“โอเคหรือเปล่า”
เพลิงกัลป์ถามคนที่เดินเงียบอยู่ข้างๆตั้งแต่ออกมาจากห้องนั้น อีกฝ่ายไม่ตอบ ก้มลงดูดโกโก้เย็นที่ละลายจนหมดแก้ว
“ไม่รู้ว่าตุ๊กตาจะทำอะไรต่อ เรื่องมันต้องบานปลายแน่ๆ กูใจร้อนไปหน่อย ไม่น่าเลย” เขาพูด รู้สึกกลุ้มใจไม่น้อย “หรือว่าเราไปหาผู้หญิงสักคนมาอ้างว่าเป็นญาติกูดีมั้ย”
“จะหาเรื่องเพิ่มหรือ รอดูไปก่อนก็ได้ เดี๋ยวเรื่องก็เงียบลงไปเองแหละ” เมืองแมนพูดออกมาเป็นประโยคแรก “มึงไม่ได้ทำผู้หญิงท้องนี่นะ” เขาหัวเราะออกมาเสียงปร่า
“ไปซื้อกางเกงกันดีกว่า” เพลิงกัลป์เปลี่ยนเรื่อง “มึงจะกลับไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนมั้ยล่ะ ได้ไม่เหนียวตัว” ชายหนุ่มเสนอความคิด อีกฝ่ายพยักหน้าเห็นด้วย
กลับไปนั่งรอเมืองแมนอาบน้ำ จัดการธุระส่วนตัวพักใหญ่ เพลิงกัลป์ฆ่าเวลาด้วยการซิตอัพเล่นแก้เบื่อ ครุ่นคิดไปด้วยว่าถ้าเรื่องที่ตุ๊กตาบอกมันกลายเป็นเรื่องใหญ่ขึ้นมาจริงๆ เขาจะจัดการอย่างไรดี
เสียงโทรศัพท์มือถือดังออกมาจากห้องของเมืองแมน
“ดูให้หน่อย ถ้าเป็นวอร์ดฝากรับให้ด้วย” เสียงเจ้าของมือถือตะโกนออกมาจากในห้องน้ำ
เพลิงกัลป์เลยสปริงตัวลุกขึ้นมายืน เดินเข้าไปดูโทรศัพท์ของอีกฝ่ายให้ ชื่อบนหน้าจอทำให้เขาเม้มปากโดยไม่รู้ตัว ปลายนิ้วเอื้อมไปแตะกดตัดสาย
“วางสายไปแล้วหรอ ใครโทรมาน่ะ” เสียงในห้องน้ำถามต่อมา
“ไม่รู้ รับไม่ทัน” เพลิงกัลป์ตอบ
เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นอีกครั้ง แสดงว่าปลายสายยังไม่ละความพยายาม คราวนี้เพลิงกัลป์เลยกดรับสาย กรอกเสียงลงไปห้วนจัด
“มีอะไร โทรทำไมนักหนา”
“นั่นใคร ไม่ใช่เสียงแมนนี่ เสียงมึงหรอเพลิงกัลป์” เต้ยตอบกลับมา “กูขอคุยกับแมนหน่อย แมนอยู่ไหน”
“แมนไม่ว่าง ติดธุระ มีเรื่องอะไรฝากไว้กับกูได้”
“กูจะชวนแมนไปกินข้าว”
“แมนมีนัดแล้วเย็นนี้ เสียใจด้วย” เขาพูด ยิ้มมุมปาก
“งั้นเย็นวันพรุ่งนี้ก็ได้ ขอคุยกับแมนหน่อยสิ”
“จะเย็นวันไหนมันก็ไม่ว่างทั้งนั้นแหละ ไม่ต้องโทรมาอีกนะ ไม่งั้นอย่าหาว่ากูไม่เตือน”
“ทำไมกูต้องฟังรูมเมทอย่างมึงด้วยวะเพลิง อกหักจากแฟนแล้วก็อย่ามาพาลเพื่อนดิ หรือทนเห็นเพื่อนมีความรักไม่ได้หรือไง พวกขี้อิจฉา” เต้ยพูดเสียงเยาะ
“กูไม่ได้อิจฉามึง จะอิจฉามึงทำไมกับความรักข้างเดียวของมึง ไม่เห็นไอ้แมนมันจะรักตอบมึงตรงไหน เลิกมายุ่งวุ่นวายกับเพื่อนกูได้แล้ว เข้าใจมั้ย” เพลิงกัลป์กรอกเสียงลงไปแล้วกดวางสาย
หันไปเห็นเจ้าของโทรศัพท์คาดผ้าเช็ดตัวผืนเดียวยืนจ้องมาอยู่พอดี หยดน้ำเกาะพราวทั้งตัวทำให้สายตาของเพลิงกัลป์เผลอมองเลื่อนจากลำคอระหงลงไปยังแผ่นอกเรียบเนียน ความขาวผ่องและจุดสีชมพูเข้มสองจุดทำให้ชายหนุ่มกลืนน้ำลายลงคอโดยไม่รู้ตัว
ไม่ยักรู้ว่าการตั้งครรภ์จะทำให้ผู้ชายมีน้ำมีนวลได้ขนาดนี้
“เอ่อ...ใครโทรมาน่ะ” เมืองแมนเป็นฝ่ายทำลายความเงียบขึ้น อดรู้สึกแปลกๆกับสายตาของอีกฝ่ายที่มองมาไม่ได้ เขารีบเบี่ยงตัวหลบสายตาแล้วหยิบผ้าเช็ดผมขึ้นมาเช็ดลวกๆ
“เต้ยน่ะ” เพลิงกัลป์เพิ่งรู้สึกตัวว่ายืนจ้องรูมเมทนานเกินไป ชายหนุ่มลุกขึ้นยืนแกว่งมือไปมา “โทรมาชวนมึงไปกินข้าว กูเลยบอกว่ามึงไม่ว่าง”
คนฟังพยักหน้าเนิบๆ รีบแต่งตัวอย่างรวดเร็ว
“ไปกันเถอะ หิวแล้วเนี่ย” เมืองแมนพูด หยิบกระเป๋าขึ้นมา อีกฝ่ายเดินออกจากห้อง พูดกลับมาเบาแทบไม่ได้ยินว่า
“หิวเหมือนกัน” คงมีแค่คนพูดคนเดียวที่รู้ความหมายว่าเจ้าตัว ‘หิว’ อะไรกันแน่
ชายหนุ่มขับรถมาจอดที่ห้างสรรพสินค้าเล็กๆภายในตัวเมือง แวะทานข้าวเย็นที่ร้านก๋วยเตี๋ยวเจ้าประจำก่อนจึงค่อยเข้าไปในห้างเพื่อเลือกซื้อของ ในที่นี้คือกางเกงขายาวไว้ไปทำงานของเมืองแมนสักสามตัว
“ถ้ากูซื้อแบบดีๆตอนนี้ เดี๋ยวอีกสองเดือนมีหวังต้องซื้อใหม่อีก” ชายหนุ่มพูดกับตัวเองอย่างครุ่นคิด “เปลืองตังค์แย่”
“ทำไมล่ะ ซื้อดีๆไปเลยได้ใส่สบาย คับก็มาแก้ตะขอเลื่อนเอา ใส่ไม่ได้ก็ซื้อใหม่”
“รวยจริงๆ เบื่อคนรวย” เมืองแมนตวัดเสียง
“เอ้า...พูดจริงๆ ถ้าซื้อแล้วได้ใช้มันก็ไม่เสียของหรอก เอางี้สิ ก็ซื้อเป็นเอวยางยืดไปเลย ดีมั้ยได้ไม่ต้องมาแก้เอว แบบรูดเชือกเอาก็ได้ สวยๆเยอะแยะ” เพลิงกัลป์เสนอ
เมืองแมนเริ่มเห็นด้วย เขาขอพนักงานดูกางเกงที่เอวเป็นเชือกรูดแทน เอาไปลองใส่สามสี่ตัวก็เจอตัวที่ถูกใจ เป็นกางเกงขายาวสีดำผ้าเนื้อนิ่มใส่สบาย แถมยังเอวยืดเป็นเชือกผูกทำให้หมดปัญหาเรื่องติดหน้าท้องไปได้ ยกเว้นแต่กรณีที่ท้องโตขึ้นมาจริงๆ อันนั้นคงต้องหาทางแก้กันอีกที
“เอาแบบนี้ห้าตัวครับ รูดบัตรผม” เพลิงกัลป์พูด ส่งบัตรเครดิตให้พนักงานขาย แต่คนข้างๆไม่ยอม ดึงแขนเสื้อเอาไว้
“เอาที่ผมครับ ผมจ่ายเอง แค่สามตัวพอ”
“เฉยๆเหอะน่า ซื้อให้”
“ไม่เอา เยอะไป กูซื้อเอง” เมืองแมนตอบเสียงแข็งพอกัน “แค่สามตัวพอแล้ว เดี๋ยวซักเอา”
“ถูกใจก็ซื้อไปเลยได้ใส่อยู่แล้ว เดี๋ยวมาหาอีกมันหมดทำไง ตัวไม่กี่ร้อยเอง” เพลิงกัลป์แย้ง ขณะที่พนักงานสาวมองหน้าพวกเขาอย่างมึนงง
“กูจะจ่ายเองสามตัวพอ” เมืองแมนยืนยัน
“งั้นก็รูดบัตรเค้าสามตัว แล้วรูดบัตรผมอีกสองตัว โอเคมั้ยครับ” เพลิงกัลป์พูด “กูซื้อให้สองตัว มึงจะใส่หรือเปล่าก็ตามใจ”
ได้ยินเสียงพ่นลมหายใจแรงๆออกมาแทนคำตอบ เพลิงกัลป์หัวเราะเบาๆขยับจะโยกศีรษะเล็กๆนั้นเล่นแต่ยั้งมือเอาไว้ทัน
คงประหลาดถ้าเขาจะทำแบบนั้น...แค่นี้สายตาของพนักงานในห้องก็เริ่มมองทะแม่งๆแล้ว ถึงเขาจะไม่แคร์สายตาใครก็เถอะ แต่ก็รู้อยู่ว่าเมืองแมนคงไม่ชอบแน่ๆ
พอซื้อเสร็จก็กลับออกมาจากห้าง เพลิงกัลป์ขอออกไปเข้าห้องน้ำก่อน ให้รูมเมทยืนรอหน้าร้านขายแผ่นซีดีหนังที่แทบจะไม่มีคนซื้อดูแล้วเพราะดูออนไลน์กันหมด
เมืองแมนยืนดูซีดีในกระบะลดราคาไปเรื่อยๆระหว่างรอ เสียงโทรศัพท์มือถือก็ดังขึ้น เจ้าตัวหยิบขึ้นมากดรับ ไม่ทันอ่านชื่อหน้าจอเพราะนึกว่าเป็นคนที่ตัวเองกำลังรออยู่
“อยู่หน้าขายซีดี ออกมาดิ” เขาพูด
“อยู่ที่ไหนนะ...กูจะไปถูกมั้ยไอ้แมน เพิ่งเคยมาเมืองนี้เป็นครั้งแรก” เสียงกลั้วหัวเราะคุ้นหูตอบกลับมา แมนตกใจดึงโทรศัพท์กลับมาดูชื่อคนที่ปรากฏอยู่หน้าจอ พอเห็นเข้าก็ใจหายวูบ บอกไม่ถูกว่าดีใจหรือว่าอะไร
“ไอ้เจมส์! อยู่ที่ไหนนะ มึงมาหรอ”
“เออสิ เพิ่งถึงตัวเมืองเนี่ย ขับรถตั้งสี่ห้าชั่วโมงโคตรปวดหลัง” ปลายสายตอบ “มึงอยู่ที่ไหนนะแมน หน้าร้านซีดีอะไร นี่กูอยู่ตรงศาลหลักเมืองอ่ะ ต้องไปทางไหนวะงงมากเลย ไอ้ป๊อกมึงรู้ทางมั้ย” ได้ยินเพื่อนหันไปถามคนข้างๆแว่วๆ
“กูอยู่ห้าง....เดี๋ยวจะกลับโรงพยาบาลแล้ว ไปเจอที่โรงพยาบาลดีมั้ย” เมืองแมนพูด รู้สึกตื่นเต้นจริงๆที่เพื่อนมาหาโดยไม่บอกก่อน “แล้วมึงมีที่พักแล้วเหรอ”
“กูจองโรงแรมมาแล้ว เอางี้เดี๋ยวพวกกูเข้าที่พักก่อนแล้วจะไปหามึงที่โรงพยาบาลนะ โอเคมั้ย โอ๊ย...โคตรอยากเจอมึงเลยอ่ะ คิดถึงชิบเป๋ง รู้มัยว่ากูตีรถจากกทม.มาหามึงโดยเฉพาะเลยนะ ทำไมไม่ยอมไปเจอกันที่กรุงเทพฯฮึแมน”
“เดี๋ยวค่อยคุยกันน่า ถึงแล้วโทรมานะ”
“โอเค เจอกัน”
เจมส์วางสายไปแล้ว แต่ว่าเมืองแมนยังใจเต้นแรงอยู่เลย เขาหันไปมองรูมเมทที่เดินออกมาจากห้องน้ำงงๆ
“เป็นอะไร ทำไมหน้าแดงๆ ร้อนเหรอหรือว่าปวดตรงไหน” เพลิงกัลป์ทัก
“เปล่าๆ คือ...มีเพื่อนมาหา บอกให้ไปเจอที่โรงพยาบาล” เมืองแมนสะกดเสียงให้ราบเรียบเหมือนเดิม
“เหรอ...ใครน่ะ กูรู้จักมั้ย”
“เดี๋ยวแนะนำให้รู้จัก” เมืองแมนตอบสั้นๆ
............................................................................................
มาอัพแล้วจร้า วันนี้มาแปลกมะอัพตอนเที่ยง คือเขียนเสร็จเมื่อคืนแล้วง่วงมากกกกเลยยกยอดมาไว้ตอนพักเที่ยงนาจา5555
เจอกันตอนหน้า อย่าลืมกดเม้นท์กดโหวตกันด้วยน้า เป็นกำลังใจให้คนเขียนอิอิอิ
#แฟนหมอแมน
หัวข้อ: *-*-*-*-*-*-INTERNAL LOVE-*-*-*-*-*-* #แฟนหมอแมน (Mpreg)เปิดพรี 2/12/61 p86 (อ่าน 633581 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก