หัวข้อ: [ครูหนุ่มสุดซ่าส์Vsเด็กบ้าสุดเกรียน]

[HydrA]

คุณครูค่ะไปไหนอ่ะค่ะ นู๋น่ะชอบอ่านเรื่องของคุณครูนะค่ะ ทำให้ได้เรียนรู้ว่า อย่าท้อในเรื่องของความรัก จงพยายามด้วยหัวใจที่มุ่งมั่นแล้วสิ่งที่หวังน่ะไม่ไกลหรอก เรื่องของครูกอล์ฟกับคุณโก๋น่ะสอนอะไรหลายๆอย่างเลยนะค่ะ อ่านแต่ละครั้งก้อมีหลายหลากอารมณ์ค่ะ บีบเค้นหัวใจก้อหลายที แต่ชอบที่สุดก้อตอนที่ครูกอล์ฟกับคุณโก๋รักกันนี่แหล่ะค่ะ  พลังแห่งรักเนี่ยะมันยิ่งใหญ่จริงๆนะค่ะ  ชอบให้ทั้งครูกอล์ฟมาเล่าหรือคุณโก๋มาเล่าก้อสนุกทั้งนั้นแหล่ะค่ะ คุณพี่แกมาเล่ามาบอกข่าวนี่ยิ่งชอบเลยค่ะ มาแนวเผาดี  ...ค่ะแค่อยากจะบอกว่า  ทุกครั้งที่ได้เข้ามาอ่านเรื่องของครูกอล์ฟ  นู๋มีความสุขนะค่ะ รอให้มาต่อทุกวันเลยค่ะ ยังงัยก้อรีบๆมาต่อนะค่ะนู๋รออยู่ค่ะ 

[พี่แก]

เข้ามารายงานข่าว......

เมื่อเช้าได้มีการโทรศัพท์คุยกับน้องแก....น้องแกไม่สบาย 2 วันแล้ว...

คาดว่าเย็นนี้สารมีน้องโก๋...คงพาภรรเมียน้องแกไปหาหมอ...

สงสัยว่า....ยาหมอโก๋...คงแรงไม่จริง...เพราะน้องแกไม่หายเสียที

ทั้งๆที่โดนฉีดไปตั้งหลายเข็ม....

[HydrA]

ขอให้ครูหายเร็วๆนะค่ะ ทานยาแล้วก้อพักผ่อนเยอะๆนะค่ะ

[NuPaTT]

หายเรวๆนะคระ น้องโก๋ดูแลคุนครูดีดีน้า
เปงห่วงทั้งคู่เรย

[Bobble]

ครูยังไม่หายยยย

หายเร็วๆนะคะครู

ไม่ได้อ่านเรื่องของครู เหมือนมันขาดโอเอซิส :เฮ้อส์:
เหมือนอยู่ท่ามกลางทะเลทราย แห้งเหือด ไม่กระชุ่มกระชวยย

.





.

เอิ่มโดนฉีดหลายเข็ม









 เค้าไปหล่ะ:oni1:

[sirote105]

ครุกอล์ฟโดนฉีดยาจนไม่สบายเลยหรอ อิอิอิ

[power**]

 

ทันม๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

มาลงทะเบียนเรียนค๊าบบบ นักเรียนใหม่สด ๆ ซิง ๆ กร๊ากกกกกกก

ฮือออ เค้ามาช้า มะทันอารายเลย ฮือออ คุณครูสุดหล่อ ค๊าบบบ ขออีกรอบได้ปะ ฮือออ

-------

หาาา ครูมะสบายหรือค๊าบบบ

โอ้วว ขอให้หายเร็ว ๆ น้าาาาา จะได้มาสอนต่อ อิอิ

เอิ่ม แล้วยังจาปายฉีดยาอีกเหรอ ก็ฉีดจนมะสบายแล้วมะช่ายเหรอ

ร๊ากกกกกกกก ครู ร๊ากกกกกกกกกกกกก โก๋

[itachi-bell]

อ่า ครูกอล์ฟไม่สบายนี่เอง หายไวๆนะคับ ต้องฉีดยาเข้าIV เลยหรอ น่าสงสารจัง   

[sodamini]

 



ผอ.จะพาคุณครูไปหาหมอหรอคะ


แล้วคุนหมอจะฉีดยาแบบเดียว


กับที่คุณผอ.ฉีดให้รึป่าว


5555+



ปล.....ขอบคุนพี่แกค่ะ

[ltahset]

ขอบคุณพี่แกที่มาส่งข่าว

ขอให้พี่กอล์ฟหายป่าวเร็วๆนะคะ

^^

[BiGgYDrIb]

ก็ว่าอยู่ ทำไมคุณครูไม่ยอมมาเปิดห้องเรียนซะที
ที่แท้ก็ป่วยนี่เอง ... ขอเป็นกำลังใจให้หายป่วยไวๆนะครับ 

[wan]

โอ๊ะ โอ๋ ครูกอล์ฟ ไม่สบาย

  ฝากดอกไม้เยี่ยมครู ด้วยนะครับ น้องโก๋

หายป่วย ไว ๆ นะครับ โรงเรียนเปิดเทอมแล้วนะ อย่าช้าเป็นอันขาด นะครู

[bellary]

มาลงทะเบียนเรียนเทอม2ค่ะ   หายเร็วๆนะค่ะคุณครู


ผอ.โก๋ อย่าฉีดบ่อยค่ะ เดี๋ยวคุณครูไม่มาเข้าสอน  

[aimaim]

ครูคร้าบบบบบบ หายไวไวนาคร้าบบบบบบ เด้กน้อยคนนี้เป็นห่วง 

ผอ.โก๋คร้าบบบบบบ อย่าฉีดยาคุณครูให้เยอะไปนะ เดี๋ยวคุณครูระบมมาสอนไม่ได้ อิอิ 

[sunflower]

ขาดเรียนเทอมแรกไปตั้งนาน แต่เค้าตามทันแล้วนะคะคุณครู

ขอลงทะเบียนเรียนเทอมสองด้วยคนนะคะ

จ่ายค่เทอมใหคณครูกับท่าน ผอ แล้วนะ 

ปล. หายเร็วๆ นะจ๊ะ

[YMP]

จริงๆแล้วชอบครับเรื่องนี้อ่ะ
แต่เหมือนคุยในวงเหล้าอ่ะ
เรื่องส่วนตัวมากไป มันออกแนวเบื่อ
เอาเนื้อๆ ได้ป่ะ มันจะได้อรรถรสมากกว่าอ่ะ
น่ารักทั้ง 2คนแหละ  แต่บางทีมันเหมือนมีเส้นบางๆ กั้นความรู้สึกเอาไว้
เอาให้แน่สักอย่างดิ เรื่อง อดีต กะ ปัจจจุบัน แล้วมันจะทำให้เรื่องนี้ อยู่ในความทรงจำหลายๆคน
อันนี้บอกกล่าวเพราะชอบนะครับ หลังๆมามันชักเบื่อ อ่ะ
คุณครูคงไม่ว่านะครับ 55

เห็นแล้วเลยว่าจะมาให้กำลังใจผู้ป่วยทางกายซะหน่อย เดี๋ยวจะเปื่อยทางใจตามไปด้วย

การดำเนินเรื่องในอดีตมาเรื่อยๆ  โดยมีการเล่าเรื่องในสถานะปัจจุบันที่เป็นที่รักกันแล้วแทรกเป็นระยะๆ เป็นตอนพิเศษเนี่ย
โดยส่วนตัวแล้วชอบนะ

คือชื่อเรื่องก็บอกอยู่แล้วไงไม่ต้องเดา ว่าครูกอล์ฟจะเสร็จใคร 
แล้วเท่าที่อ่านมาจนถึงตอนนี้ ส่วนสำคัญของเรื่องก็ยังไม่เฉลยมา
เช่น ที่ว่า...

เด็กเกรียนทำยังไงถึงทำให้ตอนนี้รักกันจนมะเขือหวานได้
เพราะตอนนี้เรื่องมาถึงตอนครูกอล์ฟแค้นมากอยากจะลากปืนไปยิงๆๆๆ เด็กเกรียน แล้วกระทืบๆๆๆ ตรงนั้นให้แหลก (เอ๊ะ! คงไม่ได้จำอะไรขาดนะ)

แล้วเด็กเกรียนที่แต่ก่อนนิดก็ไม่สบาย หน่อยก็เข้าโรงพยาบาล
ตอนนี้เป็นเพราะโอนมาให้ครูกอล์ฟเลี้ยงดูหรือไร สุขภาพจึงแข็งแรงดี และขยันทำการบ้านวิชาหื่นศาสตร์สม่ำเสมอ
มิเห็นข่าวการป่วย กลายเป็นตอนพิเศษมีแต่ข่าวครูกอล์ฟป่วยบ่อยขยันเข้าโรงพยาบาลเองซะงั้น


คือผมมองอดีตกับปัจจุบันเปรียบเทียบกันน่ะ
แล้วก็ดูว่า กว่าครูกอล์ฟจะยอมให้เด็กเกรียนเก็บใจไว้เนี่ย...












ต้องเจอสภาพแบบไหนมาบ้าง 



รอครูกอล์ฟมาเล่าต่ออยู่นะคร้าบบบ หายไวๆ นะ 

[ranny]

จริงๆแล้วชอบครับเรื่องนี้อ่ะ
แต่เหมือนคุยในวงเหล้าอ่ะ
เรื่องส่วนตัวมากไป มันออกแนวเบื่อ
เอาเนื้อๆ ได้ป่ะ มันจะได้อรรถรสมากกว่าอ่ะ
น่ารักทั้ง 2คนแหละ  แต่บางทีมันเหมือนมีเส้นบางๆ กั้นความรู้สึกเอาไว้
เอาให้แน่สักอย่างดิ เรื่อง อดีต กะ ปัจจจุบัน แล้วมันจะทำให้เรื่องนี้ อยู่ในความทรงจำหลายๆคน
อันนี้บอกกล่าวเพราะชอบนะครับ หลังๆมามันชักเบื่อ อ่ะ
คุณครูคงไม่ว่านะครับ 55

เห็นแล้วเลยว่าจะมาให้กำลังใจผู้ป่วยทางกายซะหน่อย เดี๋ยวจะเปื่อยทางใจตามไปด้วย

การดำเนินเรื่องในอดีตมาเรื่อยๆ  โดยมีการเล่าเรื่องในสถานะปัจจุบันที่เป็นที่รักกันแล้วแทรกเป็นระยะๆ เป็นตอนพิเศษเนี่ย
โดยส่วนตัวแล้วชอบนะ

คือชื่อเรื่องก็บอกอยู่แล้วไงไม่ต้องเดา ว่าครูกอล์ฟจะเสร็จใคร 
แล้วเท่าที่อ่านมาจนถึงตอนนี้ ส่วนสำคัญของเรื่องก็ยังไม่เฉลยมา
เช่น ที่ว่า...

เด็กเกรียนทำยังไงถึงทำให้ตอนนี้รักกันจนมะเขือหวานได้
เพราะตอนนี้เรื่องมาถึงตอนครูกอล์ฟแค้นมากอยากจะลากปืนไปยิงๆๆๆ เด็กเกรียน แล้วกระทืบๆๆๆ ตรงนั้นให้แหลก (เอ๊ะ! คงไม่ได้จำอะไรขาดนะ)

แล้วเด็กเกรียนที่แต่ก่อนนิดก็ไม่สบาย หน่อยก็เข้าโรงพยาบาล
ตอนนี้เป็นเพราะโอนมาให้ครูกอล์ฟเลี้ยงดูหรือไร สุขภาพจึงแข็งแรงดี และขยันทำการบ้านวิชาหื่นศาสตร์สม่ำเสมอ
มิเห็นข่าวการป่วย กลายเป็นตอนพิเศษมีแต่ข่าวครูกอล์ฟป่วยบ่อยขยันเข้าโรงพยาบาลเองซะงั้น


คือผมมองอดีตกับปัจจุบันเปรียบเทียบกันน่ะ
แล้วก็ดูว่า กว่าครูกอล์ฟจะยอมให้เด็กเกรียนเก็บใจไว้เนี่ย...












ต้องเจอสภาพแบบไหนมาบ้าง 



รอครูกอล์ฟมาเล่าต่ออยู่นะคร้าบบบ หายไวๆ นะ 

เห็นด้วย กับ คุณYMP

เราว่า อ่านแล้ว ได้ความรู้สึกดีๆ นะ

เหมือนเพื่อนเรามาเล่าอะไรๆ น่ารักๆ ให้เราฟัง

เวลาเค้าทุกข์ หรือไม่สบายใจอะไร

ก็ได้ระบาย ทำให้สบายใจขึ้น

 



โก๋..เอ้ย

อย่าฉีดยา ครูกอล์ฟ เยอะน้า

เดี๋ยวจะน๊อกยา แล้วไม่หายซะที

 

[NuPaTT]

ครูหายยังอ่า เปงห่วง
คิดถึงด้วย



มาเปิดห้องเรียนได้แว้วน้า

[LOVE_Child]

บทเรียนที่ ๒๗ เผชิญหน้า

เวลาผ่านไปสองอาทิตย์ ไอ่กอล์ฟถึงหายดีเป็นปกติ หลังจากที่ไอ่น้องต้นได้ซื้อซิมมือถืออันใหม่มาให้ก็ไม่มีเสียงโทรศัพท์รบกวนไอ่กอล์ฟอีก แต่ในใจหนึ่งก็รู้สึกเป็นห่วงไอ่เด็กเกรียนอย่างแปลกๆ

“พี่กอล์ฟครับ วันนี้ไปหาอะไรทานกันที่โรงอาหารคณะดีไหมครับ พอดีต้นต้องเอาหนังสือไปคืนที่ห้องสมุดของคณะด้วย”ไอ่น้องต้นเอ่ยชวนหลังจากเราตื่นนอนตอนเช้า

เรียกได้ว่าเดี๋ยวนี้ตั้งแต่เกิดเรื่องไอ่กอล์ฟมาอยู่ที่คอนโดของไอ่น้องต้นตลอดเลย ไม่ได้กลับหอตัวเอง กะว่าเปิดเทอมจะย้ายของมาอยู่ด้วยกันซะเลยให้มันเป็นเรื่องเป็นราว

“เอาซิ”ผมบอกแล้วก็ลุกขึ้นอาบน้ำแต่งตัว พอเสร็จแล้วก็ขับรถไอ่น้องต้นออกไปที่โรงอาหารของคณะ

มาถึงคณะก็ประมาณเกือบๆเก้าโมงเห็นจะได้ ก็พากันกินข้าว กินเสร็จผมกับไอ่น้องต้นก็พากันไปที่ห้องสมุด พอเข้าไปเท่านั้นแหละ

“ไอ่กอล์ฟ ยังมีชีวิตอยู่เหรอวะ”เสียงทักขึ้นมาเชียว

“นึกว่าตายไปแล้ว โทรติดต่อก็ไม่ได้ แม่งให้คนไปตามที่หอก็ไม่เจอ นึกว่ากลับบ้านซะอีก”เสียงไอ่จูนเองครับ ไม่ใช่ใคร มันนั่งอยู่กับหนังสือกองโตในห้องสมุดโต๊ะหน้าสุด

ไอ่จูนทักผมแต่ตามองที่ไอ่น้องต้นไม่ยอมวางเลย จนไอ่น้องต้นขอตัวไปคืนหนังสือก่อน แล้วผมถึงเดินเข้าไปนั่งด้วย

“แล้วคนอื่นๆไปไหนหมดล่ะ”ผมถามคืน ยังไม่ตอบคำถามของมัน

“ปิดเทอมเขาก็ไปหาเที่ยว กลับบ้านกันซิวะ”ไอ่จูนตอบ

“อ้าว...แล้วนี่มรึงไม่กลับบ้านเหรอ”ผมถามต่อ

“กลับแล้วมรึงจะเห็นกรูมานั่งอยู่นี่เหรอ พอดีกรูติดช่วยงาจารย์เขาเลยไม่ได้กลับ มรึงไม่ต้องมาเฉไฉเลย มรึงหายหัวไปไหนมา นึกว่ายังอยู่ที่บ้าน อย่าบอกนะว่าติดรุ่นน้องจนลืมทางกลับบ้าน”ไอ่จูนมันแซว

“กรูป่วย”ผมตอบสั้นๆ

“แล้วทำไมโทรหาไม่ติด ให้คนไปตามที่ห้องก็ไม่เจอ”พอดีหอของมหาวิทยาลัย หอชายไม่ให้ผู้หญิงขึ้นครับ เหมือนหันหอหญิงก็ห้ามผู้ชายขึ้น มันคงใช้ผู้ชายใต้หอขึ้นไปตามผมที่ห้อง

“เปลี่ยนซิม ไปนอนที่ห้องน้องมันมา”ผมตอบสั้นๆอีกเหมือนเดิม

“กอล์ฟ มรึงเป็นอะไรหรือเปล่า บอกกรูนะ กรูเป็นเพื่อนมรึงนะ”ไอ่จูนพูด สมแล้วที่เป็นเพื่อนที่รุ้ใจผม เพราะมันเดาทางนิสัยผมออกหมด เวลาผมมีเรื่องอะไรไม่สบายใจ จะไม่ค่อยพูดถามคำตอบคำ แต่อย่างว่าใครจะไปกล้าบอกว่าที่ไม่สบายเพราะเสียความบริสุทธิ์(ทางประตูหลัง)ให้กับนักเรียน(ชาย)ของตัวเองมา

“ก็ไม่มีอะไร ไม่สบายแล้วน้องเขาเลยไปดูแล แล้วชวนให้ไปอยู่ที่คอนโดด้วย นี่ก็กะว่าใกล้ๆเปิดเทอมจะย้ายไปอยู่กับน้องมันอยู่เหมือนกัน”ผมตอบ

“กอล์ฟ มรึงตกลงจะจริงจังกับน้องคนนี้เหรอ กรูไม่ว่าอะไรนะ กรูว่าน้องมันก็น่ารักดี นิสัยดี แต่ว่า...ถ้าเรื่องนี้มันแดงขึ้นมาในคณะนะมรึงเอ๊ย....ไม่อยากคิด เสียชื่อประธานเชียร์สุดหล่อที่น้องๆสาวๆเขาแอบปลื้มกันหมด ฮิ อิ”ไอ่จูนแอบกัดผมอย่างแรง

“เอาเหอะน่า กรู...ไม่มีอะไรจะเสียแล้วนี่หว่า”ผมพึมพำออกมาเบาๆ

“อะไรนะ มรึงพูดอะไรกรูไม่ได้ยิน”ไอ่จูนทำท่าเอียงหูมาฟัง

“อ๋อ กรูบอกว่ากรูรู้แล้ว กรูจะระวัง ไม่ให้สาวๆผิดหวัง ฮ่า”ผมพุดแล้วก็หัวเราะกลบเกลื่อน

“นึกได้แล้วว่าจะถามตั้งนาน คืนวันที่เลี้ยงส่ง ทำไมอยู่ดีๆมรึงถึงรีบกลับว่ะ พวกอาจารย์เขาถามหามรึงใหญ่เลย”ไอ่จูนถามแต่มันยังก้มหน้าก้มหน้าจดอะไรไม่รู้จากหนังสือ

“อ๋อ ก็รู้สึกปวดหัวไม่สบายตั้งแต่วันนั้นแหละ เลยรีบกลับ”คำถามไอ่จูนมันทำให้ผมนึกถึงเรื่องไอ่ปืนขึ้นมาได้ มันคงถูกลืมไปเพราะว่ามีเรื่องอื่นเข้ามาแทนที่ทั้งที่มันเรื่องทำนองเดียวกัน รายหนึ่งทำไม่สำเร็จได้แถมยังโดนทำร้ายกลับไป แต่อีกรายมันทำสำเร็จมันพรากพรหมจรรย์ของไอ่กอล์ฟไปได้

“โห้....อย่าบอกนะว่ามรึงป่วยตั้งแต่วันนั้น อย่างนี้มรึงก็ป่วยนานเลยดิ่”ไอ้จูนมันถาม แต่ว่ามันยังก้มหน้าก้มตาจดๆๆๆไปเรื่อย นี่มันห่วงกรูจริงๆหรือเปล่าวะนี่

“ก็เอ่อดิ่ เป็นไข้หวัดใหญ่”

“แล้วมรึงเปลี่ยนซิมทำไม รู้ไหมว่ากรูเป็นห่วง ยิ่งไอ่ทิวนะมรึง ถ้ากรูไม่ไล่ให้มันกลับบ้านมันก็ไม่ยอมกลับหรอก แม่มันโทรมาตามตั้งหลายครั้ง จนกรูรำคาญเลยโกหกมันไปว่ามรึงกลับบ้านแล้วทำโทรศัพท์หาย มันถึงยอมกลับ ว่าแล้วเบอร์ใหม่มรึงเบอร์ไร บอกมาด้วย”ทีนี้มันเงยหน้ามามองพร้อมหยิบมือถือออกมาเพื่อบันทึกเบอร์

“เอ่อกรูขอโทษ เดี๋ยวกรูโทรไปหามันเอง”แล้วผมก็บอกเบอร์ใหม่ให้มัน ในหัวก็คิด อะไรอีกว่ะเนี๊ยะ ไอ่ทิวก็อีกคน ทำไมมันไม่เข้าใจซักทีว่าผมคิดกับมันแค่เพื่อนจริงๆ

“อีกอย่าง ไอ่เด็กนักเรียนคนนั้นมันยังตามตื้อมรึงอยู่ใช่ป่ะ”มันจ้องหน้าผม วางมือจากปากกาที่จดงานอยู่

“ไม่รู้”ผมเลี่ยงที่จะตอบ ไม่อยากพูดถึงมันอีก ไอ่เด็กเกรียน

“มรึงอย่ามาทำเป็นไม่รู้ กรูเห็นมันมาคอยมรึงที่คณะเวลาใกล้ตอนเที่ยงเป็นอาทิตย์ๆ ตั้งแต่สัปดาห์ก่อนแล้ว พอมันเห็นกรูก็เข้ามาถาม ให้กรูพาไปหามรึงที่หอด้วย”ไอ่จูนบอกมันทำหน้าเหมือนตำรวจกำลังสอบสวนผู้ร้ายอยู่

“อย่าบอกนะว่ามรึงว่ามันไป”ผมร้อนตัวทันที

“ทำไมวะ ก็พอดีกรูหาคนขึ้นไปตามมรึงที่ห้องพอดี ก็เลยใช้มันไปหา แต่ก็ไม่เจอนี่หว่า มรึงมีอะไรหรือเปล่าไอ่กอล์ฟ”หมดกันๆ มันรู้จักหอผมแล้ว ดีนะที่มันไม่รู้จักคอนโดไอ่น้องต้น แต่ก็ไม่เห้นน่าตกใจอะไรเลย เพราะถ้าเปิดเทอมผมจะย้ายมาอยู่กับไอ่น้องต้นแล้วนี่

“ไม่มีอะไร ทำไมกรูต้องมีอะไรด้วย”ปากตอบไป แต่ในใจก็หวั่นๆไม่รู้ว่าไอ่จูนมันรุ้อะไรมากน้อยแค่ไหน แล้วไอ่เด็กเกรียนมันจะเล่าอะไรให้ไอ่จูนฟังบ้าง ในใจก็ภาวนาว่ามันคงไม่บอกความจริงที่เกิดขึ้นหรอกมั้ง

“ก็จะไปรู้เหรอ เห็นมันมาดักคอยมรึงตั้งหลายวัน วันแรกๆที่กรูเจอนะโว้ย แทบจำไม่ได้ ดูโทรมๆไม่ดูดีเหมือนตอนอยู่ที่โรงเรียนเลยนั่งอยู่ในรถมีคนขับด้วย สองสามวันนี้มาเองมั้งที่เห็นขับรถมาเอง”ไอ่จูนพูดแค่นี้ ผมก็คาดเดาได้ทันทีว่ามันออกจากโรงพยาบาลแล้วมันคงมาดักคอยผมที่คณะทุกวันแน่ๆ ทำไมมันถึงหายเจ็บเร็วกว่าผมนักล่ะ ผมนอนป่วยเกือบสามอาทิตย์ มันแค่อาทิตย์เดียวเอง คิดมาแล้วยิ่งเจ็บใจ

“น้องคนที่มากับมรึงก็เจอมันนี่หว่า ไม่เล่าให้ฟังบ้างเหรอ”ไอ่จูนพูดต่อแล้วจับปากกาขึ้นจดงานอีกครั้ง

ใช่นิ่ ไอ่น้องต้นมันมาคณะเกือบทุกวัน แล้วมันก็ต้องเจอกันบ้างซิ แต่ทำไมมันถึงไม่พูดถึงบ้างเลย หรือว่ามันไม่อยากให้เราไม่สบายใจ ก็ดีแล้ว วันนี้หวังว่าไอ่เด็กเกรียนมันคงไม่มานะ ไม่อยากเจอมัน แค่ไอ่จูนพูดให้ฟังแค่นี้ก็เจ็บจี๊ดแบบแค้นๆขึ้นมาในใจแล้ว ถ้าได้เจอหน้ามีหวังว่าได้ฆ่ามันตายแน่

“แล้วนี่มรึงทำงานอะไร”ผมเลี่ยงตอบคำถาม แล้วถามมันคืน

“กรูรับจ๊อบจารย์ ช่วยหาข้อมูลงานวิจัย หาเงินกินหนมช่วงปิดเทอม”มันตอบ

“งั้นกรูไม่กวนแล้ว เย็นๆจะโทรหา”มันพยักหน้ารับ แล้วผมก็เดินไปตามหาไอ่น้องต้น ที่กำลังหาหนังสืออยู่ ไอน้องต้นนี่ก็ขยัน ชอบอ่านหนังสือจริงๆ เห็นอยู่ที่ห้องก็อ่านหนังสือ น้องต้นบอกว่าอ่านแล้วเหมือนเปิดโลกกว้าง บางครั้งมีอะไรกันเสร็จ มันยังหยิบหนังสือมานอนอ่านให้ผมฟังเฉยเลย

“ต้นเสร็จยัง อยากกลับแล้ว”

“ครับๆ เดี๋ยวหาอีกเล่ม พี่กอล์ฟคุยกับเพื่อนเสร็จแล้วเหรอครับ”ไอ่น้องต้นถามกลับมา

“อืม เร็วๆนะ ให้พี่ช่วยหาไหม”ใจผมอยากกลับแล้ว เพราะจากที่ไอ่จูนมันบอก ผมกลัวว่าเดี๋ยวใกล้ๆเที่ยงออกไปแล้วจะเจอใครบ้างคนที่ไม่อยากเจอ

 “ไม่เป็นครับ พี่กอล์ฟนั่งคอยแป๊บ ตอนแรกต้นนึกว่าจะทานข้างเที่ยงกันก่อนแล้วค่อยกลับ เลยไม่รีบหาอ่ะครับ”น้องต้นบอกแล้วก็เดินไปที่ชั้นหนังสือ

ออกจากห้องสมุดได้ก็เกือบๆสิบเอ็ดโมง ไอ่กอล์ฟก็เลยรีบย้ำอ้าวจูงมือไอ่น้องต้นกึ่งลากกึ่งเดินไปที่รถทันที แต่สายตาก็ดันแวบไปเห็นรถคันงามวิ่งเข้ามาจอดที่โรงจอดรถใต้ตึกของคณะ แล้วสิ่งที่ไอ่กอล์ฟไม่อยากเจอที่สุดก็คือคนขับรถคันนั้น

พอเห็นแค่นั้นไอ่กอล์ฟก็เผลอกำมือไอ่น้องต้นจนแน่นแล้วรีบเดินจนเหมือนวิ่งเพื่อจะไปที่รถของไอ่น้องต้น

“พี่กอล์ฟ ต้นเจ็บครับ”น้องต้นบอก พร้อมดึงมือผมให้หยุด

ไอ่กอล์ฟไม่สนใจไอ่น้องต้น แต่สนใจคนที่กำลังลงจากรถคันนั้นแล้วพยายามเดินเข้ามาหา ไอ่น้องต้นหันไปมอง แล้วไอ่น้องต้นก็เป็นฝ่ายที่รีบจับมือผมแล้วลากไปที่รถ พอขึ้นรถได้ก็รีบขับออกไปทันทีก่อนที่ไอ่เด็กจะวิ่งตามมาทัน

เพียงแวบเดียวที่เห็นหน้ามัน ในใจไอ่กอล์ฟก็รู้สึกเจ็บแค้นพร้อมกับความรู้สึกแปลกๆที่มันเกิดขึ้นมา จะว่าเป็นความห่วงก็ไม่เชิง มันไม่เคยมีความรู้สึกอย่างนี้มาก่อน แต่มันไม่สำคัญเท่าไหร่ สำคัญอยู่ที่ว่าถ้าได้เจอหน้ามันอีก แล้วผมควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่ได้ ต้องเกิดเรื่องขึ้นแน่ๆ เพราะแค่เห็นหน้ามันไม่ถึงเสี้ยวนาทีความโกรธแค้นมันยังปะทุได้ขนาดนี้ จะว่าไปมันก็ดูโทรมมากจริงๆ แทบไม่เหือเค้าโครงหน้าไอ่เด็กเกรียนจอมซ่าบ้าบิ่นอยู่เลย ดูเหมือนจะผอมลง หน้าหมองๆ มีหนวดขึ้นหน่อยๆ (บรรยายไป บรรยามาเหมือนคนติดยาเลยอ่ะ ฮ่าๆ น่าสงสารโก๋จัง ยิ่งไม่หล่ออยู่แล้วด้วย ฮ่าๆๆๆๆ)

“พี่กอล์ฟครับ ต้นขอโทษ ต้นไม่เห็น”ไอ่น้องต้นพูดขึ้นขณะขับรถออกมาจากในคณะแล้ว

“อืม”ผมตอบสั้นๆนั่งกำมือแน่น ไอ่น้องต้นเลยเอื้อมมือมาจับ ผมถึงค่อยๆได้คลายมือออก

“ต้นรู้”ผมถามขึ้นลอยๆ

ไอ่น้องต้นไม่ตอบ แต่พยักหน้ารับช้าๆ

“ต้น...เห็นน้องเขามาหลายวันแล้ว”ไอ่น้องต้นหยุดพูดไปพัก ผมเลยหันไปมอง

“น้องเขาพยายามเข้ามาหาต้น มาถามต้น มาพูดกับต้น แต่ต้นขอตัวเลี่ยงออกมาตลอด ไม่ได้พูดอะไร”น้องต้นพูดต่อ ผมจะอ้าปากถามว่า แต่น้องต้นพูดต่อ

“ต้นไม่อยากบอกพี่กอล์ฟเพราะกลัวพี่กอล์ฟคิดมาก แต่ต้นมาคิดๆดูแล้ว ต้นว่าพี่น่าจะมาเห็นเอง วันนี้ต้นเลยชวนพี่กอล์ฟออกมา”น้องต้นบอกเหมือนจะรู้ว่าผมจะถามว่าอะไร

“อืม”ไอ่กอล์ฟตอบรับสั้นๆ

“พี่กอล์ฟไม่โกรธต้นนะครับ ต้นรักพี่นะครับ”ไอ่น้องต้นบีบมือผมเบาๆ

“ไม่หรอก แต่คืนนี้พี่จะต้องสั่งสอนแล้วลงโทษต้นอีกหายกระทงเลยล่ะ”ผมสบายใจขึ้นแล้วที่น้องต้นเข้าใจและทำใจยอมรับได้เลยมีอารมณ์แซวเล่นไป

“ความผิดอะไร ถึงจะลงโทษหลายกระทง”ไอ่น้องต้นถาม

“ก็โทษฐานที่น่ารักสำหรับพี่ไง พี่รักต้นนะ ต้นเชื่อใจพี่นะ”นานๆไอ่กอล์ฟจะหวานใส่คนอื่นซะที

น้องต้นยิ้มรับแล้วก็เงียบกันไปซักพัก ก่อนที่ไอ่น้องต้นจะถามขึ้น

“แล้วพี่กอล์ฟจะทำยังไงกับเรื่อง เอ่อ... เรื่องของน้องเขา ... คือ ต้น..คิดว่าน้องเขาคงไม่ยอมง่ายๆ”ไอ่น้องต้นถามอย่างตะกุกตะกัก

“ไม่รู้ซิ ตอนนี้ยังไม่อยากคิด โดยเฉพาะเรื่องของมัน”ผมตอบ

“ครับ”ไอ่น้องต้นทำท่าเหมือนจะถามต่อ แต่พอได้ยินผมพูดแบบนั้นเลยเปลี่ยนเป็นตอบรับแทน

“แล้วต้นล่ะ คิดว่าพี่จะทำยังไงดี”ผมย้อนถามเชิงปรึกษา

“ต้นว่าพี่กอล์ฟตัดสินใจอยู่แล้วว่าพี่จะทำยังไง ไม่ว่าพี่จะทำยังไง ต้นก็จะช่วยพี่กอล์ฟ อยู่ข้างๆพี่กอล์ฟเสมอนะครับ แล้วที่แน่ๆต้นไมยอมให้ใครมาแย่งพี่กอล์ฟไปจากต้น พี่กอล์ฟเองก็ห้ามทิ้งต้นไปนะครับ ยกเว้นว่าต้นจะทิ้งพี่ไปเอง ฮ่าๆ”ไอ่น้องต้นลงท้ายแบบตลกๆ

“กล้าทิ้งพี่เหรอ แล้วจะเสียใจ คนอย่างพี่มีแต่คนต้องการ บอกไว้ก่อน”ผมยกตนขึ้นข่มแซวกลับ

“ใช่ซิ ขนาดน้องคนนั้นยังต้องการพี่เลย”อ้าว...นี่เองเขาเรียกว่าเล่นกับหมา หมาเลียปาก ลามปามมากไปแล้วไอ่น้องต้น

“ต้นขอโทษครับ ต้นหึงไปหน่อย เลยพูดไปอย่างนั้น”ไอ่น้องต้นรีบขอโทษด้วยเสียงอ้อนๆ พอเห็นว่าผมเงียบนั่งหน้าบึ้งไม่พูดตอบกลับ

“นี่ก็อีกหนึ่งกระทงที่ต้องโดนลงโทษคืนนี้”ผมตอบกลับที่เล่นทีจริงเพราะรู้ว่าไอ่น้องต้นมันไม่ได้ตั้งใจพูดถึงไอ่เด็กเกรียนนั่นจริงๆ มันคงพูดเพราะความหึงหวง

แล้วไอ่กอล์ฟก็นั่งคิดอะไรเงียบๆ จนใกล้ถึงคอนโดไอ่น้องต้น เลยนึกขึ้นมาได้ว่าจะเที่ยงแล้วเลยชวนไปหาอะไรกินก่อนถึงคอนโด ไอ่น้องต้นเลยแวะร้านอาหารตามสั่งง่ายๆข้างทาง

“ต้น พรุ่งนี้ไปคณะอีกเปล่า”ผมถามขึ้นขณะกำลังกินข้าว

“ทำไมเหรอครับ”

“พี่ว่าจะไปด้วย พี่คิดได้แล้วว่าจะจัดการกับเรื่องนั้นได้ยังไง”

ไอ่น้องต้นยังไม่ตอบ แต่เงยหน้าขึ้นจากจานข้าวทำคิ้วผูกโบว์หันมามองหน้าไอ่กอล์ฟแทน

“ไว้พี่จะบอก แต่งานนี้ต้องให้ต้นช่วยพี่ด้วยนะ ใครทำให้พี่เจ็บมันต้องเจ็บกว่า”ผมบอกแล้วลงมือทานข้าวต่อไป

“ครับ”แล้วเราสองคนก็กินข้าวกันต่อ ผมอยากให้ถึงวันพรุ่งนี้เร็วๆจริงๆ






                                             OOO อ๊อด.........เสียงกริ่งหมดคาบเรียนในบทที่ยี่สิบเจ็ด...... OOO



$$$ การบ้านท้ายบทเรียน $$$


เพิ่งเปิดเทอมสอง ยังไม่มีการบ้านแล้วกันนะ ถือว่าชดเชยที่ครูมาเข้าสอนช้านะคร้าบบบบ



ลงชื่อ ครูกอล์ฟสุดหล่อเท่ห์น่ารัก(ที่นอนป่วยมาหลายวัน)

วันที่ ๘ พ.ย. ๒๕๕๑

[ranny]

^


^




จิ้ม...ครูกอล์ฟ


 


  ดอกไม้เยี่ยมคนป่วย

หายดีแล้วนะคะ..คุณครู

[BABY_CHICK]

มาให้กำลังใจ ครับคุณครู

[nopkar]

ครูกอล์ฟน่ารักจริงๆ
พักผ่อนเยอะๆนะค้าบบบบ

[LOVE_Child]

คุณครูกอล์ฟสุดหล่อน่ารักมาแล้วคร้าบบบบบ    รีบขับมอเตอร์ไซค์มาเลยคร้าบบบ กลัวนักเรียนหนีกลับบ้านหมดซะก่อน

ก่อนอื่นครูขอเช็คชื่อพร้อมให้คะแนน(+1)ให้กับนักเรียนทุกคนที่เข้ามารายงานตัวแล้วนะ (ครูได้ค่าเทอมเยอะเลย อิอิ  เก็บเอาไว้หนีไปเที่ยวอีกดีกว่า)

เช็คชื่อต้อนรับนักเรียนนะครับ  :โหลๆ:

AcOustic_Guitar , zingiber  , itachi-bell ,SheRbEt  ,Ken Ken  ,patee ,A-J.seiya* ,hunkung11 ,ranny ,cartoons ,cheezzie ,bixzz ,Little_Rabbit ,akazukinn ,♥a2k♥ ,myself1 ,wan ,maabbdo ,mist ,uno ,SataRu ,NuPaTT ,pongsj ,BiGgYDrIb ,sodamini ,LIZZ ,Bobble ,ltahset ,EMBRYO ,maya ,OhhO16 ,Mr.TaiKi ,A-ram70 ,Pongkemon ,crazykung ,MIXER ,HydrA ,nbee ,a22a ,fellow ,nopkar ,Dangerous_p ,boboaje ,BABY_CHICK ,aimaim ,itachi-bell ,CHOKUN ,Akisame ,TAMAKUNG ,thaithai00 ,HydrA ,NuPaTT ,sirote105  ,power** ,sodamini ,ltahset ,BiGgYDrIb ,bellary  ,aimaim ,sunflower ,YMP 

ส่วนนักเรียนที่ชื่อ พี่แก กับ k@-nom_koe นะ ครูคัดชื่ออออกพร้อมหักคะแนนความประพฤติแล้วนะ (ล้อเล่น กดบวกให้แล้วแหละ ถึงไม่ค่อยอยากกดก็ตาม  โดยเฉพาะคุณภารโรงโก๋ ไม่ใช่ ผอ.ซะหน่อย เป็นได้แค่ภารโรงแหละ  )


เช็คชื่อเสร็จแล้ว ครูกก็มาแจ้ง แถลงไขถึงอาการป่วยก่อน  ก่อนที่นักเรียนจะคิดอะไรกันไปต่างๆนานา (โดยเฉพาะเรื่องฉีดยา)
คือว่าอาอารป่วยของครูคือจะเหนื่อยง่ายมาก แล้วอยู่ๆก็จะง่วงขึ้นมา ปวดตรงต้นคอมาถึงห้วเลย นี่เป็นอาการแรกในช่วงหนึ่งเดือนที่ผ่านมาเห็นจะได้ พอกลับมาจากบ้านก็ป่วยเป็นไข้(เพราะอากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย อิอิ)เลยถือโอกาสไปหาหมอซะเลย หมอบอกว่าครูอ่ะมีอาการของโรคหัวใจโต แล้วเลือดมันไปเลี้ยงสมองไม่ค่อยพอ ความดันก็ต่ำ แล้วก็มีโรคเครียดด้วย   

  ครูงงเลย เครียดตรงไหนอ่ะ ไม่เห็นเครียดอะไรเลย แต่ก็เอายมมากินมานะ หมอบอกว่าให้หาเวลาออกกำลังกายแล้วพักผ่อนให้เยอะๆ กินยาซักเดือนแล้วมาตรวจอีก หมอบอกว่าไม่เป้นอะไรมากเป็นแค่อาการเริ่มต้น รักษาได้ ต้องให้กล้ามเนื้อหัวใจแข็งแรงจะได้มีแรงสูบฉีดเลือดมากกว่านี้ 

ครูขอบใจนักเรียนทุกคนนะที่เป็นห่วงแล้วมาเยี่ยมไข้ น่ารักจังเลย 

ส่วนเรื่องการสอนของครูที่วกไปวนมา อาจจะทำให้นักเรียนไม่เข้าใจต้องขอโทษด้วยนะคร้าบบบ เอาเป็นว่าครูสอนบทเรียนหลักให้จบก่อนแล้วค่อยเรียนบทเรียนเสริมดีไหม (แต่ที่ครูเอาบทเรียนเสริมมาให้อ่านเพราะว่าบางทีมันเกิดขึ้นสดๆ มันเขียนง่ายแล้วก็ไม่ยาวด้วย เพื่อเอาไว้แก้ขัดเวลาเขียนบทเรียนหลักไม่ทัน) หรือนักเรียนว่ายังไงกันดีคร้าบบบ  ครูกอล์ฟสุดหล่อน่ารักตามใจนักเรียนอยู่แล้วคร้าบบบ  เสนอมาครูจัดให้คร้าบบบ

เอาเป็นว่าทักทายแค่นี้ก่อนแล้วกันนะคร้าบบบ  ไว้จะมาทักทายอีกนะคร้าบบบบ


รักนักเรียนทุกคนเลยคร้าบบบบบ 

[ranny]

 


ส่วนเรื่องการสอนของครูที่วกไปวนมา อาจจะทำให้นักเรียนไม่เข้าใจต้องขอโทษด้วยนะคร้าบบบ เอาเป็นว่าครูสอนบทเรียนหลักให้จบก่อนแล้วค่อยเรียนบทเรียนเสริมดีไหม (แต่ที่ครูเอาบทเรียนเสริมมาให้อ่านเพราะว่าบางทีมันเกิดขึ้นสดๆ มันเขียนง่ายแล้วก็ไม่ยาวด้วย เพื่อเอาไว้แก้ขัดเวลาเขียนบทเรียนหลักไม่ทัน) หรือนักเรียนว่ายังไงกันดีคร้าบบบ  ครูกอล์ฟสุดหล่อน่ารักตามใจนักเรียนอยู่แล้วคร้าบบบ  เสนอมาครูจัดให้คร้าบบบ

เอาแบบเดิมแหละ ครูกอล์ฟ

จะได้รับรู้เรื่องราว ของครู กับ ท่าน ผอ ด้วย

ไว้แก้ขัดด้วย เพราะท่าทาง ครูกับผอ.จะอู้บ่อย อิอิ






ครู เปลี่ยนให้ ท่าน ผอ มากินตำแหน่ง ภารโรง เนี่ย

เพราะ ท่าน ผอ ทำความสะอาดเก่งอะดิ...ชิมิ

 

แบบว่า ทำความสะอาด แต่ละที เกลี้ยงเกลา กันเลยทีเดียว

 

[→Yakuza★]

รายงานตัวอ่ะครูกอล์ฟ

คิดถึงผอโก๋ ~ 

พี่โก๋ไม่มีบทเลย 

[crazykung]

ว้าวววว พี่กอล์ฟมาแล้ว


ขอให้หายป่วย แบบ ไร้โรคภัยไข้เจ็บนะคับ


หุหุ พี่กอล์ฟ สุ้ตาย สู้ๆ

[Dangerous_patz]

คุณครู กอล์ฟ มาแว้ว









 


 

[boboaje]

  ........ ครูกอล์ฟค่ะ หนูว่าแบบเดิมก็ดีอยู่แล้วนิค่ะ ... แทรกตอนพิเศษบ้าง .... แต่เรื่องอย่าชักช้านะค่ะ ..


.... คนแถวนี้เค้าชอบชักเร็ว เจ๊ยยย ไม่ใช่ค่ะ ดีอยู่แล้วค่ะ เรื่องเข้าใจง่าย .... เข้าใจอารมณ์ของตัวเอกดีอยุ่แล้วอ่ะ

 ... แต่ถ้าลงเรื่องช้านี่สิ .... เรื่องหย๋ายยยยยยยกว่าอีก

[Bg LoVe NT]

 

เย้ ครูกอล์ฟมาแล้ว

หายป่วยไวๆนะคะ

[cassper_W]

ห่ะ     อย่าบอกน่ะว่า

น่ะว่า 


น่ะว่า


ครูกอล์ฟ โดนโก๋ ฉีดยา จนความดันต่ำ   โอ้ววววววววว


ของเค้าแรงจิงๆๆๆ  หุหุ