ตอนที่6
ผมนอนหลับไม่สนิทเกือบทั้งคืนก็เพราะคำพูดของแม่ที่จะให้ไปดูตัวซึ่งเป็นลูก
สาวของลูกเพื่อน แม็กซ์ออกไปดูไซต์งานแถวพระรามสามซึ่งเป็นงานรับออกแบบ
บ้านชั้นเดียวแต่เช้าแล้ว ผมไปส่งเขาที่หน้าลิตฟ์และให้คีย์การ์ดเพื่อขากลับเข้ามาจะได้
เอารถขึ้นมาจอดบริเวณของผู้พักอาศัยได้ ตอนนี้ผมนอนแช่น้ำในอ่างที่มีฟองสบู่จน
เต็มไปหมดได้สักพักแล้ว ผมปล่อยใจให้ลอยเรื่อยเปื่อย รู้สึกว่ามือและเท้าเหี่ยวแล้ว
เลยดึงจุกที่อุดน้ำปล่อยน้ำทิ้งไปแล้วก้าวออกจากอ่างไปยืนใต้ฝักบัวต่อ คิดไม่ออกเลย
ว่าวันนี้อยากทำอะไร กินอะไรหรือจะออกไปไหน มีแค่เรื่องที่แม่พูดมาเมื่อคืน
หลังจากที่คิดว่าร่างกายควรต้องเช็ดให้แห้งและสวมใส่เสื้อผ้าได้แล้ว ผมก็ปิดน้ำหยิบ
ผ้าเช็ดตัวมาเช็ดแล้วพันรอบเอวก่อนเดินมาที่ตู้เสื้อผ้า
Rrrrrrrrrr เสียงไอโฟนดังขึ้น ดึงให้ผมหลุดออกจากความคิดตัวเอง เดินไปหยิบไอโฟน
ที่กำลังส่งเสียงร้องที่โต๊ะข้างเตียง ส้มโอ? ไอ้ส้มไม่ค่อยโทรหาผมถ้าไม่มีเรื่องสำคัญ
“ไง’มึง” ผมรับสายเรียกเข้าจากเพื่อน “วันนี้มึงว่าง’ป่าว” มันถามผมและไม่รอคำตอบ
“มาหาหน่อย ได้แม่ครัวใหม่อยากให้มาลองชิมอาหาร” มันพูดเสียงสบายๆ
“เออ พึ่งอาบน้ำเสร็จเดี๋ยวแต่งตัวแล้วออกไปเลย” ผมวางสายจากมันเสร็จก็เดินกลับมาแต่งตัว วันนี้ไม่มีอารมณ์จะทำอะไรเลย
ใส่เสื้อเชิ้ตพับแขนขึ้นมาถึงข้อศอกสีขาวกับกางเกงยีนส์ที่ขาดๆนี่แหละ ผมไม่ได้โทร.ไปบอกแม็กซ์ว่าจะออกไปข้างนอก วันนี้ไม่
ขับรถไป อาศัยพี่วินฯหน้าคอนโดดีกว่า ลงมาถึงชั้นล่างคอนโดก็บอกพี่ยามให้ช่วยเรียกพี่วินฯและบอกจุดหมายให้เขารับทราบ
ผมมาอยู่หน้าร้านในเวลาไม่ถึงสิบนาที พี่วินฯควรไปขี่มอเตอร์ไซด์วิเบกโชว์ มันคู่ควรกับพี่เขาเป็นอย่างมาก ส้มโอยืนสั่งงานลูก
น้องที่หน้าบาร์ นี่พึ่งเที่ยงเองนะ ทำไมที่ร้านดูวุ่ยวายและทีสำคัญเป็นวันจันทร์ที่ร้านคนก็ไม่เข้าเยอะเท่าไหร่ “มีไรวะ ดูวุ่ยวาย”
ผมเดินเข้ามานั่งลงข้างส้มโอที่ยืนอยู่หน้าบาร์ “วันนี้มีแขกจองโต๊ะจัดงานวันเกิด” แต่ก็ยังไม่หันมามองหน้าผม
“เอส…แตงโมมันอกหักวะ” มันพูดเหมือนเป็นเรื่องดินฟ้าอากาศธรรมดา
“……..” รู้จักกันมาตั้งแต่น้องมันเรียนม.ปลาย แล้วมันไปมีแฟนตอนไหนวะ
“ช่วงนี้มันอกหักเลยฟุ้งซ่าน” แต่เมื่อวานก็ดูร่าเริงปรกตินะ
“คนที่หักอกน้องนี่มันเป็นใครวะ” ผมเริ่มโมโหแล้ว มาทำแบบนี้กับน้องได้ไง
“เออ มึงไม่ต้องสนใจหรอก เอาเป็นว่า ถ้าช่วงนี้มันบ้าๆก็อย่าไปถือสาน้องมัน” ไอ้มัน
บอกมาแค่นั้น ผมเซ็งจากเรื่องของตัวเองอยู่แล้วมาได้ยินว่าน้องรักอกหักอีก
ผมไม่มีกระจิตกระใจจะคุยต่อเลย เพราะว่าผมรักและเอ็นดูแตงโมเหมือนน้องสาวของผมจริงๆ
ไม่อยากกลับห้องเลยนั่งมองพวกพนักงานอยู่ตรงนั้น ส้มโอก็วิ่งวุ่นทำโน้นทำนี่เพื่อเตรียมโต๊ะของงานที่ลูกค้าว่าจ้างไว้
กับข้าวหลายอย่างถูกนำมาวางตรงหน้าผมเพื่อให้ผมได้ชิม จริงๆเพื่อนก็ชิมเองได้
ผมคิดว่าส้มโอมันอยากให้ผมเข้ามาหามากกว่าเพราะว่าตั้งแต่เข้ามากรุงเทพรอบนี้ผม
ไม่ค่อยได้อยู่กับเพื่อนสักเท่าไหร่ ตอนมาเรียนก็อยู่คอนโดผมด้วยกันบ้างไปนอนคอนโดพระเอกบ้าง และบ้านมันบ้างเราสามคน
ตัวติดกันเสมอ “รสชาติใช่ได้ไหม”
ส้มโอเดินเข้ามาตบที่บ่าผม “กูเจ็บ” ผมเจ็บจริง ตีมาได้ไหล่คนนะ ถึงผมจะไม่ขาวแต่คิดว่าต้องมีรอยมือแดงๆแน่นอน “มี’ไรให้
ช่วยทำป่าว” ผมก็กระดากใจนะให้มานั่งมองคนอื่นทำงานกันวุ่นวายแต่ตัวเองนั่งเฉยๆ “มึงล้างแก้วในลังนั้นที่หลังบาร์ไป”
มันชี้ลังที่ว่านั้นให้ผม ดู อือ~สี่ลัง ลังละยี่สิบสี่ใบ “ถ้าทำแตกไม่คิดเงินกูใช่ปะ” ผมถาม
แบบไม่คิดจริงจังก่อน เดินไปทำหน้าที่ล้างแก้วให้มัน กว่าจะล้างฝุ่นที่แก้วออกหมดจน
เสร็จครบทุกใบแล้ว ผมก็เดินอ้อมบาร์มานั่งลงตามเดิม หยิบไอโฟนทีวางทิ้งไว้มาดู
สิบสองมิสคอล แม่หนึ่งสาย แม็กซ์เก้าสาย พี่เอ็มหนึ่งสาย?โทร.มาทำไม และเบอร์
แปลกหนึ่งสายผมเลือกโทรกลับไปหาเบอร์ที่ไม่รู้จักก่อนอันดับแรก เผื่อว่าเป็นเบอร์ลูกค้าของที่สวน ไม่รับ
โทร.กลับหาพี่เอ็ม “ไอ้เอส” นี่เป็นเสียงพี่ทักทายน้อง “มีไร” เสียงผมเซ็งไม่แพ้กัน
“แม่บอกฉันว่าแกจะไปดูตัวลูกสาวป้ายิ้ม” นี่ถึงกับต้องให้พี่เอ็มโทร.เตือน
“ไม่รู้จัก ไม่อยากไปเลยวะ พี่เอ็มช่วยพูดหน่อยสิ”ได้ยินเหมือนเสียงพี่สาวผมถอน
หายใจแรง “ฉันก็ไม่ชอบอิน้องแยมไรเนี่ย เมื่อวานเห็นหน้าแล้วไม่ถูกชะตา” คนที่พูด
สายกับผมใช่พี่เอ็มของผมจริงๆรึป่าวเนี่ย นานทีปีหนเธอจะยอมเข้าข้างผมบ้าง
“แล้ว…” ผมยังตกใจไม่หายที่เธอคล้อยตาม “แกอยู่กรุงเทพ ไม่ได้ไปซนใช่ไหม”
พี่เอ็มเปลี่ยนเรื่องคุยแล้ว “ซนไร นี่อยู่ร้านไอ้ส้ม มาช่วยมันล้างแก้ว มือเปื่อยหมดแล้ว”
“เออ กลับบ้านนะ ถ้าเล่นสนุกพอแล้ว ไม่มีแกฉันไม่รู้จะบ่นใคร” คิดถึงก็พูดมาสิทำ
ปากแข็ง ผมยิ้ม“พี่โอ สบายดีนะ” ถามถึงพี่สาวคนโตที่อายุห่างกับผมถึงห้าปี
“ก็ดี รู้จากมาแม่มาว่าน่าจะท้องได้สองเดือนแล้ว” อะไร!!! ผมพึ่งมากรุงเทพฯได้ไม่ถึง
สองเดือนดีเลยผมจะมีหลานแล้ว “จริง!!!” เสียงผมคงตกใจไปมากกว่านี้ไม่ได้แล้ว
“เออ ฉันจะว่างสายแล้ว ไอ้เอสกลับมาบ้านด้วย” แล้วเธอก็ตัดสายไปเฉยๆเลย ทำไม
เมื่อคืนที่แม่โทร.ไม่เห็นเล่าให้ฟังว่าพี่โอท้อง เราสามคนพี่น้องสนิทกันมากถึงแม้ว่าผม
กับพี่เอ็มจะเป็นไม้เบื่อไม้เมากันก็เถอะ แต่ผมรู้ว่าพี่ผมทั้งสองคนก็รักผมเหมือนที่ผม
รักพวกเขา พี่โอแต่งงานไปแล้วเมื่อสองปีก่อนกับลูกเจ้าของโรมแรมใหญ่ที่จังหวัด
อุบลฯ แต่เธอก็ยังคงช่วยงานที่บ้านตลอดแม้ว่าสามีขอเธอจะสามารถเลี้ยงดูเธอได้
ส่วนพี่เอ็มขึ้นคานเถอะผู้หญิงอะไรดุเหมือนหมา!!!
เดี๋ยวค่อยโทร.ไปแสดงควมยินดีกับพี่โอ ตอนนี้นั่งพักก่อนเมื่อยยืนนาน
อากาศที่กรุงเทพฯร้อนมากแม้ว่าเวลาจะล่วงเลยมาเป็นเวลาห้าโมงเย็นแล้วก็ตาม
ผมปลดกระดุมสองสามเม็ดบนออกพลางหยิบขอบเสื้อเขย่าเป็นเชิงพัดให้หายร้อน
“นั่งโชว์อกอ่อยเด็กเสริฟร้านกูอีกแล้ว” ไอ้ส้มเดินเข้ามาพร้อมกับมะนาวและสตอเบอ
รี่หนึ่งตะกร้า มันวางลงตรงหน้าผมแล้วพนักงานอีกคนเดินตามเอามีดและเขียงวางลง
ตรงหน้าของผมอีกที “แค่มึงนั่งทำหน้าหล่อๆพนักงานสาวๆก็จะตบกันตาย นี่จะถอด
เสื้อด้วย” มันแซวผมต่อ แต่ผมที่สนใจมีด เขียง มะนาวและสตอเบอรี่มากกว่า “มึงหั่น
ให้เหมือนวันนั้นที่โมมันให้มึงหั่นเลยนะ” มันดันของทั้งหมดตรงหน้ามาให้ผม “ลูกค้า
รีเควส” ขยิบตาวิงก์ให้ผมเสร็จแล้วก็เดินเข้าครัวไป วันนี้โดนลากมาใช้งานกับฟังเรื่อง
สะเทือนใจโดยแท้ ผมก็ตั้งหน้าตั้งตาทำงานให้มันไป “เอส…” เสียงแม็กซ์ฟังดูเหมือน
เขาโมโหอะไรสักอย่าง เขามาทำอะไรที่นี่ตอนหกโมงเย็น ร้านยังไม่เปิดเลย ผมเงย
หน้ามอง “ทำไมไมรับโทรศัพท์” แล้วทำไมพี่ต้องตะคอกด้วยแค่ไม่รับโทรศัพท์ ผมว่า
เขาในใจ “พี่นึกว่าเอสเป็น’ไรไปแล้ว ดีนะที่กลับไปที่ห้องแล้วไอ้เอกโทร.หาก่อน” เขา
ยังคงทำหน้าตาที่แสดงว่าไม่พอใจผมอยู่แต่เสียงอ่อนลง “พี่มาทำอะไร” ผมไม่สนใจจะ
ตอบคำถามเขา “ก็วันนี้มีงานเลี้ยงวันเกิดเพื่อน เขานัดมาเลี้ยงที่ร้านนี้ เดี๋ยวไอ้เอกก็มา
มันรู้จักเจ้าของวันเกิด” เขานั่งลงข้างผมตอนที่พูดจบ หั่นเสร็จหมดแล้วและผมกำลังจะ
เปิดไปล้างมือ แม็กซ์ก็มาความมือข้างที่เปื้อนไปแล้วเอานิ้วชี้เข้าปากของเขา “อือ~
เปรี้ยว” เสียงสูงมากก ผมหัวเราะพร้อมกับชักมือกลับ “ก็มะนาวนะไม่ใช่น้ำตาล” เดิน
ไปล้างมือเสร็จก็จะกลับไปนั่งที่เดินพอเดิมมาถึงแม็กซ์มองหน้าผมทีมองที่เสื้อที ผม
ก้มมองตามเสื้อที่ตัวเองก็ไม่มีอะไรเปื้อน “มี’ไรป่าว” คิ้วของเขาจะผูกโบว์ได้สองทบ
แล้ว เขาเอื้อมมือมาที่สาบของเสื้อเพื่อติดกระดุมที่ผมปลดออกไปก่อนหน้าที่เขาจะมา
“ก็รู้ว่าร้อน ทำไมไม่ใส่เสื้อยืด จะโชว์ทำไมหนักหนา" เขาบอกผม และก่อนที่จะตั้งตัว
ได้เขาจับผมหมุนให้หันหลังและนั่งลงบนตักเขาแทน หันซ้ายหันขวาพนักงานมองทั้ง
ร้าน โอ้ยอายระดับสิบถึงผมจะไม่ขาวแต่หูผมก็คงมีขึ้นสีบ้างแหละ ผมขยุกขยิกเพื่อ
บอกให้เขาปล่อยแต่เขากลับก้มลงมากระซิบที่ข้างหูว่าให้อยู่นิ่งๆ แล้วปากเขามันปัด
ไปโดนลำคออีกแล้ว แม็กซ์จะมาทำกับผมแบบนี้ไม่ได้นะ ผมก็เขินอายเป็น!!!!
______________________________________________
น่าสงสารเอสที่มีเรื่องให้กังวล ความสัมพันธ์พี่น้องชัดแล้วว่ารักกันถึงจะทะเลาะกันบ่อยก็เถอะ เอสจะมีหลานนนน//โอรักเด็กกค่ะ
น่าสงสารแตงโมสาวน้อยที่โดนหักอก ถ้าพี่เอสเจอคนที่ทำน้องมันตาย
//วั๊ยโหดร้ายมาก
มีความตามมาเฝ้า มีความหวง มีความดูดนิ้ว//สมน้ำหน้า555 เบ้ปาก
มีความนั่งตัก มีความฟินนนนน มีความเอาปากไปโดนคอน้อง //จะไซ้ก็พูด
ตอดนิดตอดหน่อยก็เอานะคะแม็กซ์ //อิจฉา น้ำตาไหลพราก
ปล.ขอบคุณและรักทุกคนที่เข้ามาอ่าน จุ๊บๆ
หัวข้อ: {เรื่องสั้น} Love "us".....รักนี้ของเรา Max's ตอนที11 (อ่าน 2716 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก