หัวข้อ: [นิยาย]สุดท้ายกรูก็รักมึงจนได้..ไอ้โรคจิต (ไม่อนุญาตให้นำนิยายไปโพสเวปอื่นค่ะ)

[เบบี้]

พิเศษนอกรอบ 6


“กินเครป”น้องเพลงดึงมือผมให้ไปร้านเครปทันที
“เอ่อ ต้องรอหน่อยนะคะ พอดีแป้งหมดน่ะค่ะ”คนขายเป็นสาวประเพศสองที่ตัวใหญ่ยักษ์มากพูดขึ้นทันทีเมื่อน้องเพลงเดินไปเกาะรถเข็นของร้าน
“...............”ผมเงียบยิ้มตอบ
“นานไหมอ่ะครับ”ผมถาม
“ก็สักพักอ่ะค่ะ พึ่งสั่งไปเมื่อกี้เอง”คนขายพูดด้วยสีหน้ายิ้มเกรงใจตอบ
“เพลงอยากกิน”น้องเพลงหันหน้ามาบอก
“แต่มันคงจะนานนะ”ผมบอก
“.................”น้องเพลงยืนเงียบเหมือนคิดอะไรสักอย่าง
“น้องเพลงจะรอหรอครับ”ผมก้มลงถาม
“ฮะ”น้องเพลงตอบพยักหน้ารับทันที
“งั้นรอก็รอเนอะ”ผมยิ้มตอบ
“นั่งนี่ก็ได้ค่ะ”เธอพูดแล้วเลื่อนเก้าอี้มาให้ผมนั่ง ผมก็นั่งลง ส่วนน้องเพลงก็นั่งลงอีกตัว ระหว่างที่รอผมก็นั่งเล่นมือถือบ้าง เล่นกับน้องเพลงบ้าง น้องเพลงไม่อยู่สุขเลยวิ่งไปวิ่งมาอยู่แถวๆนั้นตลอด จนสิบนาทีผ่านไป..สิบห้านาทีผ่านไป..ยี่สิบนาทีผ่านไป
“รอสักครู่นะคะ กำลังจะมาแล้ว”สาวประเพศสองเจ้าของร้านนั่นแหละเดินมายิ้มบอกผม
“ไม่เป็นไรครับ”ผมยิ้มตอบไป แต่ในใจอ่ะนั่งจนปวดตูดหมดแล้ว แต่คิดว่าไหนๆก็รอมานานแล้ว รออีกหน่อยจะเป็นอะไรไป แถมน้องเพลงยังไม่บ่นสักคำผมเองเป็นผู้ใหญ่จะไปบ่นก็ยังไงอยู่
“อาปานเล่นเอบีซีเป็นป่ะฮะ”น้องเพลงเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าผม
“เป็นครับ”ผมตอบไปแล้วก็เล่นตบแปะเอบีซีอะไรไปเรื่อยฆ่าเวลา
“เมื่อไหร่จะมากันน้า..”น้องเพลงเอาแขนมาเท้าตรงขาผมทั้งสองข้าง แล้วโยกตัวเองไปมา ชะเง้อมองทางนู้นทีทางนี้ทีรอคนมาส่งแป้ง
“แป้ง!”น้องเพลงพูดขึ้นเสียงดัง ผมหันไปเห็นมีคนส่งแป้งมาส่งจริงๆ ผมเหลือบดูนาฬิกาที่ข้อมือมันผ่านไปเกือบสี่สิบนาที แม่ง กูไม่เคยรอแดกขนมอะไรนานขนาดนี้มาก่อน เหอะๆ แต่บอกว่าจะรับเลี้ยงลูกเค้าเป็นอย่างดีนี่หว่า ช่วยไม่ได้นี่นะ
“แป้งมาแล้วฮะ”น้องเพลงรีบวิ่งไปเกาะตรงรถเข็นบอกแม่ค้า
“ค่า..”เธอหันมายิ้มตอบน้องเพลง
“มาช้าจริงลูกค้ารอนาน”เธอบ่นทันทีเมื่อผู้ชายคนนั้นยื่นถุงแป้งกับกล่องอะไรให้เยอะแยะ
“กูขับรถยนต์มานะ ไม่ใช่นั่งเรือบิน”มันย้อน
“เอาวนิลา”เสียงหนึ่งพูดขึ้นซึ่งไม่ใช่เสียงน้องเพลง ผมหันไปมองไอ้เด็กสามสี่คนที่วิ่งมาเกาะรถเข็นของร้านแล้วจ้องมองเมนูที่จะใส่อย่างตื่นเต้น
“เค้าเอาช็อกโกแล็ต”อีกคนพูดชะเง้อมองเมนูไปมาเหมือนกำลังคิดว่าจะใส่อะไรอีกดี ผมได้แต่นั่งมองว่าแม่ค้ากับน้องเพลงจะว่ายังไง เพราะผมเป็นผู้ใหญ่จะไปออกหน้าออกตาเกินมันก็ไม่ใช่เรื่อง น้องเพลงได้แต่ยืนนิ่งเงียบเกาะร้านมองเด็กพวกนั้นหน้าเฉยๆ
“หนูเอาอะไรลูก”แม่ค้ากระเทยหันมาถามน้องเพลง
“เอาแฮม กับหมูหยอง น้ำพริกเผาใส่มายองเนสด้วยนะฮะ”น้องเพลงยิ้มบอกทันที
“อาปานเอาไหม”น้องเพลงหันมาถาม
“อาเอากล้วยกับวนิลา ราดช็อกโกแล็ต”ผมรีบตอบเพราะรอมานานขนาดนี้ไม่กินก็ไม่ได้อ่ะนะ เสียเวลาเปล่าๆ ระหว่างที่ผมกับน้องเพลงสั่ง ไอ้เด็กสามสี่คนที่เดินมาเมื่อกี้ก็มองหน้าพวกผมแบบ “ไม่ได้นะ กูจะเอาก่อน” อะไรประมาณนี้
“เอาช็อกโกแล็ต!”เสียงเด็กหนึ่งในสี่คนนั้นพูดขึ้น
“ไม่ได้นะคะ ต้องรอก่อน”กระเทยคนขายยิ้มบอก
“จะเอาช็อกโกแล็ต!”ไอ้เด็กคนเดิมพูดซ้ำ
“................”คนขายเงียบไม่พูดตอบอะไร ทำเป็นไม่สนใจสิ่งที่เด็กพูด ผมเองเริ่มทำตัวไม่ถูกเหมือนกัน ได้แต่ยิ้มแหยๆจะให้ไอ้เด็กพวกนั้นก่อนก็ไม่ไหวอ่ะนะ ตั้งสี่คิวผมก็รอตูดชาพอดีอ่ะดิ แล้วผมก็สงสารน้องเพลงด้วย มารอตั้งนานมากๆแล้ว
“ให้น้องเค้าก่อนสิ”ผมหันไปมองแม่ของกระเทยคนขายพูดบอกเธอ
“ไม่ได้แม่ เรียงตามคิวสิ”กระเทยคนขายตอบกลับ
“จะเอาช็อกโกแล็ต”ไอ้เด็กคนเดิมพูดแทรกขึ้น
“ก็ทำให้เค้าก่อนซี้”แม่ของคนขายพูดบอกอีก ผมนี่ไม่รู้จะว่ายังไงเลย นี่ขนาดผมนั่งอยู่ด้วยนะแม่เค้ายังกล้าบอกให้ทำให้เด็กพวกนั้นก่อนทั้งๆที่น้องเพลงรออยู่เป็นชั่วโมง ไม่คิดจะสงสารเด็กบ้างรึไง แล้วถ้าไม่มีผมขึ้นมาอ่ะ ผมว่าน้องเพลงไม่ต้องแดกเลยหรอ
“เอาทีหลังก็ได้ฮะ”น้องเพลงพูดเสียงหงอยลง ทั้งๆที่ทุกทีก็ไม่ยอมใคร ผมก็ว่าแปลกที่ครั้งนี้ดูน้องเพลงจะเฉยๆ เงียบลงไป
“เอาอะไรนะลูก แฮมกับหมูหยอง พริกเผา มายองเนสเนอะ”คนขายหันมายิ้มตอบให้แล้วราดแป้งแบบไม่สนใจทั้งแม่และไอ้เด็กเปรตพวกนั้น
“ครับ”น้องเพลงตอบพยักหน้าให้
“แล้วก็กล้วยกับวนิลา ราดช็อกโกแล็ตด้วย”น้องเพลงบอกย้ำ
“ค่า”แม่ค้าตอบยิ้มให้แล้วจัดการรอแป้งสุกอะไรไป ผมหันไปเห็นไอ้เด็กพวกนั้นพ่อแม่มันมาพอดี มันก็วิ่งไปหาพ่อแม่มันทันทีแล้วชี้ๆมาที่ร้าน
“น้องเพลงมานั่งนี่มาครับ”ผมบอกแล้วให้น้องเพลงมายืนระหว่างขาของผม  ผมกอดน้องเพลงที่ยืนไว้ น้องเพลงก็ยืนโยกไปมาเล่นๆไป
“ต้องตามคิวนะคะ”กระเทยคนขายพูดเสียงแข็งมากๆ เหมือนพูดขึ้นลอยๆเมื่อพ่อแม่ของเด็กมายืนอยู่ติดหน้าร้าน
“น้องเค้ามารอเป็นชั่วโมงแล้วไม่บ่นสักคำ ชั้นคงทำให้ก่อนไม่ได้หรอกค่ะ”เธอตอบหน้านิ่งแบบชักสีหน้าใส่มากๆแบบไม่แคร์อะไร เอาโล่จากผมไปเลยครับพี่ เหอะๆ ถ้าเป็นไอ้พี่แสบอยู่ด้วยตอนนี้ผมว่ามันคงแดกหัวเด็กสี่ตัวนี่ไปแล้ว หรือไม่ก็คงมีเรื่องกับพ่อแม่ของเด็กแน่ๆอ่ะครับ ผมสามารถเดาอนาคตเกี่ยวกับมันได้เรียบร้อยเลยแหละ
“.................”พ่อแม่ของเด็กเงียบเหมือนหน้าชาไม่พูดอะไร หันมาเห็นว่าผมมองอยู่พวกเค้าก็ยิ่งทำตัวไม่ถูกไปกันใหญ่ เลยลากไอ้เด็กพวกนั้นจะให้กลับ แต่เด็กพวกนั้นก็เสือกงอแงจะแดก สุดท้ายแล้วก็ร้องไห้และก็โดนลากกลับบ้านไปนั่นแหละ
“โอ๊ะ แม่จะมาบ่นอะไรเนี้ย ลูกค้าแบบนั้นอยากไปก็ไปสิ หนูก็ไม่เต็มใจขายให้เหมือนกันนั่นแหละ”ผมได้ยินเธอพูดด้วยความหงุดหงิดตอบแม่เธอ แต่ผมก็ยังทำหูทวนลมไม่สนใจ เอาหูไปนาเอาตาไปไร่ไป แม่กับลูกต่างกันสุดๆไปเลยแฮะ..ผมนึกแล้วหัวเราะคนเดียวในใจ
“น้องเพลงไม่เมื่อยหรอครับ เบื่อไหม”ผมก้มลงเอาแก้มไปแนบกับแก้มน้องเพลง
“ไม่”น้องเพลงหันมายิ้มตอบส่ายหัวให้ด้วย
“โห หน้าผากเม้งเหม่ง”ผมลูบหน้าผากน้องเพลงเบาๆแล้วหอมลงที่หัวอย่างหมันเขี้ยว อยากมีลูกบ้างอะไรบ้างอ่ะ เหอะๆ
พอได้เครปสมใจน้องเพลงผมก็พาน้องเพลงไปซื้อลูกชิ้นอีก คนโตนี่แหละเสือกอยากจะกินขึ้นมา หลังจากนั้นก็ไปซื้อโรตีให้ไอ้พี่แสบแล้วก็ซื้อนมสดร้อนอีกสามถุงทำหรับสามคนพ่อแม่ลูก เอิ้กกกกกกกก..ติต่างเอาเป็นลูกตัวเองไปแล้ว คิคิ
“มึงหายไปมีผัวมารึไง ห่า”มันว่าทันทีเมื่อผมก้าวขาเข้าห้องนั่งเล่น
“เออ ปากนี่นะ”ผมบ่น
“ไปไหนมา”มันหันมาถามอย่างจับผิด
“ก็ร้านเครปอ่ะดิ แป้งหมดเลยสั่งแป้งให้มาส่ง”ผมบอก
“ก็เลยต้องรอนั่นแหละ”ผมบอก
“ห่า โง่เปล่าเนี้ย รอเนี้ยนะ”มันบ่นทันที คนอย่างมันจะเคยรออะไรล่ะ
“อืมสิ น้องเพลงอยากกินนี่ ปานก็อยาก”ผมบอก
“ประสาท”มันว่าให้แล้วหันไปมองหน้าน้องเพลง
“โง่ใช่ไหมมึงอ่ะ”มันพูดถามน้องเพลงหน้านิ่ง
“ก็เพลงอยากกิน”น้องเพลงตอบ
“กินมากโง่มาก”มันพูดบอก
“ยิ่งกินยิ่งฉลาดต่างหาก”น้องเพลงย้อนบ้าง
“เฮอะ ปากได้พ่อ”ไอ้พี่แสบแสยะปากอย่างกวนๆ
“ไปหยิบแก้วมาสิพี่แสบ”กูบอก
“หยิบเองดิ”มันย้อน
“ไป หยิบ แก้ว มา”ผมเน้นเสียงใส่มัน มันมองหน้าผมเซ็งๆสุดท้ายแล้วมันก็ลุกไปหยิบแก้วมาสามแก้วจนได้ พอมันเอาแก้วมาผมก็จัดการรินนมใส่แก้วให้น้องเพลงกับพี่แสบมันด้วย


...............
...............


“ปาน”ไอ้พี่แสบเรียก
“หืม”ผมขานตอบ
“มันโหวงๆอ่ะ ขึ้นมานอนข้างบนดิ้”มันพูดเอาแต่ใจ ก็มันเองบอกว่าอึดอัดอยากให้พวกผมไปนอนตรงไหนก็ไป แล้วพอผมกับนอนเพลงปูที่นอนๆข้างล่างตรงข้างๆเตียง มันยังจะมามีปัญหาอีกนะครับ
“อย่าเรื่องมากได้ไหมพี่แสบ เดี๋ยวน้องเพลงตื่นหรอก นอนๆไปเหอะ”ผมพูดบอก
“ไรวะ”มันบ่น
“เตียงออกใหญ่ ไหงกูมานอนคนเดียววะ”มันพูด
“ชู่ เบาๆสิพี่แสบ”ผมกระซิบบอกปรามมัน
“มึงก็ขึ้นมานอนข้างบนสิ ไอ้เพลงมันหลับไปแล้วไม่รู้เรื่องหรอก”พี่แสบกระซิบบอก
“ถ้าเกิดน้องเพลงตื่นขึ้นมาไม่เจอปานทำไม พี่นั่นแหละโตเป็นควายแล้ว นอนๆไปเหอะ”ผมว่ามัน
“มึงอ่ะ”มันทำเสียงนิดหน่อย อยากงอนๆไป ไอ้บ้า..
“งั้นกูลงไปนอนด้วยก็ได้”มันพูดเหมือนนึกได้ แล้วหยิบหมอน หยิบผ้าห่ม หยิบหมอนข้างเดินลงมาจากเตียงแล้วเดินมาหยุดยืนข้างผมทันที มันทิ้งผ้าห่มกับหมอนไว้แล้วเดินไปตรงโซฟาหยิบผ้าที่เอาไว้ปูที่นอนมาปูตรงข้างๆผม แล้วจัดที่จัดท้างแล้วล้มตัวลงนอน
“แค่นี้ก็หมดเรื่อง”มันพูด
“แล้วมีเตียงไว้ทำไม”ผมพูดบ่นๆ มองไปบนเตียง แล้วทำไมพวกกูสามคนไม่ขึ้นไปนอนบนเตียงฟร่ะ แต่ถ้านอนบนเตียงมีน้องเพลงด้วยมันก็จะแคบลงเพราะกลัวนอนทับเด็ก ไอ้พี่แสบมันก็ต้องบ่นเพราะไม่สบายสำหรับมันอีกนั่นแหละครับ
“ไม่ต้องมากอดด้วย”ผมดิ้นนิดหน่อยหันไปตีแขนมัน
“ไรเล่า มึงกล้าบอกผัวว่าห้ามกอดด้วยรึไง”มันพูดว่า
“มันใช่เวลาไหมพี่แสบนี่ก็”ผมบ่นมันแต่มันเสือกกระชับกอดแน่นกว่าเดิม คำที่ว่า “ยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุ” ต้องคู่กับไอ้เหี้ยพี่แสบเลยนั่นแหละครับ
“...............”ผมเงียบ อยากกอดก็กอดไปเพราะห้ามไปก็เท่านั้น
“อย่าลูบ”ผมหันไปกระซิบปรามมันเพราะมือเริ่มลูบไล้ไปตามตัว
“นิดเดียวน่า ไม่ต้องมาดัดจริตหวงตัวกับผัวตัวเอง”มันว่าให้
“โอยย..”มันร้องเบาๆเพราะโดนผมเอาศอกกระแทกไปที่ท้องมัน
“ปานอ่ะ ก็กูอยากอ่ะ”มันพูดหน้าตาเฉยแล้วเข้ามากอดผมใหม่อีกครั้ง
“พี่แสบ อย่าสิ”ผมพยายามดึงมือมันออก ไอ้พี่แสบมันก็เอามือล้วงเข้ามาในกางเกงผมอย่างไวแล้วหัวเราะเยาะเหมือนแกล้งผมได้ ผมด้วยความที่กลัวน้องเพลงตื่น ก็ต้องกลั้นเสียงไว้แล้วดิ้นสู้มันสุดชีวิตโดยที่พยายามไม่ให้ตัวไปโดนน้องเพลงเข้าน่ะสิครับ
“พี่แสบ”ผมกระซิบว่าแล้วทุบมัน เพราะมันเสือกดึงเอวผมแล้วอุ้มขึ้นไปอยู่บนตัวมัน แล้วดูมันยังมีการมายิ้มหน้าระรื่นอีกนะ
“ทำไมพี่เป็นคนนิสัยแบบนี้กันนะ”ผมบ่นอย่างช่วยไม่ได้เพราะเสือกไปเอามันมาทำผัวไปแล้วเรียบร้อย มันไม่สามารถแก้ไขอะไรได้แล้วล่ะนะ มันเริ่มเอามือรุกล้ำพื้นที่เข้าไปใต้กางเกงผม ผมดันพยายามเอาตัวๆเองลุกขึ้น พี่แสบมันก็ยื้อเอวผมไว้อีก ผมเลยทุบเข้าที่อกมันอย่างแรงจนมันเจ็บ ผมก็รีบลุกขึ้นนั่งทันที
“ปานจะไม่ยอมมีอะไรกับพี่เด็ดขาด เห็นไหมว่าเด็กนอนอยู่”ผมพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง
“ชิร์”มันทำเสียงอย่างหัวเสียนิดหน่อยๆ แล้วพุ่งตัวจะเข้ามาหาผมเหมือนไม่ยอม ผมรีบดันตรงคอมันไว้แต่ไอ้พี่แสบมันพยายามดึงเอวผมเข้าหาตัวมัน
“ถ้าพี่ทำปานจะโกรธจริงๆด้วย”ผมพูดหน้างอใส่ พี่แสบมันหยุดแล้วจ้องหน้าผม ผมก็จ้องหน้ามันตอบจนมันกระฟัดกระเฟียดใส่แล้วลุกขึ้นเดินหนีเข้าห้องน้ำไป ผมถอนหายใจเพราะเกือบไม่รอดแล้วกู แล้วจัดที่นอนให้มันเข้าที่เข้าทางเหมือนเดิมแล้วนอนลง แต่ก็ยังไม่หลับนอนรอพี่แสบมันไปก่อนเพราะว่ามันเข้าไปเกือบสิบนาทีได้แล้ว
“ปาน”ผมลุกขึ้นเห็นไอ้พี่แสบมันโผล่หัวมาจากห้องน้ำ
“อะไร”ผมกระซิบถาม
“มันไม่ออกอ่ะ”มันพูดหน้างอนิดหน่อย
“อี ผัว..เลว”ผมกัดฟันพูดบ่นกับตัวเอง ไปเอาไอ้เหี้ยนี่มาทำผัวได้ยังไงวะ  ผมเลยลุกขึ้นอย่างช่วยไม่ได้ก่อนที่จะลุกก็มองน้องเพลงก่อนว่าหลับสนิทแน่แล้ว แล้วเดินไปหาไอ้พี่แสบที่ห้องน้ำ พอไปถึงห้องน้ำมันก็กระชากตัวผมเข้าไปทันที
“เดี๋ยวสิ”ผมบอกเบาๆแล้วปิดไฟห้องน้ำเพื่อความปลอดภัยไว้ก่อน พี่แสบมันจับมือผมไปจับของๆมันอย่างรวดเร็ว
“บ้า”ผมว่าหน่อยๆ อายมันที่คนอย่างพี่แสบมันไม่เคยอายอะไรเลย หลังจากนั้นกลายเป็นว่าผมก็ต้องช่วยมันอย่างช่วยไม่ได้อ่ะนะครับ พี่แสบมันจับการจับผมจูบซะ ไอ้ผมก็ต้องยอมเพราะขัดใจมันมากๆเกิดมันบ้าขึ้นมาจับผมเอาในห้องน้ำก็พอดีอ่ะครับ มันชอบทำอะไรบ้าบออยู่แล้วด้วย ที่แน่ๆขัดใจมันพอประมาณอย่าไปขัดใจมันมากครับไม่งั้นสติมันจะแตกเอา มันเป็นเด็กออทิสติกถ้าโดนขัดใจมากๆมันจะไม่พอใจเอาได้ เหอะๆ
“อือ พี่แสบ”ผมดันมันเบาๆเพราะทำอะไรไม่ได้ มันจับตัวผม ลูบตัวผมอยู่นั่น ปากก็ซุกไซร์ไปทั่ว ไอ้เราก็มีอารมณ์ง่ายด้วยมันเสือกมาทำอะไรแบบนี้ทำไมเนี้ย
“อย่าสิ”ผมดันหน้ามันออก
“จะออกรึยังเล่า”ผมถามไปมือก็ทำหน้าที่ไปไม่หยุด
“หึ”มันหัวเราะตอบแค่นั้น แม่ง แกล้งกันอีกละ หมันไส้แม่งกระแทกมือแรงๆไปเลยแล้วกัน
“โอ้ย เจ็บ เชี้ย”มันด่าให้
“สม”ผมว่า
“เดี๋ยวกูจับเอาแม่งดีไหมเนี้ย”มันพูดขู่เหมือนอารมณ์เริ่มขึ้นนิดหน่อย
“พี่ก็รีบๆเสร็จซี๊ ปานกลัวน้องเพลงตื่น”ผมบอกทำเสียงเอาใจมันหน่อยแล้วเขย่งขึ้นจูบมันไม่อยากให้มันด่าอีก เซ็งกับมันแระ พี่แสบมันก็จูบต่อ ผมเลยจัดการบริการแม่นางทั้งสิบนิ้วให้เต็มที่
“ไม่เอา”ผมพูดบอกก่อน เพราะรู้ดีว่าพี่แสบมันกำลังต้องการให้ผมลงไปใช้ปากให้มัน เพราะมันเสือกดันๆไหล่กับหัวผมละ
“เร็วดิ”มันพูด
“ไม่อาว”ผมบอกส่ายหัวตอบ
“ทำให้หน่อยน้า..นะครับ”มันก้มลงมาหอมแก้มแล้วกระซิบพูดที่ข้างหูผมจนผมขนลุก มันจูบไซร์อยู่ตรงนั้นจนผมเองก็เคลิ้มยืนให้มันทำซะงั้น
“อ๊ะ..พี่แสบ”มันร้องอย่างลืมตัวเพราะแสบมันดันบีบเข้าที่ยอดอก แล้วขบเข้าที่หูผมเบาๆ
“อื้ออ”ผมพยายามเก็บเสียง เพราะพี่แสบมันดันลูบไล้ลงต่ำแล้วเลยไปบีบก้นผมอย่างแรง เต็มมือมันพอดิบพอดี ผมกอดคอพี่แสบแล้วเอาหน้าซุกไว้กับมันเพราะกลัวเสียงออก
“ซี๊ดด ปานทำกับเหอะ”มันพูดเสียงกระเส่า
“อ่า..”ผมไม่ตอบอะไร ได้แต่ครางจากการที่พี่แสบมันลูบไปที่น้องชายผมแล้วต้นขาอย่างรู้งานว่าผมชอบเสียวตรงไหน
“มะ ไม่ได้”หน้าน้องเพลงแว๊บเข้ามาในหัว ผมรีบผลักพี่แสบออก
“มึงก็อยากเหมือนกันอ่ะ”มันเรียกร้องทำเสียงกระซิบออกแนวโวยวายนิดหน่อย
“ไม่อยาก ปานไม่อยาก”ผมพูดเสียงแข็งบอกไป เราจะใจอ่อนไม่ได้เด็ดขาดนะครับ
“ไปนะฮะ รีบๆทำด้วยล่ะ”ผมตัดบท ถ้าอยู่ต่อพี่แสบมันก็ต้องลูบไล้ไซร์ทำผมเคลิ้มอีกแน่ ผมเดินไปล้างมือแล้วรีบเปิดประตูห้องน้ำแล้วเดินหนีออกมาทันที ไอ้น้องชายเจ้ากรรมมันก็ปริ่มๆแข็งขึ้นมา บ้าบอชะมัด บ้าที่สุดอ่า..ผมรีบล้มตัวลงนอน ท่องพุทธ โธ ไว้ในใจ นอนนิ่งให้ไอ้ตรงนั้นมันสงบไป มันต้องสงบอย่างแน่นอนอยู่แล้วแหละ ผมไม่ได้บ้าบอแบบไอ้พี่แสบนี่ครับ
“มีเมียกับเค้าคงแม่งก็พึ่งไม่ได้”มันเดินออกมามันก็บ่นทันที แต่ก็ไม่ได้บ่นเสียงดังอะไร มันบ่นพอให้ผมได้ยินเสียง
“มีผัวกับเค้าคน ก็ไม่รู้จะมักมากในกามอะไรกันนักกันหนา”ผมบ่นลอยๆบ้าง
“อ๋อ มึงว่ากูมักมากในกามงั้นสิ งั้นตอนทำมึงครางทำไมคร้าบ”มันทำเสียงสูงย้อน
“ไอ้......”กูจะด่ามันว่าไงดี จะด่ามันว่ายังไงดี
“เออ วันหลังปานจะไม่คราง” T_T ย้อนได้แค่นี้แหละ ให้ตาย..ใครคิดคำย้อนออกช่วยปานน้อยหน่อยเหอะครับ
“ไม่ต้องมากอดเลย อึดอัด”มันพูดเมื่อผมพลิกตัวไปจะนอนกอดมันเพราะความเคยชิน
“...............”ผมเงียบ นอยด์แดก น้อยใจอ่ะ VOV ผมเลยพลิกตัวหันหลังกลับตะแคงหนีมันมาทางน้องเพลงแทน น้ำตาจะไหลซะงั้น บ้าบอ อีปานบ้า !! พี่แสบมันเริ่มเลื้อยเอามือมาแตะตรงเอวผมแล้วลูบจะเข้ามากอด ผมปัดมือมันออกแต่ตัวยังนอนนิ่งอยู่ ได้ยินเสียงมันหัวเราะนิดหน่อยเหมือนสะใจที่ทำให้ผมน้อยใจได้อีกแล้ว ทำไมมันเป็นคนแบบนี้นะ ก็รู้ว่าผมขี้น้อยใจมันก็ชอบแกล้งอยู่ได้อ่ะ
“อื้อ ปล่อย”ผมบอกมันแล้วแกะมือมันที่กอดเอวผมเข้าไปไว้แน่น เสียงแม่งเครือในลำคอจะร้องไห้อีกละ ไอ้พี่แสบมันหัวเราะหน่อยๆแล้วไม่ยอมปล่อยแขนออก เสือกกอดไว้แน่นกว่าเดิมแล้วก้มลงมาจูบตรงต้นคอผมอีก
“ฝันดีนะ” บ้า..คึคึ ไอ้บ้า~~ ไอ้ผัวบ้า .. เขินนะ เอิ้กกกก ผมได้แต่นอนนิ่ง แอบอมยิ้มนิดหน่อย ไอ้พี่แสบมันก็นอนกอดผมอยู่ท่านั้นจนผมหลับไปในที่สุด


.............
.............


“พี่แสบออกไปซื้อนมสดที่หน้าหมู่บ้านซิ”ผมบอกมัน เพราะนี่มันก็เช้าแล้วเดี๋ยวมันจะสายไปกว่านี่ซะก่อน ผมกลัวว่าน้องเพลงตื่นมาจะไม่มีอะไรกินน่ะสิครับ ปกติพี่แสบมันจะทำกับข้าวตอนเช้าแต่คือผมก็ไม่รู้ว่าน้องเพลงจะกินได้รึเปล่า
“ขี้เกียจอ่ะ”มันพูดทันที
“ไปซื้อให้ปานหน่อยสิฮะ เดี๋ยวน้องเพลงจะตื่นแล้วนะ”ผมพูดเสียงอ้อนมันนิดหน่อย
“มึงก็ออกไปซื้อสิ กูยังไม่ได้อาบน้ำแปรงฟันเลย”มันพูดไปก็หั่นผักไป
“พี่ก็ไปอาบน้ำแปรงฟันสิ แล้วออกไปซื้อให้ปานหน่อย ปานไม่อยากให้น้องเพลงอยู่คนเดียว”ผมบอก
“กูก็อยู่ด้วยนี่ไง”มันพูดเหมือนจะไม่ยอมออกไปให้ได้
“ตกลงจะไปหรือไม่ไป”ผมย้ำเสียง เริ่มหมดความอดทนละ
“อย่ามาขึ้นเสียงกับกูนะ”มันหันมาพูดใส่ ผมยืนจ้องหน้ามัน
“จะไม่ไปใช่ไหม”ผมถามหน้านิ่ง มันก็จ้องหน้าผมเหมือนเอาเรื่อง ผมเลยเดินไปหยิบกุญแจอย่างโมโหแล้วเดินไปหยิบกระเป๋าสตางค์แล้วเดินออกไปหน้าบ้านทันที ขับรถออกไปซื้อนมสดกับปาท่องโก๋ให้น้องเพลงก็กลับมาที่บ้านเห็นไอ้พี่แสบมันตั้งโต๊ะแล้วเรียบร้อย
“มากินข้าวสิ”มันพูดเสียงเอาใจ พอมันทำผมโกรธอย่างนี้ทีไรก็ไม่รู้ว่ามันจะขัดใจผมทำไม แล้วมันก็ต้องมาง้อผมอ่ะครับ ผมละงงกับมันจริงๆเลย ผมเดินไปที่โต๊ะกินข้าวเงียบๆ แล้วตักข้าวใส่จานตัวเองจานเดียวแล้วนั่งลงกินอย่างเงียบๆ วันนี้มันทำต้มยำปลา แล้วก็มีลาบเหนือที่เหลือจากที่ซื้อมาจากตลาดเมื่อวานตอนเช้า ไข่เจียว แค่นี้แหละครับ
“อ่าว ตื่นแล้วหรอครับ”ผมหันไปทักอย่างตกใจ เพราะน้องเพลงเดินมาเกาะแขนผมที่นั่งกินข้าวอยู่ แล้วไอ้ห่าพี่แสบก็เสือกไม่อ้าปากพูดบอกด้วยนะ
“หิวไหมครับ จะกินข้าวดีหรือว่ากินนมสด อาปานไปซื้อมาให้เมื่อกี้นี่เอง”ผมพูดบอกแล้วอุ้มให้น้องเพลงนั่งบนเก้าอี้
“ปาท่องโก๋”น้องเพลงหันไปเห็นแล้วชี้เหมือนจะกิน
“งั้นเดี๋ยวอาเทนมให้นะ”ผมบอก แล้วจะลุกขึ้นจากเก้าอี้
“เดี๋ยวกูเทให้”พี่แสบพูดบอกแล้วหยิบถุงนมสดที่วางอยู่บนโต๊ะไปเทให้ น้องเพลงเอาหน้าเท้าโต๊ะคงเพราะพึ่งตื่นแล้วยังไม่หายง่วงนั่นแหละครับ
“เพลงอยากดูการ์ตูน”น้องเพลงบอก
“ป่ะ เดี๋ยวอาเปิดโทรทัศน์ให้”ผมบอกแล้วจูงมือน้องเพลงไปห้องนั่งเล่น ก่อนที่จะเปิดโทรทัศน์ช่องเก้าให้เรียบร้อย ไอ้พี่แสบมันก็เอาปาท่องโก๋กับนมสดมาวางให้น้องเพลง ก่อนที่ผมจะกลับมากินข้าวต่อ
“มึงอย่างอนไม่เข้าเรื่องได้ไหม”มันพูดขึ้นระหว่างที่กำลังกินอยู่
“.................”ผมเงียบไม่พูดอะไร มันอยากจะพูดอะไรก็พูดไป ที่จริงผมไม่ได้โกรธอะไรมันหรอกนะครับ แต่มันชอบขึ้นเสียงซึ่งบางทีผมเองก็หงุดหงิดเป็นเหมือนกันนี่ครับ หลังจากนั้นพี่แสบมันก็ไม่พูดอะไรต่ออีก พอกินเสร็จมันก็ขึ้นไปอาบน้ำ ผมเลยต้องล้างจานแทน แล้วก็ขึ้นไปล้างหน้าล้างตาอีกครั้งเพราะรู้สึกง่วงขึ้นมา ก่อนที่จะบอกให้น้องเพลงไปอาบน้ำอาบท่าแล้วค่อยกลับมาดูใหม่ พี่แสบมันขึ้นไปตรวจข้อสอบ ส่วนผมก็นั่งดูโทรทัศน์บ้าง เล่นเกมกับน้องเพลงไปเรื่อยเปื่อย จนเกือบสิบโมงครึ่งพี่แสบมันก็ลงมาชวนไปห้างใกล้ๆบ้าน เพราะมันเสือกอยากกินแม๊กขึ้นมา ผมเองก็จะไปซื้อของอยู่แล้วด้วยก็ดีเหมือนกันพาน้องเพลงไปเปิดหูเปิดตา เพราะยังไงวันนี้น้องเพลงก็ต้องอยู่บ้านกับผมทั้งวัน ก็กลัวน้องมันจะเบื่อเพราะไม่มีเด็กรุ่นราวคราวเดียวกันเล่นเป็นเพื่อนด้วยน่ะครับ

[เบบี้]

“เดี๋ยวปานมานะ พี่แสบก็อยู่ตรงนี้อย่าไปไหนล่ะ เดี๋ยวหาไม่เจอขี้เกียจโทรตาม”ผมบอกมัน เพราะพี่แสบมันยืนเลือกกางเกงในอยู่ นี่ว่าจะรีบมาแล้วก็รีบกลับ ผมเลยจะไปซื้อของกินบางส่วนสักหน่อยแล้วจะรีบกลับมาที่เดิม พี่แสบมันชอบอยู่มุมเสื้อผ้านาน ดูเนคไทบ้าง ดูกางเกงใน ดูบ๊อกเซอร์ห่าเหวอะไรของมันนานตลอดอ่ะ เหอะๆ
“น้องเพลงอยู่ตรงนี้นะครับ อาจะรีบไปรีบมา ดูหลานด้วยล่ะ”ผมบอกน้องเพลง ก่อนที่จะหันไปเน้นเสียงใส่พี่แสบมัน
“เออ”มันตอบแต่ตายังมองกางเกงในอยู่ ผมไม่เอาน้องเพลงไปเพราะมันจะรุงรังอ่ะครับ กะว่าหยิบๆของใส่ตะกร้าแล้วจะรีบกลับมาหาพี่แสบเลยทันที ผมเดินไปหยิบอาหารแห้งกับขนมขบเคี้ยวเพราะว่าพี่แสบมันชอบกิน แล้วก็ไอศกรีมสำหรับน้องเพลง แล้วก็อาหารสดบางอย่างที่พี่แสบมันเคยสอนผมเลือกน่ะครับ ผมก็ซื้อได้แต่แบบเป็นแพ๊คนั่นแหละ จะให้มาเลือกเป็นชิ้นๆอันๆแบบพี่แสบก็คงทำไม่ได้หรอกครับ ดูไม่เป็นอ่ะ พอผมเลือกอาหารเสร็จบางอย่างก็รีบกลับมาก่อน เพราะถ้าจะจ่ายตลาดจริงๆก็คงยกหน้าที่ให้พี่แสบนั่นแหละครับ ผมถนัดแค่นี้แหละ แบ่งเบาภาระให้มันบ้างเล็กน้อยแค่นี้ก็คงพอ
“น้องน่ารักจังเลยนะคะ”ผมได้ยินเสียงก็ยังเขนรถเข็นเข้าไปใกล้กว่าเดิมอีก ในใจก็นึกว่าเสียงผู้หญิงคนนี้คงชมเด็กใครสักคน
“อ๋อครับ ลูกชายผมเองน่ะครับ”ห่า..ชัวร์เลย เสียงพี่แสบ ผมรีบหยุดรถเข็นทันทีแล้วเดินไปแอบดูก็เห็นว่าไอ้พี่แสบมันยืนยิ้มแป้นแล้นอยู่ต่อหน้าหญิงสาวอายุราวๆ 20 ปลายๆแต่หน้าตาดีและสวยมาก
“หรอคะ น่ารักจังเลยนะคะ แล้วคุณแม่ล่ะคะ”เธอเงยหน้าถามไอ้พี่แสบ น้องเพลงก็ได้แต่ยืนยิ้มแหยๆให้คุณเธอลูบหน้าลูบตาเล่น
“เอ่อ..แม่เค้าเสียไปเมื่อสามปีก่อนน่ะครับ”ไอ้พี่แสบพูดทำหน้าเศร้า ไอ้เหี้ย !! มึงกล้าแช่งพี่ข้าวเลยเรอะ ไอ้ผัวเฮงซวย หรือว่ามันแช่งตรูให้ตายฟร่ะ ไอ้พี่แสบบ้า ไอ้บ้าอ่ะ..
“ขอโทษด้วยนะคะที่เสียมารยาทถาม”เธอพูดหน้าเศร้าไปนิดหน่อย ไปเป็นญาติกันฝ่ายไหนไม่ทราบต้องมาหน้าเศร้าเพราะกูจะเสียเนี้ยห๊ะ อีผู้หญิงบ้า
“ไม่เป็นไรครับ”ไอ้พี่แสบยิ้มกว้างตอบ ผมได้แต่ยืนกำหมัดแน่น จะเอายังไงกับมันดี จะเอายังไงกับมันดีครับ แม่ง แค้นอ่ะ
“ชื่ออะไรคะ”เธอนั่งลงถาม อีนี่ก็อ่อยเหลือเกินนะ รักเด็ก..เป็นนางสาวไทยรึไง
“เพลงฮะ”น้องเพลงตอบ
“ชื่อเพราะจังเลยยยย น้าชื่อนุ่นนะคะ”เธอพูดบอกน้องเพลงก่อนที่จะเหลือบสายตาไปมองไอ้พี่แสบที่ยืนยิ้มมองเธออยู่
“ผมชื่อ..”ไอ้พี่แสบกำลังอ้าปากจะพูด จังหวะนั้นเองผมเริ่มอดทนไม่อยู่รีบเดินก้าวยาวเข้าไปหามันทันที
“ชื่อแสบ มีเมียชื่อปานครับ”ผมยิ้มบอก เธอหันมามองหน้างงๆ ไอ้พี่แสบหน้าเหวอไปแล้วเรียบร้อย
“ทำไมพี่แสบทำอย่างนี้ล่ะครับ พี่ปานพึ่งตั้งท้องได้ไม่กี่เดือนพี่แสบก็จะคิดมีเมียน้อยอีกแล้วหรอครับ..”ผมพูดหันไปมองหน้าพี่แสบ ตีบทแตกกระจุยจนคุณเธอกับพี่แสบหน้าเสียไปทันที
“พี่ปานเป็นพี่สาวผมเองแหละครับ เธอตั้งท้องกับพี่แสบได้คนที่สองแล้วล่ะ อ๋อ..ไม่สิครับ คนที่สามแล้ว คนที่สองแท้งไปเพราะว่าพี่แสบแอบมีเมียน้อยตอนพี่ปานตั้งท้องน่ะครับ แล้วพี่ปานจับได้พี่ปานก็เสียใจมากๆ ไม่ยอมกินไม่ยอมนอน จนแท้งลูกเลยล่ะครับ”ผมทำหน้าทำตาตีหน้าเศร้าเล่าความเท็จเล่าบอกเธอ เธอหน้าตาเหมือนอึ้งกับเรื่องที่ผมเล่ามากๆ ซึ่งพี่แสบเองก็คงอึ้งไม่แพ้กันมันคงไม่คิดว่าผมจะคิดได้แหละมั้งครับ
“แล้วนี่พี่คิดจะจีบผู้หญิงฟันแล้วทิ้งเป็นว่าเล่นอีกแล้วใช่ไหมครับ รอบก่อนที่พี่ปานจับได้แล้วทุบหัวผู้หญิงคนนั้นจนเข้าไอซียูยังไม่พื้นเลยเนี้ยพี่ยังไม่คิดจะสงสารผู้หญิงพวกนั้นอีกหรอครับ ผมล่ะเชื่อพี่เลยอ่ะ”ผมพูดบอกพี่แสบ ไอ้พี่แสบได้แต่กัดฟันแน่นเหมือนไม่รู้จะทำยังไงกับผม
“แย่เลยล่ะครับ กี่คนๆไม่คนพ้นมือพี่ปานเลย..เป็นต้องเข้าโรงพยาบาลเกือบทุกคนสินะ”ผมหันไปพูดบอกคุณเธอ
“เอ่อ..หรอคะ งั้นนุ่นขอตัวนะคะ พอดีว่าคุณแม่รอทางด้านนู้นน่ะค่ะ”เธอพูดบอกแล้วชี้ไปตรงแผนกอาหาร
“อ๋อ เชิญตามสบายครับ”ผมก้มหัวให้เธอ เธอก็ไม่มองพี่แสบสักตาแล้วรีบเดินหนีไปเลยทันที
“ไอ้ปาน”พี่แสบกัดฟันพูด
“หึ พี่จะเอาใช่ไหม”ผมกัดฟันพูดบ้าง
“จะเล่นกับปานใช่ไหมห๊ะ”ผมพูดแล้วจิกหัวมันทันที ไอ้พี่แสบหน้าก้มหัวมาตามแรงดึงของผม
“คิดจะมีเมียน้อยยังกล้ามาขึ้นเสียงใส่ปานหรอห๊ะ พี่อยากลองของกับปานใช่ไหม”ผมกัดฟันเน้นเสียงพูดอย่างโมโห พนักงานแถวนั้นก็ยืนมองพวกผมกันเป็นตาเดียว
“โอ้ยยย ปานปล่อยกู”พี่แสบพยายามจะแกะมือผมออก แต่ไม่เป็นผล
“น้องเพลงดูไว้นะครับ เป็นลูกผู้ชายห้ามเจ้าชู้ ถ้าเจ้าชู้จะเจ็บตัวและจะไม่มีใครรัก รู้ไหมครับ”ผมหันไปบอกน้องเพลงที่ยืนมองผมตาไม่กระพริบ
“โตขึ้นมาห้ามเป็นผู้ชายแบบนี้รู้ไหมครับ”ผมพูดบอกแล้วจิกหัวพี่แสบแรงกว่าเดิมจนพี่แสบมันร้องครวญคราง
“ครับ”น้องเพลงพยักหน้าตอบ
“ปล่อยกูสิวะ กูอายคนเค้า”พี่แสบพูด
“ปานไม่อาย พี่กล้าดียังไงห๊ะมาจีบผู้หญิงอื่นทั้งๆที่ปานไปแค่แป๊บเดียวเนี้ย”ผมพูดทั้งๆที่มือก็ยังไม่ปล่อยจากหัวมัน อีกมือก็บีบเข้าที่หูมันจนหน้ามันแดง หูมันแดง
“เจ็บๆ”มันร้อง ผมบิดหูมันแรงกว่าเดิม แล้วจิกหัวมันแน่น
“ปานเจ็บ”มันร้องแล้วเอามือมาจับมือผมเหมือนจะให้ผมปล่อย
“จำไว้นะพี่แสบ พี่มีได้ปานก็มีได้..เอาไหมล่ะ พี่มีเมียอีกคน ปานก็มีผัวอีกคน พี่มีเมียอีกสองคน ปานก็มีผัวอีกสองคน พี่มีเมียอีกสิบคน ปานก็จะมีผัวสิบคน”ผมพูดกระแทกเสียงใส่มัน
“มีให้แม่งเป็นเอดส์ตายไปเลย”ผมพูดแล้วสะบัดหัวไอ้พี่แสบออก แล้วยืนหอบหายใจอย่างโมโห ไอ้พี่แสบยืนจับผมตัวเองที่ถูกผมปล่อยไปแล้ว หน้ามันแดง หูมันก็แดง  ผมยืนจ้องหน้ามันนิ่งแล้วคว้าน้องเพลงอุ้มขึ้นไปนั่งบนรถเข็นก่อนที่จะเข็นหนีไปจ่ายเงินที่เคาร์เตอร์คิดเงินเลยทันที พี่แสบมันเดินมาขนาบข้างแล้วหยิบเงินจ่าย อยากจ่ายก็จ่ายไป ยังไงก็มีหน้าที่จ่ายอยู่แล้วนี่ ผมไม่สนใจมันอยากทำอะไรก็เรื่องของมัน น้องเพลงคงเห็นว่าบรรยากาศไม่ดีเท่าไหร่ เลยเอาแต่นั่งในรถเข็นคนเดียวเงียบๆ ผมเลยเข้าไปชวนคุยแล้วก็ชวนน้องเพลงไปซื้อสมุดระบายสีแก้บรรยากาศเครียดๆนี่ไปก่อน พอซื้อเสร็จก็พากันกลับบ้าน ตลอดทางในรถก็เงียบกันเป็นเป่าสากเลยแหละครับ

ตื๊ดด ๆ   ๆ  

“ครับ”ผมปรับเสียงให้ร่าเริงจากที่นั่งเครียดมานาน ไอ้พี่แสบมันหันมามองทันที เพราะตอนนี้ยังไม่มีใครลงจากรถเพราะว่าพึ่งเอารถเข้าบ้านน่ะครับ
“ปานว่างรึเปล่าตอนนี้ พอดีพี่จะให้มาเป็นผู้ช่วยสอนหน่อยน่ะ พอดีแก้วท้องเสียมาไม่ได้”พี่หมอทีพูด
“ไปเดี๋ยวนี้เลยหรอครับ”ผมถามแกล้งทำน้ำเสียงอยากไปสุดๆ ไอ้พี่แสบมันหันมาจ้องหน้าเหมือนถ้ามึงไม่วางกูจะเขมือบมึงแล้วประมาณนั้น
“ครับตอนนี้เลย”
“ได้ครับ ปานเบื่อๆอยู่พอดี”ผมบอก
“เอามานี่”พี่แสบมันจะคว้าโทรศัพท์ มันก็รู้ดีว่าพี่หมอทีน่ะชอบผมและก็ชอบมานานแล้วด้วย ผมปัดมือพี่แสบที่มันจะแย่งมือถือผมออก หน้าตามันตอนนี้บอกบุญไม่รับ ดูหงุดหงิดมากๆอ่ะครับ กูอยากจะขำฮาออกมาดังๆ
“พี่หมองั้นแค่นี้ก่อนนะครับ เดี๋ยวปานจะรีบไป”ผมตัดบทพูดแล้วรีบวางไปเลยทันที
“กูไม่ให้ไป”พี่แสบพูดแล้วจะแย่งมือถือผมไม่หยุด ไม่รู้มันจะแย่งให้ได้อะไรขึ้นมา ผมปัดมือมันออกแล้วตบเข้าที่หน้ามันเหมือนให้มันตั้งสติ แต่ไม่ได้ตบแรงอะไรหรอกครับ แค่ตีเข้าที่หน้าน่ะแล้วตีกันอย่างนี้จนชินแล้ว พี่แสบมันไม่สะเทือนหรอก
“ไอ้ปาน”มันกัดพูดอย่างโมโห ผมหันไปเห็นน้องเพลงนั่งมองตาไม่กระพริบ ฉิบหายละ นี่กูเล่นอะไรให้ลูกพี่ข้าวดูวะเนี้ย บ้านเค้าออกจะอบอุ่น บ้านกูนี่อบอุ่นจนร้อนเลย เหอะๆ
“น้องเพลงไปไขประตูบ้านให้อาปานหน่อยได้ไหมครับ”ผมหันไปบอก ในมือที่กำมือถืออยู่ก็เอาหลบพี่แสบไปด้วย ผมคว้ากุญแจบ้านแล้วยื่นให้น้องเพลงที่รับแล้วลงจากรถไปไขประตูบ้าน
“นิสัยไม่ดี ทีตัวเองทำได้ คนอื่นทำไม่ได้รึไง”ผมว่าให้ทำเอาไอ้พี่แสบหันมามองหน้า
“ปานต้องไปช่วยเค้า พี่แก้วท้องเสียมาไม่ได้”ผมบอก
“กูไม่ให้ไป”มันพูดย้ำประโยคเดิม
“ก็เรื่องของพี่”ผมย้อนบ้าง
“ปล่อยนะ”ผมโวยวายเพราะไอ้พี่แสบมันล็อกคอผมเหมือนจะก้มหน้าเข้ามาจูบ ผมทุบเข้าที่ตัวมันอย่างแรงแต่ก็สู้แรงควายมันไม่ได้ จนมันจูบเข้าที่คอผมได้สำเร็จ
“อื้อออ พี่แสบ ไอ้บ้า”ผมว่าหลังจากที่มันดูดคอผมจนพอใจ ตอนนี้มันคงจะเป็นจ้ำไปแล้วเรียบร้อย ไอ้พี่แสบมันก็ยิ้มกริ่มแบบไม่สนใจกับความพ่ายแพ้ของผม
“เฮงซวย!”ผมกระแทกด่าใส่หน้ามันเพราะไม่รู้ว่าจะทำยังไง ได้แต่นั่งหน้างอจับคอตัวเองไว้
“มึงกลับเกินสี่โมงเย็น กูจะตามไปกระทืบไอ้เหี้ยทีถึงโรงบาล จำคำกูไว้”มันพลิกนาฬิกาดูเวลาแล้วหันมาพูดบอกผมก่อนที่จะเปิดประตูรถแล้วเดินหนีเข้าบ้านไปเลย ทิ้งผมไว้แต่เพียงลำพังง่ะ
    ผมได้แต่นั่งนิ่งสักพัก โดนมันย้อนรอยตลอดเลย ไม่เคยชนะมันเลยอ่ะครับทำไงดีอ่ะ คงทำอะไรไม่ได้แล้วแหละเป็นเมียมันไปถึงขนาดนี้แระ เหอะๆ ผมลงจากรถแล้วขึ้นไปเตรียมของที่ห้องก่อนที่จะลงมาสั่งลาน้องเพลง แล้วก็บอกน้องเพลงด้วยว่าขนมที่แช่ไว้ในตู้เย็นให้กินได้เลย มีอะไรก็ให้โทรหาผม โดยผมได้จดเบอร์โทรไว้ให้วางไว้ใกล้โทรศัพท์บ้าน สั่งเสียเรียบร้อยก็ออกเดินทางโดยไม่เอารถไป นั่งแท็กซี่ดีกว่ามีคนขับให้ด้วย เหอะๆ
     ผมไปโรงพยาบาล พี่ทีต้องสอนนักศึกษาแพทย์วันนี้แล้วคนเยอะมากๆ พี่แก้วเองก็ท้องเสียผมเลยต้องไปช่วยแทน นักศึกษาพวกนี้ก็รู้จักผมเป็นอย่างดีเพราะผมโดนอาจารย์คนอื่นๆใช้ให้ไปช่วยสอนด้วยเหมือนกัน  ผมพลิกดูนาฬิกาใกล้จะบ่ายสามครึ่งแล้ว
“ปานกลับก่อนนะครับพี่ที ปานมีธุระน่ะ”ผมโกหกไปก่อน
“อ่าว”พี่ทีทำหน้างงๆ
“นะครับ ปานขอโทษจริงๆนะ”ผมบอกแล้วรีบเก็บกระเป๋า ไม่ใช่อะไรอ่ะครับ กลัวไอ้พี่แสบมันจะโผล่มาที่โรงพยาบาลจริงๆ เพราะคราวก่อนก็เกือบจะมีเรื่องกับพี่ทีที่นี่ทีนึงแล้ว ห้ามกับยามเกือบตายแหนะ
“งั้นไม่เป็นไรครับ งั้นเดี๋ยวพรุ่งนี้พี่เลี้ยงข้าวเป็นการตอบแทนแล้วกันนะครับ”พี่ทีบอก
“ครับ งั้นปานขอตัวนะครับ สวัสดีครับ”ผมยกมือไหว้พี่ทีก่อนที่จะรีบวิ่งออกมา นักศึกษาไหว้ก็ไม่รับไหว้แล้วตอนนี้ กูต้องเอาชีวิตกูให้รอดยักษ์บ้าพลังที่บ้านก่อน  ผมรีบกลับมาที่บ้าน พอเปิดประตูเข้าไปบ้านกลับเงียบสนิท ผมย่องไปเบาๆโดยอัตโนมัติ ผมเดินเข้าไปตรงห้องรับแขกก็เห็นว่าพี่แสบมันนอนอยู่ ผมเลยยืนเงียบๆเพราะเห็นน้องเพลงนั่งเล่นอยู่คนเดียว

ปิ๊งงงงงงงงง!!

“หึหึ..”ผมหัวเราะอย่างนึกอะไรออก หาอะไรแก้แค้นได้บ้างแล้วแหละ ในเมื่อไอ้พี่แสบมันเกลียดเด็ก งั้นก็ให้มันอยู่กับเด็กไปนานๆเลยแล้วกัน ผมยืนแอบอยู่ตรงนั้นเพื่อดูพฤติกรรมของน้องเพลงกับไอ้พี่แสบ  ผมเห็นน้องเพลงเล่นอยู่คนเดียวสักพักก็หันไปมองไอ้พี่แสบที่นอนหลับสนิทอยู่บนโซฟา น้องเพลงเดินเข้าไปใกล้ก่อนที่จะนั่งลงตรงหน้าไอ้พี่แสบอย่างเงียบๆ ผมได้แต่ยืนขำคนเดียวเพราะน้องเพลงมองหน้าไอ้พี่แสบอย่างพิจารณามองไปมา แล้วเอานิ้วไปจิ้มแก้มไอ้พี่แสบเบาๆ  ก่อนที่น้องเพลงจะหันกลับมาเท้าคางกับโต๊ะ นี่กูจะบาปไหมวะเนี้ยเอาลูกพี่ข้าวมาเป็นเครื่องมือ เฮ้อ..ขอโทษนะครับพี่ตาร์ พี่ข้าว อาขอโทษนะน้องเพลง

“หิวจัง”ผมได้ยินเสียงน้องเพลงพูด เพราะว่าบ้านมันเงียบมากๆ เพราะโทรทัศน์ไม่ได้เปิด..แต่นี่อย่าบอกนะว่าไอ้พี่แสบไม่ได้ให้ข้าวน้องเพลงกินน่ะ สักพักน้องเพลงก็ลุกขึ้นแล้วเดินเข้าไปในครัว ผมรีบย่องตามไปอย่างเงียบๆ เห็นน้องเพลงเดินไปเปิดตู้เย็นแล้วยืนมองตู้เย็นอยู่สักพักก็ปิดลง  อ่าว..ทำไมไม่หยิบขนมออกมากินล่ะคร้าบ น้องเพลงเดินวนไปวนมาในครัว ก่อนที่จะเดินไปเปิดหม้อข้าวแล้วก็เดินไปนั่งตรงเก้าอี้ที่โต๊ะทำกับข้าว นั่งอยู่สักพักก็ลุกขึ้นเดินวนไปวนมาอีกครั้งก่อนที่จะเดินออกมาจากครัว ผมรีบหาที่หลบอีกที่นึงทันที
“ไอ้ติม”เสียงน้องเพลงพูดอย่างดีใจเมื่อได้ยินเสียงรถไอศกรีมกำลังจะผ่านหน้าบ้านไป น้องเพลงรีบวิ่งไปหยิบกระเป๋าสตางค์ตรงห้องนั่งเล่น แล้วรีบวิ่งออกไปหน้าบ้านทันที น้องเพลงไปยืนซื้อไอศกรีมโดยเกาะรั้วซื้ออยู่แล้วก็กินอยู่ตรงสวนหน้าบ้านโดยเดินไปเดินมายังไม่ยอมเข้าบ้าน จนไอศกรีมหมดก็เอาไปทิ้งที่ถังขยะก่อนที่จะเดินกลับเข้ามาในบ้านอีกครั้ง
“ยังไม่อิ่มเลยอ่ะ”น้องเพลงบ่นแล้วเดินไปเดินมาตรงโทรศัพท์  
“ไปปลุกไอ้พี่แสบสิครับน้องเพลง”ผมนึกในใจ แต่สภาพตอนไอ้พี่แสบตื่นนอนนี่ผมไม่อยากจะพูด ยิ่งนอนกลางวันด้วยแล้วสภาพแม่งเหมือนซอมบี้สุดๆ  น้องเพลงนั่งมองหน้าพี่แสบโดยนั่งอยู่ตรงโซฟาตรงกันข้าม
“พิซซ่า”น้องเพลงหันไปเห็นโปรชัวร์พิซซ่าที่วางอยู่ใกล้โทรศัพท์
“แต่สั่งไม่ได้อ่ะ ไม่รู้ว่าตรงนี้มันที่ไหนนี่”น้องเพลงบ่นงึมงำคนเดียวทำหน้าหนักใจอีกนะครับ ผมนี่อย่างขำอ่ะ
“ถ้าโทรบอกพ่อ พ่อก็ต้องว่าอาแสบ..แต่ถ้าโทรบอกอาปาน แต่อาปานไปทำงานนี่ ทำไงดี หิวอ่ะ”น้องเพลงพูดบ่นคนเดียวก่อนที่จะล้มตัวลงนอนบนโซฟาเหมือนหมดหนทางแล้ว
“ปลุกอาแสบดีไหมนะ”น้องเพลงลุกขึ้นนั่งใหม่อีกครั้งแล้วหันไปมองไอ้พี่แสบ เหมือนน้องเพลงชั่งใจคิดอยู่สักพัก น้องเพลงก็เดินไปหาไอ้พี่แสบ แล้วนั่งลงตรงหน้าไอ้พี่แสบโดยที่หน้าใกล้หน้าไอ้พี่แสบมากๆอ่ะครับ
“..................”น้องเพลงเงียบ นั่งจ้องหน้าไอ้พี่แสบอยู่อย่างนั้นสักพัก ก่อนที่จะเหมือนจะเอามือไปจิ้มไอ้พี่แสบแต่ก็เหมือนไม่กล้า ทำอยู่อย่างนั้นอยู่นานมากๆ สุดท้ายแล้วน้องเพลงก็จิ้มไปตรงแขนพี่แสบเบาๆ แต่คนอย่างพี่แสบหรอครับจะสะเทือน มันไม่รู้สึกหรอกแค่นั้นอ่ะ น้องเพลงเห็นว่าไอ้พี่แสบยังไม่ตื่นแน่ เลยจิ้มลงไปแรงกว่าเดิมแต่ไอ้พี่แสบก็ยังไม่ตื่นอีก
“อาแสบฮะ”น้องเพลงเรียกเบาๆมือก็จิ้มไปด้วยเหมือนกล้าๆกลัวๆ
“อาแสบ”น้องเพลงเรียกอีกครั้ง เสียงดูมั่นใจกว่าเดิมนิดหน่อย ผมเห็นไอ้พี่แสบมันลืมตาขึ้นอย่างสะลึมสะลือ
“เฮ้ย..”พี่แสบร้องเบาๆเมื่อหันมาเห็นว่าน้องเพลงนั่งอยู่ตรงหน้า ผมนี่กลั้นขำแทบตายอ่ะครับ  
“ห่า กูนึกว่ากุมารทอง”พี่แสบพูดแล้วพยายามลุกขึ้นนั่ง หน้ามันก็แดงเป็นรอยปลอกหมอนนิดหน่อย  
“เพลงหิว”ไอ้น้องเพลงหันไปพูดบอก
“.................”ผลตอบรับคือไอ้พี่แสบนั่งเงียบ หน้ามันที่พึ่งตื่นนอนมองไปที่น้องเพลงเหมือนฆ่าได้ก็คงฆ่าไปแล้ว พี่แสบลูบหน้าลูบหัวตัวเองเหมือนจะปลุกให้ตัวเองตื่นก่อนที่จะนั่งเงียบอีกครั้ง ส่วนน้องเพลงก็เงียบด้วยเหมือนกัน
“พ่อมึงไม่ได้สอนรึไงว่าให้กินข้าวให้เป็นเวลา”ไอ้พี่แสบพูดขึ้น
“แต่เพลงยังไม่ได้กินข้าวกลางวัน”น้องเพลงพูด
“อ่าว หรอ”พี่แสบพูดเหมือนนึกขึ้นได้ ไอ้ห่า..นี่ไม่ได้ทำกับข้าวให้หลานกินจริงๆใช่ไหมเนี้ย เฮ้ออ..เอากับมันสิครับ
“เฮ้อออออออออ”มันถอนหายใจแล้วลุกขึ้นยืน น้องเพลงก็รีบลุกขึ้นยืนตาม
“จะกินไรล่ะ”พี่แสบถามแล้วเดินนำเข้าห้องครัว ผมรีบหลบมุมทันที
“กิน..”น้องเพลงนึกไปครู่หนึ่งเดินตามพี่แสบมันเข้าครัวไปด้วย
“ผัดกระเพาะแล้วกัน”ไอ้พี่แสบพูดขึ้นก่อน
“...................”น้องเพลงได้แต่ยืนเงียบ ไอ้ผัวชั่ว..มึงเอาแต่ใจกับกูคนเดียวได้หมายยยย..ทำไมต้องไปทำกับหลานด้วย
“มีต้มยำเหลืออยู่ กับลาบแดกได้เปล่า”พี่แสบพูดถามแล้วหยิบกับข้าวออกมาจากตู้กับข้าว น้องเพลงพยักหน้าเหมือนคิดหนักนิดหน่อย
“เดี๋ยวทอดไข่เจียวหมูสับให้ด้วยแล้วกัน”พี่แสบพูดบอก
“กุ้งสับได้รึเปล่าอ่ะฮะ เพลงชอบกินกุ้งสับ”น้องเพลงพูด
“..............”พี่แสบหยุดหันมามองหน้าน้องเพลงเหมือนแบบว่า “มีไอ้นี่เสือกจะแดกไอ้นี่ ลำบากกูไหม” อะไรประมาณนั้น
“ไม่กินก็ได้ฮะ”น้องเพลงพูดบอก
“แดกเข้าไปก็ขี้ออกเหมือนกันแหละ”พี่แสบพูดบอก ผมให้เวลามันแค่ห้านาทีมันก็ทำกับข้าวเสร็จแล้วแหละครับ พี่แสบเป็นคนทำกับข้าวเร็วมากๆ แป๊บเดียวก็เสร็จ มันเดินไปเสียบปลั๊กหม้อข้าว แล้วเด็ดใบกระเพราก่อนที่จะเอาไปล้าง เอาหมูสับออกมา มันก็ทุบพริกกระเทียมแบบทำผ่านๆไปที แล้วใส่กระทะผัดนู่นนี่นั่น แถมยังเคาะกระทะอย่างดังไม่รู้มันจะเคาะดังทำไม แต่ว่าแป๊บเดียวมันก็ทำเสร็จแล้วล่ะครับ
“เอาไปตั้งโต๊ะดิ”พี่แสบพูดบอกน้องเพลงแล้วยื่นจานผัดกระเพราให้ น้องเพลงรับไปแล้วรีบออกนอกครัวไปเอาจานไปวางที่โต๊ะกินข้าว แล้วก็เดินกลับมาหยิบถ้วยที่ใส่ลาบกับถ้วยต้มยำไปวางไว้ที่โต๊ะกับข้าว ก่อนที่จะเดินมาถามพี่แสบว่าเอาจานไหนใส่ข้าวแล้วก็เอาไปวางเรียงๆอีก พอพี่แสบทอดไข่เสร็จมันก็เดินเอาไปวางไว้ที่โต๊ะกินข้าวก่อนที่จะตักข้าวให้น้องเพลงกับของมัน น้องเพลงเดินไปล้างมือในห้องน้ำแล้วเดินกลับเข้ามานั่งที่โต๊ะกินข้าวที่มีพี่แสบนั่งอยู่
“อาแสบไม่ล้างมือหรอฮะ”น้องเพลงถามขึ้น
“กูล้างแล้ว”พี่แสบตอบไปส่งๆ
“เพลงยังไม่เห็น”น้องเพลงพูดอีก
“...............”มันเงียบเหมือนเถียงเด็กไม่ได้ ก็มันยังไม่ได้ล้างจริงๆนี่ครับ
“พ่อสอนว่าก่อนกินข้าวให้ล้างมือด้วยนะฮะ มันสกปรก”น้องเพลงพูดบอก ผมนี่ท้องแข็งไปละขำหน้าพี่แสบมัน
“กูไม่น่าคบพ่อมึงเป็นเพื่อนตั้งแต่แรกเลยเนอะ กูจะได้ไม่ต้องเจอเด็กอย่างมึง”มันแสยะพูดแต่สุดท้ายมันก็ลุกไปล้างมือในที่สุด
“อ่าว ไอ้เชี้ยนี่ แดกไม่รอกูเลย”พอพี่แสบกลับมาถึงโต๊ะ มันก็เห็นว่าน้องเพลงได้กินข้าวนำไปก่อนแล้ว
“พ่อมึงไม่ได้สอนรึไงห๊ะว่ากินข้าวให้กินพร้อมกับคนอื่นเค้า”มันพูด
“สอนฮะ”น้องเพลงตอบ
“แล้วทำไมมึงไม่รอกู”พี่แสบพูดถาม
“พ่อบอกว่าแต่ถ้าสนิทกันก็ไม่ต้องรอก็ได้”น้องเพลงพูดหน้าตายเหมือนกับเชื่อคำสั่งพ่อมากๆอ่ะครับ
“...............”พี่แสบหลับตาแล้วเม้มปากเหมือนกำลังระงับสติอารมณ์ตัวเอง
“กูไปสนิทกับมึงเมื่อไหร่”พี่แสบพูด
“อาสนิทกับพ่อ ก็เหมือนสนิทกับเพลงนั่นแหละฮะ”น้องเพลงยิ้มบอกแบบไม่สนใจไอ้พี่แสบที่กำลังโมโหอยู่
“มึงรู้ไหมว่าเด็กกวนตีนน่ะมีจุดจบยังไง”พี่แสบเท้าศอกกับโต๊ะมองหน้าน้องเพลง
“................”น้องเพลงเหลือบสายตามาเห็นไอ้พี่แสบก็มองหน้าพี่แสบเหมือนกลัวๆทันที
“เค้าจะจับเด็กกวนตีนไปทำลูกชิ้น เพราะเนื้อมันแน่นดี”พี่แสบแสยะยิ้มพูด ไอ้เชี้ย..ขำไม่ไหวแล้วอ่ะครับ มันเป็นครูนะครับผมไม่อยากจะเชื่อเลยว่ามันเป็นได้ถึงขนาดนี้อ่ะ  นี่ถ้ามันเป็นครูสอนเด็กประถมมันไม่ฆ่าเด็กตายเลยหรอครับเนี้ย
“เพลงไม่ใช่หมานะ ไม่มีใครเค้ากินเนื้อเด็กกันหรอกฮะ”น้องเพลงย้อน
“แล้วมึงรู้ได้ไงว่าเค้าแดกเนื้อหมา”ไอ้พี่แสบถามกลับหน้าตาอยากรู้ทันที
“ดูข่าวสิฮะ จะได้ฉลาดๆรู้ไหมฮะอาแสบ”น้องเพลงพูดบอก
“.................”พี่แสบเงียบไปทันทีหันมากำช้อนกับส้อมไว้ในมืออย่างแน่น
“วันหลังพ่อมึงสอนเหี้ยไรมึงก็ฟังผ่านๆหูบ้างเหอะ ห่า..”พี่แสบพูดเหมือนหมดหนทางสู้ ได้แต่หันมาตักข้าวใส่ปากตัวเองอย่างยอมแพ้ กร๊ากกกกกกกกกกกกกก..และแล้วผมก็ชนะอ่ะครับ ถึงจะชนะแบบอ้อมๆก็เหอะนะ

ผมยืนอยู่ตรงนั้นนานพอสมควร จนไอ้พี่แสบกับน้องเพลงหันจุดสนใจไปเล่นเกม ผมก็เลยแกล้งทำเหมือนกับว่า “กลับมาแล้วนะคร้าบ” อะไรประมาณนี้ แล้วก็ขึ้นเอากระเป๋าไปเก็บ กลายเป็นว่าเย็นนั้นพี่ข้าวกับพี่ตาร์ยังไม่กลับ เพราะว่ากลับไม่ทันเลยว่าจะกลับพรุ่งนี้ตอนเช้ามืด พี่แสบก็โวยวายนิดหน่อยบอกว่า ขัดผัวเมียเค้าจะทำการบ้านกัน ไอ้ผมล่ะก็เซ็งกับมันได้แต่ตบปากรับคำว่าจะดูแลน้องเพลงให้เป็นอย่างดี เย็นวันนั้นก็ทำกับข้าวกินกัน แล้วก็พาน้องเพลงไปเดินสวนสาธารณะใกล้หมู่บ้าน กลับมาก็ดูโทรทัศน์อะไรไป แล้วก็หลับไปโดยนอนพื้นส่วนไอ้พี่แสบก็นอนพื้นด้วยแหละครับ มันบ้าบอ ปล่อยมันไป


“คึคึ..”เสียงน้องเพลงหัวเราะ
“หึหึ..”เสียงพี่ตาร์หัวเราะ ผมยืนมองอาหลานที่นอนดูโดราเอมอนกันสองคน
“ดูมันสองคน ปัญญาอ่อน”พี่ข้าวพูดบ่นแล้วเดินไปหาพี่แสบที่นั่งกินข้าวอยู่ที่โต๊ะอาหาร พี่ข้าวกับพี่ตาร์มาถึงตั้งแต่เจ็ดโมงครึ่งได้แล้วล่ะครับ พี่ตาร์ก็พาน้องเพลงขึ้นไปอาบน้ำบนห้องผม พี่ข้าวก็นั่งคุยกับพี่แสบอะไรไปเรื่อย พอกินข้าวกันเสร็จพี่ตาร์ก็มานอนดูโดราเอมอนกับน้องเพลงอย่างที่เห็นนี่แหละ น่ารักดีอ่ะผมว่า ถึงจะดูปัญญาอ่อนไปเล็กน้อยก็เหอะนะ
“ไอ้เหี้ยนี่เมื่อไหร่มันจะเลิกดูโดราเอมอนก็ไม่รู้ กูเห็นทีไรก็รับไม่เคยได้เลยแม่ง”พี่ข้าวบ่นไปกินข้าวไป
“หึ เฮียเค้าฝังใจไรเปล่า”ไอ้พี่แสบพูดขำๆ ผมเดินไปนั่งข้างๆพี่ข้าว
“มันบอกว่าตอนเด็กๆอยากเป็นโดราเอมอน เลยชอบดูโดราเอมอน”พี่ข้าวพูด
“ปัญญาอ่อนปะล่ะ”พี่ข้าวพูด
“หึหึ”พี่แสบหัวเราะ
“มึงก็ทำใจเหอะไอ้เหี้ย กู่ไม่กลับแล้วมาถึงขั้นนี้อ่ะ”พี่แสบบอก
“กูก็ว่างั้นอ่ะ แล้วเอาไอ้เพลงชอบดูไปด้วยอีกคน มันโตมาไม่ต้องบ้าแบบไอ้ตาร์ไปด้วยรึไง แล้วสาวไหนจะเอาวะ”พี่ข้าวพูดบ่น
“อ่าว มึงจะให้ลูกมึงมีเมียหรอ”พี่แสบถามหน้าซื่อ
“เออสิไอ้สัตว์”พี่ข้าวว่าให้
“มึงนั่นแหละอย่าสอนพฤติกรรมชั่วร้ายกับลูกกูล่ะ”พี่ข้าวบอก
“ช้าไปละพี่ข้าว”ผมบอก
“สอนแต่เรื่องดีๆทั้งนั้น”ผมทำเสียงสูงประชด
“กูออกจะดีเหอะ”พี่แสบย้อนแบบไม่สนใจ หลังจากนั้นพี่ข้าวกับพี่แสบก็กินข้าวกันไปคุยกันไปจนเกือบสิบโมง พี่ข้าวกับพี่ตาร์ก็ขอตัวกลับบ้าน ผมกับพี่แสบก็เดินไปส่งหน้าบ้าน น้องเพลงหันมาลาผมกับพี่แสบ แล้วก็โดนพี่แสบมันแกล้งไปอีกดอก แต่สุดท้ายก็โดนน้องเพลงย้อนจนพี่แสบมันต้องนิ่งไปอีกครั้ง กลายเป็นเรื่องฮาสำหรับผมกับทุกคนตรงนั้นไป พี่แสบมันก็บ่นบ้าบออะไรไม่รู้บอกว่าไม่อยากมีลูกก็งี้แหล กูเกลียดเด็กก็งี้แหละบ้าง..วุ่นวายมาก ปากมันบ่นไปแต่มือมันก็เริ่มมาอยู่บนตัวผมอีกรอบ สุดท้ายแล้ววันนั้นในตอนเช้าก่อนเที่ยงผมก็เสร็จมันไปถึงสอบรอบ อีผัวบ้า !!

.............................................

ยาวให้แม่งตาแหกไปเลย !!
ต่อไปต่อ คีย์กับติน (ที่บอร์ด...แต่ไม่รู้เมื่อไหร่ ยังติดการ์ตูนอยู่ กร๊าก)

[YYY]

แฮ่ม...เจอตอนพิเศษ6....ดีจายยยยยย :z2:ชอบเรื่องนี้มากมายค่ะ อ่านไป 2รอบแระค่ะ
สนุกจริงๆ ขอบคุณไรท์เตอร์นะคะที่เขียนเรื่องสนุกๆให้อ่าน
ขอบคุณค่าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา

[พระสนมฝ่ายซ้าย]

น้องเพลงน่ารักมว๊ากกกกกกกกกค่า ><
แสบนี่ชอบแกล้งเด็กจริงๆ - -
ปานเป็นอาที่ดีมากเลยนะคะ

[railay]

 

[nopkar]

น้องเพลงน่าร้ากกกกกกกกที่สุดเลยยยยยยยยยยยยยยยย..

[เกริด้า(๐-*-๐)v]

  ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆ ชอบเพลงตอนเด็กๆจริงๆ กร๊ากกกกกกกกกก

[qq_oo]

ชอบคู่นี้มากเลยค่ะ
+1

[bobie]

  น้องเพลงน่าร๊ากกกกกกกก
ตอนหน้าของเรื่องนี้ก็เป้กะเข็มแล้ว
วู้วๆๆๆ

[zabzebra]

เรื่องนี้ชอบมากกกกกกอ่ะ

อยากได้ตอน เป้ เข็ม ด้วยค่ะ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ถึงจะมีไปแล้วก้อเหอะ

ปล.เค้าก้อยังรอ พี่เมตรกับสลิ่ม เช่นเคยนะ

[kkmm]

 

[TanyaPuech]

 

รักปานแสบจัง
ชอบคุ่นี้ที่สุดเลย
55

ตอนพิเศษน่ารักมากแต่จะเริ่ดกว่านี้ถ้า

มีNCอ่า
สนองความหื่นหน่อยจิพี่เบบี๋
555

[DraCo_SLa13]

  อิพี่แสบโดนแค่นี้ยังน้อยไป  ขนาดปานไปด้วยนะเนี่ย ชริ ผู้ชายเจ้าชู้

 :-[น้องเพลงงน่าร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกที่ซู๊ด

+1 จ๊า

[didi]

 
 

[NASS.NET]

555+
พี่แสบแพ้ทางน้องเพลงเนาะ^^
พี่ปานมีอาวุธชีวภาพที่ร้ายแรงต่อพี่แสบแล้วววว

[BaoBao]

  เพิ่งมาเจอตอนพิเศษ เลยอ่านรวด 6 ตอนเลย
คุณเบบี้คะ เค้าชอบทุกตอนเลยค่ะ น่าร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกก คิดถึงเด็กๆ ในเรื่องทุกคนเลย
ว่างๆ มาโพสอีกนะคะ รักไอ้โรคจิตฯ เน๊  ขอบคุณเบบี้มากๆ คร่า สำหรับตอนพิเศษน่ารักๆ ทั้งหมดนี้

[Bong]

น้องเพลงน่ารัก...   
555 สมน้ำหน้าอิพี่แสบ ชอบแกล้งน้องเพลงจังเลยนะ..
เดี๋ยวก็ให้ปานหาเด็กมาเลี้ยงให้เลยสะดีไหม   

[DEMON3132]

แบบยาวอ่านให้ตาแหกยังไงก็ชอบนะ ตอนต่อไปขอยาวกว่านี้อีก
ชอบมากมาย น้องเพลงน่ารักสุด ๆ ไปเลย พี่แสบก็กวนได้ตลอด
บ้ากามอีกต่างหาก น้องปานก็น่ารัก ขี้งอน แต่มีความเป็นแม่สูงมาก
ดูแลน้องเพลงอย่างดีเลย มีความรับผิดชอบมาก อยากให้มีลูกเป็น
ของตัวเองบ้าง อยากเห็นไอ้พี่แสบเป็นบ้าเพราะเลี้ยงเด็กจัง ...
+1 แทนคำขอบคุณ 

[nunam]

ชอบๆ ยาวแบบนี้อีก จัดมาอีกนะคาฟฟฟฟฟฟฟฟ

[v.c.t.m.]

กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
น้องเพลง แสบได้พ่อมาดีจริงๆ 

[k00_eng^^]

ยาวสะใจกูมาก^^
 

[didi]

ชอบทุกตอนของเรื่องนี้เลยค่ะ.อยากทราบว่าจะมีโครงการนำเรื่องนี้มาทำเป็นหนังสืออีกเมื่อไหร่ค่ะ.ถ้าจะทำเป็นหนังสืออีกรอบก็ขอให้บอกนะค่ะเพราะว่าครั้งที่แล้วพลาดอย่างแรง
ขอบคุณค่ะ

[Safina_safe]

สมชื่อ พี่แสบ คู่นี้ก้อเหมาะกันดี ร้ายทั้งคู่ คิคิ

[bigbeeboom]

โฮ้ย ถูกใจมากเลยจ้า คิดถึงๆ ชอบทุกคู่เลยอ่ะ น้องเพลงน่ารัก แต่แสบใช่ย่อยนะนั่น ไรเตอร์น่ารักที่สุดยาวได้ใจเลย จุ๊บๆ ขอบคุณค้า

[lasom]

:jul3:ไม่ไหวล่ะขำจนปวดท้อง น้องเพลงฉลาดหรือพี่แสบมันโง่หว่ะ

[aohka]

ขอบคุณน้องเบบี้..
ที่มาลงตอนใหม่ในวันนี้...

ในวันที่ฉันป่วย ( กายและใจ T_T )

อย่างน้อย... วันนี้มันก้อมีอะไรดีๆ เกิดขึ้นบ้างหล่ะ  

เอาหวะๆๆ ซู่วเว้ยๆ.... ( ให้กำลังใจตัวเอง )


++++++


ฮ่าๆ ไอ่แสบ ออทิสติก...

เอาไปเลย + 1 ให้น้องเบบี้ ณ ตอนนี้

[kitty]

 :impress2:ยาวสะใจมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก


น่ารักกกอะ  พี่แสบกะน้องเพลงเถียงกันมันมากกกกกกกกกกกกกกกก

[lemone]

โห ยาวได้ใจมาก ๆ สะใจสุด ๆ

งานนี้รู้สึกว่าปานได้เอาคืนไอ้พี่แสบ

ไปไม่น้อย คงสบายใจไปหลายวัน

             

[IZE]

น้องเพลง เนี่ยคู่ปรับ ไอ่พี่แสบได้เลยนะนเย

5555555

[namtaan]

ลงยาวได้ใจจริงๆ

อ่านตอนนี้ อ่านไปฮาไป หลายรอบมากๆ
แม้ว่าน้องปานจะจัดการพี่แสบได้ทางอ้อม แต่ก็สมใจแล้ว เพราะน้องเพลงย้อนแบบหน้่าซื่อตาใสมากๆ

สุดท้ายกรูก็รักมึงจนได้ไอ้โรคจิตเนี่ย เหมาะกับคู่แสบ ปาน ไม่น้อยเลยนะนี่ 

เป็นอีกตอนที่อ่านแล้วมีความสุขมากมาย

เบบี้สุดยอด บวกอีก 1 แต้ม ขอบคุณมากจ้า