หัวข้อ: {นิยาย} ...เสร็จกูแน่ ไอ้หน้าหล่อ!!...

[omelordkung]

จบแบบสมบูรณ์จริง ๆ ครับ

ติดตามอ่านเรื่องนี้มานาน

ชอบมาก ๆ เลย

 

[faster44]

ชอบเรื่องนี้มากเลยอ่า ยังไงก่อขอเป็นกำลังใจหัยคุณพากษ์น่าาสู้ๆๆๆๆๆ

[น้ำค้าง]

จบบริบูรณ์ได้ประทับใจมากค่ะ คุณพากย์  จับใจกับความรักของซันกับมาร์ชจริงๆ  สามารถอยู่ด้วยกันจนแก่เฒ่า และตายจากกัน น้ำตาซึมเลย

ขอบคุณนะคะที่ทำให้เรารู้สึกอิ่มเอมกับเรื่องนี้ตลอดมา อ่านแล้วมีความสุขจริงๆ ค่ะ

[zushipop]

แวะ....มาเดิน


 



ผ่านความหลัง.....





ที่แสนสุขครับ... 

[kuza]

ขอบคุณพี่พาก

ที่ทำให้ผมได้เข้าใจถึงความรักในแง่มุมที่ผมไม่เคยมอง



ห่างหายไปนานมาก สำหรับชีวิตช่วงเลี้ยวเข้าสู่รั้วมหาลัย


มีเวลา อ่านเรื่องนี้ต่อจนจบ


........

จบแล้ว จับใจ ซึ้ง และสวยงาม

เกินใจจะบรรยายครับ


ขอบคุณที่ทำให้ผมได้รู้ว่าน้ำตาที่ไหลมาจากความสุขจริงๆนั้นเป็นยังไง

ขอบคุณคับ พี่พาก

[milphinnejj]

ก่อนอื่นต้องขอสวัสดีก่อนนะคะ .. บับว่าเป็นเด็กใหม่ อิอิ
เข้ามาหานิยายอ่านดูแต่เริ่มไม่ถูกว่าจะอ่านเรื่องไหนก่อนดี เลยเลือกที่จบแล้วแล้วก็สุ่มโลด ..
โชคดีจัง .. มาเจอเรื่องนี้ ^^

จริงๆอ่านมาหลายคืนแล้วอ่ะค่ะ อ่านแบบโต้รุ่งไม่หลับไม่นอน ฮี่ๆ .. วันนี้เลยมีโอกาสออกมาทักทายสักที ^^
พี่พากย์(ใช่แน่ๆเพราะนั่งอ่านทุกเม้นเลยค่ะ 55+)แต่งดีจังเลยค่ะ .. อินจนแบบตอนไหนขำก็หัวเราะออกมาตอนไหนเศร้าๆก็น้ำตาปริ่ม ..
ภาษาก็อ่านง่ายอ่ะค่ะ พิมพ์ก็ไม่ค่อยผิด เป็นอะไรที่อ่านแล้วลื่น รู้สึกดีจริงๆค่ะ ..

ชอบคาแรคเตอร์ของตัวละครทั้งสองตัวมากๆ .. จะว่าไงดีอ่ะ ..
หนูคิดว่าส่วนนึงมันคงมาจากตัวพี่และพี่กูลิโกะ(ใช่มั้ย?)ด้วยสินะคะ ^^ เลยทำให้รู้สึกว่ามันไม่เป็นนิยายอ่ะ แต่เหมือนกับว่าเค้ามีชีวิตอยู่บนโลกนี้จริงๆ ..

โฮ๊ยย .. ชอบได้อีก ..

จะบอกว่าอีกเหตุผลนึงที่ทำให้รู้สึกดีรู้สึกชอบเรื่องนี้มาจากการนั่งอ่านคอมเม้นอ่ะค่ะ 55+
แบบว่า .. รู้สึกแต่ละคนในเล้ารักกันดีจังเลยน้า .. อ่านแล้วรู้สึกเหมือนได้คุยกะทุกๆคนไปด้วยเลยอ่ะค่ะ ^^

จะติดตามงานของพี่พากย์ต่อไปเรื่อยๆเลยนะคะ ..
(ใจจริงก็อยากอ่านเรื่องเก่าๆของพี่ แต่คงไม่มีโอกาสแล้ว อิอิ)

เด็กใหม่หน้าใสเด้งๆขอฝากตัวไว้ในอ้อมใจพี่ๆน้องๆด้วยนะคะ ^^

[kittyfun]

ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆ ของซันและมาร์ชนะคะ

ถึงเรื่องราวจะจบลงไปแล้ว

แต่ความรักของทั้งคู่ยังคงงดงามอยู่ในความทรงจำของแมวค่ะ

[หัวใจY-^]

โฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮ

อยากมีรักแท้แบบนี้บ้าง
รักกันจนวันสุดท้าย ขอบคุณพี่พากย์ที่ เขียนเรื่องดีๆ ให้อ่าน
ทำให้รู้สึกได้ถึงความรัก ของคน2คน   รู้สึกได้จริงๆอ่ะ ว่ามันมากมายและอบอุ่นแค่ไหน 
ฮืออออ เศร้าอ่ะ ซันมาร์ท จากไปแล้ว แง ๆๆๆๆๆๆๆ 

[T42]

อา...สวัสดีค่าคุณพากย์ (ด้วยวัยเยี่ยงนี้ไม่กล้าเรียกใคร "พี่" แล้วอะค่ะ ถ้าไม่แน่ใจจริงๆ อยากเนียน "พี่พากกกกกย์" (เอิ่มม ทำไมนึกถึง พี่มากกกกกกก) ไปกับเค้าอยู่ แต่กระดากใจ เรียกเป็นกลางๆไว้ก่อนหละนะคะ ^^)

ไม่แน่ใจว่าคุณพากย์จะได้กลับเข้ามาอ่านเม้นท์ต่อมั้ย แต่เค้าจะอกแตก ถ้าไม่ได้มากรีดร้องสรรเสริญและให้กำลังใจไรเตอร์เรื่องนี้นะคะ

คือ เพิ่งมาเริ่มอ่านและเพิ่งอ่านจบค่ะ ระหว่างทางก็ชอบมากเลย แต่มาชอบถึงขีดสุด ก็ตอนจบเนี่ยค่ะ
เทคะแนน เทใจรวมถึงตับไตไส้พุงให้กับ
“แต่ในเมื่อไม่มีโอกาสได้เล่นให้กับรักแรกแล้ว….เลยอยากจะเล่นให้รักครั้งสุดท้ายแทน” ของมาร์ช
และ
"I'm your Sun" ของซัน
ไม่ไหวอีกต่อไปแล้วค่ะ จิกกบาลตัวเองงงงง ง๊ากกกกกก ซึ้งงงงงงงงงงงงงงงงงงง TT

จริงๆตอนจบชอบทั้งหมดเลยค่ะ ซึ้งปวดหัวใจร้าวในอกเลยค่ะ ทั้งเรื่องเปียโน เรื่องคำพูดขอแต่งงาน เรื่องเจ้าบ่าว-เจ้าสาว และเรื่องคุณปู่-คุณปู่ >< (แม้ทั้งหมดนั่น จะเกิดขึ้นทั้งๆที่โป๊เปลือยกันอยู่ก็ตาม ^^" ยกเว้นตรงคุณปู่...<<< จะให้ตอนคุณปู่โป๊ด้วยก็คงกระไรเนาะ แฮะๆๆ)

อ่านจนจบก็ใจหายนะคะ อ่านฟิคแล้วก็ผูกพันกับตัวละคร ลืมไปเลยว่า พวกเค้าไม่ได้มีชีวิตอยู่จริงๆ ขนาดรู้อย่างนั้นตอนจบที่ทั้งสองคนจากโลกนี้ไป ก็ใจหายมากๆๆๆๆค่ะ เศร้าอะ แม้จะเป็นไปตามอายุขัยก็เถอะ แต่นี่แหละเนอะความสมจริง มันให้ความรู้สึกที่อธิบายยากในใจเค้าตอนนี้อะค่ะ มันตึ่บๆหน่วงๆหนึบๆ (<<สาบานว่าเป็นการอาการที่เกิดขึ้นที่ใจเรอะ ='=) คือ..ไงอะ เหมือนแบบ ตอนแรกที่ความจริงมันคือว่าพวกเค้าไม่มีชีวิตใช่มั้ยคะ  แต่อ่านและอินจนรู้สึกเหมือนพวกเค้ามีชีวิต แต่สุดท้ายพวกเค้าก็ต้องกลับไปไม่มีชีวิตจริงๆ (โอ๊ยยยยยย..ไรของตรูฟระเนี่ยย พูดแล้ว งง อธิบายยาก ยิ่งพูดยิ่งดูจิตๆหลอนๆพิกล ="= ไม่รู้คนอื่นเป็นเหมือนกันมั้ยเนี่ยย ==" สรุป คือ เป็นเพราะคุณพากย์แหละค่ะ ทำซะเค้าอินหนัก อ่าว โบ้ยย ="=)

และเรื่องราวก่อนที่จะถึงบทส่งท้าย
ซันมาร์ชมาเป็นคุณปู่ที่มีหลานได้ยังไง...หลานแท้ๆเลยมั้ย...หลานซึ่งเป็นลูกของใคร...สองคนนี้มีลูกเหรอ...TT
และ
ตอนที่อีกคนจากไปก่อน คนที่อยู่จะเป็นยังไง...หัวใจจะแตกสลายขนาดไหน...TT

คำถามทั้งหมดนี้ เค้าจะไม่ถาม และไม่ได้ต้องการคำตอบหรอกค่ะ มันทรมานใจเกินไป ((แล้วแกรพูดขึ้นมาทำพระแสงเลเซอร์อารายยย ="= << ก็เค้าอินอะ มันซึ้งจนคิดต่อ =="))
และอย่างที่คุณพากย์บอกนั่นแหละค่ะ ใช่เลย เรื่องนี้มันสมบูรณ์ลงตัวดีทุกอย่างแล้ว หมดคำถามค่ะ เพราะ
//ในที่สุด…ชายคนนี้ก็ได้โผบินไปในท้องฟ้าตามที่เคยปรารถนา 
แตกต่างกันตรงที่…บนฟ้านั้น  มีใครบางคนที่เขารักอ้าแขนรอรับอยู่พร้อมรอยยิ้ม//

โฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮ

ป.ล.1 : //ขอขอบคุณทุกคนที่ตามอ่านมาจนถึงตอนนี้//
ขอบคุณเช่นกันค่ะ

ป.ล.2 : //อยากจะบอกว่า ที่นี่ให้ความรู้สึกดีๆ หลายอย่างที่แปลกใหม่...รัก และ ผูกพัน//
เห็นด้วยค่ะ บรรยากาศที่นี่ฮาได้อีก ครื้นเครง เถิดเทิงกันน่ารักมากๆ ยังเสียดายที่มาไม่ทัน

สุดท้าย..ไปจริงๆแล้วค่ะ เค้าขออวยพรจากใจเรื่องคุณปู่-คุณปู่ที่คุณพากย์ตั้งใจในอนาคตของตัวเองนะคะ ^^
คุณปู่พากย์ชอบกินกูลิโกะ อรั๊ยยยยยยยยยย...

ท้ายสุดของสุดท้าย...ยาวไปไหนฟระตรู ='=

[genieposh]

 Forever Love มากๆครับ
อ่านแล้วซึ้งสุดๆ 
 อยากมีความรักแบบนี้มั่งครับ 

[MaeMoo]

สวัสดีค่ะ คุณพากษ์

ขอบอกว่า ตามอ่านเรื่องนี้มาไม่นาน อ่านรวดเดียวจนจบ ก็เลยค่อนข้างโชคดีกว่า
หลายคน ที่มีบางช่วงต้องรอตอนต่อไป

ขอบอกว่า ประทับใจเรื่องนี้มากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ในความรักที่ทั้งซันและมาร์ชมีให้แก่กัน 

แต่แอบมีความรู้สึกเหมือนคุณ T42 เพราะการที่อีกคนจากไปก่อน
อีกคนจะใช้ชีวิตอย่างไร สะท้อนใจกับตัวเองจัง 
แต่ก็คงจะอยู่ให้ได้ เพื่อรอวันที่จะได้กลับไปอยู่ร่วมกันอีกครั้ง
**ในที่สุด…ชายคนนี้ก็ได้โผบินไปในท้องฟ้าตามที่เคยปรารถนา 
แตกต่างกันตรงที่…บนฟ้านั้น  มีใครบางคนที่เขารักอ้าแขนรอรับอยู่พร้อมรอยยิ้ม**

ขอบอกว่า ขอบคุณมาก ที่สร้างเรื่องที่งดงามและแบ่งปันให้กับทุกคน
ขอบคุณจริงๆ ค่ะ

ขอให้มีความสุขมากๆ นะคะ

[k_aluvis]

 

อ่าาา อ่านจบแล้ว
ขอบอกว่าซึ้งกินใจมากมายค่ะ
ตอนจบของมาร์ชและซันคุ้มค่าจริงๆค่ะ
กับที่ทั้งสองได้ฟันฝ่าอะไรมาด้วยกัน
อ่านจบแล้วมีกำลังใจขึ้นเยอะ ที่จะฟันฝ่าอุปสรรคที่พบเจอตอนนี้
ก็ได้แต่หวังว่าคงจะได้เจอความสุขแบบซันและมาร์ชมั่งค่ะ
ขอบคุณพี่พากย์ที่สร้างเรื่ิองราวดีๆมาให้อ่านค่ะ
 

[faster44]

สำหรับนิยายดีๆๆๆๆ :กอด1:   :กอด1:



อยากหัยทุกคนได้อ่านคับ สนุกมาก อ่านรวดเดียวจนจบเลย 




อยากมีควมรักอย่างนี้มั่งอ่ะ แต่คงไม่มี   



 ปล. ขอขอบคุณคุณพากษ์มากที่มาเล่าเรื่องดีๆ       

 



อยากหัยมีต่อน่ะคับจะติดตาม อิอิ

[Angel.JS~]

ซึ้งจริงๆค่ะ T T 

ขอบคุณพี่พากย์มากๆเลยนะค่ะ

โฮววววว

[ลูกหมีน้ำแดง]

คุณพากษ์ค่ะ จบได้สมบูรณ์แบบมากเลยค่ะ พูดไม่ออก ซึ้งสุดๆเกินคำบรรยาย

ขอให้ความรักของคุณพากษ์ เป็นเหมือน คุณปู่-คุณปู่ นะค่ะ มั่นคงตลอดไป


  

[หัดดิน เอ้ยหัดกิน]

โว้ว
จบมาไกลอย่างไม่น่าเชื่อ
เจ๋งจริงๆ ครับพี่พากย์

[pimparapim]

ชอบตอนจบจังเลยค่ะ ได้ใจมากๆๆ เฮ้อ แอบอิจฉา

[tatae]

ชอบตอนจบจังเลย
อบอุ่นมากๆๆ
 
ขอบคณนะที่เขียนเรื่องดีแบบนี้ให้อ่าน
ชอบมากๆๆเลย
แล้วส่งข่าวบอกบ้างนะว่ามีเพลนจะเขียนเรื่องไรต่อ
จะได้ตามไปอ่าน
 

[Mushroom*TBL]

 

PERFECT END ..

 

Granddad & Granddad

 

THANK , U  K. P A [R] K  mak mak krub.

 

Your novel is the 'BEST' for me !

 

[Too Me]

 

[senli_87]

อ่านจบแล้วน้ำตาไหลเลยอ่ะค่ะ
ขอบคุณพี่พากย์จริงๆที่แต่งนิยายดีๆแบบนี้มาให้อ่านกัน
ยังไงซันกับมาร์ชก็จะอยูในใจเราตลอดไปค่ะ

[ToeyTato]

อ๊ากกกก อ่านตอนจบบริบูรณแบบจบจิงๆนี่แบบน้ำตาคลอเลยค่า
ซึ้งอ่ะ ชอบบบ พี่ซันกะพี่มาร์ชมากกกเลยค่ะ เรื่องนี้เป็นเรื่องแรกที่ได้อ่านในเล้าแห่งนี้แล้วก็ชอบมากกเลย
เป็นเรื่องที่เปิดอะไรหลายๆอย่างในชีวิตเราเลยทีเดียว ขอบคุณพี่พากย์ที่แต่งเรื่องดีๆสนุกๆ และได้รับรู้มุมมองความรักในแบบนี้
ที่เป็นอะไรที่ซึ้ง มั่นคง ขอบคุณมากนะค่ะ แล้วจะติดตามเรื่องต่อๆไป ว่าแต่มิกกี้น่ารักไปแล้วนะค่ะเนี้ยย
 

[MaryGoesRound]

ผ่านเข้ามาแบบตั้งใจ ... 

[piride]

 

เรื่องนี้เป็นนิยายเรื่องแรกที่อ่านแล้ว

ร้องไห้ ฟูมฟาย นั่งอ่านไปลุ้นไป

สนุกสุดๆไปเลยค่ะ

 

[4559]

ขอบคุณครับ

[mayoomay]

ได้ข่าวว่าจะรวมเล่ม ?? 

[criro_717]

ตามกลิ่นป๋าซันมา

เรื่องนี้  มาก

เสียน้ำตาไปตั้งหลายตอนแน่ะ


แต่อยากจะรู้จักคุณปอแก้วมากๆซะแล้วแห่ะ

หล่อนผู้นี้มีความลับอะไรป่ะเนี่ย หุหุ

สงสัยต้องกลับไปตายรัง ณ บ้านป๋าแดนซะแล้ว 

ขอบคุณที่ลงเรื่องสนุกๆให้อ่านนะคะ

 

[Karn12]

มีความสุขทุกครั้งเลยที่ได้อ่านเรื่องนี้  เป็การจบนิยายที่ประทับใจมาก ๆ เลยครับ

[Manji+]

ผมว่า การจบเรื่อง เป็นสิ่งที่หลายๆคนหวังเอาไว้เหมือนกัน
ผมก็เป็นคนหนึ่งที่หวังว่า การที่จะมีปู่สองคนในบ้านนอกเมืองซักที่ น่าจะเป็นชีวิตที่หลีกพ้นจากแรงกดดันจากสังคมซักที
เป็นเรื่องที่สุดยอดจริงๆครับ มันเป็นการบรรยายความรู้สึกของคนจริงๆ
อ่านแล้วแอบนอยน์ในความไม่สมหวัง แอบอิจฉา ซันมาร์ช ห้าห้า
 

[panang]

 :กอด1:ขอบคุณนะคะ สำหรับนิยายดีดีแบบนี้

จะรักเขาทั้งสอง แต่รักพาร์กมากกว่า อิอิ  หวานไปป่ะเนี่ย