บทที่ 3
“ ตาวไปกินส้มตำกับพวกกูป่ะ ” บอยที่เดินออกจากห้องเรียนมาพร้อมกับตาวพูดขึ้นพร้อมกับยกมือขึ้นนวดบริเวณลำคอของตนเองซึ่งเกิดจากการฝืนตัวเองไม่ให้หลับตลอดทั้งคาบจนรู้สึกเมื่อยไปหมดเพราะกลัวจดไม่ทันในสิ่งที่อาจารย์สอนไม่รู้ว่าคณะอื่นจะเป็นเหมือนคณะของพวกเขาไหมแต่อาจารย์ในคณะของพวกเขาแต่ละคนนี่สอนเร็วอย่างกะฟาสแปด พูดรัวเร็วชนิด โชว์มีเดอะมันนี่ หรือแรปอิทนาว ยังต้องก้มลงกราบกันเลยหล่ะ
“ เรามีนัดแล้วอ่ะ ”
“ กับใคร ” พอใจหันขวับมาถามเพื่อนตัวเล็กพร้อมกับหลี่ตามองอย่างจับผิด
ตึ้ง!!
Nakara Akkaradecha : กูรออยู่หน้าตึกละนะ
“ อ๋อ ว่าที่ผัว ” พอใจพยักหน้าหงึกหงักพึมพำกับตัวเองอย่างเข้าใจเมื่อเห็นตาวยกมือถือที่มีเสียงเตือนของโปรแกรมแชทขึ้นมาเปิดอ่าน
“ ถามจริงนะอิตาวมึงหวั่นไหวกับพี่เขายังเนี่ยหล่อเบอร์นั้นเป็นกู กูคงเสียตัวให้พี่เขาไปแล้วตั้งแต่วันแรก ” บอยว่า
“ หวั่นไหวอะไรกันบอยเราก็บอกแล้วไงว่าเราชอบผู้หญิงนะ ”
“ เชื่อได้เหรอมึงมันก็แค่กระต่ายโง่ๆจะไปทันเหลี่ยมเสือแบบพี่เมืองได้ยังไง ”
“ เชื่อเถอะน่าถึงเขาจะหล่อขนาดไหนก็ไม่ใช่แบบที่เราชอบหรอก ” ตาวว่า
“ สาธุ ไม่ใช่โผล่มาอีกทีมาบอกกว่าท้องกับเขานะกูจะตบให้ ” บอยพูดพร้อมกับยกมือไหว้ท่วมหัว
“ บอยเราเป็นผู้ชายจะท้องได้ยังไงกัน! ”
“ กูประชดไหมล่ะบางที ”
“ หยุดทะเลาะกันได้ละพวกมึงสองคนเนี่ย ” พอใจพูดห้ามศึก “ นั่นอิตาวพี่เมืองเดินไปหาเขาซะก่อนที่เขาจะโดนกระเทยทั้งคณะแดกหัว ” ว่าพร้อมกับผลักหลังของตาวให้เดินไปหาคนที่ยืนพิงเสาหน้าคณะโดนที่ในมือเรียวกำลังก้มหน้ากดโทรศัพท์อยู่
******************************************************************
“ คุณเมือง ” ตาวเรียกคนตัวสูงที่ไม่มีทีท่าว่าจะเงยหน้าขึ้นมามองตาวเลยสักนิด
“ แปบหนึ่งนะตาวป้อมมันใกล้แตกละ ”
“ ถ้าสนใจเกมส์ก็เล่นไปเถอะครับผมกลับละ ” ตาวว่าพร้อมกับหันหลังกลับไม่ใช่ว่าเขาเป็นพวกแอนตี้คนเล่นเกมส์นะเพียงแต่ว่าหากนัดเขามาแล้วจะให้เขามานั่งรอเฉยๆโดยที่อีกคนเล่นเกมส์นี่เขาขอกลับดีกว่าเพราะมันเสียเวลาอ่านหนังสือ
“ โธ่ตาวเสร็จแล้วๆ ” เมืองรีบยัดโทรศัพท์มือถือใส่กางเกงเมื่อตีป้อมจนชนะพอดิบพอดีไม่รู้ว่าจะขอบคุณฝั่งตรงข้ามที่เสือกตายหมด หรือขอบคุณคีบที่เป็นตัวล่อให้เขาพุ่งเขาไปตีป้อมแตกดีกันแน่ที่ทำให้เขาจบเกมส์ได้ทันเวลาก่อนที่คนตัวเล็กจะเดินไปไกลกว่านี้
“ ครับ ” ริมฝีปากเล็กเอ่ยสั้นๆ
“ มากูช่วยถือ ” เมืองว่าอย่างเอาใจพร้อมกับดึงเอากล่องอุปกรณ์ทำฟันที่นักศึกษาทันตแพทย์ทุกคนจะต้องมีเป็นของตัวเองเอามาถือไว้ซะเอง
เรื่องเอาใจนี่เก่งที่หนึ่งเลย..
“ ไม่เป็นไรครับเอาคืนมาเถอะผมถือเองได้ ” ตาวว่าพร้อมกับแบมือให้คนตรงหน้าเพื่อบ่งบอกว่าให้ส่งกล่องเครื่องมือแพทย์มาให้เขา
“ ตาวรู้ป่ะความสุขของการเป็นแฟนหมอฟันคืออะไร ”
“ ไม่รู้ครับ ”
“ มันก็คือการได้ถือกล่องเครื่องมือให้เขา มารอรับเขา ยื่นแขนให้เขาคล้องเสื้อกราวน์ของเขาพาดพักไว้ หมออย่างตาวน่ะเหนื่อยแค่กับเรื่องเรียนแล้วก็เรื่องคนไข้แค่นั้นพอเดี๋ยวเรื่องอื่นกูจะเหนื่อยแทนเอง ”
“ ...... ”
“ แหนะ เขินจนอึ้งไปเลยอ่ะดิ หูยยยย ”
“ คุณเมือง ”
“ ครับตาวตาว ” เมืองฉีกยิ้มกว้างมองคนตรงหน้าคิดไว้ในใจแล้วว่ายังไงตาวก็ต้องหวั่นไหวกับคำพูดของเขาแน่ๆ
“ ตื่นนะครับ! ”
******************************************************************
ณ ร้านไก่ ชิคชิค
ตั้งแต่ก้าวขาเข้ามาในร้านผู้คนรอบข้างต่างก็พากันเหลียวมองไม่ใช่ว่ามองหมอสวมชุดกราวน์แว่นหนาเตอะแบบตาวหรอกแต่มองคนที่เดินตามหลังเข้ามาด้วยใบหน้าบึ้งตึงเหมือนหมีโดนผึ้งต่อยต่างหากล่ะ วันนี้เมือง นคร มาในคอนเซป ออลแบล็ค เพราะตั้งแต่หัวจรดเท้าเป็นสีดำทั้งหมด กางเกงยีนส์เข้ารูปสีดำสนิท เสื้อยืดคอกลมสีดำที่มีช็อปสีกรมท่าสวมทับแบบไม่ติดกระดุมอีกทียิ่งทำให้เขาดูเป็นผู้ชายที่น่ามองจนคอแทบหักขึ้นไปเป็นเท่าตัว
“ คุณเมืองกินสิครับ ” ตาวว่าพร้อมกับเลื่อนจานน่องไก่ที่ราดซอสเกาหลีไปตรงหน้าร่างสูงที่ยังคงนั่นนิ่งไม่ยอมกินอะไรทั้งนั้น
หรือว่าคำพูดที่ตาวพูดไปก่อนหน้านี่มันจะดูแรงไปจนทำให้เมืองโกรธกันนะ..
“ ไม่กิน ”
“ งั้นผมกลับ ” ตาวว่าพร้อมกับจะลุกจากที่นั่ง
“ เฮ้อออ โอเคๆกินแล้วๆ ” เมืองถอนหายใจพยักหน้าอย่างยอมแพ้เมื่อตาวทำท่าจะกลับจริงๆ “ ใส่ให้หน่อยดิ ” ว่าพร้อมกับยื่นมือไปให้ตาวใส่ถุงมือพลาสติกที่ทางร้านเตรียมเอาไว้ให้
“ คนอะไรตัวอย่างกะยักษ์แต่ขี้ใจน้อยอย่างกะมด ” ตาวว่างึมงำแต่ก็จำยอมใส่ถุงมือให้กับร่างสูงเพราะขี้เกียจจะมาทะเลาะอะไรอีกเขาก็แค่อยากรีบกินรีบกลับไปอ่านหนังสือแค่นั้นเอง
“ เมื่อกี้มึงว่าอะไรนะ ”
“ บอกว่าเวลาคุณเมืองกัดน่องไก่เข้าปากดูดีมากเลยครับ ”
“ จริงเหรอ งั้นกูจะกินเยอะๆเลย ” เมืองเผยยิ้มกว้างอีกครั้งเมื่อโดนชม
ก็พึ่งรู้วันนี้เหมือนกันว่าคนหล่อก็บ้ายอ...
“ ครับรีบๆกินไปเลย ”
Nakara Akkaradecha ได้โพสต์สถานะของเขาเมื่อ 45 นาทีที่แล้ว
ตัวกินไก่
Taw Traikhun*แนบรูปตาวนั่งก้มหน้าโดยมีจานไก่วางอยู่ตรงหน้า
1,609 คนถูกใจสิ่งนี้ 54 คอมเม้น
Far Papob eiei นั่นเขาเอาไว้เรียกเหี้ยไอ้สัส!
Sue Sorawich ง่อววว มีการพาเขาไปกินไก่ร้านดังเด้อ
Jame Jamessu เดี๋ยวนะสัสเมือง
Jame Jamessu มึงแพ้ไก่?
Far Papob eiei เออใช่เหี้ยเมืองมึงแพ้ไก่นี่
Sue Sorawich มึงไม่ได้กินใช่ไหมมาตอบพวกกูหน่อย
Nakara AkkaradechaPomipak Akkaradecha เหี้ยไหนเอาไก่ให้น้องกูกิน กูจะไปกุดหัวมัน!!
************************************************
23.03 น.
“ ฮัลโหลครับ ”
[ ชื่อไร ]
“ โทรมาแล้วทำไมถึงไม่รู้ล่ะครับว่าผมชื่ออะไร นี่จะโทรมากวนผมอีกแล้วใช่ไหมคุณเมืองผมไม่เล่นด้วยนะอ่านหนังสืออยู่ ”
[ ไม่ได้ชื่อเมืองตอบมาเร็วๆชื่อไร ]
“ ชื่อตาวครับ ” ตาวว่าพร้อมกับถอดแว่นสายตาที่สวมใส่อยู่ออกหลับตาลงเพื่อพักสายตาพร้อมกับยกมือขึ้นบีบนวดบริเวณสันจมูก
[ ต้องตาวตาวดิไม่ใช่ตาวครับ ]
“ จะกวนกันใช่ไหมครับ ” ตาวถามอย่างเริ่มโมโหเมื่อคนปลายสายดูท่าจะพูดกันไม่รู้เรื่อง
[ แล้วชื่อตาวตาวไหมล่ะ ]
“ ครับๆ ชื่อตาวตาวก็ได้ครับมีอะไร ” ตาวยอมแพ้ในที่สุด
[ กูเห็นเมืองโพสต์เฟสไปกินไก่กับมึงแล้วมันก็เอาแต่พูด ตาวๆๆๆ กูก็เลยค้นโทรศัพท์มันจนเจอเบอร์มึง ]
“ แล้ว? ”
[ แล้วเหี้ยไร คีพลุคขรึมเป็นผู้ชายคูลๆเหรอมึงอ่ะ คิดว่าเท่ห์เหรอรู้รึเปล่าว่ากูเป็นใครแน่จริงมึงออกมาดวลกับกูไหมตัวๆเลยไหม กูใจพอไม่หมาหมู่ ]
“ ชื่ออะไรครับ ”
[ ภาค ภูมิภาค พ่อกูใหญ่มากมึงจะทำไม ]
“ คุณภาคสวดมนต์เป็นไหมครับ ”
[ ทำไม คิดว่ากูโง่ขนาดสวดมนต์ไม่เป็นเหรอ เห็นงี้กูจบนักธรรมเอกมาแล้วนะโว้ย ]
“ นั่นแหละครับสวดมนต์ นั่งสมาธิแล้วไปนอนซะนะ ผมไม่รู้ว่าคุณโทรมาทำอะไรแต่ว่าผมไม่ว่าง ผมจะอ่านหนังสือ และมารยาทที่ดีคุณก็ไม่ควรโทรหาใครก็ไม่รู้ในยามวิกาลแบบนี้อีกเข้าใจแล้วใช่ไหมครับงั้นแค่นี้นะ บาย ”
“ เฮ้ยเดี๋ยว เดี๋ยว เฮ้ย !! ”
“ ภาคคุยกับใคร แค่ก แค่ก ”
“ มึงตื่นมาทำไมเนี่ยดึกแล้วนอนๆไปเดี๋ยวไข้ก็ขึ้นอีก ”
“ กูตื่นเพราะเสียงมึงเนี่ยแหละ สรุปเมื่อกี้มึงคุยกับใคร ” เมืองถามขึ้นอีกครั้ง
“ คนชื่อตาวตาวที่มึงเพ้อหาตอนไข้ขึ้นไง กูไปท้าตีกับมัน แม่งหมั่นไส้ทำมาคีพลุคนิ่งพูดน้อยใส่กู คอยดูนะเจอหน้าเมื่อไหร่กูจะซัดให้หมอบเลย ” ภาคว่าพร้อมกับทรุดตัวลงนั่งบนโซฟาอย่างหงุดหงิด
“ สัสภาค!!! ” เมืองร้องเสียงหลงอย่างตกใจจนภาคสะดุ้ง
“ อะไร!! กูพี่มึงนะพูดเพราะๆเดี๋ยวนี้ไม่งั้นกูจะฟ้องคุณยาย ” ภาคชี้หน้าคนที่นอนราบบนเตียงผู้ป่วยโดยมีเข็มน้ำเกลือแทงอยู่ที่แขน
“ โอ้ยยยยย ” เมืองยกมือขึ้นทึ้งหัวของตนเอง
“ เมืองเป็นไรปวดหัวเหรอให้กูเรียกพยาบาลไหม ” ภาครีบวิ่งหน้าตื่นเข้ามาหาน้องชายด้วยสีหน้าเป็นกังวลเมื่อเห็นน้องชายมีท่าทีเหมือนปวดหัวอย่างหนัก
“ กูปวดหัวกับมึงเนี่ยภาค ” เมืองว่าออกมาอย่างสุดทน
“ ไหงเป็นกูวะ ”
“ ก็ตาวตาวคนที่มึงโทรไปท้าตีเขาน่ะคือคนที่กูกำลังจีบอยู่ไงไอ้พี่เวร ”
“ ห๊ะ!! คนที่มึงไปบอกคุณยายว่าน้องเมืองอยากมีแฟนแล้วอ่ะนะ ” ภาคร้องเสียงหลง
“ เออดิ มึงโทรหาเขาเดี๋ยวนี้เลย โทรไปขอโทษเขาแล้วบอกว่ากูป่วยหนักใกล้ตายแล้ว เข้าขั้นโคม่าให้เขารีบมาหากูด่วนๆเลย ” เมืองว่าพร้อมกับจัดแจงบอกบทให้พี่ชายเสร็จสรรพ
“ เมือง มึงโคตรชั่วเลยว่ะ ” ภาคว่าพร้อมกับกดโทรออกแค่มองตากับน้องชายก็เป็นอันเข้าใจกันแล้วว่าน้องชายต้องการอะไรและมีเหตุผลอะไรให้ต้องโกหกคนชื่อตาวแบบนี้
“ เออ กูชั่วได้พี่ ” เมืองว่ากลับ
“ ไอ้สัส!! ”
[ ห๊ะ !!! ]
“ เห้ยๆ ไม่ได้ว่าตาวตาวนะเว้ย ” ภาคร้องเสียงหลงเมื่อคำพูดของเขาที่กะจะด่าน้องชายตัวดีดันเป็นจังหวะเดียวกับที่คนปลายสายกดรับซะงั้น
[ ผมบอกให้ไปสวดมนต์ละนอนไง ไหนบอกจบนักธรรมเอกยังมาพูดไม่เพราะแบบนี้ใช้ได้เหรอ แค่นี้นะครับผมจะนอนแล้ว ]
“ เดี๋ยวๆ ไอ้เมืองมันป่วย ”
[ ครับ? ว่ายังไงนะครับ ]
“ มันแพ้ไก่มาก ถ้ามันจะกินไก่มันต้องกินยาแก้แพ้ต้านไว้ก่อนยี่สิบนาทีถึงจะกินไก่ได้แต่ก็กินได้ในปริมาณที่กำหนดเท่านั้นแต่วันนี้กูเห็นมันโพสต์เฟสไปกินไก่กับมึงพอกลับบ้านมาก็เริ่มคันเกาตัวจนเป็นแผล ไข้ขึ้นสูง จนต้องเข้าโรงพยาบาลทั้งหมดเป็นเพราะมึงเลย ตาวตาวตัวกินไก่ ”
[ ก็เค้าไม่ได้บอกผมนี่ว่าแพ้ไก่ ]
“ ก็มันจีบมึง เมื่อมึงบอกว่าจะกินไก่เป็นมึง มึงจะกล้าปฏิเสธไหมล่ะ ตอนนี้อาการมันโคตรแย่ไม่รู้จะอยู่ได้ถึงพรุ่งนี้ไหม หมอบอกว่ามะ.... ”
[ ตอนนี้อยู่โรงบาลไหนครับ ]
“ โรงบาล XX รีบๆมานะ ”
[ ครับ ]
“ เป็นไงการแสดงกู ” ภาคกดวางสายพร้อมกับหันมายักคิ้วให้น้องชาย
“ เหี้ย เอ้ย เยี่ยมจริงๆ ” ว่าพร้อมกับยกนิ้วกลางให้พี่ชายเป็นรางวัล
“ แต่ว่าก็ว่านะยังไงกูก็เคืองมันอยู่ดีที่พามึงไปกินไก่ถ้ามาแล้วขอกูด่าสักคำเถอะ ”
“ มึงด่าเค้าไม่ลงหรอก ”
“ ทำไม ”
“ เดี๋ยวก็รู้ ”
พึ่งสอบเสร็จค่ะเลยหายไปนานเลย ขอโทษน๊า หวังว่าจะอ่านอย่างสนุดจร้า อิอิ
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
