หัวข้อ: [นิยาย] รัก...ร้าย..By G_wa..../Reprintครั้งสุดท้าย วันนี้-5ต.ค.6 p.397

[FREEDOM16]

ว่ะฮ่าา คิดถึงเลยกลับมาอ่านอีกรอบ ! 


 

[Alone Alone]

บางทีก็อยากเอาระเบิดไปปาใส่ตัวละครทั้งหมดเลยเหมือนกันนะ

[Viper_Wa]

 

[saruttaya]

อ่านจบแล้วรู้สึกว่าพายนี่ก็ดื้อ เอาแต่ใจเหมือนกันนะเนี่ย

[jitsupa apple]

สนุกจังเลย
 

[nanajung]

พึ่งมาอ่านเรื่องนี้ อยากจะบอกว่า เต็มอิ่มมากๆเลย อ่านรวดเดี่ยวเกือบ จบ  อิอิ

พาย เป็นคนดีจริงๆเลย ส่วนพี่ตั้ม ก็นะ ปากคอร้ายจริงๆ ดีนะตอนหลัง พัฒนา พูดแทนตัวเองว่า พี่ น่ารักที่สุดเลย

พายใจอ่อนตั้งนานแล้ว แต่ก็ไม่ยอมอ่อนข้อสักทีเนอะ รักเค้าก็แสดงออกให้ชัดเจนไปเลย อิอิ

[Bong]

HapPy New Year 2012!!!~

Wishing you happiness in the coming New Year

[Ed bit]

ชอบบบบบบบบบบบบบบบบบ

[nun_akame]

เข้ามาตามอ่านผลงาน พี่ G ค่ะ

ตั้งแต่เรื่องระเบียงรักแล้ว

ชอบมากเลยค่ะะ อ่านแล้วอินทุกเรื่องเลย

แต่ไม่เข้าใจนายเอกเรื่องนี้เล้ย จะดื้อไปไหน

สงสารพี่ตั้ง (ชื่อเหมือนพี่ชายนุ่นเลน เอิ๊ก)

จะติตามอ่านทุกเรื่องเลยค่าาาา

[YAYANORITZ]

พึ่งเริ่มเข้ามาอ่านได้ไม่นานนี้เองคะ จะบอกว่าสนุกมากกกกกกกกก
แถมมีดราม่าด้วยอะ เศร้าาา
บายบายเด้อออออออออออ ว่างๆจะแวะมาเยี่ยมนิยายเรื่องนี้อีก
กรี๊สสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส 

[Theodore]

จบไปอีกหนึ่งรอบ ฮี่ๆๆ

[jny_jija]

อ่านจบแร้ว สนุกดีน๊า

[Aoya]

ไม่ไหวแล้ว

รีปริ้น อีกรอบเถอะค่ะคุณจี

กรุณาเถอะค่ะ 

[Blood__Rose]

พึ่งอ่านตอนแรกก็สนุกแล้วเดี๋ยวจะอ่านตอนต่อไปเลย ><

[NewYearzz]

  กว่าจะจบแทบตาย เอาละนะ เรียบเรียงสมองก่อน

คือว่าเรื่องนี้ทำร้ายจิตใจมากอ่าครับ เริ่มตอนแรกมามีช๊อค (จริงๆนะ)

แต่เริ่มอ่านแล้วผมก็ต้องอ่านให้จบ ไม่งั้นจะจำได้แต่ตอนแรกก็คงไม่ใช่เรื่อง

อ่านไปแล้วบีบหัวใจอย่างมาก คือคนเราจะโดนอะไรที่เลวร้ายได้เรื่อยๆ

มารู้ทีหลังว่ามันคือการปกป้องกลายๆ แต่ก็ทำไมไม่บอกเค้าไปเล่า

ประชดกันไปประชดกันมา อ่านมาเรื่อยๆก็รู้สึกดีขึ้น ได้รู้หลายมุมก็ดีขึ้น

รู้สึกดีที่พระเอกของเรามีความรับผิดชอบสูงมาก จริงจังและจริงใจ

แต่เอาจริงๆ ได้อ่านรีพลายอื่นๆประกอบด้วย ทำไมหลายคนด่าพายที่เอาคืน?

ผมว่าใครไม่เคยตกอยู่ในสถานการณ์แบบนั้นจริงๆไม่มีวันเข้าใจหรอก

แต่ผมบอกได้เลยว่าผมเข้าใจ เลยต้องอ่านเรื่องนี้ให้จบไง

ดีใจมากนะครับที่ได้อ่านเรื่องนี้จนจบ ได้รู้ว่าจบแบบมีความสุข

ถ้าจบแสบเศร้า ผมก็คงนอยด์ไปอีกหลายวันทีเดียว

ดีใจมากที่คนเขียนสร้างรอยยิ้มให้ในตอนสุดท้าย

     

ขอบคุณมากนะครับ ขอบคุณจริงๆ

สุดท้ายแล้ว ผมที่ทุกข์กับตอนแรกๆ

มีความสุขมากกับเรื่องนี้ครับ 



อ่อ เข้ามาแก้แล้วจะบอกว่าดีใจที่ได้เจอกับเจกับพี่เอ็กซ์ด้วย ฮ่าๆ

[theWinDy]

อย่าบอกนะว่า จะเปิดเผยตัวแล้ว

[theWinDy]

ในที่สุดก็อ่านจนจบ เป็นนิยายที่สนุกมากค่ะ และให้แง่คิดในหลายเรื่องๆของการใช้ชีวิตทีเดียว
ลุ้นระทึกไปกะชีวิตของพายมากมายกับการติดตามอ่าน และดีใจที่พายจะได้เริ่มต้นใหม่ใช้ชีวิต
ของตัวเองโดยไม่ยึดติดกับเรื่องเก่าที่ทำร้ายตัวเองซะที 
ขอบคุณคนเขียนและคนโพสต์ที่ลงนิยายเรื่องนี้ให้ได้ติดตาม 

[Dee15]

 
คุณ GGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGG
คุณ Mintttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttt
สุดโค่ยมากค่ะ ทั้งเนื้อเรื่องและตอนจบ ถึงมันจะค้างๆ คาๆ ในใจลึกๆ ก็ตาม
แต่จบแบบ ให้ ทั้ง พาย และ พี่ตั้ม ค่อยๆ เรียนรู้กันไป สักวัน มันก็คงเต็มเอง สำหรับ ความรักที่พาย ต้องการ
 

[ParkArin]

รู้สึกว่าถ้าไม่ได้อ่านตอนพิเศษก็คงจะหัวใจวายนิดๆในตอนจบกับการกระทำของพาย

แต่ก็ดีค่ะ แปลก แหวกแนว หักมุมดี แบบว่าไม่จำเป็นว่าชีวิตมันจะแฮปปี้เอนดิ้งเสมอไป

ปล แค่อ่านแล้วมันแบบปวดใจง่ะ

[B_Story]

อยากเข้ามาเม้นท์เรื่องนี้ค่ะเพราะชอบมากๆเลย

ความจริงเคยเปิดอ่านมาก่อนเมื่อตั้งแต่ยังไม่สมัครเข้าเล้าเป็ดเลยค่ะ แต่พออ่านฉากแรกก็ทนไม่ไหวซะงั้น
กดปิดไปเฉยเลยเพราะเป็นคนไม่ค่อยชอบเรื่องข่มขืนเท่าไหร่นักแต่เมื่อสองวันก่อนไม่รู้อะไรเข้าสิงให้ทนอ่านไปเรื่อยๆ
ปรากฏว่าติดมากๆค่ะชอบมากอ่านแบบไม่อยากทำอะไรเลย ทำงานก็(แอบ)อ่านมือถือตลอด
และอยากบอกว่าชอบตอนจบมากที่สุดค่ะ มันใช่เลย มันโดนใจ เพราะถ้าเป็นเราโดนเองบ้างจะทำใจให้รักคนนั้นคงทำไม่ได้แน่ๆ
แม้ตอนหลังจะดียังไงก็ตามแต่เวลาจะเยียวยาเอง ถ้าพร้อมจะให้อภัยก็ต้องใช้เวลาเหมือนที่พายเป็นนั่นแหละ
เรื่องนี้โดนใจเพราะเขียนแบบอิงความรู้สึกคนจริงๆและไม่นิยายจนขัดความรู้สึกเกินไป

ขอบคุณคุณจีที่เขียนเรื่องดีๆให้ได้อ่านกันนะคะ เห็นช่วงแรกๆมีนอยๆกันอยู่บ้างคงจะกดดันไม่น้อย อยากบอกว่า...
สู้ๆค่า 

[jing_sng]

เพิ่งได้อ่าน โดยปรกติไม่ชอบดร่ามาอย่างแรง แต่ไม่รู้ทำไมคราวนี้ถึงอ่านได้
พออ่านแล้วก็ติดหนึบเลยทีนี้

ในตอนแรกนั้นก็สงสัยหนักหนา ทำไมใช้ชื่อเรื่องนี้เพราะอ่านมาหลายตอนก็ยังไม่
เห็นคนร้าย จะออกมาให้รัก จนพี่ตั้มออกมา เอ่อ มันร้ายจริงวุ้ย เกลียดนะ เกลียดมากๆ
เพราะโดยส่วนตัวแล้วซีเรียสกับเรื่องข่มขืนมากไม่ว่าเพศไหนๆ เพราะถือว่าเป็นการ
ดูถูกเยียดหยามความเป็นมนุษย์ของอีกฝ่าย สงสารน้องพาย เชียร์ทิวสุดใจขาดดิ้น
น้องพายช่างเป็นเด็กน่ารัก ขยันขันแข็ง รักแม่ ตั้งใจเรียน แล้วก็คิดว่าน้องคงรักน้องแพรไม่น้อย
หากว่าน้องมีฐานะมีความพร้อม คงได้เป็นแฟนกับน้องแพรเรียบร้อยไปแล้ว

จนมากลางๆ เรื่องความมาแตก สี่ปีที่ผ่านมา เพื่อนที่แสนดีกลับกลายเป็นเลวกับทุกคน
ดีกับพายแค่คนเดียว ดีหรือเปล่าก็ไม่รู้ไอ้การที่จะเก็บพายไว้กับตัวเพียงคนเดียว
แอบสะใจตอนพายบอกว่า ผ่านมาสี่ปีทำอะไรอยู่ สี่ปีที่ควงผู้หญิงมากหน้าหลายตา
สี่ปีที่อยู่เคียงข้างกันมาแต่ไม่พูดอะไรเลย มามองกลับด้านบ้าง หากทิวพูดไปแล้วพายรังเกียจ
พายไม่ยอมรับ ทีนี้แม้แต่ความเป็นเพื่อนมันก็จะไม่เหลือชิ้นดี ทั้งนี้ทั้งนั้นเมื่อมองพฤติกรรมของทิวแล้ว
เล่นยา มั่วหญิง(รึเปล่า?) ข่มขืนแพร สรุปง่ายๆ คำเดียว "เลว"

พี่ตั้ม ก็ไม่เข้าใจว่าการถูกพี่นพบังคับให้ดูแลในตอนแรกแบบห่างๆ นั้น จะต้องพูดจาไม่ดีใส่น้องพาย
จนอีกฝ่ายฝังใจยิ่งกว่าเดิม จิตใจที่แตกร้าวยิ่งแหลกสลายไม่เหลือชิ้นดี พูดดีๆ กับน้องมันบ้างหรือเปล่า
บังคับกะเกณฑ์ ปากแข็งจริงๆ กับพายเนี้ย ทีกับนุ ยังพูดเพราะได้เลย หรือเพราะรักเลยทำให้เกร็ง
ไอ้การตามติด ไม่ปล่อยให้คลาดสายตาแบบนั้น เป็นใครก็หลอน แล้วเป็นไง สุดท้าย แพ้ใจตัวเอง
ของรักที่สุดที่พายจะแก้แค้น ก็คือตัวพายเอง แต่พี่ตั้มชัดเจนและเป็นลูกผู้ชาย จะบอกว่าโตกว่าทิว
ก็คงไม่ใช่หรอก โดยสันดานแล้วพี่ตั้มเป็นคนซื่อตรงกับความรู้สึกตัวเอง รักก็รัก ไม่ก็คือไม่ เมื่อรู้ว่าผิด
ก็คิดจะแก้ไข เมื่อรู้ว่ารักก็พร้อมจะดูแลและใส่ใจ แม้สิ่งที่ได้รับกลับจะเป็นความเจ็บปวด
สุดท้าย "กรรมใดใครก่อ ย่อมได้รับเช่นนั้น"

พาย จุดศูนย์กลางของเรื่อง น้องเข้มแข็งมาก หรือเพราะน้องเป็นผู้ชาย แต่มันกลับเป็นเพียงภายนอก
เมื่อเหตุการณ์มันย้อนกลับมาอีกครั้ง น้องพยายามอดทน อดทนและคิดฝ่ายเดียว อย่าที่ตั้มบอกว่า
พายชอบคิดเองเออเองทุกอย่าง นิ่งเงียบไม่พูด ไม่จา(นิสัยช่างเหมือนคนอ่านจริงๆ) การที่น้องโดนแบบนั้น
มันยากจะให้อภัยกับตั้มจริงๆ แม้กระทั่งทิวที่ทำกับพายถึง2 ครั้ง2 หน หากไม่ใช่เพราะทิวคอยดูแลคอยอยู่เคียงข้างกันมา
ทิวอาจจะโดนหนักกว่าที่ตั้มเจอ สำหรับพายเป็นคนที่ "ร้าย" ที่สุด เพราะพายทำร้ายทั้งคนที่รักและทำร้ายตัวเอง
ได้อย่างเลือดเย็น

สุดท้าย ยั้ยคนที่บอกว่า เป็นวรรณกรรมขยะ ขอโทษเหอะ เดินเข้ามาในสวนมะพร้าวทั้งๆ ที่รู้ว่ามันเป็นมะพร้าว
แล้วหล่อนจะมาเรียกหามะม่วงทำสวรรค์อะไรเหรอคะ

แล้วจะไปตามอ่านเรื่องอื่นๆ นะคะ ได้ข่าวว่าระเบียงรักไม่ดร่ามา ค่อยอ่านได้สบายๆ หน่อย

ปล. อีกที จะส่งเมลล์ไปหาคุณคนเขียนนะคะ อยากถามว่าพอจะมีหนังสือเหลือไหม หรือจะรีปริ้นหรือเปล่า

[ott1212]

อยากบอกคนเขียน และคนนำมาลงว่า   .......ขอบคุณมาก.........

    สนุก และน่าติดตามจนต้องอ่านจนจบ.....ใช้เวลาหลายวันทีเดียว

จะติดตามผลงานชิ้นต่อๆ ไป 

แต่จะดูได้อย่างไงว่าคนเขียนคนนี้........

ใครรู้บ้างช่วยบอกที.........................

[miruku]

หลังจากที่ไม่ได้เข้าเล้ามานาน ก็ได้มาอ่านนิยายเรื่องนี้ นี่ฉันพลาดเรื่องดีๆ ไปตั้งหลายปีได้ไง อยากได้หนังสือมาก แต่คงไม่ทันแล้วสินะ สนุกมาก ยังคงค้างคาใจสุดๆ เลยค่ะ อยากอ่านต่อมากๆ คิดถึงพี่ตั้ม พาย ทิว ทุกวันตั้งแต่เริ่มอ่าน นอนดึกทุกวันทั้งๆ ที่ต้องรีบนอนเพราะตื่นไปทำงานแต่เช้า อยากจะขอบคุณทั้งคนเขียนและคนลงเลยค่ะ นิยายเรื่องนี้ทำเราพร่ำเพ้อสุดๆ รักทุกตัวละครเลย สงสารทิวมาก แอบอยากอ่านสเปคู่นี้เหมือนกันนะ

สุดท้ายนี้อยากบอกว่า อยากได้หนังสือมากๆ ค่ะ ไม่รู้จะต้องทำยังไง รักเรื่องนี้มากเลย ยังอยากรู้เรื่องราวของพี่ตั้มและพายต่อไปอีกเรื่อยๆ เรื่องนี้ให้แง่คิดเกี่ยวกับความรักได้ดีจริงๆ ค่ะ รีปรินท์เถอะนะคะ

[tomoe]

(คุณจี ไม่ตอบเมล์เค้า ส่งไปวันที่25 เค้าเลยสมัครเล้า แล้วเอาข้อความมาแปะในนี้แทน
กรุณาด้วยเตอะ อยากเก็บจริงๆค่ะ เพื่อนในเพจก็พึ่งส่งไปอ้อนคุณจีให้รีปริ๊นมะวาน )
.
.
สวัสดีค่ะ^^ เราพึ่งอ่านนิยายในเล้าเป็ดอย่างจริงจังโต้รุ่งเลยทีเดียวค่ะ 2คืนติด>*<

เพราะอ่าน รักร้าย กะ ระเบียงรักค่ะ
รักร้ายอ่านจบแล้ว ชอบมาก เนื้อเรื่องดูอิงความจริง อารมณ์ก็ไม่เวอร์ไป ยอมรับการตัดสินใจของพายมากเลย...แบ่งรับแบ่งสู้ดี
ระเบียงรักพึ่งอ่านจบมะกี้ รู้สึกเลยว่า เจ มันจะขี้อ้อนไปมั้ยเนี่ย ร้องไห้บ่อยมากก แต่ก็น่ารักดีค่ะ แต่ชอบพายมากกว่า555+

สรุปคืออยากถามว่า ยังมีนิยายขายมั้ยค่ะ ถ้าหมดแล้วพี่จะรีปริ๊นมั้ยคะ อยากได้ค่าาาา เน้นรักร้ายก่อน เพราะเป๋าจะลอย><"
อยากอ่านตอนพิเศษ ซึ่งบางตอนไม่ได้ลงในเล้าใช่มั้ยคะ><? อยากอ่านมากก ว่าน้องพายเรียกพี่ตั้มแล้วพี่ตั้มจะว่าไงบ้าง อยากเห็นเค้ามีความสุขกันหวานๆ!>///<

ปล: ยังไม่สมัครเล้าเลยค่ะ ไว้จะสมัครและเข้าไปเม้นนะคะ ตอนนี้ไปนอนก่อนละ (=v=)Y.........zZ

[ares_jum]

จบแบบนี้เหรอคะ
ไม่รู้สิ เหมือนพายใช้ชีวิตโดยเหยียบย่ำความรู้สึกของคนอื่นเลย
หมกมุ่นอยู่แต่กับความรู้สึกของตัวเอง ปิดกั้นคนอื่น
รู้แต่ทำเป็นไม่รับรู้บ้าง ไม่แคร์บ้าง

ไม่รู้สินะ พายเรียกร้องให้คนอื่นทำกับตัวเองแบบคนคนหนึ่งไม่ใช่ตุ๊กตา
แต่พายมองคนอื่น ๆ เป็นคนด้วยรึเปล่า?
หรือเป็นเพียงแค่วัตถุหนึ่งที่เข้ามากระทบ เป็นเศษแก้วในรองเท้า เป็นหนามที่ทิ่มนิ้ว ถึงต้องริดมันออกทั้งหมด
คนน่ะ มีด้านที่เลวก็มีด้านที่ดี มีการทำผิดพลาดก็มีการแก้ไข
ไม่งั้นจะมีคุกไว้ทำไมคะ ประหารมันให้หมดเลยสิ

อย่างพาย ไม่น่าจะเรียกว่าให้อภัยแล้ว น่าจะเป็น ไม่โกรธ ไม่เกลียดแล้ว แค่นั้นมากกว่า

อยากจะรู้ว่า ถ้าแม่พิมพ์ที่พายรักนักรักหนา ทำผิดพลาดบ้าง พายจะทำยังไง
จะฆ่าแม่ออกจากใจ คอยพูดจากระทบกระแทกแดกดัน หรือเปลี่ยนสรรพนามเป็นผมกับคุณด้วยมั้ย

นับถือพี่ตั้มมาก ๆ เป็นเก๋คงไม่รอของพัง ๆ อย่างพาย
ถึงจะไม่มีใคร ก็อยู่คนเดียวได้
ไม่รอแล้วรอเล่า ให้เค้ามาโปรดสัตว์หรอกค่ะ


ชอบเรื่องนี้นะคะ แค่ไม่ชอบตัวเอกอย่างพายเท่านั้นค่ะ
ใจเอนเอียงไปชอบระเบียงรักนักศึกษามากกว่า (ถึงเจจะอ่อนแอขี้โรคเป็นนางเอกหนังเกาหลีก็เถอะ เอิ๊ก ๆ)

ขอบคุณที่เขียนให้อ่านนะคะ

คิดเหมือนเราเลยอ่ะ คุณผสมสารกันบูด ^^
เราสงสารนุนะในเรื่องนี้
ไม่รู้สิ ถ้าลองคิดให้เป็นเรื่องจริง สมมติให้ตัวเราเป็นพาย
เราคงไม่สามารถมีความสุขกับนายตั้มได้หรอก จริงๆนะ
T T เศร้าแทนนุว่ะค่ะ

[tomoe]

แวะเข้ามาดูอีกแล้ว อยากให้รีปริ๊นเรื่่องนี้มากๆเลย รีเตอะน้าค่าา
ลองให้จองครบยอดก่อนค่อยรีก็ได้นะคะ

[phoenixa]

ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆ นะคะ
ตอนแรกกะว่าอ่านได้วันละแค่ยี่สิบตอนก็หรูแล้ว
(ย้ำว่า แค่...หัวเราะ)
แต่เอาเข้าจริง มันหยุดอ่านไม่ได้อ่ะค่ะ
ตอนนี้ตีสามเข้าไปแล้วถึงอ่านจบ
(ได้ข่าวว่าพรุ่งนี้ต้องทำงาน)

เราเชียร์พี่ตั้มมาตั้งแต่ที่พี่แกปรากฏกายในที่แจ้งนั่นแหละค่ะ
ไม่เคยจะหลงใหลไปหาทิวเลย ไม่รู้สิ เราว่าทิวดีเกินไป
เราชอบพระเอกแบบร้ายๆ ถึงแม้บางทีพี่แกจะออกจะใกล้คำว่าเลวไปแล้วก็ตาม
หรืออย่างพี่นัทนี่ เราไม่เคยเชื่อใจเลยนะ แบบจะมาตีท้ายครัวพี่ตั้มป่ะเนี่ย
(ดูเป็นคนดี พูดเพราะเกินไป เราไม่ไว้ใจเลยเหอะ)

แต่ที่ชอบที่สุดก็คือพายค่ะ
ผ่านอะไรในชีวิตมาเยอะล่ะเนาะ
ได้อ่านการเติบโตของพายไปเรื่อยๆ ทำให้เข้าใจในสิ่งที่พายต้องตัดสินใจอยู่เรื่อยๆ ได้มากขึ้น

[pemiko2012]

อ่านจบภายในหนึ่งวัน > <
ไม่อยากค้าง แฮ่ๆ

อยากจะบอกว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องที่เราชอบมาก
เราเป็นพวกชอบอ่านฟิคดราม่า ก็ไม่รู้ทำไม
แล้วพอมาเจอเรื่องนี้ มันใช่เลย
เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ทำให้เราร้องให้เกือบทุกตอน
เราไม่รู้ว่าคนอื่นเป็นรึป่าวที่ร้องไห้เกือบทุกตอน
แต่เราอ่านแล้วเราอินมากอ่ะ เวลาอ่านแล้วจะคิดถึงสิ่งที่พายเจอ
แล้วคิดว่าถ้าเกิดเราเป็นพาย จะทำยังไงเนี่ย
และจะรู้สึกยังไง อ่านไปมันก็จี๊ดๆ น้ำตาคลอน้ำตาไหล (บ้าบอมากก)
คือสงสารพายมาก สงสารทั้งเรื่อง
อ่านไปก็คิดไปว่าทำไมพายถึงเจอแต่เรื่องแย่ๆ
แล้วเรื่องพวกนี้มันก็นำไปสู้การกระทำหลายอย่างของพาย
ที่ทำให้หลายคนต้องเสียใจ แต่นั่นคือสิ่งพายเลือก
และเราว่าเข้าใจพายกับสิ่งที่พายทำนะ
เราว่าตอนจบ พายคิดดีแล้วที่ทำแบบนั้น

ในเรื่องเราเชียร์ทิวมาตลอดเลย
และก็รู้ว่าทิวไม่มีทางใช่พระเอก แต่ก็ยังเชียร์
จนที่ทิวทำไม่ดีกับพาย เราก็ยังชอบทิวนะ
ทิวเป็นตัวละครที่ทำให้รู้ว่า รัก มันไม่ได้มีแค่ด้านดีๆ
รักมากไป มันก็กลายเป็นสิ่งที่ไม่ดีได้
แล้วเมื่อเวลาผ่านไป มันก็ทำให้ทิวมองทุกอย่างได้กว้างมากขึ้น
ไม่เป็นแค่คนที่อยากจะครอบครองที่ตัวเองรัก
เราสงสารทิวนะ สงสารจริงๆ
แต่เรื่องมันเป็นแบบนี้ก็เพราะว่าทิวเองที่ไม่คิดจะทำอะไรตั้งแต่แรก
ปล่อยเวลาล่วงเลยมานานมาก จนเมื่อรู้วว่าคนที่รักไม่ใช่ของตัวเอง
ถึงได้คิดจะทำอะไร แต่สิ่งที่ทำมันผิดวิธี TT
ตอนอ่าน ก็หวังว่าทิวจะกลับมาเจอพายได้ในสักวัน
ไม่อยากให้ทิวต้องยึดติดอีกแล้ว ถึงจะบอกว่ามีความสุขที่ได้เห็นพายมีความสุข
แต่เราว่าทิวก็ยังเจ็บอยู่ทุกครั้งเมื่ออดีตที่เคยทำมันยังคอยให้ทิวกลับไปคิด
อยากจะแก้แต่ก็ทำไม่ได้ แล้วปัจจุบันทิวก็หวังกับอนาคตที่มันเป็นไม่ได้ด้วย 
เราสงสารทิวจริงๆ

ตั้มเราไม่ค่อยชอบมาตั้งแต่แรก ฮ่าๆๆ (เพราะเราเชียร์ทิว)
พออ่านมาเรื่อยๆ ก็ทำให้เข้าใจตั้มมากขึ้น
ตั้มเป็นคนที่ตรงมากเลย คิดยังไงก็ไม่ได้ปิดความรู้สึก
เหมือที่พอรู้ว่ารักพาย เค้าก็พยายามทำทุกอย่าง
ทำยังไงก็ได้ ยอมได้ทุกอย่างที่ไม่เคยทำเพื่อใคร แค่พายอยู่กับเค้า
แต่สิ่งที่เค้าทำ เหมือนที่พายบอกเลยว่ามันไม่ต่างจากที่ทิวทำ
รักแล้วอยากครอบครอง
มันทำให้ตั้มลืมคิดว่าควรสนใจความรู้สึกคนที่ตัวเองรักด้วย
แต่พอสุดท้ายที่พายพูดว่าแค่คำว่ารักมันไม่พอ

เราก็คิดเหมือนกัน ว่ารักมันจะยิ่งใหญขนาดนั้นเลยหรอ
ทำไมแค่พูดว่ารัก แล้วมันจะจบหรอ มันพอหรอ
แล้วกับสิ่งที่ผ่านมาล่ะ รัก ชดใช้ได้ ลบมันได้หรอสิ่งเลวร้ายน่ะ
รักมันไม่พอหรอก รักแต่ไม่ทำ มันก็ได้แค่คำว่ารักนั่นแหละ

ผ่านไปสามปี เป็นเพราะว่าสิ่งที่ตั้มทำ
ไม่ใช่แค่พูด พายถึงกลับมา
เราเชื่อแบบนั้น ถึงจะบอกเป็นเพราะทิวกลับมาแล้ว
พายถึงยอมกลับไป แต่ถ้าพายไม่เชื่อในการกระทำของตั้ม
เราว่าพายไม่กลับไปก็ได้.......
แอบสงสารตั้มนะที่หลังๆ พายจะดูเย็นชาใส่มากมาย
ก็ยังทน ถึงแม้ะรู้สึกแย่อยู่ แต่ก็ที่ทนนนั่นก็เพราะรัก จริงๆ
พายก็เปิดเผยความรู้สึกมั่ง อย่างน้อยตั้มก็จะได้ดีใจบ้าง
และได้รู้ว่าสิ่งที่เค้าทำไปมันไม่ได้เสียเปล่า เพราะพายก็รักตั้ม

เราอ่านเรื่องนี้แล้วเราอิ่มเลย
เราเข้าใจเรื่อง รัก มากขึ้น ฮ่าๆๆๆ
ตัวละครในเรื่อง ทำให้เห็นทุกด้านเลยในตัวคนเราเลย
เสียน้ำตากับเรื่องนี้เยอะมากเลย แฮ่ๆๆๆ อินมากไปหน่อย
 
แอบเสียดายที่เพิ่งได้อ่าน แอบอยากได้รวมเล่ม
แต่ไม่เป็นไร เราจะเข้ามาเสียน้ำตาอ่านอีกรอบ สองรอบแน่ๆ
ชอบเรื่องนี้จริงๆ แล้วก็กำลังติดตามเรื่องใหม่ของคนแต่งด้วย ^________^
 

[โดดเดี่ยวแต่ไม่]

อ่านกี่ครั้งยังสนุกและน่าค้นหาเหมือนเดิม ชอบน้องพายอย่างมากมาย
ตั้งแต่ปี208-2012 นิยายเรื่องนี้ยังอยู่ในความทรงจำเสมอ

[t2007]

เป็นความจริง ครั้งที่สองที่อ่านยังเศร้าได้อีก ชีวิตจริงมีแบบนี้ แล้วจะดำเนินชิวิตได้แบบไหนหนอ น้องพายเป็นผู้ชายแท้ๆ