เฟรชชี่เกมส์
เวลาหาของ หาเท่าไหร่ก็ไม่เคยเจอ แต่เมื่อไหร่ที่ไม่ต้องการ แทบจะกองลงตรงหน้า
-คนทั่วไป-
เสียงเรียบเรื่อยของอาจารย์หน้าห้องกล่อมแทบจะหลับอยู่รอมร่อ เสียงเพื่อนเล่นมือถือไม่สนใจอาจารย์หน้าห้องก็ดังเข้าหู
"เดือนนิเทศปีนี้อย่างดีอ่ะ หล่อโคตร"
ผมหันไปสะกิดให้กาวน์เงียบเสียงลงเพราะเพื่อนเอกอื่นมองหน้าแทบจะลุกมาตบมัน
"อะไรของมึง คริส จะดูบ้างเหรอ" สตรีนางนี้ก็ยังไม่เลิกทำเสียงดังแถมยังชวนผมคุยด้วย ผมมองผู้ชายหน้าตาค่อนข้างดีในโทรศัพท์มันนิดนึงแล้วก็บอกให้มันเงียบๆ
"คริส วันนี้มึงไปเหรชชี่เกมส์ป่าว มีชิงรุ่นด้วยนะ" กาวน์หันมาพูดกับผม แฟนมันก็เอาของกินป้อนใส่ปาก
อิจฉาเว้ยยยยย
แม่ง จะให้มาด้วยทำเหี้ยไรเนี่ย มาดูพวกมันสวีทกันรึไงว่ะ
อยากมีแฟนมั้งเลยเนี่ย
แต่ก็งั้นงี้แระ ผมชอบผู้ชายอ่ะ แต่คือผมไม่ในอยู่แกงค์หญิงเหล็กไง แบบแค่ชอบผู้ชายแต่ไม่อยากได้เป็นผู้หญิง
จะอธิบายยังไงดี สรุปผมเป็นผู้ชายที่ชอบผู้ชาย จบๆ
เพราะงั้นเวลาชอบใคร ตัวผมที่เป็นผู้ชาย เขาก็เป็นผู้ชายก็เลยไม่เคยที่จะได้คบใครเลย
ก็เลยโสดถึงทุกวันนี้ เฮ้อออ
เสียงเชียร์ของสันทนาการคณะต่างๆดังกระหึ่มไปทั่วลานกีฬา ผมสอดส่องสายตามองผู้ชายทั่วสนาม
"แรด" เสียงด่าลอยเข้าหู ผมหันไปยักคิ้วให้กาวน์สองทีแล้วมองผู้ชายต่อ
"ดูนี่ดิคริส ราศีต่อไปนี้จะโสดไปอีกสองปี" ผมหันไปมองหน้าจอมือถือของกาวน์
ราศี... ราศีเมษ ราศี...
ฉิบหาย ผมไม่เชื่อ
"เดี๋ยวกูก็จะไม่โสดแระ ถึงวันคอนเดี๋ยวควงมาโชว์เลย"
ไอ้กาวน์หัวเราะอย่างสะใจ
หัวเราะไปเหอะ เดี๋ยวหาให้ดูเลย
แต่ถึงพูดไปยังงั้น สุดท้ายก็ยังไม่ได้อยู่ดี
"ไงล่ะมึง ได้แมะ คนที่จะมาโชว์กูอ่ะ"
ผมตวัดสายตามอง พรุ่งนี้จะมีคอนเสริตแล้ว ผมยังหาไม่ได้เลย ชริ ไม่หาแม่ง หมั่นไส้ตัวเอง
พอวันนี้พวกเราทั้งหมดที่ได้รุ่นแล้วดูจะคึกคักเป็นพิเศษ เต้นกันมันส์หยด ผมก็เข้าไปร่วมเต้นด้วย เหนื่อยก็หยุดพัก รุ่นพี่ก็ล้อมพวกเราไว้ให้เต้นด้วยกัน
พอถึงเวลารุ่นพี่ก็ปล่อยเรากลับหอไปนอน เขาเดินเอื่อยๆ ไปเอามอเตอร์ไซต์ที่คณะตัวเอง เสียงหัวเราะของเพื่อนรอบๆตัวยังดังไม่หยุด กาวน์กลับไปแล้ว แฟนไปส่ง ส่วนเขาก็ต้องขับรถกลับคนเดียวเหมือนเดิม
"นี่ จะเดินเลยคณะนายแล้วนะ เหม่ออะไร"
เสียงจากด้านหลัง ผมเลยหันไปมอง ความมืดทำให้เห็นอะไรไม่ชัด ยิ่งอีกฝ่ายถูกทาสีที่หน้าขนาดนั้น ผมยิ่งมองไม่เห็นหน้าจริงๆของเขา
"โทษที ขอบคุณมาก" ผมเดินไปเอามอเตอร์ไซต์ตัวเอง เขายืนรออะไรไม่รู้ที่หน้าคณะผม ดูจากชุดแล้ว ยังไงก็ไม่ใช่คณะเดียวกัน
เสียงกลองชุดดังสนั่นไปถึงหน้ามหาลัย ผมที่มาสายก็รีบเข้าไปหากาวน์ที่มอรอก่อนแล้ว
"ช้าเชียวนะมึง หลงทางหรือไง"
ผมปะทะฝีปากกับมันนิดหน่อยแล้วถึงเข้าไปดูคอนกัน
คนในวันนี้มากันเยอะมาก เบียดกันแน่นเชียว
ผมฟังเพลงได้สักพักบนเวทีก็เริ่มประกวดดาวเดือน กาวน์ที่เชียร์เดือนนิเทศอย่างหนักก็แทบจะเหมาดอกไม้ไปให้
"ไม่เข้าไปดูกับเขาเหรอ" เสียงคุ้นๆดังข้างหู ผมหันไปมองเขาแล้วชะงักนิดนึง
-หล่อแหะ-
"อ้าว จำไม่ได้เหรอ ที่เจอกันเมื่อวานตอนไปเอามอเตอร์ไชต์ไง"
ผมพยักหน้า บอกว่าจำได้ แล้วก็ยืนดูไปกับเขา ผมว่าเขาควรที่จะขึ้นไปอยู่บนเวทีนะ เด่นมากกก
"ไอ้คริส นั่นแฟนมึงเหรอเห็นคุยกันเมื่อกี้" เสียงแปร่นๆของเพื่อนผมนั่นแทบทำผมหน้าทิ่ม นี่คุยกับคนอื่นนี่คือแฟนกันเหรอ พิเห็นไปมองคนข้างๆ เขายิ้มแบบแปลกๆ ไม่รู้ว่าจะไม่ชอบรึเปล่า "เฮ้ยมึง คนรู้จักกู"
มันพยักหน้าแต่กลับทำตาเจ้าเล่ห์ พอจะอ้าปากพูด แฟนมันก็ลากไปที่อื่น
"ชื่อคริสเหรอ ผมชื่อสิงห์นะ"เขายิ้มให้ผม
หลังจากจบคอนเสิร์ต เราทั้งคู่ก็เหมือนจะเจอกันบ่อยขึ้นทั้งทีก่อนหน้านี้ไม่เคยเจอกันเลย เขาเรียนปีสองแล้ว ผมสนิทกับเขามากขึ้น พอถึงงานประกวดศิลปกรรม เขาที่ไม่ได้เรียนด้านนี้ก็ชวนผมไปดูผลงานของเขาที่ประกวดด้วย ทำซะผมแปลกใจเลย
รูปที่เขาส่งไปเป็นรูปแผ่นหลังผู้ชายคนหนึ่ง ใส่เสื้อ กางเกง รองเท้าเหมือนของผมในวันเฟรชชี่เกมส์คือนก่อนวันคอนเสิร์ตมาก ส่วนชื่อภาพคือชื่อว่า ไม่กล้าบอก
'แต่ตอนนี้ กล้าบอกแล้วนะ พี่ชอบคริสนะ ถ้าคริสรู้สึกดีกับพี่ หันหลังกลับมาหาพี่นะ'
ผมกระพริบตางงๆ แต่ก็หันไปหาเขา
ของที่หาเท่าไหร่ก็ไม่เคยเจอ ลองปล่อยๆไปบ้างเผื่อจะเจอมันก็ได้นะ
สุดท้ายผมก็มีแฟนไปอวดไอ้กาวน์จนได้ ฮ่าๆๆ
The end.
หัวข้อ: [เรื่องสั้น] เฟรชชี่เกมส์ (ตอนเดียวจบ) 04/02/60 (อ่าน 5710 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก