หัวข้อ: {นิยาย} ...เสร็จกูแน่ ไอ้หน้าหล่อ!!...

[peppier]

นิยายเรื่องนี้.. ที่สุดของที่สุดจริงๆ

[maru]

ซึ้งมาก ๆ เลย

[ShySkinHeadBoyz]

รักซันกับมาช

[lhinlhin]

กด Like    งะ ชอบมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก ใช้เวลา 2 วันในการอ่านตั้งแต่ต้นจนจบ พี่พากษ์น่ารักอะ 
ติดตามค่ะติดตาม

[jny_jija]

ชอบๆๆ สนุกๆๆจ้า

[blackdevil_yj]

 :กอด1:ขอบคุณมากเลยฮับพี่พากย์ ขอบคุณจริงๆ ที่เขียนนิยายสนุกๆแบบนี้ให้ได้อ่าน อ่านจนจบภายใน3วันเลยฮับ... ว่างปุ๊ปต้องกดเข้ามาอ่านวางไม่ลงจิงๆ ดึกแค่ไหนก็ต้องอ่านให้ได้
            นิยายพี่มันสมูทจนเรียล...ตัวละครดูมีชีวิตไม่เว่อร์ อารมณ์ในเนื้อเรื่องไม่ซับซ้อนจนรู้สึกเข้าไม่ถึง แต่เป็นอารมณ์ของมนุษย์ธรรมดาพึงมี ตัวละครทุกตัวดูมีตัวตน และมีบุคลิคและความคิดในมุมของตัวเอง ชอบับ บอกได้คำเดียวจากใจเลยว่าชอบมากๆ และจะตามอ่านเรื่องที่พี่เขียนต่อไปเรื่อยๆฮะ(กอดแน่นๆอีกหนึ่งที)

[jny_jija]

สุโค่ยๆมากก ชอบมาก สนุกจริงๆ ขอคาราวะ ให้ผู้แต่งจ้า

[FREEDOM16]

เพิ่งจะได้มาอ่านเรื่องนี้เองค่ะ ด้วยความว่างจัดเลยใช้เวลาอ่านรวดเดียวจบไปเลย 
พออ่านแล้วแบบ จบแล้วมัน โหย เรื่องนี้ แม่ง ประทับใจว่ะ !! มันประทับใจซ้ะจนใจหายอะ  !!!
เล่นเอาหลายอารมณ์เลยแฮ้ะ นี่ตอนนี้ก็ปวดตาด้วยแบบว่าร้องไห้ = ="

อยากบอกคนเขียนว่าขอบคุณมากจริงๆค่ะ สำหรับเรื่องนี้ เพราะทำให้เข้าใจกับแฟน ตอนนี้หวานเจี้ยบกันจนเพื่อนหมั่นไส้ ! 

ขอขอบคุณ ขอบคุณ ขอบคุณมากจริงๆ  ขอบคุณสำหรับความสุขจากนิยายเรื่องนี้ จะจดจำความรู้สึกทั้งหมดไว้ในใจค่ะ !!
มันงดงามจริง ๆ แม้จะเป็นแค่เรื่องแต่ง แต่ความรู้สึกที่ได้มันได้ไปไกลกว่านั้นมากมากกกกกกก ก

ยังไงก็หลังจากนี้ไปก็ดูแลสุขภาพกันด้วยน้าค้าาาาา า 

[insunhwen]

อ่านจบไปสามรอบแล้ว
ยังไม่เคยเบื่อสักที 

[moodyfairy]

  ขอบคุณมากนะค๊าาาาาา ... เปนเรื่องราวที่สนุกและประทับใจมากๆเลยค่ะ

ถึงแม้ว่ากว่าจะอ่านจบก็ เอ่อ .. เสียเลือดไปโขอยู่ 
ตอนจบแอบประทับใจอะ ซึ้งงงงงงงงง 


 

[aquazblue]

อ่านรวดเดียวจบเลย แต่ไม่อยากให้จบเลยนะ
ขอสมัครเป็นแฟนคลับพี่พากย์ด้วยคน(เอ๊ะรึไม่เคยมี ฮ่าๆ) 

ตามเรื่องนี้มาจากมิกกี้เลย ถึงจะสลับอดีตอนาคตไปหน่อย ฮ่าาาา
อ่านแล้วอินมาก ตอนมาร์ชเหงาๆคุยกับตุ๊กตาหมีนี่แปล๊บเลย .... เหมือนตรูเลยนี่หว่า ฮ่าๆๆ 
ตอนซันไปร้องเพลงให้มาร์ชที่สนามบินนี่ซึ้งมาก ไอว้อนท์ๆๆๆๆฮิม 

ตอนที่ชอบสุดก็บทส่งท้าย มันซึ้งมาก
น้ำตาจะไหลแต่มันก็ไม่ไหล อึดอัดมากกกก ฮือออ แต่ชอบมากเลย อบอุ่น 



ปล. ถึงจะมาไม่ทันได้อ่านหลงรักนายฯ แต่จากที่ได้อ่านหลายๆคอมเม้นจาก"อำนาจมืด"
อยากบอกว่า "รักกูลิโกะจัง" เอิ๊กกกกกกกกกกก 

[Sohso]

อยากอ่านรวดเดียวจบ

แต่ไม่ไหวมีเรียนเช้าทุกวัน

กว่าจะจบก็ไปหลายวันเลย

เรื่องสนุกมาก ได้ใจผมสุดๆ 

[loveyamane]

รักคนแต่งมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก 

[nutty]

ชอบซันกับมารช์เมลโล สองคนน่ารักจริง ขอบคุณคนแต่ง 


ปล หลานลูกใครล่ะเนี่ยเพราะคู่นี้ไม่มีลูก แต่ประทับใจฉากจบความรักยืนยาวจนเหลือแค่คนเดียวก้อยังรักอยู่

[Bong]

HapPy New Year 2012!!!~

Wishing you happiness in the coming New Year

[TANYAjip]

คิดถึงซันมาร์ช   

   พี่พาษ์ก    พี่โก๊ะ

[nun_akame]

อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ในที่สุดก็อ่านจบแล้ววว
นั่งอ่าน นั่งลุ้นมาหลายวัน
มีทั้ง เศร้า อบอุ่น อ่านแล้วอินมากเลยค่ะ

ตอนสุดท้ายแอบเครียดแต่ทุกอย่างก็ผ่านไปได้ด้วยดี
ดีใจกับมาร์ชและซันด้วย

นอกจากจะชอบเนื้อเรื่องแล้วชอบคนแต่งและพี่กูลิโกะด้วย
รู้สึกว่าพี่สองคนนิสัย เหมาะสมกันมากเลยน่ารักมากค่ะ

ปล. ไม่อยากบอกเลยว่า นุ่นไปอ่าน เรื่อง"กูล่ะเซง ไอ้ตืสแตกก่อนอ่านเรื่องนี้แหละ 
ก็นู่ไม่รู้นี่น่า

ตอนนี้อยากอ่านตอนพิเศษมากเลยค่ะ แล้วก็อยากอ่านเรื่องที่ "อำนาจมืดสั่งให้พี่พากษ์ลบด้วย เหอๆ

[ott1212]

    ขอบคุณ คนเขียนที่เขียนเรื่องได้อ่านและน่าติดตามขนาดนี้

เพิ่งเป็นสมาชิกได้ไม่นาน เป็นเรื่องบังเอิญที่เข้ามาอ่านแบบไม่ตั้งใจ

แค่อยากรู้ ก็มาอ่านเรื่องของน้องริวไผ่ แล้วสนุก ก็เลยสมัครสมาชิก

แล้วก็อ่านเรื่องของคนอื่นต่อ....ซึ่งตอนแรกไม่คิดเข้ามาอ่านเรื่องนี้

เพราะเห็นว่า  ความคิดเห็นหลายหน้ามาก...ต้องใช้เวลาอ่านนานมากแน่ๆ

ด้วยนิสัยเป็นคนติดการอ่านมาก รู้ว่าตัวเองจะต้องไม่หยุดอ่านง่ายๆ ถ้ายังไม่จบ

แล้วก็เป็นจริงๆ แค่คิดมาแวะดูเนื้อเรื่องคร่าวๆ กลายเป็น หลับตาอ่านก็เอา.........

ทั้งที่ตาปิดแล้ว แต่มือก็เลื้อนเม้าท์ไปเรื่อยๆ สดุ้ง..นึกขึ้นได้ ก็ต้องย้อนไปอ่านใหม่..

บางที ก็ทำให้เว้นการอ่านความคิดเห็นของคนอื่นไป ทั้งที่ความจริงแล้ว ได้อ่านการตอบโต้

ของคนอ่าน และคนเขียน แล้ว .... รู้สึกสนุกมาก  นี่สินะ  กำลังใจสำหรับคนเขียน สิ่งที่ทำให้....

คนเขียนมีกำลังใจ...แม้จะเจ็บป่วย ก็พยายามที่จะเขียนต่อ เพื่อให้คนอ่านมีความสุข.......

เลยทำให้รู้สึกอบอุ่นกับความคิดเห็นที่มีต่อคนเขียน...ขอเป็นกำลังใจ และติดตามผลงานของคุณด้วยคน

ขอบคุณมาก   

[Kuchiki]

ตามอ่านจนจบแล้วค่ะ  จบด้วยความอิ่มเอมใจจริงๆ ซาบซึ้งกับความรัก ความผูกพันของซันกับมาร์ช
ลุ้นตลอดว่าซันกับมาร์ชจะร่วมกันฟันฝ่าอุปสรรคที่ถาโถมเข้ามาด้วยวิธีไหน
แอบน้ำตาซึมตอนสุดท้าย ที่มีเพียงคุณปู่มาร์ชนั่งอยู่คนเดียว เพราะคุณปู่ซันได้ไปรออยู่ข้างบนแล้วด้วยค่ะ
เสียดายจัง ที่เพิ่งเป็นสมาชิก เลยพลาดโอกาสที่จะเข้ามาทักทายคุณพากย์ตอนที่กำลังลงเรื่องนี้อยู่
แล้วก็ชอบมุขของคุณกูลิโกะด้วย  (มุขที่คุณโกะแปลงเพลงปักตะไคร้ ทำเอาเราต้องไปหาเพลงมาฟังทั้งๆที่ไม่เคยฟังมาก่อนเลยทีเดียว555  ปล.ที่จริงอยากได้เวอร์ชั่นคุณโกะร้องนะคะ พอจะมีโอกาสได้ฟังมั๊ยเอ่ย )

ขอบคุณคุณพากย์ที่แต่งเรื่องดีๆแบบนี้มาให้อ่านนะคะ 
เป็นกำลังใจให้ค่ะ 





 

[ekonut]

2 วันที่ไม่ยอมหลับยอมนอนเพื่อมาอ่านเรื่องนี้
ขอบอกว่า
.
..
...
....
.....
......

สนุกมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก 

จะติดตามผลงานเรื่องๆๆนะ

[lalalai]

อ่านรวดเดียวจบ(ตอนนี้เลยค่อนข้างตึ่บบ) สนุกมากค่ะจริงๆอ่านเรื่องเฮียแดนกะน้องมิกกี้ก่อน เรื่องนั้นน่ารักมว๊ากกกก แต่ยังไม่ได้เม้นท์(กรรม) เลยตามมาอ่านเรื่องนี้ก่อน แหมะ สนุกไม่แพ้กันเลยทีเดียว อ่านแล้วติดงอมแงมไม่สามารถผละไปทำอย่างอื่นได้เลยทีเดียว(ดีนะที่วันนี้เป็นวันเสาร์ โฮะ โฮะ) เริ่มแรกมาก็มันส์เลยทีเดียว ซันก็ขู่ๆอยู่นั่นแหละว่าจะจัดการมาร์ช แต่ก็ไม่ทำซะที ไอ้เราก็ลุ้นๆอยุ่ว่าเมื่อไหร๊ เมื่อไหร่ (ไม่ค่อยจะหื่นเลยอ่ะ อายจัง >///<)

แล้วมาถึงตอนที่รอคอยก็ไม่ผิดหวัง เอาทิชชู่ยัดจมุกแทบไม่ทัน กร๊ากกกกกกกกกกก แต่ข้อดีของการได้อ่านเรื่องนั้นก่อนก็คือมันทำให้เราไม่เกลียดเฮียแดน(เรียกตามน้องมิกกี้ อิอิ) กลับสงสาร เห็นใจ ก็เค้ารักของเค้า อย่างที่เค้าบอกซันนั่นแหละ "กูรักของกู ประคบประหงมมาอย่างดี"(อ่านจะไม่เป๊ะ แต่ก็ประมาณๆนี้) แล้วก็โดนซัน คปด. ซะอย่างง๊านน เป็นใครๆ ก็แซดดด ยิ่งตอนที่มาร์ชบอกว่ารักซัน แล้วบอกว่าพี่แดนจะเป็นพี่ชายที่แสนดีตลอดไป โฮ้ววววววว สงสารเฮียแดนจับหัวใจ แล้วตอนที่เฮียแกยอมรับความจริงได้แล้วฝากฝังมาร์ชไว้กะซัน โฮ้ววววว พระรองเกาหลีค่อดๆ เลยค่ะเฮีย แต่ก็เพราะแกเป็นคนดีไงเลยได้เจอกับรักดีๆ แบบน้องมิกกี้ ถึงตอนแรกน้องอาจจะเป๋ไปกะผู้หญิงบ้างก็เถอะนะ แต่ก็จบด้วยดีแหละน่ะ

อ่ะกลับเข้าเรื่อง (มัวแต่เม้นท์อิงเรื่องโน้นซะเยอะ - - ) ก็อ่านไปยัดทิชชู่ไป มีหลายอารมณ์เลยค่ะเรื่องนี้ หื่น เศร้า ซึ้ง ตลก ครบจริงๆ ตอนมาร์ชหนีไปอเมริกาแบบมีเงื่อนงำ แล้วตัดจบ...คนอ่าน งง ได้อีก หือออ จบเลยเหรอ แต่ดูจำนวนหน้า มันยังมีอีกเยอะ เลยอ่านๆต่อ อ่อออ มีภาคสอง แล้วก็ได้รู้ว่าทำไม แหมะ คุณพ่อนะซันไปเต็มๆ ไอ้เราก็เครียดตามตอนไปทั้งคู่เจอคุณแม่ แต่ที่ไหนได้ คุณแม่กลับรับได้แฮะ (แอบเป็นสาววายนะคะคุณแม่ หุหุหุ) คนเป็นแม่ย่อมเห็นแก่ความสุขของลูกเสมอๆ คงเพราะเห็นว่าช่วงก่อนหน้านี้ลูกชายตัวเองเละเทะแค่ไหนละมั๊ง เลยยอม แต่ก็แอบเคืองซันที่เอาแนทเข้ามาเกี่ยวข้องด้วยแม้จะรู้เท่าไม่ถึงการณ์ก็เถอะ เพราะคิดว่าแนทไม่คิดอะไรกับตัวเองแน่ๆ แต่ซันคงลืมคิดไปว่า น้ำหยดลงหิน ทุกวันหินมันยังกร่อน นี่หัวใจคน ลองได้ผูกได้พันได้ใกล้ชิดกันไม่ใครก็ใคร ก็ต้องหวั่นไหวกันบ้างเป็นธรรมดาเราก็เข้าใจแนทนะ น้องอาการหนักเป็นตายเท่ากันถึงข้อเสนอมันจะเฮงซวยแค่ไหนก็ต้องยอมแหละอารมณ์นั้น เฮ้ออออ แล้วก็เข้าใจด้วยที่แนทจะเผลอใจ มันก็ต้องมีบ้างแหละถ้าถึงกับจะต้องแต่งงานกับใครซักคนจะไม่ให้มีความรู้สึกอะไรต่อกันเลยมันก็คงจะเกินไปถ้าจะต้องเห็นหน้ากันทุกวันต้องรับรู้ทุกความเป็นไปของใครซักคน ถึงจะบอกว่าไม่มีอะไรกันก็เถอะ มันก็ยังต้องช่วยเหลือ ดูแลกันนั่นแหละ เข้าใจแนทนะ สงสารด้วย ไม่น่าเล้ยยย ขอให้เจอคนดีๆนะแนทนะ ปล่อยมันไปเถอะไอ้ซันน่ะมันเจอทางของมันแล้ว อ่านๆไปก็กลัวแนทจะะร้ายเหมือนกันแต่ก็ไม่แฮะ เรื่องคุณพ่อ อาทิพย์ พี่แดนก็ชวนปวดกบาลพออยู่แระ

แล้วทุกอย่างก็กลับไปหาคุณพ่ออย่างไว ขอบอกว่าอ่านตอนนี้แล้วน้ำตาไหลเหมือนก๊อกแตก เรื่องครอบครัวเป็นเรื่อง sensitive สำหรับข้าพเจ้ามากๆ ยิ่งอ่านตอนที่พ่อมาร์ชเปิดลิ้นชักที่มีเครื่องบินเล็กนั้นอยู่ T_T น้ำตาไหลเป็นสาย งื๊ออออ สงสารคุณพ่อ ทำไมไม่คุยกันดีๆ ทิฐิกันทำม๊ายยยย แต่พอหลังๆ ได้รู้ว่าเค้าก็ยังมีเยื่อใยต่อกันตัดกันไม่ขาดก็ยังโอเคร เฮ้ออออ

แล้วก็มาถึงตอนจบที่ดูจะมีแต่คนประทับใจ เราก็เป็นหนึ่งในนั้น อ่านๆไป เห้ยยยยยยยยยยยยยย ขนาดนั้น อยู่กันจนแก่เฒ่าหรือเปล่าไม่รู้เพราะเหลือมาร์ชอยู่คนเดียว เป็นคุณปู่ด้วย ไอ้เราก็คิดว่าเป็นคุณปู่คู่อย่างที่ซันบอก หรือจริงๆ เค้าอาจจะตายจากกันก่อนหน้านี้ไม่นานก็ได้มั๊ง แต่เอาเป็นว่าซึ้งอ่ะ ซึ้งแบบหน่วงๆ โอเครเค้าคงไปพบเจอกันบนโน้น แต่(เราแอบคิดแทนมาร์ชว่า)...แล้วช่วงเวลาที่จากกันก่อนหน้านี้ล่ะ มันจะเศร้าแค่ไหน ต้องมองคนที่รักตายจากไป ใช้ชีวิตบั้นปลายเพียงลำพังโดยไม่มีซัน คงทรมาณมากแน่ๆ เพราะรักกันซะขนาดนั้น แล้วยิ่งอยู่ด้วยกันมานานจนแก่จนเฒ่า(รึเปล่า...ก็ยังเป็นปริศนาต่อไป(แล้วจะขุดคุ้ยมัยเนี่ย (คือ...จบคลาสสิคแล้วนะคะ แต่เราเองนิแหละอุตริจะคิดต่อเองไง แบบว่าอ่านจบ อารมณ์ไม่จบ อย่าถือสาเลยนะคะ          ^ ^"))) ความผูกพันมันต้องมี เฮ้ออออออ แ ค่คิดตามก็เศร้าแล้ว ถึงได้บอกว่ามันซึ้งแบบหน่วงๆ ถึงในท้ายที่สุดซันจะอ้าแขนรอรับอยู่แล้วก็ตามมันก็เป็นอีกโลกนึงไปแล้วอ่ะ ไม่รู้เค้าจะรับรู้อะไรกันอีกแล้วรึเปล่า งื๊ออออออ แต่ก็โอเคนะคะ จบแบบนี้ รักกันจนแก่เฒ่า จนตายจากกัน ขั่วฟ้าดินสลายจริงๆ  Y_Y

แล้วก็มาเจอตอนพิเศษตามอารมณ์ แหมะ ก็มาได้รัับรู้ความรักความผูกพันของทั้งคู่ มีเฮียแดนกะมิกกี้ด้วยยยย ก็ทำให้อารมณ์หน่วงๆค่อยกลับมาดีขึ้น เอออ เค้าจะรักกันจนตายจากกันก็เรื่องของเค้าเหอะ รู้แต่ว่าตอนล่าสุดเค้ายังไม่ตายจากกันก็พอ แอบเสียวว่าซันจะตายรึเปล่าด้วยอ่ะขอบอก ก็ไอเป็นเลือด อาการหนักยังกะจะตายขนาดนั้น แล้วเป็นไง ขนาดซันป่วยแค่นี้ มาร์ชยังช๊อคเป็นลมล้มพับตามไปด้วย แล้วคิดดู๊ ว่าตอนที่วันตายจากไปมาร์ชจะเป็นยังไง(ยัง ยังไม่หยุด 555) เฮ้ออออ พอๆ เลิกคิดๆ เอาเป็นว่าสนุกมากๆค่ะ ชอบมากทั้งสองเรื่องเลย เยี่ยมมากๆ
ขอบุรที่เขียนเรื่องราวสนุกๆ แบบนี้มาให้อ่านนะคะ จะมีเรื่องใหม่อะไรยังไง หรือมีไปแล้วหว่า...ก็จะติดตามผลงานต่อไปค่ะ 

[Blood__Rose]

มีคนแนะนำมาให้อ่าน สนุกจริงๆด้วยแฮะ><

[anukul]

ซึ้งมากๆครับ  ชอบๆๆ อยากให้มีตอนพิเศษจังครับ

[doday]

เป็น เรื่องที่ ผม อ่าน จนจบ เรื่อง เดียว ที่ผม เปิด ดู ทุก น่า ตั้งแต่ 1-294 

และ จะ ตาม อ่าน ไป อยู่ เสนอ เลย นะ คับ

[si]

ขอบคุณนะค่ะสำหรับนิยายดีๆๆเรื่องนี้

อ่านจบแล้วรู้สึกว่าเรื่องนี้สนุกมากๆเลยค่ะ

มีหลายอารมณ์มากเลย ทั้งเศร้า เฮฮา แล้วก็หวานจนเลี่ยนเลยค่ะ

 

 

 

[miwmiwjung]

หนุกมากมาย  หลายพันล้านเลยละคร้า
ทั้งซึ้ง  เศร้า  เหงา   คนแต่งสุดยอด
หนุกมากจริงๆไม่รู้จะอธิบายยังไง

มีแต่คนกอด พี่โกะ   
กอดพี่พากมั้ง

ลูบหัว  ลูบหลัง   ลูบก้น ฮะฮ่า !  ไม่เอาละไม่กอดละพี่พาก ทำเขาร้องไห้

สรุปแล้ว   มาร์ช  เดี้ยงก่อนซัน  ใช่มะ

[ParkArin]

ชอบแบบมาร์ชอ่ะ หลายอารมณ์ดี

ปล เรื่องนี้สนุกมากคือแบบว่า ขนาดตอน ปิ๊บ กันยังฮา - -"

[Jaajaa]

แปะะะะ
ตามมาจากเรื่องน้องมิคกี้

[loverken]

 
สนุกมากคะ แต่ตอนไหนเศร้า เค้าแอบข้าม....
 ::กลัวเสียน้ำตา

[fuji]

 เริ่มต้นก็น่าสนุกแล้วอ่ะ