หัวข้อ: เรื่อง ของ .... เรา .... (เรื่องราวของเอกับป่าน) At Last P.467/ ส่งข่าวค่ะ

[Namehoto]

รอบค่ำค่า

************************

สวัสดีครับ

วันนี้ตอนค่ำๆ แวะไปเซอร์เวย์งานเกษตรแฟร์มากันหน่อยครับ แต่ยังไม่ได้เดินอะไรมากครับ ไปดูแค่ตรงโซนต้นไม้นิดหน่อย พอดีป่านไปพบลูกค้าแถวนั้นด้วยก็เลยโทรนัดกันแล้วก็แวะเสียก่อนน่ะครับ

แล้วก็แวะไปหาอะไรกินกันแถวเกษตร นวมินทร์น่ะครับ

วันนี้ป่านยังไม่มาตอบคำถามนะครับ เพราะว่าแม่มันโทรมาให้เช็คเรื่องงานให้หน่อยน่ะครับ ตอนนี้ก็ยังง่วนๆ อยู่ผมเลยมาเล่าเรื่องเสียก่อน

มีคนแซวผมว่าหน้าบานตลอดทั้งวันด้วย ฮ่าๆ ก็ขอสักหน่อยล่ะครับ นานๆ มันถึงจะชมผมเสียที

สำหรับเรื่องน้ำกะทิที่บอกว่าท่าทางจะยาก จริงๆ เดี๋ยวนี้มันก็มีกะทิสำเร็จมาให้ใช้นะครับ ซึ่งผมก็ว่ามันก็โอเคนะครับ รสชาติไม่ได้ต่างจากกะทิคั้นสดๆ เท่าไร มันก็ช่วยได้ในตอนที่เราไม่มีเวลามานั่งคั้นกะทิเอง เอามาตั้งไฟ (ผสมน้ำตาล ปรุงรส) ก็ได้น้ำกะทิแล้วล่ะครับ

ทะเลไทยจริงๆ แล้วผมกับป่านก็ไปมาจะทั่วแล้วครับ เพราะชอบไปดำน้ำด้วย ตลอดที่คบกันมาก็ไปเรื่อยๆ น่ะครับ ทะเลไทยเนี่ย สวยไม่แพ้ที่อื่นๆ เลยล่ะครับ

เรื่องเสื้อผ้า ปกติใส่ของตัวเองครับ แต่ก็มีเอาเสื้ออีกคนมาใส่บ้าง เพราะตัวพอๆ กันครับ แต่กางเกงผมจะเอวใหญ่กว่านิดนึง เพราะตัวหนากว่าหน่อย แต่ก็ไม่มากอะไรครับ เรียกว่าพอจะใส่เสื้อผ้ากันได้ครับ

เรื่องที่ผมอยู่ด้วยกันมากี่ปีแล้ว สิบกว่าปีแล้วครับ เคล็ดลับ คติอะไรก็แค่ ทำทุกๆ วันให้ดีที่สุด และอยู่ด้วยความเข้าใจกัน เชื่อใจกันก็พอแล้วครับ จริงๆ เรื่องพวกนี้ผมจะบอกอยู่เรื่อยๆ ว่าคู่ผมเป็นยังไง ถ้าอ่านเรื่องผมมาตลอดก็จะรู้คำตอบอยู่บ้างแล้วล่ะครับ  (เอ้า มีแฟนพันธุ์แท้ที่อ่านเรื่องผมกับป่านมาช่วยตอบข้อนี้ไหมครับ)

และจริงๆ ผมก็ไม่ถือว่าเป็นเคล็ดลับหรืออะไรมากมายนะครับ เพราะมันเป็นเรื่องทั่วๆ ไปที่ใครจะทำก็ได้น่ะครับ

ผมว่าตอนนี้ให้ถามมาหลายๆ คำถามแล้ว ผมอยากลองถามคนที่อ่านเรื่องของผมกับป่านบ้าง ว่าประทับใจเรื่องของผมกับป่านตรงไหนบ้าง (ไม่เอาคำว่าน่ารัก อะไรแบบนี้นะครับ อยากได้เหตุผลจริงๆ) และมีคำแนะนำอะไรเกี่ยวกับวาเลนไทน์รับตรุษจีนปีนี้ให้ผมกับป่านบ้างไหมครับ ว่าไปไหนหรือทำอะไรดี

ป่านบอกว่า ถ้าตอบน้อยจะไม่มาตอบคำถามนะครับ (ฮ่าๆๆ)

อ้อ วันแรกเดินเกษตรแฟร์ ได้องุ่น สตอเบอรี่ และผักโครงการหลวงมาไว้กินครับ แต่คืนนี้ไปนอนก่อนนะครับ

เอ (จะรออ่านคำตอบนะครับ) กับ ป่าน (นี่ก็รอเหมือนกันครับ)

*****************

เป็น บก. ยกเว้น ไม่ตอบ

[Soulmate]

13 ปี (รีบมาตอบ )
ส่วนคำถามรอลอกรีล่าง ละกัน ฮ่าๆๆ
** เอะ!! รึ 14 ปี ฟะ 

[Yukisae]

สวัสดีค่ะ
ถือโอกาสเม้นท์รวบ เหอะๆ
ที่จริงพี่ป่านมาตอบทีไรก็ชมพี่เอทุกทีนะ  

ป่านบอกว่า ถ้าตอบน้อยจะไม่มาตอบคำถามนะครับ (ฮ่าๆๆ)

  ม่ายยยนะ งั้นรีบตอบเลยดีกว่า 55++
ชอบตรงที่ความรักของพี่เอพี่ป่านเป็นความรักในแบบผู้ใหญ่ค่ะ
พี่ป่านพี่เอจะมีเหตุผลและความเชื่อใจให้กันและกันเสมอ
แล้วก็ตรงที่คอยเอาใจใส่อีกคนนึงอยู่ตลอดเวลา
แล้วพี่เอพี่ป่านก็เป็นคนที่มีทัศนคติในหลายๆรื่องดีมากๆเลย
ทำให้เราได้คิดไปด้วย ปรับตัวเองไปด้วยค่ะ


กับวาเลนไทน์รับตรุษจีนปีนี้  ..
แจกตังค์ค่ะ 5555++

บริจาคเงินให้หน่วยงานช่วยเหลือสัตว์ก็ดีนะคะ
มอบความรักให้กับเพื่อนร่วมโลก

วันนี้ฝันดีนะคะ ^ ^

[IIMisssoMII]

อ่านเื่รื่องของพี่เอกะพี่ป่านแล้ว ก็...ประทับใจไปหมดแหละค่ะ

ยกเว้นเรื่องพี่เอหื่นนะ ฮ่าๆๆ อันนั้น ความชอบส่วนตัว ฮ่าๆๆ


ประทับใจในเรื่องที่ทั้งสองคนรักกันอย่างมั่นคงค่ะ ถึงมันจะลำบากต่อการเปิดเผยในสังคมก็เถอะ
บางคน ถึงรักแต่ทนกระแสสังคมไม่ไหวก็เลิกกันไปทั้งเรืองงาน เรื่องบ้าน ครอบครัว แต่ทั้งพี่เอและพี่ป่านมีความรักและความมั่นคงเลยฝ่าฟันกันมาได้(เว่อไปไหม)
หนูประทับใจแล้วก็อิจฉาในความรักของพี่ด้วยนะ ในโลกนี้นอกจากพ่อกับแม่แล้วจะมีใครที่รักเราจริงๆ ไ้ด้อย่างนี้ไหม  ทุกวันนี้คนเรารักแต่ตัวเองก่อนทั้งนั้นแหละ
มาอ่านแล้วเห็นพี่ทั้งสองนึกถึงอีกคนก่อนตัวเองเสมอ นี่แหละประทับใจเลย

สม่ำเสมอ คำนี่แหละ

เรื่องวันวาเลนไทน์รับตรุษจีน อืม ไม่รู้จะแนะนำอะไรดี แต่จะบอกว่าตัวเองไปดูเดี่ยว แปด คาดว่าวันนั้นคงมีแต่คู่รักแน่ ๆ

ไปเกษตรแฟร์ ได้แค่องุ่น สตอร์บอรี่ มาได้ไง

ถ้าจะให้เรียกว่าถึงงานจริงๆ ต้อง มะขามค่ะ

พอล่ะไปนอนแล้ว

 

  

[kwan]

เมื่อเช้าไม่ทันได้เข้ามาแซวพี่เอ เพราะป่วยค่ะ
ก็ชื่นใจกันไปเน้อ เป็นใครๆก็ปลื้มแฟนเราชมทั้งที
บ้านเค้าก็นับถือหลวงปูทวดเหมือนกันเลยค่ะ ออกข้างนอกเนี่ยห้ามขาดเลยค่ะ คุณพ่อสั่งสุด ๆ
ตรุษจีนจะแนะนำไม่ค่อยจะถูก งั้นเอาแค่ให้พนักงานดีเด่นอยากพี่เอ ขอให้ได้อั่งเปาเยอะ ๆ งานท่านประธานแล้วกันนะค่ะ

งานเกษตรแฟร์ เห็นในทีวีแล้วอยากกินสตอเบอรี่ ลูกใหญ่จังเลย

ส่วนที่พี่เอถาม ไม่รู้จะตอบยังไงมันเยอะอ่ะ
-คติข้อคิดในการดำเนินชีวิตในทุก ๆ วันของพวกพี่ ประทับใจสุด ๆ ทำทุกวันให้มีความสุข(คำตอบมันดูกว้างและครอบคุมไปหมด)
-ความเชื่อใจและไว้ใจซึ่งกันและกัน พวกพี่เป็นคนที่คุยกันโดยใช้เหตุผลมากว่าอารมณ์
-ความเสมอต้นเสมอปาย มีความรับผิดชอบ (ในข้อนี้ ยกตัวอย่างแค่เรื่องลงในกระทู้นี้พี่ยังสม่ำเสมอเลย แค่นี้ก็รู้แล้วว่าพี่เป็นคนยังไง เค้าชอบอ่ะ)
-การให้เกรียติซึ่งกันและกัน เป็นคนตรงไปตรงมาดี
-คบกันมาอยู่กันมาเกือบสิบสี่สิบห้าปี อ่านแล้วก็ยังรู้สึกว่าความรักของพวกพี่ไม่ได้น้องลงไปเลย การปฎิบัติให้กันและกัน ดูแลกันและกันมันช่างน่ารัก(อ้าวพี่เอไม่ให้พูดคำนี้นะแต่ของหน่อยแล้วกันนะค่ะ) หากิจกรรมทำร่วมกันตลอด มีเซอร์ไพส์ให้ประทับใจกันตลอด เริ่มคบกันยังไงวันนี้ก็ยังเป็นอย่างนั้น
ฯลฯ  (ตอบแบบจริงจังมีสาระเนี่ย เอาซะมึนเลยฉ๊าน)

กะว่าจะเข้ามาทักพี่เอพี่ป่านหน่อยเดียว เอาซะยาวเลย ไปกินยาแล้วนอนก่อนน๊า
รักษาสุขภาพกันด้วยนะค่ะ.. :L1:ประทับใจในทุกเรื่องราวของพวกพี่ค่ะ

[1582]

ประทับใจเรื่องของเอกับป่านตรงไหน

อาจจะเริ่มมาจากประทับใจภาษาและคำบรรยายที่เอถ่ายทอดความรู้สึกที่มีต่อป่านออกมา มันละเอียดมากซะจน
เรารู้สึกได้  รู้สึกได้ถึงความมานะพยายาม ความตั้งใจ ความจริงใจ ความรัก และการดูแลเอาใจใส่ป่าน
ตั้งแต่ครั้งแรกที่ได้เจอกัน ฟันฝ่าอุปสรรคต่างๆ จนถึงได้มาใช้ชีวิตอยู่ด้วยกัน (เอบรรยายไว้ซะจนเราแอบอิจฉาป่าน ที่มีคนรักแบบเอ.....อยากได้แบบนี้มั่ง  )
แล้วพอได้มาอ่านจากมุมมองของป่าน ภาพของป่านจากคำบรรยายของเอ  มันทำให้เราเห็นป่านเป็นแบบนั้นจริงๆ ถึงแม้จะ
ผ่านจากตัวหนังสือก็ตาม ในมุมมองที่เอบอกว่าป่านน่ารัก  เราก็รู้สึกว่าน่ารัก ( แหมมมม ต่อให้ป่าน สว. ขึ้น  ก็ยังน่ารักสำหรับเอเสมอ (จริงมั๊ยคะ))
สิ่งที่ป่านถ่ายทอดออกมา ยิ่งทำให้เห็นความรักที่เอมีให้ป่าน และที่ป่านมีให้เอ  สิ่งที่ทั้งคู่คิดและได้ทำร่วมกันได้ฟันฝ่ามาด้วยกัน
จนสามารถทำให้ครอบครัวของทั้งคู่ยอมรับได้ ใช้เวลาเป็น 10 กว่าปี เป็นสิ่งที่ทำให้ประทับใจมากๆ ค่ะ 

บอกตามตรงว่า  การได้อ่านเรื่องของเอกับป่าน ได้รู้มุมมองความรักของผู้ชายคนนึงที่มีต่อผู้ชายอีกคนนึงในฐานะคนรัก
มีส่วนทำให้เรามองเห็นความรักของชายรักชายที่ชัดเจนขึ้นมาก เป็นความรักที่ต้องใช้ความพยายาม ความอดทน
ความไว้เนื้อเชื่อใจ ความมั่นคง ในกันและกันอย่างมาก ไหนจะเรื่องครอบครัวของแต่ละฝ่ายอีก
เอกับป่านแสดงให้เห็นถึงสิ่งเหล่านั้นได้ชัดเจนที่สุดค่ะ

อ้อ  ส่วนเรื่องวันวาเลนไทน์รับตรุษจีน  ก็ไปมอบความรักแถมอั่งเปา
ให้คนที่เดือดร้อนก็น่าจะดีนะคะ  บ้านเด็กพิการซ้ำซ้อน  รพ.สงฆ์  มีหลายที่อยู่เหมือนกัน

ปล.แอบอิจฉาคุณนาเมฮ์  ได้รู้จักผู้ชายดีดีถึง 2 คน  ฝากกอดไปให้ เอกับป่าน ด้วยนะคะ 

[SoYiLovE]

เหมือนอยู่ในฤดูสอบกันเลยทีเดียวเชียว กะคำถามนี้

ตอบได้จนถึงวันไหนอ่ะ ต้องคิดก่อนอ่ะ ขอยืดเวลาตอบหน่อยได้ไหมคะ (เรื่องมากจิงยายคนนี้)

อ่ะๆ ตอบนิดนึง

มันเหมือนทั้งคู่เกิดมาเพื่อคู่กันอ่ะ ซื่อสัตย์กะความรุ้สึกของตัวเอง เป็นตัวของตัวเองในการแสดงออกด้านความรัก ใช่ว่าทุกคนจะเจอรักแท้แม้แต่คู่  ชาย-หญิงบางคู่ยังไม่สมหวังขนาดนี้เลย

ประทับใจที่เอช่างรักและดูแลป่านได้ดีมากขนาดนี้ ประทับใจที่ป่านสมหวังกะความรักตั้งแต่ครั้งแรกที่มีแฟน ช่างเป็นคนที่โชคดีมากๆกันทั้งคู่

ชอบสำนวนการเขียนเล่าเรื่องที่อ่านแล้วรู้เลยว่าความรู้สึกที่อีกคนรักอีกคนมันถ่ายทอดออกมาเป็นยังไง

และประทับใจครอบครัวทั้งของเอและป่าน ซึ่งก็มีส่วนสำคัญที่ทำให้ความรักของทั้งคู่มั่นคงยืนยาว

 

  ตอบเสร็จซะที

[kuraki]

การบ้านพี่เอพี่ป่านยากจัง ตอบยาวๆไม่เป็นเสียด้วย

ประทับใจตรงไหนหรอคะ

อืม ตรงที่พี่เอพี่ป่าน เป็นส่วนเต็มเต็มชีวิตของกันและกัน

ชีวิตคนเราไม่มีใครสมบูรณ์แบบ ความรักก็เช่นกัน  แต่พี่เอพี่่ป่านก็ทำให้ความไม่สมบูรณ์แบบนั้น กลับกลายเป็นส่วนผสมของความรักที่ลงตัว ทั้งด้วยความพยายาม ความเสมอต้นเสมอปลาย ความเข้าใจซึ่งกันและกัน การปรับตัวเข้าหากัน การให้อภัย การทำทุกวันใ้ห้ดีที่สุด ฯลฯ  

เรื่องราวของ  "คู่ชีวิต"  คือสิ่งที่ชัดเจนที่สุด จากเรื่องราวความรักของพี่เอพี่ป่าน  



ตรุษจีนและวาเลนไทน์นี้ หนูก็คิดไม่ออกหรอกค่ะ ว่าควรไปไหนดี รู้แต่ว่ารออ่านพี่เอเล่าเรื่องนะคะ 555

 


 

[tsuki]

สวัสดีค่ะ พี่เอพี่ป่าน

แอบแวะมาลบรูปถ่ายออกไปค่ะ แอบอาย (แต่ก็แปะไปหนึ่งวันเต็ม T^Tอายภาษาอะไรเนี่ย???)

ขออนุญาต เสนอที่พักเป็นตัวเลือกค่ะ หลีเป๊ะ ที่ the mountain สวยค่ะ สงบกว่าอีกฝั่งนึง (เพราะเลยไปอีกไม่ไกลมาก เป็นพระตำหนักของสมเด็จพระเทพฯค่ะ <<< จากคำบอกเล่าของพี่ไกด์ค่ะ) ที่สำคัญ เค้าว่าน่าจะส่วนตัวพอสมควร
สิคิ

แหะๆ อันที่จริง ส่วนตัวนี่มาจากความคิดเห็นส่วนตัวนะค่ะ ^^"

อ่านแล้วดีใจอย่างนึง ที่พี่เอบอกว่า ทะเลเมืองไทยไปมาเกือบหมดแล้ว ไม่รู้สิคะ อ่านแล้วดีใจ
ทำเอาอยากไปหาจิตแพทย์ รักษาโรคกลัวปลาจัง (เว่อร์นะ)

ดังนั้นเค้าถามคนที่ไปมาเกือบทั่วทะเลไทยแล้วนะคะ ค่อยตอบตอนไปหลีเป๊ะก็ได้ค่ะ ว่าปะการังที่ไหน ที่รู้สึกว่าประทับใจมากที่สุด ขอในประเทศนะคะ เผื่อว่าหลังจากนี้เค้าจะได้แข็งใจ ลงไปลอยทะเลบ้าง (หลังจากที่ลงไปไม่ถึงห้านาที พี่ไกด์บอกว่าให้มาดูปะการังสีๆ ไฮไลท์ของจุดที่มา ดูเสร็จก็ไล่ให้ขึ้นเรือไปเลย T^T)

คิดแล้ว ก็อยากไปเที่ยวอีกจังเลยน้า~ ~ ~

ขอตอบคำถามค่ะ เรื่องที่พี่เอถาม ว่าประทับใจเรื่องเล่า บอกตามตรงนะคะ เพื่อนเล่าให้ฟังค่ะ แล้วก็กรี๊ดๆ ตามประสาคนโสด (มานานเกือบๆจะเท่าเหม่ยลี่) พอมาอ่านเอง รู้สึกว่า มันรีคอล เรื่องการ์ตูนที่ประทับใจมาก ที่เคยอ่านค่ะ (เรื่องเดียวกันกับที่พี่เอเอ่ยถึงนั่นละค่ะ NY NY เค้าอ่านมาตั้งแต่มัธยมเลยค่ะ)

และอีกเหตุผลนึง ก็คือ เค้าไม่เชื่อเรื่องความรักที่มั่นคงค่ะ อันนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวนะคะ แต่พี่เอพี่ป่านทำให้เค้ารู้สึกว่า ความรักที่มั่นคง หยุดกับคนที่เราคิดว่าใช่ และเค้าก็คิดว่าเราใช่สำหรับเขา มันมีจริง อยู่ตรงหน้าจอสี่เหลี่ยมที่อ่าน


เอาเป็นว่าครึ่งหนึ่งพี่เอพี่ป่านทำให้เค้ารู้ว่า ความรักอย่างนี้มันมีอยู่จริงๆ และเค้าก็รู้สึกปลื้มใจทุกครั้ง ที่ได้อ่านเรื่องอย่างนี้ เพราะลึกๆ แล้วเค้าคิดว่า เค้าคงไม่เหมาะกับการที่จะหยุด หรือว่ารักใครสักคนนะค่ะ

ก็เค้าน่ะ เห็นแก่ตัว รักตัวเองอยู่นี่ค่ะ และบอกตามตรง เค้าเองไม่พร้อมที่จะเปลี่ยนแปลงอะไรในตัวเองเพื่อให้คนนึงหรอกค่ะ  เค้ารู้สึกว่า มันเป็นการเสียสละมาก ถึงมากที่สุด

ก็เค้าบอกแล้วว่าเห็นแก่ตัวนี่นา

แต่เอาไว้สักวันนึงถ้าเค้าเจอคนที่ใช่ และอยากจะเปลี่ยนตัวเองไปเพื่อใครบ้างคน (แต่ขอเปลี่ยนบางอย่างเท่านั้น!!) เค้าจะบอกพี่เอพี่ป่านนะคะ

นอนหลับฝันดีทั้งคู่เลยนะคะ

tsuki (วันนี้พระจันทร์แบบ ดวงโตมาก มากจนอยากถ่ายรูปเก็บไว้)

[pukpra]

  พิมพ์ซะยาวเหยียด มือดันไปกดโดนปุ่มปิดหน้าจอซะงั้น  
ถ้าถามว่าได้อะไรจากเรื่องของพี่เอ พี่ป่าน
บอกได้เลยว่าได้"ความสุข"  "ความรู้"  "การรู้จักให้และรับ"
ติดตามอ่านเรื่องราวของพี่เอ พี่ป่านมาได้ซักระยะนึงแล้ว จนกลายเป็นว่า ทุกวันต้องเปิดเวปเข้าเล้าเป็ดเช้ากับเย็น (ยกเว้นช่วงชีวิตยุ่งเหยิงมากๆ) ตลอดเวลาที่ได้รับรู้เรื่องราวของพี่ทั้ง 2 มีความสุข ความเศร้า ตามเรื่องพี่ๆ ทั้ง 2 ด้วยเลยค่ะ
ชอบที่พี่ทั้ง 2 ปฎิบัติต่อกัน ดูแลกันและกัน คือรู้สึกว่า มันไม่มากจนเกินไป หรือน้อยจนเกินไป อีกเรื่องคือ พี่เอ กับพี่ป่าน ถึงแม้จะยุ่งมาก แต่ถ้ามีเวลาก็จะไปเยี่ยมคุณยายให้คุณยายได้ชื่นใจ เวลาที่พี่เอ พี่ป่านไปไหนมักมีเรื่องราวของสถานที่ๆ นั้นๆ มาเล่าเป็นเกร็ดความรู้ให้ฟังเสมอ จนบางทีก็แอบคิดเหมือนกันว่า เอ..พี่ไปเที่ยวแล้วต้องไปจดเลกเชอร์แล้วเอามาเล่าเรื่องราวให้ฟัง พี่ๆ จะเหนื่อยไปมั้ย จะสนุกกับการไปเที่ยวมั้ยเหมือนกันค่ะ
อยากเขียนหลายเรื่อง แต่ตอนนี้สมองมะวิ่ง 555 เอาเป็นว่าได้อ่านเรื่องราวของพี่ทีไรได้ความสุขในการอ่านทุกครั้งค่ะ

[yun]

             ถ้านึกถึงเรื่องประทับใจสำหรับคู่คุณเอและคุณป่านก็มีหลายอย่างนะ อ่านจบแต่ละตอนทีไรก็คอยภาวนาให้รักกันนานๆ ถือไม้เท้ายอดทอง กระบองยอดเพชร      จะพูดไปแล้วคุณเอก็เปรียบเหมือนครูของพวกเราเหมือนกัน เพราะมีคำสอนดีๆ และเรียบง่าย มาฝากเรื่อยๆ และก็ย้ำบ่อยๆ เช่น  ทำทุกๆ วันให้ดีที่สุด อยู่ด้วยความเข้าใจกัน เชื่อใจกัน  เป็นคติที่ดีในการใช้ชีวิต 

              ขอชื่นชมครอบครัวของทั้งสองคนมากที่ยอมรับและเข้าใจได้ในที่สุด    โดยเฉพาะทางด้านคุณเอ อยากรู้เหมือนกันว่ามีวิธีเลี้ยงดูคุณเออย่างไร ซึ่งทำให้คุณเอเป็นคุณเอทุกวันนี้  ก็แบบว่าเป็นผู้นำครอบครัวที่ดี คู่รักที่ดี ลูกที่ดี ด้านหนึ่งก็เฮฮาร่าเริง อีกด้านก็สามารถปรับธรรมะมาใช้ในชีวิตประจำวันได้ดี  (เอ่อ.....ทั้งหื่นก็ได้.....และก็ธรรมะ..ธรรมโมสวดมนต์ไหว้พระ รักษาศีลไปด้วย) อย่าพึ่งว่ากันนะ ก็คุณป่านบอกมาอะ
"บางทีเวลาก่อนนอนทำอะไรติดพัน ผมน่ะหมดแรงจะหลับ แต่เค้าก็ยังสวดมนต์นะครับ ถึงจะสั้นๆ ก็เถอะ เค้าบอกว่าทำแบบนี้มาตั้งแต่เด็กๆ แล้วน่ะครับที่สวดมนต์ก่อนนอน หน้าไม่ค่อยให้เลยนะครับ......"

            ขอชมทั้งคู่ว่า "น่ารัก" อะ ก็น่ารักจริงๆ หนิ     สงสัยคงมีคนหน้าบานเป็นกระด่งจริงๆ แหละ ก็ได้กำลังใจจากคุณสุดที่รักซะจนตัวลอยแล้ว  นี่อาจจะเป็นนิสัยที่น่ารักของคุณป่าน  ชมแบบไม่ให้เหลิง แต่เป็นที่รู้กันเนอะ  คุณป่านก็คงปรับตัวในการใช้ชีวิตคู่เช่นกัน เพราะยอมรับและเข้าใจกัน  วางตัวได้ดี

     ขอถามคุณป่านนะ ไม่แน่ใจว่ามีใครเคยถามแล้วยัง ตอนคบกันใหม่ๆ เคยรู้สึกไหมว่าคนนี้แหละคู่ชีวิตของเรา   หรือแบบที่ว่า “แล้วเราก็หากันจนเจอ”  แล้วมีอะไรอีกบ้างที่คุณป่านคิดว่าอยากจะปรับตัวเพื่อคุณเอได้อีกบ้าง  (คำถามนี้.....สงสัยคุณเอคงตอบว่าคุณป่านแบบทุกวันนี้ก็ทั้งรักทั้งหลงอยู่  อย่ามากกว่านี้เลยเดี๋ยวจะอกแตกตายเพราะความรักล้นใจ...) ผิดพลาดประการใดก็ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะ

               เรื่องเซอร์ไพร์สวันวาเลนไทน์นะเหรอ?  อือ...ยังคิดไม่ออกอะ เอ่! หรือจะจัดงานปาร์ตี้รวมครอบครัวทั้งสองฝ่ายเป็นการฉลองงานแต่งย้อนหลังดี  แต่ถ้าจะเที่ยวก็อยู่ในเมืองไทยแล้วกัน เพราะอีกเดี๋ยวก็ต้องไปเรียนต่อต่างประเทศแล้ว

[manami1155]

ก่อนอื่นขอตอบคำถามแฟนพันธ์(เกือบ)แท้ก่อนค่า
พี่เอกะพี่ป่านอยู่ด้วยกันมา14ปีแล้ว ถูกไหมคะ ><

ส่วนเรื่องที่พี่เอถามว่าอ่านเรื่องของพี่เอแล้วประทับใจตรงไหน
เอาอย่างแรงเลยคือเรื่องของพี่เอสอนให้หนูรู้ว่า"รักแท้มีอยู่จริง"
แล้วคำว่ารักแท้นั้นมันก็สามารถเกิดขึ้นได้กับคนทุกเพศ

แล้วก็สอนให้1รู้จักวิธีการใช้ชีวิตคู่คะ
เพราะการที่คนสองคนต่างครอบครัวมาอยู่ด้วยกัน
มันต้องมีปัญหาอะไรตามมาอีกร้อยแปด
แต่พี่ๆทั้งสองก็ทำให้เห็นว่าปัญหาเหล่านั้นมันไม่ได้ยากเลย
ถ้าหากเราร่วมใจที่จะช่วยกันแก้ไขไปด้วยกัน

ช่วยทำให้1มองเห็นมุมมองของความรักที่กว้างขึ้นคะ
ได้รู้ว่าความรักบางทีก็ไม่จำเป็นต้องเปิดเผยให้คนอื่นได้รับรู้
เพียงแค่เรารู้ว่าเรารักกันแค่นั้นก็สุขใจแล้ว

แล้วที่สำคัญคือ1ชอบความห่วงใย
ความเอาใจใส่กันและกันของพี่เอกับพี่ป่านมากคะ
มันทำให้รู้เลยว่าพี่ๆทั้งสองคนรักกัน มากกว่าแค่คำว่ารักจริงๆคะ

ส่วนเรื่องทำอะไรในวาเลนไทน์กะตรุษจีนดี
ขอแปะไว้ก่อนนะคะ เดี๋ยวคิดออกแล้วจะมาบอกค่ะ
 

[nunuch]

-*- โห....พี่ ยากนะเนี่ยะ เหอะๆๆๆ

ที่ประทับใจเรื่องของพวกพี่นี่ก็คงมาจากประทับใจในตัวพี่กับพี่ป่านหละจ้ะ

ชอบทรรศนคติของพี่เออ่ะ  เวลาอ่านแล้วรู้สึกว่า "ผู้ชายคินนี้คิดบวกจัง"
เวลาอ่านสิ่งที่พี่เขียน บางเรื่องเป็นเรื่องพื้น ๆแต่อ่านแล้วก็รู้สึกดีมากเลย

ส่วนพี่ป่าน ชอบภาษาพี่ป่าน เวลาพี่ป่านมาเล่าเรื่องนะจ้ะ
รู้สึกว่า ผู้ชายคนนี้ จะโตก็ไม่โต จะเด็กก็ไม่เด็ก
พออ่านแล้วก็จะรู้สึกสบายใจ ยิ้มได้

แต่ถ้าพี่อยากจะให้พูดถึงความประทับใจ ณ จุดตรงไหนของเรื่องเล่า
มันเยอะไปหมดเลยจ้ะพี่  ^^"
แต่ถ้าที่ชอบมากๆ ส่วนใหญ่ก็จะเป็นช่วงที่พี่ๆไปเที่ยวกัน
ที่ชอบมากๆ ก็คงตอนที่พี่ไป มัลดีฟ แล้วก็ เกาะเสม็ด ^o^

ส่วนเรื่องคำถามแฟนพันธุ์แท้รอบนี้ขอบาย เหอะๆๆๆๆๆ^^"(หนูว่าพี่เอพูดเรื่องนี้บ่อยมาก คิดว่าไม่ต่ำกว่า 5 รอบได้มั้ง^^")

[supery]

ความประทับใจคืออ่านแล้วรู้สึกว่าเป็นครอบครัวที่อบอุ่นจริงๆ มีความเชื่อมั่นในกันและกัน และทั้งคู่ก็มั่นคงกับคนๆเดียวมาตลอดระยะเวลานานขนาดนี้ ไม่มีวอกแวกเลย ตลอดจนสิ่งต่างๆที่ตั้งใจทำให้กัน มันรู้สึกดีนะ

วาเลนไทน์กับตรุษจีนเหรอ นี่เลย ให้กุหลาบปักบนขนมเข่ง ได้ครบเทศกาล  

[urmein]

สวัสดีค่ะ 

วันนี้พวกเราต้องมาตอบคำถามบ้างแล้วเนอะ 555+

คำถามแรกกับแฟนพันธุ์แท้  พี่เอกับพี่ป่านเพิ่งจะฉลองครบรอบปีที่14ไป และก้าวเข้าสู่ปีที่ 15 แล้วจ้า เย้ๆๆๆๆๆ 
ส่วนเคล็ด(ไม่)ลับ ก็น่าจะเป็นสิ่งที่พี่เอบอกกับพี่ป่านตั้งแต่คบกันแรกๆว่า อนาคตยังมาไม่ถึง เราไม่รู้ว่าจะเกิดอะไร ดังนั้นเราทำปัจจุบันให้ดีที่สุด รักแล้วก็ดูแลกันและกันให้เต็มที่ เชื่อใจกัน ไม่ปิดบังด้วย พี่เอกับพี่ป่านมีอะไรก็พูด ก็บอกกันตรงๆ 

สำหรับความประทับใจเรื่องของพี่เอพี่ป่าน....

พี่เอกับพี่ป่านทำให้รู้สึกได้ถึง "รักแท้" ค่ะ  ความรักของคนคู่หนึ่ง ที่มีให้กันและกัน "แค่คนคนนี้ ต้องเป็นคนนี้เท่านั้น"
เรื่องราวที่มีทั้งหวาน มีทั้งขม คละเคล้ากันไป บางครั้งอาจมีน้ำตา แต่ก็ทำให้เข้มแข็งและมาถึงวันนี้ได้
ทุกครั้งที่อ่านจะรับรู้ได้ถึงความรักที่ผ่านมาทางตัวอักษร ทำให้หัวใจอิ่มเอม แม้จะไม่ใช่ตัวเองที่ได้รับความรักนั้น แต่ก็มีความสุขที่ได้รับรู้ค่ะ 

หลายๆครั้งก็มีข้อคิดดีๆจากพี่เอพี่ป่าน ขอบคุณมากๆนะคะ 

ส่วนวาเลนไทน์รับตรุษจีนปีนี้ ไม่รู้จะแนะนำอะไรดีค่ะ    เอาเป็นพาครอบครัวไปทานข้าวกันดีมั้ยคะ? วันแห่งความรักแต่ไม่ใช่ความรักแบบคู่รักอย่างเดียวนี่นา ตอนกลางวันมอบความรักให้ครอบครัว แล้วพอกลางคืนค่อยไปดินเนอร์กันสองคน    อ่ออ รู้แล้วๆ หาร้านเค้กอร่อยๆทานกัน แล้วก็มาบอกต่อที่นี่ด้วยนะคะ (ความจริงคือ หนูอยากกินเค้กค่ะ เลยอยากให้พี่เอพี่ป่านไปก่อน แล้วจะได้ไปตามรอย  )

ปล.ที่ตอบยาวขนาดนี้เพราะคำขู่ของพี่ป่านเลยนะเนี่ยยยย ฮ่าๆๆๆ

[OhJa]

เรื่องความประทับใจ   มีเยอะมากๆเลยค่ะ ไม่รู้จะเรียบเรียงยังไงดี
ครั้งแรกที่เข้ามาอ่าน ก็ชอบสำนวนการเขียนของพี่เอเลย
แบบว่าเรียบง่ายแฝงด้วยอารมณ์ขัน  อ่านแล้วทำให้เรายิ้มได้
บางครั้งก็แทรกมุมมองอะไรหลายๆอย่างที่ทำให้เราฉุกคิด
ได้อ่านเรื่องเล่าของพี่เอแล้วมันได้อะไรๆเยอะมากๆ
ส่วนเรื่องของพี่สองคน ประทับใจเรื่องการใช้ชีวิตคู่เลยค่ะ
ไม่รู้จะบรรยายยังไง  แต่พี่สองคนถือว่าเป็นแบบอย่างที่ดีให้หลายๆคู่ได้เลย  

[JAN]

อืม..  กี่ปีเหรอคะ

ใช่ปีที่ 14 เข้าปีที่ 15 หรือปล่าวคะ
เพราะว่าเมื่อครบรอบปีที่แล้ว  พี่ป่านบอกว่า 13 เข้าปีที่ 14

ส่วนประทับใจพวกพี่ตรงไหนหรอก็คงเป็น
ความรักที่พี่ประคับประคองกันมาได้จนถึงทุกวันนี้แหละค่ะ  ไม่มีวอกแวก  นอกใจกันเลยอ่ะ
ถึงจะมีหึงบ้างหรือเรื่องอื่นๆที่น้อยใจกันบ้าง  แต่ก็ผ่านกันมาได้

ที่จริงหนูชอบตั้งแต่พี่เขียนแรกๆแล้วอ่ะ แต่เกือบจะไม่อ่านต่อแล้ว
เพราะว่า ตอนแรกๆ ที่มี่คนถามว่า พี่ยังคบกันหรือเปล่า  แล้วพี่ก็ตอบมากำกวมมาก
ว่า ผมยังรักป่านอยู่  หนูนี่แบบ มันจะแฮปปี้มั๊ยเนี่ย แอบไม่กล้าอ่านต่อแต่ก็ยังอ่านต่อไป
จน ถึงตอนพี่ป่านไม่สบายแล้วพี่ขอไปดูแลนั่นแหละ -----แฮะๆๆ  เริ่มออกทะเลแล้ว

อืมพี่เอถ่ายทอดมุมมองความคิดที่พี่มีต่อพี่ป่านได้น่ารักจริงๆเหอะค่ะ ถึงพี่จะไม่ของเหตุผลนี้
แต่หนูว่ามันเป็นเหตุผลนึงเลยนะ
แล้วพี่ก็อดทนกับสังคมรอบข้างได้ดีมากอ่ะค่ะ ที่จะต้องเก็บมันเอาไว้
มันทำให้แจนนึกถึงตอนที่พี่ไปมัลดีฟอ่ะค่ะ
ตอนที่พี่อยู่ที่นั่น  พวกพี่ดูมีความสุขมากอ่ะ  แล้วพอวันที่จะกลับพี่เอเขียนไรมาซักอย่างนี่แหละ
ประมาณว่าต้องกลับไปใช้ชีวิตแบบเดิมที่ต้องปิดบังความสัมพันธ์ของพวกพี่อ่ะ
ตอนแจนอ่านยังรู้สึกได้เลยว่ามันรู้สึกหดหู่เล็กๆอ่ะค่ะ หรือว่าหนูรู้สึกไปเองก็ไม่รู้เนอะ
แล้วยังคิดเลยว่าถ้าเป็นพวกพี่เองคงจะมีความรู้สึกที่อยากจะเปิดเผยมากกว่าที่เป็นอ่ะ  
แต่ว่าพวกพี่ก็ใช้ชีวิตอย่างนี้เรื่อยๆมานะคะ  แถมยังมีความสุขดีด้วย

อืมม...ชอบตอนที่พี่เอคอยพรรณาถึงพี่ป่านอ่ะ  มันรู้สึกได้ว่า"รัก"น่ะค่ะ  เล่นซะหนูเพ้อเลย  ฮ่าๆๆๆ

พี่เอจะชอบพูดอะไรที่เป็นคติเตือนใจหรือข้อคิดอีกแง่มุมหนึ่ง
เช่นการให้อาหารปลาที่ทะเลอ่ะค่ะ  อันนั้นหนูชอบมากเลยนะ
เอาไปใส่ในคำตอบของข้อสอบวิชาจริยศาสตร์ด้วย  ขอโทษที่เอาไปใช้ไม่บอกกล่าวนะคะ

อืม...แล้วก็การกระทำหรือคำพูดของพวกพี่ในแต่ละวัน ที่มาเล่าให้ฟัง
มันชวนกรี๊ดน่ะค่ะ  มันอ่านแล้วหนูก็นั่งเพ้อทุกว่าพี่เอพี่ป่าน  น่ารักเนอะ  อะไรประมาณเนี๊ยแหละค่ะ

ออใช่แล้วก็ความเสมอต้นเสมอปลายของพี่เอ แจนนับถือเลยอ่ะ  น้อยคนนะคะที่จะเสมอได้ขนาดนี้อ่ะ
มันมีความรู้สึกได้ว่า  ความรักของพี่ๆ  ไม่ได้ลดลงเลยอ่ะค่ะ  ยิ่งฟังเพลงเหมือนเคย  ยิ่งนึกถึงพวกพี่อ่ะ
คือแจนมาชอบเพลงนี้ก็เพราะมีคนในเล้ามาลงให้พี่แหละ  ก็เลยกดตามไป  แล้ว  เออ ฟังแล้วมันให้ความรู้สึกเหมือนพี่ๆจริงๆนะ  
ฟังครั้งแรก น้ำตาไหลเลยอ่ะ มันรู้สึกตื้นตันอย่างบอกไม่ถูกอ่ะค่ะ  

แต่แจนชอบตอนที่พี่เขียนถึงกันนะ อ่านแล้วน้ำตาซึมอ่ะ  มันสุขจนล้นอ่ะ  อิ่มไปหมดเลยอ่ะ
อ่านแล้รู้สึกดีน่ะค่ะ

แล้วก็พี่ๆชอบทำอะไรเล็กๆน้อยๆให้กันน่ะค่ะ เป็นอะไรที่มันน่าประทับใจนะ
อย่างเช่นตอนที่พี่ป่านทอดปลาให้พี่เอแต่ว่าเอาผ้ามาพันมือเต็มไปหมด  ทั้งที่ถ้าลำบากขนาดนั้นหนูก็คงไม่ทำอ่ะพี่
แต่เพราะพี่ป่านรู้ว่าพี่เอชอบกินปลาก็เลยจะพยายามทำให้กิน...อืม...ดูแลเอาใจใส่กันดีจัง

สรุปโดยรวมหนูอิจฉาพวกพี่มากมาย  ฮ่าๆๆๆ ----ไอ้ที่อิจฉามันคือสรุปหรือนี่
แต่การอ่านเรื่องของพวกพี่กลายเป็นชีวิตประจำวันไปแล้วอ่ะ


ส่วนโปรแกรมวาเลนไทน์กับตรุษจีน  หนูก็ไม่รู้ค่ะ เพราะไม่เคยมีวาเลนไทน์กับเค้าสักที  อนาถมากมาย ฮ่าๆๆ

มีคำถามอีกแล้วค่ะ
 - เสียงพี่เอกะพี่ป่านใครเสียงใหญ่กว่ากัน  แล้วมีใครเสียงแหบหรือปล่าวคะ
 - พี่เออายุใกล้สี่สิบหรือยังคะ(แฮะๆ แอบไม่สุภาพที่ถาม ข้อนี่ไม่ตอบก็ได้นะคะ) มากไปหรือปล่าวคะ  แต่แอบๆบวกดูมันก็ใกล้แล้วนาหรือบวกผิด (โฮ...มันไม่สุภาพจริงแหละ  แต่ก็แอบอยากรู้ หนูขอโทดดดดดดดดดดดด)
 - แหวนที่พี่เอทำใหม่ให้พี่ป่านอ่ะค่ะ  ใส่ยังไงเหรอคะ  แล้วแหวนแต่งงาน??ใส่ซ้อนกันไปเลยหรอคะ
 - พี่ป่านสายยตาสั้นเท่าไรหรอคะ

ขอบคุณพี่ๆที่มาแบ่งปันประสบการณ์ความรักให้หนูได้อ่านนะคะ
ขอบคุณพี่นาเมฮ์ด้วยค่ะ

[bbyuqin]

สวัสดีค่ะพี่เอ พี่ป่าน พี่นาเมฮ์

วันนี้น้องก็ไปเดินเกษตรแฟร์เหมือนกันค่ะ ไปเดินป้วนเปี้ยนตรงที่เค้ามีน้องหมาน้องแมวให้เราเอาไปอุปการะฟรีอ่ะคะ น้องแมวน่ารักมากมาย หันมาส่งสายตาวิ้งๆ  แต่โดนเพื่อนดักคออ่ะค่ะว่าถ้าเอามาเนี่ย แมวมันมีบ้าน แต่แกอาจจะต้องไร้บ้าน งานก็ยุ่งยังจะเอามันมาทรมาณอีก...เศร้าเลยค่ะ ไม่กล้าเถียง โครงการณ์เลยล้มไป แล้วก็เดินไปเล็งต้นไม้ไว้หลายต้น แต่กว่าจะออกจากร้านข้าวคณะสัตวแพทย์ก็ห้าทุ่มแล้วอ่ะคะ..สรุปร้านปิดเกือบหมด =.="

ส่วนเรื่องความประทับใจในเรื่องของพี่ๆเหรอคะ..มันมากมายจนแบบว่าบรรยายไม่ถูกอ่ะค่ะ ตั้งแต่ที่พี่เอกับพี่ป่านบังเอิญมาเจอกันที่บอร์ดดนตรี แล้วก็คุยกันทุกวันเรื่อยมา เหมือน "พรหมลิขิต"เลยเนอะ ใครจะคิดว่าคนที่แค่คุยถูกคอในวันนั้น จะกลายมาเป็นคนสำคัญถึงวันนี้

ตั้งแต่เริ่มแรกที่พี่เอมาเล่าเรื่องเลยอ่ะค่ะ ทุกๆเรื่องราวที่ถูกถ่ายทอดออกให้ความรู้สึกว่าพี่เอรักพี่ป่านมาก และเหมือนว่าพี่ป่านอ่ะเป็นคนที่โชคดีที่สุดเลยค่ะที่มีคนรักพี่ป่านได้มากขนาดนี้ แต่ตอนนี้ยิ่งรู้ซี้งเลยค่ะว่า ไม่ใช่แค่ใครคนนึงที่โชคดี แต่พี่ๆอ่ะโชคดีทั้งคู่มากกว่าที่เจอคนที่พอดีและก็ดีมากพอสำหรับกันและกัน ที่สำคัญพี่ทั้งสองคนรักกันม๊ากมาก ตลอดเวลาที่พี่ๆอยู่ด้วยกันมา พี่ๆคอยเอาใจใส่ความรู้สึกของแต่ละฝ่ายและดูแลกันดีมากๆ ในวันที่คนนึงเหนื่อยล้า ท้อแท้ อีกคนพร้อมที่จะเข้มเเข็งคอยปลอบ คอยเป็นกำลังใจให้ หรือแม้แต่ในยามที่ฝ่ายใดฝ่ายหนหนึ่งเจอปัญหาหนักๆ อย่างตอนที่แม่พี่เอทราบเรื่องพี่ๆ หรือตอนที่แม่พี่ป่านทราบเรื่อง ช่วงเวลานั้นคงจะแบบบีบคั้นจนแทบทายใจไม่ออก แต่พี่สองคนก็ไม่ยอมปล่อยมือจากกันและฝ่าฟันมาได้จนทุกวันนี้ อย่างพี่เอเนี่ยต่อให้เหนื่อยจากเรื่องงาน หรือตัวเองป่วย แต่ก็ไม่เคยที่จะหยุดดูแลพี่ป่านอย่างที่เคยทำ แล้วพี่ป่านเหมือนกัน แม้จะทำกับข้าวไม่เก่ง ทำงานบ้านไม่ค่อยเป็น แต่พี่ป่านก็ตั้งใจที่จะดูแลพี่เอเป็นอย่างดี (ยังประทับใจเยลลี่ลำไยพี่ป่านอยู่เลยค่ะ) นอกจากนี้ ความรักที่พี่ๆมีให้กันยังเผื่อแผ่ไปถึงคนรอบข้างด้วย เช่น สมาชิกของทั้งสองครอบครัว คุณยาย คุโระ..ฯลฯ พี่ๆดูแลทุกคนได้แบบไม่ขาดตกบกพร่องเลยค่ะ (หายากนะคะ เดี๋ยวนี้พอมีคนรัก ครอบครัวและคนรอบข้างจะถูกลดความสำคัญด้วยคำสั้นๆว่า "ไม่มีเวลา" หรือไม่ก็ "ไว้วันหลังแล้วกัน") ทุกเรื่องราวที่พี่ๆนำมาแบ่งปัน ยังมีเกร็ดเล็กเกร็ดน้อย ไม่ว่าจะเป็นเรื่องข้อมูลท่องเที่ยว เคล็ดลับทำอาหารหรือคติ และข้อคิดดีๆในการใช้ชีวิต อ่ะค่ะ มีมาหลายรูปแบบจริงๆ บางวันมาแบบซึ้งๆ โรแมนติค น่ารักๆ เศร้าๆ หื่นๆ โหดๆ ทั้งสนุกทั้งได้ความรู้ค่ะ น้องขอยกให้ความรักของพี่เอพี่ป่านเป็นความรักที่เพอร์เฟคอีกคู่นึงเลยค่ะ
เรื่องของพี่ๆเนี่ย ยิ่งอ่านยิ่งอิ่มใจ อบอุ่น แบบว่าความรักลอยอยู่รอบๆตัวอ่ะค่ะ (ดูว่าเว่อร์ๆเนอะ) แต่เป็นจริงๆนะคะ...อ่านแล้วอบอุ่นหัวใจ ยิ้มได้ทั้งวันเลย:m1:

ขอบคุณพี่เอและพี่ป่านมากนะคะ ที่นำเรื่องดีๆของพี่ๆมาเล่านะคะ และขอบคุณพี่นาเมฮ์ บ.ก.สุดสวยที่คอยนำมาโพสท์ให้ได้อ่านกัน 
อย่างที่พี่เคยบอกนะคะ ว่าวันนึงพี่ๆ อาจจะไม่สะดวกมาเล่าเรื่องต่อ แล้วก็ในอนาคตอันไกล สิบ ยี่สิบปี บอร์ดนี้จะยังมีอยู่อีกรึเปล่า แต่เชื่ออย่างนึงค่ะว่าเรื่องของพี่เอพี่ป่านจะเป็นความทรงจำที่ดีที่สุดเรื่องนึงในใจของคนที่ได้อ่านแน่นอนค่ะ

บรรยายได้ไม่หมดจริงๆ .. พิมพ์เอง งง เองอ่ะค่ะ...คืนนี้หลับฝันดีนะคะ  (ได้ข่าวว่าใกล้เช้าแล้ว)
ปล. รอลุ้นนะคะว่าวาเลนไทน์ปีนี้พี่ๆจะมีเซอร์ไพรส์อะไรให้กัน 
ปลล.เป็นรีแรกที่พิมพ์ได้ยาวเหมือนส่งเรียงความเลยแฮะ ..

[Namehoto]

สวัสดีครับ

มาเห็นคนตอบกันเยอะแยะแบบนี้ดีจริงๆ แต่ยังอยากอ่านอีกหลายความเห็นนะครับ เดี๋ยวตอนเย็น ผมจะเอากลับไปให้ป่านอ่านด้วย

แต่เห็นหลายๆ คนบอกว่า ประทับใจหรือชอบที่ผมกับป่านรักกันเพราะเดี๋ยวนี้มีแต่คนรักตัวเองกันทั้งนั้น จริงๆ แล้ว การรักตัวเองเนี่ยจำเป็นนะครับ เพียงแต่เราต้องรักตัวเองแบบไม่เห็นแก่ตัว เพราะถ้าเรารักตัวเองเป็นแล้ว ดูแลตัวเองเป็นแล้ว เราถึงจะดูแลคนอื่น หรือรักคนอื่นได้ดีครับ

บางคนอาจจะแบบพอรักอีกคนแล้วก็ทุ่มเทจนเรียกได้ว่าแทบลืมที่จะรักตัวเอง พอมีปัญหาหรือเกิดต้องเลิกกันก็ทำเอาเสียศูนย์กันไป หรือเสียใจจนบางทีตัดสินใจทำอะไรผิดๆ นั่นไม่ใช่เรื่องที่ถูกเลยนะครับ เพราะฉะนั้นก่อนที่จะรักใครต้องรักตัวเองให้เป็นก่อนครับ

และไม่จำเป็นที่ว่าเรารักใครแล้วเราต้องเปลี่ยนตัวเองไปเสียหมดนะครับ การปรับตัวเข้าหากันไม่ใช่การเปลี่ยนตัวเอง เป็นการหาตรงกลางที่คนสองคนจะยอมรับกันและกันได้มากกว่าครับ และเมื่อเจอคนที่ใช่ สิ่งเหล่านี้ แรงบันดาลใจที่จะทำให้เราปรับปรุงตัวเอง มันจะเข้ามาเองครับ ผมเองก็ไม่ได้เปลี่ยนตัวเองไปมากกว่าที่เคยเป็น จะมีก็ลด ละ เลิก สิ่งที่ไม่ดีไปบ้างก็เท่านั้น อย่างที่เคยเล่าๆ มาแล้วน่ะครับ

เรื่องทะเลเนี่ย ผมชอบไปดำน้ำลึก มากกว่าน้ำตื้นครับ ที่ชอบก็จะเป็นโซนดำน้ำของฝั่งอันดามัน เพราะจะมีความหลากหลายมากกว่า ที่ชอบๆ ก็จะเป็นจุดดำน้ำดังๆ ทั้งหลายน่ะครับ พวก หินม่วง หินแดง หินกอง (แต่เมื่อก่อนมันสวยกว่านี้มากนะ มีช่วงนึง ที่ผมเคยเล่าหินม่วง หินแดง สภาพแย่มาก แต่เดี๋ยวนี้ก็ดีขึ้นแล้วครับ)

เสียงผมกับป่าน บอกไม่ถูกครับ แต่ผมว่าผมทุ้มกว่าหน่อยนะ แต่ไม่แหบครับ ไม่มีใครเสียงแหบทั้งคู่ ส่วนใกล้สี่สิบไหม เอร่อ ก็ใกล้ครับ แต่ยังไม่ใกล้มากนัก

แหวนใส่วงใหม่กันทั้งคู่แล้วครับ ส่วนแหวนแต่งงานที่ใส่มาแรกๆ ก็ถอดใส่กล่องเก็บไว้คู่กันน่ะครับ

ป่านวัดมาล่าสุด จะสั้นประมาณ -3.25 ครับ

ยังอยากอ่านคำตอบอีกนะครับ ขอบคุณที่มาตอบกันเยอะๆ แล้วจะเอาไปให้ป่านอ่านครับ

เอ (เขียนมายาวๆ ได้ครับ เรียงความมาเลยก็อ่านนะ) กับ ป่าน (ไว้จะพรินท์ไปให้ป่านอ่าน) ครับ 

[JChloe]

ประทับใจเรื่องราวของพี่สองคน เพราะอ่านแล้วทำให้รู้สึกว่า ความรักมีอยู่จริงและยังสวยงามเสมอ  

ปล. และแอบประทับใจสิ่งที่พี่เอพี่ป่านปฏิบัติต่อกันและดูแลกันค่ะ อ่านแล้วให้คิดถึงพ่อกับแม่ของตัวเองค่ะ เพราะที่บ้านพ่อจะทำกับข้าวเก่ง ดูแลแม่อย่างดี ดูแลทุกคนอย่างดี และมาถึงตอนนี้พ่อไม่ค่อยแข็งแรงแล้ว ทำแบบแต่ก่อนไม่ได้แล้ว แต่แม่ก็เป็นฝ่ายดูแลพ่อไม่ห่างค่ะ ..แหะๆๆ เวิ่นเว้อไปไกล แต่อ่านเรื่องพี่เอพี่ป่านแล้วคิดถึงสิ่งที่พ่อทำให้แม่จริงๆ ค่ะ มันเป็นสิ่งสวยงามที่ยิ่งใหญ่และน่าชื่นชมค่ะ (เวอร์ไปก็ขออภัยด้วยนะคะ 555+)

edit: ลืมคำแนะนำสำหรับวาเลนไทน์ค่ะ
แหะๆ จริงไม่มีไรหรูๆ จะแนะนำอ่ะค่ะ คิดว่าแค่ทานข้าวมื้อพิเศษด้วยกัน กอดกัน หอมกัน แล้วก็ยิ้มให้กันแบบมองตากันก็รู้ใจ แค่นี้คงพอแล้วมั้งคะ (ธรรมดาไปมั๊ย? ^ ^)

[กุหลาบเดียวดาย]

แงงงงงงงง พิมพ์ตั้งยาวพอโพสต์ค้างซะงั้น
ขอติดไว้ก่อนนะคะ

ที่แน่ๆรักเอป่าน (ได้ไหมคะ)

[bbyuqin]

สวัสดีค่ะพี่เอ พี่ป่าน พี่นาเมฮ์

ที่พี่เอบอกมาข้างบนเห็นด้วยค่ะ ว่าต้องรักตัวเองก่อน...แล้วถึงจะรักคนอื่นๆได้ 
จากทุกรีที่ผ่านมา...เรตติ้งพี่เอ พี่ป่านยังคงความแรงติดชาร์ตบ็อกซ์ออฟฟิศเหมือนเดิม...คิกคิก...


ทำงานให้สนุกนะคะ

[1582]

คุณครูเอคุณครูป่านขา  นักเรียนส่งข้อสอบแล้ว จะมีรางวัลให้มั๊ยคะ  

[SJ]

ความประทับใจเหรอพี่เอ ขอคิดก่อนนะ มันเยอะจนไม่รู้จะเริ่มยังงัยดี

อ่านเรื่องนี้ครั้งแรก เพราะมีพี่ที่ทำงานเค้าอ่านก่อน แล้วเค้ามาพูดกรอกหูทุกวันว่าเรื่องนี้สนุกนะ เป็นเรื่องเล่า ไม่ใช่นิยาย
ออกแนวผู้ชาย 2 คน (ผู้ชายจริงๆ) รักกัน ก้อเลยตามอ่านบ้าง ดันเป็นตอนที่พี่เอกะลังบอกความจริงกะพี่ป่านพอดี เรื่องที่เอาเรื่องมาเล่าที่นี่
ตอนนั้นนี่แบบ ตลกอ่ะ ลุ้นด้วยว่าพี่ป่านจะว่างัย สุดท้ายพี่มาบอกว่าโดนต่อย แบบว่า อย่างฮาอ่ะ
หลังจากนั้นก้อตามอ่านมาตลอด เรื่องของพวกพี่ทำให้หนู รู้สึกว่า รักแท้ๆก้อยังมีอยู่จริงๆนะ แต่ก่อนหนูไม่เคยเชื่อไรแบบนี้เลยนะ
แล้วยิ่งเป็น ผู้ชายกับผู้ชายด้วยแล้ว ยิ่งรู้สึกว่ามันยากอ่ะ ที่จะเจอคนที่เราอยากให้มีกันและกันไปตลอด

ความผูกพันที่พวกพี่สร้างมาด้วยกัน มันดูแนบแน่นมากๆ การเชื่อใจกัน การเคารพซึ่งกันและกัน การดูแลเอาใจใส่กัน ตั้งแต่วันแรกที่พี่ย้ายเข้ามาอยู่ด้วยกัน จนถึงวันนี้ มันคงเส้นคงวาตลอดเลย
พวกพี่ทำทุกอย่างให้กันกับคนที่รักมีความสุขแม้เรื่องเล็กๆน้อยๆโดยไม่ต้องขอร้องอ่ะ  เหมือนที่พี่เอตื่นมาทำอาหารเช้าไว้ให้พี่ป่านทุกวันอ่ะค่ะ หรือบางทีพี่ป่านอาสาล้างจานให้แทน

ได้อ่านทุกวัน ก้อทำให้ยิ้มได้ทุกวันค่ะ

[kwan]

สวัสดีก่อนกินข้าวเที่ยงค่ะ

สายตาสั้นเยอะเหมือนกันเลยค่ะพี่ป่าน ของเค้า -2.75 อ่ะ

อย่างที่พี่เอบอกว่าเราต้องรักตัวเองให้เป็นก่อน อันนี้เห็นด้วยถ้ารักต้วเองไม่เป็นก็คงไปรักคนอื่นไม่ได้
เพราะอย่างนี้เค้าถึงรักตัวเองก่อนและยังแอบเห็นแกตัวเองด้วย 55 เลยไม่ได้ไปรักคนอื่นสักที คิดว่าเกาะคานแน่ ๆ
ถ้าได้ไปรักใครสักคนเราก็ต้องรักเขา ดูแลเขา ซึ่งต้องยอมรับตรง ๆ ว่ายังทำไม่ได้ มันไม่เหมือนที่พี่เอหรือที่พี่ป่านทำให้กันอ่ะ
คือพวกพี่ให้ความรักกับตัวเองดูแลตัวเอง ให้ความรักกับครอบครัวดูแลครอบครัวของตัวเอง
และเพิ่มขึ้นมาโดยการให้ความรักกับคนที่เรารัก ดูแลคนที่เรารัก จนเลยไปถึงดูแลครอบครัวของคนที่เรารัก
คืออ่านเรื่องของพี่แล้วแบบว่า อืมม มันเต็มอิ่มดีอ่ะความรักในรูปแบบพวกนี้ คือพวกพี่มีความรักให้กันและดูแลกันและกัน
แต่พวกพี่ก็ไม่เคยละเลยในการให้ความรักและดูแลคนรอบข้างของตัวเองและคนรอบ ๆ ตัวของคนที่เรารัก
จริงๆ ถ้าในชีวิตจะมีคนรัก ตัวเองก็อยากทำให้ได้อย่างนี้นะค่ะ  แต่ตอนนี้ก็ขอดูแลคุณพ่อคุณแม่ก่อนแล้วกัน เพราะยังคิดว่าตัวเองยังทำไม่ได้เต็มทีเลย

รับประทานอาหารเที่ยงให้อร่อยนะค่ะพี่เอพี่ป่าน พี่นาเมฮ์

[the corrs]

เห็นพี่เอ กับ พี่ป่านรักกันแบบนี้ก็มีความสุขแล้วค่ะ

รักกันยาวนานมาก  พี่เอมีความคิดที่จะขอรับบุตรบุญธรรม

มาเลี้ยงดูบ้างไหมค่ะ

ไม่รู้ว่าพี่เอกับพี่ป่านรู้หรือเป่ลา ว่าที่ L.A จดทะเบียนสมรสได้ระหว่างเพศเดียวกัน

มีพี่ที่รู้จักกันเป็นคนอเมริกันแล้วเค้าจดทะเบียนได้(ไม่แน่ใจว่าเป็นทะสมรสหรือเป็นpartner ship)

พี่เค้า2คนเป็นผู้หญิงนะค่ะแล้วพี่ผู้หญิงอีกคนก็ขอรับบริจากอาสุจิเพื่อจะได้มีลูกกับแฟนพี่เค้านะค่ะ

แล้วก็ตั้งท้องมีลูกเป็นผู้หญิง ก็อยากให้ประเทศไทยเปิดกว้างในเรื่องนี้

เดียวจะล่างกฎหมายเองเลยดีไหม น้องจะทำให้ พี่เอกับพี่ป่านนะค่ะ

[MaeMoo]

สวัสดีค่ะ คุณเอคุณป่าน และคุณนาเมฮ์

ช่วงนี้ไม่ค่อยได้เข้ามาคุยหลายวันเลย พอดีต้องจัดการอะไรหลายๆอย่าง
ก็เลยค่อนข้างยุ่ง แต่ก็มาอ่านทุกวันนะคะ แต่ไม่ได้คุยด้วยเท่านั้นเอง
คุณป่านก็มาคุยด้วยบ่อยนะเนี่ย สงสัยคงเหงาจากที่คุโระไม่อยู่ด้วย เนอะ

จากที่คุณเอถามว่า คนที่อ่านเรื่องของคุณเอกับคุณป่าน ว่าประทับใจเรื่องตรงไหนบ้าง  

ก่อนอื่น ก็คงเรื่องที่เคยบอกไว้แล้วว่า ช่วงเวลาที่คุณเอกับคุณป่าน ตกลงเป็นแฟนกัน
เป็นช่วงเวลาเดียวกับที่เราแต่งงาน ก็เลยรู้สึกว่า เหมือนมีเพื่อนที่ใช้ชีวิตคู่ไปพร้อมๆกัน
(แต่ท่าทางคุณจะอายุนำเค้าทั้งสองไปไกลนะ - เสียงกระซิบจากคุณสามี อิอิ)
ได้รับรู้ความเป็นไป การใช้ชีวิต การดูแลเอาใจใส่ของคุณเอกับคุณป่าน

ซึ่งถ้าคุณเอจำได้ เราเคยแอบเอาเรื่องโรแมนติดของคุณเอคุณป่าน ไปทั้งโกธรทั้งงอนคุณสามีว่า
ทำไมไม่ทำอะไรโรแมนติกแบบคุณเอบ้าง เฮ้อ ปัญญาอ่อนจังเรา แต่ก็ขำๆ อ่ะค่ะ ไม่ได้โกธรเค้าจริงจังอะไร

เอ้า กลับมาตอบคำถามของคุณเอต่อก่อนจะออกนอกเรื่องไปอีก
เรื่องของคุณเอกับคุณป่าน เป็นเรื่องต้นๆที่เราเข้ามาในเล้าเป็ดนี้
ซึ่งตอนเข้ามา ก็มีคำถามกับตัวเองว่า ทำไมเราถึงประทับใจกับความรักของชายกับชาย
ซึ่งก็ต้องบอกว่า ยังหาคำตอบไม่ได้จนป่านนี้ (งง) แต่ก็จะอ่านเรื่องที่เป็นเรื่องเล่ามากกว่านิยาย
ซึ่งจะรู้สึกว่า สามารถเข้าถึงและเป็นความจริงมากกว่า

กับเรื่องประทับใจต่อมา ก็คงเป็นในเรื่องการใช้ชีวิต เพราะเรากับสามีไม่มีลูก
ก็อยู่กันสองคน ก็เลยจะผูกพันกันมาก ก็เลยรู้สึกว่า มันคล้ายกันจังเลย
กับเรื่องของคนสองคนที่ดูแลกันและกันอยู่ตลอด รัก เคารพซึ่งกันและกัน
ถึงตอนแรกจะต้องปรับตัวเข้าหากัน มีเรื่องทะเลากันบ้าง แต่ต่อมาก็สามารถเข้าใจกันได้
ฝ่าฟันอุปสรรคต่างๆนานามาด้วยกัน

สรุปก็คือ เหมือนได้มองกระจกที่จะสะท้อนชีวิตให้เราได้ศึกษา ได้เรียนรู้
และได้รับความสุขความประทับใจ ไปพร้อมๆกัน ขอบคุณมากๆอีกครั้งนะคะ
ที่ถ่ายทอดเรื่องราวในครั้งนี้

และยังคิดไม่ออกเหมือนกันว่า พอคุณเอกับคุณป่านไปเรียนต่อแล้ว
เราจะเหงาซักแค่ไหน ..... จะคิดถึงมากแค่ไหน.....

สำหรับคำแนะนำอะไรเกี่ยวกับวาเลนไทน์รับตรุษจีนปีนี้ ถ้าจะให้ถูกหลักคนจีน
ก็ต้องไปไหว้เจ้าเลยค่ะ มีหลายที่ที่ช่วยส่งเสริมให้มีความสุข สุขภาพแข็งแรง
และทำให้เรียนจบด้วยนะ (ถูกใจมั้ยคะ)

แหะแหะ เวิ่นเว้อไปเยอะเลย อันไหนมากไปก็ขอโทษด้วยนะคะ

มีความสุขมากๆในทุกวันนะคะ

[mma419109]

      ชอบทัศนะคติ การวางตัวของทั้งเอและป่าน เรียบง่ายแต่ไม่ธรรมดา ความรักที่ไม่จำเป็น
 ต้องพูดออกมาแค่การกระทำก็สื่อออกมาได้แล้วว่าทั้งสองคนรักและห่วงกันและกันขนาดไหน
 อ่านแล้วทำให้ตัวเองเข้าใจ คนนั้นของเรามากขึ้น(รู้ว่าผู้ชายเขาคิดยังไง) เอกับป่านเป็นคู่ที่
 เป็นแบบอย่างที่ดี เป็นตัวอย่างที่ดีให้กับน้องๆ จะแนะนำน้องๆในเล้าที่รู้จักอ่านให้อ่านกันเกือบทุกคน
 
      ขอบคุณเอกับป่าน คุณนาเมฮ์ ที่สละเวลามามอบสิ่งดีๆอย่างนี้แก่ชาวเล้า ขอบคุณจากใจเลย

[Forever_ever]

สวัสดีค่ะพี่เอ พี่ป่าน พี่นาเมฮ์

ถามถึงความประทับใจสำหรับเรื่องนี้
ต้องบอกเลยว่า มีเยอะมากค่ะ
ทั้งความรัก ความผูกพัน

พี่สองคนทำให้รู้ว่า รักแท้ยังมีอยู่จริงในโลกนี้นะคะ
อ่านเรื่องที่พี่เอเล่าแล้วได้ข้อคิดหลายอย่างเลยค่ะ
มีความรู้มากมายแทรกอยู่ตลอด
หนูเพิ่งมาอ่านเมื่อไม่นานมานี้น่ะคะ
ทุกวันนี้ต้องเข้ามาดูทุกวันเลยค่ะ
ต้องขอบคุณพี่นาเมฮ์ที่ทำให้มีเรื่องนี้ให้ทุกๆ คนได้อ่านนะคะ

^___________^

[Solar cell]

ความประทับใจ ก็ประทับทั้งหมดเลยฮะ 
เอาเป็นข้อ ๆ ดีกว่าเนอะ ไม่งั้นจะเหมือนเรียงความไปจริง ๆ

1. เอกะป่านดูแลเอาใจใส่กันและกันมาตลอด รวมถึงครอบครัวของกันและกันด้วย
2. ทั้งสองคนให้เกียรติกัน ยกย่องและชื่นชมซึ่งนอกจากเราจะภูมิใจในตัวคนรักแล้ว
มันยังทำให้คู่ของเราภาคภูมิใจในตัวเองอีกด้วยเนอะ
3. เอาใจเขามาใส่ใจเรา คืออีกฝ่ายไม่ชอบอะไรก็จะเรียนรู้และก็ไม่ทำสิ่งที่เค้าไม่ชอบ
4. ความเป็นตัวของตัวเอง
5. การแสดงความรักต่อกัน (ข้อนี้น่าอิชชี่ที่ซู้ดดดดดดด)
และอื่น ๆ อีกมากมายบรรยายไม่หมด ฮาๆๆๆๆ

เอาเรื่องไปเที่ยวบ้างดีกว่าเนอะ
สถานที่แนะนำ ก็นี่เลยเยาวราชบ้านเรา เสียแต่ว่าคนแน่นไปหน่อย(ไม่หน่อยอ่ะ)
ไปนครสวรรค์ก็เข้าที หรือว่าให้ดีไปฮ่องกง (แต่ไม่ตรงกับวันหยุด สงสัยจะเป็นไปได้ยาก)
แต่ว่าเราไปแถว ๆ ชลบุรี ฉะเชิงเทราอ่ะ พอดีนัดกันไปวัดทำบุญไหว้พระ (มีใครสนใจจะไปด้วยกันบ้าง)

โดยส่วนตัวชอบเทศกาลตรุษจีน ชอบเสียง
ได้ยินทีไรรู้สึกหัวใจมันพองๆ ทำให้หึกเหิม และมีแรงทำสิ่งใหม่ ๆ และสิ่งดีๆ
ชักจะออกทะเลแร่ะ ไปก่องดีกว่า ฮาๆๆๆๆๆ

 :กอด1:ป่านหนึ่งที ก่อนไปดั้วะ