หัวข้อ: ฟ้าลั่นรัก : ตอนพิเศษปีใหม่ P.76 <อัพสามสิบธันวา>

[superpk]

มองคนละมุมก็ไม่มีใครผิดเนอะ กลับมาปรับความเข้าใจกันเร็ว
จับเข่าคุยกันหน่อย  เดี๋ยวพระเอกเอ็มวีจะได้รู้สึกอกหักจริง

[ยอดมนุษย์ขนมปัง]

เข้าใจเชอนะ เรื่องไม่อยากให้คนมายุ่งกับเรื่องส่วนตัว

พี่ฟ้าก็พยายามเข้าใจน้องหน่อยนะ

สงสารน้องเชอออออ 

[ZYSQ_]

ปัญหาเรื่องสถานะนี่เป็นอะไรที่ตามติดคู่นี้มาตั้งแต่เปิดเรื่อง
และจนตอนนี้ เรื่องดำเนินมาถึงตอนที่36 ปัญหานี้ก็ยังไม่หายไป
เฮ้ออออออออออออออออออ! เศร้าใจจริงๆ

[bambooiihallo]

ตอนที่ 37



   “มึง กูว่ามึงใจร้ายกับน้องเชอเกินไปปะวะ”



   แท๊ปมองเพื่อนที่ก่อดราม่าใส่แฟนตัวเองแล้วมานั่งตัดสายโทรศัพท์เล่นๆ จนเป็นสิบๆสายโทรศัพท์ถึงเลิกดัง จะแชทไลน์ แชทเฟสก็ไม่ตอบ



   “มันสิใจร้ายไม่ใช่กู”



   “มึงนี่น้า”



   ข้ามวันฟ้าลั่นก็หายโกรธแล้ว แต่อารมณ์หมั่นไส้ยังมีอยู่เต็มเปี่ยม ทีกับเขาล่ะไม่แสดงออกทีกับเพื่อนสนิทที่ไม่ใช่แฟนล่ะแสดงออกให้คนเข้าใจผิดจังวะ



   “เหนื่อยใจ”



   “ไปทำให้หัวโล่งไป”



   บอกลาเพื่อนก่อนจะขับรถไปที่สนามเทนนิสของมหาลัย ชมรมเทนนิสกำลังซ้อมกันอยู่มีอาจารย์คอยควบคุม ฟ้าลั่นเล่นเทนนิสเก่ง แต่ไม่เคยคิดจะเข้าชมรม



   “อ้าว ว่าไงฟ้า”



   “สวัสดีครับอาจารย์”



   “วันนี้ทำไมมาได้ ปกติชอบไปตีที่อื่น”



   “ฟุ้งซ่านครับ เลยจะมาขอซ้อมด้วย”



   “เอาสิ ที่หนึ่งของมหาลัยทั้งที หึหึ”



   “ไม่ได้เล่นสักพักแล้วครับ ฟอร์มตกแล้วล่ะ”



   อาจารย์หัวเราะก่อนจะปล่อยให้ลงไปต่อคิวตีกับนักศึกษาในชมรม ฟ้าลั่นชอบเทนนิสตั้งแต่ประถม ตอนมัธยมก็เคยจะถูกส่งไปคัดทีมชาติแต่ไม่ไป



   ก็แค่ชอบเล่น ไม่ได้จะเอาดีทางนักกีฬา เลยเสียสละให้คนที่ใจรักจริงๆไปแทนดีกว่า ส่วนตัวเองก็ตีกับเพื่อนที่สนามหรือแข่งระดับโรงเรียน แม้จะชนะไปถึงระดับภาคก็ตามในตอนนั้น



   “โห พี่ฟ้าฟอร์มโคตรดีอ่ะครับ”



   จบหนึ่งเซ็ตพวกรุ่นน้องก็พาปรบมือชื่นชม



   “ก็เวอร์ไป ซ้อมเยอะๆก็เก่งเอง”



   พวกรุ่นน้องเดินมาขอคำแนะนำไปคนละนิดคนละหน่อยก็แยกย้ายกันไป ฟ้าลั่นตีจบอีกสองเซ็ตก็รู้สึกอารมณ์ดีขึ้นก็ขอตัวออกมา



   “ฟ้า เดี๋ยวก่อน”



   “ครับจารย์?”



   “ลองแข่งระดับมหาลัยดูมั้ย? พวกนี้อาจารย์ก็อยากให้ไปแต่ฝีมือยังไม่ถึง ฟ้าเล่นให้มหาลัยหน่อยสิ”



   “แต่ผมไม่ได้แข่งนานแล้ว แข่งก็แค่ในมหาลัยเราเองนะครับ”



   แถมบางคณะยังตีแทบไม่เป็น เอามาลงไปงั้นๆ ไม่ได้ฝึกฝีมืออะไรเลย



   “ไหวน่า นะ ช่วยหน่อย ปีสุดท้ายแล้วนี่”



   “อ่า… ก็ได้ครับ งั้นเดี๋ยวผมมาคุยเรื่องตารางซ้อมอีกที”



   รับปากไปเรียบร้อย งานกีฬามหาลัยที่จะวนกันเป็นเจ้าภาพไปเรื่อย สามปีก่อนมหาลัยเขาก็ได้เป็นเจ้าภาพ เรียกว่าขนกองทัพนักกีฬาทีมชาติที่มหาลัยตัวเองมีมาเป็นตัวหลักของทีมกันหมด



   ถ้าแข่งเทนนิสก็คงได้เจอตัวจริงทีมชาติหลายคนแน่ๆ ซึ่งมันก็เรื่องปกติ คงต้องซ้อมเหนื่อยหน่อย..



   ฟ้าลั่นขับรถกลับบ้านตัวเอง รู้สึกแปลกๆเล็กน้อยที่ไม่มีคนนั่งข้างกันชวนคุยเหมือนทุกที ทำไมปัญหานี้มันวนลูปเดิมตลอด



   คือเขาอยากได้ความชัดเจน…น้องมันก็ไม่รู้กลัวอะไร…แล้วก็มีปริ๊นซ์



   รู้ว่าระแวงมากไป…แต่เพราะรู้สึกมาก…ก็เลยห่วงมาก



   มาถึงบ้านตัวเองที่อยู่มาตั้งนาน แต่วันนี้บ้านมันกว้างกว่าทุกที มองโทรศัพท์ที่อีกฝ่ายเลิกพยายามติดต่อมาแล้ว ก่อนจะโยนไว้บนเคาน์เตอร์ในห้องครัว หยิบเบียร์ออกมานั่งริมสระ



   เวลาแบบนี้…บุหรี่เท่านั้นที่อยู่เป็นเพื่อนกัน










   ยาริสสีดำขับมาจอดหน้าบ้านสไตล์ลอฟต์ จริงๆนี่มารอบที่สองแล้ว เมื่อตอนเย็นขับมารอตั้งนานฟ้าลั่นก็ไม่กลับมา…



   ในหัวระแวงไปหมดว่าพี่ฟ้าจะไปอยู่ที่ไหน กับใคร… แต่ติดต่อไม่ได้ก็เลยทำได้แค่รอ แต่ในใจลึกๆก็มั่นใจว่าคนพี่คงไม่ไปอยู่กับใคร



   ก็เราเป็นแฟนกัน…



   อยากจะเคลีย ไม่อยากทะเลาะ ไม่อยากให้หนีหน้ากันไป



   กลับไปตั้งหลักอีกรอบจนขับกลับมาดึกๆ เห็นรถคนพี่จอดนิ่งอยู่ในรั้วก็หายใจเข้าลึกๆ จะเข้าไปเลยก็มีกุญแจที่คนพี่ให้ไว้ แต่กดกริ่งดีกว่าในเวลาแบบนี้



   กดอยู่สองครั้งก็เห็นไฟบนชั้นสองสว่างขึ้น ก่อนผ้าม่านจะเปิดออก ร่างผู้ชายตัวหนาคุ้นตาในชุดกางเกงนอนตัวเดียวเปลือยแผ่นอกยืนอยู่ตรงนั้น



   เชอเบทเงยหน้าสบตาฟ้าลั่น… คิดถึง นั่นคือสิ่งที่บรรยายความรู้สึกทุกอย่างได้ดีที่สุด



   แค่ถูกเมิน ไม่รับโทรศัพท์ ไม่อ่านแชทก็ปวดหนึบไปหมด อยากเจอ อยากคุย อยากให้ดีกัน
   







   ฟ้าลั่นมองคนน้องที่เงยหน้าขึ้นมา สมองที่บอกให้โกรธสวนทางกับหัวใจที่เต้นรัว ดีใจที่มันมาหา…ที่มานี่เรียกว่าง้อใช่ไหม?



   อยากคุย อยากลงไปหา อยากเข้าไปกอด…



   นึกถึงเพลงสมัยยังเด็ก… ‘ยอมตั้งแต่หน้าประตู’



   ยกมือนวดขมับตัวเองก่อนจะปิดม่านลง เอาเถอะ แพ้ทุกทาง ใจก็แพ้ รักก็แพ้ เล่นให้คนน้องไปทุกอย่าง ก็ทำได้แค่เดินลงไปเปิดประตู



   ประตูรั้วเลื่อนออกไปและสิ่งที่ได้มาคือเชอเบทที่โถมตัวมากอดแน่น



   “ขอโทษ…ขอโทษที่ทำเธอเสียใจ… ฉันทำผิดไปแล้วจริงๆ ฉันทำพลาดไป…”




   เสียงร้องเพลง อันเฟรนด์ ดังขึ้นเบาๆข้างหู รอยยิ้มแตะมุมปากฟ้าลั่น… เวลาคนน้องมันง้อนี่ทำไมน่ารักแบบนี้วะ เฮ้อแล้วจะให้โกรธนี่คงทำไม่ได้



   แขนแกร่งเลยต้องยกขึ้นโอบเอวบางหันปลายจมูกหอมลงที่กลุ่มผมยาว



   “เธอรู้ไหมว่าทั้งหัวใจ ยอมกลับไปเป็นของเธอ ตั้งแต่เจอเธอยืนหน้าประตู”



   “โห เสียงโคตรเพี้ยนแถมเพลงโคตรเก่า บอกอายุเลย”



   “หึหึ…แล้วจะทำไม?”
   


“เปล๊า… มีแฟนแก่ เลือกได้ด้วยหรอ”



   “ตอนนี้พี่โสดแล้ว ไม่มีหรอกแฟน”



   เชอเบทดันตัวออกมองหน้าคนพี่ที่ยักคิ้วกวน ก่อนจะกัดจมูกโด่งเบาๆ



   “ทำไมขี้งอน”



   “ทำไมไม่รักพี่?”



   คำตอบคนละเรื่อง แต่ทำเอาหน้าร้อนผ่าว ไม่เข้าใจตัวเองว่าทำไมนับวันยิ่งเขินกับการกระทำของฟ้าลั่นเข้าไปทุกที เมื่อก่อนนี่ขนาดมีอะไรกันตื่นมานั่งพูดจาเล่นหัวทั้งโป๊ๆก็ยังไม่เขิน



   แล้วทำไมมาแพ้ทางกับคำพูดแนวจีบๆเชยๆ…



   “คิดไปเอง”



   “ก็ไม่เคยบอก…จะให้คิดยังไง”



   “ฮื่อ… หลอกให้พูดว่ะ”



   “ไม่ได้หลอก เข้าบ้านก่อนไป ยุงเยอะ ถอยรถด้วย”



   เชอเบทมองฟ้าลั่นที่ผละออกไปเปิดรั้วบ้านให้ ถอนหายใจแล้วขึ้นรถเพื่อถอยเข้าจอดในบ้าน ปิดรั้วเรียบร้อยเดินเข้าบ้านก็เป็นคนพี่อีกที่หยิบน้ำผลไม้ในตู้เย็นมารินใส่แก้วให้



   “พี่ฟ้า”



   “หืม?”



   “เรื่องเฟสบุค โกรธเชอจริงๆใช่ปะ”



   “ไม่หรอก…มันน้อยใจมากกว่า แต่ช่างมัน พี่ไม่บังคับเชอก็ได้ ไม่อยากให้เชอไม่สบายใจ”



   ยิ้มจางให้คนน้อง ถามว่ายังคิดมากมั้ย? ก็ตอบได้แค่มาก แต่เพราะรักมากกว่าก็เลยยอมได้ ไม่อยากบังคับให้ลำบากใจ



   “พี่ฟ้า…”



   “ขอโทษที่พี่งี่เง่า ขอบคุณนะที่มาหากัน”



   ยกมือบีบแก้มคนน้องเบาๆ ก่อนจะยกแก้วน้ำตัวเองดื่มบ้าง เชอเบทเอนตัวลงมาพิงไหล่ก่อนจะไถหน้าไปกับต้นแขนของคนพี่



   “นั่งดีๆ เดี๋ยวก็ตก”



   เล่นมาซนบนเก้าอี้สตูสูงของเคาน์เตอร์บาร์ พนักพิงก็ไม่มีแถมเก้าอี้หมุนได้เดี๋ยวก็ได้ร่วงหล่น



   “พี่ฟ้า”



   “หืม?”



   “รักเชอปะ”



   “รัก…คุณครับ ผมรักคุณนะ”



   กระซิบบอกรักเสียงนุ่มก่อนจะจูบเบาๆที่หน้าผากคนน้องแล้วผละออก เชอเบทชะงักมองรอยยิ้มอบอุ่นบนหน้าคนพี่ก่อนหน้าจะเห่อร้อนกว่าทุกที



   เขินขั้นหนัก…



   “โอ้ยยยย….แย่ๆๆๆๆ”



   บ่นงุ้งงิ้งซุกหน้าซ่อนลงกับไหล่คนพี่ ยิ่งได้ยินเสียงหัวเราะทุ้มๆจากอีกคนก็ยิ่งเขินทำตัวไม่ถูก พอเงยหน้าขึ้นมาสบตาวิบวับก็ยิ่งเขิน



   “เลิกมองได้แล้วววว”



   “ไป รีบกินแล้วไปอาบน้ำ”



   “อื้อออ”



   ส่งแก้วที่ดื่มน้ำผลไม้หมดให้ฟ้าลั่น คนพี่ก็รับแล้วเดินไปล้างแก้ว เชอเบทมองแผ่นหลังเปลือยที่มีรอยสักเลชาคณิตแปลกตากลางหลังก่อนจะขยับเท้าเข้าไปใกล้



   ยกแขนโอบรอบเอวและแนบหน้าลงกับไหล่ฟ้าลั่น…



   คนพี่ชะงักเล็กน้อยแต่ก็ล้างแก้วต่อ



   “คุณครับ…ผมก็รักคุณนะ”



   ฟ้าลั่นล้างแก้วเสร็จพอดี พลิกตัวดันคนน้องจนถอยไปติดกับตู้เย็น ก่อนจะก้มหน้าลงจูบที่ปากเรียว…ปากนี้ใช่ไหมที่บอกรักกัน?



   เชอเบทครางประท้วงกับความจาบจ้วงไม่ทันตั้งตัว แต่ก็ยอมเปิดปากจูบตอบเรียวปากอุ่น…ปล่อยให้ฟันคมขบเม้มเรียวปากตัวเอง



   และปล่อยให้ลิ้นร้อน…สอดเข้ามาในโพรงปาก…



   มือที่เกาะไหล่กว้างเลื่อนไปโอบรอบลำคอแกร่ง สักพักก็เลื่อนลงไล้มาตามแผ่นอก หน้าท้องเต็มไปด้วยมัดกล้าม…และแตะลงที่ขอบกางเกงผ้ายืด



   ฟ้าลั่นผละออกเล็กน้อยสบตาเรียวที่ฉ่ำเยิ้มก่อนจะก้มหน้าจุ้บปากบางย้ำๆแล้วปลดกระดุมเสื้อนักศึกษาทีละเม็ด เชอเบทยืนหมดแรงพิงตู้เย็นหอบเบาๆกับจูบร้อนแรงที่เพิ่งพ้นผ่าน



   “พี่ชอบชุดนักศึกษานะ.. ตอนถอดแล้วแฟนพี่เซ็กซี่ชิบหาย”



   “ไหนบอกไม่มีแฟน?”



   ยืดมือหนาไว้ก่อนยิ้มกวน แต่ก็ถูกบังคับจูบลงมาจนต้องครางประท้วง ปล่อยให้กระดุมเม็ดต่อไปโดนแกะออก สุดท้ายเสื้อก็หล่นลงจากตัว



   ฟ้าลั่นผละออกอีกครั้ง ก่อนจะจูงคนน้องไปพิงโต๊ะกินข้าว ออกแรงทีเดียวสะโพกของเชอเบทก็ขึ้นไปนั่งเกยบนขอบโต๊ะ



   ตาเรียวเบิกกว้างไม่คิดว่าจะถูกอุ้มขึ้นมานั่งอยู่บนโต๊ะกินข้าว



   “ตรงนี้?”



   “โต๊ะกินข้าวพี่แข็งแรงนะ”



   “พะ พี่ฟ้า … อื้อออ”



   ไม่รอฟังคำประท้วง ปากก็ถูกปิดอีกครั้ง ได้แต่เท้าแขนลงกับโต๊ะเพื่อยันตัวเองไว้ ส่วนมือคนพี่ก็สาละวนกับการดึงกางเกงยีนส์ออกจากขาคนน้อง



   สุดท้าย…ก็เปลือยเปล่าอยู่บนโต๊ะอาหาร



   “อา…”



   ครางแผ่วเมื่อปากซนซุกไซร้ไปตามเรียวขา ตอนนี้แม้แต่พยุงตัวก็ไม่ไหวได้แต่นอนลงครางอยู่บนโต๊ะ… กัดฟันแน่นเมื่อซอกคาด้านในถูกขบเม้มจนรู้สึกเจ็บ…ความเจ็บที่โคตรซาบซ่าน



   ฟันคมของฟ้าลั่นขบไปตามผิวเลื่อนขึ้นมาเรื่อยๆก่อนจะกัดแรงที่ยอดอก… ฟ้าลั่นชอบกัด ยิ่งผิวเชอเบทขาวๆยิ่งขึ้นรอยง่ายเข้าไปใหญ่



   “อื้อออ พี่ฟ้า… ”



   ตัวบิดเร่าเมื่อยอดอกทั้งถูกรัวริ้นสลับดูดดึง ก่อนจะจบด้วยฟันคมที่ขบกัดจนต้องแอ่นตัวขึ้น



   “เชอ… ขอพี่กินนม..”



   โดนกินสลับไปสลับมา ความเสียวซ่านยิ่งทวีขึ้นทุกที หยาดน้ำตาไหลลงด้วยความกระสันกับรสสัมผัส



   “พี่ฟ้า…เชอไม่ไหวแล้ว…เข้ามา”



   เสียงแหบพร่าอ้อนวอนขอสิ่งเติมเต็ม… ขาถูกแยกกว้างขึ้นพาดบ่าแกร่ง และฟ้าลั่นที่เปลือยเปล่าก็ยกขาข้างหนึ่งขึ้นพาดโต๊ะก่อนจะค่อยๆสอดใส่ตัวเองเข้ามาในตัวคนน้อง



   “อึก…อื้ออออ”



   ไม่มีการเตรียมช่องทาง แต่กระแทกทีเดียวมิดลำ เจ็บ…จนร้าวไปทั้งตัวแต่รู้ว่าถูกใจคนพี่ เพราะเสียงครางต่ำกับจูบที่ตามมา…



   “พี่ฟ้า..เชอพร้อม”



   กระซิบแผ่วก่อนจะตอดรัดท่อนลำที่เริ่มเคลื่อนกาย…รู้ว่าคนพี่ชอบแบบไหน ตอดรัดแบบไหน ลูบไล้ตรงไหน เหมือนที่ฟ้าลั่นก็รู้ว่าคนน้องชอบให้ ‘กระแทก’ ตรงไหน



   เสียงเนื้อกระทบดังลั่นบ้านผสมเสียงคราง…ก่อนจะหยุดลงเมื่อแตะขอบฝันไปพร้อมกัน




   สักพักยกที่สองก็เริ่มขึ้นในท่าที่คนน้องถูกดึงลงมายืนโก่งโค้งเกาะขอบโต๊ะ ขาข้างหนึ่งถูกคนพี่รั้งขึ้นและเริ่มเข้าจังหวะอีกครั้ง…



   ขาเดียวที่ใช้เป็นหลักให้ตัวเองเกร็งจนสั่น ทั้งพยาดหยดของรอบแรกที่ไหลลงมาตามเรียวขาแต่ก็ไม่คิดจะร้องบอกให้หยุด…



   “พี่ฟ้า…แรงอีก อ้ะ อ๊า… ”



   “เชอ… ซี้ด…ตอดแบบนั้น…อา…”



   มือหนาช่วยรูดของน้องตามจังหวะกระแทก ส่วนฟันคมก็ยังขบไล้ไปตามใบหูนิ่ม กระซิบแซวด้วยภาษาหยาบโลนเพิ่มรสชาติให้กับ
บทรัก



   “ทะลึ่ง…”



   ว่าไม่เต็มเสียง เพราะสุดท้ายก็กลายเป็นเสียงคราง



   “ทะลึ่งกับเชอคนเดียว…เมียจ๋า…”



   “ฮื่อออ … พะ พี่ฟ้า… เชอ จะ ไม่ไหวแล้ว”



   เอี้ยวตัวไปบอกแต่คนพี่กลับหยุดทุนทีจนตาเบิกกว้างที่อารมณ์ชะงัก



   “ไม่เล่นนะ!”



   “อ้อนพี่สิครับ…แล้วพี่จะทำต่อให้”



   “เฮ้ย เล่นไรเนี่ย…”



   ประท้วงแต่คนพี่กลับยกยิ้ม



   “อยากให้เมียอ้อน…ไม่ได้หรอ”



   “ฮื่อ… ก็ได้… พี่ฟ้า…”



   “ผัว…”



   จิ๊ปากกับความหื่นของฟ้าลั่นที่อัพเลเวลทันทีในเวลานี้ เคยเรียกกันผัวเมียที่ไหน…พอตอนนี้จะให้เรียกทันทีมันก็เขินนะ



   “ผัวจ๋า…ทำเถอะนะครับ…ไม่ไหวแล้ว”



   “ให้ทำอะไรหืม?”



   แกล้งถอนตัวออกแล้วกระแทกเข้าไปจนสุด จนคนน้องหลุดคราง หยาดน้ำตาร่วงหล่นอีกครั้งเพราะแรงอารมณ์ ความต้องการมากมายที่ไม่ได้รับการปลดปล่อยทำให้แทบจะทนไม่ไหว



   “เอาเชอ… ผัวจ๋า เอาเชอหน่อยนะ ไม่ไหวแล้วครับ…”



   ถึงจะอายแต่ก็ช่างมัน รู้กันสองคน…หยาบกว่านี้คนพี่มันยังขยันกระซิบข้างหูได้เลย แค่นี้ถือว่าเบาๆ… เชอเบทขยับสะโพกรับแรงกระแทกจนแทบหมดแรง ทุกหยาดหยดของฟ้าลั่นก็พุ่งเข้ามาในตัวอีกครั้ง พร้อมๆกับที่ปลดปล่อยออกมาเต็มมือคนพี่



   แข้งขาหมดแรงปล่อยให้ฟ้าลั่นหยิบทิชชู่มาเช็ดเนื้อเช็ดตัวให้ เวลาแบบนี้ทีไรเขาหมดแรงทุกที ส่วนคนพี่ยังสดใสเปล่งปลั่งเหมือนโด๊ปยามา



   “ป่ะ ไปนอนกัน”



   โอบประคองคนน้องเดินขึ้นห้องช้าๆ พาเข้าห้องน้ำทำความสะอาด แต่กว่าจะได้ทำเชอเบทก็ทรุดลงกับพื้นห้องน้ำเพราะคนพี่มันเล่นเดินเครื่องต่อจนขาหมดแรง



   “พี่ฟ้า เชอไม่ไหวแล้วจริงๆ”



   ร้องประท้วงเพราะพอมาถึงเตียงคนพี่ก็ยังจูบไม่เลิก



   “ไม่ทำแล้วครับ กลัวเมียตื่นไปเรียนไม่ไหว”



   “โอ้ย ทำไมเรียกเมีย ไม่โอเคอ่ะ”



   ฟ้าลั่นหัวเราะก้มหน้าจุ้บปากคนน้องที่นอนหน้าบูดในอ้อมแขน จะขยับหนีก็ถูกแขนแกร่งกั้นไว้ทั้งสองข้าง ก็เล่นมานอนคร่อมแบบนี้จะไม่ให้ระแวงว่าจะโดนอีกรอบได้ไง



   สามรอบอ่ะธรรมด๊าธรรมดาจัดว่าเดิมๆ แต่ที่เพิ่มเติมพี่แกเล่นจัดเต็มเหมือนสมัยมีอะไรกันแรกๆ รุนแรงทุกดอก ทั้งกัดทั้งขบ…



   “เรียกพี่ว่าผัวก็ได้นะ สัญญาจะไม่โกรธ”



   “พี่ฟ้าหยุดหื่น!!!”



   “หึหึ… ฝันดีนะครับ”



   จูบเหม่ง จูบแก้ม ก่อนจะจูบปากเป็นการปิดท้ายและทิ้งตัวลงนอนดึงคนน้องมากอดซ้อนหลังแน่นๆ ดีใจที่ยังมีกันและกัน…






   ไอ้เฟสบุ๊คไรนั่นก็ช่างมันเถอะ…ถือว่าเมียเขาขี้อายไม่กล้าบอกใครแล้วกัน



=======================================================

การกลับมาของพี่ฟ้า สามีแห่งชาติ 55555555555555555555555555555555+

ขอโทษที่หนูมาช้า หนูไปผ่าตัดมาแบบสายฟ้าแลบ อิอิ


ปล. พี่ฟ้าของฉัน ใครก็ห้ามแย่ง !!!!!! อิอิ

[ยอดมนุษย์ขนมปัง]

 

[farfarneenee]

โอ๊ยพี่ฟ้าาาาาาา เขินนนนนนน
ป.ล.ผ่าตัดอะไร ขอหายเร็วๆนะคะ
 

[fay 13]

 

[mamacub]

  การกลับมาแบบหื่นๆ

[threetanz]

คือน้องเชอน่ารัก มาง้อด้วย เดี๋ยวนี้ออร่ามุ้งมิ้งเปล่งปรั่งมากค่ะ

[pornwicha]

มาแย้ววว ดีต่อใจจจ

น้องเชอหัดไปทำตัวน่ารักๆแบบนี้จากไหนมาคะ

[awfsp]

ใจอ่อน

[minkey]

พี่ฟ้าาาาาา ว้อยยยยย
น้องง้อทีเล่นใหญ่ใส่เต็มมากกกกกก 

[wikawee]

ถ้าบอกว่าหมั่นไส้นี่ ผิดไหมคะ  สุดจะทนค่ะคู่นี้ อิจฉาตาร้อนนนนนมากกกกกก

[B52]

ดีกันเข้าใจกันก็ดีแล้วนะ

[JustWait]

55555 ดีแล้วค่ะ

[twinmonkey0311]

  พี่ฟ้าคนหื่นกาม 

  ขอให้แผลผ่าตัดหายเร็วๆนะคะ 

[shoi_toei]

โอยตาย ฟินนนน

[BChampa]

เผ็ชชชชชช หวานนนนน
พี่ฟ้ากับน้องเชอคัมแบ็ค มันต้องอย่างนี้สิผลัดกันง้อชีวิตคู่จะได้มีสีสันและราบรื่น
ฮอตปรอทแตกจริงๆ

ปล. อยากมีพี่ฟ้าเป็นของตัวเอง

[colorofthewind21]

ร้อนแรงเกินไปแล้วนะพี่ฟ้าา แค่น้องมาง้อหน่อยเดียวนี่เอาใหญ่ ถนอมน้องบ้างอะไรบ้าง

[PiiNaffe]

แหมมมม อิพี่ฟ้าเอาใหญ่เลยนะ!!

[ktsingto]

น้องเชอของพี่ฟ้า นั้ลล้าคคคคค 

[lizzii]

 
ก้านคอพี่ฟ้าซักทีได้ไหม ในข้อหารุนแรงกับเชอ

[omuya]

อ่านไป ยิ้มไป เขาจะหาว่าเราบ้าป่ะเนี้ย


  

[•♀NoM!_KunG♀•]

แบบนี้ก้อได้หราาา

[Pakeleiei]

คถ น้องเชออออออ

[winning]

เขินพี่ฟ้า ฮืออออ

[KARMI]

โอ้ยยย

[เป็ดอนุบาล]

ทุกๆๆคนรู้ไว้นะอีพี่ฟ้ามันเป็นไบโล่า.....อารมณ์เอาแน่นเอานอนไม่ได้
ชิงอนมากๆๆๆเดียวไม่เอาน้องเชอมาทำเมียเองเลย

[iceman555]

 

[♥►MAGNOLIA◄♥]

ช่วงที่โกรธกัน ห่างกัน ไม่เข้าใจกัน
ความห่วงหา ความคิดถึง มันมากล้น ทวีคูณ
ยิ่งกว่าตอนรักกันปกติเป็นหลายเท่าตัว
มันปนความระแวง ไม่แน่ใจ ความกลัวที่จะสูญเสีย
แล้วพอคืนดีกัน เข้าใจกัน โอ้.....มันช่างหวานหอมซะนี่กระไร
พี่ฟ้า น้องเชอ ดีกันแล้ว รักกัน ชื่นมื่นหัวใจซะจริงๆ
ชอบบบบ ความคิดไอ้พี่ฟ้า
'ไอ้เฟสบุ๊คไรนั่นก็ช่างมันเถอะ…
ถือว่าเมียเขาขี้อายไม่กล้าบอกใครแล้วกัน'