เยส ! อ่านทันแล้วค้าาา
แต่ได้ข่าวว่าเค้าเป็นคุณปู่กับคุณปู่กันไปได้ 6 เดือนแล้ว
แหมๆ มาอ่านช้ายังดีกว่าไม่มาเนอะ
จริงๆเห็นเรื่องนี้ตั้งแต่ยังไม่จบภาคหนึ่งเลยแหละมั้ง
แต่พอดีตอนกดเข้ามาอ่านครั้งแรก กำลังปวดหัว (แล้วก็มานั่งเล่นคอน เออเนอะคนเรา = =" )
อ่านไปได้ นิดๆหน่อยๆ (ยังไม่ถึงตอนเจอแก้วเล้ยยยนิดหน่อยจริงๆ) แถมเป็นมึนๆๆ ด้วย เพราะปวดหัวอยู่
ทนไม่ไหว ก็เลยไปกินยาพาราแล้วนอน
พอเข้าเล้าครั้งต่อมา ก็เลยไม่ได้อ่านจริงๆจังเลย เพราะ "นิยายเรื่องนี้มันทำตรูปวดหัว" (ซะงั้นอ่ะ 555)
ก็แบบว่าๆ (เอามือจิ้มๆกันแล้วทำตาแบ๊วๆ 55)
ตอนที่ซันกับมาร์ชเค้าเจอกันครั้งแรกเค้าไม่คุยกันสักทีอ่า ไอ้เราก็แบบขี้เกียจอ่านแล้วทำค.เข้าใจกับบทบรรยาย (อ่านนิยายยังไงของมันฟร่ะ ? )
แต่ขอบอกว่า หลังจากได้มาอ่านแบบจริงๆจัง ๆ (ตีสองตีสามทุกวัน ตื่น 11 โมงตลอดด )
สนุกมากกกกอ่ะ !
แถมยังมีคนส่งที่รัก(แจจ๋า)เข้าประกวดเป็นมาร์ชด้วย 55;
รู้สึกหลังๆไม่ค่อยมีพูดถึงรอยยิ้มพิมพ์ใจ (โบราณไปไหน 55 ) + ลักยิ้มคุณซันเลยเนอะ
บอกตรงๆว่าเสียดายพ่อมาร์ชอ่ะ คือ ...ยังไงก็พ่อทั้งคนไง จะคืนดีกันไม่่่ได้จริงๆอ่ะ ?
แอบคิดว่าตรูไม่น่าอ่านบทส่งท้าเล้ยยยย
ไว่อยากจะคิดเลยว่าตอนที่ใครคนใดคนหนึ่งตายไปก่อน คนที่เหลือจะเป็นยังไง ไม่ว่าจะซันอยู่ซันไป มาร์ชอยู่มาร์ชไป
โอ๊ยยย เจ็บบบแทน !
เอาหล่ะๆ ก็ต้องขอจรลีไปทำตามแพลนที่ได้วางไว้ คือคุณน้องมิกกี้ กะ พี่แดน
ชื่อนายเอกก็เหมือนที่รักเราอี๊กกกก ต้องอ่านๆ (คือที่รักมี 5 คนอ่ะคะ 55)