สนุกมากๆ เต้งกิ้วมากๆเลยคะสำหรับนิยายดีดีแบบนี้นะคะ
อืม...ตอนจบนี่ ยอมรับว่าอึ้งมากจริงๆ สรุปได้ดีสุดๆ น้ำตาซึมไปเลย...(ร่วงไปแล้วด้วย)
เห็นด้วยนะคะกับความคิดของตัวละครในเรื่อง....รู้สึกว่าทุกคนมีความคิดเป็นของตนเอง...มีชีวิต...
ไม่ได้เป็นเพียงเรื่องราวที่แต่งขึ้นมา รู้สึกดีมากๆที่ได้อ่านเรื่องนี้....ยากที่ลืม....
และยากยิ่งกว่าคือการจัดการความรู้สึกนึกคิดที่เกิดขึ้น.....รัก....คำๆนี้ นำพาให้เกิดเรื่องราวมากมาย....
ทุกสิ่งทุกอย่างเกิดขึ้นจากคำคำนี้....เหตุการณ์เริ่มต้น และจบลงที่คำคำนี้.....
และมันก็พร้อมที่จะเริ่มขึ้นใหม่จากคำนี้เช่นกัน....เคยถามใครหลายคน ว่า
"รักคืออะไร"....มีคนให้คำนิยามมันไว้อย่างหลากหลาย....แต่ไม่มีคำตอบไหนที่ทำให้เข้าใจมันได้เลย
ได้แต่สับสน มึนงง และหลงทาง ไปเรื่อยๆ....สรุปได้แค่...คงต้องค้นหามันด้วยตนเอง....
ปล.นิยายจบ แต่ความรู้สึกไม่จบจริงๆด้วยเนอะ

อิอิ
กู้ดบายจ้า พาย ทิว ตั้ม อืม...สุดท้ายเห็นใจทิวที่สุดแฮะไม่เคยเห็นใจตั้มซะที เลวเกินไปมั้ง ฮะๆ
แต่ตอนพิเศษที่ผ่านๆมามันรู้สึกขัดๆกับตอนจบของเรื่องอย่างมากเลยนะนั่น....สรุปยังไงละเนี่ย

เฝ้ารอตอนพิเศษที่เหลืออย่างใจจดจ่อนะจ๊ะ จุ๊บๆ
ขอบคุณคุณ Mint ขอบคุณคุณ G_wa มากมากนะ 
อืม(อีกซะนิด)....ไม่รู้นะถึงเรื่องจะจบแบบเศร้า(รึเปล่า?)...แต่กลับรู้สึกอบอุ่นอย่างบอกไม่ถูกนะคะ
รู้สึว่าต้องแบบนี้สิ พายสู้ๆ อะไรประมาณนี้เลย ไม่เข้าตัวเองเหมือนกัน อ่านแล้วไม่น่าจะถูกใจจิ
แต่กลับปลื้มมากๆซะงั้น แบบนี้ใช่ไหมที่เข้าเรียกว่า "นิยายโดนใจ" น่ะ หุหุ บอกได้คำเดียวว่า...
"นายแน่มาก"