7
พยัคฆ์ค่อยๆดึงแก่นกายที่ปลดปล่อยน้ำรักจนหมดแล้วออกมา ตอนนี้พยัคฆ์ที่กำลังอยู่ในมนต์จันทราเหมือนกับขวัญ มีความต้องการที่ไม่สิ้นสุดและกำลังจะปลดปล่อยตัวตนที่แท้จริงออกมา
พยัคฆ์จับร่างของขวัญให้นอนคว่ำราบไปกับเตียงนอนแล้วยกสะโพกของขวัญให้ลอยสูงขึ้น พยัคฆ์ที่อยู่ในร่างครึ่งคนครึ่งสัตว์ก็กลายร่างเป็นเสือขาวเต็มตัว
ขวัญที่นอนราบอยู่กับเตียงอย่างอ่อนแรงไม่รู้เลยว่าตนเองกำลังต้องรับศึกหนักขนาดไหน แต่ร่างกายของขวัญก็ยังต้องการ ต้องการการเติมเต็มให้มากกว่านี้
พยัคฆ์ที่กลายร่างเป็นเสือขาวเต็มตัวแล้ว ก็คำราม
ดังกึกก้อง พยัคฆ์ในร่างของเสือขาวจ้องมองช่องทางรักของขวัญที่มีเลือดและน้ำรักของตนปนกันอยู่ไหลย้อยออกมา ก่อนที่พยัคฆ์จะใช้ลิ้นเลียเลือดและน้ำรักเหล่านั้นจนหมด
ขวัญที่นอนอ่อนแรงก็เสียวซ่านจนแทบทนไม่ไหว
"อาาาา...อะๆๆๆ..."
พยัคฆ์ในร่างเสือขาวคร่อมร่างของขวัญที่นอนราบอยู่ แก่นกายใหญ่ที่ใหญ่อยู่แล้วก็ใหญ่มากขึ้นไปอีกเมื่ออยู่ในร่างเสือขาว แก่นกายใหญ่จ่อไปที่ช่องทางรักที่ขมิบอย่างเชิญชวน ก่อนจะกระแทกเข้าไปอย่างแรง ปั๊ก
" อะะะะ...."
ช่องทางรักที่บอบช้ำจากครั้งก่อนและภายในที่มีน้ำรัก
คั่งค้างอยู่ทำให้แก่นกายใหญ่เข้าทีเดียวครึ่งลำ
พยัคฆ์ในร่างเสือขาวกระแทกเข้าไปอย่างแรงอีกครั้ง
จนสุดความยาว
"อ้าาาา...."
ขวัญที่โดนกระแทกอย่างแรงถึงกับร้องเสียงหลง ทั้งใหญ่ ทั้งลึกทำให้เสียวและแน่นช่องท้องไปหมด
พยัคฆ์ในร่างเสือขาวกระแทกแก่นกายใหญ่ใส่ขวัญเต็มแรงอารมณ์ที่มี ซอยอัดกระแทกแรงเร็ว ปั๊บ ปั๊บ ปั๊บ ปั๊บ ขวัญเองร่างกายสั่นคลอนโยกไหวไปตามแรงกระแทก ขวัญทั้งเจ็บทั้งเสียวจนต้องกัดหมอนเอาไว้เพื่อกั้นเสียงร้องและความเจ็บปวดปนเสียวซ่าน แต่ร่างกายของขวัญก็ยังต้องการมัน ต้องการมากกว่านี้อีก
พยัคฆ์ในร่างเสือขาวซอยอัดกระแทกแก่นกายใหญ่
เข้าสุด ออกสุดกระแทกกลับเข้าไปแน่นๆตรงจุดกระสั่น
ปั๊ก ปั๊ก ปั๊ก
ขวัญที่กัดหมอนเอาไว้ก็ถึงกับกั้นเสียงเอาไว้ไม่อยู่
"อ้าาาา...โอ๊ยยยยยๆ...อืมมมมม..."
พยัคฆ์ในร่างเสือขาวเร่งแรงกระแทกให้เร็วแรงขึ้น
ไปอีกเพื่อที่จะส่งตัวเองและขวัญให้ไปถึงฝั่งฝัน
พยัคฆ์กระแทกรัวๆแรงๆแน่นๆที่จุดกระสันของขวัญ
ไม่กี่ทีก็ดันกระแทกแก่นกายให้เข้าไปลึกสุดความยาว
ช่องทางรักของขวัญบีบรัดกระตุกตอดแก่นกายใหญ่อย่างแรงก่อนที่ทั้งสองจะปลดปล่อยออกมาพร้อมๆกัน
"อะะะะ...อ้าาาา...ซีดดดดด..."
พยัคฆ์ปลดปล่อยน้ำรักอุ่นร้อนเติมเต็มเข้าสู่ภายใน
ของขวัญจนหมด น้ำรักเอ่อล้นไหลย้อยลงมาตามเรียว
ขาขาวของขวัญ พยัคฆ์ที่คาแก่นกายใหญ่เอาไว้ภายใน
ช่องทางรักก็ค่อยๆเริ่มขยับแก่นกายใหญ่สอดใส่ชักเข้า
ชักออกช้าๆอีกครั้ง ก่อนจะเพิ่มความเร็วแรงไปตามอารมณ์และสัญชาตญาณ
พยัคฆ์และขวัญร่วมรักกันครั้งแล้วครั้งเหล้าปลดปล่อยแล้วเริ่มต้นบนรักกันใหม่ซ้ำๆอยู่อย่างนั้นจนกระทั่งพระจันทรแดงลาลับขอบฟ้าไป
พยัคฆ์และขวัญที่เมื่อคืนผ่านศึกรักด้วยกันมาอย่าง
หนักหน่วงกว่าศึกรักครั้งนี้จะจบลง พระจันทรแดงลาลับ
ขอบฟ้าก็เป็นเวลาใกล้รุ่งสางเข้าไปแล้วทำให้ทั้งสองคนไม่รู้เลยว่าตอนนี้เวลาได้ล่วงเลยมาเป็นเวลาเท่าไหร่แล้ว
พยัคฆ์ที่นอนโอบกอดขวัญไว้ค่อยๆรู้สึกตัวตื่นขึ้นมา ก่อนจะมองไปที่รอยปานแดงตรงต้นคอของขวัญที่ตอนนี้มันเปลี่ยนเป็นรูปเขี้ยวเสือไปแล้ว หมายความว่ามนต์จันทราได้สำเร็จแล้ว ขวัญเป็นคนของเขาแล้ว
กลิ่นกายของขวัญก็กลายเป็นกลิ่นตัวเมียอย่างสมบูรณ์
พยัคฆ์ลุกขึ้นมาจากที่นอนก่อนจะเก็บกางเกงที่หล่นอยู่ที่พื้นขึ้นมาใส่ พยัคฆ์มองขวัญที่นอนหลับอยู่แล้วคิดว่าถ้าขวัญตื่นขึ้นมาคงจะจำเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อคืนไม่ได้และคงอยากรู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้น พยัคฆ์คิดว่าเขาจะเล่าเรื่องราวความเป็นมาทุกอย่างให้ขวัญฟังเพราะยังไงขวัญก็ต้องรู้เรื่องนี้อยู่ดีหรือบ้างที่ขวัญเองอาจจะรู้อะไรบ้างแล้วก็ได้
ขวัญรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาแล้วก็พยายามที่จะขยับตัวแต่
ร่างกายกับรู้สึกปวดร้าวและเจ็บไปหมดทั้งตัวโดยเฉพาะช่องทางด้านหลังที่ขวัญรู้สึกเจ็บปวดมากกว่าทุกส่วนในร่างกาย ขวัญคิดว่าตัวเองเหมือนคนที่ถูกรถชนแล้วอยู่ในอารมณ์โคม่า
"โอ๊ยยยย...เจ็บจัง...หรือว่าเรากำลังจะตาย "
พยัคฆ์ที่ยืนฟังขวัญที่กำลังคิดฟุ้งซ่านก็รีบพูดหยุดความคิดก่อนที่ขวัญจะเพ้อเจ้อไปมากว่านี้
"เธอยังไม่ตายหรอก...และก็ไม่ใช่ในเร็วๆนี้ด้วย"
พยัคฆ์เดินเข้าไปนั่งลงบนเตียงข้างๆขวัญ
ขวัญที่เห็นหน้าของคนที่พูดก็ยังงงๆว่าพยัคฆ์มาอยู่ใน
ห้องนอนของเขาได้ยังไง
"คุณ...คุณเสือ คุณมาทำอะไรที่ห้องผมหรอครับ"
"เธอคงกำลังเข้าใจอะไรผิดนี้เป็นห้องนอนของฉัน
และเมื่อคืนเธอก็เป็นคนเดินเข้ามาหาฉันเอง"
ขวัญไม่เข้าใจ...เขานี่นะ ที่เป็นคนเดินเข้ามาหาคุณเสือถึงในห้องนอน เขาจำได้ว่าเมื่อคืนเขานอนหลับอยู่ที่ห้องของตัวเองไม่ใช่หรอ
พยัคฆ์ที่เห็นขวัญเหมือนกำลังคิดตามที่เขาพูดและรู้ว่าขวัญคงคิดอะไรไม่ออก
"เธอคงอยากรู้ว่ามันเรื่องอะไรกันแล้วทำไมเธอถึงมา
นอนมีสภาพแบบนี้ ฉันจะบอกเธอทุกอย่าง"
"ครับ...คุณช่วยบอกผมหน่อย"
"แต่ฉันจะเล่าเรื่องหนึ่งให้เธอฟังก่อน..."
พยัคฆ์เล่าเรื่องเหตุการณ์ที่มีนายพรานคนหนึ่งใช้มีดกริชฆ่าเสือแม่ลูกอ่อนจนตายและมีลูกเสือน้อยๆอีกสองตัวที่ต้องตายตามแม่เสือไป
ขวัญได้ฟังเรื่องที่พยัคฆ์เล่าแล้ว ขวัญก็ร้องไห้น้ำตาไหลออกมาพร้อมกับภาพความฝันที่ฉายชัดขึ้นมาในหัวสมองของขวัญ
"ขอโทษๆ...ลูกเสือ...สีขาว"
ขวัญพึมพำออกมาเบาๆแต่พยัคฆ์ที่นั่งอยู่ข้างๆก็ได้ยินมันอย่างชัดเจน
"ใช่...ลูกเสือขาว"
ขวัญตัดสินใจจะบอกพยัคฆ์เกี่ยวกับความฝันของตน
"คุณเสือ...ผมเองก็ฝันเห็นเหตุการณ์ที่คุณเล่ามาโดยตลอด ภาพเหตุการณ์เล่านั้นมันเป็นเหมือนฝันร้ายที่คอยตามผม ผมเสียใจและเจ็บปวดทุกครั้งที่ฝันเห็นมัน แล้วทำไมคุณถึงรู้เรื่องราวที่เหมือนกับความฝันของผมหละ"
"มันยังไม่จบ ฉันจะเล่าให้เธอฟังจนจบก่อน"
พยัคฆ์เล่าต่อถึงตอนที่เสือขาวหนุ่มกลับมาเจอเมียรักที่นอนตายอยู่พร้อมกับต้องทนมองดูลูกเสือขาวตัวน้อยๆสองตัวค่อยๆหมดลมหายใจลงไปอย่างช้าๆต่อหน้าเขา พยัคฆ์เองที่เป็นคนเล่าก็รู้สึกปวดใจขึ้นมาอีกครั้ง
"เสือขาวหนุ่มโกรธแค้นนายพรานเป็นอย่างมาก
ด้วยความอาฆาตแค้น เสือขาวหนุ่มจึงได้ตะโกนออกไปว่า ไม่ว่าดวงวิญญาณเจ้าอยู่แห่งหนใด นายพราน
เจ้าเป็นหนี้ข้า เจ้าพรากคนรักไปจากข้า
เจ้าพรานแก้วตาและดวงใจของข้าไป เจ้าจงฟังไว้
นายพราน เจ้าต้องกลับมาชดใช้ทุกสิ่งทุกอย่าง
ที่เจ้าพรากไปคืนสู่ข้า มิเช่นนั้น ข้าจะตามจองล้างจองผลาญเจ้าทุกชาติทุกภพไป"
ขวัญฟังเรื่องที่พยัคฆ์เล่าจบแล้วก็ยังไม่เข้าใจ
แต่แล้วภาพเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อคืนบางส่วนก็แวป
เข้ามาในหัว ขวัญจำได้ว่าเมื่อคืนเขาเห็นพยัคฆ์ยืนอยู่
ตรงหน้าต่าง แล้วเขากับพยัคฆ์ก็มีอะไรกัน เสือขาว
"เสือขาว...ในห้อง...เมื่อคืน"
พยัคฆ์ที่เห็นขวัญที่อยู่ๆก็หน้าแดงแล้วพูดออกมาก็รู้ว่าขวัญคงจำอะไรได้บ้างแล้ว
"เธอจำคำพูดที่ฉันเจอเธอครั้งแรกได้หรือป่าว
เธอเชื่อเรื่องของเจ้ากรรมนายเวรและการกลับชาติมาเกิดหรือป่าว...ขวัญ"
ขวัญที่นอนฟังคำถามของพยัคฆ์ก็พอจะเข้าใจว่าพยัคฆ์
กำลังต้องการจะสื่ออะไร
"คุณกำลังจะบอกว่า...ผมคือนายพรานคนนั้น
ไม่จริงหรอกนี้มันเรื่องบ้าอะไรกัน แล้วเสือขาวตัวใหญ่
เมื่อคืนอีก หรือว่าคุณจะบอกว่าเสือขาวเมื่อคืน..."
"ใช่...เธอเข้าใจถูกแล้ว...ขวัญ
อีกไม่นานเธอต้องคืนสิ่งที่เธอพากมันไปให้กับฉัน"
"คุณจะบอกว่า คุณคือเสือขาวตัวนั้น...เป็นไปไม่ได้หรอก"
"มันเป็นไปแล้ว...เธอก็คงพอจะจำเรื่องเมื่อคืนได้บ้างแล้วทุกอย่างที่เกิดขึ้นมันคือเรื่องจริง"
ขวัญนำ้ตาไหลลงมาอาบแก้มเมื่อนึกถึงเหตุการณ์ที่เกิด
ขึ้นและคำพูดของพยัคฆ์
"คุณคงจะโกรธเกลียดผมมากสินะ ผมไม่รู้หลอกนะว่า
ผมคือนายพรานคนนั้นอย่างที่คุณว่ามาจริงหรือป่าวและผมคงไม่สามารถเอาพวกเขากลับมาคืนคุณได้
แต่ผมจะทำทุกอย่างที่ผมทำได้เพื่อเป็นการชดใช้ให้กับคุณและผมหวังว่าระหว่างเราขอให้มันจบลงที่ชาตินี้
และผมจะไม่ติดค้างอะไรคุณอีก"
พยัคฆ์ที่เห็นขวัญพูดไปร้องไห้ไปก็คิดที่จะบอกความรู้สึกในตอนนี้ให้ขวัญรู้
"ใช่...ฉันเคยโกรธเกลียดเธอมาก
แต่หลังจากที่ฉันได้รู้ความจริงว่าเรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมด
มันเป็นความเข้าใจผิดและสัญชาตญาณ ฉันก็ไม่ได้โกรธเกลียดเธอแล้ว แต่คำพูดที่ฉันพูดออกไป
ด้วยความอาฆาตแค้นมันเป็นเหมือนคำสาปที่ทำให้ฉัน
ต้องรอคอย รอคอยเธอกลับมาหาฉัน...ขวัญ"
ขวัญไม่พูดอะไรออกมาอีก ขวัญทำเพียงค่อยๆหลับตาลง ขวัญอยากนอนหลับ หลับแล้วตื่นขึ้นมาพบว่าทุกอย่างเป็นเพียงแค่ความฝันและทุกอย่างไม่เคยเกิดขึ้น
เปิดพรีออเดอร์ หนังสือ ทวงรัก พยัคฆ์ร้าย หนังสือขนาด A5 มี 208 หน้า
ในหนังสือเนื้อเรื่องหลัก พยัคฆ์ ❤ ขวัญ มี 177 หน้า
ตอนพิเศษ. แม็ค ❤ ไม้ หน้า 178 - 192
ตอนพิเศษ. เมฆ ❤ ฝน. หน้า 193 - 202
ตอนพิเศษ. ราชา ราชัน (แอบสปอย) หน้า 203 - 204
ตอนพิเศษ โซ่ แส้ กุญมือ. เสือ ❤ ขวัญ หน้า 205 - 207
จากใจนักเขียน หน้า 208
ใครที่ชอบ nc รับรองจัดเต็มทุกตอนพิเศษค่ะ
ถ้าอยากรู้ว่า ราชา ราชัน โตขึ้นเป็นยังไง หาคำตอบได้ในหนังสือนะคะ
ในหนังสือมีรูป nc เล็กๆน้อยๆด้วยนะคะ
*** ทุกออเดอร์จะได้รับ photo 20+ เล่มละ 2 รูป ***
หนังสือราคา 400 บ. ส่งฟรี ลงทะเบียน / ems + 30 บ.
*** เปิดจอง พร้อมโอน วันที่ 27 เม.ย. 60 - 01 มิ.ย. 60 ***
ส่งหนังสือหลังปิดโอน 5-7 วัน
*** ติดต่อ line id : nanainfinity หรือ inbox fb เพจอัคคีสีชมพู
ทักมาว่า จอง ก็ได้คะ แล้วจะส่งรายละเอียดการโอนกลับไปให้ ^_^
จองไว้ก่อน แล้วค่อยโอนทีหลังก็ได้นะคะ***
ขอบคุณล่วงหน้าทุกการสนับสนุน ขอบคุณนะคะ
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
