หัวข้อ: ฟ้าลั่นรัก : ตอนพิเศษปีใหม่ P.76 <อัพสามสิบธันวา>

[Pakeleiei]

หวานจนหมั่นไส้55555555555555555555

แต่เชอน่ารักให้อภัยในความหวาน 

[uknowvry]

ดีต่อจายยยยยย

[wikawee]

เชอแบทตะมุ้งตะมิ้ง สมควรที่อิพี่ฟ้าจะหลงขนาดนี้

ปิงคนเซ่อก็น่ารัก ชอบตรงอายม้วนต้วนนี่แหละ งื้อออออ

[จุ๊บจิ๊บจ๊ะจ๋า]

 :jul1:โอ๊ยยยยยยยยน ตายแป๊บ เค้ามุ้งมิ้งกระดิ่งแก้วกันจังคะ อร๊ายยยยยย

[เอมมี่]

ชอบคู่นี้ตอนมุ้งมิ้งกันมาก
น้องเชอหวานมากกกกก

[bpyt]

เง้อออออ~~ เขินแทนน้องเชออออ อยากเอาดอกไม้ไปให้พี่ฟ้าบ้างจัง

[LadySaiKim]

ดูจิตไปมั้ยย ถ้าอยากให้ถึงตอนพี่ฟ้ารู้เรื่องเชอกับแตม

[mooping-7]

   ฟินไปอาวอังคารเลย

[BAKA]

อื้อหืออออออ หวานกันเข้าไปดี

น้องก็ช่างอ้อน พี่ฟ้าก็หลงไปสิ ฮาาาา

[mystery Y]

มุ้งมิ้ง ตะมุตะมิมากอ่ะ >///<

[Sky]

หวานมดไต่แล้วค่ะคุณพี่55555555555

[river]

เชอน่ารักขึ้นนะ

ขอแจ้งพิมพ์ผิดเล็กๆน้อยๆนะ
พิธีกรชายหญิงฟุ้งฝอยกันเรียกสีสันต์   สีสัน
ดอกไม้ก็เข้ากลองกาง  กองกลาง
 นักแสดงอีกคนตะโกนดังลั่นเรียกเสียงโห่ฮาเพราะดูจะเก็บกฎกับการซ้อมดึกซ้อมดื่น   เก็บกด
ทั้งสี่คนเดินเข้าร้านชาบูบุฟเฟ่ต์ที่คนไม่เยอะนักเพราะเป็นเวลากลางวัน  เลยเวลากลางวัน ตอนกลางวันน่าจะคนเยอะ
ฟ้าลั่นนั่นหงอยใช้แขนตัวเองต่างหมอน   นอนหงาย

[A_Narciso]

เราชอบแบบนี้..มุ้งมิ้งๆ...มันดีต่อใจเหลือเกินค่าพี่ฟ้าาาา

[PrimYJ]

โอ้ย น่ารักมาก เวลาพี่ฟ้ากับน้องเชออยู่ด้วยกันมุ้งมิ้งๆอย่างนี้มันดีกับใจ

[๐๐ตะวัน๐๐]

หวานจนน่าหมั่นไส้เลยคู่นีึ

น้องเชอน่ารักกกกก

[runtothemoon]

มดตอมแล้วววววววว 

[minmin96]

น้องปรินซ์ปล่อยนางไปก่อน...รักและคิดถึงน้องเชอกับพี่ฟ้ามากกว่า
ยามที่พี่ฟ้ามั่นใจ แล้วดูแลเชอ...อบอุ่นมาก~

[ป้ากิ่งkingkarn]

หื่นเลือดสาด หวานน่ารักมุ้งมิ้งฟรุ้งฟริ้ง อ่านเพลินอ่านสนุกค่ะ ไม่อยากให้รีบจบเลย

เหมือนเพิ่งได้คบกัน เพิ่งจะได้เห็นมุมอ้อนพี่ มุมเอ็นดูน้อง

เรื่องปริ้นซ์ก็ยังไม่อยากรู้อ่ะ ขอความหวีทหวานอีกสักหลาย10ตอนก่อนค่อยจบได้ไหมคะ 555+

ขอบคุณมากๆค่ะที่เอาความดาร์กไว้ที่เรื่องแตม รออ่านด้วยใจลุ้นระทึกเลยค่ะ

[Warnkt]

ชอบหวานๆแบบนี้ ขออีกเรื่อยๆน้าาาาา

[sb_ng]

งืออออ ดีงามมมม
น่ารักกกมากกกก พี่ฟ้าน้องเชอหวานกันใหญ่
มีความมุ้งมิ้ง มีความเขินอ่ะ
พี่ฟ้าคือดีงามอ่ะ น้องเชอแบ่งปันพี่ฟ้ามาให้หน่อย 5555555

[shoi_toei]

ไม่เอา มาม่าเนอะะะะ

[awfsp]

มุ้งมิ้งอะไรอย่างงี้

[bambooiihallo]

ตอนที่ 34



   ร้านขอบโลกวันนี้คึกคึกเหมือนเดิมเมื่อเข้าสู่เวลาสามทุ่มเพราะฟ้าลั่นที่ดังเป็นพลุแตกช่วงนี้เชคอินตั้งแต่สองทุ่ม สาวๆพากันตบเท้าเข้ามากันแน่น สาวมา หนุ่มก็มา…



   นักศึกษานั่งกันแน่นร้านขนาดมีโต๊ะเสริมก็ยังแน่น แต่โต๊ะเล็กที่มีเก้าอี้สองตัวข้างเวทีมีเพียงฟ้าลั่นนั่งอยู่คนเดียว โต๊ะเชอเบท…มีกระเป๋ากีตาร์ตัวละเป็นแสนวางอยู่บนเก้าอี้อีกตัว ส่วนเจ้าของกีตาร์วันนี้ใส่เสื้อยืดสีดำชายยาวกับกางเกงขาเดฟสีขาว และรองเท้าหนังทรงแบนสีน้ำตาลยี่ห้อหลุยส์วิคตอง



   เพราะด็อกเตอร์มาร์ตินรุ่นที่อยากได้ยังไม่มาเลยต้องไปเอาคู่เก่าที่ไม่ค่อยใส่มาใส่แทน หมวกปานามีปีกกว้างสีดำสนิททำให้วันนี้เชอเบทดูจะโดดเด่นกว่าที่เคย ผมยาวๆ ยิ้มกว้างๆกับไรหนวดจางๆที่สาวๆชอบนักหนา



   “สามทุ่มแล้วเนอะ…นั่งกันแน่นเลยอ่ะ คิดถึงกันปะเนี่ย”



   เสียงแหบเสน่ห์เย้าแหย่…เรียกเสียงกริ๊ดเบาๆ ก่อนเจ้าตัวจะเริ่มลีดกีตาร์



   “วันนี้สาวๆเยอะเนอะ ตามใครกันมาครับ? รู้น้า… น้อยใจนะเนี่ย”



   ยังเรียกเรทติ้งไม่เลิก ฟ้าลั่นสายหัวขำๆ ก่อนจะยกแก้วไปชนกับโต๊ะข้างๆที่มาขอชน ดีที่บริเวณนี้ไม่ใช่โต๊ะกลุ่มสาวๆทำให้ไม่ต้องระวังเท่าไหร่ แถมโต๊ะที่มาชนก็รุ่นน้องคณะ



   “มาเริ่มเพลงแรกกันเลย เบาๆก่อนเนอะ โยกนิดๆ”



   เพลงดังที่ติดหูช่วงนี้ถูกร้องผ่านเสียงแหบเสน่ห์ เชอเบทมีเสียงที่เพราะจริงๆ จังหวะการดีดกีตาร์แบบสวิงที่ต้องมือโปรถึงทำได้ ไม่งั้นเสียงอาจจะเพี้ยน หลุดคีย์ แล้วกลายเป็นห่วยไปเลย



   “น่ะเห็นนะจะเดินมาส่งแก้วหรอ? ขอเหล้านะครับวันนี้พอดีกินเหล้าไปแล้ว เดี๋ยวเมาร้องเพลงเพี้ยนจะโดนไล่ออกซะก่อนนะวัยรุ่นนน”



   สักพักแก้วเหล้าหลายแก้วก็ถือมาส่งช่วงจังหวะเปลี่ยนเพลง คนผมยาวก็กระดกหมดแก้วไม่ให้เสียน้ำใจ ฟ้าลั่นส่ายหัวปลงๆแต่ก็ไม่
ได้ว่าอะไร เพราะเขาก็มีแก้วเหล้าที่กินไปแค่สองแก้ว รอรับคนเมากลับบ้าน



   “อ่าวโพยอะไรเนี่ย ขอเพลงหรอ?”



   หน้าเริ่มแดงก่ำด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์ก่อนจะคลี่กระดาษใบน้อยที่ส่งมาจากโต๊ะไหนสักโต๊ะขึ้นอ่าน



   “หืม…. อยากเห็นพี่ฟ้าลั่นร้องเพลง โหหหหหหหห ผมจะไปมีปัญญาบังคับคนดังของมหาลัยในเวลานี้มาร้องเพลงได้ยังไงเนี่ย”



   เชอเบทหัวเราะก๊าก จริงๆคือฟ้าลั่นมันร้องเพลงเพี้ยน ผิดคีย์สุดโต่ง…ฮัมเพลงยังฮัมไม่ถูกจังหวะ เสียของที่สุดที่เกิดมามีเสียงนุ้มทุ้มเซ็กซี่



   “ไม่ได้ๆ เวทีนี้ผมหล่อได้คนเดียว ห้ามมีแย่งซีนนะเด็กๆ”



   ตบมุกขำๆก่อนจะร้องเพลงไปเรื่อย เพลงฮิตก็เริ่มเปลี่ยนเป็นเพลงลูกทุ่ง สุดท้ายก็กลายเป็นเพลงวงเหล้าเกรียนๆ สุดท้ายก็ตบด้วยเพลงสากลที่ทุกคนรู้จัก…และคนแต่งก็ตัวเองนั่นล่ะแต่ไม่มีใครรู้



   “ฝันดีราตรีสวัสดิ์คร้าบทุกคนนนนน”



   เชอเบทส่งกีตาร์ให้พนักงานร้านที่ช่วยเอามาเก็บให้เพราะตอนนี้เมาไม่ไหวแล้ว ขายาวๆลากตัวเองลงจากเวทีกลางร้านมาที่โต๊ะข้างเวที กระเป๋ากีตาร์ที่เก็บเรียบร้อยพิงลงข้างกำแพง ก่อนคนผมยาวจะนั่งลงและปล่อยร่างพิงไหล่แกร่งของคนพี่



   “เมาแล้วมึง”



   “ฮื่อออ มึนหัว สงสัยเยอะไปอ่ะ”



   เสียงอ้อแอ้ตัวเซไปมาจนคนพี่ต้องยกมือขึ้นมาโอบเอวประคองไว้



   “กลับเลยนะ?”



   “เหล้ายังไม่หมดขวดเลยเนี่ยยย ชนหน่อยดิ”



   “ไปต่อที่บ้านแล้วกัน ไปๆกลับ เรื้อนแล้ว”



   “อื้ออออ”



   ทำเสียงงอแงแต่ก็ยอมลุกตามคนพี่ที่ออกแรงดึงให้เดินตาม ฟ้าลั่นมีกระเป๋ากีตาร์ใบใหญ่สะพายไหล่ มือหนึ่งถือขวดเหล้าอีกมือจูงแฟนเด็ก



   บรรยากาศบนรถก็เหมือนเดิม เชอเบทร้องเพลงเสียงอ้อแอ้เอนตัวมาพิงคนขับ สองมือกุมปนะสานกันวางอยู่บนหน้าขาแกร่งของฟ้าลั่น



   เสียงหัวเราะทุ้มๆกับมุกตลกกากๆของคนเมา มุกบาทสองบาทไหลไปเรื่อยเปื่อย แต่พอเห็นตาเรียวที่ยิ้มจนหยีปากแดงๆกับแก้มแดงๆเพราะฤทธิ์เหล้าทุกอย่างมันก็ดู…มีความสุขไปซะทุกอย่าง



   กลับมาถึงบ้านฟ้าลั่นเชอเบทก็สร่างไปบ้างแล้ว แถมงอแงบังคับให้มากินเหล้ากันต่อข้างสระน้ำ



   “อย่าตกน้ำนะมึง”



   “ฮื่อ ตรงนี้ตื้น”



   เลือกนั่งฝั่งตื่นเผื่อเกิดเหตุไม่คาดฟัน สองคนนั่งข้างกัน ขาจุ่มลงไปในสระ มีขวดเหล้า โซดาและแก้วสองใบวางอยู่ตรงกลาง ลมเย็นๆลอยเอื่อยๆจนหมวกปานามาปลิวหลุดไปแต่ก็ยังไม่คิดจะไปเก็บ



   ฟ้าลั่นหันมองใบหน้าแฟนขี้เมาที่ยิ้มซะน่ารัก…



   นับวันก็ยิ่งน่ารัก…



   มือหนายกขึ้นจับปลอยผมปลิวลมทัดใบหูขาวซีดช้าๆ เปิดเปลือยใบหน้าด้านข้างให้ได้เห็นชัดๆ …แค่มองก็โคตรมีความสุข



   “พี่ฟ้า ขอบุหรี่หน่อย”



   มาร์โบโล่เมนทอลไซส์ยาวกล่องเขียวถูกส่ง เชอเบทเคาะมวนบุหรี่ขึ้นคาบก่อนจะหันไปหาคนพี่ ฟ้าลั่นหยิบกล่องบุหรี่คืนมาเคาะหนึ่งมวน หยิบไฟแชคมาจุดและโน้มตัวใช้ปลายบุหรี่ตัวเองต่อไฟให้คนน้อง



   ความใกล้ชิดที่เคยชินกับการจุดบุหรี่ต่อกัน…



   ควันสีเทาลอยละล่องไปตามลม เสียงหัวเราะไร้สาระ กับเรื่องไร้สาระ….



   ไม่มีแก่นสาร แต่มีความสุข








   “เชอเมาแล้วน่ะ”



   กินเหล้าจนร้อนสุดท้ายมันก็ล้วงโทรศัพท์ออกจากตัวและจุ่มตัวลงไปในน้ำที่สูงประมาณสะโพก แถมยังทำท่ากระพือปีกให้น้ำกระเด็นป๋อมแป๋ม บุหรี่ที่หมดไปสองมวนนอนแอ้งแม้งอยู่ข้างแก้วเหล้า ส่วนฟ้าลั่นหยิบมือถือตัวเองมาถ่ายคลิปแฟนขี้เมา ปากยังคาบบุหรี่มวนที่สามอยู่



   “ลงมาเล่นกันนนนนนนนนนน”



   “ไม่เอาอ่ะเปียก มึงเล่นไปคนเดียวไป”



   “ฮื่อออออ ร้อนนน”



   “พอๆ อย่าไปไกล แค่นี้พอ เดี๋ยวจมน้ำ”



   รีบทำเสียงดุเมื่อทำท่าจะลุยน้ำไปฝั่งลึก เชอเบทเลยต้องเดินกลับมา แถมกลับมาคราวนี้ทำดาเมจรุนแรงโดยการยื่นมือไปลดมือถือฟ้าลั่นลง ตาฉ่ำเยิ้มเพราะเมาทำให้ฟ้าลั่นชะงักเพราะเห็นเงาตัวเองในดวงตานั้นชัดเจน…ใบหน้าขาวยื่นเข้ามาใกล้เรื่อยๆ ก่อนจะพริ้มตาหลับลงช้าๆ



   “โอ้ย!”



   “เชี่ย บุหรี่! เชอล้างหน้าเร็ว”



   วางมือถือข้างตัวรีบวักน้ำขึ้นเช็ดหน้าน้อง เคลิ้มไปจนลืมว่าปากคาบบุหรี่ คนเมามันก็กะจะจูบไม่ได้ดูห่าไรเล้ยย บุหรี่เลยจิ้มหน้ามันเต็มๆ



   “ไหนเงยหน้ามาดูดิ้ พองปะน่ะ”



   เชยคางคนเมามาดู ตอนนี้ตาแดงก่ำเริ่มหงุดหงิดคิ้วขมวดมุ่นเพราะเจ็บตัว ปากเม้มแน่นแต่ก็ยอมให้คนพี่เชคอาการ



   “เชอ…”



   “ฮื่ออะไร เป็นแผลใหญ่หรอ”



   “เปล่า”



   “แล้วทำไมทำหน้าอึ้ง”



   “ฟังแล้วอาจจะตกใจนะ…”



   “อะไร?”



   คนน้องเริ่มใจไม่ดีเมื่อคนพี่กลืนน้ำลาย



   “หนวดแหว่งว่ะ”



   เหมือนลมหยุดพัด เหมือนมีกดหยุดเวลา ก่อนดวงตาเรียวจะเบิกกว้าง



   “อะไรนะ! เชี่ย หนวดกู!!!!!!!!!”



   ดันคนพี่ออก รีบปีนขึ้นจากสระแล้ววิ่งเข้าบ้านไม่สนว่าน้ำจะไหลเป็นทาง พื้นจะลื่น สะดุดพรมทำให้เซไปเล็กน้อยตั้งท่าไปที่ห้องน้ำอย่างไว



   ฟ้าลั่นยันตัวลุกขึ้นสาวเท้าตามเข้าไป จะขำก็ขำแต่ไม่กล้าหัวเราะออกมาเพราะคนน้องทำหน้าช็อคโลกเหมือนโลกจะถล่มฟ้าจะทะลายอยู่หน้ากระจก



   “เชี่ย….หมดกัน”



   เสียงอ่อนระโหยโรยแรงสร่างเมาในทันที ก่อนจะหันกลับมามองฟ้าลั่นแล้วเริ่มเบะปาก



   “โอ๋….เดี๋ยวไว้ใหม่นะ”



   “ฮืออออออออ ไว้มาตั้งหลายปี พังในวินาทีเดียว โฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮอ”



   คนพี่ถึงกับไปไม่เป็นเมื่อเรื่องหนวดมันช่างรุนแรงจนคนน้องทำใจไม่ได้ เลยได้แต่ดึงคนผิดหวังขั้นหนักเข้ามากอดปลอบปะโลม



   “โอ๋…รักเหมือนเดิมครับ…มีไม่มีก็รักเหมือนเดิมนะ”



   กอดโยกไปมา เชอเบทก็ยกแขนกอดรอบตัวคนพี่แน่นร้องไห้จนอกเสื้อฟ้าลั่นชื้นฉ่ำสุดท้ายก็นิ่งสนิท



   “ไม่งอแงแล้วเนอะ”



   ไร้สัญญาณตอบรับ เลยต้องดันตัวคนน้องออกเล็กน้อย….เมาหลับไปเรียบร้อย



   ฟ้าลั่นหัวเราะออกมาเบาๆทั้งขำทั้งเห็นใจคนเสียหนวดแสนรัก สักพักก็ย่อตัวลงอุ้มคนตัวสูงแต่ผอมแห้งขึ้นพาดบ่า จะอุ้มท่าเจ้าหญิงก็ดูจะฝืนไปนิด อุ้มพาดบ่าเดินขึ้นห้องนี้ล่ะง่ายดี



   เช็ดเนื้อเช็ดตัวให้ก็ยังละเมอเพ้อถึงหนวด…เอ้อน่ารักว่ะแฟนใครวะ?










   ตอนเช้าแห่งความเศร้าของเชอเบท กลับฟ้าลั่นที่กลั้นขำจนหน้าตาพิลึกเมื่อคนน้องมันเล่นยืนถือมีดโกนหนวดมือสั่นๆ น้ำตารื้นกรอบตา ปากเม้มแน่นมองเรียวหนวดที่แหว่งไปกระจุกหนึ่ง



   “พี่โกนให้มั้ย?”



   “ทำใจไม่ลงอ่ะ”



   “เอาน่าเดี๋ยวสักพักก็ขึ้นใหม่”



   “ก็ขึ้นอ่ะใช่ แต่จะทำให้เป็นทรงมันยากนะ”



   จนใจจะปลอบเลยยืนพิงกรอบประตูห้องน้ำรอให้อีกฝ่ายดื่มด่ำกับความเศร้าโศกที่หนวดจากไปอย่างเต็มที่ สักพักมือสั่นๆก็ยกขึ้น



   “โอ้ยเครียดโว้ยยยยยยยยยยยยยย”



   ปามีดโกงทิ้งซะงั้น ฟ้าลั่นหลุดชำก๊ากแต่ก็ต้องก้มลงไปเก็บที่โกนหนวดขึ้นมาให้ ก่อนจะล็อคคอคนเครียดให้เดินออกมาจากห้องน้ำ



   “ป่ะๆ เดี๋ยวโกนให้”



   “แม่งเศร้าว่ะ”



   “น่า…มันก็ต้องมีกันบ้าง”



   “เหมือนโดนพรากลูกเมียไปจากอก”



   คำเปรียบเทียบเล่นเอาคนพี่ยีหัวคนน้องด้วยความขำจัด สุดท้ายก็จับเชอเบทนอนลงบนเตียงแล้วยกหัวที่มีกลุ่มผมยาวขึ้นหนุนตักตัวเอง



   “เอาล่ะ อย่าดิ้นนะเดี๋ยวบาดแก้ม”



   “อือ”



   ฟ้าลั่นเป็นประเภทโกนหนวดไม่ใช้ครีม มอยซ์เจอร์อะไรทั้งนั้น เชอเบทปกติก็จะมีใบมีดแต่งหนวดของตัวเองไม่มีการบำรุงอะไรสักอย่าง



   มีดโกนค่อยๆกดลงตรงปลายหนวดที่อยู่เหนือปากบางสวย…มือหนึ่งของคนพี่จับอยู่ที่แก้มน้อง หน้าก้มต่ำลงค่อยๆโกนทีละนิด



   คนน้องที่หลับตาอยู่ตอนแรกค่อยๆปรือตาขึ้นมาสบตา หน้าฟ้าลั่นในระยะประชิด…



   เห็นก็หลายครั้ง อยู่ด้วยกันก็ทุกวัน หน้าฟ้าลั่นเวลาจริงจังมีเสน่ห์อย่างบอกไม่ถูก ตาคมที่มีแพขนตาไม่ยาวมาก ผิวหน้ากร้านเล็กน้อยแบบผู้ชาย ผิวสีแทนธรรมชาติ…



   “มองพี่ตาแป๋วแบบนี้อยากได้ไร?”



   “อยากได้พี่ฟ้า”



   คำตอบสองแง่สองง่ามกับคิ้วที่ยักจึ้กๆกวนอารมณ์ เรียกเสียงหัวเราะทุ้มๆ



   “ได้แน่มึง ได้หลายยกเลยล่ะ อย่าเพิ่งพูดเดี๋ยวใบมีดบาดหน้า”



   เชอเบทหลับตาลงอีกรอบ ชอบความรู้สึกเคลิ้มๆเวลามีสัมผัสเบาๆบนผิวหน้า สักพักก็รู้สึกถึงเรียวปากนุ่มที่ขบเม้มลงมาที่ริมฝีปากตัวเอง…



   จูบเบาๆ เนิบนาบ แต่หวามไหวจนต้องยกมือขึ้นโอบรอบคอโจรขโมยจูบ นานกว่าฟ้าลั่นจะผละออก ตาเรียวค่อยๆปรือออกมองสบตาคนพี่ที่ก้มลงมายิ้มๆ



   “น่ารัก”



   “ฮื่ออออ หล่อต่างหาก”



   ตาวิบวับทำเอาเขิน ฟ้าลั่นหัวเราะเบาๆก่อนจะหยิบกล่องทิชชู่บนหัวเตียงมาเช็ดหนวดที่ถูกโกนออกแล้วออกจากหน้าคนน้อง



   ผิวหน้าเนียนๆที่ไม่มีหนวดทำให้หน้าอีกฝ่ายละมุนลงหลายส่วน ยิ่งยิ้มเขินๆนี่ยิ่งดูน่ารัก ตาปรือฉ่ำเยิ้มนี่ก็เหมือนจะยั่วกัน



   “จ้องไร หน้าตลกหรอ?”



   “ไม่นะ เหมือน…”



   “เหมือนไร?”



   “เหมือนเฌอแตมใส่วิก ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ”



   คนน้องเบิกตากว้างก่อนจะเบ้ปาก เออก็ฝาแฝดอ่ะนะจะให้ฟ้าลั่นมันมาประทับใจอะไรกับลุคใหม่ แค่มองหน้าเฌอแตมเกลี้ยงๆก็เห็นตัวเขาเวอร์ชั่นผมสั้นไม่มีหนวดละ



   “แต่…คนนี้น่ารักกว่าเฌอแตมเยอะเลย”



   “ชิ…”



   ยันตัวลุกขึ้นยกขาถีบคนพี่ก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำแถมล็อคประตูเรียบร้อย ฟ้าลั่นส่ายหัวขำๆ











   “เฮ้ย”



   ปริ๊นซ์ เกียร์ ต้าตาเบิกกว้างเมื่อเห็นเพื่อนผมยาวที่วันนี้หนวดเหนือริมฝีปากหายไปแล้ว ผมยาวมันเป็นมวยทำให้หน้าดูซอฟต์ค่อนไปทางหน้าสวย



   ตาเรียวหลังแว่นทรงวินเทจหงุดหงิดนิดหน่อยเพราะโดนจ้องหน้ามาตั้งแต่ลงจากรถฟ้าลั่น



   “โห เปลี่ยนลุคว่ะ”



   “เออ หน้ากูดูหงิมเลยอ่ะ”



   “เฮ้ยหล่อๆ หล่อแบบละมุนๆ ฮ่าๆ”



   ต้าหัวเราะอารมณ์ดี ปริ๊นซ์มองเชอเบทไม่วางตาแต่ก็ยกนิ้วโป้งมาส่งให้ จากหนุ่มเซอร์จัดก็ลดความเซอร์ลงนิดหน่อยโดยการที่หนวดหายไปแล้ว



   “เออเรื่องหนวดมึงไว้ก่อน มาดูนี่เลยเพื่อน ตอนนี้มึงดังแล้ว”



   ต้าส่งโทรศัพท์ตัวเองให้เชอเบทที่รับไปดูงงๆ ก่อนจะเบิกตากว้างเมื่อมีรูปตัวเองเมาลงจากเวทีเมื่อคืนมีฟ้าลั่นสะพายกระเป๋ากีตาร์จูงให้เดินตาม พร้อมแคปชั่นว่า ‘คู่นี้ยังไงกันน้า? หลุดหลายทีแล้วน้า?’



   ในกล่องคอมเม้นพวกที่เป็นท๊อปคอมเม้นก็มีรูปตั้งแต่นั่งร้านเหล้ากับไอ้พวกนี้แต่มีฟ้าลั่นนั่งโอบเอว หัวตัวเองก็เอนไปพิงฟ้าลั่น



   แล้วยังมีอีกหลายๆรูปที่เดินกับฟ้าลั่น หรืออยู่ในรถกับฟ้าลั่น สาวๆพากันคอมเม้นสนุกสนานว่าที่พี่ฟ้าตั้งสเตตัสคบกันนี่กับเชอเบทแน่นอน แต่ก็มีอีกหลายคอมเม้นบอกว่าฟ้าลั่นเปลื่ยนแฟนบ่อยอาจจะแค่กิ๊กกันเฉยๆ เบื่อก็แยกทาง



   คอมเม้นหลายกระแสทำเองเชอเบทกุมขมับ



   “ตกลงที่พี่ฟ้าตั้งสถานะมีแฟนแล้วนี่กับมึงใช่มั้ยเชอ”



   “ไรเนี่ย เกียร์ช่วยด้วย”



   โดนเพื่อนสองคนต้อนจนต้องร้องขอความช่วยเหลือแต่เกียร์แค่ยักไหล่ไม่มีการยื่นมือเข้ายุ่ง



   “ตอบมาเลยยยย”



   ปริ๊นซ์เกาะแขนเพื่อนสนิทลุ้นคำตอบ



   “ก็….นะ เออนั่นแหละ”



   “กริ๊ดดดดดดดดดดดด”



   ต้าแกล้งกริ๊ดเสียงตลกๆ ส่วนปริ๊นซ์เบิกตากว้าง เกียร์ก็ยิ้มขำ



   “สัส พวกมึงเงียบเลยยย เด่นไปละไอ้เหี้ย”



   “นุ้งเชอมีผัว กริ๊ดๆ พี่ต้าเขินแรง”



   “ไอ้ห่าต้า!”



   “ดีใจด้วยนะเชอ ดีใจด้วยนะ”



   ปริ๊นซ์น้ำตาร่วงแหมะ แต่ก็ยิ้มยินดีให้กับเพื่อนสนิท เชอเบทชะงักก่อนจะดึงเพื่อนตัวเล็กเข้ามากอด มือลูบหัวปริ๊นซ์เบาๆ



   “กูขอโทษแล้วก็ขอบคุณมากนะมึง”



   “พอเลย แยก”



   เกียร์มองเชอเบทแวบหนึ่งก่อนจะดึงปริ๊นซ์ไปกอด คนตัวเล็กยังเช็ดน้ำตาป้อยๆที่ยังไหลออกมาไม่หยุด ต้ามองภาพตรงหน้างงๆ



   “มึงจะดีใจอะไรกับไอ้เชอนักหนาวะปริ๊นซ์”



   “ฮืออ ก็ดีใจอ่ะ มันเปิดใจสักที”



   เป็นความสุขในความเศร้า…เชอเบทที่ใจตรงกันตอนปีสองกลับคบกันไม่ได้เพราะเชอเบทไม่สามารถก้าวข้ามกำแพงในใจ และตัวเองก็เข้มแข็งไม่พอที่จะรออีกฝ่าย สุดท้ายความรู้สึกก็ต้องพยายามปรับให้เป็นแค่เพื่อนกัน



   “ไม่ร้องๆ เกียร์มึงปลอบเลย”



   เชอเบทยิ้มกลบเกลื่อน…มันเป็นความรู้สึกผิดอยู่ในใจลึกๆ แต่พอเห็นเพื่อนสนิทมีเกียร์แล้วก็ดีใจที่ปริ๊นซ์ไม่ได้รอคนอย่างเขา



   ถ้ามันรอ…ป่านนี้คงไม่เจอฟ้าลั่น



   “เฮ้ยไปฉลองกันมะ เชอเบทสละโสด เปรี้ยวปากว่ะ”



   “เออเอาดิๆ เมากัน”



   ปริ๊นซ์เช็ดน้ำตามาพยักหน้าหงึกๆ แม้จะคออ่อนกินได้นิดเดียวแต่ก็อยากฉลองไปกับเพื่อนด้วย



   “ป่ะ เมากันคืนนี้”



   “เมื่อคืนกูเพิ่งเมาเองงงง”



   “นั่นกับผัวนี่กับเพื่อนเว่ย”



   “เฮ้อ…เออก็ได้วะ”


==========================

เชอจ๋า หนวดลาก่อนนนน อิอิ

มิชชั่นคอมพลีท เคะมีหนวด 34 ตอน  อิอิ

[becrazie]

งือออออ เป็นฉากเสียหนวดที่ตลกมากกกกกก

[่jum]

  นุ้งเชอหนวดหาย กลายเป็นหนุ่มหน้าสวยแทน 

[ยอดมนุษย์ขนมปัง]

รอเวลานี้มานาน ลาก่อน 'หนวดของน้องเชอ' 

[lizzii]

ขำนุ้งเชอ หนวดแหว่ง เอาซะสร่างเลย 5555555

[MayA@TK]

หนวดจ๋าลาก่อน

 

[dilokrittisak]

ไม่มีหนวดก็ดีแล้ว
ลดความเถื่อนลง 80%
ฟันธง 55555

[colorofthewind21]

โอ๋ๆน้องเชอ หนวดแหว่งถึงกับน้ำตาร่วงเลยลูกเอ้ยย