:
:มาอ่านแล้วมาเม้นต์ตัดพ้อ ย้ำตัดพ้อ(กลัวป๊าไม่รู้)
โหยคนเราลงมาตั้งนานแล้วพึ่งมาบอกกันนะ
ใจร้ายมากๆเลยคนอื่นเขาเม้นต์ทวงกันแล้ว
ดูเขาสิกำลังได้อ่าน o22เคืองมากถึงปานกลางนะแบบนี้
แต่เห็นว่ามาบอกนะเลยอภัยให้
(อยู่ท่านี้ไปแล้วกัน)
โหยยยยยย.......มาร์ชใจร้ายมากๆสมแล้วที่ซันจะตัดพ้อ
ซันเราสองคนเหมือนกันเลย ฮืออออออ
แต่ว่าเรื่องนี้ยิ่งอ่านยิ่งรักซันนะไม่ไหวแล้ว
คนบ้าอะไรน่าหลงใหลได้ขนาดนี้ มีดีหมดทุกอย่างเลย
ไม่ดีอย่างเดียวคือไปรักมาร์ชแทนที่จะรักเขา ... กร๊ากกกกก
แต่ก็เข้าใจอารมณ์มาร์ชนะแบบว่ามันก็จริงแหละเน๊าะ
เพราะว่าไม่เคยได้รับอะไรที่มันวิเศษขนาดนี้เลย
คิดว่าใช่แล้วเหรอ เป็นเราแน่เหรอที่สมควรได้มันไป
(บอกให้ก็ได้ว่าไม่ควรเอาซันมาเดี๋ยวนี้นะ ...หึหึ)
แล้วไอ่คำโดนขวานจามที่หัวใจอย่างแรง…
ไปเอามาจากไหนพ่อคุณอ่านแล้ว แบบว่าโหหหหหหห
มันต้องเจ็บโคตรๆแน่เลยเป็นคำอลังการมากๆเลย
'รักมึงไม่พอใช่มั้ย กูเป็นคนเลวใช่มั้ย'
คุ้นไปไหนเหมือนเคยพูดเลยนะ หึหึ
รักพอสิจ้าอ่านแล้วโกรธมาร์ชนะเนี้ยมาทำซันของเขา(แสดงความเป็นเจ้าของจนได้)
ตอนนี้ซึ้งมากๆเลยนะเห็นด้วยกับหลายๆเม้นตืเลยว่าเป็นป๊าแต่งจริงเหรอ
กร๊ากกกกกกก...ล้อเล่นนะ ชอบเพลงนี้เหมือนกัน
เวลาฟังแล้วมันดูมีแรงดีเน๊าะ ชั้นดีใจที่เจอเธอ (ให้ทั้งคู่ด้วยนะ..จุ๊บๆ)
วันนี้สอบนึกข้อสอบไม่ออกรู้ใช่มั้ยเพราะว่าใคร....หึหึ
ทำเอาว้าวุ่นต้องรีบกระโดดออกจากห้องสอบมาเลยนะเนี้ย
:กอด1:คิดถึงจังเลยกอดกองโตๆมอบให้ทั้งคู่เลยนะวันนี้
พยายามเข้ากับทุกวันนะค่ะ
ส่งใจไปให้มาต่อตอนใหม่เร็วนะ
วันนี้เขาลงเรื่องนะ...หึหึ