บทเรียนที่ ๔๒
หลังจากที่ไอ่กอล์ฟชวนมันลงไปกินข้าวแล้ว ระหว่างกินข้าว ไอ่กอล์ฟก็นั่งคิดอะไรไปมาหลายๆอย่าง แต่มันดูท่าทางมีความสุขมากๆ แววตามันเปล่งประกายทอแสงแห่งความสุขสมหวังอย่างเต็มที่ แต่มันจะรู้บ้างไหมนะว่าในใจไอ่กอล์ฟตอนนี้มันแบบว่าหวานขมสุดฤทธิ์อ่ะ
หวานที่ได้รู้หัวใจตัวเอง ยอมรับในความรักที่มีคนเต็มใจให้มา แต่ขมที่คนนั้นเด็กกว่าและเป็นลูกศิษย์ตัวเองแถมฐานะสังคมก็ยังดีกว่ากว้างขวางกว่ามาก ไหนจะเรื่องอาป๊าอาแหมะอีก เรื่องแม่ของตัวเองคิดๆดูแล้วมันคงพอทำเนาไปบ้าง เพราะไอ่กอล์ฟมีอะไรก็จะพูดกับแม่ตรงๆ แต่แม่ก็ไม่เคยรู้นะว่าไอ่กอล์ฟเคยมีอะไรกับผู้ชายอ่ะ กับผู้หญิงแม่พอรู้ๆบ้างก็เตือนให้ระวังป้องกัน อะไรทำนองนั้น
“พี่กอล์ฟ ในมอนี่ก็น่าอยู่เน๊อะ ยิ่งได้อยู่กับพี่ยิ่งน่าอยู่ขึ้นอีกเป็นกองเลย”มันเคี้ยวลูกชิ้นไปพูดไป
“อืม”ไอ่กอล์ฟตอบ
“พี่เป็นอะไรไปหรือเปล่าครับ ดูเงียบๆเหมือนคิดอะไรอยู่”เอ่อ มรึงฉลาดจริงๆ อ่านใจกรูได้ด้วย
“เปล่า”ไอ่กอล์ฟตอบ
“พี่โกหก”มันหยุดจิ้มลูกชิ้นแล้วพูดเสียงดัง โต๊ะข้างๆหันมามองนิดหนึ่ง
“จะขึ้นเสียงทำไมนี่ คนอื่นหันมามองกันหมดแล้ว”ไอ่กอล์ฟจากท็คิดอะไรๆอยู่ ฉุนเลยครับ ไม่ชอบให้ใครมาเสียงดังใส่อ่ะ แต่ชอบเสียงดังใส่คนอื่น อิอิ นี่แหละนิสัยของคนเป็นครู
“พี่ไม่เป็นอะไรได้ยังไง”มันลดเสียงลงนิดหนึ่งแล้วเอาตาแบ๊วๆของมันมาส่งสายตามองไอ่กอล์ฟแบบเอาเป็นเอาตาย
“บอกไม่ได้เป็นอะไรก็ไม่ได้เป็นอะไรซิ”ว่าแล้วไอ่กอล์ฟก็ลุกขึ้นเดินหนีเลยบครับ มันทำท่าจะลุกเดินตามแต่แม่ค้าเรียกมันไว้ก่อน เพราะว่ายังไม่ได้จ่ายเงิน อิอิ ที่จริงเป็นแผนไอ่กอล์ฟอ่ะครับที่จะให้มันจ่ายตังค์ (แต่ไม่รู้ว่าจะคุ้มหรือเปล่าที่ให้มันจ่ายให้คืนนั้น แบบว่า......(อ่านต่อไปแล้วกันแล้วจะรู้ว่าคุ้มหรือไม่คุ้ม)....)
พอมันจ่ายเงินเสร็จมันก็รีบวิ่งแจ้นมาหาไอ่กอล์ฟที่กำลังเดินขึ้นหอเลยครับ
“เดี่ยวพี่ พี่คอยผมด้วย”มันวิ่งหอบแฮ่กๆส่งเสียงร้องตามมา
“พี่หยุดก่อน”มันวิ่งมาทันแล้วเอามือมาดึงข้อมือไอ่กอล์ฟไว้อ่ะครับ (เหมือนในหนังน้ำเน่าวุ้ย)
“ปล่อย”ไอ่กอล์ฟบอกมัน
“ไม่ปล่อย พี่บอกก่อนว่าพี่เป็นอะไร”มันเอาตามาจ้องอีกแล้ว โอ๊ยๆๆๆๆ ไอ่กอล์ฟอยากจะตาย พอเห็นหน้ามันชัดๆแล้วมันส่งตาเศร้าๆ หน้าขาวๆคมๆ จมูกโด่งๆ ริมฝีปากบางๆแดงออกชมพู ทำไมกรูต้องหน้าตา
อย่างมรึงด้วยว่ะ ไอ่เด็กเกรียน
“ก็บอกว่าไม่ได้เป็นอะไร จะมาเซ้าซี้อะไรอีก”เคยไหมครับ เวลาคิดอะไรอยู่คนเดียวที่กลุ้มๆแล้วคนอื่นเขาไม่รู้ด้วย พอมาเซ้าซี้แล้วมันจะรำคาญมากๆ นี่แหละอารมณ์ไอ่กอล์ฟในตอนนี้เลย
“พี่ไม่เป็นอะไรได้ยังไง ผมถามพี่ว่าพี่เป็นอะไร พี่ต้องตอบว่าพี่เป็นแฟนผมดิ่”เอ่อ..........ไอ่กอล์ฟแบบว่า......ไม่มีคำพูด แบบว่ายังไงดีอ่ะ จะดีใจหรือหมั่นไส้มันดี เอาเป็นว่าไอ่กอล์ฟอึ้งๆไปก่อนก็แล้วกัน
“ยิ้มหน่อยครับ แฟนของคนหล่อ”มันยังไม่หยุด มันยังต่อได้อีก ไอ่กอล์ฟซิจะละลายอยู่แล้ว จากที่คิดอะไรหลายๆอย่างอยู่แบบว่าหยุดคิดไปหมดเลยอ่ะ
“อ้าวรีบเดินซิครับพี่ ผมอยากขึ้นหอไปนอนกอดแฟนตัวเองแล้ว”มันยังได้อีก ไอ่กอล์ฟได้แต่หยุดยืนอ่ะ แล้วมันก็คว้าเอากุญแจห้องแล้ววิ่งแซงหน้าขึ้นบันไดไป ไอ่กอล์ฟก็ได้แต่เดินตามต้อยๆแบบว่า กรูคิดถูกไหมว่ะนี่ตกลงมาคบกับมันอ่ะ
พอขึ้นมาถึงบนห้องได้มันก็รีบไขกุญแจ คว้ามือไอ่กอล์ฟเข้าห้อง พอเข้าห้องได้มันก็................(คิดอะไรกันอ่ะ ทะลึ่งกันจริงๆเลยนะนักเรียนพวกนี้ เดี๋ยวจับตีก้นเลย อิอิ)
พอเข้าห้องได้มันก็บอกให้ไอ่กอล์ฟยืนคอยที่หน้าห้องก่อน แล้วมันก็รีบเดินไปที่เตียงที่ไม่ใช่เตียงของไอ่กอล์ฟแล้วมันก็ดันๆให้อีกเตียงมาชนเตียงของไอ่กอล์ฟ
“ทำอะไร”ไอ่กอล์ฟที่ยืนดูอยู่เริ่มโวยวายครับ ก็มันเล่นผลักเตียงของรูมเมทมาติดกับเตียงไอ่กอล์ฟอ่ะ
“ก็ดันเตียงไงครับ พี่มาช่วยผมหน่อยซิ”มันยังจะมาเรียกร้อง
“ดันมาทำไม ดันกลับไปที่เดิมเลย”ไอ่กอล์ฟสั่งเสียงแข็ง แต่มันไม่ได้ฟังเลย ยังออกแรงดันเตียงจนสำเร็จจากเตียงสองเตียงมาเป้นเตียงเดียวกันจนได้
“เฮ้อ สำเร็จไปอีกหนึ่ง”มันถอนหายใจแล้วพูดออกมา
“สำเร็จอะไร เอาเตียงไปไว้ที่เดิมเลย”ไอ่กอล์ฟบอกมันครับ
“ไม่เอาอ่ะ ถ้ามีสองเตียงเดี๋ยวพี่ก็ให้ผมไปนอนเตียงโน้นอีกอ่ะ”เออ....มันฉลาดคิดได้ แบบว่าไอ่กอล์ฟยังคิดไม่ถึงขั้นนั้นเลย
“ทำไมถึงคิดว่าพี่จะให้ไปนอนที่เตียงนั้นล่ะ”ไอ่กอล์ฟอยากรู้เหตุผลที่มันคิด
“ไม่รู้ดิ่พี่ ก็ผมดูจากที่พี่ทำกับผมที่ผ่านๆมา ผมเลยกันไว้ดีกว่าแก้”โห.......มันตอบแบบว่า เล่นเอาไอ่กอล์ฟสำนึกผิดเลยอ่ะ ที่ผ่านๆมาสำหรับมัน ไอ่กอล์ฟคงน่ากลัวสำหรับมันมาก ร้ายกาจสำหรับมันมาก แล้วมรึงจะมาชอบกรูทำไมนี่
“ที่ผ่านพี่ทำไม”ไอ่กอล์ฟก็โรคจิตเน๊อะ รู้ทั้งรู้ว่าที่ผ่านมาทำอะไรให้มันเจ็บมากมายยังอยากจะมาพูดตอกย้ำกันอีก
“ช่างมันเถอะพี่ เอาแค่เดี่ยวนี้ผมรู้ว่าผมรักพี่ พี่รักผม เราเป็นคู่ชีวิตกันแล้วก็พอ”มันตอบซะนิยายเลย
“ไม่ได้โก๋ นอกจากเดี๋ยวนี้ เราต้องคุยกันในเรื่องอนาคตที่จะมาถึงด้วย โก๋รู้ใช่ไหมว่า........”ไอ่กอล์ฟพูดไม่ทันจบมันก็พูดแทรกขึ้นมา
“อ๋อ...เรื่องนี้นี่เองที่ทำให้พี่ดูเหมือนคิดอะไรตลอดเวลา พี่ยังคิดอะไรอยู่อีก พี่ดูอย่างผมดิ่ ยังไม่คิดอะไรเลย”เออ...ก็มรึงยังเด็กนี่ แถมเป็นเด็กเกรียน(ที่น่ารัก)อีกต่างหาก
“โก๋ไม่คิดไม่ได้นะ ตอนนี้โก๋ไม่คิดแต่ว่า..........”ไอ่กอล์ฟพูดไม่ทันมันสอดอีกแล้วครับ
“บอกว่าไม่ต้องคิดก็ไม่ต้องคิดซิครับ”มันเดินมาหาไอ่กอล์ฟแล้วก็กอดไอ่กอล์ฟเลยอ่ะ
“โก๋.......”ไอ่กอล์ฟเองก็พูดไม่ออกครับ ได้แต่เรียกชื่อมัน
“ผมขอหอมแก้มพี่ได้ไหมครับ”มันพูดขอเหมือนเด็กขออนุญาตครูไปห้องน้ำเลยวุ้ย
ไอ่กอล์ฟไม่ตอบครับ เพียงแต่ก้มหน้าลงน้อยเป็นการให้สัญญาณ (อ่อยว่ะ ทุเรศตัวเองจัง) แล้วไอ่เรื่องที่คิดๆอยู่หายหมดเลยครับ หัวสมองมันไม่สั่งงานเลยอ่ะมีแต่หัวใจที่สั่งให้ทำตามมันแทน
“แก้มพี่หอมจัง ผมไม่คิดเลยว่าจะมีวันนี้ ผมมีความสุขที่สุดเลยครับ ผมรักพี่มากนะครับ พี่กอล์ฟของผม ผมอยากใช้ชีวิตร่วมกับพี่ ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น ผมก็จะใช้ชีวิตอยู่กับพี่ให้ได้”มันกระซิบบอกที่ข้างหูไอ่กอล์ฟเบาๆ เล่นเอาไอ่กอล์ฟทำอะไรไม่ถูกเลยอ่ะ
แล้วมันก็ค่อยเดินจูงมือไอ่กอล์ฟที่ตอนนี้กลายเป็นขี้ผึ้งโดนไฟไปซะแล้ว แบบว่าตัวอ่อนปวกเปียกไปหมด แล้วมันก็พาไอ่กอล์ฟมานั่งที่เตียง
“ตอนนี้พี่ยังไม่ต้องคิดอะไรนะครับ รู้แต่ว่าตอนนี้ผมกับพี่เป็นแฟนกัน แล้วก็จะเป็นอย่างนี้ตลอดไป”มันพูดพร้อมกับเอาจมูกโก่งๆของมันมาทาบแก้มไอ่กอล์ฟอีกรอบ
แล้วมันก็ค่อยๆผลักให้ไอ่กอล์ฟนอนลง สติสตังค์ไอ่กอล์ฟตอนนี้หายไปหมดแล้วครับ เจอคำพูดหวานๆของมันเรื่องที่คิดอยู่มันหายไปหมดเลย แพ้ทางมันจริงๆ ไอ่คำพูดหวานๆกับท่าบีบน้ำตาของมันอ่ะ
มันค่อยๆเอาปากอันเรียวบางกับจมูกโด่งๆของมันมาประทับที่หน้าผากของไอ่กอล์ฟ ไล่ลงมาเลยๆเรื่องตรงหว่างคิ้ว จมูกชนจมูก ตาประสานตา มันสื่ออะไรหลายๆอย่างที่ไม่ต้องมีคำพูด แต่เอ๊ะ....อะไรว่ะที่มันมาแทงอยู่ตรงขาอ่อนไอ่กอล์ฟ ใช่เลย ไอ่ปาท่องโก๋ของมันนั่นเอง
ไอ่กอล์ฟได้สติเลยถีบมันผึงเด้งออกจากตัวไอ่กอล์ฟเลยครับ ไม่ใช่ไม่อยากนะ อยากน่ะอยากอยู่ แต่ด้วยความที่ไอ่กอล์ฟไม่เคยเป็นรับ แล้วก็นึกถึงเหตุการณ์ที่เลวร้ายครั้งนั้นที่มันทำอ่ะ (ไม่อยากพูดถึงเลย คงจำกันได้มั้ง ที่มันพรากความบริสุทธิ์ของไอ่กอล์ฟไปโดยที่ไอ่กอล์ฟไม่เต็มใจอ่ะ) มันยังเจ็บแล้วจำฝังอยู่ในใจอ่ะ
“พี่ถีบผมทำไมอ่ะ”มันโวยๆนิดๆ
“ก็เราอ่ะลามปามพี่”ไอ่กอล์ฟเถียงคืน
“ลามปามอะไรพี่ เราเป็นแฟนกันแล้วนะ”เพิ่งตกลงกันวันนี้นี่นะ มันจะเร็วไปไหมไอ่คุณเด็กเกรียนที่รัก
“แล้วพี่เองก็มีอารมณ์ด้วยนิ่ อย่าบอกนะว่าไม่”มันพูดพร้อมกับมองมาที่เป้าองก็ไอ่ เอ่อ ไอ่กอล์ฟน้อยก้เป็นพยานให้มันจัง ยืนยันอย่างแข็งขันซะขนาดนั้น
“เดี๋ยวนะโก๋ พี่ว่ามันยังไม่ใช่”ไอ่กอล์ฟเริ่มลนลานครับ
“ไม่ใช่อะไรอีกครับพี่ พี่จะมาแกล้งอะไรผมอีก อย่าบอกนะว่าพี่แกล้งเป้นแฟนกับผมให้ผมดีใจเล่นๆ”มันมามุขเสียงเศร้าบีบน้ำตาอีกแล้ว แต่ดูจากเป้าตุงๆของมันแล้วไม่ได้เศร้าตามด้วยเลย
“ไม่ใช่โก๋ เป็นแฟนอ่ะเป็นจริง แต่ไอ่เรื่องแบบว่า....มันยังไม่ใช่อ่ะ”ไอ่กอล์ฟรีบบอก
“แล้วยังไงมันถึงจะใช่ครับ พี่บอกผมมา”มันถามกลับมา ทำไมมันเถียงคำไม่ตกฟากอย่างี้ว่ะ ลูกศิษย์ใครว่ะนี่ เถียงคำไม่ตกฟากเลย
“ก็แบบว่า.....มันยังไม่ใช่อะ เพิ่งคบกันเองยังไม่ทันข้ามวันเลย”ไอ่กอล์ฟหาเหตุผลให้มันไม่ได้จริงๆด้วย สงสารตัวเองจัง
“พี่กอล์ฟครับ พี่เป็นอะไรไปอีกแล้ว ผมไม่เข้าใจพี่เลยจริงๆ พี่จะแกล้งผมไปถึงไหน”มันหันหลังให้แล้วพูดครับ
“พี่เป็นแฟนโก๋ไง”น่าน.....ไอ่กอล์ฟรับมุขมันซะงั้น แบบว่าพูดเอาใจมันอ่ะ ดูเหมือนมนจะงอนๆโกรธๆ
“แค่นั้นแหละก็จบ”มันหันมายิ้มแล้วก็ผลักไอ่กอล์ฟลงนอนเหมือนเดิม คราวนี้มันขึ้นมานอนทับตัวไอ่กอล์ฟเลยอ่ะ กรูจะรอดไหมนี่
“เดี๋ยวโก๋ เข้าใจอะไรผิดหรือเปล่า”ไอ่กอล์ฟถามมัน
“ไม่ผิดครับ ก็พี่บอกเองว่าเป็นแฟนผม เป็นแฟนผมก็ต้องเสร็จผมไงครับ ถึงจะเป็นแฟนที่สมบูรณ์แบบ ตอนนี้ผมจะทำหน้าที่แฟนของพี่แล้ว”ว่าแล้วมันก็ก้มลงมาจูบที่ซอกคอไอ่กอล์ฟเลยครับ
“ทะลึ่งใหญ่แล้วนะ พอเลย ไปอ่านหนังสือ มีสอบไม่ใช่เหรอ”ไอ่กอล์ฟพยายามผลักมันออกจากตัวอีกรอบอ่ะครับ แต่คราวนี้มันไม่สำเร็จแบบว่ามือไม้มันเริ่มแล้ว (หรือว่ากรูแกล้งผลักมันเบาๆไปว่ะ อิอิ)
“ขอผมทานยาบำรุงก่อนครับ แล้วจะไปอ่าน”มันพูดไปแล้วก็ระดมจูบพร้อมกับไซร้ที่คอไอ่กอล์ฟใหญ่เลย เหมือนกับว่ามันอดอยากปากแห้งมานับแรมปี
“เดี่ยวโก๋ ตกลงกันก่อน”ไอ่กอล์ฟตัดสินใจที่จะพูดกับมันตริงๆครับ แบบว่ามาถึงขั้นนี้แล้วคงห้ามมันไม่ไหว แล้วไอ่กอล์ฟเองก็แบบว่าอดใจไม่ไหวแล้วเหมือนกัน (คงเข้าใจนะครับเสียงเรียกร้องจากหัวใจบวกกับสัญชาตญาณหรือเรียกง่ายๆว่า หน้ามืด นั่นเอง ฮ่าๆๆๆ)
“ตกลงอะไรครับพี่”มันถามแล้วก็เริ่มไซร้ลงมาถึงหน้าอกไอ่กอล์ฟแล้ว แม่งไม่ยอมปล่อยเวลาให้ว่างเลยนะ แค่เงยหน้ามาตอบก็ไม่ได้ ยังตอบไปไซร้ไปอีก ชิชิส์ๆๆๆ
“แค่ข้างนอกพอนะ”ไอ่กอล์ฟเองก็เริ่มจะพูดไม่เป็นคำแล้วครับ แบบว่าปากของไอ่เด็กเกรียนมันเริ่มดุ้นลิ้นสวาทผ่านเสื้อไอ่กอล์ฟไปที่หัวนมอ่ะ (ทำไมครั้งนี้มันทำเก่งอย่างนี้ว่ะ---ไอ่กอล์ฟแอบคิดในใจ)
OOO อ๊อด.........เสียงกริ่งหมดคาบเรียนในบทที่สี่สิบสอง...... OOO
$$$ การบ้านท้ายบท $$$
อ้าว.............อ๊อดหมดเวลาแล้วเหรอนี่ กำลังเข้าด้ายเข้าเข็มเลยนะ ไม่น่าหมดเวลาเลย อิอิ (สะใจมากๆ ลงแบบค้างๆคาๆ) เอาเป็นว่ามาทายกันว่าจากประโยคสุดท้ายในบทเรียนที่ครูกอล์ฟสุดหล่อบอกไอ่เด็กเกรียนไปมันจะตอบรับหรือว่ามันจะทำยังไงต่อไป ลองมาเดากันเล่นๆนะ
ไม่อยากจะเม้าส์เลยว่าวันนี้ว่างมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เพราะอาแหมะบอกให้ไอ่กอล์ฟมานอนที่บ้านอาแหมะแล้วให้ไอ่โก๋มันอยู่บ้านคนเดียว เนื่องจากว่าอาแหมะจะให้ไอ่กอล์ฟพาไปเสริมความงามทำสปาก่อนออกงานแล้วไอ่คุณโก๋ช่วงนี้มันยุ่งเรื่องรับน้องอะไรของมันนักก็ไม่รู้ กว่าจะกลับมาบ้านก็ค่ำมากอ่ะ ถ้าจะคอยให้ไอ่โก๋กลับมานะคงดึก อาแหมะเลยตัดปัญหาสั่งให้มันอยู่บ้านคนเดียว ครูกอล์ฟสุดหล่อเลยหาเวลามานั่งพิมพ์ได้นี่แหละ ไม่งั้นนะ สงสารตัวเองเหรอเกิน ไม่แน่นะ ดึกๆ(ดึกมากถึงมากที่สุด อาจจะมีบทเรียนเสริมมาด้วยแหละ อิอิ แบบว่ามีเรื่องอยากเม้าส์เยอะมาก)
ลงชื่อ ครูกอล์ฟสุดหล่อสุดเท่น่ารักมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
วันที่ ๘ มิ.ย. ๒๕๕๒
หัวข้อ: [ครูหนุ่มสุดซ่าส์Vsเด็กบ้าสุดเกรียน] (อ่าน 1507781 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก