หัวข้อ: ก็บอกว่าไม่ชอบเด็กไง{ตอนพิเศษที่ 2 UP - 10.2.60}หน้า 42 (จบเรื่อง+รวมเล่ม)

[Billie]

 
ไม่ลงมือทำก็ไม่รู้ เราชอบลิป

[EunSung87]

เอาแล้วไงพี่เมษโมโหหนักแล้ว

[LovEYouOnLy]

ไม่ว่าน้ำจะเย็นต่ำสุดขนาดไหน ก็คงไม่สามารถดับอารมย์ของคุณเมษตอนนี้ได้

[Dee^daY]

ห้ามแล้วไม่เชื่อ ..

[nolirin]

ดีใจด้วยนะลิป ผลที่ดื้อมันตามมาล่ะ
กว่าจะเห็นโลงศพ อะไรๆอาจจะสายไปก็ได้

[Yunatsu]

เห็นไม๊บอกแล้ววว
พี่เมษเลือกตัวแสบมาให้จริงๆ
และแอบตามมาดูจริงๆด้วย
เฮ้ออออ
จะเปนยังไงเนี่ยยยยย

[nunda]

โอยยย คนแรกนึกว่าจะชิลๆ ไหนกลายเป็นเรื่องได้ขนาดนี้
ไอ้เชี่ยจิน ไอ้เลว!!

[Ginny Jinny]

เป็นยังไงล่ะที่นี้ เอาไงดีลิป

[patwo]

ก็บอกว่าไม่ชอบเด็กไง
ตอนที่ 28
' สงสารตัวเอง '

“ คุณเมษ " เอ่ยเรียกชื่อเค้าตอนที่รถคันหรูสีดำจอดลงใต้คอนโด มือหนาที่คว้าผมดึงออกจากรถเดินไปที่ลิฟต์สะบัดแขนออกจากอีกคนที่ก็จับไว้แน่นขึ้นก่อนจะก้มหน้าลงมาเชิงถามแต่ผมก็เป็นฝ่ายชิงบอกก่อน " ผมไม่หนีไปไหนหรอก ไม่จำเป็นต้องจับกันแน่นขนาดนี้ก็ได้ " พอพูดแบบนั้นมือหนาที่ปล่อยมือลงช้าๆ ก่อนที่ลิฟต์จะพาเรามาถึงชั้นของห้องของอีกคน

   ประตูห้องที่ถูกเปิดออกผมเดินเข้าไปข้างในก่อนจะหันไปถามอีกฝ่ายที่ยังไม่ทันจะพูดอะไรเค้าก็เดินตรงเข้ามาคว้าใบหน้าของผมเข้าไปจูบ ริมฝีปากที่บดเบียดกันของเรา ไม่เข้าใจเลยว่าทำไมเค้าถึงได้โมโหขนาดนั้น เพราะอะไรกันก็ไม่รู้

“ คุณเมษ " เอ่ยเรียกชื่อเค้าตอนที่อีกฝ่ายผละริมฝีปากออกแล้วไล่ลงจูบที่ต้นคอ ผมเม้นริมีปากแน่นกับความรู้สึกแผ่วเบาที่แตะลงไปบนผิวกาย ความอุ่นที่ค่อยๆดูดกลืนพร้อมอ้อมกอดที่กอดร่างของผมไว้ " โมโหอะไรอยู่เหรอ " คำถามที่ทำให้อีกคนหยุดชะงักลง " กำลังโมโหเพราะลูกค้าคนแรกของผม คือจินแฟนเก่าผมเลยทำให้เกิดเรื่องขึ้นที่ร้านอาหาร หรือเพราะเค้าพูดดูถูกผม หงุดหงิดอะไรอยู่เหรอ "

“ หงุดหงิดมันทั้งหมด " ผละริมฝีปากออกก่อนจะหันมาจ้องผม " ฉันหงุดหงิด ตั้งแต่ที่ลูกค้าเค้าชมว่านายสวย หงุดหงิดที่ต้องให้ใครก็ไม่รู้มานั่งอยู่หน้านาย มองนายยิ้ม แล้วนายก็พูดกับเค้า ฉันไม่อยากให้เค้าเห็นท่าทางใจดีของนายอย่างที่ฉันเห็น ทุกอย่างที่ฉันชอบแล้วก็ตกหลุมรักมัน และที่เกลียดที่สุด คือสุดท้ายต้องมารู้ว่า ทั้งหมดแค่แผนจอมปลอมของไอ้เด็กเหี้ยคนนึงที่เป็นแฟนเก่านาย คนที่มันเอาแต่ดูถูกนาย "

“ คุณเมษ "

“ ฉันหวงนายมากขนาดนี้ มันยังไม่พอรึไงยังต้องการอะไรอีก ก็บอกว่าไม่อยากให้ทำก็คือไม่อยากจะให้ทำไง ฟังกันไม่ได้เลยรึไงวะคำที่ฉันบอกว่า ฉันหวง ยังต้องมีเหตุผลมากกว่านี้อีกเหรอ ยังต้องให้เหตุผลอะไรมากกว่านี้รึไง แล้วถ้าวันนี้ฉันไม่ได้บอกให้ไอ้โทมันติดเครื่องดักฟังนาย มันจะเกิดอะไรขึ้น เคยคิดมั้ย ว่ามันอาจจะทำอะไรนายมากกว่าการกอด เคยคิดมั้ยว่าควรจะเป็นห่วงตัวเองแล้วคิดถึงฉันบ้าง "

“ คุณให้คุณโทดักฟังผม ไม่ได้เป็นการประเมินการทำงานตั้งแต่ทีแรกเหรอ "

“ ไม่ใช่ " เค้าพูดเสียงทุ้ม ผมก็ถอนหายใจออกมา สบแววตาที่กำลังหงุดหงิดของเค้า

“ ผมขอโทษ คราวหลังผมจะไม่ทำอะไรแบบนี้อีก ผมขอโทษที่ต้องให้คุณมานั่งฟังอะไรแบบนั้น ผมขอโทษที่ต้องทำให้คุณมารู้เรื่องอดีตของผม "

“ อดีตของนายฉันไม่สนหรอก ฉันไม่ได้คิดว่านายเป็นคนบริสุทธิ์ไม่เคยเจอใครแตะต้องมาก่อนหรอก " เค้าบอกก่อนจะถอนหายใจออกมา " แต่แค่ไม่คิดว่าแฟนเก่านายมันจะกุ๊ยได้ถึงขนาดนั้น "

“ จินน่ะ ..”

“ ไม่ต้องพูดชื่อมัน " ผมเม้มริมฝีปากตอนที่อีกคนบอกแบบนั้น ก้มหน้าลงต่ำอีกฝ่ายก็ผ่อนลมหายใจออกมา " ฉันไม่ได้อยากจะฟังเรื่องของนายกับมัน หรือเรื่องของมัน ฉันไม่สนว่าเมื่อก่อนนายจะเป็นยังไง เรื่องของนายฉันจะตัดสินใจเองว่ามันเป็นยังไงผ่านสายตาของฉัน โดยไม่ฟังคนอื่น "  พยักหน้ารับอีกคนสั้นๆมือหนาที่เชยคางผมขึ้น เค้าจูบลงบนริมฝีปากของผมอีกครั้ง " สัญญากับฉันสิลิปว่าต่อไปนายจะไม่ดื้อกับฉันอีก "

“ คุณเมษ "

“ สัญญากับฉันสิ "

“ อื้อ ผมสัญญากับคุณว่าจะไม่ดื้อกับคุณอีก "

“ อย่างงั้นแหละเด็กดี " เป็นครั้งแรกที่ถูกเรียกสรรพนามแบบนั้น ' เด็กดี ' ทำไมฟังแล้วมันถึงได้ใจเต้นแรงขนาดนั้น ทั้งๆที่ตลอดมาก็ไม่เคยคิดจะชอบคนที่อายุมากกว่าเลยสักนิด แต่ทำไมพอเป็นเค้าทุกอย่างในร่างกายของเรามันกลับอ่อนไหวไปหมด

   มือหนาที่โอบรอบกาย ริมฝีปากที่จูบแนบลงมาทุกอย่างอ่อนโยนจนไม่อยากจะผลักไส ตอลสนองเกลียวลิ้นที่แทรกตัวเข้ามากอดเกี่ยว ผมผ่อนลมหายใจช้าๆตอนที่เค้าผลริมฝีปากออกแล้วไล่จูบจากต้นคอลงไปจนถึงคอเสื้อกว้าง ปลดเสื้อคลุมตัวที่ใส่ออกมา เค้าสอดมือเข้าไปด้านใน ก่อนจะถอดเสื้อที่ผมสวมใส่อยู่โยนมันลงไปด้านล่าง

   ริมฝีปากจูบบนยอดอกเบาๆก่อนที่เค้าจะเม้มและดูดดึงมันเล่นด้วยปลายลิ้น ฟันคมๆขบเม้มมันเบาๆผมก็ได้แต่หลุดเสียงครางออกมา " อ๊าา คุณเมษ " มือหนาสองข้างเลื่อนลงไปจับที่เข็มขัดตอนที่ปลดมันออกกางเกงตัวที่ใส่ก็หลุดลงไปกองกับพื้น แทรกมือเข้าไปใต้ชั้นใน ก้นกลมถูกบีบเคล้นก่อนจะถูกปลดมันลงโดยอีกฝ่าย ร่างกายเปลือยเปล่าของผมปรากกฏอยู่ตรงหน้าของอีกคน เค้ายกยิ้มกับรูปร่างตรงหน้าก่อนจะดันตัวผมให้เข้าไปในส่วนของห้องนอน เอนตัวลงนอนบนเตียงกว้าง ไออุ่นของผืนผ้าแนบลงกับหลัง ร่างสูงถอดเสื้อปลดกางเกงออก ก่อนจะก้มลงจูบที่ซอกคอก่อนจะไล่จูบไปทั่วเรือนร่างของผม ร่องรอยรักสีแดงถูกแต่งแต้มไปบนเนื้อตัวในยามที่ริมฝีปากนั้นเคลื่อนผ่าน ก่อนที่จะหยุดอยู่ที่ส่วนกลาง มือหนาหยิบมันขึ้นมาขยับขึ้นลงก่อนจะใช้นิ้วถูที่หัวเบาๆจนได้แต่บิดเร้า

“ นี่คุณ.. อื้ออ " ผ่อนลมหายใจออกมา ตอนที่ดึงตัวเองให้ลุกขึ้น เค้าก็ดึงให้ตัวผมหันหน้าเข้ากับหัวเตียงเป็นท่าคลานเข่า มือหนาลูบสัมผัสที่ก้นก่อนจะแยกมันออกแล้วค่อยๆใช้ลิ้นเลียมันเบาๆ " อ๊าา " หดเกร็งช่องทางหลังทันทีตอนที่อีกฝ่ายเลียมันแบบนั้น เบาๆพลางใช้มือที่ว่างจับส่วนกลางก่อนจะขยับเข้าออกมา " อื้ออออ นี่ ท่านั้นมัน อื้ออ คุณเมษ "

“ ชอบมั้ย " คำพูดของเค้าที่เอ่ยถาม ก่อนจะเลียช่องทางหัลงของผมต่อ หดเกร็งอย่างเชื้อเชิญอีกคนยกยิ้ม " มันหดเกร็งเรียกฉันใหญ่แล้วละ  "

“ ก็ทั้งหน้าทั้งหลังแบบนี้ใครจะไปทนไหวกันละ อ้าา นี่ มากเกินไปแล้วนะ อย่าทำแบบนี้สิ " อย่าอ่อยอิ่งแบบนี้ การสัมผัสที่เหมือนฉาบฉวยโหดร้ายเกินไปกับความต้องการที่กำลังเพิ่มทวีขึ้น

“ งั้นผมจะทำแบบไหนดี " เค้าถามตอนที่เอนตัวขึ้นมาทาบทับผม นิ้วชี้ก็แทรกตัวเข้าไปในเสียจนมิดก่อนจะสอดเพิ่มเข้าไปอีกสอง สวมเข้าออกช้าๆ ก่อนจะเพิ่มจังหวะให้มากขึ้นแล้วเค้าจะหยุดลงในตอนที่ผมกำลังถึงจุดที่มีความสุขอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย

   ผ่อนลมหายใจออกมาก่อนจะจำใจขยับร่างตัวเองให้เข้าออกนิ้วนั้นเสียเองอย่างไม่อยากให้อารมณ์ของตัวเองมันหลุดหายไปไหน กัดริมฝีปากล่างอย่างชอบใจ ก่อนที่เค้าจะดึงมือหายไปแล้วมาแทนที่ด้วยส่วนกลางใหญ่ที่เหมือนว่าจะใส่ถุงยางอนามัยไว้เรียบร้อยแล้ว " อันนี้ดีกว่านะ " กระซิบลงข้างหู ก่อนส่วนนั้นจะค่อยๆแทรกเข้ามาในร่างกายช้าๆจนได้แต่กัดฟันผ่อนช่องทางหลังให้แทรกตัวเข้ามานิ่งๆ เค้าที่ขยับเข้าออกช้าๆ แต่ก็แทรกตัวเข้าไปจนลึกเสียจนมิดด้าม แรงกระแทกเพิ่มจังหวะขึ้นเรื่อยๆ ผมที่ได้แต่ฉีกขาให้กว้างออก ตอบรับแรงกระแทกที่ดันเข้ามาในจังหวะที่ค่อนข้างกระชันชิดและถี่รัว

“ อ๊าา เหมือนว่าผมจะ อื้ออ คุณเมษ อ๊ะ อ๊ะ อื้ออ " หอบหายใจออกมาช้าๆ ก่อนจะทรุดขาที่ตั้งชันไว้เพราะหมดแรง  ร่างถูกพลิกให้นอนหงายแม้จะเสร็จสมไปแล้วแต่อีกฝ่ายก็ไม่มีทีท่าว่าจะหยุด " คุณ..”

“ ฉันยังไม่พอ " เค้าพูดแบบนั้น จังหวะสอดใส่ก็เร่งขึ้นมาอีก สองขาของผมถูกฉีกออกกว้างด้วยสองมือของคนที่กำลังสอดใส่ส่วนนั้นเข้ามา เค้ากระแทกมันเข้ามาด้วยจังหวะถี่ๆ ใบหน้าคมที่กำลังสอดใส่เม้มริมฝีปากแน่นในช่วงเวลานั้น เค้าที่สอดใส่ด้วยความเร็วและแรงก่อนความต้องการของผมและเค้าจะถูกระบายมันออกมาอีกครั้ง " ลิป " เสียงทุ้มที่เรียก เค้าดึงตัวผมขึ้นมานั่งบนตัวเค้าที่ก็นอนลงพลางเอื้อมมือไปเปิดลิ้นชักของตัวเองคว้าอะไรบางอย่างออกมาก่อนจะดึงตัวเองขึ้นแล้วกระซิบผม " ขยับบนตัวฉันสิ "

“ ยังไม่พออีกเหรอ " คำถามของผมตอนที่ค้ำมือกับแผงอกของอีกผ่านแล้วค่อยๆขยับตัวขึ้นลง ผ่อนลมหายใจหอบออกมาขยับตัวเองเร็วขึ้น ในตอนนั้นคนใต้ร่างก็เหมือนถืออะไรบางอย่างที่เป็นกล่องสี่เหลี่ยมเอาไว้ " นั่น.. คุณจะทำอะไรน่ะ  อื้ออ คุณเมษ "

“ ถ่ายรูปนายไง " เค้าบอกก่อนจะลั่นชัตเตอร์แรกออกมา

“ ไม่เอา ไม่ถ่ายนะคุณ " เอื้อมมือไปปัดกล้องอีกคนก็ยิ้มออกมาแต่มือก็ยังถ่ายอยู่แบบนั้น ผมเริ่มหยุดขยับตัวแต่ความเชี่ยวชาญของอีกคนก็ไม่ยอมแพ้ขยับแทนที่ผมขึ้นมาด้วยจังหวะที่แม้มือจะถือกล้องแล้วถ่ายไปด้วย ขยับส่วนกลางให้กระแทกเข้ามาในร่างผมด้วยก็ไม่มีปัญหา " คุณเมษ ไม่ถ่ายรูปสิ "

“ นายเซ็กซี่มากเลยจะไม่ให้ฉันถ่ายได้ไงละ "

“ อื้ออ "

“ อย่างงั้นแหละ หน้าตาตอนนี้แหละ " ผมกัดริมฝีปากตัวเองบิดเร้าอยู่บนร่างของเค้าที่ประวิงเวลาในการสอดใส่ในจังหวะธรรมดาเพื่อให้ได้ถ่ายรูปผมนาน " สวยมากเลย "

“ นี่คุณ พอได้แล้ว " แอ่นหน้าอกตัวเองในที่สุดก็ทนกับความต้องการของตัวเองไม่ไหวจนต้องเป็นขยับตัวแรงอยู่บนตัวของอีกคน ใบหน้าคมที่ยกยิ้ม ลั่นชัตเตอร์อีกหลายรูปก่อนจะวางกล้องตัวนั้นลงบนเตียงเมื่อได้รูปที่ถูกใจแล้ว ดึงตัวเองขึ้นนั่ง สอดมือเข้าไปใต้ขาก่อนจะยกตัวผมให้กระแทกลงมาครอบส่วนกลางของเค้าจนมิดด้าม " อ๊าา ท่านี้มัน ลึก ลึกเกินไป อื้ออ คุณ "

“ นายน่ารักมากเลยลิป " คำพูดที่มาพร้อมกับริมฝีปากที่ดูกลืนยอดอกของผม ร่างของผมถูกขยับขึ้นลงเร็วขึ้น ผ่อนลมหายใจที่แทบจะขาดใจออกมา มือแขนที่กอดรัดเค้าไว้ ในที่สุดก็ทนกับความต้องการของตัวเองที่มาถึงขีดสุดไม่ไหว

“ อ๊าา " แอ่นหน้าอกปลดปล่อยความต้องการของตัวเองออกมาอีกครั้ง ก่อนอีกฝ่ายจะค่อยๆวางผมลงบนเตียง ส่วนกลางที่ยังไม่มีทีท่าว่าจะหลุดออกเค้าหอมแก้มในตอนนั้นก็เหมือนจะได้ยินเสียงชัตเตอร์ดังขึ้นมาอีก แต่แค่หายใจยังลำบากคงไม่มีแรงจะห้ามอะไรเค้าอีกแล้ว ไม่มีแรงที่จะบอกให้เค้าหยุดการสอดใส่ที่กำลังเริ่มต้นขึ้นอีก ไม่มีแรงแม้จะทำอะไรเลย และคืนนี้เห็นทีว่าคงต้องปล่อย ปล่อยให้เค้าทำตามใจตัวเองและตักตวงทุกอย่างออกไปจากผม ทุกอย่างๆ

...........................................

   ลืมตาตื่นมาในตอนเช้าบนเตียงหนาที่ไม่ค่อยคุ้นชิน ขมวดคิ้วกับแสงแดดที่ลอดเข้ามา อยากจะขยับหนีห่างแต่ร่างที่เจ็บไปทั้งร่างก็ได้แต่หลับตาแล้วนอนนิ่งๆอยู่แบบนั้น แทบจะไม่รู้สึกอะไรเลย ร่างกายชาไปหมด ผมเอียงตัวมองคนข้างๆที่ยังคงหลับอยู่พร้อมทั้งกอดผมเอาไว้ก็ได้แต่ถอนหายใจออกมาเบาๆ " ไอ้คนบ้ากำลัง "  เหตุการณ์ที่ผ่านมาบรรยายคนข้างๆของผมด้วยคำนี้แค่คำเดียวจริงๆ ไม่รู้เอาแรงมาจากไหนแต่เค้าที่ไม่ยอมปล่อย แล้วเอาแต่ใจจนถึงที่สุดนั้นก็ทำให้ร่างกายของผมต้องมาเป็นแบบนี้ ดึงมือของอีกคนออกก่อนจะลุกขึ้นนั่งด้วยความปวดร้าว ไม่อยากจะลุกจากเตียงเลยแต่ก็ต้องลุก เนื้อตัวเหนียวเหนะจนไม่อยากจะหลับต่ออีกแล้ว

“ ปวดตัวชะมัด " บ่นออกมาเบาๆ ตอนที่ขยับขามายืนบนพื้นก็แทบจะล้มลงทั้งยืน เดินช้าๆไปที่ห้องน้ำหรู แบ่งโซนชัดเจนเป็นส่วนเปียกและส่วนแห้ง เดินเข้าไปในห้องแต่งตัว หาเสื้อยืดที่ตัวเองพอใส่ได้พร้อมกับผ้าขนหนู ก่อนจะเดินมาที่ห้องน้ำ
 
   ทุกอย่างดูหรูหราจนไม่อยากจะจับต้องอะไรทั้งนั้น แต่ตอนนี้ความเมื่อยล้าที่อยากจะแช่ตัวก็พลอยให้ลบคำว่า เกรงใจออกไปจากสมองได้มากอยู่ " ค่อยยังชั่ว " หย่นตัวเองลงนอนในอ่างน้ำอุ่นผ่อนลมหายใจออกมาช้าๆ ก่อนจะคิดถึงเรื่องเมื่อคืนที่เกิดขึ้น จำได้ว่าคุณเมษถ่ายรูปของผมไว้เสียเยอะแยะ ต่อให้ห้ามเท่าไหร่ก็ไม่มีฟัง " ตื่นขึ้นมาก่อนเถอะ จะสั่งให้ลบให้หมดเลย " มีอย่างที่ไหนถ่ายภาพตอนกำลังมีเซ็กส์กัน จะเอาไปแบล็คเมล์รึไงวะ ยิ่งคิดก็ยิ่งปวดหัว ผมแช่ตัวอยู่นานจนรู้สึกดีขึ้นกับร่างกายที่เมื่อยล้า ก่อนจะย้ายตัวเองไปอาบน้ำ แล้วแต่งตัวด้วยเสื้อยืดกับกางเกงขาสั้นของเค้าที่หาได้จากในห้องแต่งตัว มองไปรอบๆห้องของอีกคนที่ดูเรียบร้อยแต่ส่วนใหญ่จะแต่งด้วยโทนสีเข้ม

   ผมเดินกลับเข้ามาในห้องนอนมองไปรอบๆก่อนจะผงะกับภาพ ภาพนึงที่ติดอยู่บนผนังที่หัวเตียง ภาพใหญ่ภาพนั้นเป็นภาพผู้หญิงที่ไม่ใส่อะไรปิดอะไรเลยสักชิ้นเดียว หน้าอกทรงโต กับส่วนลับของเธอโชว์สรีระที่บิดเร้าเต็มที่ แม้จะไม่เห็นหน้าตาว่าเป็นใครก็ตาม " ต้องเป็นคนประเภทไหนถึงได้ติดภาพแบบนั้นไว้บนหัวเตียงได้วะ ลามกชะมัด "

   ออกจากห้องนอนปิดประตูคนที่เอาแต่หลับสนิทไม่ยอมตื่นสักที คว้าเอาเสื้อผ้าที่กองอยู่บนพื้นมาพับไว้ให้เรียบร้อยก่อนจะเดินเข้าไปในครัว " น่าจะมีอะไรให้กินบ้างนะ " ทุกอย่างก็ดูไฮโซจนไม่รู้ว่าอะไรอยู่ตรงไหนเลย ขนาดเครื่องชงกาแฟยังเป็นแบบหรูหราเลย ผมตัดสินใจชงกาแฟแก้วเดียวก่อนจะค้นนู้นหานี่ไปเรื่อยๆ เปิดตู้เย็นก็พบแต่ผลไม้ซึ่งก็ไม่ใช่อาหารเช้าแบบที่อยากจะกินอยู่ดี

“ ตื่นเช้าจัง " เสียงทุ้มที่เดินมาแบบไม่ให้สุ่มให้เสียงกอดผมจากด้านหลังก่อนจะก้มลงมาซบที่แก้มของผม " ใส่เสื้อผ้าของฉันด้วย "

“ ใส่ได้รึเปล่าคุณ โทษทีนะที่หยิบออกมาใส่โดยพลการน่ะ " ผมบอกอีกคนก็กอดเอวผมให้แน่นขึ้น

“ ช่างมันเถอะ อยากจะใส่ะไรก็ใส่อะไรก็ใส่ไป ยังไงฉันก็โฟกัสแค่ตอนที่ถอดมันออกทั้งหมดอยู่แล้ว "

“ ลามกซะจริงนะคุณ " หันไปบอกแบบนั้น คนที่กอดก็ก้มลงจูบผม ก่อนจะล้วงมือเข้าไปในกางเกงตัวที่ผมใส่ นิ้วหนาแทรกลงไปตรงกลางก่อนจะถูเบาๆที่ช่องทางหลัง " นี่ เจ็บอยู่นะ "

“ ยังเจ็บอยู่เหรอ " เค้าถามผมก็หันหน้าไปเค้า

“ ไม่เจ็บก็บ้าแล้วคุณ โดนมาหนักขนาดนั้น " ยิ่งพูดอีกคนก็ยิ่งถูมันไม่หยุด " นี่ พอได้แล้ว "

“ ทำไมฉันรู้สึกไม่พอเลย ยังอยากจะมีอะไรกับนายอีก " จูบลงบนต้นคอก่อนจะไล่ต่ำลงมาเรื่อยจนถึงหน้าอก

“ พอได้แล้ว ผมระบมไปหมดทั้งตัวแล้วนะ คุณเมษ "

“ ใช้คำว่าระบมเลยเหรอ "

“ อยากจะใช้คำพูดที่มันแรงกว่านั้นอีกจะบอกให้ "

“ เช่น " ใบหน้าคมถาม

“ ไอ้คนลามก ลบภาพที่แอบถ่ายผมออกให้หมดด้วยนะ " พอพูดแบบนั้นคนฟังก็หัวเราะออกมา ไม่ได้มองเลยว่าผมที่ยืนอยู่ข้างหน้าจะขมวดคิ้วหงุดหงิดแค่ไหน " ยังจะมาหัวเราะอีกนะคุณ ผมไม่ขำนะจะบอกให้ " หันหน้าหนีอีกฝ่ายที่ยังกอดผมไว้แน่นเชิงง้อ " ถ่ายไปทำไมถามจริง "

“ ก็ตอนนั้นนายสวย เช็กซี่ดีด้วย ฉันชอบนะ อยากจะดูภาพมั้ยละ ความจริงฉันเองก็ยังไม่ได้ดูเลย " พอทำหน้าไม่เชื่ออีกคนก็ยิ้ม " มองมันเป็นงานศิลปะมันก็ไม่ใช่ภาพโป๊แล้วละ "

“ เหมือนกับภาพในห้องคุณใช่มั้ย " คนตอบคำถามหยุดหัวเราะออกมาอีกครั้งก่อนจะเบือนหน้าไปทางอื่น

“ อันนั้นเพื่อนที่เป็นนางแบบให้ฉันถ่ายเอาไว้ อีกอย่างมันเป็นภาพขาวดำ ก็ดูไม่โป๊นิงานศิลปะ  "

“ เพื่อนนางแบบนี่หมายความว่าคุณถ่ายเธอใช่มั้ย "

“ ก็ใช่นะ "

“ มีอะไรกันแล้วถ่ายก็บอกมาเถอะ "

“ ไปดูภาพกันดีกว่า " คำตอบเลี่ยงๆของอีกคน น่าหงุดหงิดชะมัดไอ้หมอนี่ ภาพที่ถ่ายดูก็รู้ว่าแนวไหนแต่จะว่าไปผมไม่เคยถามเลยนะ ว่านิตยสารที่เค้า เป็นนิตยสารอะไร  ร่างสูงเดินมาที่โต๊ะทำงานของเค้าหยิบเอากล้องตัวเล็กนั่นวางลงบนโต๊ะก่อนจะเปิดคอมจับการเสียบเมมเมอรี่การ์ดนั่นเข้ากับเครื่องเล็กๆ

“ จะออกมาเป็นยังไงกันนะ "

“ ผมไม่ชอบให้คุณถ่ายภาพแบบนั้นของผมเลย ผมกลัว " บอกอีกคนไปตามตรง ผมที่ยืนหน้าจอคอมพิวเตอร์ที่กำลังโหลดภาพเยอะแยะขึ้นมา

“ กลัวอะไร "

“ ก็กลัว..”

“ กลัวว่าฉันจะเอาภาพนายไปแบล็คเมล์ตอนที่เราเลิกกันแล้ว " เหลือบตาไม่มองเค้าก่อนจะพยักหน้ารับอีกคนก็หัวเราะ " งั้นเดี๋ยวเราดูกันเสร็จฉันจะให้ภาพทั้งหมดไปกับนาย อยากจะทำอะไรก็ได้ จะทิ้งก็ได้ อยากจะเก็บไว้ก็ได้ ตามใจเลยก็แล้วกัน จะไม่ให้มันหลงเหลือไว้ที่ฉันสักชิ้น ดีมั้ยละ "

“ คุณ..เอ่อ ”

“ ฉันไม่ได้รู้สึกแย่ที่นายระวังตัวหรอก นั่นก็เป็นสิ่งที่นายควรทำ นายทำถูกแล้ว " ถอนหายใจออกมาตอนที่ฟังอีกคนพูด  ผมหันไปมองหน้าจอคอมที่ฉายภาพต่างๆที่ถ่ายออกมา " ได้แล้วละ "

“ นี่มัน..”

“ สวยมากเลยใช่มั้ยละ "

“ ไอ้เฒ่าลามก!!!” ตีเข้าที่หลังอีกคนอย่างแรง คนที่กำลังนั่งเลื่อนภาพอยู่ก็เอาแต่หัวเราะออกมาก่อนจะคว้าตัวผมไปนั่งบนตักเค้า " ปล่อยเลยนะเว้ย คุณถ่ายมาได้ไงเนี้ย ภาพพวกนี้ น่าเกลียด "

“ สวยจะตายไป "

“ สวยกับผีนะสิ " ไม่รู้จะพูดอะไรออกมาดี ถ้าให้พูดถึงความสวย โอเคมันสวย ผมยอมรับว่ามันออกมาดูดี ตามความสามารถของช่างกล้องมากฝีมือคนนึง แต่ว่า การถ่ายภาพตอนที่ผมกำลังทำเรื่องแบบนั้นหน้าตาที่กำลังมันกลัดและต้องการ ดูยังไงก็ทุเรศที่สุดเลย หน้าอกที่กำลังแอ่นเพราะแรงปรารถณาอะไรพวกนั้น ถอนหายใจออกมาก่อนจะเบือนหน้าหนีภาพหลายๆภาพที่เค้าถ่าย

“ ผมว่ามันดูมี Sex Appeal ดีนะ "

“ โรคจิต "

“ สวยออกคุณ ภาพนี้สวยดี " มันเป็นภาพที่คุณเมษกำลังจับเอวผมไว้และผมเองก็กำลังกอดคอเค้าไว้ ใบหน้าคมที่กำลังดูดดึงยอดอกของผมที่กำลังเงยหน้าขึ้นเหมือนกำลังมีความสุขเอามากโดยการกัดปากของตัวเอง เห็นส่วนข้างของรูปร่างที่โค้งเว้าชัดเจน หน้าตาก็ไม่น่าเกลียดอะไรหรอก แต่ไม่รู้สิ ..มันดู แปลกๆ มันแปลกๆอยู่ในความรู้สึกของผม เขินชะมัด " สวยมั้ย "

“ ไม่สวย "

“ อย่าตัดสินเพียงเพราะมันเป็นภาพโป๊สิครับ แล้วมันก็ไม่ดูโป๊อะไรด้วย ไม่เห็นของลับ ก็ไม่โป๊นะครับ "  เบือนหน้าหนีอีกฝ่าย เค้าใช้เม้าส์คลิกเลือกภาพ ภาพนั้นออกมาที่หน้าจอ " ผมขอภาพนี้แล้วกัน "

“ จะเอาไปทำอะไร "

“ เอาไปทำเป็นภาพขาวดำ แล้วเอาไปติดในห้องแทนภาพผู้หญิงคนนั้นที่ติดอยู่ คุณคิดว่าไง "

“ ก็ไม่คิดว่าไงทั้งนั้น "

“ อนุญาติมั้ยละครับ " เค้าถามก่อนจะจับคางผมให้หันมาสบตาเค้า " กำลังขออนุญาติคุณนะ คุณตกลงมั้ยละ "

“ ถ้าปฎิเสธก็ได้ใช่มั้ยละ "

“ ก็ได้ " ใบหน้าคมพยักหน้ารับ ผมก็เบือนหน้าหนีไปมองภาพที่เค้าเลือก ภาพในห้องตอนนี้มันเป็นภาพของผู้หญิงที่เห็นของลับทั้งบนทั้งล่างชัดเจนจะเรียกว่าภาพโป๊ก็คงไม่ผิดหรอก แต่ไม่ใช่ภาพในมุมมองศิลปะอย่างที่อีกคนบอกแน่ๆ ก็อยากจะให้เปลี่ยนภาพนั้นอยู่หรอกถ้าเป็นไปได้แต่ว่า เปลี่ยนมันมาเป็นภาพของผม ภาพของเราที่กำลังทำเรื่องแบบนั้นกันอยู่

“ ก็ได้ ผมตกลง "

“ ขอบคุณมากครับ "

“ แต่ผมมีอะไรอยากจะถามคุณหน่อย " อีกฝ่ายที่พยักหน้ารับ สายตาที่จ้องมองเค้าอีกคนเลิกคิ้วขึ้นก่อนจะยิ้ม " ที่บอกว่าช่างภาพถ่ายแบบนิตยสาร คุณถ่ายนิตยสารอะไรเหรอครับ "

“ นิตยสารสำหรับผู้ชายโดยเฉพาะ "

“ พวกที่ว่า มีภาพผู้หญิงเซ็กซี่ๆขึ้นปกน่ะเหรอ "  จำได้ว่าเวลาไปร้านสะดวกก็จะเห็นหนังสือแบบนั้นประจำ ผู้หญิงดาราสวยๆหน้าอกไซส์ใหญ่ใส่เสื้อผ้าน้อยชิ้น แอ่นอก แอ่นตูดขึ้นหน้าปกกันแบบไม่อายอะไร เป็นนิตยสารสำหรับผู้ชายที่ไว้อ่านเกี่ยวกับเรื่องอย่างว่าบ้าง เรื่องรถบ้าง ไลฟ์สไตส์ทั่วไปบ้าง

“ ใช่ ครับอย่างงั้นแหละ ทำไมเหรอ "

“ ก็แค่คิดว่าไม่แปลกหรอก ที่คุณจะชอบถ่ายภาพแนวนี้ " ผ่อนลมหายใจออกมา ได้แต่นิ่งถามตัวเองอย่างไม่รู้ว่าต้องรู้สึกยังไงดี มีแฟนเป็นโฮสก็ว่าแย่แล้วนะ นี่หนำซ้ำเวลาปกติก็ต้องถ่ายภาพผู้หญิงที่นุ่งน้อยห่มน้อยตลอดเวลา พระเจ้าเห็นเค้าเป็นเสาไฟฟ้ารึไงถึงได้ส่งไอ้ผู้ชายโปรไฟล์แบบนี้มาให้รักกัน " เห้ออออ "

“ ทำไมถอนหายใจออกมาแบบนั้นละคุณ "

“ สงสารตัวเองน่ะ "

“ สงสารตัวเอง ? “ เค้าทวนเสียงผมก็หันหน้าไปมองเค้ากอดอีกฝ่ายไว้แบบที่พูดอะไรไม่ออกเลยสักคำ จะอยู่ในความรู้สึกแบบนั้นได้อีกนานแค่ไหนกันนะ ต่อจากนี้ไปไม่รู้เมื่อไหร่จะมีเรื่องให้เค้าทุกข์ใจอีก เรื่องงานโฮสของอีกคนที่ต้องดูแลผู้หญิงตอนกลางคืน หนำซ้ำพอกลางวันก็ต้องถ่ายภาพนางแบบสวยๆอีก  ไม่มีช่วงเวลาไหนที่ไม่รู้สึกหึงหวงเลย แต่ตอนนี้ความรู้สึกที่บอกว่า มันคืองาน ยังคงมีมากอยู่ แต่พอนานไป ความรักที่เข้ามาแทรกซึม ความเห็นแก่ตัวที่อยากจะครอบครองเค้าไว้นั้น จะทำให้ทุกอย่างมันแย่ลงไปมากกว่านี้รึเปล่า ไม่อยากจะคิดเลย

“ ช่างมันเถอะ..” ผมที่บอกเค้าก่อนจะก้มลงไปกอดอีกฝ่ายไว้ ก็ได้แต่หวังว่าคำว่า ช่างมันเถอะที่พูดไป จะไม่ใช่คำพูดที่กลับมาทำร้ายกันก็แล้วกัน  เพราะตัวผมที่เป็นคนที่ดื้อดึงขนาดนี้ รู้ว่าอีกฝ่ายคือ ไฟ ถ้าเข้าไปเล่นก็ต้องร้อนและมีแต่เจ็บใจ แต่ถึงอย่างงั้นก็ยอมเสี่ยงที่จะเล่นกับไฟอยู่ดี   

...............................................

อยากดูภาพที่พี่เมษถ่าย 
เป็นความรักที่เลี่ยงจะเล่นกับไฟโดยแท้จริง
มีแฟนเป็นโฮส เป็นช่างถ่ายภาพนางแบบแนวเซ็กซี่ พี่เมษต้องมีแฟน ที่มีความเชื่อใจสูงโคตรรร
แต่พี่ลิปนั่น... เอาเป็นว่า อ่านตอนต่อไปดีกว่านะคะ จะเป็นอย่างไรต่อไป

เจอกันตอนหน้าค่ะ
ฝากแท็ก #ฟานคีย์ ด้วยนะคะ
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านและคอมเม้นท์จ้า

[warin]

สะใจลิปอ่ะ  เกิดคำว่าระบม  อิอิ
บ้ากำลัง------>บ้าพลัง
อนุญาติ------>อนุญาต
ลิปใจคอหนักแน่นเชื่อใจคุณเมษนะ  กับแฟนที่มีอาชีพแบบนี้

[Supparang-k]

คู่ยี้มีแววดราม่าสินะ  ก็แหม๋...ใครจะทน ถึงทนก็จะได้นานแค่ไหนกัน.....เห้ออออ....

[nolirin]

  โอ๋ๆๆ สู้ๆนะหนูลิป
ต้องเชื่อใจให้มาก และพี่เมษเองก็ต้องทำให้ลิปไว้ใจด้วย
ต้องปรับตัวกันทั้งสองฝ่ายละนะ

[LovEYouOnLy]

ขอรูปลิปด่วน555

[labelle]

5555 จัดหนัก จัดเต็ม ของขึ้น โมโห โดนเมษจัดเลย

เข้าใจลิปนะ แต่ดีที่ลิปชอบคุย ชอบถาม เลยได้เคลียร์

เมษมีอารมณ์ดิบเยอะมาก ร้อนแรงเวอร์ 555

ลิปอย่าคิดมากนะ มันยังไม่เกิด แล้วเมษทำครบสูตรด้วยนะ สมควรที่ลิปจะหลอนตัวเอง

เรื่องผู้หญิงคนนั้น เมษทำไงต่ออะคะ

[twinmonkey0311]

 

[❣☾月亮☽❣]

โอ๊ยยย. อีพี่เมษตาเฒ่าลามกเอ๊ย. ยังมีอะไรหมกเม็ดลึกๆอีกไหม นอกจากกล้องแล้วยังมีอุปกรณ์อะไรอีกปะ
ไอ้เรื่องลบรูปน่ะ ลบเหอะ ถ้าโดนงัดห้องหรือคอมหาย กล้องหายจะได้ปลอดภัยต่อหน้าที่การงาน
ยังไงๆลิปก็ลาออกไปทำโฮสไม่ได้อยู่แล้วนี่.        สงสารตัวเองใช่ปะลิป คิดถูกแล้วล่ะ

[Ginny Jinny]

 

[Dee^daY]

ศิลปะ ล้วนๆ..

[arij-iris]

เฮ้ออออ ลิปจะอดกลั้นได้นานแค่ไหนนะ ทำไมคู่นี้ดูมืดมนจังงงง

[Yunatsu]

โอ้ยยตายยย พี่เมษ จริงๆแล้วเป็นเสือใช่ไม๊
ตายๆๆๆๆ
หนักใจแทนลิปจิงๆ
้ถ้ารักมากกว่านี้จะทำยังไงเนี่ยย
#ติดตามตอนต่อไป
คู่นี้น่าห่วงกว่า ฟานคีย์อีกเนี่ยย
โอ้ยยยย

[nunda]

เฮ้ออ ผ่านไปอีกหนึ่งปัญหา
ลุ้นจริงๆคู่นี้

[patwo]

ก็บอกว่าไม่ชอบเด็กไง
ตอนที่ 29
' ตรวจสุขภาพ '

   ' โปรแกรมตรวจสุขภาพ ' ผมขมวดคิ้วมองโบชัวร์ที่ตั้งอยู่บนโต๊ะด้วยความสงสัย หยิบมันขึ้นมากระดาษแผ่นสีฟ้าของโรงพยาบาลเอกชนแห่งหนึ่งมันคือคำอธิบายของการตรวจสุขภาพขั้นพื้นฐาน เหมือนสมัยทำงานใหม่ๆแล้วเค้าให้ไปตรวจสุขภาพยังไงอย่างงั้นเลย

“ คุณคีย์ "

“ อะไร "

" เมื่อไหร่จะไปโรงพยาบาลกับผมครับ " คำถามที่ดังขึ้นจากในครัวผมวางโบชัวร์นั่นลงก่อนจะทำเป็นไม่สนใจแล้วเดินไปที่โต๊ะอาหารทันที ข้าวถ้วยเล็กๆถูกวางไว้ตรงหน้าแล้ว เมนูวันนี้เป็นหมูผัดพริกไทย น่าตาน่ากินมากไม่รู้เพราะหิวหรือเพราะอะไรแต่ฟานก็ทำเมนูทุกเมนูที่เค้าบ่นอยากจะกินได้อร่อยๆมากจริงๆ เมนูนี้ก็คงเหมือนเดิม ทุกวันนี้แทบอยากจะหอบอาหารกลางวันไปกินอยู่แล้วด้วยความอร่อยของมัน ก็รู้สึกเสียดายนิดหน่อยที่ได้กินแค่มื้อเดียว

“ น่ากินจัง " ฟานที่นั่งลงตรงข้ามกันผมแสร้งพูดเรื่องอาหารตอนที่อีกคนกำลังพูดเรื่องซ้ำๆเดิมๆนั่นออกมาอีก เรื่องโปรแกรมตรวจสุขภาพที่โรงพยาบาล มันเป็นเรื่องตั้งเมื่อปลายอาทิตย์ก่อนที่ผมดันเมาแล้วก็.. มีอะไรกับหมอนี้ ตอนนั้นดันหลุดปากไปว่าอยากจะมีอะไรกันแบบไม่ใส่ถุงยาง แต่ไอ้ลูกหมานี่ดันมาจริงจังกับคำพูดของคนเมาอย่างผม บอกว่าความคิดของคนเมามันออกมาจากใจที่สุด หลังจากนั้นก็วอแวเรื่องจะให้ไปตรวจสุขภาพกันเรื่อยมา เหตุผลเพราะ ' เราจะได้มีเซ็กส์กันแบบไม่ใส่ถุงยาง '  ประสาทใครจะทำ ผมปัดความคิดนั้นออกไปอย่างไม่ใยดี การไปตรวจสุขภาพแล้วทุกอย่างออกมาโอเคหลังจากนั้นเราก็มีเซ็กส์กัน  บ้างน่า การมีเซ็กส์แบบตั้งใจแบบนั้น จะให้ผมทนทำหน้านิ่งอยู่ได้ ได้ยังไง ช่วงเวลาที่ถือเอกสารแลกเปลี่ยนกัน กลับมาที่ห้องในช่วงเวลาที่เงียบสงบนั้น เค้าก็เข้ามาใกล้ๆ แล้วหลังจากนั้น .. พอกันที ไม่ว่าคิดยังไงก็เขินเกินกว่าจะทำอะไรออกไปแบบนั้น แม้จะยอมรับว่าความคิดของฟานจะเป็นความคิดที่ดีก็เถอะนะ

“ อย่ามาแกล้งเปลี่ยนเรื่องเลยครับคุณคีย์ ผมรู้นะ "

“ รู้อะไร " มองหน้าเค้าที่ถอนหายใจออก

“ เรื่องที่ผมชวนคุณไปตรวจสุขภาพเย็นนี้ไงครับ "

“ ฉันอาจจะต้องนั่งทำงานจนดึกก็ได้ ช่วงนี้งานฉันยุ่งจะตายไป "

“ เมื่อวานมีใครสักคน บอกผมว่า งานเสร็จแล้ว " ชะงักข้าวที่กำลังกินอยู่ทันที ผมพยายามนึกถึงเรื่องเมื่อวานว่าไปบอกเค้าตอนไหน จำได้ว่าก็ดีใจมากๆที่งานเสร็จแล้วเพราะเป็นงานที่โหดหินเอาเรื่องเหมือนกันและคิดว่าหัวหน้าต้องส่งงานกลับมาให้แก้แน่ๆ แต่ก็ไม่ พอเป็นแบบนั้นก็ยิ่งดีใจมากจำได้ว่าฮัมเพลงมาตลอดทางกลับบ้านแถมยังแวะซื้อขนมกลับมาให้ฟานด้วย " จำไม่ได้เหรอครับ เมื่อวานคุณกลับบ้านมาแบบอารมณ์ดีมากๆ พอผมถามคุณก็บอกว่า เพราะงานเสร็จแล้วแถมยังไม่ต้องแก้เลยด้วย "

“ เอ่อ..อย่างงั้นเหรอ " เพราะความดีใจจนเกินลิมิตของกูสินะที่ทำให้ไอ้หมอนี่รู้เข้าจนได้ว่างานเสร็จแล้ว คราวนี้จะเบี่ยงการไม่ไปโรงพยาบาลด้วยเหตุผลอะไรอีกดีละนั่น
 
“ คุณคีย์ " ฟานที่เอ่ยเรียกชื่อผมด้วยน้ำเสียงจริงจัง เค้าวางช้อนลงก่อนจะผ่อนลมหายใจออกมาช้าๆ แววตาคมที่จ้องมองผม " ที่ผมอยากจะให้คุณไปตรวจกับผมไม่ใช่ว่าผมไม่มั่นใจหรือว่าอยากจะทำเรื่องอย่างงั้นกับคุณอย่างเดียวหรอกนะ ก็ยอมรับครับว่าอยากจะมีเซ็กส์แบบนั้นกับคุณเป็นคนแรกแต่ที่ผมอยากจะให้คุณไปเพื่อให้คุณได้มั่นใจในตัวผมมากกว่า ว่าผมจะไม่ได้นำโรคร้ายหรืออะไรที่คุณไม่สบายใจก็ตามมาให้คุณ ผมอยากจะให้คุณสบายใจ และมีความสุขในช่วงเวลาที่เราไม่ได้ป้องกัน

' กูจะไม่ไปก็เพราะมึงพูดว่า ' จะได้มีความสุขกับช่วงเวลาที่เราไม่ได้ป้องกัน ' นี่แหละ ' เบือนหน้าหนีอีกฝ่ายอย่างไม่รู้จะพูดอะไรออกมา

   ก้มหน้าลงมองจานข้าวก็พลอยทำให้กินไม่ลงเข้าไปด้วย มันก็จริงที่เราต้องตรวจเพื่อความสบายใจในการจะมีเซ็กส์แบบไม่ป้องกัน แต่ การทำแบบนั้นมันเหมือนเราตั้งใจจะมีเซ็กส์กันชัดๆเลยนี่หว่า พอคิดว่าเป็นแบบนั้นก็ชวนให้ไม่อยากจะไปสักนิด ก็เขินนี่หว่าจะให้ทำไง

“ คุณคีย์ครับ "

“ ไว้ค่อยคุยเรื่องนี้กันทีหลังก็แล้วกัน " ผมลุกขึ้นจากเก้าอี้ที่นั่งคว้าเอากระเป๋าทำงานของตัวเองขึ้นสะพายแล้วเตรียมจะเดินออกไป แต่ทว่าคนที่นั่งอยู่กลับลุกขึ้นจากเก้าอี้แล้วคว้าแขนผมไว้ได้ทัน

“ คุณคีย์ "

“ ก็บอกว่าไว้ค่อยคุยกันไงเรื่องนี้น่ะ วันนี้ฉันต้องรีบไปทำงานแล้ว "

“ ขอโทษที่เห็นแก่ตัวครับ " เสียงทุ้มที่พูดขึ้นผมหันไปมองเค้าที่กำลังจ้องหน้าผมพลางถอนหายใจออกมา " ที่อยากให้คุณไปตรวจจริงๆแล้ว ก็เพราะอยากจะให้คุณสบายใจที่จะทำแบบนั้นกับผม  ผมรู้สึกเห็นแก่ตัว อยากจะเป็นคนแรกที่คุณให้ทำเรื่องแบบนั้นได้ อยากจะผูกมัดคุณไว้ ไม่อยากให้คุณเป็นของใคร เวลาคุณเมาก็ชอบเรียกร้องอะไรแบบนั้น ผมเลยคิดว่าจิตใจลึกๆคุณคงไม่ชอบใส่ถุงยางเท่าไหร่ เพราะงั้นถ้าคุณรู้สึกอยากจะทำแบบนั้น ให้ผมทำให้ได้มั้ยครับ อยากจะเป็นคนที่คุณคีย์ยอมให้ทำเรื่องแบบนั้นด้วย เป็นคนเดียวที่จะได้ทำ ผมขอได้มั้ย ผมอยากจะเป็นคนคนนั้นครับ " ผ่อนลมหายใจออกมาตอนที่มองแววตาจริงจังที่กำลังส่งความรู้สึกออกมาให้ผมรู้

   ' เซ็กส์ ' มันสำคัญขนาดนั้นเลยเหรอ ตลอดมาผมไม่เคยคิดอะไรแบบนั้นเลย เหมือนแค่เราถูกใจเราก็ขึ้นเตียงกันมันคือเรื่องปกติ แค่เราป้องกันนั่นก็โอเคแล้ว ผมไม่เคยซีเรียสกับครั้งแรกของตัวเอง จำไม่ได้แล้วด้วยซ้ำว่ามันเกิดขึ้นเมื่อไหร่และตอนไหน เพราะไม่เคยใส่ใจเลยไม่เข้าใจเลยว่าทำไม เค้าถึงใส่ใจกับมันนัก

“ ทำไม.. นายถึงได้จริงจังกับเรื่องแค่นั้นกันนะ "

“ มันไม่ได้เป็นเรื่องแค่นั้นนะครับ " อีกคนเถียง“ ถ้าคุณคิดว่าการไม่ใส่ถุงยางแล้วมีเซ็กส์กันเป็นเรื่องแค่นั้น คุณคีย์ก็คงมีอะไรกับผมแบบไม่ใส่ถุงยางมาตั้งนานแล้วละ แต่เพราะถึงจะอยากจะทำยังไงแต่ก็กลัวใช่มั้ยละ ว่าจะติดโรคจากการมีเซ็กส์ เพราะคุณแคร์ไม่ใช่เหรอ คุณเลยไม่เคยทำแม้จะอยากทำ "

“ ถึงจะพูดแบบนั้นก็เถอะ แต่การที่เราไปโรงพยาบาลกันสองคนเพื่อไปตรวจร่างกายแล้วสุดท้ายก็เอาผลมานั่งดูกัน ตอนนั้นนายจะให้ฉันทำหน้ายังไง ก็ตั้งใจจะไปตรวจเพื่อมีเซ็กส์กันไม่ใช่เหรอ แบบนั้นแล้ว จะให้ฉัน ทำหน้ายังไงตอนเอามันให้นายดูละ " ก้มหน้าลงตอนที่อธิบายเรื่องความเขินอายของตัวเอง ไม่ใช่ว่าไม่อยากมีอะไรแบบนั้นกับเค้า สำหรับฟานตอนนี้เหมือนเค้าเป็นคนที่ใช่จนแทบอยากจะให้ทุกอย่างๆ เพราะคิดแบบนั้นก็เลยเขินเกินกว่าจะโรงพยาบาลเพื่อตรวจแล้วกลับมาตั้งใจทำเรื่องแบบนั้นด้วยกัน
 
“ ถ้าคุณเขินเราแยกกันไปดีมั้ย " ฝ่ามือหนาเอื้อมมือประคองใบหน้าหวานให้เงยหน้าขึ้นมามองเค้า รอยยิ้มอบอุ่นที่ยิ้มให้กัน " คุณไปตรวจของคุณ ผมก็ไปตรวจของผม แล้วเราก็ค่อยเอาผลตรวจมาแลกกันดีมั้ยครับ "

“ ก็ได้ " ในที่สุดก็ยอมตกลงไปเพราะสายตาอบอุ่นที่จ้องมองมานั่นอีกแล้ว จะต้องอ่อนไหวไปกับเสียงนุ่มอบอุ่นแบบนั้นไปถึงเมื่อไหร่กัน ผ่อนลมหายใจออกมาในตอนที่ฟานกอดผมไว้มันเป็นความรู้สึกที่พูดออกมาเป็นประโยคไม่ได้ แต่รู้สึกว่า ' ชอบจัง ความรู้สึกแบบนี้ ' ตอนที่เค้ากอดก็อยากจะกอดตอบ แต่ก็ไม่กล้า เขิน " ฉันไปทำงานก่อนนะ "

“ ครับ " เค้าก้มลงมาจูบที่ริมฝีปากก่อนจะยิ้ม " โชคดีครับ ตอนเย็นเจอกันนะ "

“ อื้ม เจอกัน " เดินออกมาจากห้องของตัวเอง ผ่อนลมหายใจออกมาอีกครั้งในที่สุดก็ต้องยอมตามใจเค้าอีกจนได้ ทำไมถึงได้พ่ายแพ้กับแววตาและคำพูดพวกนั้นได้ง่ายเหลือเกินนะ ทั้งๆที่ไม่เคยยอมให้เด็กคนไหนแท้ๆ แต่ทำไมพอเป็นฟานแล้วก็เหมือนต้องยอมให้เค้าทั้งหมด บ้าชะมัดเลยคีย์ ทำไมถึงเป็นแบบนี้ไปได้นะ

..............................................

   เงยหน้าจากจอคอมพิวเตอร์ที่เอาแต่เล่นทั้งวันเพราะงานที่รับผิดชอบหมดไปแล้ว งานใหม่ที่จะเข้ามาอีกทีวันจันทร์นั้น ผมบิดขี้เกียจเล็กน้อยตอนที่มองไปรอบๆก็พบว่าพนักงานคนอื่นในออฟฟิศเริ่มเดินออกไปจากโต๊ะของตัวเองบ้างแล้ว

“ พักเที่ยงแล้วเหรอวะ " พูดกับตัวเองเบาๆตอนที่เงยหน้ามองนาฬิกาก็บอกเวลาพักเที่ยงพอดีจริงๆด้วย ผมหันไปหาลิปที่กำลังจดจ่อกับงานของตัวเอง " ลิป เที่ยงแล้วไปกินข้าวกันมั้ย "

“ วันนี้ไม่ไปอะคีย์ นายไปเถอะ ฉันต้องรีบทำงานนี้ให้เสร็จ ลูกค้าเร่งแล้ว "

“ เหรอ " ผมพยักหน้ารับ " งั้นฉันขอไปโรงพยาบาลหน่อยนะ "

“ โรงพยาบาล " อีกฝ่ายทวนคำพูดก่อนจะหันหน้ามามองผม " ไปทำไม นายเป็นอะไร ไม่สบายเหรอ "

“ จะไปตรวจสุขภาพหน่อยอะ ช่วงนี้รู้สึกปวดหัวบ่อยๆ "

“ ไม่ใช่เพราะว่ามีแฟนเด็กแล้วทำให้ปวดหัวเหรอ ถ้าแบบนั้นไม่ต้องตรวจหรอกมันปกติอยู่แล้ว " เค้าพูดพลางหัวเราะผมก็ยกยิ้มแห้งๆออกมา เออ จะว่าแบบนั้นก็ถูกก็เพราะกูมีไอ้ลูกหมานั่นไงเลยต้องลากสังขารไปโรงพยาบาลตอนนี้ เพื่อจะได้เอาผลตรวจร่างกายไปแลกกับมันตอนเย็น แถมวันต่อมายังเป็นวันเสาร์อาทิตย์ที่หยุดอีก ขอทำงานลากไปถึงวันจันทร์ไม่กลับบ้านได้มั้ย รู้สึกไม่ปลอดภัยต่อชีวิตชะมัด

“ ฉันว่าจะตรวจแล้ว ตอนเย็นก็ค่อยไปรับผล "

“ ก็คงใช้เวลาไม่นานหรอก ไปโรงพยาบาลเอกชนสิใกล้ๆตรงนี้เอง "

“ คิดว่าอย่างงั้นแหละ " พยักหน้าตอบรับอีกคนก่อนจะว้าเอากระเป๋าสตางค์แล้วเดินออกไปจากออฟฟิศ ผ่อนลมหายใจออกมาช้าๆตอนที่กำลังรอจะเรียกแท็กซี่ผมกลับเห็นรุ่นน้องผู้ชายตัวเล็กๆหน้าตาน่ารักที่เพิ่งเข้ามาทำงานในบริษัทได้ไม่นาน ยืนอยู่ไม่ไกลจากบริษัทมากนัก " น้องเนย์เหรอวะ ทำไมมายืนเหมือนรออะไรอยู่ตรงนั้น " ขมวดคิ้วเสือกเรื่องชาวบ้านแบบงงๆ ความสงสัยของผมชะลงเมื่อมีรถคันสีดำคุ้นตาขับเข้ามาจอดเทียบก่อนที่เค้าจะขึ้นแล้ว มันก็ถูกขับออกไปด้วยความเร็ว แต่ทว่าผมน่ะ รู้จักเจ้าของรถคันนี้เป็นอย่างดีเลย " รถหัวหน้านี่หว่า แล้วทำไมถึงมารับน้องเนย์ไปหรือว่า.. " ปล่อยความคิดแย่ๆให้ไห้ไหลไปตามจินตนาการ คงจะเกิดเหตุการณ์กินข้าวเสร็จกินเธอต่อแน่ๆ ไม่ก็กินข้าวเสร็จ เย็นนี้ก็มากินเธอต่อ ผมหลุดยิ้มออกมาไม่คิดว่าจะมาเจออะไรแบบนี้เลยนะเนี้ย เพราะช่วงนี้ตอนพักเที่ยงถ้าไม่มีอาหารจากฟานก็พึ่งแซนวิชตรงชั้นล่างของตึก ไม่ได้ออกไปหาอะไรกิน ขี้เกียจต่อแถวแย่งกินกับใครมันอึดอัด

“ อ๊ะ " รถแท็กที่ขับเข้ามา ผมเอื้อมมือไปโบกก่อนจะเดินขึ้นไป มิสเตอร์ถูกกดหลังจากที่ผมบอกปลายทางเป็นโรงพยาบาลเอกชนที่อยู่ใกล้ๆ แห่งนึง " นี่ครับ " ยื่นเงินไปให้ก่อนจะได้รับตังค์ที่ไม่ครบเท่าไหร่แต่นั่นก็ช่างมัน ผมเดินลงจากแท็กซี่เดินเข้าไปในโรงพยาบาลก่อนจะสอบถามกับพนักงานเค้าเตอร์

“ สวัสดีครับ ไม่ทราบว่าจะตรวจสุขภาพต้องไปที่ชั้นไหนครับ "

“ ตรวจสุขภาพเพื่อสมัครงานใช่มั้ยคะ "

“ ไม่ใช่ครับ " ผมบอก " ตรวจสุขภาพเพื่อ..เอ่อ คือ เอ่อ ” ทุกอย่างเริ่มนิ่งจะพูดออกไปยังไงดี ผมเหลือบมองทุกอย่างรอบตัว ก่อนจะเห็นผู้หญิงท้องที่เดินผ่านมา สามีเธอที่พยุงอยู่นั้น " เพื่อการมีลูกครับ "

“ การมีลูกเหรอคะ "

“ ครับ " ยิ้มแห้งๆให้เธอ ที่พยักหน้ารับก่อนจะยื่นโบชัวร์แผ่นนึงให้ผมอย่างสุภาพ

“ อยู่ที่ชั้นสามนะคะ "

“ ขอบคุณมากครับ " รีบเดินออกจากโต๊ะประชาสัมพันธ์แล้วเดินเร้วแบบตรงดิ่งมาที่ลิฟต์ทันที กดลิฟต์ขึ้นไปที่ชั้นสามก็เจอกับประชาสัมพันธ์อีกครั้ง

“ สวัสดีค่ะ มาติดต่อเรื่องอะไรคะ "

“ มาตรวจสุขภาพ เพื่อพร้อมที่จะมีบุตรนะครับ " ทำไมพอพูดว่ามาตรวจสุขภาพเพื่อพร้อมที่จะมีบุตร พนักงานต้องเหลือบมองผม ด้วยสายตา ' คุณนี่มีเมียเหรอคะ '  ด้วยวะ ทำไมหน้าตากูไม่แมนพอที่จะมีเมียเหรอ

“ งั้นช่วยกรอกเอกสารตรงนี้ด้วยนะคะ " เอกสารที่ยื่นมาตรงหน้าผมถอนหายใจออกมา การที่บอกว่ามาตรวจเพื่อจะมีบุตรจะใช้การตรวจเดียวกันกับการตรวจเพื่อมีเซ็กส์มั้ยนะ

“ เอ่อ ขอโทษนะครับ "

“ ค่ะ "

“ จริงๆผมมาตรวจสุขภาพเกี่ยวกับโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ครับ ไม่ทราบว่ามันเป็นเอกสารเดียวกันกลับที่ต้องเขียนตอนนี้มั้ยครับ " ทุกอย่างนิ่งไปนานหลายวิก่อนที่พนักงานจะยิ้มแล้วเปลี่ยนกระดาษให้ผม

“ แผ่นนี้ค่ะ เปลี่ยนแผ่นนะคะ " ก้มหน้าก้มตาลงเขียนประวัติของตัวเอง ผมชะงักกับคำถามที่ถามว่าเพศสัมพันธ์ครั้งสุดท้ายคือเมื่อไหร่ ' วันอาทิตย์ละมั้ง หรือว่าวันพุธที่ผ่านมากันนะ ชักจะไม่แน่ใจ ' เขียนไปว่าวันพุธที่ผ่านมาก็แล้วกัน

“ เสร็จแล้วครับ " ยื่นกระดาษคืนให้เธอที่มองดูจนครบถ้วนก่อนจะอธิบายแพ็คเก็จการตรวจมีทั้งการตรวจ HIV ตรวจซิฟิลิส เพื่อตรวจแอนติบอดี้  ตรวจหนองใน แล้วก็ไวรัสตับอักเสธ A B “ ตรวจทั้งหมดนี่แหละครับ "

“ ตรวจหามะเร็งปากทวารหนักด้วยมั้ยคะ มาตรวจแล้วก็ตรวจให้ครบไปเลย "

“ ก็ได้ครับ " ชีวิตต้องมาถึงจุดนี้แล้ว รู้สึกคลื่นไส้จะอ้วกจะชะมัดแม่งเกร็งไปหมด

“ รอเรียกชื่อสักครู่นะคะ " เดินออกไปนั่งบนโซฟาที่ไม่ค่อยมีคน ผ่อนลมหายใจออกมาช้าๆตอนที่หยิบมือถือออกมาดู ก็เจอกับข้อความนึงของฟานส่งเข้ามา

' ผมมาตรวจสุขภาพแล้วนะครับ ตื่นเต้นจัง '

“ ตื่นเต้นอะไรของนาย " ผมบ่นก่อจะส่งสติกเกอร์ไลน์กลับไปให้เค้าแค่ตัวเดียว จะว่าไปตอนนี้ มันน่าอายมากกว่าจะตื่นเต้นนะ เอาจริงๆก็พอเข้าใจอยู่ว่าทำไมใครๆถึงไม่ค่อยมาตรวจร่างกายก่อนมีเซ็กส์กันนักคงเพราะในสภาพแวดล้อมของเรามันไม่ได้เป็นเรื่องปกติสักหน่อยที่ผู้ชายจะมาตรวจโรคอะไรแบบนั้น ทั้งๆที่ว่าการ Safe Sex เป็นเรื่องที่ดี แต่ก็นะ.. ไม่มีใครอยากจะบอกให้คนนอกรู้หรอกว่าเราเป็นเกย์น่ะ  ยังไงเรื่องแคร์สายตาชาวบ้านก็ต้องมาก่อนเรื่องสุขภาพอยู่แล้ว ใครหลายคนมักคิดแบบนั้นซึ่งจะว่าไปก็ไม่ดีเลยนะ อย่างเราเองถ้าไม่คบกับฟานแล้วอีกฝ่ายขอให้มาตรวจก็คงไม่มาหรอก เพราะอายที่ต้องสบตาใครตรงๆ หลายๆคนก็คงคิดแบบนั้น

“ เชิญค่ะ " พยาบาลที่เดินมาตรงหน้า ผายมือออกไปที่ห้องตรวจห้องนึงที่มีคุณหมอรออยู่ คุณหมอเป็นผู้หญิงหน้าตาดูใจดีแต่มีอายุแล้ว ผมทักทายเธอก่อนจะนั่งลงตรงหน้า การตรวจมากมายกินเวลาไปมากกว่าหนึ่งชั่วโมงกว่าจะตรวจหมดทั้งคอร์ส สิ่งสุดท้ายที่ตรวจคือการตรวจมะเร็งปากทวารหนักนี่แหละ แม่ง ต้องไปนอนโก่งตูดให้หมอตรวจน่าอายชิบหาย โชคดีที่หมอเป็นผู้หญิงและแก่แล้วไม่งั้นถ้าเป็นผู้ชายนะ ชีวิตต้องบรรลัยถึงขั้นไม่กล้ามาโรงพยาบาลนี้อีกแน่ๆ เปลี่ยนเสื้อผ้ากลับไปใส่ชุดเดิมก่อนจะเดินมาที่เค้าเตอร์พนักงานก็อธิบายผลตรวจ " ตรวจเสร็จหมดแล้วนะคะ ส่วนผลตรวจอย่างเช่นตรวจเลือด ตรวจ HIV ซิฟีลิสแล้วก็ไวรัสตับอักเสบเนี้ย จะได้ผลภายในหนึ่งชั่วโมงค่ะ จะรับผลตรวจก่อนมั้ยค่ะ หรือว่าจะรอผลตรวจมะเร็วปากทวารหนักทีเดียว อันนั้นต้องรอผลตรวจสองอาทิตย์ค่ะ "

“ งั้นรอสองอาทิตย์ครับ " ผมบอกเธอก็พยักหน้ารับ ผมมั่นใจแน่ๆว่าตัวเองไม่ได้เป็นเอดส์หรืออะไรแบบนั้นหรอก มะเร็งก็ไม่น่าเป็น แต่ที่รอ เพราะหมั่นไส้ไอ้คนที่แม่งคะยั้นคะยอให้มาตรวจนี่แหละ ' เชิญรอไปเลยครับไอ้ลูกหมา สองอาทิตย์ '

“ ใบตรวจจะให้ส่งไปที่บ้านหรือว่ามารับเองค่ะ ถ้ามารับเองทางเราโทรไปแจ้งเมื่อเสร็จ แต่ถ้าให้ส่งไปจะมีค่าส่งแล้วก็รอประมานอีกสามวันหลังผลตรวจออกค่ะ "

“ มารับเองครับ " พนักงานพยักหน้ารับ เธอเขียนใบรับผลตรวจเป็นกระดาษบางๆมาให้ผม

“ ได้ผลตรวจเมื่อไหร่จะแจ้งไปนะคะ "

“ ขอบคุณมากครับ " เดินออกจากโรงพยาบาลด้วยการถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ ผ่านพ้นไปสักทีกับการตรวจสุขภาพบ้าบออะไรนี่ ไม่รู้ฟานจะตรวจออกมาเป็นยังไงบ้างนะ ผลตรวจคงจะออกมาภายในวันนี้แหละ เพราะว่าหมอนั่นคงไม่ต้องตรวจมะเร็งปากทวารหนักหรอกมั้งก็เป็นฝ่ายรุกเรามาตลอด

    เอ๊ะ ? หรือว่า เราจะมีเพื่อนสาว ท่าทางทำกับข้าวฉับชวนเอาไว้เอาใจหนุ่ม ส่ายหน้าออกมาก่อนจะหัวเราะกับตัวเองแล้วเดินนั่งรถกลับไปที่บริษัท ตื่นเต้นจังนะไม่รู้ผลจะออกมาเป็นยังไง

   ลากสังขารกลับจากที่ทำงานช้ากว่าที่คาดคิดไว้หน่อย เพราะลิปงานยุ่งมากก็เลยเผลอตัวเข้าไปช่วยเค้าไว้เหตุเกิดจากการว่างจัดแบบไม่มีอะไรทำ กระชับกระเป๋าของตัวเองกดกริ่งประตูห้องสักพักก็มีคนวิ่งออกมาเปิดประตู " กลับมาแล้วเหรอครับ "

“ อื้ม " ตอบรับสั้นๆตอนที่เดินเข้าไปข้างในผมโยนกระเป๋าไว้ที่โต๊ะกินข้าว แล้วหันมาเปิดตู้เย็นหยิบเบียร์กระป๋องเย็นๆขึ้นมาเปิดแล้วยกดื่มให้ชื่นใจ ท่อนแขนหนาที่ดึงตัวผมเข้าไปกอด ตอนที่ลดกระป๋องเบียร์ลงเค้าก็ก้มลงมาจูบดูดดื่มเสียนานก่อนจะผละออกจากกัน

“ สำหรับคุณคีย์ครับ " ฟานยื่นซองกระดาษสีขาวมาให้ ผมที่รับไว้อีกคนก็แบมือมาตรงหน้าผม
 
“ อะไร "

“ ก็ไหนบอกว่าเราจะแลกกันไง "

“ ของฉันไม่มี " ผมบอกอีกคนก็ปล่อยมือจากเอวผมอัตโนมัติ สีหน้าที่กำลังเสียใจที่ได้ยินคำพูดนั้น เค้าพูดออกมาเสียงเบาๆ ราวกับผิดหวังอยู่มาก ' น่าฟาดด้วยหลังมือสักทีจริงๆไอ้เด็กนี่ '

“ ทำไมไม่มีละครับ ไหนบอกวันนี้จะไปตรวจไง " ทำไมต้องทำเสียงละห้อยอะไรขนาดนั้น นี่หวังเคลมกันแบบสดๆอยู่ใช่มั้ย ไอ้เด็กหื่น

“ ก็ไปตรวจแล้ว " ดึงตัวเองออกห่างจากอีกคนที่ยังยืนมองผมด้วยสายตาผิดหวัง

“ แล้วทำไม "

“ ก็ไปตรวจแล้วแต่ผลตรวจฉันมันต้องรอสองอาทิตย์ "

“ เหรอครับ "

“ นี่หยุดทำเสียงเสียความรู้สึกจะได้มั้ย นายนี่มัน "

“ ก็ผมน่ะเตรียมตัวไว้แล้วแท้ๆ วาดฝันไปต่างๆนานาเลยด้วย " วาดฝันอะไรของเอ็งวะ เบือนหน้าหนีเค้าที่ก้มหน้าลงต่ำฟานถอนหายใจออกมา " เจลหล่อลื่นที่ซื้อมาวันก่อน แกะพลาสติกแล้วนะครับ "

“ แล้วจะให้ทำยังไง ก็มันไม่ได้ผลตรวจมาละ หื้มมม " ประคองหน้าของอีกฝ่ายขึ้นมาถาม จะว่าไปก็น่าเอ็นดูเหมือนกัน โถ่ ลูกหมาน้อยคิดว่าจะได้ขยำฉันแล้วละสิ ผิดหวังเลย น่าสงสาร

“ แล้วทำไมผลตรวจของคุณคีย์มันถึงได้อีกสองอาทิตย์ละครับ "

“ ฉันตรวจมะเร็งด้วยน่ะ "

“ มะเร็ง " อีกคนทวนเสียงผมก็พยักหน้ารับ

“ อ๋อออ เข้าใจแล้ว ตรวจเพราะว่าคุณเป็นฝ่ายรับสินะ "

“ อื้ม " ยักคิ้วบอกอีกคนก็ยิ้ม

" ดีจัง ผมน่ะ คิดว่าพอตรวจแล้วเราก็ควรไปตรวจทุกปีเลยเป็นไงครับ ผมว่าตรวจสุขภาพทุกปีก็ดี ปลอดภัยหายห่วง อีกอย่างจะได้สบายใจว่าคุณคีย์น่ะ จะอยู่กับผมไปอีกนานเลย "

“ นี่ฉันเพิ่งแค่ 25 นะ ฉันต้องอยู่กับนายไปอีกนานอยู่แล้ว " หันหลังหนีอีกคน ตอนที่ยกเบียร์ขึ้นดื่ม ขามันก็เดินมาที่ทีวีแล้วหยิบรีโมตเปิดขึ้น แต่ทว่าสองแขนหนาที่เดินมากอดผมไว้ เค้าที่กอดรัดไปแทบทั้งตัวก็ทำให้ผมนิ่งไปสักพัก " ฟาน "

“ จะอยู่กับผมไปอีกนานเลยใช่มั้ย จนกว่าเราจะตายจากกันเลยนะ "

“ อื้ม จนกว่าจะตายจากกัน แต่บอกไว้ก่อนนะ ฉันน่ะ จะไม่มีวันตายหลังนายเด็ดขาด " ผมบอกก่อนจะถอนหายใจออกมา ก้มหน้าลงต่ำกับความรู้สึกที่อัดแน่นอยู่ในใจลึกๆ ความจริงที่ตัวเองรู้สึก " เพราะฉันน่ะ ไม่อยากจะอยู่คนเดียวโดยที่ไม่มีนายอีกแล้ว "

“ คุณคีย์ "

“ เพราะฉะนั้น " ดึงตัวเองออกจากอ้อมกอดอีกคน ตอนที่เงยหน้ามองใบหน้าคมที่กำลังส่งยิ้มมาให้ " นายต้องดูแลสุขภาพให้ดีแล้วตายหลังฉันเข้าใจมั้ย "

“ เป็นคำสั่งเหรอครับนั่นน่ะ " เค้าถามก่อนจะเดินเข้ามาใกล้ สองแขนที่ดึงตัวผมเข้าไปกอดเอาไว้ ซบหน้าลงบนแผ่นอกนั่นก่อนจะสูดกลิ่นตัวอุ่นๆที่ชอบเข้าไปเสียเต็มปอด ทุกวันนี้เหมือนมีทั้งคนดูแลแล้วก็คนคอยออกคำสั่งให้ทำนู้นทำนี่เหมือนมีผู้ปกครองอยู่กลายๆ แต่ถึงอย่างงั้นกลับรู้สึกว่า ชีวิตที่มีเค้า มีความสุขกว่าชีวิตที่เคยอยู่คนเดียวตั้งหลายเท่า หาเหตุผลไม่ได้เหมือนกันว่าทำไม แต่หลายๆอย่างคงเพราะ มันเป็นฟานละมั้ง

“ ใช่ เป็นคำสั่ง " คำพูดเอาแต่ใจของผม ร่างสูงที่ผละอ้อมกอดออกก่อนจะก้มลงจูบลงบนริมฝีปากของผมเสียเนิ่นนานก่อนจะผละตัวเองออก

“ งั้นก็รับทราบครับ ผมจะทำตามคำสั่งของคุณ "

คำสั่งที่ห้ามทิ้งผมไว้คนเดียว นั่นคือคำสั่งที่ผมสั่งเค้าเอาไว้

.................................................................

คือ... ตอนแรกจะเขียนสั้นๆ พอกรุบกริบในความน่ารัก
แต่พอเขียนแล้วลากยาวไปมาก.. ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
อ่านเพื่อความบันเทิงไปแล้วกันนะคะ
ตอนหน้า .. ผลตรวจจะเป็นอย่างไร ลุ้นต่อไปค่ะ
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านและคอมเม้นท์
เจอกันตอนหน้าค่าาาา
ฝากแท็ก #ฟานคีย์ ด้วยนะคะ
ขอบคุณมากๆค่ะ 

[warin]

อบอุ่นน่ารักมากกกก

[tkaekaa]

  คุณคีย์น่ารักมาก เวลาพูดตรงๆ อิอิ

[❣☾月亮☽❣]

มันช่างดีงามและรอบคอบ มีนิยายเรื่องไหนบ้างน้อที่จะเน้นรายละเอียดเรื่องตรวจโรคก่อนจะสด
จะเห็นมีก็แต่สดแล้วกลัวจนต้องไปตรวจ    อบอุ่นดีค่ะ.
เหมือนเรารียมเข้าหอเลยอะ อีกสองอาทิตย์เองน่าฟาน. อดทนนิดนึงนะ
งั้นวันนี้ก็วันหมั้นสินะ          ขอบคุณค่ะ

[Supparang-k]

คำสั่งของคีย์นี่บอกเลยว่าน่าทำตามมาก!!

[Billie]

 

สำคัญจริงๆ รักกันแล้วพากันดีขึ้น

[Yunatsu]

มุ้งมิ้งมุ้งมิ้งจิงๆเลย

[nolirin]

เบาหวานขึ้นจอ

[poppycake]

กรี๊ดดดดดดดด หวานฟินมั่กๆๆ
ปล. แอบสงสารฟานนิดนึง อีก 2 อาทิตย์ 555555