้หญิงคนนึง คนนั้นคือน้องที่เรียนคาบเดียวกับพวกผมวันนั้น มันจะเร็วเกินไปไหมส่วนเยี่ยมมันก็หายไปไม่ได้ติดต่อผมมาเลยช่วงเสาร์อาทิตย์ ทำให้เรื่องที่เราสองคนมีอะไรกันมันถูกเก็บไว้เป็นความลับที่ผมเองก็พูดกับมันยังไม่ได้ และถึงแม้ว่ามันจะมีเช็คอินว่าไปเที่ยวเดินห้างที่ไหน แต่มันก็ไม่ได้ทักแชทผมมาเลย ซึ่ง ผมก็อยู่กับตัวเองจนหายฟุ้งซ่านไปแล้ว ก็พอจะรู้ว่าคนอย่างไอ้เยี่ยมมันเสือผู้หญิง การที่มันจะมีอะไรกับผมมันก็แค่อยากรู้อยากลอง แจ็กพ็อตเลยตกมาอยู่ที่ผมไง
“แต่ไม่รู้นะ ว่ายังไง เห็นเฟสผู้หญิงลงรูปคู่กับเยี่ยมอะ แต่เมื่อวันอาทิตย์กูออกมาซื้อข้าว ยังเจอเยี่ยมพาผู้หญิงอีกคนขึ้นคอนโดเลย”
โจ้มันอยู่หอเดียวกับเยี่ยมเลยไม่แปลกที่มันจะเห็นอะไรแบบนี้ บางทีผมก็ไม่น่ามีเพื่อนเป็นไอ้โจ้นะ พอมาฟังว่าเยี่ยมพาสาวขึ้นห้องไปแบบนี้ ผมเองก็ใจไม่ดีไปด้วยว่าที่มันหายไปคือมันยังไปมีความสุขดีกับผู้หญิงคนอื่นอยู่แบบนั้น ไม่เคยคิดที่จะทักผมมา
ผมกับมันก็แค่เซ็กเฟรนด์ข้ามวัน
“กูว่ายังหรอก ถ้าเยี่ยมมันจะคบใครก็มันเองต้องเปิดเผยแหละ”
ผมพูดออกไป ถ้ามันจะมีแฟนแล้วจริงๆ มันคงไม่เอากับผม กับผู้หญิงอีกคนไปด้วยหรอก
“กูก็คิดแบบนั้น สงสารผู้หญิงอะสิ”
สงสารกูด้วย
“สงสารมึงรึป่าวเถอะ”ผมแซวไอ้โจ้ จริงๆโจ้มันไม่ใช่เกย์หรอก แต่มันปลื้มไอ้เยี่ยมแล้วก็ปอนด์ตั้งแต่รับน้องแล้ว ตลอดสามปีนี่มันก็มั่งคงเหมือนกันนะเนี่ย
“ชิ”
ทำหน้างุ้มหน้างอนะมึง

ส่วนวันนี้ผมจะต้องปั้นหน้ายังไงเมื่อเจอไอ้เยี่ยมที่ห้องเรียนล่ะเนี่ย

ผมเข้าเรียนก่อนเวลาจับจองที่นั่งข้างหลังเหมือนเดิม เพราะถ้าเข้าช้าอาจจะต้องเจอกลุ่มของเยี่ยมที่มักจะนั่งหน้าเสมอ แบบนั้นผมก็จะต้องเห็นมันแล้วมันก็จะต้องเห็นผม
จนเมื่อถึงเวลาเข้าเรียน กลุ่มของเยี่ยมก็เดินเข้ามาโดยมีเยี่ยมรั้งท้ายโดยการเดินเล่นโทรศัพท์ จนเมื่อถึงโต๊ะมันก็หยุดและหันมามองทางที่ผมนั่งอยู่ และเมื่อมันเห็นผมมันก็หยุดยืนมองผมได้สักครู่นึงมันก็นั่งลงไป
จะมองหากันทำไม
ผมคิดในใจ
และเมื่อเรียนเสร็จโชคดีที่วันนี้มีแค่เรียนเช้า ส่วนตอนเย็นผมก็แค่เข้าไปหาอาจารย์เลยกะว่าจะกลับห้องเลย ผมกับเพื่อนก็เดินลงบันไดปกติโดยมีสายตาของไอ้เยี่ยมที่มองตามมาตลอดตั้งแต่ตอนเดินออกจากห้องซึ่งผมไม่ได้สนใจทำเป็นเมินมันไป
“เก๊กใหญ่”เปรมพูดขึ้นมาเมื่อพวกเราเดินลงมาถึงบันไดชั้นหนึ่งก็เจอเยี่ยมยืนอยู่กลางคณะเหมือนกำลังรอใครสักคน และเมื่อมันเห็นผมมันก็เดินตรงมา “มันมาหามึงอะเพลิน”
เยี่ยมเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้ากลุ่มของผม วันนี้มันมาแบบคุณชายเย็นชาไม่พูดไม่จาหน้าตาเรียบขรึมผิดจากปกติที่ใบหน้ามักจะแต้มไปด้วยรอยยิ้มบ้าง
“มาหาเพลินหรอเยี่ยม”โจ้ทักทาย
“อืม” เยี่ยมตอบเสียงเรียบและจ้องผมแบบไม่ละสายตา
“งั้นพวกกูไปก่อนละกัน”ผมเลยบอกลาเพื่อนๆแล้วก้าวออกมา
ไม่ค่อยอยากให้เพื่อนผมคุยกับเยี่ยมเท่าไหร่ มันยิ่งไม่ชอบกันอยู่
“ไหนบอกจะไปกินข้าวกับพวกกู”จู่ๆไอ้อ้วนต่อก็พูดขึ้นมาเฉยเลย เดี๋ยวนะ กูไปนัดกินข้าวกับพวกมึงตอนไหน “เยี่ยมไปกับพวกเราปะ”ต่อยิ้มเป็นเชิงชวน
“ไม่ล่ะ ต้องเสียใจด้วยนะ มันนัดกับกูตั้งแต่เมื่อวานแล้ว”ไม่พอ เยี่ยมมันเข้ามากระตุกเสื้อนิสิตแขนยาวบอกนัยๆให้ผมเดินตามมันไป
“กูไปก่อนนะเว้ย”ผมเลยหันไปบอกเพื่อนอีกที แล้วเดินตามมันไป มันก็นำผมไปจนถึงหน้าตึกมันก็หันมา
“ไปที่รถดิ”
ผมก็เลยเดินไปที่ตัวเองจอดรถไว้ คร่อมมอเตอร์ไซค์ซึ่งเยี่ยมก็ตามมาซ้อนแต่โดยดี
เราสองคนเงียบตลอดทางผมเลยแวะซื้อข้าวมันไก่และมันก็ก็บอกว่าเอาด้วย เมื่อซื้อเสร็จผมเลยเลือกที่จะขับรถไปทางหอมันที่อยู่หน้ามอ(หอผมอยู่หลังมอ)
“ไปหอมึง”
“ห้องกูรก”ผมบอกคลับคล้ายจะปฏิเสธว่าไม่อยากจะให้มันมาที่ห้อง จนเมื่อถึงหอมันผมก็จอดรถ
“เข้าไปจอดในตึกดิ”ผมก็ทำตามขี้เกียจเถียง เมื่อถึง มันก็ออกคำสั่งอีก “ขึ้นไปกับกู”
“ไม่ไป”ผมจ้องตามันกลับอย่างไม่ยอมแพ้ มาสั่งนั่นสั่งนี่ คิดว่ามึงเป็นใคร “กูไปละ”
หมับ มันจับแฮนด์รถผมไว้ไม่ปล่อย
“ลงมาเถอะน่า”
ผมเงียบไม่ตอบแต่จ้องมันกลับไปแบบหาเรื่องสุดๆ ตอนนี้จะมาเซ้าซี้อะไรกูอีก ที่วันก่อนๆมึงยังเมินกูหน้าตายเลย
“อย่ามากวนตีน”มันพูดก็กระชากผมลงมาจากรถทันที ผมก็สะบัดแขนมันทิ้ง
“กูไม่ไปไง กูจะกลับห้อง”
“กูไปด้วย”
“เสือก”ผมด่ามันครั้งแรกเลยก็ว่าได้ แต่หมดความอดทนจริงๆ กูก็ขี้รำคาญคนเหมือนกันนะจะบอกให้
แต่พอเห็นหน้ามันตอนอึ้งๆแล้วผมก็รู้สึกผิดขึ้นมาทันที สงสัยมันคงจะตกใจ
“กูไม่ทำอะไรมึงหรอก”มันพูดเสียงอ่อนลงจากตอนแรกมากๆ
สุดท้ายผมก็ใจอ่อน ผมถอดหมวกกันน็อคแล้วเดินนำมันไปที่ประตูทางเข้าหอ ซึ่งมันก็ตามมาใช้คีการ์ดและขึ้นลิฟต์ขึ้นห้องไปด้วยกัน
หอเยี่ยมผมไม่เคยมาเลย นี่คือครั้งแรก เพราะปกติเราก็ไม่คุยกันอยู่แล้วนอกจากเรื่องเกมและที่มันมาหอผมก็เพราะเรื่องเกมอีกนั่นแหละ
แกร๊ก ประตูห้องเปิดออก ผมเดินตามมันเข้าไป ห้องของเยี่ยมไม่มีอะไรมากนัก เป็นห้องคอนโดขนาดกระทัดลัดที่มีห้องโถงคือห้องนั่งเล่นติดกับห้องครัวและห้องน้ำ มีห้องนอนหนึ่งห้องและระเบียงแยกออกไปแค่นั้น ห้องถูกตกแต่งด้วยเฟอร์นิเจอร์ชุดเซตบิ้วอินโทนขาวดำ  แตกต่างจากหอผมที่แค่เป็นห้องห้องหนึ่ง มีเตียง ห้องน้ำ แล้วก็ระเบียง
“นั่งรอนี่ก่อน”มันบอกชี้ไปที่โซฟาแล้วมันก็หายไปในห้องนอน
ผมก็นั่งรอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเล่นรอมันพลางๆ


“รีบไล่กันจังเลยอะน้องเยี่ยม พี่ยังง่วงอยู่เลย”
ผมหันไปตามเสียงที่มาจากห้องนอนที่เยี่ยมหายไปก็ปรากฎเห็นผู้หญิงแต่งตัวด้วยชุดเดรสเกาะอกรัดรูปสีแดง เกาะแขนเยี่ยมอยู่หน้าประตู คนละคนกับผู้หญิงที่โจ้บอกว่าเป็นแฟนกันเมื่อเช้านี้ คนนี้ไม่ใช่น้องคนนั้น
“ก็ไปนอนห้องตัวเองสิ”เยี่ยมตอบด้วยท่าทางอารมณ์เสียนิดๆ แล้วจับข้อมือผู้หญิงให้ไปที่หน้าห้อง ก่อนที่ฝ่ายหญิงจะหอมแก้มส่งท้ายเยี่ยมแล้วออกจากห้องไป
ที่สุดของเสือผู้หญิงจริงๆ

“มึงแกะข้าวมันไก่กินเลยดิ ให้กูด้วย เดี๋ยวขอออาบน้ำก่อน”
มันก็หายตัวไปในห้องนอน สักพักก็ออกมามีแค่ผ้าขนหนูพันเอวไว้แล้วมันก็เข้าห้องน้ำไป
ผมก็ส่ายหัวลุกขึ้นจัดแจงข้าวมันไก่ใส่จาน วางไว้บนโต้ะหน้าทีวี ก่อนจะเปิดทีวีดูแล้วกินข้าวไม่รอมัน กินไปจนหมดจาน เยี่ยมก็ออกมาจากห้องน้ำ
ผมไม่สนใจล้างจานที่อ่างให้เรียบร้อย
ฟึ่บ
จู่ๆ ก็มีอ้อมแขนแกร่งเข้ามาโอบกอดเอวผมจากด้านหลัง มันคือไอ้เยี่ยมที่แขนและตัวเปียกนั่นแหละ
ฟอด
ไม่พอมันเข้ามาหอมแก้มผมอีก
“เห้ย อะไรของมึง”ผมเบี่ยงหน้าหันไปมองมันก็เห็นมันยิ้มอยู่
เออ กูพึ่งจะเห็นมึงยิ้มหลังจากทำหน้าบูดมาตลอด  แบบนี้ค่อยน่ารักหน่อย
นี่ผมไปชมมันทำไม
“คิดถึงอะ”มันตอบก็เข้ามาหอมแก้มผมอีก ผมคิ้วขมวดใส่มันล้างจานจนเสร็จก็สลัดตัวให้หลุดจากอ้อมกอดมัน
“ผีเข้ารึไง”ผมถาม “ไม่อายฟ้าอายดิน นี่กูผู้ชายนะ”ผมจ้องมันกลับอย่างหัวเสีย มันไม่เกี่ยวกับที่ผมพูดไปหรอกว่าจะชายหรือจะหญิง แต่ผมแค่หัวเสียเพราะการกระทำที่เปลี่ยนอย่างรวดเร็วของมันต่างหาก
วันที่เรามีอะไรกันมึงก็ยังทำเมินกูได้ เสาร์ อาทิตย์ก็ไม่มาหา วันนี้ก็ยังทำหน้าหงิกออกคำสั่งนั่นนี่ ละดูตอนนี้จะมากอดมาหอมมายิ้ม หึๆ คดีมึงเยอะเลยไอ้เยี่ยม
“กูอารมณ์ไม่ค่อยดี แต่ตอนนี้ดีขึ้นแล้ว”มันตอบแล้วก็เดินไปเปลี่ยนชุดในห้องนอนก่อนจะออกมากินข้าวมันไก่ที่ผมแกะใส่จานไว้ให้บนโต๊ะหน้าทีวี
“กูกลับแล้วนะ”เมื่อไม่เห็นว่าจะมีอะไร ผมเลยออกปากลา
“แปปสิ”มันขัดขึ้น วางช้อนส้อม หันมาให้ความสนใจกับผม “นอนกับกูได้มั้ย”
หาา
“ตลกละ นอนอะไร แบบไหน”ผมถามออกไปอย่างซื่อๆ ถ้าเป็นเมื่อก่อนคงคิดว่าแค่นอน แต่ตอนนี้หมายถึงขอมีอะไรกับกูอีกรอบใช่มั้ย
“อยากนอนกอดอะ กอดเฉยๆไม่ทำไร กูเหนื่อย”มันระบายยิ้มจริงใจ ทำหน้าทำตาเพลียไปด้วยในประโยคสุดท้าย
“กูมีนัดกับอาจารย์ และกูจะบอกอะไรให้นะเยี่ยม กูคงไม่กล้านอนกับมึงแล้วว่ะ เรื่องคืนนั้น…”
จู่ๆสมองผมก็สั่งให้พูดเรื่องที่เรามีอะไรกันออกมา ผมแค่จะบอกว่า เราสองคนคงไม่เป็นเหมือนเดิม ต่างกันต่างอยู่ไปสะ กูละอายใจที่เผลอมีอะไรกับเพื่อนตัวเอง

“มึงเองก็ชอบไม่ใช่เหรอวะ”
แต่เยี่ยมขัดขึ้นมาสะก่อน
“ไม่ชอบแล้ว”ผมถอนหายใจ “กูคิดว่าลืมๆเรื่องนั้นไปสะ ต่างคนต่างอยู่ มึงก็อยู่กับกลุ่มมึง ไม่ต้องมาขอนอนอะไรกับกูแล้ว แค่นั้น เหมือนกับเมื่อก่อนอะ”
ดูๆแล้ว ถ้าผมไม่พูดเรื่องนี้ออกมาเยี่ยมก็จะทำเหมือนไม่เกิดอะไรขึ้นอย่างแน่นอน
“ไม่อะ”มันตอบผมแทบจะทันที “ทิ้งกูแบบนี้ได้ไง มึงได้กูแล้วนะ”
มึงน่ะสิได้กู ไอ้เวร พูดมาได้
“ก็กูไม่อยากให้มันเกิดขึ้นอีกไง มึงไม่เข้าใจหรอ แค่มึงเอากูวันนั้นแล้วหายหัวไปไม่สนใจกู กูก็คิดมากจะตายอยู่แล้ว …”
เหวอ นี่ผมหลุดปากพูดอะไรออกไปเนี่ย ผมหยุดพูดเมื่อคิดออกได้ว่าตัวเองพูดสิ่งที่น่าอายออกไป
“โอเค แล้วถ้ากูทำอีกแต่ยังสนใจมึงอะ มึงโอเคไหม”
ผมตาโตกับสิ่งที่ได้ยิน สายตาเยี่ยมจริงจังมาก ที่มันพูดแบบนี้ความหมายคือ ต้องการให้ผมกับมันมีความสัมพันธ์แบบ เฟรนด์ วิท เบเนฟิต (Friend with Benefit) เพื่อนกันที่มีอะไรกันได้น่ะเหรอ ผมไม่เอาด้วยหรอก มันได้เปรียบหนิ แถมจะมีแต่ผมเองมั้งที่คิดมากอยู่คนเดียว มันเองก็มีแฟน มีสาวควงิยู่แล้วจะมาอะไรกับผมอีก
“ไม่โอเคแน่นอนสิวะ”
“ก็ได้ๆ”เยี่ยมเงียบไป “มึงไปหาอาจารย์กี่โมง”
มันเปลี่ยนเรื่อง
“ก็ตามนั้นแหละเยี่ยม”หวังว่ามันจะเข้าใจที่ผมพูดนะ “เดี๋ยวกูกลับหอก่อนแล้วค่อยหาอาจารย์”
เยี่ยมพยักหน้า นั่งกินข้าวเงียบๆจนหมดมันก็ลุกขึ้นเอาจานไปเก็บแล้วกลับมานั่งที่เดิมที่โซฟาข้างๆผมก่อนจะล้มตัวลงนอนบนตักผมสะงั้น
“เหนื่อยอะ ขอนอนก่อนได้ไหม”มันหลับตาลง
“ไปนอนที่ห้องดีๆ”ผมถอนหายใจ ไม่รู้ว่ามันไปเหนื่อยอะไรมานักหนา แต่เห็นแบบนี้ผมก็สงสารมันขึ้นมาเฉย อดไม่ได้ที่จะเอามือขึ้นลูบหัวมัน มองดูใบหน้าหล่อเหลาที่หลับตาพริ้มโดยมีเปลือกตาที่ปิดนัยน์ตาดุๆเอาไว้ นัยน์ตาที่ผมไม่ชอบเอาสะเลยเวลาที่เมินกันได้ลงคอ
แต่ถ้ามันหลับตาแบบนี้จะทำให้มันดูไม่มีพิษภัยอะไร
เยี่ยมลุกขึ้นบอกจะไปนอนที่ห้องนอนแต่มันกลับจูงมือผมไปด้วย ผมก็เลยถือสะว่าส่งมันเข้านอนก็ได้
“ฝันดี”
ผมรู้สึกขัดๆเขินๆไงไม่รู้ที่ต้องมาบอกฝันดีมันแบบนี้ เยี่ยมยิ้มก่อนจะล้มตัวลงนอนบนเตียงมีผ้าห่มหนาห่มไว้ ผมก็ง่วงเหมือนกันแล้วนะเนี่ย
หมับ
เยี่ยมจ้องตาผม มือที่จับข้อมือผมไว้กระตุกเบาๆ เป็นการเชิญชวนให้ลงไปนอนด้วยกัน
“นอนพักนี่ก่อนก็ไม่ได้หรอ”
สายตาออดอ้อนเหมือนคืนนั้นไม่มีผิด
“อย่าเลยเยี่ยม”
ผมตอบกลับไปแล้วเดินออกมา จัดการล็อคห้องให้มันเรียบร้อย แล้วกลับหอตัวเอง เมื่อถึงหอผมก็ไปอาบน้ำนอนจนถึงสี่โมงครึ่งจึงออกไปตามนัดที่นัดอาจารย์ที่ปรึกษาไว้ แล้วก็กลับมานอนต่ออย่างเหนื่อยล้า

วันและเวลาผ่านไปเยี่ยมและผมก็ไม่ได้ทักทายอะไรกันอีกเลย แต่ผมก็อดมองมันไม่ได้ช่วงเวลาที่ผ่านมาที่ผมคอยเอาแต่คิดเรื่องมันทำให้ผมรู้สึกสนิทกับมันขึ้นมาสะงั้น แต่ถึงยังไงเราก็เป็นแค่เพื่อนต่างกลุ่มเท่านั้นซึ่งไม่แปลกหรอกที่มันจะทำเหมือนผมกับมันไม่ได้สนิทอะไรกันมากมาย
วันนี้ผมมีนัดกับเพื่อนออกไปเที่ยวร้านเหล้า แต่ไปๆมาๆกับมีแค่ผมและโจ้เท่านั้นที่ไปได้ คนอื่นๆติดงานกันหมด ผมเลยคิดที่จะปฎิเสธแต่เพราะโจ้มันอยากมาเพราะมันปลื้มนักร้องหญิงที่มาแค่วันนี้เท่านั้น ทำให้ผมต้องจำใจมาเป็นเพื่อนมันซึ่งจริงๆผมล่ะไม่ชอบเลยกับการมาสังสรรค์ดื่มเหล้าอะไรพวกนี้ ผมชอบนอนเล่นเกม วาดรูป ท่องโลกอินเตอร์เน็ตในห้องของผมเอง แต่ที่มากินเหล้าในวันนี้ไม่ใช่แค่ผมกับโจ้เท่านั้น โดยมีแก๊งรุ่นพี่ที่ยังเรียนอยู่ปี5(ไม่จบสักที)และพี่ที่จบไปแล้วด้วย หนึ่งในนั้นก็พี่เทคไอ้โจ้มันนั่นแหละ ส่วนพี่เทคผมเหรอ ไม่มีล่ะครับ พี่มันซิ่วไปไหนไม่รู้เลยได้พี่ไอ้โจ้คอยดูแลตลอด
ผมกับโจ้ไปถึงร้านตอนสองทุ่ม ก็ประจำเข้าที่นั่ง ซึ่งวันนี้คนไม่เยอะเท่าไหร่มีรุ่นพี่สี่คนและผมอีกสอง
ผมนั่งฟังพี่ๆทักทายโจ้อย่างเป็นกันเองแล้วก็รู้สึกอบอุ่นแทนมัน โจ้มันเข้ากับคนง่ายอยู่แล้วผู้ชายตัวเล็กดัดฟันไว้ผมหน้าม้าใส่แว่นกลมหนาๆ เวลายิ้มชอบยิ้มจนไม่เห็นตาแบบนี้ถึงมีแต่คนเอ็นดู ผิดกับผมที่เอาแต่ทำหน้านิ่งๆไม่พูดไม่จากับใคร
ผมนั่งดื่มสลับกับเล่นโทรศัพท์ไปเรื่อยๆก็เจอเข้ากับโพสนึงในเฟสบุ้คที่เห็นว่า เยี่ยมก็อยู่ร้านนี้เหมือนกัน แต่มันพึ่งจะเช็คอินไม่ถึงห้านาที แต่ผมน่ะมาก่อน
กึก
เสียงแก้วเหล้ากระทบเข้ากับโต้ะที่ผมนั่งอยู่ ก่อนเก้าอี้ของคนมาใหม่จะถูกแทรกเข้ามาข้างๆผม ผมเงยหน้ามองมันก็คือไอ้ตัวที่พึ่งพูดถึงเมื่อกี้
“หวัดดีครับพี่ๆ โห พี่อั้มหนวดยาวกว่าเดิมอีกนะเนี่ยพี่”เยี่ยมพูดพร้อมรอยยิ้มกว้าง ยกมือไหว้ที่ๆบนโต้ะผม ทำให้เกิดเสียงครึกครื้นของพี่เขาเมื่อเห็นผู้มาเยือนเป็นมัน
“โถ่ ไอ้เยี่ยม เดี๋ยวเจอตีนกูหรอก มานานยัง”ผมยังคงนั่งนิ่งแต่ไอ้โจ้นี่เตะตีนผมใหญ่
“เพลินชวนเยี่ยมมาหรอ”
ใช่สะที่ไหนละ
“ป่าว”
“พึ่งมาเองพี่ เห็นไอ้โจ้มันเช็คอินละแท็กพี่ๆ ผมเลยตามมา อยากเจอ”เยี่ยมพูดสีหน้ายิ้มแย้มแต่คำว่าอยากเจอมันกลับหันมามองผม ก่อนจะหันไปคุยกับพี่ๆต่อ“ขอนั่งด้วยได้มั้ยครับ”
“กูต้องเลี้ยงมึงด้วยใช่มั้ยเนี่ย”
เสียงหัวเราะๆดังขึ้นรอบโต้ะ
!!
ผมสะดุ้งเมื่อตอนนั่งเยี่ยมเอามือมาวางบนตักผมไว้ เหมือนพักมือ ไม่ยอมปล่อย ซึ่งผมเองก็ไม่คิดจะห้ามเพราะขี้เกียจที่จะสะดีดสะดิ้นเดี๋ยวมันทำขายหน้าอีก แค่รู้สึกขนลุกเท่านั้นเอง
“อยากลองกินเหล้ากับมึงสักหน่อย”เยี่ยมกระซิบข้างหูผมเบาๆแล้วเอื้อมมือไปหยิบน้ำแข็งมาเติมแก้ว “อยากบริการมะ” มันไม่ได้พูดกับผม แต่เป็นโจ้ ซึ่งไอ้โจ้มันก็ยิ้มใหญ่รีบรับแก้วไปเติมน้ำแข็งกับเบียร์ทันที
ผมยังคงเงียบไม่สนใจคนข้างๆ กินเบียร์ที่อยู่ในมือ เค้าให้ชนแก้วผมก็ชนและกินหมดบ้างไม่หมดบ้างไม่รู้จะอยากรีบเมากันไปไหน

“เฮ้ย” และเมื่อตอนสี่ทุ่มครึ่งก็มีเสียงหนึ่งขึ้นมาทักทาย นั่นคือเสียงของ เปรม เพื่อนที่หล่อที่สุดในกลุ่มของผมนั่นเอง หน้าตามันวันนี้ค่อนข้างไม่เป็นมิตร
“มาไงวะ”มันพูดขึ้นลอยๆ มองมาที่ผมกับโจ้สลับกัน ดูก็รู้ว่าหมายถึงเยี่ยม
เท่าที่สังเกตเปรมจะไม่ชอบกลุ่มของเยี่ยมเลย แทบจะเรียกได้ว่าอคติ
“เจ้าที่มาไล่ละ ฮ่ะๆ”เยี่ยมหัวเราะในลำคอ ก่อนจะลุกขึ้น “ผมกลับโต้ะก่อนนะพี่ ไปชนได้นะครับ หน้าห้องน้ำๆ”มันยิ้มก่อนจะเดินออกไป แล้วเปรมก็มานั่งแทนที่
“มันตามมึงมาเลยหรอวะ เพลิน”เปรมถามด้วยน้ำเสียงไม่สบอารมณ์สุดๆ
“ไม่รู้ว่ะ”
อย่างที่มันบอกแหละ มันตามมาจากที่ไอ้โจ้แท็กเฟรนผมตอนเช็คอินที่ร้านเหล้า แต่จริงๆแล้วมันกลับมีโต๊ะที่มันนั่งอยู่แล้ว นี่มันทิ้งโต๊ะมานั่งกับผมเป็นชั่วโมงเลยหรอ
“อย่ามาทำมึนไอ้สัด ที่กูก็ไปให้มันนั่งนะ”เปรมหยิบแก้วผมไปดื่มรวดเดียวหมด
ที่มึงที่ไหนล่ะ มึงบอกจะไม่มา ส่วนเก้าอี้นั่นเยี่ยมมันเอามาเองเว้ย
ผมไม่สนใจ บอกพนักงานขอแก้วใหม่ให้กับเปรม

“เพลินเอารถมามั้ย”เปรมถาม ผมพยักหน้ารับ “เดี๋ยวคืนนี้กูไปนอนด้วยปะวะ”
ผมคิ้วขมวดแทบจะทันที ทำไมเปรมถึงขอมานอนกับผมกัน
”ทำไมล่ะ มึงก็รู้ว่ากูชอบอยู่คนเดียว พรุ่งนี้ยิ่งไม่มีเรียนอยู่” วิชาพรุ่งนี้ยกคลาส อะไรมันจะดีไปกว่านี้
“กูไม่ได้ไปห้องมึงนานแล้วนี่หว่า วันหยุดสิดี จะได้ไม่ต้องรีบตื่น”
“เอาแต่ใจ”ผมถถอนหายใจดังเฮือก แต่ก็ไม่คิดจะห้ามอะไรในเมื่อบ่นแล้วมันจะยังอยากมาก็ปล่อยมันไป เพราะผมเป็นคนง่ายๆไม่เรื่องมากอยู่แล้ว

นั่งไปสักพักผมรู้สึกปวดปัสสาวะอยากเข้าห้องน้ำ  ผมจึงลุกขึ้นบอกเพื่อนๆแล้วเดินไปทางหลังร้าน
“เพลิน”เสียงเรียกขัดขึ้นจากโต๊ะเหล้าหน้าห้องน้ำ  ผมมองตามเสียงที่ทักก็ทำให้รู้ว่าเป็นกลุ่มของเยี่ยม
วันนี้มีแค่ปอนด์กับเยี่ยม นอกนั้นเป็นผู้ชายอีกสี่คนที่ผมไม่เคยเห็น
“นั่งด้วยกันก่อน”ปอนด์ยิ้มหันไปไล่เพื่อนที่นั่งข้างๆแล้วตัวเองก็เขยิบไปนั่งแทน ผมที่ถูกลากจึงได้นั่งระหว่างปอนด์กับเยี่ยม
“อืม”ผมส่งเสียงรับแก้วในมือ ให้ตายสิ โต๊ะนี้กินเหล้านี่นา
ผมชอบที่จะกินเบียร์มากกว่า
“หมดแก้วก่อน”
ปอนด์เชียร์ยกแก้วของเขาขึ้น ผมก็ส่ายหน้าไปให้
“แปปนึง ปวดฉี่”
ฟึ่บ
มือของเยี่ยมเข้ามากอดเอวไว้ จนผมหันไปมองตามก็เห็นว่าเก้าอี้มันเข้ามาชิดผมมากๆ เยี่ยมสบตากับผมแล้วยิ้มให้ก่อนจะเอียงหัวมาซบไหล่ผมเบาๆ ตัวมึงก็สูงนะ ยังจะมาทำไรแบบนี้
“มันก็แบบนี้ล่ะ เมาแล้วขี้อ้อน”ปอนด์เสริมพูดสมทบ “หมดแก้วเลยจะได้เข้าห้องน้ำทีเดียว”
ผมล่ะไม่ชอบเลยการมาร้านเหล้า เพราะต้องคอยมาทำตามคำสั่งของใครก็ไม่รุู้ว่าต้องกินให้หมด กินอีกๆ ทั้งๆที่ผมแค่อยากจะมานั่งเฉยๆ นั่งชิวๆบ้าง
แต่เพื่อให้มันจบๆไปผมจึงต้องจัดการยกแก้วในมือให้หมด เล่นเอาสมองมึนไปเหมือนกัน ความหอมหวานของรสชาดเหล้าทำให้ร่างกายผมร้อนแปลกๆ เพราะแบบนี้ผมถึงชอบที่จะกินเบียร์ที่แค่รสจืดๆ รินแต่ละทีรสชาดเหมือนๆกัน ไม่ต้องใช้ลิ้นสัมผัสมากนักเหมทอนกับตอนกินเหล้า
“โอเคค”ปอนด์ยิ้ม พยักหน้าให้ประมาณว่าปล่อยตัวผมได้ แต่คนที่นั่งซบไหล่แทบจะซ้อนหลังผมอยู่ที่สิ ไม่ยอมเขยิบออกไปสักที
“ไม่เห็นเข้ามาทักกันเลย” จู่ๆเยี่ยมก็พูดขึ้นขยับหน้ามาอยู่ในระดับเดียวกับผม
ผมทำหน้างง ทักอะไร หมายถึงตอนอยู่มอน่ะเหรอ
“?”
“เจอกันตอนเรียนก็ไม่มาทัก ถ้ากูไม่ทัก มึงก็จะไม่คุยกับกูเลยใช่ไหม”
ผมถึงกับร้องอ๋อในใจ นี่เยี่ยมมันก็รอผมทักมันเหมือนกันหรอ ปกติผมไม่เคยทักเยี่ยมก่อนอยู่แล้ว กลุ่มมันมีแต่พวกรวยๆหล่อๆ เซเลป ผมไม่อยากจะเข้าไปทำทีสนิทหรอก และทุกครั้งเยี่ยมน่ะเป็นคนทักผมมาก่อนตลอด
“กูเองก็รอคุยกับมึงอยู่เหมือนกัน”

ตึกตัก ตึกตัก

ผมสบตากับเยี่ยมเนิ่นนาน เหมือนสิ่งรอบข้างหยุดหมุนไปด้วยซ้ำ ยอมรับว่าเขินกับที่สิ่งที่ผมพูดออกไป แต่นั่นก็ความจริงทั้งหมด แต่สิ่งที่ทำให้ผมใจเต้น คือรอยยิ้มกว้างของคนตรงหน้าต่างหาก แก้มที่ขึ้นสีแดงชัดเจนทำเอาผมใจเต้นแรงได้
“กูไปเข้าห้องน้ำแล้ว”ผมลุกขึ้นยืนหนีมันเดินเข้ามาในห้องน้ำทันที
ตือดึ้ง
เสียงแชทดังขึ้นผมเอาผมยิ่งใจเต้นแรงอีกครั้ง
เยี่ยม : คืนนี้นอนด้วยนะ


ผมกลับมาที่โต้ะด้วยความรู้สึกร้อนๆใบหน้า อาจจะเรียกว่าเขินก็ได้ แต่ใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัวจริงๆ เมื่อได้เห็นข้อความของเยี่ยม ผมไม่ได้ตอบ เดินผ่านโต้ะมันก็ไม่ได้มองเลย แถมภาพเรื่องวันที่ผมมีอะไรกับมันก็ฉายซ้ำขึ้นมาอีกครั้ง เยี่ยมจะมานอนกับผม ไม่ได้มานอนธรรมดาแน่ๆ
ให้ตายสิ
แค่ได้มาคุยมาเจอกันวันนี้ ทำเอาผมรู้ใจตัวเองเลยว่า ผมคิดถึงมันแค่ไหน

“เมาแล้วเหรอ”เปรมทักเมื่อเห็นผมเงียบไปไม่เห็นผมแตะแก้วน้ำ
“ง่วงมากกว่าว่ะ กูอยากกลับก่อนอะ”
“เห้ยรีบอ่อ อีกครึ่งชั่วโฒง เนี่ยเดี๋ยวเปิดเพลงแด๊นส์ละ รอกูก่อน”เปรมพูดพร้อมกับเต้นอะไรของมันไม่รู้ “กูซ้อมเต้นตั้งแต่เมื่อวาน รอก่อนๆ เดะไปนอนด้วย”
จริงๆ
ผมมีแผน
“มึงก็กลับกับไอ้โจ้ไปแหละ อย่ากวนกูเลยเปรม วันหลังๆ กูขอละกัน”ผมทำหน้าเหนื่อยล้า ตบบ่ามันแล้วลุกขึ้น
“พี่ๆครับเดี๋ยวผมกลับก่อน รู้สึกท้องเสียไงไม่รู้”ผมส่งยิ้มบางๆแฃะยกมือไหว้ลาพี่ๆ เปรมบ่นนิดหน่อย แต่ก็ยอมตามใจ “ดูแลเชี่ยโจ้ด้วยนะ”ผมบอกมัน แล้วหันไปบ้ายบายโจ้ที่เมาเรียบร้อย ก่อนจะลุกออกมา
ผมเดินออกมาจากร้านไปที่ลานจอดรถทางหน้า ก็เจอเยี่ยมและผู้ชายสองคนกำลังยืนสูบบุหรี่ โดยข้างๆกันนั้นมีผู้หญิงสาวสวยยืนอยู่คนหนึ่ง
“นานจังอะ”เยี่ยมเดินมารับ และส่งบุหรี่ในมือมาให้ ผมรับไว้ก็สูดเข้าปอด
อ่ะใช่ครับ ผมบอกให้เยี่ยมออกมารอที่หน้าร้านเมื่อห้านาทีก่อน ก็เปรมมันดันงอแงน่ะสิ เลยช้าหน่อย
“กูไปละ หิวเกมสัดๆ”เยี่ยมบอกลาเพื่อน แต่ประโยคสุดท้ายกลับหันมายิ้มให้ผมสะงั้น

ออฟไลน์ พี่ปลื้ม

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 30
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +35/-0
ปึง
เสียงปิดประตูห้องผมดังขึ้นเสียงดังเนื่องจากผมและเยี่ยมต่างก็ไม่ได้สนใจอะไร รู้แค่ว่าตอนนี้ขอให้สิ่งที่ผมจะทำนั้นให้มันเกิดขึ้นเร็วๆ ริมฝีปากบางที่มีกลิ่นเหล้ากลิ่นบุหรี่คละคลุ้งของคนตรงหน้ากดทับมาที่ริมฝีปากผม พร้อมแรงจูบดุดัน วาบหวานไปด้วยลิ้นนุ่มลื่น ผมขนลุกเกรียวขึ้นมาที่มือหนาอีกฝ่ายเข้ามาในร่มผ้าลูบหลัง จับร่างกายผมสะเปะสะปะไปหมด นิ้วเรียวของเยี่ยมกะกิดหัวนมผมอย่างหยอกล้อพร้อมกับถอดเสื้อผ้าผมขว้างท้งไปไหนไม่รู้
   ฤทธิ์แอลกอฮอลทำหน้าที่ของมันได้ดีเพราะตอนนี้ผมเอนตัวตามแรงผลัก ค่อยๆล้มตัวลงนอน มือของผมและเยี่ยมต่างก็ช่วยกันถอดเสื้อผ้าของอีกฝ่าย แน่นอนว่าถ้าผมไม่เมาผมจะไม่ยอมให้เรื่องนี้มันเกิด แต่เพราะอารมณ์ที่ผมเองก็ต้องการลึกๆบวกกับความคิดถึงที่มีต่อเยี่ยมแล้ว มันมีมากกว่าความคิดผิดชอบชั่วดี


เสียงนาฬิกาปลุกในยามเช้าที่ไม่ใช่เสียงของผมดังขึ้น ผมลืมตาตื่นช้าๆด้วยอารมณ์มึนๆ ก่อนความรู้สึกปวดร้าวจากสะโพกแทรกเข้ามา ทำให้ผมถึงกับหน้าร้อนผ่าวเมื่อนึกถึงเรื่องเมื่อคืน

‘อือ แรงอีก เยี่ยม อะ อะ เสียวอะ อือ อืม’

ผมสะบัดหัวเพื่อสลัดภาพนั้นออกไป หันหน้าไปหาบุคคลข้างๆที่หลับตาพริ้ม ผมไม่สนใจลุกขึ้นยืนไปหยิบโทรศัพท์ของเยี่ยมขึ้นมาปิดเสียง
ภาพห้าจอที่มีข้อความแชทขึ้น และ มิสคอลเกือบๆยี่สิบสาย เท่าที่ผมไล้อ่านผ่านๆ เดาได้ว่าเป็นข้อความจากสาวๆที่ต่างก็ถามว่าหายไปไหน คิดถึง อยู่ไหน บลาๆ ผมคว่ำหน้าจอไว้แล้ววางไว้ที่เดิม
ก็ไม่ได้รู้สึกอะไร
ก็เป็นเรื่องธรรมดาของคนฮอตนั่นแหละ
ผมจัดการอาบน้ำให้เรียบร้อย ให้ร่างกายได้ผ่อนคลาย เมื่อคืนผมไม่ได้ป้องกันแถมมันก็จัดหนักปล่อยข้างในตัวผมถึง2ครั้ง แทบจะไม่ได้นอนกันเลยทีเดียว
ทำไมกลายมาเป็นแบบนี้ได้นะ
ผมกลับมามีอะไรกับมันอีกแล้ว
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
เสียงเคาะประตูห้องน้ำดังขึ้น ผมเลยเอื้อมมือไปบิดลูกบิด เยี่ยมก็เข้ามาในสภาพไม่ใส่อะไร
“อรุณสวัสดิ์ครับ” มันพูดพร้อมกับหอมแก้มผม
“สวีทอะไรแต่เช้าวะ”ผมเอียงหน้าหลบเพราะเยี่ยมเอาแต่คลอเคลียอยู่ได้
“ตื่นแล้วงะ”ไม่พูดปล่าวเอามือผมไปจับน้องชายมันด้วยนี่สิ
“พอเลย”

“จะพอหรอ”

และผมกับมันก็จัดอีกรอบตอนเช้า


วันต่อมา ผมกับเยี่ยมยังคงทำตัวตามปกติ เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น นี่ก็วันที่สามแล้วที่เยี่ยมมันมานอนห้องผม ไปเรียนพร้อมกับผมซึ่งจะแยกกันตอนเข้าตึกเพราะเยี่ยมต้องไปดูดบุหรี่ก่อนส่วนผมก็เข้าห้องเรียนไป ผมกับมันไม่คุยกันเรื่องเซกส์ระหว่างเราเลยเหมือนกับรู้ๆกันอยู่ เหมือนมันก็คงคิดว่าผมเองก็สมยอม ซึ่งจริงๆมันแค่อารมณ์พาไปเท่านั้น และถึงแม้ว่าเราจะนอนด้วยกัน แต่ผมกับมันก็ไม่ได้มีอะไรกัน ส่วนมากเยี่ยมจะหายไปตอนค่ำแล้วกลับมาอีกทีดึกๆ มาอาบน้ำแล้วนอนกอดผมแค่นั้น ซึ่งผมเองก็ไม่ว่าอะไร การนอนกอดกันผมว่าก็ทำให้นอนหลับสบายขึ้น
“ทำไมมากับมันได้วะ”
ไม่แปลกหรอกที่เพื่อนผมจะถาม ถึงจะไม่ได้เดินเข้าห้องเรียนด้วยกัน แต่การที่มันซ้อนมอไซค์ผมเข้าคณะสามวันติดนี่ต้องมีคนเห็นบ้างแหละ
“เยี่ยมรถพัง”
ผมตอบเฉไฉหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเล่นเกมส์งู
“แต่หอมึงหน้ามอนะเพลิน เยี่ยมอยู่ตั้งหลังมอ เมื่อวานกูยังเห็นเยี่ยมขับรถเก๋งอยู่เลย” โจ้พูดเซ้าซี้ต่อจากเพื่อน ผมแสร้งพูดคนเดียวกับเกมไม่สนใจมัน
มิน่าล่ะ เมื่อคืนเยี่ยมกลับมาสะดึก เพราะมันขับรถออกไปเที่ยวนี่เอง
“เพลินนน”เมื่อเห็นว่าผมไม่สนใจ โจ้เลยจัดการเขย่าแขนผมไปมา
“เล่นแกมส์อยู่น่ะ”ผมเลยดุมัน พอดีที่อาจารย์เข้ามาในห้อง ทำให้โจ้ได้แต่ทำหน้าง้ำหน้างอแพ้ไป

เลิกเรียน เยี่ยมก็ยืนสูบบุหรี่รอผมข้างๆตึก พอกลุ่มผมเดินลงบันไดมามันก็จะดับบุหรี่ทิ้ง รอให้ผมเดินออกจากกลุ่มมันถึงจะเดินตามมา แต่วันนี้ไม่เหมือนทุกวัน
“กลับด้วยกันอีก”เปรมจับข้อมือผมไว้ “ไม่ใช่ไม่รู้นะ มึงมีนัดอะไรกับไอ้เยี่ยมวะ”
“สนใจอะไรกู”
“กูไม่ชอบขี้หน้ามันไง”เปรมตอบทันทีพร้อมกับดึงไหล่ผมเข้าไปชิดจนแผ่นหลังกระทบกับหน้าอกมัน “ดูดิ มันจ้องมึงใหญ่เลย จะไปไหนกันกูไปด้วยสิ”เปรมกระซิบพยักเพยิดหน้าให้ผมมองเยี่ยมที่ยืนมองผมอยู่ที่กลุ่มของเขา
“เสือกน่า”ผมสะบัดตัวออก
“ไปด้วยดิ”ต่อตามเข้ามาสมทบเดินตามผมที่จะเดินออกนอกตึกไป และเหมือนเยี่ยมจะรู้งานเพราะมันหันหลังให้กับผมแล้วจุดบุหรี่มวลใหม่คุยกับเพื่อนต่อ
“กูจะกลับหอ”ผมหันไปบอกเพื่อนที่เดินตามมา
“เออ วันนี้ไม่ได้กลับด้วยกันแฮะ แอบกิ้กกันอยู่หรอวะ”เปรมเอ่ยปากถาม ทำเอาผมรู้สึกกระอักกระอ่วนใจ ผมกับเยี่ยมไม่ใช่กิ้กกันสะหน่อย เราไม่ได้เป็นอะไรกันด้วยซ้ำจริงๆก็แค่เพื่อนที่นอนกออดกันล่ะมั้ง
“กิ้กห่าไร”
ผมด่ามันไปขึ้นคร่อมมอเตอร์ไซต์ตัวเอง เยี่ยมคงจะกลับได้แหละ
“มึงอย่าไปสนิทกับมันมาก ระวังจะโดนพวกมันเป่าหู เผลอๆไม่คบแล้วมั้งกับพวกกูอะ”
“เปรม พูดอะไร มึงก็ยังเป็นเพื่อนกูอยู่ กูจะเลิกคบได้ไง”ผมคิ้วขมวด เร่มหัวเสียกับคำพูดคำจาของเปรม
“ก็เห็นไปสนิทกับแก๊งเดือน”
ผมไม่เคยคุยกับกลุ่มของเยี่ยมเลย อย่างมากก็แค่มาเรียนและกลับพร้อมเยี่ยม พูดคุยตอนเรียนน่ะเหรอไม่มี ไม่ทักทายกันด้วยซ้ำ แถมตอนอยู่หอผม เยี่ยมก็เอาแต่เล่นเกม เล่นโทรศัพท์ ตกดึกก็นอนกอด แทบจะไม่ได้คุยอะไรกันด้วยซ้ำ
“ไม่มีอะไรหรอก” ผมพูดปัดมันและสตาร์ทรถ ขับออกมา

ผมกับมันไม่มีอะไรนอกเหนือจากนี้หรอกจริงๆ

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ออฟไลน์ ืniyataan

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3324
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +64/-1
เป็นความสัมพันธ์ที่..ซับซ้อนซ่อนเงื่อน  :hao4:

ออฟไลน์ didididia

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 365
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +6/-1
ความสัมพันธ์แบบนี้มันอะไรกานนนนนน :z3:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ Pittabird

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 796
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +18/-1
เยี่ยมเอายังไงแน่ คงไม่หลอกเพลินนะ กลัวจัง ยิ่งมีคำว่า drama ก็ยิ่งกลัว ไม่อยากให้เพลินเสียใจเลย เยี่ยมไม่ชัดเจน  :katai1:

ออฟไลน์ happiiemty

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 4
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-0
สนุกมาก ชอบ เนี่ยว่าเปรมต้องชอบเพลิน และรู้อะไรบางอย่างแน่ๆ :z3:

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด