หัวข้อ: ✿Smoothie Love เรื่อง...รักของพี่เจิด ✿ 02-10-61 ✿ พิเศษ 01 : หลบหน่อย..พระเอกมา

[anandawan]

อิพี่เจิด ทำเสน่ห์จนของเข้าตัวเองหรอ ถึงหายไปนานแบบนี้

คิดถึงเว้ยย

[เด็กหญิงเย็นชา]

 

[cavalli]

 

[Walitya]

แง้  ไรท์มาต่อก่อน ตอนนี้ชาติต้องการพี่เจิดกับมะลิมาก

[MyLavenderLand]

10% !!! แบบนี้ก็ได้เหรอ??   

แทนที่จะตามเก็บน้ำมันมะกอกทิ้ง เจ่ว่าเก็บไว้ที่เดิมดีกว่ามะลิ ดูท่าพี่เจิดกลับจากภารกิจลับรอบนี้ เอ็งเจอศึกหนักแน่ หึหึหึ

[Minty]

สั้นจริงๆด้วย

[khwanruen]

มะลิหึงพี่เจิดเยอะๆ นะ 

[นางฟ้าเชียงชุน]

ได้นอนนอกห้องก็คราวนี้แหละอ้ายเจิด

[mam.nalok]

น้อยมากกกกกกกก สั้นมากกกกกกกแต่ถูใจอีตรงหนังสือนี่แหละ 555555

[~ณิมมานรฎี~]

คิดถึงพี่เจิดศาลพระภูมิ. ชื่อห้อยท้ายเหมือนฉายาขึ้นชกเลออออ

[kun]

เฝ้ารอต่อ

[~ณิมมานรฎี~]

คิดถึงพี่เจิดศาลพระภูมิ. ชื่อห้อยท้ายเหมือนฉายาขึ้นชกเลออออ

[pui]

 

[wikawee]

  ช็อคแพพรู้สึกเลื่อนปื้ดเดียว คือ อ่านจบ

มะลิ~~~~~~~ ไม่ต้องปากแข็งแล้ว  แหมๆๆๆ ผัวเมียคู่นี้ อีกกี่ชาติถึงจะบอกว่ารักกันได้ ได้กันมากี่รอบแล้ววววววว

[เล็กต้มยำ]

 

[B52]

รออีก

[k2blove]

พอเจิดกลับมา ก็ยื่นน้ำมันมะกอกให้
แค่นี้ก็ไม่ไปไหนแล้วละ ไม่ต้องคิดมาก

[เด็กหญิงเย็นชา]

 

[❣☾月亮☽❣]

ลิเอ้ย. หึงเยอะๆเลยแล้วล่ามไอ้เจิดไว้จะดีกว่า. ตัวสร้างความวุ่นวายเลยอะ
เราเดาว่าน้องลิอยากรุบเด็กมาเลี้ยง. น้องคนที่ท้องอาจจะเป็นนักเรียนอยู่ก้อเลยไม่พร้อม. ก้อดีนะจะได้มีลูกให้พ่อแม่ชื่นใจไหนๆก้อแต่งงานแล้วนี่
ลุ้นว่าไอ้พี่เจิดจะโดนผีหักคอไปก่อนรึเปล่า.

[k2blove]

โว๊ะ รมย์เสีย กินข้าวแล้วมาต่อเรยยนะ
นะจ๊ะ คนเขียนจ๋าาา นะจ๊ะ

[iceman555]

 

[Missmu]

 

[lizzii]

อิพี่เจิดกลับบ้านเถอะเมียรอแย่ละ 5555

[เด็กหญิงเย็นชา]

บทที่ 24 น้ำมันพราย

   ไอ้หมาเจิดนะไอ้หมาเจิด ดึกดื่นป่านนี้แล้วก็ยังไม่กลับบ้านกลับช่องทำให้คนอื่นต้องมานั่งรอจนมืดค่ำดึกดื่น แต่ที่ชวนให้
หงุดหงิดมากกว่าก็คือมันดันมาดึงผมคนจนหลุดเป็นกระจุกอื่นแล้วแนบหายหัวไปกับลูกสมุน ยิ่งคิดก็ยิ่งหงุดหงิด นอกจากจะ
หงุดหงิดก็ยิ่งสงสัย

   วันนี้ทั้งวันก็เอาแต่ทำตัวน่าสงสัย ทำท่าเหมือนจะมาลูบหัว แต่พอหันไปก็ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ ไม่อยากจะอะไรมากเลยทำเป็น
นิ่งๆไปทั้งที่ใจมันสั่นจนจะบ้าตายอยู่แล้ว ไม่แค่เรื่องดึงผมเรื่องที่ยกมือทำท่าจะมาลูบหัวเท่านั้น แต่วันนี้ยังพูดจาแปลกๆ แถม
ถามหาวันเกิดอีกต่างหาก ร้อยวันพันปีไม่เคยเห็นอยากจะรู้ พอมาวันนี้ดันอยากจะรู้ขึ้นมาเสียอย่างนั้น

   ถึงไอ้คนบ้านั่นมันจะทำตัวแปลกๆไปบ้างแต่ก็พอจะพาไปวัดไปวาได้ ยิ่งคิดถึงก็ยิ่งกลุ้มใจที่ไอ้เจิดมันเป็นคนที่โคตรบ้ากาม
แบบไม่ไม่หยุดไม่พักหยุดผ่อน น้ำมันมะกอกนี่เผลอเป็นไม่ได้ เป็นอันซ่อนเอาไว้ทั่วห้อง ไม่เว้นแม้แต่ในรถที่ต้องไปตามเก็บทิ้ง
แทบไม่หวาดไม่ไหว ยิ่งนับวันยิ่งไม่อยากจะอยู่ใกล้ เผลอเป็นต้องถูกตอดเล็กตอดน้อย ไม่ถูกจับตูดก็ถูกหอมแก้ม คิดแล้วก็ถอน
หายใจ

   แต่ชะเง้อหน้าขาวๆออกไปมองนอกหน้าต่าง แต่รอเท่าไรไอ้คนที่มันแต่งตัวเป็นศาลพระภูมิก็ไม่กลับมาสักที ไม่รู้ว่าหายไป
ไหนดึกดื่นป่านนี้ ข้าวปลาก็ไม่กิน จากที่เริ่มหงุดหงิดก็กลายเป็นห่วง จากที่เป็นห่วงกลายเป็นกังวล

   หรือว่าไอ้หมาเจิดมันจะมีเมียน้อย!!



   -----------------------------------------------------------



   ทางด้านของพี่เจิด

   บรู๊ววววววววววววววว

   เสียงหมาหอนชวนให้พี่เจิดขนลุก แต่ก็ไม่เท่ากับไอ้มิ่งที่มันกระโดดมาเกาะแขนพี่เจิดตัวสั่นงกๆไม่ยอมปล่อย

   “มึงจะมาเกาะกูทำไมวะไอ้มิ่ง”

   “ก็ฉันกลัวนี่จ๊ะ”

   อย่าว่าแต่มันคนเดียวเลยที่กลัว พี่เจิดเองก็กลัว เสียงหมาหอนดังระงมไปทั่ว มองไปทางไหนก็มีแต่ความมืดกับความมืด
ยิ่งคืนนี้เป็นคืนเดือนดับเสียด้วย มีก็แต่แสงไฟจากไฟฉายของพี่เจิดกับตะเกียงของพ่อหมอนั่นแหละที่พอจะส่องให้เห็นทางอยู่
บ้าง

   “พะ พะ พ่อหมอจ๊ะ ทะ ทะทำไมต้องมากันที่ป่าช้าด้วยล่ะจ๊ะ ทำไมไม่ทำกันที่สำนักของพ่อหมอล่ะ”ไอ้ลูกสมุนขี้กลัวมันก็
กอดแขนพี่เจิดเป็นตุ๊ดไปได้

   ถ้ามันเกาะแขนพี่เจิดแน่นแบบนี้แล้วพี่เจิดจะเกาะใครวะ!!

   บรู๊วววววววววววววววววววว

   เสียงหมาหอนก็ยังไม่ยอมหยุดสักที อยู่กันตั้งนานตั้งเนไม่หอน มาหอนเอาตอนที่พี่เจิดกับไอ้มิ่งมากับพ่อหมอ แล้วอย่า
ถามนะว่าตอนนี้พี่เจิดอยู่ที่ไหน มองไปรอบๆก็มีแต่หลุมศพ มีแต่เจดีย์เต็มไปหมด แค่มองไปรอบๆก็เสียวสันหลังแล้ว

   ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าที่นี่มันเป็นป่าช้า!!

   “บ๊ะ!! ก็พวกเอ็งอยากได้ของที่ออกฤทธิ์ออกเดชได้ผลชะงัดนี่ ก็ต้องนี่เลย น้ำมันพราย”

   “น้ำมันพราย!! / น้ำมันพราย!!”พี่เจิดกับไอ้มิ่งนี่ตะโกนออกมาเสียงดังพร้อมกันเชียว

   “ก็ใช่สิวะ รับรองทั้งรักทั้งหลง ไม่ต้องถามถึงเรื่องอื่นเลยนอกจากเรื่องบนเตียง”

   “ตะ แต่ว่า…”พี่เจิดนี่เสียงสั่นเชียวพอได้ยินว่าน้ำมันพราย

   ไม่ได้อยากจะพูดต่อหรอกนะว่าน้ำมันพรายน่ะมันมาจากไหน หวังว่าพี่เจิดคงไม่ต้องมาทำแบบที่เขาลือกันหรอกนะ ที่ต้อง
ขุดศพผู้หญิงมาจากหลุมแล้วลนเอาน้ำมันมาจากคาง

   โว้ยยยย!! ตอนนี้พี่เจิดจะถอยหลังทันไหมเนี่ย แค่คิดขามันก็สั่นพั่บๆ มองซ้ายมองขวากลัวจะมีอะไรโพล่มาให้ได้ขนหัวลุก

   “ใช่น้ำมันพรายที่เอามาจากศพไหมจ๊ะ”

   ไอ้มิ่งนี่ก็พาซื่อ พี่เจิดอุตส่าห์ไม่พูดแล้วมันก็เสือกพูดขึ้นมาอีก มันน่าหันไปโบกให้น่าหัน


   “แล้วมึงจะพูดขึ้นมาทำไมวะ!!”

   บรู๊ววววววววว

   โบราณยิ่งว่าอยู่ว่าตอนกลางคืนอย่าพูดถึงผี ไม่งั้นผีมันจะโผล่มา พอพูดปุ๊บหมาก็หอนปั๊บ ให้มันได้อย่างนี้สิลูกน้องของพี่
เจิด

   “กะ ก็ฉันกลัวนี่”

   “แล้วมึงกลัวเป็นคนเดียวรึไง เลิกเกาะกูได้แล้ว!!”

   ก็ถ้ามันเกาะพี่เจิดแน่นแบบนี้ เกิดมีอะไรแลปกๆโผล่มาพี่เจิดจะวิ่งหนีได้ที่ไหนล่ะวะ

   “พวกเอ็งพูดถูกแล้ว น้ำมันพรายก็ต้องมาจากศพผู้หญิงสิวะ ยิ่งผู้หญิงตายทั้งกลมยิ่งได้ผลดีนักล่ะ เอานี่ไป!!!”

   เคร้งงงงง!!!

   ทั้งจอบทั้งเสียบถูกโยนมาตรงหน้าเมื่อพ่อหมอเดินมาหยุดอยู่ที่หน้าหลุมท้ายป่าช้า พี่เจิดกับไอ้มิ่งนี่พากันสะดุ้งตัวตัวโยน
ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าไอ้จอบกับเสียมเนี่ยเอามาทำอะไร

   “อะ เอา มาทำไมเหรอจ๊ะ”

   อีกแล้ว!! ไอ้มิ่งมันถามอะไรไม่ดูตาม้าตาเรืออีกแล้ว

   “บ๊ะ!! ก็เอามาขุดสิวะ”

   “ขะ ขุดอะไรเหรอจ๊ะ”

   “ก็ขุดหลุมไงล่ะ เอานี่ ขุดหลุมนี้เลย”พ่อหมอพยักเพยิดหน้าไปที่หลุมศพตรงหน้า

   แค่มองเนินดินพูนๆมีป้ายปักเอาไว้พี่เจิดก็กลืนน้ำลายลงคอแล้ว แต่ถอยหลังตอนนี้ก็คงไม่ทันแล้วล่ะ ได้แต่กำพระสมเด็จ

องค์ละล้านที่พ่อพี่เจิดให้เป็นของขวัญวันเรียนจบเอาไว้แน่น นะโมสามจบที่แทบจะพันกับอะระหังอยู่ในใจ

   “เอ้า ลงมือขุดกันสิวะ เดี๋ยวเจ้าอาวาสก็มาเจอหรอกโว้ย!!”พ่อหมอเร่งให้ได้สะดุ้งกันอีกรอบ

   ก็แหม ตอนนี้ต่อให้เป็นเสียงยุงบินมาร้องหวี่ๆข้างหูพี่เจิดยังสะดุ้งได้เลย นับประสาอะไรกับเสียงของพ่อหมอ

   “จะเอาจริงๆเหรอจ๊ะพี่เจิด”

   “ก็เออสิวะ”มาถึงขั้นนี้แล้วนี่หว่า

   “ฉะ ฉันว่าพี่เจิดกลับไปยอมไอ้มะลิมันเหมือนเดิมดีกว่า เดี๋ยวพี่เจิดก็ชินไปเอง”

   ดูมันพูดเข้า ชินกะผีอะไร นี่พี่เจิดไม่ได้จัดชุดใหญ่มาหลายวันแล้วนะโว้ย ไหนจะต้องมาคอยระแวงว่ามันจะไปมีชู้ที่ไหน มี
สาวบ้านไหนมาติดพัน ขืนไม่ทำให้มันอยู่ในโอวาทไม่ปราบพยศมันซะตั้งแต่วันนี้ มีหวังพี่เจิดคงต้องตกเป็นเบี้ยล่างแบบที่พ่อพี่
เจิดเป็นแน่

   “พูดมากน่ามึงนี่ ขุดๆไปเหอะ”

   ว่าแล้วก็หยิบจอบยัดใส่มือไอ้มิ่ง ส่วนตัวเองก็หยิบเสียมมาถือเอาไว้ เรื่องถือจอบถือเสียมน่ะพี่เจิดถนัดอยู่แล้ว แต่ไอ้เรื่อง
ที่จะให้มาชินกับเสียงหมาเห่าหมาหอนในป่าช้าเนี่ย ไม่ว่ายังไงก็ไม่ชินอยู่ดี

   บรู๊วววววววว

   “นะโมมมม งึมงำ งึมงำ”

   ฉึก!! ฉึบ!!

   พี่เจิดกับไอ้มิ่งก็ขุดไปเถอะ ส่วนพ่อหมอก็นะโมงึมงำยิ่งพาลให้ขนลุกไปใหญ่ มองไปที่พ่อหมอเห็นพ่อหมอกำลังพนมมือ
ท่องนะโมงึมงำพึมพำอยู่ในคอ แสงไฟในตะเกียงของพ่อหมอวูบวาบไปตามแรงลมที่ไม่รู้มาโหมพัดอะไรเอาตอนนี้ ไฟในตะเกียง
ก็กำลังจะดับแหล่ไม่ดับแหล่ แสงไฟฉายนี่ก็โคตรอนาถา ไม่รู้ว่าถ่านจะมาใกล้หมดอะไรเอาตอนนี้ เอาแต่ติดๆดับๆอยู่ได้

   “ฉันต้องขุดอีกลึกไหมจ๊ะ”พี่เจิดถามเสียงเบา

   ไม่กล้าเสียงดังเพราะกลัวว่าจะรบกวนเจ้าของที่เจ้าของทางไปมากกว่านี้

   “เออน่า ขุดๆไปเถอะ อีกเดี๋ยวก็ถึงแล้วล่ะ”

   ปึก!!

   ในที่สุดเสียงจอบก็กระแทกเอากับอะไรสักอย่างเรียกให้พ่อหมอยกมือห้ามไม่ให้ขุดต่อ พี่เจิดกับไอ้มิ่งเลยหยุดมือ

   จ้องมองพ่อหมอคุกเข่าเอามือโกยๆเศษดินออก แล้วก็เจอเข้ากับโลงไม้ผุๆที่ทำเอาพี่เจิดเสียงสันหลังวาบอีกรอบ ไม่อยาก
จะคิดล่วงหน้าเลยว่าข้างในนั้นจะมีศพแบบไหนอยู่ ยิ่งโกยดินก็ยิ่งเห็นโลงชัดเจน รอบๆโลงมีสายสินเปื้อนดินพันอยู่เต็มไปหมด   

   “ส่งชังแลงตรงนั้นมาให้ข้าที”พ่อหมอสั่ง

   “นี่จ้ะ”ไอ้มิ่งรีบกุลีกุจอหยิบให้ เสร็จแล้วก็มาหลบอยู่ข้างหลังพี่เจิด

   “อย่ามาเกะกะกูสิวะไอ้มิ่ง มึงก็ไปช่วยพ่อหมอสิวะ”

   “ชะ ช่วยอะไรเหรอจ๊ะ ฉะ ฉันว่าฉันดูอยู่ตรงนี้ดีกว่า เดี๋ยวจะไปเกะกะพ่อหมอเอา”

   ทีเรื่องนี้ล่ะเสือกฉลาดขึ้นมาเชียว ให้มันได้อย่างนี้สิ!!

   พี่เจิดนี่หยิบพระขึ้นกำเอาไว้อีกรอบ เตรียมใจแล้วว่าหากมีอะไรผิดพลาดนิดเดียวพี่เจิดนี่เตรียมเผ่นเลยล่ะ ได้แต่ตัวสั่นงกๆ
มองพ่อหมองัดฝาโลงยึกๆยักๆอยู่คนเดียว จ้างให้พี่เจิดก็ไม่ไปช่วยหรอก!!

   กึก!!

   และแล้วในที่สุดพ่อหมอก็งัดฝาโลงออกมาสำเร็จ พี่เจิดนี่หลับตาปี๋ไม่กล้ามองเลยเชียวว่าจะมีอะไรอยู่ข้างในโลง ส่วนไอ้
มิ่งน่ะเรอะ สั่นเป็นเจ้าเข้าหลบอยู่หลังพี่เจิดนู่น

   “เอ้า มัวทำอะไรอยู่เล่าพวกเอ็งนี่ ส่องไฟลงมาสิวะจะได้มองเห็นชัดๆ”

   “ฟะ ฟะ ฟะไฟเหรอจ๊ะ”

   แค่นี้ยังเห็นไม่ชัดอีกเรอะ!! โอยยยย พี่เจิดนี่ไม่กล้าลืมตาเลย ได้แต่ยื่นไฟฉายสองสุ่มสี่สุ่มห้าไปทางโลงศพ

   “เอ้า ลืมตาสิ”

   “ฉันว่าฉันหลับตาดีกว่าจ้ะ”

   “บ๊ะ!!แล้วถ้าหลับตาเองจะมองเห็นได้ยังไงล่ะ เอ้าลืมตาเร็วเข้า”

   “แต่ว่า…”

   “เร็วๆสิโว้ย มันหนาวนะเฮ้ย จะได้รีบกลับ”

   พอถูกรบเร้าก็เลยต้องลืมตาขึ้นมาอย่างจำใจ พี่เจิดค่อยๆหรี่ตาขึ้นมามองทีละข้าง มองเห็นพ่อหมอนั่งคุกเข่าอยู่หน้าหลุม
พยักเพยิดไปทางโลงศพให้พี่เจิดได้หันไปมอง

   แล้วพี่เจิดก็ต้องชะงักกับสิ่งที่ได้เห็น ในโลงมันว่างเปล่าแทบจะไม่มีอะไรเลย มีก็ขวดแก้วไม่กี่ใบนอนแอ้งแม้งอยู่ก้นโลง

   “ทำไมมันไม่มีอะไรเลยล่ะจ๊ะ”พี่เจิดถามออกไปอย่างแปลกใจ

   “จริงด้วย ไม่เห็นมีอะไรเลย นี่พ่อหมอหลอกให้ฉันกับพี่เจิดมาขุดผิดหลุมรึเปล่าเนี่ย”

   แหม พอไอ้มิ่งมันรู้ว่าไม่มีอะไรอยู่ในโลกมันก็มายืนเท้าเอวถามเสนอหน้า ทีเมื่อกี้ยังสั่นงกๆอยู่เชียว

   “จะไม่มีอะไรได้ยังไงวะ พวกเอ็งดูดีๆ”พ่อหมอย้ำให้เพ่งมองลงไปอีกรอบ

   “ก็ไม่มีอะไรนี่จ๊ะนอกจากขวดพวกนั้น”ไอ้มิ่งขมวดคิ้ว

   “ก็นั่นแหละ เลือกเอาว่าจะเอาขวดไหน”

   “ขวดไหนหมายความว่ายังไงล่ะพ่อหมอ”พี่เจิดนี่โคตรจะงงเลย

   “ก็น้ำมันพรายไงล่ะวะ จะเอาขวดไหน มีขวดเล็กขวดใหญ่เลือกเอา”

   “แล้วไม่ได้ เอ่อ แบบ ไปลนจากศพเหรอจ๊ะ ฉันก็นึกว่าจะทำอะไรแบบนั้น”

   “โอ้ยยยย เดี๋ยวนี้มันสมัยไหนแล้ว ใครมันจะมาฝังศพใส่หลุม เดี๋ยวนี้เขาเผาใส่เมรุกันแล้ว พ่อข้าก็เลยทำเป็นสต๊อกพร้อม
ขายเก็บเอาไว้ จะได้ไม่ต้องเสียเวลา”

   “อ้อ”พี่เจิดพยักหน้าทำความเข้าใจ ที่แท้ก็เป็นอย่างนี้นี่เอง

   “ก็แล้วทำไมไม่เก็บเอาไว้ที่สำนักล่ะจ๊ะ มาเสียเวลาขุดยันป่าช้าทำไม บรี๊ยยยย”

   ไอ้มิ่งนี่ก็ถามมากถามมาย ทำท่ามองซ้ายมองขวาอีกต่างหาก

   “ถ้าเก็บเอาไว้ที่บ้านเวลาตำรวจมาค้นบ้านข้าข้าก็โดนจับน่ะสิ แต่ก็ช่างเถอะ รีบๆเลือกได้แล้ว จะได้กลับบ้านไปหลับไป
นอนสักที”

   “แล้ว…พ่อหมอขายยังไงล่ะ”

   “ขวดเล็กนั่นไก่ต้มน้ำปลาหนึ่งตัวเหล้าขาวขวดนึง ส่วนขวดใหญ่ก็ไก่ต้มน้ำปลาหนึ่งตัวเหล้าสีขวดนึง”

   “ทำไมเอาแค่ไก่กับเหล้าล่ะ ไม่เอาตังเหรอจ๊ะ”พี่เจิดนี่งงเลยกับค่าจ้างของพ่อหมอ

   “ไอ้ไก่กับเหล้าน่ะของไหว้ครูโว้ย ส่วนตังก็แล้วแต่กำลังศรัทธา”

   “อ้อ งั้นฉันเอาขวดใหญ่จ้ะ”

   พี่เจิดชี้ไปที่ขวดใหญ่ พ่อหมอพยักหน้าหยิบขวดใสๆเท่านิ้วโป้งขึ้นมา

   “แล้วเส้นผมกับวันเดือนปีเกิดที่ข้าให้เอ็งไปหามาล่ะได้มาไหม”

   “ได้มาแล้วจ้ะ นี่จ้ะ”พี่เจิดส่งกระดาษจดวันเดือนปีเกิดของไอ้มะลิให้พ่อหมอ ตามด้วยเส้นผมเป็นกระจุกที่ดึงออกมาจากหัว
ไอ้มะลิมัน

   พอนึกถึงไอ้มะลิก็เริ่มเสียวสันหลังยังไงไม่รู้ ไม่รู้ว่ามันจะโกรธพี่เจิดขนาดไหนที่พี่เจิดไปดึงผมมันหลุดออกมาเป็นกระจุก
แบบนี้ แต่ก็ช่างเถอะ เพราะถ้ามันโดนน้ำมันพรายพี่เจิดเข้าไปพี่เจิดก็ไม่ต้องกังวลอีกแล้วว่ามันจะมายกตนข่มพี่เจิดเอาตอนไหน
อีก

   พอพี่เจิดยื่นเส้นผมกับวันเดือนปีเกิดให้พ่อหมอไปพ่อหมอก็จัดการเปิดขวดแล้วเอาเส้นผมของไอ้มะลิใส่ลงไป ล้วงหยิบ
ปากกาออกมาขีดๆเขียนๆวันเดือนปีเกิดใส่กระดาษที่แปะอยู่ข้างขวด

   “เอ้า เอาไป เอ็งเอานี่ไปดีดใส่เมียเอ็งนะ แค่หยดสองหยดก็พอดีดเสร็จก็ท่องนะโมสามจบแล้วเป่าขมับเมียเอ็ง ถ้าไม่
เข้าใจก็อ่านวิธีใช้ข้างขวดเอา”

   ‘น้ำมันพรายตราคงกระพัน’

   โอ้โห นอกจากจะมีวิธีใช้ข้างขวดแล้วยังจะมียี่ห้ออีก พี่เจิดนี่ยอมแพ้เลยกับลูกเล่นของพ่อหมอ งานนี้แหละไอ้มะลิมันได้
เจอดีแน่ น้ำมันพรายพร้อมแล้ว เหลือก็แค่น้ำมันมะกอกเนี่ยแหละที่พี่เจิดต้องหาเพื่อมาจัดชุดใหญ่ให้มันหลาบจำ



   -------------------------------------------------------------------



   พี่เจิดขับรถกลับบ้านอย่างอารมณ์ดี แหม่ มันง่ายกว่าที่คิดเอาไว้ตั้งเยอะ ถ้ารู้ว่ามันง่ายอย่างนี้พี่เจิดทำไปนานแล้ว ไม่
ปล่อยให้ไอ้มะลิมันขู่ฟ่อๆใส่อยู่ร่ำไปหรอก

   ว่าแล้วก็เลี้ยวรถเข้าบ้าน ลงจากรถไอ้แดงมันก็วิ่งเข้ามากระดิกหางทันทีพอเห็นว่าเป็นพี่เจิดกับไอ้มิ่ง นี่พี่เจิดต้องขอโทษ
ไอ้แดงไหมที่พี่เจิดทำให้มันผิดหวังเพราะจะได้นอนกอดไอ้มะลิแทนแทนที่จะถูกไล่มานอนกับมัน

   “เลยเที่ยงคืนแล้วนี่จ๊ะ”ไอ้มิ่งบอกพี่เจิดพลางเปิดประตูบ้าน

   แต่พอเปิดประตูบ้านเท่านั้นแหละ พี่เจิดกับไอ้มิ่งนี่พากันสะดุ้งตัวโยนเชียว

   ก็จะอะไรซะอีกล่ะถ้าไม่ใช่ไอ้มะลิมันยืนเท้าเอวตีหน้ายักษ์รออยู่หน้าประตู นี่มันกะจะมาดักไล่พี่เจิดไปนอนกับไอ้แดงนอก
บ้านใช่ไหมล่ะ หนอย มันชักเหิมเกริมจนพี่เจิดเหลืออดแล้ว

   “ไปไหนมา”มันถามขมวดคิ้วใส่

   “ไปไหนก็เรื่องของกูน่า”พี่เจิดบอกเสียงแข็งไป

   ว่าแต่ทำไมพอบอกไปแบบนั้นไอ้มะลิมันถึงได้ทำท่าสลดไปนะ แต่นั่นมันก็แค่แปบเดียวในเมื่อมันเชิดหน้าจ้องมองพี่เจิด
เขม็ง

   “คราวหลังจะไปไหนมาไหนก็กินข้าวกินปลาก่อน ไม่ใช่นึกจะไปก็ไป”

   นี่มันเป็นห่วงพี่เจิดใช่ไหมวะ หรือว่ามันจะต่อว่าพี่เจิดกันแน่

   “พี่เจิดๆ เอาน้ำมันพรายดีดใส่มันเลยจ้ะ”ไอ้มิ่งยืนยุแยงกระซิบอยู่ข้างหลัง ส่งขวดน้ำมันพรายยี่ห้อคงกระพันมาให้พี่เจิด
อย่างรู้งาน จะฉลาดก็คราวนี้ล่ะ

   พี่เจิดรับขวดน้ำมันพรายในมือมันมาแล้วเปิดออก พ่อหมอบอกให้ใช้แค่หยดสองหยด แต่พี่เจิดว่าถ้าจะให้เห็นผลชะงัดมัน
ก็ต้องใช้มันหมดขวดเนี่ยแหละ

   คิดได้ดังนั้นพี่เจิดก็จัดการสาดน้ำมันพรายใส่ไอ้มะลิมันซะเลย


   “ทำอะไรของมึงเนี่ยไอ้เจิด”ไอ้มะลิยกแขนมาป้องหน้าเอาไว้ มันบ่นโวยวายทันทีที่พี่เจิดสาดน้ำมันใส่ตัวมัน

   แต่นี่มันยังไม่จบหรอก พี่เจิดท่องนะโมสามจบโดยเร็วไวแล้วเดินเข้าไปประชิดตัวมัน

   “เพี้ยงงงงงงงงง”

   ความที่ไอ้มะลิมันตกใจมันเลยไม่ทันได้ดิ้นหนี พี่เจิดเลยเป่าขมับไปเต็มๆ พอตั้งตัวได้ไอ้มะลิมันก็ผลักพี่เจิดออกมาแล้ว
มองหน้าพี่เจิดงงๆ

   “มึงทำอะไรน่ะ!!”

   มันถามแต่พี่เจิดไม่ตอบ ได้แต่มองมันว่าน้ำมันพรายของพ่อหมอจะได้ผลไหม

   “จะได้ผลไหมวะ”กระซิบถามไอ้มิ่ง

   “นั่นสิจ๊ะ ของอย่างนี้ต้องรอดู”

   “มึงนี่เล่นอะไรไม่เข้าท่า แล้วนี่จะกินข้าวไหม เดี๋ยวจะไปเตรียมสำรับให้”

   เอาแล้วโว้ย มีถามไถ่พี่เจิดว่าจะกินข้าวไหม แถมยังจะเตรียมสำรับข้าวให้อีก แสดงว่าน้ำมันพรายของพ่อหมอได้ผลสิวะ
งานนี้ต้องตบรางวัลให้พ่อหมอหนักๆซะแล้ว

   “กุไม่กิน!!”พี่เจิดเลยลองของพูดเสียงดังตวาดใส่มัน

   เห็นไหมล่ะ มันทำหน้าทำตาแปลกๆเหมือนจะเสียใจเชียว

   “กินมาจากข้างนอกแล้วเหรอ”

   “อะ เออ กูกินมาจากที่อื่นแล้ว”พี่เจิดโกหกมันไป สะกิดไอ้มิ่งยิกๆส่งซิกให้มันขึ้นไปนอนได้แล้ว เพราะตอนนี้พี่เจิดจะเคลีย

กับเมียของพี่เจิดสักหน่อย ให้สมกับที่โดนมันข่มมานาน

   “กินมาแล้วเหรอ”มันรับคำ ก้มหน้าก้มตาทำท่าเหมือนจะร้องไห้

   “เออ!!”

   “แล้วไปทำอะไรมา กลิ่นเหงื่อโชยมาเชียว”

   ที่มันถามแบบนี้เพราะมันเป็นห่วงพี่เจิดใช่ไหมล่ะ แต่ไอ้เรื่องเหงื่อเนี่ย จะบอกว่าเพราะไปขุดหลุมศพในป่าช้าก็บอกไม่ได้


   “กูจะมีกลิ่นเหงื่อกลิ่นอะไรติดมาก็เรื่องของกู ว่าแต่มึงทำไมยังไม่นอนมายืนทำอะไรตรงนี้”

   “เปล่า ก็แค่มารอดูเผื่อว่ามึงยังไม่ได้กินข้าว”

   นั่นไง ถ้าเป็นปกติมันจะไม่ยอมบอกหรอกว่าไปไหนทำอะไร แต่นี่มันบอกพี่เจิดว่ามารอพี่เจิดด้วยล่ะ

   “กูจะไปอาบน้ำนอนแล้ว”พี่เจิดบอกมันพลางเดินหนีมันขึ้นมาบนบ้าน


   แต่จังหวะที่กำลังจะก้าวเดินออกมาเนี่ย ขวดน้ำมันพรายที่ใส่เอาไว้ในกระเป๋ากางเกงอย่างลวกๆก็หล่นลงมาซะอย่างนั้น

   ไอ้มะลิมันเห็นมันก็เลยเก็บขึ้นมา มันจะไม่อะไรหรอกถ้ามันไม่เพ่งอ่านข้างขวดแล้วเจอกับวันเดือนปีเกิดของตัวเองข้าง
ขวด แล้วเส้นผมของมันที่ติดอยู่ในขวดอีก

   “นี่อะไร นี่มันวันเดือนปีเกิดกูนี่”ไอ้มะลิหันมาถาม

   “อะไร มึงเข้าใจผิดแล้ว”

   “แล้วนี่เส้นผม อย่าบอกนะว่าเส้นผมกูน่ะ”คราวนี้มันเริ่มขมวดคิ้วอีกรอบ

   ก็ไหนพ่อหมอว่ามันได้ผลไง แต่ทำไมคราวนี้มันถึงทำท่าโกรธพี่เจิดขึ้นมาอีกแล้วล่ะ

   “มึงตาฝาดแล้วอีลิ มึงอย่ามาหาเรื่องกูนะ”

   “นี่ที่มึงหายไปดึกๆดื่นๆเพราะไปทำเรื่องไร้สาระแบบนี้มาเหรอวะ!!”มันขึ้นเสียงใส่

   “เรื่องไร้สาระที่มึงว่ามันหมายถึงอะไรวะ”

   “ก็นี่ไง น้ำมันพรายนี่ไง นี่มึงบ้าไปแล้วรึไง กูก็หลงเป็นห่วงไปเถอะว่าออกไปไหนก็ไม่รู้แถมไม่ได้กินข้าวไปอีก แล้วนี่
อะไร!!”

   ว่าแล้วมันก็ปาขวดน้ำมันพรายใส่อกพี่เจิดจนมันหล่นไปกระเด้งกระดอนบนพื้น มันจะไม่อะไรหรอกถ้ามันไม่เดินหนีแล้ว
ทำท่าไม่พอใจขึ้นไปบนบ้าน

   อะไรวะ!! ตกลงน้ำมันพรายไม่ได้ผลเหรอวะเนี่ย!! นี่พี่เจิดทำผิดขั้นตอนอะไรตรงไหน พี่เจิดไม่เข้าใจ

   ว่าแล้วก็เดินตามมันขึ้นมาบนบ้าน ได้ยินเสียงปิดประตูห้องนอนดังปึงอยู่ไกลๆ พอจะเปิดประตูเท่านั้นแหละ ไอ้ลูกบิดประตู
มันก็บิดไม่ไปเสียแล้ว

   “อีลิ มึงจะลงกลอนทำไมวะ เปิดประตูสิโว้ย!!”


   “กูไม่เปิด มึงจะไปไหนก็ไป!!”เสียงมันแว่วออกมา

   “เปิดสิอีลิ เปิดประตู!!ถ้ามึงไม่เปิดประตูแล้วกูจะนอนที่ไหนวะ”พี่เจิดทุบประตูปึงปัง

   “มึงจะนอนตรงไหนก็เรื่องของมึง”

   มันพูดแบบนี้หมายความว่ายังไงวะ นอกจากมันจะไม่รักไม่หลงพี่เจิดแล้วมันยังทำท่าทางโกรธใส่อีก นี่พี่เจิดไม่เคยเห็นมัน
ทำหน้าโกรธแบบนั้นมาก่อนเลยนะ ปกติแล้วมันก็แค่ทำหน้าไม่พอใจแล้วขู่ใส่ฟ่อๆเหมือนลูกแมว

   จะว่ารู้สึกผิดมันก็รู้สึกผิดอยู่หรอก แต่รู้สึกโมโหมากกว่าที่มันมาปิดประตูใส่แล้วทำแบบนี้ใส่พี่เจิด นี่มันไม่เข้าใจเลยใช่ไหม
ว่าพี่เจิดทำแบบนี้ไปเพราะอะไร

   พี่เจิดก็แค่ทำเพราะอยากจะให้มันรักพี่เจิดเหมือนกับที่พี่เจิดรักมันก็แค่นั้น ยอมรับก็ได้ว่าพี่เจิดแพ้มันเพราะพี่เจิดดันหลงรัก
มันซะเอง แต่มันก็ผิดที่มันมาทำให้พี่เจิดรักมันแล้วมันไม่ยอมรักพี่เจิดแล้วยอมทำตัวว่าง่ายสักที

   “เปิดประตูสิวะอีลิ!!”

   เงียบไปแล้วเสียงข้างใน พี่เจิดที่เหนื่อยๆมาจากขุดหลุมในป่าช้า ไหนจะยังไม่ได้กินข้าวเย็นเลยนั่งทรุดตัวพิงประตูห้อง

นอนมันตรงนั้นแหละ

   อากาศหนาวก็หนาว ไหนจะยังยุงชุมอีก ยิ่งนานเข้ายุงก็ยิ่งกัด ตกลงไอ้มะลิมันจะไม่เปิดประตูให้พี่เจิดใช่ไหมวะ มันโกรธพี่
เจิดจริงเหรอ แต่พี่เจิดก็โกรธมันเหมือนกัน

   “ทำไมมานั่งตบยุงอยู่นอกห้องล่ะไอ้หนู”พ่อพี่เจิดคงจะได้ยินเสียงดังล่ะมัง ถึงได้เดินงัวเงียออกมาดู

   “ก็อีลิสิพ่อ มันไม่ยอมเปิดประตูให้ฉันเข้าไป”

   “เอ็งไปทำอะไรผิดเข้าล่ะ”

   “ฉันก็ไม่ได้ทำอะไรผิดนี่”

   การที่ผัวต้องการจะให้เมียรักเมียหลงมันผิดมากนักเหรอวะ ไอ้มะลิมันถึงได้โกรธถึงขั้นลงกลอนประตูให้พี่เจิดนั่งตากยุงอยู่
ข้างนอกแบบนี้

   “เฮ้อ มีอะไรก็คุยกันดีดีสิ”

   “เรื่องอะไรฉันจะต้องคุยดีกับมัน ทีมันยังไม่ยอมคุยดีกับฉันก่อนเลย”

   “แล้วเอ็งเคยลองพูดดีดีกับลูกมะลิดูรึยังล่ะ”

   จะว่าเคยไหมมันก็ไม่เคยน่ะสิ ทำไมพี่เจิดจะต้องคุยดีกับมันด้วย พี่เจิดเลยส่ายหน้าตอบพ่อพี่เจิดไป

   “ก็นั่นไง พวกเอ็งมันก็พอๆกัน ต่างคนต่างก็ไม่มีใครยอมงอ ฟาดฟันกันไปก็มีแต่หัก”

   “นี่พ่อจะบอกให้ฉันทำตัวกลัวเมียงั้นเถอะ”

   “พ่อยังไม่ได้บอกเอ็งอย่างนั้นซักหน่อยไอ้หนู แค่บอกให้เอ็งยอมๆเมียไป เดี๋ยวก็ดีเอง”

   แล้วมันต่างอะไรกับบอกให้กลัวเมียตรงไหน พี่เจิดไม่เข้าใจเลยจริงๆ แต่ก็ช่างเถอะ ยังไงพี่เจิดก็จะยอมคุยดีดีกับมันสัก
หน่อยก็แล้วกัน พี่เจิดไม่ได้จะยอมทำตัวกลัวเมียหรอกนะ ก็แค่ลองดูเท่านั้นเอง

   

   ---------------------------------------------------------------


ตอนหน้า 18+นะ บวกยังไงไม่รู้แหละ แต่ให้ทายว่าใครจะเป็นฝ่ายบอกรักก่อน
ระหว่างอีลิที่รักมานานนม กับพี่เจิดที่รักนมมาไม่นาน 555+
มาช้าไปโหน่ย กินข้าวเสร็จหนังท้องตึงหนังตาหย่อน หลับไปเลย555
**เจอกันอีกทีวันอังคารนะ**
 

[เด็กหญิงเย็นชา]

ฝากด้วยนาจา

เปิดพรีฯวายไทย
“เรื่อง Dangerous Rose กุหลาบซ่อนหนาม”
วันนี้  – 31 มกราคม 60
ลายละเอียด
Set 1 ราคา 650 บาท (รอบปกติ 690)
ประกอบด้วย หนังสือ ขนาดa5 2 เล่มจบ 300+หน้า/เล่ม
ของแถม ที่คั่น 2 ลาย โปส 2 ลาย
ของแถมเฉพาะรอบพรีฯ เล่มพิเศษขนาดa5 1 เล่ม
Set 2 ราคา 770 บาท (รอบปกติ 820 )
ประกอบด้วย หนังสือ ขนาดa5 2 เล่มจบ 300+หน้า/เล่ม กล่องจั่วปังใส่หนังสือ (ตามรูป)
ของแถม ที่คั่น 2 ลาย โปส 2 ลาย
ของแถมเฉพาะรอบพรีฯ เล่มพิเศษขนาดa5 1 เล่ม
พิเศษสำหรับรอบพรีฯ สามารถแลกซื้อ “บันทึกลับลูกหมู” (โมเม้นของเด็กๆ) ในราคา 35 บาท
ค่าจัดส่ง Ems 100 บาท(Setต่อไปเพิ่มSetละ20บาท) ลทบ 65 บาท
**2Setขึ้นไปจัดส่งแบบEMSเท่านั้นนะคะ(น้ำหนักเกิน2โล)
จัดส่งหนังสือในช่วงสิ้นเดือนกุมภาพันธ์ (กำหนดการอาจมีการการคาดเคลื่อนเล็กน้อย)
จอง/สอบถาม ได้ที่ แฟนเพจ “เด็กหญิงเย็นชา2” หรือ sindy_lamoonอย่าแสดงเมลบนบอร์ด.com
**หมายเหตุ:เนื้อหาในเล่มไม่มีเนื้อหาคู่ของคุณวุฒิกับแทนทัพนะคะเนื้อหาในเว็บเป็นแค่เนื้อหาคั่นอารมณ์ที่เขียนเพิ่มเข้าไปเท่านั้น

ตอนพิเศษในเล่ม
- สามีขี้หึง
- ท้องที่สาม
- คุณพ่อเลี้ยงเดี่ยว
- ครอบครัววุ่นวาย
- ขนมเรไร
ตอนในเล่มแถม
- สามีบ้ากาม
- ครีมทาหน้าท้องแตก
- ลูกสาวข้าใครอย่าแตะ
- พ่อบ้านใจกล้า
- พ่อตาดุ
บันทึกลับลูกหมู
จะเป็นบันทึกที่เด็กๆเขียนเอาไว้ในแต่ละเหตุการณ์ลับหลังพ่อๆ กับแผนการที่จะช่วยทำให้พ่อแม่ได้ใกล้ชิดกัน

 [/color]

[MeWeaw]

 
พี่เจิดน้ำมันพงน้ำมันพรายอะไรน่ะไม่เห็นผลดีเท่าพคำว่ารักจากปากพี่เจิดหรอกจ๊ะ ขอบคุณคนเขียนด้วยนะจ๊ะ 

[cavalli]

 

[❣☾月亮☽❣]

   เชื่อพ่อเถอะ ิอิอิ

[lemonpreaw]

สมน้ำหน้าแล้วแหละพี่เจิด

[minneemint]

รอตอนหน้า