ตอนที่ 34 ♥ 1 : สมาคมพ่อบ้าน“เป็นอะไรวะทิน ทำไมทำหน้าเป็นหมาหงอยแบบนั้น” ชลธรที่ยืนคุมคนงานตั้งโต๊ะและอุปกรณ์ริมสระน้ำสำหรับทำ
บาร์บีคิวทานมื้อเย็น ถามเพื่อนรักที่เดินเป็นเสือจ๋องเข้ามา
“เฮียเดินมาหงอยขนาดนี้เมียทิ้งชัวร์” เหมาเลื่อนสถานะให้ตัวเองจากลูกจ้างขึ้นมาเป็นน้องชาย โดยไม่ต้องถามความ
สมัครใจจากใครทั้งนั้น
“จริงเหรอวะทิน อย่าบอกว่าคาสโนว่าอย่างนายตกม้าตายนะ” ชลธรยังแซวเพื่อนต่ออย่างขบขัน ไม่ได้สนใจท่าทาง
ของอีกฝ่ายสักนิด
“คาสโนว่ามันต้องนายไม่ใช่ฉัน ใช่ไหมธัน” ทินภัทรหันไปถามคนที่ยื่นแก้วไวน์ให้เขา สี่หนุ่มยืนจับกลุ่มคุยกันอยู่ริมสระน้ำ
“เฮ้ย! ชลธรรีบร้องห้ามเพื่อน ก่อนมองไปทางประตูบ้านเมื่อไม่เห็นใครเดินออกมาก็ถอนใจยาวด้วยความโล่งอก
“ดีๆ สิวะ ยิ่งอยู่ระหว่างตรวจสอบความประพฤติอยู่”
“ครูปกครองเล่นงานเข้าให้แล้วล่ะสิ” ทินภัทรหัวเราะเยาะเพื่อน เขาว่าเขาเป็นเสือจ๋องแล้วตอนนี้ชลธรยิ่งกว่าแมวหง่าว
“ไปนั่งคุยกันตรงโน้น” ชลธรบุ้ยใบ้ไปทางโต๊ะที่ตั้งอยู่ไม่ไกล เขาไม่อยากให้คนงานได้ยิน
“หมอกไปไหนล่ะ” ทินภัทรถามขึ้นเมื่อย้ายที่กันเรียบร้อยแล้ว
“อยู่กับเฮียเสือกับเจ๊ฟ้านั่งรอพี่อุ่นกันอยู่ จะคุยเรื่องปรับปรุงร้าน เห็นบอกประชุมนอกสถานที่ความคิดจะได้บรรเจิด”
“อ้าว แล้วเราไม่ต้องไปฟังด้วยเหรอ” ธันวาหันมาถามคนที่นั่งชิวเหมือนไม่มีอะไรให้ทำ
“ผมไปนั่งด้วยก็เท่านั้นแหละคุณธัน ความเห็นไร้ประโยชน์เฮียเสือชอบด่าผมบ่อยๆ ค่อยเป็นกรรมกรตอนลงมือทำดีกว่า”
“ปรับปรุงอะไรเหมา ร้านก็ยังใหม่ยังสวยอยู่เลย” ชลธรสนใจทันที ตั้งแต่ญาดาย้ายไปทำงานที่นั่น ชลธรก็สนใจร้านของเสือ
กับไออุ่นเป็นพิเศษ
“พี่เสือบอกว่าจะจัดมุมเบเกอรี่ให้เจ๊ฟ้าใหม่ ตอนนี้มันมีตู้เค้กอยู่ตรงเคาน์เตอร์ตู้เดียว เฮียเลยอยากให้มันเด่นขึ้น”
เหมาตอบไปตามที่รู้มา
“แล้วทำไมไม่มีใครบอก” ชลธรฮึดฮัดขึ้นมา ทำไมเขาถึงไม่รู้เรื่องนี้
“อ้าวทำไมต้องบอกคุณธรครับ” เหมาถามด้วยความสงสัย ก็จำได้ว่าเขามีเจ้านายแค่สองคนกับหนึ่งเจ๊นะ
“ธันจำได้ไหมว่าร้านขายของแบรนด์จากเมืองนอกที่อยู่ติดร้านกาแฟหมดสัญญาเมื่อไหร่” ชลธรไม่สนใจที่เหมาทัก
หันไปถามน้องชาย แต่ได้คำตอบเป็นการส่ายหน้า เรื่องแบบนี้ธันวาไม่มีทางจำได้เพราะไม่เคยลงไปยุ่ง
“งั้นเดี๋ยวให้คุณอรเช็คให้” ชลธรทำท่าจะโทรหาผู้ช่วยเลขาที่วันนี้ยังนั่งทำงานอยู่ที่ออฟฟิศ
“อย่าเพิ่งเลยธร กลับไปค่อยจัดการ เอาให้แน่ก่อนดีกว่าไหมว่าฟ้าจะยอมให้นายเข้าไปยุ่ง” ทินภัทรขัดเพื่อนขึ้นมา
เขาเป็นคนเดียวที่กล้าพูด เพราะธันวาถึงจะสนิทกับพี่ชายแค่ไหนก็ยังเป็นน้อง
“แต่..”
“ใจเย็นๆ รีบร้อนไปก็มีแต่จะเสีย ฟ้าไม่เหมือนคนอื่น นายเองก็น่าจะรู้ดี”
“ก็จริง” ชลธรสงบขึ้น เขาเป็นห่วง อยากดูแล ไม่อยากให้ญาดาต้องทำอะไรให้เหนื่อย
“ผมถามจริงๆ เถอะคุณธร คุณธรไม่รู้จริงๆ เหรอว่าเจ๊ฟ้าคิดยังไง” หลังจากได้เบียร์ย้อมใจไปหลายแก้ว เหมาก็กล้าพูด
กล้ามีส่วนร่วมมากยิ่งขึ้น
“รู้!” ชลธรพยายามจะเถียงแต่สุดท้ายก็อ้ำอึ้ง เขารู้ว่าญาดาอยากเลี้ยงลูกคนเดียวไม่อยากให้เขาเข้าไปยุ่ง เขารู้ว่าญาดา
ไม่ชอบความเจ้าชู้ของเขาและคิดว่าเขาจะหยุดไม่ได้ แต่เขารู้ดีว่ามันไม่ใช่ เขาไม่ได้เป็นพวกมักมากขนาดนั้น เพียงแต่
โอกาสมันอำนวย เขายังไม่มีใครให้จริงจัง ชลธรจึงคิดว่าการที่เขาทำตัวเอ้อละเหยลอยไปลอยมาแบบนั้นก็ไม่ได้ผิดอะไร
แต่ไม่ได้แปลว่าเขาจะหยุดไม่ได้ ไม่ได้แปลว่าเขาจะมีญาดาเพียงคนเดียวไม่ได้ เขารู้หลายอย่าง แต่ไม่รู้ว่าทำไมต่อให้
แสดงออกมากแค่ไหนญาดาก็ยังใจแข็งไม่ยอมรับเขาเสียที
“แบบนี้เขาเรียกรู้ไม่จริงครับ” เหมาที่เป็นลูกน้องและเด็กที่สุดในกลุ่ม(ตอนนี้) วางท่าเป็นกูรูเรื่องความรัก ว่าไม่ได้ก็เขา
สนิทกับสมาคมร้านกาแฟมากที่สุด รับประกันความแน่นของข้อมูล
“ไม่จริงยังไง” ทินภัทรที่นั่งจิบเบียร์สบายๆ เริ่มสนใจขึ้นมาบ้าง เพราะไออุ่นก็ใจแข็งพอๆ กับเพื่อน ใจแข็งจนเขาหงอ
หด เกร็งไปหมดแล้ว
“เอางี้ คุณธรแยกคำว่าเมียกับลูกออกไหม” คนรู้มากกว่าเพื่อนอมภูมิไม่ยอมบอกอะไรง่ายๆ ท่าแก่แดดเกินวัยทำเอาธันวา
ที่นั่งฟังเงียบๆ แอบขำ
“ออกสิวะ เมียก็แปลว่าแฟน ลูกก็แปลว่าลูก” เมื่อเริ่มรวมกลุ่มกันแล้ว ความสุภาพห่างเหินก็ค่อยๆ หายไป
“นั่นสิ เมียก็คือเมีย ลูกก็คือลูก ทำไมมันจะแยกไม่ออกวะ” ทินภัทรร่วมสนับสนุนเพื่อนอีกราย คำถามไม่เห็นจะยากตรงไหน
เหมาทำเสียงจึ๊กจั๊กอยู่ในคอ เฮียๆ นี่ไม่ได้ดั่งใจเหมาเลย แล้วมาโฆษณาว่าเป็นคาสโนว่าตัวพ่อ เสียเชิงชายหมด
“ไหนคุณธันแยกออกไหมครับ” เหมาหันไปขอคำตอบจากคนที่เอาแต่นั่งยิ้มไม่ยอมมีส่วนร่วม
“เมียกับลูกคือคนที่เรารัก แต่รักกันคนละแบบ”
“นั่นไง!” เหมาดีดนิ้วเปาะเมื่อมีคนเข้าใจประเด็นที่เขาพูด
“คุณธรต้องคิดดีๆ ว่าอยากได้เจ๊ฟ้ามาเป็นแม่ของลูก หรืออยากได้มาเป็นเมียกันแน่ เรื่องแค่นี้ต้องให้สอน”
“ไอ้เหมา ชักจะมากไปแล้วโว้ย” ชลธรแกว่งเท้าไปใต้โต๊ะ แต่ไปเตะโดนขาของทินภัทรเข้า คนยกขึ้นหลบทันหัวเราะชอบใจ
“ก็มันจริงนี่นา แค่นี้คุณธรก็คิดไม่ออก ยิ่งคุณธรทำดีกับเจ๊ฟ้าแค่ไหน เป็นห่วงลูกในท้องมากเท่าไหร่ เจ๊ฟ้าเขาก็ยิ่งคิดว่า
คุณธรอยากได้เขาไปเป็นแม่ของลูกไมใช่เมีย เจ๊ฟ้าไม่ได้อยากได้แค่พ่อของลูกนะคุณธร แต่อยากได้ทั้งพ่อและสามี”
“แล้วต้องทำยังไงวะ” เมื่อเห็นว่ากูรูเหมาน่าจะรู้จริง ชลธรจึงตัดสินใจปรึกษาเสียเลย
“เอาอีกล่ะ เหมาล่ะเบื่อ” คนเบื่อแบมือออกไปข้างหน้าแถมกระดิกนิ้วเข้าหาตัวรัวๆ เป็นการบอกใบ้ ชลธรรีบหยิบกระเป๋า
ตังค์ออกมา ยัดแบงก์พันสองใบใส่มือให้เจ้าพ่อ
“คุณธรก็ต้องลืมเรื่องลูกไปซะ จีบเจ๊ฟ้าเหมือนจีบสาวอะ ปฏิบัติตัวประหนึ่งว่าเจ๊ยังโสดไม่มีลูกไม่มีผัวงี้”
“ลูกไม่มีได้ แต่ผัวมีแล้วโว้ย” ชลธรเถียงขาดใจ ขืนทำให้รู้สึกโสดขนาดนั้น เกิดญาดาคิดว่าโสดขึ้นมาจริงๆ จะทำยังไง
“หวงอีก ใข่เวลาไหม ตกลงที่พูดมาทั้งหมดเนี่ยคุณธรเข้าใจหรือยัง”
ชลธรพยักหน้า ในหัวครุ่นคิดถึงคำพูดและท่าทางที่ผ่านมาของญาดา เพราะแบบนี้นี่เองทุกครั้งที่เขาทำดีด้วย ยิ่งเขาแสดง
ออกว่าใส่ใจลูกเท่าไหร่ ทำไมเหมือนญาดายิ่งห่างออกไป เขาก็เอาแต่คิดว่ายังแสดงออกไม่พอ ทุกอย่างเลยยิ่งไปกันใหญ่
“เส้นผมบังภูเขาแท้ๆ นายธร” ทินภัทรเองก็พอมองภาพออกและเข้าใจเรื่องราวตามไปด้วย
“อะ ผมคืนให้ ล้อเล่นเฉยๆ” เหมาส่งเงินสองพันคืนให้ชลธร เขาแค่ทำท่าเป็นเจ้าพ่อเล่นๆ แค่นั้น ให้บรรยากาศมันครึกครื้น
ไม่ได้อยากได้เงินจริงๆ
“ไม่ต้องคืนเก็บไว้เถอะเหมา ขอบใจมากที่ช่วย” ชลธรไม่ยอมรับเงินคืนแถมเอื้อมมือไปตบบ่าเหมา ขอบคุณที่ทำให้เขาคิด
ได้เสียที
“เฮ้ย ผมไม่เอาครับ ผมแค่อยากให้เจ๊มีความสุขไม่ได้อยากได้เงินเสียหน่อย”
“เอาไปเถอะ ให้เพิ่มอีกสองพันด้วย” ทินภัทรควักเงินให้ประเป๋าออกมาเพิ่มให้ แล้วจับทั้งหมดยัดใส่กระเป๋าเสื้อเหมา
“ขออย่างเดียว บอกหน่อยสิทำยังไงอุ่นถึงจะใจอ่อนบ้าง ใจแข็งเหลือเกิน”
“ฮ่าๆ พี่ทินก็เอากับเขาด้วยหรือครับ” ธันวาหัวเราะขำเพื่อนสนิทพี่ชาย ที่เขารักเหมือนพี่ชายคนนึง
“อ้าว อ้าว ทำไมคุณธันพูดอย่างนั้นล่ะครับ ไม่เชื่อมือเหมาเหรอ เหอะ อีกหน่อยพอมีปัญหากับแฟนขี้คร้านจะวิ่งโร่มา
ปรึกษาผม”
“เสียใจ ฉันยังไม่มีแฟน” ธันวาถือเป็นหนุ่มโสดหาตัวจับยากอีกคนหนึ่งของแวดวงธุรกิจ ธันวาวางตัวดี ไม่ตกเป็นข่าว
เหมือนพี่ชาย เขาจึงเป็นเสือซุ่มเงียบที่ใครก็ประมาทไม่ได้
“จริงอะ” เหมามองใบหน้าหล่อเหลาแต่กลับมีเครื่องหน้าบางส่วนคล้ายผู้หญิง อย่างน้อยก็ปากบางสีแดงเรื่อ กับขนตาเป็นแพนั่น
“อย่าบอกนา....” เหมาตาลุกโพลง จนโดนธันวาเขกหัวเข้าให้
“โอ๊ย! แหมคุณธันไม่ใช่ก็พูดกันดีๆ ก็ได้ ระวังนะครับเฮียทินก็ไม่ใช่ๆ เจอพี่อุ่นเข้าไปเป็นไงล่ะ ร้องเหมียวๆ เลย”
“เฮ้ยไอ้เหมาลามปาม ไม่ได้ร้องเหมียวๆ เว้ย” คนร้อนตัวรีบเถียงคอเป็นเอ็น เสียภาพลักษณ์ทินภัทรผู้สุขุมและนุ่มลึกหมด
“เหอะ อย่างเฮียเข้าสมาคมกลัวเมียแล้วยังไม่รู้ตัว คุณธรอีกคนผมว่าไม่นานหรอก ทุกวันนี้เห็นมีแต่เจ๊ฟ้าขู่ฝ่อๆ คุณธรไม่มี
ปากมีเสียงสักคำ”
“ใครบอก เขาเรียกหลอกให้ตายใจเว้ย ช่วงง้อมันก็ต้องทำแบบนี้” ชลธรไม่ยอมลงหลุมไปกับเพื่อนง่ายๆ
“ใช่” ทินภัทรรีบเห็นด้วยกับเพื่อนรักทันที
“ช่วงนี้มันต้องยอมไปก่อน พออยู่ในกำมือปุ๊บเสือจะขย้ำปั๊บ” ทินภัทรกางมือออกแล้วกำหมับแสดงความเหนือกว่าให้
ลูกน้องเหมาเห็น
“พี่ทินครับ” เสียงเปิดประตูมาพร้อมกับเสียงเรียกทินภัทรของไออุ่น
“ครับอุ่น”
“ฝากลูกหมูทะเลหน่อยสิครับ วิ่งไปทั่วเลย ผมประชุมไม่รู้เรื่องมัวแต่เป็นห่วงกลัวล้ม” ไออุ่นส่งลูกหมูทะเลที่อุ้มอยู่ให้ทินภัทร
“ครับผม”
“ถ้าทางนี้เตรียมเสร็จจะทานกันแล้ว ให้ใครเข้าไปเรียกด้วยนะครับ พวกผมคุยกันเรื่อยๆ”
“ได้ครับ”
“อย่าให้ลูกหมูลงสระอีกนะครับ อย่าให้ทานขนมด้วยเดี๋ยวทานข้าวไม่ได้”
“ครับผม” ไออุ่นส่งยิ้มพอใจให้ทินภัทร ลูบหัวลูกหมูทะเลสองสามทีก่อนเดินกลับเข้าไปคุยเรื่องงานต่อด้านใน
“ไม่กลัวเล้ย ไม่กลัวสักนิด” ลูกน้องเหมาเริ่มทันทีโดยไม่ปล่อยให้หลักฐานหายไปนาน
“เขาเรียกเกรงใจโว้ย” ทินภัทรจะแก้ตัวก็ลำบาก หมดกันความเท่ห์ที่มีมานานหายเกลี้ยงไม่มีเหลือ
“แด๊ดพูดม่ายเพาะ อายอุ่นตีเปี๊ยะๆ เยย” ลูกหมูทะเลที่นั่งอยู่บนตักตีลงบนแขนพ่อเบาๆ
“ขอโทษครับลูกหมู พ่อไม่ทันระวัง”
“หึหึ ไม่กลัวเนอะ ขนาดตัวไม่อยู่นะเนี่ย” ลูกน้องเหมาได้ทีเอาใหญ่ แต่เอาเถอะเขาจะทำงานให้คุ้มสี่พันที่ได้มาโดยไม่ได้
ตั้งใจก็แล้วกัน
“พี่ทินผมบอกเคล็ดลับให้เอาไหม”
“ว่ามา” ทินภัทรไม่สนใจหรอก แค่กางหูออกเป็นเรือใบเท่านั้นเอง
“พี่อุ่นเขาเรียบร้อยจัดขี้อายสูง อะไรที่เฮียชอบทำพี่เขาขายหน้าก็หยุดๆ บ้าง ไปจุกจิกมุ้งมิ้งกันสองคนก็พอ อ้อนเยอะๆ
หงอยๆ เข้าไป พี่อุ่นเขาขี้สงสาร อยากขออะไรก็ได้หมดแหละ”
“อืม มันก็จริง”
“จริงสิ เฮียชอบแสดงออกเยอะเกินถ้าเป็นผู้หญิงเขาคงชอบ ลึกๆ พี่อุ่นก็คงชอบ แต่พี่อุ่นเป็นผู้ชายไง เขาไม่ชอบให้คนมอง
อันนี้เฮียต้องเข้าใจ”
ทินภัทรมองเหมาราวกับไม่เคยเห็นมาก่อน ไม่น่าเชื่อว่าจะเก่งสมกับที่พูด เห็นทีเขาต้องเดินกลยุทธใหม่เสียแล้ว
“ขอบใจเหมา ถ้างานนี้สำเร็จจะกลับมาทิปไม่อั้น”
“ขอบคุณล่วงหน้าคร้าบ รับรองไม่ทำให้นายท่านทั้งหลายผิดหวัง” หึหึ ทำไมเรื่องแค่นี้เขาจะไม่รู้ ก็ได้ยินไออุ่นกับญาดา
ปรึกษากันตลอด ถึงจะไม่ได้เข้าไปคุยด้วยแต่ได้ยินมาเต็มสองหู นี่ใคร ลูกน้องลูกพี่ทะเลนะ เหมารู้เหมาเห็น
“ว่าแต่คุณธันไม่มีอะไรปรึกษาผมเหรอครับ” เหมาไม่ได้โลภมากนะ แต่เห็นอยู่กันสี่คนไม่ถามก็จะน่าเกลียด
“ไม่ล่ะ ขอบใจ” ธันวาหัวเราะอยู่ในลำคอ เขาไม่เคยคุยกับเหมามากเท่านี้มาก่อน เพิ่งรู้ว่าทำไมเสือถึงยอมลูกน้อง
คนนี้ ถึงจะล้นถึงจะห่ามแค่ไหนแต่มีบางอย่างที่มีเสน่ห์อยู่ในตัวเหมา
“พี่ทะเลมี พี่ทะเลมี” ลูกหมูทะเลยกมือขึ้นสูง
“หือ? รู้เรื่องด้วยเหรอลูกพี่ว่าเขาคุยอะไรกัน” เหมายื่นหน้าไปถามลูกพี่ทะเลใกล้ๆ
“ม่ายยู้” ลูกพี่ทะเลตอบลูกน้องหน้าตาเฉย เรียกเสียงหัวเราะจากผู้ใหญ่ที่นั่งอยู่รายรอบ เมื่อคนอื่นหัวเราะลูกหมูทะเล
ก็หัวเราะตามบ้างทั้งที่ไม่รู้ว่าเขาขำอะไรกัน
“เขาคุยกันเรื่องแฟน ลูกพี่ทะเลมีไหมแฟน” เหมารู้คำตอบอยู่แล้วแต่ก็ถามซ้ำเพราะอยากคุยเล่นกับลูกหมูทะเล
“มีฉิ” ลูกหมูรีบปีนขึ้นมายืนบนตักแด๊ด จะได้สูงพอๆ กับคนอื่น
“จริงเร้อ” ลูกน้องเหมาทำหน้าไม่เชื่อลูกพี่ ทำเอาลูกพี่ทะเลต้องรีบชูนิ้วให้ดู
“พี่ทะเลมีแฟนฉามคน”
“อู้หู” ลูกน้องเหมาเล่นใหญ่ให้ลูกพี่ ตบมือ ทำตาโต ร้องอุทานเหมือนเป็นเรื่องสำคัญ
“คิกคิก” ลูกหมูทะเลชอบใจที่ทำให้ลูกน้องเหมาทึ่งได้
“จ๋วยยย” เดี๋ยวจะหาว่าพี่ทะเลไม่แน่จริง จึงต้องโฆษณาสรรพคุณเพิ่ม
“แต่อาฟ้าเป็นแฟนลุงธรนะครับ” ชลธรแกลังแหย่หลานชาย ซึ่งก็ได้ผลลูกหมูทะเลหันขวับมาทางเขาทันที
“ม่ายช่าย แฟนพี่ทะเล” ลูกหมูตัวกลมกอดอก ทำปากยื่น
“ทะเลไม่ชอบอาฟ้าไม่ใช่หรือครับ” ทินภัทรพูดด้วยเสียงปนหัวเราะ ยกมือขึ้นลูบผมที่โดนลมพัดปลิวให้ลูกชาย
“ม่ายชอบอาฟ้า พี่ทะเลลักเยย” ลูกหมูทะเลเอาตัวรอดไปได้ ก็เดี๋ยวนี้อาฟ้าน่ารัก ดีกับพี่ทะเลจะตายพี่ทะเลก็รักสิ
“โอ้ อีกหน่อยพี่ทินเเหนื่อยแน่ หัวกะไดไม่แห้ง”
“นั่นมันผู้หญิงไม่ใช่เหรอเหมา” ชลธรค้าน เมื่อฟังแล้วมันแปร่งๆ หู
“อีกละคุณธรไม่ทันสมัยเลย สมัยนี้เขาสิทธิเท่าเทียม ไม่เชื่อถามคุณทิน คุณโรมดูสิครับ”
“เออก็จริง” ชลธรพยักหน้าเริ่มเห็นด้วย ว่าไม่ได้อีกหน่อยลูกเขาก็อาจเสน่ห์แรง พ่อก็หล่อแม่ก็สวยขนาดนี้
พอคิดแล้วชักนั่งไม่ติด หรือต้องไปหาซื้อปืนมาเก็บอย่างที่คนเขาพูดกันจริงๆ
“พูดถึงโรม จะมาถึงเมื่อไหร่ครับ” ธันวาหันไปถามทินภัทรถึงผู้ร่วมทริปคนสุดท้าย
“พรุ่งนี้เช้า”
“ถ้าอย่างนั้นก็รอโรมมาก่อน ค่อยออกไปทัวร์กัน” ชลธรสรุปแผนพรุ่งนี้คร่าวๆ พอดีกับที่คนงานเข้ามารายงานว่า
ตั้งโต๊ะเรียบร้อยแล้ว อาหารก็พร้อมทานแล้วเช่นกัน ชลธรจึงสั่งให้เข้าไปเรียกอีกสี่คนที่เหลือออกมา
“เริ่มเลยนาคุณธร เดี๋ยวไม่ทันไม่รู้ด้วย”
“ไม่ทันอะไร” ชลธรหรี่ตามองเหมา ที่พูดเหมือนมีความนัย
“เหมาไม่รู้ รู้แต่ว่าครูสอนทำขนมของเจ๊ฟ้าหล่อมาก” เหมาวางระเบิดไว้ลูกโต ก่อนรีบชิ่งลุกจากเก้าอี้ที่นั่งอยู่ ย้ายไปรอ
ที่โต๊ะอาหารที่ถูกจัดเตรียมไว้อย่างดี
“เหมามันหมายความว่ายังไงวะทิน” ชลธรหันไปถามเพื่อนที่ยังนั่งอยู่ด้วยกัน
“ไม่รู้ เห็นอุ่นเล่าแค่ว่าฟ้าจ้างครูมาสอนทำขนมตัวต่อตัวที่บ้าน”
“ตัวต่อตัว!” ชลธรตาลุกโพลง หล่อด้วย สอนตัวต่อตัวด้วย นี่มันไม่เข้าท่า ไม่เข้าท่าเลยสักนิด
“เหมา มาคุยกันก่อน” ชลธรเรียกเหมาเสียงดัง แต่ลูกน้องตัวแสบของเสือและไออุ่นทำเป็นไม่ได้ยิน โบกมือทักทาย
คนที่เพิ่งเดินออกมาจากตัวบ้าน
หึหึ จ้างให้เหมาก็ไม่บอกหรอก ว่าครูที่มาสอนเจ๊ฟ้าน่ะเป็นเกย์
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>TBC<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<
**ให้พ่อบ้านออกก่อน เดี๋ยวแม่บ้านตามมาแจมครึ่งหลังนะคะ
**ครึ่งแรกลงไป60%นะคะ ครึ่งหลังเหลือแค่40% แจ้งไว้ก่อนพรุ่งนี้ห้ามบอกว่าสั้นน้า
**อีก 11 ตอนจบ มานับถอยหลังไปด้วยกัน ^^
Darin ♥ FANPAGE
หัวข้อ: *✿ ｡Someone LOVES You ｡✿* [แจ้งข่าว] /29/03/17 ✿ P.149 (อ่าน 1280907 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก