นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู" ตอนที่ 22 " สุขสันต์วันเปิดซิง ” 12:48
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

โพลล์

ฉากติดเรทมีความเสียวซ่านระดับใด

ฟินขั้นสุด
4 (57.1%)
ยั่วเย้ากามมารมณ์
1 (14.3%)
บันเทิงดี
2 (28.6%)

จำนวนผู้โหวตทั้งหมด: 7

ผู้เขียน หัวข้อ: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู" ตอนที่ 22 " สุขสันต์วันเปิดซิง ” 12:48  (อ่าน 20213 ครั้ง)

ออฟไลน์ แม่เนื้อทอง

  • กำลังใจของผมคือคอมเมนท์จากพวกคุณ
  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 46
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +12/-0
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ


ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0

ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน  เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ   เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด   คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง   จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต  และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ   

เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า  อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต   จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น   ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย  ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ  เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้  ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ

5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้  มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute  ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).

9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ

10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป  โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com  ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย  เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป

11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว

บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป

12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด

13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ

14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน  ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด  ควรจะให้เครดิตกับ... 
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ  ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ  พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง 
  (กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น  หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส
- ถ้าเป็น FW mail  ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail

16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข

17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน  ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง  นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)
ว่าด้วยเรื่องการจะรวมเล่มนิยายขายในเล้า จะต้องมี ID ซื้อขายก่อน ถึงจะสามารถประกาศ ..แจ้งข่าว.. ที่บนหัวกระทู้ของนิยายได้ ในกรณีที่ รวมเล่มกับ สนพ. ที่มี  ID ซื้อขายของเล้าแล้ว นักเขียนก็สามารถใช้ หมายเลข  ID ของ สนพ. ลงแจ้งในหน้าที่มีเนื้อหารายละเอียดการสั่งจองนิยายได้

18.ใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที  ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ย้ายไปไหน   เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ

เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................                                                           

วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
วันที่ 11 พ.ย. 2557 เพิ่มเติมการลงเรื่องสั้นและการแจ้งว่านิยายจบแล้ว
วันที่ 4 ธ.ค. 2557 เพิ่มบอร์ดเรื่องสั้นจึงปรับปรุงกฏข้อ 18 เกี่ยวกับเรื่องสั้น และ เพิ่มเติมส่วนขยายของกฏข้อ 17



เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม

*****************************************************************************************

เรียน   ท่านสมาชิกทุกท่านทราบและโปรดดำเนินการอย่างเคร่งครัด

เรื่อง  กฎกติกาและมารยาท

          กรุณาอ่านข้อความข้างล่างที่แนบมาด้วยข้าล่างนี้   ด้วยความระมัดระวังยิ่ง

เพราะเป็นบรรทัดฐานที่พึงยึดและปฏิบัติตามอย่างไม่สามารถพิจารณาเป็นอื่นได้

หากผู้ใดฝ่าฝืน  ทางเราจะดำเนินการลงโทษอย่างเด็ดขาดต่อไป


      จึงเรียนมาให้ทราบโดยทั่วกัน

                                                                                 นับถือ

                                                                            อิเจ้  โมดุเรเตอร์


  ตอนที่ 1 "วิถีชีวิต"

หากในชีวิตคุณเคยเห็นชีวิตเพศที่สาม ก็จะเห็นความร่าเริงสดใสใช่หรือไม่ รู้บ้างหรือเปล่าว่าเขาเหล่านั้นแท้จริงโดดเดี่ยวภายในใจเพียงใด เพียงต้องการหาบุคคลจริงใจสักคน แต่รู้หรือเปล่าความหวังเหล่านั้นมักเป็นอากาศ ลมๆแล้ง สุดท้ายต้องชินชากับคำว่าผิดหวัง  กับคำว่าเพ้อ และสุข คลุกเคล้ากันไป เพราะนี่แหละคือ "ชีวิตเกย์  ชีวิตกู" * ใครว่าเศร้าไม่จริงนะจ๊ะ ทุกรสจ้า

1.ผม ชื่อ จิ  นาย โกเมน (ขอสงวนนามสกุล) เกย์รับ (ไม่สาว เหมือน ผช ทั่วไป และที่สำคัญเพื่อนๆยอมรับ) สูง 165  นน 53 ผิวเดี๊ยวขาวเดี๊ยวดำเดี๊ยวเหลือง เห้อออ  จริงใจนิสัยดี แต่ชอบทำหน้านิ่งๆ  ไม่แสดงอารมณ์ เก็บความรู้สึกเก่ง  และมั่นใจในตัวเองสูง เก่งชีววิทยา มากๆๆๆ และเป็นวิชาเดียวที่เก่ง 
2.โบท ผู้ชายแท้ เพื่อนผมเองในกลุ่ม ผิวขาว ตัวหอม ขี้งอน ฉิบหาย
3.ดิว เพื่อนผมเช่นกัน สูงเว่อร์ ผิวแทน ดัดฟันไม่ฟันยังไม่เข้าสักที ชอบติดกระดุมเสื้อนักเรียนผิด ซุ่มซ่ามที่หนึ่ง
4.ปัน ผู้ชายน่ารัก ฉลาด  ใส่แว่น เรียนเก่ง มากกกกกก
5.ภูมิ ลูกหลานคนจีน ชอบดู เปาบุ้นจิ้น มาก โทรศัพท์นางนี่โอ้โหโหลดไว้แบบ ไม่อยากจะเม้า

โปรดติดตามเรื่องราวกันนะจ๊ะ       


                                                         

ตอนแรก วิถีชีวิต

"เอาโทรศัพท์กูมานี่ไอ้เหี้ยจิ" ไอ้ภูมิกำลังดูซีรี่ย์เรื่องดังอยู่อย่างเมามัน เอ่อออ (เปาบุ้นจิ้น) ครับท่าน
"หวงนักนะมึง เล่นนิดเล่นหน่อยก็ไม่ได้ "  ผมเอาคืนแม่งไป
"กูขอเวลาดูหน่อยไอ้จิ เมื่อคืนกูม่ได้ดูนั่งปั่นงาน ยายป้าปานามาอยู่  ไอ้เหี้ยมือแทบหงิก" ไม่ต้องตกใจนะจ๊ะ ฉายาครูสังคม
"มึงมันเด็กขี้เกียจไง ทำตอนใกล้ๆป้าแกนัดส่ง "
"ใครจะไปขยันเหมือนมึงหล่ะ ไอ้จิ เออแล้วไอ้โบท  ไอ้ปัน ไอ้ดิว เมื่อไหร่จะมาว่ะเนี่ย เข้าสายเฮียอุทัย ก็ล่อเข้าให้หรอก แม่งมึงดูดิไอ้จิ ยืนเฝ้าหน้าประตู ยังกะยักษ์วัดโพธิ์ "  ก็อยากจะขำอ่ะนะ แต่ว่าพอดีที่บ้านเคร่งเรื่องมารยาท
"ถ้ากูโดนลงโทษนะแม่งจะเอาพวกแม่งให้ถึงฆาตเลย" ผมก็เริ่มชักหงุดหงิดเหมือนกัน มันจะแปดโมงแล้ว 
*****  3 นาทีผ่านไป **********   
"ป่ะ ไอ้ภูมิเข้าไป รร. กันก่อนเหอะเพลงสัญญาณเข้าแถวมันดังแล้ว ทิ้งอุดมการณ์เพื่อนไม่ทิ้งเพื่อนสักวัน เพราะมึงสายอีกแค่ครั้งเดียวก็จะโดนเชิญผู้ปกครองแล้วไม่ใช่หรอ "
"ไปก็ไป กูยิ่งไม่คุยกับป๊าอยู่ เดี๊ยวโดนเรื่องนี้มีหวังโดนด่ายาว" สองหนุ่มวิ่งพุ่งไปที่ประตูโรงเรียนที่กำลังจะปิดลง ผ่านยักษ์ตนใหญ่นามว่า เฮียอุทัย ได้อย่างหวุดหวิด
"แม่งนั่นไม้หรือกระบองว่ะนั่นที่เฮัยแกถืออ่ะ ใหญ่ชิบ" ไอ้ภูมิบอก



รร.xxxxxxxxxxxx ยินดีต้อนรับ  *********************************  ติ่ง ติ๊ง ติง ติ่ง ติ่ง ติง ติ๊ง ติง ติ๊ง ติง ติ่ง ติ่ง ติง ติง ติง ติง  สัญญาณเข้าเรียนคาบแรกดังขึ้น
"ไอ้จิเห็นพวกอีมิ้นมันบอกว่า ไอ้ดิว ไอ้ปัน ไอ้โบท ถูกทำโทษอยู่หน้า รร " ไอ้ภูมิเดินมาบอกผม
"จะได้ให้พวกนางจำๆกันซะบ้างว่าอย่ามาสายอีก"  พวกมันก็โดนฑัณทรมานอยู่นานเหมือนกันกว่าจะได้เข้ามาเรียน

"ไอ้เพื่อนเฮี้ย ทิ้งพวกกูเลยนะมึงทั้งสอง" ไอ้ดิวพูด  ผมมองสภาพพวกมันแล้วยังกะไปเล่นสงกรานต์ที่ไหนมา เหงื่อชุ่มออกมาจากทวารทั้ง 9 เชียว
"กูก็รอพวกมึงตั้งนาน  ไม่เชื่อถามไอ้ภูมิดูได้"
"แล้วพวกมึงไปทำอะไรมา มาสายโคตร"  ผมถาม
"ช่างเรื่องของพวกกูเถอะจิ  อย่ามาเสียเวลากับพวกกูเลย"  ไอ้โบทพูดแบบไม่มองหน้าเอาแต่เช็ดเหงื่ออยู่
"ขี้งอนนะไอ้ห่า" ภูมิพูดพร้อมกับเดินเข้าไปซับเหงื่อให้  ส่วนผมเบะปากให้ไอ้โบทไป ไม่ได้สนใจอะไรต่อ เรื่องงอนเนี่ยที่ 1 เลยหล่ะ  ไม่เห็นจะเหมือนน้องปันสุดที่รักเช็ดหน้าเช็ดตาเสร็จก็ไปนั่งเรียนเลย แหมน่ารักจริงๆ
"เออไอ้จิ เมื่อไหร่มึงจะมีผัวว่ะกูอยากเห็นจริงๆ หน้าอย่างมึงเนี่ยมีผัวแล้วจะเป็นยังไง" ไอ้ภูมิถาม
"พวกมึงนี่ไม่มีเรื่องเหี้ยอะไร จะพูดแล้วใช่ไหมเนี่ย" ผมตอบกลับไป
"ปล๊าวววววว  กูถามเฉยก็กูไม่เคยเห็มึงมีแฟนไง" ไอ้ภูมิพูดไปดูกระดานไป  แต่ก็จริงของมันชีวิตผมั้งแต่เด็กจน ม.5 แล้วเนี่ยยังไม่เคยมีแฟนเลย เรื่องซิงอ่ะหรอ บอกได้คำเดียวว่า สดมากๆ แต่ผมมันเป็นพวกปากเก่ง แต่ใจปลาซิว คนจีบอ่ะมีแต่ยังไม่ถูกใจใครเลยจริงๆ
"ถ้ากูมีผัวแล้วกูจะบอกมึงคนแรกเลย ไอ้ห่า"                จะว่าไปก็เบื่อจริงๆ สำหรับเช้านี้ที่ต้องมาเรียน ฟิสิกส์ตั้ง 2 คาบ มันเลยทำให้เช้านี้มันน่านอนจริงๆ ไอ้ปันก็มางอนยังกะเด็กปัญญาอ่อน เดี๊ยวรายนี้ค่อยง้อ ง้อง๊ายง่าย  หิวแล้วครับ ขอตัวไปทานข้าวก่อน
 

 โปรดติดตามตอนต่อไป
 


Share This Topic To FaceBook
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 05-03-2017 12:43:25 โดย แม่เนื้อทอง »

ออฟไลน์ แม่เนื้อทอง

  • กำลังใจของผมคือคอมเมนท์จากพวกคุณ
  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 46
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +12/-0
Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู"
«ตอบ #1 เมื่อ25-05-2016 01:08:36 »

...

ออฟไลน์ แม่เนื้อทอง

  • กำลังใจของผมคือคอมเมนท์จากพวกคุณ
  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 46
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +12/-0
Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู"
«ตอบ #2 เมื่อ25-05-2016 09:17:43 »

ตอนที่ 2  มิตรภาพ
 
ณ  โรงอาหาร
โรงอาหารหรือแม่งโรงทานว่ะเนี่ยคนเยอะ ฉิบหาย ไปช้าก็ไม่ได้ข้าวแม่งเสือกหมด ครูก็ปล่อยเลทเกินนะครับ เรา 5 หนุ่มเดินมุ่งไปสู่โรงอาหาร ที่มากมายไปด้วยผู้หิวโหยหลายร้อยชีวิต กระเบียดกระเสียน กันอยู่อย่างบ้าคลั่ง
"กินไรดีวะ" ผมถามพวกมัน  ดูจากกับข้าวที่เหลือแล้วอนาถใจหนึ่งในนั้นกูแอบเห็น ยำปลากระป๋อง เห้ออออออ
"ไม่เห็นจะมีไรแดก เลย เหลือแต่ธรรมดาๆๆ ทั้งนั้น" ไอ้ดิวบ่น พลางเอามือลูบท้องไปด้วย
"มึงว่าไงไอ้ปัน  ไอ้โบทจะแดกอะไร  หรือจะไปดูร้านอื่นก่อน" ไอ้ภูมิถาม
"กูว่าวันนี้กินข้าวผัดพิเศษ เพิ่มไข่เจียวกันดีมะ" ปันเสนอออกมา ส่วนไอ้โบทนะหรอ ยังงอนอยู่ยืนเงียบเก็บเสียงได้ดี
"จะฉันอะไรก็นิมนต์เจ้าประคุณฉันสักทีเถอะจ๊ะ มีงานต้องปั่นต่อ" ผมบอกพวกมัน
แล้วเราห้าเกลอก็แดกข้าวผัด ตามที่ไอ้ปันเสนอ แต่่ติดตรงที่คิวยาวไปหน่อย แต่ก็ดีกว่ากินยำปลากระป๋องกับผัดอะไรก็ไม่ทราบที่แม่ครัวแกทำ
"อ้าว พวกมึงได้ข้าวแล้ว มาเอา" ไอ้ดิว ไอ้ภูมิ มันหันมาบอก
"กูจองที่ไว้แล้วมึงไปนั่งได้เลย  กูขอตัวไปง้อเด็กปัญญาอ่อนไอ้โบทก่อน แม่งไปเยี่ยวหรือไปเรียนต่อ OXFORD ว่ะนานเหี้ยๆ" ผมบอกพวกมัน
"ยื่นอกพกถุงนะมึงและก็ในห้องน้ำอ่ะเสียงเบาๆหน่อย เปิดก๊อกน้ำใส่ถังกลบเสียงเสียวมึงด้วยนะจิ"  ไอ้ดิวมันแซว
"หิ้วๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" พวกมันที่เหลือโห่ร้องออกมา
ได้ยินมันพูดอย่างนั้นผมก็เบะปากมองบนไม่ได้ใส่ใจอะไร เดินไปเลย ไม่อยากจะต่อปากต่อคำกับพวกมัน
เดินมุ่งตรงไปที่ห้องน้ำชาย กลิ่นแรกที่ได้สัมผัสคือกลิ่นบุหรี่และกลิ่นฉี่ผู้ชาย ซึ่งผมชอบเพราะออกแนวเซ็กซี่ในความเป็นชาย (ผมอาจเป็นโรคจิต) เดินดุ่ยๆเข้าไปเจอไอ้โบทยืนหันหลังอยู่ห้องน้ำห้องสุดท้าย ซึ่งไม่บอกก็รู้ว่ามันมาสูบบุหรี่
"ไปแดกข้าวกัน" ผมเอ่ยปากบอกมัน :hao6:
"คุยกับกูได้แล้วหรอ"  โอ้โหนี่มึงยังไม่หายงอนอีกหรอเนี่ย  :ruready

"กูกับไอ้ภูมิขอโทษเว้ย ไม่ได้ตั้งใจทิ้งแบบนั้น" ผมแก้ตัวไป
 
"เคยสัญญาแล้วไม่ใช่หรอว่าเราจะไม่ทิ้งกัน" ไอ้โบทพูดออกมา

"ยกโทษ ให้กูเถอะกูไหว้หล่ะนะ กูสำนึกผิดแล้ว" :mew4:

"มึงก็รู้นะไอ้จิ ว่าไอ้ปันมันป่วย ต้องไปเอายาทุกสิ้นเดือน แล้วเสือกมาวันที่แม่แม่งไม่อยู่พวกกูเลยต้องพามันไปรับเอง"  ผมแทบจะร้องไห้ลืมไปเลยว่าวันนี้ไอ้ปันต้องไปเอายา ทำไมผมถึงลืมไปได้หล่ะ โกรธตัวเองจริงๆ ที่เห็นแก่ตัว
"ที่กูไม่บอก ไม่โทร ก็กูนึกว่ามึงรู้ไงกูก็เลยไม่ได้ใส่ใจตรงนั้น"  มึงหยุดพูดได้แล้วกูรู้สึกผิดจนอยากจะบ้าตาย

"กูแม่งเป็นเพื่อนที่ไม่เอาไหนเลยว่ะแม่ง"  ผมพูดพร้อมกับน้ำตาที่ค่อยเอ่อออกมา
"ไม่ใช่หรอกไอ้จิ เรื่องไม่รอกันเข้าแถวเนี่ยกูแม่งไม่ซีเรียสหรอก แต่ไอ้ปันมันอาจจะคิดว่ามันเป็นตัวถ่วงก็ได้" ตาสว่างเลยกู สำนึกผิดยันหลานบวช ไอ้จิเอ๊ยยยยยยยยยยยย
"ไปๆ เลิกเศร้า กูหิวแล้ว" ไอ้โบทพูดพร้อมกับเอาแขนมาโอบไหล่ไว้เป็นเชิงปลอบ ผมตั้งสติอยู่สักพักแล้วเดินออกจากห้องน้ำพร้อมกับมัน เพื่อไปกินข้าว เคล้าน้ำตา ฮือๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ณ โรงอาหารที่แห่งเดิม

"กี่น้ำว่ะไอ้โบท คราวนี้กูว่าไอ้จิแม่งได้ลูกแฝดแล้วหล่ะ" ไอ้ดิวแซวออกมาทั้งโต๊ะร่วมฮากันคับคลั่ง ไอ้ดิวนะไอ้ดิวถ้ามึงรู้ในสิ่งที่กูและมึงก็คิดไม่ถึงเรื่องไอ้ปันแล้วมึงจะหงอยไอ้กาก

"ระดับกูชายโบทอึดกว่านี้ครับไม่เร็วอย่างนี้หรอก"  ไอ้โบทพูด  สรุปแล้วจังไรพอๆกัน

"มาๆ แดกข้าวกันหิวจนจะแดกไอ้เหี้ยปันได้แระ" ไอ้ภูมิพูด มันทำให้ผมมองไปที่ไอ้ปันที่กำลังหัวเราะและยิ้มอยู่ช่างดูอบอุ่นและเป็นมิตรเหลือเกิน
 
"ข้าวผัดนี้ พวกมึงยังจำกันได้ไหมว่ะ" ไอ้ปันค่อยพููดออกมา เสียงโหวกเหวกต่างๆจากเหล่าอสูรพลันสิ้นลงในบัดดล ทุกคนเงียบ ตัวผมเองเงยหน้ามองไอ้ปัน มองไปสบตาคู่นั้นของมัน ทำให้ย้อนนึกไปถึงเหตุการณ์ที่ทุกคนในกลุ่มยังจำกันได้เมื่อตอน ม.4 ตอนที่บ้านไอ้ปันประสบปัญหาทางการเงินอย่างหนัก แต่พ่อแม่มันก็สู้ไม่ถอยยังคงกัดฟันทำงานเพื่อให้มันได้เรียนต่อในชั้นมอปลาย ที่โรงเรียนที่มีชื่อเสียงแห่งนี้ ในช่วงนั้นไอ้ปันจะทำตัวแปลกๆ คือจะไม่มากินข้าวกับพวกผมแต่จะแยกออกไปตอนพักกลางวัน ซึ่งแรกๆก็ไม่ได้สงสัยอะไรอยู่แล้วเพราะมันชอบอ่านหนังสือหรืออาจมีงานที่ต้องช่วยครู  แต่แล้วผมชักสงสัยขึ้นทุกทีเพราะช่วงนั้นมันดูโทรมมากๆ หลักจากพักกลางวันผมเลยแอบตามมันไปดู เห็นมันแอบไปนั่งกินกล้วยน้ำว้าที่มันช้ำมากๆแล้วครึ่งลูก แล้วดื่มน้ำที่กรอกจากโรงเรียนเข้าไปมากๆ เพื่อจะได้อัดให้มันอิ่ม ผมเดินตรงเข้าไปหามัน ทันทีที่มันเห็นผมมันตกใจมาก ผมเดินเข้าไปกอดมันพร้อมทั้งน้ำตาของผมที่มันเปียกไหล่่ไอ้ปันอย่างมาก

"มึงเดือดร้อนขนาดนี้ทำไมมึงไม่บอกกูว่ะไอ้ปัน ไอ้เหี้ยมึงทำอย่างนี้กูรู้สึกผิดมากรู้ไหม ทำไมไม่บอกกู ทำไม ทำไม ห๊ะะะ"  ผมทั้งโกรธทั้งสงสารมันจับใจในเวลาเดียวกัน
"กูขอโทษ กูไม่อยากรบกวนพวกมึง" มันพูดพร้อมกับร้องไห้ออกมาเหมือนกัน
"กูกินอยู่ทุกวันนี้ กูก็อิ่มแล้วนะจิ" มันยังโกหกผม
"อิ่มหรอไอ้เหี้ย กูไม่เชื่อหรอก " ผมเคยลดความอ้วนไง เลยรู้ว่าแม่งหิวจะตาย ไม่อิ่มหรอก
"ที่มึงเคยเล่าให้พวกกูฟังว่าที่บ้านมึงมีปัญหานิดหน่อย กูไม่ึกว่ามันจะหนักขนาดนี้ไงไอ้เหี้ยปัน  ฮือๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" ผมสะอื้นพูดตระกุกตระกัก  ไอ้ปันเงียบไป
"มึงตามกูมานี่มาไอ้ปัน"  ผมดึงมือมันให้เดินตามไปที่โรงอาหาร  แต่มันรั้งตัวมันไว้

"ไม่เอา ไม่ไป มึงไม่ต้องซื้อข้าวให้กูนะไอ้จิ ไม่ต้อง ไม่ต้อง"  ผมหันไปมองหน้ามัน

"ใครว่ากูจะซื้อให้มึงทั้งจาน ตามกูมาเถอะ" ผมกึ่งดึงกึ่งลากมันไปที่โรงอาหาร พอไปถึงโต๊ะพวกไอ้ภูมิ โบท ดิว ดูตกใจว่าทำไมผมถึงร้องไห้  ไอ้ปันก็ด้วย

"พวกมึงยังไม่ต้องถามอะไรมาก ไอ้ดิวบอกป้าร้านตามสั่ง เอา ข้าวผัดโคตรพิเศษเพิ่มไข่เจียวพิเศษมาจานนึง แล้วก็ขอช้อน 5 คัน"  ไอ้ดิวถึงจะยังงงๆ แต่มันก็รีบทำตามเพราะไม่เคยเห็นผมเป็นแบบนี้ หลังจากรอข้าวผมก็บอกพวกเพื่อนๆเรื่องไอ้ปัน ทุกคนไม่ต่างอะไรไปจากผมสักคน รอสักครู่ไอ้ดิวก็ถือข้าวมา
"วางไว้กลางโต๊ะ เอาช้อนแจกทุกคน" ผมสั่งไอ้ดิว  ทุกคนตอนนี้ถือช้อนในมือ
"พวกมึงทุกคนให้ตักข้าวใส่ปากเพื่อนข้างๆนะ  โดยกูจะบอกว่า แดก  แดก  แดก ให้ตักเข้าปากเพื่อนอีกคนตามจังหวะ" ผมออกคำสั่ง  โดยผมนั้นจะเป็นคนตักข้าวป้อนไอ้ปัน
" แดก ฮือๆๆ แ..ดก  ฮือๆๆๆๆๆ แ........ดก ฮือๆๆๆๆๆๆๆๆ"  เสียงฟันกับช้อนกระทบกัน ไม่ต้องพูดถึงน้ำหูน้ำตา หลังจากทำอย่างนี้จนข้าวหมดจาน  "นับแต่นี้ให้พวกกูช่วยมึงนะไอ้ปัน เอาความทุกข์ของมึงแบ่งๆให้พวกกูบ้าง" ผมพูดพลางกอดคอมันเอาไว้ ไอ้ปันเองร้องไห้จนตาบวมไปหมดแล้ว  มันไม่พูดอะไรแต่ผมและทุกคนก็รู้ว่ามันเกินที่จะพูดออกมาจริงๆ 

หลังจากนั้นผมก็แจ้งกับอาจารย์เรื่องทุนต่างๆ ทุกอย่างที่ผมจะช่วยมันได้ทุกทาง พวกผมทำเต็มที่จริงๆ จนมันเริ่มดีขึ้นมาก ทางครอบครัวมันมาปีหลัง ดีขึ้นอย่างมาก

"ร้องไห้ทำไมว่ะ" ไอ้ปันพูดขึ้นผมสะดุ้งจากภวังค์ มองหน้าทุกคนในวันนี้แล้วผมรู้ว่าทุกคนก็คงคิดรำลึกเหมือนกับผม ยิ่งไอ้โบทนี่น้ำมูกนางมาเชียว
"วันนี้กูเลี้ยงเอง เนื่องในโอกาส เอ่อออออ เอ่อ  อะไรก็ไม่รู้หล่ะ " พวกผมพลอยยิ้มกับมัน แล้วทุกคนก็กินข้าวอย่างเอร็ดอร่อย
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
  "ถ้าวันไหนก่อนกูจะตายถ้ากูมีบุญพอขอให้กูได้กินเมนูนี้ร่วมกับพวกมึงอีกนะ กูจะมีความสุขที่สุดเลย ( สัญญานะ)" ไอ้ปันพูด


ในวงไม่มีใครพูดอะไรกินข้าวต่อแต่ผมรู้ครับว่าทุกคนนั้น ( สัญญา ) เหมือนๆกัน





« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 05-07-2016 12:31:42 โดย แม่เนื้อทอง »

ออฟไลน์ fc_fic

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2590
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +84/-7
Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู"
«ตอบ #3 เมื่อ25-05-2016 12:55:25 »

 :mew2: :mew2: :mew2:

ออฟไลน์ คนอ่าน

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1438
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +67/-13
Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู"
«ตอบ #4 เมื่อ25-05-2016 13:49:40 »

อย่าลืมลงกฏเล้าน่ะคะเดี๋ยวนิยายหาย

ออฟไลน์ แม่เนื้อทอง

  • กำลังใจของผมคือคอมเมนท์จากพวกคุณ
  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 46
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +12/-0
Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู"
«ตอบ #5 เมื่อ25-05-2016 14:25:00 »

ขอบคุณมาครับที่เตือน ผมมือใหม่

ออฟไลน์ คนอ่าน

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1438
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +67/-13
Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู"
«ตอบ #6 เมื่อ25-05-2016 18:55:15 »

รอติดตามอยู่น่ะคะ  เราชอบอ่านเรื่องเล่า

ออฟไลน์ darinsaya

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 591
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +9/-1
Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู"
«ตอบ #7 เมื่อ25-05-2016 21:33:50 »

 :o8: :o8: :o8:

ออฟไลน์ แม่เนื้อทอง

  • กำลังใจของผมคือคอมเมนท์จากพวกคุณ
  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 46
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +12/-0
Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู"
«ตอบ #8 เมื่อ26-05-2016 00:08:44 »

เดี๊ยวมาต่อแน่นอนนะจ๊ะ ขอเวลาทำงานก่อน

ออฟไลน์ LEO

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 924
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +366/-3
Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู"
«ตอบ #9 เมื่อ26-05-2016 03:44:53 »

รอติดตามๆ

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู"
« ตอบ #9 เมื่อ: 26-05-2016 03:44:53 »
ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ คนอ่าน

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1438
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +67/-13
Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู"
«ตอบ #10 เมื่อ22-06-2016 16:56:14 »

ไม่มาต่อสักที  รออยู่น่ะคะ

ออฟไลน์ แม่เนื้อทอง

  • กำลังใจของผมคือคอมเมนท์จากพวกคุณ
  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 46
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +12/-0
 ตอนที่ 3 "ค่ายลูกเสือ"
"วันนี้แม่งมีงานอะไรว่ะในโรงเรียน" ไอ้โบทถาม พร้อมกับมองไปรอบๆ สนามบอล
"เข้าค่ายลูกเสือ" ผมตอบมัน
"กูนึกภาพไม่ออกว่าเข้าค่ายลูกเสือโรงเรียนเราเป็นยังไง" ไอ้ภูมิพูด ก็แหงหล่ะสิมีแต่ผมคนเดียวที่อยู่ที่นี่ตั้งแต่ ม.ต้น
"กูว่าแม่งก็แนวเดิมๆนั่นแหละไม่แปลกใหม่อะไร" ไอ้ดิวบ่นๆ พวกเราเดินหาที่นั่งกันข้างสนามฟุตบอลเป็นม้าหินอ่อนตัวใหญ่ ร่มรื่นดี
แต่วันนี้ดูๆไปรุ่นน้องแต่ละคนนี่ก็หล่อไม่เบานะเนี่ย ตัวสูงๆทั้งนั้นเลย ฮิ้วๆๆๆๆ มันน่าจับทำผัวยิ่งนัก ไอ้น้อง  :hao3:
"เฮี้ยจิ!!!!!!!!!!!!!" ไอ้ดิวตะโกนกรอกเต็มรูหู เอาซะผมสะดุ้งเชียว
"มึงมองขนาดนี้เดี๊ยวกูเรียกให้ไหม ไอ้เหี้ย มองซะหยาดเยิ้มไอ้ห่า" ไอ้ดิวรู้ใจกูมาก ไอ้เลว ก็เอาซิ ล้อเล่นหน่ามีปันอยู่แล้วทั้งคน :katai2-1:
"กูไม่ชอบเด็กหรอกหน่า ไม่ต้องห่วงไอ้เปรต" ผมบอกไอ้ดิวไป
"กูอ่ะไม่ห่วงมึงหรอก กูห่วงรุ่นน้อง เหี้ยใครได้มึงไปเป็นเมียนี่กูว่าเฮงซวยฉิบ"  เสียงกระแนะกระแหนจากไอ้ดิว แหะดูถูกกูกันเข้าไปเชอะ
"เออ ไอ้จิเข้าค่ายที่นี่เค้าทำอะไรมั่งว่ะ มันเหมือนค่ายข้างนอกป่ะ" ไอ้โบทถามผม
"ที่นี่หรอ ก็รวมตัวกันแบ่งเป็นหมู่ๆ กูจำได้กูอยู่หมู่เสือ แล้วก็ไปตามฐานต่างๆ ที่อาจารย์เขาจัดไว้ให้ แต่ที่นี่นะมึงผีดุมาก เข้าฐานกันถึงดึกดื่นนู่นแหละ กว่าจะได้อาบน้ำ แล้วก็นั่งรอบกองไฟ แสดงละคร แล้วก็นอนประมาณนี้แหละ"  ผมอธิบายให้พวกมันฟัง ชี้โน่นนี่ไปมา พวกมันก็มองตาม แลดูสนใจ
"ที่เขาว่าผีดุเนี่ยมันต้องมีตำนานดิว่ะ" ไอ้ภูมิที่นั่งเงียบอยู่นาน ถามผม
"ทีแรกนะมึงมันยังไม่มีศาลแดงนั่นเว้ย ข้างบ่อน้ำใต้ต้นโพธิ์อ่ะ มึงเห็นป่ะ" ผมชี้ไปที่ศาลพลางบอกพวกมันที่กำลังสนใจทุกตัว
"เรื่องมันก็เกิดตอนที่มีลูกเสือเข้าค่ายนี่แหละ มันแยกหนีไปอาบน้ำกันที่บ่อน้ำใหญ่ของโรงเรียนหลังตึกกัน 3 คน แล้วตอนเขาเรียกรวมเนี่ยเค้าไม่เห็นพวกมัน เพื่อนๆกับอาจารย์เลยออกตามหา ถึง 2 ทุ่มแต่ก็ยังไม่เจอเลยลองบอกกล่าวเจ้าที่ดู พวกมึงเชื่อไหมธูปยังไม่ทันจะปักถึงพื้น เสียงร้องไห้ของไอ้พวกรุ่นพี่ 3 คนดังมาจากบ่อน้ำทั้งๆที่หาไปแล้ว ตัวพวกแม่งนะซีดยังกะศพ สั่นสะท้านเป็นเจ้าเข้าเลย เห็นพวกมันเล่าว่าหลังจากชวนกันไปเล่นน้ำ เพื่อนมันเห็นถ้ำใต้น้ำมันเลยชวนเพื่อนลองดำน้ำมุดเข้าไปดูเห็นเขาเล่าให้ฟังว่าในนั้นมันเห็นเหมือนเป็นลูกแก้วอะไรเนี่ยแหละ จังหวะแม่งจะหยิบเสือกมีมือคนมาจับเกือบขึ้นจากน้ำไม่ได้ แต่มันก็เล่าให้ฟังว่าจู่ๆก็มีฟองน้ำใหญ่ดันพวกมันขึ้นมาแล้วหมดแรงลอยคออยู่อย่างนั้น" ผมเล่าจบ ตาของพวกมันมองไปที่ศาลโดยไม่ได้นัดหมาย
"เหี้ย แม่งหลอนว่ะไอ้จิ" ไอ้ภูมิบอกผมพร้อมกับกอดกับไอ้โบท ขวัญอ่อนกันจริงๆ พ่อคุณ
"กูว่าต้องเป็นลูกแก้วดรากอนบอลแน่ๆ " ไอ้ปันพูดขึ้นมา เอ่ออออถ้าจะทำลายบรรยากาศกูขนาดนี้นะมึง :ling3:
"แล้วมึงไม่กลัวหรอไอ้จิ ฐานตอนกลางคืนอ่ะ" ไอ้ดิวมันถามผม
"ไม่อ่ะ กูอยู่ที่นี่มานานแล้วกูชินที่นี่แล้วว่ะ"   ผมเป็นลูกครูที่นี่เรียนที่นี่ตั้งแต่ ม.ต้น นอนบ้านพักครู เย็นๆจะออกไปวิ่ง เล่นกีฬาจนค่ำผ่านศาลนี้ บ่อน้ำนี้ทุกวันมืดๆจนชินไปแล้ว มีแค่บางวันเท่านั้นที่หลอนๆ หากอาจารย์ท่านไหนพึ่งมาถวายชุดนางรำใหม่ๆ มีควันธูปนะ หึ้ยๆๆ ไม่อยากจะคิดหลอนจริงอะไรจริงตอนนั้น
"ไอ้ปัน มึงก็ระวังๆด้วยเป็นเด็กหออ่ะมึง" ไอ้โบท แซวๆไอ้ปันมีหรอที่คนอย่างปันจะกลัว กลุ่มผมจะมีไอ้ปันคนเดียวที่เป็นเด็กหอมันพึ่งจะย้ายมาเป็นเด็กหอไม่กี่วันนี้เอง ทำให้เย็นๆมันจะมาเดินเล่นกับผมประจำทุกวัน
"ผีเผอกูไม่กลัวหรอก เพราะกูมีจิข้างๆกูตลอดทุกเย็นอยู่แล้วว่ะ" ไอ้ปันพูดเสร็จล้วมองตาผมแล้วยิ้มให้ คือก็รู้นะมันแค่แซวเล่น แต่ปั๊ตติโถถถ กูเสือกเขินนนนน ไอ้เห้ปัน  :heaven
"55555555555" ผมขำกลบเกลื่อนสถานการณ์  :mew5:
"จิ แล้วเห็นมึงบอกกูว่าตอน ม.ต้นมึงไม่มีเพื่อนผู้ชายหนิแล้วมึงไม่เหงาแย่หรอว่ะตอนเข้าค่ายอ่ะ" ปัน ถามผม 
ย้อนกลับไปตอน ม.ต้น ผมมีทั้งเพื่อนผู้หญิงและผู้ชาย ตอนนั้นเป็นช่วงเข้าค่ายลูกเสือ ผู้หญิงก็จะไปค่ายยุวกาชาดแต่จะไม่ค้างคืน ส่วนลูกเสือจะแยกกันคือค้างคืน 2 คืน ในเพื่อนผู้ชายในห้องผมจะสนิทกับเพื่อนคนนึงมาก เขาชื่อ ที ครับ ผมกับเขาสนิทกันมาก อยู่โรงเรียนเล่นด้วยกัน คุยกันถูกคอเป็นอย่างมาก เข้าหาผมถูกเนื้อต้องตัวผม โดยไม่รังเกียจที่ผมเป็นเกย์ ถ้าเป็นกลางคืนเราจะคุยกันผ่านทางfacebook คุยทุกเรื่องสนุกมาก ส่งเพลงให้กันซึ่งทุกเพลงล้วนเป็นเพลงรักทั้งสิ้น แล้วเกย์อย่างผมจะคิดอะไรหล่ะครับมันก็เริ่มรักมันไปทีละนิด จนมันมากขึ้นไปทุกๆวัน จนเพื่อนผู้ชายมักล้อเลียนเสมอว่าเป็นผัวเมียกัน และผมกับทีก็เข้าค่ายลูกเสืออยู่หมู่เดียวกัน ไปฐานกิจกรรมต่างๆด้วยกัน ผมสนุกมากครับช่วงนั้น ทีดูแลผมดีมาก ตอนนั้นช่วงนั่งรอบกองไฟผมกับมันก็จะนั่งติดกัน หัวเราะด้วยกัน บางทีมันก็จะจับมือผมเป็นระยะ ไม่ต้องเดาเลยครับผมรักมันเข้าแล้วรักมาก แต่สิ่งที่ผมไม่เคยทำเลยก็คือ การไปแสดงเหมือนตัวเองเป็นเจ้าข้าวเจ้าของ หรือการถูกเนื้อต้องตัวมันนั้น ผมจะไม่ทำเป็นอันขาด คือเราต้องเจียมตัวว่าเราเป็นอะไร อย่าเยอะให้มาก แม้ว่าใจมันรักแต่ต้องอยู่ในขอบเขตทั้งหมด และคืนนั้นเองครับเป็นช่วงเวลาที่ผมจำได้จำได้ดี คืนเข้าค่ายลูกเสือ....
   ณ เต้นท์หมู่เสือ
ผมนอนอยู่ในเต้นขนาดใหญ่ครับรวมกับเพื่อนๆในหมู่รวมๆกันก็ 6 คน หนึ่งในนั้นแน่นอนครับมี ที ด้วย
"กว่าแม่งจะแสดงรอบกองไฟเสร็จ แม่งกว่าจะได้นอนเกือบเที่ยงคืน ไอ้เหี้ย มึงดูนะแม่งเป่านกหวีดเรียกตอนตี 5 อีกเวลานอนนิดเดียวเองเหนื่อยจะตาย" เพื่อนในหมู่ของผมมันบ่นภายในเต้นท์ ซึ่งเราทุกคนก็นอนอยู่ซึ่งตอนนี้ข้างนอกฝนเริ่มตกแล้ว ผมนอนริมสุดของเต้น  ทีนอนถัดจากผมไป 1 คน แม้จะไม่ได้ใกล้มากแค่นี้ผมก็มีความสุข ผมมองทีเป็นระยะๆ    แล้วก็เป็นธรรมดาใช่ไหมครับที่เด็กผู้ชายเวลาอยู่รวมกัน มักจะคึกคักเป็นพิเศษเล่นกันโหวกเหวกโวยวาย ตะโกนด่ากัน ลุกต่อยกันเล่นกันตามประสาวัยรุ่น
"ไอ้ที เขยิบไปข้างๆไอ้จิ ซิ กูจะไปนอนใกล้เพื่อนกูสลับกัน" เพื่อนผู้ชายที่นอนข้างๆผมบอกไอ้ที
ตอนนั้นผมเขินมาก ดีใจแต่ได้แค่นอนหันหลังให้ คลุมโปงทำเป็นไม่สนใจ
"จิ....จิจิ  หลับยัง" ทีถามผม มันนอนใกล้ผมมาก ใจไม่ดีเลยจิเอ๋ย  :ling3:
"หลับแล้ว" ผมตอบมันไป
"กวนตีนว่ะ" มันกระซิบหูผม วินาทีนั้นขนลุกซู่ไปหมด ใจหวิวๆมาก ผมพลิกตัวหันหน้าเข้าหามัน ทียิ้มอยู่ครับแม้ในเต้นท์จะไม่สว่างมาก รอยยิ้มนั้นจับใจผมจริงๆ ผมก็ยิ้มให้แล้วพลิกตัวหันหลังให้มันเหมือนเดิม เอ่อออ ไม่ได้อ่อยนะแต่ไม่อยากอึดอัด  ผ่านไปสักพักฝนไม่มีทีท่าว่าจะหยุด พวกผู้ชายก็เล่นกันไม่หยุดเช่นกันไอ้ทีเองก็ลุกไปเล่นเกมกับเพื่อนๆ ที่มาจากหมู่อื่นมีผมคนเดียวในเต้นท์ที่นอนเพราะกลัวตื่นไม่ไหว เพื่อนหมู่อื่นเริ่มมาที่เต้นท์ผมมากขึ้น แต่ผมไม่ได้รำคาญอะไรนะ สนุกดีอยู่กับเพื่อน
"กูย้ายมานอนเต้นท์นี้ได้ไหมว่ะ มันดีวะ" หนึ่งในเพื่อนที่มาใหม่พูดขึ้น และมีเพื่อนหมู่อื่นก็อยากมานอน  จังหวะนั้นผมมก็ยังนอนปกติ หลับตาแต่ยังไม่หลับ
"ไอ้ห่า มันเต็มหมดแล้วมึงจะนอนไง" เพื่อนที่มาจากหมู่อื่นมันพูดขึ้น
"งั้นก็ต้องมีคนออกไป  ไอ้นั่นที่นอนอยู่ใช่อีตุ๊ดป่ะ ให้แม่งนอนที่อื่นดิมึงไม่กลัวแม่งหรอ" เพื่อนหมู่อื่นพูดขึ้น ผมยังนอนไม่สนใจอะไรนะ เพราะรู้และมั่นใจว่าเพื่อนๆผม ไอ้ที มันต้องพูดแทนผม>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>> ไม่มีบทสนทนา ต่อจากนั้นไม่มีการท้วงติงใดๆ ผมหวังจากเพื่อนมากไปใช่ไหม ผมหันหน้าไปที่พวกมันเห็นยังมองมาที่ผม
"ไอ้จิ มึงไปนอนที่อื่นได้ป่ะ" เพื่อนในหมู่ผมเอ่ยขึ้น
"เห้ย ไม่ต้องเกรงใจพวกมึง มาๆๆนอนได้เดี๊ยวกูไปนอนที่อืนเอง" ผมรู้ตัวดี ผมรีบจัดแจงเก็บของทุกอย่างของผมในเต้นท์ใส่กระเป๋า
"เคๆ เย้ๆ ๆๆๆ ไอ้กิตไปเอาของมึงมานอนด้วยกันไปบอกไอ้บีว่ามีที่ว่างแล้ว" เป็นประโยคที่ผมได้ยินแล้วเจ็บปวดนะ ไอ้ทีเองก็ไม่ได้สนใจอะไรผม ไม่ท้วงสักนิด ผมเดาว่ามันก็คงไม่อยากสู้หน้าผม คือมันก็อยากเล่นเกมส์ของมันด้วยแหละ ผมรีบรูดซิบเต้นท์ออกไป ในใจผมตอนนั้นคำว่าเพื่อนทุกอย่างมันพังทลายหมดแล้ว คนที่ผมรักหรอมันก็แค่เห็นว่าเราสนุกๆอยู่ด้วยแล้วไม่เครียดเท่านั้น เท่านั้นจริงๆ ไม่มีอะไรเลย กลั้นน้ำตาของผมที่มันกำลังจะเอ่อออกมา ไม่อยากแสดงอะไรให้พวกมันเห็นอีก มือผมรูดเต้นท์ออกมาฝนก็ยังคงตกอยู่แต่ตอนนี้ น้ำตาของผมมันไหลออกมาแล้วมันสุดๆแล้วจริงๆ น้ำตากับน้ำฝนมันปนกันที่แก้มผม ผมเดินไปที่ใต้อาคารไปนั่งอยู่คนเดียว ผมกะว่าจะนั่งยันเช้า น้ำตาผมไหลออกมามาก ไม่หยุด ผมปฏิญาณกับตัวเองไว้เลยว่าผมจะไม่อะไรกับพวกผู้ชายเพื่อนผมอีก พอกันทีเพื่อนกันเค้าไม่ทำกันแบบนี้ ถ้าผมเป็นผู้ชายแท้ๆ มันจะไล่ผมหรือเปล่า ยิ่งคิดมันก็ยิ่งร้องไห้มากขึ้นไปอีก ผมสงสารตัวเอง สงสารตัวเองมากที่ต้องมาเจออะไรแบบนี้ <<<<<<<<<<<<<
 
 "กูเกลียดค่ายลูกเสือ" ผมพูดออกมา ผมให้พวกมันฟังไปจนหมด :mew6:  ปันเดินมากอดผมครับ เอามือลูบหลังขึ้นลง
"กูสงสารมึงหว่ะ ไอ้เหี้ยเป็นกูนะจะกลับไปถล่มเต้นท์แม่งเลย เอาน้ำมันราดจุดไฟเผา" นี่พวกมันพูดปลอบใจผมอยู่ใช่ไหม แต่มันก็ทำให้ผมยิ้มได้หัวเราะซะงั้น
"ตั้งแต่นั้นมามึงไม่คบเพื่อนผู้ชายจนจบ ม.ต้น เลยใช่ไหม แล้วไอ้ทีนี่เลิกกันเลยป่ะวะ รักครั้งแรกเนี่ย " ไอ้โบทถาม
"กูรักข้างเดียวต่างหาก ไม่ใช่แฟน 555555"  ผมขำไปงั้นแหละ
"แต่พวกกูรักมึงจิ มึงแม่งไม่ใช่เกย์ตุ๊ดเหี้ยอะไรที่น่ารังเกียจอะไร พวกกูรักมึง มึงอย่าเหมารวมหมดว่าผู้ชายสันดานเลวหมดนะเว้ย"  ไอ้โบทพูด
"กูเคยคิดนะว่าผู้ชายแม่งสันดานก็เลวหมด แต่กูคิดผิด"  ผมขอให้พวกมันที่ไล่ผมวันนั้นจงเป็นอย่าได้มีเวรแก่กันและกันเลย
"รักครั้งแรกของกูเลยนะนั่น" ผมพูดและยิ้มกับตัวเอง ตั้งแต่เหตุการณ์นั้นเป็นต้นมาจากที่ผมเป็นคนเฮฮาก็กลายเป็นคนเงียบๆ จากที่เป็นคนที่คุยได้กับทุกคน เป็นคุยได้เป็นบางคนและเพื่อนสนิทเท่านั้น แต่มันทำให้ผมแข็งแกร่งภายในใจเป็นอย่างมาก เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า "ตุ๊ดคือสิ่งมีชีวิตที่คิดไปเอง" เต๋า ทีวีพูน ได้กล่าวไว้
       



ติดตามตอนต่อไปนะครับ



« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 24-06-2016 22:40:59 โดย แม่เนื้อทอง »

ออฟไลน์ แม่เนื้อทอง

  • กำลังใจของผมคือคอมเมนท์จากพวกคุณ
  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 46
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +12/-0
Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู"
«ตอบ #12 เมื่อ22-06-2016 21:18:01 »

คือผมอยากถามครับว่า อยากให้มันเป็น หน้าที่ 2 ทำยังไง หรือว่าพอลงหน้าแรกเยอะๆมันจะไปหน้าสองเอง

ออฟไลน์ แม่เนื้อทอง

  • กำลังใจของผมคือคอมเมนท์จากพวกคุณ
  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 46
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +12/-0

 ตอนที่ 4 "ครั้งแรก"

เช้าวันนี้ อากาศดี ท้องฟ้าแจ่มใส เมื่อคืนฝนตกหนักทำให้ตอนเช้าๆ อากาศไม่ร้อนเท่าไหร่ ช่างเป็นสวรรค์จริงๆจะได้ไม่ต้องตากแดดให้ทรมานทรกรรม
"ไอ้จิการบ้านคณิตเสร็จยังขอลอกด่วน" ไอ้ภูมิเจ้าเก่า
"เอาไป อย่าให้เหมือนทุกตัวนะมึงเดี๊ยวอาจารย์แกจับได้กูซวยไปด้วย" ผมกำชับ :angry2:
"เออน่า รับประกันเทพอย่างกูไม่มีทางจับได้" ช่างมั่นหน้ามั่นตาอะไรเยี่ยงนี้ ผมกับพวกที่เหลือก็ตั้งหน้าตั้งตากันรับประทานอาหารเช้าอย่างเมามัน  :hao7:  เพลงเคารพธงชาติดังแล้วขอตัวไปเข้าแถวก่อนนะครับ
วันนี้เรียนๆ เล่นๆ ผมนี่เอาจริงนะเรื่องเรียนผมทุ่มสุดตามกำลัง ส่วนปันนี่ไอดอลผมปรึกษาเรื่องเรียนได้ คนอื่นๆ เอ่อ ไม่ขอพูดถึง เอาเป็นว่าเข้าขั้นดักดานเลยทีเดียว เลิกเรียนแยกย้ายกันกลับบ้านไปส่งพวกมันหน้าโรงเรียนเสร็จก็เดินกลับเข้าโรงเรียนกลับปันสุดหล่อ
"เย็นนี้มึงวิ่งป่ะ" ปันถามผม
"เออ วิ่ง ถามทำไม" ผมถามกลับ
"กูว่าจะมาเดินเล่นด้วยตอนมึงวิ่งเสร็จ อยู่ที่หอไม่มีอะไรทำหว่ะ" ไอ้ปันบอก
"ก็ได้ เดี๊ยวกูวิ่งเสร็จจะไปตามที่หอนะ" ผมบอกมัน
เป็นอันว่าทุกเย็นผมจะวิ่ง รอบบ่อวันละ 10 รอบทุกวัน แล้วอย่างที่บอกปันเด็กหอ ผมเด็กบ้านพักครูใกล้ๆกัน ทางเดียวกัน กลับด้วยกันทุกวัน มันก็จะมาหาผมอย่างนี้แหละทุกเย็นหลังจากผมวิ่งเสร็จ
 ...............เวลาผ่านไป 1 ชั่วโมง..................................

ผมวิ่งเสร็จแล้วก็เดินไปตามไอ้ปันที่หอ ซึ่งไม่ต้องตะโกนพวกรุ่นน้องเห็นมันก็จะตะโกนตามไอ้ปันลงมาเอง

"พี่ปันๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ แฟนพี่มาตามอ่ะ" กูระเอือม ลั่นหอเลย ทุกสายตาจับจ้องตู เอาซะไปไม่เป็นเลย
ชั่วอึดใจไอ้ปันลงมา มันใส่ชุดกีฬา เข้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ หล่อลากเลือด  วิ่งมายิ้มหวานเชียว ประเด็นคือผมก็เห็นอย่างนี้ทุกวันแต่ยังไม่ชินสักที
"รอนานป่ะ" ปันถามผม
"ทีหลัง กูไม่มาตามแล้วนะอายฉิบหาย ไอ้เกียร์แม่งแหกปากซะ" ผมบอกมัน
"โหๆๆๆ อย่าอายดิวะ มันก็พูดไปงั้นแหละ " ปันบอกผม
"ไปจากที่นี่ก่อนเถอะ" ผมเร่งไอ้ปันให้ออกไปจากหอให้เร็วที่สุด ปู๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ณ บ่อน้ำ
 
 "จิ วิ่งหนักอย่างนี้ทุกวันเลยหรอ" ปันถามผมขณะที่เราออกกำลังกายเสร็จ
"เออดิว่ะ  กูอ้วนง่ายจะตายตอน ม.ต้น นะโคตรน่าเกลียดต้องรักษาหุ่นไว้" ผมตอบปัน เราสองคนเดินเล่นพักร่างกายรอบบ่อน้ำ
"ใครจะหุ่นดีแบบมึงหล่ะปัน ตัวขาว จมูกก็โด่ง เพอร์เฟค" ผมขอบอกนะว่าไอ้ปันนี่เสปคผมเลย ตี๋ๆ ขาวๆ สูง ใส่แว่น ยิ้มหวาน ปากสวยเชียว ฮิ้วๆๆๆๆ :hao6:
"บรรยากาศดีว่ะ ปันมึงคอยดูพระอาทิตย์ตกนะโคตรamazing มากบอกเลย" สวยจริงๆนะครับโรงเรียนผมตอนเย็นๆโพล้เพล้ๆ ลมพัดสบายๆ  เราสองคนนั่งลงริมบ่อน้ำชมวิวไปเรื่อยเปื่อย ไอ้ปันก็ถ่ายรูปอะไรของมันไป
"ปัน มึงยังไม่กลับหออีกหรอว่ะมันจะมืดแล้วนะโว้ย" ผมเตือนมันเพราะนี่ก็ปาไป หกโมงเย็นแล้ว
แม่งยิ้มเห้ อะไรของมันว่ะ เอาซะกูเขินเลย
"ขออยู่ต่ออีกแปปนึง ยังไงกูกับมึงก็กลับทางเดียวกันอยู่แล้ว" ไอ้ปันบอกผมแต่ก็ไม่ได้มองผมมัวแต่ถ่ายรูป


"จิ มึงอยากมีกูเป็นแฟนไหม"


 มันพูดเห้อะไรออกมา แกล้งหรอ หรืออะไร แต่ที่รู้ๆหน้าชามากๆ พ่อคุณลุนช่องตรงไปไหมจ๊ะ  ปันยังคงจ้องผมอยู่จนผมต้องหลบตา ผมรู้ครับว่ามันไม่ได้แกล้งพูดเพราะรู้นิสัยมันดี  เอาไงดีว่ะกูจะตอบยังไงจะเอานางเอกเล่นตัว ตอบแบบโลกสวยว่าเราเป็นเพื่อนกันนะดีไหม ตอนนี้งงมาก ตีกันในหัวไปหมด แต่มันเป็นเพื่อนของผมนะเพื่อนสนิทด้วย  o22>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>> "เอาดิ" ห๊าาาาาาาาาาาา กูพูดอะไรออกไป เจ้าคุณย่าอุตส่าห์สอนมารยาทเป็นอย่างดี กูใจง่ายมาก :a5:
กลับลำไม่ทันแล้ว พูดออกไปแล้ว ไอ้จิ เอ๋ย แล้วมันจะพูดยังไงต่อ แล้วมันจะหอมแก้มกูไหม จูบหน้าผากแล้วมองพระอาทิตย์หรือเปล่า คิดไปล้านแปดมาก
. :-[
.
.
.
.
.
''แยกย้ายกันตรงนี้นะ มึงกลับเองแล้วกันกูรู้มึงเขิล นั่งไปก่อน กูกลับก่อนทิ้งระยะแป๊บนึงมึงค่อยกลับ แต่ที่กูพูดไปกูเอาจริงไม่ได้ล้อเล่น"



 ไม่มีโรแมนติกอะไรที่ตูคิด เห้อ  มันเป็นคนฉลาดครับมันคงไม่ต้อนผมจนผมจนมุมหรอก ว่าที่ที่รัก เอ๊ย ปันพูดกับผมแล้วยืนขึ้นเดินจากไป ปล่อยผมนั่งตัวร้อนเป็นไฟอยู่ผู้เดียว  :impress3:นี่กูมีแฟนแล้วหรอเนี่ย ทำไมตอนนี้โลกมันช่างสดใสทั้งๆที่มันก็จะมืดแล้ว ในอกผมมีก้อนที่สั่นระรัวมาก มันเป็นครั้งแรกเลยในชีวิตเลยตัว  :ling1:
''อู้ลัลลา อู้ลัลลา ๆๆๆๆๆๆ"   :z2: ผมลุกขึ้นระบำปานคนบ้าโบกไม้โบกมือ ส่ายก้นไปมา ผมเป็นคนอย่างนี้แหละครับ ก็มันดีใจหนิ
คงไม่มีใครเห็นเพราะใกล้มืดแล้ว เต้นมาถึงท่าที่ต้องหมุนตัว ทันใดนั้นเอง!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
"เป็นไรอ่ะจิ5555555555555555555555 กูแอบยืนมองตั้งนานแล้ว"  ปรากฏเป็นไอ้ปันครับ ไอ้ปัน มันยืนอยู่ สาดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดเอ้ย  ฉิบหายยยยยยยยยยยยยยยยแล้วววววววววววววววววววววว
อายยันเยื่อในกระดูกทะลุขั้วปวดเลย เอาไงดีหล่ะกู มุดธรณีก็ไม่เป็น
"นะ....นนนาา..ไห..น....ไหน บอกกลับแล้วไง" ผมถามกลบเกลื่อนความอัปยศของตน
"ใครจะปล่อยแฟนตัวเองกลับบ้านคนเดียวว่ะ กูแค่แกล้งกลับแล้วมาแอบดู  จะกลับยังครับจะได้ไปส่งหรือจะระบำต่อ 555555555555555"  ระบำพ่องงงงงงงงงงงงงงมึงสิไอ้ปัน แฟนตะลัย ผมหลับตาตั้งสติกลั้นหายใจวิ่งกลับบ้านแบบไม่คิดชีวิต ทิ้งทุกอย่างไว้ข้างหลัง ขอไปตายเอาดาบหน้า แแม่งเอ้ยยย อายโคตรพ่อโคตรแม่  พรุ่งนี้จะสู้หน้ายังไงดีว่ะเนี่ย วุ้ยยยยย  :o12:<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<     
  โปรดติดตามนะครับ

ออฟไลน์ คนอ่าน

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1438
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +67/-13
Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู"
«ตอบ #14 เมื่อ23-06-2016 09:25:12 »

ถ้าจะทำให้เป็นหน้า 2
ต้องลงเยอะๆแล้วก็มีคอมเม้นท์เยอะๆค่ะแล้วเดี๋ยวมันจะดันให้เป็นหน้าต่อไปเอง
ทำเองไม่ได้ค่ะ   
เท่าที่อ่านๆมาชีวิตเกย์ก็ไม่เห็น่าเศร้าตรงไหนน่ะค่ะ
ดูสนุกสนานดี  เพื่อนเยอะ   เฮฮา  ขำมากกกกกกกก ตอนปันแอบเห็นจิเต้นอ่ะ
ว้ายๆๆได้เพื่อนเป็นแฟนแล้วดีใจแบบอกนอกหน้าเลย
ไม่เหลือภาพพจน์เลยอ่า ขำมากกกก55

ออฟไลน์ คนอ่าน

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1438
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +67/-13
Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู"
«ตอบ #15 เมื่อ23-06-2016 14:20:40 »

คนเขียนมาอัพบ่อยๆทุกวันๆน่ะคะ
เราชอบมากๆเลยจะได้มีอ่านทุกวันด้วย
อัพบ่อยๆกระทู้จะได้ขึ้นเป็นหน้า 2 เร็วๆด้วยค่ะ
อยากให้อัพทุกวันเลย^^

ออฟไลน์ แม่เนื้อทอง

  • กำลังใจของผมคือคอมเมนท์จากพวกคุณ
  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 46
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +12/-0
Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู"
«ตอบ #16 เมื่อ23-06-2016 14:23:20 »

อ่อ ขอบคุณครับ คอมเมนท์ เยอะๆนะครับทุกคนที่อ่าน
ผมจะบอกนะครับว่าเรื่องเศร้าๆไม่ได้เป็นเรื่องหลักครับ มีทุกรส
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 23-06-2016 14:41:12 โดย แม่เนื้อทอง »

ออฟไลน์ Saj-Pop

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 43
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +3/-0
Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู"
«ตอบ #17 เมื่อ23-06-2016 19:39:51 »

ขอบคุณสำหรับการแบ่งปันเรื่องราวครับ อยากรู้หลังจากที่เป็นแฟนกันแล้วจะเป็นอย่างไรต่อไป แล้วเพื่อนๆจะรู้ไหม รอติดตามอยู่นะครับ

ออฟไลน์ ❣☾月亮☽❣

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 6773
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +264/-6
Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู"
«ตอบ #18 เมื่อ23-06-2016 20:13:00 »

 :mew1:    ฮึบๆ

ออฟไลน์ แม่เนื้อทอง

  • กำลังใจของผมคือคอมเมนท์จากพวกคุณ
  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 46
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +12/-0
ตอนที่5 "Flash"

"แหะ แหะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ " เหนื่อยๆๆๆจริงๆ ครับหลังจากที่ผมวิ่งฝ่าความอัปยศของชีวิตมาได้ ก็ถึงบ้านพักครูแล้วครับหรือที่เรียกว่า แฟลต บ้านพักครูของผมจะติดกับหอชายเลยครับ มองเห็นระเบียงหอชายเลยหล่ะ แน่นอนระเบียงหอชายมักจะมีกางเกงบอล กางเกงใน ตากอยู่เป็นจำนวนมากเลยทีเดียว <<<<<<< แอบหื่น นิดๆ ละกู  :hao6: เข้าเรื่องครับหลังจากวิ่งมาถึงบ้านพักเสร็จก็จัดแจงอาบน้ำอาบท่า กินข้าวกินปลา แล้วก็เข้าห้องนอนของผม ดูทีวี เล่นเน็ต ดูนั่นนี่ ตามประสาคนชิวๆ ผมอยู่ที่นี่กับพ่อครับ 2 คน ผมอยู่ชั้น 1 ชั้นสอง ให้ทายครับว่าอาจารย์ท่านไหนอยู่ แต้นๆๆๆๆๆๆ  คือ ครูฝ่ายปกครอง ดีๆนี่เอง ตูนี่เจอแกทุกวันเลย สาธยายมาตั้งนาน เพิ่งรู้ตัวอีกครั้งว่าตูมีแฟนแล้วหรอว่ะ เนี่ย โหครั้งแรกในชีวิตเลย ผมไม่ใช่คนที่พอมีความรู้สึกอะไรเรื่องอะไร จะเอาไปโพสต์ในเฟส หรอกนะครับหน้ากระดานผมจะเงียบตลอด 5555555555 ผมชอบส่องชาวบ้านมากกว่าให้คนอื่นมารู้เรื่องของผม ซึ่งปันก็เป็นอีกคนครับที่ไม่พูดมาก แต่เน้นปฏิบัติ จริงจังกับทุกเรื่อง ซีเรียสทุกเรื่อง ซึ่งผมชอบนะ แล้วอีกอย่างที่ผมใฝ่ฝันมากเมื่อเวลาที่ผมมีแฟน ผมอ่ะอยากมีแฟนที่ขี้หึงมากๆๆๆๆๆๆๆๆ โคตรชอบเลยขอบอก
พร่ำมาซะเยอะขอทำการบ้าน อ่านหนังสือ แล้วนะครับ ...  ผ่านไป 3 ชั่วโมง...............................................................................................

"เสร็จสักทีกู การบ้านเยอะชิบ" อ่อนหน้าเต็มทนแล้วผม ผมปิดไฟแล้วทิ้งตัวลงบนเตียง
ก็ยังไม่นอนหรอกครับ ดูทีวีต่อ ส่องเฟสไอ้ปัน ดูสักหน่อยสิว่ามีความเคลื่อนไหวอะไรบ้าง
"หน้ากระดานมึงเงียบฉี่มาก" เป็นไปตามคาดการณ์ครับ มันไม่ได้โพสต์อะไร ไม่ได้โทรมาหา ไม่ได้ส่งข้อความบอกอะไร
"อย่างนี้สิดีกูชอบ แลดูน่าค้นหา" ผมชอบนะเงียบๆ อย่างนี้ดูน่าค้นหา หึหึ
"นอนดีกว่า" ผมปิดทุกอย่าง ทีวี  เข้าสู่โหมดพักผ่อน  (ยกเว้นโทรศัพท์)
"เออ แล้วพรุ่งนี้กูเอาไงดีว่ะ " ผมบอกกับตัวเอง เล่นไปสร้างวีรกรรมไว้ซะ ขนาดนั้น
"หรือกูจะไม่ไปโรงเรียนพรุ่งนี้ดี" แต่ยังไงก็เจอมันอยู่ดีหนีไม่พ้นในวันถัดไป
"ทำไมมันถึงชอบกูว่ะ" เออว่ะชอบตรงไหน ชอบเมื่อไหร่ ทำไมถึงพูดออกมาเลย ไม่มีปี่มีขลุ่ย  แต่ใจตอนนี้มันไม่อยู่สุข จริงๆ เต้นระรัว คิดในหัวตีกลับไปกลับมา
"แต่กูโชคดีว่ะ เหี้ยในคนตรงเสปค" หล่อดีนะ นิสัยดี อยู่ด้วยแล้วเหมือนตูอยู่กับผู้ปกครองเลย ว่าแล้วออกไปยืนตรงระเบียงแอบส่องเด็กหอ สักหน่อยว่านอนหรือยัง ผมเดินออกไปที่ระเบียงมองออกไปยังหอชาย ก็เห็นว่าไฟปิดแล้ว ไม่เป็นไร ยืนชมวิวก็ได้

ติ้ง ติ้ง ............. ใครส่งอะไรมาดึกๆดื่นๆ ผมเดินไปหยิบโทรศัพท์แล้วเดินมาที่ระเบียงเหมือนเดิม

Pan_pan:  "ยังไม่นอนหรอ"  อ่อ ไอ้ปัน นี่เอง........ ห๊ะะะะะะะ ต๊ะละล้า ปา.. ปา.. ปา... ปัน ตอบดีมั้ยว่ะ

Ko_meji:  "นอนอยู่แต่ยังไม่หลับ" ผมพิมพ์ตอบกลับไป  :t3:


ติ้ง ติ้ง...........

Pan_pan: "โกหก ยืนทำอะไรอยู่ อย่าบอกนะว่าจะเต้น" โอ้โหหหหหหหห วินาทีนี้ผมอายมาก ขำตัวเองมาก และเวทนาตัวเองในเวลาเดียวกัน  อยากจะขอน้ำยายม่อมให้มันกินจะได้ลบล้างความจำมัน เออๆๆๆว่าแต่มันรู้ได้ไงว่าผมยืนอยู่ว่ะคุณผู้ชม ทางที่ดีก้มหัวให้ต่ำโผล่ไปแค่ตาไปน่าจะปลอดภัยกว่า ผมว่ามันน่าจะยืนอยู่ตรงระเบียงหอแน่ๆ เอาเป็นว่าผมซุ่มอยู่แล้วเงียบๆไว้ดีกว่า


ติ้ง ติ้ง............................



Pan_pan: "มึงจะเอาฮาไปถึงไหนจิ เล่นเป็นเด็กลุกขึ้นมา กูเห็นหมดแล้ว แล้วห้ามแอบคลานเข้าห้องนะไม่งั้นกูโกรธ"

ห๊ะะะะะะ แม่งเอ๊ยยยยยย รู้ทันกูอีก เห้อๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เอาไงดีว่ะกูเอาเป็นว่าผมขอโทษที่ผมลืมคิดไปว่าหอชายมันสูงกว่าบ้านพักครูเสียอีก เสียเหลี่ยมจนได้กู ผมต้องทำอะไรสักอย่างสิ คิดสิๆๆๆๆๆ  :katai1:


Ko_meji: "เปล่าๆ กูไม่ได้หลบ พอดีของมันตกว่ะ" แต้น แตน แต้นนนนนนนนนนนน  รางวัลตุ๊กตาทองปีนี้ควรให้ผมสินะ ฮิๆๆ   ฉลาดจริงๆ พ่อคู๊ณณณณณณณณณณณณณณณณณณณณณ  :katai2-1:


Pan_pan: "อ๋อหรออออออออออออออออคราบบบบบบบบบ" มันส่งมายียวนผมมาก หืมหน้าหมั่นไส้ ขอคิดแบบโลกสวยว่ามันคงเชื่อผมนะท่านผู้ชม  คุณผู้ชมก็คิดเหมือนผมใช่ไหมครับ ตอบบบบบบบบบบบบบ  :hao5:  ผมทำเป็นลุกขึ้น ทำท่าทางเป็นเหมือนหาของเจอแล้ว มายืนเนียนๆ ที่เดิม ท่องในใจ "อย่ามีพืรุธ" เพราะมันลาดมาก  :เฮ้อ:

Pan_pan: "มองขึ้นมาตรงพัดลมแอร์ดิ" มันส่งมาหาผม  ผมมองขึ้นไป แต่เนื่องจากหอมันปิดไฟแล้ว ต้องอาศัยการเพ่งสายตาเป็นอย่างมาก และในขณะนั้นเอง !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ผมเห็นมันแล้ว โอ้โห ผมก็นึกว่าใครเขาตากอะไรไว้ มันยืนโบกมืออยู่

Pan_pan: "จิ เห็น ปัน ยัง ครับ" กูจะอ้วกกกกกกกกกกก จริงๆ มันตอแหลครับ จริงๆมันจะห้วน อันนี้แสดงทางจิตวิทยาว่ามันเหนือกว่าเรา


Ko_meji: "อ่อเห็นละ " ผมส่งกลับไป โถถถถถ พ่อคุณขนาดในที่มืดยังขาวจั๊วะ ยังกะเรืองแสง

Pan_pan: "จิ"

Ko_meji: "ว่า"

Pan_pan: "เตรียมเปิดแฟลชโทรศัพท์นะ ไม่ต้องถามทำก่อน"  พ่อจอมเผด็จการ

Ko_meji: "อืม"
.................
...............
...........
......
...
..
.
.
.
.
.
Pan_pan: "ตกลงมึงจะเป็นแฟนกับกูมั้ย ถ้ามึงตกลง ทำแสงแฟลชโทรศัพท์กระพริบ 2 ที  แต่ถ้ามึงไม่ชอบมึงก็เข้าห้องไปเลย"
.
. :a5:
.
.
ผมอึ้งที่เห็นข้อความนี้นะ ผมตัดสินใจยืนอยู่ตรงนั้นสักพัก ก่อนที่ผมจะยกโทรศัพท์ของผมขึ้นมาแล้วก็  แล้วก็ ตึกตัก ตึก ตึกตักๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ  >>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
แล้วผมก็ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆก็ๆๆๆๆๆๆๆ กด กด กด กด...  "shuts down"............................................................................
   ใช่ครับ ผมกดปิดเครื่อง แล้วผมก็ตัดสินใจเดินเข้าห้องไป ทำไมผมถึงคิดแบบนี้หล่ะ ผมก็ไม่เข้าใจตัวเอง ไม่เข้าใจเลยจริงๆ










    .......ไม่เข้าใจว่าทำไมผมต้องไปหยิบไฟฉาย แล้วเดินออกมาที่ระเบียง แล้วยกไฟายขึ้นเล็งไปที่ที่มันยืนอยู่จากนั้น นิ้วของผมก็กดปุ่มเปิดและปิด เปิดและปิด ...




ไม่เข้าใจว่าตัวเองคิดได้ไงฟร่ะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ 55555555555555555555555555555555555555555
"คุณผู้ชมครับ ผมกระพริบไฟไปกี่ครั้งแล้ว........ห๊ะ อะไรนะ ผมกระพริบไปสองครั้งแล้วหรอ" ครับผมตกลง5555555555555555555555555  หลังนั้นผมก็รีบวิ่งเข้ามาในห้องเพราะอายมาก  ผมสะใจว่ะ ได้แก้แค้นมันคืน ยู้ว ฮู้ว อู้ ลัล ลัล ลา อู้ ลัล ลา
ผมมองรูปคุณย่าที่ผมรักในห้อง   "คุณย่าครับหลานผิดเองที่ใจง่ายแต่คุณต้องเข้าใจผมนะว่าสมัยนี้มันหายากคราบบบบบบบบ"555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555  :z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2:  พร้อมกับหัวใจที่เบิกบาน  :L1: ว้าววววววววววววว 

ผมไม่รีรอ รีบเปิดโทรศัพท์ ดูข้อความที่มันน่าจะตอบอะไรมาบ้าง :katai4:
.....................
............
........
....
...
.
Pan_pan: "ครอบครัวธำรงเทพ ยินดีต้อนรับครับ"   ไม่ใช่คำหวานแต่ผมกลับอบอุ่นจัง เช่นกันครับ คุณจุฬา ธำรงเทพ (ปัน)  :n1:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ คนอ่าน

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1438
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +67/-13
Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู"
«ตอบ #20 เมื่อ24-06-2016 08:47:48 »

โอยยยยฟินมากกกกกกกกกกก
ปันน่ารักกกกกกกกมากกก
จิโชคดีจังที่ได้ครอย่างปันเป็นแฟน
จิเองก็ฮามากๆๆ
สมกันค่ะ  รักกันนานๆน่ะ

ออฟไลน์ mukmaoY

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3956
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +145/-7
Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู"
«ตอบ #21 เมื่อ24-06-2016 14:20:42 »

น่ารัก555 ตลกจิมาก
ปล.เพิ่มชื่อตอน วันที่ลง ตรงหัวข้อแรกสุดที่ลงกฎเล้าอ่ะค่ะ มันจะขึ้นในหน้าหลัก คือเปลี่ยนทุกครั้งเวลาเพิ่มตอนเลยค่ะ ถ้าเปลี่ยนแค่กระทู้ตอนใหม่  มันจะไม่ขึ้นในหน้าหลักที่รวมนิยาย

ออฟไลน์ ❣☾月亮☽❣

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 6773
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +264/-6
Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู"
«ตอบ #22 เมื่อ24-06-2016 14:23:43 »

 :o8:    ลัลล้าตาม

ออฟไลน์ แม่เนื้อทอง

  • กำลังใจของผมคือคอมเมนท์จากพวกคุณ
  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 46
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +12/-0
Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู"
«ตอบ #23 เมื่อ24-06-2016 16:32:20 »

คือตอนนี้ผมโง่มากอ่ะครับผมเพิ่มชื่อตอนกับวันที่ลง ไม่เป็น

ออฟไลน์ mukmaoY

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3956
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +145/-7
Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู"
«ตอบ #24 เมื่อ24-06-2016 16:37:10 »

กดแก้ไข editตรง ขวามือบนค่ะ ที่หัวข้อกระทู้แรก

ออฟไลน์ ooomukooo

  • AngieAngel
  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 183
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-0
    • AngieAngel
Re: นี่แหละ "ชีวิตเกย์ ชีวิตกู"
«ตอบ #25 เมื่อ24-06-2016 19:22:03 »

เขินอ่ะ  :hao7:
หวังว่าตอนที่เศร้าจะไม่เศร้ามากน่ะค่ะ  :mew2:
กลัวแทน :hao5:

ออฟไลน์ แม่เนื้อทอง

  • กำลังใจของผมคือคอมเมนท์จากพวกคุณ
  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 46
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +12/-0
ตอนที่ 1 ผมจะลงต่อท้ายได้ไหม พอดีตะกี้ลงตอนที่ 6 แล้วตอนที่ 1 หายสาบสูญ

ออฟไลน์ mukmaoY

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3956
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +145/-7
ไม่ใช่ลงแก้ทั้งตอนนะคะ  เปลี่ยนแค่ชื่อเท่านั้นค่ะ  ส่วนตอนใหม่ให้ลงปกติเหมือนที่เคยลง

ออฟไลน์ คนอ่าน

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1438
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +67/-13
กดเปลี่ยนชื่อตอนกับลงวันที่แค่ตรง edit หัวข้อกระทู้แรกค่ะ
แต่ไม่ต้องลงเนื้อเรื้อง  เนื้อเรื่องลงตรง repky ปกติให้ยาวลงมาเหมือนที่
คุณจิพิิมพ์คุยถามตอบนี่แหล่ะคะ
เราเลยงงทำไมตอน 6 ไปอยู่กระทู้แรกเฮย55
อย่าลืมเปลี่ยนเอากฏเล้าใส่ที่กระทู้แรกแบบเดิมน่ะคะเดี๋ยวกระทู้หาย
แล้วก็บอกอัพบ่อยดี๊ดีค่ะ   คนอ่านจะได้เพิ่มขึ้น
แล้วเม้นท์จะได้เยอะขึ้นด้วย
เราติดตามอยู่น่ะคะ   จิตลกฮามากๆรุ่นน้องตัวป่วนก็แสบได้โล่ห์
ปันก็น่ารักมากๆค่ะ

ออฟไลน์ แม่เนื้อทอง

  • กำลังใจของผมคือคอมเมนท์จากพวกคุณ
  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 46
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +12/-0
ตอนที่ 6 "ยามเช้า"

ไอ้ปันเพราะมึงคนเดียว มันทำให้ผมนอนไม่หลับกระส่ายกระสับเป็นอย่างมาก พลิกตัวแล้วพลิกตัวอีก นอนยิ้มคนเดียว หรือแม้กระทั่งเต้นระบำผมก็ลุกขึ้นทำแต่อาการกระสับกระส่ายมันไม่หยุดไม่หย่อนเลย ท่านผู้ชมครับ ไม่วายต้องลุกไปดูกระจกบ่อยๆว่าตัวเองดูดีสำหรับพรุ่งนี้แล้วหรือยัง
 "เออว่าไปกูก็หล่อ ดีนี่หว่า" อันนี้เป็นความคิดเห็นของผมนะครับ โปรดใช้วิจารณญาณ   

เป้ง เป้ง เป้ง  //////////////////////////////////// ขณะนี้เวลาตีสาม/////////////////////////////////////////////////////////

ผมคงต้องหยุดกิจกรรมบ้าบอ ของผมสักทีตอนนี้ ได้เวลาดำดิ่งสู่นิทรา 
 
"ลมหายใจเข้า ลมหายใจออก ดั่งดอกไม้บานนนน ภูผาาาาใหญ่กว้างงงงง ด่.......าาาาาา......งงงดดั่งสาาายย......" ลาก่อนชาวโลก ZZZZZzzzzzzzzzzzzzzzzzzzZZZZZZZZZZZZZZZzzzzzzzzzzzzzzzzZZZZZZzzzzzzzzzzzzzz
.
.
.
.
.
.
.
ปุ๊บปิ๊บ ปุ๊บปิ๊บ ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ   

"เช้าแล้วหรอครับเนี่ย ทำไมมันเร็วจัง" ผมเอื้อมมือปิดสัญญาณปลุก แต่ตัวผมยังไม่ลุกเพราะยังไม่ได้ทำสิ่งที่เป็นกิจวัตรคือการอธิษฐานจิตครับ ทุกเช้าหลังตื่นนอนผมจะสูดหายใจเข้าออกช้าๆ สัก 2-3 ครั้ง แล้วปล่อยลมหายใจสบายๆ รู้ลมหายใจตัวเอง เป็นการฝึกสมาธิที่ดีเลยนะครับ เพื่อนๆๆๆ   

"วันนี้เรารอดตายมาได้อีกวันหนอ แต่วันนึงเราต้องตายแน่" เอ่อออ คือไม่ต้องตกใจ ไม่ใช่เจ้าอาวาสวัดไหน นะครับ คือย่าผมสอนเสมอว่าให้พิจารณาความตายหลังตื่นใหม่ๆ เนืองๆทุกวัน จนผมชินแล้วหล่ะผลที่ได้รับคืออะไร ผมว่ามันแล้วแต่ความรู้สึกนะ
แต่มันทำให้ผมไม่ประมาทชีวิต
"ขอบุญกุศลจงสำเร็จแก่สรรพสัตว์ทั้งหลาย " สาาาาาาาาาธุ อาจจะเป็นบุญนี้ก็ได้นะครับที่ทำให้ผมได้เจอเพื่อนๆ ที่ดีในปัจจุบันและได้คนดีๆ ถูกใจๆ เป็นแฟน อร๊าาาาายยยเขิน  <<<<<<<<<< เมื่อกี้กูยังดูเป็นแม่พระอยู่เลย   

ลุกจากเตียงทำกิจวัตรส่วนตัว นั่นโน่นนี่

"ตึก ตึก ตึก ตึก ตึก ๆๆๆๆๆๆ" ไม่ใช่เสียงหัวใจผมนะครับ เพราะหัวใจของผมอยู่ที่หอชาย นู่นนนนนน <<<< ฮ่า ๆๆๆๆๆๆ 
เสียงนี้ก็คือเสียงเด็กหอ วิ่งตอนเช้าไงละครับท่านผู้ชม ไม่ว่าจะเป็นผู้หญิง ผู้ชาย ผู้ทอม ผู้ตุ๊ด กระทิง ละอง ละมั่ง หรืออะไรถ้าเป็นนักเรียนประจำที่นี่ต้องวิ่งทุกเช้า ยกเว้นวันฝนตกและวันที่ครูคุมหอ ยังไม่ตื่น   ตั้งแต่ตี 5 วิ่งกันประมาณครึ่งชั่วโมง
เอ๋ๆๆๆๆๆ หลายๆคนคงคิดใช่ไหมครับว่าทำไมผมไม่ไปวิ่งกับเด็กหอด้วยหล่ะ จะได้เจอผู้ชายเยอะๆ ฟินๆๆ ผมขอออกตัวเลยนะครับว่าผมไม่ใช่คนแรดแบบเปิดเผย (แรดเงียบ) ฉะนั้นผมจะไม่ไปอ่อยเหยื่อนะครับจบข่าว แต่ถามว่าผมยืนระเบียงดูนักเรียนชายวิ่งไหม ขอบอกว่าไม่ค่อยพลาดจ้าาาาาาาาาาา   

เกร็ดความรู้ : (รู้หรือไม่ผมเคยลงทุนซื้อกล้องส่องทางไกล(ราคาพอทน) เพื่อประจำการดูนักเรียนชายวิ่งโดยเฉพาะ) <<<<อย่าคิดเยอะ คิดลึก ผมก็แค่จับผิดไอ้พวกเกเรไม่ยอมวิ่งเท่านั้นเองจริงจิ๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงง   จบข่าว

"เห็นนางเงียบๆ ฟาดเรียบนะค่ะ บลาาาาาา" ผมอารมณ์ดีร้องเพลงแต่เช้า    แล้วออกไปชมวิวนอกระเบียงสักหน่อยอากาศเย็นแหะ
"ไอ้ปันอยู่ส่วนไหนของแถวละเนี่ย" ฮิฮิๆๆ จุดประสงค์ผมคือส่องมันหล่ะครับเช้านี้ แน่นอนว่าผมจะไม่เห็นมันวิ่งหรอก มันจะเดินปลายๆ แถวเพราะปันมันไม่แข็งแรง วิ่งไม่ได้ แต่มันเดินก็ยังดี
"ตึกตัก ๆๆๆ ตัก......ตึกตึก...ตัก"     เสียงฝีเท้าเริ่มห่างไปเรื่อยๆๆๆๆ ผมเห็นมันละ เดินหน้านิ่งๆ ขาวๆ แต่ไม่ได้ใส่แว่นเดินหรอกนะครับ สูงโปร่ง ขาเนี๊ยนเนียน ตรงข้ามกับผมมีขนหน้าแข้งด้วย 55555555 อนาถตัวเอง ตอนนี้ชะนงชะนี รายล้อมมันไปหมด มันก็ยิ้มๆอย่างเป็นมิตร โถถถถถถถถถถ ชะนีน้อยเอ๋ย พวกเอ็งมันช้าไปเสียแล้วตัวจริงยืนพร่ำอยู่นี่ จ้าาาาาาาาาาาาาา ฮิฮิ

"ตอนนี้มันจะผ่านหน้าบ้านพักครูแล้ว" ผมก้มตัวหลบหน่อยดีกว่า ถ้ามันเห็นเราจะเสื่อมเสียจนได้ มันอาจคิดว่าอยากได้มันเป็นผัวจนตัวสั่นระริกๆ ไม่ได้ๆ ผมต้องรักษาระยะห่างคอยแอบๆดูคุมเชิงไปก่อน

"ตายแล้วมันผ่านมาแล้ว มองมาทางนี้ด้วยแหงละ คุณผู้ชมคงไม่ต้องเดา ฮิฮิ" เสียใจนะน้องปันน้อยหอยสังข์ถิ่นนี้พี่คุม พี่ต้องรู้มุมอับต่างๆ ไม่ได้แดกกูหรอก ฮ่า ฮ่า  เอาละมันผ่านไปแล้ว ขอกระโดดตบสัก 10 ที แล้วก็ท่าจับกบ สัก 10 ทีก็แล้วกัน ยืดเสันยืดสายสักหน่อย ///////////////////////////////////////// ปฏิบัติ///////////////////////////////////////////////////////
.......
....
..
.
"เอ่อออออออ พี่จิพี่จิ ครับ " ใครว่ะ ผมหยุดกิจกรรมทุกอย่างฉับพลัน พอเวลาผมทำท่าอะไรทำไมต้องมีคนมาเห็นด้วยละ   
"อ้าว เกียร์มีอะไร" อ่อไอ้เกียร์ รุ่นน้องที่หอนี่เอง หน้าตาคล้าย เคน ภูภูมิ ตอนเด็กๆ เลย หล่อเชีย
"พี่ปันให้มาตามพี่อ่ะครับ" มันบอกผม
"ทำไมวะ มีอะไร" ผมถามมันกลับไป เป็นลมเป็นแล้งหรือเปล่า
"ให้ไปเดินเป็นเพื่อนอ่ะครับ" มันบอกผม เขินจังเลยตัว
"อ้อ เอ่อออ แล้วทำไมมันไม่มาเองหล่ะ" ผมขอลองเชิงสักหน่อยนะ
"พี่ปันบอกว่า พี่อ่ะจะเขินถ้าพี่ปันมาตามเอง" ผมได้ยินแล้วมันเขินอ่ะ ไม่ได้แรดนะแต่มันเขินจริงๆครับตัว
"  " ผมเผลอยิ้มไปกว้างมากๆๆๆๆๆๆ
"เอ๊ะ เอ๊ะ เอ๋ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ อย่าบอกนะ อย่าบอกผมนะ เมื่อวานใช่ไหมเห็นพี่ปันแกแปลกเมื่อคืน อย่าบอกผมนะว่า..............ว้าาาาาาา...................................................... " มันทำหน้าทำตาบีบเค้นผมเอามากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
 "   พี่สองคนไปล่อกันมาใช่ป่ะ?  "  จากที่กูเขินๆ พอได้ยินประโยคดีเอาผมซะ เอิ่มมมมมมมมมมมมมมมมมม   
.
.
.
.
.




 "เขยิบๆมาใกล้กูดิ๊ มานี่ กูจะบอกกกกกก"  ผมโน้มตัวลงไปจากระเบียง มันเองก็ทำหน้าคึกคักราวกับปลากระดี่เอี้ยหูมาฟังผม

 " เป๊ะ!!!!!!! นี่แน่ะ ล่อกันพ่อมึงสิ "   
 "โอ้ย พี่จิ ดีดหูผมทำไมเนี๊ยยยยยยยยยยย โอ็ยยยยยยยยย "
 "ยังน้อยไปนะไอ้เกียร์ คิดได้ไง ปัญญาอ่อน ไอ้ปันก็พูดไปงั้นแหละมึงก็ไปเชื่อมันอยู่ได้ ไอ้ห่า " ผมบ่นมัน มันทำปากเบะ แหมๆๆ น่ารักมากมั้ง ไอ้เกียร์

  "บอกมันว่ากูปวดท้อง ไม่อยากไป" ถ้าคุณเป็นผมคุณจะไปไหม ไปก็ยืนเขินๆ พูดจาติดๆขัดๆ ลำบากจะตาย   โกหกมันไปก่อน
  "แล้วพี่ปวดท้องขี้หรือปวดท้องธรรมดา" มันถามผมกลับ
  "จำเป็นต้องละเอียดขนาดนั้น?" ผมย้อนมัน
  "ก็ช่ายยยยยย พี่ เผื่อพี่ปันถามว่าปวดแบบไหนจะได้บอกถูก" มันตอบผม พร้อมกับหน้าตาที่กวนประสาทส่วนกลางเป็นอย่างยิ่ง
     





   
 . "ท้องเมนส์" จบนะ ผมตอบมันสั้นๆพร้อมเชิดหน้าอย่างผู้มีชัย ผมค่อย ค่อย เปิดประตู ช้า แล้วเข้าไป ทุกอย่างมันสโลว ไปหมดนี่ผมชนะ ? ผมชนะ เด็กกวนตีน ติ๊งต๊อง นั่นใช่ไหม ผมมองภาพคุณย่า คุณย่าครับ ผมเป็นไทแล้ว ผมชนะแล้ว ฮิฮิ   

 
เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า "มนุษย์เด็กเวร มีจริง"   

โปรดติดตามตอนต่อไป   

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 25-06-2016 02:08:49 โดย แม่เนื้อทอง »

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด