กฏเล้าประกาศ 22/9/2019 จะลบนิยายที่ไม่มาต่อจนจบทิ้งทั้งหมดเล้าเป็ดรณรงค์ ให้ใช้เรียกนักเขียน นักอ่านแทน ไรท์เตอร์ รีดเดอร์ เพื่อให้เป็นเอกลักษณ์ของเว็บเรากันนะคะ
สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ
Intro“กูบอกมึงแล้วใช่ไหมว่าให้เลิก!!” เสียงห้าวตวาดลั่นใส่ร่างสูงตรงหน้า“กูพยายามเลิกแล้ว มึงอย่าเซ้าซี้ได้ไหมวะ คนกำลังเครียด”“เลิกอะไรของมึง รอบนี้มึงก็ไปพนันกับมันอีก หนี้เก่าก็ยังไม่ได้จ่าย ถ้ามันบุกมากระทืบมึงจะว่ายังไง!”“ก็รอบนี้กูพนันรอบสุดท้าย กูมั่นใจว่าทีมกูจะชนะ แต่แม่ง..” ร่างสูงหัวเสีย“การพนันไม่มีอะไรแน่นอน มึงควรจะสำนึกได้ตั้งแต่ครั้งก่อนแล้ว กูบอกแล้วใช่ไหมว่าให้เลิกพนันบอล!!”บอกไปกี่พันรอบก็ยังเหมือนเดิม ถ้าไม่ใช่เพราะห่วงจะเตือนรึเปล่า ทำไมคนตัวสูงตรงหน้าไม่เคยคิดบ้าง การพนันล้วนเป็นสิ่งไม่ดี แต่แฟนหนุ่มของเขากลับชอบเล่นพนันบอลเป็นชีวิตจิตใจ หนี้สินก็เริ่มบานปลายขึ้นเรื่อยๆ ก็แหงล่ะ เป็นแค่นักศึกษาจะหาเงินที่ไหนมาจ่าย“ครั้งก่อนกูก็ให้มึงยืมเงินเก็บกูไปแล้วนะ ครั้งนี้มึงจัดการเองแล้วกัน” ร่างโปร่งบางกัดฟันกรอดด้วยความโมโห“กูหาวิธีไปจ่ายมันอยู่นี่ไง”“วิธีไหนของมึง บากหน้าไปขอเงินเตี่ยมึงน่ะเหรอ หึ”“ไม่ได้...เตี่ยกูจะรู้เรื่องนี้ไม่ได้ กูต้องตายแน่ๆ” คนตัวสูงได้แต่นั่งกุมขมับด้วยความเครียด“แล้วมึงจะทำยังไง” “กูตัดสินใจแล้ว....กูจะเอาของไปจำนำ”“มึงจะเอาอะไรไปจำนำ รถมึงก็ขายแล้ว ทุกอย่างในห้องตอนนี้ก็ไม่เหลืออะไรให้มึงเอาไปจำนำแล้ว” คนพูดกวาดตามองรอบคอนโดที่แทบจะไม่มีอะไรเหลือแล้ว ร่างสูงลุกขึ้นยืนเต็มความสูง ก่อนจะหันหน้าไปเผชิญกับแฟนหนุ่มร่างโปร่งบางของเขา เขาไล่มองกรอบหน้าหวาน มุมปากเหยียดยิ้มขึ้นอย่างเจ้าเล่ห์“ก็ตัวมึงไง...”TBC.
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
