ตอนพิเศษ ของพิเศษ5
วันคืนที่เนิ่นนานที่มีเราสองคน
ดิ้นรนสู้ทนเพื่อความฝัน มีคำสัญญาว่าไม่ถอดทิ้งกัน
แม้คืนและวันจะโหดร้าย
ไม่อาจทำให้ใจของเรานั้นเปลี่ยนผัน
สัญญาที่ให้กันไม่มีวันเปลี่ยนแปลง
เพื่อนจะมี จะมีเราและนายเสมอ
จากวันนี้จะมีเรา เราและนาย
จดจำไว้ตลอดไปไม่ทิ้งกัน
หากมีเราจะมีนาย ร่วมทางไม่มีไหวหวั่น
คือ เพื่อนกัน เพื่อนตายตลอดไป
คือ เพื่อนกัน เพื่อนตายตลอดไป
ท้องฟ้าวันนี้สดใสมาก ก็มันไม่ใช่หน้าฝนนิครับ เข้าช่วยหน้าร้อนพอดี อากาศดีและทุกอย่างเป็นใจถึงแม้ฟ้าจะมืดสนิทเพราะว่าดึกมากแล้ว แต่ก็รับรู้ได้ถึงอากาศที่เย็นสบายของริมทะเลสุดๆ
จากวันนี้ จะมีเราเราและนาย
จดจำไว้ ตลอดไปไม่ทิ้งกัน
หากมีเราจะมีนาย ร่วมทางไม่มีไหวหวั่น
คือเพื่อนกัน เพื่อนตายตลอดไป
คือเพื่อนกัน เพื่อนตายตลอดไป
“หืมมม ไอ้เหี้ย เพลงแม่งเหมาะกับบรรยากาศขอเมียมากเลยนะมึง”เสียงไอ้เหี้ยแมนแซว
“เออ ๆ..ฮ่าๆๆ”และเสียงโฮ่ฮิ้วก็ดังตามๆกันมาอย่างสนุกสนาน
ผมหันไปมองหน้าไอ้เข็มที่นั่งหน้าอายๆเขินๆนิดๆเมื่อโดนพวกผมแซว หน้ามันเริ่มแดงด้วยฤทธิ์เหล้า ส่วนไอ้เป้นะหรอครับนั่งกอดกีตาร์มองเมียตัวเองตาเยิ้ม ไอ้สาด
ทุกคนคงกำลังงงว่าเกิดอะไรขึ้นกับพวกผม อืม เรื่องมันเกิดเมื่ออาทิตย์ก่อน อยู่ดีๆไอ้เหี้ยเป้ก็อยากขอไอ้เข็มเป็นเมียจริงๆจังๆทั้งๆที่อยู่กินด้วยกันฉันท์สามีภรรยามาเนิ่นนาน
“เหี้ยข้าว.. กรูว่ากรูจะทำไรให้เข็มมันหน่อยวะ”มันพูดด้วยเสียงตื่นเต้น
“ทำเหี้ยไร”ผมถามอย่างหงุดหงิดนิดๆ เมื่อกี้ทะเลาะกับไอ้เพลงมานิดหน่อย เพราะว่ามันกวน
“อืม คือกรูเพิ่งคิดได้อะนะ ประมาณว่าอยากทำเหมือนแต่งงานไรงี้อะมึง”มันพูดไปทำเสียงเขินอายนิดหน่อยจนผมรู้สึกอยากอาเจียน
“มึงก็เอาแหวนไปสวมนิ้วตีนมันดิ แค่นั้นก็จบ”ผมพูดส่งๆ
“อ่าว ไอ้เหี้ยทีมึงขอให้เฮียมาอยู่บ้านมึงด้วยมึงยังทำเซอร์ไฟร์เลย ทีกรูมึงมาบอกให้กรูทำส่งๆหรอ เออเพื่อนอะ”มันพูดเสียงตัดพ้อเล็กน้อยถึงปานกลาง
“แล้วมึงจะทำเหี้ยไร”ผมถาม
“ก็เดี๋ยวหยุดช่วยซัมเมอร์นี้อะ ไปทะเลกันป่ะมึง.. เออกรูก็ไม่ได้อยากมีไรมากหรอก แค่อยากให้เพื่อนๆมาอยู่พร้อมหน้าพร้อมตากัน ที่จริงอะนะกรูอยากชวนพ่อกับแม่ด้วยแต่กรูก็เกรงใจพ่อกับแม่กรูอยู่ดีกรูไม่รู้ว่าเค้ารับกรูได้มากแค่ไหนวะ .. เนี้ยแหละมีแค่พวกมึงก็พอแล้ว.. ให้พวกมึงเป็นสักขีพยานให้กรูไง”มันบอกยาวเหยียด
“กรูไงก็ได้อยู่แล้ว”ผมบอก เพราะไงก็ได้อยู่แล้วอะ.. ความต้องการของเพื่อนนี่หว่า แถมยังเพื่อนรักอย่างไอ้เป้ที่คบกันมามากกว่าสิบปีอีก
“เออ งั้นเดี๋ยวกรูให้มึงช่วยจัดการให้กรูหน่อยได้ป่ะ พอดีกรูงานยุ่งมากๆอะ อีกอย่างเดี๋ยวไอ้เข็มมันรู้ก็ไม่เซอร์ไฟร์อะ”มันบอก
“เออ.. แค่นี้ใช่ป่ะ”ผมเริ่มเซ็งแระ สาด
“คราบบบ”มันลากเสียง
“เออเดี๋ยวจัดการเองเสร็จเมื่อไหร่เดี๋ยวกรูโทรบอก”ผมบอกมัน ก่อนที่จะล่ำลาแล้ววางไป
..........
นั่นแหละครับความเป็นไปเป็นมา
พอมาถึงทะเลพวกผมก็จัดฉากกันเซอร์ไฟร์จนไอ้เข็มหน้าแดงแล้วแดงอีก มันก็น่ารักดีนะครับเขินๆเหมือนทำตัวไม่ถูกเมื่อโดนพวกผมแกล้งเข้าให้
หลังจากเสียงหมาเห่าหมาหอนจากไอ้เหี้ยแมนเรื่องเพลงเราและนายที่ไอ้เป้ร้องจนจบ
“มึงรู้ไหมทำไมกรูถึงร้องเพลงนี้ให้มึง” ไอ้เป้มันพูด ก่อนหน้าที่พวกเราจัดฉากให้มันสวมแหวนให้กันเสร็จไปก่อนหน้านี้นานแล้ว หลังจากที่มันสวมแหวนให้ไอ้เข็มที่นิ้วนางข้างซ้าย โดยมีผมที่เป็นเสมือนคนปฏิญาณรักให้พวกมันอยู่ตรงกลาง ไอ้เป้ก็สวมแหวนให้ไอ้เข็ม แล้วไอ้เข็มก็สวมแหวนให้ไอ้เหี้ยเป้ หลังจากนั้นไอ้เป้มันก็บอกว่ามีเพลงจะมอบให้ นั่นแหละครับเสือกเป็นเพลงเราและนาย
ไอ้เป้พูดเสร็จก็ทำตาหวานเยิ้มไอ้เหี้ยเข็ม อืม เริ่มขนลุกแระกรู
“เพลงนี้เป็นเพลงที่สำคัญสำหรับกรู และกับเพื่อนที่กรูรัก”ไอ้เป้มันพูด ทำให้ผมถึงกับเงียบหันไปมองหน้าไอ้ป๊อด ที่นั่งอยู่อีกฟาก
“เพลงที่กรูชอบมากที่สุด และก็เคยร้องให้กับเพื่อนที่กรูรักที่สุด.. ตอนนี้มึงเป็นคนที่กรูรักที่สุดเหมือนกันถึงมึงกับกรูจะรู้จักกันช้ากว่าไอ้ข้าวหรือไอ้ป๊อด แต่ตอนนี้มึงเป็นผู้ชายที่กรูรักมากที่สุดในชีวิต...”ไอ้เป้พูด ทุกคนเงียบแม้แต่ไอ้ห่าแมนที่นั่งเมากอดคออยู่กับพี่ไม้
“กรูไม่เคยร้องเพลงนี้ให้มึงเลย.. กรูเลยอยากร้องให้เพื่อนรักของกรูอีกคนที่ตอนนี้กลายมาเป็นเมียที่รักของกรูละ”มันพูดยิ้มๆทำตากรุ่มกริ่ม
“ไอ้เหี้ย”ไอ้เข็มด่าเบาๆ ทำปากจู๋ขมุบขมิบ
“หึ....”ผมได้แต่นั่งขำเบาๆ
“กรูรักมึงที่ความเป็นเพื่อนเท่ากับเพื่อนที่กรูรักทุกคน.. แต่กรูก็รักมึงที่เป็นคนรักของกรูมากที่สุดของหัวใจ.. กรูอยากให้มึงรู้ไว้.. ว่ามึงเป็นทุกอย่างของชีวิตกรูนะเข็ม”ไอ้เป้มันพูด ทำเอาไอ้เข็มที่นั่งอยู่มองมันตาไม่กระพริบ แต่อยู่ดีๆมันก็ปากสั่นๆเม้มปากตัวเองแล้วก็ผลักหน้าไอ้เป้เบาๆก่อนที่จะก้มหน้างุดเลยครับ
“ฮิ้วววววววววววววววว!!!!!!”เสียงพวกเปรตส่งเสียงแซวกันยกใหญ่
ไอ้เข็มเอาฝ่ามือเช็ดที่จมูกตัวเองไปมาพร้อมกับเอาข้อศอกดันตัวไอ้เป้ที่กำลังกอดมันอยู่ออกด้วยความอาย
“ร้องไห้แล้วโว้ย ฮ่าๆ”เสียงไอ้เหี้ยป๊อดแซว
ผมได้แต่นั่งยิ้มมองพวกมัน ดูแล้วมีความสุขดีครับ
“จูบเลยมึง จูบๆ”เสียงไอ้เหี้ยแมนพวกท่านคงรู้ดี
“ไซร์ด้วย ไซร์ด้วย ฮ่าๆๆ”เสียงพี่ไม้ตะโกนด้วยความเมา
“พวกเหี้ย หุบปากเลย”ไอ้เข็มด่ากราด
“นี่ครับ”ไอ้ตาร์เดินมาข้างผมแล้วยื่นกล้องที่ผมกับไอ้ตาร์ซื้อไว้ให้ไอ้เข็ม แล้วมันก็นั่งลงข้างๆผม
“ฟอดดด” ผมหันไปมองหน้ามันค้อนๆหน่อยๆ ไอ้ตาร์ยิ้มแฉ่งหน้าบาน
“ก็อยากหวานบ้างอะ ดูคู่มันดิ”ไอ้ตาร์มันพูดบอกแบบเออ ก็น่ารักอะนะครับ เหอะๆ
ผมก็ไม่สนใจมันละ หันไปเอาตีนสะกิดไอ้เป้ที่นั่งหันหลังให้ผมอยู่ ไอ้เป้หันมามอง
ผมพยักหน้าไอ้เป้ให้เรียกไอ้เข็มแบบรู้กัน มันก็เรียกเมียมันทันที
“กรูกับไอ้ตาร์ซื้อให้นะ”ผมยื่นกล่องให้มัน ไอ้พวกที่โหวกเหวกโวยวายเมื่อกี้เงียบกริบ เหมือนอยากรู้ว่ามันคืออะไร ไอ้เข็มทำหน้างงนิดหน่อย
“ไรวะ”มันถาม
“ก็ให้ของขวัญวันแต่งงานไง ..สาดแต่เสือกเย็.. กันก่อนแต่ง ฮ่าๆ”ผมแซวมัน ทำเอาไอ้ที่นั่งล้อมวงอยู่หัวเราะสมทบ
“แม่ง..”ไอ้เข็มบ่นงุบงิบเบาๆด้วยความอาย เพราะว่าพวกผมตอนนี้เยอะกว่าอะครับ ก็คิดเอาแล้วกันรวมแก๊งตัวเหี้ยแต่ก่อนครบเลยอ่า เอิ้กๆ แล้วมันก็รับกล่องไป
“ขอบใจนะ”มันบอกแล้วยิ้มให้ผม ผมยิ้มตอบให้มัน
“ขอบคุณนะครับเฮีย”ไอ้เข็มมันหันไปมองไอ้ตาร์ที่นั่งยิ้มอยู่ข้างๆผม
“แกะเลยดิวะ..กรูอยากรู้”ไอ้เหี้ยเอ็มภาคสมทบอีกคน แล้วหลังจากนั้นก็มีเสียงเชียร์บอกให้แกะเลย
ไอ้เข็มหันมามองหน้าผมเหมือนขออนุญาตซะงั้น ผมก็พยักหน้าให้มัน มันแกะกล่องออกอย่างเบามือผมได้แต่นั่งมองหวังว่ามันคงจะชอบ เพราะที่จริงผมเคยหลอกถามมันครั้งนึงไปแล้วนะครับว่าอยากได้ไรตอนนี้
“เฮ้ยยยย !!” ไอ้เข็มร้องออกมาเบาๆ แล้วหยิบของออกจากกล่องอย่างเบามือ มันหันมามองหน้าผมอึ้งๆปนยิ้มๆ ผมยักคิ้วให้มัน
ที่ซื้อให้ก็ไม่ใช่ไรมากมายหรอกครับ เป็นกล้องOlympus ตระกูลเดียวของ DSLR ที่จริงผมรู้ตั้งนานแล้วแหละครับว่ามันชอบกล้อง เป็นพวกสนใจด้านนี้ด้วย อืม ที่เห็นมันเล่นบ่อยๆซื้อเยอะก็ก็จะเป็น Cannon กับ Olympus นี่แหละครับ มันเคยบอกผมว่า ที่มันชอบCannon เหตุผลแรกเลยคือเคยเห็นภาพในหลวงทรงใช้Cannon ตัวมันเองก็เลยเปิดหาข้อมูลอะไรของมัน มันก็เริ่มให้ป๊ากับม๊ามันซื้อให้นั้นแหละครับ แต่รุ่นที่ผมซื้อให้เนี้ยผมก็ไม่ค่อยรู้เรื่องกล้องเท่าไหร่ ก็ถามๆที่ร้านเอาก็เลยเลือกรุ่นนี้มา เห็นสภาพกล้องแล้วเล่นยากชิบหายไม่รู้มันใช้ไปได้ยังไง ดิจิตอลดีกว่ากดแช๊ะเดียวก็ได้รูปสวยละ แล้วมันก็ค่อนข้างบ้าเหมือนกันนะครับไอ้เข็มอะ ชอบเล่นกล้องแบบใช้ฟิล์ม อืม เจอที่ไหนขอซื้อเค้าที่นั้นแหละ แต่ช่างหัวมันเหอะ ตอนนี้ขอให้มันชอบของที่ผมกับไอ้ตาร์ซื้อมาให้ก็พอละ
“ขอบใจนะเว้ย.. สวยชิบ”มันบ่นไปยิ้มไปหน้าแทบบานออกนอกทะเลแล้วครับ
“ชอบใช่ป่ะ”ผมถามมันไปงั้นแหละเพื่อความแน่ใจ
“อืม..”ดูท่ามันจะชอบมากด้วยซ้ำ ดูพลิกกล้องไปมาไม่สนใจใครเลยครับ
“โห สนใจผัวหน่อยดิ”ไอ้เป้พูดขัดขึ้น
“อย่าจับดิเป้.. เดี๋ยวเป็นรอย”ไอ้เข็มเอากล้องหลบมือไอ้เป้
“ไรวะ..มึงอะ”ไอ้เป้พูดเสียงงอนๆนิดหน่อย
“เก็บเลยๆ.. ไม่งั้นกรูเคืองมึงจริงด้วย.. วันนี้มันวันของกรูกับมึงนะเว้ย”ไอ้เป้เรียกร้องสิทธิ์ทันที
“เดี๋ยวดิวะ”ไอ้เข็มยังไม่ยอมลดละ
“.......................”ความเงียบเข้าครอบงำมันสองตัว แต่คนอื่นๆแดกเหล้าเคาะนู้เคาะนี่กันแล้วครับ
“เออๆ เก็บก็ได้”ไอ้เข็มก็ต้องยอมอย่างว่าง่าย แล้วเก็บใส่กล่อง เดินดุ่มๆๆขึ้นบ้านไปเลยครับ ไม่ถึงห้านาทีมันก็ลงมาคาดว่ามันคงเอากล้องไปเก็บ
“นั่งนี่ดิ กรูยังไม่ได้ร้องเพลงอีกเพลงให้มึงเลย”ไอ้เป้ตบที่นั่งข้างๆมัน
“นั่งนี่นะ”ไอ้เข็มมันนั่งตามที่ไอ้เป้สั่ง แล้วพวกผมก็รู้หน้าที่
“ทำไรอะ”ไอ้เข็มถามงงๆมองหน้าพวกผม ผม ไอ้ตาร์ ไอ้ป๊อด ไอ้แมน พี่ไม้ พี่ปอง ไอ้เอ็ม ไอ้ทศ ไอ้นิล ไอ้แสบ น้องปาน ส่วนคนอื่นๆ นั่งดูอยู่ครับ พวกผมยืนเรียงหน้ากระดานอยู่ด้านหน้าไอ้เข็ม
“สาม สี่”ไอ้เหี้ยแมนนับ ไอ้เป้ยืนอยู่ตรงกลาง อายเหมือนกันวะแม่งแก่แล้วมายืนทำเหี้ยไรกันเนี้ย
“ต่อไปนี้ขอเชิญทุกท่านเข้าสู่การแสดงชุดพิเศษ จากพวกเราเพื่อนพ้องตัวเหี้ย ถ้าท่านผู้ชมพร้อมแล้วขอเสียงปรบมือรับขวัญหน่อยคราบ”เสียงไอ้เหี้ยแมนพร้อมกับทำท่าทำทาง
ใครกันที่ทำให้ชั้นรัก ใครกันที่มาอยู่ในความฝัน(พวกผมร้องพร้อมกัน)
คนที่ชั้นคิดถึงอยู่ทุกวัน(เสียงไอ้เหี้ยเป้)
ก็ใครคนนั้นชั้นเรียกว่าเธอ (ไอ้เป้ร้องพร้อมกันทำท่าประกอบไปที่เมียตัวเอง)
ความรักหน้าตาประมาณไหน(พวกผมร้องพร้อมกัน พร้อมกับเต้นประกอบที่แบบนัดกันมาแล้ว)
ความรักจะใจดีแบบเธอมัน(เต้นประกอบบ้าบอ)
เก็บซ้อนความรักไม่ใกล้ไม่ไกล หน้าอกข้างซ้ายตรงใจของเธอ
มีกล่องหนึ่งใบใส่ความรัก(อืม ต้องทำท่าเป็นกล่องใส่ความรักกันด้วยนะ นึกออกป่ะวะ)
กับกุญแจมาให้เธอ กะเอาไว้ เก็บเอาไว้ กะเซอร์ไพรส์ ให้เธอไขเอาเอง
อะบอกไม่ได้หรอกความลับ ว่ามีความรักอยู่ข้างใน
ถ้าเธอนั้น อยากจะเห็น อยากจะรู้ เธอต้องไขด้วยใจ
ของเธอ ก็ให้เธอ ที่ให้ไป วันไหนก็ยังเป็นของเธอ
ใครกันที่ทำให้ฉันรัก ใครกันที่มาอยู่ในความฝัน
คนที่ฉันคิดถึงอยู่ทุกวัน ก็ใครคนนั้น ฉันเรียกว่าเธอ (ไอ้เป้ทำท่าประกอบชี้ไปทีเมียตัวเอง ไอ้เชี้ย)
ความรักหน้าตาประมาณไหน ความรักจะใจดีแบบเธอไหม (ดูไอ้เหี้ยแมนเต้น แม่ง เมาได้อีกป่ะเนี้ย)
เก็บซ่อนความรักไม่ใกล้ไม่ไกล หน้าอกข้างซ้าย ตรงใจของเธอ (ระหว่างเต้นผมก็เห็นไอ้เข็มมันนั่งขำไปยิ้มไป ดีแล้วแค่มันหัวเราะก็พอ)
แอบฝากใจไปในดอกไม้ แอบบอกรักไปกับสายลม
บอกไปแล้ว ก็ไม่รู้ บอกไปแล้ว เธอจะรู้หรือเปล่า
ก็ต่อให้การ์ดใบแค่ไหน บอกความในใจก็ไม่พอ
เก็บท้องฟ้า เก็บภูเขา เก็บลมหนาว เอามาเขียนคำว่า
รักเธอ มันรักเธอ คือรักเธอ (ไอ้เป้ทำท่ากรุ่มกริ่มไปมา แต่ตอนกรูเต้นเนี้ยเริ่มเขินเองแระ เชี้ย)
คำนี้มันยังเป็นของเธอ
ใครกันที่ทำให้ฉันรัก ใครกันที่มาอยู่ในความฝัน
คนที่ฉันคิดถึงอยู่ทุกวัน ก็ใครคนนั้น ฉันเรียกว่าเธอ
ความรักหน้าตาประมาณไหน ความรักจะใจดีแบบเธอไหม
เก็บซ่อนความรักไม่ใกล้ไม่ไกล หน้าอกข้างซ้าย ตรงใจของเธอ
(เข้าช่วงแรฟ ผมก็ต้องออกไปทำท่าไรบ้าบอ แถมพร้อมกับร้องเพลงไปด้วย บ้าไปแล้ว)
ก็ใครคนนั้นฉันเรียกว่าเธอหน้าอกข้างซ้ายตรงใจของเธอ
รักเธอ มันรักเธอ คือรักเธอ
คำนี้มันยังเป็นของเธอ
โวโอ โวโอ โวโอ โว โวโอ โวโอ โวโอ โว
คนที่ฉันคิดถึงอยู่ทุกวัน ก็ใครคนนั้นฉันเรียกว่าเธอ
โวโอ โวโอ โวโอ โว โวโอ โวโอ โวโอ โว
เก็บซ่อนความรักไม่ใกล้ไม่ไกล หน้าอกข้างซ้ายตรงใจของเธอ
ใครกันที่ทำให้ฉันรัก ใครกันที่มาอยู่ในความฝัน
คนที่ฉันคิดถึงอยู่ทุกวัน ก็ใครคนนั้น ฉันเรียกว่าเธอ
ความรักหน้าตาประมาณไหน ความรักจะใจดีแบบเธอไหม
เก็บซ่อนความรักไม่ใกล้ไม่ไกล หน้าอกข้างซ้าย ตรงใจของเธอ
“ฮ่าๆๆ.. ทำเหี้ยไรกันอะ”เสียงไอ้เข็มหัวเราะพร้อมกับกุมท้องตัวเองด้วยอาการขำพวกผม
“สาด.. พวกกรูซ้อมตั้งสามวันนะมึง”ผมด่ามัน
“เออๆ..ขอบใจวะ แต่ไม่คิดว่าพวกมึงจะทำไปได้..ฮ่าๆ”เสียงไอ้เข็มยังขำไม่หยุด
“เข็ม.. ชอบป่ะ”ไอ้เป้เดินมานั่งข้างๆพร้อมกับถามเมียตัวเอง ไอ้เข็มหันไปมองหน้า
“อืม..”มันพยักหน้าให้ไอ้เป้
แล้วไอ้เป้ก็ยิ้มหน้าบานเลยครับแทบไม่ยอมหุบเลย
“กรูรักมึงนะ รักเมิงรักเมิง”ไอ้เป้มันพูดพร้อมกับทำท่าทำทางไปทางเล่นๆมากกว่า
“เออ..”ไอ้เข็มตอบรับพร้อมกับขำๆ
..............
เมื่อคืนก็ผ่านไปด้วยความสุข และเมากันไปตามๆกันแหละครับ หลายๆอย่างลงตัวดีเหมือนกันที่พวกเราอยากให้มันเป็น
“มึงๆ...”ไอ้เข็มเดินย่อยมากระซิบข้างหูผม
“ไรวะ..”ผมถาม
“น้องปานทะเลาะกับไอ้แสบอยู่ในห้องอะ”ไอ้เป้กระซิบ
“อ่าว ทะเลาะไรกันวะ..ก็เห็นดีๆกันอยู่นี่หว่า”ผมถาม
“ไม่รู้เมื่อคืนแม่งทะเลาะกันเสียงอย่างดังอะ เมื่อคืนเหี้ยแสบต้องมานอนห้องกรู.. นี่ก็กลับไปห้องละ..ไม่รู้มีไรเปล่าไปดูกันหน่อยไหม”ไอ้เข็มถามสีหน้าเป็นกังวล
“อืม ก็ได้.”ผมบอกมัน
“ตาร์เดี๋ยวกรูมานะ...”ผมหันไปบอกไอ้ตาร์ที่นั่งอ่านหนังสือนั่งจิบกาแฟอยู่ มันพยักหน้าเป็นการรับรู้แต่ตายังมองหนังสืออยู่เลยครับ ผมเดินออกมาพร้อมกับไอ้เข็ม แล้วย่องๆไปห้องไอ้แสบที่อยู่บ้านอีกหลัง
“.................................”
“เงียบจังวะ”ผมกระซิบเมื่อเอาหูแนบเข้าที่ประตู
“อืม..กรูเป็นห่วงน้องปานไม่รู้โดนไอ้แสบฆ่าหมกที่นอนไปยัง”ไอ้เข็มทำเสียงหวาดๆ
“ไม่มีไรหรอกมั้ง”ผมบอกแต่ก็ยังเป็นห่วงไม่ได้เหมือนกัน เพราะรู้ว่าเพื่อนตัวเองตอนโมโหนะมันรุนแรงแค่ไหน
“กรูว่าเคาะประตูดีกว่า บอกว่าเรียกไปกินข้าวก็ได้”ผมบอก
“อืม..”ไอ้เข็มพยักหน้า
เมื่อผมกำลังจะลงมือเคาะประตู
“อึก.. พี่แสบ”เสียงน้อยๆก็เล็ดลอดออกมา
ผมกับไอ้เข็มรีบเอาหูไปแนบประตูอีกครั้งพร้อมกันทันที
“ปล่อยนะไอ้บ้า...”เสียงน้องปานด่า ผมกับไอ้เข็มมองหน้ากันนิดหน่อยว่าทะเลาะกันจริงๆนี่หว่า
“อึก.. อืม..ปล่อย..”เสียงน้องปานเหมือนขัดขืนอะไรสักอย่าง
“ขอโทษ.. โกรธไรกรูนักหนาวะ.”เสียงไอ้แสบบอกเซ็งๆเหี้ยมๆ
“ปล่อยสิพี่แสบ..”เสียงน้องปานบอกเหมือนจะอารมณ์เสียนิดหน่อย
“อะ.. อย่า. พี่แสบทำบ้าไรเนี้ยห๊ะ”น้องปานตะโกน
“อืมม.. เดี๋ยวดิ อยู่เฉยๆ..”เสียงไอ้แสบ เออนะ .. แม่งๆแล้วมั้ง
“อะ.. อะ.พะ.. พี่แสบ อย่า...อารรร์”เสียงน้องปานร้อง ผมกับไอ้เข็มนี่หูแทบทะลุเข้าไปในห้องแล้วครับ พร้อมกับมองหน้ากันยิ้มแทบขำ
“ปาน... อย่าหนีบขาดิ”
“อือออ.. อะ...”เสียงน้องปานเริ่มร้องเบาๆ
“กรูว่าไม่ต้องเป็นห่วงแล้วมั้ง”ผมพูดยิ้มๆ ไอ้เข็มก็เกาหัวงงๆ
“เออวะ...หึหึ”มันหัวเราะ
“ไปเหอะ.. หรือมึงจะอยู่ฟัง”ผมถามมัน
“สาด.. ไม่ฟังหรอกเว้ย..”ไอ้เข็มมันทำท่าจะกลับ แต่มันเสือกเดินไปอีกทาง
“ไปไหน..”ผมถาม
“แอบดู”มันทำหน้าทำตาทะเล้น
“ไอ้เหี้ย.. ไปๆแดกข้าว”ผมกอดไหล่มัน มันก็กอดตอบแล้วเดินกลับไปที่บ้านอีกหลัง
“อ๊ากกกกกกกกกกกกก!!!!!” ผมกับไอ้เข็มมองหน้าตัวความตกใจ
“เฮ้ยยๆ..เอาออกไปๆ”เสียงไอ้เหี้ยแมนนี่หว่า ผมรีบวิ่งไปดู
“ฮ่าๆๆ...”เสียงหัวเราะโหวกเหวกโวยวายตามมาติดๆ ไอ้ตาร์วิ่งลงมาจากบ้านเข้ามาหาผมพร้อมกับหัวเราะไม่หยุด
“ไอ้เหี้ยทศ.. ไอ้สันดาร.. ไอ้สาดดดด.. อย่าวิ่งมา”เสียงไอ้แมนตะโกนดังมากอะครับ ผมรีบชะเง้อดู
“มีไรกันอะ”ผมถามไอ้ตาร์ที่ยังขำไม่หยุด
“ดูดิ..”ไอ้ตาร์ชี้ พวกไอ้เอ็ม พี่ไม้ พี่ปอง แล้วอีกหลายคนพยายามจับตัวไอ้แมนที่วิ่งไปมาสับขาหลอกด้วยครับ ฮ่าๆ
“อย่า.. กรูกลัว.. อ๊ากกกกกก...”เสียงไอ้แมนตะโกน ผมหันไปดูว่ามันกลัวอะไรกันแน่ ก็เห็นในมือไอ้ทศจับอะไรบางอย่างอยู่ เง้อออออออออ =.= งูอะ.. ผมชะงักเท้าเล็กน้อย
“ไรอะ เล่นไรกัน”ผมถามหวั่นๆ
“ไม กลัวหรอครับ”ไอ้ตาร์หันมาถาม ในมือไอ้ทศจับอยู่ที่คองูตัวเล็กแต่ยาวอะ งูเขียวด้วยแต่ไม่มีพิษนะเท่าที่รู้มา
“ใครกลัว”ผมพูด ไอ้ตาร์ยิ้มเจ้าเล่ห์
“ไอ้ข้าว ช่วยด้วย”ไอ้แมนเมิงวิ่งมาทางกรูทำมายยยย.. ผมรีบชักเท้านิดหน่อย
“เฮ้ย ไอ้ข้าวจับๆ”เสียงไอ้ทศเรียกผมประมาณว่าให้จับไอ้แมน ผมรีบคว้าตัวไอ้แมนไว้เดี๋ยวมันรู้ว่าผมกลัวครับ
“ไอ้เหี้ย..”ไอ้แมนด่าผมทันที มือตีนถีบไม่หยุด
“เฮ้ยยยยยยยยยย !! คว..... เหี้ยยยยยยยยยยย”ผมกระโดดหลบด้วยความตกใจ ไอ้เหี้ยทศเสือกทำหลุดมือ ผมรีบวิ่งไปอีกทางทันทีอย่างรวดเร็วไม่คิดชีวิต และทราบว่าไอ้ที่วิ่งมาติดๆนี่ไอ้เหี้ยแมนครับ ผมยืนอยู่ไกลมากและหอบอย่างกับหมาเลยตอนนี้
“เล่นส้นตีนไรวะ”ผมด่าพวกมันที่ยืนขำกับอาการผมอยู่ด้วย ไอ้ทศชี้ไปมาประมาณว่างูหายไปแล้ว
“ฮ่าๆๆ.. มึงกลัวหรอเหี้ยข้าว”เสียงไอ้ทศตะโกน
ผมยืนเท้าเอวอย่างหัวเสียที่มันรู้แกว ไอ้สาดพวกนี้นะ เดี๋ยวกรูเอาคืนแน่มึง.. “แค้น”
ไอ้ตาร์เดินไปตบหัวไอ้ทศ แล้วพูดอะไรไม่รู้ แล้วเดินมาหาผม
“ขำหาเหี้ยไร”ผมด่ามัน
“เปล่า ไหนบอกไม่กลัวไง”ไอ้ตาร์ยิ้มกริ่ม
“ไปไกลเลยไป”ผมผลักตัวมัน
“อะนะ.. งอนหรอครับ”มันเดินเข้ามาใกล้ ผมก็ไม่ได้หลบอะไร ยังเคืองๆไอ้พวกนั้นอยู่
“แง่ๆๆๆๆๆๆๆๆ..” ผมตกใจวิ่งสุดชีวิตอีกครั้ง เมื่อไอ้เหี้ยตาร์เอามือที่หลบไว้ออกมา แล้วทำเสียงแฮ่ใส่
“ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆ..”ไอ้ตาร์หัวเราะร่าเมื่อเห็นท่าทีผมลุกลน ส่วนไอ้เหี้ยแมนนะหรอครับ นู้กลางทะเลแล้วมั้ง
ไอ้ตาร์แบบมือประมาณว่าไม่มีอะไรเลยที่ทำเมื่อกี้นะแกล้ง ผมหน้างองิดแล้วครับตอนนี้ โดนมันแกล้งอะเคือง
ผมเดินหนีจะขึ้นบ้านทันที ไอ้ตาร์รีบวิ่งเข้ามาหา
“ชิ อย่ามายุ่ง”ผมผลักตัวมันออก พร้อมกับจิปากด้วยความโมโห
“อะไร.. ล้อเล่นเอง”มันพูดไปขำไปไม่หยุด ผมหน้างอหันไปมองหน้ามันค้อนๆ
“ขำมากใช่ไหม...”ผมถามมัน ไอ้ตาร์ยิ้มไม่หยุด
“ดี...” ผมทิ้งท้ายเสียงท้าทายใส่มัน
“คืนนี้ “แยกห้อง”..”ผมทำเสียงหนักแน่น แล้วเดินขึ้นบ้านไปเลยครับ ทิ้งให้ไอ้ตาร์ยืนอึ้งอยู่ และคงรู้ด้วยว่าผมเอาจริง เพราะว่าเมื่อกี้โกรธจริงเว้ย
.................>>>><<<<..................
หัวข้อ: [นิยาย]สุดท้ายกรูก็รักมึงจนได้..ไอ้โรคจิต (ไม่อนุญาตให้นำนิยายไปโพสเวปอื่นค่ะ) (อ่าน 2648394 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก