หัวข้อ: [นิยาย]สุดท้ายกรูก็รักมึงจนได้..ไอ้โรคจิต (ไม่อนุญาตให้นำนิยายไปโพสเวปอื่นค่ะ)

[WithYou]

เป็นเรื่องที่น่าติดตามน่าสนจัยมากๆๆเลยค่าาา

แอบชอบบบแสบอะ โหดดดดดดี

[moohnay]

อยากให้มี รวมเล่มใหม่นะค่ะ

เพราะพึ่งอ่านจบแล้วชอบมากๆๆเลย
 

ขอบคุณที่เขียนมาให้อ่านนะค่ะ

ตั้ใจเขียนนะค่ะ คุณเบ้บี้

[DraCo_SLa13]

จบแล้วค่า  สนุกมากๆเรยยยยยยยยย

ตอนแรกๆไม่ค่อยชอบข้าวเรยอ่ะ  ยิ่งตอนนอกกายไปหา ชะนี นี่ตอนนั้น โกรธข้าวมากๆ

แต่พอ อ่านมาเรื่อยๆ  อืม ข้าวก็รักพี่ต้าร์มากเหมือนกันนี่นาเน๊อะ

ปล.  เพื่อนๆข้าว นี่หื่น ไปทุกตัวคนเรยเน๊อะ  ปลื้มแมนม๊ากมากกกกกกกก  จะปลื้มมากกว่านี้ ถ้าไม่เล่นยานะจ๊ะ จุ๊ปๆ

[jimmyFG]

ชอบเรื่องนี้ของเบบี้มากๆ เลย

 

[6shounen9]

   

ไม่สามารถออกมาเป็นคำพูดได้ รักคนเขียนอ่ะ อารมณ์ ตามข้างบนเลยเรื่องนี้

[-N-]

กลับมารอตอนพิเศษอีกรอบ
ยังไงก็รักเรื่องนี้ของเบบี้ที่สุดแระ >_____________<

[achira]

เบ้บี้ครับ  ถ้าอยากได้รวมเล่มจะมีอีกไหมครับ

ขอบคุณนะครับสนุกทุกตอนเลยครับ

ติดตามเสมอครับ

[scottoppa]

พึ่งได้อ่าน กรี๊ดๆๆๆๆๆ เค้ากรี๊ดพี่เป้กับเฮียเข็ม
คลั่งไปแล้วววว เถื่อนได้อีก
เอะอะกระทืบ ฮ่าๆๆ ชอบจริงๆ(มาโซไปมั๊ย)

ชอบพี่ตาร์ ชอบข้าว ชอบความรักของทั้งคู่เลย
อ่านไปแล้วยิ้มได้อีก เค้าเชื่อใจกัน แล้วก็รักกันดีจัง

พี่แสบกับน้องปาน อันนี้กรี๊ดด
เวลาน้องปานจิกหัว บิดหูพี่แสบแล้วกระแทกๆ (เอ่ออ มาโซจริงๆ)
มันให้ฟีลแบบ รักกันดี น่ารักอิ๊อ๊ะๆ

ใจจริงชอบทุกคนเลย ฮ่าๆๆๆๆ วางไม่ลงจริงๆค่า

[KaZMa]

ชอบเรื่องนี้ โดยเฉพาะคู่เป้กับเข็ม หุหุ
แอบมารอตอนพืเศษเรืิ่อยๆจ้า

[makopolo]

ชอบตาร์เป็นที่สุดดดดด

[achira]

วันนี้แวะมา รออ่านตอนใหม่ครับ


ยังรอเบบี้นะครับ


ขอบคุณครับ

เรื่องที่ผมถาม ตอบผมด้วยนะครับ 

[เบบี้]

วันนี้แวะมา รออ่านตอนใหม่ครับ


ยังรอเบบี้นะครับ


ขอบคุณครับ

เรื่องที่ผมถาม ตอบผมด้วยนะครับ 

อ่า..ขอโทษค่ะ พึ่งได้เข้ามาดู ไม่ได้ดูนานแล้ว เหอะๆ
ก็ยังไม่รู้เลยอ่ะค่ะว่ารีปริ้นไหม
คือ..แล้วแต่อารมณ์ แล้วก็เป็นคนขี้เกียจ ไม่อยากทำ..ครั้งก่อนที่ทำไปเพราะมีคนยุ แต่คิดแล้วก็เกาะแม่กินสบายกว่า ฮ่าๆๆ..อ่ะม่ายช่าย
คือยุ่งมากเลยช่วงนี้ เรียนด้วย กิจกรรมด้วย มันยังไม่หยุดเลยอ่ะค่ะ..แล้วก็ยังไม่ได้แพลนเรื่องนี้ไว้ด้วยว่าจะทำต่อ
ถ้าจะทำก็คงอีกนานเลยอ่ะค่ะ ตอนแรกว่าจะทำตุลานี้..แต่คิดว่าในเมื่อเป็นปิดเทอมก็ขอพักผ่อนดีกว่า หุหุ
สุดท้ายแล้วก็คง..ยังให้คำตอบไม่ได้ เพราะว่ามันเป็นเรื่องของอนาคต
ถ้าเบบี้มีแพลนว่าจะทำ จะแจ้งให้ทราบทันทีเลยนะคะ
ขอบคุณมากค่ะที่สนใจผลงาน

[TanyaPuech]

อยากให้มีต่ออ่ะ  ชอบคู่ปานกะแสบที่ซู้ด

[achira]

ครับผมแล้วผมจะรอแล้วกันครับ

อยากอ่านตอนที่ไม่มีในออนไล อ่ะครับ เสียดายจัง

แต่ก็เป็นกำลังใจเสมอครับ

ยังรอตอนใหม่เสมอครับ

ขอบคุณครับ

[pornvrin]

เลือดหมดตัวกับ 45 หน้าที่ผ่านมา 555+

สู้ต่อไปกับอีกร้อยกว่าหน้าที่เหลือ..

[pornvrin]

น่าร๊ากกกก หวานกันเข้าไปให้คนอ่านตายเลย 5555+

จัดไปอีกเฮือก ได้ถึงหน้า 50 แล้ว ^^

[TanyaPuech]

 

ชอบเรื่องนี้มากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

อยากได้ตอนพิเศษอีกอ่ะ
โดนเฉพาะปานกะแสบ
ชอบคู่นี้มากกกกกกกกกกกก

[achira]

เบบี้รู้ป่าวว่า....รักน้องเพลงมากเลย

[love_y]

เข้ามาตะโกนบอกว่า
พี่ต้าร์พี่ข้าวโคตรคิดถึงเลยคราบบบบบบบบบบบบบบบบบบ
ตอนพิเศษจงมาๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเบบี้จงลงๆๆๆๆๆๆๆๆ
ฮ่าๆ เบบี้ว่างเมื่อไหร่ แต่งตอนพิเศษพี่ต้าร์พี่ข้าวมาอีกนะ
คิดถึงเวอร์ๆอ่ะ
มาอีดิท จะบอกว่าไม่อยากอ่านแค่ตอนของพี่ต้าร์พี่ข้าวนะ เอาแสบปาน เป้เข็มด้วยยย เอาหมดเลย:z2:

[scottoppa]

คิดถึงเข็มทิศ
เข้ามารอด้วยคนอยากอ่านสเปเชียลอีก
กร๊าซซ กอดเบบี้

[โดดเดี่ยวแต่ไม่]

นานมากแล้วที่ไม่ได้อ่านเรื่องราวของตัวนิยายในนี้ทั้งหมด

วันนี้เข้ามาอ่านและให้กำลังใจน้องเบบี๋ ว่าห่วงใยเสมอ

สบายดีไหม เข้าไปอ่านเรื่องสลิมกับเมตรแล้ว ตแก้อชอบนะ แต่พี่กล้วยชอบอ่านเรื่องนี้มากมาย

เวปน้องเบบี๋ ยังไม่เห็นไปลงเลยครับ อ่านกี่ครั้งก้อยังสนุก ไม่รู้ว่าทำไมถึงชอบเรื่องนี้นักหนา

แต่คิดว่าคงเป็นเรื่องที่อยู่ในความทรงจำของใครหลายๆคน พี่เองก้อเช่นกันหลงรักข้าวตาร์

แสบน้องปาน เข็มเป้ อ่านกี่ครั้งก้อสนุก รวามทั้งเรื่องราวของน้องเพลง น้องขนม น่ารักมากมาย

ขอให้น้องเบบี๋มีความสุขและสมหังกับสิ่งที่รอคอยนะครับ 

จากใจ แฟนคลับ พี่กล้วย โดดเดี่ยวและเดี่ยวดาย

[•ไนท์คลุง•]

อ่านมาตั้งนานกว่านะคับ ยังไม่ถึงไหนเลย


ว่างๆก็เข้ามาเวปนิยายผมบ้างนะคับ ตามลิ้งเลย http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18286.0
 

[จุ๊บจิ๊บจ๊ะจ๋า]

เข้ามารอด้วย รอฉากหวานๆๆๆๆของทุกคู่

รอหนังสือรีด้วย  อันเก่าอ่านกันจนแบบว่า เหอะๆๆๆๆๆ

[manling]

คิดถึงข้าว ว ว ว ว

[achira]

อยากกอดน้องเพลงๆๆๆๆๆๆ[/color][/b]


 

[beautyless]

ผมอ่านเรื่องนี้รวดเดียวจบเลยครับ

เป็นเรื่องที่ประทับใจในนิสัยของตัวละครแต่ละตัว, มิตรภาพและความรักของเพื่อนทุกคนในกลุ่มข้าว,
ความเป็นคนจริงของข้าวคือข้าวเป็นคนที่มีระบบความคิดที่ถูกต้องสูง เป็นคนเก่ง ตรงไปตรงมา,
ส่วนต้าห์คือความมั่นคง ความอดทน ความแข็งแกร่ง แต่ก็แอบมีความอ่อนแอลึกๆ
เมื่อมารวมกับข้าวแล้วดูเหมือนกับว่าทั้งคู่มีอิทธิพลมากจริงๆ เป็นคู่ที่เพอร์เฟค,
อีกจุดคือ รายละเอียดในเรื่องเยอะมาก ตัวละครคิดอะไรบ้างบอกมาหมดเลยทำให้เหมือนเราสนิทกับตัวละคร
อย่างกับว่าพบเจอกันจริงๆ อีกจุดก็คือการเลือกนำเสนอความดีปนๆ ไปกับความสำราญเบาๆ
คือแม้ในเรื่องจะกินเหล้าบ่อยมาก ตีกันหลายครั้ง แต่มักจะแฝงความรู้สึกว่าตัวละครได้ทำสิ่งที่ถูกต้อง
ที่บางครั้งคนทั่วไปอาจจะไม่คิดหรือไม่กล้าทำ ผมคิดว่าพวกเขาเป็นคนดีกันมากๆ เลย

ตลอดเรื่องที่ดำเนินไปก็เจอการกระทำที่ประทับใจของแต่ละคนหลายครั้ง เช่น

ตอนข้าวแอบคิดถึงเรื่องราวระหว่างตัวเองกับต้าห์ แม้ตอนนั้นการแสดงออกดูจะไม่มากนัก
แต่ในความคิดของเขา ต้าห์เป็นทุกสิ่งของข้าวไปแล้ว

“โห..เนตครับ.นิดหน่อยน่า.”ไอ้ป๊อดมันพูด ไอ้คู่นี้มันก็รักกันจริงแฮะ ผมมองเพื่อนรักของผม ที่มันชวนไอ้ตาร์คุยไม่หยุด กับอาการดีใจโลดของมันครับ ผมนั่งมองไอ้ตาร์ ที่ทั้งตบหัวไอ้ป๊อด ทั้งคุยเฮฮา มันเป็นคนอบอุ่นมากจริงๆ ไม่อยากจะเชื่อว่าผู้ชายคนนี้จะทำให้ผมรู้จักรักอย่างแท้จริง ที่จริงผมไม่ดีพอสำหรับมันด้วยซ้ำ แล้วใครจะดีพอละครับ ไม่มีใครตอบได้หรอก เพราะดีกับดีมันก็คงจะล้นเกินไป ผมว่าขาดๆเกินๆอย่างผมกับมันก็น่าจะพากันไปรอด กี่ครั้งแล้วที่ผมทำให้มันเสียใจ กี่ครั้งที่มันก็ทำให้ผมรู้สึกน้อยใจเช่นกัน แต่ทุกครั้งก็ผ่านมาด้วยดี ถ้าเป็นคนอื่นคงทนผมไม่ได้ไปแล้ว แต่ไอ้ตาร์มันเป็นผู้ชายในอุดมคติของหลายๆคน แต่ผมไม่น่าใช่ เพราะถ้าไม่มีมันผมก็คงเจ้าชู้ไปเรื่อยๆไม่หยุด ผมยอมรับว่ามันหยุดผมได้จริงๆ ถึงผมจะนอกลู่นอกทางบ้าง แต่ว่าคนเดียวในใจผมคือมัน ไม่รู้ทำไมตอนนี้ผมถึงเป็นแบบนี้ไปได้ ทั้งๆที่คิดว่าจะไม่มีใครหยุดผมได้ด้วยซ้ำ ทำไงดีนะที่จะให้ผมกับมันอยู่ด้วยกันตลอดไป ผมต้องทำยังไง

ความรักนำมาซึ่งความเปลี่ยนแปลงไปสู่ทางที่ดีขึ้นได้ เมื่อเป็นคนดีก็มักจะได้รับการยอมรับ

“คนเจ้าชู้อย่างแก..เอาตาตาร์เข้าบ้านเป็นว่าเล่น แถมยังไม่ออกไปเที่ยวไหนบ่อยๆเหมือนเดิมอีก.. ไปไหนมาไหนก็ตาร์ตลอด ที่จริงแม่คิดมาตั้งนานแล้ว แต่ก็ไม่ได้ปลักใจเชื่อก็เท่านั้น... พอได้ยินจากโทรศัพท์ แม่เลยคิดว่าน่าจะมาคุยกันให้รู้เรื่องทั้งครอบครัวเราและตาร์ วันข้างหน้าจะได้ไม่ผิดใจกัน”แม่ผมบอก  ผมถึงกับต้องก้มหน้าลง แม่รู้มาตั้งนานแล้วหรอเนี้ย ที่จริงผมก็สองจิตสองใจนะครับว่าแม่จะรู้รึเปล่า แต่ก็ไม่เคยได้สนใจมาก เพราะแม่ก็มีท่าทีปกติ เหมือนไม่รู้ไม่เห็นอะไร

พี่เจ้าหวง,ห่วงน้อง

“เฮ้ย..แต่ถ้ามึงทำน้องกรูเสียใจเมื่อไหร่.มึงโดนแน่ ลูกตะกั่วนะ รู้จักมั้ย”พี่เจ้าพูด พร้อมกับยิ้มให้ไอ้ตาร์แบบโหดๆ แล้วตบไหล่

ผมชอบคำพูดนี้ของข้าวจังเลยครับ แรงมากกก และชัดเจน

“อะไร รักแฟนมากขนาดนั้นเลย”พี่แกถามด้วยสีหน้าตื่นเต้น
“ครับ..รักมาก.”ผมตอบไป พี่ตุ๊กแกอึ้งๆไปนิดหนึ่ง ก่อนที่จะพูดต่อ
“แฟนข้าวคงโชคดีมากเลยนะที่ได้ข้าวเป็นแฟน..”
“ข้าวต่างหากละครับโชคดี ที่ได้เค้าเป็นแฟน..”ผมตอบไป ทำเอาพี่แกเงียบไปเลยครับ ดีจะได้ให้รู้กันให้หมด ว่ากรูมีแฟนแล้ว กรูชักรำคาญแล้ว นี่ตกลงพวกมึงมาเรียนหรือมาหาแฟนกันวะ

นี่แหล่ะครับ ที่ผมบอกว่า ข้าวเก่ง และมีความคิดที่ถูกต้อง แถมให้อีกข้อ ไม่มองคนแค่เปลือกนอก และใจกว้าง

“ผมขอโทษด้วยแล้วกันที่ทำอะไรหลายๆอย่างขัดใจคุณ..ผมไม่ได้เป็นเกย์หรอกนะบอกไว้ก่อน..แต่ผมแค่รักผู้ชายคนนี้หมดใจ..คุณจะพยายามมากแค่ไหนมันก็ไม่ได้ผลหรอก.อีกอย่างคุณอย่างเอาความเอาแต่ใจของคุณมาล้อเล่นกับความรัก..มันไม่ดีหรอกนะ รู้มั้ยว่ามันจะเจ็บ”ผมพูด เธอสีหน้าฉุดคิด
“การที่คุณจะเอาชนะใจผม ไม่ว่าด้วยเหตุผลใดก็ตาม สักวันต้องมีใครสักคนที่เจ็บแน่นอน..แล้วอีกอย่าง ถ้าคุณยังใช้ชีวิตที่คิดว่าทุกอย่างได้มาด้วยเงิน กับความสวยของคุณละก็ คุณก็คงจะไม่ได้เจอรักแท้หรอกครับ”ผมพูด เธอเงียบกริบ มองพื้นที่เธอนั่ง
“หึ...นี่นายสอนชั้นหรอ”เธอเงยหน้าขึ้นมาแสยะยิ้มให้ผม
“ผมไม่ได้สอน แต่ผมเตือนในความหวังดี..หรือไม่จริง คุณลองถามตัวเองรึยัง ถามให้ดี ให้แน่ใจสิ ว่าตอนนี้คุณเล่นตลกอะไรกับชีวิตคุณอยู่.. ผมนะเคยเลวกว่าที่คุณเห็นตอนนี้เยอะ. แต่ตอนนี้ผมก็คิดได้แล้ว เปลี่ยนได้ด้วยคนๆนั้น แล้วคุณละ ไม่คิดจะเปลี่ยนเพื่อใครบ้างหรอ”ผมนั่งยองๆลองตรงหน้าเธอ
“หึ..ใครเค้าจะมารักชั้น..เค้าก็หวังแค่เงินกับรูปลักษณ์ภายนอกนั้นแหละ”เธอพูดด้วยอาการน้อยใจ
“มีสิ..ถ้าคุณไม่ใช้ชีวิตแบบนี้..คนดีๆนะมีเยอะกว่าที่คุณเห็น แต่มันคงไม่ใช่สถานที่แบบนั้น คุณลองมองรอบตัวคุณสิ คุณคบคนไม่น้อยเลยนิ..ผู้ชายคนไหนที่ดีจริงบ้าง แทบไม่มีเลยด้วยซ้ำ แล้วคุณจะเอาศักดิ์ศรีคุณไปจมกับพวกเค้างั้นหรอ”ผมพูด เธอเงียบ
“ขอโทษนะที่ผมพูดแบบนี้. แต่ยังไงเราก็ยังเป็นเพื่อนกันได้.”ผมพูดบอกพร้อมกับจับมือเธอ เธอกำมือผมแน่น
“งั้นเป็นนายไม่ได้หรอ.”ผมก้มหน้าพูด สักพักเธอก็เงยมองหน้าผมเมื่อผมเงียบ
“ขอโทษนะครับ.มันคงเป็นไปไม่ได้จริงๆ..ผมคงรับรักคุณไม่ได้.ผมรักเค้ามากเกินกว่าที่จะรักใครได้อีกแล้ว”ผมพูด อยู่ดีๆเธอก็น้ำตาไหลออกมา
“อึก...”
“เออ..คือ..ขอโทษ”ผมไม่รู้จะทำยังไงครับ ตกใจ เออคุณก็รู้ใช่ป่ะว่าผมง้อคนไม่เป็น เวรกรรม
“นายมันบ้า.”
“ชั้นตามตื้อขนาดนี้ บ้าที่สุด”เออ สงสัยกรูบ้าจริงๆ ผู้หญิงสวยขนาดนี้กรูไม่เอา รวยอีกต่างหาก
“เรายังเป็นเพื่อนกันได้นะ”ผมพูด พร้อมกับจับแก้มเธอเบาๆ เช็ดน้ำตาให้เธอ
“นายไม่เกลียดชั้นหรอ”เธอถาม
“หึ..จะไปเกลียดทำไมละ..คุณไม่ได้ทำอะไรผมสักหน่อย”ผมพูดบอก
“เค้าคนนั้นโชคดีจังเลยนะ..น้อยคนจะตายที่อยู่ที่นี่แล้วจะไม่มีแฟนที่นี่ แล้วก็น้อยคนอีกนั้นแหละที่จะปฏิเสธชั้น”เธอพูดยิ้มเศร้าๆ
“อืม..ผมโชคดี โชคดีมาก จนผมต้องทำให้เค้ารู้สึกเหมือนกันว่าโชคดีที่มีผมเหมือนกัน..ผมขอโทษจริงๆนะ”
“แล้วเมื่อไหร่ชั้นจะเจอคนแบบนายละเนี้ย”เธอพูดขำๆ
“สักวันแหละ..มันยังไม่ถึงเวลา อย่าได้เอาตัวเข้าหา..รอเวลา มันจะมาเอง”ผมพูด วันนั้นเธอกับผมไปกินข้าวด้วยกัน หลายๆวันเริ่มสนิทกันมากขึ้นเรื่อยๆ
มันก็เลยทำให้โน ที่ไม่ค่อยชอบฟางเท่าไหร่ในตอนแรก รู้ถึงนิสัยของฟางที่แท้จริง ว่าเธอเป็นคนขี้เหงา เลยชอบเรียกร้องความสนใจ อีกอย่างเธอเป็นคนจริงใจมากๆ แต่ตอนที่เธออยู่ในสังคมแบบนั้น เธอหาคนจริงใจไม่ได้ เลยกลายเป็นว่า ผมได้เพื่อนสนิทใหม่อีกคน ฟาง เริ่มสนิทกับพวกผมขึ้นเรื่อยๆ ไปมาหาสู่กัน ฟางเลิกไปเที่ยวในที่แบบนั้น แล้วเธอก็หันกลับมาตั้งใจเรียน เธออยู่ที่นี่มาก่อนผมสองปีแล้ว มาเรียนตั้งแต่ปีหนึ่ง ตอนไฮสคูลเรียนอยู่ที่อเมริกา เลยทำให้ไม่ค่อยสนิทกับที่บ้าน เลยทำให้เธอนิสัยเป็นแบบนี้แหละครับ เอาแต่ใจ เงินลูกเดียว ก็เลยโดนไอ้โนสวนใหญ่ จนเป็นเพื่อนซี้กันไปครับ

ข้าวจดจำสิ่งที่ต้าห์เคยยอมให้อภัยตัวเองได้ดี

“อยากเห็นหน้าจริงๆ.”ฟางพูด
“แล้วจะทำไม.”ผมถาม
“เปล่าหรอก.จะไปบอกว่า คุณโชคดีจังเลยนะ”ฟางพูด แล้วมองไปที่ทะเลสาบด้านหน้า
“หึ..ฟางรู้อะไรมั้ย.”ผมพูดขึ้น แล้วยิ้ม
ฟางหันมามองหน้าผม
“ผมนะโชคดีมากกว่าอีกทีได้ตาร์มันเป็นแฟน. มันดีกับผมทุกอย่าง มีแต่ผม ที่ทำเรื่องเลวร้ายไว้เป็นความทรงจำหลายๆครั้ง..”ผมพูด

“ครั้งแรกมันมาจีบข้าว แต่ข้าวก็ไม่ได้สนใจหรอก อีกอย่างข้าวยังชอบผู้หญิงอยู่ มันตามตื้อทุกวิถีทาง ข้าวมีคนอื่นต่อหน้าต่อตาบ้างแหละ แต่ที่เลวร้ายที่สุดจนถึงตอนนี้ข้าวก็ยังจำได้ เหตุการณ์ครั้งนั้นมันเหมือนพิสูจน์เหมือนกัน ว่าข้าวรักมันเข้าให้แล้ว ข้าวเมาแล้วไปมีอะไรกับผู้หญิงคนหนึ่งอย่างคึกคะนองตามประสาวัยรุ่น ตาร์มันมาเห็นพอดี หึ...มันร้องไห้เป็นวักเป็นเวร แถมด่าข้าวไม่เลี้ยงเลย..”

ประโยคนี้ทำเอาผมร้องไห้เลยครับ ความคิดถึงมันล้นจริงๆ

อร่อยรึเปล่า

อันนี้เป็นรายละเอียดที่เบบี้เพิ่มขึ้นมา ธรรมชาติของคู่ชายๆ คือไม่มีลูกและมักไม่มีโอกาสมีแม้ในรูปแบบอื่น
แต่ก็ใส่เข้ามา ทำให้ความเป็นครอบครัวดูสมบูรณ์ขึ้น

“หลับนะครับ”ผมพูด แล้วลูบหัวไอ้เพลงเบาๆ รอจนไอ้เพลงมันหลับ แล้วค่อยออกมาเงียบๆ
“แม่ศรีเรือนมาแล้วเว้ย.”เสียงไอ้นิลแซว

คำบอกเล่าคำนี้ทำร้ายจิตใจคนไม่มีแฟนมากเลยครับ

“อะไรเฮีย..แต่ก่อนไม่เคยเห็นรักใครนิ”ไอ้ทศทำหน้าไม่เชื่อ
“เดี๋ยวมึงอายุมากขึ้นมึงก็รู้เองแหละ..”

ประทับใจฉากนี้ของข้าว

“ถ้าเลี้ยงลูกแล้วไม่รู้นิสัยลูกก็อย่าเลี้ยงเลยครับ..ถ้าคุณหลอกตัวเองก็หมายถึงคุณหลอกตัวลูกคุณด้วย..แกต้องโตอีก  อนาคตอีกไกล.แค่นี้ยังโกหกแล้วๆต่อไปละครับ”ผมบอกนิ่งๆ  เธอมองหน้าผม

ชอบคำพูดของเป้ในงานแต่งของเป้กับเข็ม ทำให้ผมรู้ว่า เพื่อนคือครึ่งหนึ่งในชีวิตของเขาและอีกครึ่งหนึ่งก็คือเข็ม
มันชัดเจนว่าเพื่อนกลุ่มนี้รักกันมากขนาดไหน

“กรูรักมึงที่ความเป็นเพื่อนเท่ากับเพื่อนที่กรูรักทุกคน..  แต่กรูก็รักมึงที่เป็นคนรักของกรูมากที่สุดของหัวใจ..  กรูอยากให้มึงรู้ไว้..  ว่ามึงเป็นทุกอย่างของชีวิตกรูนะเข็ม”ไอ้เป้มันพูด  ทำเอาไอ้เข็มที่นั่งอยู่มองมันตาไม่กระพริบ   แต่อยู่ดีๆมันก็ปากสั่นๆเม้มปากตัวเองแล้วก็ผลักหน้าไอ้เป้เบาๆก่อนที่จะก้มหน้างุดเลยครับ

ดีใจจัง บางเวลาข้าวก็อ้อนต้าห์ได้น่ารักมากเลยครับ อาจดูเป็นเรื่องเล็กน้อย แต่ผมชอบนะ

“ดีครับ.ถ้าเลิกเจ้าชู้”มันก้มหน้ามาบอกผม
“ไม่เคยเจ้าชู้อะ”ผมบอกมันแล้วเอาหัวไปถูกับซอกคอมัน
“เหี้ยข้าว..ทำไรก็สงสารลูกตากรูบ้าง..”ไอ้เข็มเดินมาแล้วบอกผมอย่างหน่ายๆ
“ก็กรูรักกันอะ..เนอะๆ”ผมบอกไอ้ตาร์ยิ้มๆ
“เป็นไรอีก.. ผีเข้าผีออก”ไอ้ตาร์มันพูดยิ้มๆแล้วเอามือลูบพุงผมที่ไม่ได้ใส่เสื้อ
“นิสัยเสีย”มันพูดบอกผมอีก

จริงๆ ก็มีเยอะ แต่บางทีก็อ่านเพลิน ไม่รู้จะทำอะไรมาขอบคุณคุณเบบี้ดี ก็เลยพยายามตั้งใจเรียบเรียงความเห็น
และเก็บรวบรวมสิ่งดีๆ มาบ้างบางส่วน

ปล. ตกใจ เบบี้เป็นผู้หญิง(จิตใจเป็นชาย) แต่กลับสามารถเขียนบุคลิคแมนๆ ให้ข้าวได้รู้สึกอินมากๆ

ขอบคุณมากๆ ครับ

[เบบี้]

ผมอ่านเรื่องนี้รวดเดียวจบเลยครับ

เป็นเรื่องที่ประทับใจในนิสัยของตัวละครแต่ละตัว, มิตรภาพและความรักของเพื่อนทุกคนในกลุ่มข้าว,
ความเป็นคนจริงของข้าวคือข้าวเป็นคนที่มีระบบความคิดที่ถูกต้องสูง เป็นคนเก่ง ตรงไปตรงมา,
ส่วนต้าห์คือความมั่นคง ความอดทน ความแข็งแกร่ง แต่ก็แอบมีความอ่อนแอลึกๆ
เมื่อมารวมกับข้าวแล้วดูเหมือนกับว่าทั้งคู่มีอิทธิพลมากจริงๆ เป็นคู่ที่เพอร์เฟค,
อีกจุดคือ รายละเอียดในเรื่องเยอะมาก ตัวละครคิดอะไรบ้างบอกมาหมดเลยทำให้เหมือนเราสนิทกับตัวละคร
อย่างกับว่าพบเจอกันจริงๆ อีกจุดก็คือการเลือกนำเสนอความดีปนๆ ไปกับความสำราญเบาๆ
คือแม้ในเรื่องจะกินเหล้าบ่อยมาก ตีกันหลายครั้ง แต่มักจะแฝงความรู้สึกว่าตัวละครได้ทำสิ่งที่ถูกต้อง
ที่บางครั้งคนทั่วไปอาจจะไม่คิดหรือไม่กล้าทำ ผมคิดว่าพวกเขาเป็นคนดีกันมากๆ เลย

ตลอดเรื่องที่ดำเนินไปก็เจอการกระทำที่ประทับใจของแต่ละคนหลายครั้ง เช่น

ตอนข้าวแอบคิดถึงเรื่องราวระหว่างตัวเองกับต้าห์ แม้ตอนนั้นการแสดงออกดูจะไม่มากนัก
แต่ในความคิดของเขา ต้าห์เป็นทุกสิ่งของข้าวไปแล้ว

“โห..เนตครับ.นิดหน่อยน่า.”ไอ้ป๊อดมันพูด ไอ้คู่นี้มันก็รักกันจริงแฮะ ผมมองเพื่อนรักของผม ที่มันชวนไอ้ตาร์คุยไม่หยุด กับอาการดีใจโลดของมันครับ ผมนั่งมองไอ้ตาร์ ที่ทั้งตบหัวไอ้ป๊อด ทั้งคุยเฮฮา มันเป็นคนอบอุ่นมากจริงๆ ไม่อยากจะเชื่อว่าผู้ชายคนนี้จะทำให้ผมรู้จักรักอย่างแท้จริง ที่จริงผมไม่ดีพอสำหรับมันด้วยซ้ำ แล้วใครจะดีพอละครับ ไม่มีใครตอบได้หรอก เพราะดีกับดีมันก็คงจะล้นเกินไป ผมว่าขาดๆเกินๆอย่างผมกับมันก็น่าจะพากันไปรอด กี่ครั้งแล้วที่ผมทำให้มันเสียใจ กี่ครั้งที่มันก็ทำให้ผมรู้สึกน้อยใจเช่นกัน แต่ทุกครั้งก็ผ่านมาด้วยดี ถ้าเป็นคนอื่นคงทนผมไม่ได้ไปแล้ว แต่ไอ้ตาร์มันเป็นผู้ชายในอุดมคติของหลายๆคน แต่ผมไม่น่าใช่ เพราะถ้าไม่มีมันผมก็คงเจ้าชู้ไปเรื่อยๆไม่หยุด ผมยอมรับว่ามันหยุดผมได้จริงๆ ถึงผมจะนอกลู่นอกทางบ้าง แต่ว่าคนเดียวในใจผมคือมัน ไม่รู้ทำไมตอนนี้ผมถึงเป็นแบบนี้ไปได้ ทั้งๆที่คิดว่าจะไม่มีใครหยุดผมได้ด้วยซ้ำ ทำไงดีนะที่จะให้ผมกับมันอยู่ด้วยกันตลอดไป ผมต้องทำยังไง

ความรักนำมาซึ่งความเปลี่ยนแปลงไปสู่ทางที่ดีขึ้นได้ เมื่อเป็นคนดีก็มักจะได้รับการยอมรับ

“คนเจ้าชู้อย่างแก..เอาตาตาร์เข้าบ้านเป็นว่าเล่น แถมยังไม่ออกไปเที่ยวไหนบ่อยๆเหมือนเดิมอีก.. ไปไหนมาไหนก็ตาร์ตลอด ที่จริงแม่คิดมาตั้งนานแล้ว แต่ก็ไม่ได้ปลักใจเชื่อก็เท่านั้น... พอได้ยินจากโทรศัพท์ แม่เลยคิดว่าน่าจะมาคุยกันให้รู้เรื่องทั้งครอบครัวเราและตาร์ วันข้างหน้าจะได้ไม่ผิดใจกัน”แม่ผมบอก  ผมถึงกับต้องก้มหน้าลง แม่รู้มาตั้งนานแล้วหรอเนี้ย ที่จริงผมก็สองจิตสองใจนะครับว่าแม่จะรู้รึเปล่า แต่ก็ไม่เคยได้สนใจมาก เพราะแม่ก็มีท่าทีปกติ เหมือนไม่รู้ไม่เห็นอะไร

พี่เจ้าหวง,ห่วงน้อง

“เฮ้ย..แต่ถ้ามึงทำน้องกรูเสียใจเมื่อไหร่.มึงโดนแน่ ลูกตะกั่วนะ รู้จักมั้ย”พี่เจ้าพูด พร้อมกับยิ้มให้ไอ้ตาร์แบบโหดๆ แล้วตบไหล่

ผมชอบคำพูดนี้ของข้าวจังเลยครับ แรงมากกก และชัดเจน

“อะไร รักแฟนมากขนาดนั้นเลย”พี่แกถามด้วยสีหน้าตื่นเต้น
“ครับ..รักมาก.”ผมตอบไป พี่ตุ๊กแกอึ้งๆไปนิดหนึ่ง ก่อนที่จะพูดต่อ
“แฟนข้าวคงโชคดีมากเลยนะที่ได้ข้าวเป็นแฟน..”
“ข้าวต่างหากละครับโชคดี ที่ได้เค้าเป็นแฟน..”ผมตอบไป ทำเอาพี่แกเงียบไปเลยครับ ดีจะได้ให้รู้กันให้หมด ว่ากรูมีแฟนแล้ว กรูชักรำคาญแล้ว นี่ตกลงพวกมึงมาเรียนหรือมาหาแฟนกันวะ

นี่แหล่ะครับ ที่ผมบอกว่า ข้าวเก่ง และมีความคิดที่ถูกต้อง แถมให้อีกข้อ ไม่มองคนแค่เปลือกนอก และใจกว้าง

“ผมขอโทษด้วยแล้วกันที่ทำอะไรหลายๆอย่างขัดใจคุณ..ผมไม่ได้เป็นเกย์หรอกนะบอกไว้ก่อน..แต่ผมแค่รักผู้ชายคนนี้หมดใจ..คุณจะพยายามมากแค่ไหนมันก็ไม่ได้ผลหรอก.อีกอย่างคุณอย่างเอาความเอาแต่ใจของคุณมาล้อเล่นกับความรัก..มันไม่ดีหรอกนะ รู้มั้ยว่ามันจะเจ็บ”ผมพูด เธอสีหน้าฉุดคิด
“การที่คุณจะเอาชนะใจผม ไม่ว่าด้วยเหตุผลใดก็ตาม สักวันต้องมีใครสักคนที่เจ็บแน่นอน..แล้วอีกอย่าง ถ้าคุณยังใช้ชีวิตที่คิดว่าทุกอย่างได้มาด้วยเงิน กับความสวยของคุณละก็ คุณก็คงจะไม่ได้เจอรักแท้หรอกครับ”ผมพูด เธอเงียบกริบ มองพื้นที่เธอนั่ง
“หึ...นี่นายสอนชั้นหรอ”เธอเงยหน้าขึ้นมาแสยะยิ้มให้ผม
“ผมไม่ได้สอน แต่ผมเตือนในความหวังดี..หรือไม่จริง คุณลองถามตัวเองรึยัง ถามให้ดี ให้แน่ใจสิ ว่าตอนนี้คุณเล่นตลกอะไรกับชีวิตคุณอยู่.. ผมนะเคยเลวกว่าที่คุณเห็นตอนนี้เยอะ. แต่ตอนนี้ผมก็คิดได้แล้ว เปลี่ยนได้ด้วยคนๆนั้น แล้วคุณละ ไม่คิดจะเปลี่ยนเพื่อใครบ้างหรอ”ผมนั่งยองๆลองตรงหน้าเธอ
“หึ..ใครเค้าจะมารักชั้น..เค้าก็หวังแค่เงินกับรูปลักษณ์ภายนอกนั้นแหละ”เธอพูดด้วยอาการน้อยใจ
“มีสิ..ถ้าคุณไม่ใช้ชีวิตแบบนี้..คนดีๆนะมีเยอะกว่าที่คุณเห็น แต่มันคงไม่ใช่สถานที่แบบนั้น คุณลองมองรอบตัวคุณสิ คุณคบคนไม่น้อยเลยนิ..ผู้ชายคนไหนที่ดีจริงบ้าง แทบไม่มีเลยด้วยซ้ำ แล้วคุณจะเอาศักดิ์ศรีคุณไปจมกับพวกเค้างั้นหรอ”ผมพูด เธอเงียบ
“ขอโทษนะที่ผมพูดแบบนี้. แต่ยังไงเราก็ยังเป็นเพื่อนกันได้.”ผมพูดบอกพร้อมกับจับมือเธอ เธอกำมือผมแน่น
“งั้นเป็นนายไม่ได้หรอ.”ผมก้มหน้าพูด สักพักเธอก็เงยมองหน้าผมเมื่อผมเงียบ
“ขอโทษนะครับ.มันคงเป็นไปไม่ได้จริงๆ..ผมคงรับรักคุณไม่ได้.ผมรักเค้ามากเกินกว่าที่จะรักใครได้อีกแล้ว”ผมพูด อยู่ดีๆเธอก็น้ำตาไหลออกมา
“อึก...”
“เออ..คือ..ขอโทษ”ผมไม่รู้จะทำยังไงครับ ตกใจ เออคุณก็รู้ใช่ป่ะว่าผมง้อคนไม่เป็น เวรกรรม
“นายมันบ้า.”
“ชั้นตามตื้อขนาดนี้ บ้าที่สุด”เออ สงสัยกรูบ้าจริงๆ ผู้หญิงสวยขนาดนี้กรูไม่เอา รวยอีกต่างหาก
“เรายังเป็นเพื่อนกันได้นะ”ผมพูด พร้อมกับจับแก้มเธอเบาๆ เช็ดน้ำตาให้เธอ
“นายไม่เกลียดชั้นหรอ”เธอถาม
“หึ..จะไปเกลียดทำไมละ..คุณไม่ได้ทำอะไรผมสักหน่อย”ผมพูดบอก
“เค้าคนนั้นโชคดีจังเลยนะ..น้อยคนจะตายที่อยู่ที่นี่แล้วจะไม่มีแฟนที่นี่ แล้วก็น้อยคนอีกนั้นแหละที่จะปฏิเสธชั้น”เธอพูดยิ้มเศร้าๆ
“อืม..ผมโชคดี โชคดีมาก จนผมต้องทำให้เค้ารู้สึกเหมือนกันว่าโชคดีที่มีผมเหมือนกัน..ผมขอโทษจริงๆนะ”
“แล้วเมื่อไหร่ชั้นจะเจอคนแบบนายละเนี้ย”เธอพูดขำๆ
“สักวันแหละ..มันยังไม่ถึงเวลา อย่าได้เอาตัวเข้าหา..รอเวลา มันจะมาเอง”ผมพูด วันนั้นเธอกับผมไปกินข้าวด้วยกัน หลายๆวันเริ่มสนิทกันมากขึ้นเรื่อยๆ
มันก็เลยทำให้โน ที่ไม่ค่อยชอบฟางเท่าไหร่ในตอนแรก รู้ถึงนิสัยของฟางที่แท้จริง ว่าเธอเป็นคนขี้เหงา เลยชอบเรียกร้องความสนใจ อีกอย่างเธอเป็นคนจริงใจมากๆ แต่ตอนที่เธออยู่ในสังคมแบบนั้น เธอหาคนจริงใจไม่ได้ เลยกลายเป็นว่า ผมได้เพื่อนสนิทใหม่อีกคน ฟาง เริ่มสนิทกับพวกผมขึ้นเรื่อยๆ ไปมาหาสู่กัน ฟางเลิกไปเที่ยวในที่แบบนั้น แล้วเธอก็หันกลับมาตั้งใจเรียน เธออยู่ที่นี่มาก่อนผมสองปีแล้ว มาเรียนตั้งแต่ปีหนึ่ง ตอนไฮสคูลเรียนอยู่ที่อเมริกา เลยทำให้ไม่ค่อยสนิทกับที่บ้าน เลยทำให้เธอนิสัยเป็นแบบนี้แหละครับ เอาแต่ใจ เงินลูกเดียว ก็เลยโดนไอ้โนสวนใหญ่ จนเป็นเพื่อนซี้กันไปครับ

ข้าวจดจำสิ่งที่ต้าห์เคยยอมให้อภัยตัวเองได้ดี

“อยากเห็นหน้าจริงๆ.”ฟางพูด
“แล้วจะทำไม.”ผมถาม
“เปล่าหรอก.จะไปบอกว่า คุณโชคดีจังเลยนะ”ฟางพูด แล้วมองไปที่ทะเลสาบด้านหน้า
“หึ..ฟางรู้อะไรมั้ย.”ผมพูดขึ้น แล้วยิ้ม
ฟางหันมามองหน้าผม
“ผมนะโชคดีมากกว่าอีกทีได้ตาร์มันเป็นแฟน. มันดีกับผมทุกอย่าง มีแต่ผม ที่ทำเรื่องเลวร้ายไว้เป็นความทรงจำหลายๆครั้ง..”ผมพูด

“ครั้งแรกมันมาจีบข้าว แต่ข้าวก็ไม่ได้สนใจหรอก อีกอย่างข้าวยังชอบผู้หญิงอยู่ มันตามตื้อทุกวิถีทาง ข้าวมีคนอื่นต่อหน้าต่อตาบ้างแหละ แต่ที่เลวร้ายที่สุดจนถึงตอนนี้ข้าวก็ยังจำได้ เหตุการณ์ครั้งนั้นมันเหมือนพิสูจน์เหมือนกัน ว่าข้าวรักมันเข้าให้แล้ว ข้าวเมาแล้วไปมีอะไรกับผู้หญิงคนหนึ่งอย่างคึกคะนองตามประสาวัยรุ่น ตาร์มันมาเห็นพอดี หึ...มันร้องไห้เป็นวักเป็นเวร แถมด่าข้าวไม่เลี้ยงเลย..”

ประโยคนี้ทำเอาผมร้องไห้เลยครับ ความคิดถึงมันล้นจริงๆ

อร่อยรึเปล่า

อันนี้เป็นรายละเอียดที่เบบี้เพิ่มขึ้นมา ธรรมชาติของคู่ชายๆ คือไม่มีลูกและมักไม่มีโอกาสมีแม้ในรูปแบบอื่น
แต่ก็ใส่เข้ามา ทำให้ความเป็นครอบครัวดูสมบูรณ์ขึ้น

“หลับนะครับ”ผมพูด แล้วลูบหัวไอ้เพลงเบาๆ รอจนไอ้เพลงมันหลับ แล้วค่อยออกมาเงียบๆ
“แม่ศรีเรือนมาแล้วเว้ย.”เสียงไอ้นิลแซว

คำบอกเล่าคำนี้ทำร้ายจิตใจคนไม่มีแฟนมากเลยครับ

“อะไรเฮีย..แต่ก่อนไม่เคยเห็นรักใครนิ”ไอ้ทศทำหน้าไม่เชื่อ
“เดี๋ยวมึงอายุมากขึ้นมึงก็รู้เองแหละ..”

ประทับใจฉากนี้ของข้าว

“ถ้าเลี้ยงลูกแล้วไม่รู้นิสัยลูกก็อย่าเลี้ยงเลยครับ..ถ้าคุณหลอกตัวเองก็หมายถึงคุณหลอกตัวลูกคุณด้วย..แกต้องโตอีก  อนาคตอีกไกล.แค่นี้ยังโกหกแล้วๆต่อไปละครับ”ผมบอกนิ่งๆ  เธอมองหน้าผม

ชอบคำพูดของเป้ในงานแต่งของเป้กับเข็ม ทำให้ผมรู้ว่า เพื่อนคือครึ่งหนึ่งในชีวิตของเขาและอีกครึ่งหนึ่งก็คือเข็ม
มันชัดเจนว่าเพื่อนกลุ่มนี้รักกันมากขนาดไหน

“กรูรักมึงที่ความเป็นเพื่อนเท่ากับเพื่อนที่กรูรักทุกคน..  แต่กรูก็รักมึงที่เป็นคนรักของกรูมากที่สุดของหัวใจ..  กรูอยากให้มึงรู้ไว้..  ว่ามึงเป็นทุกอย่างของชีวิตกรูนะเข็ม”ไอ้เป้มันพูด  ทำเอาไอ้เข็มที่นั่งอยู่มองมันตาไม่กระพริบ   แต่อยู่ดีๆมันก็ปากสั่นๆเม้มปากตัวเองแล้วก็ผลักหน้าไอ้เป้เบาๆก่อนที่จะก้มหน้างุดเลยครับ

ดีใจจัง บางเวลาข้าวก็อ้อนต้าห์ได้น่ารักมากเลยครับ อาจดูเป็นเรื่องเล็กน้อย แต่ผมชอบนะ

“ดีครับ.ถ้าเลิกเจ้าชู้”มันก้มหน้ามาบอกผม
“ไม่เคยเจ้าชู้อะ”ผมบอกมันแล้วเอาหัวไปถูกับซอกคอมัน
“เหี้ยข้าว..ทำไรก็สงสารลูกตากรูบ้าง..”ไอ้เข็มเดินมาแล้วบอกผมอย่างหน่ายๆ
“ก็กรูรักกันอะ..เนอะๆ”ผมบอกไอ้ตาร์ยิ้มๆ
“เป็นไรอีก.. ผีเข้าผีออก”ไอ้ตาร์มันพูดยิ้มๆแล้วเอามือลูบพุงผมที่ไม่ได้ใส่เสื้อ
“นิสัยเสีย”มันพูดบอกผมอีก

จริงๆ ก็มีเยอะ แต่บางทีก็อ่านเพลิน ไม่รู้จะทำอะไรมาขอบคุณคุณเบบี้ดี ก็เลยพยายามตั้งใจเรียบเรียงความเห็น
และเก็บรวบรวมสิ่งดีๆ มาบ้างบางส่วน

ปล. ตกใจ เบบี้เป็นผู้หญิง(จิตใจเป็นชาย) แต่กลับสามารถเขียนบุคลิคแมนๆ ให้ข้าวได้รู้สึกอินมากๆ

ขอบคุณมากๆ ครับ

ยาวดี ชอบ
แต่ไอ้ตอนท้ายที่ปล.ไว้อ่ะ
ตกใจที่เบบี้เป็นผู้หญิงก็พอละนะ อ่านเองยังตกใจตัวเอง กร๊ากกก

[jaymaza]

  เรื่องนี้ทั้งหมดกี่ตอนอ่ะคร้า...
  จะพยายามอ่านให้ทันนนน

[scottoppa]

เบบี้
คิดถึงเข็มทิศอ้ะ ฮึกกกก

[qq_oo]

ชอบมากๆๆเลย