หัวข้อ: ไม่ลองแล้วจะรู้เหรอ

[Krisana]

อะ....อ่ะ.......อ๊ะ........จะ...........อือ........เจ็บ
......ฮึก.........อะ........ฮึก..............เจ็บ.......นะ....
อ๊าาาาาาาาา............................ร่างบางร้องเสียงหลง
เลยทีเดียว ทันทีที่ผมสอดใส่แก่นกายเข้าไปจนหมด
และเริ่มขยับสะโพก เข้าใส่ช่องทางสีสวย
แรกๆตัวเล็กก็ยกแขนดันผมออก แต่พอผ่านไปซักพัก
คงจะหายเจ็บแล้วล่ะ ถึงได้กอดแขนผมซะแน่น แถมยัง
ครางเสียงหวานอีก
........จะ......อ๊ะ.......ไป...........อะ.......นะ........อ๊าาาาาาาาาา
ร่างบางครางก่อนที่จะปลดปล่อยออกมาจนเต็มหน้าท้อง
แบนราบของตัวเอง แถมช่องทางด้านหลังก็บีบรัดผม
จนแทบจะเสร็จเลยเชียว.......... "น่ารักจริงๆเลยนะครับ
ขนมหวานของพี่" ผมพูดพลางกดจูบไปที่ขมับเล็กๆทั้ง
สองข้างก่อนที่จะเริ่มซอยสะโพกเข้าหาร่างเล็กอีกรอบ
อืม.....คนดี....รอพี่ไฟ.....ซี้ด......นะ.....ฮึ่ม......ผมพูดพลาง
เร่งสะโพกสอบระรัว จนร่างเล็กๆโยกคลอนไปตามแรง
กระแทกจากผม.......ซี้ด..........อืม......อีกนิดครับ..........
ผมบอกพลางยกขาเล็กพาดบ่าส่วนอีกข้างก็เอาพาดแขนไว้
อ๊า........ดีครับ......ซี้ด......คนดี.......อ๊า.......ตอดพี่ไฟ.....แรงๆ
...........ผั่บ.....ผั่บ.....ผั่บ.....ผั่บ...........ผั่บ.........
เสียงขาของผมกระแทกกับแก้มก้นร่างบางจนเสียงดังก้องไปทั้งห้อง
ไม่รู้ว่าใครครางดังกว่ากันแล้วล่ะครับตอนนี้ ไหนจะเสียงเตียง ชนกับผนัง
ห้องอีกนี้ถ้าผมอยู่หอพักคงโดนข้างห้องด่าเปิงแน่ โชคดีที่คอนโดของผม
เก็บเสียงได้ดีเยี่ยม
......อ๊า.....อีกนิดครับ............ซี้ด........อีกนิด.............อืม...........จะ.......แตกแล้ว
.............ซี้ดดดดดดดดด..........แตก.......แล้ว........................อ่าห์................
ผมเร่งสะโพกให้เร็วขึ้นอีก ก่อนที่จะปล่อยออกมาจนเต็มช่องทางสีหวาน มันคงจะเยอะ
ไปหน่อยถึงได้เอ่อล้นออกมาข้างนอก ก่อนที่ผมจะทรุดตัวลงกอดร่างเล็กไว้
โดยที่อะไรๆของเรายังเชื่อมกันอยู่............

[Krisana]

อาจจะมีคำที่ผิดเยอะหน่อยนะค่ะพอดีต้องพิมพ์ใหม่ทั้งหมดในโทรศัพท์เพราะ
โน้ตบุ๊คมันไปกับสายฝนแล้วล่ะค่ะแถมที่เคยแต่งๆเอาไว้หายเกลี้ยง......แต่คิดว่าจากช่วงนี้
ไปน่าจะมาลงให้ได้อ่านกันเรื่อยๆนะค่ะ
อย่าพึ่งเบื่อกันนะ
เพราะเหมือนจะว่างแล้วล่ะค่ะ ช่วงนี้ไม่ได้ทำอะไร
มานั่งเฝ้าคนป่วยอยู่ที่ ตจว.เฉยๆ เดี๋ยวจะแว๊บมาแต่ง
ให้อ่านกันเรื่อยๆค่ะ




ส่วนก่อนหน้านี้ที่หายไปนานจำรหัสล็อคอินไม่ได้ค่ะ
แถมคอมดันตายไปพร้อมกับสายฝนอีก โชคดีล็อคอินไว้
ในโทรศัพท์หลายเครื่อง

ก็ต้องขอโทษทุกคนด้วยนะค่ะที่ทำให้ต้องรอ(ถึงจะไม่มี
ใครรอ ก็ขอ มโนไปเองก่อนล่ะกัน5555)

[GBlk]

รอสิ

[Krisana]

ฮือ.....หนัก....ฮึก........ออก......ไป......นะ
ร่างบางบอกผมพลางยกแขนเล็กๆผลักไหล่ของให้
ผม "อืม.....ในนี้ของขนมอุ่นจัง พี่ไฟขออยู่แบบนี้
ไม่ได้เหรอครับ" ผมพูดพลางขบเม้มติ่งหูเล็กของคน
ขี้อาย ร่างเล็กไม่ตอบเอาแต่หันหน้าหนีผม.......คุณคิด
ว่าไงล่ะ.....ขี้อายแบบนี้ต้องจัดอีกซักรอบ........ นะ
"พี่ไฟไม่ออก จนกว่าขนมหวานจะตกลงกับพี่ไฟก่อน
เป็นแฟนพี่ไฟนะครับ คนดี"ผมพูดพลางยกมือไล้ไปตาม
แก้มเนียน แก้มใสกว่าสาวๆที่ผมเคยใช้บริการอีก แถม
ยังทั้งนุ่มทั้งหอมอีกด้วย.....อยากชิมไม่รู้เบื่อเลยเชียว
"ตะ....แต่....ว่า......." ร่างเล็กยังพูดไม่จบผมก็รีบพูดเลย
"ถ้าไม่ยอมคบกับพี่ไฟวันนี้รึวันต่อๆไปพี่ก็จะกอดขนมหวาน
อยู่อย่างนี้แหละจนกว่าขนมหวานจะยอมเป็นแฟนกับพี่"
ผมพูดพลางโยกสะโพกเบาๆให้อะไรๆของเราที่มันเชื่อม
กันอยู่ได้เสียดสีกันนิดๆ "อือออออ.......พอ...แล้ว........ขนม...
...หวาน.....ยอม.....แล้ว.....อา......อย่า....ขยับ........ฮือ......."
ร่างบางรีบตอบรับ ยอมเป็นแฟนกับผมเสียงสั่นเชียว

(เห็นมั้ยล่ะครับทุกคนผมบอกแล้วว่าผมหน้าตาดีมาก
ขนาดขอต้วเล็กเป็นแฟนตัวเล็กยังรีบตอบตกลงเสียงสั่น
เลยเชียว....น่ารักจริงๆแฟนผมเนี่ย)


"ตกลงเป็นแฟนพี่ไฟแล้วนะครับคนดี"
ร่างบางไม่ได้ตอบแต่ก็พยักหน้ารับก่อนจะพูดเสียงสั่นๆ
"ผมตกลงแล้วก็ออกไปสิครับ"พูดจบแก้มก็ยิ่งแดงใหญ่

"ฮือ.....พี่ไฟขอชื่นใจอีกรอบได้มั้ยครับ"ผมพูดพลาง
บดสะโพกให้เข้าหาร่างเล็กลึกกว่าเดิม

"อะ....อย่า....สิ....ครับ.....ขนม.....ไม่ไหวแล้วนะ......"
ร่างบางพูดบอกผมพลางส่งฆ้อนให้อีก


"ครับๆ พี่ไฟหยุดก่อนก็ได้ แต่คนดีติดพี่ไฟไว้แล้วนะ
จุ๊บ...."ผมพูดบอกร่างบางพลางกดจูบเบาๆที่ริมฝีปากอิ่ม
ก่อนจะค่อยๆถอดถอนแก่นกายของผมออก
"อะ....อ๊ะ.....อือ..........!!บล็อก!!!!" ร่างเล็กครางแผ่วออกมาเบาๆ
ตอนที่ผมถอยออกมาก่อนที่เจ้าตัวจะอายม้วนเอาผ้าห่มไปพัน
ตัวเองเพราะความอาย เพราะมีเสียงดังที่เกิดจากช่องทางสีสวย
ของตัวเอง

[Krisana]

  :z6:รีบๆตกลงคบกับไอ้บ้า...เอ๊ย.....คุณชายเค้าไปเถอะลูก
น้องขนมหวาน เดี๋ยวมันจะทับจนท้องซะก่อน
!!หล่อมากนะคุณชาย....มั่นหน้าจริงๆ ขู่ให้เค้ายอมคบด้วย
มีมาอวยว่าตัวเองหน้าตาดี.......ชิ

[Krisana]

"หึ หึ หึ ....น่ารักจังเลยแฟนพี่ไฟ ขดเป็นหนอนชาเขียว
เชียว.....จุ๊บ.....จุ๊บ....." ผมพูดพลางทิ้งตัวลงกอด
หนอนชาเขียวตัวน้อยๆที่ยอมโผล่ออกมาแค่หน้าผาก
เนียนกับลูกตากลมโต ก่อนที่จะจูบเบาๆที่หน้าผาก
เล็กๆนั่น

"อะ.....อย่ากอดสิครับ"ร่างบางคราวแผ่วออกมาด้วยความอาย


"ขอพี่ไฟกอดหน่อยนะครับคนดี"ผมบอกก่อนจะรัดร่างบางให้แน่น
ขึ้นอีก


"เอ่อ.....คือ....."ร่างเล็กพยายาม ดิ้นออกจากอ้อมกอดของผมพลางพูด
"ครับ.....จุ๊บ....มีอะไรครับ.......ฟอด......."ผมถามพลางกดจูบเบาๆที่ปากอิ่ม
และหอมแก้มเนียน



"ขนมอยากเข้าห้องน้ำครับ!!!!"ร่างเล็กแทบจะตะโกน
ออกมาเลยเชียวเพราะผมเริ่มลูบคลำคนตัวเล็กอีกรอบ




"ครับๆได้เลยเดี๋ยวเราไปเข้าห้องน้ำกันเนอะ"ผมบอกก่อนที่
จะดึงผ้าห่มออกจากร่างเล็กแล้วอุ้มด้วยท่าอุ้มเจ้าสาว
"อุ้ย......"ร่างเล็กอุทานเบาๆก่อนจะรีบกอดคอผมแน่น
พลางซุกแก้มแดงก่ำหนีผมเชียว

น่ารักจังเลยเมียพี่ไฟเนี่ย ผมนึกก่อนจะอุ้มร่างเล็กเข้า
ห้องน้ำไป...............

[Krisana]

"คนดีหิวมั้ยครับ....ฟอด"ผมถามพลางหอมแก้มเนียนเบาๆ
ก่อนจะอุ้มร่างเล็กให้นั่งบนตักของผม ตัวเล็กก็ยังไม่ตอบเอา
แต่ซุกหน้าหนีผม จนผมต้องเชยคางในขึ้นมาก่อนจะถามย้ำ
อีกรอบว่า "ว่าไงครับหิวมั้ย.....จุ๊บ" ผมถามพลางกดจูบเบาๆ
ที่ริมฝีปากอิ่ม ร่างเล็กไม่ได้พูดตอบทำเพียงพยักหน้ารับเบาๆ
ก่อนจะซุกหน้าลงบนไหล่ของผมเพราะความอาย
"โอเคครับ งั้นเดี๋ยวพี่พาไปทานข้าวนะ....จุ๊บ"ผมพูดพลางกดจูบ
บนหน้าผากเนียนพลางอุ้มคนตัวเล็กเข้าไปในครัว ผมวางร่างบาง
ลงบนเก้าอี้ ก่อนจะเดินไปเปิดตู้เย็นแล้วหยิบอาหารแช่แข็งออกมา
"ขนมหวานทานอะไรดีครับ..."ร่างบางไม่ๆด้ตอบเพียงแค่ทำหน้าแบบ
.............(น่าจูบชะมัด......อะไรผมไม่ได้หื่นนะพวกคุณก็ดูสิ เล่นทำปากจู๋
แถมยังทำตาโตคิ้วขมวดอีก)

[Krisana]

 ::เกิดอะไรขึ้น.......พิมพ์มา5รอบยาวมากกกกก
พอจะโพสต์ บอกหน้าเว็บมีปัญหา
เกิดอะไรกับชีวิตช้านนนนนนนนนนน
แถมที่พิมพ์หายเกลี้ยงงฃงงงงงงงง
โพสต์ขึ้นได้แค่นิดเดียว
 
ขอร้องไห้แป๊บ
ไปตั้งสติสักนิด
แล้วจะมาโพสต์ให้ใหม่นะค่ะ

[Krisana]

ตัวเล็กไม่ได้ตอบแต่กลับลุกเดินมาหาผม จนผมต้องรีบ
เข้าไปประคองคนตัวเล็กเลยเชียว


ร่างเล็กสำรวจตู้เย็นของผมก่อนจะหันมาบอกว่า"ขนมขอ
ทำอาหารได้มั้ยครับ" ผมจะบอกว่าไงล่ะนอกจากจะรีบตกลง
ทันที

.............อ่า.....น่ารักจริงๆ.....ขนมหวานของผม.....เล่นใส่เชิ้ต
ตัวเดียวเดินไปเดินมาในครัวของผม บอกตรงๆผมไม่คิดว่าจะ
มีวันนี้ซะด้วย ความจริงผมก็ต้องขอบใจยัยเมย์นะที่คิดวางยาผม
จนทำให้ความสัมพันธ์ของผมกับคนตัวเล็กพัฒนาแบบก้าวกระโดด
แบบนี้ คงต้องบอกว่าในความโชคร้ายของผมก็ยังมีโชคดีอยู่ด้วย



".........."
"อะไรนะครับคนดีพูดว่าอะไรนะครับ"เพราะผมมัวแต่นั่งคิดถึงเรื่องเมื่อวาน
อยู่จนทำให้ไม่ได้ฟังที่คนตัวเล็กพูดเลย




"จะทานเลยมั้ยครับ"ผมต้องถามคนตัวสูงอีกรอบไม่รู้ว่า
ปกติรึเปล่าเอาแต่นั่งยิ้มตาเยิ้มอยู่ได้ ร่างสูงไม่ได้ตอบผม
แต่กลับเดินมาพยุงให้ผมไปนั่ง ก่อนที่ร่างสูงจะไปรินน้ำ
เปล่าใส่แก้วแล้วยกมาให้ผม พลางเดินไปตักข้าวสวย
มาเสริฟ์ให้ผมก่อนที่เค้าจะนั่งลงฝั่งตรงข้ามกับผม
ร่างสูงตักอาหารบนโต๊ะเข้าปากคำโตก่อนจะเงียบไป


...................
.......................
"ไม่อร่อยเหรอครับ!!!!"ร่างบางถามออกมาเสียงเบาๆ
ก่อนที่น้ำใสๆจะคลอเต็มดวงตาจนผมต้องรีบกลืนแล้ว
บอกว่า"อร่อยมากเลยครับ.....พี่ไฟไม่เคยทานไข่เจียว
อร่อยแบบนี้เลย" นั่นล่ะร่างเล็กถึงได้ยิ้มออกมาได้

[Krisana]

ตัวเล็กทำอาหารเก่งจัง ก็แค่แป๊บเดี๋ยวกลับทำอะไรได้
ตั้งหลายอย่าง ผมไม่ได้อวยร่างเล็กหรอกนะ ก็พวกคุณดูสิ
แป๊บเดียวทำกับข้าวตั้ง4อย่างแนะ ทั้งไข่เจียวหมูสับ
ผัดเปรี้ยวหวาน ต้มยำทะเล กับผัดกระเพราไก่ แถมรสชาติ
ยังอร่อยทุกอย่างเลยด้วย
"อร่อยจริงๆนะครับคนดีพี่ไฟไม่ได้ทานอาหารอร่อยๆแบบนี้
นานมากแล้วล่ะ ปกติพี่ไฟก็ทานแต่อาหารแช่แข็งนะครับ"





ผมนั่งมองคนตัวสูงกินข้าวด้วยความเร็วแป๊บเดี๋ยวข้าวหมด
ไป4จานและอาหารหมดเกลี้ยงทุกอย่างไม่เว้นแม้กระทั่งน้ำแกง
จนผมต้องถามคนตัวสูงอีกรอบเลยล่ะว่า " อิ่มมั้ยครับ จะทาน
อะไรเพิ่มอีกรึเปล่า"

ร่างสูงไม่ได้ตอบอะไรผมแต่กลับนั่งลูบท้องตัวเองก่อนจะหันมา
ถามผมแทน "ขนมหวานอิ่มรึเปล่าครับพี่ไฟกินซะเยอะเลย"
คนตัวเล็กไม่ได้ตอบอะไรผมแต่กลับลุกขึ้นเก็บจานชามบนโต๊ะแทน
จนผมต้องรีบบอกคนตัวเล็กเลยว่า"เดี๋ยวพี่ไฟเก็บเองครับ"





ขนมหวาน : ผมนั่งมองดูคนตัวสูงเก็บจานชามเข้าเครื่องล้างจาน แล้วก็มา
นั่งนึกย้อนกลับไปถึงเรื่องเมื่อวาน นี่ตกลงผมเป็นแฟนกับผู้ชายคนนี้จริงๆ
เหรอเนี่ย ไม่อยากจะเชื่อเลย เค้าเป็นถึงคุณชายแถมยังเป็นเดือนมหาลัยอีก
แถมฐานะเราก็ต่างกันมาก ไม่อยากจะเชื่อเลยจริงๆว่าเค้าจะทำแบบนั้นกับผม
บอกตรงๆเลยว่าตอนแรกผมเองก็เสียใจมากนะที่อยู่ๆก็ได้สามีมาแบบยังไม่ทัน
จะได้เตรียมตัวเลยแถมเค้ายังแบบว่า......เก่งเรื่องนั้นมากๆเลยด้วย พวกคุณจะถาม
นะเหรอว่าทำไมผมถึงบอกว่าเค้าเก่งนะ ผมก็ไม่ได้มีประสบการ์ณอะไรมากมายนักหรอก
แถมเค้ายังเป็นคนแรกของผมอีก ที่ผมบอกว่าเค้าเก่งนะก็เพราะ ตอนแรกที่ถูกเค้าทำแบบ
นั้นนะผมเจ็บแทบตายเลยรู้สึกเหมือนโดนฉีกออกเป็นสองส่วนแต่พอผ่านไปสักพักผมกลับ
.......แบบ......ว่า.........มันก็ดีอ่ะแต่ก็เมื่อยขามากเลย.......อุ้ย.....พวกคุณให้ผมพูดอะไรเนี่ย
................

[Krisana]

ถามหน่อยค่ะใครเป็นแบบเค้ามั่งอ่ะ พอพิมพ์ไปจนใกล้ๆจะจบตอน
อยู่ๆมันก็เด้งขึ้นมาว่าหน้าเว็บมีปัญหาต้องโหลดใหม่แถมไอ้ที่กำลังพิมพ์
อยู่หายเกลี้ยง ต้องมานั่งพิมพ์ใหม่อีกตั้งหลายรอบกว่าๆจะโพสต์ลงได้
ใครมีอะไรแนะนำมั้ยค่ะพอดีพิมพ์ในโทรศัพท์นะค่ะ

ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับคำชี้แนะค่ะ

[Krisana]

คุณชายไฟ : ตัวเล็กเป็นอะไรกันอยู่ก็หน้าแดงก่ำ!!!
รึจะเป็นไข้ ไม่ได้การล่ะ จะให้ป่วยได้ยังไงกัน " ตัวเล็ก
เป็นอะไรกันครับ" ผมถามก่อนจะเอามือไปอังหน้าผาก
เนียน ซึ่งนั่นทำให้คนตัวเล็กสะดุ้งเฮือกเลยเชียว น่ารักจริงๆ!!


มันใช่เวลาเล่นมั้ยไอ้ไฟ ผมต้องเรียกสติตัวเองกลับมา แล้วถาม
คนตัวเล็กอีกรอบ "รู้สึกไม่ดีรึเปล่าครับ รึเจ็บตรงไหน คนดีบอก
พี่ไฟนะครับ"ผมรีบพูดพลางมองหน้าอีกคนที่อายม้วนหน้าแดงก่ำ
ร่างเล็กไม่ได้ตอบแต่เพียงแค่ส่ายหน้าเบาๆ



ขนมหวาน : คนบ้าอยู่ๆก็มาจับผมพลิกไปพลิกมาแถมยังทำหน้า
เหมือนผมป่วยใกล้ตายซะอย่างนั้นแหละ แถมยังขยับเข้ามาซะใกล้
จนอะไรๆที่ยื่นออกมาแถบจะทิ่มตาผมแล้วยังไม่รู้ตัวอีก ผมจะทำอะไรได้ล่ะ
นอกจากปฏิเสธว่าไม่ได้เป็นอะไร ก่อนที่จะก้มหน้าหลบ ไอ้เจ้าส่วนที่ยื่นออกมา
นะ เจ้าของมันก็ไม่ได้รู้ตัวเลยว่าอะไรๆแทบจะทิ่มหน้าผมอยู่เนี่ย.........เดี๋ยวปั๊ด
กัดให้ขาดซะเลยนิ. ยังๆไม่เอาออกไปอีก .............ไอ้คนหื่นเอ๊ย........ผมได้แต่
นั่งคิดเบาๆในใจ ใครจะกล้าพูดออกไปล่ะ พลางหันหน้าหนีจากกลางกายของ
คนหื่น

[Krisana]

คุณชายไฟ : เอ๋....ตัวเล็กเป็นอะไรเอาแต่หันหน้าหนีผม
อยู่ได้ ทำเหมือนกำลังอายอะไรงั้นแหละ.........!!!!รึว่า
......."หึ...หึ.....หึ........."ผมหัวเราะออกมาเบาๆเพราะรู้
แล้วว่าคนตัวเล็กเป็นอะไร....น่ารักจริงๆเลย.......แล้ว
พวกคุคิดว่าไงล่ะ....โอกาสแบบนี้ผมไม่ปล่อยผ่านหรอกนะ
ผมคิด ก่อนที่จะอุ้มคนตัวเล็กขึ้นมา
"อุ้ย......"ร่างเล็กอุทานออกมาด้วยความตกใจก่อนที่จะ
ยกแขนโอบรอบคอผมเพราะกลัวตก "หึ...หึ.....ฟอด......
....."ผมหอมแก้มเนียนเบาๆก่อนที่จะอุ้มคนตัวเล็กออกมา
ที่โซฟากลางห้อง ผมวางร่างบางลงบนโซฟาก่อนที่จะคร่อม
ทับร่างบางไว้ "ฟอด......ฟอด.......จุ๊บ.....จุ๊บ....."ผมหอมแก้มเนียน
ทั้งสองข้าง ก่อนที่จะกดจูบเบาๆที่ริมฝีปากบาง ร่างบางเอาแต่ก้มหน้า
หนีผมจนไม่ทันได้มองว่าผมถอดกางเกงออกไปหมดแล้ว จนตอนนี้
ทั้งผมและร่างบางก็เปลือยเปล่าด้วยกันทั้งคู่



สวย.......บอกได้เลยว่าตัวเล็ก สวยมาก เมื่อคืนนี้ขนาดผมมองไม่ชัด
ก็ยังหลงจนแทบไม่อยากจะทำอะไรแล้ว ตอนนี้ผมสาบานเลยว่า
จะไม่ให้ใครก็ตามได้มาเห็นคนตรงหน้าแบบผมแน่ๆ
"สวยจังเลย.....เมียพี่ไฟ"ผมพูดออกมาแบบเพ้อๆ ก่อนที่จะลูบไล้ไปตาม
ขาเนียนพลางแทรกตัวเองเข้าไปตรงกลางระหว่างขาสวยๆทั้งสองข้าง

ผมกดจูบเบาๆที่ขาเล็กๆ ไล่ไปตั้งแต่ปลายเท้าจนเกือบถึงกลางกาย
สีชมพูน่ารักก่อนที่จะเริ่มจูบไล่ที่ขาอีกข้างทันทีเพราะกลัวจะน้อยหน้ากัน
ผมเป็นพวกชอบความเท่าเทียมนะครับ ร่างบางนั่งครางเสียงหวาน
ด้วยความเสียวซ่าน เพราะผมพรมจูบลงบนร่างบางแทบจะทั้งตัวยกเว้น
ก็แต่กลางกายสีชมพูสวยที่เริ่มชูช่อขู่ผมแล้ว "คนดีของพี่ไฟ อยากให้พี่ไฟ
ทำอะไรครับ....จุ๊บ"ผมถามร่างบางพลางกดจูบเบาๆที่ริมฝีปาก ร่างเล็ก
ไม่ยอมตอบเอาแต่ครางเบาๆแล้วบิดเร้าแก่นกายเล็กให้เสียดสีไปกับหน้า
ท้องของผม

[Krisana]

"ถ้าตัวเล็กไม่บอก งั้นพี่ไฟก็จะตามใจตัวเองแล้วนะครับ"
ผมพูดจบก็รีบนั่งคุกเข่าลงที่พื้นก่อนที่จะอ้าปากรับเอาแก่น
กายเล็กๆเข้าไปจนหมด
"อะ.....อ่ะ........อ่า..........อ๊าาาาาาาาาาาา" ร่างบางครางเสียงสั่น
เลยเชียวเพราะทันทีที่ผมครอบริมฝีปากลงไปผมก็ทั้งดูดและเลีย
แก่นกายเล็กๆนั่นจนคนตัวเล็กทนไม่ไหว ปลดปล่อยออกมาจน
เต็มปากผมเลย ผมก็เลยทั้งดูดและเลียทำความสะอาดให้
แก่นกายเล็กจนเกลี้ยงเลย ร่างบางอายหน้าแดงยกแขนขึ้นมา
ปิดหน้าแดงๆของตัวเองไว้เลยเชียว........"จุ๊บ......หวานจังเลย
ครับ"ผมพูดพลางกดจูบเบาๆที่หัวของแก่นกายเล็ก และนั่นทำให้
คนตัวเล็กสะดุ้งเฮือกเลยเชียว น่ารักจริงๆ
"ตาพี่ไฟบางนะครับ..." ผมพูดก่อนที่จะลุกขึ้นยืนเอาเข่าว่างบนโซฟา
แล้วส่งมังกรน้อยของผมให้ถึงปากเล็กๆนั่น ร่างบางเอาแต่หันหน้าหนี
จนผมต้องอ้อนเสียงอ่อย"นะครับ อ้าปาก หน่อยนะคนดี ของพี่ไฟไม่น่ากลัว
หรอก อมให้พี่ไฟหน่อยนะครับ" คนตัวเล็กแก้มแดงมองหน้าผมสลับกับเจ้า
มังกรน้อยของผม อย่างลังเล "ขนมหวานคงรังเกียจพี่ไฟมากสินะครับ ไม่เป็นไร
ครับพี่ไฟจะไม่บังคับหรอก พี่ไฟเข้าใจ" ผมพูดก่อนที่จะเอาเจ้ามังกรน้อยขยับ
ออกห่างจากปากเล็ก แต่................




























....................คนตัวเล็กครับ อ้าปากอมหัวเจ้ามังกรเข้าไปซะ
ทะเอาผมสะดุ้งเฮือกครางออกมาอย่างลืมตัวเลยเชียว
"อ๊า........ซี้ด.....อืมมมมมมมมม..........คนดี........เลียหน่อยครับ
อ่า.....ซี้ด......แบบนั่นแหละ.........ดูด....ด้วยครับ.......ซี้ด.........อ่า
....ดี.......ครับ.......ซี้ด........ดูดแรงๆ.........เลยครับ.........อ่าาาาาาาา"
ผมรีบดึงเจ้ามังกรออกมาจากโพรงปากนุ่มๆของอีกคน ก่อนที่จะก้ม
ลงจูบที่ปากอิ่มแดงนั่นแรงๆ "ขอบคุณครับที่ยอมทำให้พี่ไฟ........
พี่ไฟจะทำให้ขนมหวานมีความสุขเองครับ" ผมพูดบอกคนตัวเล็ก
ก่อนที่จะลดตัวลงไปนั่งหว่างขาของตัวเล็กอีกรอบ พลางกดจูบ
เบาๆที่ขาเนียนด้านในจนขึ้นเป็นกลีบกุหลาบก่อนที่จะ ชิมแก่นกาย
เล็กอีกรอบ นิ้วผมก็สอดเข้าไปในช่องทางสีหวานของคนตัวเล็ก
เพื่อเบิกทาง จากหนึ่งนิ้วเป็นสองนิ้ว จนตอนนี้นิ้วทั้งสามของผม
ก็หมุนคว้านอยู่ในช่องทางอุ่นๆของร่างเล็กเลยเชียว



สวบ    สวบ      สวบ
เสียงนิ้วของผมท่ีขยับอยู่ในช่องทางหวาน ทำให้ร่างบาง
อายยิ่งกว่าเดิมยกแขนขึ้นมาปิดหน้าทั้งสองข้างเลยเชียว



"คนดี.....พร้อมนะครับ"ผมถามร่างบางก่อนที่จะถอนนิ้ว
ทั้งสามออกมา แล้วแทนที่ด้วยเจ้ามังกรของผมที่ชูคอรอมุด
เข้าถ้ำเล็กๆของอีกคนแล้ว


"อ่ะ....................ฮึก" ร่างบางครางออกมาเบาๆก่อนที่จะ
กัดแขนตัวเองเพื่อกลั้นเสียงครางเอาไว้

"ชู่วว......คนดี อย่ากลั้นเสียงสิครับ พี่ไฟอยากได้ยิน
เสียงของขนมหวานนะ" ผมพูดบอกร่างบางก่อนที่จะยกแขนเล็กๆ
มาคล้องคอของผม พลางจัดท่าทางให้คนตัวเล็กใหม่เพื่อ
ที่ผมจะได้ขยับได้สะดวก ผมยกขาเล็กๆทั้งสองข้างให้รัดรอบ
เอวของผม  ก่อนที่ผมจะส่งมังกรเข้าไปจนหมด
"ฮือ........"ร่างบางครางแผ่วๆ ก่อนที่น้ำตาเม็ดโตจะไหล
อาบแก้มเนียน
"ชู่ววว.........คนดี หมดแล้วครับ พี่ไฟเข้าไปหมดแล้ว"
ผมพูดบอกร่างเล็กพลางไล้มือไปตามแก้มเนียนเพื่อเช็ด
น้ำตาให้ร่างบาง






"คนดี...,.พี่ไฟขยับนะครับ"ผมรีบบอกร่างบางทันที
ทีคนตัวเล็กเริ่มผ่อนคลาย



ปั่บ.       ปั่บ.          ปั่บ
เสียงหน้าขาของผมกระทบกับแก้มก้นเนียนของอีกคน
ดังเป็นจังหวะ

"ซี้ด.....คนดี..,...อย่ารัดพี่แน่นสิครับ...............อะ.....อ่ะ
.....อ่า" ผมทั้งครางทั้งกระแทกใส่คนตัวเล็กระรัว

"อ่ะ.....จะ.....จุก....."ร่างบางครางบอกผมพลางยกมือดัน
หน้าท้องของผมเอาไว้ แต่ผมก็ไม่ได้เบาแรงกระแทกลง
กลับยกขาวข้างหนึ่งมาพาดบ่าไว้แทน ก่อนที่จะกด
กระแทกระรัวเข้าใส่ร่างเล็กจนตอนนี้คนตัวเล็กไม่ได้
ครางออกมาแล้วทำเพียงแค่อ้าปากค้างหายใจเข้าออก
เพราะความเสียวซ่าน
"อืมมมมม"ผมครางในคอเบาๆก่อนจะซอยสะโพกใส่
คนตัวเล็กที่ตอนนี่โดนผมจับขาแหกออกจากกันแล้วกดกระแทก
เข้าไปเร็วๆแทน

"อ่ะ......อ่า.....จะ......อ๊าาาาาาาาาาา"คนตัวเล็กครางเสียงหลง
พร้อมๆกับที่ปลดปล่อยออกมาจนเปรอะเปื้อนไปทั่วหน้าท้อง
แบนราบ พร้อมกับทั้งช่องทางข้างหลังก็ขมิบรัดเข้ามังกร
น้อยจนแทบจะขาดเลยเชียว ผมเลยต้องเร่งสะโพก เข้าใส่
ร่างเล็กจนตัวงอเป็นกุ้ง ก่อนที่ผมจะปลดปล่อยสายน้ำเข้า
ใส่ร่างเล็กจนเอ่อล้นออกมา


"จุ๊บ...พี่ไฟมีความสุขมากเลยครับคนดี....รู้สึกเหมือนพี่ไฟมั๊ย"
ผมถามคนตัวเล็กที่ตอนนี้นอนหอบหายใจจนอกแบนๆกระเพื่อม
ขึ้นลงไหนจะยอดอกเล็กที่ชูช่อรอผมชิมอีกล่ะ แล้วคุณคิดว่าไงล่ะ
ผมก็จับคนตัวเล็กชิมอีกรอบนะสิ...........


"อ่ะ......อ๊ะ.....................อ๊าาาาาาาาาาาา"



.......



.......
....
..TBC.....................

[Krisana]

"หึ....หึ....หึ......."ตัวเล็กหมดแรงสลบไปเลยครับทั้งที่
อะไรๆของเรายังเชื่อมกันอยู่เลย ผมก็เลยอุ้มคนตัวเล็ก
ไปทำความสะอาด ก่อนที่จะพาไปนอนกอดอยู่บนเตียง
 

[Krisana]

ขนมหวาน : อื้อ......ผมตื่นขึ้นมาในตอนเช้าของอีกวัน
นี่เราหลับไปนานขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย ปวดไปหมดทั้งตัว
เลย คนบ้าหื่นกาม พอเห็นเรายอมเข้าหน่อยก็ทำจนเรา
แทบจะทนไม่ไหวเลย แล้วดูสินอนยิ้มอะไรอยู่ได้ บ้ารึเปล่า
แล้วแขนนี่จะรัดแน่นไปไหน ขนาดหลับอยู่ ยังไม่ยอมปล่อย
ผมอีก ผมพยายามจะแกะแขนขาของร่างสูงออกจากตัว
แต่อีกฝ่ายก็รัดซะแน่น จนผมเริ่มรำคาญ






คุณชายไฟ : "ฮือ......"ผมครางออกมาเบาด้วยความรำคาญ
เหมือนมีใครมาผลักผมออกซะงั้น จนผมต้องตื่นลืมตาขึ้นมา
ดูด้วยความรำคาญ "ขนมหวานเหรอครับ ...ขอพี่ไฟนอนต่อ
อีกนิดนะครับ.....ฟอด"ผมบอกก่อนที่จะหอมแก้มเนียนพลาง
ซุกหน้าลงที่ซอกคอขาวของอีกคน






ขนมหวาน : "ตื่นแล้วก็ลุกสิครับ แล้วก็ปล่อยผมด้วย"ผมพูด
พลางหยิกแขนร่างสูง จนอีกฝ่ายร้องโอดโอยเลยเชียว


คุณชายไฟ : "โอ้ย.....หยิกพี่ทำไมครับคนดี"ผมถามพลางลูบแขน
ตัวเองที่ถูกคนน่ารักหยิกจนแดง ร่างเล็กไม่ได้ตอบแต่กลับทำตาแดงๆ
น้ำตาคลอ เลยแถมยังทำเหมือนงอนรึโกรธอะไรผมอยู่เลย " โธ่.....คนดี
เป็นอะไรครับ พี่ไฟทำอะไรผิดอีก พี่ไฟขอโทษนะครับ ไม่เอาสิครับไม่ร้อง
นะ....โอ๋ ....โอ๋"




ขนมหวาน : คนบ้า เล่นโอ๋ซะผมกลายเป็นเด็กไปได้
ผมร้องไห้ทำไมนะเหรอ พวกคุณก็ดูสิ เค้าบอกว่ารักผม
แต่ที่เค้าทำมีแต่เอาเปรียบผม แบบนี้ผมจะเชื่อได้ยังไง
ว่าเค้ารักผมจริงๆ ไม่ได้หวังแค่ร่างกายของผมนะ
"ฮึก....คุณบอกว่ารักผม แต่ที่คุณทำ...ฮึก....แบบนี้...
...ฮึก....คุณต้องการแค่ตัวของผมมากกว่า........ฮือ...."
ผมทั้งพูดและร้องไห้ออกมา เพราะถึงระหว่างผมกับเค้า
จะเกิดเรื่องขึ้นแบบที่ไม่ได้ตั้งใจ แต่ผมก็อุตส่าห์เชื่อที่เค้า
บอกว่ารักผมแล้วนะ แต่ดูเค้าทำสิ เอาแต่ทำเรื่องอย่างนั้น
กับผม จนผมเจ็บระบมไปทั้งตัวแล้วจะให้ผมเชื่อใจเค้าได้ยังไง






คุณชายไฟ : งานเข้าแล้วไอ้ไฟ ทำไงล่ะทีนี้ เมียร้องไห้
หาว่าเราไม่รัก แถมยังบอกว่าเราโกหกอีก อธิบายยังไงดี
ว่ะเนี่ย " คนดี....ฟังพี่ไฟก่อนนะครับ...พี่รักขนมหวานจริงๆ
นะ แล้วที่พี่เอาแต่ใจกอดขนมหวานนะ พี่ไฟขอโทษนะครับ"
ผมพูดพลางเกลี่ยนำ้ตาออกจากแก้มเนียน เอาละเว้ยไอ้ไฟ
ตัวเล็กหยุดสะอื้นแล้วนั่งจ้องตาผมตาแป้ว เลยเชียว
"พี่ไฟเป็นผู้ชายวัยเจริญพันธ์นะครับ แล้วคนที่พี่ไฟรัก
และเฝ้ามองมานานมาอยู่ใกล้ๆ จะให้พี่ไฟอดทนไหวได้ยังไง
แถมตัวเล็กยังทั้งน่ารักแล้วก็น่ากอดขนาดนี้ แต่พี่ไฟก็รู้ตัว
นะครับว่ากอดขนมหวานมากไป ก็พี่ไฟรักมากนี่ แต่พี่ไฟก็
ขอโทษนะครับที่ทำให้ขนมหวานต้องเจ็บ แถมยังต้องมาฝืนใจ
ให้พี่ไฟกอดอีก พี่ขอโทษครับที่เอาแต่ใจ แค่คนดียอมเป็นแฟน
พี่ก็โชคดีของพี่มากแล้ว เฮ้อ......ทำไงได้ล่ะก็เรารักเค้าข้างเดียวนี่"
ผมพูดพลางถอนใจเบาๆก่อนที่จะคลายกอดร่างเล็กออก แล้วทำหน้า
เศร้าสลด ใส่ร่างบาง

และนั่นก็ทำให้ร่างเล็กรีบกอดเอวผมแน่นก่อนจะบอกว่า ไม่ได้ฝืนใจคบ
กับผม ก็แค่น้อยใจแล้วก็เจ็บระบมร่างกายเท่านั้น

(หึ หึ หึ คุณอย่าไปบอกตัวเล็กล่ะ ว่าเมื่อกี้ผมแอคติ้งนิดหน่อย
ก็แค่นี้แหละตัวเล็กนี่เชื่อคนง่ายจริงๆ น่าเป็นห่วงกลัวจะโดนคน
อื่นหลอกลวงเอาจังเลย งั้นผมคงต้องจับตามองร่างเล็กตลอด
เวลาแล้วล่ะ เดี๋ยวจะถูกหลอกเอาได้)
 

[Krisana]

ขนมหวาน : "ผมขอกลับบ้านนะครับ"ผมเอ่ยบอกร่างสูงเบาๆ
เค้าไม่ได้ตอบอะไรผม แต่กลับผุดลุกขึ้นออกจากอ้อมกอดของผม
ที่รั้งคนขี้งอนเอาไว้ ร่างสูงเชยคางของผมให้สบตากับเค้า
ก่อนจะถามว่า
 




คุณชายไฟ : "กลับบ้าน...,.กลับไปทำไมครับ.....คนดีอยู่ที่นี่
กับพี่ไฟที่นี้เถอะน่ะครับ"ผมอ้อนคนตัวบางเพราะไม่อยากให้
ขนมหวานกลับไปอยู่บ้าน พวกคุณก็คิดดูสิ ถ้าตัวเล็กกลับ
ไปอยู่บ้าน ผมคงทำอะไรลำบากมาก นี่ก็ไม่รู้ว่าที่บ้านของ
ตัวเล็กจะยอมรับผมรึเปล่า ถ้าเค้าไม่ยอมให้ผมคบกับคน
ตัวเล็กนี้ละ ผมจะทำยังไงดี








ขนมหวาน :  คนตัวสูงอ้อนผมเสียงอ่อย แถมทำหน้าตาเคร่งเครียดอีก
ไม่รู้ว่าเป็นอะไรกัน ร่างสูงไม่ได้พูดบอกอะไรผมแต่กลับกอดเอวผมแน่น
ไม่ยอมปล่อย แถมยังนั่งถอนใจออกมาเบาๆอีก คิดว่าผมจะไม่ได้ยิน
เลยล่ะมั้ง นั่งกอดผมไว้ขนาดนี้นะ "พี่....เป็นอะไรครับนั่งเครียดเชียว"
ผมถามร่างสูงเบาๆ คนตัวสูงกลับรัดเอวของผมแน่นขึ้นยิ่งกว่าเดิมอีก
แถมยังซุกหน้าลงบนบ่าของผมอีก





คุณชายไฟ : "ก็ถ้าที่บ้านของขนมหวาน ไม่ยอมให้เราคบกัน
แถมยังกีดกัน แล้วพี่ไฟจะทำยังไงล่ะครับ"ร่างสูงโอดครวญ
ออกมาเสียงอ่อย พลางทำสีหน้าออดอ้อนอีก "นะครับอยู่ที่นี้
กับพี่ไฟเถอะนะ ...นะ......ฟอด......"





ขนมหวาน : ร่างสูงอ้อนผมไม่พอ ยังมีหน้ามาหอมแก้มผมอีก
"คิก......นึกว่าเรื่องอะไร. พี่ไฟ ขนมหวานอยู่บ้านคนเดียวครับ"
ผมหัวเราะออกมาเบาๆ ก่อนที่จะเอ่ยบอกร่างสูงให้คลายกังวล

























มาเรื่อยๆมาเบาๆนะค่ะ
เพราะพิมพ์แล้วเดี๋ยวก็หาย
ก็เลยมาน้อยๆแต่ลงให้บ่อยๆแทน

เรื่องนี้ยังไม่จบคนแต่งก็หน้าด้าน
ไปเปิดเรื่องใหม่อีกแล้วล่ะค่ะ
ช่วยติดตามและสนับสนุน
ด้วยนะค่ะ ขอบคุณล่วงหน้าเลยค่ะ

อ๋อเรื่องใหม่ ชื่อเรื่อง "รักแท้รึจะแพ้วาโก้"
นะค่ะลองไปหาอ่านกัน ได้ลงฉากแรกไว้แล้วล่ะค่ะ
 
 

[BeautifulGirl]

รอค่ะ

[Krisana]

คุณชายไฟ : "งั้นพี่ไฟไปด้วยนะครับ...."ผมรีบบอกร่างบาง
ก่อนจะอุ้มคนตัวเล็กไปอาบน้ำ ไม่ได้หรอกครับต้องรีบ
เดี๋ยวเกิดตัวเล็กเปลี่ยนใจไม่ให้ผมไปด้วยก็แย่เลย






ขนมหวาน :ร่างสูงบอกว่าจะไปบ้านผมด้วย
ก่อนที่เค้าจะอุ้มผมเข้าห้องน้ำ พอผมแต่งตัว
เสร็จแล้วร่างสูงก็เดินลากกระเป๋าเดินทาง
ใบเล็กออกมาจากห้องแต่งตัว ก่อนที่ร่างสูงจะบอก
กับผมว่า"ป่ะ....ไปกันครับ...เดี๋ยวขนมหวานบอกทาง
พี่ไฟหน่อยนะครับ"






คุณชายไฟ : คนตัวเล็กดูจะงงๆ และตามผมไม่ทัน ผมก็เลย
รีบฉวยโอกาสตอนที่คนตัวเล็กยังงง อยู่รีบขับรถออกจาก
คอนโด ตรงไปที่บ้านของคนน่ารักเลย











คุณชายไฟ : บ้านของตัวเล็กน่าอยู่มากครับ
เป็นบ้านชั้นเดียวทาสีขาว มีสนามหญ้าหน้าบ้าน
ด้วย แถมพอเปิดประตูเข้าไปผมนึกว่าอยู่ญี่ปุ่น
ซะอีก ก็บ้านของตัวเล็กปลูกต้นไม้และทำสวน
ไว้กลางบ้านแล้วทั้งบ้านก็มีระเบียงเชื่อมถึง
กันได้หมด ตัวเล็กพาผมเดินมาทางด้านขวา แล้ว
ก็พาผมมานั่ง.....อืม....ห้องนี้น่าจะเป็นห้องนั่งเล่นล่ะมั้ง
แถมพอมองเลยไปห้องข้างๆยังกั้นด้วยกระจกใส ห้องถัดไป
น่าจะเป็นห้องครัว "ทานน้ำก่อนนะครับ..."คนตัวเล็กเอานำเปล่า
มาเสริฟ์ให้ผมก่อนที่จะหันมายิ้มให้ผมแล้วถามว่า"พี่ไฟจะดูทีวี
มั้ยครับ" ผมรับแก้วน้ำ มาวางที่โต๊ะตรงหน้า ก่อนจะถามคนตัวเล็กว่า
"ขนมหวานอยู่กับใครครับ" ร่างบางได้ยินที่ผมถาม ก็ทำหน้าเหมือนจะ
ร้องไห้ก่อนจะตอบผมว่า เค้าอยู่ที่บ้านหลังนี้แค่คนเดียว เค้าไม่ได้มี
ญาติที่ไหนอีกแล้ว คนตัวเล็กเล่าให้ผมฟัง ด้วยดวงตาแดงก่ำ พร้อมๆ
กับที่หยาดน้ำตาไหลลงมาอาบ แก้มนวล ผมรีบดึงคนตรงหน้าเข้ามากอด
ก่อนที่จะบอกคนตัวเล็กว่า " นับต่อจากนี้ไปขนมหวานจะมีพี่ไฟเป็นครอบครัว
และพี่ไฟสัญญาว่าจะไม่จากขนมหวานไปไหน พี่จะอยู่กับตัวเล็กตลอดไป"
ผมสบตาร่างเล็กบนตักก่อนที่จะให้คำมั่นสัญญากับคนในอ้อมแขน พลาง
กดจูบเบาๆ ที่หน้าผากเนียน ร่างบางไม่ได้ตอบอะไรผมทำเพียงแค่โผ
กอดคอผมแน่นแล้วร้องไห้ออกมา

[Krisana]

ขนมหวาน : ผมเชื่อผู้ชายคนนี้ได้ใช่มั้ยครับ เค้าจะอยู่ด้วยกันกับผมตลอดไป
และไม่ทิ้งให้ผมต้องอยู่คนเดียวอีกแล้วใช่ไหม







คุณชายไฟ : ตัวเล็กเอาแต่ร้องไห้ แล้วก็กอดผมแน่น แล้วพูดซ้ำไปซ้ำมา
ว่า "จะไม่ทิ้งกันจริงๆนะ จะอยู่ด้วยกันตลอดไปเลยใช่ไหม"

ผมจะทำอะไรได้นอกจากกอดคนตัวเล็กให้แน่นขึ้น พลางลูบหลังเบาๆ
แล้วสัญญา กับคนตัวเล็กว่า "พี่สัญญาครับ ว่าจะอยู่กับคนดีของพี่ จะไม่
ทิ้งให้ขนมหวานต้องเหงาอีกต่อไป"ตัวเล็กเอาแต่กอดผมพลางสะอื้นเบาๆ
จนหลับคาอกผมเลย คงจะเหนื่อยน่าดู ตัวเล็กร้องไห้หนักมาก ผมคิดไม่ถึง
เลยจริงๆ ว่าตัวเล็กทนเหงาอยู่ได้ยังไง ถ้าเป็นผมเจอเรื่องแบบนี้กับตัวเองผม
คงจะเป็นบ้าไม่งั้นก็คงเป็นโรคซึมเศร้าไปเลยก็ได้
ตัวเล็กหลับไปแล้ว ผมก็เลยอุ้มคนตัวเล็กขึ้น ห้องนอนน่าจะอยู่ข้างในละมั้ง







เจอแล้วละครับ เจออะไรนะเหรอก็ห้องนอนตัวเล็กไง ประตูสีฟ้าอ่อน
เขียนป้ายติดหน้าห้องว่า "ห้องนอนขนมหวาน" ผมรีบเปิดประตูแล้ว
อุ้มคนตัวเล็กไปนอนบนเตียง ทันทีที่หลังบางติดเตียงนอน คนตัวเล็ก
ก็งัวเงียตื่นขึ้นมา ผมก็เลยล้มตัวลงไปนอนข้างๆพลางกอดคนตัวเล็ก
แล้วลูบหลังกล่อมเบาๆ "ชู่ววววววว....นอนนะครับคนดีพี่ไฟจะอยู่ตรงนี้
...............จุ๊บ"

[Aumy8059yaoi]

พี่ไฟอย่าทำให้น้องเสียใจนะมาขนาดนี้แล้วอ่ะ 

เนื้อเรื่องสนุกดีนะค่ะ น่าติดตาม....
แต่....เราว่าการจัดหน้าการวางตอนมันยังไม่โอเคค่ะ มันทำให้อ่านยากมากค่ะ
และการอัพแต่ละครั้งมันเหมือนคอมเมนท์มากกว่ามาต่อนิยาย ซึ่งอย่างที่บอกว่าการจัดวางหน้ายังไม่ดีนะค่ะ
อย่างน้อยแบ่งหัวข้อ และการเปลี่ยนตัวเล่าเรื่องให้มันดูอ่านง่ายขึ้นจะดีกว่านะค่ะ
การเว้นบรรทัดก็เหมือนกันนะ สู้ๆค่ะ

[Krisana]

12. ขนมหวาน : “อือ...................อุ่นจัง”   ผมคิด พลางซุกหน้าลงกับอกแกร่งของคนที่โอบกอดผมอยู่ทั้งตัว
“ตื่นแล้วเหรอครับ......ฟอด” ร่างสูงใหญ่ของใครบางคน ถามผมพลางกดหอมแก้มผมเสียฟอดใหญ่
“ปวดหัวรึเปล่าครับ....หิวมั้ย....หือ....คนดี ตอบพี่ไฟหน่อยสิครับ อย่าเงียบไปแบบนี้สิ พี่ไฟใจคอไม่ดีเลย”
ร่างสูงถามผมด้วยความเป็นห่วง แถมสีหน้ายังติดจะกังวลใจกับท่าทางของผมอีก ถ้าผมยังนิ่งอยู่เค้าจะโวยวายรึเปล่านะ ผมคิดพลางขมวดคิ้ว แน่นจนแทบจะเป็นปม



คุณชายเพลิง : “ตื่นแล้วเหรอครับ......ฟอด”ผมถามคนตัวเล็ก ที่นอนกระพริบตาปริบๆ อยู่ในอ้อมกอดผม (พวกคุณคงไม่รู้หรอกว่า ผมต้องอดทน อดกลั้น ขนาดไหน ที่ไม่จับคนตัวเล็กนี่กินอีกรอบ)
“ปวดหัวรึเปล่าครับ....หิวมั้ย....หือ....คนดี ตอบพี่ไฟหน่อยสิครับ อย่าเงียบไปแบบนี้สิ พี่ไฟใจคอไม่ดีเลย”
ผมต้องก้มหน้า ลงไปถามคนที่นอนกระพริบตาอยู่ใน อ้อมกอดของผมอีกรอบด้วยความกังวล ก็ดูสิจะไม่ให้ผมกังวล ได้ยังไง ก่อนที่ตัวเล็กจะหลับไปเมื่อคืน ก็ร้องไห้อยู่เป็นชั่วโมง แถมตื่นเช้ามา ก็นอนจ้องหน้าผมไม่พูดไม่จา แถมยัง ขมวดคิ้วซะแน่น

“ตัวเล็กเป็นอะไรครับ!!!!! ร้องไห้ทำไม เจ็บตรงไหนรึเปล่า บอกพี่ไฟสิครับ คนดี....โธ่.........อย่าร้องสิครับ”
ผมถามคนตัวเล็กที่จู่ๆ น้ำตาก็ไหลออกมานองหน้าเล็กๆนั่น แถมยังสะอื้นจนตัวโยนอีก




ขนมหวาน : ผมเผลอ ปล่อยน้ำตา ออกมานิดเดียว คนตรงหน้าผมก็ ร้องโวยวายออกมาซะจนผมนึกว่า ผมป่วยหนักซะอีก ผมกลัวว่าเค้า จะกังวลไปมากกว่านี้ ก็เลย ส่งยิ้มบางๆให้คนตรงหน้า วางใจ แต่นั่นกลับทำให้ ใครอีกคนที่เฝ้ามอง อาการของร่างบางอยู่ถึงกับ ตกใจ ถามออกมาอีกครั้ง  “ตัวเล็กเป็นอะไรครับ!!!!! ร้องไห้ทำไม เจ็บตรงไหนรึเปล่า บอกพี่ไฟสิครับ คนดี....โธ่.........อย่าร้องสิครับ” จนผมต้องรีบกลืนก้อนสะอื้น แล้วบอกเค้าเสียงเบา “ขนมไม่เป็นอะไร ครับ พี่จะไม่ทิ้งขนมใช่มั้ย ขนมเชื่อพี่ได้มั้ย” ผมพูดเสียวแผ่วพลางโอบแขนไปรอบเอวสอบของร่างสูง เพราะกลัวเค้าจะรำคาญ แถมยังกลัวเค้าจะปฏิเสธอีก (ผมไม่ผิดใช่มั้ย ที่คิดจะเอื้อมมือไปคว้าเค้าไว้กับตัวเอง แถมเค้ายังบอกว่า รักผมอีก ซ้ำผมยังเป็นของเค้าไปแล้ว ผมจะขอเห็นแก่ตัวคว้าเค้าไว้ได้มั้ย จะยึดเค้าไว้แบบนี้ได้รีเปล่า)
 












คุณชายเพลิง : คนตัวเล็กต้อง ทนกับความอ้างว้าง เดียวดายมานานแค่ไหนกันนะ  “อย่าร้องไห้ เลยนะครับคนดี พี่ไฟจะอยู่ตรงนี้ พี่จะอยู่กับขนมหวาน ตลอดชีวิต และถึงขนมหวาน จะไม่ต้องการ พี่ก็จะไม่มีวันทิ้ง ขนมหวานไป พี่ไฟรักขนมหวานนะครับ” ผมพูด พลางจ้องดวงตากลมสวย ที่คลอไปด้วยหยาดน้ำตา ทันทีที่ผมพูดจบ ร่างบางก็ปล่อยเสียงสะอื้นออกมาทันที จนผมต้องจูบซับ น้ำตาให้ดวงตาหวาน ร่างบางสะอื้นไห้ก่อนซุกหน้าลงกับอกผม ก่อนที่คนตัวเล็กจะร้องไห้จนหลับไป






























50 %




ต้องขอโทษทุกคนด้วยนะค่ะ หายไปนานเลย
พอดีอยู่ในช่วงวุ่นวาย ของชีวิตอยู่ แต่ก็ยังไม่ได้ลืมทุกคนนะค่ะ

[Krisana]

....................................
05.00 น.
อือ.......................ร่างเล็กบางครางออกมาเบาๆ
ก่อนเปลือกตาที่ปิดบังดวงตากลมสวย จะปรือปรอยขึ้นจากการนอน











ขนมหวาน : "อือ..............อึดอัดจัง"
ผมค่อยๆลืมตาขึ้นมาช้าๆ ..........

อ๊ะ.........》°《 น่าอายจัง พี่เค้ากอดเราไว้ตลอดเวลา เลยเหรอเนี่ย ผมนึกพลางก้มหน้าลง ซุกซ่อนใบหน้าแดงก่ำ ของตัวเองกับอ้อมอกแกร่ง ของอีกคน ที่ผมซุกหาความอบอุ่นมาทั้งคืน ตายล่ะนี้เรานอนนาน ขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย เอ๊ะแต่เรา จะก้มหน้าหนีใครล่ะ ก็ในเมื่อพี่เค้าหลับอยู่นิหน่า ร่างเล็กคิดพลางยู่หน้า สั่นหัวดุ๊กดิ๊ก ในอ้อมกอดของอีกคน ก่อนที่ร่างเล็กจะระบายยิ้มออกมาบางๆ 
(ขนมจะลองเชื่อดูสักครั้ง ) ผมคิดก่อนจะสำรวจรูปหน้าของคนตรงหน้า
คิ้วเข้มเรียงสวยได้รูป จมูกโด่งเป็นสัน ริมฝีปากบาง คล้ำนิดๆ ไหนจะดวงตาคมดุที่มีประกายตาน่าหลงไหล ยามถูกจ้องมองอีก ผิวสีแทนเนียนสวย กระดูกไหปลาร้า สวยเด่นได้รูป อกกว้างแกร่ง ที่เต็มไปด้วยมัดกล้าม แต่ยามที่โอบกอด ตัวของเรากลับนุ่มนวล ไม่แข็งกระด้างอย่างที่มองเห็น.....
อ๊ะ.....นี้เราคิดอะไรอยู่เนี่ย























ขนมหวาน :  อือ......ตายล่ะ จะหกโมงเช้าแล้ว สายแน่ๆเลยเรา มัวแต่มานั่งจ้องหน้าพี่เค้าแถมยังจะเพ้ออีก
ขนมยังไม่ได้อบเลย ผมค่อยๆ พลิกตัวออกจากอ้อมกอดแกร่ง ก่อนจะหยิบเอาหมอนมาซุกไว้ ให้พี่เค้ากอดแทน ก่อนที่ผมจะรีบไปอาบน้ำแล้วเข้าครัว ทำขนมตามออเดอร์ ที่พี่อุ๋มไลน์มาสั่งเอาไว้

“ฮัลโหล สวัสดีครับพี่อุ๋ม ขนม ขอโทษครับที่ไม่ได้รับโทรศัพท์

จ้า ไม่เป็นไร ว่าแต่ ขนม เป็นอะไรรึเปล่าจ๊ะ ถึงไม่รับสายพี่ นี่พี่ก็กำลังคุยกันอยู่
ว่าถ้าขนมไม่โทรมา พี่จะตามไปดูที่บ้านอยู่เชียว

เอ่อ.....ขนม ขอโทษจริงๆ นะครับ พอดี ขนมไม่สบายนิดหน่อย
 ทานยาแล้วก็เลยไม่ได้ยินเสียงโทรศัพท์นะครับ
ต้องขอโทษด้วยที่ทำ ให้พี่ๆต้องเป็นกังวล ว่าแต่
ขนมเหลือเยอะมั้ยครับ แล้วมีอะไรเหลืองบ้าง เดี๋ยววันนี้ ขนมจะเอาไปส่งให้

จ้าเป็นไรก็ดีแล้ว ส่วนขนมที่จะเอามาส่ง ก็ทำมาตามจำนวนเดิมเลยจ๊ะ
เพราะเค้กของ ขนมนะ หมดไปตั้งแต่เมื่อวานตอนสายๆแล้วจ๊ะ

อ่อครับ ได้ครับ งั้นแค่นี้ก่อนนะครับ เดี๋ยวขนมจะรบไปอบขนมให้พี่อุ๋ม
ครับ ขอบคุณครับ”

[sirin_chadada]

เมื่อไหร่คุณชายจะพาขนมไปบ้านเสียที

[Krisana]

คุณชายไฟ : อือ………ตัวเล็ก……หายไปไหนนะ
ผมลุกขึ้น พลางหันมองหาคนตัวเล็กที่กกกอด มาตลอดทั้งคืน ในห้องน้ำก็ไม่มี หายไปไหนนะ






“ฟอด………ทำอะไรครับ ตัวเล็ก ตื่นแล้วไม่เห็นปลุกพี่ไฟเลย” ผมพูดพลางโอบกอดเอวบางจากด้านหลัง ก่อนจะหอมแก้มนิ่มเบาๆ ตัวเล็กกำลังทำอะไรก็ไม่รู้ครับ ของวางเต็มโต๊ะเลย




ขนมหวาน : “อุ้ย………พี่ไฟ ตื่นแล้วเหรอครับ ปล่อยขนมก่อนนะครับ”
ผมบอกพลางพลิกตัวกลับไปหาคนตัวโต ที่กอดผมเอาไว้
 “หิวรึยังครับ ขนมทำข้าวต้มปลาไว้ พี่ไฟ ไปอาบน้ำก่อนนะครับ จะได้มาทานอาหารเช้า”





คุณชายเพลิง : ตัวเล็กน่ารักจังเลย เป็นแม่บ้านดีจัง โชคดี ของเราแล้วได้เมียดี แถมเอา………






ใจเก่งอีกต่างหาก “ หึ หึ …..ฟอด…..ฟอด…..จุ๊บ” ผมหอมแก้มนิ่ม ให้รางวัลคนช่างเอาใจ ก่อนจะจุ๊บ เบาๆที่ริมฝีปากอวบอิ่ม
“ครับ งั้นเดี๋ยวพี่ไฟไป อาบน้ำแป๊บนึงนะครับ…..ฟอด”





ขนมหวาน : (คนบ้า หอมจนแก้มเราจะช้ำหมดแล้ว) ผมได้แต่คิด ไม่กล้าว่าออกไป เพราะกลัวคนตัวโตจะรำคาญเอา ก่อนที่จะรีบไปเตรียมอาหารเช้ารอคนตัวโต
“อืม…เดี๋ยวอุ่นข้าวต้มหน่อยดีกว่า ทานร้อนๆ จะได้อร่อย”
 

[Krisana]

คุณชายเพลิง : “ตัวเล็กไม่ทานกับพี่ไฟเหรอครับ”

ขนมหวาน : “ขนมทานแล้วครับ พี่ไฟทานเลย จะรับอะไรเพิ่มอีกมั้ยครับ”

คุณชายเพลิง : “ไม่เอาแล้วครับ แค่นี้พี่ไฟก็จะทานหมดรึเปล่า” ดูสิครับ ตัวเล็กทำข้าวต้มให้ชามเบ้อเร่อ แถมมีไข่ดาวสองฟอง ไหนจะกาแฟอีก  คนตัวเล็กพยักหน้ารับเบาๆ ก่อนจะยืนอมยิ้ม จนแก้มตุ่ย จนผมอดใจไม่ไหว ลุกเดินไปดมแก้มนิ่มเบาๆ
“….ฟอด……เรียนกี่โมงครับ ไปพร้อมพี่เลยมั้ย”  ผมถามร่างเล็กเบาๆ พลางโอบเอวเล็กเอาไว้ ก็คนตัวเล็กเอาแต่ก้มหน้าหนีผม พลางส่ายหน้าเบาๆ เป็นการปฏิเสธ






ขนมหวาน : “วันนี้เรียนบ่ายครับ เพราะอาจาร์ย ท่านยกคลาส เห็นว่าจะไปประชุมอะไรสักอย่าง นี้แหละครับ เดี๋ยวขนมไปเอง พี่ไฟเรียนเช้าเหรอครับ” ผมถามพลาง เอียงคอถาม คนตัวโต ที่เอาแต่จ้องหน้า ผมอยู่ได้ (คนบ้า มองหน้าเค้าอยู่ได้ แถมยังจะมาทำหน้าหื่นใส่อีก) จะทำไงได้ละครับผมก็ได้แต่ก้มหน้าหลบ ซ่อนแก้มแดงๆ ของตัวเองหนีอีกฝ่ายนะสิ เล่นมายืนโอบเราไว้แถมยังจะมาทำตาเจ้าชู้ใส่เราอีก




คุณชายเพลิง : (โอ้ย……น่ารักเป็นบ้าเลย แฟนใครก็ไม่รู้ พูดก็เพราะ แถมทำตัวน่าจับกินซะอีก) แต่ก็ได้แค่คิดล่ะครับ เพราะขืนจับคนตัวเล็ก กินอีกล่ะก็ วันนี้ก็ไม่ต้องไปเรียนกันล่ะ  “ งั้นเดี๋ยวตอนเที่ยงให้พี่ไฟ มารับมั้ยครับ” ตัวเล็กไม่ตอบเอาแต่ส่ายหน้า ปฏิเสธ
“ทำไม ล่ะครับ เดี๋ยวพี่มารับ ตัวเล็กจะได้ไม่เหนื่อยไง”





ขนมหวาน : “ไม่เป็นไรครับ เดี๋ยวขนมไปเองนะ พี่ไฟจะได้ไม่ต้อง ขับรถหลายรอบ เดี๋ยวจะเหนื่อย ไปทานข้าวก่อนนะครับ เดี๋ยวเย็นแล้วจะไม่อร่อย” ผมพูดพลาง จับมือร่างสูงไปนั่งที่โต๊ะทานข้าว “อุ้ย……พี่ไฟ ปล่อยขนมนะครับ”
ทันที ที่คนตัวโตนั่งลง บนเก้าอี้ ก็ฉุดให้ผมนั่งลงบนตักแกร่งเลยล่ะครับ พอผมบอกให้ปล่อย ก็ไม่ยอมปล่อย แถมยังมาส่งสายตาออดอ้อนผมอีก





คุณชายเพลิง : “หึ หึ ป้อนข้าวพี่หน่อยนะครับ คนดี…..นะ…….นะครับ……ฟอด” ผมพูดพลางกดหอมแก้มตัวเล็กเบาๆ ไม่อยากอยู่ห่างเลยล่ะครับ คนอะไรก็ไม่รู้ ทั้งหอม ทั้งนุ่ม ทั้งนิ่ม ไปทั้งตัว จนผมอยากจะกอดไม่ปล่อยไปไหนเลยเชียว






ขนมหวาน : (คนอะไรก็ไม่รู้ ชอบเอาเปรียบเป็นบ้าเลย มือหยุบหยับ ยังกับปลาหมึก คอยแต่จุ๊บ แต่หอม ผมอยู่ได้ แถมยังจะมาอ้อนให้ผมป้อนข้าวอีก คิดว่าไงล่ะครับ มือตัวเองก็มีไม่ยอมที่จะกินเอง โตแต่ตัวจริงๆ คนหื่น ชอบเอาเปรียบ ชิห์….)




“ฟู่ว…ฟู่ว……อ้าปากสิครับ มัวแต่นั่งยิ้มอยู่ได้…..”





คุณชายเพลิง : (น่ารักจังเลยน้า….แฟนพี่ไฟเนี่ย ดูทำหน้าเหมือนไม่อยากจะป้อน แต่ก็ทั้งตัก ทั้งเป่าให้ผมจนหมดชามเลย แถมมีเป่ากาแฟป้อนให้จนหมดแก้วอีก น่ารักขนาดนี้ จะให้ผมทำไงล่ะ นอกจากให้รางวัลอีกฝ่ายไป)
“ฟอด….ฟอด…..ขอบคุณครับ ขนมรู้มั้ย พี่ไฟไม่ได้ทานมื้อเช้าแบบจัดเต็มแล้วก็อร่อย ขนาดนี้มานานแล้ว”
 

[ืniyataan]

หวาน..นนนนนนนนนนนนนนนนนนนน   

[Krisana]

คุณชายเพลิง : ปัง................."เหี้ย.......ผลัวะ"
ทุกคนคงสงสัยใช่มั้ยครับว่าเสียงอะไร เสียงแรก เสียงไอ้โดนมันตบโต๊ะ และผมก็อุทานด้วยความตกใจ จนยกมือขึ้นลูบหัวไอ้บอยเบาๆด้วยความรัก จนไอ้บอยกลิ้งตกเก้าอี้เลยครับ

เป็นเอก : เฮ้ย....คุณชายใจเย็น ตบไอ้บอยมันทำไมว่ะ

คุณชายเพลิง : ........ .......ผมไม่ได้ตอบอะไรพวกมัน ก่อนจะส่ายหน้าน้อยๆ พลางคิดถึงคนตัวเล็กอยู่ ขนมของพี่จะทำอะไรอยู่นะ จะมา ม. รึยัง คิดถึงจังเลย เดี๋ยวไปโทรหาดีกว่า










เฮ้ย.....พวกแกว่าคุณชายเป็นไรว่ะ(หญิงเจนถามออกมา)แล้วทั้งกลุ่มก็มองตามคุณชายที่ลุกเดินออกไปโดยที่ไม่พูดอะไรเลย














คุณชายเพลิง : ตู้ด.....ตู้ด...........กริ๊ก ....."ฮัลโหล....สวัสดีครับ............ฮัลโหล...ได้ยินมั้ยครับ"
อ่า.....ฝเสียงเล็กๆ น่ารักจังเลย แค่ได้ยินเสียงผมก็คิดถึงกลีบปากอวบอิ่มสีชมพูอ่อนแล้วสิ เพราะผมมัวแต่เพ้อ จนร่างเล็กจะวางสายหนีอยู่แล้ว " พี่ไฟเองครับคนดี มา ม.รึยัง ให้พี่ไฟไปรับมั้ย .....หือ....ไม่เหรอจะมาเอง....อ่าครับได้ครับได้ นั่งแท๊กซี่มานะครับ.......ครับแล้วถ้าถึงแล้วโทรมาหาพี่ไฟด้วย.............คิดถึงนะครับ....ครับเดี๋ยวเจอกันนะ..." ตัวเล็กวางสายไปแล้วเหลือก็แต่ผมนี้แหละครับที่ยืนยิ้มมองหน้าจออยู่นะ ก็รูปหน้าจอเป็นรูปตอนที่น้องนอนหลับซบอยู่บนอกผมนี้ครับ นี้เป็นรูปแรกที่เราถ่ายด้วยกันเลยนะ

[ืniyataan]

คุณชายหลงแฟนเต็มขั้น..หายไปนาน กลับมาแล้ว 

[Krisana]

ขนมหวาน :  "ใครโทรมาจ๊ะ...แฟนเหรอ ยืนแก้มแดงเชียว


"ไม่ใช่นะครับ....ขนมคุยกับเพื่อน"


เพื่อนจริงเหรอ...ยืนคุยไปเขินไปแบบนี้นะ


"พี่อุ๋มอย่าล้อขนมสิครับ"

จร้าๆ...โอเครจร้าพี่ไม่ล้อแล้ว อ่ะนี้เงินค่าขนมของรอบที่แล้วจร้า แล้วก็เดี๋ยวพรุ่งนี้พี่โทรไปบอกว่าวันพุธจะเอาอะไรมั่งก็แล้วกัน...ว่าแต่พี่โทรได้ตอนไหนล่ะถึงจะไม่ขัดจังหวะ....555


"ตอนไหนก็โทรได้ครับ พี่อุ๋มอย่าล้อขนมนะ ขนมไปดีกว่าเดี๋ยวไปไม่ทันเข้าคลาส"








"ไปม.###ครับ"
(พี่ไฟคนบ้า จะโทรมาทำไมก็ไม่รู้ เราโดนพี่อุ๋มล้อเลย แล้วจะกล้าทำขนมไปส่งมั้ยเนี่ย จะคิดถึงอะไรนักหนาก็ไม่รู้ พึ่งจะห่างกันไม่ถึงห้าชั่วโมงเลย)








 ขนม....ขนม....ทางนี้...เราลืมโทรบอกว่าไม่ต้องมาก็ได้ช่วงบ่าย อ.ก็ยกคลาสเหมือนกัน
หนึ่งนทีพูดบอกกับผมที่กำลังเดินเข้ามาที่หน้าตึกคณะ

"หนึ่งน่าจะบอกตอนที่เราไปนั่งรอในห้องนะ"

เราขอโทษ....แฮ่รฝ...เราลืมเอาโทสับมานะ

ผมได้แต่ส่ายหน้าเบาๆกับควาเป๋อของหนึ่ง ทั้งๆที่ตัวถูกโหวดให้เป็นเดือนคณะแท้ๆแต่ความเปิ่นนี้ต้องยกให้เค้าล่ะ








 ประกาศ....ประกาศ....ขอให้เด็กปีหนึ่งทุกคนเข้าหอประชุมด่วน...