(จบแล้ว) Lottery Man พิชิตรักหนุ่มขายหวย (จบแล้ว ย้ายได้เลยครับ)
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: (จบแล้ว) Lottery Man พิชิตรักหนุ่มขายหวย (จบแล้ว ย้ายได้เลยครับ)  (อ่าน 3243 ครั้ง)

ออฟไลน์ thewa.arak

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 66
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +3/-0
***************************************************************************************
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ


ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0

ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน  เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ   เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด   คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง   จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต  และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ   

เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า  อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต   จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น   ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย  ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ  เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้  ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ

5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้  มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute  ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).

9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ

10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป  โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com  ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย  เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป

11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว

บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป

12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด

13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ

14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน  ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด  ควรจะให้เครดิตกับ... 
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ  ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ  พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง 
  (กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น  หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส
- ถ้าเป็น FW mail  ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail

16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข

17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน  ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง  นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)
ว่าด้วยเรื่องการจะรวมเล่มนิยายขายในเล้า จะต้องมี ID ซื้อขายก่อน ถึงจะสามารถประกาศ ..แจ้งข่าว.. ที่บนหัวกระทู้ของนิยายได้ ในกรณีที่ รวมเล่มกับ สนพ. ที่มี  ID ซื้อขายของเล้าแล้ว นักเขียนก็สามารถใช้ หมายเลข  ID ของ สนพ. ลงแจ้งในหน้าที่มีเนื้อหารายละเอียดการสั่งจองนิยายได้

18.ใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที  ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ย้ายไปไหน   เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ

เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................                                                           

วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
วันที่ 11 พ.ย. 2557 เพิ่มเติมการลงเรื่องสั้นและการแจ้งว่านิยายจบแล้ว
วันที่ 4 ธ.ค. 2557 เพิ่มบอร์ดเรื่องสั้นจึงปรับปรุงกฏข้อ 18 เกี่ยวกับเรื่องสั้น และ เพิ่มเติมส่วนขยายของกฏข้อ 17



เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม

*****************************************************************************************






สวัสดีครับ เทวาครับผม
ฝากเนื้อฝากตัวด้วยครับ แต่งนิยายขนาดสั้น(สั้นมาก) เรื่องแรกมาให้เพื่อนๆช่วยแนะนำด้วยครับ

เวลาอ่านโปรดอย่านั่งอ่านคนเดียว เพราะ.......(ไม่บอกอิอิ)

ขาดตกอะไรไปต้องขออภัยด้วยนะครับ หากมีข้อแนะนำติเตียนยินดีน้อมรับไปปรับปรุงครับผม
...






   
เกริ่นนำ



“น๊อต ถ้าทำแบบนี้ น๊อตจะไปฟ้องแม่ไหม แล้วพี่จะโดนข้อหาพรากผู้เยาว์ไหมเนี่ย” 

ผมถามหยั่งเชิงเพราะถ้าพลาดพลั้งอะไรไปผมซวยแน่ๆ เด็กมันเพิ่งจะ17เองด้วย

“บ้าน่าพี่ มันเป็นเรื่องของเราสองคน ผมจะไปบอกคนอื่นทำไม ผมก็อายเป็นนะครับ”

ได้ยินดังนั้นผมไม่รอช้า ประคองแก้มน๊อตเข้ามาใกล้ ใช้ริมฝีปากจูบเบาๆตรงช่วงจอนที่มีขนรำไร จากนั้นเม้มปากจูบตรงติ่งหูตรงปลายจอน งับตรงติ่งหูสองสามทีเบาๆ พร้อมกับละเลงลิ้นวนรอบใบหูและฉกลิ้นเข้าไปในรูหูเขา

“อ๊าาาา....พี่เก่ง เสียววว”   

น๊อตสะดุ้งเล็กน้อยแต่ครางกระเส่ายิ่งปลุกเร้าอารมณ์ผมให้คุกรุ่นมากยิ่งขึ้น ผมย้ายจากใบหูเม้มปากโลมไล้ซอกคอละเลงลิ้นเลียรอบคอของน๊อต กัดคางเขาเบาๆ เจ้าตัวแหงนคอจนสุดพร้อมกับมือเกร็งโอบรัดรอบคอผม ผมฟัดกับซอกคอเขาจนหนำใจจึงเลื่อนปากขึ้นมาประกบปากเขาฉกลิ้นเข้าไปควานหารสชาติหอมหวานในปากเด็กอายุ17ปี  เด็กมันคงจะยังไม่เคย ตัวงี้เกร็งไปหมดทุกส่วน

“น๊อตอย่ากัดลิ้นพี่นะ” 

ผมคลายปากและกระซิบบอกเขาเบาๆ คราวนี้เขาเป็นฝ่ายประกบจูบผมบ้างแม้จะยังดูเก้ๆกังๆ แต่ผมชอบยิ่งนัก เขาเลื่อนปากแหย่ลิ้นเข้าไปในหูผมบ้าง คงจะทำแบบที่ผมทำให้

“โอ๊วววว ซี๊ดดด เสียวจังครับพี่”

 ผมถึงกับปิดปากไม่อยู่เพราะความเสียวซ่านจนสุดจะทน ผมผลักน๊อตลงบนเตียงและกระโจนขึ้นคร่อมบนตัวเขา ยกแขนเขาขึ้นทั้งสองข้างพร้อมกับเลิกเสื้อเขาขึ้นและถอดออก ฝ่ามือข้างซ้ายลูบไล้ใบหน้าและจอนของเขา ผมเน้นตรงใกล้ๆติ่งหูเพราะดูท่าเขาจะมีจุดอ่อนที่บริเวณนี้ ส่วนปากก็พรมจูบรอบคอไล่ลงมาจนถึงเนินอก หัวนมสีชมพูขึ้นเม็ดตั้งชูชันน่าฟัดที่สุด ผมไม่รอช้าค่อยๆใช้ลิ้นละเลงรอบหัวนมชมพูพร้อมกับดูดเลียลิ้มรสความหวาน เจ้าตัวร่างกระตุกเล็กน้อยและเกร็งไปทุกส่วน

“ซี๊ดดดด อ๊าาาา  พี่เก่ง  โอวววว” 





.
(โอยยแรงไปไหมเนี่ย) :hao7:
 
















 
Share This Topic To FaceBook
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 05-06-2017 21:18:31 โดย thewa.arak »

ออฟไลน์ thewa.arak

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 66
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +3/-0
Lottery  Man พิชิตรักหนุ่มขายหวย 

(ตอนที่1)


 “น้องๆ รอแป๊ปครับ” 
 ผมร้องเรียกคนขายหวยที่กำลังปั่นจักรยามผ่านซอยหอผมไป

“พรุ่งนี้รวยครับ พรุ่งนี้รวย”

 ไม่รู้ว่ามันเป็นประโยคคลาสสิคหรือไงกันนะ ที่คนขายหวยร้อยทั้งร้อยจะพูดประโยคนี้เพื่อเรียกลูกค้า  พรุ่งนี้ก็ 16มีนาคมแล้วนี่เนอะ หาสักชุดดีกว่า

“มี556ไหมครับ”

 ผมถาม พลางสังเกตหน้าตาคนขาย อืม..หน้าตาจิ้มลิ้มคิ้วดกผิวขาว หล่อน่ารักแบบชายไทย ออกจะดูผอมเล็กน้อยแต่หุ่นดีใช้ได้ อายุคงไม่เกินยี่สิบแน่ๆ ตัวไม่สูงมาก น่าจะเตี้ยกว่าผม ไม่น่าจะเกินร้อยหกสิบห้าเซนติเมตร เพราะผมสูงแค่ร้อยหกสิบแปดเซ็นติเมตร แต่ผมมีกล้ามเล็กน้อย หน้าตาก็จัดว่าหล่อน่ารักใช่ย่อย 

“มีครับ แต่ผมเหลือแบบเป็นชุดน่ะครับ”

คนขายว่าพลางชี้ไปที่ล้อตเตอรี่แถวบน ซึ่งผมก็มองตาม เป็นล๊อตเตอรี่ชุดสิบใบ หมายเลข 142556 เออเลขสวยว่ะ  ผมรำพึงในใจ

“โห มีแต่เลขชุด งี้ก็ขายแพงอ่ะดิ” 

ผมยังไม่ถามราคาแต่แกล้งพูดแหย่ไปก่อนเผื่อต่อรองทีหลังได้ ซึ่งในใจก็คิดว่าก็คงราวๆห้าร้อยบาทแหละมั๊ง

“ไม่แพงครับ ถ้าพี่ซื้อ ผมขายให้เลย 450บาท” 

คนขายแสดงความกระตือรือร้นเต็มที่ที่อยากจะได้ลูกค้า

“อ่า แล้วปกติ น้องขายเท่าไหร่ล่ะ” 

เรียกน้องนี่แหละเพราะดูๆแล้วเขาหน้าเด็กกว่าแน่นอน

“ปกติ 500 ครับ แต่ถ้าพี่ซื้อผมลดให้เหลือ 450ครับ ลดเยอะแล้วนะครับ ลูกค้าทั่วไปปกติผมลดเหลือแค่ 480 หวยงวดนี้มาแพงครับ” 

เขายกแม่น้ำทั้งห้ามาอธิบายเสียยาว

“หืม จะบอกว่าพี่เป็นคนพิเศษเหรอครับ”

 ผมแกล้งแหย่เขาเล่นๆพูดแบบขบขันไม่จริงจัง

“เอ่อ..” 

 เขาพูดอะไรไม่ออกเลย อาการแบบนี้ดูท่าทางแล้วสงสัยจะเขินนะเนี่ย แม่ง มีลักยิ้มด้วย น่ารักว่ะ

“ฮ่าๆ  พี่ล้อเล่นน่า ตกลงพี่เอาเลขนี้แหละ” 

 ปกติเมื่อเราควักเงินจ่ายตังแล้วก็คงจบการสนทนาแยกย้ายกันไป แต่สำหรับผม เริ่มรู้สึกชอบเขาขึ้นมาแล้ว

“ขอบคุณครับ ขอให้ถูกรางวัลใหญ่นะครับ นี่เงินทอน50บาทครับ”
 
“สมพรปาก  ถ้าถูกจริงพี่แบ่งให้หนึ่งใบเลยเอ้า”   

ผมพยายามหาเรื่องมาพูดต่อยังไม่อยากให้เขาไป

“...........” 

 เขาไม่ตอบ คงไม่รู้ว่าจะพูดอะไรได้แค่ยิ้มเขินๆ  โอ้ว แค่เห็นลักยิ้มก็หลงสเน่ห์เข้าให้แล้ว

“เออ แล้วขายอยู่แถวนี้เหรอครับ” 
ผมหาเรื่องคุยต่อ

“ปกติพ่อผมขายเองครับ แต่วันนี้วันเสาร์ผมเลยมาช่วย”
 เขาตอบ

“อ้าวเหรอ ขายอยู่ตรงไหน”   

ผมยังไม่ละความพยายาม

“หน้าห้างครับ ตรงใต้สะพานลอย อยู่บริเวณนั้นแหละครับ”   
 
“อืมๆ ไว้เดี๋ยวถ้าได้เลขเด็ดอะไรจะลองแวะไปหาซื้อเพิ่ม แถวหน้าห้างแน่นะ เดี๋ยวไปหาแล้วไม่เจอ”

 ผมถามย้ำเพื่อความแน่ใจ

“ครับ ถ้าไม่เจอพรุ่งนี้ผมก็ยังมาขายอีกครับ ช่วงเช้าก่อนหวยออก”

เขาอธิบาย

“ยังไงจะลองแวะไปดูละกัน”   

ผมไม่รู้ว่าจะหาเรื่องอะไรมาพูดต่อดี เห็นท่าทางน้องมันก็รีบอยู่ด้วย เพราะยังเหลือล้อตเตอรี่อีกตั้งเกือบครึ่งแผง  เสียดายก็เสียดาย ถ้าปล่อยไปวันนี้จะได้เจออีกหรือเปล่าก็ไม่รู้  แต่จะรั้งไว้ก็ใช่เรื่อง คนต้องทำมาหากินเลยต้องจำใจปล่อยเขาปั่นจักรยานออกไปทางหน้าปากซอยข้างๆห้างดังถนนงามวงศ์วาน 
  ช่วงเย็นผมออกไปทำธุระจ่ายค่าบริการมือถือแล้วก็เดินออกมาหน้าห้างแอบส่องดู แต่ปรากฏว่าเขาไม่อยู่สงสัยพ่อค้าแม่ค้ามีหลายแผง อาจจะโดนไล่ที่ก็เป็นได้ แม่งเอ๊ย นึกเสียดายอยู่ตะหงิดๆ น่าจะขอเบอร์หรือขอไลน์ไว้  เรื่องแค่นี้ทำไมโง่จังวะ ไอ้เก่งเอ๊ย เก่งให้มันสมชื่อหน่อยดิวะ

 สรุป หวยชุดนั้นไม่ถูกรงวัลใดใดทั้งสิ้น โอกาสจีบเด็กคนขายหวยคงไม่มีแล้วเรา




   ผ่านไปเกือบครึ่งเดือน จนจะถึงหวยงวดต้นเดือนเมษายน ผมลงรถตู้หน้าห้างแล้วเดินวนหาแผงขายหวย ขอบคุณสวรรค์เจอคนขายน่ารักคนนั้นด้วย

“อ้าวน้อง วันนี้มาขายด้วยเหรอ คราวก่อนเดินกลับมาหาไม่เจอ”

“สวัสดีครับพี่ วันนั้นมีคนเหมาครับเลยเลิกไว”

    หืม ใครวะ เหมางั้นเหรอ คงไม่ใช่มาหลงสเน่ห์เด็กเรานะ   (เด็กมึงตั้งแต่เมื่อไหร่วะ) ....

“วันนี้เหลือน้อยแล้วนี่”

“ใช่ครับ เหลือแค่นี้เองพี่ ได้ตัวไหนมาครับลองดูว่ายังมีที่ถูกใจหรือไม่ครับ”

“แผงนี้เลขอะไรก็ถูกใจพี่หมดแหละครับ” 

ผมแกล้งแหย่เล่น น้องมันก็หน้าแดง ว้าว มีปฎิกิริยาแบบนี้ค่อยโล่งใจหน่อย  ผมไล่ดูเลขที่ต้องการแต่ไม่มี จึงแกล้งให้น้อยหยิบให้

“น้อง เอ่อ ชื่ออะไรนะครับ”   

แอบถามชื่อไปในตัวด้วย

“น๊อตครับพี่”

“อ้อ น๊อต เอางี้ หลับตาแล้วควานมาให้พี่สักชุดมา”

ผมเสนอทางเลือกให้เจ้าตัวก็ไม่รอช้า

“เอาแน่นะพี่”

“ครับจัดมาเลย ได้อันไหนก็อันนั้น”

 เจ้าตัวยิ้มๆ ผมล่ะชอบลักยิ้มเขาจัง โอ้ยอยากกระโดดกอดหอมแก้มสักฟอด  (เฮ๊ยๆ คนเยอะเว้ย) หลับตาแล้วใช้นิ้วชี้แตะๆ ผมได้ทีเลยจับมือน้องเขาวนๆไปรอบแผง

“อย่าแตะอย่างนี้สิ น้องอยู่กับแผงก็จำได้สิครับว่าเลขอะไรอยู่ตรงไหน นี่เลยวนๆแบบนี้ แล้วเดี๋ยวค่อยหยุดนะ เอาล่ะ หนึ่งสองสาม”

เจ้าตัวหยุดตรงที่ผมนับถึงสาม ปรากฏว่าได้เลข 871210 ผมก็อ่ะทำตามสัญญา จ่ายตัง500บาท น้องมันจะควักทอนให้แต่ผมบอกไม่ต้อง (นี่ เป็นไง มาดเสี่ย ...ถุย)

“ไม่เป็นไรน้องวันนี้ไม่ต้องให้พี่เป็นคนพิเศษ แต่เหมือนเดิม ถ้าถูกพี่จะให้น้องหนึ่งใบ”

“เอางั้นเลยเหรอพี่ งวดนี้รางวัลที่1เลยนะครับ”

“ฮ่าๆๆ ขอให้ถูกจริงๆเถอะจะพาเที่ยวรอบโลก” 

  ความจริงก็พูดๆไปอย่างนั้นแหละครับ แม้จะถูกจริงก็ไม่รู้ว่าเจ้าตัวจะเล่นด้วยกับเราหรือเปล่า

“ผมอยากไปญี่ปุ่นน่ะพี่ อย่าลืมพาผมไปนะครับ” 

เจ้าตัวยิ้มใหญ่เลย เด็กไรวะ น่ารักโว้ย

“เอ้อ งั้นพี่ขอไลน์ได้ไหม เผื่องวดต่อๆไปมีเลขตัวไหนจะได้ไลน์มาสั่งจองไว้” 

   นี่....เป็นไง แผนผมใช้ได้ป่าว

“อ๋อ เอาเบอร์ผมไปก็ได้ครับ เมมเบอร์แล้วไลน์ก็จะขึ้นเองครับ”

ว้าววว  เห็นไหมหน้าตาดีมีชัยไปกว่าครึ่ง  ฮ่าๆ หลังจากเมมเบอร์แล้วพอเห็นไลน์ขึ้น โอ้วว รูปน้องน่ารักชิบ ยิ้มใจละลายเลยกรู ชื่อขึ้นไลน์น่ารักเชียว NOTTO22

“22 เป็นเลขที่ในชั้นเรียนผมน่ะครับ” 

น๊อตตอบเผื่อเสร็จสรรพ ดีแฮะรู้ด้วยว่าผมจะถามว่ามันคืออะไร ได้ใจไปเต็มๆเลยเด็กคนนี้

“พรุ่งนี้รู้ผลนะ ยังไงพี่จะไลน์ไปบอกนะครับ”

“ได้ครับพี่”

“งั้นพี่กลับหอก่อนนะ ไว้ค่อยคุยกัน โทรหาได้ไหมเนี่ย ดึกๆไรงี้”

“ผมทำการบ้านเสร็จน่ะสักสามทุ่มนิดๆครับ”

“คือพี่สามารถโทรหาได้งั้นสิ”

เจ้าตัวไม่ตอบแต่ยิ้มเขินๆ เอาล่ะสิ งานนี้สนุก น้องดูท่าจะมีใจตอบอยู่ไม่น้อย

“อ่ะงั้นพี่ไม่กวนละ ขายดีๆนะ”

“ขอบคุณครับ”   

 

ผมกลับหอมาด้วยความหวังเต็มเปี่ยม เฝ้ารอให้ถึงสามทุ่มจะได้คุยกับน๊อตหนุ่มขายหวยน่ารักๆ อ่านหนังสือก็แล้ว ดูรายการโทรทัศน์รอก็แล้ว ใจมันตื่นเต้นยังกะเพิ่งเคยจีบเด็กเป็นครั้งแรก อ้อ ลืมบอก ผมชื่อ ปิยะ วงศ์เลิศครับ เป็นพนักงานออฟฟิศแผนกไอทีของบริษัทเล็กๆแห่งหนึ่งแถวอนุสาวรีย์ชัยสมรภูมิ ชื่อเล่น เก่ง อายุ 24ปี ผิวเข้มลูกอีสานจากอุบลราชธานี สูงแค่ร้อยหกสิบแปด ผมเริ่มยอมรับตัวเองว่าเป็นเกย์ก็ตั้งแต่ตอนเข้าเรียนชั้นมหาวิทยาลัยครับ เคยมีแฟนมาสองคนสมัยเรียนแต่จบมาก็แยกย้ายกันไปทำงานคนละที่ก็เงียบๆห่างๆไป จนตอนนี้โสด แต่คาดว่าเร็วๆจะมีความรักใหม่แล้วล่ะครับ




  (ติชมได้ครับไม่กัด)
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 24-06-2017 13:43:40 โดย thewa.arak »

ออฟไลน์ bun

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2374
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +260/-5
วางแผนกินเด็กแบบเนียนๆ

ออฟไลน์ ommanymontra

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3433
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +96/-0

ออฟไลน์ thewa.arak

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 66
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +3/-0
Lottery  Man พิชิตรักหนุ่มขายหวย

 (ตอนที่2) คนขายหวย


  ผมชื่อ น๊อตครับ นายอนุชา ขันคำ อายุ17ปี เป็นลูกคนเดียว ตอนนี้เรียนชั้นม.5 โรงเรียนXY แถวๆประชาชื่น หน้าตาน่ารักนะ (อันนี้เพื่อนๆมันชมมานะไม่ได้เออออห่อหมกเองนะคร๊าบ) ย้ายมาจาก โรงเรียนC โรงเรียนดังของจังหวัดเชียงราย ใช่แล้วผมเป็นคนเหนือแต้ๆเน้อครับ ถึงจะตัวเตี้ยแต่ผมผิวขาวและหุ่นดีนะครับ ผมรู้ว่าตัวเองไม่เหมือนคนอื่น คือแตกต่างจากคนอื่นตรงที่เวลาเห็นใครน่ารักมักจะทำให้โลกของผมสดใส โดยเฉพาะผู้ชายมีหนวดมีเครา เวลาดูหนังดูละคร มักไม่ค่อยสนใจดาราสาวๆ แต่มักจะแอบร้องกรี๊ดกร๊าด(ในใจ)เวลาเห็นดาราหล่อๆน่ารัก ยิ่งช่วงนี้มีละครมีซีรีส์เกย์ฉายทางช่องฟรีทีวีมากขึ้นก็มีดาราน่ารักๆหลายคนเลยเชียว พูดแล้วก็เขิน ปลื้มสุดๆ  แต่ผมไม่ได้ตุ้งติ้งอะไรใดใดทั้งสิ้นนะ แค่เวลาเจอใครน่ารักๆแล้วมักจะเขินอายจนออกนอกหน้าแค่นั้นเอง แฮร่..

    แม่ผมน่ะเสียแล้วตั้งแต่ผมอยู่ม.3 ตอนนี้ก็อยู่กับพ่ออายุ43ปีแล้ว พ่อผมมาทำงานที่โรงงานอุตสาหกรรมบางกะดี แต่ช่วงน้ำท่วม แกรับเงินเกษียนออกมาทำในโรงงานตัดเย็บเสื้อผ้าที่งามวงศ์วานและมาได้เมียใหม่ในโรงงานนี้เอง ผมไม่เรียกแม่ แต่เรียกน้าแทน โรงงานนี้จะมีหอพักห้าชั้นให้พนักงานด้วย อยู่กันเป็นครอบครัวเลยทีเดียว แกชวนมาเรียนที่โรงเรียนXY ผมก็เลยได้ย้ายมาเป็นคนนนทบุรี แต่แผนกที่พ่ออยู่ ดันยุบแผนกและย้ายไปอยู่ที่สาขาขอนแก่น แกไม่ไปด้วยเลยต้องออก แต่เนื่องจากเมียใหม่พ่อยังทำงานอยู่ที่นี่ ก็เลยยังสามารถที่จะอยู่ในหอนี้ได้ และก็เป็นโชคดีในความโชคร้ายของพ่อ ที่เจ้าของโรงงานให้แกมาเป็นคนดูแลหอพักนี้
 ช่วงแรกๆผมไม่ค่อยชินเท่าไหร่นักกับการใช้ชีวิตในเมืองใหญ่ ต้องนั่งรถสองแถวไปโรงเรียน บางครั้งก็นั่งรถกะป๊อไป แต่ผ่านไปเทอมหนึ่งก็ชิน นี่ก็เป็นช่วงปิดเทอม พ่อกับเพื่อนๆแกอีกสี่คนไปรับหวยจากนายใหญ่ซึ่งก็คือเจ้าของโรงงานนั่นแหละให้เอาไปขาย ปั่นจักรยานไปขายหน้าห้างบ้าง แถวประชาชื่นบ้าง แยกย้ายกันไป บางครั้งผมก็ช่วยขายแทนพ่อ เคยเห็นการซื้อขายหวยมาบ้าง บางทียืนฟังแถวป้ายรถประจำทางได้ยินเขาต่อรองกัน เรายังเคยคิดในใจว่า ทำไมขายแพงจัง ตั้ง90บาท ไหนรัฐบาลบอกให้ขาย80ไง แล้วไอ้หวยชุดนี่ยิ่งแพงใหญ่ บางคนเอา 110เลยก็มี แต่พอมาขายแทนพ่อถึงได้รู้ว่าทำไมเขาต้องตั้งราคาขายแบบนั้น แต่ของพ่อขายตามราคาปกตินะ 80บาทเอง ยกเว้นหวยชุด แกจะขายตกใบละ100บาท  แต่ก็นั่นแหละครับ คนที่ไม่เข้าใจการตลาดก็คงจะมองว่าขายเกินราคา แต่ในชีวิตจริงก็มีการซื้อขายเกินราคากันตั้งเยอะตั้งแยะถมเถไป  ถูกไหม

  เย็นวันหนึ่งผมกลับจากไปเที่ยวห้างเดอะมอลล์งามวงศ์วานขากลับมาต้องนั่งพี่วินกลับ แต่พอดีว่าผมต้องไปซื้อของในร้านท้อปส์ที่พันทิพงามวงศ์วานก่อน หลังจากได้ของที่ต้องการแล้วก็เดินออกมาจากห้างเจอใครคนหนึ่งหน้าตาหล่อเหลาเอาการ ผิวเข้ม อายุน่าจะไม่เกิน30ปีสูงพอๆกับผม ที่สำคัญมีเคราด้วย (ผมแพ้คนมีเครา) เห็นพี่เขายืนเลือกหวยกับลุงคนหนึ่งตรงทางออกห้างฝั่งสถานีอนามัยไขแสง จึงเดินไปใกล้ๆหยุดยืนตรงร้านขายไส้กรอกย่างใกล้ๆกับแผงหวยลุงคนนั้นแล้วแอบฟังเขาคุยกัน
 
“ทำไมพี่ขายตั้ง120ล่ะครับ มันแพงเกินไปนะ”

เสียงพี่คนนั้นแบบว่า โห เสียงดุเลยนะเนี่ย ลุงคนนั้นก็อธิบายประมาณว่า เลขลงท้าย 10มันเป็นเลขที่เขาตามหากันเยอะ และเป็นหวดชุดด้วย เลยแพง ผมฟังๆดูก็เข้าใจลุงแกนะครับเพราะมันเป็นเลขดังจริงๆ และยิ่งเป็นเลขลงท้ายที่ตรงกับอะไรก็ตามที่สำคัญๆจะยิ่งมีราคา ในใจก็นึกเชียร์ให้พี่เขาซื้อๆไปเถอะ ลุงแกไม่ได้กำไรอะไรมากหรอก อย่างมากก็ไม่เกิน100บาทสำหรับเลขชุดสิบใบนั่น  ว่าแต่พี่เขาซื้อหนักนะเนี่ย มองหาแต่เป็นชุดเลยเหรอ พอดีมีลูกค้ามาดูหวยอีกสองคนผมเลยเดินแทรกเข้าไปดูด้วย แอบลอบมองพี่เขา

“งั้นผมยังไม่เอาครับลุง ถ้าแบ่งเป็นใบผมจะซื้อสักสองใบครับ” 

พี่เขาต่อรอง  ผมแอบดูเลขที่พี่เขาอยากได้ 916910  อ่อ..เลขนี้เองรึ ก็แหงล่ะครับ หน้า9 หลัง 10 คนขายก็ต้องหาวิธีการขยับราคาขึ้นเพื่อเอากำไรจากที่ได้กำไลน้อยๆก็จะได้มากขึ้น คงรู้กันใช่ไหมครับ 9 กับ 10หมายถึงอะไร  นั่นแหละครับ..

“ไม่ได้หรอกไอ้หนูเอ้ย มันมาเป็นชุดแบบนี้แหละลุงไม่แยกขาย มันแยกไม่ได้เขาไม่ให้แยก”

ลุงแกโบกไม้โบกมืออธิบาย ฟังๆแล้วก็สงสารแกจัง

“ใครเหรอครับ ที่ไม่ให้แยก”

  เอ่อ.. พี่ก็นะ จะไปอะไรกับลุงเขาล่ะครับ ดุจัง ได้ยินคนที่มาซื้ออีกสองสามคนมีอายุกันแล้ว ต่างก็พูดว่ามันเป็นแบบนี้แหละเลขชุดมันจะแพงแถมเลขดังด้วยและหาไม่ค่อยได้ เลข10 หวยเถื่อนก็อั้นกันเพียบ บางเจ้าก็ไม่รับ เห็นพี่แกพยักหน้าทำเป็นเข้าใจแต่สุดท้ายก็ไม่ได้ซื้อ แถมมีคำพูดติดตลกต่อท้ายอีก

“เดี๋ยวคืนนี้ขอไปฝันก่อนนะครับ พรุ่งนี้จะลองมาดูใหม่ ขอบคุณครับ”

  .. มีแบบนี้ด้วย พี่คนนี้เป็นคนตลกหรือไงกัน แต่ว่าเขาหล่อไง เลยให้อภัย (แหม่..) ยิ่งอยู่ใกล้ๆเห็นขนแขนยาวด้วย หน้าตาคมเข้มเหมือนคนแขก ผมยืนมองพี่เขาจนเห็นว่าเดินเข้าร้านเซเว่นไปแล้ว จึงคุยกับลุงคนขายหวย ทักทายถามไถ่สถานการณ์ขายหวยแล้วจึงเดินออกมาจากตรงนั้น พอถึงหน้าซอยแยก1 กำลังจะโบกมือให้สัญญาณพี่วิน ก็พอดีเห็นพี่คนนั้นเดินออกมาจากเซเว่น เลยชะงักมือและมองตาม เห็นแกถือถุงเซเว่นใส่น้ำแข็งและขวดน้ำเปล่าเดินไปที่อพาร์ตเม้นท์ใกล้ๆเซเว่น  หือ พี่เขาพักที่นี่เหรอ ดีจัง เราอยู่ซอยเดียวกัน ผมอยู่หอพักของโรงงาน ซอยแยก11 วันหลังต้องมาแถวนี้บ่อยๆแล้วล่ะ ..ผมนึกในใจ

  แล้วในที่สุดโชคชะตาก็เป็นใจ เมื่อวันที่ 15มีนาคม 2559 (นี่ต้องจารึกเป็นประวัติศาตร์เลยไหมเนี่ย...) ผมขอพ่อออกไปช่วยขายหวย โดยปั่นจักรยานออกไป กะว่าจะไปแถวๆที่พี่คนนั้นอยู่เผื่อพี่เขาเดินออกมาหาหวย ผมปั่นจักรยานมาจนใกล้จะถึงเซเว่นผมก็ชำเลืองมองดูหอที่พี่เขาอยู่ แต่เห้อ ไม่มี เอาน่าเดี๋ยวพี่เขาคงเดินมาหาหวยแถวนี้แหละ ขณะนั้นเองเสียงหนึ่งก็ดังขึ้นทำให้ผมต้องหยุดรถ กะทันหัน

“น้องๆ รอแป๊ป” 

 เสียงคุ้นๆนะเนี่ย ว้าว พี่คนนั้นนี่นา โลกกลมอีกแล้ว แต่ผมจะพูดอะไรดีแก้เขิน ยังไม่ทันนึกคำพูดอะไรปากก็โพล่งออกไปก่อนโดยอัตโนมัติ

“พรุ่งนี้รวยครับ พรุ่งนี้รวย” 

 โอ๊ยจะบ้าตาย พูดอะไรออกไปเนี่ย อายก็อาย แทนที่จะทักทายไปเลย เอาเลขอะไรครับ อะไรแบบนี้ทำไมไม่ทัก ไอ้น๊อตเอ้ย

“มี556ไหมครับ”

 พี่เขาถาม ผมยังนึกเอะใจ  หือ...ไม่อยากได้910แล้วหรือเนี่ย อ้อ สงสัยคงฝันได้เลขมาใหม่ล่ะมั๊ง

“มีครับ แต่ผมเหลือแบบเป็นชุดน่ะครับ” 

ผมตอบพลางชี้ไปที่หวยชุดที่แม็กเย็บไว้แถวด้านบนซ้าย หมายเลข 142556
 
“โห มีแต่เลขชุด งี้ก็ขายแพงอ่ะดิ” 

 นั่นไง พี่เขามาแนวแบบถามลุงคนขายเมื่อวานแน่ๆ เอาล่ะสิครับผมจะตอบแกว่าอะไรดีน๊า

“ไม่แพงครับ ถ้าพี่ซื้อ ผมขายให้เลย 450บาท”

 รีบบอกลดราคาเลยทันทีกลัวพี่เขาไม่ซื้อ แต่ๆๆ ลดมากแบบนี้พ่อจะด่าเราไหมเนี่ย 

“อ่า แล้วปกติ น้องขายเท่าไหร่ล่ะ” 

 “ปกติ 500 ครับ แต่ถ้าพี่ซื้อผมลดให้เหลือ 450ครับ ลดเยอะแล้วนะครับ ลูกค้าทั่วไปปกติผมลดเหลือแค่ 480 หวยงวดนี้มาแพงครับ” 

เน้นตรงบอกว่าขายลดราคา แบบให้คนฟัฟังแล้วรู้สึกว่าได้ลดเยอะๆเข้าไว้

“หืม จะบอกว่าพี่เป็นคนพิเศษเหรอครับ” 

  หาาาาา ...ลดราคาให้เป็นพิเศษไม่ใช่ให้เป็นคนพิเศษ...โอ้ยเขิน โดนคนหล่อแซว...

“เอ่อ..” 

  มาไม้นี้ผมไปต่อไม่เป็นเลยทีเดียว

“ฮ่าๆ  พี่ล้อเล่นน่า ตกลงพี่เอาเลขนี้แหละ” 

พี่เขาควักตังมาจ่ายแบงค์500 ดีจังออกมายังไมทันถึงที่หมายก็ขายได้แล้ว แถมคนหล่อๆมาประเดิมเป็นคนแรก สงสัยวันนี้ต้องขายดีเป็นแน่แท้

“ขอบคุณครับ ขอให้ถูกรางวัลใหญ่นะครับ นี่เงินทอน50บาทครับ” 

 อวยพรเสียหน่อยกลัวพี่เขารีบเดินหนีไป

“สมพรปาก  ถ้าถูกจริงพี่แบ่งให้หนึ่งใบเลยเอ้า”   

 โห้วววว  หล่อแล้วยังจะใจดีอีก เทพบุตรชัดๆ  แต่พี่เขาคงพูดเล่นแหละมั๊ง แต่รู้ป่าว แค่พูดออกมากก็ทำให้ผมเขินได้ ..

“เออ แล้วขายอยู่แถวนี้เหรอครับ” 

 “ปกติพ่อผมขายเองครับ แต่วันนี้วันเสาร์ผมเลยมาช่วย” 

พยายามหาคำตอบแบบไม่ให้สะดุดกลางคัน อยากคุยกับพี่เขานานๆ  เหอๆ

“อ้าวเหรอ ขายอยู่ตรงไหน”   

 ดูท่าทางกระตือรือร้นนะเนี่ย สงสัยจะแอบชอบเราแน่เลย (เหรออออ)

“หน้าห้างครับ ตรงใต้สะพานลอย อยู่บริเวณนั้นแหละครับ”

ตอบให้กว้างๆเข้าไว้เพราะพ่อค้าแม่ค้าเยอะยืนติดๆกันจะโดนด่าเอาได้   

“อืมๆ ไว้เดี๋ยวถ้าได้เลขเด็ดอะไรจะลองแวะไปหาซื้อเพิ่ม แถวหน้าห้างแน่นะ เดี๋ยวไปหาแล้วไม่เจอ”
 
 นั่นไง พี่เขาต้องคิดอะไรกับเราแน่เลย 

“ครับ ถ้าไม่เจอพรุ่งนี้ผมก็ยังมาขายอีกครับ ช่วงเช้าก่อนหวยออก”

พูดให้ความหวังแบบนี้จะผิดไหมครับเนี่ย

“ยังไงจะลองแวะไปดูละกัน” 

พี่เขาพูดมาแค่นั้น ทุกอย่างเลยเงียบไปพักใหญ่ ผมก็เขิน ในใจนี่มันกำลังร้องตะโกนดีใจ แต่พยายามระงับอาการไว้ โอ๊ย คนหล่อๆมาแซว ไม่รู้จะทำท่ายังไงนอกจากปิดแผงแก้เก้อแล้วจับรถจักรยานเตรียมออกตัว   พอมาถึงที่หมายหน้าห้างตรงหน้าร้านยาเพชรรัตน์ มีพ่อค้าแม่ค้ามาขายกันอยู่สองสามแผง ผมก็วางบ้างไม่ถึงชั่วโมงก็มีลูกค้ามาซื้อ นี่ต้องขอบคุณพี่คนนั้นนะเนี่ย ประเดิมให้คนแรก แล้วก็ขายดีจากครึ่งแผงจนเกือบจะหมดแล้ว พ่อต้องดีใจแน่ๆ

“น้องพี่เหมาหมดนี่ลดให้ได้ไหม”

พี่คนหนึ่งอายุอานามราวๆสามสิบต้นๆยืนยิ้ม ทำหน้ากะลิ้มกะเหลี่ย ถามแบบนี้แค่จะหยอกหรือต้องการจริงๆกันแน่เนี่ย

“ลดไม่ได้ครับพี่ ผมมาช่วยขาย เขาบอกราคานี้มาผมก็ต้องขายตามนี้ครับ ไม่เกินราคาด้วย”

ผมตอบฉะฉานชัดเจน เหลือแค่13ใบเอง พี่ไม่เอาเดี๋ยวก็มีคนเอา ลดให้พี่ ผมรอคนมาซื้ออีกสองสามคนกำไรส่วนที่จะลดให้พี่จะได้เข้ากระเป๋าเป็นค่าขนมผม ..ผมคิดในใจ

“สิบบาทยี่สิบบาทก็ได้ ลดให้พี่หน่อยเถอะนะ”

 แน่ะ ยังตื๊อไม่เลิกนะ ท่าทางจะไม่ได้ตั้งใจมาซื้อจริงๆ แต่คงอยากมาคุยเล่น หึๆ ช่วยไม่ได้ผมมันคนน่ารัก อิอิ

“ไม่ได้จริงๆครับพี่ ช่วยๆน้องเถอะครับ ลดไป ผมก็ไม่ได้ค่าขนมค่าเทอมสิครับ ให้น้องเถอะนะครับพี่ สิบบาทยี่สิบบาทเองครับ ผมปั่นจักรยานมาตั้งใกล กว่าจะได้กำไรแค่สิบบาทยี่สิบบาทง เห็นใจผมเถอะครับ”

ผมพูดอธิบายพร้อมกับทำหน้าตาให้น่าเอ็นดูที่สุด และเห้ย มันได้ผลอ่ะ พี่เขาเอาหมดเลยทั้ง13ใบ 1040บาท แต่พี่แกให้มา 1050บอกไม่ต้องทอน โห ใจดีอีกแล้ว

 “เอ่อ พี่ หมดแล้วครับ ลองแวะดูแผงถัดไปได้นะครับ”

“ขอให้ถูกรางวัลนะครับพี่”

 ผมบอกลูกค้าอีกสองสามคนที่กำลังจะเดินมาที่แผงผม และขอบคุณพี่เขาที่เหมาไปหมดพร้อมกับอวยพรตามมารยาท แต่ไม่พูดว่ารางวัละไร อิอิ เพราะผมเชียร์พี่คนนั้นที่ประเดิมแผงให้ผม สาธุขอให้ถูกรางวัลที่1นะพี่ ไม่ใช่เชียร์เพราะอยากได้ส่วนแบ่งหนึ่งใบที่พี่เขาบอกจะให้นะ  แต่ถ้าให้จริงก็เอา (แหม่)  อิอิ ว่าแต่พี่เขาชื่ออะไรน้อ ลืมถามเลยเรา เดี๋ยวคราวหน้าถ้าเจออีกจะรวบรวมความกล้าถามพี่เขาดีกว่า








(มาช่วยอธิษฐานให้นายเก่งถูกหวยกันเถอะ   ไม่ช่วยขอให้โดนหวยแดก  ฮ่าๆๆ  ....หลบตรีนแพร๊บ) :katai5:

ออฟไลน์ sirin_chadada

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4110
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +114/-8

ออฟไลน์ thewa.arak

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 66
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +3/-0
Lottery Man พิชิตรักหนุ่มขายหวย

(ตอนที่3) 



สรุปว่าพี่เขาไม่ถูกหวยแน่เลย แต่ผมจำไม่ได้ว่าพี่เขาซื้ออะไรไป ผ่านไปจะเป็นเดือนใครจะจำได้ แต่ผมยังจำหน้าพี่เขาได้นะ หึๆ
 
“ป้อ วันนี้เดียวน๊อตจะออกไปจ้วยขายหวยหื้อแฮ๋มเน่อ ถ้าหมดแผงผมขอ500หนา”

ผมพูดกับพ่อเป็นภาษาเหนือ ออดอ้อนขอตังด้วย 

“ขอแนมขายหื้อมันเสี้ยงก่อนเต๊อะน่า แล่วก่อจะไปลดราคาเจี้ยวันนั่นแฮ๋มหนา กำไฮปอจะบ่มีเลย ลดหื้อเปิ้นนักตั๋วเก่าก่อได้กำไฮน้อยหนาหู้ก่อ”

....โดนพ่อสวดแต่หัววัน  แหม่พ่อก็ ลดให้แค่คนเดียวเอง ลูกเขยพ่อนะยอมๆลดบ้างเถอะ...  (เอ๊ะ คิดอะไรกันเนี่ยเรา)

“เตื้อแล้วผมยังขายหื้อเป๋นหมื่นเลยหันก่อ บ่ภูมิใจ๋ก๊ะป้อ ลูกบ่าวน่าฮัก มีแต่คนรุมซื้อเพราะหน้าต๋าน่าฮักหนาจะบอกหื้อ”
ผมได้ทีอวดพ่อใหญ่เลย

“เออ ถ้าจะอั้นวันนี้ก่ขายหื้อเสี้ยงเน้อ จะท่าผ่อก่อนลุ วันมันจะขายได้แต้ก่อ”

 ฮึ่ย.. โดนพ่อปรามาส ขัดใจจริงๆพ่อเนี่ย ไปดีกว่าไปดักรอพี่คนหล่อ อิอิ
บ่ายสี่โมงผมปั่นจักรยานมาจอดที่เดิม แต่วันนี้มีพ่อค้าแม่ค้ามาหลายคนจึงต้องเขยิบเลยหน้าห้างไปตรงที่ป้ายรถตู้จอด หน้าซอยถนนงามวงศ์วาน25 ช่วงเย็นๆคนเลิกงานก็กลับบ้านกันลงรถมาก็มาแวะดูหาเสี่ยงโชคกันไป

“อ้าวน้อง วันนี้มาขายด้วยเหรอ คราวก่อนเดินกลับมาหาไม่เจอ”

โอ๊ยดีใจ พี่เขาเดินเข้ามาทัก

“สวัสดีครับพี่ วันนั้นมีคนเหมาครับเลยเลิกไว”

 เอ่อ...พี่ ครับ..อย่าเงียบดิ ใจคอไม่ดี เอ๊ะ หรือกำลังหาดูเลข

“วันนี้เหลือน้อยแล้วนี่”

“ใช่ครับ เหลือแค่นี้เองพี่ ได้ตัวไหนมาครับ ลองดูว่ายังมีที่ถูกใจหรือไม่ครับ”

“แผงนี้เลขอะไรก็ถูกใจพี่หมดแหละครับ” 

เอาอีกแล้ว พี่เขาแซวอีกแล้ว โอ้ยเขิน

“น้อง เอ่อ ชื่ออะไรนะครับ”   

เย้ ในที่สุดก็ถามชื่อเรา พี่เขาต้องชอบเราแน่ๆ

“น๊อตครับพี่”

... รีบตอบไปไหมเนี่ย สงวนตัวหน่อยไอ้น๊อต.....(ใครพูดขัด แสดงตัวหน่อยดิ๊)

“อ้อ น๊อต เอางี้ หลับตาแล้วควานมาให้พี่สักชุดมา”

หือ พี่คร้าบ พี่จะมาไม้ไหนเนี่ยวันนี้

“เอาแน่นะพี่”

“ครับจัดมาเลย ได้อันไหนก็อันนั้น”

มีอย่างนี้ด้วยแฮะ ผมก็บ้าจี้ทำตามที่พี่เขาขอ หลับตาแล้วจิ้มๆ

“อย่าแตะอย่างนี้สิ น้องอยู่กับแผงก็จำได้สิครับว่าเลขอะไรอยู่ตรงไหน นี่เลย วนๆแบบนี้ แล้วเดี๋ยวค่อยหยุดนะ เอาล่ะ หนึ่งสองสาม”

 โอ๊ยๆๆๆ จับมือเราด้วยอ่ะ มืออบอุ่นมากเลย ขนแขนก็เยอะเหมือนกันนะเนี่ย หือ..หยุดที่เลข 871210 แล้วพี่เขาก็ดึงหวยชุดนั้นไปแถมควักแบงค์500มาจ่าย ผมกำลังจะเตรียมควักเงินทอนแต่ก็ต้องชะงักมือค้างในกระเป๋าคาดเอว

“ไม่เป็นไรน้องวันนี้ไม่ต้องให้พี่เป็นคนพิเศษ แต่เหมือนเดิม ถ้าถูกพี่จะให้น้องหนึ่งใบ”

 .....แหม่ มามุขเดิมเลยนะครับพี่....

“เอางั้นเลยเหรอพี่ งวดนี้รางวัลที่1เลยนะครับ”

ผมพูดทีเล่นทีจริง

“ฮ่าๆๆ ขอให้ถูกจริงๆเถอะจะพาเที่ยวรอบโลก” 

เอาวะ พี่เล่นมุขนี้มาผมก็บ้าจี้ตามพี่ไปด้วยเลยเอ้า

 “ผมอยากไปญี่ปุ่นน่ะพี่ อย่าลืมพาผมไปนะครับ” 

พร้อมกับฉีกยิ้มที่คิดว่าดูน่าหลงใหลที่สุด แต่มันก็เขินจริงๆนะ รู้สึกว่าหน้าร้อนผ่าว...

“เอ้อ งั้นพี่ขอไลน์ได้ไหม เผื่องวดต่อๆไปมีเลขตัวไหนจะได้ไลน์มาสั่งจองไว้” 

ฮั่นแน่ แผนสูงนะเนี่ยพี่ แต่ก็แอบดีใจลึกๆที่พี่เขามาขอไลน์ ไหนๆก็ไหนๆละ

“อ๋อ เอาเบอร์ผมไปก็ได้ครับ เมมเบอร์แล้วไลน์ก็จะขึ้นเองครับ”

ได้ยินเสียงไลน์ดัง และพี่เขาก็โชว์หน้าจอ เห็นมีชื่อไลน์ผม NOTTO22 โผล่ขึ้นมา

“22 เป็นเลขที่ในชั้นเรียนผมน่ะครับ” 

ผมอธิบายเสริม

“พรุ่งนี้รู้ผลนะ ยังไงพี่จะไลน์ไปบอกนะครับ”

“ได้ครับพี่”

“งั้นพี่กลับหอก่อนนะ ไว้ค่อยคุยกัน โทรหาได้ไหมเนี่ย ดึกๆไรงี้”

ไวไปป่ะพี่ แต่เราก็อยากให้พี่เขาโทรมาอยู่แล้วนี่ อิอิอิ ดีเลยแบบนี้

“ผมทำการบ้านเสร็จน่ะสักสามทุ่มนิดๆครับ”

ตอบแก้เก้อไปงั้นเอง จริงๆนี่มันปิดเทอมแล้วนะค้าบพี่

“คือพี่สามารถโทรหาได้งั้นสิ”

แน่นอนแล้วล่ะ ชัวร์ป้าป พี่เขาต้องชอบเราแน่ๆ  เย้ๆ ดีใจ

“อ่ะงั้นพี่ไม่กวนละ ขายดีๆนะ”

พี่เขาพูดแล้วก็กำลังจะเดินจากไป ปวดขี้หรือไงกันรีบไปจัง เราอุตส่าห์มารอ..

“ขอบคุณครับ”   

นี่ก็หาอะไรมาพูดให้มันยาวๆกว่านี้ไม่ได้หรือไงนะ โอ๊ยซื่อบื้อเป็นที่สุด อ้าว แล้วกัน แล้วพี่เขาชื่ออะไรเนี่ย ลืมถามเลย แต่ไม่เป็นไร โอกาสหน้ายังมี





......ส่วนของคนขายหวย.....

สี่ทุ่มครึ่ง
เสียงไลน์ดังขึ้นทำเอาผมแทบกระเด้งจากเตียงหยิบมือถือมาดูพร้อมกับยิ้มดีใจเป็นที่สุด

KengPiya :) :  น้องน๊อต นอนยังค้าบ

ดีใจจังพี่เขาไลน์มาแล้ว อืม ชื่ออะไรนะ เค็งพิยะ??

NOTTO22 : ยังครับ แต่ก็ใกล้แล้ว

KengPiya :) :    ทำอะไรอยู่ครับ

NOTTO22 :  นอนเล่นเฉยๆอ่ะคับ 

         ก็มันนอนเล่นอยู่เฉยๆจริงๆนี่นา

KengPiya :) :   นั่งคอยไลน์จากพี่อยู่ล่ะสิ  อิอิ :)

NOTTO22 :   ไม่ใช่สักหน่อย

         รู้สึกเขินจนหน้าร้อน...

NOTTO22 :   เอ้อ ชื่อพี่อ่านยังไงครับ เค็งเหรอครับ

KengPiya :) :    เป็นอาแปะอากงไปได้  เก่งเว้ย เก่ง

KengPiya :) :     พี่ชื่อเก่งครับ  ปิยะ วงศ์เลิศ   

         โห..มาซะเต็มยศเลยเชียว...

NOTTO22 :   ขอบคุณครับ

KengPiya :) :     หืม ขอบคุณเรื่องอะไรครับ

NOTTO22 :   ก็ที่ช่วยซื้อหวยไปชุดหนึ่งไงครับ

KengPiya :) :     แค่นั้นเอง คนอื่นที่ซื้อเป็นชุดก็มีไม่ใช่เหรอ

NOTTO22 :   แต่พี่ได้ลดแค่คนเดียวนะครับ คนอื่นไม่ลดนะ

KengPiya :) :     อยากบอกว่า พี่เป็นคนพิเศษ ก็ว่ามาเถอะ ฮ่าๆๆ

NOTTO22 :    บ้า

KengPiya :) :    เอ่อ น๊อตครับ

NOTTO22 :    ครับพี่

   ใจเต้นตึ้กตั้ก พี่เขาจะพิมพ์อะไรมาน้อ ลุ้นๆ

KengPiya :) :     เอ่อ.น๊อตมีแฟนยังครับ

NOTTO22 :    ไม่มีหรอกพี่ น๊อตยังเด็กนะ

KengPiya :) :     เด็กแก่แดดเหรอ

       ???!!!! ไอ้พี่เก่ง พิมพ์อะไรมาเนี๊ยยยยย...

KengPiya :) :     ฮ่าๆๆ ล้อเล่นคร๊าบ ไม่มีก็ดีแล้วพี่จะได้สบายใจ

NOTTO22 :    ไอ้พี่เก่งบ้า น๊อตโกรธแล้วด้วย  (รูปสติ๊กเกอร์โกรธ ซ้ำๆสี่ห้ารูป)

KengPiya :) :    โอ๋ๆๆๆ ขอโทษค้าบ (รูปยกมือไหว้)

KengPiya :) :    ไม่โกรธน๊าาาาา  นะครับนะครับ แต่พี่ก็สบายใจนะ

NOTTO22 :    สบายใจเรื่องอะไรหรือครับ

KengPiya :) :      ก็น๊อตยังไม่มีแฟนนิครับ

NOTTO22 :    แล้วพี่เก่งล่ะครับ มีแฟนหรือยัง

KengPiya :) :    กำลังจะมีนี่แหละครับ มองๆดูอยู่น่ารักด้วย

    หืม..หมายถึงใครหว่า..

NOTTO22 :    ใครเหรอครับบอกน๊อตได้ไหม

KengPiya :) :    ไม่บอก ฮ่าๆ ไว้คราวหน้าถ้าพี่เจอเราอีกพี่จะให้ดูหน้าคนที่พี่แอบชอบ จะพาไปให้ดูจะจะเลย

   ห๊ะ...พามาให้ดู ผมใจแป้ว พี่เก่งมีคนที่แอบชอบเหรอ..ใครอ่ะ ไม่ใช่เราเหรอ แล้วที่ผ่านมา ไอ้ท่าทางแบบนั้นคืออะไรอ่ะ

NOTTO22 :    พี่เก่งมีคนที่ชอบแล้วจริงๆหรือครับ

KengPiya :) :      ใช่แล้ว น่ารักมากด้วย  พี่ชอบเวลาเขายิ้ม เห็นลักยิ้มแล้วทำให้หัวใจพี่เป็นสีชมพู

  หือออ มีลักยิ้มด้วย  เราก็มีนี่นา โอ๊ยยย ชักอยากจะรู้แล้วว่าใคร

KengPiya :) :     เอาล่ะดึกแล้วไปนอนเถอะครับ
 
KengPiya :) :       พี่ไม่กวนแล้ว

KengPiya :) :    ตามสัญญานะครับ ถ้าพี่ถูกหวยพี่จะแบ่งให้น๊อตหนึ่งใบ

...  พี่จะไปนอนแล้วเหรอ...ตาละห้อย

NOTTO22 :    อืม ครับ งั้นฝันดีนะครับ

KengPiya :) :     ห่มผ้าด้วยนะ

KengPiya :) :    ฝันดีครับ 

 ...พี่เก่งมีคนที่ชอบงั้นเหรอ ใครกันน้อ แล้วที่มาทำอาการเหมือนจะจีบเรานี่มันคืออะไร   โอ๊ยหงุดหงิด







.......


ป.ล.1  ส่วนของเก่ง
 
   
 ผมทำธุระเสร็จก็ปาไปสี่ทุ่มกว่า เห้ย ลืมทักไลน์น้อง ป่านนี้คงนอนไปแล้วมั๊ง เด็กหนอเด็ก บอกสามทุ่ม เราไม่ทักไปก็แทนที่จะทักเรามา ผมจัดการทักไลน์คุยกับน้องไปเกือบครึ่งชั่วโมง แหย่เล่นไปด้วยหลอกถามไปด้วย สรุปน้องบอกยังไม่มีแฟน เยสๆๆ ..เย่ๆๆๆ    .(มึงจะดีใจดี๊ด๊าอะไรขนาดนั้น) แต่สำหรับผมผมยังมีมุขไว้เตรียมเซอร์ไพรซ์น้องจึงยังไม่ตอบเมื่อน้องถามว่าผมมีแฟนหรือยัง  เด็กบ้านี่ มีแฟนแล้วจะตามจีบรึ ฮ่วย.. เตรียมตัวไว้ให้ดีนะครับน้องน๊อต เตรียมตัวสำลักความสุขที่พี่จะมอบให้ ฮ่าๆๆ







ป.ล.2 แน่จริงๆ



    ปรากฏว่า หวยชุดที่ซื้อมา ถูกจริงๆครับท่าน ถูกเลขหน้าสามตัว 871  ได้เงินใบละ 2,000บาท หนึ่งใบได้ 4,000บาท รวม5ใบ(ปกติคนขายจะเรียกหวยหนึ่งใบว่าสองใบ เพราะมีเลขอยู่สองข้าง) ผมเอาขึ้นหวยตรงที่รับซื้อหวยแถวๆออฟฟิศผม โดนหักไปร้อยละ3บาท เท่ากับผมได้เงินมาทั้งสิ้น 14,400บาท   


 ที่สเวนเซ่น ชั้นห้า เดอะมอลล์งามวงศ์วาน

 
"อ่ะ น๊อตเลือกตามใจชอบเลย พี่เลี้ยงเอง ของผมเอาสวีทเอ็นโกลด์ครับ ไอศครีมเปลี่ยนหนึ่งลูกเป็นรัมเรซิ่น"

 ผมหยิบเมนูให้น๊อตแล้วจัดการสั่งของตัวเองเพราะผมกินบ่อย ไม่ต้องดูเมนู  .....แหม่ ก็มึงเล่นสั่งกินเมนูเดียวนิ...

"ของผม ขอเหมือนกันกับพี่เขาครับ ไอศครีมเปลี่ยนเป็นมะนาวเชอร์เบทและ สตรอเบอรรี่ครับ"

"ชอบกินเปรี้ยวๆหรือเรา"

น๊อตยิ้มตอบ

"น๊อตชอบน่ะครับ พี่ไม่กินรสเปรี้ยวเหรอ"

"กินสิ ชอบมากเลยล่ะ พี่ชอบรสเปรี้ยวเค็ม ไม่ชอบอะไรที่มันๆ ไม่ชอบหวาน"
 หืม... ที่มึงกำลังสั่งมากินนี่ ไอศครีมนะ ไม่หวานเลยว่างั้น....(เสียงใครแซววะ)

"พี่เก่ง ไม่ได้ถามรสชาติอาหารนะ"
น๊อตหัวเราะชอบใจ ผมเห็นน้องมันยิ้มผมก็ดีใจแล้ว ชอบเหลือเกินลักยิ้มนี้

"เอ้อ พี่รางวัลที่หนึ่งงวดนี้ 552435 นะพี่ เดี๋ยวนะ แป๊ปนึงครับ"
น๊อตว่าพลางล้วงกระเป๋าหยิบกระดาษโพยออกมา แล้วยื่นให้ผมดู

"ว้า...ไม่ถูกรางวัลเลย ทำไงดี งั้นเปลี่ยนเป็นให้น๊อตเลี้ยงพี่ละกันนะ"
   ผมแกล้งหยอก เจาตัวถึงกับทำเป็นวางช้อนดังแก๊กแทบจะทันที่ที่ผมพูดจบ

"ไม่เป็นไรพี่เดี๋ยวเราไปช่วยเขาล้างถ้วยจานวันนี้"
   ฮ่าๆๆๆ มุขนี้ผมเคยใช้มาตั้งแต่เด็กๆ

หลังจากกินไอศรครีมจนอิ่มหนำ ผมหยิบซองสีขาวยื่นให้น๊อต เจ้าตัวขมวดคิ้วแปลกใจเล็กน้อย
ผมยังไม่พูดแต่ยื่นซองให้เขาพร้อมกับพยักหน้า เป็นเชิงบอกให้เขาเปิดดู

"โห 4,000บาท??"

น๊อตมีอาการตกใจเล็กน้อย พร้อมกับเงยหน้าเอียงคอมองผม  ผมเพียงแค่ยิ้มให้เท่านั้น น๊อตขยับซองในมือสองสามครั้ง

"พี่เก่ง นี่อะไรครับ"

"พี่ให้เราน่ะ เก็บเอาไว้ใช้นะ ถือเป็นทุนการศึกษาละกัน"
ผมตอบเพียงแค่สั้นๆ

"เดี๋ยวนะ พี่นัดผมมา ให้เงินผม 4,000บาท พี่คิดอะไรอยู่ครับ"
 น๊อตขมวดคิ้วมองหน้าผมถามจริงจัง ก่อนที่อะไรจะเลยเถิดเข้าใจผิดกันไปใหญ่

"เฮ๊ยๆ เดี๋ยว อย่าคิดไปไกลเกินไป คือว่า..." 

   ผมเว้นจังหวะเล็กน้อย มองหน้าเขาไปด้วย เห็นเขายักคิ้วทั้งสองข้างรอฟังคำตอบ

"พี่ถูกหวยไง ดีใจไหมครับ"

"ห้ะ"

น๊อตตาโตยื่นหน้ามาใกล้

"พี่เก่งถูกหวย จริงดิ"

จากสีหน้าแววตาสงสัยเจือความโกรธ แปรเปลี่ยนเป็นนัยน์ตาเบิกกว้าง ยิ้มกว้าง

"นี่ไงครับ"

ผมยกมือถือขึ้นเปิดรูปให้น้องเขาดูหวยที่ผมซื้อมาจากเขา  871210  10ใบ(5ใบใหญ่)

"เห้ย จริงด้วยอ่ะ  เย้ๆ พี่เก่งถูกหวยจริงๆด้วย ดีใจอ่า"

น๊อตกึ่งนั่งกึ่งลุกเผลอตะโกนออกมาเสียงค่อนข้างดังจนโต๊ะรอบๆหันมา และผมก็เผลอเอามือข้างซ้ายเอื้อมไปปิดปากเขาไว้
ยิ่งเป็นที่น่าจับตามอง ผมน่ะไม่ค่อยแคร์อะไรเท่าไหร่ แต่จ้องกันขนาดนี้ ไม่รู้สึกก็กระไรอยู่

"ฮ่าๆๆ ขอโทษพี่ โอ๊ย ดีใจแทนอ่ะ"

 ผมทำท่าชูนิ้วชี้วางที่กึ่งกลางริมฝีปาก ทำปากจู่ ชู่ว์ ปรามให้ลดเสียง
 :katai5:
"นี่แหละ พี่ถึงทำตามสัญญาไงครับ ที่บอกว่าจะแบ่งให้หนึ่งใบ หนึ่งใบก็คือ 4,000บาท พอดีเป๊ะ"

"เว่อร์ละพี่ เอาไปขึ้นเงินเค้าคิดร้อยละสามบาทเถอะ"

 แน๊ะ รู้อีก  เออ.. ลืมไป  น้องเขาเป็นลูกคนขายหวยนี่หว่า

"เอาน่า ถือว่าพี่ทำตามสัญญานะครับ"

"แต่ 4,000บาท มันก็เยอะอยู่นะพี่"

"ไม่เป็นไร ให้น๊อต1ใบ พี่ก็มีอีก4ใบ ก็ได้เยอะอยู่ เป็นหมื่นอ่ะครับ"

"ขอบคุณมากครับพี่ ขอบคุณมากจริงๆ ไม่เคยเจอคนอย่างพี่มาก่อนเลย"

"น่ารักแบบนี้ มีคนเดียวด้วยนะ"

ได้ที ตอกย้ำความมีชัยของตัวเอง ฮ่าๆ

"เอ้อ ได้ยินคำนี้แล้วเพิ่งนึกได้" 

"อะไรหรือครับ"

"ไหนครับ ที่พี่บอกว่า ถ้ามาเจอผมอีกจะพาคนน่ารักของพี่มาให้ผมดู"

 อ๋อ นึกว่าเรื่องอะไร ฮ่าๆๆ ถึงครวาทำคะแนนแล้วไอ้เก่งเอ้ย

"อ๋อได้สิ เขาอยู่ชั้นสามน่ะ แถวๆร้านนายอินทร์ ป่ะ งั้นเดี๋ยวพี่พาไปดู"


  ว่าแล้วก็ชำระเงินแล้วพาน๊อตเดินลงไปชั้นสาม  เดินวนอยู่แถวๆเครื่องเขียน เอ มันน่าจะมีกระจกที่ใช้ได้อยู่แถวนี้นี่นา ผมเคยเห็น

"ไหนล่ะพี่ เดินวนไปมาสามสี่รอบแล้วนะครับเนี่ย"

"ใจเย็นๆ นั่นไงเจอแล้ว ป่ะ"

  ผมถือวิสาสะกอดคอน๊อตพาเดินไปตรงแว่นตาแฟชั่น ผมสังเกตเห็นว่ามีกระจกขนาดเล็กสี่เหลี่ยมผืนผ้าตั้งอยู่

"อ่ะนี่ไง ถึงละ พร้อมหรือยัง"

 น๊อตทำท่างงงัน หันซ้ายขวา   ฮ่าๆๆ มองหาใครล่ะคร้าบ ไม่ได้รู้เล้ยว่ากำลังจะได้เซอร์ไพรส์

"ไม่ตลกนะพี่เก่ง ไหนครับ"

"ก็นี่ไง คนน่ารักของพี่ เอ้า ดูซะแล้วตอบพี่มาหน่อย ว่าเขาน่ารักหรือเปล่า"

 ผมเอื้อมมือไปหยิบกระจก มาส่องตรงหน้าน๊อต สังเหตเห็นเขาชะงักไปเล็กน้อย ก่อนที่จะอ้าปากแล้วก็รีบเอามือปิดปาก หน้าแดงระเรื่อ ด้วยความอาย ยิ้มแก้มแทบจะปริ ผมเห็นภาพนี้แล้วใจละลาย โ้อ้ยน้อตเอ้ยน๊อต น่ารักที่สุด อยากกอด ...

"พี่เก่งอ่ะ บ้า เล่นอะไร พิเรนทร์"

 น๊อตตบไหล่ผมสองที ท่าทางอาการเขินของเขาทำให้ผมยิ้มไม่หุบเลยทีเดียว

"เอ้า ว่าไง ตอบพี่มาซิ เป็นไง คนน่ารักของพี่ น่ารักจริงอ๊ะป่าว"

น๊อตยิ่งเขินอายม้วนเข้าไปใหญ่ จนคนที่เดินผ่านมาอถวนั้นคงสงสัยว่าจะบิดตัวทำไม

"ไม่รู้เว้ยพี่  อุ๊ย ขอโทษครับ ไม่รู้ครับ"
  ฮ่าๆ ถึงกับออกอาการสะดุดตะกุกตะกักกันเลยทีเดียว   เยส... ผมทำสำเร็จ

"ฮ่าๆๆ ป่ะ ไปกันเถอะ จะซื้ออะไรไหมล่ะเราน่ะ"
 ผมเปลี่ยนเรื่อง ถ้าขืนยังให้ออกอาการแบบนี้ ตะคริวกินหน้าน๊อตเป็นแน่แท้

"ไม่มีครับ พี่จะกลับเลยไหม"
 
"อืม ก็คงจะกลับแหละ ไม่มีธุระอะไรแล้ว"



ผมส่งน๊อตขึ้นพี่วิน น๊อตไม่ลืมที่จะขอบคุณผมอีกครั้งกับเงินจากการถูกล๊อตเตอรี่   วันนี้ผมมีความสุขที่สุดเลย  ผมเชื่อว่าผมสามารถที่จะจีบน้องเขาได้ 



ก่อนนอน น๊อตยังส่งไลน์มาขอบคุณอีกรอบ

NOTTO22 :    พี่เก่ง  ขอบคุณมากๆเลยนะครับ พี่เป็นคนดีจริงๆ

KengPiya :) :    ไม่หรอก พี่เป็นคนพูดแล้วก็ต้องทำ สัญญาแล้วก็ต้องทำตาม

NOTTO22 : น๊อตยังไม่อยากเชื่อเลยว่าพี่จะถูกจริงๆ

KengPiya :) :   นี่แหละ ที่เขาเรียกว่า พรหมลิขิต พี่ต่างหากที่ต้องขอบคุณน๊อต ถ้าไม่ใช่น๊อตพี่ก็ซื้อหวยไม่ถูกจริงไหม

    ผมอธิบายไปตามหลักตามเกณฑ์ ......(หลักอะไรวะ กำลังป้อเด็กอยู่ก็ว่ามาเหอะ)   ....เสียงใครวะ

NOTTO22 : พี่เชื่อเรื่องพรหมลิขิตด้วยเหรอครับ

KengPiya :) : อื้ม ใช่ พี่เชื่อเช่นนั้น

KengPiya :) :  น๊อตครับ

        ผมรวบรวมความกล้า กะว่าจะขอคบแล้วนะ

NOTTO22 :  ครับผม

  ผมไม่ตอบไลน์ แต่เปลี่ยนเป็นโทรหาน๊อตแทน เจ้าตัวรีบรับทันที


"ครับพี่"

"เอ่อ คือ พี่อยากถามเพื่อความแน่ใจอีกครั้ง"

"ถามว่าอะไรครับ"

ผมสูดลมหายใจเต็มปอด

"น๊อตยังไม่มีแฟนใช่ไหม"

"ก็..ใช่ครับ"   

  น๊อตตอบ แต่มีเว้นจังหวะเล็กน้อย

"จะว่าอะไรไหม ถ้าพี่จะ เอ่อ..ขอคบเป็นแฟน"


.....
เงียบไปเล็กน้อย ผมชัดใจไม่ดี

"เราก็รู้จักกันมาพอสมควรแล้ว พี่อยากจะคุยกับน๊อตจริงๆจังๆ "

"พี่ยังไม่มีใคร แน่ใจนะครับ"

"ครับผม พี่ไม่มีใครจริงๆ สาบาน"

"ผม เอ่อ..."

"เป็นแฟนกับพี่นะครับ"

 ผมย้ำอีกครั้ง

"ครับพี่ พี่ขอผมแล้วนะ ห้ามไปคุยกับใครอีกนะครับ"

เย้ๆ   นี่หมายความว่าตกลงแล้วใช่ไหม

"โอ๊ย ไม่มีแน่นอนครับพี่ไม่ใช่คนแบบนั้น ไม่งั้นจะตามจีบน๊อตทำไมตั้งนาน"

"จริงหรือครับ ดีใจจัง"

"หืม รู้หรือว่าพี่จะจีบ"

"แรกๆก็ไม่รู้ครับ แต่แหม สมัยนี้นะพี่ อะไรอะไรมันก็เข้าใจง่าย ไม่ใช่เด็กป.1นะพี่"

   อืม นี่แสดงว่าเราก็ออกอาการไปเยอะเลยสิเนี่ย

"ตกลงเราเป็นแฟนกันแล้วนะครับ"

"คร๊าบผม ผมชอบพี่ตั้งแต่วันแรกที่ผมเจอแล้ว ไม่คิดเลยว่าจะได้มารู้จักมาพูดคุยและถึงขั้นนี้"

"หืม เห็นพี่ที่ไหน"

  น๊อตเห็นผมก่อนรึนี่  ทำไมไม่มาแสดงตัวตั้งแต่วันนั้นนะ

"ก็วันที่พี่ไปยืนต่อปากกับลุงคนขายหวยวันนั้นแหละครับ  เห้นว่าจะไปฝันก่อนแล้วมาซื้อ พี่นี่ตลกนะครับ"

"เอ๊ย เห็นพี่ตั้งแต่วันนั้นแล้วเหรอ"

  ว้าว สเน่ห์แรงใช่เล่นนะเรา

"นี่แหละมั๊งครับ ที่เรียกว่า พรหมลิขิต"

"ฮ่าๆ  อื้มๆ ใช่เลย ขอบคุณนะครับที่ชอบพี่  เพราะพี่เองก็ชอบน๊อตตั้งแต่วันแรกที่พี่เจอน๊อตเลย"

"ฮ่าๆๆๆ"
   เป็นเสียงหัวเราะของเราสองคนพร้อมกัน  ผมมีความสุขจริงๆ วันนี้มีแต่เรื่องดีๆเกิดขึ้น

"อื้อ ไปนอนเถอะ ดึกแล้ว ฝันดีนะ คนน่ารักของพี่"

   ได้ทีรีบหยอดใส่

"ครับฝันดีครับ พี่เก่ง"


.











(ทำคะแนนจนสามารถอัพเกรดขึ้นได้อีกขั้นแล้วไอ้เก่งเอ้ย ... วี๊ดวิ้วววว)   o18 o18 :-[ :impress2: :impress3: :z1: :katai2-1: :mew1:
   
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 24-06-2017 13:44:19 โดย thewa.arak »

ออฟไลน์ seaz

  • รักอยู่ไหน...ใจเรียกหา
  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 5383
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +381/-9
น่ารักเนอะ ^^

ออฟไลน์ thewa.arak

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 66
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +3/-0
ทักทายครับ

  ขอบคุณนะครับ ท่านผู้ที่มีเป็นระดับสูงๆ ที่แวะมาเยี่ยมชมงานเขียนของผม ขอบคุณมากๆเลยครับ
 ช่วยแนะนำติติงด้วยนะครับ

   @bun   เป็ด Hermes          เด็กเองก็วางแผนจีบคนที่ไม่เด็กด้วยนะครับ  ฮ่าๆ
 
   @ommanymontra   เป็ดเด็กช่าง        ขอบคุณคร๊าาบ
 
   @sirin_chadada เป็ด Aphrodite         กาดื๊บ กาดึ๊บ   ขอบคุณง๊าาาบ

   @seaz   เป็ด Artemis     ขอบคุณครับ    ผมน่ารักใช่ไหมครับ   ฮ่าๆๆ


ขอบคุณจากใจจริงครับ :impress2: :mew1: :hao3:

ออฟไลน์ thewa.arak

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 66
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +3/-0
กลางๆเรื่องละครับ... ตอนนี้ แบบว่า เซ็กส์เอ็กส์สะบึมนิดหน่อย ผู้อ่านที่มีอายุไม่ถึง 18 ปี ควรได้รับคำแนะนำ  ฮ่าๆ
   (แหม่ เด็กมึงก็ยังไม่ถึง 18เถอะ) .... ใครแซว เดี๋ยวเหอะ

เอ้า ต่อกันเลย...

  :hao3: :hao3: :hao3: :hao3: :hao3: :hao3: :hao3:







Lottery Man พิชิตรักหนุ่มขายหวย
 
(ตอนที่4)   เอก กับ ต้า









     เพื่อนผม ไอ้เอก เอกวิทย์  แตงสันเที๊ยะ  มันทำงานในร้านขายมือถือบนห้างเดะมอลล์งามวงศ์วาน อายุ24เท่าผม หล่อไม่เท่าผม  ผิวเข้มๆตามแบบลูกอีสาน (คนอิสานนี่มันหล่อเกือบทุกคนเลย ว่ามะ หุหุ)  แต่มันตัวสูงกว่าผมมาก แม่งร้อยเจ็ดสิบสามเซนติเมตร  นิสัยชอบทำอะไรพูดอะไรออกแนวตุ้งติ้ง แต่มัน มันบอกมันเป็นฝ่ายรุกนะ มันน่ะเป็นคนใจดีถึงไหนถึงกัน ใจป้ำ ส่วนเมียมัน (เอ๊ะ เมียหรือผัวหว่า.. ช่างแม่งเหอะ เรื่องของพวกมัน)   ชื่อไอ้ต้า ธานินทร์  ต้นเรือคำ อายุ21ปี สูงไล่เลี่ยกันกับผม ทำงานห้างเดียวกับไอ้เอกเพียงแต่เป็นเด็กร้านตู้โทรศัพท์พวกขายมือถือขายเคสไรงี้ ผิวขาว เป็นคนแบบว่า ขี้งกน่ะ แต่ขยันโคตรๆ แล้วยังเสือกเป็นคนเหนือเหมือนน้องน๊อตเลย

   ไอ้เอกมันเป็นโรคจิตอย่างหนึ่ง คือมันชอบไปห้องน้ำบ่อยและนานมาก บางครั้งมันก็บอกว่ามันได้เด็กด้วย ว่าวให้กันในห้องน้ำนั่นแหละ (บางทีผมเองก็นึกรังเกียจคนพวกนี้นะ ที่ทำอะไรไม่รู้จักเคารพสถานที่ เอาแต่ความเงี่ยนมาเป็นที่หนึ่ง)  ผมเองก็เคยโดนคนมอง แบบว่า เรารู้สึกได้เลยอ่ะ คือแบบ แม่ง มึงจะยืนตรงโถอยู่อย่างนั้นนานทำเหี้ยไรวะ  Xวยมึงยาวมากจนต้องยืนฉี่อยู่อย่างนั้นเป็นครึ่งชั่วโมงเลยเหรอวะ  ผมเห็นแบบนั้นผมก็แสดงออกทางสีหน้าและเหยียดมุมปาก ไม่ต้องให้คิดมากก็รู้ได้เลยว่าไอ้คนนี้แม่งคิดอะไรอยู่ในใจ โสโครกชิบไอ้พวกนี้   ผมเคยด่าไอ้เอกมันด้วย แต่มันก็ด่ากลับว่า ความสุขกู  เออ..เรื่องของมึง กูผิดเอง แม่ง...

 วันศุกร์สิ้นเดือนสิงหาคม ไอ้เอกมันนัดผมให้มาสังสรรค์ที่ห้องมันครับ

“ไอ้เก่ง คืนนี้มีนัดกันโว๊ย มาห้องกูเลย”    ไอ้เอกโทรมานัดผม

“มีเหี้ยไรกันอีกล่ะ อย่าบอกว่าได้เด็กมาอีกแล้วนะ”   ผมแกล้งแหย่เล่น

“วันเกิดอีเนยมัน มาเลยนะวันนี้จะทำหมูกะทะกินกัน”

“กูเพิ่งเลิกงาน นี่อยู่บนรถตู้ยังไม่ถึงบ้าน”

“มึงก็ถึงบ้านก่อนแล้วค่อยมาสิวะ โทรหาอีต้าเลยวันนี้มันหยุด”

“เออๆ ถึงบ้านก่อน เดี๋ยวกูค่อยโทรไป”

“รีบมาเลยนะ วันนี้กูมีเด็กไปด้วย แซ่บมากมึง”

  กูว่าแล้ว..มันอยากอวดของมันนั่นเอง

“หึๆ แล้วอย่ามาบ่นกับกูว่าไอ้ต้ามันทะเลาะกับมึงอีกนะ พวกมึงนี่ยังไงวะ ผัวเมียกันแท้ๆยังจะหาเด็กมาอีก”

“อีต้ามันก็เอาด้วยเหอะ แหม ทำมาพูด”

“เออๆ เรื่องของพวกมึง ระวังเอดส์จะแดกเข้าให้สักวัน”

 ผมด่ามันออกไป ลืมไปว่านั่งอยู่บนรถตู้ คนอื่นมองจนต้องหรี่เสียง
ระหว่างนั้นก็มีไลน์จากน๊อตเข้ามาเป็นพักๆ ผมนั่งอมยิ้มตลอดทาง ถามคำถามเดิมๆทุกวันแต่ผมก็ไม่เบื่อ ก็ช่วงคนกำลังจะมีความรักอ่ะเนาะ อะไรๆก็ดูดีไปหมด

NOTTO22 :    เลิกงานยังครับพี่เก่ง

KengPiya :) :   กำลังกลับครับ

NOTTO22 :     เหนื่อยไหมครับ

KengPiya :) :    เหนื่อยมากเลยครับ แต่พอเห็นไลน์น๊อต พี่ก็หายเหนื่อยเป็นปลิดทิ้งเลยล่ะ

NOTTO22 :     เว่อร์แล้วพี่ 55

KengPiya :) :   เอ้อ  น๊อตครับ คืนนี้พี่จะไปสังสรรค์งานวันเกิดเพื่อนของเพื่อนพี่นะครับ

NOTTO22 :    เพื่อนจริงๆใช่ไหมครับ

KengPiya :) :   เอ้า เพื่อนจริงๆครับ พี่ไม่โกหกน๊อตหรอกครับ นี่ไง มีอะไรพี่ก็บอกน๊อตตลอด
KengPiya :) :   แต่ถ้าน๊อตไม่อนุญาติ พี่ก็ไม่ไปนะ

NOTTO22 :    บ้า  ผมจะไปมีสิทธิ์อะไรไปห้ามพี่ได้ล่ะครับ

KengPiya :) :     สิทธิ์ในความเป็นแฟนพี่ไงล่ะครับ 

NOTTO22 :    พี่เก่งอ่ะ พูดอะไรก็ไม่รู้

KengPiya :) :     อ่ะๆ ไม่แซวละ แล้วเราล่ะวันนี้เป็นไงเรียนหนักไหม

NOTTO22 :    ไม่ครับ ช่วงบ่ายเรียนคาบเดียว อาจารย์เขาประชุมกัน

KengPiya :) :     ดีจัง ยังไงก็ตั้งใจเรียนนะ ช่วยงานพ่อด้วยล่ะ เดี๋ยววันไหนที่เป็นวันหยุด จะไปช่วยขายหวยอีก
                        ไปช่วยวันไหนอีกก็บอกพี่ละกันนะ

ผมเคยไปช่วยน๊อตขายหวยอยู่ครั้งหนึ่ง สนุกดี น๊อตพูดเก่งใช้ได้เลยล่ะ พูดจาฉะฉาน มีไหวพริบดี นี่ขนาดแค่ ม.5 นะ ภูมิใจจริงๆ แฟนใครวะ ทั้งเก่งทั้งน่ารัก

NOTTO22 :    ก็เหมือนเดิมแหละครับ 13-14-15-16 และ 28-29-30 ประมาณนี้

KengPiya :) :    เหมือนทุกครั้งใช่ไหม

NOTTO22 :    แล้วแต่ครับ บางครั้งก็ไม่ไป

KengPiya :) :    อืม ยังไงก็บอกพี่ละกันนะ พี่จะลงรถละ แค่นี้ก่อนนะครับ

NOTTO22 :    กลับดีๆนะครับ

KengPiya :) :   ครับผม ดูแลตัวเองด้วย
 
 เพิ่งลงจากรถก้าวเท้าเข้าปากซอยหอตัวเองไม่กี่ก้าวก็มีสายโทรเข้ามา ไอ้ต้านั่นเอง

“พี่เก่ง ถึงไหนแล้ว”

“อ่อ เพิ่งลงรถเมื่อกี้นี้เอง มีอะไรหรือเปล่า”

“ผมอยู่ตรงพันทิพอ่ะ มาช่วยผมเลือกซื้อของไปทำหมูกะทะกัน”

“ได้ๆ เดี๋ยวเอาของไปเก็บก่อน”




xxxxxxxxxxxx




  เลือกซื้อของได้แล้วก็เดินข้ามสะพานลอยพันทิพไปฝั่งตรงข้ามเพื่อซื้อจำพวกผักกะหล่ำปลี ผักกาดขาวเพิ่มเติม

“เออ ต้า วันนี้มีใครมาบ้างเหรอ”  ผมถาม

“มาหลายคนอยู่พี่ ไอ้ต๋อง ไอ้บูมก็มา วันเกิดอีเนยอ่ะพี่ อีเอกมันบอกพี่แล้วใช่ป่ะ”

 สองคนนี้เวลาพวกมันพูดถึงอีกฝ่าย มันจะเรียกว่า อี ขึ้นนำหน้า ...เรียกซะเสียหล่อหมดเลยเนาะ...

“บอกแต่ว่าวันเกิดของเนยแค่นั้น แต่ยังไม่รู้ว่าใครมาบ้าง”

“ก็มีพวกเพื่อนๆกลุ่มเดิมๆนั่นแหละพี่”

“แต่พี่ไม่ได้สนิทกับพวกนั้นนะ แค่คุยๆด้วยตามมารยาท เพราะเห็นว่าอยู่ในกลุ่มเดียวกัน”

“ก็ทำแบบเดิมนั่นแหละพี่ ไม่ต้องไปสนใจอะไรมากมาย มันก็คนเดิมๆหน้าเดิมๆ เพื่อนๆกันทั้งนั้น”

“เอ้อ ต้า..ไอ้เอกมันบอกคืนนี้มันจะพาเด็กมาด้วยนะ”

ผมบอกไอ้ต้าทั้งที่จริงผมก็อยากรู้ว่ามันรู้สึกอย่างไร

“โอ๊ยพี่ ประจำแหละมันน่ะชอบหาคนมาเรื่อย”

“แล้วนี่เอ็งคบกับมันยังไงวะเป็นแฟนกันแต่ยังหาคนนั้นคนนี้มาอีก”

“คบอะไรพี่ เพื่อนพี่น้องกัน ผมกับมันเป็นเพื่อนกัน”

 ไอ้ต้าหันมายิ้มบอกผมด้วยสีหน้าเหมือนทีเล่นทีจริง

“แหม่ มึงไม่ต้องอ้าปากพูดลิ้นไก่มึงก็แทบทะลุออกมานอกคอมึงละ”

“เพื่อนพี่น้องจริงจริ๊งพี่”

มันพูดกลั้วหัวเราะ

“พี่น้องท้องติดกันอ่ะดิ เหอะๆ”

“ฮ่าๆๆๆ จริงจริ๊งพี่ “

มันได้แต่หัวเราะชอบใจ

“คู่มึงนี่ แม่ง พิลึกจริงๆว่ะ” 

ผมส่ายหัวใส่มัน แต่ไม่พูดอะไรต่อ นั่งวินเข้าไปยังคอนโดของมัน พวกมันเช่าคอนโดเจ็ดชั้นทางฝั่งเดอะมอลล์อยู่ ห้องมันอยู่ริมสุดทางเดินชั้นห้าจากเจ็ดชั้น   จัดเตรียมของเสร็จแล้วรอสามทุ่มไอ้เอกก็กลับมาพร้อมกับมีเด็กมาจริงๆอย่างที่มันบอก แต่เด็กมันแบบว่า ไปขุดมาจากไหนวะ เห้อ หน้าตาก็งั้นๆไม่ได้ความน่ารักของไอ้ต้าสักครึ่งเล้ย แค่หุ่นดีกล้ามฟิตแค่นั้นเอง





บนห้อง 516/118

 ส่วนของเอก.......



“อีเนยยังไม่มาอีกเหรอต้า” 

“มาแล้วอยู่ปากซอยกำลังเดินกันมา”

“มันมากับใครบ้าง”

“ก็พวกเดิมๆแหละ ไอ้บูมไอ้ต๋องก็มาพร้อมกันเลย”

ในขณะที่ไอ้เก่งนั่งเล่นมือถือ เด็กใหม่กำลังดูทีวี ผมลากไอ้ต้าออกไปนอกระเบียง

“เป็นไงมึง เด็กที่กูพามา”   

“หล่อตายแหละมึง กูไม่เล่นด้วยนะ มึงจะเอาก็เอามันไปคนเดียวเถอะ”

 “แต่หุ่นมันแซ่บอยู่นะ”   

“แล้วแต่มึง”

“อย่ามาพูดอีต้า คราวก่อนที่กูพามามึงก็พูดแบบนี้ แล้วเป็นไงขอเอาก่อนกูอีก”

ไอ้ต้าน่ะแม่งหื่นชิบหาย มันไม่เคยเรียกผมว่าพี่หรอก อยู่กันมาจนชินเห็นไส้เห็นพุง แรกๆก็บอกรับๆ เห็นท่าทางหงิมๆ อยู่ๆมาขอเอาผมซะงั้น ผมก็ไม่เรื่องมากอยู่แล้ว รุกได้รับได้ ผมไม่แคร์ แต่ผมก็รักมันนะ สถานะของผมกับมันแม้ตอนนี้จะไม่ได้เอากันถึงขั้นสอดใส่ แต่เราก็หาทางออกโดยการหาเด็กมาเอาอยู่เรื่อยๆแล้วแต่โอกาส

 พวกอีเนยมาถึงแล้วทักทายกันแนะนำเด็กใหม่พอเป็นพิธีก็ถึงเวลากินหมูกะทะกัน อวยพรวันเกิดอีเนยพอหอมปากหอมคอ ผมนึกไว้แล้วไม่มีผิด อีต้ามันนั่งข้างเด็กใหม่ แม่ง แล้วมาบอกไม่เอาไม่เอา ไอ้ห่า เดี๋ยวพอถึงเวลาถ้ามึงขอเอาก่อนเถอะ กูจะเอามึงก่อนเลย 






ส่วนของเก่ง.....

เนย คนที่ไอ้เอกไอ้ต้าพูด เป็นสาวรุ่นๆ น่าจะรุ่นราวคราวเดียวกับไอ้ต้า เห็นมันคุยส่งภาษาพูดกันแบบเพื่อนสนิทเลยเดาว่าน่าจะรุ่นเดียวกัน ผมรู้มาว่า เนยทำงานในบาร์เป็นเด็กเสริฟ  ก็อืมนะ ใส่เสื้อคว้านคอลึกโชว์อกตู้มๆขนาดนั้น  ส่วนไอ้ต๋องไอ้บูมก็รุ่นราวคราวเดียวกับไอ้ต้าทั้งสองคนเลย เป็นเพื่อนของเนยทั้งสองคน ไอ้ต๋องมันทำงานช่วยที่บ้านขายของ ส่วนไอ้บูมมันเป็นเด็กนวด (หน้าตาพอใช้ได้ แบบฝรั่งชอบ) ผมสังเกตดูแต่ละคนแล้วก็ปลงๆ  แต่ผมก็ไม่ได้ดูถูกรังเกียจอะไรพวกเขาเลยแม้แต่น้อย ก็อยู่ในกลุ่มเพื่อนผมนี่นา เขาก็คงมีจรรยาบรรณในอาชีพของเขาแหละแม้จะเกี่ยวข้องกับ เซ็กส์ๆกามๆก็เถอะ   


  ไอ้ต้าเป็นคนขยันเจ้าระเบียบรักสะอาด มันเก็บกวาดล้างทุกสิ่งอย่างเรียบร้อย ก่อนการเปิดวง  ใช่แล้วครับ วงไพ่ เป็นการสังสรรค์ในกลุ่มเพื่อนๆกันเล่นไพ่ เก้าเก กันอยู่เนืองๆ พวกมันน่ะเล่นกันเกือบทุกคืน ผมเนี่ยนานๆมาทีหากมีอะไรสำคัญๆ อย่างวันเกิดเพื่อนของเพื่อนไรงี้ แม้เราจะไม่ค่อยสนิทกับเพื่อนของเพื่อน (งงมั๊ยเนี่ย..)ก็เถอะ  แต่ก็คือกลุ่มเพื่อนด้วยกันเองนี่แหละ นี่ยังไม่นับ ป้าศร(พนักงานห้างโลตัสพงเพขร)  พี่ไก่ (ขับวิน) กับเจ๊น้อง (ขายก๋วยเตี๋ยวไก่มะระข้างคอนโด) แต่สามคนนี้มักจะมาร่วมวงในช่วงดึกๆ 

“เกม เอาผ้านี่ไปปูพื้นรอให้หน่อย”

  อ่อ ชื่อเกมเหรอ  ไอ้เอกมันบอกเด็กที่มันพามาด้วย  หน้าตางั้นๆ แต่ยอมรับว่าหุ่นมันดีมีกล้าม ฟิตเปรี๊ยะ ไม่รู้ผมเข้าข้างตัวเองหรือเปล่า สังเกตเห็นมันมองผมเป็นพักๆ  ..กูหล่อล่ะสิ หึๆ

“เอาทั้งสองผืนเล่ยแมนบ่”

 ซะงั้น คนอิสานคือกัน ...แต่ผมไม่ค่อยได้พูด ไม่ใช่ดัดจริต แต่มันไม่ค่อยมีโอกาสพูดผมเองเป็นคนอำเภอเมือง ส่วนมากก็ไม่ค่อยพูดอยู่แล้ว  ดังนั้น อย่าเพิ่งด่าผมเลยนะๆๆ พลีสๆ

“ปู๋เบิ๊ดทั้งสองผืนหั่นละ อีกจั๊กน่อยกะมี่ม่าอีกสองสามค่น โต๋สิเหล่นนำมูบ่”

 ไอ้เอกถามชวนเด็กมันเล่นด้วย

“ข่อยแน่มเบิ่งกะได้ ข่อยเหล่นบ๊อเป๋นดอก อั่นเก้าเกหั่นน่ะ” 

“จั่งสั้นโต๋ขึ่นไปอยู่เทิงเตี๋ยงเด้อ ซอยเซี่ยอ้ายเด้อ”

 แหม่...พูดกันซะเสียงอ่อนเสียงหวาน ทีมันพูดกับไอ้ต้านะ มึงกูงั้นงี้ หมั่นไส้ว่ะ  ผมลอบมองหน้าไอ้ต้า แต่เห็นมันไม่ได้ทุกข์ร้อนอะไรด้วย ก็นะ มันก็บอกอยู่ว่าพาแบบนี้มาบ่อย บางทีมันก็ต้องเล่นด้วยอยู่แล้วล่ะผมว่า ช่างเถอะเรื่องของพวกมัน ไม่ยุ่งดีกว่า
 
“ไอ้เก่งมึงล้างไพ่ดิ๊”

  ไอ้เอกโยนตลับไพ่ขอบทอง777(ซื้อจากเซเว่นใต้คอนโดมันนั่นแหละ) มาให้ผม

“สาด ทำยังกะกูเป็นเซียนไพ่นะมึง”

 ผมไม่ได้ตั้งใจด่ามันจริงจังหรอก แค่บ่นไปตามเรื่องตามราวพลางดึงไพ่ออกมาคว่ำไพ่แล้วใช้ฝ่ามือเกลี่ยไพ่เป็นวงกลมสลับไปมา

“ไอ้ต้ามึงมานั่งข้างกูเลย”

 ผมเรียกไอ้ต้ามานั่งข้างผมส่วนทางขวาเป็นไอ้บูม ถัดไปก็เนยและไอ้เอก(นั่งพิงข้างเตียงคู่กับเด็กใหม่มัน) และไอ้ต๋อง

“เอ้าเริ่มเลยนะ จับไพ่เรียกเจ้า”

ไอ่ต๋องพูดขึ้น เออ วันนี้แทบไม่ได้ยินเสียงมันเลยนะ  ทุกคนจับไพ่กันครบ ปรากฏว่า ไอ้ต๋องได้ แหม่มโพดำ ไพ่เหนือสุดสูงกว่าทุกคน ผมได้ สองดอกจิก แม่ง..
ประเดิมรอบแรก ทุกคนลงกองกลางคนละ 20 (รวมเงินกองกลาง60บาท) พอแจกไพ่ครบสองใบ (กลุ่มผมเล่นสองใบเก) ไอ้ต๋องหมอบก่อนเพื่อน สม ฮ่าๆ มือที่สองไอ้เอก ซึ่งกลายมาเป็นมือหนึ่งขาต้น

“อ่ะ 40”   

ไอ้เอก เกมาก่อน อืม สงสัยหน้าไพ่มันจะดี

“ทับอีก60เป็น100นึง” 

 โอ้โห เนยกล้าทับเว้ย แสดงว่าไพ่ดีเช่นกัน

“เป็นร้อยนึงนะ” 

ไอ้เอกขานจำนวนเงิน

“หมอบ” 

ไอ้บูมคว่ำไพ่ลงใต้ไพ่ที่อยู่ตรงกองกลาง  ทีนี้ตาผมละ ผมลังเล ชั่งใจอยู่ ในมือผมเป็น 10โพแดงกับคิงโพแดง อืม สี จะเข้ามือผมไหมเนี่ย ตั้งร้อยนึง ไม่เสียงดีกว่า

“ช้านะมึงไอ้ห่า” 

เสียงไอ้เอกด่าผม

“อ่ะกูยอมหมอบ” 

ผมคว่ำไพ่ลง

“ตาม 100”

 เยดเข้ ไอ้ต้าตามด้วย สนุกละ

“กูไม่ยอม กูจะเอาไพ่ใบแรก กูทับอีก 100 เท่ากับรวม160เพราะตอนแรกอีเนยมันทับกูมา60”

ไอ้เอกเกทับเว้ย แม่งอยากเห็นหน้าไพ่มันจัง จะดีซักแค่ไหนวะ

“ไพ่มึงนางฟ้ามากเลยเหรอวะ”

ผมด่าให้เอก

“ทับกู100ใช่ป่ะ 100คือตามดู งั้นกูทับอีก 100 เป็น200”

เนยก็ไม่ยอมเว้ยเฮ๊ย

“เฮ๊ยสาด นี่มันรอบแรกนะเว้ย ไพ่พวกมึงดีขนาดนั้นเหรอวะ”   

ผมร้องทัก เวลาในวงไพ่ไม่มีคำสุภาพครับ กูมึงหลุดมาตามด้วยสัตว์นานาชนิด

“ไพ่กูนางฟ้ามาก ยอมก็โง่แล้ว” 

ไอ้เอกพูดดักคอ

“อ่ะไอ้ต้า ตามึงละ สู้ๆนะเว๊ย”

ผมร้องเชียร์  ไอ้ต้ามีสีหน้าหนักใจ มองไอ้เอกทำตาค้อนใส่

“มึงจะพากูลงเหวแน่เลยไอ้เอก ไพ่มึงดีมากหรือไงวะแม่ง”

ไอ้ต้าด่าไอ้เอก

“เรื่องของมึง ไพ่กูสวยกูยอมไม่ได้”

“อ่ะกูตาม เสียดายเงินที่ลงไปรอบแรกๆ” 

  ไอ้ต้าบ่นอุบแต่ก็ยอมตาม ชักอยากเห็นหน้าไพ่ไอ้ต้าด้วยแล้ว  ไอ้เอกไม่ยอมทับอีก100 คราวนี้เนยต้องตามอย่างเดียวเพราะสู้ไปก็ไม่ได้ใบแรก เพราะไอ้เอกถือเป็นขาต้น เนื่องจากไอ้ต๋องที่เป็นขาแรกหมอบไปก่อน ไอ้ต้าก็บ่นเพราะต้องลงตามอีก100 สรุปรวบยอดเงินกองกลางรอบเปิดวงนี่เป็น 1280  แม่งเยอะชิบหาย ใครจะได้ไปวะ

“อ่ะ เดี๋ยวกูแจกไพ่ให้ สรุปพี่เอกได้ใบแรกนะ”

ไอ้ต๋องพูดพลาง ล้างไพ่หนึ่งใบหงายลงในกองก่อนแจกใบแรก  ปรากฏว่าไพ่ที่หงายออกมา เป็น คิงโพดำ จากนั้นแจกไพ่ให้ไอ้เอก เป้นคนแรก  เนยและไอ้ต้า ตามลำดับ ชิงเงินกันสามคน ผมเชียร์ไอ้ต้า

“ไอ้สัตว์เอ๊ย แม่ง”

เสียงไอ้เอกร้องดังขึ้นมาทันทีที่ไอ้ต๋องหงายไพ่ลงบนกองเป็น คิงโพดำ ผมเดาได้ทันที มันสู้ขาดใจขนาดนี้ ถ้าไม่เรียง ก็เซียน หรือฟลัช อย่างน้อยก็รอสี

“อ่ะ มึงเร็วๆดิ ลุ้นเหี้ยไรนานนักหนา”

 ไอ้ต้าด่าไอ้เอก  ท่าทางมันจะลุ้นหนัก

“เออ ให้มันได้อย่างนี้สิ” 

เสียงไอ้เอกทำท่าดีใจ เมื่อลุ้นไพ่เสร็จ แต่ผมเห็นสีหน้าไอ้เกมเด็กมันแสดงออกถึงความผิดหวัง  ชัดละ ไอ้เอกไก่แน่นอน หรือไม่ก็คงได้แค่สี ไพ่เรียงเซียนฟลัสไม่เข้ามือแน่นอน

“100” 

ไอ้เอกประเดิมก่อนเพื่อน

“กูหมอบ ไอ้เหี้ย มึงดูไพ่กู แม่งไม่เข้า”

เนยหมอบและหงายไพ่ออกมา เป็น แจ็กกับแหม่มโพดำ

“ต่อไปก่อนแจกไพ่ใบแรก ห้ามหงายนะ กูรอฟลัช เห็นไพ่ที่ออกแล้วมันเสียอารมณ์ แล้วมึงดู ดำมาแล้วจะโพดำให้สีกูหน่อยก็ไม่ได้แม่งเสือกเป็นดอกจิก อีเหี้ยเอ๊ย”

เสียงเนยตะพึดตะพือบ่นเสียดาย ผมก็เสียดายแทนนะ แม่งไพ่มันสวยนางฟ้านางสวรรค์มากอ่ะ แต่ไพ่ใบที่สามมาดันเสือกดิ่งลงเหว
 
“กูทับ300เลย”

ป๊าดดด ไอ้ต้ามาแล้วเว้ย ทีนี้เหลือไอ้เอกกับไอ้ต้าคู่รักเกย์ชิงกัน ใครจะไก่เดี๋ยวได้รู้กัน

“300พ่อมึงสิ กูใส่ไป100 มึงใส่300เท่ากับทับกูแค่200 ไอ้สาด”

 ฟังดูเถอะท่านผู้ชม เอ๊ย..ท่านผู้อ่าน คู่รักกันมันพูดกันอย่างนี้

“เออ ทับ200ก็200ตามนั้น”

“งั้นกูแค่ดูพอ อ่ะกูใส่อีก200”

   เอาเข้ เงินในกองรวมเป็น 1680 แม่ง อิจฉาชิบห่ะ

“มึงเปิดมาก่อนเลย”

“มึงเปิดเลย”

“ไอ้สัตว์มึงเป็นขาต้น มึงต้องเปิดก่อนสิวะ”

 ผมกับไอ้ต้า ด่ามันเกือบพร้อมกันอย่างเสียอารมณ์ ผมก็ลุ้นหนักถึงกับต้องลุกนั่งชันเข่าข้างหนึ่งยื่นหน้าไปดู ไอ้ต้าก็เผยไพ่ให้ผมเห็น  เหี้ยยยยยย 789 ไพ่เรียง
พอไอ้เอกหงายไพ่มา เท่านั้นแหละ ไพ่มันเป็นอย่างที่ผมเดา ไพ่มันขึ้นรอฟลัชโพดำ แหม่ม เอช  แต่คิงโพดำออกไปแล้ว มันได้ 4โพดำเข้ามือ เลยได้ไพ่สีไปแทน โถ่วว ไพ่สีเอง ทำมาทับคนอื่น แม่งเอ้ย

“โห่ ไพ่สีเอง ใส่มาซะ100เลยเชียว” 

ไอ้ต๋องพูดพร้อมกับส่ายหัว

“สมน้ำหน้า ไอ้ต้าคาบ 1680ไปแดกเฉย”

 ผมเยาะเย้ยไอ้เอกและหันไปยินดีกับไอ้ต้า รอบถัดมา ไอ้ต้าจึงใส่เงินกองกลาง20แทนผม เยี่ยมๆ  พอห้าทุ่ม สามคนที่ผมเอ่ยก่อนหน้านี้ก็ตามมา เล่นกันสนุกสนาน

“เจ๊น้อง เห็นว่าว่าตัวขายก๋วยเตี๋ยวเหรอไง แหม ไก่เก่งเหลือเกินนะ หลายตาเลยด้วย”

เสียงไอ้เอกมันแซวเจ๊น้อง เพราะเจ๊แกไก่หลายตาจริงๆ แต่แกฉลาด แกไก่ขาดมาก 500 งี้ คนที่ได้ไพ่ไม่ดีก็ต้องหมอบกันหมด สรุป ป้าศรกับเจ๊น้องร่วมหุ้นกันซะงั้น ผมเองก็เดาได้ไม่ยากว่ายังไงไอ้เอกก็ต้องหุ้นกันกับไอ้ต้าอยู่แล้ว สองคนนี้มันฉลาด พออีกคนเรียกเงินเยอะขึ้น อีกคนก็ทับกลับจะได้เงินกองกลางมากขึ้น

ระหว่างนั้นอยู่ๆสายโทรศัพท์ผมเข้า  ผมจึงต้องเดินออกไปรับโทรศัพท์นอกระเบียง

“พี่เก่งยังไม่กลับหรือครับ”

“ว่าไงน๊อต เป็นห่วงพี่เหรอ”

“บ้า  เห็นว่าจะเที่ยงคืนแล้ว”

“ไม่ต้องห่วงครับ อีกสักพักพี่ก็กลับละ”

“อืม”

“มีอะไรหรือเปล่าครับ”

“เปล่าครับ แค่คิดถึง”

“คร๊าบผม พี่ก็คิดถึงน๊อตนะครับ พรุ่งนี้เย็นๆไปกินข้าวกันนะ”

“ที่ไหนครับ”

“ในซอยบ้านเรานี่แหละ ดีไหม”

“ได้ครับ พรุ่งนี้ค่อยว่ากันอีกที”

“นอนเถอะนะ ดึกละ เดี๋ยวพี่ก็กลับแล้วไม่ต้องห่วง พี่ไม่เมาหรอก”

“อืม ครับ ยังไงถึงบ้านพี่ลองโทรมาอีกทีนะครับ ถ้าผมยังไม่นอนก็ยังรับสายได้”

“ครับผม เด็กดีของพี่ งั้นพี่วางสายก่อนนะ”

“ครับ  เอ่อ...พี่เก่ง”

น๊อตเรียกไว้ก่อนผมจะวางสาย

“หืม ว่าไงครับ”

“คิดถึงนะ”

“เช่นกันครับ จุ๊บๆ”

“แหม พี่เก่งก็”

“โอเคครับ พี่วางสายแล้วนะ”


กลับเข้ามาในห้อง ไอ้เอกแซวใหญ่ มันแอบเห็นหน้าจอไอโฟนผมมีรูปน๊อตตอนสายเรียกเข้า

“น่ารักนะมึง เด็กมึงเหรอ ไม่พามาให้พวกกูรู้จักวะ”

“พวกมึงแต่ละคนเขี้ยวเล็บยาวเหี้ยๆ เด็กกูยังเป็นนักเรียนไม่ประสีประสา พามาเดี๋ยวก็เสียคนหรอก พวกมึงไว้ใจได้ที่ไหนกัน”

ผมตอบทีเล่นทีจริง

“พามาแนะนำบ้างก็ดีนะพี่”

ไอ้ต้าก็ผสมโรงกับเขาด้วย

“ไว้ถ้ามีโอกาสนะ แต่คงไม่พามากลางคืนแบบนี้หรอกนะ”

“แหม่ มีหวงนะครับ”

ไอ้บูมแซว  มึงก็อีกคน กูเห็นนะ มึงแอบมองกูอยู่บ่อยๆ  ...(แอบภูมิใจในความหล่อของตัวเอง)ฮ่าๆๆ ...หลงตัวเองชิบหาย...(ใคร ใครด่าตรู)

ถึงเวลาเที่ยงคืนนิดๆผมก็ขอตัวกลับก่อนเพราะสัญญากับน๊อตไว้ นี่เกินมาแล้ว คงรอสายผมอยู่  สรุปว่าผมเสียไปแปดร้อยบาท เสียดายชิบ เอาน่ะ สังสรรค์กับเพื่อนไปขำๆ  นานๆที ไม่ได้เล่นเกือบทุกวันแบบพวกมันซะหน่อย

 :seng2ped:



..............

ส่วนของเอก

คล้อยหลังไอ้เก่งไปแล้ว พวกเราก็เล่นกันดุดันตามปกติ ไอ้เก่งมันอ่อน อ่อนแอก็แพ้ไป คราวหน้าจะแดกมันให้มากกว่านี้ เสียแค่แปดร้อยทำสำออย แม่งเอ้ย พวกเราเล่นกันต่อจนถึงตีสองกว่าถึงได้เลิก วันนี้ผมมีโชค ได้รวมมาทั้งหมด7พันสาม ไอ้ต้าได้มา4พัน รวยเละโว๊ย แถมมีของดีอยู่ในมืออีกหนึ่ง

จัดเก็บของเข้าที่เรียบร้อย อาบน้ำเสร็จแล้ว

“กูขอก่อนนะ มึงให้เด็กดูดxวยมึงไปก่อน”

ไอ้ต้าที่ว่าไม่เอาไม่เอาสุดท้ายก็ขอก่อน ผมจึงเสนอให้เป็นแซนวิช มันเอาเด็กคนนั้นเป็นคนแรก ส่วนผมเสียบมันไปด้วย 

“ไอ้ห่าเบาๆดิวะ”

ไอ้ต้าด่าผม แต่ผมไม่สนครับ นานๆมันถึงจะยอมให้ผมเสียบทีนึง

“เสียวไหม ที่รักคิดถึงxวยพี่ไหม”

 กระเด้าไปพร้อมกับตบแก้มก้นมันไปด้วย ไอ้ต้าเงยหน้าซี๊ดปาก

“เสียวทั้งรูตูดทั้งหัวxวย อ๊าาาา”

“แรงอีกพี่”

ไอ้เกมเด้งตูดรับแท่งทวนไอ้ต้าพร้อมสั่งเร่งให้แรงๆอีก

ปล่อยให้ไอ้ต้ากระเด้าไปอีกสักพัก ผมดึงไอ้ต้าออกแล้วจัดการใส่ถุงยางแล้วเสียบไอ้เกมต่อ กับไอ้ต้าผมไม่ใส่เพราะเราอยู่กันมานานรู้ไส้รู้พุง มันทำกับคนอื่นก็ใส่ตามปกติแต่กับผมไม่ใส่เช่นกัน ไอ้ต้าขยับไปทางหัวไอ้เกมแล้วจัดการเสียบแท่งเอ็นเข้าไปในปากไอ้เกม เด็กมันก็ออกลีลา ท่อนบนก็ดูดแท่งเอ็นอย่างเอร็ดอร่อย ขณะเดียวกันก็ส่ายเอวเด้งรับลำxวยของผม  มันไม่ใช่น้อยๆนะครับคุณ  เจ็ดนิ้วกว่านะของผมน่ะ.. สักพัก ไอ้ต้ามันมาจ่อหลังผมแล้วจัดการเสียบแท่งเอ็นของมันเข้ามาในรูหลัง ผมก็ไม่ขัดเพราะมันเสียวทั้งหัวxวยเสียวทั้งรูหลัง

ผ่านไปครึ่งค่อนชั่วโมง พวกเราจัดกิจกรรมร่วมรักเกือบทุกซอกทุกมุม แล้วมาจบที่โซฟา สรุปผมต้องเสียสองน้ำ ส่วนไอ้ต้า น้ำสองเสร็จในปากไอ้เกม
ผมประกบปากไอ้ต้าจูบและแลกลิ้นกันอย่างเมามันส์

“แซ่บไหมที่รัก” 

 ไอ้ต้าตอบเสียงกระเส่า

“คราวหน้าก็อย่าบ่นอีกนะหนู ไม่งั้นจะได้เจ็บตัวแบบนี้อีก”

ผมคาดโทษมันเอาไว้ ความจริงแล้วผมไม่ได้อะไรกับเด็กมากหรอกครับ ผมแค่อยากเอาไอ้ต้ามันน่ะ แหม่ ก็แฟนกันนะ ผมรักมันนะแต่ทำไงได้เป็นรุกทั้งคู่ แม้จะเคยรับกันบ้างแต่ก็นานน๊านนานแสนนานจะเอากันที ก็เลยตกลงกันว่าจะทำแบบนี้ แต่ต้องใส่ถุงกับคนอื่นและห้ามจูบปากแลกลิ้นกับคนอื่น แรกๆผมเห็นมันเอาคนอื่นผมก็ตะหงิดๆนะ อ้าวก็แฟนเรานี่หว่า แต่พอมาคิดดูว่าเราเองก็ยังทำได้ ดังนั้นเพื่อความสุขของมันผมก็ต้องยินดีไปกับมันด้วย ตัดเอาสิ่งที่จะทำให้เกิดการทะเลาะกัน ขจัดและเคลียร์มันออกไปได้ ชีวิตของผมกับไอ้ต้าเราก็อยู่กันอย่างมีความสุขมาถึงทุกวันนี้ 
  แล้วจะหาเด็กใหม่ๆมาอีกนะ  กูจะได้เอามึงอีก......

 :oo1: :oo1: :oo1: :oo1: :oo1:









ส่วนของเก่ง



พอมาถึงห้องผมรีบไลน์หาน๊อตทันที เพราะเกรงว่าถ้าโทรไปแล้วน้องมันนอนไปแล้วจะเป็นการรบกวนน้องมัน

KengPiya :) :     นอนยังครับ ฝันดีนะครับคนดีของพี่ 

  ไม่ถึงหนึ่งนาที สายเข้าเครื่องผมในขณะที่ผมกำลังไปจะอาบน้ำ

“ว่าไงครับ ยังไม่นอนอีกหรือ”

“ก็นอนแล้วครับ นอนกลิ้งไปกลิ้งมา พี่กลับดึกจัง เที่ยงคืนครึ่งแล้วเนี่ย”

“ขอโทษนะที่ไลน์ไปรบกวน”

ผมรู้สึกผิดจริงๆ

“ไม่เป็นไรครับ ผมก็ยังไม่นอนจริงจัง”

“คิดถึงพี่อยู่เหรอ”

“แหะๆ ก็คิดถึงครับ  พี่เมาหรือเปล่าเนี่ย”

“ไม่เลยครับไม่เมาเลย  เอ้อ พี่ขอโทษนะ พยายามที่จะกลับมาให้ทันเที่ยงคืนแล้วแต่มันไม่ทัน”

“กลับมาก็ดีแล้วครับ ผมจะได้ไม่เป็นห่วง”

“ขอบคุณครับ พี่คิดถึงน๊อตนะ”

“ครับผม”

“อื้ม ไปนอนเถอะ พี่จะอาบน้ำแล้วเข้านอนละ พรุ่งนี้ค่อยว่ากันใหม่ ฝันดีนะครับ อย่าลืมห่มผ้าด้วย”

“ฝันดีเช่นกันครับ”

   ต่างคนต่างถือสายค้างอยู่สี่ห้าวินาที ผมกะจะให้น้องเค้าวางสายไปก่อน แต่น๊อตยังไม่วางสายเสียที

“เอ่อ ..จุ๊บๆ  พี่วางสายแล้วนะครับ”

“ครับผม ฝันดีครับ”

ผมยิ้มอย่างมีความสุข จากนั้นก็อาบน้ำทำธุระส่วนตัวให้สบายตัวแล้วเข้านอน


 :katai5: :katai5:






ส่วนของน๊อต

  รอสายจนดึก มันอึดอัดอยากโทรก็เกรงใจ กลัวว่าจะโทรไปเซ้าซี้ เหมือนไม่ไว้ใจพี่เก่ง เลยได้แต่เล่นเกมเศรษฐีจนเบื่อ เที่ยงคืนแล้ว เห้อ กลับมารึยังน้อ หรือเมาแล้วนอนไปแล้ว สักพักก็มีไลน์มา ผมงี้ดีใจจนน้ำตาแทบไหล รีบโทรกลับทันที อืมไม่เมาก็ดีแล้วครับ ได้คุยแค่นี้ผมก็ดีใจแล้ว แถมยังมี จุ๊บๆอีกด้วย โอ๊ยเขินนนน นี่เราท่าจะหลงรักพี่เก่งจนหัวปักหัวปำเข้าแล้วสิจะโงหัวไม่ขึ้นแล้วนะเนี่ย โอ๊ย ทำไงดี เฮ้อ 

 o18 o18 o18













 :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1:


 ขอบคุณทุกคนที่ติดตามอ่านนะครับ แม้จะแค่สองสามคน ผมก็รู้สึกยินดียิ่งแล้ว ผมมันก็แค่คนแต่งหน้าใหม่คนหนึ่ง นึกอะไรออกก็แต่งๆพิมพ์ๆไปไม่มีการวางโครงเรื่องหรืออะไรใดใดเลย แหวกแนวไหมครับ ฮ่าๆ จะพยายามหาที่ลงให้สมบูรณ์นะครับ  เห็นมีเป็ดระดับสูงๆมาเยี่ยมชม รู้สึกเป็นเกียรติมาก

 ขอบคุณที่เข้ามาเยี่ยมชมงานของผมนะครับ 
 :katai2-1:
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 24-06-2017 13:45:36 โดย thewa.arak »

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ seaz

  • รักอยู่ไหน...ใจเรียกหา
  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 5383
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +381/-9
คู่เพื่อนของเก่งนี่ก็นะ //แบบนี้ก็ได้เหรอ ^^"

ออฟไลน์ ommanymontra

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3433
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +96/-0

ออฟไลน์ thewa.arak

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 66
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +3/-0
Lottery Manพิชิตรักหนุ่มขายหวย


(ตอนที่5)   โดนเซอร์ไพส์กลับ


  วันเสาร์ที่สาม ช่วงบ่ายแก่ๆเดือนกันยายนที่ผ่านมา ผมได้มีโอกาสไปช่วยน๊อตแยกหวยที่หอพักโรงงานที่น๊อตอาศัยอยู่ ความจริงแล้วหอพักที่ให้พนักงานอยู่นั้น ชื่อ หอพักสกาย สำหรับให้พนักงานของบริษัทเช่าอยู่  เดือนละ1500  ส่วนห้องแอร์จะเป็นห้องริม เดือนละ3,000 มีทั้งหมด5ชั้น ห้องแอร์จะมีแค่ชั้นละ4ห้องคือห้องริมสุดในทุกๆชั้น ส่วนที่ที่น๊อตอาศัยไม่ใช่หอพักนี้ แต่เป็นบ้านพักอยู่หลังหอพักสกายซึ่งเจ้าของโรงงานที่พ่อของน๊อตเรียกว่านายใหญ่เขาให้พ่อของน๊อตอยู่กับอีกครอบครัวหนึ่ง มันน่าจะเรียกว่าบ้านพักคนงานมากกว่า (ลักษณะเหมือนทาวน์เฮ้าส์) 

  “ป้อ นี่ปี้เก่งเน้อ ตี้เกยเล่าหื้อฟัง” 

น๊อตแนะนำตัวผมให้ผู้เป็นพ่อ

“สัวสดีครับ ผมเก่งครับ”

ทันทีที่ผมได้เห็นหน้าใกล้ๆของคุณพ่อของน๊อต ก็ทำให้ผมรู้สึกคุ้นๆเหมือนเคยเห็นที่ไหนสักที่ แต่นึกยังไงก็นึกไม่ออก  พ่อของน๊อตชื่อ อนุชิต ขันคำ อายุ43ปี นี่ถ้าไม่รู้จักแล้วได้ยินชื่อลอยๆจะคิดว่าเป็นพี่น้องกันเลยนะเนี่ย  อนุชิต  อนุชา  แถมพ่อก็ชื่อเล่นว่า นพ มันช่างเป็นเหมือนชื่อที่ตั้งมาสำหรับ พี่ชายและน้องชายเสียนี่กระไร

“เอ้อดีๆลูก กินข้าวกันมารึยังล่ะ”

 พ่อของน๊อตถามผม

“กินมาแล้วครับ”

“ได้ยินว่าหนูช่วยสอนภาษาอังกฤษให้เจ้าน๊อตมันเหรอ”

หาาาาาาาา ..น๊อตเอ้ยย ทำไมไม่เตี๊ยมกันก่อน.ผมทำหน้าเลิ่กลัก

“เอ่อ..เอ่อ ครับ.. ผมไม่เก่งอะไรหรอกครับ ก็ช่วยๆติวไปตามมีตามเกิด”

 โกหกผู้ที่มีอาวุโสกว่านี่จะบาปไหมวะเนี่ย น๊อตนะน๊อต

“ปี้เขาติวหื้อหมู่ไอ่อาร์มน่ะก่ะป้อ ผมกะเลยได้ติวไปตวย คนนี่แหละตี้ซื้อหวยผมแล้วถูกเลขหน้าสามตั๋วนั่นแหน่”

น๊อตอธิบายยาวๆเบี่ยงประเด็นติวหนังสือ เดี๋ยวก่อนเถอะหาโอกาสได้จะต้องลงโทษเสียหน่อยโทษฐานไม่บอกอะไรผมเลยสักคำ

“ก๊ะ เอ้อ ดีแต้น่อ   คนเฮามันมีโจ้คซื้อหยังมันตึงถูกม๊ดน่อไอ่หล้า”

พ่อของน๊อตหันไปคุยกับน๊อตแล้วหันมาหาผมพร้อมกับพูดภาษาเหนือใส่ ผมงงเล็กน้อยฟังไม่ทัน น๊อตหัวเราะชอบใจ

“พ่อบอกพี่ว่า โชคดีจัง คนจะมีโชคซื้ออะไรมันก็ถูกหมดแหละ”

น๊อตอธิบาย ผมก็พยักหน้ารับทราบ พ่อของน๊อตก็หัวเราะเออ ออ ห่อหมกไปด้วย แต่ผมก็ยังรู้สึกคุ้นๆตากับคุณพ่อของน๊อตเหลือเกิน ความรู้สึกนี้มันยังค้างคาอยู่ในใจ น๊อตคงจะเห็นอาการผม

“พี่เก่งครับ”

“หืม ว่าไงจะให้พี่ช่วยอะไรบ้าง”

“เปล่าครับพี่.. อืม พี่ไม่รู้สึกคุ้นๆอะไรบ้างเหรอครับ”

น๊อตพูดกับผมแต่สายตาก็มองที่พ่อตัวเอง

“หืม หมายถึงอะไรเหรอคับ”

ผมยังมีอาการงุนงง น๊อตก็ยังส่งสายไปที่พ่อของตัวเอง ผมก็ยัง งง งง อยู่ดี

“ดูดีๆสิครับ พี่ว่าคุ้นๆไหม”

น๊อตบุ้ยปากไปทางพ่อของตัวเอง ส่วนผมเอียงคอนึกไม่ออก แต่มันก็คุ้นๆจริงๆนั่นแหละ

“ขอไปฝันก่อนนะครับ พรุ่งนี้ได้เลขแล้วจะมาซื้อ”

น๊อตพูดประโยคนี้ ตอนแรกผมก็งง แต่พอน๊อตชี้ไปที่พ่อตัวเองที่กำลังนับแยกชุดหวย ผมถึงกับตาโตอ้าปากค้าง

“ใช่เหรอน๊อต จริงๆเหรอ”

น๊อตไม่ตอบแต่กลับระเบิดเสียงหัวเราะออกมา จนพ่อต้องมามองหน้าลูกชายตัวเอง

“พี่เก่ง นึกออกแล้วใช่ไหมครับ”

น๊อตยังคงหัวเราะชอบใจ ผมพยักหน้าให้ ผมนึกออกแล้ว ลุงคนขายหวยที่ข้างสถานีอนามัยไขแสง ที่ผมไปก่อความวุนวายไว้ ว่าขายแพง  โอ๊ย กูจะบ้าตาย ที่แท้ก็เป็นคุณพ่อของน๊อตนี่เอง แล้วเจ้าตัวก็ไม่เคยบอกผมด้วยนะ

“ทำไมน๊อตไม่เคยบอกพี่เลยล่ะครับ”

ผมกระซิบกับน๊อต

“เป็นไงล่ะครับ โดนผมเซอร์ไพรส์บ้าง ฮ่าๆๆ”

อ่อ..นี่คือเรื่องจะเซอร์ไพรส์ผมงั้นเหรอ ฮึ่ม น๊อตนะน๊อต หมั่ยเขี้ยวจังวะ  กระโดดงับหูเด็กซะเลยดีไหม    (ใจเย็น..พ่อเขายังอยู่ทั้งคน ...ฮ่าๆๆ)
“เอ่อ พ่อครับ (เรียกพ่อเลยนะมึง) ผมขอโทษนะครับ ที่หาว่าพ่อขายราคาแพง”
ผมยกมือไหว้พ่อของน๊อต  รู้สึกว่าหน้าตาตัวเองหดเหลือสองนิ้ว    โถ่ววว..เก่งให้มันสมชื่อหน่อยดิว้าาา...(หยุดแซวสักทีได้ไหมเดี๋ยวเหอะ)

“หือ เคยซื้อกับพ่อด้วยเหรอเรา”

คุณพ่อของน๊อตหยุดเย็บแม็กหวยชุดแล้วหันมาถามผม

“ก็วันนั้นแหน่อิป้อ ตี้ผมออกมาหาป้อวันนั้นแหละ  หันปี้เขาว่าอิป้อขายเลขหน้าหลัง 910แปงๆนั่นแหน่”

พ่อทำท่าคิดครู่หนึ่งถึงกับหัวเราะออกมา

“อ๋อ นั่นเราเองเหรอลูก  อืมๆๆ “

พ่อยิ้มเฉยๆไม่พูดอะไร ผมเย็นสันหลังวาบเลยเชียว หมดกัน อดได้เป็นลูกเขยพ่อแล้วมั๊งเนี่ยตรู

“น๊อตมันคงบอกเก่งแล้วมั๊ง มันหายากไงลูก นายใหญ่ไม่ให้ลดเลย”

พ่ออธิบายเพิ่ม ผมค่อยโล่งใจหน่อย แต่ไอ้เจ้าน๊อตเหล่ตามองผมแถมกลั้นหัวเราะ ทำหน้าตาล้อเลียนใส่ผม  ฮึ่ยย  เซอร์ไพรส์มากจ้ะที่รัก  พี่จะคิดทบต้นทบดอก คอยดูเถอะ

“เอ้อ ป้อ แล้วงวดนี้มันมีเลขชุดตี้ดังๆมาแฮ๋มก่อนิ”

น๊อตหันไปถามพ่อ

“มีก่า เลข10นี่ลุ มันยังแปงอยู่เจี้ยเก่า แต่หมู่นี่มีคนสั่งป้อไว้แล้ว อันนี้ต้องแยกออก จะไปมาสูนกั๋นเน่อบ่าหล้า”

พ่อหมายถึงเลข10ยังคงแพงอยู่ มีคนจองไว้ห้ามเอามาปนกัน  น๊อตอธิบาย  ผมก็พยักหน้าเข้าใจ ภาษาเหนือนี่มันฟังเพลินดีแฮะ
 
“วันพูกบ่าหล้าจะออกไปแล่ “

พ่อถามน๊อตหลังจากยิงแม็กเย็บพวกหวยที่เรียงไว้บนแผงเสร็จแล้ว

“ผ่อก่อนน่อ พี่เก่งอยากไปขายกับผมไหมครับ”

 น๊อตตอบพ่อแล้วหันมาถามผม ผมเหวอไปเล็กน้อย

“พรุ่งนี้เหรอ อืม ช่วงไหนล่ะ”

ผมถาม แต่ยังไมทันที่น๊อตจะตอบ คุณพ่อก็พูดดักคอไว้

“จะไปรบก๋วนปี้เปิ้นยะหยัง เปิ้นก่อมีงานของเปิ้นก่า”

“อ๋อ ไม่เป็นไรครับ ผมอยากลองช่วยขายบ้างครับ แต่ที่ถามเพราะผมยังไม่ได้ซักเสื้อผ้าเลยน่ะครับ  น๊อตจะไปสักกี่โมงล่ะครับ ถ้าช่วงเช้าพี่ขอซักผ้าก่อนได้ไหม สักสองชั่วโมง”

ผมอธิบายให้พ่อฟัง และถามน๊อตไปด้วย

“ไม่เช้าขนาดนั้นหรอกพี่ แต่พี่ไม่ต้องไปก็ได้นะครับ คือ เอ่อ ..มันไม่ใช่งานของพี่อ่ะ”

 น๊อตพูดแบบนั้นหมายความว่าไงหว่า ให้พ่อสบายใจที่จะไม่ต้องมีคนนอกไปรับรู้การขาย หรือพูดประชดผมกันแน่นะ   เดาไม่ถูก
 
“เอ่อ ไม่..ไม่เป็นไร” 

ผมตะกุกตะกักเล็กน้อย

“ยังไงพี่ก็จะไป อยากเห็นเวลาน๊อตขายของ (ผมโกหก เคยช่วยขายแล้ว) เดี๋ยวพี่ซักผ้าเสร็จแล้วจะไลน์ไปบอกละกันครับ”

 พี่ไม่ยอมปล่อยให้แฟนพี่ไปโดนใครที่ไหนมารู้มาโปรยสเน่ห์ใส่หรอกนะ ฮึ่ม ผมขมวดคิ้วใส่หน้าน๊อตไม่ถึงสามวิ พอให้เจ้าตัวได้รู้ว่าผมกำลังแสดงอาการหวงอยู่นะ สังเกตสีหน้าน๊อตมีการยิ้มพอใจที่มุมปาก  ร้ายนะ ระวังเถอะ ผมส่งสายตาคาดโทษ ผมอยู่ช่วยงานจนเสร็จจึงขอตัวกลับ เพราะจะหนึ่งทุ่มครึ่งแล้ว โดยให้น๊อตเดินมาส่งที่วิน

“ร้ายนะครับ เด็กดีของพี่”

ผมใช้นิ้วดีดสันจมูกน๊อตเบาๆ

“โอ๊ยพี่เก่ง เดี๋ยวป้าฟองเห็นนะ”

น๊อตพูดถึง ป้าฟองภรรยาของคุณลุงที่เพื่อนบ้านน๊อต แกเปิดร้านขายขนมจีนอยู่ใต้หอพักสกาย พอเดินพ้นหอสกาย ผมเอื้อมมือไปประสานมือกับน๊อต เจ้าตัวยิ้มเขิน

“ดึกแล้วเค้าไม่ออกมามองหรอกน่า  พี่รักน๊อตนะครับ รู้ไหม”

“อื้ม ครับ ผมก็รักพี่นะ กลับดีๆนะครับห้ามทำเจ้าชู้กับใครนะ”

น๊อตชี้นิ้วมาที่ผม จร้าที่รักใครจะกล้ามีคนอื่นอีก แฟนตัวเองน่ารักน่าถนอมขนาดนี้

“แฟนพี่น่ารักขนาดนี้ ใครจะโง่ปล่อยหลุดมือ ว่าแต่ วันนี้ไม่บอกไม่เตี๊ยมกันเลยนะตั้งหลายอย่าง ไหนจะเซอร์ไพรส์อีก ร้ายนักนะเราน่ะ”

“ฮ่าๆ เซอร์ไพรส์ใช่ไหมครับ”

“มากเลยทีเดียว  เดี๋ยวเถอะคอยดูพี่จะคิดบัญชีทบต้นทบดอกสามเท่าเลยเชียว” 

ผมหยิกคางน๊อตพร้อมกับลูบหัวเขาสองสามที

“เอาล่ะ พี่กลับหอก่อน คืนนี้ค่อยโทรมาหานะครับ ตะเอง”

ผมจีบปากจีบคอแกล้งหยอก

“บ้า  พี่เก่งบ้า  แต่อย่าลืมโทรมาหาเค้าด้วยนะตะเอง”

 ฮ่าๆ น๊อตเองก็จีบปากจีบคอหยอกตอบ ทำไมน๊อตทำแล้วน่ารักจังวะ..ลักยิ้มเผยอขึ้นมาทั้งสองข้าง โอ๊ยน่ารักที่สุดแฟนเรา

“ฮ่าๆ เออ ต่อไป ลองมาเรียกกันแบบนี้ดูดีมั้ย  ตัวเอง เค้า ไรงี้”

“ไม่เอาอ่ะพี่ มันจั๊กกะจี้ยังไงไม่รู้”

น๊อตตอบพร้อมกับท่าทางเขินๆ

“อืม พี่ก็ว่ามันจั๊กกะจี้ว่ะ  เอาน่ะ บางทีพี่อาจเผลอเรียกน๊อตแบบนี้ก็ได้”

โบกไม้โบกมือร่ำลากันแล้วผมนั่งพี่วินจากซอยแยก11 ออกมาปากทางซอยแยก1  ผมแวะที่เซเว่นข้างหอซื้อเครื่องใช้ส่วนตัวพร้อมกับน้ำยาซักผ้า ซึ่งอันเก่าใกล้จะหมดแล้ว

“อุ๊ยผัววววช้านมาแล้วคร๊าาา”

ไอ้เด็กเปรต ไอ้ห่า แม่งมาเรียกกูผัว ไอ้เวรตะไลก้อง เด็กร้านเซเว่นแต๋วแหววไม่สมชื่อเจ้าของ ที่ผมรู้จักคุ้นเคยดี ทักทายเมื่อผมเดินเข้าร้าน

“เรียกกูผัวเดี๋ยวเอางวงฟาดปากเลย มึงสูงกว่ากูนิดเดียว”

“ฮ่าๆ หนู่แค่แซวเล่น แหม่ก็แซวแบบนี้ทุกวัน พี่จะเลี้ยงไรหนูอีกวันนี้”

“พอเลย เข้ามาปุ๊ปก็เรียกกูผัว วันนี้มึงอดแดก ว่าแต่มึงเข้ากะบ่ายเหรอวันนี้”

ผมถามมันกำลังจัดของทำFIFOอยู่ที่ชั้นขนมปัง พร้อมกับเพื่อนสาวอีกคน ที่หันมามองผมเป็นพักๆ สงสัยจะต้องมนต์สเน่ห์ในความหล่อผมอีกคนละ

“หนูอยู่กะบ่ายแล้วค่าาคุณพี่”

ไอ้ก้อง หรือ อีก้องดีวะ กะเทยหุ่นสูงจีบปากจีบคอตอบ เด็กในร้านนี้ผมคุ้นเคยเกือบทุกคนเพราะเห็นกันมานานแล้ว คุยเป็นเพื่อนสนิทสนมกันไป เพราะผมรู้จักกับเจ้าของเซเว่นสาขานี้ เขาเคยฝากผมซื้อไอโฟนหกเอสกับไอ้เอกอยู่  พอถึงปีใหม่ทีไรก็จัดงานเลี้ยงฉลองให้กันพนักงานในร้านที่ชั้นบน ผมก็มาร่วมแจมถ้ามีโอกาส

“พี่ไปเป็นผัวมันตั้งแต่ตอนไหนคะ”

เด็กสาวอีกคนทำท่าทางอยากจะสนิทสนมด้วย พูดดักคอขึ้น

“ไม่หรอกครับ แหม่ น้องมันแซวเล่นเฉยๆ คุยกันจนชินแล้ว”

“ค่ะ หนูรู้ หนูแค่แซวเฉยๆ”

เหรอครับ แต่ดูแววตาหนูมันเหมือนแอบแทะโลมพี่อยู่นะ ฮ่าๆๆ

“แหม่ นึกว่ามึงจะลืมผัวเจมส์ของมึงแล้วซะอีก ถ้าพี่เขายอมเป็นผัวมึง กูจะจีบอีเจมส์แทน” 

เพื่อนสาวของอีก้อง เอ๊ะ ไอ้ก้อง วะ ชักสับสน..ยังไม่ละเลิกเล่นมุกพอดีกับที่เจ้าตัวคนที่ถูกพูดถึงก็ตะโกนมาจากโต๊ะแคชเชียร์

“อะไร อะไรผัวใคร พี่ฟ้า พูดแบบนี้ผมเสียหายนะ” 

ไอ้เจมส์ฮึดฮัดตะโกนข้ามมา

“อีเจมส์ มึงไม่ต้องเป็นห่วงหรอกยังไงกูก็ไม่ยอมให้อีนี่ไปแย่งมึงหรอก”

นี่ๆๆๆ กูยังยืนหัวโด่อยู่นะ ลูกค้าก็ยังมีสองสามคน

“อีก้อง กูมีดีกว่ามึงอย่างหนึ่งละกัน”

เด็กสาวที่ชื่อฟ้ายังคงไม่ลดละ เถียงจะเอาโล่รึไงกัน  เดี่ยวกูทำให้ ฮ่าๆ บางทีก็เพลินดีนะกับคำพูดของพวกนี้

“โอ๊ย อีฟ้า ถ้าheeมึงขี้ได้ มึงค่อยมาแย่งผัวกู เข้าใจมั๊ย”

หืมมม  :katai1: :ling1:  :m20:

ไม่ใช่แค่ฟ้านะที่ระเบิดหัวเราะออกมาพร้อมกับตบไหล่อีก้อง  ไอ้เจมส์เอง ผมเองก็ระเบิดขำก๊ากออกมากับประโยคของอีก้อง มันคิดได้ไงวะ ไปสรรหามาจากไหนไอ้คำนี้ ผมละขำท้องคัดท้องแข็ง คิดได้เนาะ นี่แหละที่บางทีผมก็ไม่ทันกับพวกศัพท์แสงที่คนเป็นแต๋วแหววอย่างอีก้องมันจะสรรหามาเรียกขานใช้กัน  โอยย กลับมาถึงห้องพอนึกถึงก็ยังขำไม่หาย เออ มันช่างคิดนะ “ถ้าheeมึงขี้ได้ ค่อยมาแย่งผัวกู”  งั้นเหรอ ไอ้ขำมันก็ขำอยู่หรอก แต่มันพูดแบบนี้หมายความว่าไงวะ หรือว่า ไอ้เจมส์เป็น .. ไอ้เจมส์ก็น่ารักอยู่นะถ้าเป็นนี่ ฮาเลย



..



(ป.ล. ไหน ..ใครฟังแล้วสะอึกกับประโยคอีก้องบ้าง.....) :m20: :laugh:





ออฟไลน์ eaktt

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 1
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-0
ติดตามตอนต่อไปอยู่นะครัช
 :hao6:  :hao7: :hao3:

ออฟไลน์ thewa.arak

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 66
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +3/-0
Lottery Manพิชิตรักหนุ่มขายหวย

(ตอนที่6)  เปิดตัว


 วันหยุดสุดสัปดาห์ช่วงก้าวเข้าสู่ดูหนาว แต่ทว่าประเทศไทย แม้จะเดือนตุลาคมแล้วก็ยังไม่มีวี่แววความหนาวแต่อย่างใด ร้อนได้ร้อนดีร้อนทั้งปี  ช่วงเย็นผมมาช่วยป้าศรและไอ้ต้าทำเหรียญโปรยทานสำหรับใช้ในงานบวชของพี่ชายมัน ซึ่งก่อนหน้านั้นป้าศรแกทำผัดไทหม้อใหญ่ไว้เลยไม่ต้องเสียตังค่ากับข้าวมื้อเย็น

“ยางน่ะอย่ารัดแน่นนะ เดี๋ยวพอดึงแล้วกระดาษมันจะขาด”

ป้าศรร้องเตือน ในขณะที่ผมเป็นลูกมือช่วยรัดเหรียญสองบาทเข้ากับกระดาษที่ตัดเป็นลวดลายดอกไม้ แล้วส่งต่อให้ไอ้ต้ากับป้าศรคลี่กระดาษออกจนกลายเป็นเหรียญโปรยทาน มีทั้งเหรียญบาท สองบาท ห้าบาท และสิบบาท

“ว่าแต่เหรียญสิบนี่มันไม่หนักไปหน่อยเหรอวะไอ้ต้า”

 ผมว่าพลางรัดเหรียญสิบบาทเข้ากับตัวกระดาษ

“เนี่ย โปรยทีคนรอรับอาจถึงขั้นหัวแตกได้นะเนี่ย”

ผมพูดย้ำอีกที

“มันมีไม่เยอะหรอกพี่ไม่ถึงห้าสิบเหรียญ”

ไอ้ต้าอธิบาย

“นี่ๆ ดูนี่ เหรียญบาทน่ะอยู่ถุงนี้”

ป้าศรเอื้อมมือไปด้านหลังแกแล้วคว้าเอาถุงพาสติกห่อใหญ่ซึ่งในนั้นคลี่กระดาษออกแล้วเป็นรูปดอกไม้สวยงาม อัดแน่นเต็มไปหมด

“โห ทั้งหมดนี่กี่บาทกันนะเนี่ย”

ผมไม่เจาะจงว่าจะถามใครจึงใช้ภาษากลางๆ

“สามพัน มั๊ง ใช่ป่ะ ต้า”

ป้าศรตอบ ไอ้ต้าก็พยักหน้ารับ

“ไม่ๆ รวมทั้งหมดน่ะสามพันบาทอ่ะพี่”

“กูไปด้วยได้ป่าว กูจะเอาร่มไปจ่อเลยเวลาพวกมึงจะโปรยทาน”

ผมพูดกลั้วหัวเราะอย่างไม่จริงจังนัก


“ที่เราทำอยู่เนี่ยมันแค่สามพันนะ ยังมีที่เอาไปให้เพื่อนๆอีเอกมันทำอีกนะพี่ เห็นว่าสองพันมั๊ง”

“เยอะไปป่าววะ ห้าพันเนี่ย งานใหญ่งานช้างเหรอ ถึงต้องทำเหรียญโปรยทานมากมายขนาดนี้”

“เอ้า พี่ชายผมมันหล่อมัคนรู้จักเยอะ มีคนช่วยอนุโมทนาฮอมๆมาจนครบห้าพันแล้วโอนมาให้ผมช่วยทำ”

ไอ้ต้าอธิบาย

“ห๊ะ อะไรนะ ฮอมๆ คืออะไรวะ”

“อ๋อ รวมๆอ่ะพี่ โทษทีเผลอออกภาษาถิ่น”

 รักเธอคนนี้ยี่สิบสี่ชั่วโมง เช้าสายบ่ายเย็น.. เสียงมือถือดังขึ้นผมเลยต้องรับสายก่อน

“ว่าไงครับที่รัก”

ไอ้ต้าหูผึ่งหันมามองหน้าผม แล้วทำปาก ที่รัก..แล้วยิ้มกว้าง

“พี่เก่งอยู่ไหนครับ”

“อยู่บ้านเพื่อนครับ บ้านไอ้ต้าน่ะ มาช่วยทำเหรียญโปรยทาน”

“พอดีผมมาซื้อใช้ของที่เดอะมอลล์กะว่าจะชวนพี่ไปกินก๋วยเตี๋ยวมะนาวหน้าห้างพันทิพอ่ะครับ”

“เหรอครับ แต่พี่อิ่มแล้วนะ ป้าศรทำผัดไทให้กิน”

“เหรอครับ เอ่อ..”

“เอางี้ละกัน รีบกลับไหมล่ะเราน่ะ”

ผมถาม

“ถ้าพี่ติดธุระอยู่ก็ไม่เป็นไรครับ ผมจะได้กลับเลย”

“กลับเลยก็ไม่ถึงบ้านสักทีสิครับ”

ผมเล่นมุก เลยโดนน๊อตด่าไปคำหนึ่ง

“เอ้อ น๊อตมาช่วยรัดเหรียญโปรยทานไหม”

“อืม แต่ผมไม่รู้จักใครเลยนะพี่”

“ไม่เป็นไร งั้นเอางี้ มาช่วยทำด้วยกัน เดี๋ยวพอเสร็จแล้วก็กลับพร้อมกันเลย”

“เอางั้นก็ได้ครับ”

“น๊อตลงมาที่ประตูทางออกด้านหลังมอลล์นะ ฝั่งธนาคารกรุงเทพน่ะ เดี๋ยวพี่ไปรับ”

“ครับผม”





 *********

“ป้าศรครับ ต้า นี่น้องน๊อตครับ”

น๊อตยกมือไหว้ป้าศรกับไอ้ต้า เสร็จแล้วก็นั่งลงข้างๆตัวผม

“พี่เก่ง  มีแฟนน่ารักๆ ไม่บอกกันบ้างเลยนะครับเนี่ย ”

ไอ้ต้าแซวทันที น๊อตยังไม่ทันนั่งถึงพื้นด้วยซ้ำ

“เอ้า ก็นี่ไง เห็นคราวก่อนบอกให้พามาแนะนำตัวไม่ใช่เหรอ เนี่ยมาแล้วไง”

ผมทำท่าทางกวนประสาทไอ้ต้า น๊อตยิ้มเขินอย่างเดียว

“มีลักยิ้มด้วยว่ะพี่  น่ารักอ่ะ”

ไม่พูดเปล่าขยับมาใกล้น๊อตแล้วหยิบเหรียญมาสอนให้น๊อตทำ

“น้อยๆหน่อยไอ้ต้า แฟนกู ดูปากกู ช้าๆ แฟนกู  ชัดมั๊ย “

“แหม่พี่ หยอกเล่นหรอก เห็นน่ารักๆก็แกล้งแหย่เล่นไม่ได้รึไง หวงจริงพี่”

พอดีผมนึกอะไรบางอย่างขึ้นได้

“เอ้า น๊อตทำไมไม่พูดภาษาเหนือกับพี่เขาล่ะ พี่ต้าเขาอยู่ลำปาง คนเหนือเหมือนน๊อตเลย”

“อ้าว” 

ทั้งไอ้ต้าและน๊อตโพล่งออกมาเกือบจะพร้อมกัน จากนั้นก็กลายเป็นภาษาเหนือคุยกันโขมงโฉงเฉง ป้าศรกับผมก็หัวเราะชอบใจ
 
"อ้าว ไอ้เก่ง มึงมาตั้งแต่ตอนไหนวะ”

ไอ้เอกถือถุงหิ้วบรรจุส้มเขียวหวานมาด้วย และทันทีที่มันสังเกตเห็นน๊อต มันทำท่าจะปล่อยถุงลงพื้น

“ไอ้ต้ามึงพาใครมาไม่บอกกู”

ไอ้เอกว่าพลางเข้ามาเกาะคอน๊อต  กูนึกแล้ว พวกมึงแม่งไว้ใจได้ที่ไหน เคยพูดไว้ไม่มีผิดเพี้ยน

“น้อยๆหน่อย ไอ้เอก มึงปล่อยน้องเลย นั่นแฟนกู”

ผมดึงแขนไอ้เอกแกะมือมันออกจากคอน๊อตแล้วลากมันออกห่าง

“จริงอ่ะ น้อง จริงป่าวครับ”

แน๊ะ ยังจะมีหน้ามาเล่นหูเล่นตากับแฟนกูอีก น๊อตก็ได้แต่ยิ้มเขินอย่างเดียว

“เอก ปล่อยน้อง พวกแกนี่ เกรงใจไอ้เก่งมันบ้าง”

ขอบคุณมากครับป้าศร  ผมนึกขอบคุณในใจ  ไอ้เอกมันมองหน้าผมใหญ่

“มึงเหี้ยว่ะ มีแฟนไม่เคยบอกเพื่อนเลยนะ”

“ก็กูรู้นิสัยพวกมึงไง กูเลยไม่อยากพาน้องมา แต่วันนี้น้องมาช่วย มาอนุโมทนา มึงนี่ก็แม่งทำเสียฤกษ์หมด”

ผมบ่นทีเล่นทีจริง

“ชื่อไรเหรอ  ชื่อไรครับน้อง”

ไอ้เอกถามผม แต่เปลี่ยนใจหันไปถามน๊อตแทน

“น๊อตครับพี่”

“เห้ยยย มีลักยิ้มด้วย น่ารักว่ะ เอาส้มไหมเดี๋ยวพี่แกะให้”

“มึงมานี่เลย มาช่วยเมียมึงนี่”

ผมลากแขนมันมานั่งข้างไอ้ต้า

“เมียเมออะไรเล่าพี่ โว๊ะ พูดซะผมเสียหายหมด”

ไอ้ต้าโวยวายไม่พอใจ

“เอ้าใครจะไปรู้กับพวกมึงวะ อ่ะ งั้นมึงเป็นเมียเหรอ”

ผมหันไปถามไอ้เอก

“พอๆหยุดๆ มึงทำงานต่อเลย ไม่คุย เลิกๆ”

“xวย ทีอย่างงี้ละทำเงียบ เมื่อกี้ยังปากเก่งกันอยู่เลย”

ผมได้ทีสวนกลับและหัวเราะชอบใจ

“วันนี้จะจัดกันอีกป่าว เดี๋ยวกูตามขาให้”

ผมมองหน้าน๊อต น้องทำท่างงงง

“ไม่ว่ะ กูต้องรีบกลับ พวกมึงก็จัดกันไปเถอะ “

ผมตอบพลางยักคิ้วหลิ่วตาไม่ให้มันพูดต่อ เพราะไม่อยากให้น๊อตรับรู้เรื่องการพนัน เขายังเด็กอยู่

“เออๆ ยังไงดึกๆมึงก็ค่อยตามมาก็ได้”

“อืม งั้นกูกลับก่อนดีกว่าเริ่มเย็นมากแล้ว เดี๋ยวน้องจะกลับบ้านไม่ทัน โดนพ่อด่าแน่ๆ”

ผมหาข้ออ้าง รีบกลับเพราะถ้าหากอยู่ไปนานๆเข้าต้องมีอะไรหลุดออกมาสักอย่างแน่ๆ ไม่ปลอดภัยสำหรับน๊อต ผมเลยขอตัวเอาน้องกลับก่อน ให้พ้นจากไอ้พวกนี้ แค่นี้ก็ถือว่าเปิดตัวให้รู้จักแล้ว  ผมให้น๊อตร่ำลาทุกคนแล้วผมก็รีบพาน้องกลับทันที

“พี่เอกกับพี่ต้าเป็นแฟนกันหรือครับ”

“อื้มผัวเมียกัน”

ผมย้ำสถานะให้น๊อตได้เข้าใจแจ่มแจ้ง

“อย่าบอกนะว่าไปหลงชอบใครคนใดคนหนึ่งเข้า”

น๊อตตีแขนผมดังเพี๊ยะ

“พี่เก่ง อย่ามา”

“ฮ่าๆ ก็พี่หวงแฟนพี่นี่นา ไม่ได้หรอก ไอ้สองคนนี้อย่าได้อยู่ใกล้พวกมันเด็ดขาด”

“แต่พี่ต้าก็ดูเรียบร้อยดีนะครับ ดีกว่าพี่เอกเสียอีก รายนั่นน่ะปากว่ามือถึงตลอด”

“นั่นแหละพี่ถึงไม่อยากให้น๊อตอยู่นาน แฟนพี่พี่ก็หวง”

“จริงเหรอครับ”

“ของมันแน่อยู่แล้ว”

น๊อตยิ้มเขิน ผมจับมือน๊อตพากันเดินข้ามสะพานลอยแล้วส่งน๊อตนั่งพี่วินกลับบ้าน

“เดี๋ยวดึกๆพี่โทรไปหานะครับ”

“ผมจะรอนะครับ”

“อื้ม กลับดีๆนะครับ พี่เป็นห่วงนะ”

“พี่เก่งก็ ห่างกันแค่สิบซอยเอง”

“หรือยังไงถ้าจะมานอนห้องพี่ ก็ค่อยว่ากันครับ”

น๊อตพยักหน้าก่อนนั่งวินเข้าซอยกลับบ้าน ผมแวะเซเว่นซื้อของใช้ส่วนตัวและนมจืดหนึ่งกล่องกินแก้หิวกลางดึก เพราะผัดไทป้าศรอาจจะไม่อยู่ท้อง อีก้องอยู่กะเช้า เลยสบายหูไปวันนี้


***************

 :katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5:
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 24-06-2017 13:47:04 โดย thewa.arak »

ออฟไลน์ thewa.arak

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 66
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +3/-0
Lottery Man พิชิตรักหนุ่มขายหวย

(ตอนพิเศษ)   งานเกือบเข้าแล้วไง





  จำได้ไหมครับที่ผมเคยพูดถึงไอ้เจมส์ เด็กพนักงานร้านเซเว่นข้างอพาร์ตเม้นท์ผม เย็นวันหนึ่งที่ผมไปช่วยน๊อตขายหวยหน้าธนาคารไทยธนาคารฝั่งตรงข้ามห้างพันทิพ แล้วไม่รู้ว่าไอ้เจมส์มันโผล่มาจากไหน

“อ้าว พี่ มาทำอะไรเนี่ย”

“อ้าว เออ แล้วมึงมาทำไรแถวนี้ ร้านมึงอยู่ฝั่งโน้นไม่ใช่เหรอวะ”

ผมเงยหน้ามาเห็นมัน ทั้งผมและไอ้เจมส์ต่างก็เกิดอาการตกตะลึงชะงักงันกันไปสามวินาที

“ผมเพิ่งเลิกกะ นี่จะขึ้นรถตู้กลับบางบัวทอง”

ไอ้เจมส์อธิบาย ผมก็ พยักหน้า เออ ออไปไม่รู้จะพูดอะไรต่อ  ไอ้เจมส์มันหน้าตาไม่ได้หล่อเหลา แต่ดูดีสมตัว ผิวเข้มหน้าเข้มคางแหลม บางครั้งผมเข้าร้านเซเว่นไปก็คอยหาโอกาสเพื่อเข้าจ่ายเงินตรงที่ช่องแคชเชียร์ที่มันยืน

“พี่รู้จักกันด้วยเหรอครับ”

น๊อตโพล่งขึ้นมาทำลายอาการชะงักงันของผม

“อ้อ น้องพนักงานร้านเซเว่นข้างหอพี่ไงครับ”

“อ่อ เหรอครับ”

อืม ..น้ำเสียงแบบนี้มันหมายความว่าไงครับที่รัก....

“นี่พี่ขายหวยด้วยเหรอ”

ไอ้เจมส์ทัก

“เปล่าๆ พี่มาช่วยน้องขาย”

พอผมพูดจบประโยค ก็ดูเหมือนบรรยากาศเริ่มมาคุ

“สนใจสักใบไหมครับพี่ ผมลดพิเศษแบบพิเศษๆให้เลย ในฐานะที่รู้จักกับพี่เก่ง”

เอิ่ม..น๊อต มันไม่ใช่อย่างนั้นครับ...แฮ่ม....

“เดี๋ยวก็ได้โดนพ่อด่าอีกหรอกน๊อต”

ผมร้องเตือน  ในขณะที่น๊อตกำลังขายหวยให้ลูกค้ารายอื่น ไอ้เจมส์กระเถิบมาใกล้ผม

“นี่น้องพี่เก่งเหรอ”

ไอ้เจมส์ถามผมแบบเสียงแทบจะเป้นเสียงกระซิบแต่ผมก็ได้ยิน

“อื้มมาช่วยน้องขาย มีไรเหรอ”

ผมตอบหน้าตาเฉยและคิดว่าเบาพอที่น๊อตจะไม่ยิน

“พี่จะเอาเลขไหนเดี๋ยวผมช่วยดูให้ได้นะครับ,  พี่ช่วยหาเลข 248ให้คุณป้าแป๊บนะครับ”

ประโยคแรกน๊อตโพล่งขึ้นมาระหว่างที่ไอ้เจมส์กระซิบ ส่วนประโยคหลังน๊อตพูดพร้อมกับดึงแขนผมไปช่วยคุณป้าท่านหนึ่ง ผมเห็นแกไล่ดูเลข248แล้วหาไม่เจอ

“ว่าไงครับ พี่ช่วยผมซื้อสักใบสิครับ”

น๊อตหันไปคุยกับไอ้เจมส์ต่อ

ผมแอบเงี่ยหูฟังเขาสองคนคุยกัน ในขณะที่สายตาก็กวาดไล่ดูเลขให้คุณป้า

“ป้าครับ ขอโทษด้วย 248 ไม่มีแล้วครับ เหลือ 428 พอได้ไหมครับ” 

ผมเสนอแนวทางอื่นให้ เพราะเห็นว่าเลขใกล้เคียงกัน แต่คุณป้ายิ้มแล้วโบกมือไม่รับพร้อมกับเดินจากไป

“พี่ไม่เล่นหวยอ่ะครับ ไม่เคยถูกเลยไม่ซื้ออีกเลย”

“ช่วยผมสักใบนะครับ ถือว่าช่วยเป็นทุนการศึกษาน้องนะครับ ใบเดียวก็ได้ครับ นะครับ”

เอาแล้ว ไอ้เจมส์โดนลูกอ้อนของน๊อตเข้าแล้ว  เดี๋ยวนะ อ้อนเหรอ  ฮ่วย ทำไมต้องทำท่าอ้อนขนาดนั้น

“ไอ้เจมส์ มึงก็ช่วยๆน้องสักใบดี๊ ไม่แน่นะเว๊ย มึงอาจจะถูกก็ได้”

“ก็ได้ครับ เห็นแก่พี่นะ เอางี้เดี๋ยวคราวหน้าผมจะให้อีก้องมันมาซื้ออีก พี่ขายแถวนี้บ่อยเหรอ”

“ก็ไม่นะ มาช่วยน้อง ถ้าว่างๆน่ะ ก่อนหวยออกประมาณหนึ่งสัปดาห์ แถวๆเรานี่แหละไม่ใกล้ไม่ไกล”

ผมตอบไปตามตรง แต่น๊อตสิครับไม่อยู่เฉย

“พี่เก่ง เอามือมา” 

ว่าแล้วก็จับมือเอานิ้วชี้ขึ้น

“หลับตานะพี่  อ่ะ พี่นับหนึ่งถึงสามเลยครับ”

พร้อมกับออกคำสั่งผมเสร็จสรรพ และให้ไอ้เจมส์นับ จากนั้น เอานิ้วผมชี้วนๆไปรอบแผง เอ๊ะ ทำไมบรรยากาศมันเหมือนตอนผมแกล้งจับมือน้องให้ช่วยเลือกหวย  ว่าแต่ นี่เขากำลังประชดผมอยู่รึไงกัน

“เอ้านับสิพี่”

น๊อตเรียกไอ้เจมส์

“เอ่อ เอางี้เลยเหรอ”

“นับครับ”

 เอิ่ม น๊อตครับ ไอ้เจมส์เป็นลูกค้านะครับ ไปแหวใส่เขาทำไม..

“มึงก็นับไปเถอะน่า”

ผมเร่งไอ้เจมส์ มันส่ายหน้าแต่ก็นับตามที่น๊อตบอก

“หยุด”

น๊อตจิ้มนิ้วผมไปตรงเลข 883 จริงๆผมรู้สึกได้ว่ามันไม่ใช่การนับหยุดที่จังหวะที่สามพอดิบพอดี แต่เหมือนน๊อตจงใจไปหาเลขนั้นโดยตรง

“โหได้ เลขสวยนะครับพี่ พี่รู้ไหม คราวก่อนพี่เก่งก็ทำแบบนี้ ถูกเลขหน้าสามตัวด้วยนะพี่”

น๊อตอวดวิการเลือกเลขที่ผมเป็นคนคิดให้อย่างภาคภูมิใจ

“มันคงจะถูกอีกนะพี่”

ไอ้เจมส์พูดไปหัวเราะไปพลางควักเงินแบงค์ร้อยมาให้

“ไม่เป็นไร ไม่ต้องทอนก็ได้ครับ”

ใจบุญนะมึง ไอ้เจมส์

“ไม่ได้ครับ นอกจากจะไม่รับแล้วยังจะขายลดราคาอย่างที่ผมพูดไว้ด้วย”

น๊อตพูดพลางส่งเงินทอนให้ไอ้เจมส์ไป

“น้องทอนผิดครับ นี่มันยี่สิบหกบาทนะ”

ไอ้เจมส์ท้วง

“ไม่เป็นไรครับ สำหรับเพื่อนพี่เก่งผมลดให้พิเศษ เอาราคาทุนก็พอครับ”

น๊อตกระซิบพอให้ได้ยินกันสามคน

“เฮ๊ย จะดีเหรอ กว่าจะขายหมดแผง”

ไอ้เจมส์ยังคงยืนยันที่จะจ่ายตามเดิม แต่น๊อตก็ไม่เอา สรุปก็ได้ตังทอนคืนไป ยี่สิบหกบาท

“ไปละพี่ คราวหน้าแวะเซเว่นมีเรื่องดีๆได้คุยกันแน่พี่”

ไอ้เจมส์พูดทิ้งท้ายเหมือนวางลูกระเบิดทิ้งไว้แล้วจากไปเฉยๆ

“ช่างมันพี่ หวยงวดนี้มา เจ็ดสิบสี่บาท เอาทุนก็พอ”

น๊อตพูดเมื่อคล้อยหลังไอ้เจมส์

“เอิ่ม ทำไมน๊อตถึงไปลดให้เขาแบบนั้นล่ะ”

“เอ้า ก็เพื่อนพี่นี่ ดูท่าจะสนิทกันด้วย ไม่ใช่หรือไง”

“น๊อตค้าบ ดูยังไงค๊าบ ว่าพี่สนิทกับมัน  ก็คุยคำตอบคำนะ”

“ไม่รู้แหละ เวลาน๊อตไม่ได้อยู่ด้วยคุยอะไรกันบ้างใครจะไปรู้  เมื่อกี้แอบเห็นพี่เขามองพี่แปลกๆด้วยแหละ”

"ไม่เห็นรู้สึกอะไรด้วยเลย จริงๆ"

ผมตอบไปตามที่รู้สึกจริงๆ

"แน่ใจนะครับ"

“บ้าแล้ว แค่ซื้อของทั่วๆไปก็คุยก็ถามปกติครับ ไม่มีอะไรนะ นี่อย่าบอกว่า หึงพี่”

ผมชี้ไม้ชี้มือ ทำท่าติดตลกเพื่อไม่ให้เกิดบรรยากาศมาคุไปกว่านี้

“ไม่นิครับ ใครจะไปหึง เป็นน้องไม่ใช่เหรอครับ”

นั่นไง โดนแล้วไหมล่า มาลูกงอนลูกใหญ่ซะด้วยสิ

“ไม่เอาน่า ไม่มีอะไรเลยจริงจริ๊ง”

“แล้วทำไมต้องทำเสียงสูงด้วยล่ะครับ”

“เอ้า พี่ก็อยากให้เชื่อใจกันไงค้าบ ไม่มีอะไรจริงๆ ไม่มีใครน่ารักเท่าแฟนพี่อีกแล้ว”

ผมพยายามหาทางลง

“เมื่อกี้ยังบอกพี่คนนั้นว่าน้องอยู่เลย”

น๊อตเองก็ไม่ลดละ

“น๊อตอยากให้พี่บอกคนอื่นๆว่าแฟนเหรอครับ”

ผมถามจริงจัง แต่น๊อตกลับเงียบ

“น๊อต พร้อมแล้วหรือ  คือพี่น่ะ เห็นว่าน๊อตยังเรียนชั้นมัธยมอยู่ จริงๆเราไม่จำเป็นต้องไปบอกใครนี่ครับว่าเราเป็นอะไรกัน สมัยนี้เค้ามองกันออก”

“แวะดูก่อนได้ครับพี่ , แวะดูก่อนครับ , เสี่ยงดวงกับผมสักใบนะครับ”

น๊อตทำเป็นไม่ได้ยินสิ่งที่ผมพูด ผมก็เลยตะโกนเรียกลูกค้าบ้าง

“เอ้าหยุดพูดทำไมล่ะครับ ผมฟังอยู่”

อ้าว...ซะงั้น แล้วเงียบทำไม เด็กบ้า เดี๋ยวจับจูบซะเลยดีไหม

“ก็ไม่มีอะไรทั้งนั้นแหละครับ พี่มาขนาดนี้แล้ว น๊อตยังไม่เชี่อใจพี่อีกหรือครับ”

ผมพูดพร้อมทำท่าทางจริงจัง

“เชื่อครับ ผมก็แค่แหย่เล่นน่าพี่”

น๊อตยิ้ม ผมค่อยใจชื้นขึ้นหน่อย กว่าจะผ่านด่านพ่อได้ก็เหนื่อยโข อยู่จะปล่อยไปได้ไง แฟนเราทั้งคน ใครจะน่ารักแค่ไหนก็สู้แฟนเราไม่ได้หรอก เอาจริงๆ  ดูท่าทางเจ้าตัวจะอารมณ์ดีขึ้นทันตา ทักทายลูกค้าที่ผ่านไปมาอย่างสดชื่นแจ่มใส

"จริงๆแล้ว หวยเลขนั้นน่ะมันออกไปแล้วงวดที่แล้ว คิดว่าคงไม่ออกซ้ำหรอก เลยขายลดให้พี่เขาไป แต่ถ้าพี่เขาถูกขึ้นมาก็ถือว่าเป็นดวงของเขา"

น๊อตอธิบายเสียยาว ผมก็เพิ่งจะเข้าใจในสิ่งที่น๊อตทำ 
สรุปว่าวันนี้พวกเราขายไม่หมดแผฟง เหลือไว้ประมาณสองในสาม เอาไว้ให้คุณพ่อของน๊อตเอาไปขายต่อที่ตลาดประชานิเวศน์
คนน่าจะเยอะพอสมควร






(ต่อ   ตอนจบ)
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 24-06-2017 13:47:41 โดย thewa.arak »

ออฟไลน์ thewa.arak

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 66
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +3/-0
Lottery Man พิชิตรักหนุ่มขายหวย



(ตอนจบ)



   หลังจากที่ตกลงเป็นแฟนกันก็ผ่านกาลเวลาไปไวเหมือนโกหก แปดเดือนแล้วสิเนี่ย น้องก็ทำหน้าที่เรียนต่อไป ส่วนผมก็ทำงานตามปกติเจอกันบ้างตามโอกาสช่วงเลิกเรียนเลิกงาน น้องเขาก็มาเที่ยวหาผมบ้างมานอนที่หอผมบ้าง แต่ผมยังคงให้เกียรติน้องเขานะ เราไม่มีอะไรกันเลยนอกจากกอดและหอมแก้ม อีกอย่างผมก็กลัวด้วย น้องมันอายุ17ปีเอง ผมก็กลัวข้อหาพรากผู้เยาว์สิครับ  เอาน่าอดเปรี้ยวไว้กินหวาน จะรีบไปไหนกัน อีกอย่างผมก็ไม่อยากให้คนมองว่าเป็นเกย์มันง่าย เอากันง่ายเจอหน้าถูกใจก็พากันไปเอากัน ผมไม่ใช่คนแบบนั้น แถมรังเกียจด้วยหากเจอคนประเภทมองหน้าแล้วยักคิ้วหลิ่วตาผมก็ไม่ชอบนะครับ ถือว่าทำให้เสียสถาบันเกย์หมด คบๆกันไปน่ารักหยอกเอินกันไป ช่วยเหลือเล็กๆน้อยๆเช่นเลี้ยงข้าวบ้าง ดูหนังบ้างตามประสาแฟนข้ามใหม่ปลามันอ่ะเนอะ นั่นแหละ อดเปรี้ยวกินหวาน
 
  กลางเดือนตุลาคม มีหนังเข้าใหม่น่าดูหลายเรื่อง แจ็ค รีชเชอร์2 ผมดูแล้ว เหลือแค่ ด็อกเตอร์ สเตรนจ์ จึงคิดว่าจะหาโอกาสพาน๊อตไปดูด้วยกัน ซึ่งแน่นอนว่าต้องเป็นรอบดึกวันศุกร์ที่โรงหนังเอสพลานาด แคราย หนังก็มันส์ มาดูกับคนที่เราชอบก็ยิ่งเป็นอะไรที่โลกนี้สีชมพูมาก นั่งจับมือกันตลอดทั้งเรื่อง ผมเลือกที่นั่งแถวB5 B6ซึ่งไม่ค่อยมีคนนั่ง และแถวAยิ่งไม่มีคนนั่งเพราะราคาตั๋วแพงเกินเหตุ อย่างงี้ก็เข้าทางสิครับ ขโมยหอมแก้มน๊อตตั้งหลายฟอดเลยทีเดียว น๊อตก็เขินอายม้วนแต่ก็ยอมให้ผมหอมแต่โดยดี

“พี่เก่ง เดี๋ยวคนก็มองมาหรอกครับ”

“อายอะไรเขาไม่สนใจเราหรอก และมันก็มืดด้วย”

 ผมสังเกตดูแถวเดียวกับผมแต่ค่อนไปทางขวาคือโซนที่นั่งประมาณ B11 B12 มันก็มาเป็นคู่นี่หว่า คู่เกย์ชัวร์ ผมลอบมองแล้วล่ะ เห็นมันก็มองมาทางคู่ผม ผมเลยจัดโชว์เล็กๆน้อยๆให้คู่นั้นได้อิจฉาคู่เราบ้าง เห็นเขย่าแขนอีกคนเพื่อมองมาทางผม แต่ไม่สนโว้ย กูชอบของกู เด็กกูน่ารักกว่า ฮ่าๆๆ  จะว่าไปผมเองไม่ค่อยได้สนใจหนังสักเท่าไหร่ วันนี้มันเกิดคึกขึ้นมาจับมือน๊อตแล้วอยากกอดอยากหอมแก้มอยากจูบ จะบ้าตาย ยังกะเพิ่งคบกันใหม่ๆ ไม่รู้แหละ วันนี้น๊อตน่ารักเป็นพิเศษ ยิ่งได้จูบได้หอมแล้ว ไอ้น้องชายผมมันก็ตื่นสิครับ ดูหนังไม่เป็นอันดูหนังกันเลยทีเดียว โอ๊ยพอมันตื่นมันนูนดันขนเพชรกับกางเกงในเจ็บชิบ เฮ้อ ทรมานจริงอะไรจริง ผมต้องสงบสติอารมณ์โดยการหยิบก้อนน้ำแข็งมากำเอาไว้ มันพอช่วยคลายความกำหนัดลงได้ จนหนังจบผมต้องออกไปห้องน้ำล้างออก  เอ่อ.... ล้างเอาคราบเมือกเหนียวๆออกครับ ไม่ใช่ไปทำร้ายตัวเองในห้องน้ำนะ แหม่อย่าคิดมากสิท่านผู้ชม เอ๊ย ท่านผู้อ่าน... ผมไม่ใช่คนโรคจิตแบบพวกเกย์ที่เห็นตามห้องน้ำชั้นห้าบนห้างเดอะมอลล์งามวงศ์วาน เหมือนไอ้เอกนะ หึๆ รายนั้นน่ะทั้งๆที่มีไอ้ต้าอยู่แล้วก็ยังจะหาเศษหาเลยตามห้องน้ำ แม่ง...
  ว่าแต่ไอ้อาการอย่างผมนี่ ไม่มีใครเคยเป็นเหรอ ถามจริง..

เป็นเอามากนะเรา แต่ช่างเถอะ ไม่มีใครมารู้กับเราด้วยสักหน่อย เนอะ      หรา......คนอ่านรู้หมดแล้ว   (แง่งๆๆ)
 ออกมาจากโรงหนังก็พากันนั่งแท็กซี่จากหน้าเอสพลานาดกลับมาที่ปากกซอยห้างพันทิพ

“น๊อตหิวไหมครับ”

ผมถามน้อง

“ไม่หิวเท่าไหร่พี่ ดึกแล้ว แต่ถ้าพี่หิว แวะเซเว่นก็ได้ ซื้อนม0%ก็ดีครับ”

น๊อตออกความเห็น ผมก็เอาตามน้อง

“วันนี้ดึกแล้วนอนห้องพี่เลยละกันครับ”

น๊อตบอก ผมเองก็อยากให้น้องนอนห้องผมคืนนี้...(รู้นะคิดอะไร) ....ใคร ใครพูด แหม่รู้ดีจังเว้ยเฮ๊ย.....แต่ก็คิดนะ ฮ่าๆๆ

“น๊อต จะอาบน้ำเลยไหม เดี๋ยวพี่หยิบผ้าเช็ดตัวที่ระเบียงให้”

ผมว่าพลางก็ออกไปริมระเบียงหยิบผ้าเช็ดตัวที่ราวตากผ้าส่งให้น๊อต

“อาบด้วยกันไหมครับ”

หืมมม อะไรนะ น้องชวนอาบด้วยกัน มีหรือจะปฏิเสธ

“อื้ม เดี๋ยวพี่ตามไป”

 ว่าแล้วก็จัดการถอดเสื้อผ้าเหลือแต่ กางเกงใน ตามเข้าไป เปิดน้ำจากฝักบัว อาบน้ำ แต่อย่าคิดมากครับไม่มีอะไรเกิดขึ้นทั้งนั้น น้องตัวขาว ผิวเนียนน่ารักมากๆ ต่างคนต่างอาบน้ำกันเสร็จก็ออกมาแต่งตัวเตรียมเข้านอน  อืม ใจเย็นๆนะไอ้เก่ง ผมเปิดทีวีทิ้งไว้หยิบรีโมตให้น๊อต  น้องเขาใส่เสื้อ ผ้าร่มกางเกงบอลเผยให้เห็นขาอ่อนขาวๆ โอยย ใจมันหวิวๆ ผมก็ใส่กางเกงแล้วเปิดตู้หยิบเสื้อยืดกสีขาวใส่ ก้มลงเอามือเสยผมไปมาให้ผมแห้งพอเงยหน้ามาก็ต๊กกะใจ น๊อตมายืนอยู่ตรงหน้าผมตอนไหนเนี่ย

“ว่าไงครับ จะช่วยพี่เช็ดผมเหรอ”

“เปล่าครับ พี่มีผมหงอกด้วยนะ ผมเห็นแว้บๆ”

 อะไรจะตาดีขนาดนั้นจ๊ะที่รัก ผมเลยก้มหัวลงให้น้องช่วยดึงออก

“อ่ะลองดู แล้วดึงออกมาที ดูดีๆ อย่าดึงผมดำนะ ดึงผิดมีทำโทษนะเออ”

“งั้นไม่ดึงละ เดี๋ยวพี่ทำโทษผม”

ซะงั้น แล้วผมจะเอาข้ออ้างไหนมาจัดการน้องดีล่ะเนี่ย  น้องยังยืนส่องหน้าผมตรงที่เดิม ผมทำทีลูบหัวเขา

“ผมแห้งไวดีนะเรา”

ไม่รู้เพราะอารมณ์มันค้างจากดูหนังหรือไง ผมก้มหน้าลงไปใกล้ๆหน้าน้อง ใกล้เข้าไปเรื่อยๆ กลิ่นแชมพูสระผมโชยแตะจมูก ผมจูบหน้าผากน๊อตไปหนึ่งที น้องเอามือโอบรอบคอผม ช่วงจังหวะแบบนี้ไม่ต้องอธิบายสาธยายให้มากความครับ ผมจูบสันจมูกน้องสามทีแล้วเลื่อนปากลงจูบปากเขาทันที

“พี่เก่งรักน๊อตไหมครับ”

“รักสิครับ ถามได้ แฟนตัวเองนะไม่รักได้ไง ถามได้ นี่แน่ะ”

ผมดีดจมูกน๊อตเบาๆ เจ้าตัวยิ้มเขินหน้าแดง แล้วน๊อตก็ทำในสิ่งที่ผมตกตะลึง  เขาโน้มคอผมลงไปจูบสันจมูกผม ทำแบบที่ผมทำ  โอย ใจผมเต้นตึ้กตัก ส่วนล่ามมันเริ่มนูนขึ้นจนหนีบเส้นขนกับกางเกงในจนรู้สึกเจ็บ

“น๊อต ถ้าทำแบบนี้ น๊อตจะไปฟ้องแม่ไหม แล้วพี่จะโดนข้อหาพรากผู้เยาว์ไหมเนี่ย” 

ผมถามหยั่งเชิงเพราะถ้าพลาดพลั้งอะไรไปผมซวยแน่ๆ เด็กมันเพิ่งจะ17เองด้วย

“บ้าน่าพี่ มันเป็นเรื่องของเราสองคน ผมจะไปบอกคนอื่นทำไม ผมก็อายเป็นนะครับ”

 ได้ยินดังนั้นผมไม่รอช้า ประคอมแก้มน๊อตเข้ามาใกล้ ใช้ริมฝีปากจูบเบาๆตรงช่วงจอนที่มีขนรำไร จากนั้นเม้มปากจูบตรงติ่งหูตรงปลายจอน งับตรงติ่งหูสองสามทีเบาๆ พร้อมกับละเลงลิ้นวนรอบใบหูและฉกลิ้นเข้าไปในรูหูเขา

“อ๊าาาา....พี่เก่ง เสียววว”   

น๊อตสะดุ้งเล็กน้อยแต่ครางกระเส่ายิ่งปลุกเร้าอารมณ์ผมให้คุกรุ่นมากยิ่งขึ้น ผมย้ายจากใบหูเม้มปากโลมไล้ซอกคอละเลงลิ้นเลียรอบคอของน๊อต กัดคางเขาเบาๆ เจ้าตัวแหงนคอจนสุดพร้อมกับมือเกร็งโอบรัดรอบคอผม ผมฟัดกับซอกคอเขาจนหนำใจจึงเลื่อนปากขึ้นมาประกบปากเขาฉกลิ้นเข้าไปควานหารสชาติหอมหวานในปากเด็กอายุ17ปี  เด็กมันคงจะยังไม่เคย ตัวงี้เกร็งไปหมดทุกส่วน

“น๊อตอย่ากัดลิ้นพี่นะ” 

ผมคลายปากและกระซิบบอกเขาเบาๆ คราวนี้เขาเป็นฝ่ายประกบจูบผมบ้างแม้จะยังดูเก้ๆกังๆ แต่ผมชอบยิ่งนัก เขาเลื่อนปากแหย่ลิ้นเข้าไปในหูผมบ้าง คงจะทำแบบที่ผมทำให้

“โอ๊วววว ซี๊ดดด เสียวจังครับพี่”

 ผมถึงกับปิดปากไม่อยู่เพราะความเสียวซ่านจนสุดจะทน ผมผลักน๊อตลงบนเตียงและกระโจนขึ้นคร่อมบนตัวเขา ยกแขนเขาขึ้นทั้งสองข้างพร้อมกับเลิกเสื้อเขาขึ้นและถอดออก ฝ่ามือข้างซ้ายลูบไล้ใบหน้าและจอนของเขา ผมเน้นตรงใกล้ๆติ่งหูเพราะดูท่าเขาจะมีจุดอ่อนที่บริเวณนี้ ส่วนปากก็พรมจูบรอบคอไล่ลงมาจนถึงเนินอก หัวนมสีชมพูขึ้นเม็ดตั้งชูชันน่าฟัดที่สุด ผมไม่รอช้าค่อยๆใช้ลิ้นละเลงรอบหัวนมชมพูพร้อมกับดูดเลียลิ้มรสความหวาน เจ้าตัวร่างกระตุกเล็กน้อยและเกร็งไปทุกส่วน

“ซี๊ดดดด อ๊าาาา  พี่เก่ง  โอวววว” 

 ยิ่งได้ยินเสียงครางของน๊อตผมก็ยิ่งได้ใจ ไล่ลิ้นลงมาถึงสะดือ ละเลงลิ้นรอบๆบริเวณและลงลิ้นในรูสะดือเป็นบางครั้ง เจ้าตัวถึงกับแอ่นเอวขึ้นร้องครางเสียงหลง ผมจัดแจงถอดกางเกงบอลของเขาเหลือเพียงกางเกงในสีขาวตัวจิ๋ว  น๊อตผิวสีแทนหุ่นกำลังดีแม้ยังไม่มีกล้ามแต่น่าฟัดชะมัด สิ่งที่อยู่ภายในกางเกงในสีขาวไม่มียี่ห้อตัวนั้นดูนูนโดดเด่น ดูจากสายตาแล้วแม้จะมีขนาดไม่เท่ากับของผมแต่มันดูน่ารักน่าเอ็นดู คิดแล้วยิ่งทำให้ผมอารมณ์กระเจิง ผมมองหน้าเขา น๊อตดูอายๆผมใช้มือลูบหน้าอกเขาเบาๆจากนั้นจัดการภาระกิจพิชิตพิสวาทเด็กหนุ่มทันที ผมค่อยๆดึงกางเกงเขาออกทีละนิด น๊อตยังไม่มีขนขึ้นมากนัก มันขึ้นบางๆดูไม่รกตา แล้วเจ้าหนูของน๊อตค่อยๆเผยโฉมออกมา ปลายยังไม่เปิดมากนักผมใช้มือเปิดส่วนปลายเผยให้เห็นส่วนหัวของน้องชายเขา สีชมพูสวยมาก ขนาดน้องชายของเขาใหญ่ไม่เท่าของผม แต่มันก็ดูสมส่วนกับตัวเขา กะจากสายตาน่าจะไม่เกินหกนิ้ว ผมไม่รอช้าจูบตรงส่วนหัวเบาๆ โดยไม่นึกรังเกียจแม้แต่น้อย ดูมันจะสู้กลับนะ ผงกหัวทักทายผมสองสามที กลิ่มหอมยั่วยวนใจมาก ผมค่อยๆครอบปากลงไปเน้นแค่ตรงส่วนหัวใช้ลิ้นวนรอบ ขบและเม้มดูดเบาๆ น๊อตถึงกับครางลั่นและแอ่นสะโพกจับหัวผมแน่น
 
“พี่เก่งงงงงง  อ๊าาาาซ์ ...”   

เห็นอาการน๊อตเริ่มครางไม่เป็นเสียงผู้เสียงคน ผมยิ่งได้ใจผมทั้งอมทั้งดูดรวมถึงเงาะสองลูกเม้มขบและดูดเบาๆ ผมยกขาทั้งสองข้างขึ้น เคล้าคลึงดูดเงาะสองลูกเบาๆละเลงลิ้นเลียรอบๆเงาะและบริเวณขาหนีบ เจ้าตัวถึงกับร้องลั่นแอ่นสะโพกรับ

“เสียวไหมครับน๊อต” 

ผมหยุดการกระทำและถามด้วยเสียงเย้ายวน เจ้าตัวพยักหน้าด้วยความเขินอาย น๊อตโอบแขนรอบคอผมโน้มลงไปประกบปากจูบและถอดเสื้อให้ผมทั้งๆที่ผมยังอยู่ในท่านั่งคร่อมอยู่บนตัวเขา เขาพยายามใช้ลิ้นกับหัวนมผม จนผมเองก็เสียวซ่านไปทั้งตัวโดยเฉพาะหัวนมข้างซ้ายนี่จุดอ่อนผมเลย ผมมองดูเขาทำให้แล้วก็ยิ้มพอใจแม้จะยังไม่เก่งในเรื่องพวกนี้ แต่เขาก็พยายามทำตามแบบที่ผมทำให้เขา ระหว่างที่เขาจัดการกับหัวนมผมผมก็ถอดกางเกงของตัวเองออก พอน๊อตเห็นดังนั้นก็รีบถอดกางเกงในผมออกทันที ผมเอนตัวลงนอนบนเตียง ถึงเวลาสอนเขาบ้างแล้ว  น๊อตเป็นฝ่ายขึ้นคร่อมผม เขาทำทุกอย่างตามอย่างที่ผมทำ เลียทุกส่วนทั้งสะดือและแท่งเอ็นของผม น๊อตครอบปากลงไปที่แท่งเอ็นที่มันแข็งชูชันตั้งลำรอรับการปรนเปรอสวาท

“น๊อตอย่าให้โดนฟันนะครับ มันจะเจ็บนะ”   

ผมร้องเตือนเบาๆ แม้เขาจะยังไม่เก่งช่ำชองแต่ก็ทำให้ผมเสียวซ่านได้ เขาทั้งอมและดูดสลับกับเลียไข่สองฟองของผมอย่างไม่รังเกียจ ลิ้นเลียรอบแท่งเอ็นตรงส่วนหัว ค่อยๆครอบและดูดเบาๆขึ้นๆลงๆจนผมครางไม่เป็นศัพท์ อืมมม การสอนของผมถือว่าใช้ได้  น๊อตจัดการกับแท่งสวาทของผมสักพักผมจับเขาพลิกคว่ำแล้วทาบทับลงไปบนกายของเขา กางแขนของเขาออกและใช้มือค่อยๆสัมผัสฝ่ามือลูบไล้เขาเบาๆ พรมจูบตรงไหล่เรื่อยมาจนถึงรักแร้และจัดการเลียและขบกัดรักแร้เขาเบาๆ เจ้าตัวสะดุ้งเล็กน้อยร้องครางด้วยความเสียว ผมไล่จูบลงมาเรื่อยๆจนถึงบริเวณเอวพร้อมกับใช้ฝ่ามือคลึงเคล้าบริเวณแก้มก้มเบาจนเขาสะดุ้งเป็นพักๆ พร้อมกับจูบขบเม้มและกัดเบาๆช่วงเอว

“โอวววววววววววซ์ ซี๊ดดดดด พี่เก่งครับ โอ๊ววววว”

“ว่าไงครับน๊อต เสียวไหมครับ”

“เสียวจังเลยครับพี่ โอวววว”

ผมจัดการลงลิ้นตรงร่องก้นเหนือรูสวรรค์เบาๆ น๊อตถึงกับกระดกก้นเด้งรับ

“โอววววววว พี่เก่งงงงงง”

ผมพลิกร่างน๊อตหงายขึ้นพร้อมกับทาบทับลงบนตัวเขา ร่างกายท่อนล่างแท่งเอ็นสองแท่งเสียดสีกันจนเสียวซ่าน ส่วนท่อนบนก็พรมจูบแลกลิ้นกันอย่างเมามัน น๊อตเองก็โอบรอบคอผมตวัดลิ้นแลกกันชิมรสชาติสวาทที่ผมปรนเปรอให้ จนผมรู้สึกว่าได้ที่แล้วจึงดึงร่างน๊อตมาที่สามเหลี่ยมขอบเตียง โน้มตัวลงจูบปาก และขบติ่งหูเบาๆพร้อมกับกระซิบข้างหู

“เป็นของพี่นะครับคนดี” 

น๊อตพยักหน้าหลับตาพริ้มยิ้มด้วยความเขินอายจนหน้าแดง ทำให้อารมณ์ผมยิ่งกระเจิดเจิงจนอยากจะเร่งรัดมอบความเป็นผัวให้โดยเร็ว แต่ทว่าผมไม่ใช่คนใจร้อนขนาดนั้น ประกบปากแลกลิ้นอีกสองสามครั้ง  จูบส่วนหัวของแท่งเอ็นเขาพร้อมกับวนลิ้นเบาๆพอให้เขาได้ร้องคราง  จากนั้นยกขาเขาขึ้นทั้งสองข้างพร้อมกับเลียรอบขาหนีบขบกัดเบาๆ ละเลงลิ้นรอบร่องสวรรค์จนชุ่มจากนั้นหยิบเจลหล่อลืนบีบลงบนนิ้วค่อยๆทารอบๆปางทางสวรรค์

“พร้อมไหมครับ”   

ผมถามเพื่อให้น๊อตได้เตรียมตัว เจ้าตัวเอามือปิดหน้าที่แดงระเรื่อ

“เบาๆนะครับพี่”

“ทนเจ็บนิดนึงนะช่วงแรกๆตอนที่มันกำลังเข้าไป”

จากกิจกรรมตั้งแต่เริ่มแรกมาทำให้ผมรู้ทันทีว่าน๊อตยังบริสุทธิ์ผุดผ่องและนั่นยิ่งทำให้ผมยิ่งรักและเอ็นดูเขามากขึ้นอีก

“พี่จะเข้าไปแล้วนะครับ”

ว่าพลางผมก็อ้าขาน้องให้กว้างขึ้นอีก เจ้าตัวหลับตาพริ้ม ผมค่อยๆเสือกแท่งสวาทของผมเข้าไป มันเข้าไปได้ยากพอสมควรเพราะน๊อตยังไม่เคยเขาจึงขมิบรูสวรรค์แน่นจนผมต้องร้องบอกเบาๆ

“น๊อตอย่าเกร็งครับปล่อยสบายๆนะ พี่จะค่อยๆเอาเข้าไป อย่าเกร็งนะครับ”

ผมหยิบเจลมาทาอีกครั้งตรงรูสวรรค์ของน๊อตและแท่งเอ็นของผมพร้อมกับค่อยๆเสียบมันลงไปทีละนิด พอมันเข้าแทรกเข้ากลีบร่องสวรรค์ได้นิดเดียว น๊อตถึงกับเกร็งตัวจับแขนผมแน่น

“พี่เก่ง เจ็บจังเลยครับ” 

น๊อตพูดพร้อมกับขมิบรูสวรรค์แน่น ผมค่อยๆดน้มตัวลงจูบเขากัดติ่งหูเบาๆพร้อมประกบปากแลกลิ้นเพื่อให้เขาได้ผ่อนคลายในขณะที่ท่อนล่างผมก็ค่อยๆเสียบแท่งเอ็นเข้าไปช้าๆ จนเกร็งแทบจะเจ็บเท้า ต้องหยุดเป็นพักๆรอให้น๊อตหายเกร็งจึงค่อยๆเสียบเข้าไปใหม่ผมทาเจลระหว่างแท่งเอ็นของผมที่มันมุดเข้ารูสวรรค์ไปถึงส่วนหัวแล้วอีกเล็กน้อยรู้สึกได้ถึงการแยกตัวของรูสวรรค์ที่เปิดรับแท่มเอ็นมันทั้งเสียวทั้งอุ่นจนผมต้องซี๊ดปากบ่อยๆ ในที่สุดก็เสียบเข้าไปมิดด้ามรู้สึกได้ถึงการขมิบตอดรัดเอ็นของช่องสวรรค์

“คลายเจ็บบ้างหรือยังครับ”

ผมถามเสียงกระเส่าเพราะความเสียวซ่าน ทั้งเสียวหัวเค และเจ็บขาเพราะการเกร็งจึงยกเข่าข้างหนึ่งลงบนขอบเตียง

“พี่ก่ง ค่อยๆขยับได้เลยครับ” 

ผมค่อยๆโน้มตัวจูบและแลกลิ้นกับเขาในขณะที่ท่อนล่างก็ค่อยๆขยับแท่งสวาทเข้าๆออกๆตรงช่องทางสวรรค์ของน๊อต

“อ๊าาาา พี่เก่ง เสียวจังเลยครับ”

“ไม่เจ็บแล้วใช่ไหม”

“ครับพี่ โอวววว” 

 น๊อตโอบแขนรอบคอผม ท่อนล่างก็ทำหน้าที่ของมันต่อไปผมรู้สึกเสียวซ่าน ผมเริ่มเพิ่มแรงมากขึ้นๆจนเสียงเตียงดังควบคู่กับเสียงเนื้อกระทบกันดัง พั่บๆๆ น๊อตหลับตาพริ้มก้มแดงระเรื่อ ผมยิ้มพอใจในผลงานตัวเองยิ่งนัก รู้สึกสุขจนแทบจะสำลักความสุขตายคาอกน๊อตก็ยอม ผมขยับยกขาน๊อตขึ้นพาดบ่าพร้อมกับกระเด้าแรงขึ้นอีก เสียงร้องครางและเสียงเนื้อกระทบกันดังเป็นลูกคู่รับกัน จนเริ่มเหนื่อย ผมจึงเอนกายนอนลงให้น๊อตขึ้นคร่อมอยู่ด้านบนบ้าง เจ้าตัวเขินอายที่เป็นฝ่ายควบคุมเกมบ้าง น๊อตนั่งยองๆจับแท่งเอ็นผมเสียบเข้าช่องสวรรค์ตัวเองพร้อมกับเสียงร้องคราง จากนั้นก็ควบม้าเบาๆ น๊อตเม้มปากซี๊ดปากครางเป็นช่วงๆ ผมมองหน้าเขาอย่างมีความสุข กลิ่นกายเด็กม.5นี่ช่างหอมหวนยวนใจเหลือเกิน  ผมกระเด้งเอวขั้นรับเป็นพักๆเสียงก้นเขากระทบกับหน้าขาผมดังป้าปๆ แท่งเอ็นของน๊อตฟาดกับหน้าท้องตรงสะดือผม ผมซี๊ดปากครางทุกครั้ง พร้อมกับหยิบเจลบีบลงบนฝ่ามือเล็กน้อยแล้วใช้มือรูดแท่งเอ็นของน๊อตไปด้วยจนเจ้าตัวร้องครางออกมา

“ซี๊ดดดด พี่เก่งเสียวจังเลยครับ อาซ์ ผมรักพี่ครับ” 

น๊อตพูดไปก็ขยับก้นไปพร้อมกับครางเป็นพักๆ ผมพยุงตัวขึ้นกอดเอวเขาพร้อมกับใช้ปากดูดหัวนมชมพูระเรื่อของเขา นั่งยิ่งทำให้เขาร้องครางหนักขึ้นอีก ละจากหัวนมมาประกบปาก ท่อนบนก็แลกลิ้นชิมรสสวาทกัน ท่อนล่างก็ทำงานควบคู่ไปไม่น้อยหน้า จนผมเริ่มจะทนไม่ไหว จึงจับน๊อตนอนหงายอีกครั้งตรงขอบเตียงเช่นเดิมยกขาพาดบ่าอ้าขาออกให้กว้างสุดเช็ดน้ำเมือกตรงส่วนหัวออกและเช็ดตรงส่วนร่องรูสวรค์ของน๊อตแล้วเสียบเข้าไปใหม่ กระเด้าแรงๆจนเตียงสั่น พร้อมกับรูดแท่งเอ็นของน๊อตไปด้วยจนกระทั่ง

“พี่เก่ง อ๊าาาาา เสียวมากเลยครับ อื๊ออออออ อ๊าาา ไม่ไหวแล้ว อูวววว โอววว” 

“เสียวไหมครับที่รัก พี่ก็จะทนไม่ไหวแล้วครับ อาาา”

น๊อตเกร็งก้นขมิบรูสวรรค์สองสามครั้งก็ปลดปล่อยน้ำสวรรค์สีขาวข้นพุ่งขึ้นมาถึงหน้าอกผมและร่วงลงเลอะเต็มหน้าท้องเขาระหว่างที่เขากำลังถึงจุดสุดยอดและปลดปล่อยผมก็ให่เขาหยุดแค่ช่วงปลดปล่อยผมยังคงใช้มือคลึงเคล้าส่วนหัวของมันจนน้ำสวรรค์แตกตัวออกมาพร้อมกับอาการกตุกเกร็งก้นขมิบรูสวรรค์ของเขา และเสียงร้องครางอย่างสุขสมที่มุดของเขาออกมา ระหว่างที่เขาขมิบรูสวรรค์มันตอดรัดแท่งเอ็นผมจนผมทนไม่ไหว กระเด้าแรงๆสองสามทีพร้อมกับเกร็งกล้ามเนื้อก้นและขาเต็มที่ปลดปล่อยน้ำรักพุ่งเข้าไปในรูสวรรค์ของน๊อต จากนั้นก็ล้มทาบทับบนตัวน๊อตพร้อมกับประกบปากจูบกันเนิ่นนาน

“เสียวไหมครับ คนดี”

“เสียวมากครับพี่ ผมรักพี่จังเลย”

ว่าแล้วก็โอบคอผมแน่นเลยทีเดียว ผมนอนหงายแผ่หราลงบนเตียงข้างๆน๊อต เรี่ยวแรงมันหายไปหมด หอบแฮ่กด้วยความเหนื่อย แต่มีความสุขอย่างล้นเหลือ ผมสอดแขนให้น๊อตหนุนกอดเขาไว้ในอ้อมกอด

“พี่รักน๊อตนะครับ เป็นของพี่แล้วนะ อย่าไปมองใครอีกนะครับ”

“พี่เป็นคนแรกของน๊อตนะ จะไปมีใครได้อีก ผมรักพี่มากๆเลย พี่นั่นแหละ ได้ผมแล้วอย่าทิ้งผมไปนะครับ”

“น่ารักขนาดนี้ ใครจะโง่ทิ้งไปล่ะครับ” 

 น๊อตยิ้มกว้างหน้าแดงระเรื่อ ผมล่ะชอบจังชอบลักยิ้มของน๊อตด้วย ชอบทุกอย่างของน๊อต ผมโอบกอดเขาและจูบเขาอีกพักใหญ่ๆ จึงดึงเขาขึ้นไปอาบน้ำ พอถูกน้ำเท่านั้นแหละเจ้าตัวถึงกับร้องจ๊ากเอามือปิดตูดร้องว่าเจ็บแสบ ผมจึงขอดูเห็นมีเลือดซึมจึงค่อยให้อาบน้ำแล้วลงไปหาซื้อยามาทาให้เขา จากวันนั้นเป็นต้นมา น๊อตมาค้างหอผมบ่อยๆและเราก็ทำกิจกรรมรักกันทุกคืนไม่มีเบื่อ ผมรู้สึกรักและเอ็นดูเด็กคนนี้มากขึ้นทุกวัน เขาเองก็ออกอาการหวงผมอยู่บ่อยๆ  มีแฟนเด็กนี่มันมีความสุขอย่างนี้นี่เอง

 ทุกวันนี้ น๊อตมาอยู่กับผมแล้วครับ  เรียนต่อ มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์  สาขาภาษาอังกฤษ เรามีกิจกรรมรักกับเกือบทุกคืนไม่มีเบื่อ กลับกลายเป็นผมที่เริ่มหวงน๊อตมากขึ้น  และผมก็ถือโอกาสว่างๆช่วยน๊อตขายหวยเหมือนเดิม ทุกอย่างยังคงเหมือนเดิม เพิ่มเติมคือ เราอยู่ด้วยกันแล้ว และรักกันมาก



(จบ)



 
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 24-06-2017 13:48:17 โดย thewa.arak »

ออฟไลน์ thewa.arak

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 66
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +3/-0
Lottery man พิชิตรักหนุ่มขายหวย

(พิเศษ ใส่ไข่)



 "พี่เก่ง ถึงไหนแล้วครับ"

"เพิ่งจะเลยแยกพงษ์เพชรมาครับที่รัก มีอะไรหรือเปล่า"

"ซื้อโจ๊กมาฝากด้วยนะ เอาเจ้าหน้าเซเว่นนะครับ"

"ใส่ไข่ด้วยไหม อ้อ ไม่ต้องมั๊ง เดี๋ยวกินไข่พี่แทน ให้พิเศษสองฟองเลยเอ้า"

"ทะลึ่งนะพี่เก่ง งั้น คืนนี้อด"

"ง่าาา  พี่ล้อเล่นนะค้าบ"

"ไม่รู้แหละ"

"โอ๋ๆๆ ใจร้ายจัง พี่รึคิดถึงแทบแย่ อุตสาห์รีบกลับมา"

"ไม่ต้องเลย พี่อ่ะ ทำที น๊อตแทบเดินไม่ไหว"

"พี่จะเบาๆนะจ๊ะที่รัก"

ผมหว่านล้อมทุกวิถีทาง จนน๊อตยอมใจอ่อน พรุ่งนี้วันเสาร์ วันหยุดด้วยสิ พี่จะกล่อมทั้งคืนเลยเชียว ก็แฟนน่ารัก ขาว ขนขึ้นพอสมควรเยอะกว่าตอนมัธยม หัวนมชมพู  ครางที ใจกระเส่าไปถึงสวรรค์ชั้นเจ็ด ใครล่ะจะหยุดกิจกรรมรักง่ายๆ
 
ผมลงรถตู้ฝั่งตรงข้ามห้างพันทิพย์งามวงศ์วาน เดินข้ามสะพานลอยแวะซื้อโจ๊กให้เมียสุดที่รัก ส่วนพิเศษใส่ไข่ คืนนี้พี่จะจัดให้พิเศษๆไปเลย


 .......End.........
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 05-06-2017 21:19:52 โดย thewa.arak »

ออฟไลน์ ืniyataan

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3324
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +64/-1

ออฟไลน์ thewa.arak

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 66
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +3/-0


ขอบคุณมากนะครับทุกท่าน ที่ติดตาม  ตอนนี้มีเรื่องสั้นเรื่องใหม่มาอีกหนึ่งเรื่องครับ ถ้าชอบก็ติดตามอ่านกันได้ครับ

ขอบคุณครับ

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ tn

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 113
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
กรุบกรอบจริงๆเชอ
 :haun4:  :haun4:

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด