ถ้ามันเกินความรับผิดชอบ เอาตรงไหนมาวัดความรับผิดชอบอะพี่มิ้น ยังไงก็เข้าข้างพายอยู่ดีๆ ใครไม่โดนไม่รู้หรอก
เหมือนกับคนไม่มีแฟน แล้วไปให้ปรึกษาคนอื่นเค้าไม่รู้หรอกว่ารู้สึกแบบไหน
จะมาให้อภัยกันง่ายๆได้ยังไง
มันเคยเจ็บเท่าพายหรอไอ้ตั้มนะ (กรูแค้นอะไรใครรึป่าวหว่า)
ไม่รู้อะ ยังไงก็เชียร์พายอะ
ไม่ใช่เพราะความรู้สึกที่ดีๆให้กับพี่ตั้มหรอที่นุมีให้ เลยไม่ได้อคติ แต่นุไม่ได้มาเป็นพายนี่ มันโดนไปแล้ว อะไรก็สับสนไปหมดนั้นแหละ
บนโลกนี้จะเชื่อใครได้อีก(เอ๊ะกรูอินกับนิยายมากไปรึป่าวหว่า) แต่จริงมั้ยละ
ขนาดทิวเป็นเพื่อนกันมายังทำกันได้ แล้วไอ้ตั้มเป็นใคร การกระทำที่เกิดขึ้น มันมีขอบเขตหรอว่าต้องชดใช้เท่าไหร่
ถ้าไอ้ตั้มมันเหนื่อยแล้วก็หยุดซะสิ จะทำๆไมอะ ปากมีพูดว่ารักก็ไม่พูด อมตรีนนนอยู่รึไงไอ้ห่า แม่ง ชักโมโหแล้วเนี้ย
ถ้ารักแล้วไม่พูดเค้าจะรู้มั้ย เค้าจะเข้าใจมั้ย มึงไปทำกับเค้าแบบนี้นะ เค้าก็คิดกับมึงอีกแบบสิ ทำตัวหยิ่งศักดิ์ศรีอยู่ได้
เงินทองให้หมดแล้ว แต่ไม่ได้พูดสักที มึงก็เหนื่อยต่อไปเหอะ ไอ้ห่าเอิ้ย แม่ง เริ่มมีอารมณ์ร่วมเกินไปมั้ยเนี้ย
แต่ไงก็เข้าข้างพายอยู่ดี ก็ทุกคนเข้าข้างไอ้ตั้มหมดแล้วนิ
ทำมาเป็นเข้าทางแม่ ไอ้นี่นิ วอนๆ
พักสมองมาเม้นให้พี่มิ้น
ป่ะเที่ยวก่อนเน้อ
หมันไส้ไอ้ตั้มมัน บังอาจมาเอาพายเราไปพูดลับหลัง
มีใครจริงใจสักคนได้มั้ย แม่ง อ่านแล้วอารมณ์ค้างวะ