หัวข้อ: [นิยาย]สุดท้ายกรูก็รักมึงจนได้..ไอ้โรคจิต (ไม่อนุญาตให้นำนิยายไปโพสเวปอื่นค่ะ)

[andyus1]

มานั่งเล่นรอเบ่บี๋

ลั่น ล่า ล้า ............... 

เอิ้กๆๆ

[nbee]

มาเที่ยวกันยกทีมแบบนี้

จะมีไรเด็ดๆ อีกมั้ยเนี่ย

[Ferfa]

 :กอด1:มาให้กำลังใจ

[เบบี้]

ตอนที่157 พิเศษ ตาร์กะข้าว<9>

และแล้ววันนี้ก็ออกตระเวนครับ ออกนอกพื้นที่ ไปเที่ยวหาของอร่อยๆกินกัน พวกผมก็ชินทางแถวนี้มากพอดูแล้วละครับก็เล่นมากันแต่รีสอท์ตนี้แต่ว่าก็ไปหาดอื่นๆไม่เคยซ้ำนะครับ แต่ให้พักนะที่นี่ เพราะว่ามันบริการดีจริงๆครับ
“พี่ข้าวฮะ..ปานเอาน้องเพลงไปนั่งด้วยนะ”น้องปานเดินมาบอกผม
“ไม่ได้..”เสียงไอ้แสบดังออกมา
“ทำไม”น้องปานย้อน
“กรูเกลียดเด็ก”เออ คือ ทั้งกลุ่มผม ยกเว้นไอ้ป๊อด เป็นโรคเกลียดเด็กกันหมดแหละครับ แต่ว่าไอ้เพลงมันว่าง่าย แล้วมันก็ได้ศักดิ์เป็นลูกของผม ก็เลยทำให้ผมพอจะเรียนรู้อะไรจากมันได้บ้างแล้ว
“แต่ปานชอบ”
“ทำไมมึงเป็นนางสาวไทยรึไง”นั้นครับ ปากดีทั้งคู่
“เออ.งั้นปานไปนั้งรถพี่ข้าวก็ได้”น้องปานบอกงอนๆ ตอนนี้พวกเรากำลังเลือกซ้ำอาหารแห้งกันอยู่แถวหาดๆหนึ่งนะครับ แล้วตอนนี้ไอ้เพลงมันก็เบี่ยงเบนความสนใจไปที่น้องปานที่ตามใจมันทุกอย่างแล้วด้วย ดีเหมือนกันครับ ผมก็จะได้สบาย เอิ้กๆ เลว
“เออน้องปานใจเย็นๆครับ”ผมรีบท้วงก่อน เพราะว่ารถผมค่อนข้างที่จะเต็ม
“.....เพลงนั่งกับพ่อก็ได้ฮะ.....”ไอ้เพลงที่ยืนมองสถานการณ์อยู่พูดขึ้น ทั้งๆที่จับมือผมกับไอ้น้องปาน
“บ้ารึเปล่า.หึงแม้กระทั้งเด็ก”น้องปานพูดใส่หน้าไอ้แสบ ไอ้แสบหน้างอกว่าเดิมอีกครับ
“หึหึ...”ผมหัวเราะออกมาเบาๆ
“หัวเราะหาเหี้ยไรวะ”ไอ้แสบด่า ผมยิ้มให้
“นี่ลูกกรูนะมึง..ว่านอนสอนง่ายไม่ต้องห่วงหรอกน่า.มันไม่ไปกวนตีนมึงหรอก”ผมพูด
“ทำไมอาแสบต้องทำหน้าโมโหแบบนั้นด้วยอะฮะ.ไม่เห็นน่ารักเลย”พูดไม่ทันขาดคำ ลูกกรูสงสัยอยากกินตีนไอ้แสบ
“นั้นดูมัน.ไอ้ข้าว...”ไอ้แสบชี้หน้าไอ้เพลงที่ยืนมองทำหน้ายิ้มอยู่ไม่ได้สนใจอะไร
“จะเอาไง..ไม่งั้นปานก็ไม่ไปนั่งด้วยหรอก”น้องปานไม่พูดเปล่า อุ้มไอ้เพลงขึ้นเหมือน ไอ้แสบต้องเป็นคนตัดสินใจ
“เออ..ชิบหาย.แต่ละคน”ไอ้แสบมันพูดหัวเสีย แล้วหันไปขึ้นรถ ผมยืนยิ้มอยู่คนเดียว บ้าบอคอแตก
“แหวะ.เหม็น”ผมดันหน้าไอ้ตาร์ออกเพราะว่ามันเสือกกินปลาหมึกแล้วมาพ่นใส่หน้าผมครับ มันยืนยิ้ม
“ไอ้ตัวแสบอะ”ไอ้ตาร์ถาม มือมันก็ไม่หยุดหยิบปลาหมึกแห้งเข้าปาก
“ไปกับไอ้แสบละ..”ผมพูดบอก
“มึงๆ...”ไอ้ทศเดินมากระซิบกับผม
“ไรวะ.”
“เดี๋ยวมึงหลอกให้ไอ้เอ็มแดกน้ำนี่หน่อยดิ”ไอ้ทศพูดยิ้มๆ พร้อมกับหน้าเจ้าเล่ห์แบบของมัน
“เรื่องดิวะ.ถ้ามันบอกให้กรูแดกให้ดูก่อนละ”ผมพูด
“โหไรวะ.เพื่อนอะ.เค้าวัดกันตรงนี้แหละ”ไอ้ทศพูด
“วันที่หัวถอกกรูมั้ยไอ้ทศ..ไอ้ห่านี่.จะเอากลับก็เอาคนละวิธีสิไอ้โง่ มันระแวงมึงแล้ว”ผมพูดบอก
ไอ้ทศเกาหัวอย่างคิดได้
“เออจริงของมึง..เดี๋ยวกรูไปคิดแผนก่อนแล้วกัน”แล้วมันก็เดินไปครับ เออดี แต่ละคนเต็มให้กรูบ้างได้ป่ะเนี้ย
และนั้นแหละครับ ก็ซื้อของเสร็จก็แยกย้ายกันขึ้นรถ แล้วก็ขับกันไปอีกหาด ไม่ไกลมากหรอกครับ เพราะเดี๋ยวต้องเตรียมตัวกลับมาเมาอีก เดี๋ยวมันจะลำบาก กร๊าก มันเป็นย่านท่องเที่ยวสถานบันเทิงนะครับ ตรงนี้จะดังมากๆ ก็พากันมา เพราะไอ้ทศบอกว่าเย็นนี้มันจะมาอีกนะครับ
“..เดี๋ยวๆเพลง.อยู่นิ่งๆสิ..”ผมยื้ดยุดฉุดกระชากไอ้เพลงให้ทาครีมกันแดดอยู่ครับ มันก็กางเกงว่ายน้ำเต็มที่จะลงน้ำแล้วครับ
“เร็วสิฮะ..”มันพูด แล้วกระโดนไม่หยุด
“น้องเพลง.อยู่นิ่งๆ..แล้วนั่งรอก่อน..ยังออกไม่ได้”ผมพูด ก็ให้ครีมมันปรับตัวก่อนครับ ไอ้เพลงนิ่งเลยครับ เจอสายตาอาฆาตจากผม
“มึงก็ปล่อยมันไปเหอะ.เด็กอยู่นะเว้ย.เอาไรมากวะ”ไอ้แมนพูด
“ไม่ได้..มันต้องปลูกฝังแต่เด็กๆ..”ผมพูด
“แต่นี่แค่ทาครีมกันแดดเองนะมึง”ไอ้เป้บอก
“ไม่ได้.เดี๋ยวดำมันแก้ยาก”อันนี้ไม่ใช่ผมครับ เสียงไอ้เข็ม เลยเงียบกันเป็นแถบๆ ก่อนที่ทาเสร็จ ไอ้เพลงต้องนั่งอยู่กับผมก่อนที่จะลงไปเล่น
“อย่าไปลึกนะ..อยู่แถวนี้”ผมพูดกำชับ บางทีเราไม่ได้เล่นด้วย อะไรมันก็เกิดขึ้นได้แหละครับ
“ไอ้เอ็มกับไอ้ทศไปไหน”เสียงพี่ใสถาม พวกผมก็มองหา เออมันหายไปนานแล้วนะ
“เออ..พี่ชิต ไม่เห็นไอ้ทศหรอครับ..”ผมหันไปถามการ์ดมันที่ยืนอยู่
“เออคุณทศไปกับคุณเอ็ม..คุณทศไม่ให้ผมตามไปนะครับ”ดู ยืนนะเมื่อยมั้ย เค้านั่งกันหมด  พวกผมพยักหน้ารับรู้
“โทรตามมันดิ.”เริ่มเป็นห่วงเพื่อนนิดหน่อยครับ ไอ้แมนหยิบโทรศัพท์ออกมาโทร
“เออ..อยู่ไหนไอ้ตะกวด”
“ห๊ะ..อะไรนะ..มีเรื่อง..เรื่องไรวะ”ไอ้แมนคิ้วขมวดติดกัน ด้วยความตกใจ พวกผมรอฟังอย่างเงียบๆ
“ยังไม่ได้ตั้งชื่อเรื่อง”ไอ้แมนพูดเบาๆ
“ส้นตีน...ไอ้สัด..เอาดีๆ....อยู่ไหน”ไอ้แมนเริ่มของขึ้นครับ ฮ่าๆ
“ห๊ะ....เออๆ...เออๆ...เออๆ ได้ๆ...เออๆ..เดี๋ยวไป..”มันมีแต่เออๆ นั้นแหละครับ ทำให้ผมอยากรู้เข้าไปใหญ่ ไอ้แมนวางโทรศัพท์ไป
“มีไรวะ”ผมรีบถาม
“มันบอกว่ามีเรื่องอยู่แถว..............ตรง.................ไปเหอะ..”ไอ้แมนพูดแล้วลุกขึ้น พวกผมก็ลุกตามๆกันครับ
“เฮ้ยเดี๋ยว..แล้วมันไปมีเรื่องกับใคร”ผมรีบทัก
“มันบอกว่า..มาเฟียคุมผับถิ่นนี่ ไอ้เอ็มเสือกไปจีบเด็กเค้าเข้า..แล้วตอนนี้...มันกำลังหลบกันอยู่.”ไอ้แมนบอก
“เอ้า.นี่กรูมาพักผ่อนนะเนี้ย.”ผมพูดด้วยอาการหัวเสียสุดตีน ถึงในใจอยากมีเรื่องก็เหอะ
“เออไปก่อนเหอะมึง..พี่ชิตครับ..ลูกพี่ๆมีเรื่องอะ”ไอ้แมนหันไปบอก การ์ดไอ้ทศที่ยืนอยู่ สองคน แต่อีกคนพูดภาษาญี่ปุ่นนะครับ พวกผมเลยคุยด้วยไม่ได้ ฮ่าๆ พี่แกพยักหน้า
“เอางี้...กรู มึง..”ผมชี้ไปที่ไอ้แมน
“ไอ้ตาร์ พี่ไม้ พี่ปอง..ไอ้เป้ ไอ้เข็ม..ไปด้วยกันกับพี่ชิต.”
“ส่วนไอ้แสบ ไอ้ป๊อด พี่ใส ไอ้นิล พี่ป๊อป..ไปกับไอ้หน้าหล่อนั้นละกัน.แยกกันไป”ผมบอก
“ส่วนที่เหลือคอยอยู่นี่แหละ...เดี๋ยวมันจะวุ่นวายไปมากกว่านี้ รอฟังข่าวแค่นั้น”ผมพูด พวกมันก็พยักหน้า ก่อนที่จะแยกย้านกันไป เดินไปนะครับ เพราะว่าไม่รู้จะไปตรงไหนก่อนพวกผมก็เดินไปตามทาง มันเป็นผับตลอดทางแหละครับ แต่ตอนนี้ปิดเงียบสนิทอยู่
“..เออมึงอยู่ตรงไหนวะ..”ผมกดโทรหาไอ้เหี้ยทศ
“กรูอยู่ร้าน......................เชี้ยวิ่งหนีเหนื่อยชิบหาย.กรูว่ามันไม่ปล่อยพวกกรูแน่..เที่ยวไม่มีความสุขเลยมึง”มันพูด
“เออเดี๋ยวกรูรีบไป แล้วค่อยคุยกัน.”ผมบอก แล้วกดโทรหาไอ้ป๊อด บอกว่าให้ไปเจอกันที่ร้าน
แล้วก็เดินตีนควิด  จนหาร้านพบครับ
........................
“ไปทำเหี้ยไรไว้ละ.”ผมทักคำแรก
“นี่มึงด่าไอ้เหี้ยเอ็มก่อนเลย.ไม่ใช่กรู”ไอ้ทศรีบชี้ไปที่ไอ้เอ็ม
“มึงมาโทษกรูได้ไงวะไอ้เหี้ยทศ..ก็มึงเป็นคนแกล้งกรู.ก็มันบอกว่าถ้ากรูจีบไอ้เด็กคนนั้นติดคืนนี้มันจะเลี้ยงเด็กกรูสองคนนี่หว่า..กรูเข้าไปจีบแป๊บเดียวเอง.เหี้ย พ่อมาจากไหนไม่รู้เป็นฝูง..ไอ้เหี้ยทศเสือกไปถุยน้ำลายใส่หน้ามันอีก..มึงนั้นแหละผิด”ดูมันสองคนเถียงกันอยู่สักพักครับ
“แล้วนี่ยังไง..”ผมพูดเหนื่อยๆ
“น้องครับขอกาแฟเย็นแก้ว.”ผมบอกพนักงาน
“..กว่ากรูจะหลอกล่อมันได้นะ..วิ่งเหนื่อยชิบ.เนี้ยคืนนี้กรูว่าจะมาเที่ยวย่านนี้สักหน่อย..เซ็งเลย ไอ้เหี้ยนั้นท่าจะใหญ่พอตัว ลูกน้องเป็นสิบ.กรูเห็นตัวพ่อมันนิดเดียวเอง ไรวะ แค่จีบเมียมันแค่เนี้ย”ไอ้ทศบอก หน้างอ
“ก็เดี๋ยวไปเที่ยวในเมืองเอาแล้วกัน..”ผมพูด
“โห..กรูยังไม่ได้ลองแถวนี้เลยนะมึง”ดูมันครับ
“แล้วมึงจะเอายังไง.เกิดพวกมันเจอมึงอีก.ไม่ยิงกันตายเลยรึไง”ผมเริ่มอามรณ์เสียละ กับความงี่เง่าของพวกมัน
“ห่า..เซ็งวะ..อยากปี้หญิงงงงง”ตอนที่มันพูด พนักงานมาเสริฟพอดีครับ แล้วสายตาคิดดูครับ ผู้ชายทั้งโต๊ะ กี่คนละครับพวกผมที่ขนกันมาเมื่อกี้ จับจ้องน้องแก ก็เล่นน่ารักซะ น้องแกหน้าอาย เลยทันที พอวางแก้วเสร็จ ไอ้เหี้ยแมนครับ มันก็จังไรแมนมาก
“ชื่ออะไรครับ.”พร้อมกับจับมือน้องเค้าที่กำลังจะเดินไป น้องแกทำหน้าไม่ถูก
“....พี่ชื่อทศนะครับ....”แล้วไอ้ทศก็ใส่เกียร์หมาตัดหน้าไอ้แมน ไอ้แมนหันมาหน้างอนิดๆ แต่มือยังไม่ยอมปล่อย มีการลูบๆอีกครับ น้องเค้าก็จะชักมือออก
“ไอ้แมน.ปล่อยน้องเค้าเหอะ น้องเค้ากลัวมึงแล้วเห็นมั้ย”ผมพูดบอก แล้วหันไปยิ้มให้น้องพนักงานน้อยๆ
“..เออ..คือ.....ปะ.ปล่อยเถอะค่ะ”น้องเค้าพูดตะกุกตะกักแล้วดึงมือออก แต่เหี้ยแมนครับ ไม่ยอมปล่อย
“..บอกชื่อมาก่อนสิครับ..ถึงจะปล่อย..แล้วเลิกงานกี่โมงครับ ไปกินข้าวกับพี่มั้ย..”ไอ้แมนพูด แล้วส่งสายตาอันหวานเยิ้มไปให้ น้องเค้าหน้าแดงกว่าเดิม
“เพี้ยยยย”กรูขอหน่อยเหอะ ชักลามปาม ไอ้แมนนะสิครับ จะเอามือน้องเค้ามาหอม แค่ลูบก็มากพอแล้ว
“ไรมึงวะ..หวงหรอ..”ไอ้แมนอารมณ์เสียใส่ผม
“ปล่อยเลยเหี้ยนิ..ขอโทษด้วยครับน้อง..เพื่อนพี่ค่อนข้างหื่นนิดนึง”ผมพูด ไอ้แมนปล่อยมือน้องเค้า แต่ตายังส่งไม่หยุด จนน้องเค้าไปทำหน้าที่ต่อ พวกผมก็นั่งคุยแล้วสั่งอะไรมากินแก่เหนื่อยสักแป๊บ
ผมก็หันไปสบตากับน้องเค้าอีกครั้งที่ยืนอยู่หน้าเคาร์เตอร์ กับผู้หญิงอีกสองคนกระซิบกรซาบกัน ผมได้แต่ยิ้มแหยๆ แล้วเกาหัวงงๆ อะไรวะ
“..ไอ้เหี้ยข้าว.จะคาบไปแดกอีกแล้ว..”เสียงไอ้เป้ดังขึ้น ทำเอาทุกคนหันมามองหน้าผม ผมก็งงสิครับ แล้วพวกมันก็หันไปมองหน้าน้องคนนั้นที่เคาร์เตอร์ คนทั้งร้านก็มองมาที่โต๊ะผมกันหมด ก็เล่นเยอะซะขนาดนี้ น้องคนนั้นหน้าแดงทันที พร้อมกับพนักงานที่ยืนอยู่ด้วย หัวเราะกันคิกคัก
“โห..เหี้ย.พอเลยมึง.วันหลังไม่ต้องมาพร้อมพวกกรูนะ..”ไอ้ทศผลักหน้าผากผมอย่างแรง
“เฮีย..ดูเนี้ยแหละ..มารยาไอ้ข้าว.จะทำตัวเป็นสุภาพบุรุษแล้วหญิงก็ตายใจ”ไอ้แมนมันโยนขี้มาให้
“กรูไม่ได้ทำเว้ย.แต่กรูเป็นอยู่แล้ว.ไอ้เชี้ยนิ”ผมพูดยิ้มๆ
“ไปกันยัง.”ผมรีบเปลี่ยนเรื่อง
“เออทำมาเป็นเปลี่ยนเรื่อง.ถ้าไม่มีเฮีย มึงก็คงคาบไปแดกแล้วดิ”ดูมันครับ
“เออ..ถ้ากรูไม่มีไอ้ตาร์อยู่ตอนนี้..อย่าหวังว่าจะมีหญิงตกถึงท้องพวกมึงเลยวะ..มันคนละขั้นกัน”ผมพูดแล้วลุกขึ้นยืน
ไอ้ตาร์นั่งยิ้มขำๆ เพราะมันคงรู้ว่าผมไม่ได้จริงจังอะไรกับไอ้พวกนี้
“ดูไว้..ไอ้พวกอ่อน.”ผมพูด แล้วเดินไปที่เคาร์เตอร์ ผมยิ้มให้น้องพนักงานนิดๆ
“คิดเงินเลยครับ”ผมบอก
“คะ..ค่ะ”น้องเค้าเงอะงะนิดนึง แล้วกดคิดเงิน
“ทั้งหมด..ห้าร้อยสามสิบบาทค่ะ”น้องเค้ายิ้ม มองหน้าผมนิดนึงก่อนที่จะก้มหน้า เพราะผมส่งสายตาไปประชัน ผมหยิบเงินออกมา หกร้อย แล้วน้องเค้าก็รีบหยิบเงินทอน
“..น้องครับ..”ผมเรียกพนักงานอีกคนที่ยืนตำแหน่งตักเค้กอยู่ น้องเค้ารีบเดินมาหาผมแล้วยิ้ม
“น้องคนนี้ชื่ออะไรหรอครับ”ผมพูดต่อหน้าน้องที่พวกมันเล็งอยู่
“อ่อ.ชื่อพิมพ์ค่ะ..”น้องเค้าก็เล่นดีกับกรูเหลือเกินครับ
“ชื่อเพราะจังนะครับ.แล้วน้องไม่อยากรู้ชื่อพี่บ้างหรอครับ”ผมพูดด้วยน้ำเสียง นุ่มสุดชีวิตเท่าที่ทำได้ น้องพิมพ์ก้มหน้าอายๆ ผมยิ้มให้พนักงานที่ยืนอยู่ข้างๆน้องพิมพ์
“น้องพิมพ์เป็นคนที่นี่หรอครับ..”ผมถาม น้องพิมพ์เงยหน้ามองผมนิดๆ แล้วพยักหน้าให้
“แล้วน้องพิมพ์มีแฟนรึยังครับ”ผมยังตรงประเด็นไม่เลิก
“ยังหรอครับ.......”ผมพูดแค่นั้น เพราะว่าน้องพิมพ์ส่ายหัวแทนคำตอบ ผมยืนเงียบ จ้องหน้าน้องพิมพ์ อยู่นานมาก คือมันก็ไม่ได้นานมากหรอกครับ แต่บทสนทนามันเงียบลงอย่างเห็นได้ชัด น้องพิมพ์เงยหน้ามองผม หน้าแดงมากๆเมื่อเจอตายตาพิฆาตเข้าไปครับ ผมยิ้มให้ คงเป็นยิ้มที่เจ้าชู้ที่สุดแล้วแหละ แต่ก่อนทำตั้งแต่มีไอ้ตาร์ยังไม่เคยทำเลยครับ
“งั้นพี่กลับก่อนนะครับ.ยินดีที่ได้รู้จัก.”ผมพูด แล้วยิ้มให้ น้องพิมพ์เงยหน้ามองหน้า ตาแบ๊วดีวะ น่ารักใช่ย่อย
“เออ..พะ..พี่ค่ะ..”เมื่อผมหันหลัง เสียงเล็กๆของน้องพิมพ์ก็เรียกไว้ ผมมองไปที่โต๊ะที่นั่งมองอยู่สิบกว่าคน มีแบบมองอาฆาตและมองแบบหัวเราะยิ้มนิดๆ กับการกระทำของผม ผมหันไปหาน้องพิมพ์อีกครั้ง
“ครับ...”
“คือ...คือ......พิมพ์..”น้องพิมพ์เหมือนพูดไม่ค่อยออกเท่าไหร่ ผมยิ้มให้ น้องพิมพ์หน้าแดงกว่าเดิม
“พี่มีแฟนแล้วนะครับ..”ผมพูด แล้วยิ้มให้
“แต่ขอเบอร์แทนเพื่อนพี่ได้รึเปล่าครับ.”แล้วผมก็ชี้ไปที่ไอ้แมน ไอ้แมนโบกมือให้ ไอ้ทศก็นั่งยิ้มสไตน์มัน
“ทำไมละครับ”น้องพิมพ์ส่ายหัว ผมหันไปหาไอ้แมน ไอ้แมนทำหน้าเซ็งนิดๆ
“พี่เค้าดู..เออ.....”น้องพิมพ์เหมือนจะไม่กล้าแสดงความคิดเห็นเท่าไหร่
“หื่น...”ผมพูด น้องพิมพ์ยิ้มกว้างออกมา แล้วพยักหน้าน้อยๆ
“..งั้นพี่ขอแทนได้มั้ยครับ..สำหรับพี่..”ผมพูด น้องพิมพ์ทำหน้าคิดนิดๆ ผมหยิบมือถือออกมา แล้วยื่นให้น้องพิมพ์ น้องพิมพ์รับไปแต่ก้มหน้าตลอดเลยครับ นี่ขนาดกรูบอกว่ากรูมีแฟนแล้วนะ แล้วน้องพิมพ์ก็ยื่นคืนให้
“ขอบคุณครับ.”ผมพูดแค่นั้น แล้วเดินออกมา เดินหนีออกนอกร้านเลยครับ และแล้วไอ้พวกนั้นก็วิ่งตามกันมาเป็นพรวน
“เฮ้ย..เหี้ย..ไอ้ปลาไหล..เอามาให้กรูเลย”ไอ้แมนวิ่งมาหาผม พวกมันหยิบมือถืออกมากันเป็นเกลียว รวมทั้งไอ้พี่ปองก็เอากับเค้าด้วยครับ
“คนละ.ห้าร้อย..”ผมพูดลอยๆ
“โหหห..เหี้ยไรวะ.เพื่อนอะ..”ไอ้แมนพูด แต่แล้วพวกมันก็หยิบเงินออกมาครับ ไอ้ทศ ไอ้แมน พี่ปอง พี่ป๊อป ไอ้นิล ไอ้เอ็ม เอากับเค้าด้วยหมดครับ หกคน สามพัน โอ้ ได้มาง่ายๆ แล้วผมก็เอาเบอร์ให้พวกมันดูครับ มันก็บันทึกกันใหญ่
“ใครดีใครได้แล้วกันคราวนี้.”ไอ้แมนมันพูด พร้อมกับยักคิ้ว ผมยืนนับเงิน สักพัก
“โอ้ยยยยยยยยยยยยย...”ผมร้องออกมากลางถนนเลยครับ พวกเพื่อนเวรมันยืนหัวเราะชอบใจกันใหญ่ก็ไอ้เหี้ยตาร์นะสิครับ แม่ง อยู่ดีๆก็เอาปากมากัดหูผมอย่างแรง ขอบอกว่าแรงมากครับ ผมรีบผลักมันออก แต่ปากมันยังกัดอยู่ไม่เลิก
“ขอโทษคราบบบ..ไม่ทำแล้ว..เค้าล้อเล่นนนนน..”ผมพูดไปดันหน้าไอ้ตาร์ไปมันกอดเอวผม ไม่อายสายตาประชาชีเลยครับ คนเดินผ่านไปผ่านมาเริ่มมองกันเป็นตาเดียว
“..แน่นักใช่มั้ย..”ไอ้ตาร์พูดยิ้มๆ ผมรีบดันหน้ามันออก ไอ้ตาร์ไม่สนใจเลยครับ จับคอผม หน้าผมแน่น แล้วก้มลงประกบปากทันที ผมดันคอมันออก แต่มันก็รั้งไว้ ต่างคนต่างยิ้มครับ ไม่รู้ขำเหี้ยไรนักหนา
“เจ็บๆ..”ฟันมันกระทบกับฟันผมพอดีนะครับ ไอ้ตาร์ยิ้มแล้วยักคิ้วให้ผม
“ดู..ขั้นเทพมันต้องอย่างนี้”ไอ้ตาร์พูดจบ มันเดินเข้าไปในร้านอาหารตรงหน้า ไม่ใช่ร้านเมื่อกี้นะครับ ร้านเมื่อกี้เดินออกมามากพอสมควรแล้ว ร้านนี้เป็นกระจกใสทั้งร้าน ไอ้ตาร์เดินเข้าไป แล้วยืนอยู่ตรงโต๊ะของผู้หญิงสองคน ที่ดูแล้วแต่งตัวไฮโซมากๆครับ เค้าคงจะให้มึงหรอกเบอร์อะ เมื่อกี้เค้าคงเห็นว่ามึงจูบกับกรูแล้ว ผมยืนดูสักพัก ไอ้ตาร์มันก็นั่งลงคุยกับผู้หญิงสองคน หัวเราะกันคิกคัก
“เฮียแม่ง.เร็วกว่ากรูอีก”ไอ้แมนพูด แล้วสักพักไอ้ตาร์มันก็เดินยิ้มออกมา พร้อมกับกระดาษสองแผ่น พวกผีเปรตทั้งหลายก็รีบวิ่งเข้าไปจะหยิบกระดาษครับ แต่ไอ้ตาร์เอาหลบไว้ด้านหลัง
“สองคนนั้นบอกว่าใครเข้าไปในร้านก่อนสองคนได้เบอร์”พูดไม่จบประโยค ไอ้ทศกับไอ้แมนวิ่งนำหน้าไปก่อนใครเลยครับ พวกที่เหลือแห้วแดกกันไปครับ ผมยืนมองอยู่นอกร้าน ไอ้แมนกับไอ้ทศพูดไรกันไม่รู้ครับ แล้วมันก็เดินออกมา
“กรูเอาผมยาว.”
“กรูเอาผมสั้น”ไอ้แมนพูด
“คนละพัน”ไอ้ตาร์พูด
“โหเฮีย.ไรวะ.เมื่อกี้ให้ไอ้ข้าวไปแล้วนะ”ไอ้แมนคิ้วขมวดติดกัน
“กรูไม่สน”ไอ้ทศครับ หยิบเงินออกมาก่อนไม่สนใจเลยครับ พันก็พัน แล้วไอ้แมนก็ต้องยอมจำนน แล้วได้เบอร์ไปครับ
“ไปพูดว่าไรอะเฮีย”ไอ้เอ็มมันถาม
“ของอย่างนี้ขึ้นอยู่กับหนังหน้าวะ”มันพูด
“แหวะ..”กันพร้อมๆกันครับ พวกผมเดินเฮฮากันไปเรื่อยตามถนน
“ไหนไอ้ขั้นเทพ.”ผมจิกหัวไอ้ตาร์ ไอ้ตาร์หงายหลังกลับมา ผมกัดเข้าที่คอมันทันทีครับ
“โอ้ยยยยยยยยยยยยยยยย..”มันร้องดังมากครับ ก็ผมกัดซะเต็มแรง แถมดึงด้วย พวกมันหัวเราะกันใหญ่
“พอกันแหละพวกมึง”พี่ไม้พูด
“เฮ้ยยย...ไอ้เหี้ยนั้นอะ”เสียงไอ้เอ็มทำเสียงตกใจสุดๆครับพวกผมหยุดเดินทันที แล้วมองไปตามสายตาของไอ้เอ็ม
โอ้ย พวกมันหันหน้ามาเห็นผมพอดีครับ ใส่สูทด้วย ถ้าจะใหญ่พอตัวแฮะ มันเดินมาทั้งหมดเจ็ดคน
“ใครตัวพ่อวะ”พี่ไม้ถามนิ่งๆ
“ไอ้คนเดินนำอะ”ไอ้เอ็มบอก แล้วการ์ดไอ้ทศก็ออกหน้ารับแทนสองคน
“ไม่ต้อง.”ไอ้ทศสั่ง แล้วก้าวนำออกไป แมนจริงๆเพื่อนกรู
“..มึงคิดว่าจะหนีพวกกรูพ้นรึไง.ที่นี่ถิ่นกรู.”เสียงคนที่ดูใหญ่สุดพูด หน้าตาดี แต่ดีในแบบเหี้ยๆนะครับ
“ผมขอโทษด้วยแล้วกัน.ที่ไปเหยียบถิ่นเฮียเข้าให้.”ไอ้ทศมันพูด ไอ้นั้นแสยะยิ้มออกมา
“ดีกล้าทำกล้ารับ.”มันพูดออกมาเสียงค่อนข้างกวนส้นตีนนิดนึง
“งั้นพวกผมขอตัว”ไอ้ทศบอก  ก่อนที่พวกผมจะเดินไป
“เดี๋ยว..”เสียงหนักแน่นห้ามไว้
“..เมียกรูอยากเจอมึง..”ไอ้เฮียเหี้ยนี่พูดออกมา ทำเอาพวกผมงง งงตั้งแต่มันเดินมาแบบไม่มีเรื่องแล้วแหละครับ ทำไมถึงไม่มีเรื่องวะ งงเหมือนกันครับ ก็ตอนแรกบอกมีเรื่องไง
“เจอทำไม.”ไอ้ทศถามสีหน้างงๆ
“มึงไม่ต้องรู้หรอก..เย็นนี้มาที่ร้าน................แค่นั้น อย่าถามให้มากเรื่อง”มันพูด
“โทษทีนะครับ.ผมคงไม่มีเวลาว่างขนาดนั้น”ไอ้ทศพูด
แกร๊ก
แกร๊ก
เสียงชักปืนทั้งฝ่ายศัตรูและการ์ดไอ้ทศ
“หึ..แน่เหมือนกันนิมึง..ลูกใครละ”มันพูดเหมือนรู้แกว ไอ้ทศยิ้ม
“หึ...ลูกใครแล้วสำคัญอะไร”ไอ้ทศพูดยิ้มเย้ยๆ
“ไอ้หน้าอ่อน.อย่าเพิ่งมาปากดีกับกรูปากไม่สิ้นกลิ่นน้ำนมอย่างมึง อย่ามาวางก้ามแถวนี้”มันเดินเข้ามาตบหน้าไอ้ทศเบาๆเป็นเชิงหยอก ไอ้ทศยิ้ม
“ขอโทษนะครับ..แต่มึงคงเล่นผิดคน”ไอ้ทศพูดไม่ขาดคำ มันหักข้อมือทันที ไอ้นั้นล้มลงกับพื้น พร้อมกับเสียงร้องอย่างไม่ได้ตั้งตัว การ์ดต่างฝ่ายต่างเงียบ พร้อมกับปืนที่จ่อไว้


“โว้ยยยยยยยยยยยยย.กรูพี่มึงนะไอ้เด็กเหี้ยยยยย”เสียงมันตะโกนออกมา พร้อมกับสีหน้าแสดงความเจ็บ พวกผมยืนงงเป็นไก่ตาแตกเลยครับ การ์ดก็คงงงเหมือนกัน ไอ้ทศรีบปล่อยมือ พร้อมกับเท้า ที่เหยียบไว้ตรงเอว
ไอ้ทศยืนงงมองหน้าผม กับพวกนั้นสลับไปมา
ไอ้นั้นลุกขึ้นยืน
“เพี้ยยยยย”อย่างแรงเข้ากระบาลไอ้ทศ
“เฮ้ย..เหี้ยไรวะ”ไอ้ทศสบถออกมางงๆ หน้าตาเอาเรื่องมากๆครับ
“มึงจำกรูไม่ได้รึไง ห๊ะ ไอ้สัด”แล้วไอ้นั้นก็ถอดแว่นออก ไอ้ทศยืนมองอึ้งๆนิดนึง
“มึงเป็นใครวะ”ไอ้ทศพูดออกมา คิ้วขมวดติดกัน
“แม่ง.เดี๋ยวกรูยิงทิ้งเลย. ห๊ะ..จำกรูได้มั้ย..ห๊ะ”แล้วไอ้นั้นก็ตบกระบาลไอ้ทศสามทีรวด
“โอ้ย..กรูจำไม่ได้เว้ย..ใครวะเนี้ย”ไอ้ทศมันตะโกนออกมา
“กรูไอ้ที ไอ้ที..ลูกพี่ลูกน้องมึงไง..ไอ้เด็กหัวค ว ย.”ไอ้คนนี้พูดเสียงดัง ไอ้ทศหันมามองหน้านิดๆ
“เฮ้ย..เฮีย..ที..จริงๆอะ”ไอ้ทศมันทำหน้าเหวอ
“เออ.ก็กรูดิ..สัดนี่”
“อ้าววว..แล้วมาอยู่อะไรนี่วะ.แล้วทำไมไม่โทรบอก กลับจากฮองกงเมื่อไหร่..แล้วมาทำไรที่นี่ มาเป็นเฟียห่าไรแถวนี้เนี้ย.แล้วมาให้ลูกน้องตามกระทืบทศทำไมเนี้ยเฮีย..แล้วทำไมหุ่นดีขนาดนี้เล่า.แต่ก่อนอ้วนขนาดนั้น ใครจะไปจำได้วะ..ชิบหายเอ้ย”ไม่รู้มันบ่น หรือว่าถาม หรือว่าด่า กันแน่ครับ
“กรูหมันไส้อะมีไรป่ะ นี่ตกลงมึงชมหรือด่ากรูวะ เดี๋ยวกรูถีบให้”เออ เรียกเฮียแล้วกัน แกทำหน้ากวนส้นตีนสุดๆ
“ไป..จะไปไหนกันกรูไปด้วย.เบื่อเมีย..”เฮียแกพูด


...

มาต่ออีกแล้ว ไม่มีอารมณ์อ่านหนังสือ เหอะๆ ต่อนิยายดีกว่า สนุกกว่าเยอะ แล้วเมื่อไหร่ตอนพิเศษจะจบวะ เอาตอนหน้าเลยดีป่ะ

[Salim021]

จิ้มเบบี้สุดสวย มาต่อแระ น่าร๊ากกกกกกก


ไปอ่านก่อน เดวมาเม้นท์ใหม่ 

ชะแว๊บบบบ

[หัดดิน เอ้ยหัดกิน]

อันดับสอง
...
“แม่ง.เดี๋ยวกรูยิงทิ้งเลย. ห๊ะ..จำกรูได้มั้ย..ห๊ะ”แล้วไอ้นั้นก็ตบกระบาลไอ้เข็มสามทีรวด
ตบหัวเข็มหรือว่าตบหัวทศครับ
อ่านแล้วงง??

[Salim021]

ตอนที่157 พิเศษ ตาร์กะข้าว<9>



...

มาต่ออีกแล้ว ไม่มีอารมณ์อ่านหนังสือ เหอะๆ ต่อนิยายดีกว่า สนุกกว่าเยอะ แล้วเมื่อไหร่ตอนพิเศษจะจบวะ เอาตอนหน้าเลยดีป่ะ

ง่า จะจบละเหรอ... 

[111_1]

  

  ม้ายเอาจบได้ไหมอ่ะ

      ไม่อยากให้จบ

 

[K2KARN]

พี่ทศเองเรอะเนี่ย ฮ่าฮ่า
คนใกล้ตัว = ='




ตาร์กับข้าว ตัวพ่อทั้งคู่ ฮ่า 

[เบบี้]

อะ

เปลี่ยนให้แล้วนะค่ะ

โทษทีค่ะที่เขียนผิด ตอนนี้คนเขียน เบลอมากๆ ตั้งแต่เช้ายังไม่ได้กินอะไรเลย

ไม่อยากกินด้วย

เนี้ย ปวดหัวมากๆอะ ไม่อยากนอน แต่ตามันเหมือนจะนอน ไม่รู้เป็นห่าไรมากมั้ย เหอะๆ

ไปดีกว่า

[sogato]

ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยย ตอนหน้าอารัยย ไม่มีจบ อยู่กันนานๆๆๆน้า ขอแค่ตอนต่อไปๆๆๆๆๆ
ข้าวสุดยอด แต่ต้ารขั้นเทพ รักทุกคนในเรื่องเลย รวมกันแล้วสนุกจัง
เบบี้เก่งที่สุด ตอนต่อไปขอ :haun4:นะค้าาาาาาา

[Lukaka]

พี่ตาร์ กะ น้องข้าว 

สมกันจริง ๆ ฮา ....

"ผัวเมียคู้นี้เลวสาดดดดด"  ขอยืม ๆ ฮ๋าๆ


น้องเพลง  ค่ะ หนู นี้ ได้เชื้อ พ่อข้าว  มาเต็ม ๆเลยลูก  ฮ๋า 

[เบบี้]

เชื้ออะไรอะค่ะ



??


หิหิ


เบบี้ไม่เข้าจายยย

[HydrA]

เบบี้อย่าเพิ่งจบนะ ขอตอนพิเศษไป
อีกยาวๆเลยได้ป่าว

[namtaan]

อ่านสองตอนต่อเนื่อง
เหมือนชีวิตของตัวละครเหล่านี้เพิ่งเริ่มต้นอีกครั้ง

น้องเพลงเหมือนมีอิทธิพลต่อข้าวอย่างมาก เห็นได้จากการที่ข้าวต้องมาดูแลเอาใจใส่ลูกเพลง
ตาร์กะข้าวก้อยังคงเป็นตาร์กะข้าวที่แสบสุดๆ

  แต่ยังไม่อยากให้ปิดฉากเลยน้า ยังอาลัยอาวรณ์มากมายเลย

ขอบคุณเบบี้นะจ๊ะ บวก 1 ให้แล้วด้วย

[● MaYa~Boy ●]

มาอ่านคับผม

[yee]

ฮาฮา

[┗◎┗◎]

ม่ายๆๆๆๆๆๆ   ต่อไปๆๆๆๆ ชอบน้องเพลงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง น้องปานนนนนนนนนนน

[chatkub]

ชอบเรื่องนี้ แบบว่าไม่อยากหั้ยจบเลย

อยากหั้ยมีตอนพิเศษตลอด

แต่ก็กัวคนเขียนจะลำบาก

งั้งขอตอนพิเศษอีกสัก200ตอนได้ป่ะครับ

[TONG]

กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

ข้าว กับตาร์ แบบว่าสกิลจีบผู้หญิงแรงมาก

[||WiTHOuT_YoU||]

 

เกือบมีเรื่องแล้ว ดันเจอคนรู้จักซะงั้น

 

[in_blu]

ตัวพ่อ กันทั้งข้าว ทั้งพี่ต้าร์ ฮ่าๆๆๆ

[a_tapha]

จะจบแล้วเหรอ

ม่ายยยยยนะ


  



 

[anna1234]

  เบบี๋
คิดถึงที่สุด

[•JaJuJing•]

ไม่อยากให้จบเลยอ่ะ

ชอบมากมาย 

 

[nopkar]

เก่งกันทั้งสามีและภรรยา

[benxine]

ชนะเลิศทั้งคู่เลยยย



สงสารน้องเพลงจัง!!!~



มาอยู่กะน้าซินม่ะ!!~

   

[patee]

  ขอบคุณคนแต่งมากนะจ๊ะ

ที่แต่งนิยายดีๆ น่ารักๆแบบนี้มาให้อ่าน

ใช้เวลาอ่านจนถึงหน้านี้ 5วันเต็มๆ

คนแต่งแต่งได้สนุก  คนเม้นท์ก็เม้นท์ได้.......ดีทุกคน 

แต่งตอนพิเศษไปเรื่อยๆนะ ชอบบบบบบบบบ

[Fujitaga]

สุดยอด ในที่สุดขั้นเทพ ก็แสดงฝีมือเองนะเนี่ย .....

แต่ทำไมใกล้จบแล้วอะ ไม่อยากให้จบเลยอะ 

[IZE]

อย่างนี้น้องเพลงห้ามเลียนแบบ พ่อกะแม่นะ  อิอิ