ในที่สุดก็ได้ฤกษ์มาใช้งานยูซที่มีสักที
สมัครไว้ซะนานตชจนนึกว่าเป็นฟอสซิลไปซะล่ะ
สำหรับเรื่องนี้ รักร้าย คือผมได้ยินคนเขาพูดต่อๆกันมานะครับ ไปเล่นบอกไหน ยังไงเขาก็แนะนำเรื่องนี้ว่าเนี่ย เมิงต้องอ่าน ไม่อ่านไม่ได้นะเว้ยหนุกจริง อ่านแล้วหน่วงมาก บลาๆ เพื่อนผมที่มันอ่านแล้วมันก็ไซโคมากบอกให้รีบๆมาอ่านจะได้มาคุยกันคือมันสนุกมากแล้วก็ชอบมาก
แล้วตอนนี้ผมก็ได้มานั่งอ่านแล้ว ขอสามคำ สม คำ ลือ !!!!!
คือผมก็บอกไม่ถูกมั้ยนะครับ แต่เรื่องให้บอกว่าสนุกมั้ยไม่สนุก ผมก็ไม่รู้ รู้แต่ติด อ่านแล้วมันหยุดไม่ได้ครับ เสพติดของแท้
นี่ก็อ่านมาตั้งกะเมื่อคืน โต้รุ่งมา แต่ตอนเช้าผมก็ไปเรียนนะ ก็พายไม่ชอบคนโดดเรียนนี่เนอะ เที่ยงเรียนเสร็จผมก็กลับมาอ่านต่อครับ รัก....ร้าย มันก็คงร้ายจริงๆล่ะครับ เปิดมาตอนแรก ผมก็อึ้งๆไปเหมือนกันจำได้ว่าเมื่อวานที่เริ่มอ่านเนี่ยอ่านมันกลางคลาสเรียนเลยแล้วเปิดมาน้องพายก็โดน เอ่อ อย่างที่รู้กัน คือ ตอนแรกกะจะเลิกอ่านแล้วนะ ไม่ค่อยชอบแนวข่มขืนเท่าไร
แต่ก็กลั้นใจอ่านต่อครับ คือตอนนั้นสงสารพายมาก ทั้งๆที่ไม่ได้ทำอะไรเลยแท้ๆ พวกนั้นก็เหมือนกันยังเป็นคนอยู่รึเปล่านะ
แต่สุดท้ายพายก็รอด ชีวิตมันดูค่อนข้างจะโหดร้ายกับพายมากเลยตอนั้นเอาใจช่วยพายมากให้ผ่านเรื่องร้ายๆไปให้ได้
อ่านไปก็เจอกับตัวละครอีกตัวที่ผมรักมากที่สุดในเรื่อง เหมือนใครหลายๆคนที่ตกหลุมรักผู้ชายคนนี้ ทิว
นายเป็นเพื่อน(ที่ดูออกว่าคิดกับเพื่อนมากกว่าเพื่อน) ที่ดีของพายมากๆ บุคคลิค ท่าทาง การแสดงออก ทุกอย่างของทิวที่แสดงออกกับพายมันเป็นอะไรที่สุดๆอ่ะ ทุกอย่างที่ทิวแสดงออกมารู้เลยว่าพายคือคนสำคัญของทิวจริงๆ ตอนแรกๆทิวก็ส่งกลิ่นแปลกๆออกมาด้วยนะ เวลาอยู่กับเพื่อน ดูไม่ธรรมดา แล้วทิวก็ไม่ธรรมดาจริงๆซะด้วยสิ
ตัดมาที่พระเอกของเรื่อง พี่ตั้ม คือ เป็นเหมือนใครหลายๆคนแล้ว ไม่ไหวจะเคลียร์ผู้ชายคนนี้ ร้ายกาจ โหดร้าย ไร้มนุษยธรรม
ชอบบงการ สารพัดที่ผมหามาจำกัดความพี่แก คือตอนแรกแกมาแบบ ร้ายอ่ะ สุดๆไม่ไหวแล้วนะผู้ชายคนนี้ แต่อะไรบางอย่างมันก็เตือนผมว่าคนที่อยู่ๆจะมาร้ายกับคนไม่รู้จักทั้งที่เรื่องทุกอย่างกระจ่างว่ามันแค่ความเข้าใจผิดแล้วพี่แกยังต้องการอะไรอีก พี่แกคงมีเหตุผลซะอย่างสองอย่างแน่ๆ แล้วปีศาจในหัวของผมมันเตือนว่า คนนี้แหละว่ะ พระเอกของเรื่อง
แต่ผมก็ยังอยากให้เป็นทิวนะ ๕๕๕
แล้วพอมาหลังๆที่ผมรู้ว่าจริงๆแล้วเรื่องมันเป็นยังไง แล้วทิวทำอะไรไว้บ้าง ก็ยอมรับว่าอึ้งไปเหมือนกัน แต่มันก็เหมือนจะเดาได้ลางๆอ่ะครับ ว่าทิวดีจริงๆแค่กับพายและไม่กี่คนเท่านั้น แต่เนื้อแท้ทิวก็ไม่ใช่คนเลวร้ายนะครับ ในความรู้สึกผม
เพราะงั้น ผมเลยไม่เกลียดไม่โกรธทิว (ลำเอียงรึเปล่าไม่รู้) แต่ตั้งกะต้นเรื่องชอบคนๆนี้ยังไงก็ยังคงชอบตรงถึงตอนนี้ที่อ่านจนจบกระทู้แล้วครับ
แต่ถ้าามผมว่าใครร้ายกว่ากัน เรื่องแบบนี้เราอย่าเอามันมาวัดกันเลยดีกว่าครับ มันคงไม่มีอะไรดี เพราะของแบบนี้มันวัดไม่ได้หรอกว่าใครดีกว่าใคร ใครร้ายกว่าใครผมคิดว่าน่ะนะ แต่เห็นด้วยกับพายเลยครับ
ไม่ว่าเหตุผลที่ทำไปจะเพราะรัก แต่เราก็ไม่ควรเอาคำว่ารักมาเป็นข้ออ้างเพื่อทำให้คนอื่นต้องเจ็บปวด เรื่องนี้สอนตรงจุดนี้ได้เจ็บปวดจริงๆครับ สงสารพาย
ตอนจบที่พายไม่เลือกใคร นั่นก็เป็นอีกทางหนึ่งที่เกิดขึ้นได้เป็นผมผมก็ทำแบบนั้น ทุกคนควรห่างกันเพื่อได้ทบทวนในสิ่งที่ทำลงไป
แต่ยังไงพระเอกก็คือพระเอกวันยังค่ำพายก็กลับมาหาพี่ตั้ม ผมก็แห้วป็นเพื่อนทิวครับ
บอกไม่ถูกว่า ห็นใจ เข้าใจ หรอยังไงกับทิวดี คือมันอ่านแล้วมันสะอึกไปเลยครับ ที่พายพูดกับทิวว่าตั้งสี่ปี แล้วทิวมัวทำอะไรอยู่
ทิวอาจจะพลาดที่ไม่ยอมเผยความรู้สึกออกไป แต่ทิวก็แสดงให้เห็นแล้วใช่มั้ยครับ ตลอดเวลาทิวก็อยู่กับพาย ดูแลเอาใจใส่ ให้ความสำคัญทะนุถนอมมาอย่าดี ทั้งๆที่จริงๆแลวตัวเองก็เป็นประเภทที่อยากได้ก็ต้องได้ แต่ทิวก็อดทน รอ รอวันที่พายจรู้สึกถึงความรู้สึกของเขาที่ส่งผ่านออกมาทางการกระทำความห่วงใยที่เขามีให้
ทุกบางอย่างที่แสดงออกมันดูจะผิดที่ผิดทางไปบ้าง แต่ด้วยวัย ความคิดความอ่านมหาลัยใครๆก็คิดว่าโตแล้ว แต่ในบางเรื่อง ไม่ใช่ว่าอายุมากขึ้นจะเรียนรู้ได้แล้วสักหน่อย มันเลยทำให้เขาแสดงออกถึงความรักในทางที่ผิดไปสักหน่อย ถามว่าเห็นแก่ตัวมั้ย อันนี้ก็พอเข้าใจ แต่ไม่รู้เหมือนกัน แล้วแต่คนมอง เพราะรักมากเกินไปจนทำร้ายลงไปด้วยมือของตัวเอง สิ่งนี้คงจะทำให้เขาได้คิดและเรียนรู้ไปกับมันแล้วล่ะ
อ่านๆไปก็เศร้าครับ เชียร์ทิวนะ ชอบมากๆเลยด้วย ถ้าเรื่องไม่เกิด ทวกับพายงมีโอกาสได้พัฒนาความสัมพันธ์ไปมากกว่านี้ แต่เรื่องนี้จะโทษใครก็ไม่ได้ด้วยครับ ยิ่งมาอ่านตอนคนยึดติดด้วยแล้วนี่แบบว่า ทิว นายไม่เคยลืมพายได้เลยสินะ แต่การที่นายยิ้มเวลาที่เห็นคนที่ตัวเองรักมีความสุข นายก็มีความสุขไปกับเขาถึงแม้ว่านายจะไม่มีวันได้เป็นคนรัก แต่แค่นี้ก็พอเพียงแล้วล่ะ ยังได้เฝ้ามองห่วงใยเขาต่อไป หวังว่าสักวันนายคงจะเจอคนที่เป็น คำสำคัญที่จะอยู่เคียงข้างไปกับนาย อยากให้นายมีความสุขนะทิว
เมื่อเวลาผ่านไปแล้วเรื่องที่ผ่านมามันจะกลายเป็นสิ่งที่มีค่ามากสำหรับนายเมื่อลองมองย้อนกลับไป
แต่อ่านคอมเมนท์ของคนอื่นดูคร่าวๆ รู้สึกว่านายจะเจอคนที่จะมาเป็น คนๆนั้นแล้วสินะ อยากอ่านเหมือนกันนะ
แต่แค่รู้ว่านายจไม่ต้องอยู่คนเดียวเราก็ดีใจกับนายแล้ว (ยอมรับครับว่าค่อนข้างอินกับทิวจริงๆ เรื่องแอบกระทบใจผมเบาๆ)
ยังไงก็ขอบคุณคุณจีแล้วก็คุณmint(ใช้มั้ยครับ)ที่แต่งผมงานดีๆแล้วก็เอามาลงให้ได้อ่านกัน
เรื่องนี้ได้ทุกรสชาดไม่ว่าจะสุข ทุกข์ เศร้าเหงา การก่นด่าตัว คำร้องเฮ โวยวาย หัวเราะ อยู่ดีๆก็ร้องไห้ออกมา เป็นบ้าอยู่หน้าคอมอยู่คนเดียว มันทำให้ชีวิตมหาลัยเรื่อยเปื่อยของผมมีสีสันขึ้นนะครับ จากการเซ็งเพื่อน เซ้งงาน นอยเพื่อน มึนอาจารย์ เราก็ยังมีนิยายดีๆสนุกๆให้ได้อ่าน
ขอบคุณจริงๆที่เป็นเพื่อนกันมาตลอดเกือบสองวันหนึ่งคืนที่ผ่านมา
ผมจะติดตามผลงานต่อไปนะครับ เอาใจช่วยให้สร้างสรรค์ผลงานดีๆ สนุๆมาให้อ่านกัอีกเยอะๆนะครับ
ขอบคุณมาก ขอบคุณจริงๆจากใจ
ผมได้จากพวกคุณไปมากมายจริงๆ
ผมคงไม่รู้จะตอบแทนยังไงทำได้ก็แค่เมนท์เวิ่นเว้อขอบคุณนี่ล่ะครับ^^
หัวข้อ: [นิยาย] รัก...ร้าย..By G_wa..../Reprintครั้งสุดท้าย วันนี้-5ต.ค.6 p.397 (อ่าน 3230704 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก