หัวข้อ: 18+[Butterfly Boy] ตกกระไดพลอยโจน:ตอน.17 :คู่หมั้น/2 Up.[13-May-16]

[Kawaii]

 โห..แม่แบบนี้ ไม่มีเยื่อใยเลย
ดีแล้วภูมิไม่ต้องกลับบ้านหรอก
อยู่กับภพให้ภพดูแลนะ แอบสงสาร
เจ้าภีมคงคิดถึงพี่ชายมาก

เป็นกำลังใจให้คนเขียนนะ
 

[ฟูจิซัน]

ตอนที่.13 : หนุ่มหล่อขอ..ตกน้ำ..!!

--------------------------------------

.....ภูมิยืนรอก้องภพอยู่ที่หน้าหอ ซักพักเขาก็ลงมาเปิดประตูพร้อมกับสีหน้ากวนๆ


"ไง คิดถึงกูใช่มะ" ก้องภพถามภูมิพร้อมสีหน้าทะเล้น แต่เขาก็ต้องหุบยิ้มเมื่อเห็นท่าทางของอีกฝ่ายที่ยืนนิ่งอยู่ตรงนั้น

เขาเดินเข้าไปกอดคอภูมิ "เป็นไร ป่ะขึ้นไปนอนกัน" ก้องภพพูดก่อนที่จะกอดคอพาภูมิขึ้นไปบนห้อง
ระหว่างทางภูมิเงียบไม่พูดอะไรซักคำ ทำให้เขาเกิดความกังวลขึ้นมาในใจ


"ไหนบอกกูดิ๊ มึงเป็นอะไร เงียบทำไม" ก้องภพดันตัวภูมิให้นั่งลงบนเตียง ส่วนตัวของเขาก็นั่งยองๆอยู่ตรงหน้าภูมิ


"ปิดไฟนอนเถอะ กูง่วงละ" ภูมิเอ่ยปากบอกก้องภพแล้วก็ขยับตัวไปนอนตรงที่ของตัวเอง ปล่อยให้ก้องภพงุนงงกับพฤติกรรมของฝ่ายตรงข้าม

ก้องภพเดินไปปิดไฟ แล้วก็ขึ้นมานอนบนเตียงข้างๆภูมิ ภูมิพลิกตัวมากอดก้องภพไว้แน่น
แค่นั้นเขาก็รู้แล้วว่า ภูมิคงคิดถึง ก็เลยเดินมาหามานอนด้วย หรือไม่ก็ภูมิอาจจะนอนคนเดียวยังไม่ชิน
ก้องภพได้แต่รวบตัวภูมิเข้ามากอดเอาไว้ไม่ได้พูดอะไรออกไป บางทีแค่การกระทำก็ทำให้เราเข้าใจอะไรได้โดยที่ไม่ต้องใช้คำพูด


"ไอ้ภพ" ภูมิเรียกก้องภพเบาๆ


"อือ ว่าไง" ก้องภพถามภูมิพร้อมกับเอามือลูบๆไหล่ภูมิสื่อถึงความห่วงใย


"ขอกอดหน่อย"


"มึงก็กอดกูอยู่นี่ไง"


"ก็เมื่อกี้กูลืมขอ"


"ฮ่าๆ กวนตีนละมึง กูถามจริงมึงเป็นอะไรป่ะเนี่ย มีปัญหากับแม่หรอ" ก้องภพถามภูมิ


"ไม่มีปัญหาอะไรหรอก กูแค่...นอนคนเดียวไม่ชินอ่ะ"


ก้องภพได้ยินคำตอบจากภูมิก็อมยิ้ม "เหอะๆ คิดถึงกูก็บอกมาเถอะ ใช่มะ" เขาถามภูมิพร้อมกับเอามือไปขยี้หัวภูมิเล่นด้วยความหมันเขี้ยว ภูมิก็ซุกหัวเข้าไปแนบกับหน้าอกของก้องภพ

ก้องภพแกล้งกอดภูมิจนแน่น


"พอแล้ว อึดอัด หายใจไม่ออก" ภูมิพูดแล้วก็พยายามดันตัวก้องภพให้ออกไป


ฝ่ายก้องภพก็ยอมปล่อยแล้วพลิกตัวกลับไปนอนหงาย แต่ก็ไม่วายยังดึงเอาตัวภูมิไปหนุนแขนของเขา


"เออ พรุ่งนี้มึงเลิกเรียนกี่โมงอ่ะ" ก้องภพถามภูมิ


"ก็สี่โมงเย็นอ่ะ"


"แล้วจะไปร้านเลยป๊ะ"


"ไม่รู้ดิ อาจจะไปเดินงานที่ถาปัตฯ ก่อนอ่ะ เห็นว่ามีงานอาร์ทสตรีท"


"มึงห้ามไปงานนี้ รีบไปที่ร้านเลย" ก้องภพรีบออกปากห้ามภูมิไปงาน


"ทำไมจะไปไม่ได้ว๊ะ งานเค้าก็ให้คนอื่นไปเดินนี่ อีกอย่างที่ร้านพี่พลอยกูเข้างานหกโมงมีเวลาตั้งเยอะ"


"เออ นั่นแหล่ะ กูบอกมาห้ามไป ก็ไม่ต้องไป"


"กูจะไป"


"ไอ้ภูมิ เชื่อกูบ้าง อย่าไป"


"นี่มึงจะห้ามกูทำไมเนี่ย กูไปเดินกับเพื่อนกู"


"เดินกับใครก็ห้ามไป"


"กูไม่พูดกับมึงละ นอนละ" ภูมิตัดปัญหาด้วยการนอนหันหลังให้ก้องภพ ยุติการทะเลาะเรื่องไปงานที่คณะสถาปัตฯ



-------------------------


ตอนเช้า ก้องภพปลุกภูมิ

"กลับหอไปอาบน้ำแต่งตัว ถ้ากูออกจากหอแล้วจะโทรไปบอก เดี๋ยวกูไปส่งที่คณะ" ก้องภพบอกภูมิ


"คร๊าบพ่อ"


"เรียกผัวดิ เรียกพ่อทำไม" ก้องภพบอกภูมิแล้วก็ยิ้มแบบกวนๆ


"กวนตีนนะมึง" ภูมิว่าก้องภพ


"อ่ะนี่กุญแจหอกับคีย์การ์ด เอาคืนไปเก็บไว้ ทีหลังจะได้ไม่ต้องให้กูลงไปเปิดประตูให้" ก้องภพยื่นกุญแจห้องกับคีย์การ์ดให้ภูมิ


ภูมิก็รับมาแล้วก็ลงจากหอ กลับห้องไปอาบน้ำเตรียมตัวไปเรียน

ขณะที่กำลังเดินขึ้นหอก็มีเสียงเรียกเขา


"ไอ้ภูมิ ไปไหนมาแต่เช้าเนี่ยมึง" ภูมิหันไปก็พบว่าเป็นปุณภพนั่นเองที่เรียกเขา


"ไปหอเพื่อนมาอ่ะ มึงอ่ะไปไหนมาแต่เช้า"


"ไปวิ่งมาหว่ะ"


"อ่อ เออ รีบเข้าไปอาบน้ำเลย หน้าแดงเชียวมึง" ภูมิแซวปุณภพ อีกฝ่ายก็ยิ้มให้


"แล้วนี่มึงไปเรียนยังไง ไปกับกูป่าว" ปุณภพชวนภูมิไปเรียนด้วย


"ไม่เป็นไรไว้วันหลังนะเดี๋ยวกูไปด้วย"


"นั่นแน่ ใครมารับว๊ะ หรือว่า ไอ้หน้าหล่อรองเดือนมหาลัยคนเมื่อวาน" ปุณภพแซวภูมิ


"พูดมากหว่ะมึงเนี่ย เจอกันที่คณะนะ" ภูมิบอกปุณภพก่อนที่จะเดินเข้าห้องไป


หลังจากอาบน้ำแต่งตัวเสร็จเรียบร้อย เขาก็เดินออกมารอก้องภพที่หน้าเซเว่น ซักพักก้องภพก็ขับมอไซค์มารับ
แล้วก็ไปส่งภูมิที่หน้าคณะ จนถึงตอนนี้เขาก็ยังโดนเพื่อนๆแซวอยู่เรื่อยๆ เรื่องที่ชอบไปไหนมาไหนกับก้องภพ


"เฮ้ย ไอ้ภูมิ วันนี้เลิกเรียนมึงว่างป่าวว๊ะ" นายเบียร์ถามภูมิ


"อืม ว่างนะ ว่างถึงห้าโมงครึ่งอ่ะ หกโมงกูต้องไปทำงาน"


"ดีเลยกูจะชวนไปเดินงานที่ถาปัตฯ"


"เออ กูก็ว่าจะมาชวนพวกมึงไปเหมือนกัน" ภูมิบอกเพื่อนๆ


"หนุ่มๆไปไหนกันจ๊ะ เค้าขอไปด้วยน๊า" ขจีเข้ามาถามภูมิกับเพื่อนๆ


"ไปงานที่ถาปัตนอ่ะขจี ไปด้วยกันมั๊ย ตอนเลิกเรียน" ภูมิตอบขจีพร้อมกับชวนขจีกับรัศมีไปด้วยกัน


"ไปสิ ถาปัตฯมีแต่หนุ่มหล่อๆ ฟิน ไม่เหมือนแถวนี้"


"โห.....พูดให้มันดีๆหน่อยนะขจี ไหนแถวนี้มีใครบ้างที่ไม่หล่อ ห๊ะ ดูดิ๊ ไหนใครไม่หล่อ" นายเบียร์พูดกวนใส่ขจี


"คนอื่นหล่อหมด ยกเว้นนายอ่ะเบียร์" ขจีตอบโต้บ้าง


"เอาหล่ะๆ อย่าทะเลาะกันๆ ไปเข้าเรียนกันเถอะ" ปุณภพชวนเพื่อนๆไปเข้าเรียน


หลังจากเรียนเสร็จตอนสี่โมงเย็นภูมิกับเพื่อนๆประกอบไปด้วย ขจี รัศมี ปุณภพ นายเบียร์ นายมาร์ค ก็ไปเดินงานอาทสตรีทที่คณะสถาปัตฯกัน ในงานก็จะเป็นการออกร้านของนักศึกษา มีร้านของกิน ซุ้มเล่นเกมส์ มีดนตรีสดให้ฟังในบรรยากาศสบายๆ

"เฮ้ยๆ ดูนี่ดิ หนุ่มหล่อขอตกน้ำ เกมส์อะไรว๊ะ" นายมาร์คส่งใบปลิวที่ได้รับแจกมาให้เพื่อนๆดู


"ว๊ายย น่าไปเล่นอ่ะ ไปกันเถอะ นะๆ ขจีขอร้อง" ขจีพอเห็นรายละเอียดในใบปลิวก็กระตือรือร้นที่จะไปเล่นเกมส์นี้ทันที


"แหม่ ขจีนี่ไม่เบาเลยนะเรา ฮ่าๆ" นายมาร์คแซวขจี


"กูเคยเห็นมันมีแต่สาวน้อยตกน้ำ แต่นี่มันหนุ่มหล่อตกน้ำ ฮ่าๆ" ปุณภพพูดแล้วก็หัวเราะ


"เออ นั่นดิ แต่ก็น่าสนใจดี ป่ะๆ" นายเบียร์บอกเพื่อนๆ


หลังจากนั้นทั้งกลุ่มก็พากันเดินไปตามลายแทงในใบปลิว ไม่นานก็เจอกับซุ้ม "หนุ่มหล่อขอตกน้ำ"
ตรงหน้าซุ้มมีคนเยอะพอสมควร โดนเฉพาะสาวๆนี่ยืนอยู่เพียบ มีเสียงเฮมาเป็นระยะๆ


"นี่ขจีได้มาแล้วลูกบอลป่ะไปปาใส่หนุ่มหล่อกันเถอะ" ขจีวิ่งมาหาเพื่อนๆในมือก็โชว์ลูกเทนนีสที่ได้มา3ลูก


"แหม่ ขจีนี่เร็วจริงๆเลยนะ" นายมาร์คแซวขจี อีกฝ่ายก็ทำท่าเขินๆ


"เฮ้ย ไอ้ภูมิ นั่นมันไอ้ภพของมึงนี่หว่า" นายเบียร์พูดพร้อมกับชี้มือให้ภูมิมองไปตรงซุ้มเกมส์


เขามองตามที่เบียร์บอกก็เห็นก้องภพนั่งอยู่ในนั้น ก้องภพถอดเสื้อใส่เพียงกางเกงขาสั้นเผยให้เห็นผิวขาว หน้าอกแน่นๆมีกล้ามเนื้อ โชว์ซิคแพคเป็นที่ถูกตาถูกใจสาวแท้สาวเทียมที่มาเล่นเกมส์ ข้างๆกันก็มีเพื่อนนั่งอยู่ด้วย ทุกคนหน้าตาหล่อสมกับชื่อเกมส์


ภูมิยิ้มที่มุมปาก พร้อมกับขอลูกเทนนิสหนึ่งลูกจากขจี เขาเดินเข้าไปที่หน้าซุ้มเกมส์ ก้องภพมองมาเห็นภูมิก็ตกใจ แต่เขาก็ทำอะไรไม่ทันซ๊ะแล้ว เมื่อภูมิปาลูกเทนนิสในมือเข้าเป้า ทำให้ก้องภพตกลงไปในถังน้ำ


ตู้มมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม.............!!!!!!


ทุกคนหัวเราะที่เห็นก้องภพตกน้ำ ภูมิเองก็เช่นกัน ก้องภพพาตัวเองปีนขึ้นมาจากถังน้ำพร้อมกับมองมาที่ภูมิด้วยความแค้น
ภูมิก็ทำหน้าทะเล้นใส่ก้องภพ ก้องภพขึ้นไปนั่ง ภูมิก็ปาใส่ก้องภพอีก ทำเอาชายหนุ่มตกน้ำเป็นครั้งที่สองถามกลางเสียงเฮฮา
หัวเราะด้วยความชอบใจจากคนอื่นๆ ก้องภพขึ้นมาจากน้ำได้ก็ชี้หน้าภูมิพร้อมกับทำปากขมุบขมิบ ภูมิก็ได้แต่ทำหน้ากวนใส่


"เดี๋ยวกูไปซื้อลูกบอลมาปาบ้างดีกว่า แกล้งไอ้ภพมัน ฮ่าๆ" นายเบียร์พูด


หลังจากนั้นก้องภพก็ต้องตกน้ำอีกหลายครั้ง จากฝีมือของนายเบียร์ นายมาร์ค แล้วก็ปุณภพ ส่วนขจีกับรัศมีก้ได้แต่ยืนฟินกับหนุ่มหล่อที่อยู่ตรงหน้า


หลังจากปาหนุ่มหล่อกันจนหนำใจ ทั้งกลุ่มก็พากันไปเดินงานในโซนอื่นๆ พอห้าโมงครึ่ง ภูมิก็ขอตัวจากเพื่อนๆเพื่อไปทำงานที่ร้านพี่พลอย ในขณะที่เขาเดินกลับออกมาจะไปรอรถ ก็เจอกับก้องภพ


"ปากูไม่ยั้งเลยนะ" ก้องภพเอ่ยปากทักภูมิ ภูมิหันไปมองก็เห็นก้องภพเปลี่ยนเสื้อผ้าเรียบร้อยแล้ว


"ก็มันเป็นเกมส์ นี่กูยังอยากปาอีกนะเนี่ย ฮ่าๆ"


"เออ ทีใครทีมันนะมึง กูบอกแล้วว่าอย่ามาๆ"


"นี่มึงห้ามกูมาเพราะงี้อ่ะหรอ กลัวมาเจอมึงนั่งเป็นหนุ่มหล่อขอตกน้ำอ่ะนะ"


"ก็เออดิ...รุ่นพี่ให้กูมาช่วยนั่งอ่ะ" ก้องภพตอบภูมิด้วยอารมณ์เซ็งๆ


"แล้วมึงจะไปไหนเนี่ย ทำไมไม่ไปนั่งตกน้ำต่ออ่ะ"


"ก็ไปร้านกับมึงไง หนาวจะตายใครจะไปนั่งได้นาน จะเป็นหวัดป่าวก็ไม่รู้"


"เออๆ มึงจะกลับไปอาบน้ำก่อนมั๊ย เดี๋ยวไม่สบายขึ้นมา"


"อืม งั้นไปห้องกูก่อนนะ" ก้องภพบอกภูมิ


.....ก้องภพกลับมาอาบน้ำที่ห้อง ภูมิก็นอนรออยู่บนเตียง ก้องภพออกจากห้องน้ำมา เขาก็เดินมาที่เตียงพร้อมกับล้มตัว
ทับลงไปบนตัวของภูมิ

"วันนี้มึงแกล้งกู ต้องเอาคืน" ก้องภพพูดพร้อมกับซุกหน้าไปที่ซอกคอของภูมิ

ภูมิด้วยความที่ไม่ทันตั้งตัวก็ พยายามขัดขืน ดันตัวก้องภพให้ออกไป


"หยุดเลยไอ้ภพ ต้องไปทำงาน"


"ถ้าไม่ไปทำงาน มึงจะให้กูใช่ป่ะ"


"ไม่ให้"


"งั้นกูข่มขืน"


"อย่า...ไอ้ภพ!!!! ปล่อยกู"


"หยุดไม่ได้ละ"


"เดี๋ยวไปทำงานไม่ทัน"


"เออ ก็ได้ว๊ะ แต่คืนนี้มึงไม่รอดแน่" ก้องภพบอกภูมิด้วยน้ำเสียงหื่นๆ เขามองหน้าภูมิพร้อมกับก้มหน้าเอาจมูกโด่งๆมาชนกับจมูกของภูมิ


"ไม่ กูไม่ให้"


"มึงจะขัดใจกูได้หรอ" ก้องภพบอกภูมิ แล้วก็ลุกขึ้นไปใส่เสื้อผ้า ภูมิมองตามไปด้วยความเซ็งกับคำพูดของก้องภพ


หลังจากนั้นทั้งสองคนก็พากันไปที่ร้านพี่พลอย ภูมิไปถึงก็ทำงาน ส่วนก้องภพก็นั่งสังเกตุการณ์แฟนตัวเองอยู่ที่เค้าเตอร์
บางทีก็ไปช่วยภูมิเสิร์ฟอาหารบ้าง ภูมิเองเวลาเดินผ่านก้องภพแล้วรู้สึกว่าตัวเองถูกจับตามองก็จะเกร็งๆ

จนเขาต้องเข้าไปบอกก้องภพ "อย่ามองตามได้ป่าวว๊ะ"


"ไม่ได้" ก้องภพตอบด้วยน้ำเสียงกวนๆ


"กูไม่ชอบโดนใครจ้องมองแบบนี้"


"กูก็ไม่ชอบใครให้มาห้ามกู" ก้องภพตอบภูมิ ภูมิก็เลยต้องเป็นฝ่ายเงียบ เพราะขี้เกียจต่อความยาวสาวความยืด

ภูมิไปทำหน้าที่เสิร์ฟอาหารต่อ เขาเดินผ่านก้องภพที่กำลังก้มหน้ากินอะไรบางอย่างอยู่


"กินไรอ่ะ" ภูมิชะโงกหน้าไปถามก้องภพ


"ข้าวเหนียวมะม่วง กินมะ" ก้องภพเงยหน้ามาตอบภูมิในปากเคี้ยวข้าวเหนียวมะม่วงตุ้ยๆ


"กินดิ"


"อ่ะ กูป้อน"


"กินเองได้เอาช้อนมา"


"กูป้อน" ก้องภพยังดื้อที่จะป้อนภูมิ


"เออๆ ก็ได้" ภูมิจำใจต้องยอมให้ก้องภพป้อน เขาอ้าปากงับข้าวเหนียวมะม่วงที่ก้องภพป้อนให้


"อุ๊ย..น้องภพ อะไรกันเนี่ยมีป้อนด้วยอ่า" รุ่นพี่ผู้หญิง ที่ภูมิเข้าใจว่าอาจจะเป็นรุ่นพี่คณะของก้องภพ เข้ามาแซว


"อ้าวพี่ฟ้า สวัสดีครับ มาทานข้าวหรอครับพี่"


"ใช่จ๊ะ มาเลี้ยงสายรหัสด้วย"


"ขอบคุณนะครับพี่ที่มาอุดหนุนร้านผม"


"จ๊า แต่ว่า นี่ใครอ่ะ มีป้อนกันด้วย" รุ่นพี่ก้องภพถาม พร้อมกับหันมายิ้มให้ภูมิ  ภูมิก็ยิ้มตอบก่อนที่จะขอตัวออกมาหลังร้าน
ปล่อยให้ก้องภพตอบคำถามรุ่นพี่ไปเอง


....หลังจากปิดร้านแล้ว ก้องภพก็มาส่งภูมิที่หอ


"คืนนี้ไปนอนกับกูป่าว"


"ไม่อ่ะ"


"นอนคนเดียวได้แน่นะ อย่าร้องไห้หากูกลางดึกหล่ะ"


"ไม่หรอก กูไม่ใช่เด็กนะ"


"แล้วเมื่อวานเด็กน้อยที่ไหนเดินไปหากูถึงที่หอว๊ะ ห๊ะ ไอ้เด็กน้อย" ก้องภพพูดพร้อมกับเอามือมาขยี้ผมบนหัวของภูมิ


"เออน่า วันนี้กูนอนได้ไม่ต้องห่วง" ภูมิตอบก้องภพพร้อมกับเอามือก้องภพออกจากหัวตัวเองก่อนที่จะจัดทรงผมให้เรียบร้อย


ก้องภพก็ยิ้มๆ พยักหน้าให้ภูมิแล้วก็ขี่มอไซค์กลับหอไป ภูมิมองตามก้องภพจนเลี้ยวเข้าซอย เขาก็หันหลังกลับเดินไปที่หอเช่นกัน

[mukmaoY]

อ่าว ยังไม่ได้เอาคืนเลย

[iceman555]

อีก้องภพตกน้ำ  อิอิ สมน้ำหน้า

[thanapontigy]

ดีงามค่ะ 

[❣☾月亮☽❣]

กิ๊วๆหนุ่มน้อยตกน้ำระวังจะเป็นไข้นะ. อดกินภูมิหลายรอบแล้วน่าสงสารจัง
สังเกต ไม่มีสระอุ วะ ไม่มีไม้ตรี เหมือนกับคำว่านะนั่นแหละค่ะ

[Kawaii]

ฮ่าๆ หนุ่มหล่อตกน้ำ ภูมิกับเพื่อนๆคงปานายภพจนมันส์
สะใจเลยสินะ นึกภาพตามแล้วขำอ่ะ ฮ่าๆ
แล้วเมื่อไหร่ภพจะได้เอาคืนน๊า ถ้าเค้าเอาคืนบ้าง
ห้ามงอแงนะภูมิ

 

[padloms]

เดี๋ยวภูมิได้โดนข่มขืนจริงๆ 55

[ฟูจิซัน]

ตอนที่.14 : จิบชา..ลาเดือน/1

--------------------------------------

....ผ่านไปหนึ่งเดือนสำหรับการแยกมาอยู่หอใหม่ ภูมิเริ่มจะคุ้นเคยกับการอยู่หอคนเดียวแล้ว แต่นั่นไม่ใช่ปัญหาเพราะเขา
ยังมีเพื่อนอย่างปุณภพอยู่ห้องข้างๆ บางวันที่ก้องภพไม่มีเรียนตอนเช้า ภูมิก็จะไปเรียนพร้อมกับปุณภพ แต่ถ้าวันไหนทั้งภูมิ
และก้องภพมีเรียนพร้อมกันก็อย่าหวังว่าภูมิจะได้ไปพร้อมคนอื่นเพราะก้องภพไม่ปล่อยเขาแน่นอน

..อีกไม่กี่วันคณะของภูมิจะมีการจัดงานประจำปีของคณะขึ้น ชื่อว่า "งานจิบชา..ลาเดือน" ซึ่งงานนี้เป็นงานประจำปีของคณะวิทยาศาสตร์ จะจัดขึ้นในวัน แรม14ค่ำ ของเดือน3 ของทุกปีจะเป็นการจิบน้ำชาภายใต้คืนพระจันทร์ข้างแรมเพื่อส่งพระจันทร์เข้าสู่ความมืดมิด ภายในงานจะมีลานกว้างปูเสื่อแล้วก็มีโต๊ะญี่ปุ่นเล็กๆซึ่งจะมีแค่100โต๊ะ จะมีการขายบัตรเข้างานโต๊ะละ600บาทนั่งได้โต๊ะละ6คน ซึ่งก็จะต้องมีการจองโต๊ะกันล่วงหน้า แล้วก็มีเวทีดนตรีพร้อมกับการแสดงของตัวแทนภาควิชาต่างๆ แล้วก็ตัวแทนจากชุมนมต่างๆในมหาวิทยาลัย แล้วแต่ว่าใครจะส่งการแสดงมาร่วมสนุกบ้าง การแสดงบนเวทีก็จะสลับกับการร้องเพลงของวงดนตรีนักศึกษา ส่วนอื่นๆของงานก็จะมีซุ้มของกินจากภาควิชาต่างๆของคณะวิทยาศาสตร์ ซุ้มเกมส์ปาโป่ง ยิงเป้า โยนห่วง ซึ่งในปีนี้ภาควิชาที่ภูมิเรียนได้แบ่งงานให้กับสาขาวิชาต่างๆ โดยสาขาวิชาของภูมินั้นชั้นปีที่1ได้รับมอบหมายจากรุ่นพี่ให้ขายของกิน อีกสาขานึงได้ทำซุ้มเกมส์ วันนี้ภูมิกับเพื่อนๆก็เลยประชุมกันว่าจะขายอะไร แล้วก็ได้ข้อสรุปว่า จะขายมะม่วงน้ำปลาหวาน ซึ่งเป็นของกินเล่นได้น่าจะขายดี สำหรับน้ำชาพระเอกของงานนั้นทางสโมรสรนักศึกษาคณะวิทยาศาสตร์จะทำขายเอง


"ภูมิ เดี๋ยวพรุ่งนี้เราไม่มีเรียนตอนบ่าย ไปหามะม่วงกันมั๊ย" ขจีถามภูมิตอนทานข้าวเที่ยง


ภูมิเงยหน้าขึ้นมามองขจี ในขณะที่เขากำลังเคี้ยวข้าวอยู่  "อืม" เขาตอบไปแค่นั้นก่อนที่จะกลืนข้าวคำนั้นลงไป


"แถวนี้มีมะม่วงขายด้วยหรอ" ภูมิถามขจี


"ถ้าไปซื้อที่ตลาดต้องแพงแน่ๆเลย ขจีอยากได้แบบซื้อจากสวนโดนตรงเลยอ่ะน่าจะได้ราคาถูกกว่าท้องตลาดนะ"


"เก็บเงินจากเพื่อนๆได้ครบยังอ่ะครับรัศมี" ปุณภพหันไปถามรัศมีในฐานะที่เธอคือเหรัญญิกของห้องเป็นผู้ที่คอยเก็บเงินจากเพื่อนๆเพื่อเอามาทำกิจกรรมต่างๆ


รัศมีหยิบสมุดบัญชีขึ้นมาเปิด แล้วก็เงยหน้าขึ้นมาพร้อมรอยยิ้ม "เหลือนายปุณภพ ยังไม่ได้จ่าย"


"ห๊ะ...ไอ้ภพมึงยังไม่จ่ายแล้วทำเป็นมาถาม จะเบี้ยวหรอมึง ห๊ะ ห๊ะ" นายมาร์คว่าปุณภพแล้วก็เอามือไปตบหัวจนอีกฝ่ายต้องหลบหนีพร้อมกับทำหน้าแหยๆ


"อ่ะ สองร้อยใช่ป่ะ นี่ครับปุณภพจ่ายละนะ" ปุณภพยื่นเงินให้รัศมีพร้อมกับยิ้มแบบเขินๆ เพื่อนคนอื่นๆก็ขำๆกับท่าทางของเขา


"แถวแปดริ้วน่าจะมีสวนมะม่วงอยู่นะ ใกล้ๆแค่นี้กูว่าพวกเราไปซื้อกันเองก็ได้" นายเบียร์บอกเพื่อนๆ


"อืม งั้นเอางี้พรุ่งนี้เรียนเสร็จ กินข้าวเที่ยงเสร็จเราไปหาซื้อมะม่วงกัน ส่วนเรื่องพริกเกลือกับน้ำปลาหวานเดี๋ยวให้พวกก้อยกับฟ้าเป็นคนทำมาละกันเนอะ พวกเรารับผิดชอบแค่มะม่วงก็พอ เดี๋ยวขจีจะไปบอกพวกนั้นเอง" ขจีบอกเพื่อนๆ


ขณะนั้นก้องภพก็ได้โทรมาหาภูมิ เขาเลี่ยงออกมาจากเพื่อนๆเพื่อรับสายของก้องภพ


"ว่าไงมึง" ภูมิถามก้องภพ


"เมียครับพูดกับผัวเพราะๆหน่อยสิครับ" ก้องภพยั่วอารมณ์ภูมิด้วยคำพูด ทำเอาเขาคิ้วขมวดด้วยความไม่สบอารมณ์
ถึงเขาจะเป็นฝ่ายเสียเอกราชให้ก้องภพแต่เขาก็รู้สึกไม่โอเคกับสถานะเมียที่ก้องภพมอบให้เลยซักนิด


"โทรมาแค่กวนตีนใช่ป่ะ ถ้าโทรมาแค่นี้กูวางนะ"


"เห้ยๆอย่าเพิ่งดิ กูจะถามว่าวันนี้เลิกเรียนกี่โมง"

ภูมิได้ยินคำถามก็ถอนหายใจ เพราะเขารู้อยู่แล้วว่า คนอย่างก้องภพนั้นจำเวลาเรียนของเขาได้แม่นยำทุกวัน แต่ที่โทรมานี่ก็คงเพราะอยากคุยหรือแค่มากวนตีนมากกว่า


"มึงจำได้จนขึ้นใจละนี่ยังจะโทรมาถามอีกทำไมว๊ะ"


"เฮ้อ มึงนี่รู้ทันกูอีกละ เออๆ เรียนเสร็จรอหน้าคณะละกันเดี๋ยวกูไปรับ" ก้องภพบอกภูมิแล้วก็วางสายไป


ภูมิกลับไปหาเพื่อนๆที่โต๊ะ ตอนนี้จากกลุ่มเล็กๆก็กลายเป็นกลุ่มใหญ่เพราะเพื่อนๆมาคุยกันเรื่องงานจิบน้ำชา


"นี่ไงไอ้ภูมิมาพอดีเลย" นายป๊อบประธานภาควิชาปีหนึ่งเดินเขามาหาแล้วก็กอดคอพาภูมิเข้าไปที่กลุ่ม

ภูมิเองก็ทำหน้า งงๆ


"มีอะไรว๊ะป๊อบ" ภูมิหันไปถามป๊อบ


"คืองี้ พี่นายกสโมสรนักศึกษาฝากให้เรามาหาคนไปเสิร์ฟน้ำชาอ่ะ เราก็ว่าจะเอานาย ไอ้ภพ ไอ้เบียร์ ไอ้มาร์คนี่แหล่ะไปเป็นตัวแทนปีหนึ่งภาควิชาเราช่วยเสิร์ฟ"


"โหยยย..ป๊อบ เอาไปหมดแล้วซุ้มเราขายมะม่วงใครจะช่วยขายอ่ะ"


"เออ นั่นดิ ทำไมสโมฯไม่หาคนอื่นหล่ะ"


"เราไม่ให้อ่ะป๊อบ สี่คนนี้เด็ดสุดเลยนะ ถ้าไม่อยู่ซุ้มใครจะมาซื้อมะม่วงเรา"


"อ่าๆ ใจเย็นๆครับเพื่อนๆ ฟังป๊อบก่อนนะ ป๊อบแค่ขอตัวไปช่วยตอนงานเริ่มอ่ะตอนเปิดงานอ่ะ แล้วหลังจากนั้นก็กลับมาช่วยเพื่อนๆได้" นายป๊อบบอกเพื่อนๆให้เข้าใจ


"อ๋อ...งั้นก็แล้วไปนึกว่าเอาไปทั้งคืน ถ้าอย่างนั้นเราไม่ยอมหรอก" ขจีบอกนายป๊อบ นายป๊อบก็ยิ้มๆ


"โอเคนะภูมิ ภพ เบียร์ มาร์ค เดี๋ยววันงานเราจะมาตามนะ" นายป๊อบบอกทั้งสี่คน


"เออ แล้วถ้าขาดเหลืออะไรบอกป๊อบได้นะเรื่องโต๊ะ เต๊นท์ เดี๋ยวป๊อบจัดการให้"


"ได้จ้าป๊อบสุดหล่อ"


"แหม่ขจี เมื่อกี้ยังทำว่าจะกินหัวไอ้ป๊อบอยู่เลยตอนนี้มาหวานใส่เชียวนะมึง" นายเบียร์แซวขจีเพื่อนๆก็หัวเราะกัน


หลังจากเรียนวิชาสุดท้ายเสร็จ ภูมิก็เดินออกมารอก้องภพที่หน้าคณะ พอมาถึงเขาก็เจอก้องภพจอดมอเตอร์ไซค์รออยู่แล้ว


"รอนานป่าว" ภูมิเอ่ยปากถามก้องภพแล้วก็ขึ้นไปนั่งซ้อนท้าย


ก้องภพหันหน้ามามองแล้วก็หันกลับไปก่อนที่จะสตาร์ทรถพาภูมิไปที่ร้านพี่พลอย


ไร้คำตอบจากก้องภพ.....!!!!! ภูมิก็เลยนั่งซ้อนท้ายไปเงียบๆจนถึงร้าน


ในขณะที่ทั้งสองคนพากันเดินเข้าไปทางหลังร้าน ก้องภพก็คว้าข้อมือของภูมิเอาไว้ ภูมิหันไปมอง


"มีไร จะรีบไปทำงาน"


"คืนนี้กูไปนอนด้วยนะ" ก้องภพบอกภูมิ


"อือ ปล่อยกูได้ละ" ภูมิบอกก้องภพแล้วก็สะบัดแขนจนหลุดแล้วเขาก็เดินเข้าร้าน


"เฮ้อ ได้ลองซักทีถุงยางใหม่อุตส่าห์ซื้อมา" ก้องภพพูดไล่หลังภูมิ เขาได้ยินก็ถึงกับหยุดชะงักแล้วก็เดินกลับไปหาก้องภพ


"มึงว่าอะไรนะเมื่อกี้ ถุงยางอะไร" ภูมิถามก้องภพ ในขณะที่อีกฝ่ายเอาแต่ทำหน้ากรุ้มกริ่ม อมยิ้มกวนประสาท


"จะรีบไปทำงานไม่ใช่หรอ ไปดิ" ก้องภพพูดแล้วก็ผลักตัวภูมิให้เดินไปร้าน


"ไม่ไป บอกกูก่อนว่าถุงยางอะไร ไม่งั้นมึงไม่ต้องไปนอนกับกูเลยคืนนี้"


"อ๊ะๆ มะกี้มึงบอกกูเองนะครับว่าไปนอนได้ อย่ากลับคำพูดสิครับ" ก้องภพกวนประสาทภูมิอีกครั้งพร้อมกับกอดคอพาภูมิเข้าร้าน


"ก็มึงมีถุงยางอ่ะ"


"โอเคกับมึงกูไม่ใช้ก็ได้"


"เอาไปใช้กับคนอื่นหรอ" ภูมิหยุดเดินแล้วหันไปถามก้องภพ


"ป่าวคร๊าบบบบ นี่กูดีใจนะเนี่ยที่มึงหึงกูอ่ะ" ก้องภพพูดด้วยความดีใจ แต่ภูมิกลับทำหน้างอใส่


"ไป ตั้งใจทำงาน เดี๋ยวคืนนี้พี่ให้รางวัล" ก้องภพตบไหล่ภูมิก่อนที่จะปล่อยภูมิไปทำงาน



"แหม่น้องภพ ตั้งแต่น้องภูมิมาทำงานที่ร้านเนี่ย น้องภพเข้าร้านแทบทุกวันเลยนะ" พี่แม่ครัวแซวก้องภพ


"ผมก็มาทุกวันอยู่แล้วนี่ครับพี่"


"น้องภูมินี่น่ารักนะ ช่วยงานแทบจะทุกอย่างเลย" พี่แม่ครัวชมภูมิให้ก้องภพฟัง ก้องภพก็ยิ้มๆ


"คุยอะไรกันครับ" ภูมิเดินเข้ามาในครัวแล้วก็เอ่ยปากถาม เพราะเห็นว่าก้องภพยืนคุยกับพี่แม่ครัวอยู่


"พี่เค้าชมมึงให้กูฟังอ่ะ" ก้องภพบอกภูมิก่อนที่จะเดินเข้าร้านไปหาพี่พลอย


ภูมิก็มองตามก้องภพไป แล้วก็หันมาทำหน้าคิ้วขมวด


"อ่ะน้องภูมิ กุ้งราดซอสมะขามโต๊ะ2นะคะ" พี่แม่ครัวส่งจานอาหารให้ภูมิเอาออกไปเสิร์ฟ


....หลังจากร้านปิด ก้องภพกับภูมิก็พากันกลับหอ ทั้งสองคนแวะหาอะไรกินก่อนที่จะเข้าหอเหมือนอย่างทุกวันที่ผ่านมา


"วันนี้กินไรดี" ก้องภพถามภูมิ


"ข้าวต้มมะ อยากกินยำไข่เค็มหว่ะ" ภูมิบอกก้องภพ


"กูก็มีไข่ให้มึงกิน แต่ไข่กูไม่เค็มนะ หอมๆนุ่มๆ" ก้องภพเริ่มกวนประสาทภูมิอีกครั้ง ทำเอาอีกฝ่ายหน้ามุ่ยไปอีก


"อย่ากวนตีน มึงจะกินไม่กิน"


"เออๆ กินก็ได้ป่ะๆ" ก้องภพพูดแล้วก็กอดคอพาภูมิไปที่ร้านข้าวต้ม


"อ้าวภูมิ" เป็นรัศมีที่ส่งเสียงเรียกภูมิ ทำเอาภูมิต้องรีบเอาแขนก้องภพออกจากคอของเขา


"มากินข้าวต้มหรอครับ" ก้องภพถามรัศมี


"เอ่อ...ใช่ค่ะ กินด้วยกันมั๊ย" รัศมีชวนก้องภพ


"ครับ เราก็จะมากินข้าวต้มเหมือนกัน" ก้องภพบอกรัศมี


"แล้วขจีไม่มาด้วยหรอรัศมี" ภูมิถามรัศมี


"ขจีไปซื้อโตเกียวอ่ะเดี๋ยวก็มา"


ก้องภพ ภูมิ และรัศมีเข้าไปหาโต๊ะนั่งในร้าน ซักพักขจีก็ตามมาพร้อมขนมโตเกียว


"อ้าวภูมิ นั่นแน่มากับก้องภพด้วย" ขจีแซวภูมิ นายก้องภพก็ยิ้มๆ


ทั้งสี่คนสั่งข้าวต้มมากินแล้วก็นั่งคุยกัน ภูมิเองก็รู้สึกสบายใจที่เห็นก้องภพคุยกับขจีแล้วก็รัศมีได้ดี ทั้งขจีแล้วก็รัศมีนั้นปลื้มก้องภพอยู่แล้ว พอมาได้คุยได้กินข้าวด้วยกันก็ปลื้มมากขึ้นไปอีก


"ก้องภพรู้มั๊ยว่าแถวนี้มีที่ไหนขายมะม่วงราคาถูกๆบ้าง" ขจีถามก้องภพ


ก้องภพหยุดคิดไปแป๊บนึง "อืม มะม่วงหรอครับ จะเอาไปทำอะไรอ่ะ เอาเยอะมั๊ย"


"อ๋อ ก็เดี๋ยววันศุกร์นี้คณะเรามีงาน จิบชา...ลาเดือนอ่ะ พวกเราได้ขายมะม่วงน้ำปลาหวาน ก็เลยจะหามะม่วงอ่ะภพพอมีที่แนะนำมั๊ยพวกเราจะได้ไปซื้อ" ขจีถามก้องภพ


"ภพชวนเพื่อนๆไปงานด้วยนะ โต๊ะละหกร้อยเองนั่งได้หกคน มีเซตน้ำชาให้ชุดนึงฟรี ชุดต่อไปจ่ายตังค์" รัศมีชวนก้องภพ


"ได้ครับ ไปอยู่แล้ว แต่ว่าซื้อบัตรได้ที่ไหนอ่ะ"


"เดี๋ยวฝากภูมิเอาบัตรมาให้ละกัน ภพเอากี่โต๊ะหล่ะ" รัศมีถามก้องภพ


"สองโต๊ะก็ได้ครับ เดี๋ยวชวนเพื่อนๆไปด้วย" ก้องภพบอกรัศมี


"ได้เลยขอบคุณนะภพ หล่อแล้วยังใจดีอีก อิอิ"

ก้องภพถึงกับยิ้มเมื่อโดนรัศมีชมซึ่งๆหน้า


"เอ่อ ส่วนมะม่วงเดี๋ยวภพถามเพื่อนให้นะครับพอดีเพื่อนภพบ้านอยู่แปดริ้วมีสวนมะม่วงครับ ถ้ายังไงภพพาไปซื้อก็ได้"


"หูยยย  ภพดีจัง ยังไงเรารบกวนด้วยนะ" ขจีบอกก้องภพ


"ไม่เป็นไรครับ ยินดีครับ"


หลังจากกินข้าวต้มเสร็จ ภูมิกับก้องภพก็แยกกับขจีแล้วก็รัศมี


"ทำคะแนนใหญ่เลยนะมึง" ภูมิแซวก้องภพ


"ถึงไม่ทำ....คะแนนกูก็เยอะอยู่แล้ว อันนี้ถือว่ากำไรหว่ะ ฮ่าๆ" ก้องภพบอกภูมิ


"เออ เรื่องมะม่วงมึงหาได้จริงป่ะเนี่ย" ภูมิถามก้องภพ


"เดี๋ยวค่อยไปคุยกันบนเตียงนะ กูไปอาบน้ำก่อนเดี๋ยวถึงหอมึงแล้วจะโทรหานะ" ก้องภพพูดแล้วก็ตบไหล่ภูมิก่อนที่จะกลับหอไปอาบน้ำ




.....................

[iceman555]

น้องภูมิเสร็จอีก้องภพ อีกแน่่ๆ อิอิ   

[❣☾月亮☽❣]

ใส่ถุงเถอะ ไหนๆก็ซื้อมาแล้ว   

[Kawaii]

หืยยย คุยกันบนเตียง จะได้คุยมั๊ย
ภูมิเตรียมตัวดีๆนะ พี่ภพจะเอาคืนแล้ว
ฮ่าๆ

[mukmaoY]

ทำไมต้องแยกหอกันอาบน้ำด้วย 

[lovewannabe]

พี่ภพ อาบน้ำไวๆค่า

[temaripik]

กร๊าวววววว น้องภูมิจะเสร็จอิภพอีกแล้วใช่ไหมคะ

[sosi]

 

[ฟูจิซัน]

ตอนที่.15 : จิบชา..ลาเดือน/2(แก้แค้นบนเตียงนอน)

--------------------------------------

ภูมิเดินกลับมาที่หอ เขาขึ้นห้องมาก็อาบน้ำแต่งตัว พร้อมกับเปิดแอร์ในห้องให้อากาศเย็นๆ ปกติเขาไม่เปิดแอร์เพราะ
เกรงใจส้มเพื่อนของก้องภพที่อุตส่าห์ไม่คิดค่าไฟ แต่ความเป็นจริงแล้วภูมิไม่รู้เลยว่า ค่าห้องส่วนที่เหลือกับค่าน้ำค่าไฟนั้น
ก้องภพ เป็นคนจ่ายให้ทั้งหมด ที่วันนี้ภูมิเปิดแอร์ก็เพราะว่า ก้องภพ จะมานอนด้วยน่ะสิ


ภูมิเอาผ้าขนหนูผืนเล็กๆมาเช็ดผมแล้วก็เดินไปที่ระเบียงห้อง เขามองไปที่ถนนเผื่อว่าก้องภพจะมาแล้ว


ก๊อก...ก๊อก .....เสียงเคาะประตูห้อง ภูมิรีบเดินไปเปิดประตู เป็นก้องภพที่ยืนอยู่หน้าห้อง

ชายหนุ่มตรงหน้าเขาอยู่ในชุดเสื้อกล้ามสีขาวกับกางเกงบอลสีฟ้า กล้ามแขนที่ดูแข็งแรงของก้องภพทำให้ภูมิรู้สึก
กระอักกระอ่วนใจแปลกๆ


"นี่มึงจะมองกูอีกนานมั๊ย อ่าๆ" ก้องภพพูดแซวภูมิแล้วก็หัวเราะ ทำเอาภูมิรู้สึกเขินๆ เขามองตามหลังก้องภพที่เดินเข้าไปในห้อง

ภูมิปิดประตูห้องแล้วก็เดินเอาผ้าเช็ดผมไปตากนอกระเบียง เขากลับเข้ามาก็เห็นก้องภพนอนรออยู่บนเตียงแล้ว


"ปิดไฟแล้วขึ้นมานอน" ก้องภพบอกภูมิ  ภูมิก็ทำตามอย่างว่าง่าย


เขาจัดการปิดไฟตามคำสั่งของก้องภพ ตอนนี้ในห้องมีแสงจากไฟนอกระเบียงส่องผ่านผ้าม่านเข้ามาทำให้มองเห็นได้ลางๆ
ภูมิขึ้นเตียงนอนพร้อมกับขยับตัวไปนอนข้างๆก้องภพ เขาดึงผ้านวมขึ้นมาเพื่อที่จะห่ม
แต่...ก้องภพดึงผ้านวมผืนนั้นทิ้งลงไปข้างๆเตียงพร้อมกับจู่โจมภูมิทันที ก้องภพพลิกตัวขึ้นมาคล่อมภูมิไว้
ตอนนี้ภูมิทำได้แต่หายใจแรงๆเพราะความตื่นเต้น สองแขนของเขาถูกก้องภพจับยึดไว้กับเตียงไม่ให้ขยับหนีไปไหนได้


"ถึงเวลาเอาคืนละนะ" ก้องภพก้มลงมากระซิบข้างๆหูของภูมิ ทำเอาเขาขนลุกเพราะลมหายใจอุ่นๆที่พ่นใส่หูของเขา


"เอาคืนไรอีกว๊ะ" ภูมิเอ่ยปากถามทั้งๆที่ก็รู้ว่าก้องภพเอาคืนเพราะอะไร เพียงแต่เขาอยากยืดเวลาออกไปอีกซักนิดเพื่อ
เตรียมตัวกับกิจกรรมที่กำลังจะเกิดขึ้น


"ก็ที่มึงปาลูกบอลใส่กูไง แถมยังพาเพื่อนไปถล่มกูอีก วันนั้นกูตกน้ำจนหนาว กูต้องเอาคืน" ก้องภพบอกภูมิ

ก่อนที่จะก้มหน้าลงมาฝังจมูกโด่งๆของเขาไปที่ซอกคอของภูมิ กลิ่นหอมอ่อนๆจากแป้งเด็กที่ภูมิใช้ทาตัว ทำให้อารมณ์
ของก้องภพเพิ่มขึ้นไปอีก เขาจัดการไซร้ซอกคอหอมๆของภูมิ ก่อนที่จะเงยหน้าขึ้นมาประกบริมฝีปากเข้ากับปากของภูมิ
ที่เผยอออกเล็กน้อย ก้องภพดันลิ้นเข้าไปในปากของภูมิ ภูมิก็ตอบรับการจูบนั้นอย่างเต็มใจ


"อื้อ พอแล้ว" ภูมิบ่นหลังจากที่เขาดันหน้าของก้องภพออก ทำให้การจูบชะงักลงไป


"ทำไมว๊ะ" ก้องภพถามภูมิพร้อมกับทำหน้าคิ้วขมวดด้วยความไม่พอใจเล็กๆ


พอสายตาปรับชินกับความมืดได้ ภูมิก็มองเห็นหน้าตี๋ๆของคนตรงหน้าของเขาที่ตอนนี้ทำหน้าคิ้วขมวดไม่พอใจที่เขายุติการจูบ
ใบหน้าของก้องภพมีเหงื่อซึมเล็กน้อย ภูมิยิ้มกว้างให้กับคนตรงหน้าก่อนที่เขาจะเป็นฝ่ายพลิกตัวขึ้นมาคล่อมก้องภพไว้บ้าง

ภูมิจัดการถอดเสื้อของตัวเองแล้วก็ถอดเสื้อกล้ามของก้องภพออกไปเผยให้เห็นผิวขาวๆ หน้าอกแน่นๆที่มีมัดกล้ามพอดีๆ
ก้องภพยกแขนมาคว้าตัวภูมิลงไปให้หน้าแนบกับหน้าอกของเขา ภูมิรู้สึกได้ว่าก้องภพหายใจแรงและหัวใจก็เต้นแรงด้วย
มือของก้องภพลูบอยู่บนหัวของภูมิอย่างแผ่วเบา


"จะหลับละนะ" ภูมิบอกก้องภพ หลังจากที่นอนหนุนหน้าอกของก้องภพให้ก้องภพลูบหัวเล่นจนเพลิน เกือบจะหลับ


"อือ กูก็จะหลับเหมือนกัน มึงเล่นเปิดแอร์ซ๊ะขนาดนี้" ก้องภพบอกภูมิพร้อมกับทำท่าหาว


"งั้น นอนนะ" ภูมิพูดพร้อมกับพยุงตัวขึ้นมา ก่อนที่จะลงจากเตียง


"เห่ย...นอนได้ไง ยังไม่เสร็จเลย" ก้องภพบอกภูมิพร้อมกับคว้าเอวของภูมิไว้ดึงตัวภูมิให้หงายลงมาบนเตียง


แล้วก้องภพก็จัดการกับนมของภูมิ เขาใช้ลิ้นเลียอย่างแผ่วเบา ทำเอาภูมิรู้สึกเสียวจนต้องบิดตัวหนี
แต่ก้องภพก็ล๊อคตัวของภูมิไว้ด้วยแขนสองข้างที่แข็งแรงของเขา ภูมิทำได้แต่ดิ้นอยู่ในอ้อมกอดของก้องภพ


"อื้อออออ.....เสียวหว่ะ" ภูมิครางออกมา ทำให้ก้องภพชอบใจที่เขาแกล้งภูมิได้


จากที่ดิ้นหนี ตอนนี้ภูมิยกมือขึ้นมากดหัวของก้องภพไว้ เหมือนไม่อยากให้หยุดการกระทำนั้น ก้องภพจึงสนองความต้องการให้เต็มที่เขายังคงใช้ปากดูดเลียนมของภูมิทั้งสองข้างสลับไปมา


"อืออออ..เสียววววว"


ตอนนี้มือของก้องภพดึงบ๊อกเซอร์ของภูมิจนหลุดออกไป ตัวของภูมิเปลือยเปล่า ก้องภพเองก็จัดการกับกางเกงของตัวเองเช่นกัน เขารูดกางเกงบอลออกไป ก้องภพน้อยแข็งตัวเต็มที่ ภูมิพลิกตัวขึ้นมา เขาใช้มือจับท่อนอุ่นๆนั้นเอาไว้พร้อมกับรูดขึ้นรูดลง
ก้องภพเสียวจนต้องแอ่นหน้าท้องตามมือของภูมิ


"เสียวสัส ไอ้ภูมิช่วยกูหน่อยนะ" ก้องภพบอกภูมิพร้อมกับเอามือดันหัวของภูมิให้ก้มลงไปหาก้องภพน้อยของเขา


ภูมิแลบลิ้นออกมาเลียส่วนหัวของท่อนอุ่นๆนั้น ทำเอาก้องภพต้องขยับเอวหนีเพราะความเสียว เขายิ้มที่จัดการแกล้งก้องภพได้
ก่อนที่จะกลืนท่อนนั้นลงคอไปจนหมด พร้อมกับเสียงครางของก้องภพ


"อู้ววววว....เสียว ทำไมเก่งจังว๊ะ เมียครับเก่งจังครับ" ก้องภพพูดพร่ำไปเรื่อย สองมือก็ลูบไล้ไปตามตัวของภูมิ


"อั๊ก...." ก้องภพเผลอดันเอวเข้าใส่ภูมิทำให้ก้องภพน้อยเข้าไปในคอของภูมิจนเกือบสำลัก ภูมิรีบคายท่อนนั้นออก


"เหี้ยภพ จะดันเข้ามาทำไมว๊ะ แทบอ้วก" ภูมิบ่นก้องภพ


"เออๆโทษทีหว่ะ ก็มึงทำกูซะเสียวเหี้ยๆ โคตรเสียวอ่ะ"


"เว่อร์นะมึงเนี่ย" ภูมิว่าก้องภพแล้วก็นอนหงายข้างๆก้องภพ


ก้องภพพลิกตัวขึ้นมากอดภูมิไว้พร้อมกับจูบปาก ก่อนที่เขาจะจัดการมอบความสุขให้กับภูมิตามหน้าที่ของสามีที่ดี
ครั้งนี้เป็นไปอย่างง่ายดาย เพราะอุปกรณ์สำคัญที่ก้องภพเตรียมมา คือเจลกับถุงยาง ทำให้ทุกอย่างง่ายขึ้นแล้วก็ไม่ทำให้ภูมิเจ็บตัวอีกด้วย


---------------

นาฬิกาบอกเวลาตี2กว่าๆ นี่เขากับก้องภพใช้เวลาสามชั่วโมงกว่าๆเลยหรอเนี่ยกับกิจกรรมครั้งนี้ ภูมิวางโทรศัพท์ลงหลังจากเขาเปิดเพื่อดูเวลา แล้วก็ลงจากเตียงเข้าห้องน้ำไปอาบน้ำล้างตัว ก่อนที่จะเรียกก้องภพให้ตื่นมาอาบน้ำ ก่อนที่จะพากันนอนหลับไป


"ไอ้ภูมิๆ" ก้องภพเรียกภูมิให้ตื่นตอนเช้า แต่ภูมิก็ไม่ตื่น เขาเลยเอานิ้วดีดน้องชายของภูมิที่ตั้งโด่เด่ดันเป้าบ๊อกเซอร์จนนูนขึ้นมา


"โอ๊ยยยย เหี้ยภพ เจ็บนะเว๊ย" ภูมิสะดุ้งตัวตื่นเขานอนกุมเป้ากางเกงพร้อมกับต่อว่าก้องภพที่ทำให้เจ็บ


"ฮ่าๆ ก็เรียกดีๆแล้วไม่ยอมตื่นนี่หว่า" ก้องภพพูดแล้วก็หัวเราะ


"กูกลับห้องไปอาบน้ำก่อน เดี๋ยวถึงเซเว่นจะโทรบอก มึงก็ตื่นอาบน้ำได้แล้ว" ก้องภพบอกภูมิ


"คร๊าบพ่อ" ภูมิพูดประชดก้องภพ


"ผัวครับ ไม่ใช่พ่อ" ก้องภพกระซิบข้างๆหูของภูมิก่อนที่จะขโมยหอมแก้ม ทำเอาภูมิตั้งตัวไม่ทัน


"รีบๆกลับไปเลยมึงอ่ะ เผลอไม่ได้เลย" ภูมิต่อว่าก้องภพพร้อมกับผลักตัวของก้องภพให้ลงไปจากเตียง


ก้องภพออกจากห้องของภูมิกลับหอไปอาบน้ำ ภูมิเองก็จัดการอาบน้ำแต่งตัวเหมือนกัน


ก้องภพไปส่งภูมิที่คณะก่อนที่ทั้งสองคนจะแยกย้ายกันไปเรียน พอตอนบ่ายหลังจากกินข้าวเที่ยงเสร็จ ก้องภพก็ไปเอารถยนต์ของพี่สาวมารับภูมิกับเพื่อนๆที่คณะเพื่อที่จะพาไปซื้อมะม่วงตามที่คุยกันไว้เมื่อวานนี้ หลังจากซื้อมะม่วงเสร็จ ก้องภพก็ได้รับความชื่นชมจากเพื่อนๆของภูมิมากขึ้นไปอีก ที่ทุกคนรู้ว่าก้องภพช่วยพาไปซื้อมะม่วงแถมยังอุดหนุนโต๊ะน้ำชาอีกตั้ง2โต๊ะ หลังจากเอามะม่วงไปเก็บที่ห้องกิจกรรม ก้องภพกับภูมิก็แยกจากเพื่อนๆมาที่ร้านพี่พลอย ภูมิก็มาทำงานตามปกติ


"ไอ้ภูมิๆ" ก้องภพเข้ามาเรียกภูมิที่หลังครัว


"มีไร"


"ไอ้ภีมมาหา อยู่หน้าร้านอ่ะ"

ภูมิรีบออกไปทางหลังร้าน เขาเดินอ้อมไปหน้าร้านก็เห็นนายภ๊มยืนรออยู่


"ภีมๆ พี่อยู่นี่ครับ" ภูมิเรียกภีม นายภีมพอหันมาเห็นพี่ชายก็รีบวิ่งมาหา


"พี่ภูมิ คิดถึงจังครับ" นายภีมวิ่งเข้ามากอดพี่ชาย


"เป็นไง ทำไมวันนี้มาหาพี่ได้เนี่ย" ภูมิถามนายภีมแล้วก็เอามือลูบหัวน้องชายอย่างเอ็นดู


"ภีมมาเรียนพิเศษแถวนี้อ่ะครับ เลยแวะมาหาพี่"


"หิวข้าวมั๊ย ป่ะเข้าไปกินไรก่อนนะ" ภูมิบอกภีมแล้วก็พาภีมเข้าไปทางหลังร้าน


....ก้องภพ ผัดข้าวผัดให้ภีมกิน ภีมชมว่าอร่อยทำเอาคนทำยิ้มแก้มปริ  ภีมอยู่คุยกับภูมิและก้องภพจนร้านปิด ทั้งสองคนพาน้องไปส่งที่บ้าน


"พี่ภูมิ ถ้าปิดเทอม ภีมจะขอพ่อกับแม่ไปนอนกับพี่ภูมินะครับ"


"ได้เลยครับ ตั้งใจสอบนะเราอ่ะ ไปเข้าบ้านได้แล้ว" ภูมิบอกน้องชาย ก่อนที่ทั้งสองคนจะพากันกลับ


.....แล้ววันงาน "จิบชา..ลาเดือน" ของคณะวิทยาศาสตร์ก็มาถึง เย็นนั้นภูมิกับเพื่อนๆวุ่นๆกันทั้งวันจนไม่มีเวลาทำอย่างอื่น
ก้องภพเองก็เข้าใจเลยไม่โทรมาก่อกวนภูมิเหมือนอย่างที่เคยทำ เพราะยังไงวันนี้เขาก็ต้องพาเพื่อนๆมางานจิบน้ำชาอยู่แล้ว

หลังจากจัดซุ้มขายมะม่วงเสร็จ นายป๊อบก็มาเรียกภูมิ ปุณภพ นายมาร์ค นายเบียร์ ไปตรงที่เต๊นท์กองกิจกรรม เพื่อเตรียมตัวทำหน้าที่เสิร์ฟน้ำชาให้กับโต๊ะของประธานภายในงาน ทางซุ้มขายมะม่วงของสาขาที่ภูมิเรียนก็จัดมะม่วงน้ำปลาหวานมาให้เสิร์ฟบนโต๊ะของประธานด้วย หลังจากพิธีเปิดงานเสร็จเรียบร้อย คนที่ซื้อบัตรก็ทยอยพากันเข้างาน ภูมิกับเพื่อนๆก็กลับไปที่ซุ้มขายมะม่วง เพื่อช่วยเพื่อนๆขายมะม่วง การแสดงบนเวทีก็เริ่มขึ้น สนุกสนาน

ก้องภพกับเพื่อนๆก็มาถึงงาน เขาเดินมาหาภูมิที่ซุ้มขายมะม่วงให้ภูมิพาเดินเข้าไปที่โต๊ะตามที่จองไว้ ภูมิก็พาก้องภพไปที่โต๊ะ


"ภูมิ มะม่วงน้ำปลาหวานน่าอร่อยอ่ะ ส้มอยากกิน" ส้มบอกกับภูมิ


"ได้ครับส้ม เดี๋ยวภูมิเอามาให้นะ รอแป๊บ" ภูมิบอกกับส้ม


"เอ่อ ถ้าชุดเซตน้ำชาชุดแรกหมด แล้วเพื่อนๆอยากจะกินอะไรกันต่อก็เดินไปตามซุ้มต่างๆได้นะครับ สั่งของแล้วก็จดเบอร์โต๊ะไว้ เดี๋ยวจะมีคนเอามาเสิร์ฟให้นะครับ" ภูมิบอกกับเพื่อนๆของก้องภพ งานนี้ทำเอาสาวๆหลายคนในกลุ่มที่มากับก้องภพเคลิ้มไปกับรอยยิ้มหวานๆของภูมิเลยทีเดียว

"งั้นเราขอตัวก่อนนะครับ ถ้ามีอะไรไปหาเราได้เลยตรงซุ้มขายมะม่วงนะครับ" ภูมิพูดก่อนที่จะขอตัวออกมาจากกลุ่มของก้องภพ

ก้องภพเดินตามภูมิออกมาด้วย


"ตามกูมาทำไมเนี่ย ไม่ไปนั่งกับเพื่อนๆอ่ะ" ภูมิหันมาถามก้องภพที่เดินตามเขาออกมา


"ก็....คิดถึงมึงอ่ะ" ก้องภพตอบภูมิด้วยสีหน้าเรียบเฉย


"มึงอย่าเว่อร์ กลับไปนั่งที่โต๊ะเดี๋ยวกูเอามะม่วงไปให้กิน" ภูมิบอกพร้อมกับผลักตัวของก้องภพให้เข้าไป


แต่ก้องภพจับมือของภูมิไว้แน่น จนทำให้ดูเหมือนทั้งสองคนกอดกันอยู่


"อุ๊ยยยยย!!"


"ก้องภพ ภูมิ ทำไมมากอดกันตรงนี้เนี่ย ดูภูมิดิหน้าแดงแล้ว อิอิ" รัศมี กับขจีเดินมาเห็นเข้าพอดี ก็เลยออกปากแซวทั้งสองคน


"เอ่อ ไม่มีไรหรอก เดี๋ยวภูมิไปช่วยที่ร้านก่อนนะ" ภูมิพูดก่อนที่จะสะบัดตัวจนออกจากก้องภพ แล้วก็เดินไปที่ร้าน


ก้องภพ ขจี รัศมี พากันมองตามภูมิแล้วก็ยิ้ม ขำๆกัน


-----

[iceman555]

 

[mukmaoY]

น่ารักมาก เข้ากันได้ดีขนาดนี้ นึกภาพเครียดๆไม่ออกเลย

[❣☾月亮☽❣]

ผัวเมียรักกันดีเนอะ ก้องภพเริ่มเชี่ยว

[♥►MAGNOLIA◄♥]

    ชอบบบบ  น่ารัก  ภูมิ-ก้องภพ   

[Noina_Pn]

ชอบๆๆๆ

[กบกระชายไทยนิยม]

อยาากรู้ว่ายังมีฉากดราม่าอีกมั้ย ><

[Kawaii]

  :pighaun

เฮือกกก 18+มาแล้วววว ภูมิดูจะเป็นงานขึ้นนะเนี่ย
ภพคงอึ้ง เมียไปฝึกวิชามาจากไหน ฮ่าๆ

โมเม้นน่ารักภพผัดข้าวให้น้องของภูมิกิน อิอิ

[jillongame]

  อิอิน่ารักดี แต่จั้วหัวว่าดราม่า นี้อาจจะมีอะไรรุนแรงไหมอาแต่ตอนนี้ feel good สุดๆ 

[ฟูจิซัน]

ตอนที่.16 :คู่หมั้น..!!

--------------------------------------

...ภูมิเดินหนีก้องภพมาที่ซุ้มขายมะม่วงของสาขาวิชา เขาช่วยเพื่อนๆจัดมะม่วงใส่จานเพื่อเอาไปเสิร์ฟที่โต๊ะตามคิวที่มาสั่งไว้


"อ่าวภูมิมาพอดีเลย นี่ของโต๊ะก้องภพ เดี๋ยวภูมิช่วยเอาไปเสิร์ฟด้วยนะ" เพื่อนคนนึงยกชุดมะม่วงน้ำปลาหวานมาให้ภูมิ ภูมิก็ทำหน้าสงสัยว่าทำไมโต๊ะของก้องภพได้เร็วจัง


"ก้องภพมาสั่งไว้ก่อนงานจะเริ่มน่ะ" เพื่อนคนนั้นตอบภูมิพร้อมรอยยิ้มคงเห็นภูมิทำหน้าสงสัย  ภูมิพยักหน้ารับรู้แล้วก็ยกชุดมะม่วงน้ำปลาหวานนั้นไปเสิร์ฟให้โต๊ะของก้องภพ


"มะม่วงน้ำปลาหวานมาแล้วครับ รับรองอร่อยแน่นอน" ภูมิพูดพร้อมกับวางชุดมะม่วงน้ำปลาหวานสองชุดให้กับโต๊ะของก้องภพแล้วก็เพื่อนๆ


"แล้วคนเสิร์ฟอร่อยมั๊ยคะ" เพื่อนผู้หญิงของก้องภพออกปากแซวภูมิทำเอาเขาถึงกับเขิน


"คงต้องถามไอ้ภพนะ ไอ้ภพตอบได้แน่นอนว่าอร่อยมั๊ย ฮ่าๆ" เพื่อนผู้ชายของก้องภพพูดขึ้น ทำเอาภูมิรู้สึกหน้าร้อนผ่าวๆ เขาหันหน้าไปมองก้องภพ ฝ่ายนั้นก็นั่งอมยิ้มพร้อมกับส่งสีหน้ากวนๆมาหาเขา


"เอ่อ ถ้าขาดเหลืออะไรไปหาเราได้ที่ซุ้มมะม่วงนะครับ" ภูมิบอกเพื่อนๆของก้องภพ เพื่อที่เขาจะได้พาตัวเองออกไปจากตรงนั้น กลบอาการเขินที่โดนเพื่อนๆของก้องภพแซว


"ขอเบอร์ได้มั๊ยคะจะได้โทรบอกง่ายๆไม่ต้องเดินไป" เพื่อนผู้หญิงของก้องภพก็ยังไม่หยุดที่จะแซวภูมิ ยิ่งเห็นภูมิมีอาการเขินๆแบบนี้ ทุกคนก็สนุกที่ได้แกล้งภูมิ


"มึงจะไปไหนก็รีบไปเถอะ" ก้องภพออกปากไล่ภูมิ นั่นเป็นเพราะว่าเขาเห็นภูมิโดนเพื่อนๆแซว จนทำอะไรไม่ถูกแล้ว ก็เลยยื่นมือเข้าไปช่วยทั้งๆที่อยากจะให้ภูมิอยู่ใกล้ๆและโดนแซวมากกว่านี้ ภูมิมองหน้าก้องภพแล้วก็เดินออกไปจากตรงนั้น


เขากลับมาช่วยเพื่อนๆที่ซุ้มขายมะม่วง ซึ่งกำลังขายดีมากๆ ภูมิช่วยเพื่อนๆเสิร์ฟมะม่วง เขารู้สึกสนุกจนลืมไปว่าตัวเองยังไม่ได้กินอะไรเลยตั้งแต่งานเริ่ม


"ไอ้ภูมิไปเดินหารัยกินกันเหอะหว่ะกูหิวละ" นายมาร์คเข้ามาชวนภูมิไปเดินหาของกิน เขาพยักหน้ารับคำชวนทันทีเพราะรู้สึกหิวเหมือนกัน


"เออ แต่เดี๋ยวรอไอ้เบียร์กับไอ้ปุณภพแป๊บนะ แม่งเอามะม่วงไปเสิร์ฟแล้วก็หายหัวไปเลยเนี่ย" นายมาร์คบ่นสองคนนั้น


"กูมาแล้วครับ ขี้บ่นจังนะมึง" นายเบียร์เดินเข้ามาเอาถาดตีหัวนายมาร์คเบาๆ


"เอาของไปเก็บดิ กูรอกินข้าว" นายมาร์คหันไปบอกเพื่อน


แล้วทั้งสี่คนก็เดินไปตามซุ้มอื่นๆภายในงาน เพื่อหาอะไรใส่ท้อง


-----------------------------


ก้องภพชะเง้อมองหาภูมิ ใจอยากจะลุกเดินไปหาที่ซุ้ม แต่เขาก็ติดที่เพื่อนๆชวนคุยอยู่ ครั้นจะแยกตัวออกมาก็จะดูน่าเกลียด จะโทรหาก็ไม่สะดวกเพราะเสียงการแสดงบนเวทีดังมากคงจะคุยกันไม่รู้เรื่อง แต่สุดท้ายก็ทนไม่ไหว เขาขอตัวจากเพื่อนๆเดินออกมาข้างนอกไกลพอที่จะโทรศัพท์หาภูมิได้


"ไอ้ภูมิมึงอยู่ไหนว๊ะ หายหัวไปเลยนะมึง" ก้องภพต่อว่าภูมิทันทีที่ฝ่ายนั้นรับสาย


"กูอยู่ในงานนี่แหล่ะมากินข้าวอ่ะ ถ้าอยากได้ไรเพิ่มก็ไปที่ซุ้มนะมีเพื่อนอยู่สั่งได้เลย"


"มึงไปกินข้าวกับใคร"


"กับเพื่อนกูนี่แหล่ะ มึงเป็นไรเนี่ย" ภูมิเอ่ยปากถามก้องภพ เพราะรู้สึกว่าทางนั้นจะอารมณ์เสียอยู่



"เฮ้ยๆ ไอ้ภพ รุ่นพี่เรียกมึงขึ้นเวทีอ่ะ" เสียงเพื่อนก้องภพวิ่งมาตาม


ก้องภพจำต้องวางสายจากภูมิ แล้วก็หันมาถามเพื่อน


"เรียกไปทำไมว๊ะ"


"ร้องเพลงมั้ง มึงรีบไปเถอะ เขาประกาศเรียกหามึงซักพักละ" เพื่อนคนนั้นบอกก้องภพ ก้องภพก็เดินตามเพื่อนไปที่เวทีด้วยอารมณ์ไม่ค่อยดีนัก เขายังคุยกับภูมิไม่ทันจะรู้เรื่องเลย


คนนึงอยู่หน้าเวที.....อีกคนนึงหล่ะ....อยู่ที่ไหน!!


"อ้าว มาแล้วครับอีกหนึ่งพระจันทร์ของเราในค่ำคืนนี้  ไม่ใช่สิ ต้องบอกว่า เป็นเดือนอีกหนึ่งดวงของเราในค่ำคืนนี้ครับ น้องก้องภพ รองอันดับหนึ่งเดือนสถาบันของเราในปีนี้นั่นเองครับ ขอเสียงปรบมือต้อนรับน้องก้องภพหน่อยคร๊าบบบ" พิธีกรบนเวทีประกาศต้อนรับก้องภพขึ้นสู่เวที


ก้องภพเดินขึ้นไปบนเวที เขาสูดสายใจลึกๆก่อนที่จะเผยรอยยิ้มให้กับทุกๆคนที่อยู่ด้านล่างเวที


"คืนนี้พี่ขอหนึ่งเพลงนะครับน้องก้องภพ เชื่อว่าทุกๆคนคงอยากได้ยินเสียงหล่อๆของน้องกันแล้ว ขอยกเวทีนี้ให้น้องก้องภพเลยละกันครับ" พิธีกรพูดจบก็เดินไปหลังเวที ปล่อยก้องภพไว้คนเดียว

ก้องภพพออยู่ท่ามกลางเวทีคนเดียวก็รู้สึกประหม่า ทั้งๆที่สถานการณ์แบบนี้เขาก็เคยเจอมาแล้วตอนประกวดดาว-เดือน แต่ตอนนี้แสงไฟที่ส่องหน้ากลับทำให้เขาขาดความมั่นใจ นักดนตรีเดินมาถามว่าเขาจะร้องเพลงอะไร  ก้องภพยืนนึกพลางเปิดโทรศัพท์อ่านไลน์ที่ส่งเข้ามาเมื่อกี้


:สู้ๆ ดูอยู่นะ: เป็นข้อความจากภูมิที่ส่งมาหา ทำเอาคนอ่านมีรอยยิ้ม


ก้องภพเงยหน้ามองไปข้างล่างเวที เขาพยายามสอดส่ายตาหาเจ้าของข้อความนั้น ...ไอ้ภูมิมึงอยู่ตรงไหน


"พี่ครับ เล่นเพลงดาวเกี้ยวเดือนได้มั๊ยครับ" ก้องภพหันไปถามนักดนตรีที่กำลังรอคำตอบจากเขาอยู่


นักดนตรีพยักหน้าว่าเล่นได้ ก้องภพก็ยกมือโอเค


เขาหันกลับมาหน้าเวที ที่ตอนนี้ไฟมืดลงทำให้สามารถมองจากบนเวทีได้ว่า คนที่เขากำลังต้องการหานั้นยืนอยู่ตรงไหน แล้วเขาก็เห็นภูมิยืนอยู่กับกลุ่มเพื่อนๆ และข้างๆภูมิก็คือปุณภพ ที่เขารู้สึกขัดใจทุกครั้งที่เห็นคนคนนี้อยู่ใกล้ๆภูมิ


"สวัสดีครับ คืนนี้ก็เป็นคืนอำลาเดือน ส่งเดือนเข้าสู่ความมืด พอเดือนมืดเราก็จะเห็นดาวครับ ผมก็อยากจะมอบเพลงเพราะๆที่เกี่ยวกับเดือนและดาวให้ทุกๆคนฟังในค่ำคืนนี้ครับ" ก้องภพพูดจบ ดนตรีก็บรรเลงขึ้น เสียงปรบมือให้กำลังใจดังกึกก้องจากล่างเวที


"เหี้ยภพแม่งเสี่ยวหว่ะ พอเดือนมืดเราก็จะเห็นดาว แม่งคิดได้เนอะ ฮ่าๆ" นายเบียร์พูดแซวก้องภพ ภูมิได้ยินก็ยิ้มๆ

ยามเดือนลอยเด่นอยู่บนนภา
อ้างว้างอุราอ่อนล้าเดียวดาย
เผลอเพียงพริบตากลับมีประกาย
จากดาวพร่างพรายที่อยู่แสนไกล
ยามดาวลอยเด่นอยู่เคียงข้างเดือน
ส่องแสงมาเยือนให้เดือนหวั่นไหว
แต่ดาวและเดือนห่างกันห่างไกล
กลัวรักปักใจคิดไปข้างเดียว



"ไอ้ภพแม่งต้องแอบชอบใครแน่ๆ เพลงแม่งสื่อหว่ะ" นายมาร์คพูดขึ้นมาบ้าง


"ไอ้ภูมิมึงสนิทกับมัน มึงรู้ป่าวว๊ะว่ามันแอบชอบใคร" นายมาร์คหันมาถามภูมิ ทำเอาภูมินิ่งไป


"ไม่รู้หว่ะ" ภูมิตอบออกไป ทุกคนก็หันไปสนใจก้องภพร้องเพลงต่อ


อยากรู้ที่ดาวเข้ามาใกล้เดือน ที่ดาวเข้ามาเกี้ยวเดือน
จะไม่ลาเลือนไปใช่ไหม
อยากจะรู้เพราะฉันกำลังรักเธอทั้งหัวใจ
อยากขอวอนดาวได้ไหม อยากขอให้ดาวคู่เดือน


....ก้องภพร้องมาจนถึงท่อนฮุคของเพลง เขามองลงมาจากบนเวที มองมาที่ภูมิ ภาพบนจอโปรเจคเตอร์ขนาดใหญ่ที่ขนาบอยู่สองข้างของเวที จอด้านหนึ่งฉายภพก้องภพ ส่วนจออีกด้านหนึ่งเป็นภาพของภูมิที่ยืนฟังก้องภพร้องเพลงอยู่ด้านล่าง เรียกเสียงฮือฮาจากคนที่กำลังดูอยู่ได้ไม่น้อย ภูมิเองก็เหวอๆไปเหมือนกันที่เห็นภาพของตัวเองปรากฏบนจอโปรเจคเตอร์


"เหี้ยภูมิ มึงกะไอ้ภพนี่ ยังไงกันเนี่ย ฮ่าๆ โดนจับคู่ซ๊ะงั้นอ่ะ" นายมาร์คแซวภูมิ ในขณะที่ภูมิยังมีอาการเหวอๆอยู่


"พูดอะไรไม่ออกเลยหรอว๊ะไอ้ภูมิ ฮ่าๆ" นายปุณภพเข้ามาแซวภูมิอีกคน


"เออ...พวกมึงเลิกแซวกูเหอะหว่ะ กลับซุ้มละ" ภูมิพูดแล้วก็เดินออกมาจากตรงนั้น เขาเดินกลับไปที่ซุ้มขายมะม่วง


"แหม่ภูมิ หวานเชียวนะ ทำไมไปโดนจับคู่กับรองเดือนสุดหล่อได้หล่ะเนี่ย" เพื่อนๆที่นั่งอยู่ที่ซุ้มพากันแซวภูมิ เขาเองก็ได้แต่เงียบ



-------------------------

ก้องภพร้องเพลงเสร็จ เขาโดนสัมภาษณ์จากพิธีกรบนเวทีนิดหน่อยเกี่ยวกับภาพที่ปรากฏบนจอโปรเจคเตอร์เมื่อกี้นี้ ภูมิไม่ได้สนใจที่จะฟังว่าก้องภพตอบว่าอะไรไปบ้าง เขาได้แต่นั่งเงียบๆควบคุมสติอารมณ์ของตัวเอง ที่ตอนนี้มันปั่นป่วนมาก ไอ้ตี๋ภพนั่นเล่นงานเขาซ๊ะแล้ว....


หลังจากงานเลิก ภูมิก็ช่วยเพื่อนๆเก็บของ ก้องภพแวะมาหาภูมิที่ซุ้ม


"กูไปส่งพวกส้มก่อนนะ เดี๋ยวกูกลับมารับ" ก้องภพบอกภูมิ


"ไม่เป็นไร มึงกลับไปนอนเถอะกูเก็บของคงอีกนาน"


"เออ มึงก็เก็บของไปเดี๋ยวกูมารับ"


"ไอ้ภพ" ภูมิเรียกก้องภพ เขายังยืนยันคำเดิมว่าก้องภพไม่ต้องมารับ


"มึง เก็บ ของ ไป" ก้องภพหันมาพูดเน้นคำใส่ภูมิด้วยน้ำเสียงเยือกเย็น ภูมิก็เลยจำยอมต้องเงียบปากไป


ภูมิกับเพื่อนๆเก็บของเสร็จ ก็นั่งสรุปงานกัน ก้องภพก็มารอรับภูมิอยู่ใกล้ๆ


"นี่ๆภูมิ ก้องภพเค้ามารอรับภูมิหรอ" ขจีถามภูมิเบาๆพร้อมปรายตาไปยังที่ที่ก้องภพยืนอยู่


"อือ"


"อุ๊ยยยย หวานอ่ะ ก้องภพนี่น่ารักเนอะ ดูแลภูมิดี๊ดี" ขจีพูดพร้อมกับทำหน้าเคลิ้ม ตามประสาสาววาย


หลังจากที่ประชุมสรุปงานเสร็จ ก้องภพก็พาภูมิไปที่รถ ภูมิสงสัยว่าทำไมวันนี้ก้องภพเอารถยนต์มาใช้


"ขึ้นรถ" ก้องภพสั่งภูมิพร้อมกับเปิดประตูให้ ภูมิเองก็ขึ้นรถไปอย่างว่าง่าย


ก้องภพพาภูมิขับรถออกไป แต่มันไม่ใช่ทางกลับหอ


"นี่มึงจะไปไหนว๊ะ" ภูมิเริ่มโวยวาย เพราะก้องภพออกนอกเส้นทาง


"ไปนอนบ้านกู" ก้องภพตอบด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย


"ไปนอนบ้านมึง บ้านที่ไหนว๊ะ"


"แถวๆนี้แหล่ะ มึงอย่าถามมากได้ป๊ะ นั่งไปเงียบๆ"


"แล้วเสื้อผ้ากูหล่ะ น้ำก็ยังไม่ได้อาบ หิวก็หิว" ภูมิพูดพล่ามไปตามเรื่อง แต่นั้นก็สร้างความรำคาญให้กับคนขับรถเป็นอย่างมาก


ก้องภพหยุดรถ เขาหันมาจ้องหน้าภูมิ ภูมิเองรู้สึกกลัวก็เลยหุบปากเงียบ


"มึงฟังกูนะ บ้านกูมีน้ำให้มึงอาบ มีเสื้อผ้าให้มึงใส่ มีของให้มึงกิน นั่งไปเงียบๆเดี๋ยวก็ถึงแล้ว" ก้องภพบอกกับภูมิแล้วก็ขับรถต่อไป


เขาเลี้ยวเข้าไปในหมู่บ้านที่ภูมิดูก็รู้ว่าคงมีแต่คนรวยๆเท่านั้นที่จะอยู่ในหมู่บ้านนีี้ได้ บ้านหลังใหญ่ที่จะเรียกว่าคฤหาสน์ก็ได้ ตั้งเรียงกันอยู่ริมทะเลสาบขนาดใหญ่ ก้องภพจอดรถอยู่หน้าประตูบ้านหลังหนึ่ง

"บ้านยุทธนาโยธิน" ภูมิอ่านตามชื่อป้ายหน้าบ้านเบาๆ


ประตูรั้วอัลลอยด์ถูกเปิดออก ก้องภพขับรถเข้าไปจอดในโรงรถของบ้าน ภูมิลงจากรถ ก้องภพพาเขาเข้าไปในบ้าน


แต่...ภูมิกลับหยุดยืนอยู่แค่ประตูหน้าบ้านไม่ยอมเข้าไป


"เข้ามาดิ" ก้องภพหันมาเรียกภูมิ


"เอ่อ...พากูกลับไปส่งหอเถอะ" ภูมิบอกก้องภพ เขายังคงยืนอยู่หน้าบ้านไม่ยอมเข้าไป


"ไอ้ภูมิอย่าดื้อ หรือจะให้กูลากเข้าไป" ก้องภพพูดจบก็เดินเข้ามาลากมือภูมิเข้าไปในบ้าน เขาพาภูมิขึ้นบันได้ไปหยุดอยู่ที่หน้าห้องห้องนึง คงจะเป็นห้องนอนของก้องภพ


ก้องภพเปิดประตูห้องผลักตัวภูมิเข้าไป เขาเปิดไฟในห้องทำให้ภูมิมองเห็นห้องนอนที่ถูกจัดอย่างเป็นระเบียบเรียบร้อย อาจจะเป็นเพราะก้องภพไม่ค่อยได้กลับมานอนที่บ้าน ห้องก็เลยดูเป็นระเบียบแบบนี้ ก้องภพหยิบผ้าขนหนูออกมาส่งให้ภูมิ


"อ่ะ ไปอาบน้ำซ๊ะ เดี๋ยวกูเตรียมเสื้อผ้าไว้ให้" ก้องภพบอกภูมิ ภูมิก็เดินเข้าไปอาบน้ำในห้องน้ำ


หลังจากอาบน้ำเสร็จ ภูมินุ่งผ้าขนหนูออกมาจากห้องน้ำ เสื้อผ้าถูกวางไว้ให้บนเตียง แต่ก้องภพไม่ได้อยู่ในห้อง ภูมิใส่เสื้อผ้าเสร็จก็นั่งรอก้องภพอยู่บนเตียง เขาไม่กล้าแม้แต่จะเดินสำรวจห้องนอนของก้องภพทั้งๆที่อยากจะทำแบบนั้น ซักพักก้องภพก็เข้ามาในห้องพร้อมกับมาม่าคัพสองถ้วย


"อ่าวมากินมาม่าก่อน โทดทีหว่ะมีแค่มาม่า" ก้องภพบอกภูมิพร้อมกับยื่นมาม่าคัพให้ภูมิ


"ไม่เป็นไร กูกินได้" ภูมิบอกก้องภพแล้วก็รับมาม่ามากิน


หลังจากกินเสร็จ ก้องภพก็ไปอาบน้ำ ส่วนภูมิก็นอนรออยู่บนเตียง ก้องภพอาบน้ำแต่งตัวเสร็จ เขาปิดไฟในห้องแล้วก็ขึ้นมานอนบนเตียงข้างๆภูมิ


"มึงพากูมานอนบ้านทำไมเนี่ย แล้วถ้าพรุ่งนี้พ่อแม่มึงรู้จะทำไง"


"กูบอกพ่อแม่เรียบร้อยละ"


"แล้วทำไมอยู่ๆมานอนที่บ้านว๊ะ"


"พรุ่งนี้คู่หมั้นกูจะมา" ก้องภพบอกภูมิ


----คู่หมั้น-----


ภูมิย้ำคำนี้ในใจ ก่อนที่จะพลิกตัวหันมาถามก้องภพเรื่องคู่หมั้น แต่เขาก็โดนก้องภพเอาแขนมารวบตัวเข้าไปกอด หน้าของภูมิซุกเข้าไปแนบกับหน้าอกอุ่นๆของก้องภพ เขาได้กลิ่นแป้งเด็กอ่อนๆที่ก้องภพใช้ทาตัว


"มึงนอนเถอะพรุ่งนี้ค่อยคุยกัน" ก้องภพบอกภูมิพร้อมกับเอามือมาลูบหัวของภูมิที่นอนอยู่ในอ้อมกอดของเขา


ภูมิอยากถามเรื่องคู่หมั้น ก้องภพเองก็รู้ว่าภูมิอยากถามเรื่องนี้ แต่ถ้าคุยกันคืนนี้คงจะยาวกว่าภูมิจะเข้าใจ เขาเลยตัดปัญหาด้วยการบอกให้ภูมินอน.....พรุ่งนี้ค่อยคุยกัน

[mukmaoY]

อยากอ่านต่อแล้วอ่า

[iceman555]

อีก้องภพมีคู่หมั้นแล้ววว. อะไรยังไงอะ. 

[❣☾月亮☽❣]

   เกริ่นเพื่อ
คนพูดคนฟังใครจะนอนหลับลง

[Kawaii]

เอิ่ม อีภพทิ้งระเบิดไว้แบบนี้ใครจะไปหลับลงว๊ะ

สงสารภูมิ...