หัวข้อ: เรื่อง ของ .... เรา .... (เรื่องราวของเอกับป่าน) At Last P.467/ ส่งข่าวค่ะ

[yayee2]

ในที่สุดของที่สุด ก็ตามมาจนทันแระ เป็นอะไรที่ปลื้มมาก ที่ได้อ่านเรื่องนี้
แก้วว่าที่คุณอเคณป่านทั้งสองรองรักครองคู่กันมาจน ณ ปัจจุบันเนี่ย
เพราะคุณทั้งสองอยู่ในครอบครัวที่มีลักษณะคล้ายกันมั้ง
คล้ายไงเหรอ คล้ายตรงที่ ในครอบครัวมีคนอยู่ด้วยกันสามรุ่นอ่ะ ก็ปู่ย่าตายาย พ่อแม่ ลูก ไง
แล้วทั้งสองครอบครัวต่างก็อยู่กันแบบมีความรัก ความอบอุ่น ความเข้าใจ มีความผูกพันกัน
ลูกหลานต่างก็ให้ความเคารพนับถือ เชื่อฟังผู้ใหญ่ในบ้าน ไม่อวดดื้อถือดีดึงดัน
อย่างคุณยายของป่านแม้ไม่ได้อยู่บ้านเดียวกับป่าน แต่ก็ใกล้ชิดกัน ส่วนเอ ก็มีคุณปู่อยู่ในบ้านด้วย 
นี่แหละที่แก้วว่าเป็นสองครอบครัวที่มีลักษณะคล้ายกัน เอกับป่าน จึงเป็นเด็ก เป็นวัยรุ่น
ที่โตมาแบบไม่แรง ค่อนข้างคิดบวก และมีเหตุผล (บางครั้งบางคนอาจเอาแต่ใจไปบ้าง  อิ อิ)
ทำให้ทั้งสองรู้จักการผ่อนปรน รู้จักเอาใจเขามาใส่ใจเรา
(อีตรงสองข้อหลังนี่แก้วก็ถูกฝังหัวมาตลอดเลยล่ะ เด็กๆแอบเถียงในใจ แต่พอมาคิดตาม มันใช่ทุกที)
แล้วเอก็เป็นคนที่(คิดว่านะ) คงเป็นคนที่มีความสุขที่ได้ดูแลหรือทำอะไรให้คนที่เรารักอ่ะ ไม่ใช่ดูแลแต่ป่านนะ
ดูจากที่บ้านเอก็ดูแล แบ่งเบาภารกิจในบ้านเท่าที่ทำได้นะ ไม่ใช่เป็นคุณชายคอยรับและชี้นิ้วอย่างเดียว
แล้วป่านน่ะ ทำตัวเป็นเด็กเป็นหลานรักที่ยินดีทำอะไรๆให้คุณยายด้วยนะ
ใครจะไปคิดว่า ท่านประทานบริษัทจะไปปีนต้นมะม่วง ตัดแต่งกิ่งมะม่วงเคียงบ่าเคียงไหล่คนงาน
สองคนนี้ เลยทำอะไรๆให้คนที่รักได้ด้วยความรักความเต็มใจ โดยไม่คิดว่าเป็นภาระ
แล้วทั้งสองก็เป็นพี่เป็นลูกคนโต ที่ตระหนักดีว่าเราต้องดูแลน้อง ดูแลคนในครอบครัวด้วย สองคนเลยดูแลกันและกันไง
อาจจะดูเหมือนเอเป็นฝ่ายดูแลป่านมากกว่า ก็คงเป็นเพราะเอคิดว่าตัวเองเป็นพี่ ต้องเป็นฝ่ายดูแลน้องไง
คือสรุปสองครอบครัวนี้ อบรมบ่มนิสัยลูกหลานมาดีอ่ะ  แก้วชอบคำว่า "อบรมบมนิสัย" มากกว่าคำว่า "สอน"คำเดียว
เพราะแก้วคิดว่าคำอบรมบ่มนิสัยเนี่ย มันน่าจะหมายถึงเป็นการสอนแบบนุ่มนวล การปลูกฝังความคิดและสิ่งดีๆให้กับลูกหลาน แล้วผู้ใหญ่ในบ้านทำให้เห็นเป็นนิจ พาเด็กปฏิบัติจนเคยชินในสิ่งทีถูกต้องดีงาม
นี่คือความเหมือนของสองครอบครัวในความคิดของแก้วค่ะ

[MeepadA]

คิดถึงครับ 

[getto]

 :กอด1:พี่เอ พี่ป่าน พี่นาเมฮ์ค่ะ

[kimjaejee]

เฮ้อ..วันนี้อ่านไปน้ำตาคลอไปไม่ใช่อะไรหรอกค่ะ
อดคิดถึง คุโระไม่ได้เหมือนกัน เพราะที่บ้านก็เลี้ยงแมวเหมือนกัน
อายุ ก็หลายสิบปีแล้ว แต่ยังแข็งแรงอยู่ แต่ก็ผอมลง และก็เชื่องช้า
ขนก็ล่วงด้วยนะ แต่ไม่ถึงกับเป็นขี้เรื้อนนะ ที่บ้านจะเลี้ยงหมามากกว่าแมว
แต่ถ้าตัวไหนตายไป เราก็จะฝังเค้าไว้ที่บ้านไม่เคยเอาฝังนอกบ้านหรือทิ้งขยะ
(เห็นบางบ้านทำอย่างนั้น) อย่างเนอะเลี้ยงเค้ามาก็ต้องดูแลเค้าจนนาทีสุดท้าย
ที่บ้านเคยเลี้ยงหมาพอมันไม่สบายตาบอด ทั้งคู่เลย ก็เลี้ยงเค้าจนเค้าจากเราไปนะ
แต่คุโระเค้าเหมือนจะรู้นะว่ามี้กับป๋าเองก็จะต้องจากเค้าไปเรียนในที่ไกลๆ
เค้าเลยชิงจากไปก่อน (คิดได้ไง) อ่านถึงหน้า ที่ 371 แล้ว อีกไม่เท่าไหร่ก็จะจบแล้วซินะ
คงคิดถึงเอกับป่านมากๆเลย ไม่เป็นไร อ่านจบคิดถึงก็จะย้อนไปอ่านใหม่ วันนี้บายก่อนแล้วกัน
ถึง เอ..(ป๊าของเจ้าตัวแสบ) กับ ป่าน (มี้ของเจ้าตัวแสบ)

[Giserzzz]

ไม่มีอะไรเลยคับ


แค่อยากบอกว่า


คิดถึงคับ


  ขอกอดแน่นๆคนละทีนะคับ

[Lovejaeja]

ถึงจะพึ่งมาตามไม่นาน  แต่อ่านไปเรื่อยๆ ก็ทำให้ผูกพันตามไปด้วย

พอไม่ได้อ่านแล้วมันแปลกๆนะเนี่ย  อาการคิดถึงมันกำเริบแฮะ...

คิดถึง เอกับป่าน และก็คุณนาย นาเมฮ์ นะค้า...

[bbyuqin]

ตื่นมาแต่ไก่ยังไม่โห่เลยค่ะ...มานั่งทำพรีเซนท์ต่อ...คิดถึงพี่ๆเหมือนเดิม

[nanahaji]

นั่งฟังเพลงนี้กี่ครั้งๆ ก็นึกถึงแต่เรื่องของเรา นึกถึงเอกับป่าน

คนเคยเหงา เคยรู้สึกเหว่ว้า
เคยมองหาความรักนั้นมันอยู่ที่ใด
โลกใบใหญ่เหลือเกิน
มีผู้คนอยู่มากมาย
แต่หัวใจมันกลับเหงาขึ้นทุกที
 
แต่เมื่อฉันได้พบกับเธอ
สิ่งที่เธอให้ฉันไม่รู้มันคืออะไร
โลกใบใหญ่ใบเดิม
กลับไม่เคยต้องเหงาใจ
แค่ฉันนั้นยังมีเธออยู่ตรงนี้

เธอเป็นมากกว่ารัก
เพราะเธอนั้นคือครึ่งชีวิต
ฉันใช้เวลาทั้งชีวิตเพื่อตามหา
และรอคอยเธอมาแสนนาน
และสุดท้ายก็เจอว่าเธอคือทุกอย่าง
ที่เติมเต็มหัวใจ
จากนี้ทุกลมหายใจฉันคือเธอ

หากว่าเธอนั้นคือความรัก
ก็เป็นรักที่ดีจนไม่มีคำบรรยาย
ฉันโชคดีเหลือเกินที่มีเธอเดินข้างกาย
ชีวิตนั้นได้เติมเต็มสิ่งที่ขาดหาย

เธอเป็นมากกว่ารัก
เพราะเธอนั้นคือครึ่งชีวิต
ฉันใช้เวลาทั้งชีวิตเพื่อตามหา
และรอคอยเธอมาแสนนาน
และสุดท้ายก็เจอว่าเธอคือทุกอย่าง
ที่เติมเต็มหัวใจ
จากนี้ทุกลมหายใจฉันคือเธอ


จากนี้ทุกลมหายใจ...ฉันคือเธอ...



ลิ้งค์เพลงจ้า http://music.gmember.com/player/html_player_music/index.php?songid=1001181803



รักษาสุขภาพด้วยนะคะ ป่าน เอ และคุณนาเมฮ์ 

[jeaby@_@]

miss

[i1_to*pp]

คิดถึงค่ะ

 

[bbyuqin]

สวัสดีค่ะ พี่เอ พี่ป่าน พี่นาเมฮ์

สบายดีกันมั้ยคะ....ตอนนี้อยากเร่งวันเวลาให้ถึงสุดสัปดาห์เร็วๆ ได้หนุดถึงวันจันทร์ จะได้นอนยาว บางคนได้หยุดถึงอังคารแน่ะ แอบอิจฉานิดนึง
เรียนเป็นยังไงบ้างคะ ได้สอบๆอะไรบ้างรึยัง พี่ๆทำได้อยู่แล้วเนอะ

รักษาสุขภาพนะคะ 

[getto]

 :กอด1:พี่เอ พี่ป่าน พี่นาเมฮ์ค่ะ

[kwan]

คิดถึงนะค่ะพี่เอพี่ป่าน 
วันนี้ป่วยหยุดอยู่บ้านทั้งวันเลย

พวกพี่ ๆ ก็รักษาสุขภาพกันด้วยนะค่ะไม่เจ็บไม่ป่วยน๊ะ

[-N-]

ขอบคุณมากนะคะ นาเมฮ์สำหรับของฝาก ดีใจมากๆ เปิดมาแล้วเจอยาวๆแบบนี้สดชื่นขึ้นเลย
หลังจากที่นั่งหาวเพราะนอนดึก 5555

ก็ยังอยากบอกเอกับป่านอยู่ดีว่า ไม่ได้รู้สึกว่าเอเล่าเวอร์ แต่รู้สึกได้ว่าเอเล่าด้วยหัวใจ ตัวตนของป่าน
ในเรื่องเล่าเลยน่ารักน่าลักมากๆ ฮ่าๆๆๆ

ไม่รู้ว่าคนอื่นจะเหมือนกันมั้ยนะคะ แต่ยังกลับมาอ่านได้เรื่อยๆ มันมีโมเมนท์ที่อ่านซ้ำๆแล้วก็ไม่เบื่อ
เรื่องของเอป่านทำให้อารมณ์ดีได้ด้วยนะ ฮ่าๆ

อีกเรื่องที่อยากฝากคุณนาเมฮ์เล่าให้ป่านกับเอฟัง จริงๆมันเกิดมาอาทิตย์กว่าๆได้แล้ว ก็เล่าให้น้องๆและ
คนที่แนะนำให้มาอ่านฟัง ทุกคนก็บอกว่าให้เอามาบอกเอกับป่านเหอะ เป็นเรื่องดีๆที่อยากให้เจ้าตัวเค้ารู้
ก็เลยตั้งใจมาเล่าวันนี้

คือเราเอาเรื่องของเอกับป่านไปให้เพื่อนสนิทคนหนึ่งอ่าน เพื่อนคนนี้แต่งงานมีลูกแล้วสามคน เพื่อนเราเป็นผู้หญิงนะคะ
แต่งงานมาได้ 3 ปี แต่คบกับแฟนมา 5 ปีแล้ว หลังแต่งงานได้ปีเดียว เพื่อนคนนี้จะมาร้องไห้และระบายให้ฟัง
ว่าไม่เข้าใจกันกับแฟน ทะเลาะกันบ่อยๆ พูดอะไรก็ดูจะขัดหู ทำอะไรก็ขัดตาขัดใจไปหมด เป็ฯทั้งตัวเค้าเองและสามีด้วย
จนล่าสุดก็มาบอกว่าจะเลิก อยากเลิก เพราะอยู่บ้านก็ไม่อยากมองหน้า เราก็ไม่รู้จะช่วยได้ไง เพราะมันเรื่องของคนสองคน
แต่อยู่ๆก็ตัดสนใจก็อบเรื่องล่าของเอกับป่านใส่ไดร์ฟไปให้เพื่อนอ่าน(ต้องขอโทษนะคะที่ก็อปไป เพราะเพื่อนเล่นเน็ตไม่เป็น
แต่ถ้าเพื่อนจบ รับรองว่าจะเก็บกลับมาลบออกไม่เอาไปทำอะไรต่อจ้า)
ก็สอนให้เค้าอ่านจากคอม จากนั้นเพื่อนก็หายเงียบไปพร้อมกับเรื่องของเรา


จนเมื่อต้นอาทิตย์ก่อนเผอิญต้องไปงานศพคนสนิท ก็ไปเจอเพื่อนคนนี้มากับสามี มันก็เข้ามานั่งด้วยกัน เราสังเกตเห็นว่า
ทั้งคู่มันก็ดูรักกันดี แถมพอสวดเสร็จเจ้าภาพมีอาหารเลี้ยงขอบคุณแขก สามีก็กระวีกระวาดเอาน้ำเอาขนมมาให้
แถมยังช่วยเกลี่ยผม ดูแลจนแบบ เอ๊ะ มันเกิดไรขึ้นกับคู่นี้ ปกติมันจะจิกกัดและคอยทำหน้าเอือมระอาใส่กัน

สรุป เพื่อนสนิทเราแอบเล่าว่า มันนั่งอ่านเรื่องของเอกับป่านทั้งวันทั้งคืน ส่งลูกเสร็จก็มาอ่าน ทำไรต่อไรก็อ่าน ว่างไม่ได้ต้องอ่าน
ทีแรกก็ตกใจเพราะไม่รู้ว่าเป็นเรื่องของผู้ชายสองคน แต่พออ่านไปแล้วคำว่าเพศหายไป เหลือแต่เรื่องราวความรักของคนสองคน
หลายๆตอน หลายๆคำสอนของยายของป่าน การใช้ชีวิตของเอ ที่มีป่านในชีวิตประจำวัน และอีกมากมายในเรื่องของเรา
ทำให้เพื่อนเค้ามาย้อนดูตัวเอง เพื่อนมันนั่งร้องไห้นานมากตอนอ่านจบ(มันบอกว่า หายใจแทบไม่ออก)
มันบอกว่า มันเสียใจที่ปล่อยเวลาดีๆของตัวเองผ่านไป มันเอาดีวีดีงานแต่งงานมันมาดู
แล้วมันก็นึกถึงเอกับป่านอีก แล้วก็นั่งคิดไปเงียบๆจนเกือบเช้าแล้วเผลอหลับไปเลย

พอมันตื่นมา แฟนมันกลับมาจากงานพอดี (กลับเช้าเพราะแฟนมันมีปั๊มแก๊ซต้องไปดูแล)มันก็มาขอโทษ มาไหว้แฟนมัน
แล้วมันก็ระบายทุกอย่างที่มันคิด สิ่งที่มันต้องการ และมันก็ถามแแฟนมันว่าต้องการให้มันทำอะไร หรือสิ่งไหนที่อึดอัด
มันก็สรุปว่าบางเรื่องมันก็ผิดจริงในมุมมองของแฟน ต่างคนได้ระบายได้อธิบาย จนความสุขที่มันไม่คิดว่าได้เจออีกแล้วในชีวิต
ครอบครัวกลับคืนมา แฟนมันงงมาก เพราะเพื่อนเรามันค่อนข้างรั้นและดื้อ ทิฐิ แต่มาขอโทษและอ่อนลง และพอยิ่งได้คุย
ทุกอย่างก็คลี่คลาย และทุกวันนี้การหย่าไม่มีในสมองแล้ว ดูจะหวานกว่าเดิม 

และเพื่อนฝากให้มาบอกว่า ขอบคุณมากๆ ขอบคุณความรักของเอกับป่าน ขอบคุณยาย พ่อ แม่ของเอป่าน ที่เลี้ยงลูกมาได้ดี
และต่อไปถ้าลูกของเค้าจะมีความรักแบบนี้ เค้าจะยอมรับและเปิดใจกับลูกเหมือนยายของป่าน และเหมือนครอบครัวของทั้งคู่
เพราะสิ่งที่ดีที่สุดในการเป็นคน คือ การคิดดี ทำดี แค่นี้พอ เพื่อนบอกว่า เพราะสิ่งที่เอทำให้ป่านตลอดสิบกว่าปี
ไม่ใช่เพราะหน้าที่ แต่เพราะรักและอยากทำให้ มันเลยรู้ว่าตัวเองบกพร่องไปจริงๆ เพราะคิดว่าทุกอย่างคือหน้าที่เท่านั้น

ยาวมากเลย ฮ่าๆๆ แต่มันคือเรื่องที่อยากให้เอป่านรับรู้จริงๆค่ะ ว่าการที่เอตัดสินใจเล่า มันเจิดสุดๆละ อิอิ

สุดท้าย ขอให้ทั้งสองคนสุขภาพแข็งแรงและมีความสุขล้นๆๆๆๆไปอีกนะคะ คุณนาเมฮ์ด้วยเช่นกัน ขอบคุณค่ะ

+1 ให้เช่นกันค่ะ อ่านแล้วน้ำตาซึมเลย ดีใจแทนเพื่อนจริงๆ
คิดถึงพี่เอกับพี่ป่านนะคะ

[IIMisssoMII]

มาสวัสดีคะ พี่เอ พี่ป่าน พี่นาเมฮ์  มาแอบอ่านคอมเม้นอื่น ๆด้วย
คิดถึงนะคะ

[uuro]

คิดถึงพี่เอ พี่ป่านที่สุด ขอบคุณพี่นาเมล์ด้วยค่ะ

[JAN]

คิดถึงพี่เอพี่ป่านมากกกก

สอบยังไม่เสร็จเลย
แต่แอบมาก่อน  ทนไม่ไหว

หักห้ามใจอยู่หลายวันทีเดียว  ฮ่าๆๆ

วันเกิดพี่เอใกล้เข้ามาทุกทีแล้วววว

ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ

[kwan]

มารายงานตัวในวันนี้วันเกิดตัวเองพร้อมกับอาการป่วยที่ยังไม่หายดี
แต่ก็อยากเข้ามาบอกพวกพี่ว่า... ... ... นะค่ะ
เพราะเด๋วจะไม่มีเวลาเข้ามาอีกนาน ช่วงนี้มีเวลาเลยเข้าวิ่งเล่นสักหน่อย

[getto]

 :กอด1:พี่เอ พี่ป่าน พี่นาเมฮ์ค่ะ
จะสอบแย้ววว

[BossoM]

กลับมาเม้นอีกแล้วค่า ฮ่าๆๆ
จะบอกว่าคิดถึงมากมาย
ส้มเลยกลับไปอ่านอีกรอบ (สงสัยจะว่างมาก ฮา)
จริงๆแล้วก๊อปไว้เลยด้วยซ้ำ (ออกแนวสมบัติส่วนตัว)
แล้วส้มก็เลยนึกอะไรๆออก ที่คราวที่แล้วไม่ได้เม้นลงไปด้วย งึมๆๆ...
ประเด็นแรก(ฮา)  ตอนแรกเลยที่พี่เอบอกว่า "ตอนนั้นผมยังไม่ได้เป็นเกย์"
อืมมม... จะว่ายังไงดีล่ะ ที่ส้มอ่านมาตลอดสี่ร้อยหน้านี่
ไม่ได้มีความรู้สึกว่าพี่เอกับพี่ป่านเป็นเกย์เลยนะ
เกย์ในความคิดส้มคือ ผู้ชายที่ชอบแต่ผู้ชาย มีแฟนก็มีแต่ผู้ชาย อะไรแบบนั้น
แต่พี่สองคนนี่ เป็นรักแบบ ที่คนสองคนรักกัน แต่คนสองคนนั้น ดันเป็นผู้ชายด้วยกันทั้งคู่
ส้มก็เลยคิดว่าอ่านมาเจอคำนี้อีกรอบแล้วมันสะดุดกึกเลย แบบพี่สองคนอย่าเรียกว่าเกย์ดีกว่า
เพราะนอกจากที่พี่เอรักพี่ป่านแล้วพี่ป่านก็รักพี่เอ
พี่ทั้งสองคนก็ไม่ได้มีความรู้สึกที่จะไปชอบผู้ชายคนอื่นใช่ม่ะ?
แบบนี้ไม่เรียกว่าเกย์ในความคิดส้มนะ
ประเด็นต่อมา(เหมือนรายการอะไรซักอย่างเลยเนอะ ฮ่าๆ)
เห็นพี่ป่านติดการ์ตูนมากๆ (อันนี้คอเดียวกันค่ะ คิดว่าชาตินี้คงไม่เลิกอ่านตูนแน่ๆ)
ไปที่นั่นได้อ่านการ์ตูนบ้างมั้ยค่ะ??
ส้มจะบอกว่ามีเว็บนึงที่เค้าลงการ์ตูนออนไลน์ให้อ่าน
ส้มจะลงลิงค์ไว้ให้ล่ะกันน้า  http://www.thaimanga.net/
เว็บนี้อะ ส้มเข้าตลอด เพราะมีสามารถทนรวมเล่มไหว
ส้มก็จะเข้าไปอ่านในนี้แหละค่ะ 55 แต่ถ้ารวมเล่มออกก็จะซื้อ จนตอนนี้การ์ตูนล้นบ้านละ
ตอนนี้ส้มเลยต้องหาทางระบายๆออก เพราะคุณนายแม่บ่นๆ บ่นจริงๆจังๆเลย(ป๊าอีกคน)
ส้มก็เหมือนพี่ป่านอะ ไม่ชอบอ่านการ์ตูนเช่า การ์ตูนของตัวเองก็ไม่ให้ใครต่อเหมือนกัน
นอกจากพี่ชายกับน้องชาย และหลานชาย (บ้านมีแต่ชายๆ ฮา)

ไปล่ะนะค้า (จะไปก็ไปจะมาก็มา ฮ่าๆ)
คิดถึงนะคะ

แล้วเจอกันเมื่อชาติต้องการค่ะ(เกี่ยว??)

*จุ๊ฟๆ*

[Lovejaeja]

สวัสดีค้า  วันนี้กทม. ช่วงเย็นฝนตกตลอดเลย ป่านนี้ก็ยังเป๊าะแป๊ะอยู่  ไม่รู้ตอนขากลับ คุณนายนาเมฮ์

รอดฝนมั๊ยค้า  แล้วเอ กับ ป่าน ที่นู่อากาศร้อน รึเจอฝนแบบบ้านเราค้า  วันนี้ก็เข้ามาคิดถึงอีกวัน แล้วก็

พอดีเห็นคอมเม้นของน้องคนนึง  คิดเหมือนกันเลยเรื่องป่านว่าติดการ์ตูน แล้วพอไปเรียนไม่ได้อ่านจะ

เป็นยังไงมั้งเนี่ย  เพราะที่บ้านตัวเองกับน้องก็เป็น  มีตอนย้ายบ้านเนี่ยแหละ ที่ตัดใจขายมันไปซะ เพราะ

ไม่งั้นไม่รู้จะเอามาเก็บที่ไหนมีเป็นพันเล่มเหมือนกัน บางส่วนที่รักมากก็เก็บไว้ ตอนนี้ก็ลดอาการติดการ์ตูน

ได้แล้ว ส่วนนึงก็เพราะน้องชายมันหนีไปอ่านออนไลน์แทนซะแล้ว


ปล. แล้วจะแวะเวียนเข้ามาเยี่ยมเรื่อยๆนะค้า 

[bbyuqin]

สวัสดีตอนเช้าๆๆค่ะ 
เมื่อคืนเผลอหลับเลยไม่เข้ามากอดพี่ๆเลย...เมื่อกี๊ดูข่าวหมึกพอล ได้เสื้อทีมสเปน เบอร์8เป็นของตัวเองด้วย...5555  ฮากันไป..

วันนี้ทำงานวันสุดท้ายของสัปดาห์แล้ว...ดีใจจะได้หยุด หุหุ


พี่ๆก็สู้ๆๆนะค๊าาาาา

[evilheart]

สวัสดีค่ะ
เพิ่งมีโอกาสได้เข้ามาอ่าน
แต่....ยังอ่านไม่จบ
นั่งอ่านเป็นเรื่องเป็นราวตั้งแต่วันพุธ จนนี่วันศุกร์
อยากจะอ่านให้จบวันนี้
เพราะวันหยุดยาวจะไปต่างจังหวัด
สัญญาว่าอ่านจบแล้ว
จะมาเม้นท์แบบ full option ให้น้า 
PS. เอกับป่าน นาเมฮ์ น่ารักมากๆ  

[i1_to*pp]

พี่เอ พี่ป่าน พี่นาเมฮ์   

คิดถึงค่ะ

[เกริด้า(๐-*-๐)v]

คิดถึงพี่จังค่ะ

คราวที่แล้วแปะไว้ก่อนว่าเด๋วจะกลับมาโพสก็ยุ่งจนหายไปเลย ช่วงปั่นงานก่อนสอบนี่จะตายเอาจริงๆนะพี่

อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกซ์ 

[jazzy]

สวัสดี พี่เอ พี่ป่านนะคะ

        มีน้องที่รู้จักคนนึงค่ะ แนะนำเรื่องเล่าของพี่เอ พี่ป่าน บอกว่าน่าอ่านมากๆ  น้องเค้าส่งลิ้งค์มาให้ ตั้งแต่ที่ได้มา วันนี้ก็ปาเข้าไปหลายวันแล้ว ตามอ่านได้ถึงหน้าที่ 100 กว่าๆ ว่าจะอ่านให้จบแล้วค่อยมาเม้นท์ทีเดียว แต่มันไม่ไหวค่ะ มันอิ่มจนล้น จนบอกไม่ถูก    ขอเม้นท์สักหน่อยเถอะนะ
             ไม่น่าเชื่อว่าบนโลกใบนี้ จะมีผู้ชายที่น่ารักอย่างพี่ป่านได้อีก ที่จริงพี่ป่านก็คงจะแก่กว่าเค้าไม่กี่ปีหรอกนะ เค้าก็ทันรุ่นเพจเจอร์ กะICQ เหมือนกันอ่ะ    ตอนนั้นใครไม่มีนี่เชยมากมาย พออ่านเรื่องนี้ก็ย้อนนึกถึงเรื่องตัวเอง 10 กว่าปีแล้วเหมือนกันค่ะ สำหรับความรักที่ยาวนาน อย่างที่พี่เอบอกไว้ ว่ายิ่งนานมันก็ไม่ได้มีแค่ความรัก มีทั้งความผูกพัน ความห่วงใย และความเข้าใจ  เรื่องของพี่ 2 คน ทำให้อะไร ๆ ที่เคยมองข้ามไป มันก็กลับมามีความสำคัญขึ้นอีก ขอบคุณมากนะคะ    อย่างน้อยก็ทำให้ตัวเองได้หันกลับไปดูแลความรู้สึกของคนที่รัก ที่นับวันมันก็ไม่มีอะไรให้ตื่นเต้นเท่าไหร่ แต่วันนี้มันกลับมาสวยงามได้อีกครั้ง     สัญญานะคะ ว่าจะตามอ่านให้ทันเลย   
 :กอด1:รักพี่เอกับพี่ป่าน

[kwan]

มารายงานตัวก่อนไปปฏิบัติภาระกิจระดับชาติ(เวอร์ไปป่าว55)
ขวัญมีงานที่ต้องไปทำที่เชียงใหม่ เชียงราย ครึ่งเดือน
คงไม่ได้เข้ามาทักพวกพี่ เพราะจะไปทำงานตามขอบประเทศ
ไปเจอน้อง ๆ ชาวแม้ว แต่ถ้ามีเวลาวันไหนจะเข้ามาทักพวกพี่นะค่ะ

แต่ยังไงก็กลับมาก่อนวันเกิดพี่เอ 1 วัน ทันอวยพรวันเกิดพี่เอแน่นอน
(ถ้าไม่หลงอยู่บนดอยซะก่อนนะ)..ไม่รู้พี่ป่านจะเตรียมอะไรไว้เซอร์ไพรส์พี่เอ
อยากรู้อีกแล้ว หึหึ ไว้รอพี่นาเมฮ์มาเล่าเหมือนเดิม
ช่วงเวลาที่ไปทำงานที่นั้นก็คงเป็นช่วงที่ขวัญคงมีความสุขมาก ๆ
และจะทำให้ทุกวันมีแต่ความสุข เหมือนพี่เอพี่ป่าน ที่ตอนนี้คงมีความสุขในทุกๆวันอยู่แน่ๆ
สุดท้าย...คิดถึงน๊า...

ปล.ช่วงนี้ฝนตกบ่อยมากทั้งเช้าและเย็น(เวลาก่อนและเลิกงานประจำ) พี่นาเมฮ์ก็รักษาสุขภาพด้วยนะค่ะ

[getto]

 :กอด1:พี่เอ พี่ป่าน พี่นาเมฮ์ค่ะ
ช่วงนี้อากาศเปลี่ยน รักษาสุขภาพด้วยนะคะ

[kimjaejee]

ไม่ได้เข้ามา 2 วัน คิดถึงจังเลย
วันนี้มาอ่านถึงทริป มัลดีฟ สุดท้ายก่อนไปเรียนต่อ
รู้สึกว่าทริปนี้ สุดๆกันจริงๆเลยนะ
ทั้งเอและป่านได้ทำอะไรๆที่สุดๆไปเลย
ได้เจอ น้องเต่า น้องกระเบน และน้องหลามวาฬ
อิจฉาสุดๆเลยอ่ะ อยากบอกว่าป่านคงจะน่ารักจริงๆแหละ
เพราะไม่งั้นจะโดนปลามาหลีใส่เหรอ โดนแอบจุ๊บแบบนั้นอ่ะ
ดีนะที่เอ ไม่เอาปลาตัวนั้นไปทอดกิน ข้อหาแอบเจ๊าะแจ๊ะแฟนตัวเอง 5555
ทริปนี้คนอ่านก็สุขกันเต็มๆไอ้ที่กลั้นๆจิ้นๆกันไว้กับตอนก่อน ๆ
ตอนนี้ เอ เล่นเล่าซะหมดเปลือก เลือดเกือบหมดตัวกันเลย
เอาน่าป่านไหนๆก็โดนหลอกให้อนุญาติเล่าแล้วคงต้องทำใจแหละ
แต่ว่าไปคราวนี้ ป่านเองก็กำไรนะ ได้ตีด่านเอแตก จนเอเสียเอกราช
ถึงสุดท้ายจะยอมปล่อยตัวเชลย แต่ก็ถือว่าทำสำเร็จนะ อิอิ (แอบเขินแทนป่านอ่ะ)
ตอนนี้ทั้งคู่คงเรียนกันหนักเลยเนอะ รีบๆเรียนให้จบไวๆ นะ
จะได้กลับมาเล่า เรื่องของเรา ภาค 2 ต่อ ...
คิดถึง เอ (ทำให้เราเลือดหมดตัว) กับ ป่าน (คนอนุญาติที่ทำให้เราเลือดหมดตัว)
ออ..ไม่ลืม คุณ นาเมฮ์ ที่ทำให้เราได้พบเอกับป่านนะ คิดถึงเหมือนกัน

[jonathan2624]

พี่เอพี่ป่าน เรียนเป็นยังไงบ้างครับ คิดถึงอย่างแรง ยังไงก็ฝากข่าวมากับพี่นาเมฮ์บ้างนะครับ แฟนคลับคิดถึงกันทั้งเล้าจน์แล้ว ดูแลสุขภาพด้วยครับบบบ

โจ้