เรื่องสั้น] อยากรู้จัก...อยากให้เธอได้รู้จัก+ ตอนพิเศษ1 เดทแรก (8/11/59)
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: เรื่องสั้น] อยากรู้จัก...อยากให้เธอได้รู้จัก+ ตอนพิเศษ1 เดทแรก (8/11/59)  (อ่าน 3756 ครั้ง)

ออฟไลน์ 205arr

  • เราคงอยู่ไกลกันเป็นพันหมื่นลี้
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 748
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +35/-1
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ


ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0

ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน  เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ   เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด   คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง   จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต  และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ   

เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า  อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต   จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น   ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย  ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ  เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้  ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ

5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้  มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute  ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).

9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ

10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป  โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com  ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย  เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป

11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว

บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป

12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด

13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ

14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน  ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด  ควรจะให้เครดิตกับ... 
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ  ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ  พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง 
  (กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น  หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส
- ถ้าเป็น FW mail  ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail

16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข

17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน  ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง  นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)


เรื่องสั้น อยากรู้จัก...อยากให้เธอได้รู้จัก

วิชาแคลคูลัสเป็นสิชาบังคับของนักศึกษาปีหนึ่งหลายคณะ เทอมแรกของภาคการศึกษานี้ในเซคชั่นหนึ่งมีนักศึกษาสาขาคณิตศาสตร์กับนักศึกษาของคณะวิศวะเรียนร่วมกันในห้องเรียนรวมห้องใหญ่ที่เรียกว่าห้องสโลป
ห้องสโลปจุคนได้หลายร้อย มีที่นั่งไล่ระดับกันไปจากแถวแรกอยู่ต่ำสุดไปถึงแถวบนที่อยู่สูงสุด หน้าห้องมีจอโปรเจคเตอร์อันใหญ่ ข้างๆ ห้องจะมีจอทีวีหลายตัวฉายภาพที่อาจารย์กำลังสอนอยู่
วิชานี้ไม่สมควรจัดให้นักศึกษาเรียนในภาคบ่ายเป็นอย่างยิ่ง เพราะการกินข้าวอิ่มๆ แล้วมาเรียน สมองมักไม่ค่อยแล่น แต่ถึงอย่างนั้นก็เถอะ จำเป็นต้องจัดให้เรียนแต่แปดโมงเช้าไหม
เพราะกิจกรรมต่างๆ ที่จัดสำหรับน้องใหม่ ไหนจะเข้าห้องเชียร์ ไปซ้อมกีฬาน้องใหม่ รุ่นพี่นัดเลี้ยง ทั้งพี่โรงเรียน พี่ชมรมหรือพี่จังหวัด หลายสายหลายกลุ่มเยอะแยะไปหมด การตื่นมาเรียนให้ทันแปดโมงมันยาก แต่ไม่ยากมากหรอกหากตั้งใจทำจริงๆ ว่าไหม
คาบเรียนแคลคูลัสจึงมีนักศึกษาอย่างมากเพียงครึ่งหนึ่งเท่านั้นเอง
แต่ถึงอย่างนั้น ทุกๆ เย็นของวันที่มีเรียนวิชานี้ก็จะมีเฟสบุ๊คหนึ่งอัพโหลดรูปภาพที่ถ่ายจากสมุดเลกเชอร์วิชาแคลคูลัสลงในกลุ่ม “CALCULUS sec.1” เสมอ
********************************

ผมเป็นนักศึกษาปีหนึ่งของคณะวิศวะ ผมก็ว่าตัวเองหน้าตาธรรมดาทั่วไป แต่เพื่อนๆ คงเห็นต่างพอสมควรถึงได้คะยั้นคะยอแกมบังคับให้ผมเป็นตัวแทนประกวดเดือนสาขา
“มึง กูไม่อยากเป็นอ่ะ” ผมหันไปโอดครวญกับ “บอล” เพื่อนข้างๆ
ยัยเพื่อนผู้หญิงข้างหลังคงจะได้ยินเลยชะโงกหน้ามาคุยด้วย
“เถอะน่า หน้าตาแบบนี้จะปล่อยให้เสียของได้ไง” แล้วทำไมต้องยิ้มแบบนั้น ดูจิตๆ นิดๆ นะเนี่ย อ้อ ลืมบอกไปว่ายัยคนนี้แหละที่เป็นตัวตั้งตัวตีทำให้ผมได้เป็นเดือนสาขา

ที่ไม่อยากไปประกวดก็เพราะกลัวอายเค้าโว้ยยยย ทำไมไม่เข้าใจกันบ้าง
ความสามารถพิเศษก็ไม่มี คารมก็ไม่ดี
ให้ตาย สงสัยผมคงจะมีดีแค่หน้าตาอย่างที่ยัยคนนี้บอกจริงๆ   

สุดท้ายด้วยการระดมสมองระหว่างบอลกับยัยเพื่อนผู้หญิง ก็ได้ข้อสรุปว่าวันคัดเดือนคณะ ผมจะเล่นกีต้าร์ แต่ไม่ได้เล่นเก่ง เล่นเทพ หรือลีลาแพรวพราวอะไรนะ คือมันไม่มีอย่างอื่นจะไปโชว์แล้วจริงๆ
เล่นกีต้าร์อย่างเดียวด้วย ไม่ได้ร้องเพลงนะครับ คือไม่กล้าโชว์เสียงจริงๆ
“มึงเสียงก็ทุ้มหล่อดีนะเว้ย ทำไมแหกปากร้องแล้วเสียงเหมือนเป็ดงี้วะ ตกคีย์จนกูเพลีย” บอลอดที่จะบ่นไม่ได้
“แกเล่นกีต้าร์ ทำหน้าหล่อๆ ยิ้มนิดๆ สงสายตาหวานๆ ไปที่คนดู เข้าใจมั้ยยะ” ยัยเพื่อนผู้หญิงที่ตอนนี้กลายเป็นผู้ดูแลผมกำชับก่อนจะขึ้นเวที  ได้ยินเสียงกรี๊ดจากหน้าม้าสาขาผมทำเอาขาสั่นไปเลย

อยากรู้ผลการประกวดใช่มั้ยครับ
ผมได้เป็นเดือนคณะ
เฮ้ย ได้เป็นได้ไงเนี่ย ผมยังงง
“หน้าตาดีมีชัยไปกว่าครึ่งจริงๆ” ได้ยินบอลคุยกับยัยเพื่อนผู้หญิงที่ก็เออออไปด้วย
คือชมผมรึเปล่าครับเนี่ย

นั่นแหละครับ ชีวิตช่วงนี้ของผมก็เลยยุ่งขึ้นเยอะ ทั้งซ้อมการแสดงรอประกวดเดือนมหาลัย ซ้อมกีฬาเพื่อแข่งในกีฬาเฟรชชี่ ทั้งนั่น นี่ นู่น แทบไม่ค่อยได้เข้าเรียนวิชาแคลคูลัสเลยด้วยซ้ำ หรือวันไหนเข้าทันก็หลับๆ ตื่นๆ

“อาจารย์จะควิซคาบหน้า ตายๆๆ กูตายแน่ๆ” ผมบ่นกับบอลทันทีที่เรียนเสร็จเช้าวันศุกร์
“จริงมึง กูจะทำไงดี บ่ายนี้เข้าห้องสมุดอ่านหนังสือเถอะว่ะ” บอลชวน ผมก็รีบเห็นด้วยทันที ต้องรีบอ่านตอนบ่ายเพราะตอนเย็นพี่นัดซ้อมการแสดงประกวดเดือนอีกแล้ว

“แฮ่” เสียงของยัยเพื่อนผู้หญิงที่ยื่นหน้ามาตรงเก้าอี้ว่างๆ ขณะที่ผมกับบอลกำลังอ่านหนังสือที่ห้องสมุด พวกเรากำลังใช้สมาธิกันอยู่พอมีเสียงดังก็ทำให้บอลถึงกับสะดุ้งจนปากกาตก
“ยัยเก๋” บอลทำเสียงดุใส่ยัยเพื่อนผู้หญิง รู้ชื่อเธอหรือยังครับ เธอชื่อเก๋นั่นเอง
“อ่านไรอยู่” ยักเก๋ถาม
“อ่านแคลดิ จะสอบแล้วยังไม่รู้เรื่องเลย” บอลตอบ
“แกเข้าเรียนทุกคาบไม่ใช่เหรอเก๋ ติวให้หน่อยดิ” ผมมองหน้ายัยเก๋อย่างมีความหวัง
“แกเอาตรรกะอะไรมาบอกว่าเข้าเรียนทุกคาบแล้วต้องเรียนเข้าใจยะ” ยัยเก๋เท้าเอวตอบ จนบอลที่เงยหน้าจากสมุดเลกเชอร์ทำหน้าเซ็งทันที
“แต่ฉันมีนี่เว้ย” ยัยเก๋ส่งมือถือมาให้ดู เป็นภาพถ่ายของสมุดเลกเชอร์ในโพสๆ หนึ่งในกลุ่ม “CALCULUS sec.1” ที่อัพเดตทุกวันตั้งแต่คาบแรกจนถึงวันพุธที่แล้ว เขียนได้เป็นระเบียบมาก ตัวหนังสืออ่านง่าย
“เดี๋ยวเย็นๆ ก็คงจะอัพรูปเลกเชอร์ของเมื่อเช้า” ยัยเก๋ให้ข้อมูลเพิ่ม
“เลกเชอร์ของใครอ่ะ แล้วกลุ่มนี้กลุ่มอะไร ทำไมเค้าไม่ได้อยู่ด้วย” บอลถาม
“เลกเชอร์ของใครไม่รู้ แต่เนี่ยเป็นกลุ่มที่เรียนแคลเซกชั่นหนึ่ง พวกเด็กแมทเป็นคนตั้งกลุ่มมั้ง จนมีเพื่อนฉันบางคนได้เป็นสมาชิกกลุ่มนี้เลยดึงฉันเข้าด้วย”
“แกดึงเรากับบอลเข้ากลุ่มด้วยดิถ้างั้น” ผมบอก


ผมรีบเข้าไปดูโพสนั้น กวาดตามองเลกเชอร์ โห เขียนได้ละเอียดมาก เอาบางรูปมาเทียบกับเลกเชอร์ของตัวเอง นี่ผมเขียนอะไรลงไปเนี่ย อ่านที่ตัวเองจดมายังไม่เข้าใจเลย มีอธิบายเพิ่มตรงที่อาจารย์ข้ามไปด้วยเพราะตรงนี้ผมเขียนเครื่องหมายคำถามไว้อยู่ ในเลกเชอร์ที่ดูเขาก็พยายามเขียนให้เข้าใจง่ายๆ มีวาดรูปประกอบด้วย มีแบบฝึกหัดท้ายบททำให้ดูด้วย นี่เป็นเลกเชอร์ของใครกันนะ
ผมค่อยๆ ไล่อ่านในโพสนั้นตั้งแต่เลกเชอร์คาบแรก จดโน้ตตาม ส่วนไหนที่กาดอกจันทร์ไว้ผมก็ทำตาม ค่อยทำตามทีละขั้นตอน เขียนดีจนผมอ่านตามได้เข้าใจอ่ะ ทำให้ผมรู้สึกสนุกไปกับวิชานี้เลย
**********************************

เช้าวันเสาร์ผมตื่นสิบโมง หลังจากเทนมใส่ซีเรียล เอาผลไม้ที่หั่นแช่ตู้เย็นไว้เทลงตาม แล้วถือไปนั่งกินที่โต๊ะ เปิดเลกเชอร์ของใครคนนั้นกะจะอ่านให้จบตอนนี้เลย เพราะผมอ่านถึงเลกเชอร์ของวันจันทร์แล้ว
เข้าเฟสบุ๊คก็เห็นการแจ้งเตือนที่นิวฟีด
เลกเชอร์ล่าสุดถูกอัพตอนเที่ยงคืน ผมเปิดดูก็เป็นเรื่องที่เรียนกันเมื่อวานนั่นแหละ แต่เขียนดีกว่าที่ผมจดตามเยอะ มันต่างกันอยู่นะครับ ระหว่างจดตามอาจารย์แบบไม่เข้าใจแบบผมกับจดเรื่องที่อาจารย์สอนแบบเข้าใจและมีขยายความด้วย อ้อ มีเก็งข้อสอบที่อาจารย์จะออกควิซให้ด้วย

ใครกันนะ
เลกเชอร์ของใครกัน
ทำไมใจดีจัง
ผมกดเข้าไปที่โปรไฟล์คนโพส ไม่มีข้อมูลอะไรเลย ไม่มีเพื่อนสักคน รูปโปรไฟล์ก็ใช้เป็นรูปหมา มือไวเท่าความคิดผมคลิกส่งคำร้องขอเป็นเพื่อนอย่างรวดเร็ว

รอด้วยความตื่นเต้น
จนผ่านไปสิบนาที เป็นชั่วโมง จนตอนเย็นหยิบมือถือมาดู ใครคนนั้นก็ยังไม่รับเป็นเพื่อนสักที

ผมรอไม่ไหวแล้ว ความอยากรู้ว่าเจ้าของเลกเชอร์เป็นใครมันเพิ่มขึ้นทุกที
ผมคลิกตรงข้อความ เพื่อส่งหาใครคนนั้น

สวัสดีครับ
เราชื่ออุ๋ยนะ เรียนแคลคูลัสเซคหนึ่งเหมือนกัน
เราอยู่วิศวะ
ขอบคุณสำหรับเลกเชอร์นะ อ่านเข้าใจง่ายมากเลย


ไม่เป็นไรครับ
ดีใจที่อ่านเข้าใจนะ


หืม อีกฝ่ายตอบผมแทบจะในทันที ว่าแต่ไม่ตอบรับคำร้องขอเป็นเพื่อนจากผมหน่อยเหรอ แล้วก็เป็นผู้ชายนี่นา เห็นลายมือเป็นระเบียบ จดเรียบร้อยซะขนาดนี้นึกว่าผู้หญิงซะอีก

ไม่รับเราเป็นเพื่อนหน่อยเหรอ
รับเราเป็นเพื่อนหน่อยเถอะ
อยากรู้จักจริงๆ นะ

 
ผมรอการตอบกลับจากอีกฝ่าย แต่ก็ไม่มี จนเย็นวันอาทิตย์ก็ยังไม่ตอบ จะควิซวันจันทร์อยู่แล้วนะ ยังไม่รับผมเป็นเพื่อนด้วยอีกแน่ะ เที่ยงคืนผมเลยส่งข้อความไปหาเขาคนนั้นอีกครั้ง

เราจะตั้งใจทำควิซนะ
เนี่ยอ่านจบสามรอบแล้ว
ถ้าเราทำได้เกินมีนต้องรับเราเป็นเพื่อนด้วยนะ
เราอยากรู้จักนายจริงๆ



************************
สวัสดีค่ะ :-[
ยังไม่จบนะคะ คิดว่าอีกสักพาร์ทน่าจะจบ  o22
ขอบคุณที่แวะมาค่ะ  :mew1:


Share This Topic To FaceBook
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 08-11-2016 09:33:44 โดย 205arr »

ออฟไลน์ warin

  • รถไฟขบวนนั้น ได้แล่นผ่านไปแล้ว
  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1938
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +60/-1
    • -
ได้อารมณ์มาก  อ่านแล้วนึกถึงสมัยป.ตรี  เรียนแคลคูลัส  หุหุ
ขอให้ได้เกินมีนนะจ๊ะ  จะได้รับเป็นเพื่อน  สานสัมพันธ์ให้รุดหน้า

ออฟไลน์ 205arr

  • เราคงอยู่ไกลกันเป็นพันหมื่นลี้
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 748
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +35/-1

                         -ต่อ-

การสอบควิซครั้งแรกผ่านไปเกือบเดือนแล้วครับ ไม่ใช่เรื่องแปลกที่คะแนนผมจะเกินมีน และก็ไม่ใช่เรื่องแปลกอีกเช่นกันที่ “เขา” ไม่ยอมรับผมเป็นเพื่อนสักที
ก็ถ้าปกปิดตัวตนขนาดนี้ คงจะยอมรับใครเป็นเพื่อนง่ายๆ หรอกนะ ครั้งนั้นที่ผมมัดมือชกเขาว่าถ้าคะแนนเกินมีนต้องรับผมเป็นเพื่อนในเฟสน่ะ ผมคิดเองเออเองทั้งเพ
การประกวดดาว-เดือนมหาลัยก็เพิ่งเสร็จไปเมื่ออาทิตย์ที่แล้ว ผมที่หวังว่าจะใช้เวทีนี้เพื่อหลอกล่อให้อีกคนมาเชียร์ก็ต้องผิดหวังอีก เขาบอกว่าเขากลับบ้านครับ
ดีแล้วล่ะที่เขาไม่มาเชียร์
ขนาดแค่หน้าม้าจากพวกเพื่อนๆ ในคณะก็ทำเอาผมประหม่าสุดๆ ดีนะที่ตอบคำถามดีเลยได้รองอันดับสองมาปลอบใจ
               
------- ---------- ----- -------- -------- --------



“แก ได้แล้ว” ยัยเก๋ตะโกนดังลั่นหน้าร้านข้าวก่อนจะเดินมาหาผมกับบอลที่โต๊ะ
“ตะโกนเสียงดัง อายคนอื่นเค้า” บอลดุ ยัยเก๋ไม่ใส่ใจเหมือนเดิม วางกระเป๋าลงและนั่งข้างๆ ผม
“นี่ไงอุ๋ย เฟสของเจ้าของเลกเชอร์ที่แกให้เราไปสืบมาอ่ะ” ผมรีบชะโงกหน้าไปดูในมือถือ คือไม่มีอะไรเลย มีรูปโปรไฟล์หมา แมว สองสามรูป ภาพโคฟเวอร์ที่เป็นภาพวิวสองสามรูป นอนนั้นมีแต่แชร์อะไรก็ไม่รู้จากเกมส์เต็มไปหมด
“หายากป่ะ” ผมถาม
“ไม่นะ เค้าไปถามเพื่อนภาคแมทก็ได้เฟสมาเลยง่ายๆ ชื่อจริงภูมิใจ ชื่อเล่นภูมิใจ”
“แล้วจะรู้ไหมเนี่ยว่าเป็นคนไหน” ผมบ่นพลางหยิบมือถือตัวเองมาส่งคำขอเป็นเพื่อนอีกครั้ง
“เพื่อนเค้าบอกว่า ภูมิจะนั่งแถวแรกเยื้องกับโต๊ะอาจารย์เลย นั่งคนเดียวทั้งแถวนั่นแหละ หาไม่ยาก” ได้ฟังดังนั้นผมก็แอบมีแผนในใจ
               
---- --- - -- - - -           -- - - - - - -- ------------------



แปดโมงสิบห้าพอดีของวันจันทร์ ผมพยายามทำตัวให้ลีบแล้วเดินเข้ามาในห้อง อาจารย์ก็สอนของอาจารย์ไปไม่มีหรอกครับที่จะหันมาดุ อาจารย์บอกว่าโตแล้ว รับผิดชอบตัวเอง มาเรียนไม่ทันก็หาทางทำความเข้าใจในส่วนที่ไม่ทันให้ได้
ผมไม่ค่อยอายอาจารย์เท่าไหร่หรอกครับ มันมีพวกมาสายแบบผมเยอะเหมือนกัน แต่ผมอายเขาคนนั้นน่ะสิ จากที่จดเลกเชอร์อยู่ก็หันมามองผมนิดนึงแล้วก็มองจอโปรเจคเตอร์ต่อ
ภาพลักษณ์ติดลบแต่แรกเชียว เฮ้อ
ผมเดินมึนๆ ไปนั่งริมสุดของแถวแรก ไม่เหมือนทุกทีที่จะนั่งหน้าตู้แอร์ปีกซ้ายของห้องกับกลุ่มเพื่อนๆ ทำเลดีนะครับ ได้มองเขาคนนั้นไปด้วย มองจอชัดอีกต่างหากแถวหน้าเนี่ย
จดเลกเชอร์ไปด้วย คิดไปด้วยว่าจะทักยังไงดี
“หวัดดี เราอุ๋ยไง” จะให้ทักเขางี้เหรอ ไม่ไหวมั้ง ดูไม่มีศิลปะในการพูดเอาซะเลย
                  
---    -- - -- - - - -----  --     ----  - -


หมดคาบแล้ว อาจารย์เดินออกไปแล้ว เพื่อนๆ ก็พากันเดินออกตามอาจารย์ไปติดๆ เขาคนนั้นเก็บของใส่กระเป๋าเรียบร้อยแล้ว ตอนนี้กำลังเล่นมือถืออยู่
ผมเดินไปนั่งข้างๆ เอานิ้วสะกิดเสื้อนักศึกษาเบาๆ พอเขาหันมาก็เอ่ยประโยคเดียวที่ติดอยู่ในหัวว่า
“หวัดดี เราอุ๋ยไง” ฉีกยิ้มตาหยีและเกาหัวเขินๆ เฮ้อ ก็คนมันไม่มีศิลปะในการพูดนี่นา
“ภูมิใจ” เขาเอานิ้วชี้ชี้ตัวเอง
เกิดความเงียบระหว่างเราไปชั่วขณะ


“ก็ที่อุ๋ยทักไปในเฟสไง ที่บอกว่าอยากรู้จัก อยากเป็นเพื่อนด้วยน่ะ อุ๋ยส่งคำขอในเฟสไปแล้วด้วย” ผมรีบพูดเมื่ออีกคนทำท่าเก็บกระเป๋าจะลุกออกจากห้อง
เขาหันมาอมยิ้ม หยิบมือถือมาทำอะไรก็ไม่รู้สักพักก็โชว์ให้ผมดู
“อื้ม เป็นเพื่อนกันแล้ว แล้วยังไงต่อ” เขาเอียงคอมองผม มุมปากยังมีรอยยิ้มจางๆ
นั่นสิ แล้วยังไงต่อนะ เพิ่งนึกออกว่าต้องหาตัวจริงของภูมิจากไหนก็ไม่กี่วันก่อน เมื่อวานก็เพิ่งได้เฟส วันนี้ก็เลยเดินมาทักเลย
“ทำไมไม่รับอุ๋ยเป็นเพื่อนตั้งแต่ตอนนั้นล่ะ” ผมอดสงสัยไม่ได้
“อยากเป็นแค่เพื่อนในโซเชียลเหรอ”
แหม ผมรู้น่าว่าประโยคนี้ของภูมิใจหมายความว่ายังไง


“แล้ว...” ผมลากเสียง “ถ้าอยากเป็นมากกว่าเพื่อนล่ะ”
นาทีนี้ต้องพุ่งชนครับ จะมาเหนียมอายใช้ได้ที่ไหนกัน
“ก็ลองดู” ภูมิใจส่งยิ้มเจ้าเล่ห์มาให้ ก็นะ ไม่ยอมแพ้กันเลย

************************
หลังจากลงครึ่งแรกเสร็จ ก็ไม่รู้จะแต่งให้จบยังไงเลยค่ะ ฮ่าๆๆๆ
ว่าจะแอบย่องมาลบทิ้งแล้วลงเรื่องอื่นเนียนๆ ไป คุณ warin ก็มาคอมเม้นท์ซะก่อน
ทั้งขอบคุณแล้วก็ขอโทษด้วยนะคะ
อ่านที่ตัวเองเขียนก็รู้สึกว่าน่าจะตัดส่วนที่ไม่เกี่ยวข้องทิ้งได้เยอะเชียวค่ะ
แต่ก็เผลอเขียนลงไปแล้วนี่นะ
จะพยายามให้ดีขึ้นในครั้งต่อไปนะคะ
ขอบคุณที่แวะมาอ่านค่ะ :mew1:


ออฟไลน์ Raina

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 342
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +13/-2
หลังจากลงครึ่งแรกเสร็จ ก็ไม่รู้จะแต่งให้จบยังไงเลยค่ะ ฮ่าๆๆๆ

เริ่มต้นได้ดีแล้วจ้า จริงๆจะเขียนต่อก็ยังได้นะ ไปได้หลายทางอยู่ เช่น ภูมิใจอ่อยกระจาย ส่วยอุ๋ยก็จีบแบบกล้าๆกลัวๆ ฯ

ถ้าตันจริงๆ ก็เริ่มเรื่องใหม่โลด ค่อยๆลับฝีมือไป สู้ๆน้า :-)

ออฟไลน์ cchompoo

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1402
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +29/-4

ออฟไลน์ sirin_chadada

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4110
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +114/-8
ภูมิใจมีแผนสินะ
ขอบคุณค่ะ

ออฟไลน์ qoxity

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 10
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
น่ารักมากเลยค่ะ เชียร์ๆอยากให้มีต่ออ  :katai2-1:

ออฟไลน์ twinmonkey0311

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 5500
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +110/-9

ออฟไลน์ arij-iris

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2922
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +30/-5
อยากรู้ว่าใครเมะ ใครเคะอ่ะ แอบเชียร์ให้ภูมิใจเมะนะ อิอิๆๆๆๆ

ออฟไลน์ fida

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 353
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +10/-0
จบแล้วหรือคะ

อยากติดตามเรื่องราวต่อไปจัง

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ 205arr

  • เราคงอยู่ไกลกันเป็นพันหมื่นลี้
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 748
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +35/-1
ตอนพิเศษ 1 เดทแรก






หลังจากคุยกับภูมิใจวันนั้น ผมก็อดไม่ได้ที่จะเล่าให้เพื่อนทั้งสองฟังคร่าวๆ ถึงเหตุการณ์ในห้องเรียน และเป้าหมายสำคัญที่ผมกำลังจะพุ่งชนคือ

ผมจะจีบภูมิใจครับ

ถึงจะรู้จักกันไม่มาก เคยคุยกันจริงจังแค่ครั้งเดียว ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าอีกฝ่ายเป็นคนอย่างไร และเราจะเข้ากันได้ไหมก็ยังไม่รู้เลย

แต่ผมสนใจเขา อยากศึกษาเขาให้มากกว่านี้ และอยากให้เขารู้จักผมให้มากขึ้นเช่นกัน จะได้รู้ว่าเราสองคนสามารถเดินข้างกันได้ไหม

“แกต้องชวนภูมิใจเดท” ยัยเก๋ออกความเห็น

“เข้าท่านะเนี่ย ชวนไปไหนดี” ผมพยักหน้าหงึกหงักเห็นด้วย

“ดูหนัง” บอลออกความเห็น

“จะไปเดทเงียบรึไงยะ อยู่ข้างกันเงียบๆ ในโรงหนังจะไปสนิทกันมากขึ้นได้ยังไง” ยัยเก๋แว้ดขึ้น

“ชวนไปกินไง บุฟเฟต์ปิ้งย่าง เนื้อย่าง เอาแบบเกาหลี ญี่ปุ่นก็ได้จะได้นานหน่อย หรือไม่ก็ร้านหมูกระทะหลังมอนู่นเลย” ยัยเก๋เสนอบ้าง

“สงสัยไม่เคยมีแฟน” บอลทำหน้าเพลีย แล้วสองคนนี้ก็หันไปเถียงกันเองซะอย่างนั้น

//-/------------------/----/--/--///

“ภูมิใจ พรุ่งนี้เย็นว่างป่ะ อุ๋ยว่าจะชวนไปวิ่ง” ผมทักแชทไปหาภูมิใจครับ ตัดสินใจได้แล้วว่าเดทแรกของผมกับเขาคือการวิ่งออกกำลังกายไปด้วยกัน ระยะทางไปกลับก็แปดกิโลเมตร นานพอสมควรที่จะได้อยู่ข้างกันโดยที่ผมไม่ประหม่า

เพราะผมชอบวิ่ง เลยอยากจะเผยตัวตนของผมให้อีกฝ่ายได้รู้จักทีละนิด ในขณะที่ยัยเก๋ดูถูกว่า มันจะไปเข้าท่าได้ยังง้าย

“ได้สิ งั้นเดี๋ยวเอามอไซค์ผมไปนะ อยู่หอไหนเดี๋ยวไปรับ”

อดดีใจไม่ได้ เดทแรกของผมไม่ล่มแล้วครับ



“ภูมิใจเคยมาวิ่งที่นี่มั้ย” ผมถามตอนที่เราถึงจุดจอดมอเตอร์ไซค์สำหรับคนมาวิ่ง

“ครั้งแรกเลย” เขามองผมและอมยิ้มนิดๆ ผมเสตามองต้นปาล์มข้างๆ ทำไมต้องรู้สึกเขินด้วยนะ ก็แค่รอยยิ้มเล็กๆ ของคนที่ผมแอบสนใจเท่านั้นเอง

“ก่อนอื่นเราต้องยืดกล้ามเนื้อก่อน ทำตามเรานะ” ภูมิใจบอกว่ามาวิ่งครั้งแรก ผมเลยยืดกล้ามเนื้อให้เขาดูแล้วทำตาม ตั้งใจสอนประหนึ่งตัวเองเป็นผู้รู้สอนศิษย์ยังไงยังงั้นเลย ภูมิใจอมยิ้มนิดๆ ตอนทำไปด้วย จนผมอดสงสัยไม่ได้ว่ามีความสุขขนาดนั้นเลยเหรอ

ผมวิ่งช้าๆ เพราะเกรงว่าภูมิใจที่ไม่คุ้นเคยกับการวิ่งจะเหนื่อยไปซะก่อน แต่วิ่งไปได้ไม่นานภูมิใจก็วิ่งช้าลงแทบจะเป็นการเดินอยู่แล้ว แถมยังหายใจแรงด้วย

“ภูมิใจไหวไหม” ผมถามอย่างเป็นห่วง

“ไหวๆ” ภูมิใจชูสองนิ้วยืนยัน แต่ผมอดเป็นห่วงไม่ได้ มือก็เผลอทำอย่างนี้โดยอัตโนมัติ

“อ่า อุ๋ยกลัวภูมิใจเป็นลมน่ะ ขอโทษทีนะ” ภูมิใจมองผมตาใส พร้อมกับเสตามองมือผมที่จับมือเขาอยู่ ทำให้ผมต้องรีบอธิบายจนลิ้นแทบพันกัน แล้วนั่น เขาอมยิ้มอีกแล้ว หรือเขาจะเขินผมนะ พอคิดแบบนี้ผมก็เขินตามไปด้วยซะอย่างนั้น

คนที่วิ่งสวนมามองเราสองคนยิ้มๆ มองหน้าเราแล้วก็มองมือเราสองคนไปด้วย เพราะทางวิ่งไม่ได้กว้าง ผมที่กลัวจะเกะกะขวางทางคนอื่น จึงวิ่งนำภูมิใจเวลามีคนวิ่งสวนมา มือเราสองคนก็จับกันอยู่อย่างนั้น เพราะ พอผมจะปล่อยมือ ภูมิใจกระชับมือผมกลับ

นอกจากจะเขินภูมิใจแล้ว ผมก็ชักจะเขินคนวิ่งคนอื่นๆ เหมือนกันนะ หันไปมองภูมิใจก็เห็นเขาหน้าตามีความสุข ชมนกชมไม้สบายใจ นี่ไม่รู้สึกถึงสายตาคนอื่นบ้างหรือไง



วิ่งมาสุดทางที่บึง เห็นรถขายลูกชิ้นจอดอยู่ภูมิใจเลยชวนผมแวะ คนขายให้ไม้จิ้มลูกชิ้นมาอันเดียวเอง งกจัง

รอภูมิใจจิ้มลูกชิ้นเข้าปากเสร็จ ผมก็เอื้อมมือจะจิ้มบ้าง แต่ภูมิใจขยับถุงลูกชิ้นหลบ

“อุ๋ยกินด้วย หิวแล้ว” เหมือนอ้อนภูมิใจเลยเนอะ คงไม่ใช่มั้ง

“อ้าปากเร็ว จะป้อน” ภูมิใจสั่งก่อนจะจิ้มลูกชิ้นมาจ่อปากผม ส่วนผมก็เอามือปิดปากอัตโนมัติ

“ป้อนทำไม” ผมส่ายหัวเบาๆ อดเขินไม่ได้กับสายตาระยิบระยับของอีกคน
.


.

.

“อ่อยอยู่ ไม่รู้เหรอ”

.


.


ผมทรุดตัวนั่งสองมือปิดหน้าทันที เชี่ย!!!! เขินว่ะ อ๊ากกกกกกกกกกก
ทำไมรู้สึกเหมือนโดนชวนมาเดทซะเอง ทั้งๆ ที่ผมเป็นคนชวนภูมิใจมาเดทแท้ๆ





*********************

สวัสดีค่ะ เอาตอนพิเศษที่เขียนไว้นานแล้วมาให้ลองอ่านดูค่ะ
ขอบคุณคอมเม้นท์แล้วก็คำแนะนำด้วยนะคะ ดีใจมากเลย
การเขียนสำหรับเราก็ยังยากอยู่ดี คิดไม่ออกบ่อยๆ  :o12: :o12:
ขอบคุณที่แวะเข้ามานะคะ
 :กอด1: :กอด1:

ออฟไลน์ peaceminus1

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 71
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-0
เอาอีกๆๆๆๆๆ งือออออออ ทำไมน่ารัก :katai4:

ออฟไลน์ Billie

  • "Let come what comes, let go what goes and see what remains. That is what is real"
  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3333
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +78/-6

ออฟไลน์ twinmonkey0311

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 5500
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +110/-9
"อ่อยอยู่ ไม่รู้เหรอ" สรุปอุ๋ยโดนจีบอยู่ใช่ไหมเนี่ย อิอิอิ :laugh:

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด