ของพี่กอล์ฟคั๊บ

-ตอนนี้เวลา 21.45 น. ผมขอพี่แล้วนะคับว่าอ่านจบบทแล้วขอพักก่อน 20 นาที บอกไว้ก่อนเดี๋ยวพี่มาว่าผมอีก
-พี่กอล์ฟคั๊บ ถ้าพี่เขียนเรื่องที่ผ่านมาแล้วของเราแล้วเจ็บปวดใจก็ม่ายต้องเขียนก็ด้ายนะคั๊บ

พี่เขียนข้ามๆไปเถอะคั๊บ เรื่องของเรามีอารายให้เขียนอีกตั้งเยอะแยะ อย่างเรื่องตอนวันเกิดครบ 18 ปีของผมไงคับ พี่คงยังม่ายลืม หรืออาจจะต้องพูดว่าลืมม่ายลงมากกว่า

(ม่ายอยากให้พี่เครียดอ่ะคั๊บ)
-พี่กอล์ฟคั๊บ valentine นี้ไปเสม็ดกับผมนะคั๊บ ผมสัญญาว่าจะพาพี่ไปเยี่ยมแม่ของพี่ก่อน แล้วเราก็ไปนอนที่เสม็ดกันไงคั๊บ นะคั๊บๆๆๆ
อันนี้ของเพื่อนๆ

-ช่วยกันขอร้องให้พี่กอล์ฟไปเสม็ดกับผมหน่อยซิคั๊บ ถ้าได้ไปนะคั๊บ รับรองว่ากลับมาผมจะมาเขียนให้อ่านกันอย่างสาสมเลยคั๊บ

-ถ้าอ่านตอนนี้แล้วรู้สึกม่ายสบายใจ ไปอ่านblogของผมนะคั๊บ upแล้วคั๊บ
-เรื่อง outdoor อารายผมม่ายรู้เรื่องนะค๊บ

สงสัยพี่กอล์ฟคงฝันไปมั้งคั๊บ

แล้วคงฝันว่าเป็นเจ้ารอยคอ(ชื่อกระต่ายของผม) ก็พี่กอล์ฟอ่ะ ไม่ว่าจะนั่งก็กระโดด ยืนก็กระโดด ท่าไหนๆก็กระโดด

แบบว่าได้ใจผมไปเต็ม ๆ

-อีกอย่างๆ ช่วยหาเหตุผลมาบอกพี่กอล์ฟทีซิคับว่า การอ่านหนังสือกับการทำการบ้านมันคนละเรื่องกันเลย ผมยกสาระพัดเหตุผลมาบอกก็ม่ายฟัง สั่งห้ามลูกเดียวเลย เผด็จการอ่ะ ผมต่อรองให้เป็นหลังวันวาเลนไทน์ก็ม่ายด้าย เซ็งเลย

นี่ขนาดผมไปคิดค้นสมการความไม่สอดคบ้องมาให้พี่กอล์ฟดูแล้วนะคั๊บยังม่ายยอมเลย
อ่านหนังสือ = ใช้สมอง + ความตั้งใจ
ทำการบ้าน = ใช้ร่างกาย + อารมณ์ความต้องการ(ของหัวใจ)
เห็นป่ะคับ ม่ายเกี่ยวกันเลย แล้วทำไมจะทำการบ้านม่ายด้าย ม่ายเข้าใจๆๆ ม่ายยอมๆๆๆ

อีกอย่างอ่ะ พี่อ่ะตุ๋นอารายมาให้ผมทานอ่ะ มันม่ายด้ายบำรุงแต่สมองของผมอย่างเดี๋ยวนะคั๊บ มันไปกระตุ้นเจ้าน้องยักษ์ของผมอีกด้วยแล้วยังจะห้ามผมทำการบ้านอีก อย่างนี้แกล้งทรมานกันนี่นา

ไปอ่านหนังสือแล้วอ้อนพี่กอล์ฟที่น่ารักน่าเอาของผมต่อดีกว่า
