ตอนที่ 27 : จีบ“ลุงเฉือ อาโลม” ลูกหมูทะเลขย่มตัวดีใจที่ได้เจอคนโปรด เด็กชายไม่ได้รู้สึกถึงความผิดปกติของผู้ใหญ่ทั้งสี่คน
“สวัสดีครับพี่อุ่น พี่ทิน” รเมศได้สติทักญาติและแฟนญาติก่อน เขามีท่าทางสบายๆ ไม่เหมือนเสือที่ยืนตัวเกร็ง พูดอะไรไม่ออก
“จะไปไหนกัน” ทินภัทรยิ้มรับคำทักทายของลูกพี่ลูกน้อง
“ทานข้าวครับ พี่ทินกับพี่อุ่นไปด้วยกันไหม”
“ไม่ล่ะ วันนี้ทะเลซนมากเดี๋ยวคงง่วง จะไม่สนุกเปล่าๆ ไปกันเถอะ”
“ครับ” ระหว่างที่สองพี่น้องทักทายกัน ไม่มีคำพูดหลุดออกมาจากปากของเสือและไออุ่น เหมือนต่างคนต่างรอให้อีกฝ่าย
พูดขึ้นมาก่อน
“ถ้าอย่างนั้นพี่ไปก่อนนะอุ่นพรุ่งนี้เจอกันที่ร้าน” เสือยังไม่พร้อมจริงๆ เขาต้องการเวลาเพื่อตั้งหลัก จึงเลือกที่จะเงียบไว้
“พี่เสือครับ ผมจะทำอาหารทานพอดี อยู่ทานด้วยกันเลยไหมครับ”
“หะ?” เสือสะดุ้งโหยง หันกลับมามองไออุ่นที่เขาเพิ่งเดินผ่านหน้าไป
“อยู่ทานข้าวด้วยกันไหมครับ”
“ดีเลยครับพี่อุ่น ถ้าอย่างนั้นผมรบกวนด้วย” เสือแทบตาถลนออกมาจากเบ้า เมื่อคนที่เขาคิดว่าคงไม่อยากอยู่เหมือนกัน
ดันตอบรับหน้าตาเฉย
“ถ้าอย่างนั้นก็ขึ้นไปกันเถอะ” ทินภัทรเอ่ยชวนทุกคน เสือทำอะไรไม่ได้นอกจากเดินตามคนอื่นๆ เข้าลิฟท์อีกครั้ง
เขารู้สึกร้อนๆ หนาวๆ ไม่แน่ใจว่าคิดไปเองหรือเปล่าว่าสายตาไออุ่นดูแปลกๆ
++++++++++++++++++++
“พี่เสืออยากทานอะไรครับ”
“อะไรก็ได้อุ่น ตามใจคนทำ” เสือนั่งเล่นกับลูกหมูทะเลอยู่กลางห้อง เขาสองจิตสองใจว่าควรเดินไปช่วยไออุ่นทำอาหาร
หรือควรอยู่ห่างๆ เข้าไว้
“ผมขอกระเพราทะเลเผ็ดๆ สักจานได้ไหมครับพี่อุ่น อยากกินมาหลายวันแล้ว” รเมศเเอ่ยขอไออุ่น
“ได้ครับ”
“แล้วนี่ทำไมมาด้วยกันได้” ในที่สุดก็มาถึงจนได้คำถามที่เสือรอคอย เพียงแต่มันมาจากปากของทินภัทรไม่ใช่ไออุ่น
“ผม...”
“ผมขอให้ลุงขับรถมาส่ง ยังไม่ได้นอนตั้งแต่เมื่อคืนกลัวจะหลับใน” รเมศแย่งตอบ เขารู้ว่าเสือคงอึดอัดใจกับเรื่องนี้
ขืนไปทานข้าวกันเสือก็ไม่มีความสุข ดีไม่ดีคืนนี้ก็คงเอาแต่คิดหนักว่าพรุ่งนี้ไปเจอไออุ่นจะทำยังไง สู้จัดการให้เรียบร้อย
ไปเลยดีกว่า
“รับงานให้น้อยลงบ้างเถอะโรม อาสินีบ่นกับแม่พี่จนหูชา” ทินภัทรกำลังพูดถึงมารดาของรเมศ ผู้มีศักดิ์เป็นอาของเขา
เสือลอบถอนใจอย่างโล่งอก เมื่อไม่มีทีท่าว่าทินภัทรจะพุ่งประเด็นมาที่เรื่องของเขา
“ไม่ต้องห่วงครับพี่ทิน ผมเริ่มลดงานลงแล้ว จะได้มีเวลาตามจีบลุงให้ติด”
“จีบลุง? หมายถึงจีบเสือเหรอ” ทินภัทรแค่ทำหน้าแปลกใจ ในขณะที่เสือตกใจจนแทบช็อค
“ครับพี่ทิน ลุงเสือคนนี้แหละ พี่อุ่นถ้าเห็นผมไปที่ร้านบ่อยๆ ไม่ต้องแปลกใจนะ”
“โรมไม่ใช่เรื่องควรเอามาล้อเล่น อย่าลามปามผู้ใหญ่ เสือผมขอโทษด้วยนะ” ทินภัทรคิดว่ารเมศคงแซวเสือตามประสาคู่กัด
เขามองไม่ออกว่าอย่างรเมศหรือเสือจะมาชอบกันได้อย่างไร บุคลิก รูปร่างลักษณะของทั้งคู่ไม่ให้เลยสักนิด
“ผมไม่ได้ล้อเล่นครับพี่ทิน ผมเอาจริง ถึงตอนนี้ลุงจะยังไม่ใจอ่อนก็เถอะ ของอย่างนี้มันต้องดูกันยาวๆ อย่างน้อยวันนี้ผม
ก็ทำให้ลุงยอมมาส่งได้ล่ะน่า”
เสือลอบมองใบหน้าด้านข้างของรเมศ เขาเข้าใจถูกใช่ไหมว่าอีกฝ่ายกำลังปกป้องเขาอยู่ คำตอบของรเมศกันเขาออกจาก
ความกังวลทั้งปวง
"ไม่สะกิดบอกพี่สักนิดเลยนะโรม แล้วพี่เสือว่าไงครับ” ไออุ่นเดินจากครัวมาสมทบ เมื่อวงสนทนากำลังพูดถึงเรื่องที่เขาสนใจอยู่
“ว่าไงอะไรอุ่น”
“น้องพอมีโอกาสไหม”
“โอกาสเหรอ?” เสือมองไปรอบๆ ก่อนจะประสานสายตาเข้ากับดวงตาคมเข้ม เสือเชื่อว่าถ้าเขาปฏิเสธออกไปรเมศคงเข้าใจ
แต่เขาจะทำแบบนั้นกับรเมศจริงๆ หรือ
“ครับ มีโอกาสไหม” ไออุ่นส่งยิ้มให้เสือ ไม่ใช่เพื่อกระตุ้นให้อีกฝ่ายตอบแต่เพื่อให้กำลังใจ
“ก็..ดูๆ กันไป”
“เยส! พี่อุ่นพี่ทินเป็นพยานให้ด้วยว่าลุงยอมให้ผมจีบแล้ว เผื่อลุงคิดจะเบี้ยวผมทีหลัง”
“ไม่ต้องห่วงหรอกโรม พี่รับรองได้ว่าพยานเพียบ ใช่ไหมครับทะเล” ไออุ่นหันไปถามลูกหมูตัวอ้วนกลมที่หันหน้า
ไปมองคนโน้นทีคนนี้ที
“คับ” พี่ทะเลเห็นด้วยกับอาอุ่นทุกอย่าง ถึงจะไม่รู้เรื่องด้วยก็เถอะ
“เตรียมตัวไว้ได้เลยลุง ไม่รอดผมแน่”
เสือเห็นแววตากรุ่มกริ่มนั่นแล้วอยากจะบอกว่าฝันไปเถอะ แต่เขาก็กระดากปากเพราะบางเรื่องมันไม่รอดไปแล้ว
“พี่เสือไปช่วยผมทำอาหารหน่อยครับ มัวแค่คุย คนเดียวคงเสร็จไม่ทัน” ไออุ่นเรียกเสือให้เดินตามไป มีหรือเสือจะ
กล้าปฏิเสธ
“ให้พี่ทำอะไร” เสือมองของที่ไออุ่นเอาของมากองบนโต๊ะเตรียมอาหาร
“แกะกุ้งให้ผมก็ได้ครับ” เสือหยิบกุ้งในถุงมาแกะออก เขาก้มหน้าก้มตาทำ รอว่าเมื่อไหร่ไออุ่นจะพูดขึ้นมา
แต่จนแล้วจนรอดไออุ่นก็ไม่พูดอะไร เสือทนไม่ไหวต้องพูดขึ้นมาเสียเอง
“ทำไมอุ่นดูไม่แปลกใจ” เสือหรี่ตามองคนที่เป็นทั้งรุ่นน้องทั้งเพื่อนและหุ้นส่วน เขามัวแต่กังวลจึงไม่ทันสังเกต
“เรื่องไหนครับ” ไออุ่นทำเป็นไม่รู้ว่าเสือถามถึงเรื่องอะไร
“ก็เรื่องที่โรมพูด”
“ถ้าพี่เสือว่าเรื่องนี้แปลก งั้นพี่เสือก็คิดว่าเรื่องผมกับพี่ทินแปลกสิครับ”
“เฮ้ย พี่ไม่ได้คิด” เสือรีบปฏิเสธเป็นพัลวัน เขาไม่อยากให้ไออุ่นเข้าใจผิด
“ผมแปลกใจเรื่องของตัวเองมามากพอแล้ว เมื่อผมยอมรับเรื่องของตัวเองได้ทำไมจะยอมรับเรื่องที่โรมจีบพี่เสือไม่ได้”
“อืม เออ..แล้วอุ่นว่าคุณทินคิดยังไงเรื่องนี้”
“ดูจากที่ผมเห็น ผมว่ามีแค่พี่เสือเท่านั้นครับที่คิดมาก” ไออุ่นบุ้ยใบ้ไปทางสองหนุ่มที่กำลังเชียร์กีฬาในจออย่างออกรส
“ตอนที่ผมปรึกษาเรื่องพี่ทิน พี่เสือบอกผมว่าให้ผมทำตามหัวใจตัวเอง จะไปแคร์คนอื่นทำไม แล้วทำไมตอนนี้พี่เสือ
ถึงเป็นเสียเองครับ สำหรับผม พี่เสือชอบใครคบใครผมก็ยินดีทั้งนั้น ขอให้เขาหรือเธอดีกับพี่เสือก็พอ”
“ขอบใจนะอุ่น”
“พี่เสืออย่าลืมคำพูดตัวเองสิครับ แค่มีความสุขโดยไม่ทำร้ายใครก็พอ พี่เสือบอกผมแบบนี้จำได้ไหม”
“จำได้สิ” เสือทอดสายตามองรเมศ เขายังมีเรื่องที่ต้องคิดอีกมาก ไม่ใช่แค่เรื่องเพศแต่เพราะอายุที่ห่างกันถึงเจ็ดปี
ทำให้เสือต้องคิดหนัก เขาอายุมากแล้วจะคบใครเขาก็อยากจริงจัง อยากสร้างครอบครัว แต่เขาจะสร้างกับเด็กนรก
นี่ได้จริงหรือ แล้วมันจะเป็นครอบครัวแบบไหน เสือจินตนาการภาพไม่ออกเลยสักนิด
“ทำไมพี่เสือไม่ลองเริ่มจากการเชื่อใจโรมดูล่ะครับ ผมก็เริ่มจากตรงนั้น”
เสือหันไปทางต้นเสียงถึงเพิ่งเห็นว่าไออุ่นมองตามสายตาของเขาไปยังรเมศและทินภัทรเช่นกัน
“ไม่ว่าข้างหน้ามันจะเป็นยังไง แค่ผมเชื่อใจพี่ทิน ความกังวลทุกๆ อย่างมันก็หายไป”
“อย่ามาทำเป็นแม่ไก่ไปหน่อยเลยเรา เอาน่าถ้าใช่หรือไม่ใช่พี่สัญญาว่าจะบอกอุ่น”
“ครับ” สุดท้ายจะเป็นยังไงไม่สำคัญสำหรับไออุ่น สิ่งที่สำคัญคือเสือมีเพื่อนคิดมีคนให้ระบาย ไม่ต้องกังวลปิดบัง
หรือหลบซ่อนแค่นี้เขาก็พอใจแล้ว ไออุ่นมาถึงตรงนี้ได้เพราะเสือกับญาดาให้กำลังใจ เขาก็อยากเป็นแบบนั้น
สำหรับเสือเช่นกัน
++++++++++++++++++++++
“อาลายคับ” ลูกหมูทะเลมองถุงกระดาษที่อยู่ในมืออาโรม หลังทานข้าวเสร็จ โรมกลับห้องไปเอาของฝากที่ซื้อให้หลานชาย
นานแล้วแต่ยังไม่มีเวลาเอามาให้เสียที
“ของฝากครับ ทะเลต้องชอบแน่ๆ” โรมบอกอย่างมั่นใจ เขาหยิบกล่องในถุงกระดาษส่งให้ลูกหมูทะเล
มันคือตุ๊กตาหมีพูดได้ที่เขาหอบหิ้วมาจากต่างประเทศ
ทินภัทรช่วยรับกล่องแทนลูกชาย เขาเปิดฝากล่องหยิบหมีตัวขนาดพอดีมือยื่นให้กับลูกชาย
“ขอบคุณอาโรมก่อนครับ” ไออุ่นบอกลูกหมุตัวอ้วนกลม ที่รีบยกมือขึ้นไหว้ตามที่ได้รับการสั่งสอนมา
“ขอบคุนคับ”
“นี่อาจะทำให้ดู มันร้องเพลงได้ด้วยนะ” รเมศหยิบตุ๊กตาจากมือของทินภัทร เขาปรับปุ่มที่ซ่อนอยู่ด้านหลังตุ๊กตา
เปิดเป็นเสียงเพลงสำหรับเด็ก
“อู้” ลูกหมูทะเลตาโต
“คุณหมีล้องเพง” เด็กชายทะเลตื่นเต้นใหญ่ ตาวาวมองคุณหมีที่อยู่ในมืออาหนุ่ม
“ใช่แล้ว ต่อไปเวลาทะเลเข้านอนก็ให้คุณหมีร้องเพลงกล่อม” รเมศยื่นตุ๊กตามาตรงหน้าหลานชาย
ลูกหมูทะเลเอาแต่มองไม่ยอมยื่นมือออกมารับ สักพักก็ชี้มือไปยังกล่องที่ใส่ตุ๊กตา
“เก็บ เก็บ”
“อ้าวไม่ชอบเหรอลูกหมู” รเมศมองหลานชายที่ซุกตัวอยู่กับอกของไออุ่น หรือเด็กกลัวที่ตุ๊กตาร้องเพลงได้ เขาก็ดันลืมคิดไป
“สงสัยจะกลัว” เสือเป็นอีกคนที่คิดเหมือนรเมศ ทินภัทรจึงรับตุ๊กตามาถือไว้
“ลองจับดูสิลูกหมู หมีขนนุ่มๆ อย่างที่ลูกชอบกอดนอนไง”
“ม่ายอาว” ลูกหมูทะเลยังส่ายหน้าปฏิเสธ
“เก็บ เก็บ” ลูกหมูทะเลชี้นิ้วไปยังกล่องอีกครั้ง
“ทำไมทะเลถึงไม่ชอบครับ บอกเหตุผลอาอุ่นได้ไหม” ไออุ่นพยายามขอคำตอบจากเด็กชาย เขาจะได้แก้ปัญหาได้ตรงจุด
“พี่ทะเลชอบ”
“อ้าว!” ผู้ใหญ่สี่คนถึงกับงงกับท่าทีของลูกหมูทะเล
“พี่ทะเลจาเก็บไว้ห้ายน้องซาย พี่ทะเลลักน้องซาย”
“เจ้าลูกหมู นี่รู้จักเปย์สาวตั้งแต่ตัวแค่นี้เลยเหรอ” รเมศหัวเราะลั่น ไม่ได้สังเกตว่าเสือกับไออุ่นกำลังหน้าซีดเป็นไก่ต้ม
“น้องซายไหนอุ่น ไม่ใช่น้องมุกแล้วเหรอเจ้าลูกหมู” รเมศถามถึงลูกสาวเจ้าของร้านขายยา
“น้องมุกกะชอบ แต่พี่ทะเลลักน้องซายที่ฉุด”
“ลูกของคนแถวร้านครับ” ไออุ่นรีบตอบทินภัทรก่อนจะโดนลูกหมูตัวอ้วนขายความลับเสียก่อน เขาไม่ได้โกหก
ลูกของคนแถวร้านจริงๆ
“ใช่ครับ” เสือผสมโรงอีกคน เรื่องนี้มันใหญ่กว่าเรื่องเขากับรเมศไม่รู้กี่เท่า ขืนหลุดไปญาดาได้ฆ่าพวกเขาแน่
“พ่อคาสโนว่า เด็กแถวนั้นไม่เป็นแฟนเจ้าลูกหมูหมดเหรอครับพี่อุ่น” รเมศชอบใจในความเจ้าชู้ของหลานชาย
“หมดเยย” เจ้าลูกหมูทะเลชิงตอบอาหนุ่ม กอดอกยืดตัวด้วยความภาคภูมิใจ
“ลูกหมูมีทั้งน้องทรายน้องมุก ถ้าอย่างนั้นก็ยกอาอุ่นให้พ่อได้แล้วสิ” ทินภัทรได้ทีรีบขอไออุ่นคืน
“ม่ายอาว” ลูกหมูหันกลับไปกอดคออาอุ่นสุดหวง ยังไงคนนี้ก็ไม่แบ่งให้ใคร
“ง้นพ่อแบ่งน้องทรายนะ” ทินภัทรเลือกชื่อใหม่ที่เพิ่งเคยได้ยินมาล่อ
“ม่ายด้าย น้องซายพี่ทะเลแบ่งกานกะอาฟ้า”
“ฮ่าๆๆ คุณทินใช้มุกเดียวกับฟ้าเลยนะครับ นั่นก็แหย่ลูกหมูโดยการขอแบ่งน้องทรายเหมือนกัน” ไออุ่นคิดว่าเสือหัวเราะได้
ตลกฝืดมาก แต่ดูเหมือนอีกสองหนุ่มจะไม่เอะใจอะไร
“อ้าวงั้นพ่อแบ่งน้องมุกแทนเอ้า”
“ม่ายอาว พี่ทะเลแบ่งลุงเฉือห้ายแล้วงาย” เด็กชายทะเลดุพ่อ แบ่งให้แล้วยังมาขอเพิ่มอีก เด็กไม่ดี
“ไม่ได้ลูกหมู ลุงเสือของอาโรมแบ่งให้ใครไม่ได้” รเมศรีบทวงคืน ก่อนลูกหมูตัวอ้วนกลมจะเอาคนของเขาไปแจกจ่าย
“แบ่งกานฉิ”
“ฮ่าๆ แบ่งไม่ได้ครับ อาโรมจองลุงเสือไว้ก่อนแล้ว” เสือนึกอยากถีบเด็กยักษ์ทำเป็นหวงของแต่เกรงใจทินภัทร ไหนจะลูกหมู
ทะเลอีก เดี๋ยวเขาจะเป็นตัวอย่างที่ไม่ดี จึงได้แต่ส่งสายตาไปเตือน
“งึม งึม” ลูกหมูทะเลทำหน้าคิดหนัก เขาไม่อยากแบ่งไออุ่นนี่
“อู้” และแล้วเด็กชายทะเลก็ตาโตเมื่อคิดหาทางออกได้
“ยูกน้องหมาวงาย แด๊ดอาวไปเยย”
“เหมา!” ทินภัทรตกใจถึงกับอุทานเรียกชื่อเหมาตัวแสบเสียงดัง
“ฮ่าๆ ลำบากหน่อยนะครับคุณทิน” เสือแสร้งส่ายหน้าด้วยความเห็นใจ ส่วนไออุ่มกลั้นยิ้มจนแก้มแทบแตก
“ช่าย ยูกน้องหมาว น่าลักน้า” ลูกหมูทะเลพยายามขายของให้พ่อ ทำเอาผู้ใหญ่ที่เหลือถึงกับขำกันกลิ้ง
“ไม่เป็นไรเจ้าลูกหมู เก็บไว้เถอะไม่ต้องแบ่งก็ได้”
เด็กชายทะเลมองหน้าแด๊ด เฮ้อ พี่ทะเลไม่เข้าใจเลย ลูกน้องเหมาออกจะแสนดี ทำไมไม่มีใครอยากได้
“หึหึ พี่ทิน เกือบไปแล้วนะครับ” รเมศแซวพี่ชายขำๆ ในขณะที่เสือกับไออุ่นลอบสบตากัน โชคดีที่วันนี้ยังรอดตัวไปได้
พรุ่งนี้ค่อยปรึกษาหารือกันใหม่ เห็นทีจะไว้ใจลูกหมูทะเลไม่ได้เสียแล้ว
+++++++++++++++++++++++++++++++
“ไม่ต้อง” เสือปฏิเสธจนปากจะฉีกรเมศก็ไม่สนใจ ยังคงลากเขาเดินตั้งแต่หน้าห้องไออุ่นจนถึงลิฟท์
“ทำตัวดีๆ น่าลุง คนกำลังจีบมันก็ต้องขับรถไปส่งสิ”
“ฉันกลับแท็กซี่เอง นายขึ้นไปนอนพักเถอะไหนบอกว่ายังไม่ได้นอน”
“เป็นห่วงผมเหรอลุง แฟนใครน่ารักจริงๆ ” รเมศหยิกแก้มของอีกฝ่าย
“ไอ้เด็กบ้า แฟนบ้าแฟนบออะไร พูดให้มันดีๆ แล้วอย่ามาเที่ยวหยิกแก้มคนอื่นแบบนี้” เสือดึงมือของรเมศออก
ทำมาเป็นหยอกเขาเหมือนหยอกสาวๆ มันใช่ที่ไหนล่ะ
“แล้วก็ไม่ได้ห่วงด้วย ฉันแค่ไม่อยากตายเกิดนายขับรถหลับในจะทำยังไง”
“กลัวลุงก็นอนที่นี่สิ บอกแล้วว่าพรุ่งนี้จะตื่นไปส่งแต่เช้าก็เอาแต่ดื้อ”
เสือหันไปมองตาคว่ำ เจอเข้ากับไออุ่นรอบนี้ยังพอหาทางออกดีๆ ได้ ไม่ให้รู้ไปถึงเรื่องนั้น แต่ขืนแจ็คพ็อตแตกเจอกัน
ตอนเช้าอีกที คราวนี้เขาคงไม่ต้องแก้ตัวอะไรแล้ว
“สมองน่ะหัดใช้เสียบ้าง ไม่ใช่ใช้แต่รูปร่างหน้าตา” เสือเอานิ้วผลักหัวของรเมศให้ออกห่างจากเขา
“โหด่ากันขนาดนี้เลยเหรอลุง เดี๋ยวก็จับเก็บสบู่เสียเลย จะได้รู้ว่าใช้รูปร่างหน้าตาอย่างเดียวมันก็เสียวได้”
“ไอ้..” เสือหันหน้ากลับ เลิกด่า ด่าไปก็เข้าตัวเปล่าๆ
“อยากไปส่งนักก็เชิญ ขากลับหลับในอย่ามาว่ากัน”
“ลุงก็โทรมาคุยเป็นเพื่อนผมสิ รับรองว่าไม่หลับถึงบ้านปลอดภัย”
“เรื่องอะไรฉันต้องโทรให้เปลือง อย่างนายคงหาคนคุยด้วยไม่ยากหรอก”
“หึหึ ลุงหึงเหรอ น่ารักชะมัด ทำตัวน่ารักอย่างนี้ระวังผมจะอดใจไม่ไหวปล้ำลุงในลิทฟ์นะ” รเมศแกล้งเดินเข้าหาเสือ
อีกฝ่ายถอดกรูดจนหลังติดผนังลิฟท์
“เข้ามาสิ พ่อจะถีบให้กระเด็น”
“ชอบรุนแรงก็ไม่บอก สักรอบก่อนกลับไหม เอาแบบเข็มขัดฟาดหรือลุงชอบแบบเลือดซึมนิดๆ ”
ตาวาวๆ ของรเมศทำเอาเสือชักใจไม่ดี หรือไอ้เด็กนี่เป็นซาดิสม์วะ
“อย่า..อย่าเข้ามานะเว้ย”
“ทำไม ลุงจะทำอะไรผมได้” รเมศเดินวนตามเสือไปรอบลิฟท์ เสียดายที่ลิฟท์เปิดเมื่อถึงชั้นที่เขากดเสียก่อน เขากำลังสนุกเลย
“ถึงเสียแล้วนึกว่าจะได้เล่นนอกสถานที่ แต่จะว่าไปในรถก็ไม่เลวนะลุง ถึงจะไม่เร้าใจเท่าในลิฟท์ก็เถอะ”
เสือที่เดินจ้ำอ้าวออกมาก่อนชะงักกึก คิดถูกคิดผิดวะที่อนุญาตให้เด็กนรกไปส่ง
“ฮ่าๆ ผมล้อเล่น ไม่ต้องทำหน้าเป็นกระต่ายตื่นตูมแบบนั้น วันนี้ลุงสูบแรงไปหมดแล้ว เอาไว้คราวหน้าไม่พลาดแน่ๆ”
รเมศรีบยกมือขึ้นทั้งสองข้างเพื่อยืนยันให้เสือเห็นว่าวันนี้เขาไม่มีพิษมีภัยแน่นอน
“ไปเถอะลุง รับรองว่าจะพาไปส่งถึงบ้านโดยสวัสดิภาพ” รเมศวางแขนลงบนบ่าของเสือ ออกแรงดันให้อีกฝ่ายออกเดิน
ใช่ว่าเขาจะคิดถึงแต่เรื่องแบบนั้นเสียเมื่อไหร่ ได้เดินกอดบ่าเสือแบบนี้รเมศก็ชอบเหมือนกัน
+++++++++++++++++++++++
“ขับรถดีๆ..ถ้า..ถ้าง่วงมากก็โทรมา” เสือไม่ยอมสบตากลัวอีกฝ่ายจะรู้ว่าเขาเป็นห่วง
“ครับผม ราตรีสวัสดิ์ครับ”
“อืม” เสือไม่ยอมตอบกลับ เขายังเขินๆ ตัวเองอยู่ คว้ากระเป๋าโน้ตบุ๊คได้ก็รีบลงจากรถ
“เดี๋ยวลุงลืมของ” รเมศกดปุ่มเลื่อนกระจกลง ตะโกนเรียกคนที่เดินจ้ำอ้าวเข้าประตูรั้วบ้าน เสียงเขาดังขนาดนี้ด้วยระยะแค่นี้
เสือน่าจะได้ยินแต่ทำไมถึงไม่ได้ยิน
“ลุง” เเขาลองเรียกซ้ำแต่เสือไขกุญแจเข้าบ้านไปเรียบร้อยแล้ว
้รเมศปลดเข็มขัดออก หยิบถุงใส่ของที่เสือลืมไว้ เตรียมจะเปิดประตูเอาลงไปให้ แต่เสียงเตือนของแอฟสีเขียวดังขึ้น
เสียก่อน รเมศหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู ข้อความมาจากเสือ เขารีบเปิดอ่าน
“ลืมของไว้แต่ขี้เกียจเดินไปเอา นายเอาไปกินเถอะ”
รเมศเปิดถุงออกเพื่อดูของข้างใน รังนกอย่างนั้นเหรอ หึหึ อย่างนี้แล้วจะไม่ให้เขาพูดว่าลุงขี้โมโหของเขาน่ารักได้อย่างไร
“ขอบคุณนะลุง บำรุงแบบนี้รับรองคราวหน้าฟิตปั๋ง ฟ้าไม่สว่างไม่เลิก”
นี่คือข้อความตอบกลับของรเมศที่ส่งให้กับเสือ
ตั้งใจบำรุงกันขนาดนี้ เขาก็ต้องตอบแทนให้เต็มที่อยู่แล้ว
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>TBC<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<
เย้! รังนกมีบทแล้ว ถึงจะนิดนึงก็ยังดี
ลงนิยายอีกทีวันจันทร์ที่ 5นะคะ พรุ่งนี้ลงมหารัก วันอาทิตย์หนีเที่ยว
ตอนต่อไปถึงวันเสาร์(ในเรื่อง)แล้ว ใครทีม #พี่ทิน ใครทีม#ลูกหมูทะเล ประกาศตัวด่วน ^^
Darin ♥ FANPAGE
หัวข้อ: *✿ ｡Someone LOVES You ｡✿* [แจ้งข่าว] /29/03/17 ✿ P.149 (อ่าน 1238028 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก