อ่านจบแล้วววว รีบปั่นอย่างแรง เพราะว่าอาทิตย์หน้าสอบ เลยรวดเดียวไปเลย
รู้สึกเหมือนมาอ่านช้าไป คึคึ อ่านแล้วชอบมากๆเลย

เริ่มจากไหนดี ชอบเนื้อเรื่องเรื่องนี้มากๆเลย เพราะครบทุกรสชาติจริงๆ
อ่านแล้วหลงรักพี่ซันกันให้ตายไปข้าง ผช. อะไร

ฮ่าๆๆๆๆๆ
หลายๆประโยคที่ซันพูดกับมาร์ชมันแบบ อบอุ่นอ้ะ ผช คนนี้อบอุ่นเหมือนแสงอาทิตย์จริงๆ
มาร์ชเองก็ด้วย ขอบอกว่าเค้าแพ้นายเอกแมนๆ มือถึงตีนถึงมากๆ

แพ้ทุกครั้งไปสิ
แล้วก็เฮียแดน อันนี้อ่านคอมเม้นแรกๆแล้วแบบ ดุเดือดกันได้อีก
แต่พอดีว่าดั๊นน ไปอ่านเรื่องมิกกี้กับเฮียแดนมาก่อนเลยยังคงเลิฟๆเฮียอยู่
แต่ยอมรับจริงๆ ไอ้ฉากที่เฮียแดนยกมาร์ชให้อย่างเป็นทางการเนี่ย แมนโพดๆๆๆ
เค้าประทับใจเรื่องของคุณพ่อด้วย พี่พากย์เขียนแบบอย่างซื้งอ้ะ มันแบบ จึ้กๆที่ใจเลย
แล้วก็ตอนบทส่งท้าย ที่เป็นคุณปู่กับคุณปู่ เค้าน้ำตาคลอเบ้าเลย ซึ้งอ้ะ ฮือออ

ยังไงก็ขอบคุณนะค้า ที่เขียนเรื่องดีดี อินๆแบบนี้มาให้อ่านกัน
กอดดดดดดดดดดดดดดดดด
ปอลอ อยากบอกว่าเค้าติดใจ "หมดเวลาปลาดุกแล้วสิ หมดเวลาปลาดุกแล้วสิ" มากๆนะ ฮ่าๆๆ
นั่งขำแบบ เฮ้ยยย อันนี้ขำ ขำขั้นเทพพพพพพพพพพพพ
