ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ
เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้ ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ
5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้ มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว
6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย ทำได้ แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute ได้ ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
7.1 นิยาย 1 ตอน จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
- 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ
8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).
9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ
10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป
http://www.thaiboyslove.com ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป
11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว
บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป
12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด
13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ
14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ
15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด ควรจะให้เครดิตกับ...
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง
(กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส
- ถ้าเป็น FW mail ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail
16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข
17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)
ว่าด้วยเรื่องการจะรวมเล่มนิยายขายในเล้า จะต้องมี ID ซื้อขายก่อน ถึงจะสามารถประกาศ ..แจ้งข่าว.. ที่บนหัวกระทู้ของนิยายได้ ในกรณีที่ รวมเล่มกับ สนพ. ที่มี ID ซื้อขายของเล้าแล้ว นักเขียนก็สามารถใช้ หมายเลข ID ของ สนพ. ลงแจ้งในหน้าที่มีเนื้อหารายละเอียดการสั่งจองนิยายได้
18.ใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ย้ายไปไหน เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ
เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................
วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
วันที่ 11 พ.ย. 2557 เพิ่มเติมการลงเรื่องสั้นและการแจ้งว่านิยายจบแล้ว
วันที่ 4 ธ.ค. 2557 เพิ่มบอร์ดเรื่องสั้นจึงปรับปรุงกฏข้อ 18 เกี่ยวกับเรื่องสั้น และ เพิ่มเติมส่วนขยายของกฏข้อ 17
เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
*********************
CH1 WHAT ABOUT U
"คุณครูฮะข้อนี้ผมไม่รู้ต้องทำยังไง"ร่างป้อมๆของน้องเสือที่คุณภาคุณป้าของน้องส่งมาเรียนพิเศษกับครูชามครูสอนพิเศษที่เปิดสอนได้เพียงไม่นานเเต่ก็มีคุณเเม่ๆผู้ปกครองไว้ใจส่งลูกๆเข้ามาเรียน
ปีนี้คุณครูชามอายุ26ปีเเล้วถือว่ามีประสบการณ์มากพอตัวด้วยหน้าตาที่ยิ้มเเย้มเป็นมิตรอยู่ตลอดเวลาเด็กๆที่เข้ามาเรียนด้วยต่างก็พากันชื่นชอบคุณครูชามเป็นอย่างมาก
"ไหนมาให้ครูดูซิ"เด็กน้อยตาเเป๋วทำตามอย่างว่าง่ายเดินเข้ามาหาที่โต๊ะ
เด็กน้อยถือหนังสือเเบบฝึกหัดวิชาคนิตศาสตร์ที่หน้าปกเขียนว่าป.1
อย่าถามว่าทำไมเด็กอายุเท่านี้ถึงมาเรียนพิเศษเเทนที่จะไปเล่นสนุกสนานเเทนก็เพราะเดี๋ยวนี้การเเข่งขันนั้นสูงขึ้นพ่อเเม่ก็อยากให้ลูกๆของตนได้รับสิ่งที่ดีที่สุด
"หืม ขอนี้เป็นการบ้านจากที่โรงเรียนหรอครับ"ครูชามสงสัยเพราะตนจำได้ว่าไม่เคยออกเเบบฝึกหัดเเบบนี้ให้เด็กๆทำมาก่อน
"ไม่ใช่อันนี้ฮะครูชาม"เด็กน้อยเอ่ยเสียงเเผ่วเห็นดังนั้นตนจึงถามต่อไปว่า
"เเล้วตรงไหนล่ะที่อยากให้ครูช่วย"
ครูชามเอ่ยอย่างใจดีนิ้วป้อมๆหยิบแผ่นกระดาษออกมาจากกระเป๋ากางเกงเเทนที่จะเป็นโจทย์ในหนังสือที่เด็กน้อยถือมา
สร้างความเเปลกใจให้กับเจ้าตัวเป็นอย่างมาก
"อันนี้ต่างหากล่ะฮะ"น้องเสือคลี่แผ่นกระดาษขนาดเอสี่ที่พับไว้ออกมา
ผมหยิบกระดาษแผ่นนั้นจากเด็กน้อยเเล้วไล่สายตาอ่านอย่างตั้งใจ
-เรียงความเรื่องเเม่ของฉัน-
อย่างนี้นี่เองตนเคยเห็นอยู่ว่าส่วนมากน้องเสืออยู่กับคุณป้าตั้งเเต่ยังเด็กเวลามาเรียนพิเศษก็จะเป็นคุณป้าของน้องที่มาส่งส่วนคุณพ่อนั้นครูชามก็ยังไม่เคยเห็นตัวเป็นๆสักครั้งเห็นเเต่คุณป้าของเเกเปรยๆให้ฟังว่าคุณพ่อน้องเสือติดงานมาก
"น้องเสือครูว่าอย่างนี่ดีมั้ยเดี๋ยวครูจะเล่าเรื่องของคุณเเม่ของครูให้ฟังถ้าน้องเสือฟังก่อนน้องเสืออาจจะคิดอะไรดีๆออกก็ได้"ครูชามคิดไม่ตกกับปัญหานี้ครั้นจะบอกเด็กว่าให้เขียนนิยามคำว่าเเม่ของหนูไปเลยหรือว่าเเม่ในฝันอะไรทำนองนี้เเต่เด็กก็คือเด็กขืนไปพูดอย่างงั้นมีหวังร้องไห้โฮเเน่
ครูชามเริ่มเล่าเรื่องของตนเเละเเม่ของครูชามให้น้องเสือฟังตั้งเเต่คุณเเม่ตั้งท้องอุ้มท้องเรามากว่าจะเกิดเป็นคนซักคนหนึ่งเเม่ของเราต้องอดทนอะไรมามากมายส่วนมากครูชามก็จะเล่าสิ่งที่เกิดขึ้นกับเด็กทุกคนเเต่น้องเสือนี่สิผมก็ไม่รู้จริงๆว่าจะบอกเด็กน้อยคนนี้อย่างไร
"งั้นน้องเสือไม่เคยเห็นเเม่น้องเสือก็เขียนเรียงความเรื่องนี้ไม่ได้สิฮะ"เด็กน้อยพูดเสียงเศร้า
ทำไงดี เหมือนจะทำให้เด็กน้อยสูญเสียกำลังใจไปซะแล้ว
จริงสิ
ถึงเเม้น้องเสือจะไม่เคยเห็นคุณเเม่เเต่ความรักที่คุณป้าเเละคุณพ่อที่มีให้กับน้องเสือก็มีอย่างท่วมท้นเป็นความรักที่ครอบครัวมีให้กันมันทั้งบริสุทธิเเละเป็นความรักที่ไม่หวังสิ่งอื่นตอบเเทนครูชามคิดได้เช่นนั้นก็พูดต่อ
"ครูว่าน้องเสือลองเขียนเกี่ยวกับคุณพ่อดูสิครับเพราะท่านก็คือคนที่เลี้ยงเรามาไม่ใช่คนอื่นไกลเลยไหนจะคุณป้าน้องเสืออีกเห็นมั้ยเอ่ยเรียงความวันเเม่ไม่จำเป็นต้องเขียนถึงเเม่อย่างเดียวนี้หน่า"ครูชามอธิบายอย่างละเอียด
"เเล้วอย่างนี้คุณครูจะไม่ว่าอะไรใช่มั้ยฮะ"เด็กน้อยเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงกังวล
"ครูว่าคุณครูของน้องเสือต้องเข้าใจเเน่นอนเเละที่สำคัญนะครูว่าเรียงความนี้น่ะคุณครูของน้องเสืออยากให้เด็กๆเขียนถึงความรักที่มีต่อผู้มีพระคุณเเก่เราน้องเสือว่ามั้ย?"
"คงงั้นมั้งฮะ"เด้กน้อยตอบอย่างไม่เต็มเสียง
"งั้นน้องเสืออยากให้ครูช่วยตรงไหนก็บอกนะครูชามยินดีช่วยเต็มที่เลย"
"ฮะ!งั้นน้องเสือกลับก่อนนะฮะครู"เด้กน้อยตอบกลับเสียงใส
"อย่าลืมทำการบ้านส่งครูที่โรงเรียนด้วยล่ะ"ครูชามเตือนด้วยความหวังดี
"ไม่ลืมเเน่นอนฮะครู"น้องเสือตะโกนมาเเต่ไกล
นี่ก็เย็นมากเเล้วครูชามสอนคาบสุดท้ายเสร็จเรียบร้อยเมื่อยี่สิบนาทีที่เเล้วครูชามอยู่ภายในห้องพักพลางสรุปการเรียนการสอนของวันนี้ช่วงนี้ครูหนุ่มไฟเเรงวัยยี่สิบหกปีรู้สึกอ่อนล้าเสียจริง
อาจเป็นเพราะทำงานหกวันต่อสัปดาห์ไหนจะเรื่องการสอนของเด็กๆอีกถึงเเม้ครูชามจะมีผู้ช่วยคนเก่งอย่างคุณสุเเต่งานที่ล้นมือทำเอาสภาพร่างกายของครูหนุ่มคนนี้เหนื่ิอยอ่อนทีเดียว
ครูชามเอนตัวลงนอนบนโซฟาเเล้วหลับตาลงความคิดเเรกที่ผุดเข้ามาในหัวคือเขาต้องพักผ่อนไม่งั้นไฟในตัวเขาอาจจะหมดในเร็วๆนี้เเน่
คิดได้ดังนั้นเจ้าตัวก็ไม่รีรอโทรสายตรงหาเลขาโดยทันทีเมื่อเคลียตารางงานต่างๆเเล้วครูชามก็เตรียมตัวกลับบ้าน
WHAT ABOUT U
"ตื่นเช้าจังเลยนะคะน้องชาม"พี่เหมียวเพื่อนบ้านข้างๆเอ่ย
"ครับอากาศตอนเช้าๆมันสดชื่นดี"ผมพูดพลางรดน้ำต้นไม่ไปด้วยบางต้นก็ยังสภาพดีอยู่เเต่ส่วนมากเท่าที่ครูชามเห็นมันใกล้ตายเต็มทีเเล้วช่วยไม่ได้ไว้ว่างๆเขาจะมาจัดการพวกมันเเล้วกัน
"วันนี้พี่ทำโจ๊กสูตรใหม่น้องชามเเวะมาเอาไปทานสิ เเล้วบอกพี่หน่อยว่ารสชาติเป็นยังไงถ้าอร่อยพี่จะได้เเบ่งคนอื่นๆทานด้วย"
"พี่เหมียวให้ผมเป็นหนูทดลองหรอเนี่ย"ผมพูดอย่างไม่ไว้วางใจ
"เปล่านะพี่เเค่ให้น้องชามวิจารณ์เฉยๆ"
"ถ้าท้องเสียขึ้นมาพี่เหมียวรับผิดชอบด้วยนะ"ครูชามพูดอย่างขบขัน
"ไม่ขนาดนั้นมั้งน้องชาม"พี่เหมียวยืนหน้างอ
"ผมก็พูดไปงั้นล่ะพี่เหมียวทำอาหารอร่อยจะตายไป"
"น้องชามก็"
ไม่นานพี่เหมียวก็ถือโจ๊กชามใหญ่ออกมากลิ่นหอมฉุยลอยมาเเต่ไกล
"ขอบคุณมากนะครับพี่เหมียวคนสวย"
"เกินไปน้องชาม"สาวเจ้าเเกล้งบิดทำเป็นเขินอายโดนเเซวมาทุกวันก็ไม่เห็นจะเขินจริงจังซะทีทั้งที่น้องชามเพื่อนบ้านของเหมียวก็ไม่ได้ขี้ริ้วขี้เหร่เสียเมื่อไหร่
สงสัยเธอคงเเค่เอ็นดูอย่างน้องชายเท่านั้น
เมื่อทานข้าวเช้าเสร็จครูชามก็ถือเเท็บเลตมานั่งหน้าทีวีเสิร์ชหาข้อมูลที่จะไปเที่ยวพักผ่อน
ติ๊งต่อง?!
นั่งหาที่พักผ่อนอยู่เพลินๆเหมือนวันหยุดนี้ครูชามจะมีเเขกมาเยี่ยมซะเเล้ว
"ครูชามมมมมมม"เสียงน้องเสือนี้ครูหนุ่มจำได้
"เอ๋น้องเสือมากับใครครับเนี่ย"ครูชามเอ่ยด้วยความสงสัย
เเต่เมื่อมองไปยังหน้าบ้านเห็นหลังชายหนุ่มไวๆไม่เเน่อาจจะเป็นพ่อน้องเสือที่มาส่งหรือไม่
ไม่นานร่างสูงก็เดินหอบข้าวของพะรุงพะรังเต็มมือเต็มไม้ไปหมด
"เดี๋ยวผมช่วยถือครับ"ครูชามอาสา
"ขอบคุณครับ"
"นี้พ่อน้องเสือเองฮะ"
อ่าไม่ยักกะเห็นตัวเป็นๆใกล้อย่างนี้นึกว่าจะอายุมากกว่านี้ซะอีกดูยังหนุ่มยังเเน่นอยู่เลย
เเต่ทำไมน่าเขาต้องเเก้มร้อนเวลาสบตาคุณพ่อคนนี้ด้วยนะไหนจะหัวใจตอนนี้ที่เต้นไม่เป็นจังหวะอีกครูชามถามตัวเองเบาๆ
"พอดีว่ามาส่งน้องเสือน่ะครับกะมาฝากครูไว้ซักอาทิตย์พอดีป้าเเกไปเที่ยวต่างประเทศส่วนผมก็ทำงานคงไม่มีเวลาดูเเกซักเท่าไหร่ป้าภาเลยบอกให้มาหาครูน่ะ"
เอ๋ทำไมเค้าไม่รู้เรื่องเลยล่ะสายซักสายยังไม่มีเลย
ครูชามเลยต่อสายตรงไปหาคุณสุเลขาส่วนตัวเเต่เเล้วความจริงก็กระจ่างคุณเลขาลืมรายงานเค้าซะอย่างนั้น
เอาไงดีล่ะทีนี้จะปฏิเสธไปก็เกรงใจผู้ปกครองตรงหน้าไหนจะตาเเป๋วเเหววที่มองรอคำตอบของเค้าอีก
"อ่าาา..."
"ครับ?!"
"ครับงั้นรบกวนคุณพ่อขนของมาไว้ในบ้านทีครับ"แผนพักผ่อนของเค้าสงสัยคงต้องไปเก็บไปก่อนชั่วคราวซะเเเล้ว
ตอนนี้น้องเสือหลับไปแล้วดีนะที่ผมทำความสะอาดห้องหลังไว้ตอนนี้ผมกำลังนั่งคุยกับพ่อของน้อง
ผมไม่ได้อยากพูดอะไรมากเเต่ดูเหมือนว่าหลังจากที่คุณหนึ่งเล่าเรื่องทั้งหมดให้ผมฟังเเล้วคือพูดง่ายว่าตอนนี้เค้าอย่ากับภรรยาเรียบร้อยเเล้วด้วยเหตุผลอะไรก็เเล้วเเต่คุณพ่อยังไม่ได้บอกกับน้องเสือเเกคงคิดว่าเเม่เเกคงยุ่งกับการทำงานอยู่เท่านั้น
เขาบ้างานเกินไปเพราะเหตุนี้หรือป่าวภรรยาถึงขออย่า
"คือผมก็ไม่อยากรบกวนครูหรอกครับเเต่เพราะมันจำเป็นจริงๆ"เจ้าตัวอธิบาย
"เเล้วอย่างนี้น้องเสือเเกไม่เสียใจเเย่หรอครับที่ไม่ได้เจอพ่อของตัวเองเกือบอาทิตย์"
"..."
"ผมรู้นะว่าคุณต้องทำงานเเต่จะดีมากถ้าคุณจะใส่ใจลูกให้มากกว่านี้อย่าหาว่าผมยุ่งเลยครับกลับบ้านไปลองถามน้องดูน้องเสือเป็นเด็กฉลาดบางทีเค้าอาจจะเข้าใจคุณนะครับลองคุยกับเเกดู"
ไม่ทันเเล้วผมพูดสิ่งที่คิดไปหมดสิ้นคุณหนึ่งทำสีหน้าไปไม่ถูกเเต่ในเมื่อคนเดือดร้อนมาผมก็ไม่ได้ใจดำขนาดที่ไม่อยากยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือ
ยังไงซะน้องเสือเเกก็เป็นเด็กที่น่ารักเเละเลี้ยงง่ายคนนึง
คุณหนึ่งมองมาที่ครูหนุ่มด้วยสายตาที่ยากจะคาดเดา
"คะ ครับเอ่อ...นี่ก็ดึกมากเเล้วคุณหนึ่งนอนกับน้องเสือเถอะครับขับรถกลับดึกดื่นอันตรายเเย่เดี๋ยวผมขึ้นไปจัดที่นอนให้ก่อนนะครับ"
"เอางั้นหรอครับงั้นก็รบกวนครูหน่อยนะครับ"
"ตามสบายครับคุณหนึ่ง"ครูหนุ่มยิ้มบางๆให้
หัวข้อ: [เรื่องสั้น]-TUTOR...ของน้องเสือ- [THE END] (อ่าน 5037 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก