[นิยาย]สุดท้ายกรูก็รักมึงจนได้..ไอ้โรคจิต (ไม่อนุญาตให้นำนิยายไปโพสเวปอื่นค่ะ)
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: [นิยาย]สุดท้ายกรูก็รักมึงจนได้..ไอ้โรคจิต (ไม่อนุญาตให้นำนิยายไปโพสเวปอื่นค่ะ)  (อ่าน 2644956 ครั้ง)

หัดดิน เอ้ยหัดกิน

  • บุคคลทั่วไป
อ่าว
ไอ้น้องเบบี้
พุ่งนี้พี่จะไปบวชละ
มาลงให้อ่านก่อนเร็วๆๆๆๆๆๆๆ
ให้ว่องเลย
ไอน้อง

vin2526

  • บุคคลทั่วไป
เราก็นั่งเปิดหา อยู่ไหนหว่า

ออฟไลน์ pollapat

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 273
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +22/-0

andyus1

  • บุคคลทั่วไป
เข้ามารอคอยแลกดดัน ก๊ากกก  :laugh:

หั้ยไวๆๆๆ  :z2:

toeyz12

  • บุคคลทั่วไป

jele

  • บุคคลทั่วไป
 :m15:

พี่เบบี้ค๊าฟ



น้องเจเล่อยากอ่านค้าบ



หื่อๆๆๆ

OHmeza019

  • บุคคลทั่วไป
เเค่ออกตัวตอนเเรกก้ เสียวเเล้วอ่ะค้าบบ
ซี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

โบรี

  • บุคคลทั่วไป

111_1

  • บุคคลทั่วไป
จิ้ม   :z13:


   จิ้ม  :z13:


    :laugh: :laugh: และแล้วก็ได้ :z13: น้องใหม่

ออฟไลน์ เบบี้

  • Take up an Hobby.
  • เป็ดนักเขียน
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2072
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +4336/-15

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ menano

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1463
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +288/-0
 :z13:

ฮ้ายยยยยยยยยยยยยยย

จิ้มเบบี้

เข้ามาขำกะเต้นเนี่ยนะ

ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย   :serius2:

toeyz12

  • บุคคลทั่วไป

ออฟไลน์ papae8_1

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 257
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +21/-0
ขอกระซวกไปถึง :z13:

ตูดพี่เบ :z10:

เย้แต่งเรื่องน้องเพลงจิงด้วยอะ

คิดฮอดหลายเน้

มาลงภายในเสา-อาทิตย์จิงๆๆนะ

เขาจะรอ

ออฟไลน์ ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น

  • Administrator
  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 6853
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1320/-22

toonki

  • บุคคลทั่วไป
มารอน้องเบบี้

3 ตอน   o13 o13

มาเร็วนะค่ะ

mackerel

  • บุคคลทั่วไป
 :sad11:

กด F5 กดคีย์บอร์ดแทบพัง--แต่ก็ยังไม่มา

 :call:

toeyz12

  • บุคคลทั่วไป
เบบี้  อยู๋หนายยยย ยย ยยยยยยยยยยย       :amen: :amen:

ออฟไลน์ Ferfa

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1481
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +163/-2
หนาย ครายบอกว่า สามตอน มาซะดีดี

พี่ไม่อยู่ตั้งสองวัน เอามาเซ่นพี่เลยเบบี้  :laugh:

หัดดิน เอ้ยหัดกิน

  • บุคคลทั่วไป

ออฟไลน์ เบบี้

  • Take up an Hobby.
  • เป็ดนักเขียน
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2072
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +4336/-15
รอหน่อยๆ  กะว่าจะลงพรุ่งนี้
แต่พี่ฟิชโช่บอกจะไปบวช
เบบี้ก็เลยรีบเร่งสปีชอยู่เลยตอนนี้..
แปบนะค่ะ คนดีของเบบี้ทุกคน :laugh:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






mackerel

  • บุคคลทั่วไป
อร๊ายยยยย-เห็นรีพลายพี่เบบี้

แม๊ควิ่งกระดิกหางเข้ามาเก้ออีกละ

คิคิคิ

ออฟไลน์ YMP

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1062
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +82/-2
กลายเป็นช่วง เบบี้ โดน ไล่บี้ ให้รีบปั่นนิยายซะแล้ว
 :L2:

ออฟไลน์ Ferfa

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1481
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +163/-2
 :m31: พี่ฟะจะพ่นไฟแล้วววววววววววววววววววววววววววววววววววววววว

ออฟไลน์ pukpra

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1997
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +299/-0

ออฟไลน์ Mint

  • นิสัย!!
  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2114
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +881/-17
:m31: พี่ฟะจะพ่นไฟแล้วววววววววววววววววววววววววววววววววววววววว

 :serius2:

ม่ายยย พี่ฟะเป็นเตาแก๊ส พี่ฟะพ่นไฟได้

แอร้ยยยยยยยยยยยย

กลัว

ออฟไลน์ ♥a2k♥

  • 見えないままだって愛しい
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2168
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +206/-2

ออฟไลน์ Ferfa

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1481
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +163/-2
Re: [นวนิยาย]สุดท้า
«ตอบ #5426 เมื่อ28-03-2009 23:52:48 »

:m31: พี่ฟะจะพ่นไฟแล้วววววววววววววววววววววววววววววววววววววววว

 :serius2:

ม่ายยย พี่ฟะเป็นเตาแก๊ส พี่ฟะพ่นไฟได้

แอร้ยยยยยยยยยยยย

กลัว

มิ้นนี่ ครายเป็นเตาแก๊สยะ

ชั้นระดับไหน รุ่นเนี่ยไม่มีเตาแก๊สยะ













มีแต่เตาถ่าน

 :laugh:
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 29-03-2009 00:15:17 โดย Ferfa »

toeyz12

  • บุคคลทั่วไป
เบบี้สู้ๆๆๆๆๆ   :laugh: :laugh:   รออ่านๆๆๆ     :กอด1:

ออฟไลน์ @BUA@

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2602
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +427/-8

ออฟไลน์ เบบี้

  • Take up an Hobby.
  • เป็ดนักเขียน
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2072
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +4336/-15
ตอนพิเศษ ของ พิเศษ2
             ตาร์กะข้าว


“....บอสค่ะ...มีสายจากโรงเรียนน้องเพลงค่ะ...”เลขาผม ลินคนเก่านั้นแหละครับยังทำงานได้ดี  และเก่งในทุกๆด้านอยู่เช่นเคย
“ครับ”ผมตอบรับก่อนที่จะกดรับ
“สวัสดีค่ะดิฉันคุณครูประจำชั้นของเด็กชาย............นะค่ะ.”ปลายสายพูด  เฮ้ย  งานอย่าเข้ากรูนะเว้ยผมนึกในใจ
ร้อยวันพันปีครูที่โรงเรียนไม่เคยโทรมา  วันนี้มีงานเข้ากรูแน่ๆ
“ครับผมพ่อเพลงพูดอยู่ครับ”ผมบอกให้เป็นกันเอง
“ค่ะ..พ่อน้องเพลงค่ะ..ตอนนี้น้องเพลงอยู่ในห้องปกครองนะค่ะ..พ่อน้องเพลงพอจะว่างไหมค่ะตอนนี้”ปลายสายพูด
“มีอะไรครับ.เกิดอะไรขึ้น”ผมรีบถามอย่างตกใจ
“คือน้องเพลงมีเรื่องทะเลาะวิวาทกับเพื่อนๆนะค่ะ..คุณพ่อจะมาเองหรือว่า......”ก่อนที่ครูจะพูดจบ
“ครับๆ..ผมจะไปเดี๋ยวนี้”ผมรีบบอก ก่อนที่คุณครูจะพูดอะไรจบผมก็ลาแล้ววางไป  ผมรีบเดินออกมาสั่งงานกับลินอีกครั้ง  และโทรหาไอ้ตาร์

“ครับ”
“หลานชายมึงอะอยู่ห้องปกครอง”ผมกรอกสายไปบอก
“เฮ้ยยย.”ตกใจมากกว่าผมอีกครับ
“เออ..จะไปกับกรูไหม.”ผมถามมันที่จริงผมไปคนเดียวก็ได้นะครับ  แต่ผมเคยไปเจอพ่อแม่เพื่อนไอ้เพลงมันแต่ละคนตอแหลใช้ได้เลยครับ  ผมเกือบระเบิดหลายครั้งแล้วแต่ว่าบางครั้งไอ้ตาร์อยู่ด้วยมันก็ห้ามๆไว้
“ครับ..เดี๋ยวไงเจอที่โรงเรียนเลยแล้วกัน.พี่อยู่ข้างนอกพอดีเดี๋ยวไปครับ”มันบอก
“อืม..โอเคแค่นี้นะ”ผมบอกก่อนที่จะวางไป

แล้วขับรถไปที่โรงเรียนทันที  ประมาณสามสิบนาทีก็ถึง...

ผมโทรบอกไอ้ตาร์อีกครั้งว่าถึงแล้ว  ส่วนไอ้ตาร์กำลังหาที่จอดรถผมก็เลยรอมันอยู่หน้าตึกสักพัก  ประมาณสิบหน้านาทีมันก็รีบกึ่งเดินกึ่งวิ่งมา
“ไปครับ...ลูกทำเรื่องซะงั้น”มันแซว ผมเลยถลึงตาให้มันทีไปแบบปรามๆมันยิ้มแหยๆแล้วเดินตามผมมา
เมื่อผมเดินมาถึงหน้าห้องปกครองก่อนที่จะเอื้อมมือเคาะประตู  ประตูก็เปิดผางออกมา
“เชิญค่ะ”ไม่ต้องรีบก็ได้ครับครู  ผมยกมือไหว้พยักหน้าให้ยิ้มๆ  แล้วเดินตามเข้าไป 
ผมหันไปมองรอบห้องแอร์เย็นฉ่ำ  เงินพวกกรูทั้งนั้น(ส่วนตัวละเบบี้)   ผมหันไปเห็นเด็กนักเรียนป.5  ที่ยืนหันหลังอยู่เก้าคน  มันแบ่งเป็นสองฝั่งอย่างเห็นได้ชัด  อีกฝั่งหนึ่งหกคน อีกฝั่งหนึ่งสามคน  ผมมองไปอีกด้านของห้อง  ผู้ปกครองที่ยืนหน้าตาเกรี้ยวโกรธอยู่  บึ้งตึง  เครียด  เป็นหน้าแทบจะพิมพ์เดียวกันยืนอยู่มองหน้าผมกับไอ้ตาร์ที่เดินเข้ามา  ครูหัวหน้าฝ่ายปกครองที่พอจะรู้จักผมเป็นอย่างดียืนแล้วยิ้มให้ผม  ก่อนที่ผมจะยกมือไหว้อย่านอบน้อมแล้วยิ้มตอบ
“เชิญค่ะคุณ..............”เธอพูดแล้วยกมือรับไหว้ผม  จะให้ผมนั่งก็คงไม่ได้เพราะตอนนี้ผู้ปกครองแต่ละคนยืนหน้าโหดไม่ยอมนั่งกันสักคน   
ผมเดินเข้าไปใกล้มากขึ้น  เห็นแค่หลังก็รู้แล้วว่ามันอยู่ตรงไหน  ไอ้เพลงหันหน้ามาหาผมเมื่อได้ยินชื่อผมจากปากอาจารย์ฝ่ายปกครอง  หน้ามันมีรอยช้ำที่ปาก  ตอนนี้หน้ามันเหมือนคนจะร้องไห้เมื่อเห็นหน้าผมที่มองมันอย่างดุๆ  แต่แล้วมันก็หันกลับไปก้มหน้าอยู่ท่าเดิมคือหันหลังให้ผม
“คุณพ่อค่ะ..ทางเราจะแจ้งให้ทราบก่อนว่า.เมื่อกี้เราได้สอบถามเด็กแล้ว..ฝ่ายที่ลงมือก่อนคือเด็กชาย............ค่ะ”ชื่อลูกกรูเต็มๆ   สายตาทั้งห้องหันมาจับจ้องผม  กรูหน้าเสียละตอนนี้แต่ด้วยความที่หน้าด้านมาตั้งแต่เกิด  และโดยส่วนตัวผู้ปกครองบางคนในห้องนี้ผมก็ไม่ชอบขี้หน้า  ผมก็เลยยิ้มตอบรับทุกคน 
“ครับ...”ผมตอบรับ
“และเด็กชาย......................ก็ยอมรับผิดด้วย”อาจารย์ฝ่ายปกครองพูด
“อ่าว..แล้วเรื่องมันเป็นยังไงละครับ”ผมถามก่อน
“คือ..เรื่องมันเป็นอย่างนี้ค่ะ...”เสียงหนึ่งพูดอย่างโมโห  ผมหันไปมองหน้า หน้าคุณเธอโกรธจัดมากเลยครับ
“เออคุณกมลชนกค่ะ..เดี๋ยวทางเราจะจัดการเองค่ะ”อาจารย์ฝ่ายปกครองปราม
“....................”และคุณเธอก็เงียบในที่สุดครับ  ก่อนที่จะสะบัดหน้าหนีผม ไอ้ตาร์เสือกยืนอมยิ้มอยู่ข้างๆ ไอ้ห่ากรูให้มาช่วยเสือกมาขำซะงั้นอะ
“น้องเพลงไปชกหน้าน้องจับโบ้ก่อน.เพราะเหตุที่ว่าน้องเพลงไปล้อชื่อแม่น้องจับโบ้นะค่ะ”อาจารย์พูดปัญญาอ่อนสิ้นดี  กรูคิดในใจ
“ไม่จริงนะฮะ”เสียงลูกกรูเองครับมันโผลงพูดขึ้น
“พ่อไม่จริงนะ...”มันรีบวิ่งมาเกาะขากางเกงผม  ผมมองหน้ามันก่อนที่จะจ้องกับสายตามันสักพัก  เอาไงละกรู
“เพลงต่อยจับโบ้ก่อนก็จริง..แต่จับโบ้มาล้อว่าเพลงไม่มีแม่ก่อนนี่ฮะ..แถมจับโบ้ยังแกล้งเปิดกระโปรงจีจี้ด้วยนะฮะ”ไอ้เพลงรีบพูด 
“ไม่จริงนะฮะ.”เสียงไอ้จับโบ้พูดขึ้น   
“ใช่ค่ะลูกชั้นไม่ได้มีนิสัยอันธพาลแบบนั้น”เสียงแม่มันพูด  ก็ต้องรู้แหละครับว่าแม่มัน เหอะๆ
“เฮ้ยยย...”ผมร้องออกมาเมื่อไอ้จับโบ้มันหันหน้ามา หน้าเหี้ยๆอยู่แล้วเละอีกนะมึง
“เพลง”ผมหันไปดุไอ้เพลง  ไอ้เพลงหน้าเสียทันที
“เพลงขอโทษ..เพลง...พ่อเชื่อเพลงนะฮะ”มันรีบพูดแล้วเกาะขากางเกงผมไปมา  จะไม่ให้ผมตกใจได้ไงละครับ  ก็หน้าไอ้จับโบ้นะ  เละอย่างกับทุเรียนเน่าเลยครับ  ฮ่าๆๆ ฮาโคตรๆอะ  ไอ้ตาร์เสือกยืนขำอีกครับผมเชื่อมันเลยอะ  หน้าไอ้เด็กนั้นปากช้ำบวม  แถมยังคิ้วแตกอีก  หน้าก็มีรอยด้วยครับ  เสื้อก็เลอะขาดด้วย
“ดิฉันไม่ยอมนะค่ะ.ดูหน้าลูกดิฉัน”เธอพูด
“ใจเย็นๆนะค่ะคุณกมลชนก”อาจารย์รีบบอกไว้ก่อนที่คุณเธอจะระงับอารมณ์ไม่อยู่
“ใช่ลูกผมหน้าก็เป็นอย่างนี้คุณต้องรับผิดชอบ”ไอ้ผู้ชายอีกคนที่ยืนอยู่ใส่แว่น ดูแล้วเป็นนักธุรกิจภูมิฐานเชียวครับ  มันจับตัวลูกมันหันมาทางผม  สภาพไม่แตกต่างจากไอ้จับโบ้  ผมอึ้งแดกไปเลยครับ..
“โจ้..ไอซ์”ผมเรียกไอ้เด็กสองคนที่ยืนนิ่ง  มันเป็นเพื่อนสนิทไอ้เพลงนะครับ  มันหันหน้ามาช้าๆ
“อ่าว..ทำไมไม่เป็นไรเลยละ”ผมถามมันสองคน  มันสองคนยิ้มแหยๆ  แล้วชี้มาที่ไอ้เพลง
“โจ้กับไอซ์แค่ช่วยนิดหน่อยเองอะครับพ่อ..นอกนั้น.......อย่างที่เห็น”ไอ้โจ้พูดอย่างหวาดๆ  นี่อย่าบอกนะว่าฝีมือลูกกรูคนเดียว  กรูจะเป็นลม  ผมหันไปมองไอ้ตาร์  ไอ้ห่านี่ก็งงไม่แพ้ผมครับ
“โทษพี่ไม่ได้นะ..ข้าวก็ผิด”มันพูด  เออ กรูรู้ ตอกย้ำกรูจริง.. ก็เล่นสอนทั้งมวย สอนทั้งเทควันโด วันเว้นวันเลยนิครับ แถมอาหารก็ครบห้าหมู่ซะ  แถมยังให้กินกล้วยทุกวันอีก  ไหนจะบังคับให้ว่ายน้ำอีก  มันไม่แข็งแรงกว่าเด็กธรรมดาได้ไง  กรูไม่ได้ตั้งใจให้มันจริงจังมากขนาดนั้นนะ  แต่แค่คิดว่าออกกำลังกาย  แต่เสือกได้ผลเกินคาดวะ
“เอออาจารย์ครับ.ผมขอคุยกับลูกผมเป็นการส่วนตัวหน่อยได้ไหมครับ”ผมพูดบอก  เธอพยักหน้าแล้วชี้บอกอาจารย์อีกท่านให้พาผมไปอีกห้อง  ไอ้เพลงเดินตามมาต้อยๆ 
“ไหนเล่ามาสิ”ผมทำเสียงเข้ม
“พ่อ..เพลงไม่ผิดนะ.พวกนั้นมาว่าเพลงว่าไม่มีแม่..”มันรีบพูด
“แล้วเพลงก็ไปโกรธเค้า”ผมดุ
“เค้าแกล้งเพลงมาตลอดเลยนะฮะพ่อ..แล้วเค้าก็เปิดกระโปรงจีจี้ด้วย..”มันรีบพูด
“พ่อเคยสอนให้ใช้กำลังหรอเพลง”ผมดุอีกรอบแทบตะคอก  ถ้ามองตัวเองแต่ก่อนไม่เคยใช้สมองด้วยซ้ำ เหอะๆ
“เพลง..อึก..เพลงต่อยไปนิดเดียวเอง...”มันพูดเหมือนจะร้องไห้แล้วครับ  ผมทำหน้าดุอยู่
“ทำใครไปบ้าง”ผมถามเสียงแข็ง
“เพลง..เพลง..อึก.พ่ออย่าโกรธเพลงนะ..อะไรก็ได้พ่ออย่าโกรธเพลงนะฮะ...เพลงขอโทษ....อือออ...พ่อ”มันร้องไห้ออกมาแล้วครับแล้วกอดขาผมแน่นหน้าจะชนเป้ากรูละไอ้ลูกเวรที่จริงหน้ามันเลยเป้าผมนะครับ  แต่ว่ามันซุกหน้านะ หิหิ.
“พ่อถามว่าทำอะไรไปบ้าง”ผมถามเสียงแข็ง
“เพลงไม่รู้อะ..พวกนั้นรุมเพลง...อึก...มันรุมเพลงก่อนนะฮะพ่อ...อือออออออออออ”มันพูดไปแล้วก็ต้องร้องโฮออกมาอีกครั้งเมื่อเงยหน้ามาเห็นสายตาอาฆาตจากผม
“ต่อยจับโบ้ไป...แล้วก็ต่อยไอ้น๊อตไปด้วย..แต่ว่าๆ...เพลงไม่ได้ตั้งใจนะฮะพ่อ..เพลงไม่ได้ตั้งใจ”มันพูด
“เพลงอย่าโกหกพ่อนะ”ผมเน้นเสียง
“ก็เพลงไม่ได้ตั้งใจ...อึก.แต่เพลงตั้งใจ..คือ....พะ..เพลง...เพลงไม่ได้ตั้งใจ”มันพูด เออกรูเลยงงละว่ามึงตั้งใจรึเปล่า
“ตกลงตั้งใจหรือไม่ตั้งใจกันแน่”ผมถาม
“เพลง..ไม่ได้ตั้งใจ..แต่ว่าเพลงก็ตั้งใจ”เออ  กรูจะกระทืบลูกตัวเองละ 
“เพลง”ผมตะคอกนิดๆ
“อือออ..ก็เพลงไม่ได้ตั้งใจจะมีเรื่องอะ.ไม่ได้ตั้งใจอยากทำด้วย..แต่พอทำแล้วมันก็เลยตั้งใจ..ฮืออออ”เออ ลูกกรู 
“เฮ้อออออ”ผมถอนหายใจเหนื่อยๆ  ผมนั่งยองๆลงจับไอ้เพลงให้มองหน้า
“บอกพ่อมาโกหกพ่อรึเปล่า”ผมถามมันพร้อมกับจ้องตา
“เพลงรู้ใช่ไหมว่าพ่อไม่ชอบคนโกหก.ใครเริ่มก่อน”ผมถามอย่างหนักแน่น
“อึก....โบ้มาล้อเพลงก่อน..แล้วโบ้ก็แกล้งเปิดกระโปรงของจี้..บอกว่าเพลงไม่แน่ที่ไม่กล้ามีเรื่องกับโบ้..แล้วเพลงก็เลย..เพลงก็เลย.......”เออ กรูพอจะเข้าใจละ
“เพลงขอโทษพ่ออย่าโกรธเพลงนะ..เพลงยอมโดนตีก็ได้แต่พ่ออย่างโกรธเพลงนะ”มันรีบพูดเขย่าแขนผม
“แต่เพลงไปทำเค้าก่อนมันผิดนะ”ผมบอก
“แต่โบ้แกล้งเพลงก่อนนะ”มันรีบแย้ง
“แต่เค้าไม่ได้ลงมือกับเพลงก่อน การที่เค้าล้อเพลงๆก็ห้ามลงมือก่อน.มันผิดรู้ไหมครับ”ผมบอก
“..ตะ....แต่ว่า...”มันพยายามจะพูดอะไรแต่ก็เงียบอีกเหมือนคิดได้
“วันหลังถ้าเค้าพูดอะไรก็เงียบๆฟังไว้..ไม่ต้องรับรู้เข้าใจไหมครับ..แต่ถ้าเค้าลงมือก่อนมันก็อีกเรื่องหนึ่ง..เออ...ประมาณว่า.....”ผมพยายามจะอธิบายให้มันง่าย  แต่มันยากนะครับ  เมื่อไอ้เพลงเพ่งความสนใจมาทางผมเรียบร้อย
“ประมาณว่า....คือ..พ่อหมายถึง...เพลงปกป้องผู้หญิงมันเป็นเรื่องที่ดี..ปกป้องคนอ่อนแอกว่ามันเป็นเรื่องที่น่ายกย่อง...แต่บางทีเราก็ต้องระงับสติอารมณ์รู้ไหมครับ..ถ้าพ่อเชื่อน้องเพลง..นั้นก็หมายความว่าพ่อแม่คนอื่นเค้าก็เชื่อลูกเค้าด้วยเหมือนกัน...คือ.จะว่าไงดีละ...ตอนนี้เพลงยังคงไม่เข้าใจหรอก..เอาเป็นว่าวันนี้พ่อจะยกโทษให้..”ผมพูด  ไอ้เพลงยิ้มแก้มปริ
“แต่ว่าห้ามให้เกิดเรื่องแบบนี้อีก...พ่อสอนให้เพลงหลายๆอย่าง..และเพลงต้องเป็นลูกผู้ชายพอนะครับ..ต้องอดทน..ส่วนเออ.....”ผมพยายามจะพูดอีก  ไอ้เพลงทำหน้างง มันคงเห็นหน้าพ่อมันเหี้ยมากนะครับ  เพราะในหัวผมตอนนี้ปลื้มลูกตัวเองสุดๆ  ต่อยไอ้ห่าพวกนั้นซะเละแม่ง ไม่เสียแรงกลับบ้านมาสอนเกือบทุกวัน
“เอาเป็นว่า..เพลงต้องไปขอโทษเพื่อนๆพวกนั้น”ผมบอก
“เรื่องอะไรละพ่อ..ไม่เอามันก็ผิด”มันพูด
“ถ้าเพลงลูกผู้ชายพอ..เพลงยอมรับว่าตัวเองผิดเพลงก็ต้องขอโทษนะครับ.ไม่ว่ากรณีใดๆ”ผมบอก  ไอ้เพลงก้มหน้า
“ก็ได้ครับ”มันตอบ  ผมยิ้มให้มันที่ก้มหน้าอยู่  แล้วกรูจะเอาไงกับอีกห้องหนึ่งวะเนี้ย 
“เดี๋ยวจะให้เข้าคอร์สเรียนเทควันโดกับครู.................”ผมกระซิบ 
“จริงนะพ่ออออ”มันตะโกนซะลั่น  ผมพยักหน้า 
“เย้ๆๆ...ได้เรียนแล้ว”มันกระโดนย่องๆ  เพราะว่าครูคนนี้มันปลื้มเค้ามากๆนะครับ  แล้วก็รู้จักกับผมด้วยผมเคยไปติดต่อไว้เงียบๆ  ไม่ได้กะให้เรียนจริงจังหรอกครับ  แต่พอมาเจอแบบนี้เอาเพิ่มไว้ก็ไม่เสียหายนี่หว่า  ไม่เสียแรงเหมือนกัน  ไม่งั้นไอ้ตาร์มันไม่ขำอยู่ในห้องอย่างนั้นหรอก

ผมเดินออกมานอกห้อง  สายตาหลายคู่จับจ้อง  ผมยิ้มให้เหมือนไม่เกิดอะไรขึ้น
“น้องเพลงขอโทษเพื่อนสิ...แล้วขอโทษพ่อแม่เพื่อนด้วย”ผมบอก  แล้วหันไปยิ้มให้อาจารย์ที่ยืนยิ้มอยู่  เพลงมองหน้าไอ้โจ้กับไอ้ไอซ์  มันสองคนก็หันมองหน้าผม  ก่อนที่จะพูดว่าขอโทษแล้วมองหน้าไอ้หกตัวนั้น  ไอ้หกตัวนั้นหันหน้ามา  สรุปคือไอ้จับโบ้กับลูกไอ้นักธุรกิจนั้นโดนหนักสุดแหละครับ  ส่วนนอกนั้นก็ปากบวมเสื้อขาดนิดหน่อยแค่นั้นเอง
“ขอโทษครับ”มันยกมือไหว้แม่ไอ้จับโบ้เมื่อขอโทษพวกเพื่อนมันเสร็จ  แม่ไอ้จับโบ้หน้าเชิดหนี
“ลูกพวกคุณก็ต้องขอโทษลูกผมเหมือนกัน”ผมบอก
“ได้ยังไงกันค่ะ”เธอรีบสวน  ไอ้เพลงมองหน้าผมงงๆประมาณว่าผมมาอารมณ์ไหน
“อ่าวคุณ..ลูกคุณผิดนะครับมาล้อลูกผมไม่มีแม่ก่อน”ผมพูด
“คุณรู้ได้ยังไงว่าลูกดิฉันผิด..ลูกคุณนั้นแหละที่ผิดมาต่อยลูกดิฉันก่อน”เธอพูด
“ลูกผมก็ขอโทษทั้งลูกคุณแล้วก็คุณแล้ว..ลูกคุณต้องขอโทษลูกผมด้วย”ผมบอก
“หึ...เรื่องอะไรต้องให้คนอย่างลูกดิฉันลดระดับไปขอโทษ”
“ตลกไปหน่อยมั้งครับคุณนาย..”ผมเรียกเธอย่างประชด  เธอมองหน้าผมอย่างโมโห  รวมถึงพวกพ่อๆแม่ๆไอ้เด็กคู่อริไอ้เพลงที่ยืนนิ่งอยู่
“ผมฟังลูกผม  ลูกผมบอกว่าลูกคุณมาล้อว่าลูกผมไม่มีแม่ก่อน  แถมยังไปเปิดกระโปรงน้องจีจี้อีก..แน่จริงไปเอาจีจี้มาคุยเลยดีไหมละครับ”ผมพูด เธอหน้าเสีย
“แล้วการที่คุณเชื่อลูกคุณว่าลูกผมไม่ผิดลูกผมไปต่อยลูกคุณก่อนคุณรู้ได้ไงว่าเป็นอย่างนั้น..หรือว่าคุณอยู่ในเหตุการณ์กันครับ”ผมย้อน
“นี่คุณ....”เธอพยายามจะพูดอะไร
“คุณมาบอกว่าลูกชายผมล้อชื่อคุณ..แล้วลูกชายผมบอกว่าลูกชายคุณล้อลูกผมว่าไม่มีแม่..มันก็ผิดทั้งคู่เพราะผมกับคุณไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์..ประเด็นคือลูกผมยอมรับผิดที่ต่อยก่อนและขอโทษแล้ว..อีกประเด็นคือลูกคุณก็ต้องผิดเช่นกันถ้าลูกผมไม่ได้โกหกผม”ผมบอกอย่างหนักแน่น
“นี่คุณ....”เสียงอีกเสียงหนึ่งพูดขึ้น  ไอ้พ่อผู้ชายอีกคนแหละครับ
“พวกคุณคิดว่าพวกคุณเป็นใครไม่ทราบ... อย่ามาทำวางอำนาจกับผมและลูกของผม.. ผิดก็ว่าไปตามผิดเรื่องของเด็กๆผู้ใหญ่กลับมาให้ท้ายลูกตัวเองผิดๆ..ดูหน้าลูกตัวเองสินะ..โกงแต่เด็กเชียว..น่าสงสารวะเกิดมาก็หน้าคล้ายเต้าหูเลยนะอาเพิ่งเคยเห็นนี่แหละ”แม่ง ลืมตัวครับ คิดว่าตัวเองไม่ได้เป็นพ่อคน  คิดว่าเป็นวัยรุ่นอายุสิบเจ็ด
“นี่คุณ...มาว่าลูกฉันได้ยังไง..อาจารย์ดูสิค่ะ”เธอรีบฟ้อง
“โอ้..คุณแม่ขี้ฟ้องอย่างนี้นี่เองลูกถึงเป็นอย่างนี้”ผมพูด  แม่ของไอ้โจ้ยืนหัวเราะผมอยู่เงียบๆ
“พ่อน้องเพลงค่ะ..เออช่วย...........”อาจารย์กำลังจะพูด
“จะเอาเท่าไหร่ก็พูดมาไม่ต้องลีลาหรอกครับคุณนาย...ส่วนทันบนก็ทำได้เลยครับ ลูกผมผิดก็ต้องยอมรับผิด..ลูกผู้ชายพอ.ไม่ใช่ลูกตุ๊ด”ผมพูดใส่หน้าไอ้เด็กพวกนั้นที่ยืนหน้าแหยๆอยู่
“เอ๊ะ...หรือว่าเป็นตุ๊ด”ผมพูดแล้วทำหน้าทำตา
“เอ๊ะ..ตุ๊ดยังกล้ายอมรับมากกว่าลูกคุณอีกนะครับ.หรือว่าลูกพวกคุณเป็น...โคตรตุ๊ด”ผมพูด ไอ้เหี้ยตาร์ยืนกลั้นขำหน้าดำหน้าแดง  ไอ้ห่านี่นิ..
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด”นั้นแหละครับ  กลางห้องปกครองเลยครับ
“อายเด็กบ้างเถอะครับ”ผมบอกเธอหยุดแล้วหอบทันที
“ตกลงจะขอโทษรึเปล่า”ผมหันไปค้อนไอ้เด็กพวกนั้น
“ขะ..ขอโทษครับ”ไอ้จับโบ้รีบพูด  แล้วไอ้พวกนั้นก็รีบพูดกันกราว
“แล้วก็พูดความจริงมาด้วย.ว่าตกลงใครเริ่มก่อน”ผมพูดเสียงหนักแน่น
“พูด..”ผมตะคอกเสียงดัง  จนมันสะดุ้งกันตามๆกัน
“แม่...โบ้..อึก...ฮือออออ..โบ้ทำก่อน....โบ้ไปล้อชื่อแม่เพลงก่อนแล้วก็เปิดกระโปรงจีจี้ด้วย”มันรีบพูดแล้วเข้าไปเกาะแม่มัน  แต่ดันโดนแม่มันผลักออก  ไอ้เด็กพวกนั้นก็โดนพ่อแม่กระชากกันระนาว
แล้วเสียงโวยวายก็ตามมาติดๆ ไอ้เพลงมันเงยหน้ายิ้มให้ผมอย่างดีใจ  ผมยักคิ้วให้มันแล้วยิ้มให้
“ถ้าเลี้ยงลูกแล้วไม่รู้นิสัยลูกก็อย่าเลี้ยงเลยครับ..ถ้าคุณหลอกตัวเองก็หมายถึงคุณหลอกตัวลูกคุณด้วย..แกต้องโตอีก  อนาคตอีกไกล.แค่นี้ยังโกหกแล้วๆต่อไปละครับ”ผมบอกนิ่งๆ  เธอมองหน้าผม
“แล้วคุณรู้ได้ไงว่าลูกคุณไม่โกหก”เธอย้อนอย่างไม่ยอม
“คุณใส่ใจเค้าพอรึเปล่าละครับ.ให้ความรักมากพอไหม.ความรักที่มาแต่เงินทองไม่ให้การเอาใจใส่.ก็ไม่ได้เรียกว่าความรักหรอกนะครับ..เด็กจะดีได้ก็ขึ้นอยู่กับคนปลูกฝัง.คุณเคยถามตัวคุณรึเปล่าว่าบางสิ่งบางอย่างที่คุณทำนะมันถูกไหม สิ่งที่คุณคิดว่าดีสำหรับลูกคุณที่สุดแล้วมันดันกลับรังแกลูกคุณเองรึเปล่า..ผมเชื่อใจลูกผม เพราะผมเชื่อใจเค้า.เค้าเชื่อใจผม.เราสองคนเรียนรู้และรู้จักกันดีพอ.มากกว่าที่คุณจะเข้าใจ”ผมบอกเธอนิ่งๆ  เธอเงียบไปสนิท
“กลับบ้าน.”เธอกระชากไอ้จับโบ้
“แล้วเค้าชอบไหมละครับนะกับสิ่งที่คุณทำ..อารมณ์เสียไม่มีเหตุผล..ลองมองตัวเองตอนนี้ในกระจกก่อนดีไหมครับ”ผมบอก  เธอนิ่งอึ้งไปทันที พร้อมกับพ่อแม่ของไอ้เด็กเหล่านั้น  ส่วนพ่อแม่ไอ้โจ้กับไอ้ไอซ์นี่ไม่ได้มีบทบาท  ปล่อยผมลูกเดียวเลยครับ
“ผมขอโทษแทนลูกผมด้วยที่ทำให้ลูกคุณเจ็บ..และบอกอีกอย่างไว้ก่อนเลยว่า..เค้าจะทำให้ลูกคุณเจ็บมากกว่านี่ได้แน่นอน..ถ้าลูกคุณยังไม่หยุดนิสัยแบบนี้”ผมพูดบอก
“จะคิดว่าเป็นคำขู่ก็ได้..แต่สำหรับผม.เป็นคำเตือนนะครับ...เพราะผมไม่อยากให้เกิดเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นอีกมันจะเป็นผลดีทั้งลูกผมและลูกคุณเองเช่นกัน”ผมบอกเธอ  ก่อนที่เธอจะเดินหนีจากไป
และจากนั้นก็ต้องขอโทษขอโพยพวกพ่อแม่เพื่อนไอ้เพลงที่ไปทำเค้าไว้  บางคนก็ยอมขอโทษผมโดยตรงบางคนก็ยังถือในศักดิ์ศรีอยู่  ส่วนอาจารย์คราวนี้ก็ไม่เอาเรื่องเพราะว่าเธอเข้าใจดีและก็ชมผมอีกครับว่าผมปราบคุณกมลชนกอะไรนั้นได้ถือว่าสุดยอด  เพราะเธอไม่เคยยอมใครเลย
“ไงไอ้แสบ”ไอ้ตาร์ลูบหัวหลานตัวเอง
“อาทิตย์นี้โดนหักค่าขนมวันละสิบบาท..เข้านอนก่อนเวลาสองชั่วโมง..ห้ามเล่นคอมหนึ่งอาทิตย์ตั้งแต่นี้ไป..ห้ามไปบ้านโจ้หรือไอซ์หรือเพื่อนทุกคนภายในศุกร์เสาร์อาทิตย์นี้..และข้าวเย็นต้มจืดไก่กับข้าวเท่านั้น”ผมพูดเรียงยาว
“พ่ออออออออ”ไอ้เพลงร้องออกมามันทั้งอ้าปากอึ้ง  และค้าง  ส่วนเพื่อนมันสองคนก็อึ้งเช่นกันมองหน้าผม
“ทำโทษที่ไร้สติ.ขาดความอดทน..ทำเพื่อนเจ็บตัว.และทำให้พ่อต้องลางานครึ่งวัน”ผมบอก
“แต่ว่า.....”มันกำลังจะพูด
“หรือว่ามีปัญหา”ผมบอก
“ไม่มีครับ”มันพูดอ่อยๆ
“โชคดีวะสหาย”ไอ้โจ้ตบไหล่มันเบาๆ
“ยุ่งเลยไอ้โจ้”ไอ้เพลงหันไปปัดมือไอ้โจ้อย่างหงุดหงิด
“ขอโทษด้วยนะครับที่ทำให้เสียเวลา”ผมบอกแม่ไอ้โจ้กับไอ้ไอซ์ที่ยืนอยู่  หลังจากนั้นก็ขอโทษกันอีกยาวนาน
เหตุผลหนึ่งที่ผมไม่ค่อยอยากมาประชุมผู้ปกครองก็คือ  เบื่อผู้ปกครองนี่แหละครับ  แล้วผมผ่าเหล่าปากหมา  โอ้ย  เข้าไม่ค่อยได้ครับตามตรง  แล้วยิ่งสังคมไอ้ไฮโซเนี้ยผมละเบื่อจริงๆเลยครับ 

.............

           
โคร้ง   เคร้งง   เพล้ง..
“เชี้ยไรเนี้ย”ผมบ่นกับตัวเอง 
“ข้าวทำไรอะ”ไอ้ตาร์รีบวิ่งมาดู 
“เหอะๆ...”ผมหัวเราะให้มัน  ลูบหัวตัวเองแก้เก้อ 
“ก็หาหม้อจะอุ่นกับข้าวอะ”ผมบอกมัน  ไอ้ตาร์ยืนอมยิ้มให้
“หึหึ..บอกพี่ดิเดี๋ยวทำให้”มันบอก
“กรูทำเองได้เว้ย.แค่เมื่อกี้จับแล้วพลาดไปหน่อยแค่นั้นเอง”ผมบอกมัน  ก็มันพลาดจริงๆอะ
“พ่ออย่าทำเหอะ.เดี๋ยวอุ่นไหม้อีก”ไอ้เพลงเดินมาพูดลอยๆ
“อ่าว..ไอ้ลูกเวร. เดี๋ยวกรูเตะก้านคอ”ผมบอกมัน   ไอ้เพลงมีการตั้งการ์ดรอด้วยนะครับ
 “พ่ออาทิตย์หน้าเพลงเข้าค่ายศิลปะนะ”มันบอก
“อืม..ไปนานๆเลยกรูรำคาญ”ผมบอกมัน
“โห..ไรอะพ่อ..ไปแค่สามวันเอง”มันบ่นงุบงิบ  จะชอบอะไรนักหนาวะไอ้เข้าค่ายเนี้ย  กรูไม่เห็นชอบตรงไหนนอกจากตอนม.ต้นได้อึบหญิงแค่นั้นเอง
“หึหึ...หึหึ.. เอิ้กกก....หึหึ”
“พ่อออ..อาเป็นไรอะ”ไอ้เพลงรีบร้องแล้วเข้ามาเกาะผม  ผมหันไปมองหน้าไอ้ตาร์
“เป็นส้นตีนไรมึงอะ”  ไอ้ตาร์หันมามองแล้วอมยิ้มให้แทนคำตอบ
“สองหนึ่ง”ผมบอกลอยๆ
“เฮ้ย...ได้ไงอะ”มันรีบท้วง
“..มึงวันกลาง..”ผมบอกอีกรอบ
“เฮ้ยย..โคตรเอาเปรียบอะ..ไม่เอาอะ.จับฉลากเลย”มันรีบท้วง
“อ้าว..ก็เมื่อคืนมึงก็....แล้วนะเชี้ยนี่..”ผมบอกมัน
“กว่าจะอาทิตย์หน้า..งดเลย.จนกว่าจะอาทิตย์หน้าแล้วค่อยจับฉลากๆ.เจ้าเล่ห์ดีนักนะมึง”ผมบอกมัน
“โหห.ไรวะ..”มันบ่น
“อะไรกันอะพ่อ”ไอ้เพลงเขย่าด้วยความอยากรู้
“ไอ้ตาร์มันโกงคอมพ่อ..พ่อจะเล่นบ้างมันไม่ให้”ผมโกหกไป เหอะๆ
“หรออ..แล้วทำไมอาต้องหงุดหงิดด้วยอ่า”มันทำท่าคิด
กว่าไอ้เพลงจะงงมากไปกว่านี้  ไอ้ตาร์มันก็เดินหัวเสียเข้าห้องนั่งเล่นไปแล้วละครับ  ผมได้แต่ส่ายหัว  ห่า นี่แม่ง ใต้สะดือตลอดอะ
“พ่อ..เพลงพาข้าวแกงไปเดินเล่นนะฮะ”มันพูดจบยังไม่ทันฟังคำอนุญาตจากปากผมมันก็วิ่งจู๊ดออกไปแล้วครับ

“เมื่อย”แค่นี้ทำบ่น  ผมนั่งลงระหว่างขามันแล้วพิงหลังชนหน้าอกมันนะสิครับ  งอนกรูอยู่แหง. คิดดูนะครับเมื่อคืนผมก็โดนมัน  แต่อีสองคืนหน้านั้นมันโดนผม  แล้วพอจะมีโอกาสไอ้เพลงไม่อยู่บ้านผมแค่จะจองสองวันมันเอาไปวันเดียวเสือกงอนซะงั้นอะ(สมควรงอนละ)
“ไม่เอา”รู้ละว่างอนเรื่องมากจริงนะมึง  ผมยื่นองุ่นใส่ปากให้ก็ไม่เอา  ถ้าไม่งอนมันคงแย่งผมกินหมดไปแล้ว
“อือออ....”ผมเลยยัดเข้าปากแม่งเลย
“งอนไรข้าวอะครับ”ผมแกล้งหันไปถามแล้วเอามือขวากอดคอมัน
“หึ....มึง...”เล่นเองเสือกหลุดขำเองซะงั้นนะกรู  ผมจูบลงที่ซอกคอมันเบาๆ  ก่อนที่จะกัดเบาๆอีกครั้ง  ไล่ปากไปเรื่อยๆจนถึงใบหู  ผมใช้ลิ้นตะวัดอยู่ตรงติ่งหูมันเบาๆก่อนค่อยๆปล่อยลมหายใจรดต้นคอมัน
“ข้าว..อย่าดิ”มันจับข้อมือผมที่ล๊อกคอมันอยู่
“อือออ..เดี๋ยวดิ”มันร้องห้าม  เมื่อผมเลื่อนมือจากหน้าอกมันลงมาที่ระหว่างขามันแทน
“หายงอนนะ”ผมกระซิบเบาๆ  ไอ้ตาร์เหมือนจะหลุดยิ้มออกมา
“ดะ..เดี๋ยวเพลงละ..”มันพูดตะกุกตะกัก
“บอกมาก่อนดิ..หายงอนข้าวยังครับ”ผมกระซิบถามอีกครั้งแล้วแกะกระดุมกางเกงมันออก ชันเข่าตัวเองขึ้นหันหน้าเข้าหามัน  แล้วจับหน้ามันสองมือให้มองมาที่ผม
“อือออ...ซีดดด”ผมร้องออกมาเมื่อไอ้ห่าตาร์เสือกลูบเข้าเป้าผมที่มันแข็งรอแล้วเต็มๆ  ไอ้ตาร์ยิ้มอย่างได้ใจ
“บอกก่อนว่าหายงอนรึยัง”ผมยังเล่นไม่เลิก  ไอ้ตาร์หันไปมองด้านหลังตัวเองประมาณว่าปลอดภัยรึเปล่า
“ยังไม่หาย...ไปทำให้หายกันนะครับ”มันบอกแล้วยิ้มให้ก่อนที่จะจูบบนหน้าผากผมอย่างหมันเขี้ยว 
แล้วผมกับมันก็หัวเราะออกมากับพฤติกรรมของเราสองคน   ไอ้เพลงก็กลับช้าเหมือนเป็นใจ  ห่า โดนไปสองดอกติดกันเลยครับ



...                                     

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด