หัวข้อ: Angel VS Demon เพราะข้าอยากมีลูก [Y][Mpreg] [up: 02/08/17][Chapter4]

[kawoat]

โอ๊ยตาย วิธีการสมกับเป็นจอมมาร ฮ่าๆๆๆ

[Deery]

เรื่องน่าติดตามมาก เป็นกำลังใจให้อีกคนนะ
สู้ๆ 

[mild-dy]

 

[azure]

เจอกันแล้ววววว สรุกมากเลยค่าาาา

[ShadeoftheMoon]

หึๆ จอมมารเจ้าเล่ห์จริงๆ เรื่องสนุกมาก นายเอกเจอพระเอกแล้ว

[saotome]

รอๆ
ชอบจอมมาร

[April❤]

 

[Red_sister]

เรียบร้อยย เจอจอมมารไปปป

เรื่องนี้น่าติดตามมากเป็นกำลังใจให้นะคะ

[koikoi]

น่าสนุกนะ

[magarons]

ชอบ ลุ้นกับจอมมารมากเลย เรื่องนี้แปลกดี จอมมารเปนเพื่อนกับทหาเทพ

[YADA]

อูยยยยน.. ท่านจอมมารเริ่มวางเบ็ด

[saotome]

รอๆ ชอบจอมมารอ่ะ แอบน่ารัก

[qilarsy39]

เข้ามารอๆๆๆ ชอบท่านจอมมารร

[ashbyipcet]

ท่านจอมมารเจ้าค่ะอิฉันว่าท่านจะเสี้ยนอะไรขนาดนั้นคะท่าน 

[liebestraum]

Chapter3

"ปล่อยข้า"เสียงเรียบเอ่ยขึ้นแต่เหมือนจอมมารจะไม่เข้าใจ

"ให้ข้าช่วยเถิด"รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ผุดขึ้นที่มุมปาก แขนแกร่งทั้งสองข้างยังคงโอบกอดเอวของเทพมหาสมุทรไว้

"ข้าบอกให้ปล่อย"เสียงเรียบยังคงเอ่ยย้ำเดิมซึ่งแน่นอนว่าลิเวียธานก็ยังคงไม่ปล่อยตามเดิม

"เจ้ายืนเองไหวหรือ"น้ำเสียงหยอกล้อนิดๆทำให้เลออนแอบไม่พอใจ

"ข้าไม่ต้องการให้เจ้าช่วย"

"หมายความว่าเจ้ายืนไม่ไหวสินะ"เลออนเงียบปากลง เขาไม่อยากต่อปากต่อคำกับจอมมารผู้นี้นักเพราะเหตุแรก เขาเพิ่งมีเรื่องกับพวกปิศาจมาและเหตุที่สองคือจอมมารผู้ได้ชื่อว่ากะล่อนปลิ้นปล้อนเป็นที่หนึ่งคงจะหาทางเอาชนะเขาได้ทุกวิถีทางอยู่แล้ว

"บอกแล้วว่าให้ข้าช่วยดีกว่า เจ้าจะขึ้นไปหามหาเทพใช่หรือไม่ เดี๋ยวข้าพาไปส่ง"จอมมารยิ้มขึ้นอย่างเป็นมิตรแต่เลออนไม่พอใจนัก เขาไม่ชอบให้ใครมาแตะต้องตัวนักโดยเฉพาะพวกปิศาจ

"ไม่จำเป็น"เลออนใช้ศอกกระทุ้งเข้ากลางท้องลิเวียธานอย่างแรงทำเอาอีกฝ่ายต้องปล่อยมืออย่างช่วยไม่ได้

"เหตุใดเจ้าต้องรุนแรงกับข้าด้วย"จอมมารตัดพ้อ

"ข้าเกลียดเจ้า"คำตอบที่ชัดเจนดังจากริมฝีปากบางแต่แทนที่จอมมารจะสลดเขากลับแย้มยิ้มมมากขึ้นราวกับคำเมื่อกี้เป็นคำชม

"เจ้าน่ารักนะ รู้ตัวมั้ย"

"อยากตายก็พูดอีกที"ไม่ว่าเปล่ากริชเล่มสั้นยังถูกส่งมาจ่อถึงคอหอยด้วย ลิเวียธานยกมือทั้งสองข้างขึ้นเป็นการยอมแพ้

"ข้าแค่อยากพาเจ้าไปส่ง ดูสิขาเจ้ายังสั่นระริกราวกับเพิ่งโดนทำมิดีม...."เสียงเข้มพลันต้องเงียบลงเมื่อกริชเล่มบางนั่นมีแรงกดมากขึ้นจนจะบาดเนื้อเข้าไปจริงๆ

"หุบปากของเจ้าเดี๋ยวนี้"ดวงตาสีฟ้าที่มองมาบอกได้เลยว่าเจ้าตัวกำลังไม่พอใจ จอมมารยอมเงียบปากลงตามที่เทพสมุทรว่า ยิ่งพินิจพิเคราะห์ก็ยิ่งพบว่าเทพผู้ชอบเก็บตัวตรงหน้าเขานั้นช่างมีใบหน้าที่มีเสน่ห์จนแทบห้ามใจไม่อยู่จริงๆ

“ข้าขอโทษ ข้าก็แค่พูดความคิดของข้าเท่านั้น”ยิ่งพูดเหมือนยิ่งแย่ ดูเหมือนจอมมารจะไม่เข้าใจเอาเสียเลยว่าอะไรควรพูดอะไรไม่ควรพูด เลออนส่งสายตาไม่เป็นมิตรสุดฤทธิ์ไปให้กับคนตรงหน้าซึ่งลิเวียธานก็ตอบกลับด้วยรอยยิ้มพิมพ์ใจฉบับจอมมารเช่นกัน เทพแห่งมหาสมุทรรู้อยู่แล้วว่าคนอย่างจอมมารต่อให้โดนขู่ยังไงก็คงจะไม่สะทกสะท้านเพราะสุดท้ายแล้วคนที่เลวที่สุดก็คือตัวของคนตรงหน้าอยู่ดี เลออนตัดสินใจเอามีดลงจากคอของร่างสูง เขาขี้เกียจจะเสียเวลาไปมากกว่านี้กับเรื่องไม่เป็นเรื่อง ถึงแม้เจ้าตัวหัวหน้าเผ่าที่เขาไปมีเรื่องมาจะอยู่ตรงนี้ แต่เขาก็ไม่อยากจะคุยกับคนตรงหน้าแค่สองคน อย่างน้อยมีบุคคลที่สามเป็นพยานอยู่ด้วยก็ยังดี

“เจ้าไม่โกรธข้าแล้วรึ”ลิเวียธานถามขึ้นเมื่ออีกฝ่ายดูจะสงบลงแปลกๆ

“เสียเวลา”เลออนว่า เขาค่อยๆพยายามก้าวเดินอย่างยากลำบากไปตามทาง ขอแค่ไปจากจอมมารที่ตามตื๊ออยู่นี่ก็พอ

“เดี๋ยวสิ ข้าบอกแล้วไงว่าข้าจะไปส่ง”ยังไม่วายจะเดินตามมา เลออนได้แต่บ่นอยู่ในใจ

“ไปไกลๆ”เทพสมุทรเอ่ยเสียงเรียบ สะบัดแขนที่จอมมารพยายามตามจับออก แต่แน่นอนว่าเขายังเดินไม่คล่องนัก การที่จะให้มาเดินหนีจ้ำๆนั้นเป็นไปไม่ได้อยู่แล้ว ดังนั้นความเร็วในการเดินของเขาตอนนี้ยังไงอีกฝ่ายก็ตามทันอยู่ดี

“เจ้าอย่าขัดขืนข้าเลย ข้าก็แค่หวังดีเท่านั้น”เลออนรู้ดีว่าคำพูดเหล่านั้นเชื่อไม่ได้สุดๆ อันที่จริงคำพูดจากปากของจอมมารก็ไม่น่าเชื่ออยู่แล้ว เทพสมุทรยังคงตั้งหน้าตั้งตาเดินหนีต่อไปถึงแม้ว่าขาเขาจะไม่อำนวยขนาดไหนก็ตาม

“ขาเจ้าเดี๋ยวมันจะไม่ไหวเอานะ”ลิเวียธานยังคงพยายามพูดเกลี้ยกล่อม

“...”แต่ไม่มีคำตอบจากเลออน เทพแห่งมหาสมุทรได้แต่พยายามอ้อนวอนให้ใครก็ได้ผ่านมาทางนี้ทีเขาจะได้หาทางปลีกตัวเลี่ยงจอมมารผู้นี้ออกไปได้

“อ่าวเลออน”แล้วก็เหมือนสวรรค์เป็นใจเมื่อเสียงเรียกทักดังขึ้นจากทางบน เลออนเงยหน้าขึ้นและพบกับเพื่อนของเขา เทพแห่งท้องฟ้า

“เฮราคลีออส”สีหน้าเลออนบอกออกมานิดๆว่าดีใจ คนเป็นเพื่อนบินลงมายืนอยู่ข้างๆก่อนจะเอ่ยถามด้วยความสงสัย

“ไม่ได้เจอกันตั้งนาน จะไปหาท่านมหาเทพหรอ”เลออนพยักหน้าให้กับคำพูดนั้นทันที

“ไปส่งข้าหน่อยได้มั้ย”เมื่อเทพแห่งมหาสมุทรขอร้องมีหรือเฮราคลีออสจะไม่ยอมตามใจ

“ได้สิ ว่าแต่ ท่านจอมมารมาทำอะไรแถวนี้น่ะ”ดูเหมือนอีกฝ่ายจะเพิ่งสังเกตเห็นถึงบุคคลที่สาม เลออนโบกมือไปมาเป็นเชิงบอกว่าไม่ต้องไปสนใจ

“แค่บังเอิญเจอกัน ท่านจอมมารกำลังจะกลับน่ะ”เฮราคลีออสพยักหน้ารับแล้วหันไปพูดกับลิเวียธาน

“ถ้าอย่างนั้นก็โชคดีนะท่าน”ว่าแล้วเทพแห่งท้องฟ้าก็ค่อยเอาแขนขาวของเลออนมาพาดบ่า มือข้างซ้ายของเขาเอื้อมไปประคองเอวของเทพมหาสมุทรไว้ ก่อนที่ปีกสีขาวจะขยับกระพือบินขึ้นสู่ท้องฟ้าอีกครั้ง ลิเวียธานได้แต่ยืนนิ่งกับเหตุการณ์อันแสนรวดเร็วเมื่อครู่  ยังไม่ทันจะได้รั้งไว้เป้าหมายของเขาก็ชิงหนีไปก่อนเสียแล้ว แต่ยังไงก็ตามจอมมารก็ยังคงแย้มยิ้มขึ้นมาได้

ยังไงเดี๋ยวก็ได้พบกันอีกหลายครั้ง หึหึ

เฮราคลีออสพาเพื่อนขึ้นมายังวังหลวงได้ภายในเวลาไม่นาน เขาค่อยๆวางเพื่อนลงกับพื้นของพระราชวัง เลออนกล่าวขอบคุณนิดหน่อยก่อนจะก้าวเดินไปยังห้องโถงของพระราชวังอย่างช้าๆ

“หึ นึกแล้วว่าใครมา กลิ่นทะเลหึ่งมาแต่ไกล”ยังไม่ทันจะได้เดินเข้าไปหา เจ้าตัวก็เดินออกมาก่อนเสียแล้ว

“ท่านมหาเทพ”เลออนโค้งให้แลนเซล็อตน้อยๆ ฝ่ายมหาเทพก็เดินมาหาคนที่น่าจะเดินไม่ถนัดอย่างเห็นใจ

“มามะ ไปนั่งตรงนั้นก่อน กลัวว่าถ้าให้เจ้าเดินไปหาพรุ่งนี้ก็คงจะไม่ถึงข้างใน”แลนเซล็อตเดินเข้ามาทำท่าเหมือนจะประคองคนในปกครองแต่อยู่ดีๆแขนที่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อก็รวมตัวอีกคนเข้ามาในอกแล้วอุ้มขึ้น

“ท่าน!ปล่อยข้าลง!”เลออนตวาดทันทีที่ถูกยกขึ้น เฮราคลีออสหัวเราะน้อยๆกับความชอบแกล้งของท่านมหาเทพ แกล้งใครก็ไม่สนุกเท่าแกล้งเลออนอีกแล้ว

“ไม่เป็นไร ถือว่าข้าช่วยบริการเจ้าก็แล้วกัน”แลนเซล็อตยิ้มน้อยๆ แต่เหมือนเลออนจะยังคงไม่พอใจ

“ปล่อยข้าลง ข้าเดินเองได้”ฝ่ายที่อุ้มอยู่ไม่ตอบอะไรเพียงแค่ยิ้มและเดินไปยังเป้าหมายเท่านั้น

“ดีแล้วเลออน ขาเจ้ายังไม่แข็งแรง”เฮราคลีออสพูดปลอบใจอยู่ด้านหลัง  เมื่อเดินถึงโต๊ะขอบทองเนื้อดี แลนเซล็อตก็วางคนที่อุ้มมาลงบนเก้าอี้อย่างเบามือ สายตาของเขาเหลือบมองหยดน้ำที่พื้นน้อยๆแล้วส่ายหัวเบาๆ

“ข้าบอกกี่ครั้งแล้ว ว่าให้เช็ดผมก่อนขึ้นมา ดูสิพื้นวังเปียกเป็นทางเลย”เลออนไม่ตอบคำถามนั้นอีกทั้งยังไม่ใส่ใจกับผมเปียกๆของตัวเองด้วย เทพแห่งมหาสมุทรรีบพูดเข้าเรื่องทันที

“ท่านมหาเทพ ข้ามีเรื่องจะรายงาน”แลนเซล็อตเลิกคิ้วกับคำพูดนั้น

“มีเรื่องอะไรเกิดขึ้นหรือ”

“เมื่อกี้นี้ก่อนที่ข้าจะขึ้นมาพบกันท่าน พวกปิศาจบุกลงไปในน้ำแล้วฆ่าปลาทำลายระบบนิเวศแถมยังปล่อยสารเคมีมีพิษลงในมหาสมุทร ข้าอยากให้ท่านช่วยพูดเรื่องนี้กับท่านจอมมารให้ข้าหน่อย”แลนเซล็อตรับฟังเรื่องราวนั้นด้วยความสนใจ

“พวกปิศาจทำเช่นนั้นจริงๆรึ”เลออนพยักหน้ายืนยัน แลนเซล็อตนิ่งไปซักพักก่อนจะทำท่าเหมือนนึกอะไรขึ้นมาได้

หึหึ เจ้าลิเวียธานนี่มันแสบจริงๆ ไม่ทันไรก็ล่อเลออนขึ้นมาจากน้ำเสียแล้ว เรื่องคราวนี้ท่าจะสนุกอยู่ไม่น้อยเลยทีเดียว

“ท่านยิ้มอะไร”มหาเทพสะดุ้งรีบหุบมุมปากลง

“เปล่าๆ ว่าแต่ถ้าเป็นอย่างนั้นจริง ข้าจะลองคุยกับลิเวียธานให้คราวหน้าที่เขาขึ้นมาแล้วกันนะ”เลออนพยักหน้ารับนิ่งๆ

“เรื่องทีเจ้าจะมารายงานมีเท่านี้ใช่มั้ย”เลออนพยักหน้าให้อีกครั้งกับคำถามของมหาเทพ

“เจ้าสนใจจะไปนั่งเล่นในสวนลอยฟ้าเป็นเพื่อนข้ามั้ย เจ้าไม่ได้ขึ้นมาข้างบนเสียนานน่าจะมาสูดอากาศเสียบ้าง”

“ขอปฏิเสธขอรับ ข้าว่าจะกลับไปเลย พวกไซเรนกำลังบาดเจ็บข้าจะไปดูเสียหน่อย”แลนเซล็อตเบ้หน้า คนตรงหน้าเขามักจะหาเรื่องปฏิเสธคำชวนของเขาได้อยู่เสมอเลยจริงเชียว

“แป๊บเดียวก็ไม่ได้หรือ”

“ไม่ได้ขอรับ”เฮราคลีออสขำน้อยๆกับท่าทางเหมือนเด็กโดนขัดใจของมหาเทพ เขาเดินไปข้างๆเลออนก่อนจะบีบไหล่ขาวเบาๆ

“เอาน่า ท่านมหาเทพคงเหงาน่ะ”

“ไม่ได้ คนอื่นกำลังเดือดร้อนใจให้ข้ามานั่งเล่นอยู่ได้ยังไง”ก็จริงอย่างที่เลออนว่า ทั้งสองเทพไปต่อไม่ถูกเมื่อเทพแห่งมหาสมุทรกล่าวเช่นนั้น

“ถ้าอย่างนั้นเดี๋ยวข้าลงไปส่งเจ้าก็แล้วกัน”เมื่อเห็นว่ารั้งไว้ไม่ได้เฮราคลีออสก็เสนอตัวว่าจะลงไปส่ง เลออนพยักหน้าน้อยๆขาเรียวค่อยๆลุกขึ้นยืน

“เดี๋ยวข้าลงไปส่งเองดีกว่า”มหาเทพขัดขึ้นเรียกเอาเทพในปกครองหันมามอง

“ข้าไม่ได้ไปส่งเจ้านานแล้ว คราวนี้ให้ข้าไปส่งนะ”มหาเทพยิ้มแฉ่งให้เลออน ฝ่ายเทพสมุทรถึงจะไม่ค่อยไว้ใจกับรอยยิ้มนั้นแต่ก็ต้องพยักหน้ารับไป แขนแกร่งของแลนเซล็อตค่อยๆโอบเอวเลออนไว้แล้วพาเดินไปอย่างช้าๆ เมื่อถึงจุดที่ไร้พื้นให้ยืนและเตรียมจะกระโดดลงไปเสียงของใครบางคนก็ขัดขึ้นมาก่อน

“เลออน!”เลออนจำได้ดีว่านั้นคือเสียงของใคร ธีโอดูลัสเหาะขึ้นมาจากทางด้านล่างพร้อมกับแบกร่างไซเรนสาวตนหนึ่งขึ้นมาด้วย

“เกิดอะไรขึ้น”เมื่อเห็นไซเรนสาวเลออนก็รีบถามขึ้นทันที เทพแห่งผืนดินค่อยๆวางไซเรนสาวลงกับพื้นก่อนที่เธอคนนั้นจะค่อยๆกระเสือกกระสนตัวเองมาเกาะขาเลออนไว้ ใช่ นอกจากเลออนไม่มีไซเรนตนไหนแปลงหางเป็นขาได้

“ท...ท่านเลออนเจ้าคะ ท่านกลับลงไปข้างล่างไม่ได้นะเจ้าคะ”ไซเรนสาวพูดด้วยน้ำเสียงร้อนใจ

“ทำไม มีอะไรเกิดขึ้น”เลออนก็ร้อนใจไม่แพ้กัน

“พวกปิศาจมันเอาสารเคมีมาทิ้งทะเลอีกมากมาย น่านน้ำเหนืออาณาจักรของเราเต็มไปด้วยสารพิษหากท่านลงไปมันจะเป็นอันตรายอย่างรุนแรงเจ้าค่ะ”

“สารพิษอีกแล้วรึ!”เลออนหนักใจขึ้นมาทันทีกับคำพูดนั้น เขาไม่ได้กังวลหรอกว่าตัวเองจะกลับลงไปไม่ได้ แต่ไซเรนที่อยู่ด้านล่างนั้นจะเป็นอย่างไรบ้าง

“ข้า...ร...รีบขึ้นมาบอกท่านก่อนได้ทันแต่ก็รับสารพิษเข้าไปในตัวอยู่มากโข ข้ามิอาจทนได้อีกแล้ว ท่านต้องไม่ลงไปเสี่ยงนะเจ้าคะ”ไซเรนสาวไอค่อกแค่กทันทีที่พูดจบ เลออนเห็นท่าไม่ดีเลยก้มลงไปหวังจะช่วยแต่เธอกลับกระตุกและชักอย่างแรงจนทุกคนผงะถอยออกแล้วสิ้นใจไปในที่สุด

“นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน ท่านจอมมารต้องการอะไรกันแน่”เลออนขบเคี้ยวฟันอย่างไม่พอใจ เขาไม่อาจทนได้เท่าไหร่นักกับการที่ต้องเห็นคนในปกครองของตัวเองตายลงไปต่อหน้าต่อตา

“ใจเย็นก่อนนะ เดี๋ยวข้าจะรีบเรียกเขาขึ้น...”

“ข้าอยู่นี่แล้ว”ลิเวียธานกล่าวขึ้น อันที่จริงเขามาพอดีกับที่ไซเรนสาวตนนั้นกำลังชักแต่ยังไม่อยากเข้าไปขัดเพราะดูท่าว่าจะไม่ดี

“ท่าน!”และทันทีที่จอมมารปรากฏตัวกริชเล่มสั้นก็ถูกเหวี่ยงออกไปทันที ลิเวียธานที่ไหวตัวไม่ทันจึงโดนกริชเฉียดแก้มเรียกเลือดออกมาซิบๆ

“ใจเย็นก่อน”ลิเวียธานว่า เขามองเลออนที่กำลังโมโหด้วยสีหน้านิ่งๆ

“ท่านทำแบบนี้ทำไม”เทพแห่งมหาสมุทรเอ่ยขึ้นโดยความโกรธ

“ฟังข้าก่อนนะ ข้าไม่ได้ทำ และข้าก็ไม่รู้ด้วยว่าจุดประสงค์ของพวกนั้นคืออะไร”

“โกหก”

“ข้าเป็นจอมมารก็จริง แต่ข้าก็สอดส่องให้ทั่วถึงไม่ได้ตลอดเวลาหรอกนะ เจ้าใจเย็นๆก่อน”ลิเวียธานว่าเขาค่อยๆเดินไปหาเทพแห่งมหาสมุทรช้าๆ

“เรื่องนี้ข้ารู้ว่าเจ้าร้อนใจ เอาเป็นว่าข้าจะรีบจัดการคนของข้าให้ ส่วนเจ้าก็ทำใจให้สบายก่อน”แลนเซล็อตเห็นว่าเลออนยังไม่หายโมโหจึงต้องยื่นมือเข้าไปช่วยอีกแรง

“เลออนไหนๆเจ้าก็กลับลงไปตอนนี้ไม่ได้ ถ้าอย่างนั้นเจ้าก็พักอยู่ข้างบนนี้ก่อนแล้วกันนะ เฮราคลีออสพาเลออนไปล้างตัวหน่อยไป”เทพแห่งท้องฟ้าพยักหน้ารับ

“ข้าจะไม่ไปไหนจนกว่าท่านจะบอกความจริง ท่านจอมมาร”ดวงตาสีฟ้าสดจ้องเขม็งไปทีลิเวียธานอย่างไม่ยอม ฝ่ายจอมมารก็ได้แต่ทำหน้าสำนึกผิดก่อนจะเอ่ยย้ำอีกรอบ

“ข้าไม่รู้จริงๆว่าใครเป็นคนทำ ข้าก็ไม่ได้อยากให้มันเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น ข้าจะตามเรื่องและจับคนที่ทำมาลงโทษให้ถึงที่สุด ตกลงมั้ย”

“เอาน่าเลออน ลิเวียธานคงไม่รู้เรื่องจริงๆหรอก บางทีที่พวกเทวดาไปก่อเรื่องข้าก็ไม่รู้เหมือนกันนะจนมีคนมาบอก ไม่แปลกหรอกที่ลิเวียธานจะไม่รู้ การคุมบริวารมากมายไม่ใช่เรื่องง่ายนะ เจ้าทำใจให้สบายก่อนเถอะ”เหมือนเลออนจะอารมณ์เย็นขึ้นเมื่อได้ฟังเหตุผลจากมหาเทพ แลนเซล็อตส่งสายตาไปบอกให้เพื่อนสนิทของตนหุบปากซะก่อนจะค่อยๆโอบไหล่เลออนดันไปหาเฮราคลีออสอีกครั้ง

“เจ้าไปล้างเนื้อล้างตัวก่อนเถอะ ขึ้นมาจากทะเลมาอยู่บนบกนานๆมันจะเหนียวตัวนะ ส่วนธีโอเจ้าก็ไปจัดห้องให้เลออนหน่อยแล้วกัน”ธีโอดูลัสพยักหน้ารับคำแล้วเดินหายไปในตัวพระราชวัง เฮราคลีออสยิ้มให้เลออน มือใหญ่จับเลออนประคองต่อมาจากมหาเทพ

“เดี๋ยวข้าอาบน้ำให้ ไม่ต้องห่วง”ว่าแล้วทั้งสองคนก็พากันเดินหายลับไปอีกทาง คราวนี้เมื่อเหลือแต่สองผู้มีอำนาจใหญ่ แลนเซล็อตก็เปิดประเด็นขึ้นมาทันที

“ฝีมือเจ้าใช่มั้ย”ดวงตาของมหาเทพหรี่ลงอย่างจับผิด

“ทำไมเจ้าถึงคิดแบบนั้นล่ะ”ลิเวียธานยิ้มขึ้นที่มุมปากอย่างสนุก

“เจ้านี่มันแย่จริงๆ ข้าว่าแล้วว่ายังไงมันก็ต้องเป็นแผนล่อเลออนของเจ้า หึ”แลนเซล็อตส่ายหัวอย่างเอือมระอา

“ข้าเก่งมั้ยล่ะ ล่อเขาขึ้นมาได้ภายในเวลาไม่กี่ชั่วโมงแถมยังทำให้เขาอยู่บนบกได้อีกนาน”

“เก่งกับผีสิ ไปทำเขาโกรธชาตินี้คงจีบติด”ลิเวียธานหัวเราะน้อยๆ

“เจ้าไม่รู้แผนของข้าแลนเซล็อต รับรองยังไงแผนนี้ก็จีบติด”มหาเทพหันมายิ้มเหยียดอย่างหมั่นไส้

“ให้มันจริง ข้าจะคอยดู”ลิเวียธานยิ้มอย่างมั่นใจจนมหาเทพชักรู้สึกอย่างตบให้หน้าหันตงิดๆ

“เออว่าแต่ ทำไมเทพท้องฟ้าต้องอาบน้ำให้เลออนของข้าด้วยล่ะ”จอมมารถามขึ้นแอบใช้คำพูดเป็นเจ้าข้าวเจ้าของเล็กน้อย

“เลออนยังไม่ใช่ของเจ้า”ลิเวียธานไหวไหล่อย่างไม่ใส่ใจกับคำพูดของเพื่อนสนิท

“เพราะต้องล้างตัวให้สะอาดและล้างกลิ่นทะเลออก ถ้าให้เลออนอาบเองเจ้าตัวก็ไม่รู้หรอกว่ากลิ่นทะเลออกไปหมดหรือยัง”ลิเวียธานพยักหน้าอย่างเข้าใจ

“และที่เฮราคลีออสต้องเป็นคนทำเพราะหมอนั่นมือเบาที่สุด”

“มือเบา?”คราวนี้จอมมารหันมามองอย่างงงๆทันทีว่ามือเบาเกี่ยวอะไร

“ผิวของเลออนบาง หากลงแรงมากเกินไปจะทำให้ช้ำง่ายและยิ่งด้วยสีผิวของเลออนยิ่งทำให้เห็นรอยได้ง่ายเข้าไปใหญ่”จอมมารร้องอ๋อขึ้นมาเล็กๆกับคำอธิบาย

“ทำไมถึงผิวบางล่ะ”และยังไม่วายถามต่อ

“ข้าจะไปรู้มั้ย อาจจะเพราะว่าอยู่แต่ใต้ทะเลไม่ต้องมาเจอแสงแดด รังสียูวีอะไรพวกนี้ก็ได้”ทันใดนั้นใบหน้าของลิเวียธานก็เหมือนจะคิดอะไรขึ้นได้ เขายิ้มให้กับเพื่อนสนิทที่หันมามองอย่างรู้ทันเช่นกัน

“จะทำอะไรอีกล่ะ”แลนเซล็อตถามขึ้นด้วยความเบื่อหน่าย

“ข้าอยากไปดู พาข้าไปดูได้มั้ย”มหาเทพมองหน้าเพื่อนสนิทอย่างไม่เชื่อใจ แต่แค่ไปดูเขาก็คงไม่ว่าอะไรอยู่แล้ว

“ก็ได้ แต่อย่าคิดทำอะไรแผลงๆล่ะ”ลิเวียธานพยักหน้าก่อนจะเดินตามเพื่อนที่เดินนำไปยังสระที่เอาไว้อาบน้ำอีกทางของพระราชวัง เมื่อเดินมาถึงหนึ่งเทพกับหนึ่งมารก็แอบอยู่ด้านหลังพุ่มไม้ใหญ่แห่งหนึ่ง สิ่งที่ปรากฏอยู่ในสระคือเฮราคลีออสที่กำลังค่อยๆลูบสบู่ถูลงไปบนแขนของเลออน

“อา ขาวจริงๆ”ลิเวียธานเอ่ยขึ้น

“อย่ามาหื่นแถวนี้จะได้มั้ย”แลนเซล็อตเอ็ดเบาๆ

“ข้าอยากจะไปอาบน้ำให้เลออนแทนหมอนั่นจัง”ลิเวียธานยังคงพูดด้วยความเพ้อ ยิ่งมองมือของเฮราคลีออสที่ได้ลูบไปบนตัวของเลออนทุกส่วนก็ยิ่งอิจฉา

“หึ แทนที่จะได้อาบน้ำให้ ข้าว่าเจ้าจะได้ตายแทน”มหาเทพว่า

“ข้าคิดอะไรออกแล้ว”อยู่ดีๆลิเวียธานก็โพล่งขึ้นมา

“อะไรอีกล่ะ”มหาเทพเอ่ยอย่างไม่ไว้ใจ

“ข้ามีแผน...”ลิเวียธานเว้นวรรคเล็กน้อย แย้มยิ้มขึ้นที่มุมปากอย่างเจ้าเล่ห์

“ก็แค่หวังว่าเทพแห่งท้องฟ้าจะให้ความร่วมมือ หึหึหึ”แค่นี้แลนเซล็อตก็รู้สึกว่ากำลังจะมีเรื่องเกิดขึ้นซะแล้ว

เห้อ...ข้าสงสารเจ้านะเลออน
...
..
.
แต่ข้าก็อยากเห็นเจ้าโดนเหมือนกัน ฮ่าๆๆ


- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

ใครๆก็อยากแกล้งเลออน5555 บอกเลยว่ามหาเทพนี่ตัวแสบเลย
เอาละมาดูกันว่าจอมมารจะคิดแผนอะไรได้ ฝากติดตามด้วยนะค้าาา

[Jthida]

ถ้าท่านจอมมารปล่อยสารเคมีลงทะเลจริงนี่โหดร้ายอ่ะ แค่เพราะอยากให้เลออนขึ้นทะเล พวกไซเรนตั้งมากมายถึงต้องตายกันอ่ะ แต่ถ้าไม่ใช่ก็โล่ง

[บูมเบส]

ชั่วร้ายจริงๆ

[❣☾月亮☽❣]

โอ้โหแผนแต่ละแผน สมเป็นจอมมารจริงๆ สกิลตอแหลนี่สุดๆ
อุ้ยนี่ชมนะเจ้านะท่าน

[YADA]

นี่เทพกันจริงๆใช่ไม๊ แกล้งกันเหมือนเด็ก

ขำาาาา... 

[Wut_Sv]

เลวววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววว

[nevergoodbye]

โอ๊ยยยยยย สนุกมากกกกกกกกค่ะ
คือปกติเราเป็นพวกไม่ค่อบอ่านแนะนำตัวละคร เราจะข้ามๆมาเลย แต่อันนี้อ่านไปเพลินๆ เขียนได้ลื่นไหลมากค่ะ (เป็นเพราะรูปแซ่บด้วยค่ะ  )

ก่อนอื่นขอประนามจอมมารหน่อย นายมันเลวบริสุทธิ์มาก ทำลายระบบนิเวศและพวกไซเรนที่ไม่รู้เรื่อง มันไม่น่าให้อภัยจริงๆ

พ่อจอมเทพเพื่อนจอมมารก็ดูจะนิสัยไม่ดีๆพอกัน ทำไมไม่ห้ามเพื่อนบ้างเลย คุณธรรมไปอยู่ตรงไหน 

ถึงกระนั้น.......... เราก็อยากเห็นเลออนโดนเช่นกันค่ะ 
รอดูว่าจอมมารจะจีบเลออนติดมั้ย ขอให้สมหวังเร็วๆ 

[azure]

แสบรองจากจอมมารก็มหาเทพนี่แหละ

[ohuii]

นิสัยเสียมากเลยจอมมาร ขอให้จีบติดช้าๆ เลออนคนงามเล่นตัวไปนานๆได้เลยค่ะ

[nevergoodbye]

รอ 

[kawoat]

 :hao7:มหาเทพนิสัยไม่ดีขี้แกล้ง จอมมารยังพอว่า ฮ่าๆๆๆ 

[Minzero]

สนุกกกกกกกกกกก

[♥lvl♀‘O’Deal2♥]

จอมมารช่างเกรียนเสียจริง

[natsikijang]

สนุกอ่ะ  แฟนตาซีแบบนี้แปลกดีค่ะ จอมมารเป็นเพื่อนกับมหาเทพ  แต่ดูแล้ท่าจะจีบเลออนยาก

[Poseidon]

สนุก รอติดตามจ้า

[liebestraum]

เรากลับมาแล้วนะทุกๆคน หลังจากหายไปกับภารกิจและสอบมิดเทอมของมหาลัยผ่านพ้นไปทนิยายก็กำลังเขียนต่อ

ตอนนี้อยู่ในช่วงอ่านทวนเพื่อให้ฟีลกลับมาก่อนเพราะหายไปนานมากกกและทบทวนด้วยว่าเขียนไปถึงไหนแล้ว

อีกไม่นานตอนใหม่ก็คงมาแล้วค่ะ ขอบคุณทุกๆคนยังติดตามนะคะ

รักทุกคนน้าๆ