...........
"จริงๆนะพี่...มันบอกเค้าแบบนั้น...แล้วย้อนถามเค้าว่า....แล้วมึงหล่ะ..คิดถึงกูบ้างไหม"...หา..หา ..หา..
ผมที่กำลังฮึ่มๆอยู่กะไอคิม..ต้องหยุดแล้ว..ตั้งใจฟังที่ไอมดมันพูด...แต่ท่าทางน้องผมมันก็ไม่ได้ซีเรียสอะไรหรอกนะครับ...
ไอมดมันทำท่านึก แล้ว...เล่าต่อว่า....
"พอมันถามเค้าแบบนั้น เค้าก็ไม่รู้จะตอบมันยังไง เพราะ....เค้าไม่ได้คิดถึงมันเลย..."
"เค้าไม่ใช่เด็ก ม.ปลายแล้ว เค้าเป็นเด็กมหาลัย มีอะไรอีกเยอะแยะมากมายที่เค้าต้องทำ เค้าต้องปรับตัวกับอะไรอีกหลายๆอย่าง...มีเพื่อนใหม่ มีสังคมใหม่ ไหนจะรับน้อง"
"เค้าไม่มีเวลาคิดถึงใครหรอก...จะพูดจริงๆเลยนะพี่โม...เค้าไม่มีไอหวานมันในความคิดเลย..."
"ไม่เลยซักนิดเหรอวะ.." ผมว่ามันต้องมีบ้างหล่ะน่า มันเป็นเพื่อนสนิทกันนะ...
"ก็..ยังไงดีหล่ะ...ไม่ถึงกับคิดถึงหรอกพี่..เอาแค่..นึกถึงก็พอ..อย่างไปกินข้าวกับเพื่อน แล้วเห็นอะไรที่มันชอบก็จะคิดขึ้นมาว่า อ๋อ ไอนี้ ไอหวานมันชอบ อันนี้ ไอนิดมันชอบ อะไรอย่างนี้อะพี่.."
"ไม่ได้เจาะจงว่าคิดถึงไอหวานหว่ะ อะไรแบบเนี่ยะ" มันพูดไปทำท่ามึนๆไป
"แล้วตกลงมึงตอบไอหนุ่มมันไหมวะ" สงสัยนี่หว่า ปล่าวเจือกนะ
"ตอบสิ.." มันหันมามองผมแล้วยิ้มกรุ่มกริ่ม
"ตอบว่าไงวะ"....
"ก็ตอบว่า...มึงเป็นเมียกูเหรอ กูถึงจะคิดถึงมึง ไอเจี้ย" ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
สมเป็นไอมดจริงๆครับ...มันพูดแล้วก็หัวเราะฮ่าๆอย่างชอบอกชอบใจ ผมก็หัวเราะไปกับมันด้วย ส่วนไอคิม ไม่พูดอะไรเลยเอาแต่เงียบแล้วเอามือลูบหัวลูบหางผมไปเรื่อย
"แล้วไอหนุ่มมันว่าไงวะ..." อยากรู้อีกละกู ทำหน้าระริกระรี้สุดฤทธิ์
"มันไม่ว่าไงหรอก มันก็หัวเราะ.ๆ อะ..แล้วบอกว่า...จะไม่เรียนที่ ชล ละ ทนคิดถึงเค้าไม่ไหว...มาเรียนกรุงเทพดีกว่า...หึหึ ดูมันสิพี่"
ไอมดมันหัวเราะ...แล้วอมยิ้มส่ายหน้าดุ๊กดิ๊ก เหมือนเอื่อมๆกับสิ่งที่เพื่อนซี้มันบอก
"แล้วมึงว่าไง"
"เค้าก็บอกมันว่า...ตามใจมึงสิ ชีวิตมึงหนิ ไม่ใช่ชีวิตกู...อยากทำอะไรก็เรื่องของมึง" แม่มโคตรใจดำเลยน้องผม..
"มึงไม่สงสารมันเหรอมด" ไอมดมันมองผมทางหางตาทำท่าเหมือนค้อน ผมอะ ไอน้องเวงนี้
"สงสารเจี้ยไรหล่ะพี่...ผมคิดว่ามันก็คงเหงา คิดถึงบ้านก็เลยเพ้อเจ้อเรื่อยเปื่อยตามประสามันหล่ะ..แล้วเห็นไหมหล่ะ.."
"มันย้ายที่เรียนซะที่ไหน...ลองย้ายสิ..พี่นนท์ได้ด่าตายโหงเลย...พี่เค้าจ่ายค่าเทอมให้มันเป็นหมื่นๆเรื่องอะไรจะยอมเสียเงินให้น้องงี่เง่าอย่างมันฟรีๆ"
ได้ข่าวว่ามึงก็งี่เง่าไม่แพ้เพื่อนมึงหรอกนะไอน้องเลิฟ
ผมไม่คิดปล่าว..เอาเท้าไปเขี่ยๆที่ร่องก้นมันเหมือนเดิม ไอมดมันทำเสียงจิจ๊ะในลำคอแล้วดึงติงผมไปวางแหมะลงตรงหน้าขามัน
ปากมันก็พูดต่อมือมันก็นวดๆที่นิ้วเท้าผมไป....ดีมากน้องจัดไปอย่าให้เสีย
"ถามจริงเหอะ มด..พี่ไม่เคยได้ยินเลยวะ ว่าไอน้องหนุ่มมันจะมีฟงมีแฟนกะเค้า ตกลงมันมีไหมวะ.." เมื่อน้องผมมันทำตัวดีน่ารัก(ด้วยการนวดเท้าให้ผมอิอิ) ผมก้เลยต้องพูดดีกะมันด้วย
"โหพี่....หน้าอย่างไอหวานอะนะ...จะมีแฟน จีบใครเป็นทีไหน..." มันพูดแล้วหัวเราะหึหึ ในลำคอส่ายหน้าไปมาเหมือนเซ็งคนที่มันพูดถึงเต็มทน
"ไม่เห็นต้องจีบเลย หนุ่มมันก็ออกจะหน้าตาดี" ก้ใช่นินา อย่างน้องหนุ่มหน่ะ ไม่ใช่แค่หน้าตาดีหรอกครับ บวกความโอโม่ของมันเข้าไปนี้หล่อเลยนะครับ
"เฮ้อ..มันโง่ ไงพี่ มันฟายอะไอหวานอะ...ผู้หญิงเข้าหามันนะ มันแทบจะวิ่งหนีเลยหล่ะ..ตัวสั่นงันงก ไม่รู้เป็นไรนักหนา พอถามก็บอกว่าตื่นเต้น. แหม๋ พูดแล้วเปรี้ยวปาก เป็นไอมดหน่อยไม่ด๋ายยยยยยยยยย ซี๊ดดดดดดดดด.."
ดูมันเดะครับ ดูมันเดะ..ไอมดมันทำปากซี๊ดซ๊าดดดดดด จนไอคิมหัวเราะชอบอกชอบใจ ในความทะลึ่งของน้องผม เซ็งมันจริงๆเลยครับ ทั้งสองคนเลย ไอโมจึงโยนค้อนให้ไอคิมแต่พองาม ชิ
"แต่ก็เคยมีครั้งนะพี่ตอน ม.5 มันเดินมาบอกเค้าว่ามันอะชอบน้อง ม.4 คนนึง ให้เค้าอะช่วยสอนมันจีบสาวหน่อย มันชอบเค้า"
"แล้วไงวะ...มึงก็ช่วยสอนงั้นสิ"
"สอนสิ...ช่วยขับรถเป็นสารถีพามันไปหาผู้หญิงถึงบ้าน...ช่วยเป็นพ่อสื่อให้ด้วย"
"เฮ้ยแบบนี้พ่อสื่อพ่อชัก มันก็ดักเอาไปแดก สิวะ..หึหึ" ผมพูดไปก็หัวเราะไป เอาหัวเอนๆ ลงไปหนุนพุงกะทิไอคิมอีกรอบ ตาปรือๆใกล้หลับละ
"ไม่หรอกพี่ ไม่เปควะ...แล้วอีกอย่างแฟนเพื่อนนะพี่แฟนเพื่อน..."
"เฮ้ย งั้นก็แสดงว่าจีบติดดิ..ถึงเรียกแฟน..." ผมถามด้วยความข้องใจ
"เหอๆ..โอ้ยพี่..ติดตั้งกะยังไม่จีบแล้ว..แล้วจากนั้นมันก็เมหือนจะคบๆกันอะ..เห็นไอหวานมันขับรถไปรับน้องเค้าไปโรงเรียนบ่อยๆ"
"แล้วไม่รู้ยังไงอะพี่...มันหายไปจากชีวิตพวกเค้าไม่ถึงเดือนเลยมันก็กลับมา....แล้วเค้าก็ไม่เห็นมันจะมีแฟนที่ไหนอีกเลย..." หึหึ...
"คงพึ่งนึกได้ว่า..ไม่ใช่แนวมั้ง คิคิ" ไอโมก็ปากดีไปงั้น จริงๆไม่ได้คิดแบบที่พูดไปหรอกนะครับ..ผมยังคิดว่าไอหวานของไอมดคงไม่ใช่หรอกน่า มันคงเป็นแค่เด็กผู้ชายเรียบร้อยๆคนนึงเท่านั้นเอง
"คงงั้นมั้ง..." ไอมดมันอมยิ้มกรุ่มกริ่มอีกละ...ตามันมองไปข้างหน้า แต่ไม่ได้โฟกัสไปจุดใดจุดหนึ่ง มือมันก็ยังคงนวดเบาๆที่เท้าผม
"พี่ว่า...มดไม่รู้มากกว่ามั้งว่า..หนุ่มมันมีแฟน..ก็อยู่ไกลกันขนาดนั้นนี้นา..มันก็ต้องมีบ้างแหละ"
"ก็คงใช่" ไอมดมันยักไหล่นิดๆ
"จะว่าไปเค้าก็เคยคิดเหมือนกันนะพี่...ยิ่งเห็นพี่กับพี่คิมเค้าก็ยิ่งคิด" อ้าวตายโหงหล่ะ คิดอะไรวะ
ผมสะดุ้งโหยง แล้วหันหน้าไปมองไอคิม..ที่นอนอมยิ้มมองผมอยู่
"ก็คิดว่า...ถ้าไอหวานมันดันเป็นเพื่อนสนิทที่คิดไม่ซื่อกับเค้าขึ้นมา เค้าจะทำยังไง" ไอหอกหัก
"อย่าแม้แต่จะคิดเชียวนะมึงไอมด...กูคนเดียวพ่อกับแม่ก็จะกลั้นใจตายอยู่แล้ว..มึง มึง" ผมตกใจจริงๆนะครับ รู้สึกเป็นกังวลขึ้นมาในบัดดล
จากที่คิดว่าเป็นเรื่องชิวๆ เรื่องขำๆ ตอนนี้ชักเริ่มไม่ขำแล้วครับ จนไอคิมมัน ทำเสียงจุ๊ปาก ปรามผมเบาๆ
"น่าพี่..เค้าไม่ได้คิดจะเป็นเหมือนพี่หรอก...เค้าเป็นผู้ชายนะพี่ เป็นผู้ชายที่ชอบผู้หญิงรักผู้หญิง ผู้ชายโดยสายเลือดอะพี่เข้าใจปะ..."
"เออ..ดีแล้ว..พี่ไม่อยากให้มดเป็นเหมือนพี่...พี่กลัวพ่อกับแม่เสียใจ..มดเข้าใจมะ" ผมพูดพร้อมกับเอาเท้าถูๆที่ต้นขาน้องผม..ไอมดมันก็ยิ้มๆ
"รู้แล้วน่า...จิตใจเค้ายังเป็นชายโดยสมบูรณ์พี่ ไม่มีเอนเอียง อิอิ...แต่อนาคต ไม่แน่ ฮ่าาๆๆๆๆๆ" ไอมดมันหัวเราะเสียงใส..ผมจึงเอาเท้าอีกข้างที่ว่างอยู่ยันเปรี้ยงเข้าที่หลังมัน 1 ที
"โอ้ย ก็มันจริงนินา..อนาคตข้างหน้าใครจะรู้" ฮ่าๆๆๆ
"ยิ่งไอหวานนะพี่...มันออกจะขาวนวลเนียนไปทั้งตัวแบบนั้น..เปคไอมดดีๆนี่เองฮ่าๆ" ไอมดมันพูดไปหัวเราะไป พร้อมกับจับขาผมทั้งสองข้างไปโอบเอวมันไว้แล้วล็อคไว้อย่างแน่นหนาคงกลัวลูกถีบมหาปลัยของผม
"ทั้งตัวเลยเหรอ...เคยเห็นมันทั้งตัวรึไงมึง" เมื่อผมทำอะไรมันไม่ได้ดั่งใจ..ผมจึงเลือกใช้ปากในการระรานมันแทน พร้อมกับเอื้อมมื่อไปเคาะเบาๆที่หัวมันด้วยความหมั่นไส้
"น้อยไปสิ..เห้นหมดแหละพี่.." มันพุดแล้วยักคิ้วแผลบ
"เกิดอารมณ์เลยสิมึง" ผมพูดแล้วทำเสียงเฮอะอย่างนึกหมั่นไส้
"ฮ่า..พี่ก็พูดไป เค้าไม่ใช่พี่นะ..ที่เห็นพี่คิมแก้ผ้าหน่อย ก็น้ำลายหก .."
"ไอมด มึง มึ งตาย แน่วันนี้" ผมพยายามกระชากขาออกจากมือไอมดที่ตอนนี้ทั้งล๊อคขาผม ทั้งหัวเราะ น้ำเสียงเบิกบานมากมาย
(น้องชั่วๆแบบนี้ก็มีในโลกเนอะเพื่อนๆ...) ส่วนไอคิมก็เอาแขนล็อคคอผมไว้ แล้วยังหัวเราะผสมโรงกับไอมดอีกแหนะ เอ๊ะ ตกลง ระหว่างผมกับไอคิม ใครเป็นพี่ไอมดกันแน่นะผมชักสงสัย
"เล่นอะไรกันอยู่คร้าบ ท่าทางสนุกกันใหญ่" อ้า เสียงสวรรค์
"หวัดดีครับพี่โม หวัดดีครับพี่คิม" พอน้องหนุ่มมันยกมือหวัดดีผมกับไอคิมนั่นแหละครับ
พวกมันสองตัวจึงได้ฤกษ์ ปล่อยตัวผมซักที ผมจึงยันเปรี้ยงเข้าให้ที่สีข้างไอมด จนมันร้องโอ้กออกมาอย่างดังเลยแหละ
"หวัดดีครับ ทำไมไวจังอะ...เจอหน้าพ่อหน้าแม่บ้างรึยังหล่ะเนี่ยะ..." ผมพูดกับน้องหนุ่มยิ้มๆทั้งที่หน้ายังตึงๆแบบว่าเคืองๆไอมดกับไอคิมอยู่
"ก็..แฮะ...เอากระเป๋าวางไว้แล้วก้มาเลยอะครับพี่โม" น้องหนุ่มมันพูดแล้วเอามือเกาท้ายทอยตัวเองแล้วยิ้ม่แบบเขินๆให้ผม...
แล้วมันก็หันหน้าไปมองไอมด..
"ไงมึง..กลับบ้านไม่รอกูเลยนะ..ไหนบอกจะรอกลับพร้อมกูไง.." เอ๊ะ...นี้ผมคิดมากไปเองหรือ...มันเป็นเรื่องจริง ทำไมผมถึงรู้สึกว่า ไอน้องหนุ่มมันพูดเหมือนตัดพ้อไอมดเลย...
น้ำเสียงเหมือนงอนๆนะ...
ผมนั่งจ้องหน้าไอน้องหนุ่มอย่างอึ้งๆ ไอคิมมันจึงเอามือใหญ่ๆหนักๆของมันมาตบป๊าบเข้าที่บ่าผมนั่นแหละ ผมจึงรู้ตัวพร้อมกับหันหน้าไปมองหน้าไอคิมอย่างงงๆ
ไอคิมมันยิ้มนิดๆ แล้วส่ายหน้าไปมา..เป็นปฏิกิริยาทางกายที่ผมพอดูออกว่ามันต้องการบอกอะไรผม มันคงต้องการบอกให้ผม..นิ่งๆไว้ อย่าคิดบ้าๆอะไรทำนองนี้หล่ะมั้งนะ
"ขี้เกียจรอ..." ไอมดมันตอบสั้นๆ..
"ทั้งปีแหละมึงอะ รอแค่วัน สองวัน ทำเป็นรอไม่ไหว..ทีกูนะ "
"เออ..เรื่องมากจริงมึง..ไหนบอกอยากกิน มะขามอ่อนไม่ใช่รึไงวะ..ไปเก็บสิ..เดี๋ยวให้พี่โมทำให้กิน" ไอมดตัดบท ทั้งที่ไอน้องหนุ่มยังพูดไม่ทันจบเลย
พร้อมกับที่มันโดดพลุ่งลงจากแคร่ แล้วหันหน้ามาทางผม
"พี่โมเดี๋ยวช่วยตำมะขามอ่อนให้ไอหวานมันกินหน่อยนะพี่..แม่ม...มันโทรมาบอกผมตั้งกะยังไม่ออกจากค่ายว่าอยากกินตำมะขามอ่อน..ไม่รู้เป็นเจี้ยอะไร สงสัยท้อง หึหึ"
"ไอห่ามด...ก็ใครใช้ให้มึงพูดซะกูเห็นภาพซะน้ำลายสอหล่ะ..อยู่ในค่ายใช่จะสบาย"
แล้วมันสองคนก็เดินคุยกันกระจุ๋งกระจิ๋ง ออกไปที่ถนนหน้าบ้านผม แล้วเดินไปที่บ้านป้าข้างบ้าน ที่ตอนนี้ ต้นมะขามหน้าบ้านแก มีพวงมะขามอ่อนสีน้ำตาลอ่อนๆเต็มต้นไปหมด
ไอโมเห็นแล้วก็อดน้ำลายสอตามไม่ได้...
ไอโมจึงหยุดพักเรื่องไอมดกับไอน้องหนุ่มไว้ชั่วครู่
แล้วหันไปหาไอคุณคิมที่นอนหลับตาพริ้มท่าทางสุขเหลือหลาย
"คิม..ลุก...ปีนเก็บมะยมให้หน่อยดิ.." ปากพูดตาก็เงยขึ้นไปที่ต้นมะยมที่ตอนนี้ออกลูกเต็มต้นล่อตาล่อใจล่อน้ำลายดีนักแล
แต่ดูท่าทางไอคิมมันจะเริ่มกวนตีนผมแล้วครับ...มันยังเงียบครับเพื่อนๆ ทำเป็นกรนคร๊อกๆเฉ้ย
ไอโมหมั่นไส้ครับ เลยลุกขึ้นยืน เอื้อมมือไปจับแปลไอคิม แล้วออกแรงปึ๊ดนึง...กระชากขอบแปลอย่างแรก...
"โอ้ยยยยย..." ไอคิมมันร้องเสียงหลง พร้อมกับที่ร่างมันไปนอนแอ่งแม้งคุยกับใส้เดือนอยู่ที่พื้นดินโน้นเลย....
ผมมองมันอย่างเยาะๆ...แล้วกระโดดลงจากแคร่อย่างสง่างาม....
"ปีนเองก็วะ ไม่เห็นง้อ " ชิ...ว่าแล้วก็ทำการปีนเก็บมะยม เพื่อที่จะเอามาตำกับมะขามอ่อน..อ้า.....น้ำลายไหล
*********************โปรดติดตามตอนต่อไป ที่ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่***************
คุยกันหน่อยนึงอิอิ....ตอนนี้เป็นตอนพิเศษครับ พิเศษจริงๆ อิอิ...เป้นเรื่องเล่าจากปากน้องชายสุดเลิฟของผมเองอิอิ....
ไว้คราวหน้าถ้าว่าง(ไม่รู้เมือ่ไหร่) จะมาเล่าต่อถึงเบื้องลึกเบื้องหลัง ของไอมดกับน้องหนุ่มให้ได้อ่านกันเน้อ รอกันไปก่อนนะจ้ะ...
ยักษ์นะจุ๊บๆ อิอิ
ป๋อหล๋อ....ไอโมกับไอคุณคิมสบายดีมีตังค์ใช้คล่องปี๊ด คล่องปี๊ด ดีอยู่ครับผมอิอิ.........อย่าลืมเค้านะเดี๋ยวเค้างอน แฮะ.....
อีกนิดป๋อหล๋อ....พักหลังๆ ที่นานๆทีไอโมจะเล่นเน็ตซักที...มีเพื่อนๆถามไอโมตลอดว่า..เพ่..เมื่อไหร่จะรวมเล่มซะที...คนอื่นเค้ารวมกันให้ตรึม...
เฮ้ย...แน่ใจเหรอครับ..จะให้ผมรวมเล่มหน่ะ...ไม่ดีมั้ง...ไอโมก็ตอบไปงี้..เค้าก็บอกว่า...รวมเถอะเหอๆ..
นะ..รวมก็ได้..แต่..ให้จองถึง 500 เล่มก่อนถึงจะรวมฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเอิ้กๆ ไปแย้วนะจ้ะ ยักษ์นะจุ๊บๆๆ อีกรอบฮิ้วววววววววววบับบายจ้า..
หัวข้อ: .คิมคิม โมโม( 03/08/2019 โมโม มาทักทาย) (อ่าน 470192 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก