ตอนที่ 11 ♥ ครึ่งแรก : STALKER กับเสม็ด ใครจะเสร็จก่อนกันเสม็ด ในที่สุดผมก็มาถึง กับคณะทัวร์แล้วแต่ใจที่มีสมาชิกเพิ่มขึ้นมาอย่างล้นหลาม 8 ชีวิต
ทีมดั่งดาว 4 และทีมตามติดอีก 4 อันได้แก่ พี่เหนือ พี่สกายที่ขอติดมากับผม พี่ต่อที่ขอติดมากับพี่เหนือ และพี่ของขวัญ
ที่ขอติดมาเฮกับเพื่อน ขาดพี่ฝนคนเดียวที่ติดเหมือนกัน แต่ติดธุระมาไม่ได้
บังกะโลจาก 2 หลังจึงเปลี่ยนเป็น 3 และ 4ในที่สุด และนี่คือปัญหาใหญ่ที่เกิดขึ้นในขณะนี้
ทั้งแปดชีวิตยืนมองหน้ากันอยู่หน้าบังกะโลหลังหนึ่งเพราะตกลงกันไม่ได้ว่าใครจะนอนกับใคร
“ส้มมึงนอนกับพี่ของขวัญผู้หญิงเหมือนกัน โต๊ะนอนกับเจ้า พี่เหนือกับพี่สกาย เดี๋ยวกูนอนกับพี่ต่อเอง”
เดซี่ดอกสวยขอออกไอเดียแบ่งห้องให้
“ไม่ กูไม่ยอม เดี๋ยวพี่ต่อโดนมึงลักหลับ” ไม่ใช่พี่ต่อหรอกครับที่มีปัญหา กลายเป็นไอ้ส้ม ภรรยาร่วมของเดซี่นี่แหล่ะที่ไม่ยอม
“มึงนอนกับกูเหมือนเดิม โต๊ะกับเจ้า พี่เหนือกับพี่สกาย พี่ของขวัญกับพี่ต่อ”
“อ้าว พี่นึกว่าพี่นอนกับส้มเสียอีก ถึงจะเป็นเพื่อนสนิทก็เหอะ ถ้ามีทางเลือกนอนกับผู้หญิงมันสะดวกกว่า เอาอย่างนี้”
พี่ของขวัญเสนอทางเลือกบ้าง
“พี่นอนกับส้ม โต๊ะกับเดซี่ เหนือกับต่อ เจ้ากับสกายดีไหม”
“ดี” ดูเหมือนตัวเลือกนี้ทุกคนจะพยักหน้า โดยเฉพาะคนที่ยิ้มกริ่มเหมือนกำลังคิดอะไรอยู่
“ไม่ดี” เสียงเดียวที่เห็นค้าน คือเสียงของเจ้า
“นอนกับคนไม่สนิท เจ้าชอบนอนไม่หลับ” เหตุผลข้างๆ คูๆ มาก แต่ใครจะกล้าขายเพื่อนโดยบอกว่าเจ้าโกหกล่ะครับ
“ถ้าอย่างนั้น ของขวัญนอนกับส้ม เจ้านอนกับเดซี่ สกายนอนกับต่อ พี่นอนห้องเดียวกับโต๊ะ โต๊ะโอเคไหม”
พี่เหนือหันมาถามผม โอสิครับพี่ โอแน่ๆ ไม่โอก็บ้าแล้ว
“ไม่มีปัญหาครับ ผมนอนกับใครก็ได้” ผมทำเป็นออกตัว ในใจนี่สั่นระริกระรี้ คราวนี้ไอ้โต๊ะจะไม่ยอมเมาหัวทิ่มอีกเป็นอันขาด
“งั้นแยกย้ายไปเก็บของเข้าห้อง เดี๋ยวออกมาเจอกันที่นี่อีกสัก 30 นาทีเป็นไง”
ทุกคนพยักหน้าเห็นด้วย ผมรีบคว้ากระเป๋าก่อนใครเลย กลัวมีคนเปลี่ยนใจอีก
ผมไขกุญแจเข้าห้อง พระเจ้าช่วย!! เข่าไอ้โต๊ะแทบทรุด
เตียงเดี่ยว!!
ลูกทำบุญด้วยอะไรก่อนมาหนอ จะขอไปทำซ้ำๆ ผลบุญนี้ดีกับใจลูกเหลือเกิน
“นอนได้ไหม ไม่อย่างนั้นเดี๋ยวพี่โทรถามสกายดู ถ้าเป็นเตียงคู่จะได้แลกกัน”
ม่ายยยยยย
เหตุผลอะไรดี คิดสิคิด
“พี่เหนือนอนไม่ได้เหรอครับ กลัวผมงี้” เขาว่าการดูถูกเชิงชายเป็นสิ่งที่ห้ามทำ ดูสิว่าจะจริงไหม
“กลัวทำไม เราจะทำอะไรพี่”
“กลัวผมนอนดิ้นกลิ้งไปทับไง” ผมก็แถของผมไปได้แหล่ะครับ
“พูดอย่างนี้นอนดิ้นเหรอเรา ไม่เป็นไร ไม่เอาขามาพาดคอพี่ก็ใช้ได้แล้ว”
อุ..ว้าว โชคสองชั้น ผมไม่ใช่คนนอนดิ้นหรอก แต่พูดอย่างนี้เห็นช่องทางและโอกาสในการแตะอั๋งโดยไม่โดนด่า
คืนนี้จะดิ้นมันทั้งคืนเลยคอยดู
“ผมไม่แย่ขนาดนั้นหรอกครับ แต่กลิ้งไปทับไม่แน่ ผมนอนดิ้นแถมติดหมอนข้างด้วย”
ผมปูทางเอาไว้ก่อน คนนอนดิ้นทำอะไรก็ไม่ผิด
“ตามสบาย แต่ถ้าเตะหรือต่อยพี่มีสวนบอกไว้ก่อน”
แล้วถ้าจูบล่ะครับ ฮิ้ววว ไอ้โต๊ะอยากจะถามเหลือเกิน
“ไป รีบเก็บของ ล้างหน้าล้างตา จะออกไปดูที่ถ่ายรูปกันไม่ใช่เหรอ”
“ครับ” ผมเปิดกระเป๋าหยิบเสื้อผ้าออกจากเป้
“แล้วพี่เหนือจะไปกับพวกผม หรือจะอยู่ที่บังกะโลกันครับ”
“อยากให้พี่ไปด้วยไหม”
ผมหยุดมือที่กำลังจัดเสื้อผ้าเข้าตู้ หันไปมองหน้าคนถาม อยากรู้ว่าคิดอะไรอยู่
“พี่หมายถึงโต๊ะต้องการสมาธิหรือเปล่า พวกพี่ไปด้วยจะดีหรือ” ผมหรี่ตามอง เกือบได้คิดเข้าข้างตัวเองแล้ว
“ได้สิครับ พี่เหนือไปด้วยก็ดี เผื่อผมคิดอะไรไม่ออกจะได้ถ่ายพี่เหนือซะเลย ไหนบอกว่าถ่ายมุมไหนรูปก็ดูดีไม่ใช่เหรอครับ”
ผมย้อนคำพูดของพี่เหนือ และใช่ครับ ความจริงผมคิดไว้ตั้งแต่รู้ว่าพี่เหนือจะมาด้วยแล้ว ว่าผมถ่ายรูปพี่เหนือแน่ๆ
ผมจะตั้งชื่อภาพว่า “ดาวเหนือ”
“แน่นอน แต่คราวนี้พี่เก็บค่าตัวนะ”
“โหย งก จะเอาอะไรครับ รางวัลเขาให้เป็นกล้องไม่ใช่เงินสดเสียด้วย ผมเลี้ยงข้าวแทนได้หรือเปล่า”
“เอาเป็นว่าถ้าโต๊ะถ่ายพี่จริง โต๊ะติดพี่หนึ่งอย่าง ส่วนจะเป็นอะไรพี่ยังคิดไม่ออก”
“อย่างนี้ก็เอาเปรียบสิครับ ผมไม่รู้ว่าพี่เหนือจะเอาอะไร ถ้ามันเกินกำลังผมล่ะ”
“พี่ไม่โหดขนาดนั้นหรอก รับรองว่าเป็นของที่ให้ได้ ไม่เกินกำลัง ตกลงไหม”
“ดิวครับ” ผมยื่นมือไปให้พี่เหนือ พี่มันก็เอื้อมมือมาจับแต่โดยดี
ขอแค่ไม่ใช่ของที่ต้องซื้อให้ด้วยเงินเยอะๆ ผมให้ได้หมดแหล่ะ แต่หัวใจให้ไม่ได้นะ เพราะให้ไปนานแล้ว ^^
“ใส่หมวกด้วย แดดมันร้อนเดี๋ยวเป็นลม” ผมเห็นพี่สกายถอดหมวกของตัวเองใส่ให้ไอ้เจ้า เห็นแล้วคันปากจนอดไม่ได้
“โปรจีบนี่เขาต่อได้เหมือนโปรมือถือเหรอพี่ หมดเวลาแล้วต่อให้อัตโนมัติงี้” ฮิ้วว เสียงลูกคู่ผมตรึมครับ
“อย่าค่ะโต๊ะ เขาเรียกว่าตัดกันไม่ขาดต่างหาก”
“เดซี่” ไอ้เจ้าเริ่มเสียงแข็ง พวกผมที่คะนองปากก็แหยๆ กันไป
“พี่กำลังบริการหลังการขายต่างหาก” พี่สกายตอบพวกผมหน้าตาย เล่นเอาไอ้เจ้าหน้าแดง
แต่อย่าคิดว่ามันจะเอาแต่เขินอย่างเดียวนะครับ
“ขอเสื้อด้วยครับ”
“หือ?”
"ขอเสื้อแขนยาวที่ใส่ด้วยครับ” ไอ้เจ้าแบมือไปตรงหน้าพี่สกาย
“ได้สิ” ขานี้ก็ไม่ยอมกันครับ ถอดเสื้อเชิ้ตผ้าฝ้ายที่ใส่คลุมเสื้อยืดด้านในออกส่งให้เพื่อนผม
ไอ้เจ้าก็รับมาใส่หน้าตาเฉย ผมว่ามันชักยังไงๆ ล่ะ ไม่ใช่พี่สกายนะครับที่ผมสงสัย เพราะนิสัยพี่เขาดูเป็นพวกชอบเทคแคร์
เป็นผู้ชายที่มีเสน่ห์แบบที่ผู้หญิงชอบ แต่ไอ้เพื่อนผมนี่สิ มันแปลกๆ บอกไม่ถูก เดี๋ยวต้องจับมานั่งซักเสียหน่อย
“ตอนเย็นไปกินข้าวที่ไหนกันดี” พี่ของขวัญถามขึ้น พวกผมเหมารถเที่ยวรอบเกาะกันครับ ไม่ทั่วหรอกแต่ก็ไปได้หลายหาด
มองหาทำเลถ่ายรูปกัน
“ทานร้านแถวบังกะโลได้ไหมครับ ตอนกลางคืนพวกผมจะรอถ่ายดาวกัน แต่ถ้าพวกพี่อยากไปดูพวกควงกระบอกไฟ
ก็ไปกันได้เลยนะครับ แยกกันทานก็ได้” ผมออกตัวเพราะมาค้างกันแค่สองคืนผมอยากถ่ายเผื่อไว้จนกว่าจะได้รูปที่ถูกใจ
“เอาตามนั้นแหล่ะ เดี๋ยวก่อนกลับแวะซื้อเสบียงเข้าไป ทานข้าวเสร็จไปต่อกันที่ห้องใครสักคน”
พี่เหนือหันไปมองหน้าเพื่อนๆ ที่เหลือ ซึ่งก็ได้รับการพยักหน้าตอบตกลง
“งั้นก็เอาตามนี้”
“ครับ”
พวกผมกลับถึงบังกะโลกันตอนทุ่มนึงหลังจากทานข้าวเรียบร้อย แยกย้ายกันไปอาบน้ำอาบท่า
ก่อนจะมารวมตัวกันที่ห้องของพี่สกายกับพี่ต่อ
พวกพี่ดื่มเบียร์ที่เหมาซื้อมากัน พวกผมทานกันคนละกระป๋อง ค่อยๆ จิบไป เดี๋ยวต้องถ่ายรูปอีก
ผมยังไม่ได้ช็อตที่ถูกใจ วันนี้เหมือนขับรถเที่ยว ถ่ายรูปวิวกันมากกว่า กะว่าพรุ่งนี้จะขอถ่ายพี่เหนือตามไอเดียที่คิดไว้
แต่คืนนี้ก็ต้องถ่ายดาวไว้ด้วย ไหนๆ ก็มาแล้ว
“หาอะไรเล่นกันเถอะ” พี่ของขวัญเอ่ยชวน
“อย่าบอกว่าจะเล่นเหมือนคราวก่อน” พี่ต่อที่มีภรรยาร่วมขนาบซ้ายขวาถามขึ้น
“คราวก่อน? อ๋อเกมส์ที่โต๊ะจูบกับพี่เหนือ แล้วพี่สกายจีบกับเจ้าเหรอคะ” เดซี่พูดหน้าตาย ทำเอาผมเกือบทำเบียร์พุ่ง
“เออ จะว่าไปก็น่าสนนะ เล่นกันขำๆ เถอะ”
“อย่าเลย” พี่ต่อรีบปฏิเสธคงกลัวจะได้จูบหรือจีบว่าที่เมีย
“เอางี้ไหมคะ หาคนดวงซวย มีแค่4ข้อก็พอ ดม จับ หอม จูบ อีก4เป็นกระดาษเปล่า ชื่อจับแล้วเอาออกเลยไม่มีโดนซ้ำค่ะ”
เดซี่รีบยกมือเสนอไอเดีย เป็นไอเดียที่ชวนขนลุกมากครับ นึกภาพผมต้องจูบกับเดซี่คงอยากผูกคอตาย
“แต่เราเปิดทางเลือกให้ คู่ไหนจับแล้วไม่กล้าเล่นต้องวางเงินคนละพัน เอาไว้เป็นทุนกินเที่ยวพรุ่งนี้”
พอมีเงื่อนไขนี้โผล่มา ก็เป็นที่ถูกอกถูกใจของทั้งวง จึงตกลงกันว่าจะเล่นตามที่เดซี่บอก
ผมเดินไปหยิบสมุดโน้ต และถุงใส่เลนส์มาให้เดซี่ ที่รีบหยิบไปนั่งเขียนยุกยิกตรงมุมโดยไม่ให้ใครเห็น
“เริ่มที่พี่ต่อก่อนเลยค่ะ” เดซี่ยื่นให้ว่าที่สามีเป็นคนแรก พี่ต่อที่ต้องเสี่ยงตายถึงกับกลืนน้ำลาย
“จับ” พี่ต่อพ่นลมหายใจออกแบบไม่ไว้หน้าใครทั้งสิ้น
“สกาย” คนถูกเรียกชื่อขยับตัวนิดนึงก่อนถามเพื่อน
“มึงจะจับอะไรกูต่อ”
“กูก็ไม่พิศวาสมึงหรอก จับมือก็พอ” สองหนุ่มเขย่ามือกันเสร็จ ก็ถึงตาพี่สกายจับ
“ดม” ผมเห็นคนตื่นเต้นเพียบ อย่างน้อยก็ส้ม เดซี่ และไอ้เจ้าคนที่ทำเป็นหน้านิ่งๆ
“จับชื่อเลยค่ะพี่ แต่เดซี่บอกก่อนว่าถ้าได้ชื่อเดซี่พี่สกายไม่ต้องเกรงใจนะคะ อยากดมอะไรน้องบอกค่ะเต็มที่”
พี่สกายหันไปยิ้มแห้งๆ ให้ คงบนบานในใจไม่ให้ได้เดซี่มากกว่าผมว่า
ผมเห็นพี่สกายคลี่กระดาษออกอ่าน ก่อนรอยยิ้มค่อยๆ ปรากฏขึ้นที่มุมปากแล้วลามไปที่ลูกตา
“สงสัยจะเป็นเนื้อคู่กันจริงๆ” พี่สกายไม่ยอมเฉลย แต่ใครจะเดาไม่ได้ล่ะครับ
“เจ้า”
เพื่อนผมดูตัวแข็งไปแล้ว นี่ขนาดได้แค่ดมนะ มากกว่านี้มันอาจเป็นลมเหมือนผมก็ได้
“กรี๊ดดด จะดมอะไรกันค่ะ ดมกางเกงในไหมสกาย ดูโรคจิตดี” พี่ของขวัญคว้าโทรศัพท์ขึ้นมาเตรียมบันทึกภาพ
ไม่เคยพลาดสักเหตุการณ์ ผมว่ามือถือแกต้องเต็มไปด้วยภาพประหลาดแน่เลย
“เจ้าขอวางเงินครับ”
“ได้ค่ะ แต่ต้องเต็มใจทั้งสองฝ่าย พี่สกายว่าไงคะ”
“ไม่ แค่ดมเองเจ้าจะกลัวอะไร พี่ไม่ทำอะไรโรคจิตเหมือนของขวัญบอกหรอก”
“งั้นจะดมอะไรน้องมันยะ พ่อสุภาพบุรุษ”
พี่สกายไม่ตอบพี่ของขวัญ แต่เดินไปหาไอ้เจ้า ก่อนจะโน้มตัวลงเข้าหาซอกคอมัน ผมเห็นพี่สกายเอาจมูกเข้าไปใกล้
คิดว่าคงกำลังสูดลมหายใจเพราะผมเห็นไอ้เจ้าหน้าค่อยๆ ขึ้นสี แดงเรื่อ
“หอมดี”
“กรี๊ด ผิดกติกาหรือเปล่าคะ แค่ดมนะคะ ไม่ใช่หอม”
“ดมครับ ไม่ได้แตะโดน” เจ้ารีบแก้ตัว คนหนึ่งก็หน้าแดง คนหนึ่งก็หน้าบาน เห็นแล้วอยากให้จับได้ข้ออื่น
“เจ้าจับต่อเลยนะ” ไอ้เจ้าพยายามเบี่ยงเบนประเด็นซึ่งก็ได้ผล ทุกคนหันกลับมาลุ้นกันใหม่
“กระดาษเปล่า” “เดซี่”
“มาค่ะ เดซี่จับต่อ ขอจูบนะคะ เน้นๆ เลย หนุ่มคนไหนก็ได้ เว้นไอ้โต๊ะกับส้ม”
“กระดาษเปล่า” “ส้ม”
สีหน้าของเดซี่ทั้งผิดหวังทั้งโล่งใจปะปนกันไป
“สาธุขอเด็ดๆ" ส้มยกมือขึ้นไหว้ก่อนล้วงเข้าไปจับกระดาษ
“หอม”
“กรี๊ดเหลือใครบางคะ” ส้มกวาดตามองหน้าทุกคน ตอนนี้เหลือ ผม พี่เหนือ พี่ของขวัญ พี่ต่อ
“ขอพี่ทั้งสองนะคะคนไหนก็ได้ เพี้ยง” ส้มอธิษฐานไม่ได้ดูหน้าคนที่เอ่ยถึงเลย แต่ละคนทำหน้าอยากโดนจับชื่อมาก
“พี่ต่อ กรี๊ดดด ขอบพระคุณค่ะ” ส้มยกมือไหว้เหนือหัว
“พี่วางเงินให้ไหมส้ม ไม่ต้องเกรงใจ เดี๋ยวพี่วางสองพันเลย”
“ส้มก็ขอวางสองพันเหมือนกันค่ะ ขอเปลี่ยนจากหอมเป็นจูบได้ไหมคะ” ดูความทะลึ่งของเพื่อนผมครับ
“มาค่ะพี่ต่อ อย่าดื้อ คนอื่นเขารอเล่นต่อ” ดูท่ากวักมือเรียกของส้ม เป็นผมก็สยอง
พี่ต่อเดินกะมิดกะเมี้ยนเข้ามาใกล้ ส้มไม่รอให้เสียเวลา เขย่งคว้าคอหอมแก้มดังฟอดใหญ่
เรียกเสียงฮาเสียงกรี๊ดไปได้อักโข
“เชิญพี่ต่อค่ะ เหลือกระดาษเปล่า2 กับจูบ1"
“จูบ”
หา!! ผมเริ่มหน้าซีด ก็ชื่อผมยังไม่ได้ถูกจับเลยนี่ครับ ต้องเสียตังค์พันหรือเปล่าก็ไม่รู้ แล้วพี่ต่อมันจะยอมจ่ายไหม
หรือจะเลือกจูบผม บรื้อ
“จูบเหรอคะ” ผมว่าเดซี่มันทำหน้าแปลกๆ แต่ผมไม่ได้คิดอะไร เพราะมัวแต่ลุ้นว่าจะเป็นชื่อตัวเอง
“ใช่ พี่จับชื่อเลยนะ...ของขวัญ”
“ฉิบหาย กูไม่จูบกับมึงนะต่อ” พี่ของขวัญกระโดดหนีไปยืนหน้าห้องน้ำ ตกใจจนเผลอพูดคำหยาบออกมา
“ไม่ได้ ของขวัญมึงต้องจูบกับกู เพื่อนกันเป็นไรวะ”
“กูจ่ายให้เอง สองพันก็สองพัน” พี่ของขวัญพยายามยื่นข้อเสนอ
“ฮ่าๆๆๆ กูล้อเล่น กระดาษเปล่า”
“เหี้ยต่อ กูใจหายหมด” พี่ของขวัญลูบอกตัวเอง ก่อนจะเดินกลับมาจับบ้าง
“ไม่เป็นไรค่ะพี่ของขวัญอย่าเสียเวลาเดินมา เดี๋ยวน้องเดซี่จับให้เอง” เดซี่ยกมือห้าม ก่อนรีบล้วงมือลงไปจับ
“กระดาษเปล่า” “พี่เหนือค่ะ”
“กระดาษเปล่าเหรอ ถ้าอย่างนั้นอันสุดท้ายก็ต้อง
จูบ กรี๊ด บุพเพอาละวาดอีกคู่แล้ว kiss again”
พี่ของขวัญกรี๊ดกร๊าดถูกใจ ผมมองหน้าเดซี่ มันดูมีเลศนัยสุดๆ แต่ก็ขอบใจนะเพื่อน
ไม่ว่ามึงใช้กลอุบายอะไร กลับกรุงเทพฯแล้วกูตอบแทนแน่นอน ผมส่งสายตาสำนึกบุญคุญไปหาเดซี่
“จูบเลย จูบเลย จูบเลย” ส้มเริ่มเป็นคนแรก ก่อนมีการตบโต๊ะเป็นจังหวะขานรับกันไป
พี่เหนือหันมามองหน้าผม
“จ่ายเงินไหม เดี๋ยวพี่จ่ายให้โต๊ะด้วย”
กระซิกๆ ผมคิดอยู่แล้วเชียวว่าพี่มันต้องพูดประโยคนี้
“จ่ายทำไม ไม่ใช่จูบกันครั้งแรก อายตอนนี้ก็ไม่ทันแล้ว” พี่ของขวัญเบรกพี่เหนือ
“นั่นสิ มันก็เหมือนเดิมนั่นแหล่ะเหนือ” พี่สกายทำเสียงแปลกๆ หรือว่าครั้งแรกพี่สกายจะเห็นว่าไม่ได้จูบจริง
“หรือโต๊ะไม่กล้า อย่าป๊อดน่า แมนๆโชว์หน่อย” พี่ต่อยังอุตส่าห์จะมีส่วนร่วมด้วย
“ผมไม่ได้ป๊อด จูบก็จูบสิ” เนียนๆ ไปครับ หาตั้งนานจังหวะแบบนี้
“แน่ใจนะโต๊ะ” พี่เหนือทำหน้าจริงจังใส่ผม
“แน่ใจครับ”
“งั้นก็ตามใจ” พี่เหนือลุกมาดึงผมขึ้นยืน ขยับตัวเข้าชิด จับผมยืนหันหลังให้กลุ่ม
“เงียบๆ ชู่” ผมได้ยินเสียงพี่ของขวัญกระซิบเตือนคนอื่น
“พร้อมไหม” พี่เหนือมองเข้ามาในตาผม
ผมไม่ได้ตอบแต่ใช้วิธีพยักหน้าแทน พี่เหนือยกมือขึ้นจับคางผม ดันให้เอนหน้าไปข้างๆ ริมฝีปากค่อยๆ แนบลงมา
พรึบพี่เหนือชะงัก มองผมงงๆ
หึๆ คิดว่าครั้งนี้จะหนีไอ้โต๊ะไปได้เหรอ
ผมรู้อยู่แล้วว่าเดี๋ยวพี่มันก็ต้องใช้มุขเดิม
ผมเลยรีบยกนิ้วชี้ขึ้นแตะไว้บนริมฝีปากตัวเอง เอาวะไม่ได้จูบปาก จูบนิ้วก็ยังดี
เสร็จผมล่ะพี่เหนือยิ้มขำๆ ก่อนยกนิ้วโป้งขึ้นจากที่จับคางผมไว้ เหมือนครั้งก่อน
พี่แม่งใจร้ายว่ะ จูบบนนิ้วผมก็ไม่ได้ ยังต้องเอานิ้วตัวเองมาปิดทับอีก
พรึบริมฝีปากแตะลงมาช้าๆ แตะนิ่งอยู่แบบนั้น คนข้างหลังกรี๊ดกันหูดับตับไหม้ แสงแฟลต เสียงชัตเตอร์ลั่นวูบวาบไปหมด
พี่เหนือถอนหน้าออกไปแล้ว ผมได้แต่ทำหน้าเบลอๆ งง
พี่มัน...
พี่มัน..
พี่มันใช้นิ้วโป้งปัดนิ้วผมออก และจูบลงมาจริงๆผมถูกพี่เหนือจูบจริงๆอ๊ากกกกกกก ไอ้โต๊ะฟินจนจะเป็นลม ระบบหายใจแปรปรวน หัวใจทำงานหนัก ม่านตาขยาย มือไม้สั่น
“หึๆ นั่งก่อน” พี่เหนือจับแขนผม ดึงให้ลงนั่งข้างๆ กัน
“ขอโทษที คราวนี้เลี่ยงไม่ได้ สกายมายืนอยู่ข้างๆ” พี่เหนือก้มกระซิบที่ริมหูผม
ผมพยักหน้าให้รู้ว่าเข้าใจ ทั้งๆ ที่ยังก้มหน้างุด
พี่สกายเหรอ ไอ้โต๊ะจะจำเอาไว้
มีโอกาสเมื่อไหร่ผมจะตอบแทนพี่แน่นอน สำหรับบุญคุญครั้งนี้
“สนุกอะ เล่นอีกรอบไหม” พี่ของขวัญหันไปถามคนโน้นทีคนนี้ที
“พอแล้ว” พี่ต่อผู้ไม่ชอบลุ้นรีบร้องห้าม
“นั่งดื่มไปคุยไปนี่แหล่ะ อย่าเล่นอะไรแผลงๆ เลย”
“แม่งขัดใจ เออๆ” พี่ของขวัญผู้มักอารมณ์ดีเกินปกติเวลามีแอลกอฮอล์ เริ่มหันไปคุยกับคนโน้นทีแหย่คนนี้ที
หมดความสนใจในเกมไป รวมทั้งพี่ต่อ เดซี่ และส้มด้วย
คงมีแต่ผม เจ้า พี่เหนือ และพี่สกายที่นั่งดื่มกันเงียบๆ เหมือนต่างคนต่างคิดอะไรอยู่ในใจ
ผมลอบมองพี่เหนือ ก็เห็นกำลังมองมาที่ผมอยู่เหมือนกัน พี่เหนือส่งยิ้มอ่อนๆ มาให้ ผมก็ยิ้มตอบ
ผมควรคิดยังไงกับเหตุการณ์ครั้งนี้ดี สับสน ไม่อยากเข้าข้างตัวเอง แต่ก็อดคิดไม่ได้
หรือว่าพี่เหนือจะมีใจให้ผมเหมือนกัน
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>TBC<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<
ต่ออีกครึ่งพรุ่งนี้นะคะ เพราะตอนนี้มันยาวมาก แค่เริ่มต้นก่อนเดี๋ยวค่อยไต่ระดับความฮาและความฟิน^^
ขอใช้คำว่า พรึบ นะคะ เพราะนึกไม่ออก ว่าควรจำลองเสียงอย่างไรดี
อัพ ตอนพิเศษ 3 คุณรองประธานแล้วค่ะ จิ้มได้เลย
คุณรองประธานกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ตอนพิเศษ 3 Darin ♥ FANPAGE
หัวข้อ: ｡❤ STALKER แอบ.หลง.รัก ❤｡END [แจ้งข่าว] 27/10/16 ✿ P.131 (อ่าน 1285285 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก