[เรื่องสั้น]FNAF จะเกิดอะไรขึ้น เมื่อ.... ? (จบในตอน)
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: [เรื่องสั้น]FNAF จะเกิดอะไรขึ้น เมื่อ.... ? (จบในตอน)  (อ่าน 5722 ครั้ง)

ออฟไลน์ cinnsin

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 275
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +4/-0
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ


ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0

ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน  เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ   เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด   คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง   จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต  และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ   

เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า  อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต   จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น   ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย  ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ  เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้  ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ

5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้  มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute  ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).

9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ

10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป  โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com  ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย  เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป

11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว

บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป

12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด

13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ

14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน  ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด  ควรจะให้เครดิตกับ... 
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ  ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ  พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง 
  (กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น  หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส
- ถ้าเป็น FW mail  ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail

16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข

17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน  ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง  นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)
ว่าด้วยเรื่องการจะรวมเล่มนิยายขายในเล้า จะต้องมี ID ซื้อขายก่อน ถึงจะสามารถประกาศ ..แจ้งข่าว.. ที่บนหัวกระทู้ของนิยายได้ ในกรณีที่ รวมเล่มกับ สนพ. ที่มี  ID ซื้อขายของเล้าแล้ว นักเขียนก็สามารถใช้ หมายเลข  ID ของ สนพ. ลงแจ้งในหน้าที่มีเนื้อหารายละเอียดการสั่งจองนิยายได้

18.ใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที  ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ย้ายไปไหน   เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ

เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................                                                           

วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
วันที่ 11 พ.ย. 2557 เพิ่มเติมการลงเรื่องสั้นและการแจ้งว่านิยายจบแล้ว
วันที่ 4 ธ.ค. 2557 เพิ่มบอร์ดเรื่องสั้นจึงปรับปรุงกฏข้อ 18 เกี่ยวกับเรื่องสั้น และ เพิ่มเติมส่วนขยายของกฏข้อ 17



เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม


      __________________________________________________________________________________
         
        สวัสดีค่ะ นี่ซินเอง
        ขอชี้แจงก่อนว่าเรื่องสั้นเรื่องนี้แต่งอิงเกม Five night at Freddy นะคะ
        ถ้าอยากรู้ว่าเกมเป็นอย่างไรกรุณาเสิร์ชพี่เกิ้ลค่ะ
        รู้รูปแบบเกมก่อนจะได้ไม่งงเนอะ :')


      [SF] Bonnie X Bonbon (FNAF)
      Author : CinnSin_
      Couple : Bonnie X Toy Bonnie (Bonbon)
      Rate : NC-19

 

                      ณ ร้าน Freddy Fazbear's pizza เวลา 23:50 น.
   



             "อ่า.. ให้ตายสิ นี่ถ้าไม่ติดว่าฉันตกงานละก็นะ..." คุณพึมพำเบาๆอย่างไม่ชอบใจขณะอยู่ในห้องควบคุมกล้องวงจรปิด 

คุณนั้นเพิ่งจะได้รับหน้าที่ยามดูแลความเรียบร้อยภายในร้าน ...จริงๆแล้วคุณก็พอรู้นะว่าตอนกลางดึกเหล่าหุ่นในร้านจะออกมา

เดินเล่นหรรษาชะละล่าเชิ้บเชิ้--- (เฮ้ย! -0-) เอ่อ.. ก็นั่นแหละ แต่ด้วยความจำเป็นกับท้องไส้และการดำรงชีวิตของคุณทำให้คุณ

ต้องรับงานนี้อย่างช่วยไม่ได้...
   



         
            'พี่ครับ ระวังตัวด้วยนะครับ..' เสียงของไมค์ ยามคนเก่าลอยเข้ามาในหัว สีหน้าหวาดๆของเจ้าของเสียงยังคงติดอยู่ใน

สมองของคุณ คุณสะบัดหัวเบาๆเพื่อไล่ความคิดที่ฟุ้งซ่านออกจากหัวก่อนจะจ้องที่มอนิเตอร์พร้อมๆกับกดเปลี่ยนกล้องสลับกัน

ไป ทันใดนั้นโทรศัพท์คุณก็ดังขึ้น คุณกดรับทันที
   




             "ฮัลโหล?"
   



              "สวัสดี คุณคงเป็นยามคนใหม่สินะ"
   



              "ค.. คุณเป็นใคร?!"
   




              "ไม่ต้องกลัวผมหรอก ผมแค่จะมาแนะนำคุณว่าคุณควรจะทำยังไง อ้อ.. เรียกผมว่าโฟนกายก็ได้นะ"
   





               "อ.. อ่า.. สวัสดี ยินดีที่ได้รู้จักนะโฟนกาย..."
   





                 จากนั้นโฟนกายก็ได้อธิบายถึงวิธีเปิดปิดประตูและรายละเอียดเล็กๆน้อยๆที่คุณควรจะทำได้ ไม่นานนักเขาก็วาง

สายไป คุณจึงเริ่มทำหน้าที่ของคุณ เหตุการณ์ยังคงเป็นปกติจนกระทั่ง...
   




                "แหก!!" คุณเผลออุทานขึ้นมาด้วยความตกใจเมื่อชิกก้า หุ่นตัวหนึ่งในร้านทักทาย(?)คุณผ่านกล้องวงจรปิดใน

ระยะประชิดกล้อง คุณเอามือทาบอกด้วยความตกใจ แต่แล้วเสียงหัวเราะที่เข้ามาใกล้เรื่อยๆทำให้คุณใจไม่ดี คุณตัดสินใจปิด

ประตูข้างนั้นก่อนจะดูกล้องก็พบว่าเจ้าของเสียงหัวเราะคือเฟรดดี้ที่กำลังเดินเข้ามาใกล้ห้องที่คุณอยู่
        






              "ฟู่วววว... ปิดทันเวลาเลยสินะ" คุณรอจนเฟรดดี้กลับเข้าที่เดิมจึงเปิดประตูเพื่อเซฟแบตเตอรี่ จากนั้นหุ่นทุกตัว

ไม่ว่าจะเป็นเฟรดดี้ บอนนี่ บอนบอน ฟอกซ์ซี่หรือแม้กระทั่งชิกก้าก็ออกมาป่วนคุณจนคุณแทบจะประสาทหลอนอยู่ภายในห้อง

นั้น รวมถึงการที่จะต้องปิดๆเปิดๆประตูทั้งสองข้างทำให้พลังงานคุณลดไปเกือบครึ่ง
   






                แต่แล้วคุณก็เริ่มสังเกตถึงความผิดปกติ หุ่นทุกตัวที่ปกติจะต้องออกมาเพ่นพ่านรบกวนการอยู่เวรของคุณกลับค่อยๆ

ทยอยเดินกลับเข้าที่เหมือนนัดกันไว้ทั้งๆที่คุณหันมองนาฬิกาแล้วเพิ่งจะตีสามเท่านั้น
   






                "เอ๊ะ.. ทำไมหุ่นพวกนั้นเข้าที่กันหมดแล้วหล่ะ.." คุณพึมพำออกมาด้วยความประหลาดใจพร้อมกับกดเปลี่ยนกล้อง

ไปเรื่อยๆก็พบว่าหุ่นเกือบทุกตัวเข้าที่หมดแล้ว เว้นว่างแค่สองที่เท่านั้น..
   








                 "บ.. บอนนี่กับบอนบอนหายไปไหนนะ.." พูดด้วยน้ำเสียงหลอนสุดกำลัง ..อย่าบอกนะว่าหุ่นสองตัวนั้นจะแท็กทีม

มาหลอกฉัน?! โอ้วม่ายยยยยย!! คุณกุมหัวกรีดร้องในใจอย่างบ้าคลั่งก่อนจะเลื่อนดูอย่างรวดเร็วว่าหุ่นสองตัวนั้นอยู่ที่ตรงไหน

แต่คุณก็ต้องชะงัก
   




                        ...ด.. เดี๋ยวนะ...
   



                       ...ทำไม... มีคนสองคนอยู่ในร้านด้วยอ่ะ?! มันต้องมีฉันคนเดียวสิ(วะ)ถึงจะถูก!
   



                'นี่รุ่นพี่บอนนี่ ทำไมเรียกฉันออกมาละ แล้วคนอื่นเขากลับเข้าที่กันทำไม?'
   





                'ชู่วว! ........ '
   






              เสียงที่ดังมาจากลำโพงที่เชื่อมกับมอนิเตอร์ของกล้องวงจรปิดตัวหนึ่งทำเอาคุณอ้าปากค้าง ข้อสงสัยหลายอย่างวน

อยู่ในหัวคุณราวกับพายุ
   






                 ..เดี๋ยวนะ.. คือ.. งง...
   





                ..ทำไมหุ่นนั่นกลายเป็นคนได้วะ?!..
   






                ..ประเด็นคือแม่งหล่อด้วยอ่ะ TT...
   






                  "เหยดแหม่!!"

   













             



Share This Topic To FaceBook

ออฟไลน์ cinnsin

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 275
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +4/-0
[ต่อ]



 .....อีกด้านหนึ่ง.........


   
              "นี่รุ่นพี่บอนนี่ ทำไมเรียกผมออกมาละ แล้วคนอื่นเขากลับเข้าที่กันทำไม" บอนบอนที่แปลงร่างเป็นคนตามรุ่นพี่ถาม

คนที่มองซ้ายมองขวาราวกับจะดูต้นทาง อีกคนยกนิ้วขึ้นแตะปากเป็นเชิงให้เงียบพลางกระซิบเสียงค่อย
   






              "ชู่วว! เบาๆหน่อยสิบอนบอน อยากให้ยามคนใหม่นั่นได้ยินหรือยังไง"
   





              "ข.. ขอโทษ.." ดวงหน้าหวานหม่นลงนิดหน่อยเมื่อถูกรุ่นพี่ดุ  บอนนี่ยิ้มอ่อนก่อนจะลูบผมสีฟ้าของรุ่นน้องเบาๆเป็น

เชิงปลอบ บอนบอนหน้ามุ่ย
   






             "นี่ หัวผมยุ่งหมดแล้วนะ!" ว่าพลางพยายามเอามือของอีกคนออกไปจากหัว คนเป็นพี่ยิ้มมุมปากอย่างสนุกเมื่อรุ่นน้อง

ตัวแสบขู่ฟอดฟ่อเหมือนแมว
   





                       ..น่าเล่นชะมัด.. หึหึหึ..
   





             "ฮึ่ยย ว่าแต่รุ่นพี่มีอะไรกันแน่เนี่ย เรียกผมมาทำไม" บอนบอนที่ยอมแพ้กับการดึงมือของบอนนี่ออกเปลี่ยนมาถามรุ่นพี่

แทน บอนนี่ยิ้มตาหยีก่อนจะยิงคำถามทันที
   





               "นายหน่ะ... ชอบฉันงั้นเหรอ?"
   






              "อ.. ท.. ทำไมถึงถามแบบนั้น?!" คนถูกถามหน้าเหวอ ใบหน้าเริ่มแดงก่ำจากคำถามที่ไม่ทันตั้งตัว เจ้าตัวเตรียมจะ

ถอยออกห่างแต่บอนนี่ก็จับข้อมือไว้ไม่ให้ถอยหนีก่อนจะดันรุ่นน้องไปชิดกำแพง
   




            "เรื่องนั้นมันไม่สำคัญซักหน่อย เอาหล่ะ.. ตอบคำถามฉันสิ บอนบอน.." บอนนี่ก้มกระซิบข้างหูรุ่นน้องก่อนจะผละออก

มายิ้มตาหยีให้อย่างใจดี(?) บอนบอนที่หน้าแดงยิ่งกว่าเดิมตัวสั่นขึ้นมาอย่างตระหนก ยิ้มของรุ่นพี่ตอนนี้เหมือนรอยยิ้มปีศาจดีๆ

นี่เอง!
   





              "ล.. แล้วทำไมผมต้องตอบด้วยหล่ะ?!" กัดเรียวปากสวยเบาๆพลางเบือนหน้าไปอีกทางเพื่อหนี แต่ทว่ากลับเป็นการ

เปิดโอกาสให้บอนนี่ซุกหน้าลงกับซอกคอขาวได้สะดวก บอนบอนสะดุ้งเฮือก
   




                 "อ๊ะ!"
   





               "คิดดีแล้วเหรอที่จะไม่ตอบคำถามฉันหน่ะหืม?" ว่าพลางแลบเลียซอกคอหอมของรุ่นน้องแล้วขบเบาๆเป็นการหยอก

เย้า อีกคนพยายามขัดขืน
   





               "ไม่เอาหน่ารุ่นพี่ ล.. เล่นอะไรบ้าๆ"
   






                "ถึงตอนนี้นายยังคิดว่าฉันเล่นอีกเหรอบอนบอน" น้ำเสียงเอาจริงทำให้บอนบอนชะงักไปนิดก่อนจะรู้สึกตัวเมื่อมือ

ข้างนึงของบอนนี่เริ่มจะซุกซนสัมผัสผิวขาวใต้ร่มผ้าของตนเอง
   





                "ย.. หยุดเถอะครับรุ่นพี่ อ๊ะ.." บอนบอนเบิกตากว้างหน้าแดงก่ำกว่าเดิมเมื่อตนเองหลุดเสียงครางที่น่าอายออกมา

ให้อีกฝ่ายได้ยิน บอนนี่ยิ้มอย่างพอใจก่อนจะพูดหยอกเย้า มือข้างที่ยังว่างตรึงข้อมือทั้งสองข้างของรุ่นน้องไว้เหนือหัว
   




               "ฉันจะหยุดก็ต่อเมื่อได้ยินคำตอบของนายเท่านั้นแหละ แต่ถ้าบอกตอนที่หยุดไม่ได้นั่นก็อีกเรื่องหล่ะนะ หึหึ.. ว่าแต่

ตรงนี้หน่ะ.. ไวดีนี่นา" เจ้าตัวยิ้มพราวก่อนจะขยี้เม็ดทับทิมกลางอกใต้ร่มผ้าของรุ่นน้องอย่างแรงจนคนโดนกระทำต้องแอ่น

หน้าอกรับสัมผัส
                  






                 "อ๊ะ.. ม.. ไม่นะ.."
   






               "ส่งเสียงออกมาแบบนี้ฉันจะไม่ไหวเอานะบอนบอน" พูดยิ้มๆก่อนจะถลกชายเสื้อของบอนบอนจนถึงเหนือแผ่นอก

เผยให้เห็นยอดอกที่เริ่มจะชูชันเพราะแรงอารมณ์  เจ้าตัวแลบลิ้นเลียปากก่อนจะแตะลิ้นลงบนเม็ดทับทิมสีหวานนั้นแล้วดูดดุน

อย่างแรงจนรุ่นน้องที่กัดเรียวปากของตนต้องส่งเสียงออกมาอย่างกลั้นไม่อยู่
   






                 "อ๊า.. อ อื๊อออม์.. อย่า.. อื้ออ!" เสียงที่น่าอายเงียบลงกระทันหันเมื่อบอนนี่เงยขึ้นมาประกบจูบที่เรียวปากบางนั้น

ลิ้นของบอนนี่เล็มเลียเรียวปากนุ่มเพื่อให้อีกคนเปิดปากแต่อีกคนกลับปิดปากแน่น มือหนาลูบไล้ใต้ร่มผ้าก่อนจะขยี้ยอดอกสี

อ่อนอีกครั้งเพื่อให้บอนบอนเผยอปากก่อนที่ตนเองจะสอดลิ้นเข้าไปเก็บเกี่ยวความหวานภายใน ขณะที่มือก็ลูบไล้ทั่วร่างอีกฝ่าย

ไม่หยุดเพื่อปลุกปั่นอารมณ์หวาบหวาม
   






              "แฮ่ก.. อาห์.. พอ พ.. พอเถอะ ม..ไม่ไหว.. อื้ออห์.." เรียวปากบวมแดงที่เป็นอิสระเผยอขึ้นหอบหายใจพลางส่งเสียง

ขอร้องด้วยใบหน้าที่ทำให้อีกคนแทบสะกดกลั้นอารมณ์ไม่ไหว
   






               "ยิ่งนายทำหน้าแบบนั้น ฉันจะยิ่งควบคุมตัวเองไม่ได้นะรู้รึเปล่า.." พูดเสียงกระเส่าพร้อมกับเบียดสะโพกเข้าไปแทรก

ที่หว่างขาของรุ่นน้อง บอนบอนสะดุ้งทันทีเมื่อรู้สึกได้ถึงแก่นกายขนาดไม่น้อยเลยที่ค่อยๆตื่นตัวขึ้นมา บอนนี่ใช้โอกาสนั้นสอด

มือเข้าไปในกางเกงของบอนบอน สัมผัสแก่นกายขนาดกลางที่กำลังจะตื่นตัวแล้วใช้นิ้วโป้งไล้วนรอบปลายแก่นกายนั้นเบาๆก่อน

จะค่อยๆเพิ่มน้ำหนักขึ้น
   







               "อื้อ..  ส.. เสียว.. อ๊ะ.." ส่งเสียงครางหวานออกมาอย่างกลั้นไม่ได้ มือที่เคยถูกตรึงไว้เหนือหัวตอนนี้กลับจับไหล่

ของผู้กระทำไว้แน่นเพื่อประคองร่างตัวเองไม่ให้ทรุดลงไป บอนนี่เงียบกริบในขณะที่กำลังปรนเปรอบอนบอนด้วยความรู้สึกหวาบ

หวาม ร่างที่ตอบสนองการปรนเปรอช่างดูเย้ายวนและเซ็กซ์ซี่จนบอนนี่แทบจะคุมสติตัวเองไม่อยู่
   






                  "อย่ายั่วให้มากนัก จะไม่ไหวอยู่แล้ว" บอนนี่กัดฟันข่มความรู้สึกพลางคุกเข่าลงกับพื้นก่อนจะถอด

กางเกงและชั้นในของบอนบอนออก เผยให้เห็นแก่นกายสีหวานที่แข็งตัวเพราะการปลุกเร้า
   





                "จ.. จะทำอะไร! อ๊ะ.." บอนบอนครางออกมาเมื่อบอนนี่ค่อยๆแตะลิ้นลงบนแก่นกายของตัวเองก่อนจะใช้ปากครอบ

ลงไปแล้วเริ่มขยับ มือเรียวปิดปากแน่นแต่เสียงครางก็ยังคงเล็ดลอดออกมาให้ได้ยิน
   






                "ด.. เดี๋ยวสิ ฮื้อ.. ไม่ อ๊ะ! ซี๊ด.." กายขาวบิดเร้าด้วยความเสียวซ่านเมื่ออีกคนไล้เลียตามแนวเส้นเลือดของแก่นกาย

เล็กก่อนจะเลียส่วนปลายที่เริ่มมีน้ำปริ่มแล้วงับเบาๆจนตนเองสะดุ้งเฮือกด้วยความหวาบหวาม บอนนี่ครอบริมฝีปากลงไปอีกครั้ง

ฟันขาวครูดแก่นกายเล็กเบาๆทุกครั้งในยามที่บอนนี่ขยับปากทำให้บอนบอนกัดปากเชิดหน้าขึ้นตามแรงอารมณ์
   






                             
                "ไม่ แฮ่ก.. อ๊ะๆ.. ไม่ไหว.. ไม่ไหวแล้ว อ..  อ๊า!!" ทั้งร่างสั่นกระตุกก่อนจะพ่นน้ำสีขาวขุ่นออกมาในปากของบอนนี่

เจ้าตัวกลืนลงไปอย่างไม่รังเกียจก่อนจะลุกขึ้นมองบอนบอนด้วยสายตาเอาจริง บอนบอนกลืนน้ำลายของตนอย่างฝืดคอ
   






                 "ฉันไม่ไหวแล้ว ขอเถอะนะ"
   






                "ขออะ.. อื้อออ!" เรียวปากสวยถูกปิดด้วยริมฝีปากของอีกฝ่าย ในขณะที่มือหนาก็แตะไปที่ปากช่องทางอ่อนนุ่มก่อน

จะค่อยๆแทรกเข้าไป บอนบอนส่งเสียงร้องอู้อี้ในลำคอด้วยความเจ็บปวด ปลายเล็บจิกลงที่ไหล่ของรุ่นพี่เพื่อระบายความเจ็บ

ปวด บอนนี่ขยายช่องทางอ่อนนุ่มซักพักก่อนจะถอนนิ้วออก
   






                 "เจ็บหน่อยนะ"
   






                  "ไม่นะ โอ๊ย! อ.. อาห์.." บอนบอนร้องเสียงหลงด้วยความเจ็บปวดเมื่อบอนนี่ปลดกางเกงออกและนำแก่นกายใหญ่

โตแทรกเข้ามาในร่างของตนรวดเดียว เลือดที่เกิดจากการฉีกขาดค่อยๆหยดลงบนพื้น แขนเรียวของผู้ถูกกระทำโอบรอบคอของ

รุ่นพี่อย่างต้องการหาที่ยึดเหนี่ยว ขาทั้งสองข้างสั่นเหมือนไม่สามารถจะประคองตัวเองให้ยืนได้อีกต่อไป มือหนายกสะโพกเล็ก

ขึ้นมาให้อยู่ในระดับที่สามารถทำ 'กิจกรรม' ได้สะดวกแล้วให้ขาเรียวของบอนบอนเกาะสะโพกของตนเองไว้
   





                  "ทำตรงนี้ไม่สะดวกเท่าไหร่ อาห์.. แต่พอแก้ขัดได้หน่อย"
   






                "บ.. บ้า! แก้ขัดอะ.. อ๊ะ.. อื้ออห์.. อ๊า.. อ๊ะๆ.." เสียงครางหวานดังขึ้นทันทีเมื่อบอนนี่ค่อยๆขยับสะโพกเมื่อเห็นว่าอีก

คนเริ่มชินกับสิ่งแปลกปลอมที่อยู่ในช่องทางรักแล้ว และขยับเร็วขึ้นเรื่อยๆตามแรงอารมณ์
   




                 "อาห์.. แน่นชะมัด อื้อออม์.. รัดฉันแน่นๆสิบอนบอน" ครางพร่าในลำคอพลางร้องขอ บอนบอนหน้าแดงก่ำ เรียว

ปากฉ่ำเผยอหอบหายใจและส่งเสียงครางหวานออกมาข้างหูของรุ่นพี่ นิ้วเรียวจิกลงที่แผ่นหลังกว้างเพื่อระบายความเจ็บปวดและ

เสียวซ่านจากการร่วมรัก
   




             
                  "อ๊ะๆๆ.. อื๊อออม์.. จะ.. จะไม่ไหวแล้ว อ.. แฮ่ก.. อ๊า.. ซี้ดดด.. อ๊ะๆๆ.."
   





                   "น่ารัก ซี้ดดดด อึก.. น่ารักมาก.." บอนนี่บดจูบเรียวปากฉ่ำเยิ้มก่อนจะเลื่อนริมฝีปากมาขบเม้มที่ติ่งหูแล้วไล้เลีย

ใบหูเล็ก มือทั้งสองขยำสะโพกเล็กก่อนที่มือนึงจะเลื่อนมาขยี้ยอดอกสีสด เสียงครางหวานที่ดังออกมาไม่หยุดและร่างกายที่เริ่ม

จะสั่นกระตุกบ่งบอกว่าคนตัวเล็กกว่าใกล้จะปลดปล่อยแล้ว บอนนี่ผ่อนจังหวะทันที
   






                  "อ.. ผ่อนทำไม อ๊ะ.. อึก.."
   





                   "จะให้เสร็จง่ายๆได้ไง อาห์.. นายยังไม่ได้ตอบคำถามฉันเลยนะ" คำพูดของบอนนี่ทำเอาบอนบอนหน้าแดงก่ำ

เจ้าตัวเอ่ยเสียงสั่น
   





                 "ม.. ไม่ ไม่ชอบ อ๊ะ.. ไม่ชอบซักนิด"
   




                  "..."
   





                  "แต่ อ.. แต่ว่า รักเลยต่างหาก อ.. อ๊า! อื๊อออม์.. เบา อ.. เบาหน่อย ซี้ดดดด.. อ๊ะๆๆ... อึก.." บอนบอนเริ่มส่งเสียง

ครางอีกครั้งเมื่อบอนนี่ดันตัวเองพิงผนังพร้อมกับขยับสะโพกใส่ไม่ยั้ง ริมฝีปากบดจูบลงมาซ้ำแล้วซ้ำเล่าที่เรียวปากสวย ครั้งนี้

บอนบอนจูบตอบและขยับสะโพกรับอย่างเต็มใจ เสียงครางของทั้งสองดังอื้ออึงไปทั่วบริเวณ
   





                  "อื้ออออม์... จะไป อาห์ จะไปแล้ว ซี้ดดดด... อ๊ะๆๆๆ.. แฮ่ก.. อื๊อออม์.. อ.. อ๊า!" บอนบอนกัดปากแน่นพร้อมกับ

ปลดปล่อยน้ำรักสีขาวขุ่นออกมาเปรอะหน้าท้องของรุ่นพี่
   





               "ป.. ปล่อย ปล่อยผมได้แล้ว อ.." ผู้เป็นน้องพูดไปหอบไป บอนนี่ยิ้มก่อนจะส่ายหน้าเบาๆ แลบลิ้นเลียปากแล้วพูด

ประโยคที่ทำให้บอนบอนอ้าปากค้าง
   




                "แต่ฉันยังไม่เสร็จเลยนะ อีกอย่าง.. รอบเดียวมันพอซะที่ไหนกันหล่ะ"






             .




             .






             .
 





   


                 "อ๊า.. จะ.. จะทำให้ อึก.. ทั่วร้านเลยรึไง ซี้ดดด.. อ๊ะๆ.."
   






                 "อาห์.. ตอนนี้นายเซ็กซ์ซี่ที่สุดเลยรู้มั้ยบอนบอน อึก.. ซี้ดดด.."
   





                   "อย่ากระแทก อ๊ะ.. แรง มันเสียว อื๊ออม์.. อ๊า.."





   
                     .
   


                           


                      .






                   .

   







                    7.00  A.M.
   





                 "อื้ม.. วันแรกเธอก็ทำได้ดีมาก ฉันอาจจะพิจารณาเลื่อนเงินเดือนเธอก็ได้นะ เฮ้! นี่เธอฟังฉันอยู่รึเปล่า?!" ผู้จัดการ

ดุคุณที่ดูเหมือนจะเหม่อลอยอยู่ คุณสะดุ้งเบาๆแต่ก็พยักหน้า ผู้จัดการทำหน้าไม่ค่อยพอใจก่อนจะโบกมือไล่คุณ
   






               "เอาหล่ะ ไปได้แล้ว" สิ้นเสียงคุณก็ลุกขึ้นเดินออกไปโดยไม่พูดอะไรซักคำ คุณเดินออกมาจากห้องของผู้จัดการ

พร้อมกับคิดถึงเรื่องเมื่อคืนที่คุณได้เจอมา
   





                "อ๊ะ.. !! ค..คือ.." รู้ตัวอีกทีขาของคุณก็พามาหยุดที่หน้าหุ่นของบอนบอนและบอนนี่ที่ถูกนำออกมารับแขกซะแล้ว

คุณยิ้มแห้งๆให้ก่อนจะก้มหน้าคิดคำพูดก่อนที่จะเงยหน้าขึ้นมาคุยกับบอนบอนและบอนนี่ที่ดูเหมือนว่าจะรอฟังคำพูดของคุณด้วย

ความงงงวย
   






                "ม.. เมื่อคืน.. ฉัน.. ขอโทษนะ คือ.. ม..ไม่ได้ตั้งใจจะเห็น ต..แต่ว่าตรงนั้นมันมีกล้อง ละก็ต่อกับลำโพง..

ข.. ขอโทษจริงๆนะ! ฉ.. ฉันลบมันออกจากบันทึกไปแล้ว หวังว่า เอ่อ.. จะไม่โกรธฉันนะ" คุณทำท่าเหมือนจะร้องไห้เมื่อพูดจบ

ดูเหมือนว่าหุ่นทั้งสองจะอึ้งไปทั้งคู่ คุณรีบเดินออกมาจากที่ตรงนั้นทันทีเพราะกลัวหุ่นทั้งสองตัวจะจับผิดได้ อันที่จริงคุณบอกกับ

หุ่นทั้งสองตัวนั้นไม่หมด เพราะก่อนจะลบคุณก็เก็บคลิปพวกนั้นเอาไว้แล้วเรียบร้อย..
   






                   ...หวังว่าพวกเขาจะไม่รู้นะ.. T//^//T
    





                "พี่.. พี่คะ ช่วยเช็ดโต๊ะตรงนี้หน่อยได้มั้ยคะ?" ขณะที่คุณกำลังจะเดินออกจากร้านมีเด็กผู้หญิงคนนึงเรียกคุณไว้ให้

ช่วยเธอ คุณปฏิเสธไม่ลงจึงเดินไปขอผ้าเช็ดโต๊ะที่เคาท์เตอร์เพื่อมาเช็ดโต๊ะให้เด็กสาว
   




                  "เด็กเล็กๆนี่แย่จริงๆนะคะ ชอบกินไอศกรีมหกเลอะเทอะอยู่เรื่อยเลย เอ.. แต่แบบนี้ไม่เคยเห็นเลยนะคะ

พี่พอจะรู้ไหมคะว่ารสอะไร?" น้ำเสียงเจื้อยแจ้วของเด็กสาวที่ดังอยู่ข้างหูทำให้คุณชะงัก เมื่อคุณเห็นคราบนั้นคุณก็อ้าปากค้าง
   







                  ...คราบน้ำสีขาวขุ่นนั่นมัน..
   





                   ...หรือว่าจะ.. เป็น... ?!
   





                "กรี๊ดดดดดดดดดดด!!! ล.. เลือด!!! พี่คนนี้เลือดกำเดาพุ่ง!!! เรียกรถพยาบาลที!!!!!!"

   
   




                                                                            จบเถอะ...

                                                                      -      The END    -



ปล.หวังว่าจะชอบกันนะคะ ถ้าสื่อสารไม่รู้เรื่องก็ต้องขอโทษด้วย
ปลล.ซินรอคำติชมของคุณผู้อ่านอยู่นะคะ :')

ออฟไลน์ GBlk

  • ขอให้สรรพสัตว์จงมีความสุข
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1431
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +82/-43

ออฟไลน์ ♠DekDoy♠

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4512
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +421/-8
นึกว่าพี่ยามจะโดน แต่กลายเป็นพี่หุ่นเล่นกันเอง 555

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด