ผมเกลียดสัตว์ทุกชนิด
ไม่ว่าจะเป็นงู จระเข้ ช้าง เสือ สิงห์ กระทิง แรด หรือแม้กระทั่งหมา แมว หนูแฮมสเตอร์ ที่ใครๆ ก็เอ็นดูและบอกว่ามันช่างน่ารักน่าบีบ แต่กับผมแล้วถ้าพวกนี้เข้ามาใกล้ๆ แล้วไม่โดนผมเตะถือว่าทำบุญมาเยอะละครับ
เห็นผมดูใจร้ายใจดำขนาดนี้แต่ในความเป็นจริงแล้วถ้าพวกมันไม่มายุ่มย่ามก้าวก่ายอะไรกับผม ผมก็ไม่ไปทำอะไรพวกมันหรอก แฟร์ๆ ไง ต่างคนต่างอยู่
แต่ตอนนี้ผมกำลังประสบปัญหาใหญ่หลวง(มากๆ)แล้วครับ เอาเข้าจริงแล้วอาจจะเรียกว่ามันเกี่ยวกับเรื่องสัตว์ไม่ได้ร้อยเปอร์เซ็นต์หรอก แต่ใกล้เคียงมากเลยล่ะ ปัญหานั้นก็คือไอ้ธัสครับ
ใช่ มันนั่นแหละ
แต่อย่าเพิ่งคิดไปว่าไอ้ธัสมันเอาหมาแมวอะไรมาเลี้ยงแล้วทำให้ผมรำคาญนะ ผมหมายถึงตัวมันต่างหาก ไอ้ธัสนั่นแหละที่ผมรำคาญแม่ง
หลังจากที่ตกลงกันอย่างเป็นทางการทั้งทางนิตินัย(?)และพฤตินัยแล้วว่าเราเป็นแฟนกัน ผมกับมันก็ใช้เวลาอยู่ด้วยกันมากขึ้น ได้เรียนรู้นิสัยกันและกันไปด้วย เลยทำให้ผมรู้ว่าแท้จริงแล้วไอ้ธัสมันเป็นคนที่โคตรจะปากหมามากแต่ใจดี แล้วก็ติดนิสัยอ้อนสุดๆ ด้วยความที่มันเป็นน้องเล็กสุดในบ้านที่มีแต่ผู้หญิงล้วนเพราะพ่อมันเสียไปตั้งแต่ยังเด็กมาก เวลามันเหนื่อยๆ หรือเป็นอะไรมาก็เลยชอบมาอ้อนมาป้วนเปี้ยนรอบๆตัวผมอย่างกับแมวที่เจ้ผมชอบเลี้ยงซึ่งผมโคตรรำคาญ แต่ยิ่งนับวันมันก็ยิ่งเหิมเกริมครับ ไม่ได้อ้อนเฉพาะเวลาเพลียๆละ แต่แม่งอ้อนทุกครั้งที่เห็นหน้าผมเลย ยกเว้นตอนอยู่ข้างนอกเท่านั้น ถ้าไม่ติดว่าแม่งแรงเยอะกว่านะป่านนี้โดนผมเตะอัดผนังไปละ โธ่
“ไอ้ตาลลลลล” นั่นไงครับ ตายโคตรยาก พูดถึงก็มาเลย
ไอ้ธัสปิดประตูห้องแล้วพุ่งมากอดคอผมจากด้านหลัง ส่วนผมกำลังนั่งทบทวนบทเรียนอยู่บนเก้าอี้เหมือนอย่างทุกวัน กลิ่นน้ำหอมปนกับกลิ่นเหงื่อของมันลอยฟุ้งอยู่รอบตัวผมทันที
ตอนนี้ผมกับมันย้ายมาอยู่หอนอกด้วยกันละครับ สาเหตุเพราะรูมเมทคนเก่าทนไม่ไหวที่แขก(ไม่)รับเชิญเสนอหน้ามาที่ห้องผมทุกวัน ตอนมองหาหอนอกกันมันก็เลยตัดหางปล่อยวัดผมแถมยังไล่ให้ไปอยู่กับไอ้ธัสอีกด้วย ไอ้เวร
“ไปอ่านต่อบนเตียงดิ๊” ไอ้เชี่ยนี่ มาถึงก็สั่งกูเลยนะ
ไอ้ธัสล็อคคอผมอย่างออมแรงแล้วพยายามดึงตัวให้ไปที่เตียง เพราะต้องการให้ผมไปอ่านหนังสือต่อบนนั้น และนี่ก็เป็นสันดานเสียๆ อีกอย่างหนึ่งของมัน คือเห็นขาผมเป็นหมอน มาถึงห้องปุ๊บก็รู้แหละว่าเหนื่อยจากเรียน ไหนจะกิจกรรมต่างๆ นานาของมัน ก็นั่นแหละอยากกระแดะลงเข้าชมรมกีฬาหลายอย่างเอง มันจะชอบมาหลับสักครึ่งชั่วโมงก่อนจะตื่นมาอาบน้ำแล้วลงไปหาอะไรกิน ซึ่งแรกๆ ไอ้นี่แม่งชอบบังคับให้ผมนอนกับมันด้วยเพราะเห็นผมเป็นหมอนข้างละมั้ง แต่ผมไม่อยากเสียเวลาการทวนหนังสือมันเลยขอคนละครึ่งทางโดยการใช้ตักผมแทนหมอน มันบอกว่าอย่างน้อยก็รู้ว่ายังอยู่ด้วยกัน
“มึงอาบน้ำแล้วเหรอ” ไอ้หน้าแมวมันเริ่มละครับ
ใบหน้าหนวดๆ ของมันหันเข้าหาพุงผมแล้วถูจมูกย้ำๆ ไปเรื่อย ผมก็พยายามยกมือที่ถือหนังสือให้สูงขึ้นเพราะเดี๋ยวโดนหัวมัน (ถึงบ้านจะมีเชื้อจีนเยอะแต่ก็ติดเรื่องห้ามเล่นหัวอยู่นะครับ)
“อือ วันนี้เดินมาเหงื่อออก” วันนี้ถือเป็นวันแห่งความซวยของผมจริงๆ เพราะรถไอ้ก้องดันพังขึ้นมากะทันหัน กว่าจะรอซ่อม เคลม นู่นนี่นั่นผมขี้เกียจรอเลยเดินมาหอแม่งเลย เพราะอีกไม่ไกลมากก็ถึงละ
“แล้วไม่บอกวะ เดินมาจากไหนเนี่ย” ไอ้ธัสหยุดจมูกแมวๆ ของมันพักหนึ่งแล้วเงยหน้าเข้มคิ้วขมวดของมันขึ้นมามองผม
ผมขยับแว่นนิดหน่อยก่อนจะตอบมันไปเบาๆ เพราะกลัวแม่งจะล้อ
“ไม่อยากกวน..แค่นี้ธัสก็เหนื่อยละ”
พอจบประโยคปุ๊บไอ้หน้าแมวก็ยิ้มชั่วร้ายเลยครับ มันชันตัวขึ้นนั่ง คว้าหนังสือผมวางไว้แถวๆ นั้นแล้วคร่อมผมทั้งท่านั่งอย่างนั้นทันที
ไอ้เหี้ย เอาอีกแล้วนะ
“ถ้าไม่อยากให้เหนื่อยนะ อย่างแรกมึงควรเลิกอ่อยกู”
ยังไม่ทันได้ฟังประโยคจบแล้วไตร่ตรองความหมายให้ดี ไอ้หน้าแมวชื่อธัสแม่งก็เริ่มเข้ามาข่วนปากผมด้วยเขี้ยวกับลิ้นมัน ไอ้เหี้ยมึงจะวุ่นวายกับกูทุกวันให้ได้เลยใช่มั้ย มือแมวๆ ของมันก็ไม่อยู่เฉย ลูบขึ้นลูบลงแถวต้นขาที่ผมใส่แค่บ็อกเซอร์เพราะกะไว้ว่าไม่ได้ไปไหนต่อ แต่ถ้ารู้ว่ามันจะถึงช่วงฤดูผสมพันธุ์ของแมว(ธัส) ผมสาบานเลยว่าหลังจากนี้จะใส่ยีนส์รัดๆ ให้แม่งถอดยากๆ
“อื้อ--” ไอ้แมวเหี้ย ข่วนคอกูทำไมเนี่ย มึงรู้มั้ยว่ากูหาอะไรมาปิดยาก
“ธัส... อย่าทำ..ตรงนี้” ผมพยายามดันไหล่มันเบาๆ เหมือนค่อยๆ ตะล่อมให้มันเข้าใจอะไรได้ง่ายๆ
แต่แน่นอนว่าไม่
“อ๊ะ! เจ็บ..” พอผมบอกให้มันหยุดกัดคอมันก็ยกยิ้มให้แล้วเลื่อนลงไปกัดหัวนมผมแทน กัดแม่งทั้งเสื้อยืดตราห่านนั่นแหละ
หลังจากมันข่วนเอาเสื้อผ้าผมออกจนหมดทั้งตัวแล้ว ไอ้ธัสก็ยกตัวล่อนจ้อนของผมนั่งคร่อมบนสะโพกมัน แล้วบังเอิ๊นบังเอิญว่าไอ้ธัสน้อยดันมาอยู่ที่ก้นผมพอดี ไอ้หน้าแมวยิ้มเจ้าเล่ห์อีกรอบแล้วจับเอวผมให้โยกถูกตัวไปตามความยาวของน้องชายมัน ซึ่งกูอายมาก! .////. ไอ้โรคจิต สัปดน
แล้วก็ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน แต่ทุกครั้งที่ผมกับมันทำแบบนี้กัน ไอ้ธัสมันจะชอบจับผมนั่งแบบนี้ตลอด อย่างน้อยๆ ก็ต้องรอบนึง ต่างจากผมที่เกลียดท่าทางแบบนี้มาก เพราะมันจะเห็นทั้งตัวผมชัดเจน แถมยังมองหน้าแบบถนัดๆ อีกต่างหาก ที่สำคัญเลยคือผมต้องขยับเองเนี่ยแหละ
“น้ำตาลครับ” ไอ้หน้าแมวมันออดอ้อนแบบน่าถีบด้วยการเรียกชื่อต้องห้ามของผมบวกกับตาแมวๆ ที่ชอบขยิบให้ เห็นแล้วกูอยากเอาหนังยางดีด
เพราะมัวแต่ก่นด่ามันในใจเลยไม่รู้ว่าไอ้ธัสมันหยิบเจลมาป้ายก้นผมตั้งแต่เมื่อไหร่ รู้ตัวอีกที่สองนิ้วมันก็ดันเข้าออกในนั้นแล้ว และความสัปดนของมันไม่หยุดเพียงเท่านี้ ไอ้ธัสถอนนิ้วมันออกทีเดียวพรวดทั้งสองนิ้ว ผมรู้สึกโหวงๆ ตรงนั้นได้ไม่นานมันก็คว้านิ้วผมยัดเข้าไปแทนแล้วส่งสัญญาณให้ทำอะไรน่าอายให้มันดู
เอาวะ
ผมกัดปากข่มความอายแล้วยกก้นขึ้นนิดหน่อยให้ถนัดมือ ไอ้หน้าแมวให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี มันช้อนก้นผมไว้ด้วยมือทั้งสองข้างแล้วมองดูผมสอดนิ้วตัวเองเข้าออกพร้อมกับทำหน้าโคตรหื่นตามนิสัยมัน
“อะ..”
“ไม่ไหวว่ะ”
ไอ้ธัสมันจับข้อมือผมแล้วดึงออก ก่อนจะจับของมันจ่อที่ก้นผมแล้วค่อยๆ กดลงไป ไอ้เชี่ย! แม่งอารมณ์ผีเข้าผีออก เอาแต่ใจชิบหาย ผมรับของมันเข้าไปจนสุดทั้งลำแบบไม่เจ็บเลย จริงๆ ก็แน่นหน่อยแต่เพราะมันขยันวุ่นวายกับผมตรงนั้นมันก็เลยคุ้นชินไปแล้ว
“อย่า..ขยับ.” ผมทาบมือลงไปที่กล้ามท้องที่ขึ้นเป็นลูกๆ ของมัน เพราะพอรู้ว่าชายน้อยของตัวเองเข้ามาได้จนสุดแล้ว ไอ้นี่แม่งก็สวนสะโพกเข้าออกทันที มึงจะเงี่ยนอะไรขนาดนั้น!
มันทำตามที่ผมขอ แต่หน้าก็บ่งบอกเต็มที่ว่ารอไม่ไหวแล้ว ผมเท้ามือทั้งสองข้างไว้บนซิกแพ็คแน่นๆ ของมันแล้วบดสะโพกขึ้นลงตามคำเรียกร้องของมัน ไอ้ธัสจับก้นผมแยกออกราวกับจะให้มันครอบเอาชายน้อยของมันให้ลึกกว่านี้ สุดๆ กว่านี้ พลางเร่งจังหวะการกดเอวขึ้นลงของผมไปด้วย บางที่มันก็เผลอกระแทกสวนสะโพกขึ้นมา ผมจุกเลยทุบซิกแพ็คมันไปทีนึง โคตรสะใจ หึๆ
ไม่นานนักลูกชายของผมก็พ่นน้ำขุ่นออกมาเพราะมันเด้งชนกับท้องไอ้ธัสเวลาขึ้นลงน้ำเลยเปื้อนไปทั่วหน้าท้องหน้าอกมัน
ไม่อยากบอกเลย ._. แต่ครั้งแรกๆ ที่ผมทำกับมัน ผมเสร็จเร็วมาก(มากกว่านี้อีก) แต่ไอ้ธัสมันฝึกผมด้วยการทำให้ผมอยากสุด แล้วพอจะหลั่งก็หยุด แม่งโคตรทรมาน แต่พอนานเข้ามันก็ช่วยให้ผมเสร็จช้าลงจริงๆ ถึงอย่างนั้นแม่งก็ไม่เท่าไอ้หน้าแมวนี่หรอก แม่ง ไม่รู้จักเสร็จสักที กูเหนื่อยนะไอ้เวร
“เหม็นกลิ่นตัวกูป้ะ” ยังไม่ทันได้ปรับจังหวะหายใจให้ปกติดี ไอ้หน้าแมวก็ชันตัวขึ้นนั่งทั้งที่น้องมันยังคาอยู่ในตัวผม
แม่ง ยังแข็งอยู่เลย
ผมส่ายหน้าตอบมันไป แต่จะไม่มีวันบอกมันแน่ๆ ว่ากลิ่นเหงื่อผสมกับน้ำหอมอ่อนๆ ของมันฟีโรโมนพลุ่งพล่านขนาดไหน ได้กลิ่นทีไรละผมต้องหนีไปเข้าห้องน้ำตลอด
“อืม ตัวมึงก็หอมมาก” แน่สิ กูเพิ่งอาบน้ำ
ไอ้ธัสจับผมคว่ำแล้วแหวกก้นผมออกอย่างน่าอาย ผมรีบซุกหน้าลงทันที พยายามไม่จินตนาการว่าตอนนี้มันกำลังเห็นร่างกายผมยังไงบ้าง แต่เมื่อสัมผัสได้ถึงลมร้อนๆ ของมันที่รูของผม ร่างกายผมก็กระตุกหนีอย่างห้ามไม่ได้ มันจับเอวของผมไว้แล้วก้มลงจูบตรงนั้นเบาๆ ก่อนจะไล้ลิ้นวนรอบนอก พลิกสลับขึ้นลงรัวๆ จนผมต้องกัดผ้าปูที่นอนไว้ไม่ให้ส่งเสียง เดี๋ยวมันล้อว่าผมอ่อน
เมื่อสาแก่ใจมันแล้ว ไอ้ธัสดันน้องมันเข้าหาผมแบบไม่ปรานีด้วยการใส่เข้าทีเดียวสุดลำ ผมเกลียดเวลาที่มันเป็นคนคุมเกมพอๆ กับที่ผมต้องคร่อมแล้วโยกเองเพราะไอ้เชี่ยนี่มันแรงเยอะ ไอ้นักกีฬา ไอ้กล้ามโต ไอ้--
“อ๊าา!”
มันรัวเอวกระแทกผมแบบที่หายใจแทบไม่ทัน แม่งไปฝึกเด้ามาจากไหนไอ้เวร ผมกำผ้าปูจนเจ็บมือ พอมันเปลี่ยนจังหวะผมก็คลายมือ แต่ถึงจะไม่เร็วมันก็เด้งเข้ามาเน้นๆ ออกเกือบสุดหัวแล้วเข้ามารวดเดียวจนได้ยินเสียงแปะกระทบเต็มสองหู แบบนี้แม่งก็ทรมานไม่ต่างกัน จนผมจะเสร็จอีกรอบไอ้ธัสมันก็เปลี่ยนมาควงเอวหมุนเป็นวงจนผมอยากจะหันไปตบหัวมันให้หายแค้น มึงรู้มั้ยว่าแม่งเสียวจนใจจะขาด!
“ฮ..แฮก...ฮ.แฮก” ผมฟุบลงไปทั้งตัวไม่สนคราบน้ำที่น่าจะเปื้อนเต็มผ้าปูข้างล่าง
“ธ..ธัส~” ผมร้องเสียงหลงเพราะไอ้หน้าแมวมันพลิกผมให้หันไปนอนหงายใต้ตัวมัน
ชายน้อยของไอ้ธัสถูกดันเข้ามาและเต้นตุบๆ ในตัวผม หน้ามันตอนนี้เหมือนจะไม่ไหวแล้ว แต่ผมก็จะตายละเหมือนกัน
“อ..อะ...อ๊า.อะๆๆๆ” ไม่ไหวแล้วครับ เลิกอั้นเสียงแม่งละไอ้เหี้ย
พอกลับมาท่านี้ไอ้หน้าแมวมันก็จับขาผมสองข้างยกขึ้นแล้วกระแทกลูกมันเข้าเต็มแรง แต่ผมที่ปล่อยมาแล้วสองรอบแสบจนจะร้องไห้ เสียวก็เสียวอยู่หรอก แต่แม่งทั้งเหนื่อยทั้งเจ็บปนกันไปหมด
“อื้อๆๆๆ” พอมันเร่งจังหวะเร็วเข้าผมก็ไม่ไหว ทุบแม่งที่แขนมันรัวๆ ไอ้เหี้ยกูจะตายแล้ว เสร็จสักที
สีหน้าลามกของไอ้ธัสลอยอยู่เหนือผมจนต้องหลับตาหนี แต่พอมันเสร็จจนถอนไอ้ธัสน้อยออกมาผมก็ลืมตาขึ้นมามอง รู้สึกโคตรโหวงเลยครับ
มันถอดถุงยางออกแล้วโยนลงถังขยะใบเล็กใต้โต๊ะหนังสือผม น้องชายมันกลับคืนสู่สภาพปกติแล้วเรียบร้อย ไอ้หน้าแมวเดินกลับมาที่เตียง เท้าแขนข้างนึงใกล้หน้าผมแล้วโน้มตัวลงจุ๊บข้างแก้ม และเพราะผมเหนื่อยเกินกว่าจะปัดป้องเลยปล่อยให้แม่งทำไป
“ให้นอนสิบห้านาที แล้วไปอาบน้ำอีกรอบด้วย เปื้อนหมดละมึงอะ” มันขู่แง้วๆ ก่อนจะหันหลังหยิบผ้าขนหนูพาดไหล่แล้วเข้าห้องน้ำไป
ผมก็คิดนะว่าบางทีพวกหมาแมว หรือสัตว์เลี้ยงอะไรพวกนั้นดูน่ารักขึ้นมาเป็นกองเลยล่ะ ถ้าเทียบกับไอ้หน้าแมวตัวเมื่อกี้อะครับ
ไม่คิดว่าจะทำบาปด้วยการทิ้งให้ทุกคนเข้ามาอ่านละค้าง
สูมาเต๊อะเจ้า
P.S คิดถึงเล้าเป็ดมากจริงๆ 555
P.S2 เล้าเป็นไรกับซาฟารีป้ะฮะ ทำไมมันค้างอะ เหมือนโหลดไม่สุด
P.S3 ขอโทษที่ชื่อเรื่องง่อยมาก5555 ไม่เก่งเรื่องการตัั้งชื่อจริงๆค่ะ