พอเอาสองตอนมาต่อกันก็สงสารอิค่ายขึ้นมานิดนึง
คือที่สงสารอิค่ายเพราะพี่เชนทร์กับทูมายืนยันนี่แหละค่ะ
ละถ้ามองในมุมอิค่ายบ้าง มันก็ถูกทำร้ายความรู้สึกหลายครั้งอยู่นาา แต่ละครั้งหนักๆทั้งนั้น
ตอนเติร์ดเสียใจก็จริงนะ แต่เติร์ดยังมีทูคอยอยู่ข้างๆ แต่เหมือนพอเป็นค่าย มันแทบจะไม่มีใครให้กำลังใจเลยมั้งเนี่ย
โบนกับทูยังไงก็ทีมเติร์ดเพราะเติร์ดดูเป็นคนเจ็บคนเดียวมาตลอด แต่พอมาคิดมุมค่าย
ใจหน่วงจังค่ะ พอเรารักเค้าแล้วและเค้ารับรู้แต่ให้เป็นฝ่ายวิ่งตามบวกกับผลพวงจากนิสัยเหี้ยๆเมื่อก่อนอีก ชะนีก็มายุ่งอีก
คือคนมันจะปรับตัวถ้าไม่ให้กำลังใจกันเลย มันก็เหนื่อยเหมือนกัน
อ่านตอนที่มานั่งรอตั้งแต่แปดโมงเช้าถึงตีสาม แถมยังไม่โทรมาตามคิดดูแล้วกันว่ามันก็เจียมตัวอยู่ในระดับนึงนะ
แต่คำพูดของค่ายที่พีคกว่าการกระทำ ฮือออออ ถือว่าเจ๊ากันมั้ยเติร์ด เพราะเรื่องจูบเติร์ดก็เข้าใจผิดเองด้วยแถมยังไม่ฟังอีก
กลายเป็นกลัวค่ายโมโหเลย โมโหร้ายเหมือนกันนะเคอะ เอาใจช่วยตอนหน้าให้เข้าใจกันสักที
ปรับตัวเข้าหากันเรื่อยๆ เหมือนที่พี่เชนทร์บอก ความรักมันต้องมีอุปสรรคอยู่แล้วแหละนะ
พล่ามมายาวมาก เราถูกแอทแทคทุกพาร์ทของความรู้สึกค่าย ฟีลแบบคนเลวก็มีหัวใจอะ นี่ถือว่าไม่เหี้ยด้วยมั้ง แค่คิดจะปรับตัวเพื่อรักใครสักคนก็ถือว่ายังมีข้อดีอยู่นะเนี่ยย
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
