เข้ามารับคำอวยพร ทั้งหลายทั้งปวง จากแควนๆทุกๆท่านนาครับผม.....
......ช่วงนี้ไม่ค่อยสบายเท่าไหร่อะ...ปรับตัวตามสภาพอากาศไม่ทัน ....
ป่วยจ้อย....เซ็งมากมาย.......
จะว่าไปผมนี่ก็แปลกนะ.....ไม่มีปึ่ ไม่มีขลุ่ย......
อยู่ๆ ก็เหมือนคนง่อยเปรี้ยเสียขา....ปวดตามเนื้อตามตัว....จากนั้นก็ล้มตึงครับ......
.........เฮ้อ....ปรากฏว่าหวัดแดกอะ....เฮ้ออออออ............
.........สงสัยจะกินวิตามิน ซีน้อยไปหน่อย....(ก็ไอคิมให้กินแต่วิตามิน เค หนิ เขิน)
เป็นหวัดมาตั้งกะ...ก่อนปีใหม่ จนบัดเดี๋ยวนี้ ไม่มีทีท่าว่าไอหวัดบ้า มันจะหายเลยหง่ะ
จากที่เป็นน้ำมูกไสๆ ตอนนี้เริ่ม เขียวๆแหละ....งามมากมาย อิอิ......
...วันเกิดปีนี้...ไอโมก็แฮปๆปี้ๆ ดี๋ด๋าอยู่กะคิม..ฉองต่อฉองหล่ะท่าน หุหุ...อิจฉาอะดิ คิคิ...(รีบหาผู้ชายเป็นของตัวเองซะอิอิ)
********
อืม กลับบ้านมาหล่ะปีใหม่หง่ะ.....มีเรื่องลุ้นระทึก ขั้นเลือดตกยางออกมาเล่าให้ฟังหล่ะ.....
เล่าเลยดีกว่าเนาะ.....
.เรื่องสั้นๆอะ.....ไอโมตั้งชื่อตอนว่า....คนหล่อเซ็งอิอิ
วันที่ 28 ธค. ที่ผ่านมาไอโมต้องมีอันต้องจรรีกลับบ้านครับ ทั้งๆที่ปีนี้ สะเออะ บอกใครต่อใครว่า ตูจะไม่กลับบ้านนะขอโบ๊กกกก
ไม่ต้องคิดถึงกูเด้อ อะไรแบบนี้....แต่สุดท้ายแล้ว.....
"โม...กลับบ้านนะ....มีน มันจะบวช......มาช่วยงานน้องหน่อย..." เป็นอันฉะนี้ฉะนั้นแล้ว ไอโมก็เลยต้องรีบเคลียร์งาน
หลังจากฉลองวันเกิดกะคิมอย่างร้อนแรง(เขิน) วันรุ่งเช้าก็ต้องนั่งรถกลับบ้านซะแหละ....เหนื่อยชิบหายวายป่วงก็เลยหลับตั้งกะยังไม่ออกจากกรุงเทพเลย
ตื่นเป็นพักๆ...และคิมก็ไม่แวะพักไหน ปึ๊ดเดียวถึงบ้านโลดอิอิ........
........ตอนเตรียมงานก็ราบรื่นดีครับ....แต่นะอะไร ต่อมิอะไรมันก็เกิดขึ้นได้อะนะ......ปกติงานบวชแถวบ้านผมเนี่ยะ เค้าจะมีมโหรสพสมโภชตลอดคืนชิมิครับ...แม่นแหละ งานนี้ก็เช่นกัน....
.....ซึ่งสำหรับงานรื่นเริง..เริงรื่น ระรื่นจิต....อย่างเช่นงานบวชเช่นนี้แล้ว....สิ่งที่บรรดาพ่อ แม่ ปู่ ยา ตา ยาย อากง อาม่า บรรดาเมียๆ ของเหล่าชาย ฉะกัน เอ้ยฉกรรณ์ทั้งหลายกลัวเสียนักหนาคือ.......วัยสะรุ่นยกพวกตีกัน....เฮ้อ....
และมันก็เป็นแบบนี้ทุกงาน ไม่ว่างานเล็กงานใหญ่ งานน้อย งานกระจ่อยร่อย.....เปิดคาราโอเกะร้องเพลงกัน...แทนมโหสพ มันยังเจือกตีกันได้ นับประสาอะไรกับงานใหญ่ระดับช้างเช่นนี้หล่ะท่านเอ๋ย.......
วันนั้นในหมู่บ้านผม....มีเด็กหนุ่มๆ (รวมหลานๆผมด้วย ) บวชกัน 10 คนได้มั้ง...พ่อแม่ หล่ะโล่งอก ว่าปีใหม่นี้....พวกมันๆทั้งหลายคงไม่ได้ไปมีเรื่องต่อยตีกะใครที่ไหน...โล่งไปเปาะ..
แต่ก็มีเรื่องให้ต้องวิตกจริตจิตเสื่อมกันอีก ก็คือ...แท่นๆ......งานบวชนี้จะเป็นยังไงหนอ...จะราบรื่นตลอดรอดฝั่งรึเปล่า....
คงจำกันได้นะครับ...งานบวชเมื่อคราวที่แล้ว(ปีไหนวะ จำไม่ได้) ก็ตีกันแหละเทะ ไอมดโดยสอย ไอคิม สุดที่รักผมโดนปลักปลำ....
แล้วปีนี้หล่ะอะไรจะเกิดขึ้น...เดชะบุญ ปีนี้ไอมด ไม่ได้กลับ....ไอนี้มันติดหนุ่มครับพักนี้ (เฮ้อ...น้องตูปล่าวเบี่ยงเบนนะ)
.....และแล้ววันงานก็มาถึง....ผมก็ยังคงทำหน้าที่ตากล้องอยู่เช่นเดิม....สุรายาเมาไม่ได้แตะแม้แต่จิ๊ดเดียวจิ๊ดเดียวไม่ได้แตะ แต่ซัดโฮกเข้าไปเมาปลิ้น...แฮะ...แต่หน้าที่ก็คือหน้าที่...โดยมีคิมเดินตามตูดต้อยๆ อย่างห่วงๆ.....
"นี่ๆ...มาให้เราถ่ายดีกว่ามะเราว่า...นายท่าทางจะแย่วะ" มันว่างี้แล้วพยายามจะแย่งกล้องจากมือผม....
"เจือก...." อู้ยยยยยยยย หยาบคายชิบ แฟนใครวะ..แฮะ แต่เจือก แบบชิวๆนะคึคึ
"ตามใจ..." ว้าไรว้า...อยู่ๆก็ถอดใจ เทคแคร์เค้าอีกซักหน่อยก็มะได้...คนไร...สงสายตาประมาณว่าค้อนให้มันหน่อย
แล้วมันก็เดินไปทางบรรดาลุงป้าน้าอาผมอะครับ...แล้วก็เนียนๆกะญาติผู้ใหญ่ผมหง่ะ ชิ หมั่นไส้....
ตอนแห่นาค รอบหมู่บ้านตอนแรกๆก้ไม่มีอะไรครับ....ราบรื่นดีใช้ได้...อาจจะเพราะมี สห..มาคอยดูแลความเรียบร้อยอยู่ด้วยก็อาจเป็นได้...
และไอพวกแสบๆ...ที่พวกเด็กหนุ่มๆหมู่บ้านอื่นหมายหัว...ก็เป็นนาคไปเสียแล้ว.....ที่เหลือๆรำเฉิบๆแบบเมาปลิ้นๆ...ก็มีแต่พวกเด็กน้อยร้ายเดียงสาด้วยกันทั้งนั้น...และก็ไม่ได้ร้ายอะไร....ก็คาดว่างานนี้ก็รอดหล่ะนะ...ก็คิดข้ามขั้นกันไปจนถึงงานคืนนี้แหละ....
...เด็กหนุ่มๆในหมู่บ้านผมก็สนุกเต็มที่ครับ. มีแต่คนในหมู่บ้านตัวเอง..แอบบว่าเค้ากันไม่ให้เด็กหมู่บ้านอื่นเข้าหมู่บ้านผมเลยอะครับ.....พวกนั้นก็เลยได้แต่เย้วๆกันอยู่ริมถนน ท่างเข้าหมู่บ้านโน้น....
แต่พอแห่นาคเสร็จนี่สิครับ...ทุกคนโล่งอกกันได้ไม่นาน... สห..กลับเข้าไปในหมู่บ้านพักผ่อนกันอะนะครับ..เพราะคืนนี้ต้องทำงานกันอีก......
อยู่ๆ ผมก็ได้ยินเสียงโหวกเหวก โวยวาย เหมือนคนกำลังทะเลาะกันอะครับ....อยู่ใกล้ๆกะกำแพงวัดนี่เอง....
คือ..หมู่บ้านผมเนี่ยะ มันจะมีทางเข้า 3 ทางครับ ที่ติดต่อกับหมู่บ้านอื่น...ทางแรกก็ทางไปถนนใหญ่เลย...อีกทางจะติดกับหมู่บ้านข้างๆที่เด็กแม่มตีกันเละเทะทุกงาน คือไม่ถูกกันนั่นเอง...และอีกทางจะไปทางแม่น้ำชี..และจะมีอีกหมู่บ้านซึ่งอยู่ไกลพอสามควร...
และวัดผมก็จะเป็นทางผ่านไปแม่น้ำชีนี่แหละครับ...
ตอนนี้ที่วัดคนก็ไม่ค่อยมีแล้วครับทยอยกันกลับแล้ว..วัดบ้านผมไม่มีโบสนะครับ(พรุ่งนี้เช้าถึงจะพานาคไปบวชที่วัดประจำอำเภอ) นาคทั้ง 10 คน ก็อยู่บนศาลาแหละ...โดยมีเพื่อนๆนาค ญาติบางคน และพระเณร อยู่บ้านศาลาไม่กี่คน..รวมทั้งผม กะ ไอคิมด้วย...
"ใครเป็นอะไรวะแสบ....." ผมชะเง้อคอออกไปมองเผื่อจะเห็นอะไรบ้าง ...
"ไม่รู้ดิพี่...เดี๋ยวไปเจือกแป๊บ ฮี่ๆ" ไอแสบตัวดีมันว่างี้ แล้วเดิน...ลงศาลาไป
"เสียง...เหมือนคน..มีเรื่องกันเลยอะคิม".. ผมที่ตอนนี้เริ่มสร่างแหละ พูดกับไอคิมยอดรักที่นั่งสงบนิ่งเหมาะสมกับสถานที่มากมาย ช่างต่างกะผมเสียลิบลับ...ลอกแล๊ก สุดฤทธิ์
"แล้วจะไปเจือกอะไรกับเรื่องของเค้าหล่ะ" หอกหัก...แก้แค้นกูใช่มิหนิ...มึงนะมึง...
เซ้งแม่ม จริงๆ..มันพูดเสร็จก็หาสนใจผมไม่...หันไปเล่นกะกล้องในมือต่อไป แถมยังอธิบายไรมะรุให้นาค(หลานผม)ฟัง ...
ผมเบะปาก...อย่างหมั่นไส้ แล้วเดินตามตูดไอแสบไปอย่างสอดรู้สอดเห็น แฮะ
ภาพที่ผมเห็นอยู่เบื้อหน้าทำให้ผมรู้สึก สมเพช เวทนา เล้กน้อยถึงปานกลาง...
เด็กวัยมัธยมต้น ถึงตอนปลาย....ท่าทางกร่างๆ....นั่งบ้างยืนบ้างบนถนนและบนอานแมงกะไซต์....แหกปากถือไม้คนละท่อนสองท่อน ขวดเขิดเต็มไม้เต็มมือไปหมด...โธ่พ่อคุณ...เก่งกันจริงๆ
"โธ่เอ้ย แม่ม ไม่แน่จริงนี่หว่า...กลัวอะเด้..หายหัวไปไหนกันหมดวะ..สาดเอ้ย...กูยังไม่ได้เอาคืนเลยแม่มมมมมมมมมม บลาๆ และก็บลา บลา บลา"....
พวกมันยังเห่ายังหอนกันต่อไป...ท่าทางโคตรจะเก่งเลย...พวกมันมากันประมาณ 10 คนได้ครับ คงคิดว่าเยอะจัด...พวกมันอยู่หลังกำแพงวัดครับ..หลังวัดเลย...ส่วนผมเดินอ้อมไปแอบดู(นี่ก็สอดรู้สอดเห็นจริง) พวกมันตรงประตูหลังวัดที่เปิดแง้มๆไว้..
โดยที่บนกำแพงวัดมีเด็กในหมู่บ้านพวกผม4-5 คนนั่งกัดฟันกร๊อดๆ อยู่บนกำแพง ผมก็ได้แต่แปลกใจว่าทำไมพวกมันไม่โดดลงไปกัดคอกพวกห่านี้ซะทีวะ...เห็นท่าทางกร่างๆของพวกมันแล้วทำให้ผมหมั่นเขี้ยวครับ..
แต่พอผมโผล่หน้าออกไปเท่านั้นแหละ...
"ไอโม..อะไรของมึงหล่ะหน่ะ...โผล่หัวมาทำหอกอะไร" แป่ว ซวยเลย...มิน่าหล่ะครับ ผมก็ว่าทำไม เด็กหมู่บ้านผมถึงได้ทำตัวเป็นเด้กดี๋เด้กดีกันขนาดนี้...
ลุงเข้มครับ..แกเป็นผู้ใหญ่บ้าน.อะ กำลังยืนคุมเชิง อยู่กับพวก อบต..กะตำรวจบ้านอีก 2-3 คน
"แฮะ...ให้ช่วยไรไหมลุง..." ผมทำหน้าประมาณว่าใสซื่อ แก้เขิน แหม ก็นะ อายุปูนนี้แหละนี้ผมอะ..ยังจะอยากเจือกเรื่องของเด้กๆเค้าอีก หุหุ อายจัง
"ดีๆ มึงก็เป็นผุ้ใหญ่ แล้ว คงไม่ใจร้อนเหมือนเด้กๆพวกนี้...มึงก็ช่วยปรามๆเด็กๆของเราไว้หน่อยก็ดีวะ..." ลุงแกทำหน้าเครียด บอกผมสีหน้าจริงจัง
"ได้ ลุงได้ จาดดดดดดให้.." แหม ไอโมก็แค่สร่างหง่ะ ยังไม่หายเมาหง่ะ..อารมณ์เลยสุนทรีนิ๊ดนึง...
"เฮ้ย..พวกมึง มายืนอะไรกันตรงนี้เนี่ยะ พวกห่านี้..ตกใจหมด" แฮะ ก็ไอพวกเด็กในหมู่บ้านผมสิครับ ยืนกันหน้าสลอน อยู่ข้างหลังผมหง่ะ..ไม่รู้มากันตั้งกะเมื่อไหร่ ทั้งๆที่พวกมันกลับเข้าไปในหมู่บ้านกันแล้ว...
"ไอแสบ " ผมเรียกไอแสบเสียงเข้ม เมื่อรู้แหละ ว่าไอเด้กพวกนี้มันกลับมากันอีกทำไม..
"พี่จะให้ผมทน อยู่ได้ไง ดูพวกแม่ม กร่างดิ..นี้มันงานบ้านเรา หมู่บ้านเรานะเว้ย" เออ มึงเก่ง..
"ใช่ๆ" แหม๋พวกมึงลูกคู่กันดีแท้....
"เออ ..ไม่มีอะไรหรอก ปล่อยให้มันเห่าไป พวกแม่ม ไม่กล้าทำไรหรอก ลุงเข้ม กับ พวกตำรวจบ้านก็อยู่...กลับไปได้แล้วไป" ผมไล่พวกมันกลับอย่างเสียมิได้...
ทั้งๆที่ก็ไม่อยากไล่หรอก อยากให้พวกมันไปฟัด กับไอพวกข้างนอกนั้นเต็มที...แต่ผมก็ผู้ใหญ่แล้วอะนะ จะยุยงเด็กๆก็ใช่ที่ ห้ามๆมันหน่อย อิอิ
"เวรเอ้ย" เสียงใครบางคนตะโกนขึ้น
"แม่ม พวกมึงตาย"
ตู๊บ ตุ๊บ ตุ๊บ
"หา อะไรวะ เวรแล้ว"
เอาไม่อยู่ซะแล้วครับ และแล้วมหกรรมยำหมู่ก็เกิดขึ้น เมื่อไอ้พวกบนกำแถงกระโดดหยอยๆ ลงไปแทบจะพร้อมๆกัน
ผมก็ผลักประตูวัดออกทันทีครับ...ภาพที่ผมเห็นก็คือ....มีเด็กผู้ชายคนนึงกำลังโดน เด็กหมู่บ้านผมรุมสหบาทาอยู่...
ส่วนไอพวก เกือบสิบคนที่เหลือ ก็ทำท่าจะกรูกันเข้ามาช่วยเพื่อน แต่ไอพวกอยู่หลังกำแพงเมื่อกี้เข้าไปกันๆไว้ก่อน...ทั้งๆที่มี ทั้งค้อน ทั้งไม้ ทั้งขวด แต่ไอพวกเด็กเวรนั้นก็ไม่กล้าแม้แต่จะยกมันขึ้นมา....ได้แต่ร้องโหวกเหวกโวยวาย ด่าทอ พร้อมกับเตรียมวิ่งหนี บางคนก็ขับรถหนีไปแล้ว โดยมีเด็กหมู่บ้านผมบางคนวิ่งตาม ..ก็นะเด็กบ้านผมแทบจะขนกันมาทั้งหมู่บ้านนี่นะ
แต่ ไอคนนั่นท่าทางจะแย่นะหนิ....
ไอโมก็เลยวิ่งถลาเข้าไปห้าม
"เฮ้ยๆ..พอ พอแล้ว..." ก็อีรุงตุงนังกันนิดหน่อย
ทั้ง ตำรวจบ้าน(ที่ไม่ใช่บ้านผม)ที่เข้ามาห้าม ทั้งเด็กหมู่บ้านผม 4-5 คนที่กำลังรุมสกรัมไอเด็กนั่นอยู่
"โอ้ยยยยยยยยย" เจ็บชิบ
ในขณะที่ผมกำลังวิ่งเข้าไปหาไอพวกนั้นอยู่นั้น อยู่ๆ...ผมก็รู้สึกว่ามีวัตถุปริศนาอะไรซักอย่าง ฟาดผัวะเข้าที่ใบหน้าอันหล่อเหลาของผมอย่างจัง...
"แอ่มเอ้ย อาดดด" แค้นชิบหาย...ผมเงยหน้าขึ้นด้วยความโกรธจัด...
หลังจากที่ก้มหน้ากุมจมูกตัวเองอยู่พักใหญ่....
"เฮ้ย พี่โม..."
"ไอโม..."
"โม "
อะไรวะ ร้องทำเจี้ยไร กูรู้แล้ว ว่ากูโดนไม้หน้าสาม แล้วแม่ม มันใครวะที่ฟาดกู...สาดเอ้ย
"มึงตีกูทำไม สาด" ผมปล่อยมือจากจมูก แล้วหันไปกำคอเสื้อไอตำรวจบ้านที่ยืนถือไม้อยู่ตรงหน้าผม...
ณ เวลานั้นหัวหงอก หัวดำ กูไม่สนหล่ะ แม่ม โกรธชิบหาย กูไปทำอะไรให้แม่มวะ....
"เอ่อ...คือ...น้าไม่ได้ตีนะ" ไอคนนั้นมันพูดหน้าซีดเลยอะ
"มึงตีเพื่อนกูทำไม..." เสียงห้าวอันคุ้นเคยเดินเข้ามายืนข้างผม
พร้อมกับปลดมือผมออกจากคอเสื้อไอเตี้ยตำรวจบ้านคนนั้น
"สาดเอ้ย..." และมันก็ทำท่าจะต่อยปากไอเลวนั่น
"เฮ้ย ไอหนุ่ม " น้าเข้มนั่นเองที่เข้ามาห้ามทัพทัน...
แกไม่แค่ห้าม แกคว้าตัวไอนั่นออกจากมือไอคิมไปหลบด้านหลังแก....
ไอโมรู้สึกเจ็บจมูกมากมายเลยครับตอนนี้ ตอนแรกมันแค่ชาๆ แต่ตอนนี้ แม่ม..เริ่มปวดหนึบๆแหละอะ...
ผมรู้สึกหน้ามืดยังไงบอกไม่ถูกครับ
"คะ คิม..." ผมทรุดฮวบลงไปนั่งกับพื้นซีเมนเลยครับ แบบว่าเจ็บเจี้ยๆเลยหง่ะ
"โม...เฮ้ย "
***************************
โปรดติดตามตอนต่อไป....(ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่)
ปวดหัว เอาไว้แค่นี้ก่อนนะ...ซู๊ดดดดดดดดดดดด
อยู่แดงมีฮี อยู่ดีมีแฮง ....
ขอให้เจริญๆ กันทุกคนนะคร้าบผม
โมโม ของ คิมคิม
หัวข้อ: .คิมคิม โมโม( 03/08/2019 โมโม มาทักทาย) (อ่าน 470752 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก